‘STARTSEIN’ Clubblad van Atletiekvereniging Start Lekkerkerk Opgericht 1991,KvK handelsreg.nr.40465636
20ste jaargang
LAATSTE 2011
Voorzitter: John Iseger Weidebloemstraat33 2825 AE Berkenwoude.Tel:0182769095 Secretaris: VACATURE !!!!!!!!!!!! Penningmeester:
Gerrie Jonkheijm,Gruttolaan 31 2941 RC Lekkerkerk Tel.:0180669037
Alg.bestuursleden:Rinus van Meijeren Manuela van der Pijl Carolien van ’t Hoff
E-mail:
[email protected] Internet:www.avstart.nl Correspondentieadres: Jan Ligthartstraat 101 2941 SC LEKKERKERK
Erelid:
1
Kees van Buren
De Dekker Groep Dekker Transport B.V. Nationaal en internationaal tanktransport In- en uitwendige reiniging van bedrijfswagens T: 0180-898525 F: 0180-898551 Dekker Tankopslag B.V. Op- en overslag van plantaardige oliën en vetten in 100 rvs tanks 7.000 m² opslagruimte voor verpakte goederen Afvullijn voor afvullen van verpakkingen Smeltlijnen voor cacaoproducten T: 0180-898550 F: 0180-898551 IJsseldijk West 66, Postbus 3031 2935 ZG Ouderkerk a/d IJssel www.dekkergroep.com info@dekkergroep. 2
Van de voorzitter, We kunnen trots zijn op de vrijwilligers die ervoor gezorgd hebben dat de natuurmarathon en de wandelmarathon vlekkeloos zijn verlopen. Onze dank gaat ook uit naar de vele sponsoren die een bijdrage hebben geleverd. Het waren prachtige evenementen. De loopsport staat in Lekkerkerk en omgeving duidelijk in de belangstelling. In oktober is een groep van ruim 30 vrouwen en mannen aan de starterscursus begonnen. Het aantal trainers voor deze groep is nu drie, zodat een goede begeleiding mogelijk is. Hopelijk gaan zij na de Oliebollenloop onze vereniging in grote getale versterken. Ondanks de vele vrijwilligers voor en tijdens wedstrijden moet ik toch een noodkreet laten horen. Het bestuur is nog steeds niet compleet. We missen nog een secretaris (m/v), maar ook voor de redactie van Startsein hebben we dringend behoefte aan een enthousiast vrouw of man. Wel denken we binnen het bestuur na over een andere invulling van de communicatie naar onze leden maar altijd zullen we een paar mensen moeten hebben die zich hiervoor inzetten. De volgende loop van av Sart is de derde wedstrijd van de Crosscompetitie op zondag 4 december bij hooiberg “de Loet” om 11 uur. Deze loop is weer onderdeel van de Crosscompetitie in samenwerking met MTK Krimpen aan den IJssel en IJsclub Thialf uit Krimpen aan den Lek en wordt gesponsord door Chris Bezemer Hoveniers. 3
Voorafgaand aan deze loop is er een jeugdloop van 2500 meter voor de jeugd tot en met 15 jaar. De skeelerbaan in het park “de Weydehoeck is klaar. Er wordt af en toe al gebruik van gemaakt. Op het nieuwe clubhuis moeten we nog even wachten , maar hopelijk is dit rond pasen gereed. Met sportieve groet, John Iseger De MTK-snertloop,een loop met snert na, wordt gehouden op zondagochtend 8 januari van 10 tot 13 uur. Deelname is gratis. Om een indruk te krijgen van het aantal deelnemers gaarne opgeven bij Rob Mul.
4
5
Van de redactie Beste allemaal,we denken dat jullie nu een stukje historie aan het lezen zijn,want dit zou wel eens de laatste Startsein kunnen zijn van de vereniging.Gerrit en Mario houden het definitief voor gezien.Tot nu toe heeft niemand zich aangemeld en , zoaLs de voorzitter al schreef,misschien moet er anders naar de leden worden gecommuniceerd.Wij als redactie vinden dat de website ook een prima middel is en dat Hans Kuiper het zeer goed doet,altijd actueel en enthousiast.Allemaal heel veel plezier bij het lopen en fijne feestdagen,Mario & Gerrit
6
7
Starttulp Natuurmarathon voor de derde maal wederom fantastisch georganiseerd door een heel teamvan vrijwilligers en organisatoren.Het hele jaar bezig met een geweldig evenement de Natuurmarathon wat zonder sponsors niet georganiseerd kan worden hiervoor onze grote dank . Ook zonder de steun van het Zuid-Hollandslandschap en de Groenvoorziening ZH is dit niet te organiseren. Het was weer een prachtige dag met tal van activiteiten ,met alleen maar winnaars…………….Op de eerste plaats bij de 3 de Natuurmarathon was er weer die geweldig sympatieke Belg ,die terecht opmerkte dat deze perfect georganiseerde marathon meer deelnemers verdient en hij Marc Papanikitas uit Antwerpen gaat zich bij een volgende editie ? daarvoor inzetten. Dit parcours is wel zo mooi in het prachtige Loetbos ,zwaar en mede daarom uniek in de marathonwereld en zit zeker in de top 10 van de marathons in Nederland zoals terecht werd vermeld in het gastenboek . Daarnaast was ervoor de 5 km en de 10 km zeer veel belangstelling met voor iederen een hele leuke herinnering (tshirt) HUNKEY bedankt. De jeugloop was redelijk bezet met allemaal toekomstige marathonlopers die allemaal gingen voor die unieke medaille en dat leuke petje. 8
Al met al wederom een geweldig evenement op een prachtige locatie .Voor iedereen een flinke pluim want wij als organisatie zijn trots op iedereen die aan dit geweldige evenement hebben mee gedaan en meegewerkt. Groetjes en veel loopplezier Ab Buitendijk p.s Mario en Gerrit bedankt voor jullie inzet de afgelopen tijd voor ons clubblad.
