UITBLINKER Nieuwsbrief

UITBLINKER

Nieuwsbrief Vrijwilligers Blink nummer 25

mei 2014

Vorstelijk vrijwilligerswerk

INHOUD

Koningin Maxima en koning Willem

Voorwoord

p1

Declaraties

p2

Diamant: Jean Paul en Frank

p3

Jubilarissen 

p4

Marij en Marleen

p4

Diamant: Kim en José

p5

Bijeen in de regio 

p6

Het plezier spat eraf

p6

Mens in beeld:

p7

staken de handen uit mouwen met NLdoet, de jaarlijkse actie van Het Oranje Fonds. Het is goed voor het imago van het vrijwilligerswerk en laat ook zien hoe belangrijk actieve burgers voor onze samenleving zijn. Vrijwilligers van Blink laten hun hulpvrager ook al jaren Nieuwe website met daarop nieuwe pagina Facebook (like ons!) en volg ons Twitter UITBLINKER nieuwsbrief voor vrijwilligers Blink Brabant Noordoost en Rijk van Nijmegen [email protected], www.blinkuit.nl NIEUW POSTADRES Postbus 9, 6590 AA Gennep 088 7540400 vrijwilligers voor mensen met een beperking en hun mantelzorger

‘meedoen’. Soms een keer per week, soms minder en soms vaker. Dat gaat bijna nooit om grote verhalen maar het heeft wèl altijd grote betekenis voor de hulpvrager. Mensen komen uit hun isolement, genieten meer van hun dagelijks leven, kijken uit naar de vrijwilliger, er komt iemand speciaal voor jou. Blink gunt iedereen zo’n mooie en

Kimberley en Cindy

waardevolle contacten. Lees de verhalen en laat je inspireren. Onze slogan is niet

Ommezwaai, Mark Ooms

p8

Wist u dat?

p8

Colofon

p8

voor niets al jaren: een uurtje per week kan een leven veranderen. Erna Gerrits, teamleider

Nieuwe spelregels declaraties 2014 Door Erna Gerrits In 2014 verandert het declareren van de onkostenvergoeding. Dit heeft te maken met wijzigingen in de regelgeving bij de belastingdienst en met de wijze waarop de declaraties verwerkt worden bij de financiële administratie. Het zal even wennen zijn, maar bij vragen helpen we u graag verder. Er zijn twee declaratieformulieren voor vrijwilligers: • Woon-(vrijwilligers)werk kilometers • Gastgezinnen. Om eenmalig de betaling voor de Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) in te dienen, kunt u ook één van beide formulieren gebruiken.

Het declaratieformulier Invullen: Per kwartaal gebruikt u 1 formulier per hulpvrager of groep. Vul bij ‘Vrijwilliger’ al uw gegevens in. Bij ‘Hulpvrager / woonvorm / dagbesteding’ kunt u de gegevens van uw hulpvrager / cliënt of de locatie invullen. Wij streven naar zo veel mogelijke digitale verwerking. Wilt u graag papieren formulieren, dan kunt u deze opvragen bij Wilmie Otten 088 7540400 of [email protected]

Bent u als vrijwilliger avondoppas, dan wordt dit door het gezin zelf betaald. Afspraken hierover worden vooraf samen met de consulent, gezin en vrijwilliger gemaakt. Wat verandert er? • De declaraties voortaan graag voor de 15e van de volgende maand indienen. Dus voor 15 april 2014, 15 juli 2014, 15 oktober 2014 en 15 januari 2015. • De reiskostenvergoeding is € 0,29 per kilometer naar en van het vrijwilligerswerk. Kilometers naar bv. een activiteit worden altijd door de hulpvrager vergoed. Richtlijn voor de berekening van de kilometers gebeurt voortaan verplicht met de ANWBrouteplanner met als keuze ‘de kortste route’. • De betaling van de declaraties duurt tussen 4-6 weken. Maximale bedrag per jaar. Per kalenderjaar mag u wettelijk totaal € 1.500,-belastingvrij aan vrijwilligersvergoeding ontvangen. Als u voor meer organisaties vrijwilligerswerk verricht, blijft dat bedrag totaal maximaal € 1.500.Bij Blink mag u per hulpvraag maximaal € 750,- per jaar declareren oftewel € 187,50 per kwartaal. Declaraties per kwartaal worden maximaal tot € 187,50 uitbetaald, ook al is uw declaratie hoger. Voor de meeste vrijwilligers is dat ruim voldoende, omdat het alleen om woonwerkkilometers gaat. Deze regel hanteert Blink vanwege haar beperkte budget. We kunnen daardoor meer hulpvragen beantwoorden. Bij een tweede hulpvraag kunt u nogmaals dit bedrag declareren. In geval van bijzondere omstandigheden zal altijd met u en uw regioconsulent gezocht worden naar een passende regeling.

