Tijdschrift van De Ark– Gemeenschap Moerkerke-Brugge vzw
Afgiftekantoor 8340 Damme 1 Erkenningsnummer P2A9009 Verschijnt driemaandelijks Jaargang 11 nr. 3 Okt-Dec 2014
België-Belgique P.B. 8340 DAMME 1 BC 4203
Uitdagingen Na een geslaagd 2014 staan er voor ons heel wat uitdagingen. We mikken op de maand april voor de verhuis naar de nieuwe slaapkamers in de Barke. Ondertussen zal de tuin volop in aanleg zijn. Het hoevetje verhuist met het atelier naar Vivenkapelle. Deze verhuis is gepland in de maand mei. Op dit alles willen we ons goed voorbereiden. Geleidelijk aan zijn we een verhuis, werk en woonplan aan het opmaken en dit tot in de concrete details. Bij dit alles houden we de zorgvraag, de ontwikkeling van de bewoners in het achterhoofd. De blauwe bus is aan vervanging toe. Er is reeds een budget toegezegd van een sponsor, maar dit zal de kosten niet helemaal dekken. We zoeken nog sponsoring. Er is ook het voldoen aan de vele normen en regelgeving. Hierin gaat een pak ongezien werk. En doorheen dit verloopt het voornaamste van ons arkgebeuren; het dagdagelijks samenleven, het gemeenschap vormen. Er zijn de dagtaken, het werken, de invulling van de vrije tijd, de medische opvolging, het vieren, … het gewone leven.
Het gewone leven: We kunnen ons de vraag stellen of het “gewone” leven “uitzonderlijk” geworden is én of het “uitzonderlijke” gewoon is geworden. Zijn we “het gewone en vanzelfsprekende” niet aan het weg organiseren, aldus een vraag van de grondlegger van de presentietheorie, Dries Baert. Deze vraag achtervolgt me reeds enkele jaren: een overdreven regelgeving zorgt ervoor dat we niet meer spontaan kunnen handelen. Deze week verscheen in Tertio een artikel van De Ark in Antwerpen. Je leest er onder andere het volgende: ”Hier is er nog plaats om plezier te maken.” Is dit niet één van de sterktes van een gemeenschap: samen eten, samen muziek maken, samen vieren, samen ambetante gevoelens en ervaringen een plaats geven, samen plezier maken: de kracht van het “samen”. Onlangs beluisterde ik tijdens een stiltemoment het evangelie waar Jezus mensen helpt op zondag. Mensen rondom hem komen hiertegen in opstand: de wet zegt: dit doe je niet op zondag. Het doet me denken aan de huidige maatschappelijke norm. Toegegeven: er zijn duidelijke structuren, een stevige regelgeving nodig, maar hierin overdrijven zorgt ervoor dat alles terug chaos wordt. Juist deze overdreven regelgeving zorgt ervoor dat ”minder weerbaren” vaak kopje ondergaan en niet weten hoe ze hun weg moeten vinden. Een nieuwe manier van machtsuitoefening? In dit evangelieverhaal stelt Jezus de Liefde boven de wet. Je merkt, de huidige ontwikkelingen zijn niet nieuw. Het is het “beheersen” van en het “vertrouwen” in het leven die elkaar aanvullen en dreigen uit evenwicht te geraken. Graag bieden we jullie deze toeter aan waar je in hoofdzaak kan lezen waar het voor ons om gaat. nl: bouwen aan gemeenschap. Rik Beernaert
Gemeenschapsverantwoordelijke/directeur
2
Door Meie Degryse
“We zijn nooit zo kwetsbaar Als wanneer we liefhebben!” Sigmund Freud
Mensen die me al langere tijd kennen, weten dat ik een sterke interesse heb rond alles wat met hechting te maken heeft. Doorheen de jaren van observatie en (zelf)studie ging ik steeds meer het intense belang zien van hechting in een mensenleven. Ik ging inzien dat hechting de basis vormt van wie we als mens zijn en worden. Binnen de Ark is het voor ons een heel belangrijke waarde dat ieder mens ten volle zichzelf kan en mag zijn en worden. Elke dag opnieuw gaan we op weg met elkaar om dat stukje ten-volle-mooi-mens-zijn in elkaar naar boven te halen. De ene keer met volle passen en rasse schreden, de andere keer met worstelen en struikelen Wat is hechting? De hechtingstheorie werd in 1950 door John Bowlby ontwikkeld. Volgens Bowlby heeft ieder mens, en ook elk zoogdier, de innerlijke drijfveer om zich aan anderen te hechten. Net geboren dieren en mensen hechten zich aan hun ouders. Door steeds de nabijheid te zoeken van de ouders zorgt de pasgeborene dat ze voldoende eten, drinken en bescherming krijgt. Op die manier ontstaat er een grotere kans op overleving. Bij mensen gaat hechting echter ook veel verder dan de fysieke overleving. We hebben een gezonde hechting nodig om onszelf te leren voelen, onszelf in onze eigen kern te leren ontdekken.