9
10
Nieuwe avonturen van het nieuwe lid Beste hardlopers en hardloopsters, ik wil jullie deze keer om te beginnen even meenemen naar een sportief zijpad. Zoals jullie weten hou ik niet alleen van hardlopen, maar doe ik ook aan stevig doordouwen op stalen racefietsen uit de jaren '70, '80 en '90. Die verzamel ik een beetje, knap ze op en rij er soms wel flinke stukken op. Zo kwam het dat ik van het weekend per trein naar België afreisde om in Oudenaarde de Retro Ronde van Vlaanderen te rijden. Dit is een toertocht voor klassieke (race) fietsen over een afstand van óf 40 óf 70 kilometer. Startpunt was op het "Ronde van Vlaanderenplein" achter het Centrum van de Ronde van Vlaanderen. Op zaterdag was hier een beursje op wielrengebied met onderdelen, kleding, boeken en tijdschriften, frames en hele fietsen. Na even over het beursje gelopen te hebben en de nodige spulletjes te hebben gekocht heb ik ook even het museum bezocht wat in het Centrum was. Mooie foto's gezien, de fiets van Eddy Merckx stond er en verder allerlei wielergeschiedkundig materiaal zoals een volgwagen van de Flandriaploeg van Freddie Maertens uit de jaren '70. Na het museum kon ik mijn hart ophalen op de terrassen van de Markt vanwege de bierfeesten. Dat was erg gezellig... Mijn hotel stond in Waregem, zo'n 15 kilometer van Oudenaarde. Ik besloot om als voorbereiding op de tocht om de afstand Waregem-Oudenaarde maar te fietsen. Ik had dus al een stevige warming up gedaan toen ik om even over 9.00 uur, volledig gekleed in racekleding uit de jaren '70, bij de 11
start aankwam. Ik haalde mijn startnummer, dronk een kopje koffie en praatte wat bij met mensen die ik of via internet al kende of die ik hier gewoon aansprak omdat hun fiets me erg beviel. Om 11.00 uur was de start nadat we werden ingezegend door een priester. Begeleid door enkele antieke DC's reden we eerst een rondje om het plein waarna we het Vlaamse land inreden. En dat heb ik geweten.....Ik heb geloof ik elke helling, kasseistrook, onverharde weg en grindpad in Vlaanderen gezien. Het was op sommige momenten echt een hel. Zeker voor mijn fiets die echt alle kanten op gesmeten werd. Door een bijna botsing( ik lette even niet op) op een kasseistrook kwam er een slagje in mijn voorwiel en ik ben 1 keer lek gereden op een grindpad. Verder gelukkig geen schade aan mijn materiaal. Ik haalde de meet om 14uur 's middags. Daarna nog even wat gedronken en gegeten, genoten van optredens van artiesten en toen om 15 uur weer richting Waregem om mijn spullen op te halen en richting huis te gaan. Om 21.00 uur was ik weer thuis en was compleet afgeserveerd na 2 dagen vroeg op, de hele dag in touw, 2 treinreizen, 15 kilometer heen . 15 kilometer terug en tussendoor 40 kilometer toertocht over niet de meest fantastische "wegen" van Vlaanderen. Ik heb dus wel lekker geslapen vannacht....Ik heb nu een ietsje pietsje meegemaakt wat de renners uit vroeger tijden allemaal hebben moeten doorstaan en ik heb er alleen maar meer respect voor gekregen. Of ik volgend jaar weer meedoe?? Geen idee! Ik weet alleen wel dat als ik dit weer doe, ik rustiger zal rijden dan dit jaar want ik heb me toch een beetje laten opjagen door mijn 12
mederenners... Op hardloop gebied is er de laatste tijd ook weer het een en ander gebeurt. Zo was er de Ooievaarsloop op Groot Ammers waar de beginnerscursus zijn hoogtepunt beleefde. Het weer was om te schieten, maar toch waren er 7 beginnersdeelnemers die met goed gevolg de 5 kilometer aflegden. En of ze nou de afstand in 28 minuten aflegden of als laatsten over de streep kwamen; het was voor iedereen op zijn of haar manier een hele prestatie. Ik kan alleen maar zeggen: proficiat! Bijkomend voordeel is dat er voor Start toch ook weer een paar nieuwe leden aan zitten te komen. Voor mezelf was de Ooievaarsloop 1 grote happening. Regen, wind en kou, dat is mijn weer. Ik had mezelf het doel gesteld om een nieuw PR te lopen en dat heb ik gehaald. Mijn oude record stond op 52.18 minuten en toen werd ik gehaasd. Nu kwam ik na 5 kilometer echter door in 26.55 en besefte dat ik er even een tandje bij moest doen. Dat lukte en voor mijn gevoel ging ik als de brandweer. We hadden nu ook de wind mee en dat scheelde natuurlijk een slok op een borrel. Ik haalde de een na de ander in en perste er in de laatste paar honderd meter nog alles uit, maar de beloning stond op de klok: 52.10 minuten! En zonder haas! Jullie kunnen je voorstellen dat ik erg blij was. Onder de 52 minuten heb ik (nog?)niet gehaald, maar ik was erg tevreden. Mijn beste wedstrijd tot nu toe. Verder heb ik de afgelopen periode diverse baanwedstrijden gelopen. Na het 800 meter debuut in Schoonhoven stonden er achtereenvolgens de Engelse Mijl en de 1000 meter in Schoonhoven op me te wachten. De Engelse mijl was geen 13
succes; ik werd van alle Startleden maar liefst laatste...iets wat ik voor mezelf als gezichtsverlies ervaarde. Iemand moet natuurlijk de laatste zijn, maar ja...dan toch liever niet ik! Gelukkig ging de 1000 meter beter; ik liep 10 seconden sneller dan de tijd waarop ik ( of eigenlijk Arie....) me had ingeschreven; 4.10 minuut. Maar toch was het een staaltje van klassiek doodgaan....En toen kwam de 3000 meter van Dordrecht. Een wedstrijd die ik me nog lang zal heugen. Ik startte in de langzaamste serie. Geen probleem, want ik ben natuurlijk ook een redelijke slak. Ook heb ik geen wedstrijdlicentie en dat zal ook meegespeeld hebben. Ik sta zo'n 2 a 3 minuten voor de start een beetje heen en weer te lopen als Arie een beetje grinnikend op me afloopt: "Jolle, je staat met je 14.30 minuut als snelste ingeschreven in de serie". "Ja hoor?!" lach ik een beetje ongeloofwaardig. "Maar wees niet verbaasd als het halve veld straks voor je ligt." "Oke.....maar ik loop gewoon mijn eigen race."
