Van dezelfde auteur. Ik ben Nu m m er V ier De kr a ch t v a n Zes

Van dez elfde auteur Ik ben Nu m m er V ier De k r a ch t v a n Zes

Bezoek on ze in t er n et sit e w w w .a w br u n a .n l v oor in for m a t ie ov er a l on ze boek en en dv d’s.

Pittacus Lore

Zes Het begin

e-book edit ie, ok t ober 2 0 1 1

A .W . Br u n a Uit g ev er s B.V ., Ut r ech t

Oorspronkelijke titel The Lost Files © 2011 by Pittacus Lore Vertaling Jolanda te Lindert Omslagontwerp Wil Immink Design © 2011 A.W. Bruna Uitgevers B.V., Utrecht ISBN

978 90 449 6732 6

1

K

a t a r in a zeg t da t w e on s op m eer da n één m a n ier k u n n en v er ber g en . V oor da t w e n a a r Mex ico g in g en , w oon den w e in een bu it en w ijk v a n Den v er en h eet t e ik Sh eila . Die n a a m h a a t ik zelfs n og m eer da n m ijn h u idig e n a a m , Kelly . W e h ebben da a r t w ee ja a r g ew oon d en in die t ijd dr oeg ik speldjes in m ijn h a a r en r oze r u bber a r m ba n den om m ijn polsen , n et a ls a lle a n der e m eisjes bij m ij op sch ool. Een pa a r v a n die m eisjes n oem de ik ‘m ijn v r ien din n en ’ en w e log eer den bij elk a a r . In de zom er v a k a n t ie g in g ik n a a r een zw em k a m p v a n de YMCA. Ik v on d m ijn v r ien din n en en h et lev en da t w e da a r leidden w el leu k , m a a r ik w a s a l zo la n g bij m ijn Cêpa a n Ka t a r in a da t ik w ist da t dit n iet eeu w ig zou du r en . Ik w ist da t dit n iet m ijn éch t e lev en w a s. Mijn ech t e lev en v on d pla a t s in on ze k elder , w a a r Ka t a r in a en ik v ech t spor t en beoefen den . Ov er da g w as h et een g ew on e r ecr ea t ier u im t e m et een g r ot e g em a k k elijk e ba n k en een t elev isie in de en e h oek en een pin g pon g t a fel in de a n der e. ’s A v on ds w a s h et een g oed g eou t illeer de t r a in in g sr u im t e, m et bok sza k k en , v loer m a t t en , w a pen s en zelfs een g eïm pr ov iseer d v olt ig epa a r d. In h et open ba a r deed Ka t a r in a n et a lsof ze m ijn m oeder w a s en bew eer de ze da t h a a r ‘ech t g en oot ’ en m ijn ‘v a der ’ t oen ik k lein w a s door een a u t o-on g elu k om h et lev en w a s g ek om en . On ze n a m en , on ze m a n ier v a n lev en en on ze a ch t er g r on d w a r en a llem a a l v er zon n en , een v a lse iden t it eit w a a r Ka t a r in a en ik on s a ch t er k on den v er ber g en . Ma a r da n k zij die v a lse iden t it eit k on den w e een ‘g ew oon ’ lev en leiden en on s n or m a a l g edr a g en . Niet opv a llen , da t w a s één m a n ier om on s t e v er ber g en . Ma a r w e h a dden on s v er g ist . Ik k a n m e on s g espr ek n og pr ecies h er in n er en , t oen w e u it Den v er v er t r ok k en en n a a r Mex ico r eden , a lleen m a a r om da t w e da a r n og n ooit w a r en g ew eest . W e pr obeer den t e a ch t er h a len h oe h et eig en lijk k w a m da t w e on ze dek m a n t el h a dden opg ebla zen : ik h a d iet s g ezeg d t eg en m ijn v r ien din Eliza w a t in t eg en spr a a k w a s m et iet s w a t Ka t a r in a t eg en Eliza ’s m oeder h a d g ezeg d. V oor da t w e n a a r Den v er w a r en g eg a a n , h a dden w e een k ou de, la n g e w in t er in Nov a Scot ia g ew oon d. Ik h a d on t h ou den da t on s

‘v er h a a l’ − de leu g en die w e h a dden a fg espr ok en t e v er t ellen − lu idde da t w e v oor Den v er in Bost on h a dden g ew oon d. Ka t a r in a h er in n er de zich iet s a n der s en h a d g ezeg d da t w e v oor Den v er in T a lla h a ssee h a dden g ew oon d. T oen Eliza da t t eg en h a a r m oeder zei, w er den de m en sen a r g w a n en d. Ma a r h et w a s n iet bepa a ld een r a m pza lig e on t m a sk er in g , w a n t w e h a dden g een ech t e r eden om t e den k en da t on ze blu n der zov eel a r g w a a n zou w ek k en da t de Mog a dor en zou den on t dek k en w a a r w e w a r en . Ma a r t och w a s on s lev en da a r een pr obleem g ew or den en bov en dien v on d Ka t a r in a da t w e da a r t och a l la n g g en oeg h a dden g ew oon d. Du s v er t r ok k en w e w eer . De zon in Pu er t o Bla n co sch ijn t fel en de lu ch t is on t zet t en d dr oog . Ka t a r in a en ik doen g een en k ele pog in g n iet op t e v a llen t u ssen de a n der e in w on er s, Mex ica a n se boer en en h u n k in der en . On ze en ig e r eg elm a t ig e con t a ct m et de loca ls is on s w ek elijk se r it je n a a r de st a d w a a r w e in h et k lein e w in k elt je on ze boodsch a ppen doen . T ot in de v er r e om t r ek zijn w e de en ig e bla n k en en ook a l spr ek en w e a llebei h eel g oed Spa a n s, n iem a n d k a n on s v oor loca ls a a n zien . V oor on ze bu r en zijn w e de gringas , v r eem de bla n k e k lu izen a a r s. ‘Som s k u n je je ev en g oed v er ber g en door op t e v a llen ,’ zeg t Ka t a r in a . Ze blijk t g elijk t e h ebben . W e zijn h ier a l bijn a een ja a r en w e zijn n og n iet één k eer la st ig g ev a llen . W e leiden een een za a m m a a r g er eg eld lev en in een g r ot e g elijk v loer se h u t die t u ssen t w ee en or m e a k k er s in st a a t . W e st a a n op a ls de zon opk om t , en v oor da t w e g a a n on t bijt en of dou ch en la a t Ka t a r in a m e oefen in g en doen in de a ch t er t u in : een la g e h eu v el op en a f r en n en , g y m n a st iek oefen in g en en t a i ch i. W e ben u t t en de t w ee r ela t ief k oele och t en du r en . Na de och t en dt r a in in g v olg en een lich t on t bijt en da a r n a dr ie st u die-u r en : t a len , w er eldg esch ieden is en a ller lei a n der e on der w er pen die Ka t a r in a op in t er n et v in dt . Zij n oem t h a a r m et h ode v a n lesg ev en en on der w er pk eu ze ‘eclect isch ’. Ik w eet n iet w a t da t w oor d bet ek en t , m a a r de a fw isselin g v in d ik w el h eel pr et t ig . Ka t a r in a is een r u st ig e, beda ch t za m e v r ou w en ook a l lijk t h et een beet je a lsof ze m ijn m oeder is, ze is t och h eel a n der s da n ik ben . De lessen zijn w a a r sch ijn lijk h et h oog t epu n t v a n h a a r da g , t er w ijl

ik de v oor k eu r g eef a a n de t r a in in g . Na de lessen g a a n w e de g loeien dh et e zon in , w a a r ik zo du izelig w or d v a n de h it t e da t ik m ijn in g ebeelde v ija n den bijn a k a n h a llu cin er en . Ik v ech t m et st r opoppen : ik besch iet ze m et pijlen , st eek ze m et m essen of st om p ze m et m ijn blot e v u ist en . Ma a r h a lf v er blin d door de zon zie ik ze a ls Mog a dor en en ik g en iet v a n de k a n s h en t e v er sch eu r en . Ka t a r in a zeg t da t ik , on da n k s da t ik n og m a a r der t ien ben , zo a ler t en st er k ben da t ik zelfs een g oedg et r a in de v olw a ssen e k a n ov er m eest er en . Een v a n de leu k e din g en v a n h et w on en in Pu er t o Bla n co is da t ik m ijn v a a r dig h eden n iet h oef t e v er ber g en . In Den v er m oest ik m e a lt ijd in h ou den , of ik n u bij de YMCA zw om of g ew oon op st r a a t speelde, n ooit m och t ik m ijn on g elooflijk e sn elh eid en k r a ch t t on en die ik da n k zij Ka t a r in a ’s t r a in in g spr og r a m m a h eb v er w or v en . W e zijn h ier er g op on szelf en a n der en k u n n en on s n iet zien , zoda t ik m e n iet h oef t e v er st oppen . V a n da a g is h et zon da g en du s is on ze m idda g t r a in in g k or t , een u u r m a a r . Ik ben in de a ch t er t u in a a n h et sch a du w bok sen m et Ka t a r in a en m er k da t ze h et liefst w il st oppen : h a a r bew eg in g en zijn h a lfsla ch t ig , ze k n ijpt h a a r og en h a lfdich t t eg en de zon en ziet er m oe u it . Ik v in d de t r a in in g zo leu k da t ik er h et liefst de h ele da g m ee door zou g a a n , m a a r u it r espect v oor h a a r st el ik v oor er m ee op t e h ou den . ‘Ja , ik n eem a a n da t w e w el v r oeg k u n n en st oppen ,’ zeg t ze. In w en dig la ch ik , la a t h a a r den k en da t ik h et ben die m oe is. W e g a a n n a a r bin n en en Ka t a r in a sch en k t on s a llebei een g r oot g la s agua fres ca in , on ze g ebr u ik elijk e zon da g se lu x e. De v en t ila t or in de een v ou dig e w oon k a m er v a n on ze h u t dr a a it op v olle t oer en . Ka t a r in a zet h a a r com pu t er s a a n , t er w ijl ik m ijn v ieze, bezw et e v ech t la a r zen u it sch op en m e op de v loer la a t v a llen . Na da t ik m ijn a r m en h eb g est r ek t om t e v oor k om en da t ze st ijf w or den , pa k ik een g r ot e st a pel bor dspellen v a n de boek en pla n k in de h oek : Risk , St r a t eg o, Ot h ello. Ka t a r in a h eeft g epr obeer d m ij en t h ou sia st t e m a k en v oor spellen a ls Lev en sw eg en Mon opoly – ze zei da t h et g een k w a a d k on a ls ik een v eelzijdig e on t w ik k elin g h eb – m a a r die spellen h ebben m e n ooit ech t k u n n en boeien . Ka t a r in a h eeft de h in t beg r epen en da a r om spelen w e n u a lleen n og m a a r v ech t - en st r a t eg iespellen . Risk is m ijn fa v or iet , en om da t w e er v a n da a g v r oeg m ee zijn g est opt , den k ik da t Ka t a r in a w el m ee w il spelen , ook a l du u r t dit spel

la n g er da n de a n der e spellen . ‘Risk ?’ Ka t a r in a zit in h a a r bu r ea u st oel v a n h et en e sch er m n a a r h et a n der e ov er t e sch a k elen . ‘Risk ?’ v r a a g t ze a fw ezig . Ik la ch en r a m m el m et de doos n a a st h a a r h oofd. Ze k ijk t n iet op v a n h et beeldsch er m , m a a r door h et g elu id v a n a lle st u k k en in de doos beg r ijpt ze w a t ik bedoel. ‘O,’ zeg t ze. ‘Na t u u r lijk .’ Ik zet h et bor d k la a r . Zon der h a a r iet s t e v r a g en v er deel ik de leg er s t u ssen on s beiden en zet ze op de la n dk a a r t . W e h ebben dit spel a l zo v a a k g espeeld da t ik h a a r n iet h oef t e v r a g en w elk e la n den ze w il opeisen of w elk e g ebieden ze w il v er st er k en . Ze k iest a lt ijd de V er en ig de St a t en en A zië. Ik v er deel h a a r st u k k en ov er die g ebieden in de w et en sch a p da t ik v a n u it m ijn g em a k k elijk t e v er dedig en g ebieden a lg a u w leg er s k a n v or m en die zo st er k zijn da t ik die v a n h a a r k a n v er sla a n . Ik ben zo v er diept in h et k la a r zet t en v a n h et spel da t ik n iet m er k h oe st il Ka t a r in a is, h oe g econ cen t r eer d ze is. Pa s a ls ik m ijn n ek w er v els h a r d la a t k r a k en en zij m e da a r n iet een s om ber ispt − ‘Doe da t a lsjeblieft n iet ,’ zeg t ze m eest a l, om da t ze g r iezelt v a n da t g elu id − k ijk ik op en zie ik da t ze m et open m on d n a a r een v a n h a a r beeldsch er m en k ijk t . ‘Ka t ?’ v r a a g ik . Ze zeg t n iet s. Ik st a op en st a p ov er h et speelbor d n a a r h a a r bu r ea u . Da n zie ik w a t h a a r a a n da ch t g ev a n g en h ou dt : een n ieu w sber ich t ov er een soor t ex plosie v a n een bu s in En g ela n d. Ik k r eu n . Ka t a r in a is a lt ijd op in t er n et op zoek n a a r n ieu w s ov er m y st er ieu ze st er fg ev a llen . St er fg ev a llen die h et w er k v a n de Mog a dor en zou den k u n n en zijn . St er fg ev a llen die k u n n en bet ek en en da t h et t w eede lid v a n de Ga r de is g edood. Da t doet ze a l sin ds w e n a a r de A a r de zijn g ek om en , en ik ben beh oor lijk g efr u st r eer d g er a a k t door de m ist r oost ig h eid er v a n . Bov en dien is h et n iet zo da t h et on s de eer st e k eer iet s g oeds h eeft g ebr a ch t . Ik w a s t oen n eg en en w oon de sa m en m et Ka t a r in a in Nov a Scot ia .

On ze t r a in in g sr u im t e da a r w a s op de zolder . Ka t a r in a h a d die da g n iet w illen t r a in en , m a a r ik h a d n og st eeds en er g ie ov er en w a s oefen in g en a a n h et doen op h et v olt ig epa a r d t oen er opeen s een felle pijn sch eu t door m ijn en k el t r ok . Ik v er loor m ijn ev en w ich t en v iel op de m a t , g r eep n a a r m ijn en k el en g ilde h et u it v a n de pijn . Mijn eer st e lit t ek en . Da t bet ek en de da t de Mog a dor en Nu m m er Eén h a dden v er m oor d, de eer st e v a n de Ga r de. En on da n k s Ka t a r in a ’s in t en siev e zoek t och t op in t er n et , w er den w e er t ot a a l door ov er v a llen . In de w ek en da a r n a za t en w e op h et e k olen , v er w a ch t t en een t w eede dode en een t w eede lit t ek en . Ma a r da t g ebeu r de n iet . Ik den k da t Ka t a r in a n og st eeds g espa n n en is, a ler t . Ma a r er zijn a l dr ie ja a r v er st r ek en − bijn a een k w a r t v a n m ijn lev en − en in m iddels den k ik er n iet v a a k m eer a a n . Ik g a t u ssen h a a r en h et beeldsch er m st a a n . ‘Het is zon da g . T ijd v oor een spel.’ ‘A lsjeblieft , Kelly .’ Ze spr eek t m ijn m eest r ecen t e a lia s bijn a st ijfjes u it . Ik w eet da t ik v oor h a a r a lt ijd Zes za l zijn . V oor m ezelf eig en lijk ook . Mijn a lia ssen zijn n iet m eer da n om h u lsels, ze zijn n iet w ie ik ech t ben . Ik ben er v a n ov er t u ig d da t ik op Lor iën een n a a m h a d, een ech t e n a a m , n iet a lleen een n u m m er . Ma a r da t is a l zo la n g g eleden en sin ds die t ijd h eb ik a l zov eel n a m en g eh a d da t ik m e die n a a m n iet m eer k a n h er in n er en . Zes is m ijn ech t e n a a m . Zes is w ie ik ech t ben . Ka t a r in a du w t m e w eg , w il m eer det a ils lezen . W e h ebben a l h eel v eel spelda g en g em ist door dit soor t n ieu w sber ich t en . En ze blijk en n ooit iet s t e bet ek en en . Het zijn g ew oon n or m a le r a m pen . De A a r de, h eb ik in m iddels on t dek t , h eeft g een t ek or t a a n r a m pen . ‘T oe n ou , h et is m a a r een bu son g elu k . Kom , la t en w e dit spel spelen .’ Ik t r ek a a n h a a r a r m en , w il da t ze zich on t spa n t . Ze ziet er zo m oe en on g er u st u it da t ze die a dem pa u ze w el k a n g ebr u ik en . Ze v er zet zich . ‘Er is een bu s on t ploft ! En k en n elijk ,’ zeg t ze en dr a a it zich w eer om n a a r h et beeldsch er m , ‘is de st r ijd n og g a a n de.’ ‘Da t is de st r ijd a lt ijd,’ zeg ik en r ol m et m ijn og en . ‘Kom n ou .’ Met een u it g epu t la ch je zeg t ze h oofdsch u dden d: ‘Ok é, pr im a .’ Ka t a r in a st a a t op en g a a t op de g r on d zit t en . Ik m oet m e beh eer sen om m e n iet bij v oor ba a t t e v er h eu g en op m ijn k om en de zeg e: ik w in n a m elijk a lt ijd m et Risk .

Ik g a n a a st h a a r zit t en , op m ijn k n ieën . ‘Je h ebt g elijk , Kelly ,’ zeg t ze en g r ijn st ev en . ‘Ik m oet n iet om elk e on bela n g r ijk e g ebeu r t en is in pa n iek r a k en ...’ Opeen s piept een v a n de beeldsch er m en op Ka t a r in a ’s bu r ea u ! Een v a n h a a r a ler t s. Ha a r com pu t er s zijn zo g epr og r a m m eer d da t ze op zoek g a a n n a a r on g ebr u ik elijk n ieu w s, blog s, zelfs opv a llen de v er a n der in g en in h et m on dia le w eer ... a llem a a l zoek t och t en n a a r m og elijk n ieu w s v a n de Ga r de. ‘O, n ee h è,’ zeg ik . Ma a r Ka t a r in a is a l ov er ein d g ek om en en st a a t bij h a a r bu r ea u ; ze scr olt en k lik t w eer v a n de en e lin k n a a r de a n der e. ‘Pr im a ,’ zeg ik g eïr r it eer d. ‘Ma a r ik h eb g een m edelijden m et je a ls w e st r a k s w eer v er der spelen .’ Opeen s zit Ka t a r in a r oer loos, v er st ijfd door iet s w a t ze h eeft g ev on den . Ik st a op en st a p ov er h et bor d h een . Ik loop n a a r h et beeldsch er m . Kijk er n a a r . Het is n iet , zoa ls ik h a d g eda ch t , een n ieu w sit em u it En g ela n d. Het is een een v ou dig e, a n on iem e blog . Slech t s een pa a r a n g st a a n ja g en de, k w ellen de w oor den : ‘Neg en , n u a ch t . W a a r is de r est ?’

2

I

em a n d in de w ilder n is r oept on s, een lid v a n de Ga r de. Een jon g en of een m eisje, ev en ou d a ls ik , die op zoek is n a a r on s. Bin n en een fr a ct ie v a n een secon de h eb ik h et t oet sen bor d v a n Ka t a r in a g epa k t en t y p een a n t w oor d. ‘Ja ! W ij zijn h ier .’ Ka t a r in a sla a t m ijn h a n d w eg v oor da t ik op de En t er -k n op k a n dr u k k en . ‘Zes!’ Ik dein s a ch t er u it en sch a a m m e v oor m ijn on v oor zich t ig h eid, m ijn h a a st . ‘W e m oet en v oor zich t ig zijn ! De Mog a dor en zijn op ja ch t . Ze h ebben Eén a l v er m oor d en m issch ien w et en ze ook a l w a a r T w ee is, en Dr ie...’ ‘Ma a r zij is a lleen !’ zeg ik . Ik fla p h et er a l u it v oor da t ik de w oor den h eb k u n n en ov er den k en . Ik w eet n iet h oe ik dit w eet . Da t g ev oel h eb ik g ew oon . A ls dit lid v a n de Ga r de zo w a n h opig is da t ze op in t er n et om h u lp v r a a g t , op zoek g a a t n a a r a n der en , da n m oet h a a r Cêpa a n w el v er m oor d zijn . Ik st el m e de pa n iek v a n deze Ga r de v oor , h a a r a n g st . Ik k a n m e n iet v oor st ellen h oe h et zou zijn om m ijn Ka t a r in a k w ijt t e r a k en , om a lleen t e zijn . A ls ik er a a n den k h oe ik dit a lles m oet ov er lev en ... zon der Ka t a r in a ? Da t is on m og elijk . ‘St el da t h et T w ee is? St el da t zij in En g ela n d is en da t de Mog s a ch t er h a a r a a n zit t en en da t ze om h u lp r oept ?’ Zoju ist ba a lde ik er n og v a n da t Ka t a r in a h et n ieu w s st eeds v olg t . Ma a r dit is a n der s. Dit is iem a n d zoa ls ik . Nu w il ik h em of h a a r w a n h opig g r a a g h elpen , deze k r eet om h u lp bea n t w oor den . ‘Missch ien is h et t ijd,’ zeg ik en ba l m ijn v u ist en . ‘T ijd?’ Ka t a r in a is ba n g , lijk t in de w a r . ‘T ijd om t e v ech t en !’ Ka t a r in a la a t h a a r h oofd in h a a r h a n den v a llen en beg in t t e la ch en . A ls Ka t a r in a g est r est is doet ze dit som s: ze la ch t a ls ze er n st ig zou m oet en zijn en is er n st ig a ls ze zou m oet en la ch en . Ka t a r in a k ijk t op en da n zie ik da t ze n iet t eg en m ij la ch t . Ze is g ew oon zen u w a ch t ig , in de w a r . ‘Jou w Er fg a v en zijn n og n iet een s on t w ik k eld!’ r oept ze u it . ‘Hoe m oet en w e da n a a n de st r ijd beg in n en ?’

