Vakantie, uitzendingen en doorstroom

INFORMATIE-BULLETIN VAN EN VOOR DE LO/SPORTORGANISATIE Het Werk

Vakantie, uitzendingen en doorstroom

I

door kol Peter Rommelse

ID i e vakantiemaanden staan voor de deur. Dat betekent een veelal welkome onderbreking van de dagelijkse werkdruk, omdat je zelf vakantie hebt of het wat rustiger is bij de eenheden. Velen zijn nog betrokken bij de Megafestatie. Dit evenement is uit PR- en wervingsoogpunt voor de KL van groot belang. We mogen ons daar niet als LOlSportorganisatie profileren, maar krijgen toch telkenmale veel waardering vanuit de KL voor de wijze waarop we onze bijdrage leveren. Dit soort activiteiten is een belangrijke peiler voor ons bestaansrecht. Voor degenen die uitgezonden zijn, gaan de zaken gewoon door. Als je schoolgaande kinderen hebt, missen ze daardoor hun reguliere vakantietrip. Eén van de nadelen van een uitzending. We hebben nu een aantal jaren evaring hiermee opgedaan. Vast staat, dat uitzendingen een grote weerslag hebben op het gezinsleven. Niet alleen in negatieve zin, want je wordt je toch door zo'n uitzending bewust van een heleboel zaken die je eigenlijk altijd vanzelfsprekend hebt gevonden. Tot nu toe zijn uitzendingen door LO/Sportpersoneel in de regel als positief ervaren. Niet dat men erop zit te wachten, maar als het dan toch moet gebeuren, dan betekent dat veelal een verrijking van de kennis en ervaring op het vakgebied, maar zeker ook ten aanzien van de persoonsvorming en de gezamenlijke beleving met het thuisfront. Uitzendingen De uitzending in het kader van KFOR (Kosovo) zijn beëindigd. De uitzending naar Cyprus loopt naar verwachting volgend jaar af. Als laatste zal sm Frans Krechting eind dit jaar naar Cyprus gaan als opvolger van sgt Robert Mensink. Over blijft dan de uitzending in het kader van SFOR, waarbij per rotatie, zoals het er nu voorstaat, vier LO/Sportinstructeurs meegaan. SFOR 8 wordt in november dit jaar afgelost. In de huidige SFOR situatie gaan we ten aanzien van het viertal in principe uit van een aoo of oudere sm, tweemaal BOT sm/sgt 1 en een BET instructeur. Op dit moment zijn we al bezig met de vulling voor SFOR 10, We

1

proberen dat zo vroeg mogelijk rond te hebben. Naast SFOR worden ook incidenteel LO/Sportofficieren uitgezonden. veelal als monitor of in het kader van CIMIC, zoals op dit moment elnt Rob van Leeuwen. Het uitgezonden personeel is zeer lovend over de aandacht, die vanuit de organisatie wordt geschonken aan de uitgezondenen en aan het thuisfront. Door aoo John Labes, elnt Hennie Weeterings en Cato. door de eigen LO/Sportgroep, maar ook door vele anderen. Ik weet uit eigen ervaring hoe belangrijk dat voor de uitgezondenen is. Een kaartje is al genoeg. Alle adressen staan telkenmale op de achterzijde van de Zandloper. Een kleine moeite dus voor een belangrijke ondersteuning. Doorstroom Dit jaar heeft er alleen doorstroom plaatsgevonden in de categorie van sm en sgtl. Met de voorbereidingen voor de doorstroom per I juli 200 I zijn we volop bezig. In 200 I gaan twee kapiteins en vijf adjudanten met FLO. Daarnaast zal van een aantal functionarissen de functioneringstennijn niet kunnen worden verlengd. Ook hebben we momenteel

Zandloper

een aantal vacatures waaronder de functie van CInstructiepeloton op de LOSS door het toewijzen van de functie van Hoofd Bedrijfsvoering aan kap Arnold Hofsté. Deze functiewisseling veroorzaakt door de onderliggende rangen heen ook weer een doorstroom. Bij doorstroom speelt uiteraard organisatiebelang, maar zeker ook het belang en de wensen van het personeel zelf. Degenen die mogelijk een rol gaan spelen in de doorstroom van 200 I wordt naar hun belangstelling gevraagd in gesprekken die met name de Cn LOlSportregio met hen zullen voeren.

Het Werk

I

Vakantie Als u met vakantie gaat, hoop ik dat u ervan geniet. Na de vakantieperiode gaan we weer aan de slag met de planning voor het volgend jaar en de invulling van het Bedrijfsplan. We hebben de laatste jaren gemerkt dat de huidige Bedrijfsvoering ons veel voordelen oplevert in de besturing van de organisatie en in de verantwoording naar hogere niveaus. Ik reken erop dat een ieder zich optimaal blijft inzetten om hieraan een bijdrage te leveren.

-

Stand van zaken Intranet door ma} Rl/ben Driever

Interview met PJ.L. Disse, uitvoerend projectleider intranet stafCOKL Enkele RVE-specifieke zaken toegevoegd door maj R. Driever.

IJl L!J

Momenteel vindt er een onderzoek plaats naar de moge~ lijkheden en de behoeftes van de gebruikers van intranet. Een interview met P.J.L. Disse, uitvoerend projectleider intranet van staf COKL over de ontwikkelingen op intranetgebied.

"tranet is momenteel, naast internet, een hot-item.

Ook de landmacht wil gebruik maken van de vele voordelen die intranet biedt. Intranet werkt hetzelfde als internet, alleen is de groep gebruikers beperkt tot bijvoorbeeld één bedrijf. Het draait dus om informatie-uitwisseling. Informatie die momenteel binnen de KL op papier staat, via een netwerk op te vragen is of kennis die bij iemand in het hoofd zit. Omdat deze informatie niet altijd 'up to date' is en niet voor iedereen toegankelijk is, startte de Landmachtstaf (LAS) in 1999 met het opzetten van een KL-breed Intranet, KLNeT.

Inhoudsopgave Jaargang 8, nummer 6, juni 2000

Vakantie, uitzendingen en doorstroom door kol Peter Rommelse Stand van zaken Intranet door maj Rl/ben Driever Waar ben ik in terechtgekomen? door eln! Gert Borneman Eerste CordeIet Vert cursus 2000 zit er weer op door maj Johan Groen Vrienden voor het 1even door sm Richard Wichhart Hoogtetraining Gouden bergen of gebakken lucht door aoo Ab Ag/erbos Na de plons! door sm André Wijnberger Wist u dat.. ... ??????? door aoo Rob lansen

Pag. 1 Pag. 2 Pag. 5

Pag. 8 Pag. 9

Pag. 11 Pag. 13 Pag. 14

2

"Het grote voordeel van het gebruik van intranet is dat informatie sneller kan worden verspreid", aldus Disse. "Daardoor kun je ook de actualiteit waarborgen. Het medium is eenvoudig te bedienen en de informatie makkelijk bij te werken. Ieder individu kan snel zoeken naar de informatie die openbaar is, je weet immers waar je moet zoeken want de informatie is maar op één plaats. Er is één persoon verantwoordelijk voor de informatie, er is een duidelijke 'houdbaarheidsdatum' en een versienummer. Je kunt zoeken binnen hele KL-organisatie (in de informatie die openbaar is). Ik ben dus een groot voorstander van het gebruik van intranet." Netwerkaansluiting Disse: "Om ervoor te zorgen dat niemand verstoken blijft van infOlmatie, zal het intranet naast de bestaande (papieren) informatievoorziening komen te staan. Binnen het COKL-ressort hebben delen van het OCVUST. LO;Sporlorg, BOCO en OCIO nog geen netwerkaansluiting. Ongeveer zeventien LO;Sportgroepen zijn momenteel nog niet aangesloten op het KLNeT. KL breed kan dit nog een veel groter probleem vonnen. Op het moment dat er maar eentje niet aangesloten is, heb je al een probleem. In de beleidsvisie wordt benadrukt dat iedereen zo snel mogelijk moet worden aangesloten op het net". Ton Huijskes van de afd Controller is bezig om per locatie te inventariseren wat er nog moet gebeuren om op het KLNeT te komen. Daar wordt een prijskaartje aangehangen en vervolgens meegenomen met de commandantenvoorzieningen (COVO). Leading De LAS, projectgroep implementatie publiceren KLNeT. opvolger van de intranet-raad KL, is leading in dit project. Zij bepalen momenteel in grote lijnen wat er op het net komt

