Titel: Reuzenbeesten (met dank aan Anouk in t Veld) Bouw: groep 6. Tijdsindicatie totaal: 30 min

Titel:  Reuzenbeesten   (met  dank  aan  Anouk  in  ’t  Veld)     Bouw:  groep  6     Tijdsindicatie  totaal:  30  min.     Doel  van  de  les:  Aan  het  eind  van  de  les  hebben  de  leerlingen  een  reuzenbeest    in  beweging  gemaakt     Foto’s  van  kinderwerk  

  Figuur  1:  Recht  op  zijn  achterste   poten  staan:  Klaar  om  te  vechten.     Figuur  2:  Lekker  een  bamboestok   eten.   Figuur  3:    een  voetballende  dino   Figuur  4:  twee  aan  het  vechten   Figuur  5:  Eigen  vacht  schoonlikken     en  de  rug  krabben  met  zijn  staart     De  opdracht:     Miljoenen  jaren  geleden  zag  de   aarde  er  heel  anders  uit  dan  nu.   Overal  liepen,  vlogen  en   zwommen  verschillende   dinosaurussen  rond.  Deze  beesten   waren  veel  groter  dan  de  mens.  Er   zijn  heel  veel  skeletten  van   dinosaurussen  gevonden  en   opgegraven,  maar  toch  weet   niemand  hoe  deze  dieren  er  nu   echt  uit  hebben  gezien.  Wat  denk   jij?  

Benodigd  materiaal:  rivierklei,  spatels,  plastiek  om  op  te  werken.       Kunstwerk:     Titel:  Albertosaurus    

  Context:     Inleiding;  Verhaal  van  Martin  Hunziker:  een  verhaal  om  de  leerlingen  mee  te  nemen  in  de  opstelling     met  de  Albertosaurus  (zie  aan  het  eind  van  de  les:  dit  verhaal  is  eerder  gepubliceerd  in  de  methode   Moet  je  doen,  beeldend  Thieme  Meulenhoff)     Reflectie  op  het  kunstwerk.  Vraag  1;  vraag  wat  kinderen  zien  Laat  de  leerlingen  aanwijzen.  Vraag  2:   afhankelijk  van  wat  leerlingen  vertellen  vraag  je  door  op  wat  de  leerlingen    bij  vraag  1  aandroegen:   verbind  met  die  vragen  ervaringen  en  gedachten    en  gevoelens  van  de  leerling  aan  het  tafereel  .       Instructies:     Technische:     • Werk  snel:  anders  droogt  de  klei     • Werk  op  een  stuk  plastiek;  anders  trekt  het  vocht  van  de  klei  in  de  tafel  en  wordt  de  klei   droog   • Onderdelen  goed  aan  elkaar  bevestigen:  zie  werkplaat.  Likken  aan  de  te  lijmen  onderdelen  is   een  keramistentruck;  anders    kerven  en  lijmen  met  slib   • Geen  water  gebruiken!!!   • Zorg  dat  ongebruikt  klei  afgedekt  is  met  plastiek   Maak  ter  plekke  een  dier  in  schema:  vier  poten,  lijf,  kop  (alle  technische  zaken  komen  zo  aan  de   orde)     Verbeeldende:  Doe  voor  ….    Ik  heb  het  schema  dier;  en  kijk  nu  tilt  hij  een  poot  op….  En  nu  gaat  hij   zitten….en  nu  kijkt  die  achterom….en  nu…  Speel  met  de  diervorm  en  laat  mogelijkheden  van   weergeven  zien.     Werk  en  begeleiding:     • Kleien    