Ze st a a t h oofdsch u dden d op. ‘Nee. W e zijn er n og n iet k la a r v oor om t e v ech t en . T ot je k r a ch t en zich t ba a r zijn , g a a n w e n iet a a n deze st r ijd beg in n en . T ot de Ga r de er k la a r v oor is, m oet en w e on s v er ber g en .’ ‘Da n m oet en w e h a a r een boodsch a p st u r en .’ ‘Ha a r ? Je w eet n iet een s óf h et een zij is! V oor zov er w ij w et en , is h et n iem a n d. Gew oon iem a n d die een t a a l g ebr u ik t die per on g elu k door m ijn a ler t is opg epik t .’ ‘Ik w éét da t h et een v a n on s is,’ zeg ik en k ijk Ka t a r in a st r a k a a n . ‘En jij ook .’ Ka t a r in a k n ik t , ze g eeft t oe da t ze v er sla g en is. ‘Eén ber ich t je m a a r . A lleen m a a r om h a a r t e la t en w et en da t ze n iet a lleen is. Om h a a r h oop t e g ev en .’ ‘Je zeg t a lw eer “ h a a r ” ,’ zeg t Ka t a r in a la ch en d, v er dr iet ig bijn a . Ik den k da t h et een m eisje is, om da t ik m e v oor st el da t deg en e die deze boodsch a p h eeft g esch r ev en op m ij lijk t , da t ze ba n g er en een za m er is da n ik , da t ze iem a n d is die h a a r Cêpa a n k w ijt is. ‘Ok é,’ zeg t ze. Ik g a t u ssen h a a r en h et beeldsch er m st a a n , en m ijn v in g er s zw ev en bov en de t oet sen . Ik k ies de boodsch a p die ik a l h a d g et y pt : ‘Ja ! W ij zijn h ier .’ Da t m oet m a a r g en oeg zijn . En ik dr u k op En t er . Ka t a r in a sch u dt h a a r h oofd, ze sch a a m t zich om da t ze m e h eeft t oeg est a a n zo on v oor zich t ig t e zijn . Ev en la t er zit zij a ch t er de com pu t er en ze w ist elk spoor v a n on ze loca t ie. ‘V oel je je n u bet er ?’ v r a a g t ze en ze zet h et beeldsch er m u it . Ja , een beet je. De g eda ch t e da t ik een lid v a n de Ga r de een beet je t r oost en bem oedig in g h eb g eg ev en , zor g t er v oor da t ik m e g oed v oel, m e v er bon den v oel m et de g r ot er e st r ijd. V oor da t ik k a n a n t w oor den , t r ek t er een pijn sch eu t door m e h een , n et zo’n pijn a ls ik één k eer eer der h eb g ev oeld: een g loeien d h eet spoor door h et v lees v a n m ijn r ech t er en k el. Mijn been k la pt on der m e v a n da a n en ik beg in t e g illen , pr obeer de pijn t e v er dov en door m ijn en k el v a st t e g r ijpen en zo v er m og elijk v a n m ijn lich a a m a f t e h ou den . Da n zie ik h et : de h u id op m ijn en k el sist , beg in t t e r ok en . Een n ieu w lit t ek en , m ijn t w eede, t r ek t ov er m ijn h u id. ‘Ka t a r in a !’ g il ik en ik st om p op de v loer , w a n h opig v a n pijn . Ka t a r in a zit r oer loos, v ol a fsch u w , k a n m e n iet h elpen .

‘De t w eede,’ zeg t ze. ‘Nu m m er T w ee is dood.’

3

K

a t a r in a r en t n a a r de k r a a n , v u lt een a a r den k r u ik en g ooit h em leeg ov er m ijn been . Ik ben bijn a g ek v a n de pijn en bijt zo h a r d op m ijn lip da t die beg in t t e bloeden . Ik k ijk n a a r h et w a t er da t beg in t t e sissen zodr a h et m ijn v er br a n de v lees r a a k t . Het st r oom t v er v olg en s ov er h et spelbor d w a a r door de st u k k en op de v loer t er ech t k om en . ‘Jij w in t ,’ zeg ik . Een fla u w g r a pje. Ka t a r in a doet n et a lsof ze n iet m er k t da t ik een g r a pje pr obeer t e m a k en . Mijn besch er m st er is m et een in de Cêpa a n -st a n d g esch ot en en h a a lt u it elk h oek je v a n on ze h u t eer st eh u lpspu llen . A lg a u w h eeft ze m ijn lit t ek en m et een v er k oelen de za lf besm eer d en in v er ba n d g ew ik k eld. ‘Zes,’ zeg t ze, m et t r a n en in h a a r og en v a n a n g st en m edelijden . Ik sch r ik er v a n , ze g ebr u ik t m ijn ech t e n a a m a lleen m a a r a ls er een er n st ig e cr isis is. Ma a r da n dr in g t h et t ot m e door da t die er ook is. Na de dood v a n Eén zijn er ja r en v er st r ek en zon der da t er iet s g ebeu r de. W e k on den on s g em a k k elijk v oor st ellen da t er n iet s a a n de h a n d w a s. A ls w e h eel opt im ist isch w a r en , k on den w e on s zelfs v oor st ellen da t Eén s dood een on g elu k w a s, da t de Mog a dor en on s spoor n iet h a dden g er ok en . Die t ijd is v oor bij. Nu w et en w e h et zek er . De Mog a dor en h ebben h et t w eede lid v a n de Ga r de g ev on den en h em of h a a r g edood. De boodsch a p v a n T w ee a a n on s, a a n de w er eld, w a s h et la a t st e w a t h ij of zij ooit zou doen . De g ew eldda dig e dood v a n Nu m m er Eén en T w ee zijn n u op m ijn h u id g esch r ev en . W e w et en da t t w ee doden g een on g elu k k u n n en zijn . Het a ft ellen is n u ech t beg on n en . Ik v a l bijn a fla u w , m a a r blijf bij bew u st zijn door n og h a r der op m ijn lip t e bijt en . ‘Zes,’ zeg t Ka t a r in a en ze w r ijft m et een doek je h et bloed v a n m ijn lippen . ‘On t spa n je.’ Ik sch u d m ijn h oofd. Nee. Ik k a n m e n iet on t spa n n en . Ech t n iet !

Ka t a r in a doet h a a r u it er st e best zich t e v er m a n n en . Ze w il m e n iet ba n g m a k en . Ma a r ze w il ook h et ju ist e doen , haar v er a n t w oor delijk h eid a ls Cêpa a n n em en . Ik zie da t ze a lle m og elijk e r ea ct ies t eg en elk a a r a fw eeg t , v a n h ev ig e pa n iek t ot g ela t en k a lm t e; da t ze zich a fv r a a g t w a t h et best e is v oor m ij en v oor h et lot v a n de Ga r de. Ze st r eelt m ijn h oofd, v eeg t h et zw eet v a n m ijn v oor h oofd. Het w a t er en de za lf h ebben de er g st e pijn w eg g en om en , m a a r de pijn is n og ev en h ev ig a ls de eer st e k eer , m issch ien n og w el er g er . Ma a r ik za l er n iet s ov er zeg g en . Ik k a n w el zien da t m ijn pijn , en dit bew ijs v a n T w ees dood, Ka t a r in a a l er g g en oeg k w elt . ‘Het k om t w el g oed m et on s,’ zeg t Ka t a r in a . ‘Er zijn n og st eeds v ele a n der en ...’ Ik w eet da t ze n iet n a den k t bij w a t ze zeg t . Ze bedoelt n iet t e zeg g en da t h et lev en v a n de Ga r des v óór m ij − Dr ie, V ier en V ijf − bela n g r ijk er zijn da n m ijn lev en . Ze pr obeer t m e g ew oon t e t r oost en . Ma a r ik w il n iet n et doen a lsof ze n iet s h eeft g ezeg d. ‘Ja . Het is h eel fijn da t er eer st n og a n der en m oet en st er v en .’ ‘Da t bedoel ik n iet .’ Ik k a n w el zien da t m ijn w oor den h a a r v a n sla g h ebben g em a a k t . Ik sla a k een zu ch t en la a t m ijn h oofd op h a a r sch ou der r u st en . Som s, diep v a n bin n en , g ebr u ik ik een a n der e n a a m v oor Ka t a r in a . Som s is ze v oor m ij n iet Ka t a r in a of V ick y of Celest e of w elk e a n der e a lia s da n ook . Som s n oem ik h a a r , in g eda ch t en , m a m a .

4

E

en u u r la t er zijn w e a l op w eg . Ka t a r in a k lem t h et st u u r v a n on ze t r u ck st ev ig v a st , w e r ijden ov er la n dw eg en en ze v er v loek t de loca t ie v a n on ze sch u ilpla a t s. Deze w eg en zijn t e h obbelig en t e st offig om h a r der da n zest ig k ilom et er per u u r t e k u n n en r ijden , t er w ijl w e a llebei h et liefst h on der dt w in t ig k ilom et er per u u r zou den r ijden . A lles om m a a r zo v eel m og elijk a fst a n d t e sch eppen t u ssen on s en on ze n u v er la t en h u t . Ka t a r in a h eeft g eda a n w a t ze k on om on ze spor en u it t e w issen , m a a r a ls h et w a a r is w a t w e den k en − da t de Mog a dor en Nu m m er T w ee h ebben g edood, een pa a r secon den n a da t w e h a a r h u lpk r eet h a dden g ezien − da n w er k en ze h eel sn el en is h et h eel g oed m og elijk da t ze op dit m om en t n a a r on ze v er la t en h u t on der w eg zijn . Ik k ijk n a a r de a k k er s en de h eu v els w a a r w e la n g s r ijden en r ea liseer m e da t ze n u m issch ien a l bij on ze h u t zijn . Missch ien r ijden ze zelfs a l a ch t er on s a a n . Ik v in d m ezelf een la fa a r d a ls ik a ch t er om k ijk door h et a ch t er r a a m , n a a r h et st ofspoor da t w e opw er pen . W e w or den n iet g ev olg d. Nog n iet , in elk g ev a l. W e h ebben w ein ig spu llen m eeg en om en . De t r u ck w a s a l v oor zien v a n een v er ba n ddoos, een lich t g ew ich t k a m peer set , flessen w a t er , za k la m pen en dek en s. T oen ik w eer k on lopen , h oefde ik a lleen m a a r een pa a r k ler en in t e pa k k en en m ijn k ist je u it de g r ot e k ist on der de h u t t e h a len . T oen w e on s in pa n iek v oor ber eidden op on ze v lu ch t , h a d ik g een t ijd om de felle pijn v a n m ijn t w eede lit t ek en t e v oelen , m a a r n u v oel ik h em w eer , h eft ig en door dr in g en d. ‘W e h a dden n iet m oet en r ea g er en ,’ zeg t Ka t a r in a . ‘Ik sn a p n iet w a t on s bezielde.’ Ik k ijk n a a r Ka t a r in a of ze m e da t k w a lijk n eem t − ik w a s im m er s deg en e die er op st on d da t w e een a n t w oor d st u u r den − en zie t ot m ijn oplu ch t in g da t dit n iet zo is. Ik zie w el da t ze ba n g is, en ook v a st beslot en om on s h ier zo v er m og elijk v a n da a n t e k r ijg en . Ik r ea liseer m e da t ik in a lle v er w a r r in g en door de sn elh eid w a a r m ee w e op de v lu ch t zijn g esla g en , n iet h eb g em er k t of w e t oen

w e Pu er t o Bla n co v er liet en n a a r h et n oor den of n a a r h et zu iden zijn a fg esla g en . ‘De V S?’ v r a a g ik . Ka t a r in a k n ik t , h a a lt on ze m eest r ecen t e pa spoor t en u it de bin n en za k v a n h a a r leg er ja sje en leg t h et m ijn e op m ijn sch oot . Ik k la p h em open en k ijk n a a r m ijn n ieu w e n a a m . ‘Ma r en Eliza bet h ,’ zeg ik h a r dop. Ka t a r in a in v est eer t v eel t ijd in h a a r v er v a lsin g en , h oew el ik m eest a l k la a g ov er de n a m en die ze v oor m e k iest . T oen ik a ch t w a s en w e n a a r Nov a Scot ia g in g en , h eb ik h a a r g esm eek t of ik St a r la m och t h et en . Ka t a r in a w eig er de. Ze da ch t da t die n a a m t e v eel a a n da ch t zou t r ek k en , t e opv a llen d zou zijn . Nu ik da a r a a n den k , sch iet ik bijn a in de la ch . Een Ka t a r in a in Mex ico is zo on g ev eer h et m eest opv a llen de w a t je m a a r k u n t v er zin n en . En n a t u u r lijk h ou dt zij h a a r eig en n a a m ; Ka t a r in a is a a n h a a r eig en n a a m g eh ech t g er a a k t . Ik den k w eleen s da t Cêpa n en h elem a a l n iet v eel a n der s zijn da n ech t e ou der s. Ma r en Eliza bet h ... Het is g een St a r la , m a a r de k la n k v a n die n a a m bev a lt m e w el. Ik bu k m e en g r ijp n a a r m ijn on der been , iet s bov en de k loppen de lit t ek en s op m ijn en k el. Door m ijn on der been v a st t e pa k k en , v er m in der t de pijn een beet je. Ma a r a ls de pijn w eg ebt , k om t de a n g st t er u g . De a n g st v oor on ze h u idig e sit u a t ie, de a fsch u w ov er de dood v a n T w ee. Ik beslu it m ijn on der been los t e la t en en de pijn m a a r v oor lief t e n em en . Ka t a r in a w il a lleen m a a r st oppen om t e t a n k en en t e pla ssen . Het is een la n g e r eis, m a a r w e k u n n en de t ijd op a ller lei m a n ier en v er dr ijv en . Meest a l spelen w e Sch a du w , een spel da t Ka t a r in a t ijden s on ze v or ig e r eizen h eeft v er zon n en om da t w e w ilden blijv en t r a in en ook a l k on den w e on ze fy siek e t r a in in g n iet doen . ‘Er k om t een Mog a door se v er k en n er op je a f, op t w ee u u r , en h ij h eeft een zw a a r d in zijn h a n d. Hij m a a k t een zw a a ibew eg in g .’ ‘Ik h u r k ,’ zeg ik . ‘Spr in g n a a r lin k s.’ ‘Hij dr a a it r on d, m et h et zw a a r d bov en je h oofd.’ ‘V a n a f de g r on d t r a p ik in zijn lies. Een been zw a a i, v a n zijn r ech t er n a a r zijn lin k er k a n t .’ ‘Hij lig t op zijn r u g , m a a r g r ijpt je a r m .’ ‘Ik la a t h em zijn g a n g g a a n . Ik g ebr u ik de k r a ch t v a n zijn g r eep om

m ijn ben en v r ij t e zw a a ien , om h oog , en da n n a a r ben eden , n a a r zijn g ezich t . Ik g a op zijn g ezich t st a a n , t r ek m ijn h a n d los.’ Het is een v r eem d spel. Het dw in g t m e om h et fy siek e t e sch eiden v a n de r ea lit eit , om t e v ech t en m et m ijn h er sen en en n iet m et m ijn lich a a m . V r oeg er k la a g de ik ov er spellet jes a ls Sch a du w , da n zei ik da t h et a llem a a l v er zon n en w a s, da t h et n iet ech t w a s. V ech t en w a s v oor m ij v ech t en m et je v u ist en , je v oet en , je h oofd. Niet m et je h er sen en . Niet m et w oor den . Ma a r h oe v a k er w e Sch a du w speelden , h oe bet er ik er in w er d. Ik k on n iet on t k en n en da t h et spel een g oede oefen in g w a s. Het m a a k t e een bet er e v ech t er v a n m e. Ik ben er v a n g a a n h ou den . ‘Ik r en w eg ,’ zeg ik . ‘T e la a t ,’ zeg t ze. Ik g a er bijn a t eg en in , ik w eet w a t ze n u g a a t zeg g en . ‘Je ben t h et zw a a r d v er g et en ,’ zeg t ze. ‘Hij h eeft h et a l g eh ev en en je in je zij g er a a k t .’ ‘Niet w a a r ,’ zeg ik . ‘Ik h eb zijn zw a a r d bev r or en en h et a ls g la s v er br ijzeld.’ ‘O, is da t zo?’ Ka t a r in a is m oe, h a a r og en zijn r ood v a n t ien u u r a ch t er h et st u u r , m a a r ik zie ook da t ze m e w el g r a ppig v in dt . ‘Da n h eb ik da t st u k je g em ist .’ ‘Ja ,’ zeg ik en la ch zelf ook . ‘En h oe h eb je da t v oor elk a a r g ek r eg en ?’ ‘Met m ijn Er fg a v e. Da t is n et beg on n en . Ik blijk din g en t e k u n n en bev r iezen .’ Ik doe n et a lsof. Ik m oet m ijn Er fg a v en n og on t w ik k elen en ik w eet n iet w elk e h et zijn á ls h et een m a a l zov er is. ‘Da t is een g oeie,’ zeg t Ka t a r in a .

5

U

r en g eleden a l zijn w e de A m er ik a a n se g r en s g epa sseer d, pr obleem loos. Ik h eb n ooit beg r epen h oe h et k a n da t Ka t a r in a zu lk e per fect e v a lse docu m en t en k a n m a k en . Ka t a r in a st opt op een st offig e pa r k eer pla a t s la n g s de sn elw eg . Da a r st a a t een k lein m ot el m et één v er diepin g , een ou der w et s en v er v a llen r est a u r a n t en een ben zin est a t ion , n ieu w er en lich t er da n de t w ee a n der e g ebou w en . A ls w e u it de t r u ck st a ppen , is h et n og sch em er ig . Bov en de h or izon v er sch ijn t een st r eepje r oze lu ch t , n et v oldoen de om on ze h u id in een v r eem de g loed t e dopen . Ka t a r in a v loek t en st a pt w eer in . ‘Jij g a a t n iet m ee t a n k en ,’ zeg t ze. ‘W a ch t h ier .’ Ik doe w a t m e g ezeg d w or dt en zie da t ze v a n a f de pa r k eer pla a t s v a n h et m ot el n a a r een v a n de ben zin epom pen r ijdt . W e h ebben a fg espr ok en da t w e een da g of t w ee in h et m ot el g a a n u it r u st en , om bij t e k om en v a n on ze a fsch u w elijk e r it v a n v ijft ien u u r en v a n de sch ok v a n de r ecen t e g ebeu r t en issen . Ma a r ook a l zu llen w e h ier een t ijdje blijv en , de t a n k m oet w el v ol zijn . Da t is Ka t a r in a ’s g ew oon t e. ‘Zor g da t je n ooit een leg e t a n k h ebt ,’ zeg t ze v a a k . V olg en s m ij zeg t ze da t ev en zeer t eg en zich zelf a ls t eg en m ij. Het is een g oede g ew oon t e. Je w eet m a a r n ooit w a n n eer je er g en s ov er h a a st m oet v er t r ek k en . Ik zie da t Ka t a r in a n a a r de pom p r ijdt en beg in t t e t a n k en . Ik k ijk om m e h een . Door h et r a a m v a n h et r est a u r a n t a a n de ov er k a n t v an de pa r k eer pla a t s zie ik een pa a r dik k e v r a ch t w a g en ch a u ffeu r s die zit t en t e et en . Bov en de st a n k v a n u it la a t g a ssen en de v a g e g eu r v a n ben zin eda m pen u it de pom pen , r u ik ik on t bijt g eu r en . Of m issch ien v er beeld ik h et m e m a a r . Ik h eb r a zen de h on g er . Het w a t er loopt m e in de m on d a ls ik a a n on t bijt en den k . Ik dr a a i m e om en pr obeer n iet a a n et en t e den k en . Da n k ijk ik n a a r de st a d a a n de a n der e k a n t v a n h et h ek r on dom de pa r k eer pla a t s. Er st a a n h u izen die n iet v eel m eer zijn da n g olfpla t en h u t t en . Een v er v a llen , v er la t en plek .

‘Ha llo, ju ffr ou w .’ Gesch r ok k en dr a a i ik m e sn el om . Er loopt een la n g e, g r ijsh a r ig e cow boy v oor bij. Het du u r t ev en v oor da t ik m e r ea liseer da t h ij n iet pr obeer t een g espr ek a a n t e k n open , m a a r g ew oon beleefd is. Hij t ik t ev en t eg en zijn en or m e h oed en loopt la n g s m e h een h et r est a u r a n t in . Mijn h a r t k lopt m e in de k eel. Dit soor t din g en w a s ik v er g et en . A ls w e on s er g en s h ebben g ev est ig d, zelfs in een a fg eleg en st a dje a ls Pu er t o Bla n co, ler en w e de m en sen u it de bu u r t k en n en . W e w et en m in of m eer w ie w e k u n n en v er t r ou w en . Ik h eb n og n ooit een Mog a door g ezien , m a a r Ka t a r in a zeg t da t de m eest e Mog a dor en er h eel g ew oon u it zien . Na w a t Eén en T w ee is ov er k om en , v oel ik m e h elem a a l n iet op m ijn g em a k , ben ik h eel a ch t er doch t ig en a ler t . Een pa r k eer pla a t s la n g s de sn elw eg is v oor a l la st ig om da t n iem a n d elk a a r k en t , om da t n iem a n d a ch t er doch t ig is, n iet ech t . V oor on s bet ek en t dit da t ieder een een bedr eig in g k a n zijn . Ka t a r in a h eeft de a u t o g epa r k eer d en loopt m et een v er m oeide blik op m e a f. ‘Et en of sla pen ?’ v r a a g t ze. V oor da t ik a n t w oor d k a n g ev en , zeg t ze h oopv ol: ‘Ik ben v oor sla pen .’ ‘Ik ben v oor et en .’ Ka t a r in a la a t h a a r sch ou der s za k k en a ls ze dit h oor t . ‘Je w eet da t et en bela n g r ijk er is da n sla pen ,’ zeg ik . ‘Da t is a lt ijd zo.’ Da t is een v a n on ze r eg els a ls w e on der w eg zijn en Ka t a r in a a ccept eer t dit v on n is zon der t eg en t e st r ibbelen . ‘Ok é, Ma r en Eliza bet h ,’ zeg t ze. ‘Ga jij m a a r v oor op.’