Hoe ontstaat hechting? Hechting ontstaat door contact. Contact komt van het Latijn en betekent “Door aanraking”. Contact is wederzijds, het is telkens weer een actie en een reactie tussen het kind en zijn omgeving. Het gaat om wederzijdse aandacht. Door dit steeds ononderbroken contact tussen kind en omgeving, ontstaat er een ontwikkeling waarbij steeds nieuwe vaardigheden toegevoegd worden. Conceptie: er is uitwisseling van genetische informatie. Lichamelijk contact: Eerst tussen embryo en baarmoeder, later tussen foetus en baarmoeder. Na de geboorte zet het lichamelijk contact zich verder door de huid. Eerst voortdurend, daarna onderbroken. Er wordt als het ware met steeds grotere tussenposen gewerkt aan afstand en nabijheid.
Zintuigelijk: Door de aandacht van de moeder leert het kind zintuigelijke informatie herkennen, bijvoorbeeld een moeder die glimlacht en sussend woordjes zegt.. Bewegingscontact: Het kind ervaart zintuigelijk iets, en reageert reflexmatig. Dit ontwikkelt zich verder tot opzettelijk gedrag. Het kind krijgt ervaring met actie en reactie. Dit kun je zien bij een kind wat in de box per toeval tegen een rammelaartje aanslaat. Eerst gebeurt dit toevallig, na een tijdje gaat het kind gericht reageren. Psychologisch contact: Hier ontwikkelt zich de hechting verder uit. Het kind schept een innerlijk beeld van de moeder. Het wordt hierdoor onafhankelijker van haar lichamelijke aanwezigheid. Sociaal contact: Het kind leert zichzelf onderscheiden van de omgeving. Het leert omgaan met de tegenstellingen tussen innerlijke behoeften en de behoeften van zijn omgeving.
Zelfbewustzijn: Het kind beseft van zichzelf wie het is, wat het voelt en wat het al dan niet wil. Het gaat zich tegenover de buitenwereld verhouden, en maakt innerlijke keuzes. 3
Aansluitingsvormen Wanneer in de kindertijd veiligheid ontbreekt om op een gezonde manier te ontwikkelen, dan zie je op volwassen leeftijd problemen terug op vier gebieden:
Lichamelijk Emotioneel/cognitief Transpersoonlijk Lichamelijke aansluiting In het begin heeft een kind geen besef van zijn lijfje en zijn afmetingen. Alles wordt ervaren als één. Door aanraking ervaart het kind zijn eigen huid, zijn eigen grens. Het ontwikkelt een lichamelijk zelfbesef. Ik besta! Ik kan zijn! Niet aanraken of te weinig: waar ben ik? Ik voel geen lichamelijke grens, kan me niet onderscheiden van de toestand. Te veel aanraken: Wie ben ik? Mijn grens vervloeit met die van de ander. Hardhandig aanraken: Ik deug niet! Mijn grenzen doen pijn. Incestueus aanraken: Ik ben er niet! Ik wil niets voelen. Ik ga weg van mezelf en de situatie.
