STADSGIDS NUTTIGE INFORMATIE. CONTACTEN: Guimarães Turismo Praça de S. Tiago Guimarães

NUTTIGE INFORMATIE S.O.S.

tel.: 112

OPENBAAR ZIEKENHUIS VAN GUIMARÃES

tel.: (+351) 253 540 330

PRIVÉ-ZIEKENHUIS VAN GUIMARÃES

tel.: (+351) 253 420 300

BRANDWEER

tel.: (+351) 253 515 444

GEMEENTEHUIS

tel.: (+351) 253 421 200

GEMEENTEPOLITIE

tel.: (+351) 253 421 222

POLITIE VOOR OPENBARE VEILIGHEID (P.S.P)

tel.: (+351) 253 540 660

NATIONALE REPUBLIKEINSE WACHT (G.N.R.)

tel.: (+351) 253 422 575

TREINSTATION

tel.: 707 210 220

TAXI’S

tel.: (+351) 253 522 522 / tel.: (+351) 253 525 252

GET BUS (AIRPORT TRANSFERE)

tel.: (+351) 253 262 371

OPENINGSTIJDEN WINKELS: van maandag tot vrijdag : zaterdag:

9:00 > 13:00 15:00 > 19:00 9:00 > 13:00

APOTHEKEN

24 uur

WEKELIJKSE MARKT OP

vrijdag

RÁDIO FUNDAÇÃO

FM 95.8 mhz

RADIO SANTIAGO

FM 98.0 mhz

STADSGIDS CONTACTEN: Guimarães Turismo Praça de S. Tiago 4810 - 300 Guimarães tel: (+351) 253 421 221/41 fax: (+351) 253 515 134 e-mail: [email protected] www.guimaraesturismo.com

INLEIDING In de eerste helft van de 10e eeuw, op de plaats waar zich nu de stad Guimarães bevindt, was er een landgoed, de Quintana de Vimaranes. Na de dood van graaf Hermenegildo liet zijn vrome weduwe, gravin Mumadona, een rijke gravin van Galicische afkomst, hier in de tweede helft van de 10e eeuw een klooster – het Mosteiro de Santa Maria – en een kasteel bouwen. Het kasteel moest het klooster te beschermen tegen de constante dreiging van Normandische aanvallen vanuit het noorden en Moorse aanvallen vanuit het zuiden. In de loop der jaren groeide de nederzetting en aan het einde van de 11e eeuw kwamen D. Teresa, dochter van koning D. Alfons VI van León en diens echtgenoot, graaf D. Henrique, een edelman van Franse afkomst, zich hier vestigen. Volgens de overlevering is hier hun zoon – Afonso Henriques – geboren. Hij zal later, in de eerste helft van de 12e eeuw de eerste koning van Portugal worden. In Guimarães vond ook de beroemde veldslag Batalha de S. Mamede plaats, waarbij D. Afonso Henriques het leger van zijn moeder, D. Teresa, versloeg. Deze historische gebeurtenis heeft geleid tot de onafhankelijkheid van Portugal. 1

Het mag daarom dan ook niet verbazen dat Guimarães door de Portugezen wordt beschouwd als de wieg van Portugal! Deze unieke en bijzondere stad onderscheidt zich door haar uitzonderlijk goed onderhouden erfgoed, een dynamisch cultureel leven en is een stad waar de inwoners trots op zijn. Dankzij de restauratie van het erfgoed, waardoor het historisch centrum van Guimarães in 2001 door UNESCO wordt uitgeroepen tot werelderfgoed, en de culturele valorisatie als ontwikkelingsfactor, beschikt de stad nu over een uitgebreid netwerk van culturele voorzieningen. Hierdoor neemt Guimarães een vooraanstaande positie in op het gebied van kunst en amusement, zowel in Portugal als in het buitenland. Guimarães was in 2012 Culturele Hoofdstad van Europa en in 2013 Europese Sportstad. Het is een moderne stad die zich openstelt voor de wereld, met een sterke traditie van dialoog en een groot cultureel aanbod. Op de mooie pleinen en in de typische straten en steegjes van de stad proeft u de unieke sfeer van Guimarães... Welkom!

2

EEN WANDELING DOOR GUIMARÃES

3

1 CASTELO DE GUIMARÃES (KASTEEL VAN GUIMARÃES) NATIONAAL MONUMENT

Het Castelo de Guimarães werd gebouwd in opdracht van gravin Mumadona. Het doel van deze burcht was het klooster Mosteiro de Santa Maria te beschermen tegen de Normandische en Moorse invallen die het Iberisch Schiereiland in die tijd teisterden. Aan het einde van de 11e eeuw gaf graaf D. Henrique opdracht voor de bouw van het kasteel. Later, aan het einde van de 13e eeuw, liet koning D. Dinis het fort verbouwen. In de daarop volgende eeuwen probeerden andere vorsten hun stempel op het kasteel te drukken door verschillende

verbeteringswerken uit te voeren. In de loop der eeuwen werden echter nieuwe oorlogstactieken uitgevonden, zodat het kasteel zijn verdedigende functie verloor en stilaan in verval raakte. In de 20e eeuw wordt het kasteel gerestaureerd en vervolgens geklasseerd als Nationaal Monument. Tel. (+351) 253 412 273 www. pduques.culturanorte.pt

4

2 IGREJA DE S. MIGUEL (KERK VAN S. MIGUEL) NATIONAAL MONUMENT

De kerk Igreja de S. Miguel staat symbool voor de stichting van de Portugese identiteit. Volgens de overlevering zou koning D. Afonso Henriques hier zijn gedoopt. Binnen in de kerk, bij de doopfont, bevindt zich een inscriptie die dit bevestigt. De vloer binnenin de kerk is bedekt met grafstenen van edellieden die gevochten hebben voor de onafhankelijkheid van Portugal. In de loop der tijden liep het hoger gelegen deel van de stad – de plaats waar de kerk zich bevindt – geleidelijk aan leeg en raakte de oude Igreja de S. Miguel in verval. In de 19e eeuw werd de kerk onder leiding van Francisco Martins Sarmento, een vooraanstaande inwoner van Guimarães, in de oorspronkelijke stijl gerestaureerd. De laatste restauratie dateert van de 20e eeuw. De Igreja de S. Miguel is geklasseerd als nationaal monument. Tel. (+351) 253 412 273 www. pduques.culturanorte.pt

5

3 PAÇO DOS DUQUES DE BRAGANÇA

(PALEIS VAN DE HERTOGEN VAN BRAGANÇA) NATIONAAL MONUMENT

Dit majestueuze herenhuis uit de 15e eeuw werd gebouwd in opdracht van D. Afonso, een bastaardzoon van koning D. João I,
achtste graaf van Barcelos en eerste hertog van Bragança, in die tijd een van de rijkste en machtigste mannen van Portugal. D. Afonso woonde in dit paleis met zijn tweede echtgenote, D. Constança de Noronha, die bekend staat als de Duquesa Santa (Heilige Hertogin). Nadat hij weduwenaar was geworden, wijdde hij zich uitsluitend aan religieuze taken en aan de zorg voor de armen. Zijn enorm paleis stond toen permanent open voor de minderbedeelden. Het gebouw dat gedurende lange tijd verwaarloosd werd, huisvest nu een van de drukst bezochte musea van Portugal. Het museum beschikt over een uitgebreide collectie decoratieve kunsten uit de 17e en 18e eeuw. De opmerkelijkste stukken uit de verschillende collecties zijn de kopieën van de wandtapijten uit Pastrana – ontworpen door de schilder Nuno Gonçalves en waarop enkele episodes van de veroveringen in Noord-Afrika staan afgebeeld –, Vlaamse en Franse wandtapijten uit Aubusson, een collectie met drie oosterse Salting-tapijten, oosters porselein – met speciale aandacht voor het porselein van de Companhia das Índias –, Portugese faience vervaardigd in de toenmalige fabrieken, schilderijen, allerlei meubilair en een wapenverzameling. Het Paço dos Duques de Bragança staat sinds 1910 geklasseerd als Nationaal Paleis en is een officiële residentie van het Presidentschap van de Republiek. Tel. (+351) 253 412 273 www. pduques.culturanorte.pt

