‘T KOLLERKE
Mei 2015
Dolf Leppens op Baeckelandt
Clubblad van de Kempische Oriëntatielopers
Pag 2: Voorwoord
Pag 10: Op zoek naar
Pag 3: Inschrijven bij Jos!
antwoorden
Pag 4: Verjaardagen
Pag 11: Yannick’s blog
Pag 5: Roger kampioen
Pag 12: Pacques en Alsace
Pag 6: Nieuw kompas nodig ?
Pag 15: Nationale 3
Pag 9: BK aflossing
Pag 16: Ori-weetjes
Kempische oriëntatielopers • Eikendreef 11 • 3970 Leopoldsburg •
[email protected]
Mei 2015
‘t Kollerke
Pagina 2
T K OLLERKE !
Beste clubleden,
April werd gekenmerkt door de selectiewedstrijden voor het wereldkampioenschap in Schotland deze zomer, tijdens het paasweekend werd gebruikt gemaakt van de JK in het Lake District om uit te maken wie België mag vertegenwoordigen. Voor de lange afstand en midden afstand wisten Yannick Michiels en Tomas Hendrickx zich reeds te kwalificeren. De prestaties van vorig jaar gaven Yannick al startrecht in de sprint discipline. Een snelheidstest en sprint in Hasselt vormden het eerste deel van de sprintselecties. Tijdens het BK sprint in Tongeren in mei zal ook de selectie voor de sprintwedstrijd definitief bekend zijn. Een grote jeugdige delegatie vloog eind april naar Turkije om er deel te nemen aan het ISF kampioenschap, het wereldkampioenschap voor scholieren. Onder hen ook verschillende Kollers. Ik hoop volgende maand hun relaas en belevenissen te kunnen lezen in ons clubblad. Wat de resultaten betreft doen de prestaties van Ems De Smul (Omega) ons opkijken. Ze presteerde zeer goed op de lange afstand (plaats 4), maar nog beter op de midden afstand, tijdens deze competitie wist ze beslag te leggen op een bronzen medaille ! Het is nu wel definitief lente want de lentelopen zijn van start gegaan. Op het KOL programma staan de komende weken ook twee dergelijke wedstrijden. Op 06 mei zullen we kunnen genieten van een nieuwe kaart, gerealiseerd door Roger Hendrickx: het vakantieverblijf ‘De Vossemeren’ in Lommel. Een maand later kunnen we opnieuw aan de slag in Lommel, ditmaal op de kaart ‘Lommel sportvelden’ waar we gebruik kunnen maken van een deel van de Sahara, namelijk het speelbos. Er staan ook nog twee regionale wedstrijden op ons programma: een City-O te Bilzen op 24 mei en een normale wedstrijd op 07 juni te Melberg – Zillebos. Maar vooraleer we zover zijn lopen we eerst nog de driedaagse van België in het ‘Foret d’Anglier’, in de regio Martelange. De deelnemerslijst vermeldt 634 deelnemers uit 17 verschillende landen, onder hen 400 Belgen en 54 Kollers. Deze organisatie ondervindt sterke concurrentie van de driedaagse van het Zwarte Woud die op hetzelfde ogenblik plaatsvindt. Het deelnemersveld bestaat er vooral uit Zwitsers, Duitsers en Fransen. Het Vlaams kampioenschap sprint tijdens het ‘Ghent orienteering event’ in het citadelpark en de wisselbeker AUTMANS komen volgende maand aan bod.
Sportieve groeten Luc Heuninckx Voorzitter
Mei 2015
‘t Kollerke
Pagina 3
Vooraf inschrijven bij Jos ! Hoe doe je dat ?
- Surf naar: http://www.kempen-ol.be en klik daar door naar “KOL-inschrijvingen” - of mail naar:
[email protected] - of bel naar: 014 309119
Denk in mei aan de volgende wedstrijden : Inschrijven voor
Wedstrijd of activiteit
Datum wedstrijd
Locatie
26 april
BK Sprint
10 mei
Tongeren
14 mei
Brugge WE
30 – 31 mei
Brugge
31 mei
Nat Sprint
14 juni
Mol-Centrum
7 juni
Nat 4 LD
21 juni
Weris
Info
Zie opmerking
Opmerking : Brugge WE Hamok biedt U een WE aan in Brugge Zaterdag 30 mei Sprint in Olympiapark en L’ Hermitage 10:00 – 12:00 Sprint in kasteel Koude Keuken 12:00 – 14:00 Voor deze 2 wedstrijden worden geen starttijden toegekend. CC: Jan Breydelstadion inschrijvingsprijs 4 Euro (-18j) en 6 Euro (+18j) per sprint Zondag 31 mei Lange afstand in het historisch centrum van Brugge Voor deze wedstrijd worden wel starttijden toegekend (geef voorkeurstarttijd op). CC: St-Lodewijckscollege. Opgelet inschrijving kost 6 Euro (-18 j) en 10 Euro (+18 j) Na 15 mei enkel nog daginschrijvingen mogelijk tegen een kost van 9 euro (-18 j) en 15 euro (+18j). Inschrijvingen worden afgesloten op vermelde data om 19Hr. Controleer regelmatig uw inschrijvingen op de vermelde website!! Enkele dagen nadat u uw inschrijvingen hebt verstuurd, kunt u steeds 9 wedstrijden ver controleren of u correct bent ingeschreven, reageer tijdig. Schrijf AUB niet zelf in bij de organiserende club? Als je het toch niet kan laten, verwittig dan tenminste Jos Houben of zet hem in CC, zijn email-adres staat bovenaan vermeld.
