Juryrapport van de Senaat namens de Nederlandse Kinderjury 2008 Bij deze 21e editie van de Nederlandse Kinderjury verschijnt voor het derde achtereenvolgende jaar een juryrapport. Dit juryrapport is opgesteld door de Senaat. De Senaat bestaat uit 12 kinderen (6 per leeftijdscategorie) uit heel Nederland.
De Senaat van de Nederlandse Kinderjury 2008 voor de categorie 6 t/m 9 jaar wordt gevormd door Jahkini Bisselink, Yop Coolen, Veerle Hobbelink, Carsten Ploeger, Ridwan Karroumi en Maeike Slikkerveer.
De Senaat van de Nederlandse Kinderjury heeft de vijf boeken gelezen die de meeste stemmen kregen van de Nederlandse Kinderjury. Naar aanleiding hiervan hebben zij vergaderd om te verwoorden waarom juist deze boeken zo worden gewaardeerd.
Voor de leeftijdscategorie 6 t/m 9 jaar werden de volgende boeken gelezen:
Spekkie en Sproet en het raadsel van Roderik van Vivian den Hollander (Ploegsma) Weerwolfgeheimen van Paul van Loon (Leopold) Mees Kees: op de kast van Mirjam Oldenhave (Ploegsma) Op en top Fien van Harmen van Straaten (Pimento) Het geheim van de stoere prinses van Anna Woltz (Leopold)
Het oordeel van de Senaat over deze boeken staat verwoord in het hierbij gevoegde juryrapport.
BEKROOND DOOR DE NEDERLANDSE KINDERJURY 2008 Weerwolfgeheimen Auteur:
Paul van Loon
Uitgever:
Uitgeverij Leopold
Dolfje, Noura en Timmie zijn op vakantie in de Ardennen met de hele familie. Lekker weerwolf zijn met volle maan, want niemand ziet hen. Maar.. wie zijn die vreemde kinderen die ineens opduiken? En waarom huilt die onbekende weerwolf in de geheimzinnige ruïne op de heuvel?
De leden van de Senaat 2008 hebben weer genoten van dit boek over Dolfje Weerwolfje. Dolfje is voor hen een oude bekende. En de Senaatsleden vinden het bijzonder dat het Paul van Loon weer is gelukt om een verrassend, spannend en grappig nieuw verhaal over het weerwolfje te schrijven. Dat lijkt hen niet zo makkelijk. Zeker niet omdat Paul van Loon de verhalen zo goed schrijft dat je gelooft dat het best wel eens echt zo zou kunnen gebeuren.
Het verhaal is weer erg spannend, maar gelukkig gebeuren er ook heel veel grappige dingen in het boek, waardoor de spanning even verdwijnt en je lekker verder kan lezen. Leo is het allergrappigste figuur in dit boek. Zijn moeite met het uitspreken van sommige woorden bezorgden de leden van de Senaat de slappe lach. De tekeningen zijn daarbij ook heel belangrijk. Ze maken het boek helemaal af.
Dolfje Weerwolfje is voor de kinderen van Nederland een goede bekende geworden. Sommige kinderen hebben zelfs een Dolfjeknuffel. De Senaatsleden denken dat Dolfje een echte kinderboekenheld is voor jong en oud net zoals Pippi Langkous, Jip en Janneke en Sjakie van de Chocoladefabriek.
De Senaat vraagt Paul van Loon eens na te denken over een film voor Dolfje Weerwolfje. Zij bieden zich hierbij aan voor de invulling van de diverse hoofdrollen. Voor de de rol van angstaanjagende Moema willen zij graag een van de Senaat-begeleiders aanbevelen. Gelukkig bleek Moema uiteindelijk toch wel aardig te zijn.
Weerwolfgeheimen kreeg de meeste stemmen van de Nederlandse Kinderjury 2008 in de categorie 6 t/m 9 jaar. De Senaat sluit zich helemaal bij dit oordeel aan en bekroont Weerwolfgeheimen van Paul van Loon met de Prijs van de Nederlandse Kinderjury 2008.
GETIPT DOOR DE NEDERLANDSE KINDERJURY 2008 Spekkie en Sproet en het raadsel van Roderik Auteur:
Vivian den Hollander
Uitgever:
Uitgeverij Ploegsma
De opa van Sproet is klusjesman bij jonkheer Roderik. De jonkheer is in de war en weet niet waar de diamanten halsketting,m die al heel lang in zijn familie is, is gebleven. Spekkie en Sproet beloven de ketting op te sporen. Intussen verdwijnen allerlei spullen uit het kasteel. Is er een dief? De butler, de verpleegster, de tuinman… iedereen gedraagt zich verdacht.
De leden van de Senaat 2008 vonden Spekkie en Sproet en het raadsel van Roderik een boek dat lekker makkelijk leest. Het verhaal is spannend en je wordt door de schrijfster steeds een beetje voor de gek gehouden. Steeds andere personen zijn verdacht, maar steeds weer blijken die niet de dief te zijn. Het einde van het boek is dan ook anders dan iedereen had gedacht.
De boeken van Spekkie en Sproet zijn vooral spannend. Van de Senaatsleden mag er wel nog wel meer in het verhaal. Bijvoorbeeld dingen om te lachen. Of juist iets wat heel zielig is. Zo worden de boeken nog leuker om te lezen.
Het meisje Spekkie is favoriet bij de Senaatsleden. Dat Spekkie een spekkie in haar mond moet doen om na te denken vinden ze grappig. En het lijkt ze ook wel lekker. Maar met al dat gedenk op school heb je dan wel een hele grote zak met spekkies per dag nodig. En of de tandarts daar blij mee is?