Zandloper en wat niet. Daarnaast is iedere commandant verantwoordelijk voor de informatie van zijn eenheid. De projectgroep wordt hierbij ondersteund door de klankbordgroep waarin vertegenwoordigers van een aantal ressorts zitten. Disse: "De projectofficier is pas 1 mei aangesteld en daardoor had ik weer vertraging verwacht, maar nu blijkt de zaak toch voortvarend te worden opgepakt." Mogelijkheden "Wat je straks als gebruiker met intranet kunt zoals dat door LAS wordt voorgesteld, is inmiddels duidelijk geworden", aldus Disse. "Het systeem waannee de întranetsites worden opgebouwd is het Portaal Publicatie Systeem (PPS). Het is wel jammer dal het systeem steeds verder uitgekleed is. Daarmee bedoel ik dat steeds meer extra's, mogelijkheden en uitbreidingen zijn geschrapt. Het voorstel zoals het nu op papier staat is dat iedere RVE een eigen portaal krijgt, waarin ze allerlei infonnatie kwijt kunnen zoals beleidsstukken, vergaderverslagen en informatiebulletins. Deze kunnen door een bepaalde beveiliging voor een selecte groep of voor iedereen toegankelijk worden gemaakt. De RVE'n kunnen aan deze portalen echter geen eigen gezicht geven omdat het stramien van de opmaak vast staat. Het systeem zoals het nu opgeleverd wordt is, in mijn ogen, niets anders dan een veredelde verkenner. Gelukkig is er nu een zoeksysteem dat ook binnen de documenten zoekt. Zo is de informatie redelijk eenvoudig te ontsluiten. Zonder dit zoeksysteem moet je door de gehele folderstructuur heen wandelen om je infonnatie te vinden. Als je dan bij een bepaald document bent aangekomen dan verschijnt er automatisch een envelopje in beeld waamlee je de eigenaar van het document kunt mailen. Daarnaast is het de bedoeling een koppeling met X-post te maken, een postregistratiesysteem. Momenteel worden papieren documenten opgeslagen onder een nummer. Door dit nummer ook

3

mee te geven aan het bestand in de computer kan de lezer dus direct zien waar het origineel te vinden is, wie de afzender is en wat de meest recente versie is. Dit is ook om te voorkomen dat er straks twee archieven, een digitale en papieren, naast elkaar komen te bestaan. Op dit moment ligt er een voorstel om het PPS te voorzien van zeven standaardrubrieken in alfabetische volgorde, te weten: I. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Bedrijfsproces; Beleid- regelgeving; Dienst- product; Nieuws; Organisatie; Project- werkverband; Werkomgeving.

Het is mij nog niet helemaal duidelijk wat er per rubriek precies onder gebracht kan worden. Naast deze vaste rubrieken is het mogelijk om als RVE additionele rubrieken toe te voegen." Afzender Meta-informatie is infonnatie over de afzender of maker van het document, over de datum van plaatsing op het intranet. Disse; "Bij het huidige voorstel van LAS is er aan de buitenkant van een document geen meta-infonnatie af te lezen. Met andere woorden, er is dus niet te zien hoe recent het document is en wie de afzender is. Het argument van de Landmachtstaf hiervoor is dat dit systeem slechts tijdelijk zal gaan functioneren omdat we over anderhalf jaar een nieuw systeem gaan introduceren. Een ander nadeel aan het huidige systeem is dat je er weinig creativiteit in kwijt kunt en het daardoor ook een zeer kale aanblik geeft. Wat in mijn ogen een goed voorbeeld is, is de site van de marine, die

Zandloper

sinds mei draait. Een duidelijke herkenbaarheid maar toch ook flexibiliteit in de structuur. Natuurlijk ben ik voor een-

heid en vind ik het daarom logisch dat alle huidige sites op termijn (bijvoorbeeld voor I januari 2002) vervangen moeten worden. Het moet dan echter wel een verbetering zijn tcn opzichte van het bestaande en geen stap terug. Er was in eerste instantie ook veel weerstand van de RVE'n omdat de functionaliteit achterbleef bij wat zij gewend waren. In de

Toekomst "Veel RVE'n willen niet meer wachten met het ontwikkelen van een eigen intranetsite" , aldus Disse. "Ik zie mezelf op een bepaald moment als de boodschapper van het slechte nieuws, het wordt weer later, het wordt nog kaler enzo-

voorts, Gelukkig pakken de leden van de Intranet-raad COKL het goed op en komen ze nog steeds naar de vergaderingen. Nu zij een uitleg en een visualisering over de por-

Intranet-raad COKL (IRCOKL) merkte ik dat de leden

talen hebben gehad en het beleid is bijgesteld, is er licht in

eigenlijk geen interesse hadden in het voorstel zoals dat er in eerste instantie lag. Sinds de laatste vergadering van de

gankelijk blijven, is er een positieve houding ontstaan. De gebruikers moeten intranet daadwerkelijk gaan gebruiken, anders werkt het niet en zal het niet gaan groeien. Een ander punt dat de LAS in mijn ogen laat liggen is de extra mankracht die dit project vereist. Er worden geen extra

de duisternis gekomen. Vanaf 1 juni 2000 zijn we aan de slag gegaan om een pilot op de KMS te starten. Daarmee wordt de eerste stap gezet voor een COKL-breed intranet. De komende maanden zal de intranet-raad van de LOjSportorganisatie, aangevuld met vertegenwoordigers van de regio's onderzoek doen naar de wensen van ons personeeL Zowel centraal als decentraal willen we inventariseren wat men graag op intranet wil zien en of er nog aanvullingen nodig zijn op de standaard rubrieken. Maj Driever

mensen beschikbaar gesteld voor dit project. De IRCOKL schat in dat in de eerste jaren zeker 1,2 VTE per RVE extra

met onze intranetsite. "

Intranet-raad COKL bekend is geworden dat de bestaande sites voorlopig mogen blijven bestaan en via het PPS toe-

verwacht dat de LO/Sportorganisatie begin 200 I kan starten

benodigd zijn om dit project goed van de grond te krijgen.

De Landmachtstaf wil te veel centraal regelen, maar dat kan eigenlijk niet omdat de KL-organisatie daarvoor te groot is."

Korte berichten

Tiende Helm Ook de tiende Helm van Limburg met start en finish in Meerssen mocht er weer zijn, Schitterend weer, veel deelnemers en een vlekkeloze organisatie. Aoo Wjm van Breugel van

het LO/Sportdistrict Zuid- en West-Nederland: "Als ik iets organiseer is het altijd goed weer, maar zonder gekheid de Helm van Limburg blijft het goed doen, Er waren weer omstreeks de 250 deelnemers, waaronder de nodige Belgische militairen, Ongelukken deden zich niet voor, alleen hadden enkele deelnemers hun kwaliteiten wat overschat en moesten opgeven."