Mei 2015
‘t Kollerke
Pagina 4
Jarig in mei
Sandy Raman
Virginie Dehullu
Fabienne Debremaeker
Matthias Neyens
Xander Bockx
Fré Nuyts
Stefaan Wils
Guy Veraghtert
Jef Marien
Giovanni Baert
Bert Bockx
Ivo Bylemans
Kris Wynen
Ben Renotte
Nicole Spiessens
Marie Christine Metten
Bruno De Lat
Ivo Timmermans
Andy Hyghe
5
Xander
Bockx
5
Jef
Marien
6
Virginie
Dehullu
7
Ben
Renotte
9
Guy
Veraghtert
9
Bert
Bockx
9
Fré
Nuyts
9
Matthias
Neyens
12 Stefaan
Wils
14 Giovanni
Baert
17 Ivo
Bylemans
19 Kris
Wynen
19 Sandy
Raman
20 Fabienne
Debremaeker
22 Nicole
Spiessens
24 Bruno
De Lat
25 Andy
Huyghe
25 Danny
Blervacq
30 Ivo
Timmermans
31 Marie Christine
Metten
Mei 2015
‘t Kollerke
Uit de ‘Gazet van Antwerpen’
Pagina 5
23 maart 15
Ingezonden
door
Bert Geudens
Mei 2015
‘t Kollerke
Pagina 6
Nieuw kompas nodig ?
De hoofdredacteur van ons clubblad stuurde mij een mailtje met daarin een link naar iets dat mij wel zou interesseren. Het ging over een artikel in “Discover magazine” en dat artikel gaat over middeleeuwse zeekaarten. Kaarten is zo een beetje mijn “dada”, dus ja ik was geïnteresseerd.
Door Jos Bylemans
Carte Pisane 1045mm x 502mm
Parijs Nationale bibliotheek
Het artikel gaat over “Portolaanse” kaarten, waarvan je hierboven het oudst bewaarde exemplaar ziet, de “Carte Pisane” opgemaakt tussen 1258 en 1291. In die tijden was de zeevaart beperkt tot het varen langs de kust. Het kompas was al uit China tot bij ons gekomen, maar gezien men er nog niet van overtuigd was dat de aarde rond was werd het nog weinig gebruikt. Toch moet het vermoedelijk gebruikt zijn om deze “portolanen” op te maken. De man die dat ontdekte was John Hesler, een chemicus en een amateur ledoptorist (vlinderkundige) maar zijn methode was toch wel een beetje apart. In het jaar 2000 werkte hij een jaar lang in de Alpen om daar de evolutie van de verschillende vlindersoorten te bestuderen. Dat deed hij aan de hand van de tekeningen op de vleugels. Die tekeningen werden in een speciaal computerprogramma gestopt en vergeleken met gelijkaardige tekeningen op andere vlindersoorten. Het komt hierop neer dat hij de tekening vervormde door te plooien en te draaien tot zij overeenkwamen met een andere soort. Daarna berekende hij hoeveel energie het zou kosten om die vervormingen door te voeren. Hoe minder energie daarvoor nodig was, hoe dichter de soorten bij mekaar stonden was zijn conclusie. Dat heeft nog altijd niets te maken met een kompas zal je zeggen, maar onze John Hesler gebruikte dezelfde vervormingstechnieken op de portolaanse kaarten. Op die manier vergeleek hij deze portolaan met een moderne Mercator kaart van hetzelfde gebied.
Mei 2015
‘t Kollerke
Pagina 7
Uit deze vergelijking bleek dat de portolaan een bijna constante afwijking van ongeveer 8,5 graden vertoonde met de Mercator kaart. En laat dat nu juist de magnetische declinatie (hoekverschil tussen het magnetische en het geografisch noorden) zijn in die periode. Het verschil was niet constant, maar aangezien die kaarten een werk waren van vele jaren was dat perfect te verklaren door de wijziging van het magnetische noorden over de jaren. En daarmee zijn we bij het kompas beland. Het internet is een wonderlijke wereld en in enkele klikken krijg je veel bijkomende informatie, bijvoorbeeld over de steeds veranderende magnetische declinatie. Op deze figuur hiernaast zie je hoe het magnetisch noorden veranderde in de loop der tijden, een aardig reisje. Over het algemeen neemt men aan dat de aarde een vaste metalen kern heeft met daarrond een vloeibare metalen massa met daarin ook ijzer. Door de beweging in deze vloeibare massa zou het ijzer zich verplaatsen en daarmee ook het magnetische noorden. Op de site van wikipedia kun je een animatie zien over deze veranderingen.
Op dit moment loopt de nul-afwijking door België, zelfs in een klein land als België is de magnetische declinatie niet overal dezelfde. Je kunt die magnetisch afwijking voor gelijk welk punt op de wereld (en in gelijk welk jaar) berekenen op de website http:// www.ngdc.noaa.gov/geomag-web/?model=igrf.