2

Al onze formulieren staan op www.blinkuit.nl bij ‘vrijwilligers’. Uitkering en vrijwilligersvergoeding: Kijk voor regelingen mbt uitkering en vrijwilligersvergoeding bij www.nov.nl of www.vrijwilligerswerk.nl of vraag bij uw gemeente naar de regelingen. Tips: • Sla het ingevulde formulier eerst op voordat u het naar ons mailt. Dan heeft u zelf een kopie. • Als er belangrijk nieuws voor u is, melden wij dit op www.blinkuit.nl • Heeft u vragen, ideeën of opmerkingen dan horen wij dat graag. Wilmie Otten 088 7540400 of [email protected]

de diamant Hulpvrager Frank (44) en vrijwilliger Jean-Paul (35) kennen elkaar al jaren zonder dit te weten. Zo had de jonge Frank met een stel kameraden een Drive-in discotheek waar knulletje Jean Paul een flyer voor maakte. 24 jaar later komen ze hier achter. Jean-Paul vond de flyer in een oud plakboek en mailde hem dezelfde avond nog aan Frank. Hij kon zijn ogen niet geloven. Jean Paul bleek Frank ook getypeerd te hebben in een cartoon in een weekblad. Hij liet het Frank als bewijs zien op de IPad. Frank: ‘In de cartoon werd ik getypeerd als een duistere crimineel. De andere jongens lagen in een deuk!’

Eigen kracht

Frank kreeg in 2007 een ernstig ongeluk. Hij werd met een dwarslaesie opgenomen in het ziekenhuis. Het was voor hem glashelder wat er gebeurde en hij wilde er bovenop komen. Op eigen kracht. Dat had hij altijd gedaan en zou ook altijd zo blijven, nam hij zich voor. Na negen maanden kwam hij thuis en wist dat het een zware klus werd. Toen hij na een jaar toch weer het bed moest houden, ging het mis. Frank: ‘Er knapte iets in me. Ik vereenzaamde, dacht na, dacht na en dacht na. Niks anders. Ik kon alleen nog maar tv kijken en zoog alle ellende in me op. Het werd van kwaad tot erger. Ik was alleen met mijn negatieve gedachten en wist, hier kom ik niet meer uit. Ik raakte in 14 dagen 10 kilo kwijt.’ Met een zware depressie meldde hij zich bij zijn huisarts. Antidepressiva wilde hij niet. ‘In het ziekenhuis werd het me aangepraat. Ik had het niet nodig, ik wilde het op eigen kracht doen. Maar tijdens die bedrust van een half jaar kwam de klap toch.

IEMAND DIE JE DE HUT UITSLEEPT Antidepressiva als hulpmiddel bood misschien toch uitkomst. Maatschappelijk werk en Blink werden ingeschakeld en na een tijdje meldde vrijwilliger Jean-Paul zich. Tijdens hun eerste ontmoeting klikte het meteen ‘Dit kom je niet zomaar tegen. We hadden het meteen over auto’s en computers. De consulent was overbodig’, lacht Frank.

Doelen stellen

Frank wilde zelfstandig wonen al hadden ze daar bij de revalidatiekliniek weinig vertrouwen in. ‘Maar als ze zeggen dat het niet kan, dan zal ik het kúnnen!’ Het lukte en het volgende doel was autorijden. Verder ging hij op zoek naar hobby’s om de lange eenzame dagen te doden. Hierin ondersteunde Jean Paul hem. Ook bouwde hij vroegtijdig zelf de dosis antidepressiva af. Vanaf dat moment ging het langzaam beter. ‘Ik wist het, ik had gewoon iemand nodig die mij de hut uitsleept.’ Jean-Paul beaamt: ‘Je hebt prikkels en impulsen nodig van buitenaf.’