De plaatselijke organisatie was in goede handen van de LO/Sportgroep Frederik Hendrikkazeroe in Venlo,

4

Zoals gewoonlUk was de verzorging weer uit, stekend tUdens de Helm van Limburg,

Zandloper

Pumo Ri

2000

I

Waar ben ik in terechtgekomen? door elnt Gerl Bomeman, C-LO/Sporfgroep Kamp Koningsweg Noord

I

0

Ip

18 mei waren alle expeditieleden gezond weer terug in Nederland. Drie LO/Sportinstructeurs te weten kap Ruud Dominicus, elnt Gert Borneman en sm Gerrit Pasman, die samen met gids Roman Dirnbock, Dolf Nijssen, Gerard Brosens, Wilco van Hal en Patrick Walthuis een poging waagden om de Pumo Ri, een berg van zevenduizend meter hoog, in de Himalaya te beklim· men. Na een goede voorbereiding, waarover elnt Gert Borneman u al via dit blad op de hoogte heeft gehouden, vertelt hij nu in enkele afleveringen over de daad\vcrkelijke beklimming.

Eindelijk is de dag, woensdag 19 april, aangebroken van ons vertrek naar Nepal. Hier hebben we na een voorbereiding van ruim twee jaar op gewacht. De Pumo Ri, een zevenduÎzender naast de Moullt Everest, wacht op ons. Het is prachtig weer. Ik sta op tijd op om mijn laatste zaken in orde te maken. Zo rond twaalf uur komt sm Bert Wennekcs mij ophalen, die samen met sm Roei Cuppen mij en de andere expeditieleden naar Düsseldorf zal brengen.

Vervelend Omdat de kinderen naar school moesten, heb ik al afscheid van hen genomen. Nu moet ik afscheid nemen van mijn vrouw, die beseft dat dit een andere onderneming is dan dat je naar de Alpen gaat. Het is altijd weer vervelend, dit soort momenten. Ik heb een bloemetje gehaald met een kaartje erbij. Kusjes en de toezegging dat ik voorzichtig zal zijn en weg zijn we richting Well waar Dolf Nijssen woont.

de haal met mijn rugzak. Ik hou hem nauwlettend in de gaten. Het hotel heeft een bus gestuurd waar al onze materialen in gaan. Als ik mijn rugzak van mijn rugzakdrager overneem, ben ik gelijk mijn eerste dollar kwijt. Bende Met de bus rijden we de hele stad door. Men rijdt in Nepal links, dat is even wennen dus. Vooral met oversteken, je kijkt altijd de verkeerde kant op. Gerrit Pasman heeft me diverse malen bij mijn schouder gepakt op het moment dat ik over wilde steken. Foutje, bedankt Gerrit! Wat een verkeer rijdt er rond in Kathmandu. Onvoorstelbaar! Degene met de grootste toeter heeft voorrang. Alles wat een wiel heeft rijdt. APK, nooit van gehoord. Rokend en stinkend gaat iedereen zijn gang. Wat een bende. Waar ben ik in terechtgekomen? Cultuurschok Het hotel is prima en een paleis vergeleken bij de rest. In de namiddag gaan we te voet de stad in. Overal word je aangehouden om wat te kopen en mensen bedelen er om geld. Als je dit niet gewend bent, is dit een redelijke cultuurschok. We kopen water want je moet absoluut niet uit de kraan drinken of wat er op lijkt. Dan kun je gelijk doorlopen naar het toilet en daar twee dagen blijven staan. Dit is namelijk meestal een houten plaat met een gat er in. Omdat veel mensen aan de diaree zijn en niet kunnen mikken, kun je wel raden hoe dit eruit ziet.

Overgewicht In Weil verzamelen we. Iedereen druppelt langzaam binnen. Ook lkol Rob Zimmermann en maj Ruben Driever, die namens de LO/Sportorganisatie aanwezig zijn, hetgeen door iedereen zeer gewaardeerd wordt. De stemming is uitgelaten en om halfvier vertrekken we naar Dusseldorf. Daar aangekomen rijden we een rondje of drie om het vliegveld heen. Waar moeten we zijn? Uiteindelijk besluit Ruud Dominicus dit te vragen en zowaar na nog een rondje staan we voor de juiste ingang. De tassen, plunjebalen en rugzakken worden uitgeladen. Wat een troep! Dat wordt dus sjouwen. Bij de balie aangekomen constateren we dat we overgewicht hebben. Er wordt gelukkig niet moeilijk over gedaan. Kathmandu

In Wenen moeten we overstappen. Vandaar gaan we met een Airbus naar Kathmandu, de hoofdstad van Nepal, waar we om elf uur plaatselijke tijd aankomen. Hel tijdverschil met Nederland is ongeveer vier uur. Het is 28 graden en benauwd. We moeten onze papieren laten zien om door de douane te komen die gelukkig niet moeilijk doet en als we buiten komen staan er massa's mensen te wachten. Waarvoor? Ik zou het niet weten. Er gaat gelijk iemand aan

5

Elnt Gert Borneman poseert met de Pwno-ri op de achtergrond.

Zandloper

Bhakta Pur Na een uitstekende maaltijd maken we kennis met onze Sirdar (grote regelaar) Harka en de klîmscherpa's Dawa en Zenga. Deze twee gaan met ons mee de Pumo Ri op. De volgende dag verblîjven we ook in Kathmandu. Onze gids, Roman Dirnbock, moet nog veel regelen bij diverse ambtelijke bureaus voor je uiteindelijk weg mag. We besluiten om naar Bhakta Pur te gaan, het oude stadsdeel van Kathmandu. Er is daar weinig verkeer en lekker rustig. Hier zie je de Nepalese cultuur in al zijn vormen. Prachtige tempels en gebouwen in overvloed. Als we terugkomen in ons hotel is het al vrij laat. Na het eten gaan we op tijd naar bed, want morgen beginnen we hopelijk. Vliegend wrak We moeten met een gammel vliegtuigje naar Lukltl. Er wordt hier op zicht gevlogen, dus bij een beetje bewolking gaat het niet door en kun je terug naar het hoteL Om vier uur in de morgen staan we op en gaan naar het vliegveld. Het weer is goed. Onze Sirdar praat met wat mensen en roept ons naar de deur. We passeren een hele rij wachtende mensen, die ons met boze blikken aankijken. Zo gaat dat dus hier. Met een ~usje worden we naar het vliegende wrak gebracht. De stewardess deelt snoepjes uit en watten voor je oren. Daar gaat het dan, Als dal maar goed gaat. De landingsplaats in Lukla is zeer kort. Het is geen asfalt, maar een grindpad waar we met een klap in terechtkomen. Graag remmen, anders boren we ons in een aarden wal aan het einde van de baan. Onder luid applaus komt het vliegtuig tot stilstand. We zijn in Lukla. Volgens mij kijkt eenieder even naar boven, naar Onze Lieve Heer, om hem te bedanken. Eindelijk kunnen we op pad naar onze bestemming. Slechte nacht Vanuit Lukla lopen we richting Phak Ding (2620 meter), waar we om halfvier aankomen. Hier verblijven we de komende nacht. Om negen uur gaan we al naar bed omdat het stikdonker is en we allemaal moe zijn. Ik heb een slechte nacht, het is warm is en ik word diverse malen wakker. Om zes uur staan we op. De dragers staan al voor mijn deur om mijn tas mee te nemen. Ze willen weg, maar zijn een uur te vroeg volgens afspraak. Ik laat me opjagen. Roman zegt dal ik ze moet wegjagen, Ik probeer het in mijn beste Engels. Hij lacht, knikt en blijft rustig staan. Hij heeft er dus duidelijk niets van begrepen. Blijf dan maar staan. Warm, druk en stoffig Vandaag lopen we naar Namvhe Bazar (3385 meter). Het is een tocht van ongeveer vijf uur. Onderweg proberen kinderen mijn mascotte, een beertje, van mijn rugzak te trekken. Ik stuur ze door naar Ruud. Die heeft er twee aanhangen. Als ze daar te lang blijven, grijpt GelTit in die achter Ruud loopt. Hij zwaait met zijn stokken en kijkt boos. De kinderen zijn snel weg. Logisch toch! Het is erg warm vandaag. De paden zijn stoffig en het is druk. De yaks lopen omhoog samen met ontelbare dragers. Enonne lasten worden omhoog en omlaag gedragen. Gewichten van honderd kilo voor een drager zijn geen uitzondering. En dat op slippers of blote voeten. Ik heb diep respect voor deze mensen gekregen. Zonder deze mensen gaat er geen expeditie van start en