Een veilige lichamelijke aansluiting is de basis voor het doormaken van een gezonde volwassen ontwikkeling. Emotionele / cognitieve Aansluiting Er is een voortdurende contact tussen het kind en de ouder. Niet alleen lichamelijk, maar ook doorheen projecties. Het kind kan verdriet hebben, lachen, boos zijn, pijn hebben,… de volwassene probeert het kind te begrijpen en te reageren. Als volwassene probeer je door de ogen van het kind te kijken. Je probeert het beeld te zien wat het kind heeft en probeert er samen met het kind woorden aan te geven. Het kind kan op die manier beelden en gevoelens benoemen en ze integreren. Het voelt dat de volwassene hem probeert te begrijpen. De gevoelens van het kind mogen er zijn. Als het zijn eigen gedachten en gevoelens leert bevatten, ontstaat het verlangen ook de gedachten en de gevoelens van de ander te begrijpen. Het ervaart wat zijn gedachten en gevoelens zijn, en welke de gedachten en gevoelens van de ander zijn. De volwassene kan de pijn en de angst van het kind niet altijd wegnemen en oplossen, maar het feit dat de gevoelens van het kind er mogen zijn, geven het kind een gevoel van veiligheid. Door de geruststellende aanwezigheid van de volwassene, leert het kind pijn en angst verdragen. Het leert alleen te zijn, zonder eenzaam te zijn. Een veilig gehecht kind kan makkelijker gevoelens hanteren, omdat het een groter zelfvertrouwen heeft kunnen ontwikkelen. Het loopt niet weg voor gevoelens van angst en pijn, maar heeft geleerd om bij angstsituaties steun te vragen en hulp te krijgen. Op een bepaald moment kan een kind ook het beeld van de ouder oproepen waardoor het de afwezigheid van de ouder niet meer als verlating ervaart. Een ouder die niet op een veilige manier aanwezig kan zijn, kan echter verwarrende gevoelens geven, waardoor het langer duurt bij een kind om een innerlijk beeld te vormen. Transpersoonlijke aansluiting De mens is op zoek naar bezieling. Er is steeds die innerlijke zoektocht naar stilte, zingeving en vervulling. De bezieling is de verbinding met de innerlijke inspiratiebron die ons de geestdrift geeft om te doen wat we willen bewerkstelligen, en die tevens het rustpunt is van waaruit nieuwe ideeën kunnen ontstaan. Voor bezieling zijn de vier vormen van aansluiting nodig, zodat we ervaren dat we één persoon zijn en samenvallen met wie we zijn. De betekenis van “Transpersoonlijk” zou je kunnen omschrijven als zichzelf overstijgen. Je kunt het verwoorden als afstand nemen en niet oordelend zijn over je gevoelens, gedachten en lichaam. 4
Hechtingsstijlen Veilig gehecht Vermijdend gehecht Angstig-ambivalent gehecht Gedesorganiseerd gehecht Veilige hechting Een veilig gehecht kind weet dat de vertrouwensfiguur beschikbaar is. Positieve ervaringen met de ouder hebben het kind geleerd dat de ouder altijd beschikbaar is wanneer het zich angstig of verdrietig voelt en geven het een gevoel van veiligheid. Bij angst en stress zal een veilig gehecht kind de steun van de vertrouwenspersoon opzoeken. De nabijheid van de ouder zorgt er voor dat het kind snel gerustgesteld wordt. Angstig-Ambivalent gehecht In een aantal gevallen zorgt een hereniging met de hechtingspersoon niet voor herstel van een gevoel van veiligheid. De gevoelens van deze kinderen zijn tegenstrijdig, omdat zij niet zeker weten of de ouder beschikbaar is. De ouders of verzorgers van deze kinderen zijn namelijk vaak onvoorspelbaar in hun sensitieve gedrag. Deze kinderen zijn erg overstuur wanneer de ouder afwezig is, maar laten zich ook niet troosten als de