Spierpijn

Jean Paul: ‘We kunnen veel tegen elkaar zeggen. Dat doen we ook. Ik kom niet op de koffie om zielig te doen en dat wil Frank ook absoluut niet.’ Frank: ‘Ik zei, als je mij nou wil begrijpen, ga dan in een rolstoel zitten. Dat hebben we gedaan, drie uur lang. Toen Jean-Paul een oprit niet opkwam, dacht ik dat hij uit zou stappen. Maar hij bleef zitten, ook toen een auto stopte. Ik dacht dat hij zich zou schamen. Ook niet. We kwamen op plekken waar ik in mijn eentje nooit heen zou gaan.’ Jean-Paul hield er een week spierpijn aan over. Dat had hij ervoor over. Hij weet nu hoe het voelt in zo’n onding.

Grenzen

Beide heren zoeken graag de grenzen op. Zelfs een ruige boswandeling behoort tot de mogelijkheden. Als je dan niet door een hek kan, neem je gewoon een andere route. Je ziet wel waar je terecht komt. Het vergt veel, vooral van de rolstoel. Die zakte met een zucht door het voorwiel toen ze bij de auto arriveerden.

Fotografie

Op een dag kwam Jean-Paul binnen met een Drone (radiografisch bestuurbare helicopter). Helemaal raak. Die wilde Frank hebben. Twee weken later stonden ze in het park te vliegen als kinderen zo blij. Ze fotograferen allebei graag en hebben ongeveer dezelfde camera. Frank heeft een cursus digitale fotografie gedaan. Als ze samen er op uit gaan, gaat de camera mee. ‘Ik wilde druppels fotograferen die tien meter lager op de grond uiteen spatten. Maar hoe doe je dat? Jean-Paul zette me op de rand van de afgrond, hield me stevig vast zodat ik niet voorover kon vallen en ik de foto kon maken.’ En zo hebben ze beiden een tastbare herinnering aan een leuke middag. (lees het hele intervieuw op www.blinkuit.nl/verhalen)

3

JUBILARISSEN IN HET ZONNETJE Blink is trots op haar vrijwilligers. Ook in 2014 zetten we alle jubilarissen een keer in het zonnetje. We hebben ons best gedaan om deze lijst zorgvuldig samen te stellen. Mocht u er abusievelijk niet bij staan, laat het ons weten.

5 jaar

Ad van de Burgt, Anne de Bruijn, Betsy van den Boogaard-Geerts, Anne Marie Reffeltrath-Kreijtz, Ger Kuster, Willy Willems, Ad van de Meerakker, Kees Claassen, Riet Claassen-Cuppen, Tiny van der Pasch, Yvonne ter Bogt, Jos Verhagen, Mieke Verhagen, Anuja Oppers, Bep van de Ven, Daniëlle van Zeeland, Ernie van den Bosch, Jan Marcellis, Emmy Tielemans, Wim Weijers, Helma Bons, Imre van Boerendonk, Tony van Boerendonk, Tessa van der Heijden, Annelies Creutz-van Duijnhoven, Dian Schuurmans, Els Spoor, Annet van Lankveld-van Stiphout, Barbara de Winter-Roefs, Malda Lankreijer-Vaessen, Tineke Steenbakkers-Timmers, Lenie Broeren, Gerrie van der Heijden, Arno van Nuland, Wilmie van Lent, Theo van der Pasch, Sonja Hermsen-Bindels, Peter van der Wal, Marij Zieldorff- van den Berg, Pim van der Wijst, Ans Keetels-van der Meijden, Jos van Vugt-Overdijk, Lies Bolwerk-Hovenier, Rini van Vugt, Paul Honing, Petra Koenen, Liesbet Manders.

10 jaar

Marjolein Kleijn-Gerrits, Theo Raaijmakers, Tom Schouten, Cintha Hulsen, Griet van Kalleveen, Elly Luyben, Willemien Brouw, Jos Goedhart, Martin van den Heuvel. Sjef Witte, Hans van Beers, Hans van de Langenberg, Sonja van der Heijden, Corry van Rooij-van Bergen, Marina Kivits-Hermes, Wim van Delden.