6

wordt de top niet gehaald. Diverse bruggen moeten we over. Dat is me een gewiebel. En waaien! Je moet goed je pet vasthouden, anders is hij weg. Om twee uur komen we in Namche Bazar aan. Het is een bekende plaats waar alle expedities voorbij komen. Gerard Brosens voelt zich niet lekker. Hij eet ook weinig. Na het avondeten blijven we zitten in de lodge. Dit is een soort herberg voor trekkers. Wika van Hal komt binnen en zegt dat de satelliet telefoon uitgevallen is. Dat is een behoorlijke tegenvaller. We kunnen dan ook niet E-mailen. Ze gaan het proberen op te lossen. Cappuccino en appeltaart De volgende dag maken we een dagtocht naar Khum Yung (3800 meter) om vervolgens weer terug te gaan naar Namche Bazar. Hier slapen we nog een keer wat goed is voor onze acclimatisatie. Gerard Brosens en Gerrit Pasman gaan niet mee omdat ze ziek zijn. In Khum Yung bezoeken we een bakkerij waar een vrouw werkt die in Europa geweest is. De cappuchino en appeltaart smaakt er geweldig. Ongelooflijk dat je dat hier tegenkomt. Bij terugkomst in Namche Bazar regent hc:t. Gerard en GerrÎt voelen zich gelukkig wat beter. De lîason officier ( toezichthouder) die met ons mee loopt, heeft vanmorgen bij Gerard aangeklopt. Hij voelde zieh eenzaam. Hoe Gerard dit opgelost heeft weet ik niet maar als hij bij mij aankomt, neem ik me voor om hem naar Gerrit te sturen. Die heeft altijd wel zijn stokken bij de hand. Onze telefoon werkt nog steeds niet. André Smits, die onze belangen in Nederland behartigt, werkt er volop aan. We tikken berichten in op de computer om deze via een internetcafé in het dorp te versturen. Zo hoort het thuisfront toch nog waar we mee bezig zijn. In de loop van de avond legt Roman ons het gebruik van de drukzak, Sertac Bag, uit. Als je ernstige hoogteziek bent, moet je hier in gedurende ongeveer zes uur. Je kunt de hoogte met ongeveer 2500 meter terugbrengen. Als je dan wat opgeknapt bent, moet je zo snel mogelijk afdalen om te acclimatiseren. Ander kan het je dood betekenen! Teng Poche De volgende morgen word ik om halfvijf wakker. Gerard is doodziek en barst van de hoofdpijn. Hij neemt diverse medicijnen en gaat rechtop zitten. Dan is de hoofdpijn wat dragelijker. Ik kan weinig voor hem doen. Hij baalt en ik ook. Misschien moet hij nog een dag in Namche Bazar blijven of zelfs weer afdalen. Wat een ellende. Ik probeer nog wat te slapen. Om halfzes sta ik op en ga naar Roman Dirnbock en Dolf om het slechte nieuws over Gerard te vertellen. Samen besluiten we om toch te proberen naar Teng Poche ( 3865 meter) te lopen omdat Gerard zich wel wat beter voelt. Hij kan dan als het niet gaat, snel weer afdalen. De tocht is eerst omlaag en dan weer omhoog. Gerard heeft het slecht en loopt het laatste stuk steeds langzamer. Hij heeft een barstende hoofdpijn en een hoge pols. We rusten regelmatig uit en ik heb met hem te doen. Onderweg komt Patrîck Walthuis terug. Hij is al boven in Teng Poche geweest en komt de rugzak van Gerard halen. Grote klasse! Ik blijf bij hem en uiteindelijk komen we in Teng Poche aan. Gerard is kapot en gaat meteen naar bed. Naarmate je hoger komt worden de lodges steeds kleiner, duurder en primitiever. Dolf ligt samen met Wiko in een bezemkast. Na het

Zandloper

eten even wassen en mijn dagboek bijwerken. Af en loe ga ik naar Gerard kijken. Het gaat nict goed met hem. Ik bespreek dit met Roman en Dolf. Roman vreest het ergste voor Gerard en geeft aan dat Gerard waarschijnlijk af moet dalen als het na het toedienen van diverse medicijnen niet beter gaat. Hij vreest zelfs dat Gerard nict meer terug zal komen omdat het nu al gebeurd op een relatief lage hoogte. Iedereen zal voorlopig een half uur bij Gerard gaan zitten om hem in de gaten te houden. Zo rond tien uur gaan we naar bed en gelukkig gaat het wat beter met Gerard.

Mijn maatje is weg De volgende dag staan we om zes uur op. Het is onbewolkt en we hebben een prachtig uitzicht op de Everest, Lotsche, Nuplse en Ama Dablam. Vandaag gaan we weCf hoogtemeters maken om daarna weer in Teng Poche terug te keren. Als we terugkomen is Gerard doodziek en besluiten we dat Gerard terug moet naar 3200 meter waar we hopen dat hij dan opknapt. Er zal na beraad een sherpa met hem meegaan en niet een groepslid. Roman zegt dat we dat beter niet kunnen doen omdat de kansen voor deze persoon dan kleiner

worden om de top te halen. Hij denkt ook dat Gerard niet meer terug zal komen. Ik voel me er nÎet lekker bij. De stemming is bedrukt en alle gezichten staan op onweer. Ik pak samen met Dolf zijn spullen en Patrick zal met Gerard naar beneden lopen om daarna weer omhoog te komen. Als Gerard weg loopt samen met Patrick, is dit een triest moment. Mijn maatje is weg. Zou hij nog terugkomen? Ik hoop het. Ik kan mijn tranen niet bedwingen en loop weg om te huilen. Wat een ellende. Is dit het op expeditie gaan? Dolf komt naar me toe en samen praten we wat. Iedereen heeft het er moeilîjk mee. Als Patrick terug is vernemen we dat het lager al wat beter gaat met Gerard. In de loop van de avond heeft Roman ook nog contact met hem via de portofoon. Het gaat wel. De telefoon werkt ook nog niet. het zit wel eens tegen. Omdat Gerard weg is en Roman weinig plaats had, komt hij bij mij slapen. Na een avond in de lodge door te hebben gebracht, gaan we naar bed. Ik slaap bijzonder slecht en moet aan Gerard denken. Hopelijk knapt hij op en komt hij ons achterna naar het basiskamp.

Wordt vervolgd

De expeditie rust even uit bij Namche Bazar aan de voet van de Pumo-ri.

7

Zandloper

Het Werk

Eerste Cordelet Vert cursus 2000 zit er weer op

I

door ma) Johan Groen,

C~LO/Sportschool

ID i e eerste cursus Werken op Hoogte zit er weer op. Op vrijdagmiddag 9 juni mochten vijf deelnemers de certificaten in ontvangst nemen uit handen van cLOSS, maj Johan Groen. Maar wat voor hen nog veel belangrijker was, de spelden en de 'cordelets vcrts' uit handen van cursusleider aoo Ron Kaag. Hoog bezoek was er tijdens de 'België-week' in Marche les Dames, waar genmaj Nicolai een kijkje kwam nemen bij één van

zijn opleidingen. Op maandag 8 mei werd er gestart met acht deelnemers. Tijdens de eerste week in Amersfoort staat het aanleren van technische zaken centraal. De ervaren instructeurs klimtoren moelen dan in verschillende opdrachten de diverse technieken laten zien, waarna de week wordt afgesloten met een niveaumeting. De tweede week begon in Amersfoort en werd afgesloten in Zuid-Limburg. Het kunnen houden van een zogenaamde briefing en een goede verkenning kunnen uitvoeren, waren de hoofdelementen van deze week.