We starten en inderdaad: 5 man/vrouw gaan er als een "haas" vandoor. Ik loop het eerste van 7 rondjes in de middenmoot. Maar ik voel me sterk en passeer de een na de ander totdat ik 3 rondjes voor het einde de leider in koers ben genaderd. 14
We lopen een half rondje samen waarna ik versnel en hem achter me laat. IK LOOP OP KOP! IK LOOP OP KOP! Dit was een sensatie die ik nog nooit had gevoeld en die me vleugels gaf. Ik loop een ronde op kop waarna ik toch nog gepasseerd werd door een jongen die voor mijn gevoel veel sneller kon lopen dan de tijd waarop hij had ingeschreven. Geef niet; misschien kwam hij terug van een blessure of iets dergelijks. Na een stevige eindsprint werd ik toch 2e in een tijd van 14.11.1 minuut. 20 seconden sneller dan de tijd die Arie in gedachten had. Ik was ook sneller dan 4 of 5 deelnemers aan de 2e(snellere) serie. Tevreden? Ja! Maar toch blijft het gevoel knagen dat ik hier een serie had kunnen winnen. Ook al was het dan de langzaamste...
Groetjes Jolle Bosma aka Het Nieuwe Lid
15
Horrorwinter Nederland is in rep en roer. Ons land maakt zich op voor een horrorwinter. Duitse weersdeskundigen hebben vanaf half november een scenario voorspeld dat zijn weerga niet kent. Sneeuw, loeiende oostenwind en extreem dalende temperaturen. In den lande is inmiddels de chocolademelk van Nutricia nagenoeg uitverkocht. Evenals openhaardhout. Om over het strooizout maar te zwijgen. Hadden we vorige winter rond de kerst al een probleem, de verwachtingen zijn dat dit jaar voor 5 december de voorraad op is. Mensen zijn daarom zelf hun zoutvoorraad aan het inslaan. Zeezout en ‘huis – tuin en keukenzout’ zijn erg gewilde artikelen als in het weekend de boodschappen worden gedaan. 16
Daarnaast spelen supermarkten handig in op de oplopende zoutkoorts. Bij aankoop van een dozijn eieren een zoutflaconnetje gratis of het bedenken van een slagzin. Ik heb mijn slagzin al klaar : ‘De winter laat mij volkomen koud’, ‘Want mijn keukenkast staat vol met zout !’ De overheid gaat nog niet uit van een zoutoorlog, maar men houdt met alles rekening. Er zijn intussen speciale instanties in het leven geroepen die gaan toezien op een eerlijke verdeling van het goedje. Gelukkig maar. Zelf kijk ik enorm uit naar een extreme winter. Met een metersdikke inktzwarte ijsvloer, witte weilanden, koek, zopie en Jupiler na een legendarische Molentocht door de oerhollandse Alblasserwaard en een knerpende oostenwind. Naast de voorspelde horrorwinter blijven andere zaken ons land bezig houden. Mannetjesolifant Razda in Dierenpark Emmen is nog maar net uit zijn benarde positie bevrijd of er wordt zelfs een heus kamerdebat aan gewijd. De PVV maakt zich meer druk om Razda dan om de uitgeprocedeerde asielzoeker Mauro. En natuurlijk doet ook Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren een duit in het zakje. Dat is de mevrouw die ooit voorstelde om de giraffen in Blijdorp ‘s winters coltruien te laten dragen, dat scharrelkippen minimaal recht hebben op 2 strandwandelingen per jaar en dat kosten bij de dierenpsychiater voor gestresste melkgeiten opgenomen worden in het basispakket. Inmiddels wordt het olifantenverblijf in Emmen aangepast. En de afgebroken slagtand van de onfortuinlijke Razda zal te bewonderen zijn in het ‘Prins Bernard museum’ te Otterlo. 17
Je verlangt tijdens bovengenoemde kamerdebatten steeds vaker naar voormalig VVD coryfee Erica Terpstra. Of het nu over bejaarden ging, sporters of het asielbeleid, zij wist als geen ander de vinger op de zere plek te leggen en debatten kort en duidelijk te houden. In onze ogen is Erica nog altijd de ‘Moeder aller sporten’. Ik realiseer mij als we het over Erica Terpstra hebben dat ik niet erg objectief ben. In ’97 stonden we met Erica op de Coolsingel tijdens de Rotterdam marathon. Het was een koude aprildag en Erica stond daar met een pimpelpaarse sjaal (ze maakte destijds deel uit van het omstreden paarse kabinet Kok) en een winterjas die meer weg had van een skipak. Belangstellend, enthousiast en oprecht geïnteresseerd. Zo leerden wij haar kennen. Later richtten we de ‘Erica Terpstra fanclub’ op en noemden we ons hardloopcircuit het ‘ET hardloop klassement’. Ik ontving een verjaardagskaart voor mijn 30ste verjaardag en een handgeschreven brief welke ik uiteraard mijn leven lang zal bewaren. Na 8 jaar voorzitterschap van het NOC&NSF heeft ze haar eigen reisprogramma op tv en zien we haar kuchend en proestend aan de waterpijp in een Jordanese woestijn, in een kruidenbad met de Dalai Lama en parachute springen vanaf de Chinese muur. Naar verluidt komt er nog een aflevering dat ze met een sneeuwscooter de Kilimanjaro opgaat en een kampeervakantie op Alaska. Erica is eigenlijk net zo’ n fenomeen als…………………….inderdaad, Lance Armstrong !
