Verzamelde oude en nieuwe verhalen / verslagen van Regio West door Gerard Neijts
Derde jaargang Nr. 8
In deze aflevering:
Walhalla van klassieke auto’s Tekst: Luna Andrea – Foto’s: Gerard Neijts
Pagina 2
Met dank aan AD/Haagsche Courant en Dhr. Stolze
DE LIER. Auto-inkoper en verzamelaar Joop Stolze bezit zo’n zeshonderd oldtimers. Een groot gedeelte daarvan staat in zijn kas. Al van jongs af aan is hij verknocht aan klassieke wagens. Tien jaar geleden ruilde hij definitief de orchideeën in voor zijn hobby. “Het is een beetje uit de hand gelopen”
De kas van Joop Stolze (67) staat een beetje verstopt aan het eind van een doodlopende weg aan de Burgemeester van Doornlaan in de Lier. Buiten staan her en der wat klassieke auto’s geparkeerd. Maar binnen (wat in eerste instantie een grote schuur lijkt) komt een immens grote ruimte tevoorschijn. Daar prijkt een bonte verzameling van allerlei merken oldtimers. Van het begin tot het einde staat de kas vol met Porsches, Ferrari’s, MG’s en andere automerken. Stolze “Ik koop alleen wat ik zelf mooi vind. Dat vind ik heel belangrijk”. In een oude fabriek in De Lier heeft hij nog meer klassiekers staan. “Het precieze aantal weet ik eigenlijk niet. Hier in de kas heb ik er een stuk of vierhonderd en verder heb ik er in dat pand nog tweetot driehonderd staan,” aldus de Westlander. BETALEN Zijn liefde voor de klassiekers begon op 12-jarige leeftijd. De Lierenaar ging met zijn vader naar de RAI in Amsterdam. Zijn blik viel daar meteen op een Triumph TR3. “Helemaal geweldig vond ik dat.
Pagina 3
Toen ik het rond mijn 30ste eenmaal kon betalen, ben ik naar Londen gegaan om zo een ’Triumphje’ te kopen”. Vanaf dat moment ging het hard voor Stolze. In zijn kas groeide toen nog orchideeën, maar in de zomer had hij niets te doen. “Ik ging toch niet naar het strand. Daarom kon ik net zo goed een autootje opknappen.” Hij kocht er een paar wagens bij en begon vervolgens met inkopen vanuit Amerika om ze daarna in Nederland te slijten. “Dat ging gemakkelijk en goed. Voordat de container hier aankwam, had ik de auto’s vaak al verkocht.” Maar zo simpel is het werk niet altijd. De laatste twee jaar is weliswaar, ondanks de crisis, de verkoop gestegen, maar Stolze word ook vaak opgelicht door zogenaamde verkopers uit Amerika. “Het is op dit moment waardeloos daar. Ik heb aangifte tegen iemand gedaan die nu door mij vastzit. Hij had voor in totaal 650.000 dollar mensen opgelicht, onder wie ik. Hij zette oldtimers te koop, maar had gewoon foto’s van de auto’s van zijn buren gemaakt. Mijn geld heb ik nog niet terug gezien.” Nieuwe auto’s zijn niet besteed aan de verzamelaar. “Oldtimers zijn gewoon tien keer mooier. Die auto;s van tegenwoordig zijn allemaal hetzelfde. Ze rijden wel perfect, maar eenmaal uit de showroom is het niks meer waard.” Volgens Stolze zijn er nog genoeg oldtimers te koop. Hij struint het web af op zoek naar exemplaren. “Om het op te zoeken en hierheen te halen, dat is de kick. Per jaar restaureer ik slechts drie of vier auto’s. maar dat gaat wel tot het laatste schroefje. Er zit per wagen zo’n 400 tot 500 uur werk in.” Als voor een bepaald model onderdelen niet beschikbaar zijn, besteld de Lierenaar ze gewoon bij een fabriek ergens in de wereld. “Het gaat eigenlijk steeds gemakkelijker. Tegenwoordig kunnen ze alles maken. Ik stuur een voorbeeld naar Vietnam of Finland en vier weken later heb ik een supermooie bumper of een raam op maat. Dat is niet te geloven.” Elke dag komen er uit alle windstreken verzamelaars en geïnteresseerden langs om de auto’s uit te kiezen. Ook verkoopt hij wereldwijd zijn wagens. “Ik heb onlangs in één week drie auto’s naar Dubai, twee naar Qatar, twee naar Peru, twee naar Australië en een naar Amerika gestuurd. Dat is niet normaal eigenlijk.” Moeilijk vindt hij het niet om de auto’s weer te verkopen. “Ik koop dan gewoon een andere.” VERHUIZEN Joop Stolze heeft plannen om te verhuizen. De kassen zijn van hem. Maar voor de oude fabriek waar hij auto’s wil stallen moet hij wel huur gaan betalen. “Daar kan ik meer sleutelen. Door de extra kosten is dat ook nodig. Ik moet meer restaureren en meer verkopen.” De verzameling van Stolze verandert om de paar weken. Dan gaat weer een lading weg naar een verkoper en komt bij hem weer een nieuwe containerlading binnen. Er zit één exemplaar tussen de enorme collectie dat Stolze nooit zal wegdoen, de Triumph TR3, zijn eerste aankoop. “Ruim 88.000 kilometer heb ik daarmee gereden. Het zijn ongelooflijk goede auto’s.” Met die wagen trekt hij ook door de Europese bergen tijdens rally’s die hij gemiddeld twee keer per jaar bezoekt. Vorig jaar was de Westlander in Tsjechië en Corsica. Hij stapt daar niet in zijn auto om nagestaard te worden.
Pagina 4
“Het is leuk als mensen zwaaien, maar ik ga niet de weg op om op te scheppen. Ik doe het voor mezelf.” Als hij zijn zee van auto’s overziet, ontbrandt bij de verzamelaar geen gevoel van trots. Joop Stolze blijft er nuchter onder. “Zo ben ik niet. Ik vind het mooie wagens met bijzondere verhalen. Maar het blijft toch gewoon blik.”
Pagina 5
Pagina 6
Pagina 7
Pagina 8