Hoog bezoek

Ook gemna} Nicolai waag! zich op hef slappe koord.

Na enig oponthoud in de vorm van autopech kon de derde week van start gaan op het Belgische commando opleidingskamp in Marche les Dames. Het installeren en het ondergaan van de verschillende schitterende pistes kwamen in het begin van de week ruimschoots aan bod. Speciaal voor deze gelegenheid was C-COKL, genmaj Nicolai, samen met de ressortadjudant de Bresser afgereisd om de

verrichtingen van onze jongens te kunnen waarnemen. Dat hel niet alleen bij kijken 'bleef, werd bewezen op dinsdagochtend, toen de beide COKL-functionarissen de volledige 'piste de risque' doorliepen. Na afloop van deze tocht gaf genmaj Nicolaî aan een zeer positief beeld te hebben van een zeer professioneel opgezette cursus.

Hef complete gezelschap poseert in Marche les Dames. V.l.n.". staand: aoo Klaas de Jong, aoo Emiel Klaassen, sm Roh Burgers, sm Am/IOn)' de Miranda, sgt Bar,.)' Janssen, sg! Ger! Jan Humblel, sg! Jeroen Veenstra, sgt I Mareel Blom. gel/ma} Nicolai, aoo de Bresser en n1(~i Johan Groen. Knie/end v.I.I1.r. aoo Jo/zn Labes, aoo Ron Kaag. sgt I Jacoh Ensing, sgl Remco Smits en sgt Niek van Gils.

8

Zandlaper

Groen koord Het voor velen zeer spannende toetsl11oment, waar wordt bepaald wie verder mag, wie een herkansing krijgt en wie moet stoppen, gaf aan dat er drie door mochten en twee kandidaten een herkansing kregen. Sgt Remco Smits moest helaas met een blessure afhaken. Tijdens de herkansingsweek haalde een kandidaat alsnog het vereiste niveau en kon men zich opmaken voor de laatste zogenaamde '1week'. In deze week gaal het er uiteindelijk om of het niveau wordt gehaald om geheel zelfstandig baas te kunnen

zijn bij het werken op hoogte op kunstmatige objecten. In deze week kreeg de groep uitbreiding in de vorm van een KLu-kandidaat, die deze week nog moest volgen. Na vijf weken letterlijk te hebben gelopen op de toppen van de tenen (voor zowel instructeurs als cursisten), kregen in het NAC-stadion vijf LO/Sportinstructeurs naast een groen koord er weer wat meer verantwoordelijkheden bij. Sgt Gert Jan Humbiet, sgt I Marcel Blom, sgt Barry Janssen, sgt I Niek van Gijs en sm Hennie Kennis (KLU) nogmaals proficiat.

Interview

Vrienden voor het leven

I

door sm Richard Wichharf

I T I wee

mensen die de LO/Sportorganisatie al weer

zeven jaar geleden verlaten hebben, zijn Gerard van

Dongen en Bert Tielemans. Samen hebben zij eell groot

gedeelte

van

hun

carrière doorgebracht

in

wilde formeren. Eigenlijk wilde hij een sportcompagnie naar Frans voorbeeld." Gerard wordt weg geroepen, zijn plichl roept.

het

Brabantse landschap, op de LO/Sportgroep van de Koninklijke Militaire Academie (KMA) wel te verstaan.

Gerard en Bert waren toen al bezig met teambuilding en leiderschapstrainingen. Deze trainingsmethode \\'ordt door hen nog steeds met succes toegepast. Wij zochten ze op in het plaatsje Gilze·Rijen in het asielzoekerscen-

trum Prinsen bosch, waar Gerard nog steeds zijn eigen ·sportgroepje' runt en daarbij twee dagen in de week wordt geholpen door Bert. Kortom, beide zijn nog steeds

onafscheidelijk, vrienden voor het leven. Aangekomen in het asielzoekerscentrum in Gilze-Rijen worden we doorverwezen naar gebouw nummer 11. Dit blijkt een 'oud' sportbureau te zijn zoals die vroeger bij Defensie gebruikt werd. Het asielzoekerscentrum is gevestigd op een oude Luchtmachtbasis die door de Duitsers in de oorlog is gebouweL Volgens Bert, die in Breda geboren en getogen is, heen zijn familie hier nog aan 'moeten' meehelpen. Het is druk rond het sportbureau en boven het lawaai uit is duidelijk een stem met een Amsterdamsaccent te herkennen. De stem h00l1 toe aan Gerard, de grootste van het stel. Papa Gerard zoals hij door de asielzoekers genoemd wordt, is bezig om een voJleybalveld aan te leggen met behulp van vrijwilligers.

nert Het gesprek wordt voortgezet met Bert. "Dat ik in dienst terechtkwam had te maken met een aanvaring die ik had met een collega bij een garagebedrijf waar ik toen werkte. Dit incident werd met fysiek geweld opgelost waardoor ik niet terug kon naar dat bedrijf. Defensie bood toen uitkomst. Ik werd opgeleid in Weert en moest aansluitend naar de school van de Technische Diensl (STD) waar ik doubleerde en voor drie maanden terug moest naar Weert, om daarna weer naar de opleiding van de STD te gaan. Hierna ging ik naar Vught, de Prinses Irene kazerne. Al snel werd duidelijk dat dit niet de richting was, die ik ambieerde en in 1957 werd ik naar de sportschool in Hooghalen gestuurd. Ik was er de jongste en had een zeer leuke tijd. Na de spOltopleiding ging Bert naar de Koksschool in Leiden om als LO/Sportinstructeur aan de slag te gaan."

Keizersveer Vervolgens werd Bert geplaatst op de KMA waar hij de langste tijd van zijn loopbaan sleet. "Majoor Hoekstra was toen commandant van de LO/Sportgroep, maar werd binnen

Gerard Wij nemen buiten voor het sportbureau plaats. De tafel fS een tafeltennistafel die multifunctioneel wordt ingezet. Voor dat we zitten is er al koffie ingeschonken door een van de vrijwîlligers. "Zo simpel is nu leiding geven", roept Gerard en begint te praten om nooit meer op te houden. lnmiddels is ook Ben aangeschoven. Door gericht vragen te stellen proberen we deze waterval in te dammen. Genud hoe ben je hier terechtgekomen? Gerard: "Wij trainden hier vroeger met het boksteam onder leiding van aoo Rinus Krijger. Ook het hockey- en basketbal team maakten in het verleden gebruik van deze accommodatie. Dit alles was de inbreng van Ikol de Wijk, die zo verschillende sportteams

9

Gerard ww Dongen

Bert Tielemans

Zandloper

een jaar opgevolgd door meneer Mes, klasgenoot op de sportacademie van Ikol de Wijk, Helaas is deze mail vroeg overleden, Zijn motto was altijd: mijn instructeurs moeten thuis zijn in alle takken van sport." Het gevolg was dat er dus vele cursussen werden gevolgd, meestal in de burgermaatschappij, De laatste jaren bracht Bert door in Keizersveer. "Het eerste jaar was dat de nagel aan mijn doodskist. Achteraf heb ik er geen spijt van," De reden hiervan was dat je op de KMA alleen maar instructeur was, in Keizersveer kwamen er meer facetten bij kijken. Je had hier met verschillende eenheden te maken, waaronder de Marine. De hoofdmoot was echter de Rijschool. Een van de instructeurs was Richard Hesterman en de rayon officier was maj Teun Minke, beiden overigens gouden kerels", Het duo Bert en Gerard werd gescheiden, maar ze bleven elkaar ontmoetten op de KMA, Bert: "In je leven heb je vrienden, kennissen en goede kennissen, maar ik heb maar één vriend en dat is Gerard." Ze werden zoals ze zelf zeggen, 'vrienden voor het leven'. Boksen Gerard is terug en verbaal weer nadrukkelijk aanwezig. De bokssport loopt als een rode draad door zijn leven. Voor hij in dienst kwam en nu nog steeds, want hij verzorgt nu soms nog boks lessen op de KMA. Volgens Gerard is daarom een