ouder is teruggekeerd. Ze zijn passief en ontroostbaar of willen opgetild worden. Maar zodra ze op de arm of schoot zitten, willen ze ook weer snel neergezet worden, wat weer tot nieuw protest leidt. Bij een volwassene wordt vaak gesproken over verlatingsangst. Vermijdend Gehecht Er kunnen zich ook situaties voordoen waarbij de kinderen ook na hereniging met de ouder een gevoel van onveiligheid houden. Deze kinderen vermijden de ouder tijdens de hereniging en ondernemen nauwelijks pogingen om toenadering te zoeken. Het lijkt alsof deze kinderen geen enkel vertrouwen hebben in de beschikbaarheid van de ouder. De ouders of verzorgers van deze kinderen zijn over het algemeen ongevoelig of afwijzend. Het kind leert dat het alles beter alleen doet. Bij een volwassene kom er bindingsangst naar voor. Gedesorganiseerd Gehecht Het lijkt alsof deze kinderen tegenstrijdige verwachtingen hebben over de beschikbaarheid van de opvoeder of bang zijn voor de opvoeder. Zij laten bijvoorbeeld tegenstrijdige gedragingen of emoties zien (bijvoorbeeld eerst huilen,maar opeens beginnen te lachen), of bewegen zich abnormaal, staan plotseling stil en lijken zich niet meer te kunnen bewegen (bevriezen of verstarren). Soms lijken zij in de war als de ouder terugkomt en toenadering zoekt; zij slaan de handen voor de ogen, of wiegen heen en weer, of wenden het hoofd af terwijl zij naar de ouder lopen of kruipen. Het lijkt alsof de komst van de ouder de stress bij het kind eerder verhoogt dan verlaagt. De manier hoe we als kind zijn gehecht, is sterk bepalend voor ons verdere leven als volwassene. Durven we andere mensen toelaten wanneer we nabijheid nodig hebben? Doen we dit op een gezonde manier, of gaan we aantrekken of afstoten? Zijn we juist bang de nabijheid van de ander te verliezen, of zijn we, juist tegenovergesteld, gewoon alles alleen op te lossen? Doorheen ons eigen leven, kunnen we vaak geconfronteerd worden met onze eigen hechtingsstijl. Soms zijn er kwetsuren waar we doorheen moeten en die heling nodig hebben. Samen naast elkaar blijven lopen, steeds opnieuw struikelen, maar ook weer overeind geholpen worden door de ander, brengt deze heling op gang. Ieder mens is beminnenswaardig en dat mogen laten voelen aan elkaar is een mooi en kostbaar geschenk.
5
In November was er onze vakantie in Remersdaal. Het was een tijd van genieten : wandelen in de natuur, lekker onstpannen bij een fijne voetmassage…. Enkele impressies :
6
Kaatje en Dominick genoten van een weekendje in de B&B van Lut, ‘Het Weiland’. Het is een mooie plek, een echte aanrader. Dominick vindt het er gezellig en volgens hem is Lut een hele goed gastvrouw. Chantal vertelt : Ik ben voor de eerste keer tante geworden : ‘ Finn’ heet het jongetje. Ik mis Lieven Van Keer heel erg. Hij blijft mijn schat en ik denk aan hem. Ik zou graag eens zijn familie uit-
nodigen voor een kop koffie …. Peggy deed het welkomstwoor d op de nieuwjaar sr eceptie. Alhoewel ze best wel wat zenuwachtig was, deed ze het heel goed ! ‘Mijn mama en Danny hadden het onmiddellijk door dat ik wat nerveus was’.
In de familie van Hendrik is ook een kindje geboren : ‘Louise’. Het is het eerste kindje van Joyce en Michiel, aldus Hendrik. Michiel is een neef van hem.
Proficiat aan de jonge ouders ! Marieke ver telt : Ik ben een nieuw wer kje aan het vilten. Ik doe dat gr aag. Luc vierde gisteren zijn verjaardag. Hij werd vorige week 72 jaar ! Het was heel gezellig te midden van zoveel vrienden ….
Annie genoot ook van de nieuwjaar sr eceptie …. Gelukkig Nieuwjaar !