6

4 PERCURSO MUSEOLÓGICO NO CONVENTO DE SANTO ANTÓNIO DOS CAPUCHOS (MUSEUMPARCOURS IN HET KLOOSTER VAN SANTO ANTÓNIO DOS CAPUCHOS)

Het Percurso Museológico no Convento de Santo António dos Capuchos is een initiatief van de Santa Casa da Misericórdia de Guimarães dat dateert uit 2008. Deze liefdadigheidsinstelling houdt zich bezig met het behoud en de valorisatie van het artistiek en cultureel erfgoed. Het museumparcours bevindt zich in een klooster uit de 17e eeuw, in het midden van de Colina Sagrada (Heilige Heuvel). Het gebouw werd in 1842 door de Santa Casa da Misericórdia gekocht om dienst te doen als hospitaal. Het parcours is een kans om het roerend erfgoed van de instelling te leren kennen en te wandelen door de gangen, binnenplaatsen en kloostergangen van het imposante gebouw. De kerk van het klooster met zijn prachtige 18e-eeuwse sacristie staat ook open voor het publiek.

5 CONVENTO DE SANTA CLARA (KLOOSTER VAN SANTA CLARA)

Het klooster Convento de Santa Clara werd gebouwd in de 16e eeuw in opdracht van kanunnik Baltazar de Andrade. Het was één van de belangrijkste en rijkste kloosters van Guimarães, dat bekend stond om zijn heerlijke zoetigheden die de nonnen bereidden en verkochten. Enkele voorbeelden hiervan zijn de “toucinho do céu” en de “tortas de Guimarães”. Deze zoetigheden kunt u nog steeds proeven in de traditionele pasteibakkerijen van de stad. Op de barokke gevel van het gebouw bevindt zich boven het portaal een nis met een standbeeld van de patroonheilige. Boven het beeld houden twee engeltjes een bord vast met het jaar waarin de huidige façade werd gebouwd, namelijk in 1741. Het klooster werd ontruimd in 1834, het jaar waarin alle religieuze orden werden opgeheven. In 1891 werd er het seminarie van Nossa Senhora da Oliveira gehuisvest. Sinds 1975 is in dit gebouw het gemeentehuis van Guimarães ondergebracht. Tel. (+351) 253 421 200 www. cm-guimaraes.pt

Tel. (+351) 253 541 244

7

6 RUA DE SANTA MARIA (SANTA MARIA-STRAAT)

De middeleeuwse Rua de Santa Maria is één van de oudste straten van Guimarães. Ze speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van de stad omdat het een verbindingsweg was tussen het klooster (Vila do Mosteiro) en het kasteel (Vila do Castelo). In de straat woonden eeuwen lang geestelijken, edellieden en burgers van aanzien, zoals de kanunniken van de Colegiada de Nossa Senhora da Oliveira, waardoor het een elitestraat was. Net zoals alle middeleeuwse straten moet het een donkere, moeilijk toegankelijke straat zijn geweest, waar onophoudelijk emmers water uit de ramen werden gegooid. Vandaag de dag is het een van de mooiste en meest typische straten van het historisch centrum. Hier treft u naast de grote herenhuizen – waarvan sommige met wapens en smeedijzeren balkons versierd zijn – ook eenvoudige huizen met mooie houten balkons.

8

8 ANTIGOS PAÇOS DO CONCELHO (VOORMALIG GEMEENTEHUIS) NATIONAAL MONUMENT

7 PRAÇA S. TIAGO (PLEIN S. TIAGO)

Volgens de overlevering zou een beeld van de Heilige Maagd door de apostel S. Tiago (Jakobus) op een plein zijn geplaatst. Daarom heet dit oude plein, dat zijn middeleeuwse trekken heeft behouden, Praça de S. Tiago (sint-Jakobsplein). In de 11e eeuw hebben de Franken die met graaf D. Henrique naar Portugal waren gekomen hier een kapel laten bouwen voor de heilige. Het gebouw werd in de 17e eeuw afgebroken en vervangen door een andere kapel waarvan niets is overgebleven. Later werd hier ter nagedachtenis een sint-jakobsschelp en de eerste Latijnse woorden van de stadsrechten die door graaf D. Henrique aan Guimarães werden toegekend in de straatstenen gegraveerd: “Aan u mannen die naar Guimarães zijt komen wonen en aan al wie hier wilt wonen...”. [“Ad vos homines qui venistis populare in Vimarenes et ad illos qui ibi habitare voluerint...”].

9

Boven de arcaden die de Praça de S. Tiago met het Largo da Oliveira verbinden, bevindt zich het voormalig gemeentehuis (Antigos Paços do Concelho). In dit gebouw zetelden de mannen die de stad bestuurden. De bouw ervan zou aan het begin van de 14e eeuw zijn gestart en hebben geduurd tot halverwege de 15e eeuw, tijdens het bewind van koning D. Afonso V. Tussen de 16e en de 18e eeuw wordt het gebouw meermaals verbouwd. Later, in 1877, wordt op de gevel een beeld geplaatst van een krijger afkomstig van het oude douanegebouw. Volgens de overlevering staat deze krijger symbool voor de dubbele bijdrage van de inwoners van Guimarães aan de veroveringen in Afrika.

9 LARGO DA OLIVEIRA (PLEIN LARGO DA OLIVEIRA)

Volgens een legende zou dit plein zijn naam Largo da Oliveira te danken hebben aan een mirakel. Voor de kerk Igreja de Santa Maria de Guimarães zou een wegkwijnende olijfboom gestaan hebben. In 1342 zou de boom opnieuw bladeren en vruchten hebben gekregen nadat Pero Esteves, een koopman uit Guimarães die in Lissabon woonde er een Normandisch kruis had gezet. Het nieuws verspreidt zich als een mirakel van de Heilige Maagd Maria. Sindsdien wordt het plein Largo da Oliveira genoemd. Vanaf dan wordt de Heilige Maagd Nossa Senhora da Oliveira genoemd en de kerk Igreja da Oliveira. De olijfboom blijft op het plein staan tot hij in 1870 tegen de wil van de inwoners van Guimarães wordt omgehakt. Pas in 1985, met de laatste werken aan het plein, wordt er een nieuwe boom geplant op de plek waar de oorspronkelijke olijfboom zou hebben gestaan. Op de steen die rond de boom is geplaatst, staan drie belangrijke jaartallen in de geschiedenis van de boom geschreven: 1342, 1870 en 1985.

