Maandag 16 november 2009
SCHEEPSJOURNAAL J.Henry Dunant 16 – 21 november 2009 Gouda – Zwijndrecht – Wageningen – Mook – Heusden - Gouda
Voor het eerst mee op de J. Henry Dunant De Henry Dunant lag aan de kade in Gouda klaar. Vaak had ik naar in – en ontscheping zitten kijken, maar deze maandag mochten mijn man en ik mee! Een hartelijk welkom aan boord, mijn scootmobiel was net voor vertrek stuk gegaan en al een kwartier later werd er bij onze hut een rolstoel gebracht! Fantastisch, wat een service! En nog veel meer dingen met betrekking tot dieet en medicijnen waren binnen het half uur geregeld! We voeren heel voorzichtig de nauwe en ondiepe Hollandse IJssel af richting Moordrecht en Capelle aan de IJssel Ik keek met bewondering toe hoe de stuurman vanaf een soort dashboard buiten de stuurhut het schip door allerlei bochten en langs andere schepen stuurde. Eerst was het landschap me nog bekend, maar op een gegeven moment had ik echt wel een kaart nodig om te zien waar we waren. In het donker Dordrecht binnen varen was erg mooi, mooie huizen langs de kades waarvan de verlichte ramenmooi in het water reflecteerden. Een driegangen maaltijd waarvan iedereen duidelijk genoot en daarna een avond met spelletjes, gesprekken en een drankje en wat zoutjes. Toen naar bed, wat een genot. Het bed was na mijn middagslaapje weer helemaal netjes opgemaakt! Verwend worden, zoveel verwend worden----- het werd elke dag meer en meer. Dat was wat wij als gasten vooral fantastisch vonden, al die verwennerij en zorg als een warme deken om je heen. Je hoefde maar even zoekend rond te kijken of er werd al hulp en service aangeboden!
1
Maandagmenu Wist U dat: - de nieuwe zwarte matten in de boven- en de benedenhal speciaal zijn neergelegd als verzamelplaats voor witte snippers/stoffies en grijze haren?
Preisoep Nasi Kip saté Saté saus Kroepoek Witte kool ananas salade Yoghurt meloen
DINSDAG 17 November 2009
Dag twee voeren we van Dordt richting de Biesbosch, toen over de Merwede langs onder andere Gorinchem en gingen we door twee sluizen. De tweede was sluis Amerongen Daar loodste de vrouwelijke kapitein ons veilig door Mooi landschap langs Rhenen en natuurgebied “de blauwe hamer”en toen naar Wageningen waar wageningse vrijwilligers van het Rode Kruis klaar stonden om wageningse bezienswaardigheden te laten zien. Onze gids liet ons een natuurgebied zien, stukken stadswal, hilversumse huizen en meer moois. Ook konden we winkelen in een winkelstraat waar de lotgenoten elkaar steeds weer tegenkwamen op weg naar het bekende hotel “De Wereld” Terug op boot zorgde de keukenstaf weer voor een erg lekker diner, de vrijwilligers voor een snelle bediening en de gasten voor veel gesmak. Na het diner was er een muziekavond met een band met veel accordeons, die meezingers speelden. Na een vermoeiende maar gave dag Schrijf ik dit in de lounge. Glaasje rode wijn binnen handbereik en veel gezellig gepraat om me heen. Het is een grandioos plezier om gasten mee te mogen varen op dit mooie schip! Mevr. C v Laar 2
Dinsdagmenu Champignonsoep Sheppards pie Bonen spekschotel Andijvie Gekookte aardappelen Pommes duchesse Appelsalade gerookte ham Chocolade pudding
WIST U DAT
-Er een aantal heldere lichten aan boord waren. -Hier ook een andere naam voor is. -Volgens een vrijwilligster dit ook wel spaarlampen genoemd worden. -De lift op het zonnedek bleef steken als er rokers naar beneden wilden. -Dit bij dezelfde vrijwilligers gebeurde. -Er andere gasten bij waren. 3
-Het de vraag is aan wie het ligt. -Zij dus een extra sigaret konden roken. -Er goed mee gezongen werd bij het accordeon spel. -“Kees”de dokter de klok van Arnemuiden sloeg. -Dit op het goede moment was. -Hij dus wel muzikaal/ritmisch is. -Er ook een aantal vrijwilligers deel namen in het orkest.