Oostende
Aarlen
Leopoldsburg
We zien dat op 19 maart 2015 de magnetische declinatie in Leopoldsburg 0,97° oost is en dat ze jaarlijks 0,15° opschuift naar het oosten. Moeten we daarom onze kaarten gaan aanpassen? Niet in de onmiddellijke toekomst. Momenteel is op onze kaarten het magnetisch noorden gelijk aan het geografische noorden. Een fout van bijna 1 graad komt overeen met een afwijking van 2m over een afstand van 100 meter, 2 graden geeft een fout van 3,5 meter. Dat is nog altijd aanvaardbaar, onze kaarten moeten maar op 5% nauwkeurig zijn volgens IOF. De eerstvolgende 5 jaar zullen we nog niets moeten aanpassen.
Mei 2015
‘t Kollerke
Pagina 8
Maar waarom zou ik dan een nieuw kompas moeten kopen, zoals in de titel vermeld staat. Wel dat heeft ook alles te maken met aardmagnetisme. Het aardmagetisme gebruiken wij in ons kompas, maar het heeft een veel grotere rol in de bescherming van de aarde. Het zorgt er ook voor dat de aarde beschermd wordt tegen kosmische straling. De sterkte van het magneetveld wordt al bijna 200 jaar gemeten en de kracht neemt af. Om dat nog beter te meten zijn in 2013 de “swarm” satellieten gelanceerd. Deze metingen leren ons dat het magneetveld verzwakt in het westelijk halfrond en toeneemt in het oostelijk halfrond. Die gegevens moeten natuurlijk geïnterpreteerd worden en sommigen lezen daaruit af dat een ompoling van de aarde voor binnenkort is. Noordpool wordt dan zuidpool en omgekeerd. De tijdsinschatting verloopt van enkele jaren tot 4000 jaar. Feit is dat er al verschillende malen een ompoling van de aarde heeft plaatsgevonden. Dat kunnen geologen bewijzen door boringen in de aardkorst. Nog iets om ons druk over te maken, de gemiddelde periode tussen twee ompolingen is tussen de 200.000 en de 300.000 jaar. De laatste ompoling is al 780.000 jaar geleden, dus …. We lopen achter. Op de zon gaat het rapper vooruit, daar gebeurt een ompoling om de 11 jaar. Maar het verloop van een ompoling is hetzelfde, het magneetveld vermindert, gaat zelfs tot nul, en komt daarna (even sterk) terug maar dan omgekeerd. De laatste ompoling was eind 2013 en we hebben er geen nadelige gevolgen van ondervonden. Bij een ompoling op de aarde worden ook geen veranderingen verwacht. De laatste was 780.000 jaar geleden en toen leefde de “homo heidelbergiensis” een die heeft het overleefd. Met dit alles weten we nog niet waarom we dan een nieuw kompas zullen nodig hebben. De verklaring daarvoor ligt in een andere magnetische afwijking, de magnetische inclinatie. Je kan dat gemakkelijk controleren met behulp van een staafmagneet. Het zwaartepunt van deze staafmagneet ligt in het midden van de staaf. Als we in dat zwaartepunt een steun plaatsen dan draait die naar het noorden, alleen lijkt het zo dat de ene helft van de staaf zwaarder is dan de andere, de staaf ligt niet horizontaal. Beide helften zijn natuurlijk even zwaar. De verklaring voor het doorhangen is de inclinatie, onze magneetstaaf wijst naar het magnetisch noorden, maar dat ligt ergens rond de noordpool, voor de staaf is dat lager dan het waterpasniveau. In een kompas wordt dat opgevangen door het deel met de zuidpool van de magneetnaald (tegengestelde polen trekken mekaar aan, gelijke polen stoten mekaar af, ook dat kan je proefondervindelijk bewijzen met twee magneetstaven) lichter te maken dan het deel met de noordpool van de magneetnaald. Het is de zuidpool van de magneetnaald die aangetrokken wordt door het magnetische noorden. Als er ooit een ompoling gebeurt, dan wijst onze magneetnaald de andere richting uit. De magnetische noordpool is een magnetische zuidpool geworden, de noordpool van onze kompasnaald wordt aangetrokken door de magnetische zuidpool van de aarde, die noordpool van de kompasnaald is zwaarder en gaat doorzakken door de inclinatie die natuurlijk nog altijd meespeelt en de naald sleept over de bodem van het kompashuis. Gevolg: ons kompas is niet langer bruikbaar. We zullen dus een nieuw kompas moeten kopen of we zouden in het bezit moeten zijn van een kompas voor het zuidelijk halfrond. We kunnen misschien een uitwisselingsprogramma opzetten met de Aussies en de Kiwies. Het is een wonderlijke wereld op het internet, met een paar muisklikken ga je van een middeleeuwse zeekaart naar een toekomstige ompoling van de aarde en mogelijk een nieuw kompas.
