de piste in | > reisreportage thailand
Zes weken exotisch fietsen in Thailand
“Sawadee-kaa!” Met twee kinderen van 5 en nauwelijks 3 lentes oud gedurende zes weken door Thailand toeren en fietsen... Niet iedereen zal ons een overdosis aan gezond verstand toegedicht hebben. De warmte, de hygiëne (of het gebrek aan), de vele risico’s, ... Zou Tenerife geen comfortabeler alternatief geweest zijn? Niet dus! ›
SAMENSTELLING Kurt Titeca
E
en droom is de beste stuwkracht om ergens te geraken. En die droom luidde voor ons: als gezin in een ver exotisch oord dichter tot elkaar komen en tegelijk een brug slaan naar andere culturen om zo als ‘rijkere’ mensen huiswaarts te keren.
Bridge over the River Kwai
Eerst en vooral: zes weken toeren met de fiets IS haalbaar in het van een degelijk wegennet voorziene Thailand. Wij selecteerden voor u echter twee van onze fietsmomenten en doen verslag van twee topregio’s: het bergachtige noorden en de paradijselijke eilanden in het zuiden van Thailand. Onderweg hebben we ook echte lonesome cowboys ontmoet. Fietsers die in hun eentje dit immense land doorkruisen. Landbouwingenieur en halve Thai geworden Bart Verstappen deed nog tijdens ons verblijf een eigenzinnige solotrip vanuit Bangkok richting Birmese grens. Bangkok, zelfs in deze megastad kun je via parken en slimme ‘soi’ (= zijwegen) snel en veilig de drukte achter je laten. Eenmaal het mierennest achter zich wachtten Bart 400 km langs een 74 | Grinta!
prachtige route, dwars door het echte Thaise platteland en diverse natuurparken. Halverwege kruiste hij onze eerste stopplaats: de River Kwai met de beroemde spoorwegbrug. Die militaire verbinding aanleggen heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog aan duizenden dwangarbeiders het leven gekost. De metalen brug werd door de Amerikanen plat gebombardeerd, maar na de oorlog ironisch genoeg door de Japanners als vredesmonument heropgebouwd. De 65 km tussen Kanchanaburi en de zeven etages tellende Erawanwaterval was met de fiets uitstekend te doen. Met als beloning: een klaterende verfrissing, die we stapsgewijs over de rotsen klauterend mochten proeven. De terugweg deden we met de songthraew. Dit is een taxi waarop passagiers achterin opstappen met enkel een zeil als dak.
Van de ‘Roos’ Chiang Mai tot aan de Mekong
Van Kanchanaburi taxieden we terug naar het Hua Lamphong Station in Bangkok. Daar stapten we op de nachttrein die ons voerde naar wat je bijna als een ander land kunt beschouwen: de
In de Franse Alpen
< Koh Lanta draagt nog steeds de sporen van de tsunamiramp uit 2004.
met jungle bedekte bergen van het koelere noorden. Hoofdplaats is Chiang Mai, met 300.000 inwoners de tweede stad van Thailand. De ‘Roos’ (da’s de vertaling van de stadsnaam) ligt in een uitgestrekte vallei met daarrond louter bergen en oerwoud. Met www. mountainbikingchiangmai.com kun je er schitterende downhill-trips ondernemen. Of je huurt een deftige mountainbike bij ‘Jacky Bike’ (Maninopharat Road, buitenkant vestingen en gelegen links tegenover Chiang Phuak market). Dat is trouwens de thuisbasis van de lokale wielerclub, getuige de vele bekers en koersfoto’s in de winkel. We konden zowaar een carbon exemplaar huren, ideaal om een sublieme negendaagse in het Thaise noorden uit te tekenen.