Richard Wichart (links) interviewt Gerard van Dongen en Bert TielClnans voor het sport!Jureau. periode op de KMA eigenlijk een 'must' voor iedere La/Sportinstructeur. De ideale carrière gang. Gerard kwam in dienst om zijn dienstplicht te vervullen. "Eigenlijk wilde ik stuurman op de grote vaart worden", vertelt de ras Amsterdammer. "Ik woonde in het centrum, in een wijk die ai niet meer bestaat en was lid van een boksvereniging. Tijdens mijn dienstplicht deed ik mee aan de KL bokswedstrijden en kreeg contact met aoo ome Rinus Krijger. Vervolgens kwam ik op de Sportschool terecht en van daaruit werd ik geplaatst in Ossendrecht. De grootste periode van mijn carrière heb ik echter samen met Bert op de KMA doorgebracht. Nu nog hebben we veel contacten met KMA officieren die Defensie te smal vonden en verdwenen naar grote bedrijven in de burgermaatschappij, zoals ABNAMRO, Octronics, Philips, AKZO, Libertel, enzovoort. Zodoende hebben we samen een 'bedrij1Je' en verzorgen we teambuildings voor hen. Net zoals hun het van ons gehad hebben, Wen ze op de KMA zaten. We zijn echter zeer selectief in het aannemen van opdrachten. Wij moeten het vooral leuk vinden. Een keer of tien per jaar zijn we daar mee bezig." Wat is moeilijker Hij kan het niet nalaten, dus even tijd voor een anekdote. Gerard vertelt het op een manier zoals hij alleen dat kan. "Er kwam op de KMA een jongen naar me toe die vertelde dat zijn vader generaal was. Ik zei tegen hem dat zijn vader dan waarschijnlijk niet zo goed kon sporten. Dat vond hij niet leuk, want deze rang was niet voor iedereen weggelegd. Ik vroeg aan hem hoeveel generaals er waren? Een stuk of vijftig, antwoordde hij. Mis, ruim honderd. En hoeveel adjudanten in de sport? Minstens honderd zei hij. Weer mis, zeven en veertig. Wat is moeilijker generaal worden of sportadjudant? Je vader was niet goed genoeg om sportinstructeur te worden en heeft nu duidelijk een gebroken carrière." Een verhaal van Gerard, een Amsterdammer die van zijn hart geen moordkuil maakt en eruit flapt wat hij denkt.

Geraniums Toen ze met functioneelleeftijdontslag Defensie verlieten, hadden ze beiden niet de intentie om achter de geraniums te gaan zitten. Gerard heeft een dagtaak aan het runnen van zijn 'sportgroepje' wat hij overigens kosteloos doet. Bert helpt hem twee dagen in de week op maandag en woensdag, "Dit 'dorp', het Onderzoek Centrum (OC), Prinsenbosch te Gilze, huisvest zo'n kleine duizend asiel-

Gerard van Dongen km:/pt enkele bokser af.

JO

Zandloper zoekers, die hier twee tot zes maanden worden ondergebracht. Hieronder bevinden zÎch ruim honderd Alleenstaande Minderjarigen (AM), die aparte begeleiding krijgen en leerplichtig zijn. ]n totaal zijn hier veertig culturen bijeen. Gemiddeld komen er 150 mensen dagelijks sporten. ]k heb hier een dagtaak aan die je kan vergelijken met een functie commandant LO/Sportgroep. Ik krijg daarbij steun van 'betaalde' asielzoekers die wekelijks 25 gulden extra ontvangen en hiervoor hand- en spandiensten verrichten; koffiezetten, ballen uitgeven, fietsen repareren, enzovoorL Ik heb goed over mijn doelgroepen, doelstellingen en speerpunten nagedacht. Het allerbelangrijkste hier is, het

tegengaan van de verveling. Mijn werk levert een belangrijke bijdrage aan de 'gezamenlijke doelstellingen' die dit OC beoogt. Leerlingen van ROC Zeeland, CIOS Goes Zeel,md en cadetten van de KMA lopen hier regelmatig stage. Dit zijn niet de gemakkelijkste plaatsen, maar zeer leerzaam. In september werk ik al weer zeven jaar hier. Inmiddels zijn de Franse- en Engelse taal mij niet vreemd meer", geeft Gerard zijn werkzaamheden weer met Bert als aandachtig toehoorder. "Hij praat en ik schrijf', merkt Bert nog op. Een van ons moet de grote lijnen in de gaten houden, dat is mijn werk. We vullen elkaar perfect aan en hopen dat nog jaren te doen."

Gerard van Dongen en Bert Tie/emans tussen hun asiel-zoekers.

Sport

I

-

Hoogtetraining: Gouden bergen of gebakken lucht? door aoo Ab Agterbos, C-LOISporlgroep Kp! van Oudheusdenkazerne te Hilverslim

I E Iind februari ben ik naar Merida in Venezuela afge-

reisd om op 2400 meter hoogte een triatleet te begeleiden in de aanloop naar de Olympische Spelen (OS) in Sydney. Zoals de meeste van jullie zullen weten begeleid ik sinds 1997 de elnt der mariniers Roland Melis. Dat deed ik eerst als trainer-coach van de militaire triatlon~ ploeg. Later, vooral omdat hij progressie en goede resultaten bleef boeken en ik afscheid had genomen van de militaire triatlonploeg, als zijn privé-trainer. Nadat Roland in 1998 zijn studie had afgerond op het Koninklijk Instituut Marine (KIM) en daardoor de olympische selectie van het Nederlandse team had gemist, werd hem de mogelijkheid geboden om voor de Nederlandse Antillen uit te komen. Roland is op Curaçao geboren, maar

IJ

dan moest hij twee jaar geplaatst zijn op de Nederlandse Antîllen. Dat werd realiteit, toen hij als marinier op Curaçao werd geplaatst. Verder was het zaak om aan de eis van het Internationaal Olympisch Comité (IOC) te voldoen door zichzelf blijvend in de top 100 ranking te plaatsen. Plaatsing Om dit te realiseren was het noodzakelijk om veel aan ITU (internationale) en Worldcup wedstrijden mee te doen, waarin punten gehaald konden worden voor bovengenoemde ranglijst. Op dit moment staat Roland op de 55e plaats, maar dit was nog geen garantie voor een startbewijs op de Olympische Spelen. Gelukkig heeft Roland, middels een uitgekiende periodisering op het juiste moment gepiekt door het centraal Amerikaanse kampioenschap in Winnipeg