18
Het is zondag 30 oktober. Plaats van handeling : Het Loetbos in de Krimpenerwaard. Op het programma staat de Natuurmarathon georganiseerd door atletiekvereniging Start Lekkerkerk. Als er een prijs bestaat in de categorie ‘meest unieke sportevenement in de Krimpenerwaard’ dan staat de winnaar vast. Een uitmuntende organisatie, veel publiek, een fabelachtig parcours, fraaie herinneringen voor iedere deelnemer, optreden van de Bigband Krimpen, verwarmde kleed – en massageruimtes en een enorme ‘feesttent’ met alle denkbare versnaperingen. Het Loetbos heeft in deze herfstperiode een kleur die het midden houdt tussen pimpelpaars, bloedrood, donkerblauw, zachtroze en ‘Armstrong geel’. De mooie herfst maakt de wedstrijd compleet. Als ik om klokslag 11.00 uur van start ga voor mijn eerste wedstrijd sinds Hemelvaartsdag 2010 is de temperatuur inmiddels opgelopen naar niet herfstachtige waarden. Nu mijn tweede duursportleven is aangebroken hoef ik niet meer een marathon af te leggen binnen de 3 uur of 36 minuten te doen over 10 kilometer. Genieten, om mij heen kijken en op een andere manier fietsen en lopen. Na de eindstreep is daar Mels van der Ruit. De excentrieke Lekkerkerker, bedenker en uitvoerder van dit sportevenement en bekend in de hele Krimpenerwaard heeft voor iedere deelnemer een positief woord en is de enige juiste pr man voor de loopsport. Ik bedenk mij na afloop opeens dat ik klaar ben voor de horrorwinter :
19
-‘Langs bevroren sloten wil ik gaan’ -‘Nooit meer in de file staan’ -‘Met plezier trek ik mijn klapschaatsen aan’ -‘Dag besneeuwde boerderij, wit kronkelpad, nu recht en plat’ -‘Warme “Sjokomelk” en Jupiler van het vat’ -‘Ik hou van Holland met een traan…………………..!!’ Ik wens een ieder alvast een mooi najaar en een fraaie winter Ab de Kluijver
20
Vorig jaar kreeg ik een aanstekelijke mail van Wim Nobel. Op een overenthousiaste manier promootte hij de Krimpenerwaardmarathon als was hij de organisator van de New-York marathon en ik Gebreselassie en bij het lezen van de mail kon ik bijna niet anders dan spoorslags de wagen inspringen en de 100km die me van het Loetse Bos scheidde snel overbruggen. Dit was buiten de werkzaamheden daar in Lekkerkerk gerekend en bijna te laat arriveerde ik aan de start van deze toch wel bijzondere marathon. Net voor de start ontmoette ik de zeer sympathieke bokser-op-rustultra-loper-in-wording Pascal van Norden. Samen spraken we af dat deze thuismarathon van hem werd in het parcoursrecord dat we zouden afsnoepen van onze gezamenlijke vriend Jeroen Romijen. Zo gezegd zo gedaan en krom is de banaan! Pascal won in 2h44’ en ne paardenscheet. Sneller dan Jeroen het jaar daarvoor.Maar dat is allemaal geschiedenis. Ik kon, net zoals vele marathonfreaks, dit jaar weer kiezen uit een ruim aanbod op de marathonmarkt. Eindhoven, Etten-leur, Geldrop, Amsterdam…….En toch kiezen we weer voor de Krimpenerwaard. Waarom? Geen hond die het weet. Of toch wel. Als bescheiden marathonloper kies ik meestal voor de underdog.En dat is de Krimpenerwaard marathon wel. De underdog in al dat marathongeweld.Dit jaar zouden ze me niet bij mijn “pietje” hebben. Speciaal teruggekomen van vakantie aan de Belgische kust, vrouw en kinderen daar achterlatend, om thuis te overnachten zodat ik 21
’s morgens maar 112km moet rijden en geen 300. Op tijd uit bed, vroeg vertrokken en natuurlijk veel te vroeg in Lekkerkerk. De wegen naar Lekkerkerk zijn nieuw, mooi en recht.Aan de start amper 130 atleten, veel te weinig voor dit mooi stukje 42km. Ze verdienen hier veel meer. Ik heb in de grootste marathon gelopen in België en Nederland, zelfs in New-York, meestal en bijna altijd gratis (zelfs in New-York), maar ik betaal met graagte 15 euro voor deze zeer mooie marathon en ik begrijp zelfs niet waarom mensen 35euro en meer geven om in de grauwe marathon van bv Antwerpen te lopen. Hier kunnen we zelfs vooraf ons drinken afgeven, wat in de grootste marathons soms alleen voor de elite is. Maar goed. Ik sta aan de start, samen met de winnaar van de eerste editie, Jeroen Romijen.Het plan is heel eenvoudig. Vermits ik in training ben voor de 100 van Deventer op 13 november wil ik vandaag op trainingsniveau lopen, dat wil zeggen 3’45”/km zolang mogelijk aanhouden. Zolang mogelijk is tot aan 30km. Tot dan loop ik ook alleen, want na de start koos ik alras het hazenpad en heeft een enkeling nog even geprobeerd aan te pikken. Tussen 30 en 37 hots en bots ik van bult naar put in de Lekkerkerkse weiden en velden en gaat het tempo naar 4’15”/km. Nog even snel genieten van het overdonderende percussie/ djémbe werk wanneer we de schuur van Boer Koos doorvlammen. De laatste 5km wil de geest weer naar 3’45”, maar het lichaam niet, dus maken we een compromis van 4’/km. Het is echt stoempen, trekken en op de tanden bijten die laatste 5. Ze gaan me niet van harte af, maar het waanzinnige publiek dat ik onderweg tegenkom, 22
maar zeker ook in de laatste meters en aan de finish verzachten het afzien en zorgen er voor dat ik twee minuten sneller binnenkom dat de beste tijd ooit gelopen daar. Het is waanzinnig leuk aankomen in het Loetse bos. Het is een kruising tussen een veel te vroege kerstmarkt en een braderie. Het blijkt dat het parcoursrecord 150 euro’s opbrengt, iets wat ik pas een uur later verneem van Jeroen en wat iedereen blijkbaar wist behalve ik. Zeer tevreden en met rijkgevulde beurs rijd ik weer naar de Belgische kust. Onze herfstvakantie kan niet stuk. Wim, hartelijk bedankt dat je me zonder veel na te denken het nummer 69 hebt laten bezorgen. Marc Papanikitas
23
24
Krimpenerwaard Natuurmarathon 2011 Zondag 30-10-2011, Na bij de eerste editie toeschouwer en bij de tweede editie begeleider van de uiteindelijke winnaar (Pascal van Norden) te zijn geweest heb ik de stoute schoen aangetrokken en mezelf ingeschreven. Collega Wim Nobel heeft me de laatste twee jaar al enthousiast gemaakt voor deze marathon en deze omloop is voor mij op heel bekend terrein. In de voorbereidingen op vorige marathons heb ik met loopmaatje Marco van der Haar al menig kilometer gemaakt in deze prachtige polder. Vandaag is het zover, na een trainingsschema van ongeveer 4 maanden staan we om 10 uur in het startvak te trappelen om de Krimpenerwaard natuurmarathon te lopen. Geen gedrang, geduw en getrek voor een beter plekje zoals je bij grote marathons wel hebt, maar de ongeveer 100 deelnemers staan rustig in het vak. Vlak voor de start komt nr. 102 nog aangelopen, onder luid applaus sluit hij achteraan. Het startschot klinkt en weg zijn we. Heerlijk dat je meteen je eigen tempo kan lopen en er geen struikelpartijen zijn. De eerste km is voorbij, 4’30” op de klok, perfect!! Mijn plan voor deze race is de eerste 30km rond de 4’30”/km te lpen, dan zien hoe het weiland en de rest van de onverharde stukken erbij liggen en hoeveel er nog in de batterij zit.Al snel is het lopersveld uit elkaar getrokken en zijn de snelle mannen zoals Marc Papanikitas, Jeroen Romeijn en Menno Lieven nog maar een klein stipje aan de horizon.