huur-pickup en meestal fietste ik solo een stukje finale van zo’n verbindingsrit. Met vrouw en dochters als supporters bereikte ik de Mekong, vlakbij het Drielandenpunt. Dit was de perfecte uitvalsbasis voor een paar volle fietsdagen. Het grensstadje Chiang Saen (50 km voorbij Chiang Rai) oogt al meer Chinees dan Thais. Aan de overkant van de 4.900 km lange rivier liggen de rubberplantages van Laos. We waren zowat de enige blanken in het straatbeeld! Eten bestelden we door dierengeluiden na te bootsen in de toonaard van Urbanus’ Rikketikketik, want het Thais is hier de enige voertaal. Grappige scènes natuurlijk, maar spotgoedkoop en het smaakte nog lekker ook! Aan aanmoedigingen en luid gelach geen gebrek
> Neem af en toe de tijd voor een ander soort transport zoals bamboerafting of olifantrijden.< Eco-trekking in de ware zin van het woord. Neem net als wij af en toe de tijd voor een ander soort transport zoals bamboerafting of olifantrijden. De reisroute via Chiang Rai, Chiang Saen, Gouden Driehoek, Thaton en Chiang Dao vormde onze hoofdlus. Gemakkelijk om volgen, want je blijft nu eenmaal beter op de hoofdwegen in dit uitgestrekte land. Er bestaan ook georganiseerde fietsmeerdaagses, maar dan moet je tevens je vliegticket via deze touroperator boeken. Met de fietskar en dus 45 bijkomende kilo’s kon ik helaas de echte bergetappes niet fietsend afhaspelen. Bikes, fietskar plus alle bagage propten we in onze Japanse
toen we vervolgens vrolijk en moedig trappend de nieuwsgierige omstanders voorbij bolden. Sawadee-kaa! Het vaste begroetingswoord dat ons te beurt viel en snel tot ons dagelijkse vocabulaire ging behoren.
Gouden (opium) Driehoek
De door toeristen en bedevaarders overrompelde Gouden Driehoek (drielandenpunt Thailand, Laos én Birma, door militaire dictatuur herdoopt tot Myanmar) refereert aan de opiumhandel. Die gaf niet zo lang geleden voeding aan een gouden schaduweconomie met de Mekong als smokkelroute. Koning Bhumibol – in heel Thailand voortdurend
< In Sukhothai: de oudste hoofdstad van het koninkrijk Siam én fietsvriendelijk.
in het straatbeeld aanwezig en zo populair als Boeddha zelf – heeft naar verluidt de lokale landbouw naar gezondere teelten willen doen overschakelen. Maar de immense monumenten van klater- of echt goud alsook de oosterse religieuze muziek die door de luidsprekers weergalmde werkten nog altijd behoorlijk hallucinant op onze zintuigen. De fietstocht naar het ingeslapen stadje Chiang Saen naast de zich in avondrood hullende Mekong was zondermeer mysterieus. Een far west-stadje in het Verre Oosten! Maar wij blij dat we ons niet, zoals de vele opeengepakte autocarharingen vanuit Chiangmai, naar dit inmiddels door winkels en horeca-etablissementen ingepalmde oord hadden laten persen. De volgende dag werden we wakker door de tai chi-in-open-lucht sessies. De school lag immers vlakbij ons in bamboe opgetrokken verblijf. Na het ontbijt (nu ja, een Chinees-Thaise interpretatie daarvan met eieren, rauwe groenten, toast met suikerzoete stroop en cichorei die koffie moest voorstellen) fietsten we langs de oude vestingen en talrijke historische ruïnes naar het sportveld van de school. Onze dochters keken reikhalzend over de muren. “Wij willen ook naar zo’n school”, klonk het enthousiast, toen ze de parade (repetitie?) en daarnaast met de bal joelende kinderen bezig zagen. School beperkt zich hier niet tot een duf klasgebeuren. Voor ons geen school vandaag, maar wel fietsend op naar de oude Chedi (= tempel met kegelvormige toren). Daar fotografeerden zowat alle aanwezige Thais ons fietskarretje. Ze wisten met hun enthousiasme over dit gat-inde-markt geen blijf. Hoewel, hoeveel > Grinta! | 75
< Stenen olifanten bewaken de Gouden Driehoek aan de Mekong.