7
Via de cultuurdienst hadden we een uitnodiging gekregen voor alle bewoners om een schoolvoorstelling bij te wonen op een dinsdagvoormiddag. Deze hebben we met groot enthousiasme aangenomen want een beetje cultuur opsnuiven kan nooit kwaad. We werden vriendelijk ontvangen en naar onze plaatsen begeleidt. Het toneelstuk was iets heel speciaals. Zonder woorden maar met mooie muziek en schitterende uitbeelding van het concept. Met gebruik van poppen (hele speciale, verschillende grootte) en ander materiaal werd er een mooie verhaal verteld over het leven. Het motto was: “Na regen komt zonneschijn”. Prachtige uitvoering die bij iedereen als positief werd ervaren. Een theaterstuk voor jong en oud. Bedankt aan de cultuurfabriek voor de uitnodiging. Enkele reacties van de bewoners: Roland: “Ik vond het heel mooi. Dat mannetje wou de straat oversteken maar hij kon niet door de auto’s. Hij werd ook aangereden door een auto en dan verzorgd.” Kaatje: “Voor mij was het super goed. Het ventje was eerst klein en dan groot. De vogel was ook komiek. Ik vond het een goed toneel en heb ervan genoten. Zo’n toneel mogen ze vaker tonen. Osvaldo: “Ik vond het ook leuk met de mensen. De poppekes vond ik leuk en de muziek ook.” Annie: “Ik zag de maan. Het manneke was verdrietig, dan kwam de zon en het manneke werd vrolijk.” Marieke: “De man was tegen een auto gebotst.”
8
De sportdienst van Damme had deze keer een sportactiveit voorzien in het vijverhof. Vandaag gingen we tennissen. Roland, Maaike, Peggy, Sarah, Nathalie, Osvaldo, Hendrik en Marieke gingen mee. Gelukkig was het binnen te doen want het was toch wel redelijk koud. We zijn heel vriendelijk verwelkomd door de mensen die daar werken. Er waren 3 mensen die ons de oefeningen hebben uitgelegd. Er waren 3 terreinen waarover we ons hebben verdeeld want de mensen van dagcentrum van oranje waren daar ook. Iedereen heeft zich goed geamuseerd met enkele uitschieters van talenten. Sarah Willems bleek echt een kampioene te zijn in het tennissen. Roland: “Het was heel leuk, ik heb het goed gedaan. Sarah Willems was superieur.” Peggy: “Het was niet gemakkelijk met 1 hand maar ik heb geprobeerd en het was leuk.”
9
Op 12 november 2014 zijn we met een aantal bewoners naar de manege geweest. Dit werd georganiseerd door de sportdienst van Damme in samenwerking met de Arkgemeenschap en Oranje. Hier hebben we heel wat geleerd. Zo hebben ze ons getoond hoe je paarden moet verzorgen, het borstelen en kammen. Ook hoe je de paarden moet bestijgen en er terug af moet geraken. Maaike: Ik vond het leuk, jammer dat we niet mochten rijden. Peggy: Het waren lieve paarden, ik ben blij dat ik ze mocht kammen. Frank: ’t Was mooi, we hebben niet gereden maar ze wel gekamd. Roland: Ze hebben getoond hoe je paarden moet verzorgen. We hebben heel wat bijgeleerd en vonden het jammer om de paarden achter te laten en terug naar huis te keren.