DINSDAG 17 November 2009
Toen mij gevraagd werd een stukje te schrijven voor het krantje wilde ik dat graag doen. Maar hoe kun je in een paar woorden omschrijven wat deze reis voor je betekent of hoe je je daarbij voelt. De dag dat ik te horen kreeg dat ik mee mocht was ik in de wolken , maar daarna werd het toch wel wat minder met het oog wat je mee moet nemen en allemaal moet regelen als je in een rolstoel zit. Nou ik kan het u vertellen, heeeeel veeel , Maar het is gelukt en spijt heb ik er niet van. Een prachtig schip zie je liggen als je aankomt en iedereen komt gelijk om jouw te helpen en je veilig aan boord te krijgen. Zodra je hutnummer bekent is kun je gaan uitpakken en zelfs dat hoef je niet zelf te doen, er stonden 2 lieve dames klaar en namen alles uit handen. Och wat een heerlijkheid! Het gebeurd maar zelden dat je zo op je wenken bediend wordt, of het nu om persoonlijke – of innerlijke verzorging gaat, het is top.
Verjaardagen Verjaardagen zijn heel gezond in je leven Hoe meer je er hebt, hoe langer je leeft Alles doen om het leven niet weg te geven Blij zijn voor alles wat het leven nog geeft Gezond ontwaken, nog veel gedichten maken Al wordt je steeds ouder heb vrede in ‘t leven Met een nieuwe verjaardag, de onmin staken Opnieuw gaan beginnen, liefst heel gedreven Het ouder worden is een natuurlijk gegeven Werk aan een oplossing, van vele geschillen Steeds bijleren in het wisselende leven Als dat de mensheid eens zou willen!!!
De vrijwilligers zijn er voor mij en het maakt niemand uit wie je bent of bij welke kleur je hoort. Sommige zijn voor mij al een beetje familie, ik wil ze best adopteren. Mijn gevoel is ontzettende dankbaarheid voor een ieder die dit voor mij mogelijk heeft gemaakt en zeker mijn woonbegeleidster Nel B. ben ik erg dankbaar. Ze vecht voor mij en mijn gemoedsrust. Was al vijf jaar niet op vakantie geweest, heb een hoop ellende gehad en het werd tijd om even in een andere omgeving te zijn. Nu, dat is gelukt.
Meneer v. d. Laan 99 jaar
4
5
Ben opgenomen in een hechte Rode Kruis-vrijwilligersfamilie en het voelt alsof ik nu in een warm bad zit. Moet mijzelf regelmatig knijpen om zeker te zijn dat dit ECHT is. Ik hoop dat ik nog en mee mag of – kan. Alle vrijwilligers zijn hun gewicht in goud waard en ik denk dat menig verzorgingshuis of restaurant hun personeel zou willen hebben. Zij weten wat het zinnetje van mens tot mens betekent. En ik voel me op dit moment een tot tranen toe geroerd mens, zo blij ben ik met deze kans. Ludovica Bulterst, tot de J. Henry Dunantfamilie behorend van 16 t/m 21 november 2009
Aandacht Aandacht kan heel belangrijk zijn Met elkaar een praatje maken Zomaar op straat ,of op een plein Om met elkaar in gesprek te raken We geven elkaar te weinig aandacht Hebben het te druk ,met eigen leven Terwijl je het eigenlijk had verwacht Laten we daaraan wat meer aandacht geven We noemen het toch medemensen Vriendschap is altijd een goede zaak Je moet de ander het beste wensen Jammer gebeurt het niet al te vaak
Wist u dat; - het Rode Kruis een mooie bootreis organiseerde met de J. Henry Dunant 16/11 t/m 21/11.2009 varende van Gouda via Zwijndrecht- Wageningen-Mook-Heusden en weer terug naar Gouda? - de gasten de eerst dag al warm werden onthaald met koffie en thee? - alle gasten zo verwend met verzorging, eten/drinken en heerlijke maaltijden? de gasten tijdens het varen werden geïnformeerd door de kapitein en/of bemanning wat er te zien was; o.a. de sluizen, het schutten, de waterstanden e.d.?