15 jaar

Ans van der Harst-van de Steur, Maricus Pittens, Marjan van den Berg-Maathuis, Mientje Kuppen, Toon Broeksteeg, Dieny van der Walle-van der Wijst, Frans Broeksteeg.

20 jaar

Anny van Breda, Ria Koks-Kersten.

25 jaar

Ton en Hannie Huizinga, Marjorie van den Berk.

35 jaar

Lies Hendriks-Welles, Marja van der Bolt. Is Blink je vergeten als jubilaris, laat het weten. Of dit onder ‘jubilarissen’ vermelden.

MARIJ EN MARLEEN ‘IK DENK ER NIET OVER OM TE STOPPEN’ Vrijwilliger Marij (45) is een grote steun voor Marleen (63). Het klikte meteen tussen hen. Marleen heeft haar verhaal op een briefje geschreven en leest dit aan ons voor. Halverwege schiet ze vol. Geëmotioneerd vertelt ze over het overlijden van haar man en hoe ze er toen alleen voor stond. Ze kwam eerder nooit buitenshuis, kende het verkeer niet en de gemeente wilde dat ze ging werken. Hoe moest ze dat doen? Haar dochter was bang dat haar iets zou overkomen en ging naar de gemeente om het uit te leggen. Vlot en doortastend zorgde zij ervoor dat duidelijk werd dat er iets anders nodig was. En dat werd vrijwilliger Marij die haar zou leren deel te nemen aan het verkeer. Samen bezochten ze in het begin veel familie en kennissen.

Respect ‘Ik wilde een vrouw als vrijwilliger’, zegt Marleen. ‘Mannen zijn zo streng. Marij heeft respect voor iedereen.’ Marij lacht en beaamt dit. Ze zou tijdelijk vrijwilliger worden en stoppen als Marleen een baan had en aan het verkeer deel zou kunnen nemen. ‘Maar ik denk er niet over om te stoppen. Een paar jaar geleden kreeg Marleen een lichte TIA. Het fietsen ging moeilijker. Haar dochter gaf haar een fiets met lage instap.’ ‘Toen ik moest remmen, lag ik opeens tussen de bierkratten’, vult Marleen aan.

Val Samen

Vrijwilliger Marij heeft sinds kort een baantje bij de mediatheek. Ze komt nu een kwartier eerder zodat ze samen toch nog genoeg tijd hebben. Marleen: ‘Ik ben altijd blij als Marij komt. Gezellig een bakje koffie met koek en dan met de fiets erop uit. Of wandelen naar het park.’ Samen is alles goed.

4

‘Ik ben een taaie,’ zegt Marleen als Marij vertelt over de val vlakbij het gemeentehuis. ‘Ik baal er nog van’, zegt Marij herhaaldelijk. Marleen: ‘Ik pakte de fiets weer op en we zijn helemaal naar Macharen gefietst. Thuis zag ik dat ik onder de blauwe plekken zat.’

OUDE

de diamant

BEKENDEN José en Kim José (31) is zeer slechtziend. Bij de eerste kennismaking met haar nieuwe vrijwilliger ziet ze direct wie er binnenkomt. Zij herinnert zich Kim (31) nog van het ROC. Kim kent José van iets anders: een wandeling met haar hond in ‘t Bomenpark. Ze raakten aan de praat, over de geleidehond, hun leven en over werk. José maakte met haar positiviteit indruk op Kim. Eind vorig jaar kwam Kim voor het eerst bij José en de klik was er meteen van beide kanten. Als José de deur opent, roept ze: ‘Ik ken jou!’ en Kim reageert net zo spontaan. Het eerste gesprek gaat over hun school, over de honden, over hoe je iemand die slecht ziet aanspreekt. José opent een la en pakt een grote zwarte bril met een koker, een simulatiebril. ’Hier. Kijk er maar doorheen. Dan weet je het.’ Duidelijker kan niet. José ziet de wereld als door een klein gaatje. Samen doen ze leuke dingen zoals koken, muffins bakken of gewoon gezellig een kop thee drinken en kletsen. Ze vullen elkaar aan en denken over veel dingen hetzelfde. Als vanzelfsprekend kwam José ook een keer op bezoek bij Kim. ‘Dat is leuk want dan weet jij ook hoe ik woon,’ aldus Kim terwijl José instemmend knikt. Ze doen samen boodschappen of gaan lekker shoppen, vroeger met geleidehond Paco. Jammer genoeg is Paco met vervroegd pensioen. Eind van het jaar krijgt José haar nieuwe geleidehond. Positief als ze is, zegt ze: ‘Ach, het is zó eind december.’ Kim: ‘Dat ik dit niet eerder heb gedaan, vind ik jammer. Het is eigenlijk vanzelfsprekendheid: er zijn voor je medemens.’