Mei 2015
‘t Kollerke
Pagina 9
BK aflossing 2015 Het Belgisch kampioenschap aflossing vond plaats op de kempische heuvelrug, meer bepaald op de kaart “de Hoge Mauw”. Het vormen van de ploegen in sommige reeksen liep traditiegetrouw niet altijd van een leien dakje. De formule aflossing schrikt blijkbaar nog altijd een deel van onze leden af. Waarom? Geen idee. In andere landen wordt er bijna Door gevochten om te kunnen deel uit maken van een ploeg. Luc Heuninckx In afwezigheid van onze topper Yannick Michiels werd de ploeg die de titel bij de senioren moest verdedigen als volgt samengesteld : Pieter, Wouter en Tomas. Opvallend genoeg konden we geen enkele ploeg H Mas D aan de start brengen. Nochtans beschikken we over voldoende potentieel in deze categorie om de titel in de wacht te slepen. De weergoden lieten de organisatie in de steek. Het leek wel herfst i.p.v. lente. Gelukkig konden we onze tent op een strategisch mooie plaats opstellen aan de kijkpost en konden we toch wat beschutting zoeken tegen regen en wind. In het totaal behaalden we drie gouden, één zilveren en drie bronzen medailles. De dames Mas C, met Simone, Lisette en Odette veroverden goud. De heren Mas C deden hetzelfde. Jos, Luc en Roger waren outstanding en zegevierden met 13’ voorsprong op een tweede KOL ploeg met Roger Bockx, Fernand Geboers en Jackie van Dijck. Ook de senioren behaalden de Belgische titel. Pieter ging van start en hield gelijke tred met Tristan Bloemen van CO Liège. Wouter Hus kon een voorsprong uitbouwen zodat Tomas enkel nog de voorsprong moest consolideren. De dames A (Kathleen, Annemie en Hilde) behaalden brons. Hetzelfde metaal werd behaald door de pupillen Robbe Voorhof en Lasse Taillieu. Het trio H Mas A , Marc Van de Maele, Adrie en Serge, legde eveneens beslag op een derde plaats. Deze wedstrijd kreeg achteraf nog een paar staartjes! Er werd een klacht ingediend bij de gemeente tegen de organiserende club, TROL, door een buurtbewoner. Hij beweerde dat een deelnemer over de draad van de hondenweide was gekropen en bovendien het poortje had laten open staan en een paar honden had laten ontsnappen. Het lijkt me ver gezocht, want geen enkele omloop gaf aanleiding om dwars door de hondenweide te lopen. TROL herstelde de geleden schade. Deze zone zal in de toekomst als verboden gebied aangeduid worden. De dag nadien verscheen via het internet de gelopen volgweg van een TROL senior. Blijkt nu dat deze loper bewust of onbewust dwars door een op kaart aangeduide privézone heeft gelopen. Niet slim! Dit geeft natuurlijk aanleiding tot discussies, klachten en eventuele sancties. Wat hebben we geleerd! Respecteer verbodenzones en privézones! Zeker als ze duidelijk op kaart zijn aangeduid. Foto: Els Spillebeen
Mei 2015
‘t Kollerke
P a g i n a 10
Op zoek naar antwoorden Soms heb je van die momenten als je vol overtuiging en tot in de lengte der dagen plannen hebt om je oriënteringsschoenen niet meer uit te trekken, je uit je omgeving tegengestelde signalen ontvangt die je het gevoel geven dat je niet meer spoort en dat je ten opzichte van hun uit een Door Hans de Wit ander melkwegstelsel lijkt te komen. Ik kan niet anders dan bevestigen dat als de meerderheid de waarheid zou spreken ik een verloren wedstrijd zou spelen. Ach wat zal ik zeggen terwijl een groot deel van de sceptici hun leven invulling vanaf de sofa geven, zie ik mezelf toch liever vriendschappelijk omarmd door een postenomschrijving in een wat actievere rol. Zo kom ik met mijn speurtocht naar de juiste verklaring bij de aspecten die mij op de zondagmorgen uit mijn bed trekken. Hoe ver of diep moet een mens graven op zoek naar het juiste antwoord om de verklaring te vinden waarom hij elke zondag weer opnieuw als een achterna gezeten stuk wild door de bossen wil sjeezen. Zitten hier misschien raakvlakken met met onze verre voorouders in en ligt het antwoord misschien opgeslagen in ons collectief onbewuste wat we via onze genen er gratis van onze voorouders bij gekregen hebben. Ons collectief onbewuste, al vlak voor onze geboorte voorzien van essentiële informatie waar we iedere dag aanspraak op doen, vreemd dat we nog voor we voor het eerst de ogen openen er al een aanzienlijke berg aan informatie in ons schuil gaat, informatie die ons verteld waar we gevoelsmatig mee verbonden zijn. Wie liep er als kind niet graag op de kinderboerderij rond of hing geboeid aan de hekken van een hertenkamp, welk kind vond het niet leuk om in het park de eenden te voeren, of een jong geitje in de armen te sluiten stel jezelf de vraag waarom dit zo is. Hebben wij al eens stil gestaan waar de aantrekkingskracht voor een kampvuurtje vandaan komt, alsook de liefde voor muziek of het gevoel voor ritme wat er in de mens schuil gaat. Onwetend wat ons stuurt bij het aansteken van een kaars de aantrekkingskracht voor de vlam of het onbewust mee tikken op het ritme van een mooi stuk muziek. Daar ergens in ons collectief onbewuste geheugen ligt waarschijnlijk ook de aantrekkingskracht en bewondering voor de natuur, alsook het instinct om te jagen en de vindingrijkheid om te overleven . In mijn ogen zijn wij sinds het bestaan van de mensheid in een constant gevecht voor ons bestaansrecht gewikkeld waar snelheid en behendigheid vergezeld van de nodige adrenaline een kostbaar goed voor te overleven was . Ziehier, een mogelijke verklaring oriënteren een combinatie van snelheid en behendigheid via je eigen route dwars door de natuur onder invloed van adrenaline met soms op het netvlies een extra traktatie van een ree of wild zwijn waar je vanuit je fascinatie voor dieren en je aangeboren drang tot overleven onmogelijk langs af kunt kijken. Zo zou je de oriënteringssport op een willekeurig moment als een welkome gast bij ons collectief onbewust geheugen aan tafel kunnen schuiven. Zo hebben we een mogelijk antwoord gevonden, herbergt oriënteren wellicht raakvlakken met ons verre verleden, en brengt het spel waar we gezamenlijk zo graag onze tijd aan geven enkele onder ons nu wellicht terug naar de essentie van ons innerlijke. Zo kan het zomaar gebeuren dat dmv dit korte verhaal oriënteren niet alleen een speurtocht naar verborgen posten schijnt te zijn maar ook een openbaring over wie we zelf zijn. Lijkt me een goed moment om af te sluiten en het denkwerk vanaf hier aan jullie over te laten . Tot zondag . . . . . Hans Eigen interpretatie uit de theorie van Carl Gustav Jung .
