Programma Reeks 1 Thema
Rijkscollege De late Rembrandt Het Rijksmuseum College biedt inzicht en verdieping bij tentoonstellingen en de collectie van het Rijksmuseum wordt gegeven door conservatoren en restauratoren van het Rijksmuseum. Met de tentoonstelling Late Rembrandt toont het Rijksmuseum voor het eerst een overzicht van Rembrandts latere werk: een uitgebreid overzicht van de jaren tussen ca. 1652 en zijn dood in 1669. In die jaren experimenteerde hij met technieken, zowel in zijn grafische werk als in zijn schilderijen, en wist op die manier een ongekende diepgang in zijn werk te brengen. Het waren roerige tijden: Rembrandt werd failliet verklaard, zijn schilderij voor het stadhuis werd afgewezen, zijn geliefde Hendrickje Stoffels overleed, evenals zijn zoon Titus. Elke andere kunstenaar zou zijn stijl hebben aangepast aan de heersende smaak, er moest immers brood op de plank. Een van de fascinerende kanten aan Rembrandt is, dat hij juist in deze moeilijke late jaren zijn beste werk maakte. In plaats van compromissen te sluiten ging hij onverstoorbaar door met zijn radicale technische vernieuwingen, zijn levensechte afbeelding van de wereld om hem heen inclusief de lelijke kanten, en zijn verbeelding van heftige menselijke emoties. Kritiek was er volop, op de lelijkheid van zijn portretten, op de te dikke lagen verf, hij werd een kladder genoemd. Maar de hoge prijzen die hij rekende én ontving getuigen van zijn onverminderde reputatie, althans: in bepaalde kringen. Prestigieuze opdrachten waren De anatomische les van dr. Joan Deyman en De Staalmeesters. 6 januari Gregor Weber Hoofd Beeldende kunst en Jonathan Bikker Conservator onderzoek Schilderijen De late Rembrandt: leven en stijl De werken die Rembrandt vanaf ca. 1652, in de laatste 20 jaar van zijn leven maakte, hebben zo’n eigen stijl en zijn in de behandeling van de onderwerpen zo anders dan alles wat hij daarvoor deed, dat ze een eigen ‘periode’ in zijn oeuvre vormen. Waaruit bestaat nu precies die late stijl, en wat is er zo typerend voor de onderwerpen uit deze periode van Rembrandts carriere? 13 januari Jonathan Bikker Conservator Onderzoek Schilderijen en Anna Krekeler Restaurator Schilderijen
Rembrandts experimentele schildertechniek Om werkelijk te begrijpen wat Rembrandts late schilderijen zo bijzonder maken, en hoe hij de effecten bereikte die – ook in zijn tijd – vriend en vijand versteld deden staan, geeft dit college een blik in zijn schilderspraktijk. 20 januari Erik Hinterding Conservator Prentkunst Rembrandts experimentele prentkunst Ook in zijn prentkunst wordt Rembrandt in zijn late jaren steeds experimenteler. In plaats van eenvormige oplages te drukken gaat hij zijn prenten steeds meer beschouwen als unica. Zo drukt hij ze op steeds andere manieren af, bijvoorbeeld door het gebruik van exotische dragers als Japans papier of perkament. Ook laat hij meer plaattoon op de voorstelling achter, wat weer andere effecten oplevert. Geen afdruk is hetzelfde als de vorige. De bijzonderheid van de prenten wordt nog eens vergroot door het gebruik van droge naald, destijds zeer vernieuwend. 27 januari Gregor Weber Hoofd Beeldende Kunst Rembrandts keuze voor onderwerpen: de iconografie Ook in de keuze van zijn onderwerpen was Rembrandt in zijn late jaren bijzonder eigengereid. Ook al keek hij goed naar het werk van beroemde collega’s zoals Titiaan, toch ging hij in de thema’s die hij koos, en in de manier waarop hij ze weergaf geheel zijn eigen weg.