Het leven wordt rijker samen met elkaar Elkaar tot steun zijn in dit turbulente leven Het zal wat moeite kosten, wel is waar Om iedereen het goede te willen geven De heer v.d. Laan
Wist u dat; - Dinsdag de gasten gelegenheid werd geboden om Wageningen te bekijken? - De gasten die niet in staat waren zelf te lopen in rolstoelen werden begeleid door vrijwilligers (sters). - Ook werd er een busje van het Rode Kruis ingezet om een kleine rondrit te maken en
6
7
zelfs werd er een luxe auto ingezet voor enkele gasten die niet in het busje meekonden. - Met deze bestuurder (ook een vrijwilliger) reden wij naar de Grebbenberg waar wij hebben stilgestaan, daarna naar het historisch hotel “De Wereld” en vervolgens door de mooie bosnatuur met prachtige herfstkleuren. Ook de gebouwen van Wageningen, o.a. de universiteitsgebouwen waren interessant. Al met al een mooie rit. Wist u dat; er ’s avonds een optreden was van een accordeonvereniging waarbij we uit volle borst mee konden zingen? Wist U dat; Woensdagavond een feestmaaltijd werd geserveerd, gevolgd door een gezellige avond met hapjes en drankjes, de gehele bemanning, vrijwilligers(sters) en Wist U dat gasten met elkaar konden klinken op al het goede wat zij hebben gehad en nog zullen krijgen? er op de J. Henry Dunant een gezellige warme sfeer heerst waaraan iedereen zich kan warmen.
Woensdag 18 november 2009
Woensdagmenu Spekjessoep Kip Cordon bleu Haricovert dillesaus Asperges spek Gekookte aardappelen Aardappel gratinee Ei garnalen salade Tiramisu bavarois
Gezegde’s Wanneer men is in nood of pijn, dan weet men wie zijn vrienden zijn. Begin elke dag opnieuw. Bedenk dat een ander anders is. Wie treurt om gisteren, geniet niet van vandaag. Indien tijd geld is, leeft iedereen boven zijn stand. Uw beste talisman is een glimlach. Van het concert des levens heeft niemand een program. Geniet van het leven, t is later dan je denkt. Beter rijk leven dan rijk sterven. Doe wat je wilt, gekletst wordt er toch. Gelukkig maken is gelukkig zijn.
Dankbare gasten Corrie Jansen en Riet Pennock
8
9
Genieten
Donderdag
Augustus 2008 werd ons gevraagd of wij met de J. Henry Dunant mee wilden. Natuurlijk wilde mijn moeder van 93 jaar mee varen. Alleen was in november 2009 plaats voor haar. Dus nog een jaar ademhalen. De dochter mocht ook mee varen. En 16 november 2009 zijn wij vanuit Nootdorp met een taxi naar Gouda gegaan. Bij de boot werden we verwelkomd en van alle kanten geholpen met de bagage en mijn moeder werd in haar rolstoel naar boven gereden. De bagage stond al in de hut en de verzorgster en verzorger stonden ons al op te wachten in de hut. Prima geregeld! Wij zijn nu 3 ½ dag aan boord en het is elke dag weer feest: verzorging uitstekend, eten is goed (zwaar dieet) en de avonden worden verzorgd door muziek en zang. Nogmaals complimenten voor de vrijwilligers en hopen nog 2 dagen te kunnen genieten Mw. en Annie v.d. Kooy
Wist U dat: onze mannelijke stagiaire binnenkort opgeroepen gaat worden als getuige van een ongeluk van een aanrijding in Heusden? Zou hij daar verlof voor krijgen? Wist U dat: sommige vrijwilligers verwend zijn geworden met babbelaars voor thuis? zodat ze het gebabbel van de boot niet te veel zullen missen
10
19 November 2009
Donderdagmenu Lopend buffet van Scandinavische landen. Acht jaar geleden is mijn man voor het eerst met de J. Henry Dunant mee geweest. Hij woonde in die tijd in een verpleeghuis waar ik werkzaam was. Toen hij terugkwam van die week vertelde hij hoe hij hiervan genoten had. Ik, al luisterend naar zijn verhaal, genoot met volle teugen mee hoe hij vertelde over het landschap dat, aan de ontbijttafel langs hem gleed, hoe hij genoten had en dankzij de vrijwilligers aan boord leuke dingen had gedaan. Dat was toen zijn verhaal waar ik als buitenstaander mocht van genieten. Nu ervaar ik het acht jaar later maar dan als zijn vrouw hoe heerlijk het is om hier aan boord te mogen zijn, om verwend te worden, de gezellige avonden en ook heb ik genoten van de zonsopgang in Mook. Ik heb het gevoel thuis te zijn in een gezellige sfeer van een grote familie. Ik weet ook niet wat me overkomt om helemaal niet voor mijn man te hoeven zorgen. Ik hoop dat we nog eens meekunnen en dat dit nog lang mag bestaan en kan zien hoe de anderen hiervan genieten. DAT DOET GOED. In mijn werk zeg ik ook ‘ik geniet omdat anderen genieten’ Nel de Grauw Gast.