10
Dag ! Bijna nu 4 maanden geleden ben ik in de Barke in de kleine dorp van Moerkerke aangekomen. Ik ben Lorine Rozé, de eerste Frans vrijwilliger die in de Barke werkt en mischien de eerste Franse die het Vlaams van Moerkerke leert. Ik herken enkele Franse woorden maar het dialect blijft heel moeilijk. De communicatie met de bewoners is soms een beetje moeilijk maar we kunnen toch verstaan door andere middelen als de glimlachen of de gebaren. Ik leer beetje bij beetje de taal in de SNT in Brugge maar ook door de bewoners in de Barke. Dus heb ik de wereld van de gemeenschap van de Ark ontdekt die voor mij helemaal onbekend was tot nu. Ik heb ook veel geleerd met de werking van de gemeenschap. Het was voor mij een groot verandering om met een groot groep zo te leven. Ik deel met de verschillende dagelijkse aktiviteiten en gebeurtenissen van de Barke als de dagelijks verzorging, de vergadering, de viering, de uitstappen... Ik heb met ieder van de bewoners kennisgemaakt met wie heb ik een goed contact. Ik begin om met de mensen te delen wat hou ik van. En in de toekomst wens ik ook mijn voorliefde voor de muziek en andere artistiek activiteit kunnen delen. Lorine Rozé
11
Brugge, 25 januari 2015
Beste
Midden maart verschijnt ‘ons’ boek ‘De toekomst begint nu!’ over 38 jaar basiswerking. Met 60 mensen hebben we twee jaar lang nogal intens gewerkt om een boeiend werk daarover op de markt te brengen. Je zal zien: echt veelzijdig, rijkelijk geïllustreerd. En al zeggen we het zelf: heel gevarieerd, en ook heel inspirerend! Dit boek zal je verrassen. Een van de correctors zei nog: ‘Ik kende jullie groepen nauwelijks, maar ik vind dit werk echt uniek!’ Omdat we het in eigen beheer uitgeven (dus geen auteursrechten dienen te betalen en ook geen winst maken) kunnen we de prijs ongewoon laag houden: 14 euro in voorverkoop, zoals je het op de folder kunt lezen. We willen je bij deze meteen ook uitnodigen op de feestelijke presentatie van ‘De toekomst begint nu!’. Deze gaat door op zondag 22 maart 2015 om 10.00u. in De Ark, St.-Lodewijkscollege, Magdalenastraat 30, 8200 Brugge.(Ruime parking!)
PROGRAMMA FEESTELIJKE PRESENTATIE ‘DE TOEKOMST BEGINT NU!’
10.00u Onthaal Met verder: • Eregast Roger Ponseele Roger is 45 jaar actief in El Salvador. 35 jaar geleden vergezelde hij aartsbisschop Romero toen deze op 31 januari 1980 in Brugge in onze basisgroepen op vriendenbezoek kwam. Amper 7 weken later, op 24 maart 1980, werd hij omwille van zijn keuze voor de armen koelbloedig vermoord. • Een variatie van korte fragmenten uit gedichten, brieven en verhalen uit ‘De toekomst begint nu!’ • Een doorlichting van het basisboek door Didier Vanderslycke, nationaal secretaris ORBIT vzw • Intermezzo’s van beeld en muziek • Bedeling van ons basisboek 12.30u aperitief, koud buffet en uitgebreide kans tot ontmoeting
Namens de redactie-coördinatie van het basisboek: Marijke Deconinck, Geert Dedecker, Ignace Goethals, Geert Tuerlinckx, Bernard Vanwildemeersch Jef Ravelingien Belangrijk! Het koud buffet word je aangeboden. Zo je eraan deelneemt, wil dan zo vriendelijk zijn om ons tegen ten laatste vrijdag 13 maart 2015 hiervan te verwittigen op telefoonnummer 050/319177 of mailadres
[email protected] Noot: mocht je de folder van het basisboek al elders ontvangen hebben, dan zouden we het waarderen als je hem aan een andere mogelijke belangstellende zou bezorgen.
12
Afgelopen jaar namen we afscheid van 3 mensen die onze gemeenschap gedurende vele jaren gevormd en gedragen hebben : Roes, Lieven en Jeroen.
Roes (Irma Roezeré) overleed op 21 juli 2014. Zij was gedurende vele jaren vrijwilligster in de Barke en hulp bij de boekhouding. Voor velen een steun en toeverlaat, had ze vooral een boontje voor de vele jonge vrijwilligers in onze gemeenschap.
13
Lieven Van Keer overleed op 20 november 2014. Hij startte samen met Frank, Annie en Ingrid onze gemeenschap op in 1993 en was gedurende ettelijke jaren verantwoordelijke van de Barke. Zijn begeestering baande vele wegen in onze gemeenschap. Hij was op vele vlakken onze leermeester in de Ark en het gemeenschapsleven.