6

E

r h a n g t een v et t ig e lu ch t in h et r est a u r a n t . Het is n og g een zes u u r ’s och t en ds, m a a r bijn a a lle t a felt jes zijn bezet , v oor n a m elijk m et v r a ch t w a g en ch a u ffeu r s. T er w ijl ik op on s et en w a ch t , k ijk ik n a a r de m a n n en die g r ot e h a ppen on t bijt v lees − w or st jes, ba con , g eh a k t br ood − m et sir oop er ov er in h u n m on d st oppen . A ls m ijn et en ein delijk k om t , on t dek ik da t ik m eer h eb g ek r eg en da n ik h eb best eld. Dr ie pa n n en k oek jes, v ier r eepjes ba con , een r öst i en een g r ot e ju s d’or a n g e. A ls ik k la a r ben m et et en , la a t ik een st ev ig e boer , m a a r Ka t a r in a is t e m oe om m e een u it br a n der t e g ev en . ‘Den k je...?’ v r a a g ik . Ka t a r in a la ch t , w eet w a t ik w il v r a g en . ‘Da t k a n t och n iet ?’ Ik h a a l m ijn sch ou der s op. Ze k n ik t en r oept de ser v eer st er . Met een sch u ldig e g lim la ch best el ik n og een pa a r pa n n en k oek jes. ‘Pr im a ,’ zeg t de ser v eer st er m et een dr og e la ch , ‘u w k lein e m eid h eeft een g r ot e m a a g !’ De ser v eer st er is een ou der e v r ou w en h eeft zo’n g er im peld en a fg et obd g ezich t da t je h a a r v oor een m a n zou k u n n en h ou den . ‘Ja , m ev r ou w ,’ zeg ik . De ser v eer st er loopt w eg . ‘Ik blijf m e m a a r v er ba zen ov er je eet lu st ,’ zeg t Ka t a r in a . Ma a r ze w eet h oe da t k om t . Ik t r a in a lt ijd en ook a l ben ik n og m a a r der t ien , ik h eb n u a l h et g espier de lich a a m v a n een a t leet . Ik h eb h eel v eel br a n dst of n odig en ik sch a a m m e da n ook n iet v oor m ijn eet lu st . Een n ieu w e g a st k om t h et dr u k k e r est a u r a n t bin n en . Ik zie da t de a n der e m a n n en v ol a r g w a a n n a a r h em k ijk en a ls h ij n a a r een t a felt je a ch t er in loopt . T oen Ka t a r in a en ik bin n en k w a m en , k ek en ze on s ev en a r g w a n en d a a n . Ik da ch t da t dit een w eg r est a u r a n t w a s, w a a r a lleen m a a r m en sen za t en die elk a a r n iet k en den , m a a r k en n elijk m oet je bepa a lde on bek en den w a n t r ou w en en a n der en n iet . Ka t a r in a en ik doen on s best en h ebben g ew on e A m er ik a a n se k ler en a a n g et r ok k en : een T -sh ir t en een g eelbr u in e k or t e br oek . Ik zie w el w a a r om w e opv a llen , k en n elijk h ebben w ij een a n der idee v a n ‘g ew oon ’ da n de m en sen h ier in een v er r e u it h oek v a n W est T ex a s. Ma a r deze a n der e on bek en de is m oeilijk er t e pla a t sen . Hij dr a a g t

zo’n T ex a a n se st r opda s, m et die bu n g elen de zw a r t ler en r iem pjes. En n et a ls de a n der e m a n n en h ier h eeft h ij la a r zen a a n . T och lijk en zijn k ler en ou der w et s en zijn du n n e zw a r t e sn or r et je h eeft iet s g r iezelig s: in eer st e in st a n t ie lijk t die sn or r ech t , m a a r a ls je bet er k ijk t , zie je da t iet s a a n die sn or n iet h elem a a l k lopt . ‘Het is n iet beleefd om zo t e st a r en ,’ zeg t Ka t a r in a ; ze g eeft m e w eer een st a n dje. ‘Ik st a a r de n iet ,’ lieg ik . ‘Ik k eek , g eïn t er esseer d.’ Ka t a r in a sch iet in de la ch . In de a fg elopen v ier en t w in t ig u u r h eeft ze m eer g ela ch en da n in de la a t st e m a a n den . Ik m oet w el ev en w en n en a a n deze n ieu w e Ka t a r in a . Niet da t ik h et er g v in d... Ik g a la n g u it op h et h ot elbed lig g en , t er w ijl Ka t a r in a in de ba dk a m er is en een dou ch e n eem t . De la k en s zijn g oedk oop, poly est er of k u n st zijde, m a a r ik ben zo m oe v a n de r it da t ze a a n v oelen a ls zijde. T oen Ka t a r in a de la k en s open sloeg , on t dek t en w e een lev en de oor w u r m . Zij g r u w de er v a n , m a a r ik h a d er g een m oeit e m ee. ‘Ma a k h em a lsjeblieft dood,’ zei ze en dr u k t e h a a r h a n den t eg en h a a r or en . Da t w eig er de ik . ‘Het is m a a r een in sect .’ ‘Ma a k h em dood!’ sm eek t e ze. In pla a t s da a r v a n v eeg de ik h em v a n h et bed en liet m e op de k oele la k en s v a llen . ‘Nee,’ zei ik k oppig . ‘Da n n iet ,’ zei ze en ze g in g zich dou ch en . Ze zet t e de k r a n en open , m a a r k w a m ev en la t er de ba dk a m er w eer u it . ‘Ik ben ba n g ...’ zei ze. ‘W a a r v oor ?’ v r oeg ik . ‘Ik ben ba n g da t ik je n iet g oed h eb g et r a in d.’ Ik r ol m et m ijn og en . ‘Om da t ik da t in sect n iet w ilde doodm a k en ?!’ ‘Ja . Nee, ik bedoel, da t zet t e m e a a n h et den k en . Je m oet ler en zon der en ig e a a r zelin g t e doden . Ik h eb je n iet g eleer d h oe je op k n a a g dier en m oet ja g en , la a t st a a n op Mog a dor en ... Je h ebt n og n ooit iet s g edood...’ Ka t a r in a zw eeg , de dou ch e a ch t er h a a r st on d n og st eeds a a n . Ze da ch t n a . Ik za g da t ze m oe w a s, in g eda ch t en . Zo doet ze w eleen s v a k er , a ls w e t e h a r d h ebben g et r a in d. ‘Ka t ,’ zei ik . ‘Ga je dou ch en .’ Ze k eek op, opg esch r ik t u it h a a r da g dr om en . Ze la ch t e ev en en deed

de deu r a ch t er zich dich t . T er w ijl ik w a ch t t ot ze k la a r is, zet ik m et de a fst a n dsbedien in g de t elev isie a a n . De v or ig e g a st h a d h em op CNN la t en st a a n en ik w or d beg r oet m et h elik opt er beelden v a n de ‘g ebeu r t en is’ in En g ela n d. Ik blijf h eel ev en k ijk en en k om t e w et en da t de per s en de Br it se a u t or it eit en n iet w et en w a t er g ist er en pr ecies is g ebeu r d. Ik ben t e m oe om h ier ov er n a t e den k en ; de det a ils h oor ik la t er w el. Ik zet de t v u it en g a w eer op h et bed lig g en . Ik h eb zin om t e sla pen . Ev en la t er k om t Ka t a r in a de ba dk a m er u it . Ze h eeft een k a m er ja s a a n en bor st elt h a a r h a a r . Ik k ijk n a a r h a a r m et m ijn og en h a lfdich t . Er w or dt op de deu r g ek lopt . Ka t a r in a la a t de bor st el op h et bu r ea u v a llen . ‘W ie is da a r ?’ v r a a g t ze. ‘Ma n a g er , m ev r ou w . Ik k om u een pa a r sch on e h a n ddoek en br en g en .’ Ik ben zo g eïr r it eer d door deze st or in g − ik w il sla pen en h et is h eel du idelijk da t w e h elem a a l g een sch on e h a n ddoek en n odig h ebben om da t w e deze k a m er n og m a a r n et h ebben bet r ok k en − da t ik zon der ech t n a t e den k en opst a . ‘W e h ebben g een h a n ddoek en n odig ,’ zeg ik en zw a a i de deu r open . Ik h oor Ka t a r in a n og n et zeg g en : ‘Niet doen !’ a ls ik h em v oor m e zie st a a n . De m a n m et de sch ev e sn or . Mijn g il blijft in m ijn k eel st ek en a ls h ij de k a m er bin n en k om t en de deu r a ch t er zich slu it .

7

I

k r ea g eer zon der er bij n a t e den k en . Ik du w h em n a a r de deu r , m a a r h ij du w t m ij m et g em a k w eg , t eg en h et bed. Ik g r ijp n a a r m ijn bor st en m er k t ot m ijn a fsch u w da t m ijn h a n g er on der m ijn sh ir t v a n da a n is g ek om en . Open en bloot . ‘Leu k e h a lsk et t in g ,’ g r om t h ij m et een blik v a n h er k en n in g . A ls h ij t w ijfels h a d ov er w ie ik ben , da n zijn die n u w el v er dw en en . Ka t a r in a r en t n a a r v or en , m a a r h ij g eeft h a a r een h a r de t ik . Ze k la pt t eg en de t elev isie, v er br ijzelt h et sch er m m et h a a r elleboog en v a lt op de g r on d. Hij g r ijpt n a a r zijn m iddel en t r ek t een w a pen − m et een la n g , du n lem m et − en zw a a it h et zo sn el om h oog da t ik n iet een s t ijd h eb om op t e st a a n . Ik zie h et lem m et flit sen en da n sla a t h ij h et m et één m a ch t ig e zw a a i in m ijn sch edel. Mijn h oofd w or dt m et een ov er spoeld m et w a r m t e en lich t . Zo v oelt de dood, den k ik . Ma a r n ee, h et doet g een pijn . Ik k ijk op. Hoe is h et m og elijk da t ik iet s zie, den k ik . Ik ben dood. Ma a r ik k a n ech t iet s zien , en ik r ea liseer m e da t ik v a n t op t ot t een on der h et bloed zit . De m a n m et de r a r e sn or h eeft zijn a r m n og st eeds g est r ek t en h eeft n og st eeds een t r iom fa n t elijk e blik op zijn g ezich t , m a a r zijn sch edel is open g esplet en en zijn bloed spu it ov er m ijn k n ieën . Ik h oor Ka t a r in a ja m m er en ; h et is zo’n oer g elu id da t ik n iet h oor of h et een k r eet v a n pijn of v a n oplu ch t in g is. A ls de m a n h elem a a l is leeg g ebloed, v er a n der t h ij in een h oopje a s. V oor da t ik zelfs m a a r k a n a dem h a len , is Ka t a r in a a l opg est a a n . Ze t r ek t h a a r k a m er ja s u it , k leedt zich a a n en pa k t on ze t a ssen . ‘Hij is dood,’ zeg ik . ‘En ik n iet .’ ‘Ja ,’ zeg t Ka t a r in a . Ze t r ek t een w it t e bloes a a n die ze m et een v er pest door h et bloed a a n h a a r elleboog die open is door h a a r v a l t eg en h et beeldsch er m v a n de t elev isie. Ze t r ek t h em w eer u it , dept m et een h a n ddoek h et bloed v a n h a a r elleboog en t r ek t een a n der sh ir t a a n . Ik v oel m e n et een k in d, ik ben spr a k eloos, k a n m e n iet bew eg en en

lig h elem a a l on der h et bloed op de g r on d. Dit w a s h et − h et m om en t w a a r ik m ijn h ele lev en a l v oor h eb g et r a in d − en h et en ig e w a t ik k on doen , w a s een zw a k k e, g em a k k elijk t e on t w ijk en du w g ev en v oor da t ik zelf opzij w er d g edu w d en g est ok en . ‘Hij w ist h et n iet ,’ zeg ik . ‘Hij w ist h et n iet ,’ zeg t ze. W a t h ij n iet w ist , is da t elk e opzet t elijk e v er w on din g die m ij w or dt t oeg ebr a ch t , m et een bij m ijn a a n v a ller zelf w or dt v er oor za a k t . Ik ben v eilig v oor elk e dir ect e a a n v a l. Da t w ist ik , m a a r eig en lijk w ist ik h et ook n iet . T oen h ij h et lem m et in m ijn h oofd st a k , da ch t ik da t ik dood w a s. Ik m oest h et eer st zien , v oor da t ik h et k on g elov en . Ik v oel a a n m ijn sch edel. De h u id is on besch a dig d, n iet een s v och t ig ... Da t is h et bew ijs. W e w or den besch er m d door de besch er m for m u le. Zola n g w e n iet bij elk a a r zijn , k u n n en w e a lleen in de v olg or de v a n on s n u m m er w or den g edood. Ik zie da t zijn bloed n u n et a ls zijn v lees t ot a s is v er g a a n . Ik zit er n iet la n g er on der . ‘W e m oet en w eg .’ Ka t a r in a h eeft m e m ijn k ist je g eg ev en en ze k ijk t m e r ech t a a n . Ik r ea liseer m e da t ik er ev en n iet bij w a s, da t ik m e er g en s in m ijn eig en h oofd bev on d, du izelig door a lles w a t er zoju ist is g ebeu r d. Door de m a n ier w a a r op ze h et zeg t , beg r ijp ik da t h et a l de der de of v ier de k eer is da t ze h et zeg t , h oew el ik h et n u pa s h oor . ‘Nu ,’ zeg t ze. Ka t a r in a pa k t m e bij de pols en t r ek t m e m ee; h a a r t a s h a n g t a a n h a a r sch ou der . Het w a r m e a sfa lt v a n de pa r k eer pla a t s pla k t a a n de zolen v a n m ijn blot e v oet en a ls w e n a a r de t r u ck r en n en . Mijn k ist je is on t zet t en d zw a a r . Ik ber eid m e a l m ijn h ele lev en v oor op de st r ijd en n u h et zov er is w il ik a lleen m a a r sla pen . Mijn v oet en slepen ov er de g r on d, m ijn a r m en v oelen zw a a r . ‘Sn eller !’ zeg t Ka t a r in a en ze t r ek t m e m et zich m ee. De t r u ck is n iet op slot . Ik st a p in en Ka t a r in a sm ijt on ze spu llen a ch t er in en spr in g t a ch t er h et st u u r . Ze h eeft n et h a a r por t ier dich t g et r ok k en a ls ik een m a n n a a r on s t oe zie r en n en . Ev en den k ik da t h et de m ot elm a n a g er is die on s a ch t er n a k om t m et de r ek en in g . Ma a r da n h er k en ik h em , h et is de cow boy die m e zo

beleefd beg r oet t e. Ma a r er is n iet s beleefds a a n de m a n ier w a a r op h ij n u n a a r on s t oe r en t , m et zijn v u ist en in de lu ch t . Hij sla a t m et zijn v u ist dw a r s door m ijn zijr a a m pje en ik w or d bedolv en on der h et g la s. Zijn v u ist g r ijpt de st of v a n m ijn sh ir t en ik v oel da t ik u it m ijn st oel w or d g et r ok k en . Ka t a r in a g ilt . ‘Hé!’ Een st em v a n bu it en . Ik k ijk om m e h een n a a r iet s w a a r a a n ik m e k a n v a st h ou den . Ik zie a lleen m a a r m ijn g or del die ik n og n iet h a d v a st g em a a k t en die g em a k k elijk m eeg eeft a ls de Mog m e door h et r a a m n a a r bu it en pr obeer t t e t r ek k en . Ik v oel Ka t a r in a ’s h a n d die de a ch t er k a n t v a n m ijn sh ir t v a st g r ijpt . ‘Da t zou ik n iet doen !’ Ik h oor de m a n r oepen en zodr a ik w or d losg ela t en , v a l ik t er u g op m ijn st oel. Ik ben bu it en a dem , m ijn h oofd t olt . Bu it en st a a t een g r oepje m en sen . V r a ch t w a g en ch a u ffeu r s en cow boy s, g ew on e A m er ik a a n se m a n n en . Ze h ebben de Mog om sin g eld. Een v a n h en r ich t zijn g ew eer op h em en m et een w r a n g e, bit t er e g lim la ch st eek t de Mog zijn h a n den in de lu ch t . ‘De sleu t els.’ Ka t a r in a is in pa n iek , bijn a in t r a n en . ‘Ik h eb ze in de k a m er la t en lig g en .’ Ik den k n iet n a , ik k om m et een in bew eg in g . Ik w eet n iet h oe la n g de Mog door on ze besch er m er s, on ze r edder s, w or dt v a st g eh ou den , m a a r da t k a n m e n iet s sch elen : ik r en t er u g n a a r de k a m er , g r is de sleu t els v a n h et n a ch t k a st je en r en t er u g n a a r de pa r k eer pla a t s. De Mog zit n u g ek n ield op de g r on d, om r in g d door w oeden de m a n n en . ‘W e h ebben de polit ie g ebeld, ju ffr ou w ,’ zeg t een v a n h en . Ik k n ik , m et t r a n en in m ijn og en . Ik ben t e opg ew on den om zelfs m a a r da n k jew el t e zeg g en . Het is v r eem d en h eer lijk da t deze m a n n en die on s n iet k en n en on s w el h ebben g eh olpen , m a a r ook g r iezelig om da t ze n iet w et en h oe m a ch t ig de Mog in feit e is, da t h ij de m a n n en lev en d h a d k u n n en v illen a ls h ij n iet de opdr a ch t h a d g ek r eg en zich g edeisd t e h ou den . Ik st a p in en g eef Ka t a r in a de sleu t els. Ev en la t er v er la t en w e de pa r k eer pla a t s. Ik k ijk n og één k eer a ch t er om . De Mog en ik k ijk en elk a a r r ech t a a n . Zijn og en g loeien m et een r ept iela ch t ig e h a a t .

Hij k n ipoog t a ls w e w eg r ijden .

8

K

a t a r in a h eeft on g elijk . Ik h eb a l een s g edood. Ja r en g eleden , in Nov a Scot ia . De w in t er w a s n et beg on n en en Ka t a r in a h a d m e v r ijg eg ev en v a n on ze lessen om in on ze besn eeu w de a ch t er t u in t e spelen . Ik r en de r on djes in de sn eeu w , spr on g in g r ot e sn eeu w h open en g ooide sn eeu w ba llen n a a r de zon . Ik dr oeg slobber ig e k ler en en ba a lde v a n m ijn la st ig e ja s en m ijn w a t er dich t e br oek . Du s t oen ik zek er w ist da t Ka t a r in a n iet m eer v oor h et r a a m st on d t e k ijk en , t r ok ik ze u it zoda t ik a lleen n og m ijn spijk er br oek en T -sh ir t a a n h a d. Het w a s on der h et v r iespu n t , m a a r ik h eb n ooit g a u w la st v a n de k ou . Ik bleef spelen en r en n en m et Cliffor d, de sin t -ber n a r d v a n de bu r en die m e g ezelsch a p w a s k om en h ou den . Het w a s een en or m g r ot e h on d en ik w a s t oen k lein , zelfs v oor m ijn leeft ijd. Da a r om k lom ik bov en op h em en h ield m e v a st a a n de w a r m e v a ch t op zijn fla n k en . ‘V oor u it !’ g ilde ik en h ij beg on t e r en n en . Ik ber eed h em a ls een pon y , en h ij r en de r on djes door de t u in . Ka t a r in a h a d m e k or t da a r v oor m eer v er t eld ov er m ijn v er leden , en ov er m ijn t oek om st . Ik w a s n og n iet ou d g en oeg om h et h elem a a l t e beg r ijpen , m a a r ik w ist da t h et bet ek en de da t ik een st r ijder w a s. Da t v on d ik pr im a , w a n t ik h a d m e a lt ijd a l een h eld g ev oeld, een k a m pioen . Ik besch ou w de h et r it je op Cliffor d a ls een a n der e v or m v a n t r a in in g . Ik deed n et a lsof ik v ija n den zon der g ezich t door de sn eeu w a ch t er v olg de en u it sch a k elde. Bij de r a n d v a n h et bos bleef Cliffor d st a a n en beg on t e g r om m en . Ik k eek op en za g een lich t br u in k on ijn t u ssen de bom en h u ppelen . Ev en la t er la g ik op m ijn r u g , om da t Cliffor d m e v a n zijn r u g h a d g ew or pen . Ik st on d op en r en de a ch t er Cliffor d a a n h et bos in . Mijn den k beeldig e ja ch t w a s h eel r ea list isch g ew or den t oen Cliffor d a ch t er h et h u ppelen de k on ijn a a n r en de en ik h em a ch t er v olg de. Ik w a s opg ew on den , bu it en a dem en g elu k k ig . Of da t w á s ik , t ot de ja ch t v oor bij w a s. Cliffor d v in g h et k on ijn t u ssen zijn k a k en en r en de t er u g n a a r de t u in v a n zijn ba a sjes. Ik w a s ba n g v oor de a floop v a n deze

a ch t er v olg in g en v oor de w a a r sch ijn lijk e dood v a n h et k on ijn , en da a r om r en de ik a ch t er Cliffor d a a n in een pog in g h em ov er t e h a len h et k on ijn los t e la t en . ‘Slech t e h on d,’ zei ik . ‘Heel slech t e h on d.’ Hij w a s t e blij m et zijn pr est a t ie om zich iet s v a n m e a a n t e t r ek k en . T oen h ij in zijn eig en t u in w a s a a n g ek om en , sn u ffelde h ij blij a a n de v och t ig e v a ch t v a n h et k on ijn . Na da t ik h em m et m oeit e v a n h et k on ijn a f h a d g et r ok k en , h a pt e h ij n a a r m e. Ik sist e t eg en Cliffor d en h ij liep ch a g r ijn ig w eg . Ik k eek n a a r h et k on ijn , zijn v a ch t k lit t e en za t on der h et bloed. Ma a r h ij w a s n iet dood. A l m ijn st oer h eid w a s v er dw en en t oen ik h et lich t e, za ch t e dier t je t eg en m ijn bor st dr u k t e. Ik k on v oelen h oe sn el zijn h a r t je k lopt e, v la k v oor h ij doodg in g . Hij h a d een g la zig e, on beg r ijpen de blik in zijn og en . Ik w ist w a t er m et h em zou g ebeu r en . Zijn w on den w a r en n iet diep, m a a r h ij zou doodg a a n a a n sh ock . Hij w a s n og n iet dood, m a a r h ij leefde ook n iet m eer . Het en ig e w a t h et dier t je n og t e w a ch t en st on d, w a s v er la m m in g door zijn eig en a n g st en een la n g za m e, k ille dood. Ik k eek n a a r h et r a a m . Ka t a r in a w a s n iet t e zien . Ik dr a a ide m e w eer om n a a r h et k on ijn en w ist on m iddellijk w a t ik v oor h em m oest doen . Je ben t een st r ijder , h a d Ka t a r in a g ezeg d. ‘Ik ben een st r ijder .’ Mijn w oor den v er a n der den in ijs in de lu ch t v oor m ijn g ezich t . Ik sloeg m ijn beide h a n den om de n ek v a n h et fr a g iele w ezen t je en dr a a ide h em sn el de n ek om . Ik beg r oef h et lijk je diep on der de sn eeu w , w a a r zelfs Cliffor d h em n iet zou k u n n en v in den . Ka t a r in a h a d on g elijk : ik h eb a l g edood. Uit m edelijden . Ma a r n og n iet u it w r a a k .