25
Zelf kom ik in een klein groepje te lopen waarbij ook de eerste dame zit. Bij ongeveer 2km slaan we rechtsaf het eerste onverharde stuk op, het draait allemaal lekker en onbewust loop ik weg van het net gevormde groepje. Normaal zou je dat zo vroeg in de marathon niet doen, maar ik weet dat Marco rond het 3km punt op me staat te wachten om me de rest van de race te begeleiden en van drinken te voorzien. Bij Marco aangekomen krijg ik meteen te horen dat Marc P. alleen vooraan loopt en ik op dat moment als 10e. Gaaf, maar we zijn pas bij 4km en het is nog ver!!Tussen de 8 en 9 km passeren we de start/finish en beginnen we aan de grote lus, hier staan nog twee collega’s (die eventjes de tien meepikken) me aan te moedigen. Vlak voor het 10km punt hoor ik een loper hard dichterbij komen, zelf hoop ik dat dit een loper is die zich aan het warmlopen is voor de 10km wedstrijd die straks gaat starten, maar helaas. Jacco van Buuren komt me werkelijk voorbij vliegen en loopt meteen bij me weg. Van zijn tijden kan ik alleen maar dromen, dus lekker laten lopen. Voorlopig loop ik nu op de 11e plaats en is het gat met de groep achter me groot genoeg. De kilometers vliegen voorbij en het schema van 4’30”/km is vooralsnog goed vol te houden. Hier en daar staan familie en vrienden langs de kant om de lopers aan te moedigen en ook de verkeersregelaars houden hun handen niet stil. Fijn gevoel als je na wat eenzame kilometers weer wat aanmoedigingen krijgt. In de verte zie ik een loper voor me en ik merk dat het gat eerder kleiner wordt dan groter. Bij de drankpost vlak voor het 20 kilometerpunt gaat deze loper even wandelen om te drinken 26
en ik ga er voorbij, gelijk rechtsaf over ca 1,5km gravel/gras op naar het halve marathon punt. Tempo is nog steeds goed en ik loop weer 10e. Aan het eind van dit stukje staan er een hoop bekenden te kijken waaronder ook mijn lieve schatten Sandra en Indy. Dit is echt een kippenvel moment als je de blik van je meisjes ziet als je aan komt rennen, hierdoor schoot het tempo even flink omhoog en volgens de gps van Marco zelfs een stukje op 4’00”/km. We draaien weer terug en komen nogmaals langs het punt om opnieuw met kippenvel door te lopen op naar het 25km punt. De wind is stevig in de open polder en ik merk dat ik iets meer moet werken om het tempo vast te houden. Logisch na 25, maar nog 5km en dan begint deze marathon pas écht.Voor me zie ik een loper waarvan het beste ook al af is. Ik nader hem snel en bij 29km is het dan ook erop en erover. Yes: 9e !! Wie had dat gedacht, voorlopig binnen de top 10 bij een marathon!! Bij 30km, 2h15’ op de klok, nog helemaal volgens plan ondanks dat de kilometers flink zwaar beginnen te worden. Marco fietst mee tot waar ik het weiland indraai en pikt me weer op waar ik uit het weiland kom. Mijn tempo is op de graslanden niet meer vol te houden, maar gelukkig blijf ik nog wel geconcentreerd lopen. Door de stal met djembe band waar de trommels me flink opzwepen. Na weer een grasstrook ben ik weer bij mijn begeleider, helaas moet ik echt even aan de kant voor een sanitaire stop. Tijdens deze korte stop kijk ik meteen even achterom en zie dat de loper die ik bij 20km ingehaald heb niet ver achter me loopt. Snel weer verder zo goed en zo kwaad als dat nog gaat. Door de Berkenwoudse driehoek op naar het 35km punt. 27
Het wandelen staat me nader dan het lopen, maar door de juiste woorden van Marco weet ik deze gedachte uit mijn hoofd te zetten. Op naar de laatste grasstrook ook wel Elserkade genoemd en dan nog 5km asfalt naar de finish.De loper achter me komt steeds dichterbij en ik vrees dat hij me straks nog voorbij steekt.Toch weet ik op de harde ondergrond weer in mijn ritme te komen en het tempo weer naar 5’00”/km te brengen. Met nog 2,5km te gaan passeren we de laatste drankpost waaraan ik voorbij loop. Gelukkig stopt de loper achter me bij deze post voor z’n laatste vocht en is het gat weer geslagen. Met nog 2km te gaan moeten we rechtsaf het fietspad op door het Loetbos. Ik probeer nog iets tempo te verhogen, maar waar het hoofd wel wil, willen de benen niet meer. Het gevolg hiervan is een verkramping in mijn linker hamstring. Versnellen gaat niet meer, dan maar in dit tempo doorlopen. De blijdschap begint al met nog 1km te gaan, het is me weer gelukt. De marathon zit er bijna op en ondanks het zware parcours mag ik een nieuw pr noteren. Bijna 4 minuten sneller dan ik ooit was. Mijn klok zet ik stil op 3h18’32” en kom als 9e over de finish. Tevens 8e Nederlander bij deze internationale marathon!!!Redelijk fris ontvang ik een dikke knuffel van Sandra en Indy en vele felicitaties. Hierna wandel ik richting kleedruimte om droge kleding aan te trekken en te genieten van een welverdiende massage. Hier hoor ik ook van de winst van Marc P. die tevens het parcours record van collega/loopmaatje Pascal heeft verbeterd. Menno 2e en Jeroen (winnaar 1e editie) 3e.
28
De rest van de dag is de glimlach niet meer van mijn gezicht weg te toveren en als ik aan deze dag terugdenk, komt die lach meteen weer terug.Deze marathon is er één die zeker een groter startersveld verdient, zolang het wat mij betreft maar binnen de perken blijft.Wat is deze polder mooi, maar wat is het stuk tussen 30 en 37km zwaar! Iedereen die heeft meegewerkt om deze marathon tot stand te brengen, begeleider Marco en supporters: BEDANKT!!!!!!!!! Met sportieve groeten, Arjan Nomen
29
30
Natuurmarathon 2011
Deze keer wel goed gegaan !!!!!!!