10

11 PADRÃO DO SALADO (SALADO-MONUMENT) NATIONAAL MONUMENT

10 IGREJA DA NOSSA SENHORA DA OLIVEIRA (KERK VAN NOSSA SENHORA DA OLIVEIRA) NATIONAAL MONUMENT

De oorsprong van de kerk Igreja de Nossa Senhora da Oliveira dateert uit de tijd van gravin Condessa Mumadona Dias en de stichting van de stad Guimarães.Het klooster ter ere van de Verlosser van de wereld, de Heilige Maagd en de Heilige Apostelen die gravin Mumadona in de 10e eeuw laat bouwen, geven in de 12e eeuw aanleiding tot een kapittelkerk. Tijdens de middeleeuwen ontpopt de Igreja de Nossa Senhora da Oliveira zich tot een belangrijk religieus centrum van het Iberisch schiereiland omdat ze zo populair is bij de bedevaarders die naar Santiago de Compostella trekken. Met de oprichting van de republiek in 1911 wordt het kapittel opgeheven. De kerk wordt in de loop der tijden meermaals verbouwd, zodat er kenmerken van verschillende tijden en stijlen in terug te vinden zijn. Tijdens de laatste verbouwing in 1967 wordt een groot deel van de gotische invloed hersteld, nadat de kerk in 1830 een neoclassicistische hervorming had doorgaan. De Igreja de Nossa Senhora da Oliveira is ongetwijfeld een van de monumenten in Guimarães met een grote historische waarde. Tel. (+351) 253 416 144

11

Het gotisch kapelletje Padrão do Salado werd opgericht ter herinnering aan de overwinning op de Moren tijdens de Slag bij Salado in 1340, in het zuiden van Spanje. Voor deze slag riep Afonso XI van Kastilië de hulp in van de Portugese koning Afonso IV. Vlak bij het kapelletje staat een Normandisch kruis dat door Pero Esteves, een rijke koopman uit Guimarães die in Lissabon woonde, werd geschonken. Het kruis in kalksteen was oorspronkelijk verguld en in verschillende kleuren geschilderd. Aan een zijde staat Christus aan het kruis en aan de andere kant de Heilige Maagd afgebeeld. Op de voet zijn afbeeldingen van heiligen te zien.

12 MUSEU DE ALBERTO SAMPAIO (MUSEUM ALBERTO SAMPAIO)

Het Museu Alberto Sampaio werd in 1928 opgericht om de collecties van het opgeheven kapittel Colegiada de Nossa Senhora da Oliveira en andere kerken en kloosters van de regio Guimarães die toen eigendom waren van de Staat onder te brengen. Het is gelegen in het hart van het historisch centrum, op de precieze plaats waar gravin Mumadona in de 10e eeuw het klooster stichtte en waarrond de nederzetting zich verder zou uitbreiden. Omdat het is gehuisvest in het gebouw dat vroeger aan het kapittel toebehoorde, heeft het een grote historische en artistieke waarde. Een bewijs hiervan zijn de koorgang en de middeleeuwse zalen er omheen, het oude Casa do Priorado (priorhuis) en de Casa do Cabido (huis van het kapittel). De belangrijke collecties beeldhouwwerken (zowel architecturale beelden als figuren en beelden van graftomben), dateren uit de middeleeuwen en de renaissanceperiode en zelfs tot de 18e eeuw. De collectie edelsmeedwerk behoort tot de beste van het land. Enkele opvallende stukken zijn de

romaanse kelk van D. Sancho I, de afbeelding van Santa Maria de Guimarães (13e eeuw), de processiekruisen en het schitterende gotische altaarstuk in verguld zilver die de geboorte van Christus voorstelt, uit het einde van de 14e eeuw. Een ander belangrijk stuk is het militaire kleed dat koning D. João I droeg tijdens de Slag bij Aljubarrota, het fresco uit de 16e eeuw dat de Onthoofding van de Heilige Johannes de Doper voorstelt en een collectie schilderijen uit de 16e tot 18e eeuw, barok en maniëristisch houtsnijwerk, geborduurde priestergewaden, tegels en aardewerk. Tel. (+351) 253 423 910 masampaio.culturanorte.pt

12

13 CASA DA RUA NOVA (HUIS IN DE RUA NOVA)

14 IGREJA DA MISERICÓRDIA (KERK VAN MISERICÓRDIA)

Het huis Casa da Rua Nova, op nummer 115 van de Rua Egas Moniz is al zeer oud, maar de exacte bouwdatum is niet te bepalen. Het restauratieproject van dit huis is van de hand van de architect Fernando Távora, die hiervoor in 1985 de Europa Nostraprijs heeft ontvangen. Het project had een voorbeeldfunctie en was een stimulans voor de restauraties die in daarop volgende jaren in het historisch centrum zijn uitgevoerd. Het werd in 2001 door UNESCO geklasseerd als werelderfgoed. Het gehanteerde criterium bij de renovatiewerken bestond erin de structuur van het gebouw te verstevigen maar de inrichting te behouden. Er werd hiervoor een beroep gedaan op lokale arbeidskrachten en gebruik gemaakt van traditionele materialen en technieken om zo de oorspronkelijke bouwstijl, vorm en sfeer te bewaren.

De bouw van de in 1606 ingewijde Igreja da Misericórdia is begonnen in 1588. Een jaar na de inwijding, in 1607, begonnen de verbouwingswerken aan de gevel, die duurden tot 1640.
 De kerk heeft een langwerpige plattegrond en een maniëristische façade. Aan de voorgevel bevinden zich twee medaillons geflankeerd door twee zuilen en een met glas bedekte nis met een beeld van Nossa Senhora da Misericórdia. Binnenin bestaat de kerk uit een rechthoekig schip en hoofdkapel, bedekt met een bepleisterd tongewelf. Opmerkelijk zijn het hoofdaltaarstuk dat dateert van het einde van de 18e eeuw, de preekstoelen uit 1781 en een Iberische orgelkast. De kunstcollectie bestaat uit twee grote, opmerkelijke schilderijen: één op doek dat Nossa Senhora da Misericórdia afbeeldt en een ander uit 1616 op hout geschilderd dat de Maria-Visitatie voorstelt. Tel. (+351) 253 415 457

13

de openbare tuin naar een andere plek en wordt in het midden van de Largo do Toural een standbeeld van D. Afonso Henriques geplaatst. Toural is tegenwoordig, sinds de meest recente werken in 2011, een groot plein dat de prachtige oostelijke gevel in “pombalino” stijl eer aandoet. Toen werd ook de 3-delige fontein in renaissancestijl teruggeplaatst. Deze fontein werd in 1583 op het Toural-plein geplaatst maar in 1873 overgebracht naar het plein Largo Martins Sarmento, waar hij tot 2011 is blijven staan.