Programma Reeks 2 Thema Tekst website
Rijks College De late Rembrandt Het Rijksmuseum College biedt inzicht en verdieping bij tentoonstellingen en de collectie van het Rijksmuseum en wordt gegeven door conservatoren en restauratoren van het Rijksmuseum. Met de tentoonstelling Late Rembrandt toont het Rijksmuseum voor het eerst een overzicht van Rembrandts latere werk: een uitgebreid overzicht van de jaren tussen ca. 1652 en zijn dood in 1669. In die jaren experimenteerde hij met technieken, zowel in zijn grafische werk als in zijn schilderijen, en wist op die manier een ongekende diepgang in zijn werk te brengen. Het waren roerige tijden: Rembrandt werd failliet verklaard, zijn schilderij voor het stadhuis werd afgewezen, zijn geliefde Hendrickje Stoffels overleed, evenals zijn zoon Titus.
Elke andere kunstenaar zou zijn stijl hebben aangepast aan de heersende smaak, er moest immers brood op de plank. Een van de fascinerende kanten aan Rembrandt is, dat hij juist in deze moeilijke late jaren zijn beste werk maakte. In plaats van compromissen te sluiten ging hij onverstoorbaar door met zijn radicale technische vernieuwingen, zijn levensechte afbeelding van de wereld om hem heen inclusief de lelijke kanten, en zijn verbeelding van heftige menselijke emoties. Kritiek was er volop, op de lelijkheid van zijn portretten, op de te dikke lagen verf, hij werd een kladder genoemd. Maar de hoge prijzen die hij rekende én ontving getuigen van zijn onverminderde reputatie, althans: in bepaalde kringen. Prestigieuze opdrachten waren De anatomische les van dr. Joan Deyman en De Staalmeesters. 7 februari Gregor Weber Hoofd Beeldende kunst en Jonathan Bikker Conservator onderzoek Schilderijen De late Rembrandt: leven en stijl De werken die Rembrandt vanaf ca. 1650, in de laatste 20 jaar van zijn leven maakte, hebben zo’n eigen stijl en zijn in de behandeling van de onderwerpen zo anders dan alles wat hij daarvoor deed, dat ze een eigen ‘periode’ in zijn oeuvre vormen. Waaruit bestaat nu precies die late stijl, en wat is er zo typerend voor de onderwerpen uit deze periode van Rembrandts carriere? 14 februari Jonathan Bikker Conservator Onderzoek Schilderijen en Anna Krekeler Restaurator Schilderijen Rembrandts experimentele schildertechniek Om werkelijk te begrijpen wat Rembrandts late schilderijen zo bijzonder maken, en hoe hij de effecten bereikte die – ook in zijn tijd – vriend en vijand versteld deden staan, geeft dit college een blik in zijn schilderspraktijk. 21 februari Erik Hinterding Conservator Prentkunst Rembrandts experimentele prentkunst Ook in zijn prentkunst wordt Rembrandt in zijn late jaren steeds experimenteler. In plaats van eenvormige oplages te drukken gaat hij zijn prenten steeds meer beschouwen als unica. Zo drukt hij ze op steeds andere manieren af, bijvoorbeeld door het gebruik van exotische dragers als Japans papier of perkament. Ook laat hij meer plaattoon op de voorstelling achter, wat weer andere effecten oplevert. Geen afdruk is hetzelfde als de vorige. De bijzonderheid van de prenten wordt nog eens vergroot door het gebruik van droge naald, destijds zeer vernieuwend.
28 februari Gregor Weber Hoofd Beeldende Kunst Rembrandts keuze voor onderwerpen: de iconografie Ook in de keuze van zijn onderwerpen was Rembrandt in zijn late jaren bijzonder eigengereid. Ook al keek hij goed naar het werk van beroemde collega’s zoals Titiaan, toch ging hij in de thema’s die hij koos, en in de manier waarop hij ze weergaf geheel zijn eigen weg.