9

K

a t a r in a r ijdt de t r u ck v a n de on v er h a r de w eg a f en w e st a ppen u it . W e h ebben v a n da a g g oed door g er eden en h et is n u dr ie u u r in de n a ch t . W e zijn in A r k a n sa s, in h et La k e Ou a ch it a St a t e Pa r k . De in g a n g v a n h et pa r k w a s a fg eslot en m et een k et t in g , m a a r Ka t a r in a m a a k t e de k et t in g k a pot en r eed de t r u ck h et pa r k in . Da a r n a r eden w e in h et don k er door de bossen t ot w e bij de w eg n a a r de k a m peer pla a t s k w a m en . W e zijn h ier a l een s g ew eest , m a a r da t k a n ik m e n iet h er in n er en . Ka t a r in a zeg t da t w e h ier h ebben g ek a m peer d t oen ik v eel jon g er w a s en da t zij t oen da ch t da t dit een g oede plek w a s om m ijn k ist je t e beg r a v en , a ls h et ooit n odig w a s. Nu w a s h et k en n elijk n odig . W e st a ppen u it en ik h oor h et w a t er v a n h et m eer za ch t t eg en de oev er k lot sen . Ka t a r in a en ik lopen t u ssen de bom en door , in de r ich t in g v a n da t g elu id. Ik dr a a g h et k ist je. W e v in den a llebei da t h et t e la st ig en t e g ev a a r lijk is om h et bij on s t e h ou den . Ka t a r in a zeg t da t h et k ist je n ooit in h a n den v a n de Mog a dor en m a g v a llen . Ik v r a a g n iet door , m a a r ik m a a k m e w el zor g en n u w e dit g a a n doen . A ls Ka t a r in a den k t da t w e h et k ist je m oet en beg r a v en , den k t ze du s da t de k a n s da t w e g epa k t w or den g r oot is. Of w a a r sch ijn lijk . De k oele n a ch t lu ch t m a a k t m e a a n h et r illen en ik sla de m u g g en v a n m e a f. Hoe dich t er w e bij h et w a t er k om en , h oe m eer er zijn . Ein delijk k om en w e bij de oev er . Midden in h et m eer zie ik een g r oen eila n dje en ik k en Ka t a r in a g oed g en oeg om t e w et en w a t ze v a n pla n is. ‘Ik doe h et w el,’ zeg t ze. Ma a r ze is a m per in st a a t deze w oor den u it t e spr ek en . Ze is u it g epu t , ze st or t bijn a in . Ze h eeft a l da g en n iet g esla pen . Ik h eb ook a m per g esla pen , h oog st en s a f en t oe een pa a r m in u u t jes in de a u t o. Ma a r da t is m eer da n Ka t a r in a en ik w eet da t ze m oet r u st en . ‘Ga jij m a a r lig g en ,’ zeg ik . ‘Ik doe h et w el.’ Ka t a r in a pr ot est eer t zw a k jes, m a a r ev en la t er lig t ze a l op de g r on d bij de oev er . ‘Ru st m a a r ev en u it ,’ zeg ik . Ik pa k de dek en die ze a ls h a n ddoek h a d w illen g ebr u ik en en leg die ov er h a a r h een om h a a r

t eg en de m u g g en t e besch er m en . Ik t r ek m ijn k ler en u it , pa k h et k ist je st ev ig v a st en st a p in h et w a t er . Eer st v oelt h et ijsk ou d, m a a r zodr a ik on der w a t er ben is h et zelfs een beet je w a r m . Ik beg in on h a n dig t e peddelen , g ebr u ik één a r m a ls peddel en h ou d m et de a n der e h et k ist je v a st . Ik h eb n ooit eer der ’s n a ch t s g ezw om m en , en h et k ost m e v eel m oeit e m e n iet v oor t e st ellen da t er v a n u it de m odder ig e diept e h a n den n a a r m e w or den u it g est r ek t om m ijn ben en t e g r ijpen en m e on der w a t er t e t r ek k en . Ik con cen t r eer m e op m ijn doel. V oor m ijn g ev oel m in st en s een u u r la t er ben ik bij h et eila n d, m a a r in w er k elijk h eid za l h et h oog st en s t ien m in u t en zijn g ew eest . Ik st a p h et w a t er u it en beg in t e r illen a ls de w in d la n g s m ijn blot e h u id st r ijk t . Da n loop ik on h a n dig ov er de st en en die a a n de oev er lig g en en n a a r h et m idden v a n h et k lein e eila n d. Het is bijn a r on d, en m issch ien m in der da n v ier du izen d v ier k a n t e m et er , zoda t h et n iet la n g du u r t v oor ik er ben . Ik g r a a f een g a t v a n een m et er diep, w a t v eel m eer t ijd k ost da n de zw em t och t . A ls ik bijn a k la a r ben , bloeden m ijn h a n den door h et g eg r a a f in de r u w e a a r de. Ik zet h et k ist je in h et g a t . Ik la a t h et m et t eg en zin los, h oew el ik n iet een s w eet w a t er in zit , om da t ik h et n og n ooit g eopen d h eb. Ik ov er w eeg er v oor t e bidden , v oor deze br on v a n zov eel m og elijk h eden en beloft en . Ik beslu it n iet t e bidden . In pla a t s da a r v a n sch u if ik h et g a t w eer v ol m et a a r de en st r ijk de bov en k a n t g la d. Ik w eet da t ik m ijn k ist je m issch ien n ooit za l t er u g zien . Ik loop w eer n a a r h et w a t er t oe en zw em t er u g n a a r Ka t a r in a .

10

W

e zijn h ier een w eek g eleden a a n g ek om en , in de pr ov in cie New Y or k . W e h ebben een k a m er in een k lein m ot el n a a st een a ppelboom g a a r d en v la k bij een v oet ba lv eld. Ka t a r in a h eeft on ze v olg en de st a p a l g epla n d. Er zijn g een v er da ch t e ber ich t en m eer v er sch en en op h et n ieu w s of op in t er n et . Da t g eeft on s een beet je h oop v oor de t oek om st v a n Lor iën en h et lijk t er ook op da t de Mog a dor en on s zijn k w ijt g er a a k t . Het k lin k t st om , m a a r ik h eb h et g ev oel da t ik k la a r ben v oor de st r ijd. Bij da t a n der e m ot el m issch ien n og n iet , m a a r n u w el. Het k a n m e n iet s sch elen da t ik m ijn Er fg a v en n og n iet h eb, w a n t ik v ech t liev er da n da t ik v lu ch t . ‘Da t m een je n iet ,’ zeg t ze. ‘W e m oet en v oor zich t ig zijn .’ Du s w a ch t en w e. Ka t a r in a h eeft n iet m eer zov eel zin om t e t r a in en , m a a r w e doen on s best : ov er da g in on ze k a m er pu sh -u ps en sch a du w bok sen , en ’s n a ch t s in de on v er lich t e h oek en v a n h et v oet ba lv eld u it g ebr eider e oefen in g en . Ov er da g m a g ik door de boom g a a r d dw a len , die zoet r u ik t door de g ev a llen a ppels. Ka t a r in a h eeft m e v er boden ov er da g op h et v oet ba lv eld t e spelen of m et de k in der en die da a r ov er da g t r a in en t e pr a t en . Ze w il n iet da t w e opv a llen . Ma a r a ls ik a ch t er een boom a a n de r a n d v a n de boom g a a r d st a , k a n ik h et v eld zien . V a n da a g is er een m eisjest ea m a a n h et v oet ba llen . A lle m eisjes dr a g en een pa a r se t r u i en een spier w it t e k or t e br oek . Ze zijn on g ev eer ev en ou d a ls ik . Ik st a in de sch a du w v a n de a ppelboom en v r a a g m e a f h oe h et zou zijn om m ee t e doen m et zoiet s een v ou dig s en on bela n g r ijk s a ls een pa r t ijt je v oet ba l. Ik den k da t ik er g oed in zou zijn : ik ben g ek op fy siek e spor t en , ik ben st er k en ik ben sn el. Nee, ik zou er h éél g oed in zijn . Ma a r h et is n iet de bedoelin g da t ik on bela n g r ijk e spor t en beoefen . Ik w or d ja loer s. Da t g ev oel k en ik n iet . Meest a l leg ik m e n eer bij m ijn lot . Ma a r n u w e a lw eer op de v lu ch t zijn , n a on ze n ipt e on t sn a ppin g a a n de Mog a dor en , h a a t ik deze m eisjes om h u n g em a k k elijk e lev en t je. Ma a r ik on der dr u k die g ev oelen s. Ik m oet m ijn h a a t bew a r en v oor

de Mog s. Die a v on d k ijk en w e v oor w e n a a r bed g a a n ev en n a a r de t elev isie. Ka t a r in a g u n t m e die lu x e zelden , om da t ze v in dt da t h et m ijn h er sen s a a n t a st en m ijn zin t u ig en v er dooft . Ma a r zelfs Ka t a r in a is w eleen s w a t soepeler . Ik n est el m e n a a st Ka t a r in a op h et g r ot e bed. Ze h eeft een film opg ezet ov er een v r ou w die in New Y or k Cit y w oon t en k la a g t da t h et zo m oeilijk is een g oede m a n t e v in den . Mijn a a n da ch t v er pla a t st zich a lg a u w v a n h et t v -sch er m n a a r Ka t a r in a ’s g ezich t : ze k ijk t m et een za ch t e blik n a a r de film en leeft h elem a a l m ee. A ls ze m er k t da t ik n a a r h a a r k ijk t , beg in t ze t e blozen . ‘Ik m a g t och ook w eleen s g en iet en .’ Ze k ijk t w eer n a a r de t v . ‘Ik k a n er n iet s a a n doen , h ij is zó k n a p.’ Ik k ijk w eer n a a r de t v . De v r ou w sch eldt een k n a ppe m a n u it v oor ‘sek sist isch e k loot za k ’. Ik h eb n og m a a r h eel w ein ig film s g ezien in m ijn lev en , m a a r ik w eet n u a l h oe de film za l ein dig en . De m a n is k n a p, n eem ik a a n , h oew el h ij m ij m in der fa scin eer t da n Ka t a r in a . ‘Heb je w eleen s een v r ien dje g eh a d?’ v r a a g ik h a a r . Ze la ch t . ‘Op Lor iën w el. Da a r w a s ik g et r ou w d.’ Mijn h a r t sla a t een sla g ov er en ik bloos om da t ik zo eg ocen t r isch ben g ew eest . Hoe is h et m og elijk da t ik h a a r dit n ooit eer der h eb g ev r a a g d? Hoe is h et m og elijk da t ik n iet w ist da t ze een ech t g en oot h a d, een g ezin ? Ik a a r zel v oor da t ik w eer een v r a a g st el, om da t ik er v a n u it g a da t h a a r m a n t ijden s de Mog a door se in v a sie is g edood. Ik h eb diep m edelijden m et m ijn Ka t a r in a en beg in ov er iet s a n der s. ‘Ma a r sin ds w e op A a r de zijn ?’ W eer la ch t ze. ‘Jij ben t t och a lt ijd bij m e? Ik den k da t je dit da n w el zou w et en !’ Ik la ch ook , h oew el ik w el een beet je v er dr iet ig ben . Ka t a r in a h á d h elem a a l g een v r ien dje k u n n en h ebben , ook a l h a d ze da t g ew ild... en da t k om t a llem a a l door m ij. Om da t ze h et t e dr u k h eeft m et m ij besch er m en . Ze t r ek t een w en k br a u w op. ‘W a a r om st el je opeen s zov eel v r a g en ? Ben je v er liefd? Heb je op h et v oet ba lv eld leu k e jon g en s g ezien ?’ Ze k n ijpt ev en in m ijn zij, beg in t m e t e k iet elen . Ik k r on k el bij h a a r v a n da a n , la ch en d. ‘Nee,’ zeg ik en da t is de w a a r h eid. Som s t r a in en er w eleen s jon g en s

en da n k ijk ik ook n a a r ze, m a a r m eest a l a lleen om h u n a t let isch e v a a r dig h eden en h u n r eflex en m et de m ijn e t e v er g elijk en . Ik den k n iet da t ik een v a n h en ooit a a r dig zou k u n n en v in den . Ik den k n iet da t ik ooit v a n iem a n d zou k u n n en h ou den die n iet bij dezelfde st r ijd bet r ok k en is a ls ik . Ik zou n ooit r espect k u n n en opbr en g en v oor iem a n d die n iet deeln eem t a a n de oor log t eg en de Mog s om Lor iën t e r edden . De v r ou w op de t elev isie st a a t in de r eg en , de t r a n en st r om en h a a r ov er de w a n g en en ze zeg t t eg en de k n a ppe m a n da t ze v a n g eda ch t en is v er a n der d, da t de liefde t och h et a ller bela n g r ijk st is. ‘Ka t a r in a ?’ v r a a g ik . Ze k ijk t m e a a n . Ik h oef h et n iet een s h a r dop t e zeg g en ; ze k en t m e im m er s h eel g oed. Ze beg in t t e za ppen t ot w e een a ct iefilm v in den . W e k ijk en er sa m en n a a r t ot w e in sla a p v a llen .

11

D

e v olg en de da g dw a a l ik n a de t r a in in g door de boom g a a r d. Het is w a r m en ik blijf zo v eel m og elijk in de sch a du w v a n de bom en . Ik loop ov er de pa pper ig e, zoet r u ik en de a ppels h een en v oel ze on der m ijn v oet en u it elk a a r spa t t en . On da n k s de w a r m t e v a n de zon is de lu ch t fr is en pr et t ig , n iet t e w a r m of t e k ou d. Ik v oel m e v r eem d g elu k k ig en h oopv ol a ls ik da a r r on dloop. Ka t a r in a g a a t v a n da a g t ick et s v oor on s boek en n a a r A u st r a lië. V olg en s h a a r k u n n en w e on s n et zo g oed da a r v er ber g en . Ik h eb on t zet t en d v eel zin in die r eis. Ik dr a a i m e om en w il n et t er u g lopen n a a r h et m ot el a ls er een v oet ba l la n g s m e h een v lieg t en ov er de g eplet t e a ppels sch eer t . Geda ch t eloos spr in g ik n a a r v or en en ik h ou d h em m et één v oet t eg en . ‘Geef je h em n og t er u g of h oe zit da t ?’ Gesch r ok k en dr a a i ik m e om . A a n de r a n d v a n de boom g a a r d st a a t een k n a p m eisje m et een k a st a n jebr u in e pa a r den st a a r t n a a r m e t e k ijk en . Ze dr a a g t v oet ba lk ler en en ze k a u w t m et open m on d op een st u k k a u w g u m . Ik st a p v a n de ba l a f, dr a a i m e v lieg en sv lu g om en sch op de ba l m et een k eih a r de t r a p n a a r h et m eisje t oe. Ik g ebr u ik m eer k r a ch t da n n odig is, w a n t a ls ze h em m et h a a r h a n d w il t eg en h ou den , v a lt ze bijn a om . ‘Ru st ig a a n !’ g ilt ze. ‘Sor r y ,’ zeg ik , besch a a m d. ‘Goede t r a p w el,’ zeg t h et m eisje en k ijk t m e m et een t a x er en de blik a a n . ‘V er dom d g oede t r a p.’ Ev en la t er st a ik op h et v oet ba lv eld. Het m eisjest ea m k om t een speelst er t ek or t en h et k a u w g u m k a u w en de m eisje, T y r a , h eeft de coa ch op de een of a n der e m a n ier ov er g eh a a ld m ij t e la t en m eespelen . Ik k en de spelr eg els n iet , m a a r ik pik ze a lg a u w op. Da t m oet ik Ka t a r in a n a g ev en : ze h eeft m ijn h er sen en zo a a n g esch er pt da t ik n ieu w e r eg els h eel sn el k a n on t h ou den . De coa ch , een st r en g e, g edr on g en v r ou w m et een flu it je in h a a r m on d, zet m e in a ls

v leu g elv er dedig er en a l g a u w blijk ik da a r h eel g oed in t e zijn . De m eisjes v a n m ijn t ea m beg r ijpen sn el w a t ik w il en v or m en a l v lu g een m u u r zoda t de m eisjes v a n h et a n der e t ea m g edw on g en w or den m e a a n de r ech t er k a n t v a n h et v eld t e pa sser en . Niet een sla a g t da a r in zon der de ba l k w ijt t e r a k en . Bin n en de k or t st e k er en loop ik t e zw et en en pla k t h et g r a s a a n m ijn bezw et e k u it en . Gelu k k ig h eb ik v a n da a g k n iek ou sen a a n g et r ok k en , zoda t n iem a n d m ijn lit t ek en s k a n zien . Ik v oel m e lich t in m ijn h oofd en een beet je du izelig door h et zon lich t , en g en iet v a n de bijv a l v a n m ijn t ea m g en ot en . Lin k s v a n m ij g ebeu r t iet s. T y r a h eeft de ba l v a n een a a n v a ller v a n de t eg en st a n der a fg epa k t en w or dt v er v olg en s a ch t er n a g ezet en door een a n der e speler v a n de t eg en st a n der . Ik ben de en ig e die v r ijst a a t en ze sla a g t er in de ba l n a a r m ij t oe t e sch oppen . Opeen s h eb ik h et com plet e a n der e t ea m a ch t er m e a a n . Mijn t ea m g en ot en r en n en h en a ch t er n a , pr ober en ze bij m e v a n da a n t e h ou den , t er w ijl ik a ls een g ek m et de ba l n a a r h et doel v a n de t eg en st a n der r en . Ik zie da t de k eepst er zich v er m a n t , zich v oor ber eidt op m ijn sch ot . Mijn t eg en st a n der s bev r ijden zich v a n m ijn t ea m g en ot en . Ook a l ben ik n og een h a lf v eld v a n h et doel v er w ijder d, ik w eet da t dit m ijn en ig e k a n s is. Ik g eef de ba l een t r a p. De ba l sch iet m et een w ijde boog n a a r h et doel. Ik h eb t e sn el g eh a n deld, t e g eda ch t eloos en h eb de ba l pr ecies n a a r de k eepst er g et r a pt . Ik ben er v a n ov er t u ig d da t ze h em v a n g t . Da t doet ze. Ma a r ik h eb de ba l zo’n h a r de t r a p g eg ev en da t ze v a lt en de ba l u it h a a r h a n den la a t g lippen . De ba l t olt t eg en h et doeln et a ch t er h a a r . Mijn ploeg g en ot es ju ich en . On ze t eg en st a n der s ook . Dit w a s m a a r een a a n v a lspog in g , zoda t ze h u n bew on der in g v oor m e k u n n en la t en blijk en zon der h u n t r ot s t e m oet en in slik k en . T y r a g eeft m e een k la p op de sch ou der s. Ik zie w el da t ze een beet je t r ot s is om da t zij deg en e is g ew eest die m e u it de boom g a a r d h eeft g eh a a ld. De coa ch n eem t m e ev en a pa r t en v r a a g t op w elk e sch ool ik zit . Het is du idelijk da t zij m e in h a a r t ea m w il h ebben . ‘Ik w oon h ier n iet ,’ m om pel ik . ‘Sor r y .’ Ze h a a lt h a a r sch ou der s op en felicit eer t m e m et m ijn spel. Met een br ede g r ijn s loop ik h et v eld a f. Ik zie da t de m eisjes m e

a a r dig v in den , ze st a a n m e in een g r oepje n a t e k ijk en . Ik st el m e v oor da t ik een a n der lev en leid, een lev en zoa ls zij leiden . Da t is m issch ien w el a a n t r ek k elijk , m a a r ik w eet da t ik bij Ka t a r in a h oor t e zijn . Ik loop t er u g n a a r h et m ot el en pr obeer de t r ot se g r ijn s v a n m ijn g ezich t t e h a len . Ik v oel een k in der lijk e beh oeft e om Ka t a r in a ov er de w edst r ijd t e v er t ellen , ook a l h eeft ze m e g ezeg d da t ik n iet m och t m eedoen . On da n k s m ezelf r en ik t er u g n a a r on ze k a m er om h a a r er a lles ov er t e v er t ellen . De deu r zit n iet op slot en ik zw a a i h em open , n og st eeds m et die dom m e g r ijn s op m ijn g ezich t . Die g r ijn s is sn el v er dw en en . Er zijn t ien m a n n en in de k a m er − Mog a dor en . Ka t a r in a zit op de bu r ea u st oel v a n h et m ot el, ze is v a st g ebon den en g ek n ev eld, er zit bloed op h a a r v oor h oofd en a ls ze m e ziet , spr in g en de t r a n en h a a r in de og en . Ik dr a a i m e om en w il v lu ch t en , m a a r da n zie ik n og m eer m a n n en : op de pa r k eer pla a t s, in a u t o’s of g ew oon st a a n d. In t ot a a l zijn er m in st en s der t ig Mog a dor en . Ze h ebben on s g ev on den .

12

I

k h eb h a n dboeien om m ijn polsen en m ijn ben en zijn v a st g ebon den m et t ou w en . V oor Ka t a r in a g eldt h et zelfde, ook a l k a n ik h a a r n iet zien . De Mog a dor en h ebben on s a ch t er in een g r ot e t r u ck m et opleg g er g esm et en , a a n elk a a r v a st g ebon den , m et on ze r u g g en t eg en elk a a r . De v r a ch t w a g en st u it er t ov er de w eg . W e r ijden h eel h a r d, v olg en s m ij ov er de sn elw eg . Ka t a r in a is n og st eeds g ek n ev eld, m a a r ze h ebben n iet de m oeit e g en om en m ij t e k n ev elen . Ze g in g en er k en n elijk v a n u it da t ik m e r u st ig zou h ou den t er w ille v a n Ka t a r in a , of ze da ch t en da t h et la w a a i v a n h et v er k eer elk g elu id v a n m ij zou ov er st em m en . Ik h eb g een idee w a a r w e n a a r t oe w or den g ebr a ch t of w a t de Mog a dor en m et on s w illen doen zodr a w e da a r zijn . Ik v r ees h et er g st e, m a a r in de don k er e opleg g er m om pel ik t r oost en de w oor djes t eg en Ka t a r in a . Ik w eet da t zij da t ook v oor m ij zou doen a ls h et k on . ‘Het k om t w el g oed,’ zeg ik . ‘W e r edden on s w el.’ Ik w eet da t dit n iet zo is. Ik w eet m et een ziek m a k en de zek er h eid da t deze r eis m et on ze dood za l ein dig en . Ka t a r in a dr u k t h a a r r u g t eg en de m ijn e, in een g eba a r v a n liefde en bem oedig in g . Nu h a a r h a n den zijn g eboeid en h a a r m on d is g ek n ev eld, is dit de en ig e m a n ier w a a r op ze m et m ij k a n com m u n icer en . Het is don k er in de opleg g er , op een sm a l st r ook je lich t n a da t door een open in g in h et a lu m in iu m da k n a a r bin n en sch ijn t . Door de spleet sch ijn t de zon n a a r bin n en . Het is v r eem d om in de don k er e, v och t ig e k ilt e v a n de opleg g er t e zit t en in de w et en sch a p da t h et bu it en da g is. Een g ew on e da g . A lles doet m e pijn , ik ben beu r s v a n h et zit t en en t e on r u st ig om t e sla pen . Ik ben zo u it g epu t da t ik ev en den k da t ik bij de v oet ba lm eisjes h a d m oet en blijv en . Ik h a d in elk g ev a l h et en er g iedr a n k je m oet en a a n n em en da t de coa ch m e a a n bood. Er g en s in de opleg g er h oor ik een soor t g em om pel. Een la a g , k eela ch t ig e g r om . Er st a a t een k ooi, h elem a a l v oor in . In h et don k er k a n ik n et de dik k e st a len t r a lies zien .

