SYMBOOLTAAL VERSTAAN

‘’SYMBOOLTAAL  VERSTAAN’’     -­‐  LEZING  VAN  HEIN  STUFKENS  VOOR  ST.  INZICHT       Web: www.in-zicht.nl E-mail: [email protected]

op  23  september  2009  in  “It  Haske”  te  Joure    

Na  een  welkomstwoord  van  Jenny  in  het  bijzonder  aan  Hein  en  Brigitte  Stufkens  en  enkele   huishoudelijke   mededelingen  leidt  Tialda  deze  avond  in  met  het  lezen  van  een  gedicht  uit   E-mail: [email protected] de    “De  weg  naar  geluk”  van  Marcel  Messing.    

Neem  op  deze  weg   de  wandelstok  van  gelijkmoedigheid  mee   een  rugzak  vol  tevredenheid   wandelschoenen  vol  rust   een  drinkbeker  vol  stilte.   Adem  onder  het  lopen   bij  ieder  stap   licht  en  liefde   in  en  uit.   Na  het  stilte  moment  volgt  de  lezing  van  Hein  Stufkens,  die  begint  met  zijn  blijdschap  en   verwondering  uit  te  spreken  over  de  grote  opkomst  deze  avond.  Hij  leest  een  gedeelte  voor   uit  het  boek  “De  spreider  van  het  Licht”:                       »De  spreider  van  het  licht  kent  de  waarde  van  de  intuïtie.  In  het  heetst  van  de  strijd  heeft  hij   geen  tijd  om  over  de  manoeuvres  van  de  vijand  na  te  denken  .  Dan  vertrouwt  hij  op  zijn   intuïties  en  gehoorzaamd  hij  zijn  engel.  In  vredestijd  ontcijfert  hij  de  tekens  die  God  hem   geeft.  De  mensen  zeggen:  “Hij  is  gek”    of  “Hij  leeft  in  een  fantasiewereld”  of  “Hoe  kan  hij   vertrouwen  op  dingen  die  niet  rationeel  zijn?”  Maar  de  spreider  van  het  Licht  weet  dat  de   intuïtie  het  alfabet  van  God  is  en  blijft  luisteren  naar  de  wind  en  praten  met  de  sterren.«               Vanavond  gaat  het  over  Gods  alfabet  dat  uitgelegd  gaat  worden  hoe  we  dat  alfabet  kunnen   leren  ontcijferen  en  verstaan.                                                                                                                                                                                                                        

 

1  

Om  symbooltaal  te  kunnen  verstaan  moeten  we  vooral  onze  rechterhersenhelft  gebruiken   (intuïtieve  kant,  ziet  verbanden  en  samenhang).  De  linkerhersenhelft  (logisch  denkende   kant)  kan  wel  aanvullende  informatie  verschaffen  d.m.v.  rationele  kennis.  Je  zou  kunnen   zeggen  dat  dit  het  vrouwelijke  deel  van  der  hersenen  is.  De  mannelijke  kant  is  veel   rechtlijniger  en  logisch.    In    het  onderwijs  wordt  sterk  de  nadruk  gelegd  op  het  ontwikkelen   van  de  linkerhelft  van  de  hersenen.  Om  symbolen  te  kunnen  begrijpen  is  heropvoeding   noodzakelijk  om  de  andere  hersenhelft  meer  te  ontwikkelen.    We  moeten  meer  aansturen   op  de  golflengte  van  het  irrationele.  Dit  wordt  verduidelijkt  aan  de  hand  van  het  volgende   beeld.  Twee  broers  zitten  samen  op  een  boot.  Er  is  zwaar  weer  op  komst.  De  ene  broer   houdt  nauwlettend  zijn  computer  en  allerhande  apparatuur  in  de  gaten,  terwijl  de  andere   op  het  dek  staat  en  allerlei  vreemdsoortige  gebaren  maakt.    