Programma Reeks 3 Thema
Rijkscollege De late Rembrandt Het Rijksmuseum College biedt inzicht en verdieping bij tentoonstellingen en de collectie van het Rijksmuseum en wordt gegeven door conservatoren en restauratoren van het Rijksmuseum. Met de tentoonstelling Late Rembrandt toont het Rijksmuseum voor het eerst een overzicht van Rembrandts latere werk: een uitgebreid overzicht van de jaren tussen ca. 1652 en zijn dood in 1669. In die jaren experimenteerde hij met technieken, zowel in zijn grafische werk als in zijn schilderijen, en wist op die manier een ongekende diepgang in zijn werk te brengen. Het waren roerige tijden: Rembrandt werd failliet verklaard, zijn schilderij voor het stadhuis werd afgewezen, zijn geliefde Hendrickje Stoffels overleed, evenals zijn zoon Titus. Elke andere kunstenaar zou zijn stijl hebben aangepast aan de heersende smaak, er moest immers brood op de plank. Een van de fascinerende kanten aan Rembrandt is, dat hij juist in deze moeilijke late jaren zijn beste werk maakte. In plaats van compromissen te sluiten ging hij onverstoorbaar door met zijn radicale technische vernieuwingen, zijn levensechte afbeelding van de wereld om hem heen inclusief de lelijke kanten, en zijn verbeelding van heftige menselijke emoties. Kritiek was er volop, op de lelijkheid van zijn portretten, op de te dikke lagen verf, hij werd een kladder genoemd. Maar de hoge prijzen die hij rekende én ontving getuigen van zijn onverminderde reputatie, althans: in bepaalde kringen. Prestigieuze opdrachten waren De anatomische les van dr. Joan Deyman en De Staalmeesters. 6 maart Gregor Weber Hoofd Beeldende kunst en Jonathan Bikker Conservator onderzoek Schilderijen
De late Rembrandt: leven en stijl De werken die Rembrandt vanaf ca. 1650, in de laatste 20 jaar van zijn leven maakte, hebben zo’n eigen stijl en zijn in de behandeling van de onderwerpen zo anders dan alles wat hij daarvoor deed, dat ze een eigen ‘periode’ in zijn oeuvre vormen. Waaruit bestaat nu precies die late stijl, en wat is er zo typerend voor de onderwerpen uit deze periode van Rembrandts carriere? 13 maart Jonathan Bikker Conservator Onderzoek Schilderijen en Anna Krekeler Restaurator Schilderijen Rembrandts experimentele schildertechniek Om werkelijk te begrijpen wat Rembrandts late schilderijen zo bijzonder maken, en hoe hij de effecten bereikte die – ook in zijn tijd – vriend en vijand versteld deden staan, geeft dit college een blik in zijn schilderspraktijk. 20 maart Erik Hinterding Conservator Prentkunst Rembrandts experimentele prentkunst Ook in zijn prentkunst wordt Rembrandt in zijn late jaren steeds experimenteler. In plaats van eenvormige oplages te drukken gaat hij zijn prenten steeds meer beschouwen als unica. Zo drukt hij ze op steeds andere manieren af, bijvoorbeeld door het gebruik van exotische dragers als Japans papier of perkament. Ook laat hij meer plaattoon op de voorstelling achter, wat weer andere effecten oplevert. Geen afdruk is hetzelfde als de vorige. De bijzonderheid van de prenten wordt nog eens vergroot door het gebruik van droge naald, destijds zeer vernieuwend. 27 maart Gregor Weber Hoofd Beeldende Kunst Rembrandts keuze voor onderwerpen: de iconografie Ook in de keuze van zijn onderwerpen was Rembrandt in zijn late jaren bijzonder eigengereid. Ook al keek hij goed naar het werk van beroemde collega’s zoals Titiaan, toch ging hij in de thema’s die hij koos, en in de manier waarop hij ze weergaf geheel zijn eigen weg.