expeditie uit bounty en exotisch genieten. Eerst stonden nog diverse culturele highlights geprogrammeerd, rijkelijk gezaaid tussen Chiang Mai en Bangkok: Lampang, Ayutthaya en eentje met de fiets: Sukhothai. De oudste voormalige hoofdstad van Thailand is net als het veel grotere Angkor in Cambodja als een park in het oerwoud heraangelegd en ideaal om fietsend te bezoeken. Voor 20 baht heb je een huurfiets en kun je de hele dag pedaleren tussen mysterieuze en indrukwekkende wats (= tempels) en paleizen uit de 14de eeuw. Sport en cultuur gaan hand in hand! De weg tussen Bangkok en het zuiden is druk bereden, maar de twee rijrichtingen zijn autosnelweggewijs van elkaar gescheiden. Zo ook de rustige weg tussen Surat Thani (oostkust van de zuidelijke ‘slurf’) en Krabi (westkust en overgang naar ondermeer Phuket). Deze 180 km lange verbindingsroute is gedroomd fietsterrein: je rijdt tussen overdadig palmenwoud en naarmate je Krabi nadert voel je je steeds kleiner worden tussen imposant oprijzende kalksteenrotsen. Halverwege kun je overnachten in een ‘ban’ (= dorp), meestal enigszins verborgen van de grote route.
> Hoeveel gekken vinden ze in dit warme land om zich zo op de fiets af te beulen?<
< De kids op bezoek bij de Lange Nekken.
Bij de Lange Nekken Een bezoek aan de bergstammen blijft een must tijdens een reis door Noord-Thailand. De Lange Nekken(-vrouwen) of ‘Karen’ springen er natuurlijk uit. Lisu, Akha, Hmong en Yao zijn andere krampachtig aan hun tradities vasthoudende culturen. Temidden de bamboebossen en ananas- en bananenplantages liggen hun dorpjes en op toeristen gerichte souvenirwinkeltjes. Commercie sijpelt meer en meer door als overlevingsstrategie. In hoeverre de van gsm voorziene woudvolkeren nog authentiek zijn, is niet altijd even duidelijk. 76 | Grinta!
gekken vinden ze in dit warme land om zich zo op de fiets af te beulen? Die bedenking maakte ik zelf tijdens een weg-van-de-wereld etappe naar de top van Doi Luang. Doi betekent ‘berg’ in het Thais. De opeenvolgende hellingen waren net braaf genoeg om op het kleine verzet de kostbare lading achter mij naar boven te brengen. Hoeft het gezegd dat afdalen minstens zo prettig was, terwijl we de boeren op de groene rijstvelden aan het werk zagen?
Ver weg van Phuket-toestanden
Na de natuur en cultuur van het noorden, bestond deel twee van de Thailand-
Krabi is (nog) geen Phuket, maar neemt met zijn zee-avenues en sun-seasex aanbod steeds meer de allure aan van een toeristenpretpark. Buiten de hotel- en shoppingzones blijft de natuur gelukkig dominant: baaien, lagunes en mangrovewouden... En talrijke achteloos uitgestrooide eilandjes, waarvan er zelfs eentje de naam James Bond Island draagt. Blijvend aandenken aan de filmopnames met de Britse secret agent. En dagelijks natuurlijk horden toeristen die ter plaatse de 007-sfeer komen detecteren. Onze voorkeur ging echter naar het familiale Koh Lanta. Alleen de westkust van dit eilandje kent toeristische bebouwing, maar de palmstranden camoufleren de meeste resorts. Lanta is een uitermate groen eiland en biedt een perfecte combinatie van fietsen/mtb’en en waterplezier. Verder is het natuurpark in het uiterste zuiden enkel met
< Kano’s liggen aangemeerd bij het paalwoningendorp in de mangrove.