‘W a t is da t ?’ v r a a g ik . Ka t a r in a m om pelt iet s en ik v oel m e m et een ellen dig om da t ik h a a r een v r a a g h eb g est eld die ze m et g een m og elijk h eid k a n bea n t w oor den . Ik bu ig zo v er m og elijk n a a r v or en en t r ek Ka t a r in a m et m e m ee. Ik h oor da t ze pr ot est eer t , m a a r ik ben zo n ieu w sg ier ig ! Ik st r ek m ijn h a ls en t u u r h et don k er in , br en g m ijn g ezich t zo dich t m og elijk bij de ijzer en t r a lies. W eer g er it sel in h et don k er . Nog een g ev a n g en e? v r a a g ik m e a f. Of een dier ? Ik h eb m edelijden m et h em . ‘Ha llo?’ v r a a g ik in de leeg t e. De per soon of h et dier m a a k t la g e, g est r est e g elu idjes. ‘Ga a t h et w el g oed m et je?’ Opeen s k la ppen k a k en k eih a r d t eg en de t r a lies v a n de k ooi en lich t en v u ist g r ot e og en r ood op in h et don k er . De a dem v a n h et beest bezor g t m e k ippen v el. Ik dein s a ch t er u it v a n a n g st en w a lg in g , h et st in k t zo da t ik bijn a beg in t e br a k en . Ik pr obeer w eg t e sch u iv en , m a a r h et en or m e beest dr u k t zijn k op t eg en de t r a lies en k ijk t m e m et zijn r ode og en st r a k a a n . Ik w eet da t ik zon der die t r a lies a lla n g dood zou zijn . Dit is g een g ev a n g en e of v er sla g en bon dg en oot , dit is een pik en . Ka t a r in a h eeft m e a l een s ov er deze beest en v er t eld; h et zijn de ja g er s en w oest e bon dg en ot en v a n de Mog a dor en . Ik h eb a lt ijd g eda ch t da t h et een spr ook je w a s. Ka t a r in a h elpt m e om v er der bij h et beest v a n da a n t e sch u iv en . En h oe v er der ik bij h em v a n da a n sch u if, h oe v er der de pik en zich t er u g t r ek t en in h et don k er v a n zijn k ooi v er dw ijn t . Ik w eet da t ik v oor lopig v eilig ben . Ma a r ik w eet ook da t dit beest , dit g em en e a n g st a a n ja g en de w ezen , de k om en de da g en of w ek en t eg en m e k a n w or den opg eh it st . Mijn m a a g v er k r a m pt v a n a n g st en h u lpeloze w oede: ik w eet n iet of ik m oet ov er g ev en of fla u w v a llen of a llebei. Ik la a t m ijn k la m m e h oofd t eg en Ka t a r in a ’s h oofd r u st en en w en s da t deze n a ch t m er r ie ov er is. Ik v a l in een on r u st ig e h a lfsla a p en w or d w a k k er door Ka t a r in a ’s st em . ‘Zes! W a k k er w or den . Zes!’ Ik sch r ik w a k k er .

‘Je k n ev el?’ v r a a g ik . ‘Die h eb ik a fg ek r eg en . Da a r ben ik de h ele t ijd m ee bezig g ew eest .’ ‘O,’ zeg ik dom . Ik w eet n iet w a t ik v er der n og m oet zeg g en , w a t h et v oor zin h eeft om t e pr a t en . W e zijn g ev a n g en g en om en , zon der da t w e t eg en st a n d h ebben g eboden . ‘Ze h ebben een zen der t je op on ze a u t o a a n g ebr a ch t . T oen w e in T ex a s w a r en . Zo h ebben ze on s g ev on den .’ W a t st óm v a n on s, den k ik . W a t on v oor zich t ig ! ‘Da a r h a d ik a a n m oet en den k en ,’ zeg t ze, a lsof ze m ijn g eda ch t en k a n lezen . ‘Ma a r g oed, ik w il da t je je v oor ber eidt op w a t er g a a t g ebeu r en .’ W a t da n ? den k ik . De dood? ‘Ze zu llen je m a r t elen om in for m a t ie t e k r ijg en . Ze zu llen ...’ Ik h oor da t Ka t a r in a beg in t t e h u ilen , m a a r ze v er m a n t zich en pr a a t v er der . ‘Ze zu llen je v er sch r ik k elijk m a r t elen . Ma a r da t m oet je door st a a n .’ ‘Da t za l ik doen ,’ zeg ik , zo v a st ber a den a ls ik k a n . ‘Ze zu llen m ij g ebr u ik en om jou t e br ek en . Da t m a g je n iet t oela t en ... w a t er ook g ebeu r t .’ Ik v er st ijf. Ze zu llen Ka t a r in a v er m oor den w a a r ik bij ben in de h oop da t ik da n za l g a a n pr a t en . ‘Beloof h et m e, Zes. A lsjeblieft ... ze k u n n en je n u m m er n iet w et en . W e m og en h u n n iet m eer m a ch t ov er de a n der en g ev en da n ze a l h ebben , of m a ch t ov er jou . Hoe m in der ze ov er de besch er m for m u le w et en , h oe bet er . Beloof m e da t . Je m oet h et m e belov en .’ A ls ik den k a a n a lle g r u w elen die on s n og t e w a ch t en st a a n , k a n ik da t n iet . Ik w eet da t Ka t a r in a m ij da t w il h or en belov en , m a a r da t k á n ik g ew oon n iet .

13

I

k zit n u a l dr ie da g en in m ijn cel. Ik h eb h ier n iet s, beh a lv e een em m er w a t er , n og een em m er om a ls t oilet t e g ebr u ik en en een leg e m et a len ba k v a n de m a a lt ijd v a n g ist er en . Er zit g een st u k je et en m eer in de ba k , g ist er en h eb ik h em h elem a a l sch oon g elik t . T oen ik dr ie da g en g eleden w a k k er w er d in m ijn cel, w a s ik v a n pla n in h on g er st a k in g t e g a a n , w ilde ik a l h et et en en w a t er w eig er en t ot ze m e m ijn Ka t a r in a h a dden la t en zien . Ma a r t w ee da g en la n g k r eeg ik n iet een s et en of w a t er v a n h en . Ik beg on a l t e den k en da t ze m e v er g et en w a r en . T oen h et et en k w a m , v oelde ik m e a l zo h opeloos da t ik v er g a t w a t ik v a n pla n w a s g ew eest en ik slobber de a lle w a t er ig e soep die ze door h et lu ik je in de deu r v a n m ijn cel sch ov en , n a a r bin n en . Het g ek k e is da t ik n iet een s zov eel h on g er h a d. Ik w a s n eer sla ch t ig , m a a r n iet sla p v a n de h on g er . Mijn h a n g er t je bon k t e t ijden s deze da g en in h et don k er t eg en m ijn bor st , en ik beg on t e den k en da t ik da n k zij de besch er m for m u le g een h on g er en dor st h a d. Ik w a s w elisw a a r n iet u it g eh on g er d of u it g edr oog d, m a a r t och h a d ik h et n og n ooit zo la n g zon der et en of dr in k en h oev en st ellen en ik w er d een beet je g ek door deze v er w a a r lozin g . In fy siek opzich t h a d ik g een h on g er of dor st , m a a r in m en t a a l opzich t w el. De m u r en zijn g em a a k t v a n zw a r e, r u w e st en en . Het lijk t n iet ech t op een g ev a n g en iscel, m eer op een t ijdelijk h ol. Het lijk t t e zijn u it g eh a k t en n iet g ebou w d. Ik n eem a a n da t dit bet ek en t da t w e on s in een n a t u u r lijk bou w w er k bev in den , in een g r ot of h et in w en dig e v a n een ber g . Ik w eet da t ik da t m issch ien n ooit t e w et en k om . Ik h eb g epr obeer d de m u r en v a n m ijn cel k a pot t e sch r a pen , m a a r zelfs ik beg r ijp da t ik n iet s k a n doen . Het en ig e w a t ik da a r m ee h eb ber eik t , is g ebr ok en n a g els en bloeden de v in g er t oppen . Nu k a n ik a lleen n og m a a r in m ijn cel zit t en w a ch t en en pr ober en n iet g ek t e w or den . Da t is m ijn bela n g r ijk st e m issie: m e n iet g ek la t en m a k en door m ijn een za m e opslu it in g . Ik k a n m e h ier door h a r d la t en m a k en , ik k a n m e h ier door flin k la t en m a k en , m a a r ik m a g m e h ier door n iet g ek la t en m a k en . Da t is een v r eem de u it da g in g , g eest elijk g ezon d blijv en . A ls je

t e h a r d pr obeer t g eest elijk g ezon d t e blijv en , k a n da t je a lleen m a a r g ek k er m a k en . Ma a r a ls je je m issie v er g eet , a ls je pr obeer t g eest elijk g ezon d t e blijv en door er h elem a a l n iet a a n t e den k en , k u n je t ot de con clu sie k om en da t je g eest zu lk e du izelin g w ek k en de t oer en m a a k t da t je t en slot t e h elem a a l g ek w or dt . De t r u c is da t je een m idden w eg m oet pr ober en t e v in den , door a fst a n delijk en n eu t r a a l t e blijv en . Ik con cen t r eer m e op m ijn a dem h a lin g . In , u it . In , u it . A ls ik n iet a a n h et st r et ch en ben of pu sh -u ps doe, doe ik dit : a dem h a len . In , u it . In , u it . Ka t a r in a n oem t dit m edit er en . Ze m oedig de m e a lt ijd a a n om t e m edit er en om m ijn con cen t r a t ie t e v er st er k en . Ze da ch t da t h et m e zou h elpen t ijden s een g ev ech t . Ik h eb h a a r a dv ies n ooit opg ev olg d. Ik v on d h et v eel t e sa a i. Ma a r n u ik in m ijn cel zit , m er k ik da t h et een soor t r eddin g slijn is, de best e m a n ier om g eest elijk g ezon d t e blijv en . Ik zit t e m edit er en a ls de deu r v a n m ijn cel open g a a t . A ls ik m e om dr a a i, h ebben m ijn og en m oeit e zich a a n t e pa ssen a a n h et lich t in de g a n g . In h et lich t st a a t een Mog , en een pa a r a n der en . Ik zie da t h ij een em m er bij zich h eeft , en h eel ev en den k ik da t h ij m e dr in k w a t er br en g t . Ma a r h ij loopt n a a r bin n en en k iept de em m er leeg ov er m ijn h oofd, zoda t ik k let sn a t w or d v a n h et k ou de w a t er . Het is een w r ede v er n eder in g en ik r il v a n de k ou , m a a r h et is ook v er k w ik k en d, v er st er k en d. Het br en g t m e w eer t ot lev en , h et w ek t m ijn h a a t t eg en deze a fsch u w elijk e Mog s w eer op. Hij t r ek t m e om h oog , dr u ipn a t , en doet m e een blin ddoek v oor . Da n la a t h ij m e los en ik m oet m oeit e doen r ech t op t e blijv en st a a n . ‘Kom m ee,’ zeg t h ij en du w t m e m ijn cel u it de g a n g op. De blin ddoek is dik , zoda t ik in h et pik don k er loop. Ma a r m ijn zin t u ig en zijn a ler t en ik sla a g er in r ech t door t e lopen . Ik k a n ook v oelen da t er a n der e Mog s om m e h een zijn . Ik loop ov er de r u w e st en en v loer en h oor h et g esch r eeu w en g eja m m er v a n de a n der e g ev a n g en en . Men selijk e en dier lijk e g elu iden . Ze zijn w a a r sch ijn lijk opg eslot en in een cel die lijk t op de m ijn e. Ik h eb g een idee w ie ze zijn of w a a r om de Mog s ze g ev a n g en h ou den . Ma a r op dit m om en t ben ik v oor a l m et m ijn eig en ov er lev en bezig en k a n ik n iet v eel m edelijden v oor h en opbr en g en .

Na een la n g e w a n delin g zeg t de Mog die v oor de bew a k er s u it loopt : ‘Rech t sa f!’ en du w t m e n a a r r ech t s. Hij g eeft m e zo’n h a r de du w da t ik v a l en m ijn k n ieën sch r a pen ov er de r u w e st een . Ik pr obeer ov er ein d t e k r a bbelen , m a a r w or d a l om h oog g esleu r d. Da n sm ijt en t w ee Mog s m e t eg en een m u u r . Mijn h a n den w or den om h oog g et r ok k en en m et een k et t in g a a n een st a len k a bel v a st g em a a k t die a a n h et pla fon d h a n g t . Mijn lich a a m w or dt u it g er ek t en ik k a n bijn a n iet m et m ijn v oet en bij de g r on d k om en . Ze m a k en m ijn blin ddoek los. Ik bev in d m e in een a n der e cel. Deze is v er lich t ; h et lich t is fel en ik h eb h et g ev oel da t m ijn og en u it m ijn h oofd br a n den n a dr ie da g en v a n bijn a com plet e du ist er n is. A ls m ijn og en zich a a n h et lich t h ebben a a n g epa st , zie ik h a a r . Ka t a r in a . Ze is a a n h et pla fon d g ek et en d, n et a ls ik . Ze ziet er v eel slech t er u it da n ik ; ze is g em a r t eld, zit on der h et bloed en de bla u w e plek k en . Ze zijn m et h a a r beg on n en . ‘Ka t a r in a ,’ flu ist er ik . ‘Ga a t h et w el...?’ Ze k ijk t n a a r m e op, m et t r a n en in h a a r og en . ‘Niet n a a r m e k ijk en ,’ zeg t ze, w a a r n a h a a r blik n a a r de g r on d dw a a lt . Er k om t een n ieu w e Mog bin n en . Hij dr a a g t n ot a ben e een w it polosh ir t en een bijzon der sch on e k a k ik leu r ig e br oek . Zijn h a a r is k or t g ek n ipt . Zijn sch oen en − m oca ssin s − sch u ifelen ov er de g r on d. Hij lijk t op een g ew on e v a der u it een bu it en w ijk of op de m a n a g er v a n de pla a t selijk e su per m a r k t . ‘Ha llo,’ zeg t h ij. Hij g r ijn st n a a r m e, m et zijn h a n den in de za k . Zijn t a n den zijn zo w it a ls in een t a n dpa st a r ecla m e. ‘Ik h oop da t je t ot n og t oe v a n je v er blijf bij on s h ebt g en ot en .’ Ik zie h et r u w e h a a r op zijn don k er e a r m en . Hij is k n a p, op een n iet ir r it a n t e m a n ier , st ev ig g ebou w d en ziet er st er k u it . ‘Deze g r ot t en k u n n en a fsch u w elijk t och t ig zijn , m a a r w e pr ober en h et h ier zo g ezellig m og elijk t e m a k en . Ik h oop da t je t w ee em m er s in je cel h ebt ? Zou n iet w illen da t je h et zon der m oest doen .’ Hij st eek t zijn h a n d u it , zoda t ik h eel ev en den k da t h ij m ijn w a n g w il st r elen . Ma a r h ij k n ijpt er k eih a r d in . ‘Ju llie zijn im m er s on ze er eg a st en ,’ zeg t h ij, t er w ijl er v en ijn in zijn on t spa n n en t oon door k lin k t . Ik v in d h et v r eselijk v a n m ezelf, m a a r ik beg in t e h u ilen . Ik za k door m ijn k n ieën en h a n g pijn lijk a a n m ijn boeien . Ik w eig er h a r dop t e

ja n k en ; h ij k a n da n w el zien da t ik h u il, m a a r h ij za l m e n iet h ór en h u ilen . ‘Ok é, da m es,’ zeg t h ij en k la pt in zijn h a n den . Hij loopt n a a r een bu r ea u t je da t in een h oek v a n de cel st a a t . Hij t r ek t een la open , h a a lt er een pla st ic ca sset t e u it en v ou w t h em open . In h et felle lich t zie ik a llem a a l sch er pe st a len object en . Hij pa k t ze op, een v oor een , zoda t ik ze a llem a a l k a n zien . Sca lpels, sch eer m esjes, t a n g en . A ller lei soor t en m essen . Een k lein e elek t r isch e boor m a ch in e, die een a n g st a a n ja g en d g elu id m a a k t a ls h ij h em ev en la a t dr a a ien . Da a r n a leg t h ij h em w eer n eer . Hij been t n a a r m e t oe, k ijk t m e r ech t a a n . A ls h ij beg in t t e pr a t en , r u ik ik zijn a dem en beg in bijn a t e k ok h a lzen . ‘Heb je dit a llem a a l g ezien ?’ Ik g eef g een a n t w oor d. Zijn a dem r u ik t n et zo a ls de a dem v a n da t beest in die k ooi. On da n k s zijn sm et t eloze u it er lijk , is h ij v a n h et zelfde sm er ig e m a t er ia a l g em a a k t . ‘Ik ben v a n pla n ze st u k v oor st u k op jou en je Cêpa a n t e g ebr u ik en , t en zij je elk e v r a a g die ik je st el eer lijk bea n t w oor dt . A ls je da t n iet doet , k a n ik je v er zek er en da t je w ilde da t ju llie dood w a r en .’ Met een h a t elijk e g r ijn s loopt h ij t er u g n a a r h et bu r ea u t je en pa k t en h eel du n sch eer m es m et een dik r u bber en h a n dv a t . Hij loopt er m ee t er u g n a a r m ij en w r ijft m et de st om pe k a n t v a n h et lem m et ov er m ijn w a n g . Het v oelt k ou d a a n . ‘Ik zit n u a l h eel la n g a ch t er ju llie a a n ,’ zeg t h ij. ‘W e h ebben t w ee v a n ju llie g edood en een v a n ju llie h ebben w e h ier , w elk n u m m er je ook m a a r ben t . Je beg r ijpt n a t u u r lijk w el da t ik h oop da t je Nu m m er Dr ie ben t .’ Ik pr obeer bij h em v a n da a n t e k r u ipen , dr u k m ijn r u g st ev ig t eg en de w a n d v a n de cel, w en s da t ik in de st en en k a n v er dw ijn en . Hij g lim la ch t n a a r m e en dr u k t w eer m et de st om pe k a n t v a n h et m es t eg en m ijn w a n g , h a r der n u . ‘Oeps,’ zeg t h ij, pla g en d. ‘Da t is n iet de g oede k a n t .’ Met één v loeien de bew eg in g dr a a it h ij h et m es om , zoda t de sch er pe k a n t n u n a a r m ij g er ich t is. ‘Zu llen w e h et zo m a a r een s pr ober en ?’ Met een r ept iela ch t ig g en oeg en br en g t h ij h et m es n a a r de zijk a n t v a n m ijn g ezich t en h a a lt u it . Ik v oel de v er t r ou w de w a r m t e, m a a r g een pijn , en zie m et v er bijst er in g da t zijn eig en w a n g beg in t t e bloeden .

Het bloed st r oom t u it zijn w on d. Hij la a t h et m es v a llen , g r ijpt n a a r zijn g ezich t en been t g efr u st r eer d door de cel. Zo t e zien h eeft h ij v eel pijn , h ij g eeft een t r a p t eg en h et bu r ea u t je, w a a r door a lle m a r t elw er k t u ig en door de cel v lieg en . Da a r n a r en t h ij de cel u it . De Mog -bew a k er s, die a ch t er h em st on den , k ijk en elk a a r m et een on door g r on delijk e blik a a n . V oor da t ik ook m a a r iet s t eg en Ka t a r in a k a n zeg g en , st a ppen de Mog s n a a r v or en , m a k en m ijn boeien los en slepen m e t er u g n a a r m ijn cel.