15 LARGO DO TOURAL (TOURALPLEIN)

Het plein Largo do Toural wordt vandaag de dag beschouwd als het hart van de stad. Het heeft echter altijd een sociale functie gehad als ontmoetingspunt voor de inwoners van Guimarães. In de 17e eeuw was Toural een buiten de stadswallen gelegen plein vlak bij de belangrijkste toegangspoort tot de stad. De naam Toural heeft te maken met het feit dat hier een veemarkt met runderen en stierengevechten werden gehouden. In de tweede helft van de 19e eeuw, in 1878, was Toural omgeven door een ijzeren hek en werd omgevormd tot openbare tuin. Met het uitroepen van de republiek verhuist 14

16 IGREJA S. PEDRO (KERK VAN S. PEDRO)

De Igreja de S. Pedro was de eerste kerk van het aartsbisdom Braga die de titel van basiliek kreeg dankzij het indult verleend door de Breve van Benedictus XIV in 1751. De bouw van deze kerk met zijn eenvoudige vormen waarin het beeld van de patroonheilige is ondergracht is gestart in 1737. De kerk werd ingewijd in 1750. In 1881 werden de voorlopige structuren en de huizen voor de kerk afgebroken. De werken werden begin 20e eeuw beëindigd, maar slechts één van de twee geplande torens werd gebouwd. De kerk heeft een langwerpige grondplan met een rechthoekige hoofdkapel en schip. De hoofdkapel is van het schip gescheiden door een perfecte rondboog en bezit een hoofdaltaar met blauw en verguld houtsnijwerk. Tel. (+351) 253 410 888

17 MUSEU ARQUEOLÓGICO DA SOCIEDADE MARTINS SARMENTO (ARCHEOLOGISCH MUSEUM VAN DE VERENIGING MARTINS SARMENTO)

De Sociedade Martins Sarmento is een private culturele instelling zonder winstoogmerk die in 1881 werd opgericht als eerbetoon aan de architect uit Guimarães, Francisco Martins Sarmento. Het museum is gevestigd in een indrukwekkend neo-classicistisch gebouw ontworpen door de architect Marques da Silva. Hier zijn het oudste archeologisch museum van Portugal en een prachtige openbare bibliotheek met een opmerkelijke collectie boeken over Guimarães ondergebracht. Het Museu Arqueológico da Sociedade Martins Sarmento, een referentie op het gebied van archeologische geschiedenis in Portugal, werd opgericht in 1885. De collectie bestaat onder andere uit voorwerpen uit de “castro” (versterkte Keltische ne15

derzettingen) cultuur en de Romeinse tijd die in de regio werden opgegraven, vooral in Citânia de Briteiros. Sinds 1888 is het in de koorgang van het oude klooster Convento de S. Domingos gehuisvest. Het museum bezit belangrijke archeologische, etnografische en muntcollecties en hedendaagse kunst. In 2003 opende de Sociedade Martins Sarmento in Briteiros het Museu da Cultura Castreja (museum van castro-cultuur). In dit museum wordt een deel van de archeologische vondsten van Citânia de Briteiros, Castro de Sabroso en andere belangrijke castro-nederzettingen in de regio tentoongesteld. Tel. (+351) 253 415 969 www.csarmento.uminho.pt

Tel. (+351) 253 424 715 www.ciajg.pt

18 PLATAFORMA DAS ARTES E DA CRIATIVIDADE / CENTRO INTERNATIONAL DAS ARTES JOSÉ DE GUIMARÃES (PLATFORM VOOR KUNST EN CREATIVITEIT - INTERNATIONAAL KUNSTCENTRUM JOSÉ DE GUIMARÃES)

Het op 24 juni 2012 ingehuldigde Plataforma das Artes e da Criatividade is ontstaan uit een project voor de omvorming van het oude marktgebouw in een multifunctionele ruimte voor artistieke, culturele, economische en sociale activitei-

16

ten. Deze prachtige openbare ruimte beschikt over een aantal voorzieningen en ruimten gewijd aan drie grote programma’s: het Centro Internacional das Artes José de Guimarães (CIAJG), de Ateliês Emergentes en de Laboratórios Criativos. Het CIAJG heeft zijn naam te danken aan de lokale kunstenaar José de Guimarães. Het legt zich toe op hedendaagse kunst en de relatie met kunst uit andere tijden. Het CIAJG is een plaats waar verschillende culturen en disciplines elkaar ontmoeten. Hier vindt u drie collecties die door José de Guimarães gedurende vijftig jaar zijn verzameld – Primitieve kunst, Afrikaanse kunst en Chinese en precolumbiaanse kunst –, naast werken van de kunstenaar zelf. Deze collecties staan in dialoog met de werken van andere hedendaagse kunstenaars en voorwerpen van het religieus, archeologisch en volkserfgoed van de regio. Het Plataforma das Artes e da Criatividade werd bekroond met verschillende prijzen. In 2012 sleepte het de internationale Detail Prize architectuurprijs in de wacht. In 2013 won het de Nationale prijs voor stedelijke revalidatie in de categorie “Sociale Impact” en werd onderscheiden met de “Red Dot Design Award 2013”.

19 RUA D. JOÃO I (D. JOÃO I-STRAAT)

De Rua D. João I was vroeger de toegangsweg voor wie vanuit Porto de stad binnenkwam. Het was ook een van de drukste straten van Guimarães. De donkere, wat sombere sfeer die er heerst is getekend door de tijd, door de oude huizen met houten balkons.
In de Rua D. João I bevinden zich twee belangrijke monumenten van de stad: het Padrão de D. João I (monument ter ere van koning D. João I) uit de 16e eeuw dat in de 19e eeuw lichtjes wordt verplaatst– en het gebouw van de Venerável Ordem Terceira de
S. Domingos, uit de 19e eeuw, waarvan de bouw werd begonnen in 1836 en dat plechtig ingehuldigd werd in 1840. 20 IGREJA E CLAUSTRO DE S. DOMINGOS (KERK EN KOORGANG VAN S. DOMINGOS) NATIONAAL MONUMENT

De Igreja de S. Domingos dateert uit de tijd van de bouw van het eerste Dominicanenklooster in Guimarães, tussen 1271 en 1278. Later gaf koning D. Dinis de opdracht om het klooster te verplaatsen. De verplaatsing is pas in 1397 voltooid. In de 18e en 19e eeuw wordt de originele architectuur van het gebouw grondig gewijzigd en worden aan de gotische structuur, neo-barokke en neo-romaanse elementen toegevoegd. Na enkele sluitingen, afbraken en overnames wordt het Heilig Sacrament van de Igreja de S. Paio naar hier overgebracht. Daarom wordt de kerk in 1914 aangesteld als parochiekerk van de parochie S. Paio en in 1959 geklasseerd als gebouw van openbaar nut. De sacristie is nu een museum. De koorgang van S. Domingos is sinds 1910 nationaal monument. Tel. (+351) 253 414 389

17

21 IGREJA DAS DOMINICAS (KERK VAN DE DOMÍNICAS )

Aantekeningen uit de geschiedenis van Guimarães wijzen op het bestaan van een oude tempel die werd gebouwd ter ere van de martelaar S. Sebastião. Deze zou tot 1570 aan de Campo de S. Francisco hebben gestaan, op de plaats waar toen de kerk werd gebouwd. Met de opheffing van de religieuze orden en de afbraak van de parochiekerk in 1892, neemt de Igreja de S. Sebastião de plaats in van het oude klooster Convento de Santa Rosa de Lima, dat werd gebouwd tussen 1727 en 1737. Opvallend in deze kerk zijn het hoofdaltaar in verguld houtsnijwerk– gebouwd van 1741 tot 1742 –, twee zijaltaren in verguld meerkleurig houtsnijwerk uit 1745, het 20e-eeuwse altaar met de afbeelding van de Heilige Sebastiaan in neo-classicistische stijl, het in 1776 gebouwde “joanino”-orgel in verguld meerkleurig houtsnijwerk en een aantal lambrekijnen in verguld houtsnijwerk uit de tijd van koning D. João V. Tel. (+351) 253 420 000