Mei 2015
‘t Kollerke
P a g i n a 11
Yannick’s column Topsport is keuzes maken, iets waar ik de laatste jaren meer en meer zelf ondervond. Zo’n 5 jaar geleden maakte ik de keuze om mijn grenzen binnen de sport op te zoeken. Ik loop dan al wel van mijn zevenjarige leeftijd, maar in 2011 ging ik er ook pas echt voor leven. Voordien Door combineerde ik dit wel eens met het ‘normale’ leven van een jongere/ Yannick Michiels puber. Toch was er iets in mezelf dat knaagde naar meer, wat zou ik kunnen bereiken mocht ik trainen als de toppers destijds? In het begin waren dit simpele aanpassingen, kilometers opvoeren, specifieke intervaltraining, genoeg (nacht)rust, voeding en (zeer) regelmatig naar het buitenland. Ik ben steeds een atleet geweest die niet bang was om de concurrentie op te zoeken. Op deze manier wist ik tenminste waar ik echt stond en leerde ik het ook het beste bij. Oriëntatielopen is een kleine sport in België, maar op wereldniveau valt er heel wat te beleven. Al snel had ik door dat de Sprint mij het best verging, af en toe liep ik op internationale wedstrijden al eens tussen de toppers. Jaar per jaar evolueerde ik zelf naar een vaste waarde in de Sprint. Ondertussen zijn de simpele aanpassingen van voordien niet meer genoeg en komt er heel wat specifiek en sterk individueel bepaald werk aan te pas. Mijn leven draait ondertussen dan ook helemaal rond het lopen, een situatie die weer heel wat keuzes met zich meebrengt… Vaak krijg ik wel eens het verwijt(?) dat ik te weinig op Belgische oriëntatiewedstrijden verschijn. De laatste jaren is dit inderdaad sterk veranderd. Een grote oorzaak hiervan heb ik reeds hierboven vermeld; ik zoek de concurrentie op en die vind ik in het buitenland. Daarnaast heb ik ook vele verplichtingen voor mijn Finse club TuMe en loop ik regelmatig WRE’s, World Cup’s en andere topevenementen die ervoor zorgen dat mijn programma propvol zit. Dit zorgt ervoor dat er nog maar weinig tijd overschiet om ook nog eens de VVO kalender af te werken. Vaak ben ik maar 1 of 2 weekends per maand thuis en moet er ook nog getraind worden. Zonder training ben je immers niets op die grote wedstrijden. Keuzes en keuzes, soms teveel voor mezelf, maar gelukkig heb ik zowel in mijn thuissituatie als begeleidingsteam de juiste personen om dit voor mij te doen! Één keuze was ook het BK Aflossing te laten schieten met KOL, een moeilijke keuze na 4 opeenvolgende titels. Dit jaar loop ik immers in Finland enkele kampioenschappen en dit betekent dat ik enkel de disciplines in België mag lopen die ik daar niet loop. Je mag me dus verwachten op het BK Middle en Long dit jaar! Gelukkig stond er een ijzersterke vervanger (Wouter Hus) aan de startlijn voor KOL en zo werd het de vijfde overwinning op rij voor KOL! Ondertussen zijn ook de WOC selectiewedstrijden voor de bosdisciplines (Middle, Long en Aflossing) gelopen tijdens de JK in het Lake District (UK), na een zware trainingsweek kon ik zowel de Long als Middle winnen. Tomas Hendrickx werd 2x nummer twee en zo zijn wij al zeker van selectie voor het WK deze zomer in Schotland. Nummer 3 (Pieter Hendrickx of Desmond Franssen) kwam uit op een ex aequo en na de selectiewedstrijden van de Sprint (waarvoor ik reeds een wildcard heb) weten we wie dit zal zijn. Via enkele omwegen geraakte ik vanuit Manchester in Finland voor een weekje training met mijn Finse club. De terreinen ginder blijven technisch zeer uitdagend! Bekijk zeker eens de OroHydro met mijn route die ik als nachttraining liep. Tiomila (9 mei) en Jukola (13 juni) komen wel heel dichtbij!