De eerste editie kreeg ik een dag voor de wedstrijd een griepje waarvan men zei dat een marathon lopen in deze situatie zwaar onverstandig zou zijn. Ik had ’s morgens nog wel mijn loopkleren aangedaan maar werd er even zo snel weer uit getrokken door vrouwlief want met 40+ een marathon lopen is niet bijdehand, tenminste niet als dit het aantal graden is wat de koortsthermometer aangeeft. De tweede editie vorig jaar wel gelopen maar niet op een manier waar je van droomt zullen we maar zeggen. In mijn agenda stonden dit jaar twee loopjes die ik heel graag goed zou willen volbrengen. De zestig van Texel en de marathon in ons polderlandschap waren de hoofdacts en al het andere loopgebeuren slechts middelen om bovenstaande te bereiken. Het is iets anders gegaan en na het drama (wat is drama?) op Texel en de voorgaande natuurmarathon edities indachtig kreeg deze aflevering in de krimpenerwaard voor mij een ietwat beladen spanning en was het alsof er examen gedaan moest worden. In de loods (kleedkamer) is de sfeer ontspannen,bekenden worden begroet,handjes geschud,praatjes gemaakt en ook veel naar het toilet gelopen. Tijdens de lange duurlopen die op de zondagen met de groep gedaan werden was er de afspraak gemaakt dat er net onder de 4 uur gefinisht zou worden en Martin Dijkstra de persoon waar net achter, soms naast maar absoluut niet vóór gelopen mocht worden. Direct na het startschot was het groepje geformeerd en het tempo het juiste. Van de ‘’zondagochtendgroep” zaten er zes lopers bij waarvan er een paar mee zouden lopen tot 22km, zij hadden de marathon van Athene twee weken later op het progamma staan. Blijkbaar vonden meer mensen het tempo lekker want na 1 kilometer gelopen te hebben was de groep 15 man groot.
31
Het natuurpad na twee kilometer ging in ganzenpas maar bij het opdraaien van de Ouderkerkse tiendweg was de groep meteen weer compact. Als we aan het eind van de tiendweg zijn mag Martin een paar meter voor de groep uitlopen om op zijn vrouw Roos wat indruk te maken die daar als verkeersregelaar staat. Als we bij de hooiberg doorkomen lijkt het weer een feestje en heel even lopen we eigenlijk iets te hard maar Martin trekt gelijk weer aan de rem zodra we uit het zicht van de mensen zijn. Het lijkt wel een lange duurloop zoals we die op de zondagen gedaan hebben met grotendeels dezelfde mensen en er wordt gepraat en gelachen en natuurlijk is er altijd Martin die er erg in houdt dat het tempo goed blijft. Na iets meer dan 19 km lopen we over het Beyerse pad en inmiddels zijn er een paar mensen uit de groep vertrokken om een snellere tijd te lopen dan wij. We komen op de helft door in 1.57.26 en er is geen vuiltje aan de lucht. Als we weer op het asfalt zijn is het leuk om de ‘’concurrentie’’ aan de andere kant van het water te zien lopen, zij hebben het keerpunt al gehad. Het moment van het afgesproken uitstappen is aangebroken van twee mensen en de heren worden bedankt voor de gezelligheid, overigens huppelt de derde persoon die ook uit zou stappen nog steeds vrolijk mee en zou 4 min eerder finishen dan groep Martin. Met mij gaat het heerlijk en heb nog steeds niet het gevoel dat ik al over de helft ben. Als we bij het 30 km punt het weiland in lopen is de groep al aardig wat kleiner geworden en wij vervolgen onze weg met nagenoeg hetzelfde tempo als we ook op het asfalt liepen. De schuur met de jambe is wederom een succes en vol goede moed lopen we over het graspad richting Perkouwse 3hoek. Plotseling en zonder waarschuwing probeerde mijn maag naar buiten te komen en de krampen in mijn buikje waren even van dien aard dat lopen onmogelijk was, Martin kijkt even om maar ook Erik Tolhoek uit Krimpen a/d ijssel (ook zondaggroep) had de afspraak gemaakt om 32
binnen de vier uur te lopen en stilstaan staat niet in het tijdschema. De opgelopen achterstand kan ik binnen de kilometer goed maken en gek genoeg gaat het lopen alleen maar makkelijker, inmiddels is Arno Ruiter er met de fiets bij gekomen. Als ik op het 35 km punt last krijg van hetzelfde ongemak moet ik de jongens laten gaan en als ik weer kan lopen is er een gat van zeker 300 meter en besluit ik dat ik toch ga proberen om er weer naar toe te lopen alleen zal dat niet te snel moeten. De Elzerkade heb ik nog nooit zo snel en makkelijk belopen en ik snap er niks van dat ik zo sterk ben. Ik krijg de heren weer in het zicht en net als ik de laatste versnelling wil inzetten is het weer raak en is het bukken en braken. Ik baal er stevig van en volgens Arno kan je het weg puffen en gewoon blijven lopen. Weg puffen, het is godver geen bevalling hoor ik mezelf zeggen maar kom toch weer in beweging en het klokje laat zien dat ik die 4 uur makkelijk kan halen. Arno heeft bijna moeite om te volgen want net uit gips en al 1 dag zonder krukken valt toch niet mee maar dat zal mij een rotzorg zijn want ik ga als een speer en loop nu al te lachen met nog twee kilometer te gaan want zo een marathon lopen is een heerlijkheid en dat is echt te danken aan Martin die alles bij elkaar heeft gehouden. Ik ben er bijna en er loopt niemand achter me en voor me ook niks,alleen naar de streep zegt Arno en geniet ervan jongen terwijl hij in zijn rem knijpt. Nog honderd meter, veeg wat snot en kwijl van mijn gezicht want je weet maar nooit wie je staat op te wachten, de speaker roept mijn naam en ik hoor U2 uit de boksen galmen en zie al die klappende mensen staan, wat een onthaal, geweldig en wat een bevrijding, kom over de streep in 3.57.28 en val in de armen van………… Martin,heb ik daar nou mijn gezicht voor schoongeveegd. Wim Nobel
33
Wit, rood, zwart. Dit was voor mij al weer de derde keer Krimpenerwaard Marathon, De eerste editie in 3.44 hr met pijn (lees kramp) uitgelopen, de tweede maal in 3.40 met in de laatste drie km pijn en in negative split, zou deze keer toch heel wat beter moeten aflopen. Het weerbericht was heel de week al goed, geen regen, dus het laatste stuk zou er goed bijliggen dus ik had er “zin an” om de marathon iets sneller te lopen en weer in negativesplit. Ik had daar ook zo goed als mogelijk op getraind, lange wisselduurlopen met op het eind wat snellere stukken, hoewel de omstandigheden thuis en op het werk geregeld verhinderden om de planning in de training te realiseren. Maar 34