Deze  broer  -­‐  vaak  als   “imbeciel”  beschouwd  –  is  niet  rationeel  en  voelt  van  alles  en  nog  wat  aankomen.  De   andere  broer  luistert  niet  naar  zijn  “gestoorde”  broer.  Tegenwoordig  wordt  er  ook  teveel   geluisterd  naar  de  “broer  achter  de  computer”  en  te  weinig  naar  “de  vrouw  die  let  op   andere  signalen,  tekens  en  geluiden”.    Symbooltaal  verstaan  kun  je  jezelf  aanleren  door  er   over  te  gaan  lezen  en  literatuur  daarover  te  gaan  bestuderen.  Dan  nog  blijven  er  heel  veel   verschillende  interpretaties  mogelijk.  Zo  is  een  draak  in  het  Westen  een  angstaanjagend   symbool,  maar  in  de  Oosterse  landen  (China,  Bali)  is  het  een  weldoend  en  vriendelijk  wezen   die  geluk  brengt.  De  slang  is  in  de  christelijke  ethiek  de  personificatie  van  de  dui  vel,  die  Eva   heeft  verleid,  terwijl  het  in  andere  religies  het  symbool  is  van  wijsheid  en  wedergeboorte.   Het  is  van  belang,wanneer  een  symbool  je  pad  kruist,  bij  jezelf  na  te  gaan  wat  het  symbool   jou  wil  zeggen.                                                                                                                                                                                                                           Kennis  van  symbooltaal  is  nuttig,  maar  symbooltaal  is  tijd-­‐  en  cultuur  gebonden,  en   bovendien  heeft  ieder  individu  een  eigen  dialect,  dat  bepaald  wordt  door  persoonlijke   achtergronden,  ervaringen  en  gevoelens.  Zo  kan  een  ring  een  positieve  invalshoek  hebben   (van  geluk),  maar  ook  een  negatieve  (zich  als  een  postduif  gekooid  voelen).  Daarom  kunnen   mensen  ook  zelf  hun  dromen  interpreteren.  Luister  nooit  naar  mensen  die  je  wel  even   zullen  vertellen  wat  een  droom  voor  jou  heeft  te  betekenen.  Iemand  mag  je  wel  helpen  om   je  droom  te  kunnen  interpreteren.  Zo  iemand  kan  een  goede  begeleider  zijn.  Vertrouw  je   eigen  interpretatie  van  een  symbool,  en  laat  je  door  een  ander  geen    interpretaties   opdringen.  Gebruik  pas  een  symbolenboek  of  een  droomwoordenboek  nadat  je  zelf  het   beeld/symbool  onderzocht  hebt.  De  aanvullende  informatie  van  anderen  of  van  zo'n  boek   kan  dan  nuttig  en  verhelderend  zijn.                                                                                                                                                                                                       Het  woord  'symbool'  komt  van  het  Griekse  'symballein':  samenwerpen  of  samenbrengen.   Een  symbool  brengt  de  'gewone'  werkelijkheid  (bv.  een  gouden  ring)  samen  met  een   'diepere  werkelijkheid'  (bv.  liefde).  Het  brengt  ook  een  veelheid  aan  mogelijke   betekenissen  met  zich  mee  en  is  nooit  eenduidig  (bv.  ring  als  symbool  voor  oneindigheid,   voor  God,  voor  helende  cirkel  of  mandala  enz.).  God  is  een  cirkel,  waarvan  het  middelpunt   overal  is  en  de    omtrek  oneindig.    