Facebook: www.facebook.com/ YannickMichiels.Athletepage T w i t t e r : w w w . t w i t t e r. c o m / YannickMichiels
Mei 2015
‘t Kollerke
Pacques en Alsace
P a g i n a 12
Door Luc Heuninckx
Om de twee jaar wordt in de Elzas een driedaagse georganiseerd. Dit jaar was het de beurt aan de club uit Mulhouse om deze wedstrijd in goede banen te leiden. Het wedstrijdgebied bevond zich in de zuidelijke Elzas, bijna grenzend aan Zwitserland. Basel was slechts een paar tientallen Km uit de buurt. Vijftienhonderd deelnemers uit zestien verschillende landen vonden de weg naar het wedstrijdcentrum in Altkirch. Onder hen niet minder dan 87 Belgen, maar……slechts vijf Kollers, waarvan er nog twee onder de naam van hun Franse club deelnamen. Op goede vrijdag werd er een proloog aangeboden in het stadje Altkirch. Mooie sprintwedstrijd met uitdagende trajecten in het pittoreske stadje. Het terrein van de driedaagse was maagdelijk, de kaarten werden er voor de eerste maal gebruikt. In tegenstelling tot andere jaren was het gevarieerd terrein. Niet de stijle beklimmingen, type Siegen of Bayern, maar afwisselend goed beloopbaar en moeilijk beloopbaar terrein, zones met gloeiend reliëf en zones met microreliëf. De weersvoorspellingen wijzigden de week voordien constant. Het werd dus afwachten of de lente van de partij zou zijn. Op vrijdag was er regen voorspeld, maar het bleef droog tot in de vooravond. Op dat ogenblik wisten we nog niet dat het de start zou zijn van een 24 uur “non stop regenvlaag”. De aankomstzone werd op een minimum van tijd herschapen in een enorme modderpoel. Wagens reden zich vast en de nabijgelegen parking kon slechts voor een paar percent benut worden. Mijn reeks (H60) was opvallend goed bezet. De Franse en Zwitserse toppers, zoals Jean - Luc Cuche, Alain Juan en Hansruedi Kohler waren van de partij. Deze laatste is bij ons zeker geen onbekende. Hij vecht al verscheidene jaren een titanengevecht uit met Roger Hendrickx tijdens de Sylvester vijfdaagse. Hij mag net zoals Roger ook met een regenboogtrui pronken. Mijn ambitie was een top tien plaats te realiseren. Ik was er mij van bewust dat ik dan feilloos en foutloos de drie etappes tot een goed einde moest brengen om mijn doel te bereiken. DAG 1, LE FORST Het waren apocalyptische omstandigheden waarin dag 1 werd betwist. De hemelsluizen stonden permanent open. De klei van Marche en Famenne is in vergelijking met de Elzas modder te verwaarlozen. Het gros van de bospaden waren beken geworden en de ondergrond was overal sompig en meestal spiegelglad. De posten 2, 3, 4, 5 en 6 waren al zeer bepalend voor een goed resultaat. Ze bevonden zich in een technisch moeilijk gedeelte. Nadien was het minder technisch. Op het einde volgde nog een zware klim door de verzopen velden naar de laatste posten. Ik liep een feilloze wedstrijd. Ik realiseerde een tijd van 40’37” op 4,5 km. Ik kon gedurende 95% van de wedstrijd blijven lopen. Enkel de laatste klim in de zuigende modder verplichte me er toe het stapvoets te doen. Mijn tijd resulteerde in een elfde plaats. Ik was best tevreden. De top vijf was “hors categorie”, maar de subtop tot en met plaats 15 was gegroepeerd is slechts een handvol minuten. Gezien de weersomstandigheden zocht iedereen zo vlug mogelijk droge oorden op.
Mei 2015
‘t Kollerke
P a g i n a 13
Dag 2, LE FORST OOST De kaart Le Forst was groot genoeg om twee omlopen mogelijk te maken. In de loop van de late avond hadden de hemelsluizen zich gesloten. De zon was zelfs van de partij , maar de wind was fel aangewakkerd. De aankomstplaats was dezelfde van dag 1. Het traject van de laatste post naar de finish in dalende lijn was zo modderig geworden ,dat de organisatie zich verplicht zag een nieuw traject aan te leggen. Ik had me voorgenomen om op dezelfde wijze als dag 1 te werk te gaan. Permanent kaartcontact houden, alle details in de zones van microreliëf waarnemen en niet al te snel van start gaan. Nadien bleek er ditmaal van microreliëf geen sprake. De fysieke mogelijkheden moesten worden aangesproken. Naar post 1 toe was het een lang been, aanvankelijk goed beloopbaar, maar in de omgeving van de post moerassig en veel onduidelijke vegetatiegrenzen. Zonder problemen kwam ik gelijktijdig met Freddy Sillien bij de post. Naar post 2 was de keuze links of rechts een groene zone ontwijken. Ik koos voor rechts, net als Freddy. Bleek de verkeerde keuze te zijn . We liepen langs de post door. Gelukkig kwam ik op de stoplijn, een gracht. Ik was honderd meter te ver. Achteraf zou blijken dat dit toch meer dan een minuut tijdverlies betekende. De rest van de omloop verliep zonder problemen. De klim naar de aankomstpost verplichte me opnieuw om het stapvoets te doen. Eindtijd 43’27”, plaats 14. We eindigden met 5 à 6 deelnemers binnen de minuut. Bij het vergelijken van de tussentijden met andere deelnemers bleek dat ik tussen 4 en 5 , niet de meest optimale wegkeuze had gemaakt. Nochtans zag ik in feite geen andere optie. De rode lijn liep door een vuil gele zone, met fijn gearceerde streepjes. Normaal is dit zeer moeilijk of niet beloopbaar terrein. Bleek nu dat er twee paadjes door dit terrein liepen ( al dan niet gemaakt door een paar tientallen deelnemers), die niet op kaart getekend waren. Zij die gegokt hadden en de rode lijn hadden gevolgd werden beloond. Het verschil liep op tot 1’ 30”. Als ik mijn fout aan post 2 meereken, had ik opnieuw de tijd van dag 1 kunnen realiseren. Toch even vermelden dat de kaarten van dag 1 en 2 van zeer goede kwaliteit waren. Zelden in Frankrijk op dergelijke kaarten gelopen.