11
Weet je dat ze nog bestaan mensen die er echt voor gaan Dat zijn vrijwilligers van het Nederlandse Rode Kruis dankzij hen is de J. Henry Dunant een echt huis. Al in de vroege morgen beginnen ze al voor ons te zorgen. Dat gaat door tot ’s-avonds laat ze werken zich echt ontzettend uit de naat. Al stijgt de vermoeidheid hen soms naar de keel je kunt hulp blijven vragen, niets is hen teveel Hun werk op de JHD is echt topsport de dagen lang en de nachten kort Daarom schrijf ik deze rijmende brief omdat ik jullie wil vertellen “ik vind jullie lief” Deze week ben ik zo door jullie allemaal verwend een schat van zo’n grote waarde is ongekend Ik hoop dat jullie je inzet dubbel terug ontvangen ik weet daar liggen niet jullie belangen Maar toch om je zo voor iemand in te zetten gaat buiten bijna alle wetten Zo voor ons te gaan mijn god, wat ben ik blij dat jullie bestaan.
Vrijdag 20 november 2009
’s Middags vanaf 16.00 uur werd een high tea gegeven, voor alle gasten en vrijwilligers. Deze bestond uit veel taartjes,bonbons en heel veel zoetigheid. Er werd met dankbaarheid gebruik van gemaakt. De muzikale avond werd verzorgd het zangduo/echtpaar Monique uit het noorden van het land.. Al met al hebben terug kunnen kijken op weer een mooi en geslaagde dag. Helaas de laatste van een fantastische week. Wist U dat: De JDH soms wel tot 3/12 meter omhoog gaat? - de JDH ook wel 1 ½ tot 3 ½ meter naar beneden gaat? - dat allemaal gebeurt in een sluis? - dat te maken heeft met de waterstand? - dat je ook op het water verkeerstorens hebt? - dat net zo gaat als op een vliegveld? - dat je op het water ook rechts moet houden? -dat de nachtploeg een stelletje ondeugende mensen zijn? - Lau ECHT ALLES WEET van de vaarroute en van nog veel meer? - Alle vrijwilligers toch de snoepjes gekregen hebben,die dankzij de Mexicaanse griep niet gegeten mochten worden.
Liefs van Ludovica
12
13
De nacht van dinsdag op woensdag brengen we door ineen haventje bij Wageningen onder de rook van een asfaltfabriek. Woensdagmorgen ben ik zo vroeg op dat de deur naar het buitendek (de enige plek waar je mag roken) nog op slot zit. Gelukkig word ik gezien door de nachtwacht en komt er iemand naar boven met de sleutels. Een sigaretje roken onder een sterrenhemel. Daarna weer genieten van het ontbijtbuffet met een eitje. Door het gestage voortgaan van het schip zie je zoveel in een relatief korte tijd zie je zoveel dat ik misschien wel door de war gooi wat ik op welke dag heb gezien. Ik herinner me in elk geval langs gevaren te zijn aan de voet van het veluwemassief, hellingen vol bomen in hertstkleur, Doorwerth, Oosterhout, de zebra-strep geverfde woonboot als opvangplaats voor junks in Arnhem. We varen over de Rijn naar Lobith en keren daar. Dat hoorde ik achteraf, want op het moment surpreme was ik in dromenland. Die dag was er een quiz waarin om plaatsnamen werd gevraagd met een dubbele betekenis Goede-rede. Leuk. Die avond is de grote feestavond . Een mooi diner met vuurwerk in het dessert. Als extra attractie raakt de eskimo-club vast in de lift.