18

22 IGREJA DE S. FRANCISCO (KERK VAN S. FRANSCISCO)

De Igreja de S. Francisco maakte oorspronkelijk deel uit van het klooster Convento de S. Francisco. De kerk werd gebouwd naast de middeleeuwse stadswallen. In 1325 beval koning D. Dinis de afbraak van de kerk. Pas 75 jaar later gaf koning D. João I zijn toestemming om de kerk herop te bouwen op de plaats waar ze vandaag de dag staat.
Het interieur van de kerk getuigt van de grote 18e-eeuwse hervormingen en is rijkelijk versierd met houtsnijwerk en tegels die deze sombere Franciscanerkerk omvormden in een barokkerk. Met de opheffing van de religieuze orden in 1834, werd de kerk afgestaan aan de Ordem Terceira de S. Francisco. In een van de kapellen bevinden zich de ingelegde stukken in Italiastoffelijke resten van S. Gual- anse renaissancestijl kunt ter,
een van de eerste Fran- bewonderen. ciscanen die de regio hebben geëvangeliseerd. Binnen in Tel. (+351) 253 439 850 de kerk zijn talrijke kunstwerken zoals beeldhouwwerken, schilderijen, houtsnijwerk en sacrale kunst te bewonderen. Opmerkelijk zijn de werken van bekende kunstenaars zoals Soares dos Reis, Giuseppi Berardi en Roquemont. Vergeet zeker geen bezoek te brengen aan de sacristie waar u de marmeren tafel met kleurrijke 19

23 IGREJA DE N. SRA. DA CONSOLAÇÃO E SANTOS PASSOS (KERK VAN N. SRA. DA CONSOLAÇÃO E SANTOS PASSOS)

De oorsprong van de Igreja de N. Sra. da Consolação e Santos Passos gaat terug naar de 16e eeuw, toen hier een klein kapelletje ter ere van Nossa Senhora da Consolação werd gebouwd. De bouw van de kerk is voltooid in 1785. De door André Soares gebouwde kerk is een voorbeeld van barok ruimtegevoel, waaraan een eeuw later twee torens, trappen en een balustrade aan toegevoegd werden. Deze kerk staat in de volksmond ook bekend als de Igreja de S. Gualter omdat hier de feestelijkheden ter ere van de Heilige Gualter plaats vinden. In de loop van de 19e eeuw worden de Casa do Despacho en de Capela do Senhor dos Passos aan de kerk aangebouwd. In december 1594 richt pater Frei Agostinho de Jesus, naar aanleiding van de cultus van Nossa Senhora da Consolação, het Broederschap op. In 1878 wordt aan de kerk door koning D. Luís
 I de titel van Koninklijke Broederschap en de voorrechten van Koninklijke Kapel toegekend. Tel. (+351) 253 416 310 20

24 ZONA DE COUROS (LEERLOOIERIJEN)

De lederindustrie die dateert uit de middeleeuwen heeft zich in Guimarães tot het midden van de 20e eeuw met succes ontwikkeld. De stad was dan ook een nationale referentie in de sector. In de 19e eeuw was wat nu de Zona de Couros wordt genoemd een bevoorrecht centrum voor de lederindustrie, waar de productie gebaseerd was op traditionele technieken en handarbeid. De eerste bescheiden pogingen tot innovatie en modernisering van de productieprocessen werden pas in het begin van de 20e eeuw ondernomen. Zo kon de industrie overleven tot halverwege de 20e

21

eeuw. In juli 1977 werd de Zona de Couros geklasseerd als plaats van openbaar nut. Dit is in Portugal het eerste wetgevend initiatief rond industriële archeologie. Deze klassering is een erkenning van het belang van deze activiteit en draagt bij aan het behoud van de overblijfselen van deze lokale industrie. Zona de Couros omvat verschillende fabrieksgebouwen die bestemd waren voor de lederindustrie, met verschillende soorten drogerijen en verfbakken. Guimarães heeft de laatste jaren inspanningen geleverd om openbare ruimten herin te richten. In Couros worden oude fabrieken en gebouwen gerestaureerd om ze een nieuwe bestemming te geven. In deze gebouwen worden nieuwe voorzieningen en diensten ondergebracht, zoals de Pousada da Juventude, het Instituto de Design, het Centro de Formação Avançada e PósGraduada en het Centro de Ciência Viva.

25 PALÁCIO E CENTRO CULTURAL VILA FLOR (PALEIS EN CULTUREEL CENTRUM VILA FLOR)

De bouw van het Palácio Vila Flor dateert van het midden van de 18e eeuw. Het paleis is versierd met granieten standbeelden van de eerste koningen van Portugal en kijkt uit op een prachtige tuin met drie niveaus. De buxustuinen zijn intact gebleven en worden beschouwd als een van de mooiste van de regio. De terrasvormige tuinen grenzen aan de noordelijke gevel van het gebouw. In 1852 verbleef koningin D. Maria II hier tijdens haar bezoek aan Guimarães. Later, in 1884, vond hier de industriële en handelstentoonstelling plaats van de gemeente Guimarães. Aan het paleis werden restauratiewerken uitgevoerd die in 2005 zijn voltooid. Dit viel samen met de inhuldiging van het Centro Cultural Vila Flor op 17 september. Het Centro Cultural Vila Flor is tegenwoordig een belangrijk cultureel centrum in Portugal. Het gebouw dat speciaal werd ontworpen voor culturele voorstellingen beschikt over hoogwaardige structuren zodat het voor uiteenlopende

disciplines en kunstgenres kan gebruikt worden. De programmatie is regelmatig, eclectische en gevarieerd, gebaseerd op een hedendaagse esthetiek. Het CCVF beschikt over twee auditoria, vier vergaderzalen, een expositieruimte van 1000 m2, een restaurant, een café concert en een parkeerplaats. Tel. (+351) 253 424 700 www.ccvf.pt

22

MEER GUIMARÃES

23

26 TELEFÉRICO DE GUIMARÃES (KABELBAAN VAN GUIMARÃES)

De Teleférico de Guimarães is uniek in de regio NoordPortugal. In ongeveer 10 minuten legt de kabelbaan op een hoogte van 400m een parcours van 1700m af, die de stad van de berg Montanha da Penha scheiden. De kabelbaan ligt vlak in het centrum van Guimarães, met uitstekende toegangswegen en een parkeerplaats voor auto’s en bussen. Een bezoek aan Guimarães wordt zo een onvergetelijke belevenis. De berg Montanha da Penha is een van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Guimarães, zowel om het mooie landschap als door de verschillende voorzieningen en diensten. De kabelbaan is bovendien uitgerust om fietsen te vervoeren.

27 MONTANHA DA PENHA (PENHA-BERG)

Met zijn bijna 60 hectaren bos, een heiligdom, kapelletjes, grotten en prachtige landschappen, is Montanha da Penha één van de grootste natuurgebieden van Guimarães. De Montanha da Penha biedt de bezoekers een uitgebreid aanbod van voorzieningen en diensten. Naast het heiligdom Santuário de Nossa Senhora do Carmo da Penha, vindt u er een ruim aanbod van voorzieningen zoals een camping, een hotel, minigolfbaan, fitnessparcours, picknickzones , restaurants, bars, terrasjes en ruime parkeermogelijkheid. U kunt ook op zoek gaan naar de talrijke grotten en genieten van het indrukwekkende landschap vanaf een van de natuurlijke uitkijkpunten.