Zandloper Canada te winnen. Hierdoor plaatste hij zich rechtstreeks voor de Olympische Spelen. Ook de nummers één van het Europese, Zuid Amerikaanse, Noord Amerikaanse, Aziatische en Afrikaanse kampioenschap konden zich rechtstreeks plaatsen. Verder mogen de landen uit de top zes, waarin de beste drie atleten uit de ITU ranking meetellen drie atleten uit de top 100 sturen. De volgende zeven landen twee atleten uit de top 100 en de resterende landen één atleet uit de top 100. Met de rechtstreekse plaatsing van de bovenstaande kampioenschappen en de aanvulling van de landenklasseringen wordt er in totaal met vijftig man gestart op de Olympische Spelen op 17 september aanstaande. Jullie zien, dat het een hele truc en prestatie is om hier aan deel te kunnen nemen. Vergelijkbare effecten Mede hierdoor was het zo belangrijk om zowel fysiek als mentaal via verschillende trainingsmethodes extra progressie te boeken. Hel was een nogal lange inleiding om te komen tot het nut en de gevaren van een hoogtestage, maar deze introductie leek me noodzakelijk voor de verdere beeldvorming. Met de aanloop naar de OS in Sydney 2000. maar eigenlijk al sinds de OS in Mexico in 1986, is hoogtetraining sterk in opkomst geraakt. De belangrijkste bijwerking van trainen op hoogte Îs het toegenomen hemoglobine gehalte in het bloed met als gevolg een sterk verbeterde zuurstofvoorziening voor de spieren. Vergelijkbare effecten kun je krijgen door bloeddoping of door toediening van het honTIoon EPO, maar door de gezondheidsrisico's daarom ook verboden. Hoogtetraining is dus veiliger, maar ook moeizamer! Een belangrijk aspect van hoogtetraining is het verlaagde zuurstofgehalte in de lucht. Het ijler worden van de lucht verklaard ook het grote aantal wereldrecords op de korte loopnummers, sprong- en werpnummers welke op hoogte gevestigd zijn. Risico's Voordat ik op de pOSitieve kanten van hoogtetraining in ga, wil ik ook aangeven dat er veel mis kan gaan en dat er een heel seizoen vergooid kan worden. 1. Door een verlaagde luchtvochtigheid, lagere temperaturen en een verhoogde UV -straling moet er een goede verzorging zijn (voorkoming verbranding/continue droge kleding); 2, Aanpassingsreactie lichaam (verhoogde ademfrequentie en hartslag, vochtafstoting om bloed in te dikken, een stressreactie om snel de concentratie hemoglobine te verhogen, waardoor per hartslag meer zuurstof opgenomen kan worden); 3. Ove11raining (door aanpassingsverschijnselen zul je de eerste dagen rust moeten houden, wat een atleet zeer moeilijk vindt, want hij is op trainingskamp en dan moet hij rusten!). Ook de gewoonte om in een bepaald ritme of tempo te trainen zijn zo ingebakken dat onbewust toch een te hoog tempo aangehouden wordt; 4. Verlies van kracht en snelheid (door de verminderde intensiteit van de trainingen); 5. Uitdroging (dagelijkse gewichtscontrole en per dag vooraf minimaal 2-3 liter klaarzetten om te controleren of je genoeg drinkt),

12

Dit zijn allemaal risico's en tegenargumenten van wetenschappelijke onderzoeken, waarin de positieve, negatieve en neutrale argumenten elkaar redelijk in evenwicht houden. Gelukkig zijn er verschillende manieren om bovengenoemde risico's te ondervangen en toch de positieve effecten ervan mee te pakken. Positieve effecten Toename V02 max (aanmaak rode bloedlichaampjes, aanvullende veranderingen in bloed en spiercellen om de aangevoerde zuurstof zo efficiënt mogelijk te gebruiken): 1. Verschuiving anaërobe drempel; 2. Toename lactaat tolerantie: 3. Sneller herstel; 4. Goede wedstrijd piek. Algemeen wordt aangenomen dat de positieve effecten van een hoogtestage ongeveer vier weken aanhouden en na acht tot tien dagen optimaal zijn. Dat is natuurlijk sterk persoonsafhankelijk. Een volgende keer wil ik ingaan op de voorbereiding van een hoogtestage, opbouwfase, trainingsfase, meerwaarde van meerdere stages in één seizoen, de voeding (supplementen), verzorging en de voorwaarden waaraan de accommodatie voor een stage moet voldoen. Bij vragen over de locaties met hun faciliteiten of andere vragen kunnen jullie mij bereiken op de KvOK op toestel ·'06-584-4418.

Roland Melis werkt eel/looptraining afop hoogte.

Zandloper

Het Werk

Na de plons

I

doo/" sm Andrê Wijnherger

Ijl ~

n de vorige Zandloper heb ik u bericht over 'plons' en daarbij aangekondigd, dat je tijdens zo'n cursus tijd hebt om met collega's eens te babbelen over wat andere zaken. Zodoende is het idee ontsproten om twee (wat oudere) collega's wat vragen te stellen over hun uitzending en wat er daarna wel of niet met je gebeurt.

Eerst even voorstellen: Sm Gel' van den Berg thans werkzaam op de LO/SpoI1groep NAKlAFCENT in Brunssum en sm Ruud Raijer van de LO/Sportgroep Oranjekazerne in Schaarsbergen. Ger is alweer vier jaar geleden op uitzending geweest, zijn missie was van juli tot en met december 1996. Ruud is van een wat recentere datum, namelijk van november 1998 tot en met mei 1999. Eerstgenoemde zat op maar liefst drie verschillende plaatsen te weten: Santici, Busovaca en Kninn. Ruud daarentegen had als vaste basis Knesovo. Aan beide heren stelde ik dezelfde vragen, hieronder volgt hun relaas. Meest positieve ervaring tijdens je miss;e? Ger: De samenwerking met veel verschillende mensen voor wie rangen geen rol speelde, ondanks het feit dat je continu 24 uur per dag op elkaars lip zit. Ruud: De saamhorigheid en kameraadschappelijkheid, binding met de club en het roeien met de riemen die je hebt op dat moment. A1eeSl negatieve erl'aring? Ger: Hel zinloze van de vernietiging van mensen, huizen, auto's en gezinnen. De etnische zuivering. Ruud: Ten aanzien van het werk daar, ben je een ver onderschoven kindje. De operationele taak is veruit belangrijker, daardoor krijg je bij tijd en wijle het idee dat je overbodig bent. Je moet keihard werken om een voet tussen de deur te krijgen en te houden want 'de mannen' vinden onze aanwezigheid wel belangrijk! Zie je je ~verk nu anders dan voor je uitzending? Gel': Ja, we moeten
/3

Zie je de LOlSporIOrganisatie 'an sic/Z' nu anders? Gel': Bepaalde mensen kunnen niet meer stuk door hun zorg tijdens de uitzending voor mij, maar vooral ook voor mijn gezin. John Labes is zo'n voorbeeld, net als Cato Zegel. die spontaan dingen opstuurde. Je gezin heeft ook een uitzending!!!!! Ruud: Voor de uitzending had ik weinig idee wat er op de staf gebeurde, ik heb nu de LO/Sportorganisatie beter leren kennen. Heb je nog tips? Gel': Focus je niet alleen op je werk, maar wees ook bereid iets anders te doen. Kijk vooral ook met 0 & 0 ogen, je bent vooral een belangrijke schakel voor een stuk sfeer. Je bent niet alleen LO/Sportinstructeur, maar ook uitlaatklep/sociaal werker en manusje van alles! Bovenal moet je positief blijven, want ook daar reageert een ander op!!!!!!!! Ruud: Zorg dat je je zaken voor het thuisfront goed regelt, maak van de thuisblijver geen achterblijver en neem na je uitzending lekker de tijd om alles te laten bezinken!!!! Hebje hUjezelfnog persoonlUke veranderingen bemerkt?

Gel': Je kijkt anders aan tegen het leven, anderen krijgen nu eerst de kans, zonder dat je direct al een waarde oordeel over ze klaar hebt. Ik ben meer bereid naar anderen te luisteren dan voorheen. Mooi gevolg daarvan is, dat anderen nu aangeven het samenwerken met mij leuker te vinden. Ruud: Doordat je helemaal op jezelf bent aangewezen, ben ik gegroeid. Leren improviseren, beter inzicht in het functioneren van de eenheid, Dit neem je mee in je bagage en daar doe ik nu mij voordeel mee. Een geweldige ervaring rijker! I! Tot zover het relaas van deze twee collega's en ik trap natuurlijk een open deur in dat de antwoorden zo totaal verschillend zijn. Dit komt uiteraard omdat ik ze beide apart heb bestookt met de vragen. Voor mij in ieder geval een prettige ervaring om collega' s vanuit een ander oogpunt te benaderen. Ik wil Ruud en Ger dan ook nadrukkelijk nogmaals bedanken voor hun openheid.