Mei 2015
‘t Kollerke
P a g i n a 14
Dag 3 LA PALESTRE – BRETHOLZ Op dag 3 stond er een jachtstart op het programma. Eerlijk gezegd was ik verbaasd dat om 18.00 hr stipt de starttijden beschikbaar waren. Het is ooit anders geweest. Ik werd als elfde op pad gestuurd. Mijn ambitie, een top tien plaats te behalen, lang nog binnen de mogelijkheden. Tussen loper 8 en mezelf was het verschil net geen 3’. Tussen plaats 12 en 15 bedroeg het verschil ook ongeveer 3’. Ook nu was het terrein zeer gevarieerd. Net zoals op dag 1 konden posten 2, 3, 4, en 5 al beslissend zijn. Ze bevonden zich in een technisch moeilijke zone met talrijke kuilen, putten en beekjes. Bovendien was de zone zeer moeilijk beloopbaar. Ik ontweek alle valkuilen tot bij post 8. Te vlug gedaald en het nabijgelegen pad niet gezien. Het tijdsverlies beperkte zich tot 1’. Het einde was in zicht en ik zat loper 10 op de hielen. Maar de baanlegger had in het laatste gedeelte nog een nijdige klim voorzien in moeilijk leesbaar en beloopbaar terrein. Ik kon het tempo van loper 10 niet volgen en besloot op veilig te spelen. Mijn merkpunten waren een jachttoren, duidelijke kleine weide en dan de derde brandgang naar boven. Die moest me regelrecht naar post 10 leiden. Moest…., want de post bleef onvindbaar. Er kwamen nog andere deelnemers aangelopen. Uiteindelijk gevonden. Tijdverlies 3’ en waarschijnlijk een paar plaatsen in de eindstand. Inderdaad , ik behaalde de eindmeet op plaats 13. Zonder de zoektocht naar post 10, had ik plaats 10 in de wacht kunnen slepen. Groot was mijn verbazing dat Hansruedi Kohler niet voorkwam op de resultatenlijst. Hij was nochtans met meer dan 7’ voorsprong aan de jachtstart begonnen. Toen ik hem tegen het lijf liep op zoek naar een welverdiende pint, vroeg ik wat er gebeurd was. Volgens zijn outprint had hij post 8 niet geregistreerd. Hij was er heel zeker geweest, maar aangezien de organisatie geen voorlopers had gebruikt, vermoedde hij dat de SI post nog niet gewekt was en dat hij de eerste was die er passeerde en niet lang genoeg gewacht had op het signaal. Dries behaalde plaats 18 (48) in de reeks H21A. Ritchie Sedeyn strandde op plaats 24 in dezelfde reeks. Guy Tirez droeg de kleuren van A.C. Erstein en werd elfde ( H45). Het is me opgevallen dat dergelijke organisaties in Frankrijk kunnen rekenen op heel wat steun van verschillende instanties: het departement Haut –Rhin, de Région Alsace, de nationale federatie en de verschillende gemeenten en stadjes op wiens grondgebied de wedstrijd plaatsvond. Ook de toeristische dienst Sudalsace SUNDGAU deed een duit in het zakje. De zuidelijke Elzas heeft mijn hart gestolen. De prachtige pittoreske dorpjes met de veelkleurige typische skeletbouw huisjes zijn de verplaatsing waard. We logeerden in een dergelijk gebouw, de Ferme Auberge Le Paradis. Boerderij, hotel en restaurant, gerund door grootvader, vader en kleinzoon. De Pinot Gris en Elzaser Riesling waren er van topkwaliteit. Ik waande me er even bij Asterix en Obelix, want de everzwijnen werden er aan het spit geroosterd. We maakten er ook kennis met “DE” specialiteit van de streek: karper! Alle gasten waren Zwitserse oriënteurs, die de culinaire specialiteiten konden appreciëren. De winnaar H75 behoorde tot het gezelschap en ik kon ook napraten over de wedstrijden met een collega H60, die van het internationaal gebeuren goed op de hoogte was. Ondanks de zondvloed van zaterdag heb ik best genoten van de regio Mulhouse.