heel vaak is de dag zelf bepalend en ik had er een redelijk vertrouwen in dat het goed zou aflopen. Lekker vroeg opgestaan om rustig zonder stress te eten en te drinken, op tijd op weg om geen haast te hebben voor start nummer en om de flesjes af te geven ed kwam ik aan bij de schuur en ik zag dat het weer fantastisch was georganiseerd. Een tent waar van alles was te krijgen, aparte plek voor ophalen nummers en na inschrijven en de goed (soms te goed ) verwarmde omkleedruimte waar de masseurs al hun tafels aan het opstellen waren. Nog bedankt Ton, ik kwam maandag weer lekker recht vooruit de trap af. Ik had van Wim al gehoord dat de inschrijvingen niet al te best liepen, en dat er werd gehoopt op een groot aantal naschrijvingen. Vreemd, het is een prachtige goed georganiseerd evenement en valt prachtig tussen de andere marathons. Maar goed, ik stond dus met zo’n 75 man en vrouw klaar om om tien uur wegeschoten te worden. Het was weer een prachtige belevenis en het zag er tot aan 21 km goed uit om die negative split en een iets snellere eindtijd te halen, mijn flesjes stonden bij iedere post keurig klaar, veel vrijwilligers bij de verschillende kruispunten en keerpunten, totdat mijn linkervoet steken begon te geven. Een kwaaltje die steeds meer op begint te spelen, en dat werd steeds erger. Bij de 30 km had ik de moed opgegeven dat het wel minder zou worden en ben dan maar lopend en wandelend om de pijn te laten zakken verder gegaan. Zonder enige spijt hoor, want bij de 30 km begon juist het mooiste stuk, en dat mag van mij wel veel eerder beginnen. Is 35
het geen leuk idee om er volgend jaar een Trail van te maken? Schrijf mij dan maar alvast in. Rustig lopend en wandelend in 4.08 hr binnen waar bij de finish iedereen als held word onthaald, beetje uitrusten, masseren en weer om 16.00 hr thuis met de beentjes hoog terugkijkend op weer een mooie editie van de Krimpenerwaard. Jammer voor de organisatie dat het aantal deelnemers tegenviel, hoewel dat bij de andere afstanden blijkbaar niet zo was. Nogmaal, deze marathon verdient meer en naast een witte, rode en nu zwart T/shirt zou een blauwe erbij heel goed staan.Bedankt voor jullie inspanningen tijdens de dag en wellicht tot volgend jaar,Ron Aret
36
Lopen en vakantie 2011 Het is 1 Juli als we op de boot staan die ons naar Texel zal varen waar wij onze vakantie zullen doorbrengen,Texel het eiland waar ik verliefd op ben maar op tweede paasdag van dit jaar teleurstellend heeft moeten uitstappen tijdens de zestig van Texel waar voor mij het avontuur na 44km over was. Mentaal en fysiek geknakt was ik en het lopen had voor mij geen enkele betekenis meer en als ik mijn vrouw niet had gehad was ik waarschijnlijk nooit meer begonnen met lopen. Zij was het die me weer een beetje aan het lopen heeft gekregen en de ’’allang’’ geplande vakantie naar juist Texel bleek een goede keuze want hier ben ik weer begonnen met lopen zoals lopen bedoeld is.
37
De dag van aankomst is zonovergoten en in de avond maken we een fietstochtje en ben ik al aan het inventariseren waar ik mijn eerste rondje zal doen. Den Hoorn is de plaats waar wij in de buurt op een camping staan en is het eerste plaatsje wat je tegenkomt als je van de pont af komt en vanuit ons huisje keken we zo tegen de duinen die er uitnodigend bij lagen, er waren meerdere manieren om door deze duinen naar het strand te gaan. Ik besluit alle manieren te doen en de eerste keer kies ik voor een prachtig slingerend pad dat alleen te bereiken is als je een wildrooster met draaihek passeerde. Het is een groot natuurgebied dat ook nog eens bevolkt wordt door een kudde prachtige paarden en grote,statige langharige lichtbruine koeien en de waakzame stier die er bij loopt boezemt gezag in en als ik de bordjes moet geloven bij het betreden van dit gebied is het aan te bevelen afstand te bewaren van deze grazende veestapel. Het pad is er een van kleine schelpjes, en lopen over deze ondergrond is heerlijk en voor ik het weet is de 3km die dit pad lang is op zijn eind en ga ik over wildrooster en door draaihek richting strand dat na een heuveltje bereikt is. Vanaf strandpaviljoen (paal 9) tot volgend paviljoen (paal 12) werk ik mijn eerste strandtraining af. Het is laag water en het is heerlijk om zo over het zand te lopen en als ik bij paal 12 het strand afga is het door de duinen terug een feest om te lopen en ik geniet weer alleen met mijn gedachten. Op zondag ga ik via wat fietspaden een klein beetje richting De Koog en de duinen van Texel weet ik de hele tijd aan mijn linkerkant en als ik bij het bos De Dennen aankom doe ik er een klein rondje dat ik later deze vakantie nog een keer tegen kom maar daar had ik op dat moment geen weet van. De terugweg is voor mij bekend terrein want hoewel tegengestelde richting, is dit een gedeelte van het parcours van de Zestig van Texel en het was op dit punt waar Arno mijn drinken aangevuld heeft en ondanks dat het nog maar het 15 km punt was had ik het al aardig lastig maar 38
daar is nu geen sprake van en dans ik even later de duinen op en af naar het chalet om lekker in het zonnetje een pint open te trekken. De volgende dag hadden we aardig wat op het progamma staan maar tijd zat om een klein rondje te doen door strand en duin en het lijkt wel alsof ik nu al makkelijker loop dan de eerste training. Tijdens een fietstochtje attendeerde Ellie mij op een flyer van een loopje en deze was op woensdag en het betrof een strandloop over 8 km die zou starten bij De Krim en dat is dan weer een strand dat we vinden als we naar De Cocksdorp rijden. Op woensdag in De Burg een nieuw loopshirt gescoord en nadat we een heerlijke dag hadden doorgebracht op de fiets en na ’s avonds een lichte maaltijd gingen we naar De Krim , ik weet niet wat me te wachten staat. Het is windkracht 6 en het voelt fris aan en met alleen maar wat luchtige loopkleding sterf ik van de kou maar je bent een bikkel of niet soms zei Ellie die dan weer wel zo slim was om warm aangekleed naar het strand te lopen. Startnummer krijg je niet maar een kartonnetje waar je je naam op zet en met een elastiekje om je pols moet doen, hoe simpel kan het zijn. Het parcours is zeker zo simpel, 2 km wind tegen, 4 km wind mee en 2 km wind tegen en klaar ben je. Ongeveer 50 deelnemers waarvan de meeste eilanders en wat badgasten waarvan ik er één ben en een paar verdwaalde Duitsers die de strijd met elkaar aan gaan. Ik voel me heel wat want ik denk even dat ik erg goed ben en met zo’n nieuw shirt kan me niets gebeuren dus na het startschot vlieg ik er vandoor. Het duurt ongeveer 50 meter denk ik, en alle eilanders stuiven me voorbij terwijl ze nog gezellig aan het keuvelen zijn met elkaar, natuurlijk pik ik aan en dat hou ik zowaar een paar honderd meter vol maar als er een gaatje valt waait Wimmie er letterlijk en figuurlijk af en vervloek ik de storm die net nu zo keer gaat.