PLEZIER SPAT ERAF Dankzij zweminstructeur Annette en haar collega-vrijwilligers kennen de kinderen van De Korf geen watervrees. ‘Dit doe ik niet alleen, zet dat er wel in’, benadrukt ze nog eens. Elke dinsdagen donderdagmiddag geven ze een op een zwemlessen. Een keer per jaar is er afzwemmen voor een diploma op maat. De een kan van de kant springen, de ander met plankje in het water liggen of soms zelfs een beenslag maken. Onbevangen plezier in het water beleven daar gaat het om. ‘Zo pakte een kind eens een plastic instructieblokje, veegde eroverheen en hield het aan zijn oor. Telefoon! Of het kind dat telkens bij me kwam staan als ik les gaf. Hij wilde dat later ook gaan doen.’ 5

330 VRIJWILLIGERS SLUITEN JAAR SFEERVOL AF Op 5 en 6 november 2013 schoven de eerste 90 vrijwilligers aan in het restaurant van het ROC in Cuijk. Dit werd opgevolgd in de Schaapskooi in Schijndel en bij Frekies in Uden door de vrijwilligers uit Uden/Veghel. Ruim 100 vrijwilligers waren twee avonden te gast bij Brownies en Downies in Oss. Tenslotte sloot Rijk van Nijmegen af bij het restaurant van ROC Nijmegen. Bij elkaar kwamen er 330 vrijwilligers die samen aten, verhalen uitwisselden en hun band met elkaar versterkten. Blink startte zo’n zes jaar geleden met deze traditie. Met een klein budget en een missie. Scholen met een horeca-afdeling en restaurants die werken met mensen met een beperking werd gevraagd een menu te serveren voor de vrijwilligers. Alle partijen zijn enthousiast over deze formule. Het aantal vrijwilligers bij de eindejaarbijeenkomsten neemt jaarlijks toe.

ZATERDAG 23 NOVEMBER WORKSHOPDAG VRIJWILLIGERS EN STAGIAIRES Belevingstheater ‘De Lachende Zon’ hield ons een spiegel voor met het uitbeelden van alledaagse situaties. Hierna nam ik deel aan de workshop TOPOI-methode (Taal, Ordening, Personen, Organisatie en Inzet) een praktische manier om (cultuur)verschillen en misverstanden in gesprekken op te sporen en aan te pakken. ’s Middags nam ik deel aan de workshop ‘epilepsie’. In een film zagen we hoe een epileptische aanval verloopt. Confronterend en leerzaam. Daarna kwamen de verschillende soorten medicatie uitgebreid ter sprake. Het is een geruststelling dat ik nu weet hoe ik moet handelen bij een epileptische aanval. Concluderend kan ik stellen dat beide workshops heel interessant en leerzaam waren voor mij en de overige deelnemers. Als tip werd zelfs meegegeven dat de workshops langer zouden mogen duren. Een mooier compliment kun je niet krijgen, toch? Karlijn Coolen – stagiair

6

BIJEEN in de regio

IK BÉN HET

NIET

MAAR HÉB HET Tweedaagse Cursus Autisme geleid door gedragsdeskundige Colette Koenen. Colette vertelt de eerste avond wat autisme inhoudt en welke specifieke gedragingen hierbij horen. Zo maken mensen met autisme geen goed contact naar anderen, er valt weinig emotie van het gezicht af te lezen, ze nemen veel van wat gezegd wordt letterlijk en ze kunnen sociaal onhandig overkomen. De tweede bijeenkomst begon met een filmpje ‘De zus van Einstein’. (te zien op Youtube, red.) Speciaal voor alle vrijwilligers was ervaringsdeskundige Carlijn van Beers aanwezig. Wie kan het verhaal beter overbrengen, dan iemand die zelf de diagnose autisme heeft. Carlijn gaf ons een kijkje in haar leven en vertelde over alledaagse situaties. Dit deed ze met humor, passie en wijsheid. De uitspraak die ik nooit zal vergeten en haar siert is: Ik bén het niet…. maar ik héb het! Waauw, wat een indrukwekkende avond! 20 maart en 3 april, Lichelle Leurs