We komen door heel veel sluizen, de volgorde weet ik niet meer. Ik geniet elke keer van hoe knap de bemanning het best 14
wel grote schip- zelfs met stormachtige wind- zonder schokken aangemeerd krijgt in de sluizen. We varen van de Rijn naar het Maas-Waalkanaal richting Mook. Aan het eind van de woensdag leggen we aan in Mook. Het mookse gemeentebestuur heeft speciaal een mooie kade aangelegd voor de J. Henry Dunant. Jammer genoeg gaan we niet passagieren. Donderdagmorgen wordt al vroeg een heleboel brood aan boord gebracht. De sterrenhemel is spectaculair, het weer is zacht en de zonsopgang fantastisch. We varen nu de maas stroomafwaarts naar Heusden en varen onder een brug door die zo laag is dat het overdekte stuk van het zonnedek en de liftschacht worden ingeklapt. Ook het stuurhuis wordt naar beneden gewogen. Jammer genoeg kan je dat van binneuit niet zien en buiten blijven mag natuurlijk niet tijdens die operatie. Knap hoor, al die techniek. Een fotoherkenningsquiz en vele mooie landschappen later (met het land van Maas en Waal aan stuurboord) arriveren we in Heusden. Mooi gerestaureerde gevels, verschrikkelijke hobbelige straatjes, dure jachten in de jachthaven. ’s-Avonds een lopend-buffet en dat is best wel een prestatie met rolstoelers en rollatorgebruikers. De lift heeft weer kuren en ik durf er niet meer alleen in. Bingo ’s-avonds. Om 12 uur snachts ga ik voor de laatste keer dat etmaal naar het zonnedek, sterren kijken en een sigaretje roken. Het is windstil. Vrijdagmorgen vroeg. Een nog mooiere dag dan gisteren, en dat voor half november! We verlaten de Maas en varen de Amer op, langs de Amercentrale waar vorig jaar twee mensen omkwamen doordat een steiger instortte waarop ze de binnenkant van de grote koeltoren schoonmaakten. Aan stuurboordzijde (rechts) begint de Brabante Biesbosch. De wilgen staan nog goed in het blad. Vandaag zullen we ook nog door de Zuid-hollandse Biesbosch komen en dan richting 15
Rotterdam varen. Het is zo’n prachtig weer dat we vast ver zeewaarts kunnen gaan. Ik verheug me op het traject door de Rotterdamse haven. Het is altijd spectaculair om in het echt te zien hoe grote zeeschepen zijn. En de skyline van Rotterdam is ook het bekijken waard. Een gast Wat hebben wij vernomen?? Is er aan al het geknutsel en gefrutsel een eind gekomen?? Na vele jaren van ploegen en bedenken, is het door de vrijwilligers bijzonder gewaardeerd al die geschenken. Verkleedpartijen en meer gekkigheid, het was bijzonder en kende geen tijd. Op de donderdag tussen 7.00 – 7.30 uur kwamen we naar boven en wisten nooit hoe we weer beet werden genomen. Rieten Hawaiaanse-rokjes, boerenontbijt, op het topdek ontbijten, trouwpartij, circusact, bloemenkrans om het hoofd, pyama party, met z’n tweeen in een laken, ochtendgym, tafels op de kop en stoelen aan elkaar en steeds maar weer lopen voor wat te eten te krijgen, oranje feest tijdens de voetbal wk. busje-komt-zo act, clowns, vierdaagse, bikinifeest en alle gein en ongein die jullie maar konden verzinnen. Wat zullen het missen, het wordt nooit meer zoals het was. Nachtdiensten het was een belevenis om met jullie vele jaren lang te hebben mogen samen zijn. De donderdag morgen zal nooit meer het zelfde zijn dank jullie wel.
Foto’s van de reis zijn te bekijken op: www.rodekruisgouda.nl (klikken op ‘Foto-album’ en het jaar van de reis selecteren). Ook dit scheepsjournaal is in te zien – hierbij moet op de pagina Foto-album’op het draaiende rode boekje worden geklikt om de scheepsjournaals te kunnen bekijken.
De dagdiensten 16
17