  Reflecteren:   Vraag  1;  Vraag  wat  kinderen  gemaakt  hebben,  laat  ze  vertellen  over  hun  eigen  kunstwerk.  Laat  de   leerlingen  aanwijzen.   Vraag  2:  afhankelijk  van  wat  leerlingen  vertellen  vraag  je  door  op  wat  de  leerlingen    bij  vraag  1   aandroegen:  verbind  met  die  vragen  ervaringen  en  gedachten    en  gevoelens  van  de  leerling  aan  het   kunstwerk.       Verhaal  Martin  Hunziker  bij  de  Albertosaurus     Bah,  wat  een  akelig  monster,  denkt  Priscilla.  Als  ze  verder  bladert  door  het  boek,  ziet  ze  steeds  meer   van  die  monsters.  Dino’s  zijn  het  of  eigenlijk:  dinosauriërs.  Eigenlijk  interesseren  die  beesten  haar  niet   zoveel,  maar  nu  moet  ze  van  klei  zo’n  monster  maken.  Daarom  bladert  ze  door  dit  boek.  Natuurlijk   heeft  ze  wel  eerder  dino’s  gezien.  Nou  ja,  geen  echte  natuurlijk,  maar  nepperds.  Van  de  zomer  was  ze   in  een  dierentuin  en  daar  hadden     ze  een  stuk  bos  volgezet  met  nagemaakte  dino’s.  Vreselijke  monsters  zaten  ertussen,  met  namen  die   ze  onmogelijk  kan  onthouden.  In  ieder  geval  eindigden  ze  vaak  op  -­‐saurus.  In  dit  boek  staan  ook  weer   onmogelijke  namen:  Plateosaurus,  Thecodontosaurus,  Tuojiangosaurus.     Om  ze  uit  te  kunnen  spreken  moet  Priscilla  de  namen  vaak  letter  voor  letter  hardop  lezen.  Dan  valt   haar  oog  op  een  groenig  monster  met  korte  voorpoten  en  een  grote  bek  vol  scherpe  witte  tanden.  Ze   leest  het  bijschrift:     Dit  is  het  kleinere  neefje  van  de  Tyrannosaurus  Rex,  de  Albertosaurus.  Hij  was  toch  nog  ongeveer  9   meter  lang.  Priscilla  schiet  in  de  lach.  ‘Albertosaurus,’  giechelt  ze  in  zichzelf.  Haar  meester  heet  Albert.   Daarom  moet  ze  zo  lachen.  Ze  kijkt  de  klas  in  en  in  gedachten  maakt  ze  een  lijstje  met  soorten  dino’s.     Charlottosaurus  Lesleyosaurus  Koenosaurus  Khalidosaurus  Irenosaurus  Muratosaurus  Jeroenosaurus   Lisettosaurus  En  natuurlijk  Priscillasaurus.  Dan  krijgt  ze  een  geweldig  idee.  Ze  maakt  van  die  klomp   klei  een  Priscillasaurus.  Dat  moet  een  verschrikkelijk  monster  geweest  zijn  met  een  hele  lange  nek.   Daar  kan  ze  dan  lekker  veel  kettingen  omheen  hangen.  Niemand  weet  immers  hoe  de  Priscillasaurus   er  uit  heeft  gezien.     Verder  worden  de  benen  van  het  beest  lang,  sierlijk  en  slank.  Daarmee  kan  het  mooie  sprongen   maken  als  het  aangevallen  wordt,  door  de  Albertosaurus  bijvoorbeeld.  En  de  kop  is  niet  zo  groot,   maar  wel  pienter.  Zal  ze  grote  slagtanden  maken?  Straks  eerst  maar  eens  kijken  of  die  wel  mooi   staan.     En  wat  voor  huid  zal  haar  Priscillasaurus  gehad  hebben?  Een  ruige  vacht  met  wollig  haar?  Glibberige   schubben  of  scherpe  stekels?  Daar  moet  ze  nog  even  over  nadenken.     In  ieder  geval  wordt  het  beest  paars,  want  dat  is  haar  lievelingskleur.  Jammer  dat  ze  pas  met   schilderen  kan  beginnen  als  de  klei  helemaal  droog  is.