We  kunnen  drie  niveaus  van  de  werkelijkheid  onderscheiden:                                                                                                                                                               a.  de  materiële  werkelijkheid,  'objectief'  waarneembaar,  en  kenbaar  via  de  uiterlijke   zintuigen  en  ons  rationele  bewustzijn;    in  deze  werkelijkheid  zijn  we  speelbal  van  de  dingen   die  om  ons  heen  gebeuren;                                                                                                                                                                                                                                         b.  de  zielewerkelijkheid,  'subjectief  waarneembaar,  en  kenbaar  via  de  innerlijke  zintuigen   (zoals  intuïtie,  empathie,  vermogen  tot  zelfreflectie)  en  ons  symbolisch  bewustzijn;  het  kan   je  meer  inzicht  geven  wat  er  werkelijk  speelt  zodat  je  meer  zicht  en  greep  krijgt  op  de   diepere  werkelijkheid;                                                                                                                                                                                                                                                                                                

2  

c.  de  onnoembare  werkelijkheid  (Geest,  God,  Tao,  Ongrond,  'Archetypisch  Sich'):   objectief  onkenbaar,  maar  subjectief  ervaarbaar  voor  het  religieus  of  spiritueel  bewustzijn.   Mogelijke  hulpmiddelen  om  deze  werkelijkheid  te  ervaren  zijn  meditatie  en  stilte.  In  deze   werkelijkheid  ga  je  ervaren  dat  God  een  cirkel  is  en  dus  oneindig  .     De  westerse  mens  heeft  zich  vooral  toegelegd  op  niveau  (ratio,  wetenschap).  Het   esoterische  (het  innerlijke,  b  en  c)  werd  verdrongen  door  het  exoterische  (het  uiterlijke,  a).   De  zichtbare  dingen  (visibilia)  werden  verward  met  de  voor  de  uiterlijke    zintuigen  niet   waarneembare  dingen  (invisibilia).                                                                                                                                                                                                         Zo  werd  de  werkelijkheid  teruggebracht  tot  materiële  feiten  en  werd  de  symbooltaal   onverstaanbaar  (bv.  de  maagdelijkheid  van  Maria,  de  Graal).  Vroeger  werd  in  de  kerken  door   miljoenen  mensen  uitgesproken  dat  ze  geloofden  in  ‘zichtbare’  en  ‘onzichtbare’  dingen.  We  zijn   dat  gaan  verwarren.  Als  1e  voorbeeld  gebruikt  Hein  de  maagdelijkheid  van  Maria.  Door  aan  te   nemen  dat  Maria  echt  maagd  was  (niveau  a)  is  jammer.  Want  daardoor  gaat  de  betekenis  van   dit  symbool  verloren,  n.l.  de  reinheid,  schoonheid  en  de  ongereptheid  van  haar  ziel.  Als  2e   voorbeeld  kan  de  verrijzenis  van  het  Lichaam  worden  genoemd.  Moet  daaraan  niet  veel   meer  de  betekenis  worden  gegeven  dat  de  dood  niet  het  laatste  woord  heeft.  Is  het  niet   veel  meer  een  diepe  werkelijkheid  in  ons  dagelijks  leven;  elke  dag  weer?  Als  3e  voorbeeld   wijst  Hein  op  het  dogma  dat  in  de  16e  eeuw  in  de  Katholieke  kerk  is  vastgesteld  nl.  dat   tijdens  de  Eucharistieviering  brood  en  wijn  letterlijk  veranderen  in  het  lichaam  en  bloed   van  Jezus  Christus.  Daarmee  is  de  diepere  symbolische  betekenis  n.l.  dat  het  Goddelijke  in   álles  aanwezig  is  (dus  niet  alleen  in  brood  en  wijn)  verloren  is  gegaan.    De  monnik  Thich   Nhat  Hanh  heeft  daarover  heel  mooie  dingen  gezegd.  Heel  de  schepping  is  in  dat  brood   aanwezig.  Maar  wanneer  uiterlijke  dingen  het  innerlijke  gaan  verdringen,  wordt  het  daarin   verplicht  geloven  als  het  ware  een  gedrogte  constructie    tegen  beter  weten  in.  De   Protestanten  maakten  van  het  Katholieke  dogma  al  gauw  een  woordspelletje  “Hocus,  Pocus,   Pilatus  Pats”,  afgeleid  uit  het  Latijnse  “Hoc  est  corpus  que  pilatus  passus”  (het  lichaam  dat   onder  Pilatus  geleden  heeft).    De  graal  (schaal  of  beker)  is  het  3e  voorbeeld  van  het  symbool   om  het  diepste,  je  innerlijk,  zelf  te  vinden.  Wanneer  mensen  allerlei  krachtsinspanningen   plegen  om  de  graal  te  vinden  (die  moet  toch  ergens  liggen!)  dan  ontgaat  die  mensen  die   symbolische  betekenis  ervan.    Ook  de  onlangs  afgegeven  toestemming  om  onder  een  kerk  in   Rome  naar  dé  graal  te  mogen  zoeken,  is  daarom  zinloos.    De  graal  zit  in  jezelf!   Er  zijn  3  lagen  van  bewustzijn  in  mensen:                                                                                                                                                                           a.  het  dagbewustzijn  (ik  zit  met  een  glaasje  water  voor  me  naar  een  lezing  te  luisteren);         b.  de  persoonlijke  onbewustheid  (er  zit  zoveel  kennis  en  ervaringen  in  ons  brein       opgeslagen,  waarvan  we  geen  weet  hebben  of  verdrongen  hebben  (ervaringen,   herinneringen);                                                                                                                                                                                                                                                                                                     c.  het  collectieve  onbewuste  (dat  is  een  grote  oceaan  van  beelden  die  de  gehele   mensheid  gemeenschappelijk  heeft.)      Jung  heeft  hierop  veel  nadruk  gelegd.  Het  beeld   van  de  maagdelijke  Maria  met  een  kind  is  wereldwijd.  Het  is  een  oerbeeld.    In  onze   dromen  hebben  toegang  tot  het  collectieve  onbewuste.     De  betekenis  van  een  symbool  heeft  veel  te  maken  met  wat  wij  in  iets  zien  ofwel:  onze   projectie.  Het  is  én  -­‐  én,  en  niet  óf-­‐  óf.  Een  symbool  is  altijd  iets  wat  je  er  zelf  in  ziet.  Dat    