ACTIE MANTELZORGDAG OSS Blink zit in Oss in een werkgroep rondom de dag van de mantelzorg. We bedenken ieder jaar een actie. Dit jaar verzorgden wethouders lessen over het thema jonge mantelzorgers in groep 8 van vijf basisscholen. De kinderen uit die klassen brachten een mantelzorgpakketje naar vijf mantelzorgers die ze kennen. Een tas met lekkernijen waar de kinderen iets persoonlijks aan hadden toegevoegd.

NOTEER IN UW

AGENDA Donderdag 5 juni van 10 tot 12 uur Regiobijeenkomst Uden/Veghel/ Schijndel/St.Oedenrode Uitnodiging volgt

OP ONZE WEBSITE Onder het kopje ‘vrijwilligers’ wordt gewerkt aan een hoofdstuk scholing. De bedoeling is dat hier informatie komt over de workshops. Dat kunnen filmpjes zijn, hand outs of readers.

FACEBOOKPAGINA Hier staat informatie, berichten en aankondigingen op. U kunt zelf ook reageren of berichten aandragen. Er staat een directe link op de website, Carlijn met rapper uit filmpje

ook van Twitter.

Mens in

beeld

Grappig Samen gaan ze nu ook fietsen en skeeleren, soms zwemmen of tennissen. En ze zijn begonnen met een scrapbook waarin ze frutsels en foto’s plakken die ze samen leuk vinden. ‘Oh, we hebben nog iets gedaan,’ roept Cindy. ‘We gingen naar jouw huis en daar hebben we toen cup cakes gebakken. Dat was heel grappig, want we hadden de cup cakes versierd met vieze glazuur. Ik wist dat en Kimberly niet en daardoor trok zij een zuur gezicht.

Koken

KIMBERLY EN CINDY

NAGELS KLEUREN EN GOUDLOKKEN KAMMEN

Samen doen ze boodschappen en denken ze na over wat Cindy kan gaan koken. Kimberly heeft een druk programma maar zal altijd rekening houden met Cindy die op haar wacht. ‘Soms ben ik moe en weet ik niet of ik het red,’ bekent ze. ‘Maar als ik dan hiervandaan kom, heb ik altijd veel energie. Dat geeft me een supergoed gevoel.’

Twee meisjes lakken elkaars nagels en frunniken aan elkaars haar. Ze zijn vrolijk en maken elkaar zichtbaar blij. Dat zijn Cindy(14) en Kimberly (21). Al komt maatje Kimberly maar een keer in de week, het maakt alle dagen voor Cindy leuk. Haar leven ziet er nu anders uit. Cindy heeft een licht verstandelijke beperking en woont in een groep. Hulpvrager Cindy: ‘Ik verveelde me vaak. Als ik ergens heen wilde, moest ik toestemming vragen en wachten tot het kon. Toen ben ik gaan zoeken op de site van Blink en heb een mailtje gestuurd voor een maatje.’ Kimberly reageerde meteen. ‘Ik wilde sowieso graag een meisje,’ zegt ze al giechelend: ‘Ik ben meisjesachtig. Haar vraag viel me op. Ze wilde naar de stad, fietsen, haren doen en alles wat met tutten te maken heeft.‘ Kimberly studeert Pedagogische Wetenschappen en Onderwijskunde op de Nijmeegse Universiteit. Ze kreeg ruimte van haar studie om dit vrijwilligerswerk te doen. Iets wat ze al lang heel graag wilde.