14

T

w ee da g en v er st r ijk en . Nu w or st el ik in m ijn don k er e cel m et m eer da n g ek t e en v er v elin g ; ik m oet ook pr ober en h et beeld v a n Ka t a r in a die on der h et bloed en de bla u w e plek k en zit u it m ijn g eest ba n n en . Ik w il m e Ka t a r in a h er in n er en zoa ls ik h a a r k en : v er st a n dig en st er k . Ik g a door m et m ijn a dem h a lin g soefen in g en . Ze h elpen . Ma a r n iet v eel. Ein delijk g a a t de deu r v a n m ijn cel open en w eer k r ijg ik een em m er k ou d w a t er ov er m e h een , w or d ik g ek n ev eld, g eblin ddoek t en n a a r diezelfde cel g esleept . Na da t ze m e a a n h et pla fon d h ebben g ek et en d, w or dt m ijn blin ddoek a fg eda a n . Ka t a r in a bev in dt zich op dezelfde plek a ls de v or ig e k eer , ze lijk t ev en g ek n a k t en m ish a n deld a ls t oen . Ik k a n a lleen m a a r h open da t ze h a a r op een bepa a ld m om en t h ebben la t en za k k en . Dezelfde Mog a ls de v or ig e k eer zit t eg en ov er on s, op de r a n d v a n h et bu r ea u , m et een pleist er op de sn ee in zijn w a n g . Ik k a n zien da t h ij er m oeit e v oor m oet doen om ev en g em een t e lijk en a ls de v or ig e k eer . Ma a r h ij k ijk t on s m et een a n g st ig e blik a a n . Ik h a a t h em . Zo h eb ik n og n ooit iem a n d g eh a a t . A ls ik h em m et m ijn blot e h a n den k on v er sch eu r en , zou ik da t doen . En a ls ik m ijn h a n den n iet zou k u n n en g ebr u ik en , zou ik h em m et m ijn t a n den v er sch eu r en . Hij ziet da t ik n a a r h em k ijk . Opeen s spr in g t h ij op, been t n a a r m e t oe en t r ek t de k n ev el los. Hij zw a a it m et h et sch eer m esje v oor m ijn g ezich t h een en w eer , dr a a it h em r on d en la a t h et pla fon dlich t er op w eer k a a t sen . ‘Ik w eet n iet w elk n u m m er je ben t ...’ zeg t h ij. On w illek eu r ig k r im p ik in elk a a r , ik v er w a ch t da t h ij w eer za l pr ober en m e t e sn ijden , m a a r h ij beh eer st zich . Da n , m et een sa dist isch g en oeg en , loopt h ij n a a r Ka t a r in a en t r ek t a a n h a a r h a a r . Ze is n og st eeds g ek n ev eld en k a n a lleen m a a r k r eu n en . ‘Ma a r da t g a je m e n u v er t ellen .’ ‘Nee!’ sch r eeu w ik . Hij g r ijn st t ev r eden om m ijn a n g st , a lsof h ij er op st on d t e w a ch t en . Hij dr u k t h et lem m et t eg en Ka t a r in a ’s a r m en t r ek t h em n a a r ben eden . Ha a r a r m splijt open , h et bloed st r oom t er u it . Ze

w a n k elt in h a a r boeien en de t r a n en st r om en ov er h a a r w a n g en . Ik w il sch r eeu w en , m a a r m ijn st em beg eeft h et : h et en ig e w a t er u it k om t is een h og e, g ek w elde sn ik . Na a st de eer st e sn ee m a a k t h ij n og een t w eede sn ee, dieper n u . Ka t a r in a k r im pt in een v a n de pijn en v er sla pt . Met m ijn t a n den , den k ik . ‘Hier k a n ik de h ele da g m ee door g a a n ,’ zeg t h ij. ‘Beg r ijp je da t ? Je g a a t m e a lles v er t ellen w a t ik w il w et en , t e beg in n en m et w elk n u m m er je ben t .’ Ik slu it m ijn og en . Mijn h a r t br a n dt . Ik v oel m e n et een v u lk a a n , a lleen is er g een open in g , g een u it la a t v oor de w oede die zich in m e oph oopt . A ls ik m ijn og en w eer open , st a a t h ij a lw eer bij h et bu r ea u t je. Hij w ipt een g r oot m es v a n zijn en e h a n d in de a n der e. Speels, h ij w a ch t t ot ik n a a r h em k ijk . Nu da t h et g ev a l is, h ou dt h ij h et m es om h oog zoda t ik k a n zien h oe g r oot h et is. Het m es beg in t t e g loeien in zijn h a n den , v er a n der t v a n k leu r , h et en e m om en t is h et pa a r s, h et a n der e g r oen . ‘Ok é... je n u m m er . V ier ? Zev en ? Of h eb je m issch ien g elu k en ben je Nu m m er Neg en ?’ Ka t a r in a , a m per bij bew u st zijn , sch u dt h a a r h oofd. Ik w eet da t ze w il da t ik m ijn m on d h ou d. Zij h ou dt h a a r m on d a l de h ele t ijd. Ik pr obeer t e blijv en zw ijg en . Ma a r ik k a n h et n iet v er dr a g en , ik k a n h et n iet a a n zien da t h ij m ijn Ka t a r in a pijn doet . Mijn Cêpa a n . Hij loopt n a a r Ka t a r in a , n og st eeds spelen d m et h et m es. Ka t a r in a m om pelt iet s on der h a a r k n ev el. Nieu w sg ier ig t r ek t h ij h em n a a r ben eden . Ze spu u g t een dik k e k lodder bloed op de g r on d v oor zijn v oet en . ‘Mij m a r t elen om h a a r ov er t e h a len ?’ Hij k ijk t h a a r m et een h a t elijk e blik a a n , on g edu ldig . ‘Ja , in der da a d.’ Ka t a r in a la a t een m in a ch t en de, t r a g e la ch h or en . ‘En je h ebt t w ee h ele da g en n odig g eh a d om dit pla n t e v er zin n en ?’ Ik zie da t h ij r ood w or dt n a deze g oed g epla a t st e beledig in g . Zelfs Mog a dor en zijn t r ot s. ‘V olg en s m ij ben je g ek ,’ sn a u w t ze. Ik h eb bew on der in g v oor Ka t a r in a ’s on v oor zich t ig h eid, ben t r ot s op h a a r u it da g en de h ou din g , m a a r ben ba n g v oor de con sequ en t ies

er v a n . ‘Ik h eb h ier a lle t ijd v a n h et h eela l v oor ,’ zeg t h ij op v la k k e t oon . ‘T er w ijl jij h ier bij m ij ben t , zijn w e da a r bu it en bij de r est v a n ju llie. Den k m a a r n iet da t iet s on s k a n t eg en h ou den om da t w e ju llie in h a n den h ebben . W e w et en m eer da n je den k t . Ma a r w e w illen á lles w et en .’ Da a r n a h a a lt h ij u it n a a r Ka t a r in a m et de st om pe k a n t v a n h et m es. Hij dr a a it zich om n a a r m ij. ‘A ls je n iet w ilt da t ik h a a r in k lein e st u k jes sn ijd, k u n je m a a r bet er g a a n pr a t en . En sn el ook . En elk w oor d da t je zeg t , k a n m a a r bet er w a a r zijn . Ik za l h et w et en a ls je lieg t .’ Ik w eet da t h ij g een spellet je speelt en ik k a n de g eda ch t e da t h ij Ka t a r in a w eer pijn za l doen , n iet v er dr a g en . A ls ik pr a a t , h eeft h ij m issch ien m edelijden . Missch ien la a t h ij h a a r da n m et r u st . Het k om t er zo sn el u it da t ik a m per t ijd h eb m ijn g eda ch t en op een r ijt je t e zet t en , zo sn el da t ik a m per w eet w a t ik zeg a ls ik h et zeg . Ik w il m a a r één din g , m a a r da t is iet s v r eselijk s: ik w il h em a lles v er t ellen w a a r v a n ik w eet da t h ij da t n iet t eg en m ij of de a n der e Lor iër s k a n g ebr u ik en . Ik v er t el h em n u t t eloze din g en ov er m ijn v or ig e r eizen m et Ka t a r in a , on ze v or ig e iden t it eit en . Ik v er t el h em ov er m ijn k ist je, m a a r n iet w a a r da t beg r a v en is, zeg da t w e h et on der w eg zijn k w ijt g er a a k t . Zodr a ik beg in t e pr a t en , du r f ik er n iet m eer m ee op t e h ou den . Ik w eet da t h ij, a ls ik oph ou d om ov er m ijn w oor den n a t e den k en , m ijn v er r a a d za l r u ik en . Da n v r a a g t h ij w elk n u m m er ik ben . Ik w eet w a t h ij w il h or en : da t ik Nu m m er V ier ben . Ik k a n Nu m m er Dr ie n iet zijn , w a n t da n h a d h ij m e k u n n en v er m oor den . Ma a r a ls ik V ier ben , h oeft h ij a lleen n og m a a r Nu m m er Dr ie t e v in den en t e v er m oor den , om da a r n a zijn bloeder ig e w er k op m ij t e bot v ier en . ‘Ik ben Nu m m er A ch t ,’ zeg ik t en slot t e. Ik ben zo ba n g da t ik h et m et een w a n h opig e, a n g st ig e zu ch t zeg , en da n w eet ik da t h ij zich v oor de g ek la a t h ou den . Hij k ijk t t eleu r g est eld. ‘Sor r y da t ik u t eleu r st el,’ m om pel ik . Zijn t eleu r st ellin g is m a a r v a n k or t e du u r . Hij beg in t t e st r a len , t r iom fa n t elijk . Ik ben da n m issch ien n iet h et n u m m er da t h ij w ilde, m a a r h ij h eeft m e zov er g ek r eg en h em t e v er t ellen w elk n u m m er ik ben . Of w a t h ij den k t da t m ijn n u m m er is.

Ik zoek Ka t a r in a ’s blik en ook a l is ze a m per bij bew u st zijn , ik zie da t ze da n k ba a r is. Ze is t r ot s op m e om da t ik h em h et v er k eer de n u m m er h eb v er t eld. ‘Je ben t een ech t e zw a k k elin g , w eet je da t w el?’ Hij k ijk t m e v ol a fsch u w a a n . La a t h em m a a r , den k ik . Ik v oel m e su per ieu r a a n h em , om da t h ij zo dom is da t h ij m ijn leu g en g elooft . ‘Je fa m ilieleden op Lor iën , h oe g em a k k elijk ze ook zijn ov er w on n en , w a r en t en m in st e ech t e v ech t er s. Zij h a dden t en m in st e m oed en w a a r dig h eid. Ma a r jij...’ Hij k ijk t m e h oofdsch u dden d a a n en spu u g t da n op de g r on d. ‘Jij h ebt n iet s, Nu m m er A ch t .’ Da n h eft h ij zijn a r m m et h et m es en st eek t h et m es diep in Ka t a r in a . Ik h oor g ek r a a k v a n bot t en , ik h oor h et m es door h a a r bor st been g lijden , r ech t in h a a r h a r t . Ik beg in t e g illen . Mijn blik zoek t die v a n Ka t a r in a . Ze k ijk t m e n og één k eer a a n . Ik pr obeer m ijn k et en en t e v er br ek en , ik w il bij h a a r zijn in h a a r la a t st e og en blik k en . Ma a r h a a r la a t st e og en blik k en zijn sn el v oor bij. Mijn Ka t a r in a is dood.

15

W

ek en w or den m a a n den . Som m ig e da g en k r ijg ik n iet s t e et en , m a a r m ijn h a n g er t je v oor k om t da t ik st er f v a n de h on g er of de dor st . W a a r ik m eer m oeit e m ee h eb, is de a fw ezig h eid v a n zon lich t , de ein deloze on der dom pelin g in du ist er n is. Som s w eet ik n iet m eer w a a r m ijn lich a a m ein dig t en de du ist er n is beg in t . Ik ben m e n iet m eer bew u st v a n m ijn eig en best a a n , v a n m ijn eig en g r en zen . Ik ben een in k t v lek in de n a ch t . Zw a r t op zw a r t . Ik v oel m e v er g et en . Gev a n g en , zon der en ig e h oop op on t sn a ppin g , en om da t ik g een in for m a t ie h eb die h en n a a r de a n der en k a n leiden , ben ik v oor lopig n u t t eloos v oor h en . T ot ze de n u m m er s v oor m ij h ebben g edood, t ot m ijn eig en v er n iet ig in g . Mijn dr a n g om t e ov er lev en sla a pt . Ik leef n iet om da t ik da t w il, m a a r om da t ik n iet k a n st er v en . Som s w ilde ik da t ik da t w el k on . T och dw in g ik m ezelf a lles t e doen om zo fit en soepel m og elijk t e blijv en , en zo k la a r v oor de st r ijd a ls ik m a a r zijn k a n . Pu sh -u ps, sit u ps, spellet jes Sh a dow . T ijden s de spellet jes Sh a dow h eb ik g eleer d ook Ka t a r in a ’s r ol t e spelen : ik g eef m ezelf opdr a ch t en , besch r ijf m ijn den k beeldig e a a n v a ller s en r ea g eer pa s da a r n a door m ijn opdr a ch t en u it t e v oer en . Ik w a s a lt ijd g ek op dit spel, m a a r n u h a a t ik h et . T och blijf ik h et spelen , v oor Ka t a r in a . T oen ik t eg en de Mog loog , da ch t ik da t ik da a r door Ka t a r in a zou spa r en , da t ik da a r door h a a r lev en k on r edden . Ma a r t oen ik za g da t h ij zijn m es in h a a r h a r t st a k , w ist ik w a t ik in w er k elijk h eid h a d g eda a n : ik h a d h a a r dood bespoedig d. Ik g a f h em a lles w a t ik w ist zoda t h ij h a a r k on doden , zoda t ze n iet m eer h oefde t e lijden , zoda t ik n iet m eer h oefde t e zien da t ze leed. Ik zeg t eg en m ezelf da t ik h et ju ist e h eb g eda a n . Da t Ka t a r in a dit h a d g ew ild. Ze h a d zov eel pijn . Ma a r ik ben n u a lw eer zo la n g zon der h a a r da t ik er a lles v oor ov er zou h ebben om ev en bij h a a r t e k u n n en zijn , ook a l zou ze da a r on g elooflijk v oor m oet en lijden . Ik w il h a a r t er u g h ebben .

De Mog a dor en blijv en de g r en zen v a n m ijn on st er felijk h eid opzoek en . Het v er zin n en en u it v oer en v a n deze pog in g en k ost t ijd. Ma a r ik w or d zo on g ev eer elk e w eek u it m ijn cel g eh a a ld en n a a r een a n der e g ebr a ch t , pr ov isor isch in g er ich t v oor m ijn v er n iet ig in g . De eer st e w eek n a Ka t a r in a ’s dood w er d ik n a a r een k a m er t je g ebr a ch t w a a r ik op een sch er p st a len r oost er m oest g a a n st a a n , een m et er of zo bov en de g r on d. De deu r w er d a ch t er m e dich t g epla k t . Na da t ik da a r een pa a r m in u t en h a d g est a a n , v u lden ze de r u im t e m et een dodelijk u it zien d g a s: g r oen e slier t en dw a r r elden door h et r oost er h een om h oog . Ik sloeg m ijn h a n den v oor m ijn m on d, pr obeer de h et g a s n iet in t e a dem en , m a a r ik k on m ijn a dem n iet eeu w ig in h ou den . Ik g a f m ijn pog in g en op en a dem de h u n g if in , w a a r n a ik on t dek t e da t h et in m ijn belev in g r ook n a a r een k oel en on g elooflijk fr is ber g w in dje. Een pa a r m in u t en la t er w er d ik door w oeden de Mog s n a a r bu it en g esleept en t er u g g ebr a ch t n a a r m ijn cel. Ma a r v oor de deu r v a n de eer st e cel za g ik w el een h oopje a s lig g en . De Mog die op h et k n opje h a d g edr u k t om h et g a s v r ij t e la t en , w a s in m ijn pla a t s g est or v en . Een w eek la t er pr obeer den ze m e t e v er dr in k en ; de w eek da a r n a pr obeer den ze m e lev en d t e v er br a n den . Ma a r da t a lles deed m ij n a t u u r lijk n iet s. V or ig e w eek br a ch t en ze m e et en da t zo v ol za t m et a r sen icu m da t ik zw eer da t ik elk g ift ig k or r elt je k on pr oev en . Ze h a dden een ca k e n a a r m ijn cel g ebr a ch t . Ze h a dden g een en k ele r eden m e m et een t oet je t e v er w en n en , zoda t ik m et een w ist da t ze h oopt en da t ze m ij, en da a r door m ijn besch er m for m u le, v oor de g ek k on den h ou den . Ze h oopt en da t m ijn besch er m for m u le n iet zou w er k en a ls ik n iet w ist da t m ijn lev en in g ev a a r w a s. Na t u u r lijk h a d ik h et m et een door . Ma a r ik a t de ca k e w el op. Hij sm a a k t e h eer lijk . Door m ijn oor t eg en de deu r v a n m ijn cel t e dr u k k en , k a n ik h en som s a flu ist er en . Zo h oor de ik da t n iet één m a a r dr ie Mog a dor en w a r en g est or v en door de pog in g m e t e v er g ift ig en . Hoev eel Mog a dor en zijn er n odig om één ca k e t e ba k k en ? v r oeg ik m e la t er a f. En t oen , m et een g em een t ev r eden g ev oel, w a s m ijn a n t w oor d: dr ie! Ik st el m e een g elu k k ig e a floop v oor , w a a r bij de Mog a dor en , die m a a r w ein ig w a a r de a a n h u n eig en lev en lijk en t e h ech t en , blijv en pr ober en m e t e doden en bij die pog in g en a llem a a l st er v en , t ot er g een

en k ele Mog m eer ov er is. Ik w eet da t h et m a a r een v er zin sel is, m a a r ik g en iet er v a n . Ik h eb g een idee h oe la n g ik h ier a l ben . Ma a r ik ben m en t a a l zo st er k g ew or den door a l h u n m oor dpog in g en da t ik n iet ba n g ben a ls ze m e w eer een k eer door de g a n g en slepen . Deze k eer w or d ik in een t och t ig e r u im t e g eg ooid die zw a k v er lich t is en g r ot er da n elk e r u im t e w a a r ik t ot n u t oe in h eb g ezet en . Ik w eet da t ik w or d bek ek en door een zijdig spieg elg la s of door een v ideoca m er a , zoda t ik h oog h a r t ig om m e h een k ijk . Een h oog h a r t ig e blik bet ek en t : k om m a a r op. Da a r h oor ik h et . Een la a g , k eela ch t ig g eja m m er . Het is zo’n la a g g elu id da t ik h et k a n v oelen , de v loer t r ilt er v a n . Ik dr a a i m e sn el om en zie, diep in de sch a du w en v a n de k a m er , een g r ot e ijzer en k ooi. Die k om t m e bek en d v oor . Ik h oor k a k en op elk a a r k la ppen , h on g er ig , g ev olg d door h et g elu id v a n en or m e sm a k k en de lippen . Het beest . Het beest v a n on ze r eis h ier n a a r t oe. Nu ben ik ba n g . Een felle lich t flit s. Opeen s ba a d ik in felr ood lich t en w ijk en de t r a lies v a n de k ooi u it een . In ben on g ew a pen d en dein s a ch t er u it n a a r de h oek v a n h et v er t r ek . Slim , den k ik . De Mog s h ebben m e n ooit eer der t eg en ov er een lev en d w ezen g epla a t st . Het m on st er st a pt de k ooi u it . Een m on st er m et v ier pot en , h ij lijk t op een bu ldog m a a r is zo g r oot a ls een n eu sh oor n : g ebog en v oor pot en , k w ijlen de bek , en or m e w a n g za k k en . En or m e t a n den st ek en a ls sla g t a n den u it zijn bek . Zijn h u id is k n obbelig en g r oen . Hij r u ik t n a a r de dood. Hij g r a u w t t eg en m e, bedek t m e m et een la a g speek sel da t zo dik is da t ik ba n g ben da t ik er ov er u it g lijd. Da n v a lt h ij a a n . Ik k a n m ijn eig en lich a a m n iet g elov en . Ik ben st ijf door m ijn een za m e opslu it in g en h eb a l m a a n den g een g ev ech t st r a in in g m eer g eda a n , m a a r in st in ct en a dr en a lin e n em en h et ov er . A lg a u w on t w ijk ik h et beest a ls een pr o, spr in g u it h oek en en du ik t u ssen zijn pot en door . Het beest g r om t , r a a k t g efr u st r eer d, w or dt st eeds k w a der en st oot m et zijn k op t eg en de m u r en .

Ik h eb a l ja r en n iet m eer zov eel plezier g eh a d, den k ik , a ls ik een zw a a ist oot t eg en zijn sn u it pla a t s. Ik la n d op de g r on d, t r ot s op m ijn g oedg epla a t st e st oot , m a a r ik la n d in een v a n zijn k lodder s speek sel en g lijd u it in die slijm er ig e m a ssa . Het is een t ijdelijk e m isst a p, m a a r h et is g en oeg : h et beest pa k t m e in zijn bek . Mijn h ele lich a a m w or dt w a r m en ik ben er v a n ov er t u ig d da t dit h et ein de is. Ma a r ik v oel g een pijn . Het m on st er beg in t t e ja m m er en en la a t m e los. Ik v a l a n der h a lv e m et er n a a r ben eden , u it zijn bek op de g r on d, en k om op m ijn k n ie t er ech t . Da t doet m eer pijn da n de beet . A ls ik m e om dr a a i, zie ik h et beest op de g r on d lig g en , zijn bor st k a s g a a t h eft ig op en n eer . Zijn bor st k a s is beza a id m et t ien t a llen en or m e w on den ; h ij h eeft de v olle la a g g ek r eg en v a n zijn eig en beet . Hij sla a k t n og een la g e, zielig e g r om . Na t u u r lijk , den k ik . Een Mog a door s m on st er is n et zo Mog a door a ls de a n der en . Hij is ook g ev oelig v oor de Er fg a v en . Ik dr a a i m e sn el om , pr obeer de a a n da ch t t e t r ek k en v a n deg en e die zit t e k ijk en . Ik beg r ijp h eel g oed da t dit w ezen , ook a l is h ij g ew on d, za l blijv en lev en . A ls de Mog s h u n g a n g k u n n en g a a n , zu llen ze dit m on st er v er zor g en t ot h ij bet er is en iem a n d a n der s k a n k w ellen . Ik loop n a a r h em t oe en den k a a n h et k on ijn in Nov a Scot ia da t ik ja r en g eleden h eb g edood. Ik h oor da t bew a k er s er a a n k om en en w eet da t ik sn el m oet h a n delen . Een Mog r en t de k a m er bin n en . Hij zw a a it m et een la n g m es en w il er m ee n a a r m e u it h a len a ls h ij zich beden k t ; h ij r ea liseer t zich opeen s da t h ij zich zelf za l doden a ls h ij dit doet . Ik m a a k g ebr u ik v a n zijn a a r zelin g . Ik spr in g op en g eef h em een zw a a ist oot , zoda t zijn m es op de g r on d k let t er t . Nog een t r a p om h em n eer t e h a len en da n g r is ik h et m es v a n de g r on d. A ls ik n a a r h et beest loop da t op de g r on d lig t t e h ijg en , st or m en n og m eer bew a k er s de cel bin n en . Ik br en g h et m es m et één zw a a i n a a r ben eden , dw a r s door de sch edel v a n de pik en . Hij is op sla g dood. De bew a k er s om sin g elen m e en slepen m e de cel u it . Ik ben v er doofd m a a r g elu k k ig . Geen g en a de.

16

I

k ben blij m et de k lein e v a r ia t ies in h et et en da t ze m e g ev en . Ze k w a k k en a lt ijd dezelfde g r ijze br ij v a n g epu r eer de pr ot eïn e en t a r w e in m ijn et en sba k . Ma a r som s is h et g em a a k t v a n m eer w a t er en m in der t a r w e, m eer t a r w e en m in der pr ot eïn e, et c. V a n da a g is h et m eer pr ot eïn e. Ik v er or ber h et zon der g en ot m a a r m et blijdsch a p: m ijn spier en doen n og st eeds pijn v a n m ijn g ev ech t m et de pik en en de bew a k er , en ik den k da t de pr ot eïn e g oed v oor m e is. Ik n eem m ijn la a t st e h a pje en t r ek m e t er u g in de h oek . Het is don k er in m ijn cel, m a a r er k om t n et v oldoen de lich t door h et v oedsellu ik je om m ijn v oet en , m ijn h a n den en m ijn et en sba k je t e zien . Ma a r v a n da a g k a n ik m ijn h a n d n iet zien . W el m ijn lin k er , m a a r n iet m ijn r ech t er . Het h eeft la n g g edu u r d v oor da t ik m ijn g ezich t sv er m og en zo h a d on t w ik k eld da t ik in h et don k er k on zien en ik ben da n ook k w a a d om da t h et n u n iet fu n ct ion eer t . Ik zw a a i m ijn r ech t er h a n d v oor m ijn g ezich t h een en w eer , en dr a a i h em in h et r on d. Ma a r n og st eeds zie ik a lleen m a a r du ist er n is. Ik g eef m ezelf een t ik t eg en m ijn g ezich t , k n ipper , pr obeer m ijn g ezich t sv er m og en t er u g t e k r ijg en . Ma a r n og st eeds is m ijn r ech t er h a n d een leeg t e. T en slot t e pa k ik m ijn v or k en h ou d h em v oor m ijn g ezich t . Er g a a t een t r illin g door m ijn m a a g a ls ik de v or k in m ijn h a n d dr u k . Ik w il m ezelf n iet blij m a k en m et een dode m u s. Ik w eet da t ik da a r n iet t eg en zou k u n n en . Ma a r ik k a n de v or k w el zien . En m ijn h a n d n og st eeds n iet . Op da t m om en t g a a t m ijn celdeu r open en er k om t een een v ou dig e Mog bin n en . Hij w il m ijn et en sba k oph a len . Het en ig e w a t ik n odig h eb om m ijn v er m oeden t e bev est ig en is h et lich t u it de g a n g . Mijn r ech t er h a n d is on zich t ba a r . Mijn eer st e Er fg a v e is er . Ik h a p n a a r a dem . V a n a lle v a a r dig h eden die ik zou k u n n en on t w ik k elen , lijk t dit de en ig e − ech t de en ig e − die m e lev en d u it deze g ev a n g en is zou k u n n en k r ijg en .