3  

is  niet  erg,  maar  juist  goed,  want  daar  komt  de  kracht  vandaan  De  Boeddhisten  zeggen   als  je  in  iemand  de  Boeddha  ziet,  ook  al  is  het  de  grootste  boef,  dan  krijg  je  door  die   persoon  ook  de  zegeningen  van  de  Boeddha.  Je  krijgt  terug  datgene  wat  je  er  zelf  in   legt.    Maar  het  gaat  niet  alleen  om  projectie.  Nogmaals  de  gouden  ring  als  voorbeeld.   Wetenschappelijk  is  het  niets  meer  dan  een  gouden  ring,  weegbaar,  meetbaar,  tastbaar,   zichtbaar  enz.  Maar  het  gaat  er  ook  om  wat  ik  er  zelf  inleg.,  wat  ik  er  in  wil  zien.  De   wetenschappelijke  objectieve  visie  is  juist,  mijn  subjectieve  projectie  ook.  Wanneer  je   helemaal  opgaat  in  de  betekenis  van  symbolen  en  het  contact  met  de  werkelijkheid  uit  het   oog  verliest,  wordt  je  psychotisch.  Dus  het  tweede  niveau  kan  niet  zonder  het  eerste.   Methoden  om  symbooltaal  te  verstaan:  Voorbeeld:  'de  wolf'  als  symbool.                                                                           -­‐          associaties  uit  je  dagbewustzijn  (bv.  doet  me  denken  aan  de  wolf  die  ik  zag  in  de   dierentuin);                                                                                                                                                                                                                                                                                                   -­‐          associaties  uit  je  persoonlijk  onbewuste  (bv.  als  kind  keek  ik  altijd  graag  naar  Bor  de               Wolf  in  de  Fabeltjeskrant);                                                                                                                                                                                                                                                                                 -­‐          associaties  uit  het  collectief  onbewuste  (bv.  de  wolf  van  Roodkapje,  de  wolf  van   Franciscus  in  Gubbio);                                                                                                                                                                                                                                                                                 -­‐          gevoelsassociaties:  wat  voel  ik  als  ik  aan  een  wolf  denk?                                                                                                                                     -­‐          lichaamsassociaties:  hoe  reageert  mijn  lijf  als  ik  aan  een  wolf  denk?                                                                                           -­‐          taaiassociaties:  welke  uitdrukkingen  met  'wolf  ken  ik?  (bv.  een  wolf  in  schaapskleren,  een   geldwolf);                                                                                                                                                                                                                                                                                                               -­‐        je  verplaatsen  in  het  symbool:  als  ik  die  wolf  ben,  dan  denk  ik...,  voel  ik...,  wil  ik...    De  Amerikaanse  cultuurfilosoof  Roszak  zei  over  symbolen  het  volgende:                                                               Echte  symbolen  gaan  verstandelijke  ontcijfering  te  boven.  Ze  roepen  een  ander   bewustzijnsniveau  tevoorschijn.  Ze  zijn  als  het  ware  toegangsdeuren  tot  donkere  kamers  van   werkelijkheid.  Zoals  de  oude  ingangspoorten  van  de  mysterie  cultus.  We  moeten  ze  heel  ons   leven  in  ons  meenemen  en  er  op  voorbereid  zijn  dat  we  een  totale  verandering  ondergaan.   Een  echt  symbool  is  iets  waarin  we  ons  moeten  inleven.  Zo  vinden  we  zijn  betekenis  en  dan   pas  heeft  zijn    magie  uitwerking.   Tijdens  de  meditatieve  oefening  (cessie)  neemt  Hein  ons  mee  op  een  wandeling  langs  het   strand,  vrij  van  gedachten  en  los  van  de  dagelijkse  praktijk.  Leeg  en  ontspannen.  Je  hoeft   niks  te  kunnen,  te  bewijzen,  alleen  maar  te  zijn.  Tijdens  deze  wandeling  bekruipt  je  het   gevoel  dat  er  een  geheim  op  je  ligt  te  wachten.  Plotseling  stoot  je  op  een  stil  stuk  strand  met   een  teen  tegen  een  kist,  die  verborgen  is  onder  het  zand.  Nadat  de  kist  was  opgegraven   moest  deze  worden  geopend  om  te  kijken  wat  er  in  zat.  Zat  er  niets  in  dan  was  het  ook  goed,   maar  als  er  wel  wat  in  de  kist  werd  gevonden  moest  een  ieder  bij  zichzelf  nagaan  wat  de   “vondst”  voor  haar/hem  betekende.  Wat  zegt  je  bewustzijn  van  de  vondst?  Komen   herinneringen,  verlangens  of  wat  dan  ook  maar  bij  je  boven?    Wat  is  voor  mij  de  boodschap   van  datgene  wat  er  door  mij  in  de  kist  wordt  gevonden.  Haal  het  voorwerp  uit  de  kist  en   probeer  het  mee  terug  te  nemen.  Lukt  dat  niet,  neem  het  dan  mee  in  je  hart.  Je  komt  in  een   zaaltje  met  meer  mensen  terug  en  gaat  onderling  je  ervaring  uitwisselen.       PAUZE    