39
Ik zie een oranje hesje en weet dat daar het keerpunt is en zal ik 4 hele kilometers voor de wind kunnen lopen en ik herstel gelukkig wat en als ik bij de doorkomst Ellie zie staan doe ik er nog een tandje bij en voor ik weet zie ik al weer een hesje en is het nog maar 2 km, tegen de wind in, dat dan weer wel. In die laatste 2 km ga ik zowaar mensen inhalen en bedenk ik me dat er nog meer mensen zijn die zich misrekend hebben en ik put hier nog wat kracht uit om te proberen nog wat mensen te verschalken. Met snot, kwijl, slijm uit mond en neus maar superblij kom ik over de streep en realiseer ik me des te meer hoe bevoorrecht ik ben. Na afloop is er nog een prijsuitreiking want op het kartonnetje stond een nummer en als je geluk had viel daar een prijs op,dat geluk had ik dus niet. Na nog een praatje met die en gene en de uitnodiging om een zondag mee te doen aan een boscross gingen we over het inmiddels donkere eiland naar de camping terug. Op de donderdag doe ik wat lopen betreft niet veel maar de vrijdag ga ik via de Mokbaai door de duinen over De Hors naar het strand en dat betekent dat je vanaf het moment dat je door de duinen heen bent je ongeveer drie kilometer strandduinen en zand zal moeten trotseren voordat je echt op het strand bent. Deze dag is het na een hele tijd weer eens zover dat ik twee uur achter elkaar weet te lopen en het viel niet tegen ondanks de stevige wind. De zaterdag is het mooi weer en hadden we veel plannen en lopen was daar geen onderdeel van en bovendien was het de bedoeling dat ik op zondag mee ging doen aan een boscross. Op zondag moest er zelfs een wekker gezet worden want er is een wedstrijdje en deze zou plaats vinden in het bos De Dennen. Aangekomen op plaats van bestemming zonder Ellie die uitslapen prefereerde boven vieze zwetende mannen was een weerzien van inmiddels wat bekende gezichten want veel deelnemers van de strandloop stonden ook hier aan de start. 40
Het waren twee rondjes door een prachtig dennenbos met nogal wat heuveltjes dat ook nog door een stuk duinen ging en derhalve best zwaar was maar het ging erg goed en met de eindtijd van 41.08 over de totaal 8,6 km was ik dik tevreden temeer omdat ik van de lopers die bij de strandloop voor me zaten ik er nu aardig wat te snel af was De prijsuitreiking ging op dezelfde manier als op het strand en ook nu was er geen prijs voor mij maar het fijne gevoel en het mooie weer kon geen prijs tegen op. De week die volgde heb ik nog wat langere en wat korte trainingen gedaan en ondanks dat de laatste twee dagen de regen het eiland teisterde was de vakantie geslaagd. Wim Nobel
41
42
43
Contributie De contributie wordt elk jaar tijdens de algemene ledenvergadering voor dat betreffende jaar vastgesteld. Voor 2009-2010 gelden de volgende bedragen: Senioren: € 30,= Junioren:€ 15,= Donateurs: € 7,= Zo spoedig mogelijk na de Algemene Ledenvergadering ontvangen alle leden een schrijven met het verzoek de verschuldigde contributie voor 1 april van dat jaar over te maken. Nieuwe leden ontvangen, na schriftelijk te zijn aangemeld, een brief met de bevestiging van de inschrijving en het verzoek de verschuldigde contributie over te maken op bankrekeningnummer 33.57.00.101 of op gironummer 88764 t.n.v Atletiek vereniging Start Lekkerkerk. Bij aanmelding voor 1 juli is voor het gehele kalenderjaar contributie verschuldigd, bij aanmelding tussen 1 juli en 1 oktober is 50% van in de algemene ledenvergadering vastgestelde contributie verschuldigd. Donateurs betalen altijd het volledige bedrag. De contributie dient éénmaal per jaar te worden voldaan. Wij wijzen jullie erop, dat men lid is van onze vereniging nadat men zich schriftelijk heeft aangemeld. Dit betekent ook dat opzeggen schriftelijk gemeld dient te worden. Opzeggen en aanmelden dient te gebeuren via het correspondentie adres: Atletiek vereniging Start Lekkerkerk, p/a Reigerlaan 42, 2941 RH, Lekkerkerk. Zodra de contributie is voldaan kun je met korting kopen bij; De Vries Schoenen, Raadhuisplein 7 Lekkerkerk. (15% op Asics sportschoenen) Van der Velden Wielersport, Voorstraat 98, Lekkerkerk. (10% op hartslagmeters) GroeneHart Tuin en Parktechniek, Langedreef 15 Lekkerkerk (10% op een nieuwe machine) Trainingstijden Clubtrainingen: Maandag 19.30 clubhuis Dinsdag, Woensdag en Donderdag 19.00 clubhuis Overige Trainingsmogelijkheden: Zondag 09:30 uur “Hooiberg Loetbos”: (Duurloop vrouwen)
Zondag 10:00 uur “Grote parkeerplaats Loetbos” 44