De Mog g r a u w t a r g w a n en d n a a r m e en ik v er st op m ijn leeg lijk en de m ou w a ch t er m ijn r u g . Ik h oop m a a r da t h ij h et n iet h eeft g ezien . Ik ben on g elooflijk blij. Hij is een dom k op en ziet n iet s. Hij pa k t m ijn et en sba k v a n de g r on d en v er la a t m ijn cel. Ik zit w eer in h et don k er en w a ch t on g edu ldig t ot m ijn og en zich h ebben a a n g epa st en ik m ijn n ieu w e v er m og en w eer k a n zien . Da a r is h et : leg e m ou w , on zich t ba r e h a n d. Ik r ol m ijn m ou w op en k ijk n a a r m ijn a r m . Mijn h a n d is h elem a a l on zich t ba a r , m ijn on der a r m m elk a ch t ig , bijn a door zich t ig , m a a r v a n a f m ijn elleboog ben ik h elem a a l zich t ba a r . Ik beg r ijp da t ik dit v er m og en m oet oefen en .

17

I

k h eb t w ee da g en m oet en oefen en , m a a r n u k a n ik m ijn eer st e Er fg a v e g ebr u ik en . Mijn con t r ole is n og n iet t ot a a l: som s h a per t m ijn on zich t ba a r h eid; da n r a a k ik in pa n iek en pr obeer h et t e h er st ellen . Ik k a n h et n iet a ls een lich t k n opje a a n - en u it sch a k elen ; da a r h eb ik een bepa a lde m a t e v a n con cen t r a t ie v oor n odig . Ka t a r in a ’s a dem h a lin g soefen in g en zijn h a n dig g eblek en . A ls ik er m oeit e m ee h eb m ijn on zich t ba a r h eid t e beh eer sen , con cen t r eer ik m e op m ijn a dem h a lin g − in , u it − en da n w eer op dit v er m og en . Zodr a ik m ijn h a n d n a a r believ en on zich t ba a r k a n m a k en , r ich t ik m e op a n der e delen v a n m ijn lich a a m . Het is n et zoiet s a ls een n ieu w e spier st r ek k en ; eer st v oelt h et v r eem d, m a a r a lg a u w n a t u u r lijk . Da a r n a la a t ik m ijn h ele lich a a m v er v a g en . Da t is n iet m oeilijk er da n m ijn h a n d la t en v er dw ijn en , er lijk t ju ist m in der pr ecisie v oor n odig t e zijn . Ik ben er k la a r v oor . Ik m a a k m ezelf on zich t ba a r en w a ch t t ot h et et en w or dt g ebr a ch t . Het k ost w el en er g ie om on zich t ba a r t e blijv en , en er g ie die ik zou w illen bew a r en , m a a r ik h eb a lleen da t en e m om en t v oor m ijn t r u c en k a n n iet h et r isico lopen da t ze m ijn t r a n sfor m a t ie zien . Ein delijk v er sch ijn t er een Mog . Het et en slu ik je g a a t open en h et et en sba k je w or dt n a a r bin n en g esch ov en . Het lu ik je g a a t dich t . Ik v r a a g m e bezor g d a f of m ijn t r u c n iet h eeft g ew er k t . Nem en de Mog s n iet een s de m oeit e t e k ijk en h oe h et m et m e g a a t , of ik er w el ben ? In da t g ev a l is m ijn v er m og en v olst r ek t n u t t eloos... Het lu ik je g a a t w eer open . T w ee k r a a log en t u r en in h et don k er , zoek en d. In , u it . Som s ben ik zo n er v eu s da t ik w eer zich t ba a r w or d en da t k a n ik n u ev en n iet g ebr u ik en . In , u it . Het zou v r eselijk zijn a ls ze m ijn v er m og en on t dek k en v oor da t ik dit t eg en h en k a n g ebr u ik en . Het is h eel v r eem d, w en sen da t iem a n d m ijn a fw ezig h eid opm er k t . Het lu ik je g a a t w eer dich t . Ik h oor de Mog w eg lopen en ik sch r ik .

W a a r g a a t h ij n a a r t oe? Heeft h ij n iet g ezien da t ik er n iet ben ...? Opeen s g a a t de deu r open . A lg a u w st a a t m ijn k lein e cel v ol Mog a door se bew a k er s, v ier in t ot a a l. Ik dr u k m ezelf in de v er st e h oek , v er st op m e. Ze st a a n dich t op elk a a r , bespr ek en m ijn k en n elijk e a fw ezig h eid. Ik k a n er n iet la n g s. Een v a n h en loopt w eg en r en t de g a n g in . Zijn v er t r ek cr eëer t m eer r u im t e in de cel, zoda t de k a n s k lein er w or dt da t iem a n d per on g elu k t eg en m e a a n loopt . Ik h a a l iet s on t spa n n en er a dem . Een v a n h en zw a a it g efr u st r eer d m et zijn a r m en ik m oet m e sn el bu k k en . Hij m ist m e m a a r n et . Op h et n ipper t je. Ik spr in g , zo st il a ls een k a t , in de h oek h et dich t st bij de deu r . T w ee Mog s st a a n in de cel, m a a r de der de blok k eer t de u it g a n g . Ga w eg , den k ik . Ga w eg ! Ik h oor r en n en de v oet st a ppen . Meer Mog s. Ik w eet da t er m a a r één Mog la n g s m ijn sch ou der h oeft t e sch a m pen of m ijn a dem h oeft t e v oelen en m ijn n ieu w e Er fg a v e is on t dek t . De v oet st a ppen k om en dich t er bij. De Mog die bij de deu r st a a t , st a pt v er der de cel in zoda t de a n der en ook n a a r bin n en k u n n en . Ik k ijk om h et h oek je de g a n g in . Ik v a l bijn a op de st en en v loer v oor m ijn cel, m a a r h er v in d n et op t ijd m ijn ev en w ich t . Het g elu id v a n v lees da t op st een v a lt , da n zou ik zek er zijn on t dek t . V a n lin k s k om t een h ele h or de Mog s door de g a n g n a a r m ijn cel g er en d. Ik m oet du s w el n a a r r ech t s r en n en . Ik beg in t e lopen , zo st il m og elijk . St il a ls een k a t . Het is een la n g e g a n g . Ik m oet m oeit e doen g een g elu id t e m a k en , m ijn blot e v oet en m a k en h eel za ch t e g elu idjes a ls ik r en en r en en r en . Eer st ben ik ba n g , m a a r da n k a n ik h et v oelen : v r ijh eid, v er der op. Ik loop sn eller , h ou d m ijn v oet en g ebog en om h et g elu id t e dem pen . Mijn h a r t m a a k t een spr on g et je a ls ik de g a n g u it k om en zie da t ik m e in h et m idden v a n h et Mog a door se com plex bev in d. Het is een g ig a n t isch e g r ot w a a r v eel a n der e t u n n els op u it k om en , die er n et zo u it zien a ls de t u n n el w a a r ik n et door h een h eb g elopen . Ov er a l bew a k in g sca m er a ’s. A ls ik die zie, v a l ik bijn a fla u w v a n a n g st , m a a r da n h er in n er ik m e w eer da t ik on zich t ba a r ben , zow el v oor ca m er a ’s a ls v oor Mog s. Ma a r ik w eet n iet h oe la n g . Een sir en e beg in t t e loeien . Da t h a d ik k u n n en v er w a ch t en .

Sch ijn w er per s spr in g en a a n zodr a de sir en e in de g r ot w eer k lin k t . De h og e m u r en v a n de g r ot v er st er k en h et lich t a lleen m a a r . Ik beg in w eer t e r en n en , r en een w illek eu r ig e t u n n el in . Ik pa sseer cellen zoa ls de m ijn e, da a r n a st a len deu r en m et m issch ien n og m eer g ev a n g en en er a ch t er . Ik w ilde da t ik de t ijd h a d h en t e h elpen . Ma a r h et en ig e w a t ik k a n doen is r en n en , en ik blijf r en n en , zola n g ik n og on zich t ba a r ben . Ik r en n a a r lin k s de t u n n el u it , r ech t s v a n m e zie ik a ch t er een g la zen r u it een g r ot e za a l die w or dt v er lich t door felle n eon la m pen . Er st a a n h on der den com pu t er s in r ijen t e zoem en en g eg ev en s t e on der zoek en , on g et w ijfeld op zoek n a a r t ek en en v a n de a n der e Ga r des. Ik blijf r en n en . Ik k om la n g s een a n der la bor a t or iu m , ook a ch t er een g la zen r u it , da t zich lin k s v a n m ij bev in dt . Mog a dor en in w it t e pla st ic pa k k en en besch er m br illen st a a n bin n en . W et en sch a pper s? Ex plosiev en ex per t s? Ik ben er a l v oor bij v oor da t ik h eb k u n n en zien w a t ze a a n h et doen zijn . Ik n eem a a n iet s v er sch r ik k elijk s. Mijn h oofd doet pijn v a n h et la w a a i v a n de sir en e en ik zou h et liefst m ijn or en dich t dr u k k en . Ma a r ik h eb m ijn h a n den n odig om t ijden s h et r en n en in ev en w ich t t e blijv en en ik m oet zor g en da t m ijn v oet st a ppen g een g elu id m a k en . Ik h eb h et v r eem de g ev oel da t ik on da n k s m ijn st oer h eid, m ijn jon g en sa ch t ig e g edr a g en m ijn g ev ech t st r a in in g , n u g ebr u ik m oet m a k en v a n een bijzon der v r ou w elijk e eig en sch a p: lich t v oet ig h eid, a ls een ba ller in a . De t u n n el k om t u it in een a n der cen t r u m , zelfs n og g r ot er da n h et a n der e. Ik da ch t da t da t a n der e h et cen t r u m v a n dit com plex w a s, m a a r da t is déze g r ot : h et is een en or m e h a l, m in st en s a ch t h on der d m et er br eed, en zo don k er en du ist er da t ik de a n der e k a n t a m per k a n zien . Ik ben h elem a a l bezw eet , bu it en a dem . Het is h ier w a r m . De m u r en en h et pla fon d zijn bedek t m et een g ig a n t isch h ou t en r a a m w er k da t m oet v oor k om en da t de g r ot in st or t . Sm a lle r ich els die in de r ot s zijn u it g eh ou w en v er bin den de t u n n els in de don k er e m u r en m et elk a a r . Bov en m e zijn v er sch illen de la n g e bog en u it de ber g g eh a k t die de en e k a n t m et de a n der e v er bin den . Ik k om w eer op a dem en v eeg h et zw eet v a n m ijn v oor h oofd om t e v oor k om en da t m ijn eig en zw eet m e v er blin dt . Er zijn zov eel t u n n els, m a a r ze zijn g een v a n a lle g em er k t . De m oed

za k t m e in de sch oen en . Ik r ea liseer m e da t ik da g en la n g door dit com plex k a n r en n en zon der ooit de u it g a n g t e v in den . Ik lijk w el een r a t in een la bor a t or iu m doolh of, v r u ch t eloos r on ddr a v en d en n u t t eloos r on dr en n en d. Da n zie ik h et : een spelden pr ik je da g lich t , bov en m e. Da a r bov en m oet een w eg n a a r bu it en zijn . Het za l een st eile k lim w or den la n g s deze w a n den , m a a r ik k a n h et w el. Net a ls ik m e a a n h et r a a m w er k w il opt r ek k en , h oor ik h et . ‘Ze m oet g ev on den w or den !’ Da t is h em ! Ka t a r in a ’s beu l! Hij st a a t m et een pa a r bew a k er s t e pr a t en , m a a r één g a n g bov en m e. De bew a k er s lopen w eg . Mijn blik blijft g er ich t op de beu l a ls h ij t er u g loopt h et com plex in . Ik m oet k iezen t u ssen on t sn a ppen en w r a a k n em en . Het lich t bov en w en k t m e a ls w a t er in een w oest ijn . Ik v r a a g m e a f h oe la n g h et g eleden is da t ik h et zon lich t v oor h et la a t st h eb g ezien . Ma a r ik dr a a i m e om . Ik k ies v oor w r a a k n em en .

18

I

k loop op m ijn t en en a ch t er h em a a n door de g a n g en , zor g er v oor on zich t ba a r t e blijv en . Ik w eet n u g en oeg ov er m ijn Er fg a v e om t e w et en da t elk e v er sla ppin g v a n m ijn con cen t r a t ie m e w eer zich t ba a r k a n m a k en . Ik zie da t h ij een cel in loopt . Ik g lip v lu g a ch t er h em a a n n a a r bin n en v oor da t de deu r dich t g a a t . Hij is zich er n iet v a n bew u st da t h ij g ezelsch a p h eeft . Hij loopt n a a r de h oek v a n de k a m er en beg in t op t e r u im en . Ik k ijk n a a r de v loer en zie bloed, zijn w a pen s zijn u it g epa k t . Hij h eeft a n der en g em a r t eld en g edood. Ik h eb n ooit eer der een Mog a door g edood. A ls ik de Mog a dor en n iet m eet el die doodg in g en t oen ze pr obeer den m ij t e doden , h eb ik in m ijn lev en a lleen een k on ijn en een Ch im a er a g edood. T ot m ijn eig en v er ba zin g r ea liseer ik m e da t ik er n a a r sn a k h em t e v er m oor den . Ik pa k een sch eer m es v a n zijn bu r ea u en loop n a a r h em t oe. Het m es v oelt g oed in m ijn h a n d. Het v oelt g oed. Ik m a g h em n a t u u r lijk n iet de k a n s g ev en t e sm ek en , zich t e v er dedig en , m ijn beslu it v a a r dig h eid a a n h et w a n k elen t e br en g en . Ik g r ijp h em v a n a ch t er en beet en sn ijd zijn k eel m et één h a a l door . Zijn m on d g or g elt en h et bloed spu it op de g r on d, ov er m ijn h a n den . Hij v a lt op zijn k n ieën en v er a n der t in een h oopje a s. Ik v oel m e lev en dig er da n ooit . Ik open m ijn m on d om iet s t e zeg g en . Dit is v oor Ka t a r in a , w il ik zeg g en . Ma a r da t doe ik n iet . Ik zeg n iet s, om da t ik w eet da t h et een leu g en zou zijn . Dit w a s n iet v oor Ka t a r in a . Dit w a s v oor m ij. Een u u r la t er st a p ik n a a r bu it en , ik ben u it g epu t en m oet m oeit e doen on zich t ba a r t e blijv en . Ik loop n a a r de t op v a n de ber g , ik m oet st oppen om u it t e r u st en , om t e w en n en a a n de v er blin den de m idda g zon . Mijn door zich t ig e h u id ba k t in de zon . Ik k ijk n a a r de in g a n g v a n h et com plex da t v a n a f h ier bijn a n iet m eer t e zien is. Om da t ik m ijn g eh eu g en n iet v er t r ou w , blijf ik ev en st a a n zoda t ik h et la t er t er u g

k a n v in den , de v or m , de pr ecieze loca t ie. Ik ben er v a n ov er t u ig d da t Mog s in h et h ele com plex n a a r m e op zoek zijn . En ik w eet zek er da t ze a l n a a r bu it en zijn g ek om en en de h ele om g ev in g u it k a m m en . La a t ze m a a r zoek en . Ze v in den m e t och n ooit . Ik r en n og een pa a r k ilom et er t u ssen bom en door , t ot ik bij een st r a a t in een k lein m ijn st a dje k om . Ik r en op blot e v oet en , zoda t h et lopen pijn doet . Da t k a n m e n iet s sch elen , ik v in d n og w el een pa a r spor t sch oen en . Ik zie een v r a ch t w a g en die st ilst a a t v oor h et en ig e v er k eer slich t v a n h et st a dje. Ik spr in g lich t a ls een v eer t je in de la a dba k en la a t m e door de v r a ch t w a g en st eeds v er der bij h et Mog a door se com plex v a n da a n br en g en . A ls de v r a ch t w a g en ch a u ffeu r een pa a r u u r la t er st opt om t e t a n k en , st a p ik , n og st eeds on zich t ba a r , ev en de ca bin e in en sn u ffel door zijn spu llen . Ik pa k een h a n djev ol g eld, een pen , een pa a r v ellen pa pier en een on a a n g ebr ok en za k ch ips. Ik r en n a a r de a ch t er k a n t v a n h et ben zin est a t ion en g a in de sch a du w zit t en . Op één k a n t v a n h et pa pier t ek en ik een pla t t eg r on d v a n de in g a n g v a n h et com plex en een zo g oed m og elijk dia g r a m v a n de t u n n els. Het za l n og w el ev en du r en v oor da t ik dit k a n g ebr u ik en , m a a r ik w eet da t m ijn h er in n er in g a a n h u n sch u ilpla a t s m ijn w a a r dev olst e bezit is en da t die bew a a r d m oet w or den . A ls ik k la a r ben m et de pla t t eg r on d, k ijk ik n a a r de lu ch t . De zon g a a t a l on der , m a a r ik k a n de w a r m t e v a n de zon n og st eeds v oelen . Ik m a a k de za k ch ips open en eet h em in dr ie g r ot e h a ppen leeg . De zoet zou t e ch ips sm a k en v er r u k k elijk , h eer lijk . Ik ben in een m ot elk a m er , ein delijk . Ik h eb een h ele da g g edw a a ld, g edr ev en door de beh oeft e a a n een sch u ilpla a t s en r u st . Ik h a d n a t u u r lijk g een g eld v oor een k a m er en w a s zo w a n h opig da t ik zelfs h eb ov er w og en g eld t e st elen . Een pa a r za k k en r ollen , a lleen h et g eld da t ik n odig h a d st elen . Met m ijn Er fg a v e zou st elen een peu len sch il zijn . Ma a r t oen r ea liseer de ik m e da t ik h elem a a l n iet h óéfde t e st elen , n og n iet , in elk g ev a l. Da a r om liep ik de lobby v a n een k lein m ot el in , m a a k t e m e on zich t ba a r en g lipt e h et k a n t oor v a n de m a n a g er in .

Da a r h a a lde ik de sleu t el v a n k a m er 2 1 v a n de h a a k , ook a l w ist ik n og n iet h oe ik die zw ev en de sleu t el door de dr u k k e lobby m oest zien t e k r ijg en . Da a r om bleef ik ev en st a a n , m a a r de sleu t el v er dw een ook , in m ijn h a n d. Ik h a d n og n ooit een object on zich t ba a r g em a a k t , a lleen m ezelf en m ijn k ler en . Dit w a s een t ipje v a n de slu ier ov er de a n der e m og elijk h eden v a n m ijn Er fg a v e. Ik ben een pa a r u u r in die k a m er g eblev en . Ik sla a p op de dek en s om m e m in der een ech t e dief t e v oelen , in de k a m er die k ou d is door de a ir co. Ik v er m a n m e: ik ben de h ele t ijd da t ik in deze k a m er w a s on zich t ba a r g eblev en , u it g epu t door de in spa n n in g . Het is n et zoiet s a ls je a dem in h ou den . Ik st a op en loop n a a r de spieg el, on t spa n m e. Mijn lich a a m w or dt zich t ba a r in de spieg el en ik k a n v oor h et eer st in m eer da n zev en m a a n den m ijn g ezich t zien . Ik sn a k n a a r a dem . Het m eisje da t m e a a n k ijk t , is bijn a on h er k en ba a r . Eig en lijk ben ik n iet een s m eer een m eisje. Ik blijf h eel la n g n a a r m ezelf k ijk en ; ik st a in m ijn een t je in de k a m er , zon der iem a n d die v oor m e zor g t , a lleen , v er la n g en d n a a r Ka t a r in a , zoek en d n a a r een w a a r dig e m a n ier om h a a r t e er en . Ma a r da n zie ik h et . In de n ieu w e h a r dh eid en v or m v a n m ijn g ezich t , in de g espier de k r om m in g v a n m ijn a r m . Ik ben n u een v r ou w , en ik ben een st r ijder . Ha a r liefde en h et v er lies v a n h a a r zijn v oor a lt ijd in m ijn st ev ig e k a a k lijn g eët st . Ik ben h a a r eer bet oon . Ov er lev en is m ijn ca dea u v oor h a a r . T ev r eden loop ik t er u g n a a r h et m ot elbed en sla a p, da g en la n g .