4  

Meteen  na  de  pauze  bedankt  Jenny  Hein  en  doet  haar  dankwoord  vergezellen  met  een   symbolisch  cadeau  in  de  vorm  van  een  "ljochtsje"  en  in  “amerke”.  Hein  geeft  de  aanwezigen   gelegenheid  ervaringen  omtrent  het  thema  van  deze  avond  te  delen.  Iemand  vertelt  dat  hij   een  strijdbijl  zag,  die  na  een  lange  tijd  geleden  begraven  werd.  Daarmee  werd  het  ego,  het   uiterlijk  vertoon  en  de  woede  achtergelaten.  Hiermee  werd  de  weg  van  ego  en  ratio  vrij  om   meer  naar  zielenliefde  toe  te  groeien.  Het  moment  van  loslaten  gaf  een  blij  en  vrij  gevoel.   Als  Hein  vraagt  wat  er  met  de  strijdbijl  is  gedaan,  wordt  geantwoord  dat  deze  is   meegenomen  als  souvenir.  Hein  constateert  dat  hiermee  een  voor  de  oude  levensfase  een   nieuwe  in  de  plaats  is  gekomen.  De  strijdbijl  is  daarvan  een  prachtig  symbool.  Verder  vertelt   deze  persoon  dat  hij  een  paar  weken  geleden  een  gewijde  reis  heeft  gemaakt  waarbij  hij  de   held  in  zichzelf  mocht  ontmoeten  en  zichzelf  mocht  ontwapenen.   Iemand  anders  vindt    dat  de  Bijbel,  die  ontdaan  is  van  alle  mythes,  op  drie  manieren  gelezen   kan  worden:  letterlijk,  esoterisch  en  gnostisch.  De  88.000  tegenstellingen  die  bij  het  letterlijk   lezen  van  de  Bijbel  aan  de  dag  treden  zijn  allemaal  door  een  professor  geëgaliseerd.  Hein   merkt  humoristisch  op  dat  je  dan  drie  keer  plezier  aan  de  Bijbel  kunt  beleven.  De  drie   manieren  komen  overeen  met  de  drie  niveaus  gelezen  waarover  hij  voor  de  pauze  heeft   gesproken.  Het  is  jammer  dat  mensen  de  Bijbel  als  een  geschiedenis-­‐    of  aardrijkskundeboek   blijven  lezen  en  daarmee  op  niveau  1  blijven  zitten.  Daarvoor  is  nu  juist  de  Bijbel  niet   bedoeld.   Een  mevrouw  vraagt  naar  de  betekenis  van  het  beeld  van  een  groene  schoen  in  samenhang   met  een  nieuwe  baan  waarnaar  ze  gesolliciteerd  heeft.  De  mogelijk  nieuwe  werkgever   aarzelt  of  zij  deze  functie  wel  aan  kan.  Ze  denkt  zelf  van  wel,  maar  vraagt  concreet  of  de   schoen  wil  zeggen:  "doorgaan"  of  "stoppen"  om  de  nieuwe  baan  te  krijgen.  Hein  vraagt  wat   haar  intuïtie  heeft  te  zeggen.  Vanuit  de  zaal  hoort  hij:"Het  licht  staat  op  groen".  Hij  voegt  er   aan  toe  dat  de  schoen  als  symbool  een  nieuwe  stap  zetten  kan  betekenen.  Aan  de  kleur   groen  hecht  de  vragenstelster  veel  waarde.  Maar  zij  zegt  gekwetst  te  zijn,  dat  men  haar  op   een  aantal  punten  wil  evalueren.  Vermoedelijk  meer  bij  haar  dan  bij  een  ander.  Op  de  vraag   van  Hein  of  ze  zelf  nog  wel  wil,  geeft  ze  als  antwoord  dat  ze  het  allemaal  nog  eens  goed  op   een    rijtje  moet  zetten.  Hein  vertelt  dat  schoenen  heel  vaak  als  symbool  in  dromen   voorkomen.  Zo  droomde  een  mevrouw  van  blauwe  dansschoentjes,  waaraan  de  bedoeling   werd  ontleend  dat  ze  veel  meer  haar  eigen  weg  moest  gaan.  Ze  wist  wat  haar  te  doen   stond."Wie  de  schoen  past,  trekke  hem  aan".     Een  mevrouw  vertelt  dat  ze  een  geheel  verweerde  kist  op  het  strand  van  onder  het  zand  had   opgegraven.  Hij  ging  heel  gemakkelijk  open  en  er  zat  niets  in.  Zij  associeert  dat  met  "leegte".   Ze  zegt  het  eigenlijk  heel  mooi  te  vinden  dat  er  niets  in  zat.  Ze  heeft  de  kist  met  veel  plezier   in  haar  handen  meegenomen.  Het  leert  haar  dat  de  leegte  er  al  is,  maar  dat  ze  die  veel  meer   in  haar  innerlijk  moet  toelaten.  Hein  zegt  het  heel  fijn  te  vinden  dat  ze  hier  zo  positief  mee   omgaat.  Leegte  is  één  van  de  mooiste  cadeaus    die  een  mens  in  zijn  leven  kan  krijgen.  Want   we  zitten  in  deze  tijd  vol  met  "volheid"  (agenda,  supermarkten,  gedachten,  gevoelens,   eten,tijd  enz.  enz.).  "Leegte"  moet  weer  een  tegengewicht  gaan  worden.  Immers  alles  is   begonnen  in  leegte  ("de  aarde  was  woest  en  ledig").  God  is  leegte  en  diepte  en  van  daaruit   kan  schepping  en  creativiteit  voortvloeien.  Wanneer  je  vol  zit  en  in  de  Zen-­‐houding  gaat   mediteren  werkt  het  niet.  De  mens  als  kanaal  tussen  hemel  en  aarde  moet  stromen  en  dat   lukt  niet  wanneer  dat  kanaal  verstopt  zit  met  allerhande  volheid.  De  mens  als  instrument    