Blij ‘Ik heb wel honderd-en-een nagellakken’, vertelt Cindy. ‘Het is mijn hobby verzameling.’ Dus tijdens de eerste afspraak deed Kimberley vanzelfsprekend de nagels van Cindy, op haar kamer. ‘Ik heb de mooiste kamer van hier. Dat zeggen ze allemaal,’ zegt Cindy vol trots. Kimberly: ‘Als het kan, hou ik woensdagmiddag vrij voor Cindy. Ik vind het heel erg leuk en gezellig. Als ik zie hoe Cindy met een lach rondloopt.’ ‘En ik word blij van Kimberly’, roept Cindy er enthousiast doorheen. Soms doen ze op die kamer Cindy’s haar. De mooie goudlokken, zoals Kimberly dat noemt. 7

de ommezwaai

VAN KOUD METAAL NAAR WARME ZORG

Mark (33) werkte in de metaal. Hij koos daar destijds niet bewust voor. Leren ging hem goed af maar hij deed zijn best gewoon niet en belandde op de LTS. Hij werd lasser, een goede baan met dito vooruitzichten. Tot hij last kreeg van zijn rug en thuis kwam te zitten. Tijd om de knoop door te hakken en zijn passie een kans te geven. Hij zette alles op alles om in de zorg aan de slag te gaan en een gerichte opleiding te volgen. Toen we dit interview maakten, kreeg hij een baan bij Dichterbij.

Marleen van de zorgboerderij samen met Mark (hulpvrager niet op foto). ‘Ik werkte zo’n 16 jaar als lasser. Door

haalde ik de hulpvrager op. Hij was nerveus

een chronische aandoening aan mijn rug

én enthousiast. Na de kennismaking met

ging dit niet meer. De metaalsector beviel

de eigenaresse en het paard natuurlijk,

me hiervoor al een tijd minder goed. Ik

was het zover. Paardrijden! Ook ik kwam er

kwam erachter dat ik mezelf graag nuttig

niet onderuit. We hebben die dag heerlijk

wil maken voor anderen, dat ik iets wil

om elkaar gelachen, beetje knullig, maar

betekenen voor kwetsbare mensen.

wel leuk. Ook er na moesten we erom

Mensen die het moeilijker hebben of

giechelen.’

Wist u dat ?

mensen met een beperking.’

Vrijwilligersjob

‘We kunnen veel lol hebben samen. Dan

&& De kerstattentie geldig is tot eind 2014?

Toen Mark een half jaar geleden thuis

hebben we ook de tijd en rust om van

&& U regelmatig in de spambox van uw Gmail- of Hotmailaccount moet kijken?

kwam te zitten, zag hij zijn kansen. ‘Via

elkaar te genieten. Naast het paardrijden

een vriendin kon ik een dag als vrijwilliger

hebben we inmiddels allerlei leuke

&& De oudste vrijwilliger 80 jaar is én ook nog verzekerd?

meehelpen bij een dagbesteding. Ik vond

dingen ondernomen: biljarten, karten,

het geweldig leuk. Het was aanleiding om

fietsen, samen eten koken en naar de

&& Onze geschiedenis op de site staat?

me aan te melden bij Blink met de vraag om

kinderboerderij.’ Mark heeft een brede

een vrijwilligersjob. Het mocht stevig zijn

interesse en brengt dit graag over op zijn

want ik wilde wel iets te doen hebben.’

hulpvrager.

&& U met één klik via onze website in Facebook of Twitter bent?

Overbrengen

Over zijn ervaringen is hij eerlijk en open: ‘ De eerste keer was spannend en onwennig, maar keer na keer wordt het gemakkelijker en relaxter. Daarbij leer ik zelf veel bij als mens.’

COLOFON Verschijnt: 2x per jaar Oplage: 1500 Tekst, redactie en vorm: Blink

Afwisseling

Gesmeed Na tien jaar rondlopen met de gedachte om in de zorg te gaan werken, heeft Mark nu het ijzer gesmeed. ‘Was ik maar eerder begonnen met vrijwilligerswerk. Het past gewoon.’

Mark zorgt ervoor dat zijn hulpvrager iets leuks te doen heeft, een welkome afwisseling. Zo wilde zijn hulpvrager een keer paardrijden. ‘Ik ben op onderzoek

Foto’s: Ad van de Graaf, vrijwilligers

uitgegaan. Al snel vond ik een zorgboerderij

Drukwerk en DTP: DHD Drukkerij Groesbeek

met paarden. Op de afgesproken dag

Alle intervieuws uit deze en andere nieuwsbrieven zijn ook te lezen op blink.nl/ hulpvragers/verhalen