GETIPT DOOR DE NEDERLANDSE KINDERJURY 2008 Mees Kees: op de kast Auteur:
Mirjam Oldenhave
Uitgever:
Uitgeverij Ploegsma
Invalmeester Kees is geweldig. Hij is stagiair, dus moet hij het meester-zijn nog leren. De kinderen in de klas helpen hem daarbij. De klas legt uit dat als één iemand sommen maakt, de rest dat gewoon kan overschrijven. Dat is handig. En als mees Kees verliefd wordt, helpen ze hem daar ook bij. Handig, zo’n klas vol experts.
De leden van de Senaat 2008 hebben heel hard gelachen om dit boek. En ze hebben ook veel ideeën opgedaan uit het boek. Een van de Senaatsleden heeft in de klas bijvoorbeeld op dezelfde manier de tempotafels gedaan als bij Mees Kees. In plaats van dat iemand alle tafels van 1 tot en met 70 op gaat zeggen,staan alle tafels in de klas in een soort van parcours waar de kinderen over heen moeten springen en onderdoor moeten klimmen. Het oordeel van de Senaat? Veel beter dan het opnoemen van allerlei rijtjes met sommen.
De Senaatsleden vonden het omslag niet zo heel mooi, ze hadden wel een leuker ding uit het boek kunnen bedenken dat op de voorkant moet en ze begrijpen de titel niet zo goed. De illustraties in het boek zijn wel heel mooi en grappig dat overal die shuttle terugkomt in het hele boek.
Het is opvallend dat het verhaal verteld wordt door één van de kinderen uit de klas van Mees Kees. Doordat je alles met Tobias beleeft, zit je midden in het verhaal en dat leest heel lekker.
Een grappig boek dus dat volgens de Senaat door veel kinderen met plezier wordt gelezen. En hopelijk ook door juffen en meesters, zodat ze net als Mees Kees alle antwoorden op alle vragen altijd goed vinden.
GETIPT DOOR DE NEDERLANDSE KINDERJURY 2008 Op en top Fien! Auteur:
Harmen van Straaten
Uitgever:
Uitgeverij Pimento
Fien is een stoer meisje met een grote mond en een klein hartje. Ze verzint altijd spannende plannen en doet alles om haar broer dwars te zitten en zet met haar buurjongen Sjoerd de buurt op stelten.
De Senaatsleden vonden dit boek er heel erg mooi uitzien. De kaft is heel bijzonder en je kan hem ook nog helemaal uitklappen. Wat een mooie tekeningen. Jammer alleen, dat ze in het boek zelf niet in kleur zijn. Dan was het nog mooier geweest.
Om Op en top Fien! hebben de leden van de Senaat erg gelachen. Fien en haar vriendin Peggy willen Juwelenbarbie laten trouwen. Met Ken. Maar er is een probleem. Ken heeft geen piemel en dus kunnen er geen baby’s komen. Actionman van broer Bert wordt er bij gehaald. Ook al houdt Juwelenbarbie niet echt van geweld. Helaas, ook Actionman kan niet voor baby’s zorgen. Peggy en Fien mogen daarna van de moeder van Peggy niet meer met de barbie spelen, omdat Fien veel te ‘sessueel’ is. Dit snapten de Senaatsleden niet helemaal.
Dat bracht de Senatoren op een probleem. Is dit nu een boek voor kinderen van negen of toch meer voor kinderen van zes? Door het verhaal over Juwelenbarbie en Actionman denken sommigen dat het voor oudere kinderen is, maar de rest van het verhaal is juist voor jongere kinderen. Maar ja, juist dat vieze grapje maakt het boek zo leuk.
Op en top Fien! is een boek waar je vooral om kan lachen en waar je heel lang naar de mooie tekeningen moet kijken.
GETIPT DOOR DE NEDERLANDSE KINDERJURY 2008 Het geheim van de stoere prinses Auteur:
Anna Woltz & Roos van den Berg
Uitgever:
Uitgeverij Leopold
Rosalie Sophia is een prinses. Ze kom met haar koninklijke vliegtuig naar school en wisselt haar prinsessenjurk voor een spijkerbroek. Behalve haar beste vriend Alexander weet niemand dat ze een prinses is. Ze wil niet anders zijn. Maar dan moet de school verhuizen naar een heel lelijk gebouw van beton. Rosalie bedenkt een plan, maar kan ze geheim houden dat ze een prinses is?
Een van de Senaatsleden begint altijd achteraan in een boek. Daardoor wist ze meteen dat dit een bijzonder boek is dat geschreven is door een schrijver, maar dat het idee van Roos is. Roos is ongeveer net zo oud als de leden van de Senaat en droomt zelf ook vaak dat ze een prinses is. Dat maakt dit boek extra bijzonder om te lezen.
Het geheim van de stoere prinses is een fijn boek om te lezen. Het leest makkelijk en is niet te moeilijk. Sommige Senaatsleden konden zich wel herkennen in de hoofdfiguren. Maar één van de heren van de Senaat vonden dat er wel wat meer jongens in het verhaal hadden gemogen.
De meeste leden van de Senaat hebben meer boeken gelezen uit de ‘geheimen’serie. Sommigen hebben zelfs meegedaan aan de wedstrijd en hopen zo ook nog eens met een schrijver een boek te mogen maken. Met Anna Woltz bijvoorbeeld.
Ze willen aan Anna en aan Roos, die het idee voor dit verhaal bedacht, vragen hoe het verhaal verder gaat en willen dus ook graag een vervolg op dit boek. Zodat ze weten hoe het afloopt met prinses Rosalie en de school.