5  

moet  leeg  zijn  om  zodoende  tot  creativiteit  te  komen.  Meditatie  is  eigenlijk  niets  anders  dan   leeg  worden.  De  woorden  "Vacare  Deo"  boven  de  poort  van  het  Benedictijner  klooster  in   Egmond  betekenen  "Leeg  worden  voor  God".  Op  die  manier  kan  het  mysterie  van  God   waarvoor  je  op  aarde  bent  zijn  gang  gaan.  Dienen  waarvoor  de  mens  is  bedoeld.  Hein  is  blij   met  deze  inbreng  en  vindt  het  fijn  dat  de  kist    uitgepakt  en  meegenomen  is.  Hij  hoopt  dat  de   betekenis  nog  meer  eigen  mag  gaan  worden.  "Leegte  is  een  groot  geschenk".   Eén  van  twee  zussen  vertelt  dat  zij  bij  het  openmaken  van  de  kist  een  leeg  schrift  vond  en   daarover  pratende  met  haar  andere  zus  tot  de  slotsom  is  gekomen  dat  zij  vanuit  haar  intuïtie   het  zoeken  naar  esoterische  ervaringen  in  het  schrift  moet  gaan  opschrijven.     Iemand  vertelt  dat  hij  een  brief  vond  in  zijn  kistje,  maar  dat  hij  de  brief  niet  kont  ontcijferen.   Op  de  vraag  van  Hein  wat  voor  gevoel  de  brief  hem  gaf,  wordt  als  antwoord  gegeven  dat  het   een  brief  van  Atlantisch  was.  Maar  wat  het  hem  wil  zeggen  is  hem  nog  niet  duidelijk.  Hein   zegt  dat  daar  achter  te  komen  is  door  jezelf  tijdens  meditatie  de  vraag    te  stellen:"Wat  wil   deze  brief  mij  zeggen?"    De  boodschap  komt  dan  vanzelf  in  je  naar  boven.  Atlantisch  geeft   deze  persoon  een  gevoel  van  "thuiskomen"  in  een  wereld  van  eenheid,  liefde  en   volmaaktheid.  Hein  zegt  dat  het  een  boodschap  is  uit  het  Paradijs  en  dat  de  intuïtie  de   boodschap  zal  gaan  verklaren  aan  deze  persoon.     Hein  vertelt  dat  er  veel  "brieven"  worden  gevonden  in  schatkisten.  Hij  geeft  als  voorbeeld   het  verhaal  van  een  vrouw,  die  een  brief  van  haar  een  overleden  vader  had  gekregen  en   waarin  stond  dat  hij  van  haar  hield  en  haar  oké  vond.  Het  maakte  haar  gelukkig,  omdat  zij   tijdens  haar  leven  jarenlang  op  zo’n  compliment    had  zitten  te  wachten.   Een  mijnheer  vertelt  dat  hij  een  liefdesbrief  heeft  ontvangen.  Hein  antwoordt  dat  hetgeen  je   droomt  van  jezelf  afkomstig  is  en  dus  kan  dit  betekenen  dat  deze  persoon  meer  van  zichzelf   is  gaan  houden.     Een  mevrouw  zegt  een  brief  in  de  kist  gevonden  te  hebben  met  een  heel  verhaal  over  de   betekenis  van  het  leven.  De  brief  gaf  haar  een  blij  gevoel,  maar  bevatte  ook  de  boodschap   "loslaten,  maak  je  niet  zo  druk".  Ook  werd  ze  bang  voor  iets  dat  op  het  strand  zou  gaan   gebeuren,  een  mysterie,  en  dacht  daarbij  meteen  aan  een  wolf.  Toen  Hein  zei  dat  ze  haar   teen  zou  stoten  aan  een  kist,  vroeg  zij  zich  meteen  af  waarom  ze  zich  zo  liet  leiden  door  het   woord.  Ze  zegt  overigens  heel  blij  te  zijn  met  deze  meditatie  en  beseft  dat  ze  het  veel  vaker   moet  gaan  doen.  Daardoor  valt  er  een  last  van  je  schouders.  Hein  geeft  haar  het  advies  om   thuis  onbevangen  de  inhoud  van  de  brief  op  te  schrijven.  Diep  van  binnen  weten  we  waar   het  om  gaat.     Een  andere  mevrouw  vertelt  dat  zij  voordat  ze  bij  de  kist  kwam  haar  voet  al  gestoten  had  en   in  de  kist    een  oud  boekje  vond  met  de  tekst  "Dit  ben  jij".  Ook  vond  ze  daarin  een  paar   blauwe  knikkers.  Aanvankelijk  wist  ze  niet  welke  betekenis  ze  er  aan  moest  geven,  maar   even  later  ontdekte  ze  dat  haar  bewustzijn  veel  ruimer  was  dan  ze  dacht.  De  knikkers  deden   haar  denken  aan  de  kindertijd.  Mevrouw  zegt  dat  dit  beeld  haar  leert  minder  rekening  te   houden  met  "hoe  zij  op  de  omgeving  wil  overkomen".  Hein  zegt  dat  de  knikkers  "het  kind  in   jou"  symboliseren  en  dat  het  boekje  haar  uitnodigt  te  vertellen  wie  ze  is.  Ook  symboliseert   het  boekje  dat  de  vindster  zelf  de  schat  is.      