Laat me dit nog zeggen Ik heb je gezocht in het huis waarin je verdwaalde. Je naam heb je ergens verloren gelegd tussen zorgen van gisteren en vragen van morgen. En de gang van jouw gedachten liep langzaam dood. Laat mij maar vertellen over de dingen voor jou sinds lang niet te noemen. Over hoe groot het leven geweest is. Over liefde en dagelijks brood. Het verhaal dat niet af was leven wij verder, met dezelfde warmte en met je vertrouwde woord. ( naar Kris Gelaude )
I.M.
Lieven Van Keer ‘ Wanneer je verdrietig bent, blik dan opnieuw in je hart en je zult zien dat je weent om wat je vreugde schonk. ‘ Kahlil Gibran 14
Jeroen Rowaert overleed op 26/12/2014. Jeroen was als lid van de raad van bestuur jarenlang penningmeester . Elk jaar was hij op post om de jaarrekeningen en de begroting mee voor te bereiden voor presentatie op de jaarlijkse algemene vergadering. Ook het subsidiedossier voor de bouw van de nieuwe slaapvleugel is grotendeels van zijn hand. Jeroen, hartelijk bedankt voor je inzet voor onze gemeenschap. Aan Hermine, zijn echtgenote, en aan zijn hele familie bieden wij ons oprechte meeleven aan.
Waar je ook bent, ‘k zou ‘t niet weten Niet in afstand Of tijd te meten. Maar ik heb je bij me, Diep in mij.
Daarom ben je zo dichtbij. Toon Hermans 15
De Ark steunen kan door de Ark bekendheid te geven, onze producten te kopen, de Ark-spiritualiteit te ontdekken via boeken van Jean Vanier, .. Ook elke financiële steun is welkom op rekening BE65 7481 0502 1296. Een fiscaal attest (vanaf 40 euro) wordt U dan toegestuurd in het jaar volgend op de storting. Alvast hartelijk bedankt voor uw bijdrage ! Concreet: één autobusje dient ver vangen te wor den, de tuinaanleg in de Bar ke en door het ouder wor den van de bewoner s groeit de nood in de moerbei om een stoellift te plaatsen..
. Kan u zelf goed lassen of kent u iemand die goed kan lassen ? Dan kan u ons helpen bij volgend probleempje : Een driewieler van één van onze bewoners is aan de lasnaad doorgebroken. We denken dat dit te herstellen is door enige versteviging en opnieuw te lassen. Neem gerust contact op met Marleen in de Barke ( 050/501106 ) voor meer uitleg .... Alvast hartelijk dank,
De parochie Sint – Clemens van Klemskerke organiseert t.v.v. van onze Ark Gemeenschap twee concerten. Deze gaan telkens door in de kerk van Klemskerke-dorp.
PALMZONDAG 29 MAART 2015 OM 17.00 UUR: PASSIECONCERT Programma: De 8-delige requiemmis opus 10 van Pieter Vander Ginste (1789 – 1860) Het Miserere van Gregorio Allegri (1582-1652) “Stay with me” Een bewerking van het adagio uit het klarinetconcerto van W.A. Mozart. Pie Jesu van Andrew Lloyd Webber O Crux van G.P. Da Palestrina (1525 – 1594) “Innsbruck ich muss dich lassen” van Heinrich Isaac An die Musik van Franz Schubert op een thema van W. A. Mozart De uitvoerders zijn het renaissancekoor “Audite Silete”, met solisten en klavierbegeleiding, het geheel onder de leiding van Jean Marie Gryson. ZONDAG 25 OKTOBER 2015. Programma: Uitvoering van “Ein Deutsches Requiem” van Johannes Brahms (7 mei 1833- 3 april 1897) Uitvoerders: Het Roeselaars Kamerkoor, Sopraan Amarylis Dieltiens, Bas-Bariton Werner Van Mechelen en vierhandige pianobegeleiding. Het geheel staat onder de leiding van Bart Naessens. Contactpersoon: Idesbald
Vanneuville tel: 059/23 49 23 mobiel 0476/44 32 45
Wil je de Toeter voortaan digitaal ontvangen ? Geef dan een seintje aan
[email protected] ! Wij sturen je dan elke keer een berichtje met de link naar onze toeter. 16