Tel. (+351) 253 515 085 www.turipenha.pt

24

28 IGREJA E CONVENTO DE SANTA MARINHA DA COSTA (KERK EN KLOOSTER VAN SANTA MARINHA DA COSTA)

Het Convento de Santa Marinha da Costa werd in 1154 gesticht door koningin D. Mafalda, de echtgenote van koning D. Afonso Henriques. Opmerkelijk in het gebouw zijn de azulejos met tapijtmotieven (17e eeuw) en de azulejopanelen met taferelen uit de geschiedenis, waarvoor het balkon van Frei Jerónimo bekend staat. De tuin vormt een opmerkelijk geheel en vindt zijn oorsprong in de oude “cerca” rond het Mosteiro da Costa dat werd gesticht in de 12e eeuw. De cerca – een ommuurd domein met eiken en kastanjebomen, boomgaard, moestuin, vijvers en molens– is een bron van inkomsten en een plaats voor ontspanning en meditatie. Ten gevolge van een brand in 1951 kwam het volledig leeg te staan. Het klooster werd in 1985 door de Portugese Staat gekocht en omgevormd tot pousada. De tuin en het park werden als recreatieruimten ingericht.

29 IGREJA DE SERZEDELO (KERK VAN SERZEDELO) NATIONAAL MONUMENT

De bouw van dit monumentale geheel van Santa Cristina de Serzedelo gaat ver terug in de tijd. Deze romaanse kerk uit de 12e eeuw behoorde toe aan de Tempeliers en later aan het klooster Convento dos Eremitas de Santo Agostinho. Het kwam vervolgens in handen van de Orde van Christus. De kerk met haar sobere architectuur en romaanse kenmerken, dateert waarschijnlijk uit de 12e en 13e eeuw en werd in het midden van de 20e eeuw gerestaureerd. Het schip en de hoofdkapel zijn rechthoekig, bedekt met hout. Er is ook een “voorkerk” die dienst deed als rouwkapel. De kerk is volledig versierd met muurschilderingen, waarvan het fresco van de Annunciatie het vermelden waard is. De klokkentoren uit de 13e eeuw naast de kerk geeft de voorgevel een eigenaardig uitzicht. (Feest) Festa das Cruzes – 1e weekend van mei Tel. (+351) 253 532 455

Tel. (+351) 253 511 249 www.pousadas.pt 25

van Visigotische oorsprong. In de 12e eeuw werd de kerk verbouwd en uitgebreid in de 19e eeuw. Vandaag de dag zijn nog enkele elementen van de oude romaanse kerk bewaard gebleven. Het Museu da Vila de S. Torcato, vlak bij het klooster, bezit een zeer gevarieerde collectie die refereert aan het leven in de regio, het geloof in de heilige en het klooster. S. Torcato kent ook verschillende feesten en staat bekend om haar folklore. In S. Torcato vindt sinds 1852 elke eerste zondag van de maand juli een van de grootste processies van de Minho plaats: de Romaria Grande de S. Torcato.

30 VILA E MOSTEIRO DE S. TORCATO (GEMEENTE EN KLOOSTER VAN S. TORCATO)

S. Torcato is een overwegend landelijke gemeente gelegen aan de linkeroever van de Rio Selho. Op de oever van deze rivier vindt men nog een verzameling eeuwenoude molens waarvan er nog enkele in gebruik zijn. S. Torcato staat vooral bekend om zijn heiligdom, een granieten gebouw dat dateert van het einde van de 19e eeuw, met gotische, romaanse en classicistische invloeden. Binnen in de kerk bevindt zich het intacte stoffelijk overschot van de Heilige Torcato, een van de eerste evangeliepredikers van het Iberisch schiereiland in de 8e eeuw. Maar S. Torcato is meer dan alleen het heiligdom. De kloosterkerk van de Igreja do Mosteiro de S. Torcato - Nationaal Monument – is

(Jaarmarkt) Feira dos 27 – 27 februari; (Feest) Festa do Linho – 1e zaterdag van juli; (Processie) Romaria Grande – 1e zondag van juli; (Jaarmarkt) Feira da Terra – 2e weekend van juli Tel. (+351) 253 551 150 26

Op enkele kilometers van het centrum van het stadje bevinden zich de archeologische sites van Castro de Sabroso en Citânia de Briteiros. Deze laatste nederzetting is een van de belangrijkste voorbeelden van de “castro-cultuur” in Portugal die getuigt van de aanwezigheid van pre-Romeinse nederzettingen in deze regio. De bezoeker kan bovendien gebruik maken van het bosrijke park aan de rivier, met verschillende sport-en recreatievoorzieningen (tennisbanen, zwembaden, fitnessparcours, camping en rivierstrand).
 De industrie, vooral de messenmakerij is sterk vertegenwoordigd in dit stadje. Het is tevens een van de belangrijkste trekpleisters van dit stadje en een belangrijke ontwikkelingsfactor.

31 VILA DAS TAIPAS (GEMEENTE TAIPAS)

Caldas das Taipas is van oudsher een druk bezochte en levendige plaats. Het heeft verschillende toeristische attracties waaronder een oud kuuroord. Het therapeutisch gebruik van het water dateert al van het Romeinse Rijk. Een bewijs hiervan vindt u bij de hoofdkerk (Igreja Matriz). Op een enorm granietblok - Pedra of Altar de Trajano – staat een lang Latijnse opschrift, opgedragen aan de Romeinse keizer Trajano Augusto waaruit blijkt dat het water reeds in de tijd van de Romeinse keizers om zijn geneeskrachtige eigenschappen bekend stond.

27

georganiseerd, zoals klassieke concerten, rockconcerten, filmvoorstellingen in openlucht, tentoonstellingen, debatten, theatervoorstellingen, enz. De beste programmatie vindt u vooral van april tot september, wanneer de bezoekers kunnen genieten van een eclectische culturele agenda

32 BANHOS VELHOS (OUDE BADEN)

Het complex Banhos Velhos, dat sinds het einde van de 18e eeuw dienst deed als kuuroord, is al vele jaren niet meer in gebruik. Na de vernieuwingswerken werd het een cultureel en recreatiecentrum. Sinds de inhuldiging ervan op 24 juni 2010, worden hier allerlei activiteiten

28

irrigatie, verstuiving, verneveling en aerosol.
 De thermale Spa is een betere oplossing als u gewoon wilt ontspannen en energie opdoen. Het uitgebreide gamma verwennerijen voor het lichaam, die u apart of in programma’s kunt proberen, omvat geothermale massage (met warme stenen), aromatherapie en chocotherapie (voor de chocoladeliefhebbers), evenals anticellulitis en verstevigende behandelingen. Een echte opkikker voor lichaam en geest.