6  

Een  ander  vertelt    -­‐  in  tegenstelling  tot  wat  Hein  over  de  "leegte"  heeft  gezegd  -­‐  dat  hij  niets   in  de  kist  op  het  strand  vond  en  daarom    een  beetje  depri  werd.  Hij  had  de  pest  in  en  vond   alleen  wat  zeewier  en  is  vervolgens  weggelopen.  Deze  persoon  is  in    zijn  werkzaam  leven   altijd  erg  rationeel  bezig  geweest.  Hem  bekroop  het  gevoel  op  een  kruispunt  in  zijn  leven  te   staan.    Hein  zegt  dat  er  verschillende  soorten  leegten  bestaan:  de  volle  en  de  lege  leegte.  Dit   laatste  is  de  negatieve,  de  depressieve  leegte.  Dat  is  iets  anders  dan  de  eerder  genoemde   creatieve  leegte.  Beide  soorten  leegten  zijn  wel  aan  elkaar  verwant.  Je  moet  eerst  door  de   ene  heen  om  de  ander  beter  te  leren  kennen.  Aanvankelijke  zekerheden  kunnen  je  uit   handen  geslagen  worden  en  je  in  een  negatieve  leegte  doen  belanden.    Later  kan  het  inzicht   groeien  dat  je  van  een  last  bent  bevrijd.  Veel  crisissen  in  mensenlevens  laten  dit  patroon   zien:  je  ergens  aan  vastklampen  (verkering,  baan,  geld)  en  als  je  dat  kwijtraakt  val  je  in  een   diepe  leegte  omdat  je  je  daarmee  geïdentificeerd  had.  Je  was  als  het  ware  vergeten  dat  je   wezenlijk  meer  was.  Zo´n  crisis  biedt  een  heilzame  kans  om  te  ontdekken  wat  je  meer  bent   dan  al  die  zaken  waaraan  je  je  vast  klampte.  Je  klimt  als  het  ware  vanuit  de  duistere  nacht   van  je  ziel  naar  een  heel  andere  levenshouding  t.a.v.  het  leven.  Je  gaat  als  het  ware  van  het   1e  niveau  naar  het  3e  niveau.  Geef  het  de  tijd  en  grijp  de  kans!   Een  mevrouw  zegt  in  de  kist  een  beeld  van  haar  zelf  te  zien.  Daarbij  kwam  de  tekst  bij  haar   boven:  “Delf  mijn  gezicht  op  en  noem  mij  bij  mijn  naam”.    Het  was  een  foto  van  haar  zelf  in   een  periode  dat  ze  vrolijk  en  levenslustig  was.  Zichtbaar  worden,  zich  laten  zien  en  gezien   worden  was  de  boodschap  die  ze  kreeg.  Deel  zijn  van  het  geheel.  Eigenlijk  gaat  het  om  de   ongrond,  het  oergevoel  wat  in  ieder  mens  zit.  Tijdens  de  cessie  van  Hein  voelde  ze  zich  heel   slaperig.  Het  is  dus  eigenlijk  een  kwestie  van  ontwaken.  Hein  zegt  dat  een  oude     Kabbalistische  wijsheid  zegt  dat  er  evenveel  gezichten  van  God  zijn  als  er  mensen  zijn.  Kijk   maar  om  je  heen.  In  wezen  zijn  we  allemaal  hetzelfde,  maar  de  verschijningsvorm,  ieders   manifestatie    is  verschillend.  Een  rijk  beeld.  “Geen  ander  ben  jij  in  wezen  dan  ik,  dat  zie  je  in   één  ogenblik”.   Iemand  anders  vond  in  de  kist  een  trap,  die  ze  moest  afdalen  om  helemaal  onder  in  de  kist   een  diamant  te  vinden.    Maar  die  was  zo  zwaar  dat  deze  niet  kon  worden  meegenomen.   “Neem  de  diamant  dan  maar  mee  in  je  hart  en  ga  stralen”.  De  boodschap  was  ga  stralen  als   een  diamant.  Het  gaf  een  heerlijk  warm  gevoel.  Hein  zegt  dat  de  diamant  symbool  staat  voor   de  ziel,  waar  een  heel  leven  lang  aan  geslepen  gaat  worden  om  (uiteindelijk)  te  kunnen   stralen.  In    het  gnostisch  evangelie  van  Thomas  staat  over  een  edelsteen:  ook  al  ligt  de   edelsteen  in  de  modder,  het  stof  of  slijk,  dan  wel    in  de  zon  te  stralen,  voor  de  Vader  houdt   de  edelsteen  dezelfde  Waarde!  Wanneer  we  de  medemensen  ook  zo  zouden  gaan  bekijken,   zou  de  wereld  er  een  stuk  beter  op  staan.     Er  waren  meer  aanwezigen  die  tijdens  de  cessie  een    sieraad  in  de  kist  vinden.  Iemand  vond   een  diamant  in  een  zakje.  Hein  gaf  het  advies  deze  uit  te  pakken  om  te  kunnen  gaan  stralen.   Een  ander  vond  een  parel  en  kreeg  door  dat  ze  mocht  gaan  stralen,  weer  blij  en  vrolijk  in  het   leven  mag  gaan  staan.  Een  prachtig  cadeau.    Hein    vertelt  dat  een  parel  in  de  schelp  ontstaat   door  irritatie  ,  n.l.  het  schuren  van  het  zand.  Zo  gaat  het  ook  in  mensenlevens,  met  name  in   relaties.  Het  alsmaar  schuren  kan  aanleiding  geven  tot  scheiding,  maar  de  partners  kunnen   door  het  alsmaar  langs  elkaar  heen  te  “schuren”  tot  inzicht  komen  dat  dit  bevorderlijk  is   voor  een  goede  relatie  en  zodoende  tot  “parels”  kunnen  uitgroeien.      

 