Mei 2015
‘t Kollerke
P a g i n a 15
Nationale 3 Olloy sur Viroin
Door Luc Heuninckx
Wat een weelde, wat een genot! Lopen op een nieuwe maagdelijke kaart die alles te bieden had wat een gepassioneerd oriëntatieloper zich kan wensen. Ondanks het feit dat het een fysisch zware dobber was en op sommige plaatsen niet ongevaarlijk heb ik toch genoten van deze nationale wedstrijd op een boogscheut van de Franse grens, tussen Couvin en Givet. Een regio die waarschijnlijk één van de bosrijkste streken is van België. Hier kunnen nog massa’s kaarten geproduceerd worden. Het was alleszins de verplaatsing waard in combinatie met de regionale wedstrijd op zaterdag te Vièrves sur Viroin. De namen de dorpjes alleen al laten me watertanden en brengen me op idyllische oriëntatie gedachten. Het gebeurt niet meer zo dikwijls ( en al zeker niet op Vlaams grondgebied ) dat er een totaal nieuwe kaart wordt aangeboden. Het aantal Kollers dat de verplaatsing maakte benaderde niet het normale aantal van een nationale wedstrijd. De podiumplaatsen waren dan ook beperkt. We noteerden twee winnaars, vijf tweede plaatsen en vier derde plaatsen. De reeks H60 werd volledig door Kol gedomineerd. Een Zwitserse club nam met een groot aantal jeugdleden deel aan deze wedstrijd. Het was opvallend dat ze voor 90% de Belgische jeugdleden domineerden. Er is dus nog werk aan de winkel op fysisch technisch vlak. De VVO-ploegencommissie maakte gebruik van dit weekend om er een stage voor de jeugd te organiseren. Goed idee. De terreinen waren waardevol. Er moet dus niet altijd naar het buitenland worden getrokken om op niveau te kunnen trainen. Tijdens deze wedstrijd werd eveneens de SOFT wisselbeker betwist. Het was TROL dat voor de eerste maal in zijn geschiedenis deze trofee in de wacht kon slepen. Vorig jaar behaalde Kol de overwinning met het MINIMUM aantal punten (hetzij 9). Dat betekende dat we 9 reeksoverwinningen lieten noteren. Dit jaar moesten we ons tevreden stellen met plaats 3 na TROL en OMEGA De wisselbeker SOFT, een aandenken geschonken door de Zweedse federatie wordt toegekend aan de club met het kleinste totaal, berekend door optelling van de beste plaatsen van de club in 9 verschillende categorieën. Alle categorieën komen hiervoor in aanmerking behalve de categorieën HB en DB. Indien een club geklasseerden heeft in meer dan 9 categorieën worden de 9 beste resultaten genomen voor het klassement. Bij gelijke stand wint de club met het grootste aantal geklasseerde deelnemers. PLAATS 1
PLAATS 2
PLAATS 3
Filiep Debaere H35
Sofie Heuninckx D35
Tomas hendrickx HE
Roger Hendrickx H60
Robbe Voorhof H12
Simonne silvi D60
Dries van Lommel G14
Sigi Bakelants H21A
Eddy Gressens H60
Luc Heuninckx H60
Georges Ceunen H75
Mei 2015
‘t Kollerke
P a g i n a 16
Ori-weetjes
Door Luc Heuninckx
WISSELBEKER KAMP BEVERLO Een druk bezette internationale kalender, de selectiewedstrijden voor het WOC 2015 en het Paasverlof hebben er voor gezorgd dat we onze kansen om de wisselbeker kamp Beverlo opnieuw te veroveren niet konden verdedigen. Het ontbrak ons aan potentiële en valabele lopers in omloop 1. Het was zeer verassend dat ARDOC de wisselbeker behaalde. De 10 W Tac uit Kleine Brogel wist de militaire versie te winnen.
DUIMKOMPASSEN De club is opnieuw in het bezit van aantal MOSCOW duimkompassen ( kostprijs 32 €). Er zijn twee types beschikbaar: het type rainbow ( met kleuren) en het type met vermelding van graden. Ze zijn te bekomen via een mailtje of een telefoontje naar de voorzitter.
CLUBAFLOSSING 28 JUNI TE FELENNE Eind juni wordt de nationale clubaflossing gelopen te Felenne. Om volwaardige ploegen te kunnen vormen hebben we nood aan voldoende vrouwelijke deelneemsters. KOL dames , ik doe een beroep op jullie zodat we een eerste maal deze wedstrijd op onze naam zouden kunnen schrijven. Een ploeg bestaat uit 6 teamleden, waarvan minimum 2 dames. Iedere deelnemer krijgt punten volgens zijn leeftijdscategorie. Het maximaal aantal punten mag 80 bedragen. We rekenen op jullie clubliefde.
3 DAAGSE VAN DE KEMPEN 2015
Stilaan maar zeker komt onze organisatie van onze driedaagse dichterbij. Er resten ons nog bijna vier maanden om alles in goede banen te leiden. Nu we toch de toelating hebben bekomen om op de kaart Sonnisheide te organiseren, mits in acht name van een bijkomende verboden zone, wordt het stilaan tijd om de taken te verdelen en vrijwilligers te ronselen om deze taken tot een goed einde te brengen. We starten op dag 1 met een midden afstand, gevolgd door twee lange afstanden op dag 2 en 3. Op 24 maart werd er en eerste coördinatievergadering belegd. Hierna volgt een lijstje met verantwoordelijke organisatoren : Algemene coordinatie : Luc Heuninckx en Simonne Silvi Kaarten en inschrijvingen : Jos Bylemans Wedstrijdsecretariaat : familie Aerden – Delanghe Baanleggers : Serge Baert , Geert Voorhof en Luc Heuninckx Start : Julien Linten Aankomst en resultaten verwerking :; Jan van Lommel Ploeg postenplaatsen en ophalen : Roger Hendrickx Cafetaria : Marc Van De Maele en René Steenssens Logistiek : Simonne Silvi Wie de handen uit de mouwen wil steken en bereid is te helpen in één of andere branche , kan contact opnemen met Simonne Silvi (
[email protected]). Vergeet niet te vermelden of je al dan niet wil deelnemen aan de wedstrijd.
COPYSERVICE PAAL LIVENS – GIJBELS HYACINTHA NARCISSENLAAN, 15
3583 PAAL – BERINGEN
TF : 011/421135 – FAX : 011/451053 http://users.belgacom.net/copyservice/