33 TAIPAS TERMAL (KUUROORD VAN TAIPAS)

Termas das Taipas is een kuuroord dat aanbevolen wordt voor de behandeling van aandoeningen van het ademhalingsstelsel (bovenste luchtwegen), reuma, spier- en gewrichtsproblemen en huidaandoeningen. Hier kunt u terecht zowel voor klassieke behandelingen als voor de meer eigentijdse wellness. In het klassieke deel zijn behandelingstechnieken zoals hydromassage en bubbelbaden of jeten vichy-douches beschikbaar. Voor de behandeling en het verzachten van problemen aan de luchtwegen beschikt het kuuroord over behandelingen zoals

Tel. (+351) 253 577 845 www.taipastermal.com

29

34 MUSEU DE CULTURA CASTREJA (MUSEUM VAN DE CASTROCULTUUR)

Het Museu da Cultura Castreja
is gehuisvest in de Solar da Ponte, eigendom van de Sociedade Martins Sarmento. Dit gebouw uit de 18e eeuw deed dienst als gezinswoning voor de familie Francisco Martins Sarmento. Deze erkende onderzoeker van Europees niveau was vooral geïnteresseerd in archeologie en geschiedenis en bestudeerde de ruïnes van de nederzetting die Citânia werd genoemd. Het Museu da Cultura Castreja is het eerste museum dat aan de “castro-cultuur” is gewijd. Deze autochtone cultuur bestond enkel in het Noordwesten van het Iberisch schiereiland en is de culturele bakermat van deze Atlantische kuststrook. Het museum toont het belang van deze cultuur aan. Tel. (+351) 253 478 952 www.csarmento.uminho.pt

35 CITÂNIA DE BRITEIROS (VERSTERKTE PRE-ROMEINSE NEDERZETTING VAN BRITEIROS) NATIONAAL MONUMENT

De archeologische ruïnes van Briteiros zijn een buitengewoon bewijs van het bestaan van een belangrijke primitieve nederzetting van pre-Romeinse oorsprong. Ze zijn een typisch voorbeeld van de “castros” (versterkte nederzettingen) in het noordwesten van Portugal. Ze hebben duidelijke kenmerken van die “castro-cultuur”, ondanks de sterke Romeinse invloed van het begin van de christelijke tijdrekening. De bekende etnoloog en archeoloog Martins Sarmento, in1833 in Guimarães geboren, heeft wetenschappelijk onderzoek naar deze ruïnes gedaan en een beslissende bijdrage geleverd voor de bekendmaking, studie en behoud ervan. De vele bouwwerken zijn verschillend van aard, her en der verspreid, maar toch al volgens een in de kiem aanwezige ruimtelijke ordening. Ze bevatten indrukwekkende en zeer objectieve aanwijzingen voor de kennis van deze bewoners uit een ver verleden die hoog in de bergen leefden. Desondanks genoten ze toch al enige bescherming door verscheidene vestigingswallen waarvan we nu nog grote delen kunnen bewonderen. De archeologische vondsten uit deze ruïnes zijn in Guimarães, in het Museu Arqueológico da Sociedade Martins Sarmento, tentoongesteld. Tel. (+351) 253 478 952 www.csarmento.uminho.pt

30

WIST U DAT...

31

“Wie naar Santiago trekt en Nossa Senhora da Oliveira niet bezoekt, heeft geen echte pelgrimstocht gedaan”. Guimarães bevindt zich op een afstand van 215 km van Santiago de Compostella. Daarom is het een geliefkoosd vertrekpunt voor wie aan de voorwaarden wil voldoen voor het bekomen van een pelgrimspaspoort of Credencial do Peregrino (de laatste 100 kilometer te voet of te paard of de laatste 200 kilometer met de fiets hebben afgelegd). Voor men de Caminho begint, moet het pelgrimspaspoort bij de toeristische dienst worden afgestempeld.

Wist u dat er een replica van het standbeeld van koning D. Afonso Henriques van Soares dos Reis in het Castelo de S. Jorge te Lissabon staat? Het werd in 1947, bij de herdenking van het 800-jarige bestaan van de verovering van Lissabon op de Moren ingehuldigd. D. Afonso Henriques overleed in 1185 op76-jarige leeftijd. Hij is de Portugese koning die het langst heeft geregeerd.

In 1836 stelde één van de leden van de Sociedade Patriótica Vimaranense (Patriottische vereniging van Guimarães) voor om het kasteel Castelo de Guimarães af te breken en de stenen te gebruiken om de straten van Guimarães mee te betegelen. De rechtvaardiging hiervoor was dat het kasteel had dienst gedaan als politieke gevangenis tijdens de regering van koning D. Miguel (1828- 1834). Hoewel het voorstel werd verworpen, met vier stemmen voor en vijftien stemmen tegen, heeft dit heel wat stof doen opwaaien.

Sinds de middeleeuwen is Guimarães een vaste aanwezigheid op de Caminhos de Santiago, de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Het belang van Guimarães blijkt uit de verering van Nossa Senhora da Oliveira, zoals een oud volksgezegde bewijst

32

bleef echter korte tijd in Guimarães – van december 1746 tot januari 1749 -, en keerde naar zijn residentie in het aartsbisdom Braga terug toen de ruzie die aan de oorsprong lag van zijn overplaatsing was bijgelegd.

In september 1769, verbood aartsbisschop D. Gaspar de nonnen van het klooster Convento de Santa Clara om zoetigheden in de oven te bakken en te verkopen. Dit verbod zou van kracht zijn vanaf de dag van de Santa Teresa, op 15 oktober tot Driekoningen op 6 januari. De aartsbisschop vond waarschijnlijk dat de nonnen te veel tijd doorbrachten met koekjes bakken en zich te weinig bezig hielden met hun religieuze taken. Het volk heeft hiervoor een andere uitleg en zegt dat de aartsbisschop vond dat deze handelsactiviteit te lucratief werd.

Het standbeeld met de twee gezichten, dat in het oude Paços do Concelho (gemeentehuis) staat, verklaart waarom de inwoners van Guimarães de bijnaam hebben van het volk met de “twee gezichten”, een associatie met een negatieve betekenis die zou verwijzen naar het dubbel karakter van de inwoners van Guimarães. Deze interpretatie wordt tegengesproken door een overlevering die de twee gezichten associeert met een militaire overwinning bij de verovering van Ceuta. De Portugese troepen waren georganiseerd in contingenten van verschillende steden. Toen de troepen uit Barcelos verzwakten, slaagden die uit Guimarães erin om de twee posities te verdedigen (aan twee kanten). Daarop strafte de koning de troepen uit Barcelos door hen de straten van Guimarães iedere avond voor een feestdag te laten schoonvegen. Ze waren verplicht een bezem bij zich te hebben, een rode muts

De oorsprong van de Casa dos Coutos, waar nu het Tribunal da Relação de Guimarães is gevestigd, heeft te maken met een geschil tussen de aartsbisschop van Braga, D. José de Bragança, bastaardzoon van koning D. Pedro II en broer van koning D. João V, en het domkapittel van de kathedraal van Braga. Door deze onenigheid wordt de prelaat overgeplaatst en zijn bisschoppelijk paleis gevestigd in de rivaliserende stad Guimarães. De prelaat 33

op te zetten en maar één schoen te dragen . Deze strafmaatregel was van toepassing tot het einde van de 16e eeuw.

bieden. De klok stopte pas met luiden wanneer het gevaar was geweken.