7  

Iemand  was  reeds  voordat  ze  de  kist  had  gevonden  op  een  amethist  gestuit,  die  haar   vertelde  dat  ze  meer  op  haar  intuïtie  mocht  gaan  vertrouwen.  Even  later  toen  ze  de  kist   opende  vond  ze  daarin  een  ballon,  die  haar  meenam  en  met  haar  over  de  zee  ging  zweven.   Dit  stond  voor  haar  symbool  om  alle  ballast  achter  zich  te  laten  en  in  een  nieuwe   leefomgeving  een  luchtiger  levensstijl  te  gaan  zoeken.  Hein  zegt  dat  het  goed  is  dat  ze  met   de  luchtballon  is  meegegaan  en  dat  het  ook  nu  weer  treffend  is  dat  je  op  het  juiste  moment   precies  dat  symbool  vindt  dat  bij  je  past.  Toevalt  bestaat  dus  eigenlijk  niet,  zelfs  als  je  de   betekenis  van  het  symbool  wat  op  je  weg  komt  nog  niet  snapt.   Hein  vraagt  of  er  ook  mensen    zijn  die  niets  aan  deze  avond  hebben  gehad  of  er  niets  aan   vonden.    Iemand  vertelt  dat  hij  op  een  mooie  dag  langs  de  zee  over  het  strand  liep  en  veel   blije  mensen  ontmoette.  Bewust  heeft  hij  de  kist  niet  opengemaakt.  Hij  weet  dat  alles  wat   hij  zoekt  ook  buiten  hemzelf  te  vinden  is.      Hein  zegt  dat  het  heel  mooi  is  dat  je  niet  meer   behoeft  te  zoeken,  maar  de  zekerheid  mag  hebben  te  weten  dat  “alles  er  al  is.”   Spontaan  reageert  een  persoon  die  toegeeft  in  slaap  te  zijn  gevallen  en  vertelt  dat  hij  zich   heel  moeilijk  dromen  kan  herinneren.  Hein    zegt  dat  dit  heel  normaal  is.  Het  kan  een  gevolg   zijn  dat  je  ook  slaap  nodig  hebt  of  het  is  een  uitdrukking  van  vluchtgedrag.    De  spreuk  ”Geef   het  de  beminde  in  de  slaap”  ontlokt  de  persoon  de  stelling:  “Ik  had  al  lang  het  gevoel  dat  ik   een  bofkont  ben”.    Wetenschappelijk  is  vastgesteld  dat  ieder  mens  5  dromen  per  nacht   droomt.  Er  zijn  handige  tips  om  de  dromen  te  herinneren:  1e.  je  voor  het  slapen  gaan  niet  al   te  druk  meer  maken;  2e.  overdag  niet  alleen  rationeel  bezig  zijn,  maar  ook  de   linkerhersenhelft  actief  te  gebruiken  (lezen,  mediteren,  tuinieren  e.d.)  3e.  pen  en  papier  op   je  nachtkastje  leggen  om  dromen  op  te  schrijven  zodra  je  wakker  wordt  4e.  je  voordat  je  gaat   slapen  je  voornemen  de  dromen  te  gaan  onthouden  5e.  bij  het  ontwaken  in  dezelfde   houding  blijven  liggen  en  proberen  de  dromen  te  recapituleren  en  vervolgens  deze  met  alle   details    (zonder  gêne)  onmiddellijk  op  te  schrijven;;  6e.  wanneer  je  geen  details  meer  weet,   probeer  dan  bepaalde  steekwoorden  uit  de  dromen  op  te  schrijven.     Een  mevrouw  zegt  dat  het  voor  kan  komen  dat  wanneer  je  aan  iets  of  iemand  hebt  gedacht   de  volgende  dag  dat  verschijnsel  of  die  persoon  op  je  weg  komt.  Hein  zegt  dat  dit  veel   voorkomend  is,  maar  het  niet  zozeer  met  symbolen  heeft  te  maken.  In  deze  verschijnselen   zit  vaak  een  boodschap.  Het  is  belangrijk  je  dan  af  te  vragen  hoe  het  kan  dit  mij  dit  nu   gebeurt.  “Al  het  vergankelijke  is  slechts  een  verwijzing  naar  datgene  wat  er  echt  aan  de  hand   is”.  Dat  geldt  niet  alleen  voor  gebeurtenissen,  maar  ook  voor  ontmoetingen.     Martin  Boegel  heeft  ooit  gezegd:  “Elke  ontmoeting,  hoe  klein  ook  geeft  je  de  opdracht  na  te   gaan  wat  de  betekenis  daarvan  is  in  jou  leven”.  Elk  gesprekje,  hoe  klein  ook,  bij  wijze  van   spreken  met  de  caissière  in  Super  de  Boer,  heeft  een  verborgen  samenhang  en  betekenis.   Wanneer  je  het  zo  bekijkt,  wordt  het  leven  zo  veel  boeiender!          

8  

Hein  sluit  de  avond  af  met  het  volgende  gedicht  vol  symbolen.   Voor  de  nacht   Moge  de  nacht    mij  omhullen  als  een  cocon   Dat  de  beek  van  mijn  gedachten  opdroogt     En  de  molens  van  mijn  geest  stil  mogen  vallen   Dat    de  storm  van  mijn  gevoelens  mag  gaan  liggen   En  ik  mij  veilig  mag  voelen  in  het  huis    van  mijn  hart   Dat  mijn  lichaam  mag  rusten  in  Gods  hand   Zoals  de  vissersboot  rust    op  het  strand   Dat  heel  mijn  naakte  en  gebroken  zijn   zich  voegen  mag  in  de  onmetelijke  pijn  van  al  wat     waakt  en  leeft  en  sterft  in  deze  kleine  uren   Dat  wij  met  zuster  maan  en  de  miljarden  sterren  dapper  de  nacht  mogen  verduren   of  dat  de  Engel  van  de  Overgave  kome  en  wist  de  tranen  van  mijn  gezicht   en  mij  met  al  mijn  onvervulde  dromen  draagt  tot  aan  het  morgenlicht.     Verslag:  Enno  Kim   Zie  ook:                        -­‐'Spiritualiteit  werkt  in  dromen'  (uitg.  Ten  Have,  Kampen,  2009)                                                             -­‐  ‘Een  Ketterse  Catechismus’  (uitg.  Ten  Have,  Kampen,  2008)   zie  ook:    www.lacordelle.nl    

 

9