19

E

r zijn ja r en v er st r ek en . Ik leef een on g er eg eld lev en en t r ek v a n de en e st a d n a a r de a n der e. Ik v er m ijd r ela t ies en r ich t m e op h et on t w ik k elen v a n m ijn v ech t k w a lit eit en en m ijn Er fg a v en . On zich t ba a r h eid w er d g ev olg d door t elek in ese, en in de a fg elopen m a a n den h eb ik een n ieu w v er m og en on t dek t : ik k a n h et w eer con t r oler en en m a n ipu ler en . Ik m a a k m a a r zelden g ebr u ik v a n die Er fg a v e, om da t h et een g em a k k elijk e m a n ier is om on g ew en st e a a n da ch t t e t r ek k en . Hij h eeft zich m a a n den g eleden g eopen ba a r d, in een k lein e bu it en w ijk v a n Clev ela n d. Ik h a d een a a n w ijzin g n a a r een Ga r de g ev olg d die n er g en s t oe leidde en ik liep on t m oedig d t er u g n a a r m ijn m ot el. Ik n a m slok jes v a n m ijn ijsk offie en opeen s deden m ijn ben en zo’n pijn da t ik m ijn k offie liet v a llen . Mijn der de lit t ek en . Dr ie w a s dood! Ik liet m e op de g r on d v a llen , v a n pijn en v a n w oede, en v oor da t ik w ist w a t er g ebeu r de v er sch en en er w olk en in de lu ch t bov en m e. Ev en la t er on w eer de h et v er sch r ik k elijk . Nu ben ik in A t h en s, Geor g ia . Da t is een cool st a dje, een v a n de best e die ik de la a t st e ja r en h eb m eeg em a a k t . Ov er a l st u den t en . Ik h eb een beet je een w ilde u it st r a lin g die in een g ew on e bu it en w ijk w el opv a lt , m a a r t e m idden v a n h ippies en m u zik a n t en en a n der e h ippe v og els h elem a a l n iet . Da t g eeft m e een v eilig g ev oel. A l m ijn a a n w ijzin g en zijn op n iet s u it g elopen en ik h eb n og g een soor t g en oot g ev on den . Ma a r ik w eet da t h et g a a t g ebeu r en . Het is t ijd om de Ga r des t e v er za m elen . A ls m ijn Er fg a v en zich m et deze sn elh eid blijv en on t w ik k elen , w eet ik zek er da t dit ook v oor de a n der en g eldt . Ik k a n v oelen da t er a lg a u w t ek en en zu llen k om en . Ik ben g edu ldig , m a a r opg ew on den : ik ben k la a r v oor de st r ijd. Ik dw a a l door de st r a a t , n eem slok jes v a n m ijn ijsk offie. Da t is m ijn liev elin g sdr a n k je g ew or den . Ik h eb m ijn t oev lu ch t g en om en t ot za k k en r ollen om a a n m ijn beh oeft en t e v oldoen , m a a r h et is zo g em a k k elijk g ew or den da t ik n ooit iem a n d v a n a l zijn g eld h eb h oev en ber ov en . Ik pik g ew oon een pa a r dolla r h ier of da a r om r on d t e

k om en . Opeen s w or d ik om v er g ebla zen door een w in dv la a g , ik v a l bijn a . Heel ev en den k ik da t ik de con t r ole k w ijt ben , da t m ijn eig en k r a ch t dit h eeft v er oor za a k t . Ma a r de w in d g a a t ev en sn el w eer lig g en a ls h ij is beg on n en en da n r ea liseer ik m e da t ik h et n iet op m ijn g ew et en h eb. Ma a r h ij h eeft de deu r v a n een a n der ca fé open g ebla zen . Ik loop bijn a door , m a a r m ijn blik v a lt op h et beeldsch er m v a n een com pu t er a ch t er in h et ca fé. Ik g a v a a k n a a r in t er n et ca fés om h et n ieu w s t e k u n n en v olg en , op zoek n a a r n ieu w s da t een a a n w ijzin g n a a r een soor t g en oot k a n zijn . A ls ik da t doe, v oel ik m e dich t er bij Ka t a r in a . Ik ben n u m ijn eig en Cêpa a n g ew or den . Ik g ooi m ijn leg e bek er in de a fv a lba k bu it en en loop de k ille r u im t e bin n en . Ik g a zit t en en beg in h et n ieu w s t e sca n n en . Mijn blik v a lt op een it em u it Pa r a dise, Oh io. Iem a n d h eeft een t ien er u it een br a n den d g ebou w zien spr in g en . W a s n og m a a r n et in de st a d. Heet Joh n . De v er sla g g ev er sch r ijft da t h et m oeilijk w a s deg elijk e in for m a t ie u it h em t e k r ijg en . Ik st a zo sn el op da t de st oel on der m e v a n da a n v lieg t . Ik w eet m et een da t h et een v a n on s is, h oew el ik n iet w eet h oe ik da t w eet . Iet s in die w in dv la a g . Iet s in de k r iebels in m ijn m a a g . Missch ien m a a k t h er k en n in g w el deel u it v a n de besch er m for m u le, iet s w a a r door w e w et en da t een g ev oel m eer is da n een g ev oel. Ik w eet h et . Ik w eet h et g ew oon . Mijn h a r t beg in t sn eller t e k loppen . Hij is da a r . Een v a n de Ga r des. Ik r en h et ca fé u it , de st r a a t op. Lin k s, r ech t s... Ik w eet n iet w elk e k a n t ik op m oet , h oe ik zo sn el m og elijk in Pa r a dise k a n k om en . Ik h a a l diep a dem . Het beg in t , den k ik . Het beg in t ein delijk . Ik la ch om m ijn eig en beslu it eloosh eid. Ik h er in n er m e da t h et bu sst a t ion a n der h a lv e k ilom et er v er der op is. Het is m ijn g ew oon t e g ew or den de r ou t e v a n elk t r a n spor t m iddel in de st a d die ik bezoek t e on t h ou den . Opeen s h er in n er ik m e de r ou t e v a n de bu s die A t h en s v er la a t . In m ijn h oofd on t st a a t een pla n om n a a r Pa r a dise t e k om en . Ik dr a a i m e om en loop n a a r h et st a t ion .

Wil je op de hoogte blijven van de boeken van Pittacus Lore? Ga dan naar www.dekrachtvanzes.nl voor meer informatie en om je aan te melden voor de nieuwsbrief!

Lees n u ook a lv a st een fr a g m en t u it Ik ben Num m er Vier

ISBN

paperback: 978 90 229 9936 3 e-book: 978 90 449 6179 9

ISBN

I

n h et beg in w a r en w e m et on s n eg en en . W e v er t r ok k en t oen w e n og jon g w a r en , bijn a t e jon g om h et on s t e k u n n en h er in n er en . Bijn a . De g r on d sch u dde, is m e v er t eld, en ov er a l in de lu ch t flit st e en dr eu n de h et . Het w a s de per iode v a n h et ja a r da t beide m a n en t w ee w ek en la n g pr ecies t eg en ov er elk a a r a a n de h or izon st a a n . Iet s om t e v ier en du s, en h et g ek n a l w er d a a n v a n k elijk da n ook a a n g ezien v oor v u u r w er k . Ma a r da t w a s h et n iet . Het w a s die a v on d w a r m en er w a a ide een za ch t e w in d v a n zee. Ieder een v er t elt m e da t : h et w a s w a r m ; er st on d een za ch t e zeebr ies. Ik h eb n ooit beg r epen w a a r om da t zo bela n g r ijk is. W a t ik m e n og h et sch er pst h er in n er is h et g ezich t v a n m ijn om a . Ze w a s a a n g esla g en . Er st on den t r a n en in h a a r og en . Mijn opa st on d v la k a ch t er h a a r . Ik zie n og h oe zijn br illen g la zen h et lich t a a n de h em el v in g en . Er w er d om h elsd, er w er den din g en g ezeg d, door beiden . W a t w eet ik n iet m eer . Dit a ch t er v olg t m e n og h et m eest . Het du u r de een ja a r om deze plek t e ber eik en . Ik w a s v ijf t oen w e h ier a a n k w a m en . W e zou den h ier opg a a n in de cu lt u u r en pa s t er u g k er en n a a r Lor iën zodr a h et w eer m og elijk w a s da a r t e lev en . In de t u ssen t ijd m oest en w e m et on s n eg en en ieder on ze eig en w eg zien t e v in den . V oor h oe la n g w ist n iem a n d. Nog st eeds n iet . Niem a n d v a n on s w eet w a a r ik ben , en v ice v er sa , of h oe w e er n u u it zien . Zo besch er m en w e on szelf, da n k zij de besch er m for m u le die ov er on s w er d u it g espr ok en t oen w e a fsch eid n a m en , m et een a m u let die er v oor zor g t da t w e a lleen op v olg or de v a n on s n u m m er k u n n en w or den g edood, zola n g w e m a a r u it elk a a r s bu u r t zijn . Kom en w e bij elk a a r , da n w or dt die zek er h eid v er br ok en . A ls een v a n on s w or dt g ev on den en g edood, v er sch ijn t er een cir k elv or m ig lit t ek en om de r ech t er en k el v a n deg en en die n og in lev en zijn . Op de lin k er en k el zit een k lein lit t ek en in de v or m v a n de a m u let die ieder v a n on s dr a a g t en da t is on t st a a n op h et m om en t w a a r op de for m u le v oor h et eer st w er d u it g espr ok en . Ook de cir k elv or m ig e lit t ek en s h or en da a r bij. Ze v er t ellen on s h oe de za k en er on der on s v oor st a a n . Het is een w a a r sch u w in g ssy st eem , zoda t w e w et en w a n n eer ze h et w eer op on s h ebben g em u n t . Ik k r eeg m ijn eer st e lit t ek en op m ijn n eg en de. Het br a n dde zich ’s n a ch t s in m ijn v lees, w a a r door ik w a k k er w er d. W e w oon den t oen in A r izon a , in een k lein g r en sst a dje v la k bij Mex ico. Midden in de n a ch t w er d ik

doodsba n g en g illen d v a n de pijn w a k k er t oen h et lit t ek en m e br a n dm er k t e. Het w a s h et eer st e t ek en da t de Mog a dor en on s ein delijk op A a r de h a dden g ev on den , en h et eer st e t ek en da t er op w ees da t w e in g ev a a r v er k eer den . T ot a a n de v er sch ijn in g v a n h et lit t ek en h a d ik m ezelf bijn a w ijs g em a a k t da t m ijn g eh eu g en m e v oor de g ek h ield, da t w a t Hen r i m e v er t elde, n iet k lopt e. Ik w ilde g ew oon een n or m a le jon g en zijn , m et een n or m a a l lev en , m a a r t oen a l st on d h et bu it en k ijf da t ik a n der s w a s. De v olg en de da g v er h u isden w e n a a r Min n esot a . Het t w eede lit t ek en k r eeg ik op m ijn t w a a lfde. Ik w a s die da g op sch ool, in Color a do, w a a r ik m eedeed a a n een dict eew edst r ijd. A l m et een t oen ik de pijn v oelde, w ist ik w a t er a a n de h a n d w a s, w a t Nu m m er T w ee w a s ov er k om en . Ook n u w a s de pijn h els, m a a r dr a a g lijk er . A ls m ijn sok n iet door de h it t e in br a n d w a s g ev log en , w a s ik g ew oon op h et podiu m blijv en zit t en . Ma a r de ler a a r die h et dict ee leidde, bespoot m ijn v oet m et een br a n dblu sser en br a ch t m e sn el n a a r h et ziek en h u is. De dok t er op de eer st e h u lp za g h et eer st e lit t ek en en belde de polit ie. T oen Hen r i v er sch een , dr eig den ze h em t e a r r est er en w eg en s k in der m ish a n delin g . Ma a r om da t h ij n iet in m ijn bu u r t w a s t oen h et t w eede lit t ek en v er sch een , m oest en ze h em la t en g a a n . W e st a pt en in de a u t o en g in g en er v a n door , dit m a a l n a a r Ma in e. W e liet en a lles a ch t er w a t w e beza t en , beh a lv e da n h et Lor isch e k ist je da t Hen r i bij elk e v er h u izin g , een en t w in t ig k eer t ot n u t oe, m een a m . Het der de lit t ek en v er sch een een u u r g eleden . Ik za t op een pon t on . Hij w a s v a n de ou der s v a n de popu la ir st e leer lin g op sch ool. Zon der da t die h et w ist en , g a f h ij er een feest je. Op sch ool w a s ik n og n ooit v oor een feest je u it g en odig d. Ik h ield m e a lt ijd a fzijdig , w a n t ik w ist da t w e elk m om en t w eer k on den v er h u izen . Ma a r in m iddels w a s h et a l t w ee ja a r la n g r u st ig g ew eest . Hen r i h a d n iet s in de k r a n t g elezen w a t er op k on w ijzen da t de Mog a dor en een v a n on s w eleen s op h et spoor k on den k om en , of da t w e h et zek er e v oor h et on zek er e m oest en n em en . Ik m a a k t e du s w a t v r ien den . Een v a n h en st elde m e v oor a a n de jon g en die n u da t feest je g a f. W e k w a m en bij een st eig er bij elk a a r . Er w a r en dr ie k oelbox en , er w a s w a t m u ziek en ook m eisjes die ik v a n een a fst a n dje h a d bew on der d m a a r m et w ie ik n og n ooit een pr a a t je h a d g em a a k t , ook a l w ilde ik da t best . W e v er liet en de st eig er en v oer en zo’n a ch t h on der d m et er de Golf v a n Mex ico op. Ik za t op h et r a n dje v a n de boot , m et m ijn v oet en in h et w a t er , en k let st e w a t m et

T a r a , een leu k e br u n et t e m et bla u w e og en , t oen ik h et v oelde opk om en . Het w a t er r on d m ijn been beg on t e k ok en en m ijn on der been beg on t e g loeien op de plek w a a r h et lit t ek en zich in br a n dde. Het der de Lor iën -t ek en , de der de w a a r sch u w in g . T a r a beg on t e g illen en ieder een sch a a r de zich om m e h een . Ik w ist da t ik h et n iet k on u it leg g en , en da t w e du s m et een w eer m oest en v er h u izen . Het w er d n u g ev a a r lijk . Ze h a dden Nu m m er Dr ie g ev on den , w a a r h ij of zij ook u it h in g , en Nu m m er Dr ie w a s n u dood. Ik st elde T a r a g er u st , g a f h a a r een k u s op de w a n g , zei da t ik h et leu k v on d h a a r t e h ebben on t m oet en w en st e h a a r een m ooi en la n g lev en t oe. Ik dook h et w a t er in en beg on t e zw em m en . Ik bleef de h ele t ijd on der w a t er , beh a lv e om h a lv er w eg e één k eer lu ch t t e h a ppen , en ik zw om zo sn el m og elijk n a a r de k u st . V a n da a r r en de ik v er der la n g s de sn elw eg , v la k a ch t er de bom en , g elijk op m et h et a u t ov er k eer . T oen ik t h u isk w a m , za t Hen r i a ch t er de sca n n er s en beeldsch er m en w a a r m ee h ij w er eldw ijd h et n ieu w s a fspeu r de. Ik h oefde n iet s t e zeg g en , h ij w ist h et a l. T och t r ok h ij m ijn door w eek t e br oek spijpen op om de lit t ek en s t e bek ijk en . In h et beg in w a r en w e m et on s n eg en en . Dr ie zijn er n iet m eer . Dood. W e zijn n u n og m et on s zessen . Ze ja g en op on s, en ze st oppen pa s a ls ze on s a llem a a l h ebben g edood. Ik ben Nu m m er V ier . Ik w eet da t ik de v olg en de ben .

Lees n u ook a lv a st een fr a g m en t u it De k racht van Zes

ISBN

paperback: 978 90 229 9944 8 e-book: 978 90 449 6189 8

ISBN

M

ijn n a a m is Ma r in a , v a n h et La t ijn se m arinus , ofw el ‘v a n de zee’, m a a r deze n a a m k r eeg ik pa s v eel la t er . In h et beg in h eet t e ik Zev en , m eer n iet . Ik w a s een v a n de n eg en ov er lev en de Ga r des, a fk om st ig v a n de pla n eet Lor iën , w a a r v a n h et lot in on ze h a n den la g , en n og st eeds lig t . De n eg en die n iet v er dw en en zijn . De n eg en die n og lev en . Ik w a s zes ja a r t oen w e h ier k w a m en . T oen h et r u im t esch ip m et een sch ok t ot st ilst a n d k w a m op A a r de beseft e ik a l, zo jon g a ls ik w a s, h oev eel er v oor on s op h et spel st on d – n eg en Cêpa n en , n eg en Ga r des – en ook da t deze plek on ze en ig e k a n s w a s. A a n h et zich t on t t r ok k en , w a n t om r in g d door een st or m die w e zelf h a dden opg ew ek t , bet r a den w e de da m pk r in g . Ik h er in n er m e n og da t w e v oor h et eer st de A a r de on der on ze v oet en v oelden , da t de da m p v a n h et sch ip om h oog k r in g elde, h et k ippen v el op m ijn a r m en . Een ja a r la n g h a d ik de w in d n iet m eer g ev oeld, en h ier v r oor h et . W e w er den door iem a n d opg ew a ch t , w ie w eet ik n iet , ik w eet a lleen da t h ij ieder e Cêpa a n t w ee st el k ler en en een g r ot e en v elop g a f. Ik w eet n og st eeds n iet w a t er in za t . Er w er den w a t w oor den g ew isseld en w e om h elsden elk a a r , w a a r n a w e on s in t w eet a llen opsplit st en , zoa ls w e v a n t ev or en a l w ist en , en on s in n eg en v er sch illen de r ich t in g en v er spr eidden . T elk en s w eer k eek ik a ch t er om n a a r de a n der en , die g eleidelijk a a n in de v er t e v er dw en en , t ot da t ze h eel la n g za a m , een v oor een , in h et n iet s oplost en . En du s blev en A delin a en ik ov er , v oor t sjok k en d in een w er eld w a a r w e zo g oed a ls n iet s ov er w ist en . Ik r ea liseer m e n u h oe ba n g A delin a m oet zijn g ew eest . Ik h er in n er m e on ze doelloze t och t v a n da g en , m issch ien w el w ek en , en da t ik m e a a n de h a n d v a n A delin a sn el a a n boor d v a n een sch ip m et on bek en de best em m in g h a a st t e. Da a r n a h er in n er ik m e een pa a r t r ein r eizen . A delin a en ik h ielden on s a fzijdig , v er sch a n st en on s in don k er e h oek jes, u it h et zich t v a n m og elijk e a a n w ezig en . Zo r eisden w e v a n st a d n a a r st a d, ov er ber g en en door da len , bedelen d a a n v oor deu r en , die a l m et een w eer v oor on ze n eu s w er den dich t g esm et en . W e w a r en h on g er ig , m oe en ba n g . Ik w eet n og da t ik zit t en d op een st oepr a n d bedelde om w a t k lein g eld, en da t ik a lleen m a a r k on h u ilen in pla a t s v a n sla pen . Ik w eet zek er da t A delin a een pa a r Lor isch e edelst en en h eeft w eg g eg ev en in r u il v oor w ein ig m eer da n w a t w a r m e m a a lt ijden , zo slech t w a r en w e er a a n t oe. Missch ien

h eeft ze ze a llem a a l w el w eg g eg ev en . En t oen v on den w e deze plek in Spa n je. Een v r ou w m et een st r en g g ezich t , die ik zou ler en k en n en a ls zu st er Lu cia , st a k h a a r h oofd om de h oek v a n de zw a r e, eik en h ou t en deu r . Ze n a m A delin a v a n t op t ot t een op, en de w a n h oop en h a a r m oedeloos a fh a n g en de sch ou der s k on den de zu st er du s n iet on t g a a n . ‘Geloof je in h et w oor d v a n God?’ v r oeg de v r ou w in h et Spa a n s t er w ijl ze on der zoek en d h a a r lippen t u it t e en h a a r og en iet s sa m en k n eep. ‘Het w oor d v a n God is m ijn g eloft e,’ a n t w oor dde A delin a m et een v r om e k n ik . V r a a g m e n iet h oe ze dit a n t w oor d w ist , m issch ien h a d ze da t g eleer d t oen w e een pa a r w ek en da a r v oor in een k elder v a n een k er k biv a k k eer den , m a a r h et w a s in de r oos. Zu st er Lu cia deed de deu r v er der open . In m iddels v er blijv en w e a l elf ja a r in deze k a t h edr a a l m et zijn m u ffe v er t r ek k en , t och t ig e g a n g en en h a r de v loer en , zo k ou d a ls dik k e ijssch ot sen . Beh a lv e de pa a r bezoek er s biedt in t er n et m ijn en ig e blik op de w er eld bu it en de g r en zen v a n on s k lein e st a dje. Ik st r u in h et n et v oor t du r en d a f, zoek en d n a a r een t ek en da t ook de a n der en er n og zijn , da t ze op zoek zijn n a a r on s, of m issch ien zelfs st r ijd lev er en . Een t ek en da t ik n iet a lleen ben , w a n t op dit m om en t is h et v oor m ij on du idelijk of A delin a er n og in g elooft , of w e n og a lt ijd een t ea m zijn . Er g en s a ch t er de ber g en m oet er iet s in h a a r zijn g ek n a pt . Missch ien w a s h et de zov eelst e deu r die v oor h a a r n eu s w er d dich t g esla g en en die een h on g er ig e v r ou w en h a a r k in d opn ieu w de k ou de n a ch t in joeg . Hoe da n ook , h a a r besef v a n de n oodza a k om st eeds t e v er h u izen en h a a r v er t r ou w en in de w eder opst a n din g v a n Lor iën lijk en t e zijn g ew ek en v oor h et g eloof v a n de k loost er zu st er s. Ik h er in n er m e een du idelijk e v er a n der in g in h a a r og en , h a a r plot se-lin g e g epr eek ov er de beh oeft e a a n st r u ct u u r en een leidr a a d a ls w e h et ech t w ilden ov er lev en . Ha a r beh oeft e is n iet de m ijn e. In In dia , a n der h a lf ja a r g eleden , za g en v ier m en sen h oe een jon g en en k el m et zijn g eda ch t en v oor w er pen v er pla a t st e. Niet één , m a a r t w ee k eer . Hoew el h et a a n v a n k elijk n iet zo opm er k elijk leek , v er oor za a k t e de plot selin g e v er dw ijn in g v a n de jon g en v eel t u m u lt in de r eg io, en er w er d een zoek t och t op t ou w g ezet . V oor zov er ik w eet is h ij n iet g ev on den .

Een pa a r m a a n den g eleden w a s er n ieu w s ov er een m eisje in A r g en t in ië da t v la k n a een a a r dbev in g een bet on n en pla a t v a n v ijf t on oplich t t e om een m a n t e r edden die er on der bedolv en w a s g er a a k t . T oen h et n ieu w s ov er deze h elden da a d zich v er spr eidde, v er dw een ze v a n de a a r dbodem . Net a ls de jon g en u it In dia is ook zij n og st eeds n iet g ev on den . En da n is er n og h et v er h a a l v a n de v a der en zijn zoon u it de A m er ik a a n se st a a t Oh io, da t da a r de m edia beh eer st . De polit ie is een k lopja ch t beg on n en n a da t de t w ee n a a r v er lu idt eig en h a n dig een com plet e sch ool h ebben v er w oest , w a a r bij ook n og een s v ijf doden zijn g ev a llen . Beh a lv e w a t m y st er ieu ze ber g jes a s h ebben ze v er der g een spor en a ch t er g ela t en en de a u t or it eit en zit t en op een dood spoor . ‘Hier lijk t w el een v eldsla g t e h ebben g ew oed. A n der s k a n ik h et n iet om sch r ijv en ,’ zo w er d u it de m on d v a n de h oofdon der zoek er opg et ek en d. ‘Ma a r ik zeg u , w e zu llen dit t ot op de bodem u it zoek en en w e zu llen Hen r i Sm it h en zijn zoon Joh n v in den . Rek en m a a r .’ Missch ien is Joh n Sm it h , a ls h ij ech t zo h eet , een g ew on e jon g en die w r a a k w il n em en om da t ze h em in een h oek h ebben g et r eit er d. Ma a r ik den k n iet da t h et zo lig t . T elk en s w a n n eer zijn fot o op m ijn com pu t er sch er m v er sch ijn t , sla a t m ijn h a r t een t el ov er , h a p ik n a a r lu ch t en n eem t de w a n h oop op een on v er k la a r ba r e m a n ier bezit v a n m e. T ot in m ijn diepst e v ezels v oel ik da t h ij een v a n on s is. En er g en s w eet ik g ew oon da t ik h em m oet zien t e v in den .