Volgens de legende van Senhora da Oliveira uit de 14e eeuw stond op het plein dat vandaag Largo da Oliveira heet in Guimarães een olijfboom die door S. Torcato was meegebracht. Naast de wegkwijnende olijfboom werd toen een kruis geplaatst dat nu bij het Padrão staat. Drie dagen later krijgt de olijfboom plots opnieuw bladeren en scheuten. Volgens de volkse overlevering zou dit een mirakel zijn van Nossa Senhora da Vitória die sindsdien Onze-Lieve-Vrouw van de Olijfboom wordt genoemd (Nossa Senhora da Oliveira). De wonderbaarlijke olijfboom bleef op het plein staan tot rond 1870, toen hij op bevel van het gemeentebestuur werd omgehakt. Tijdens de meest recente restauratiewerken aan

Het oude alarmsysteem van het historisch centrum uit de 19e eeuw bevindt zich nog in smeedijzeren dozen in de zijbeuk van enkele kerken van de stad. Op het deksel staan de nummers gegraveerd die overeenkomen met de verschillende sectoren van de stad die door iedereen gekend waren. De dozen die op slot werden gedaan, bevatten een trekker die met de klok van de toren verbonden was. Elke doos werd aan een verantwoordelijk persoon toegewezen. Elk misbruik of het niet activeren in een noodgeval werd zwaar gestraft. De klok luidde het nummer dat overeen kwam met de sector waar het noodgeval zich voordeed, wat meestal branden waren. Zo kon de bevolking hulp gaan 34

het plein in 1985, werd een nieuwe olijfboom geplant op de plaats waar de oorspronkelijke boom stond. Op de stenen rand die er rond werd gelegd staan drie belangrijke data in zijn geschiedenis vermeld: 1342, 1870 en 1985. De olijfboom maakt deel uit van de geschiedenis van de stad en staat ook op het wapenschild.

beantwoord met een Passarinha van het meisje.

Ieder jaar wordt op 13 december het feest Festa de Santa Luzia of Arraial das Passarinhas gevierd. Naast het inlossen van beloften staat het feest ook bekend als feest van de geliefden. Een traditie van de Festa de Santa Luzia is de verkoop van allerlei figuren in een brooddeeg van graan of rogge, bedekt met suiker en versierd met papier. De bekendste zijn de Passarinhas (vogeltjes) en de Sardões (parelhagedissen). Deze figuurtjes worden tussen geliefden uitgewisseld of aan personen op wie men verliefd is gegeven. Dit ritueel brengt geliefden dichter bij elkaar en laat toe te weten of de liefde van de jongen wordt beantwoord. In dat geval zal de door de jongen geschonken Sardão worden

De Festas Nicolinas worden met hun 300-jarig bestaan beschouwd als de oudste feesten van Guimarães en als de oudste studentenfeesten van Europa. Ze vertegenwoordigen het immaterieel cultureel erfgoed van Guimarães. De feestelijkheden worden gehouden ter ere van S. Nicolau en zijn diepgeworteld in de cultuur en identiteit van de stad en haar inwoners. De Nicolinas vinden plaats van 29 november tot 7 december en worden gevierd door de studenten van Guimarães. De feestelijkheden bestaan uit verschillende activiteiten waaronder de Pinheiro, tijdens de nacht van 29 november. Deze collectieve viering luidt de feestelijkheden in, waardoor de straten van

35

Guimarães gevuld worden met duizenden feestvierders van alle leeftijden. Tijdens het Pinheiro-feest wordt grote of kleine trom bespeeld tijdens een lange optocht waarbij een dennenboom (pinheiro) wordt voortgetrokken door een ossenkar en nadien in het centrum van de stad wordt gezet. Op het programma van de Nicolinas staan ook de Novenas, van 1 tot 7 december, de Posses op 4 december, de Pregão de São Nicolau op 5 december,
 de Maçãzinhas en de Danças de São Nicolau op 6 december, het bal Baile Nicolino op 7 december en de Roubalheira, waarvan de datum niet vastligt en geheim wordt gehouden.

36

QR CODE

NOTITIES

Toeristische Dienst van Guimarães Hier vindt u alle toeristische informatie over Guimarães. Evenementenagenda, logies, kaarten en veel meer.

Guimarães WIFI: Gratis WIFI op de meeste openbare plaatsen in de stad Guimarães.

LEGENDE 1

CASTELO DE GUIMARÃES KASTEEL VAN GUIMARÃES

18 PLATAFORMA DAS ARTES E DA CRIATIVIDADE
 - CIAJ PLATFORM VOOR KUNST EN CREATIVITEIT - CIAJ

2

IGREJA DE S. MIGUEL KERK VAN S. MIGUEL

19 RUA D. JOÃO I D. JOÃO I-STRAAT

3

PAÇO DOS DUQUES DE BRAGANÇA PALEIS VAN DE HERTOGEN VAN BRAGANÇA

20 IGREJA E CLAUSTRO DE S. DOMINGOS KERK EN KOORGANG VAN S. DOMINGOS

4

PERCURSO MUSEOLÓGICO NO CONVENTO DE SANTO ANTÓNIO DOS CAPUCHOS MUSEUMPARCOURS IN HET KLOOSTER VAN SANTO ANTÓNIO DOS CAPUCHOS

21 IGREJA DAS DOMÍNICAS KERK VAN DE DOMÍNICAS

5

CONVENTO DE SANTA CLARA KLOOSTER VAN SANTA CLARA

6

RUA DE SANTA MARIA SANTA MARIA-STRAAT

7

PRAÇA S. TIAGO PLEIN S. TIAGO

8

ANTIGOS PAÇOS DO CONCELHO VOORMALIG GEMEENTEHUIS

9

LARGO DA OLIVEIRA PLEIN LARGO DA OLIVEIRA

10 IGREJA DE NOSSA SENHORA DA OLIVEIRA KERK VAN NOSSA SENHORA DA OLIVEIRA 11 PADRÃO DO SALADO SALADO-MONUMENT 12 MUSEU DE ALBERTO SAMPAIO MUSEUM ALBERTO SAMPAIO 13 CASA DA RUA NOVA HUIS IN DE RUA NOVA 14 IGREJA DA MISERICÓRDIA KERK VAN MISERICÓRDIA 15 LARGO DO TOURAL TOURALPLEIN 16 IGREJA S. PEDRO KERK VAN S. PEDRO 17 MUSEU ARQUEOLÓGICO DA SOCIEDADE MARTINS SARMENTO ARCHEOLOGISCH MUSEUM VAN DE VERENIGING MARTINS SARMENTO

Mobitur: Gratis app voor smartphones met alle toeristische informatie over Guimarães.

22 IGREJA DE S. FRANCISCO KERK VAN S. FRANSCISCO 23 IGREJA DE N. SRA. DA CONSOLAÇÃO E SANTOS PASSOS KERK VAN N. SRA. DA CONSOLAÇÃO E SANTOS PASSOS 24 ZONA DE COUROS LEERLOOIERIJEN 25 PALÁCIO E CENTRO CULTURAL VILA FLOR PALEIS EN CULTUREEL CENTRUM VILA FLOR 26 TELEFÉRICO DE GUIMARÃES KABELBAAN VAN GUIMARÃES 27 MONTANHA DA PENHA PENHA-BERG 28 IGREJA E CONVENTO DE SANTA MARINHA DA COSTA KERK EN KLOOSTER VAN SANTA MARINHA DA COSTA 29 IGREJA DE SERZEDELO KERK VAN SERZEDELO 30 VILA E MOSTEIRO DE S. TORCATO GEMEENTE EN KLOOSTER VAN S. TORCATO 31 VILA DAS TAIPAS GEMEENTE TAIPAS 32 BANHOS VELHOS OUDE BADEN 33 TAIPAS TERMAL KUUROORD VAN TAIPAS 34 MUSEU DA CULTURA CASTREJA MUSEUM VAN DE CASTRO-CULTUUR 35 CITÂNIA DE BRITEIROS VERSTERKTE PRE-ROMEINSE NEDERZETTING VAN BRITEIROS FREE - WIFI

Raadpleeg hier de evenementenagenda voor vandaag.