Zandloper

Korte berichten

Megafestatie

De jongerenbeurs Megafestatie, het grootste doe-evenement van Nederland, wordt dit jaar gehouden van 7 tot en met 16 juli in de Jaarbeurs te Utrecht. Voor het zesde jaar is de LO/Sportorganisatie een onmisbare schakel in dit belangrijkste wervingsobject van de KL. Kap Jan Maree is projectleider voor de LO/Sportorganisatie met als zijn plaatsvervanger aoo Johan Bouman. Net als verleden jaar bestieren vijf objectcommandanten vijf verschillende objecten, te weten: Hindernisbaan (sgt Mark Dijkstra), fitness (sm Richard Hesterman), beachvolleybal (sm Rob Zijlstra), touwbaan (sm Cal' den Daas) en klimtOl'en (aoo Bmiel Klaassen). De activiteiten spelen zich voornamelijk af in en rond hal 11. Ruim 150 LO/Sportinstructeurs zijn verspreid over de periode van 7 tot en met 16 juli actief in de Jaarbeurs. Daarnaast wordt de LO/Sportorganisatie nog gesteund door 32 handlangers van 13 Mechbrig en veertien Assistent Klimtoren Instmcteurs (AKI) van verschillende onderdelen.

Het Werk

I

-

Wist ti dat .......... ???????? door aoo Rob Jansen

Collega Wim Roest goedkoop naar Rijswijk voor het

periodiek beraad wilde reizen; Hij een treinkaartje met korting voor de dag toverde bij een controle;

14

Hij over het hoofd had gezien, dat een kaartje met korting pas na negen uur geldig is; Wim zijn dag helemaal niet meer stuk kon, toen hij een

boete van dertig gulden kreeg;

Zandloper

De LO/Sportorganisatie een militairkampioen rijker is;

Kap Jan Maree hield op golfbaan De Veluwse in Hoog

Dat niet alle

Soeren op het eerste nationale militair kampioenschap

golf iedereen achter zich;

Er in 2001

Mr Pieter van Vollenhoven en onze minister van

Defensie Frank de Grave op het kampioenschap ook een balletje sloegen;

De Zandloper erg kap Amold ring bij de sectie

Jan in september een basismodule golf gaat verzorgen

(zie brief S3 van HKC 112/00/sport van 31-05-2000); Kandidaten zich voor 30 juni moesten aanmelden; ,<'i" In beginsel deze opleiding éénmaal ne,::'.," ven (zie IM LOSS/OPL/3.49.00);

b.d)jj~Îlk de Vries op 63 jarige leeftijd plotseling is

o~~i'),d~: """'::':':,:<8

De duur van de opleiding vier maal twee da;g~&~jn.Qesl'Îg;:x",; neemt;

De MCAM 18-uursrit wordt gehouden v",n··Ç'.9 september (zie ministeriële beschikkin5ge~~o~~~~~~S~.;~v

nr S000006096 S3 in onze organisatie v

.}..

De·:~~j~,nde

personen zijn geselecteerd om BOTLO/S~~#instructeur te worden: sgt Je~Q~p van Amersfoort, sgtl Nick van Gils, sgt Arno Heg.(~'~(b. medische keuring) en sgt Erik Raterink;

q~i~\f~8~ember hun opleiding begint op de KMS.

"::,::
De derde opgaye van wijziging 2000 uit i~.(ziejlv! LOSS/OPL/3.47.000);

Hp()fd.I'ilC;Iitai/BedrijF",aj~a~p

van Duivenbode een bri~t,'~3' heeft verzonde!i~>l!,Îet als onderwerp; Vervoer munitie klein kaliber klas's.~·L4 SW;

Ja;~'.biJ~~; ~~KI~~etbal zeii~~el munitie aandraagt en

metscherp schiet;.· "<"':':,-> i,'-; "

' " ;-(;?,,:j/

Srrl~le!
Ivin Adriaansen van pirêèteurO"!'S BH~geri W,.Bek een tevredenheidsbettuiging hebben dntvangen voor hun geleverde werk voor

het Geniehulpbataljon KFOR-2; Negen LO/Sportinstructeurs van de LO/Sportgroep BrederodejLunettenkazeme een ton in de staatsloterij hebben gewonnen (zie foto pagina 14); Zij maandelijks tien loten kopen en na twee jaar al beet

hadden; Het lot was gekocht door stagiaire Casper Vreenegoor: Twee nieuwe BBT-collega's na de eerste inleg direct

prijs hadden: Het werk op de LO/Sportgroep gewoon door gaat; De stagiaires zich na hun Beroeps Praktijk Vorming op

de diverse LO/Sportgroepen zeer lovend hebben uitgelaten over hun begeleiders; De werving bij de LOjSportorganisatie erg voorspoedig

loopt;

15

Zandloper

Sgtl Henk Buimer (buddy sgt Martin Dorré) mr 650914088 1 (NL) VBD/ OST-BAT SFOR SSV-CIE BANJA LUKA NAPO 82 3509 VP UTRECHT Verlof: 25-08-00 t/m 30-08-00 en 06-10-00 t/m 11-10-00 Terug: November 2000

Uitgezonden personeel Sgt Robert Mensink (buddy sgt I Pierre van den Berg) mr 761019250 I (NL) VN CIE UNFICYP NAPO 10, 3509 VP Utrecht Verlof: 14-09-00 t/m 28-09-00 Terug: December 2000 Tel: 06 51612401 en Fax: 003574744802

Laat eens iets van je horen! Sm Rob Fox (buddy aoo John Labes) mr 640220253 1 (NL) 41 MECHBAT SFOR LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 81, 3509 VB Utrecht Verlof: 22-08-00 t/m 05-09-00 Terug: November 2000 Aoo Jan Hermans (buddy sm Hub Pluijmen) mr 540908175 1 (NL) 41 MECHBAT SFOR LO/SPORT BASE NOVI TRAVNIK NAPO 81, 3509 VB Utrecht Verlof: 04-08 tot 11-08 en 19-09 tot 27-09 Terug: November 2000

COLOFON De Zandloper is een uitgave van en voor de LO/Sport-organisatie KL RcdactieCraad) Voorzitter:

Hoofd-jeindredacteur: Redacteur:

Elnt Rob van Leeuwen (buddy kap Diek Stubbe) mr 460621300 I (NL) MECHBAT SFOR CIMIC SISAVA NAPO 81 3509 VB Utrecht Verlof: 20-09-00 t/m 30-09-00 Terug: I Oktober 2000

maj R. Driever (*06-500-7484) aoo R. Jansen (*06-500-7451) sm M. Bccker (*06-564-2709) sm R. Hestcffilan (*06-529-3612) sm J. Welling (*06-532-8163) sm R. Wichhart (*06-533-77141) sm A. Wijnbcrger (*06-345-3320-419) dhr Chris Harts - TGTF (*06-557-6419)

Redactie-Kopiiadres:

LOlSportorganisatie KL Redactie Zandloper Bcmhardkazeme MPC53B Postbus 3003 3800 DA Amersfoort Tel; PIT; 033-460745 I MDTN; '06-500-7451 Ma;l; LO/SPORTKCEN/KENNJSCENTRUM/STOODOCTR LOSPORTORG RG.Janscn

Sm RonaId Poulissen (buddy sm René de Jager) mr 641002167 1 (NL) NSE FYROM NAPO 75, 3509 VP UTRECHT *06544700 MACEDONIE TSL 258 Terug: Augustus 2000

Kopij/bdeven volgende uitgave diencn uiterlijk 21 augustus 2000 bij het kopijadres te zijn. Pre-press:

Sgt I Rens de Haan (buddy aoo Ab Agterbos) mr 63 09 10063 I (NL) NSE BAT SP~R STSTVZG-CIE BASE BUSOV ACA NAPO 83 3509 VD UTRECHT Verlof: 19-09-00 t/m 03-10-00 Terug: November 2000

PlantijnCasparie Zwolle PJantijnCasparie Zwolle

De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van C-LO/Spol10rganisatie. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikelen blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen worden overgenomen mits de bron wordt vermeld.

16