Programma Reeks 4 Thema
Rijkscollege De late Rembrandt Het Rijksmuseum College biedt inzicht en verdieping bij tentoonstellingen en de collectie van het Rijksmuseum en wordt gegeven door conservatoren en restauratoren van het Rijksmuseum.
Met de tentoonstelling Late Rembrandt toont het Rijksmuseum voor het eerst een overzicht van Rembrandts latere werk: een uitgebreid overzicht van de jaren tussen ca. 1652 en zijn dood in 1669. In die jaren experimenteerde hij met technieken, zowel in zijn grafische werk als in zijn schilderijen, en wist op die manier een ongekende diepgang in zijn werk te brengen. Het waren roerige tijden: Rembrandt werd failliet verklaard, zijn schilderij voor het stadhuis werd afgewezen, zijn geliefde Hendrickje Stoffels overleed, evenals zijn zoon Titus. Elke andere kunstenaar zou zijn stijl hebben aangepast aan de heersende smaak, er moest immers brood op de plank. Een van de fascinerende kanten aan Rembrandt is, dat hij juist in deze moeilijke late jaren zijn beste werk maakte. In plaats van compromissen te sluiten ging hij onverstoorbaar door met zijn radicale technische vernieuwingen, zijn levensechte afbeelding van de wereld om hem heen inclusief de lelijke kanten, en zijn verbeelding van heftige menselijke emoties. Kritiek was er volop, op de lelijkheid van zijn portretten, op de te dikke lagen verf, hij werd een kladder genoemd. Maar de hoge prijzen die hij rekende én ontving getuigen van zijn onverminderde reputatie, althans: in bepaalde kringen. Prestigieuze opdrachten waren De anatomische les van dr. Joan Deyman en De Staalmeesters. 31 maart Gregor Weber Hoofd Beeldende kunst en Jonathan Bikker Conservator onderzoek Schilderijen De late Rembrandt: leven en stijl De werken die Rembrandt vanaf ca. 1650, in de laatste 20 jaar van zijn leven maakte, hebben zo’n eigen stijl en zijn in de behandeling van de onderwerpen zo anders dan alles wat hij daarvoor deed, dat ze een eigen ‘periode’ in zijn oeuvre vormen. Waaruit bestaat nu precies die late stijl, en wat is er zo typerend voor de onderwerpen uit deze periode van Rembrandts carriere? 7 april Jonathan Bikker Conservator Onderzoek Schilderijen en Anna Krekeler Restaurator Schilderijen Rembrandts experimentele schildertechniek Om werkelijk te begrijpen wat Rembrandts late schilderijen zo bijzonder maken, en hoe hij de effecten bereikte die – ook in zijn tijd – vriend en vijand versteld deden staan, geeft dit college een blik in zijn schilderspraktijk. 21 april Erik Hinterding Conservator Prentkunst Rembrandts experimentele prentkunst Ook in zijn prentkunst wordt Rembrandt in zijn late jaren
steeds experimenteler. In plaats van eenvormige oplages te drukken gaat hij zijn prenten steeds meer beschouwen als unica. Zo drukt hij ze op steeds andere manieren af, bijvoorbeeld door het gebruik van exotische dragers als Japans papier of perkament. Ook laat hij meer plaattoon op de voorstelling achter, wat weer andere effecten oplevert. Geen afdruk is hetzelfde als de vorige. De bijzonderheid van de prenten wordt nog eens vergroot door het gebruik van droge naald, destijds zeer vernieuwend. 28 april Gregor Weber Hoofd Beeldende Kunst Rembrandts keuze voor onderwerpen: de iconografie Ook in de keuze van zijn onderwerpen was Rembrandt in zijn late jaren bijzonder eigengereid. Ook al keek hij goed naar het werk van beroemde collega’s zoals Titiaan, toch ging hij in de thema’s die hij koos, en in de manier waarop hij ze weergaf geheel zijn eigen weg.