< Boeddhistische fietswijsheid: de weg is de bestemming!
de mountainbike of 4X4 bereikbaar, zo ook de grotten in het midden van het eiland. Maar ook de verharde wegen langs de kustlijn zijn niet te versmaden. Op en neer, en zonder veel omhaal rechttoe-rechtaan. Typerend voor de wegenaanleg op Thaise bergeilanden. Dat ondervonden we ook later op het nauwelijks gerepte Koh Pha-Ngan (ten noorden van het populaire maar teloor gegane Samui) in de Zuid-Chinese Zee. Een feilloos werkend versnellingsapparaat is hier goud waard! Een paar keer moest ik fiets en -kar te voet naar boven sleuren. Puffend en zwetend onder een soms loden hemel, want hier in het zuiden is de luchtvochtigheid véél voelbaarder dan in de koele berggebied van het noorden. De overal aanwezige Seven Eleven-winkels hielpen gelukkig tegen dehydratatie. En de onvermijdelijke zeeduik inclusief beachrace-aankomst bezorgde me elke keer weer het ‘daardoe-ik-het-voor’-gevoel.
Fietsen veiliger dan moto
Van ene Sylvain Bernet vernam ik hoe snel toeristische goudkoorts de Thaise eilanden doet veranderen. Helaas, zelden ten goede. Op het door techno-
< Thai food, een lust voor het oog en de tong. Maar… pikant!
liefhebbers (full moon party’s) en rugzaktoeristen geliefde Koh Pha-Ngan trachten ze niettemin de fouten van Samui en Phuket te vermijden.
> Je voelt je steeds kleiner worden tussen imposant oprijzende kalksteenrotsen.< Bernet, een uit Zuid-Frankrijk geëmigreerde fietsfanaat verhuurt uitstekende mountainbikes (Fun Shop, gelegen langs de weg tussen Thong Sala en Haad Rin Beach). Hij baat in Haad Rin ook een uitmuntend Frans restaurant uit. Samen fietsten we een flink stuk van het nog louter uit jungle-trails bestaande eiland af. Sylvain verbaasde zich onderweg over een en ander: “Elke keer dat ik een van de baaitjes aandoe op mijn tocht schrik ik van de snelheid waarmee ze nieuwe toeristische accomodaties uit de grond stampen. De grondprijs
verdubbelt hier jaarlijks! Ik vrees enkel dat als ze straks het hele eiland rond zullen geasfalteerd hebben we dit Robinson Crusoe-gevoel definitief kwijt zijn.” Intussen lopen zijn zaken goed. Hij verhuurt steeds meer mountainbikes en dat heeft zo zijn reden. “Onervaren toeristen die hier een weliswaar goedkope motorfiets huren lopen enorm veel risico op de soms zeer steile en oneffen dirt roads. Nog gevaarlijker zijn de vele loslopende honden. Ze brengen motorrijders ten val, zoals ik zelf recent nog mocht ondervinden (hij toont het litteken ter hoogte van het sleutelbeen, nvdr.). Maar los daarvan, met de fiets rij je trager, beleef je de natuur zoveel beter en heb je je vervoermiddel tenminste onder controle als genoemde obstakels opduiken.” De daad bij het woord voegend doken we een heerlijk off-road pad in. Nog even avontuurlijk genieten, voor de betonbusiness er de zaken overneemt en de ontsluiting van dit paradijs alweer als daad van vooruitgang zal worden ingeschreven. Vingers kruisen dat dergelijke stukjes Thailand desondanks bewaard blijven! n > Grinta! | 77
< Een Thaise huurfiets trekt een Belgische fietskar voort.
Fietsen door Thailand: PRAKTISCH Klimaat De beste periode is januari-februari. Temperatuur is het hele jaar door bijna identiek: warm dus. Alleen in het noorden voel je in de wintermaanden de nachtelijke kou nog tot ’s morgens doortintelen. Het zwembadwater is er zelfs behoorlijk frisjes. Luchtvochtigheid neemt vooral toe vanaf maart met een heus regenseizoen in apriljuni (dan weinig toerisme). De maanden november-december zijn, zeker in het zuiden, af te raden wegens moesson en tyfoongevaar. Visum Niet nodig voor een Belg als je slechts 30 dagen in Thailand blijft; indien langer moet je je vooraf wenden tot de Thaise Ambassade in Brussel (T 02 640 68 10). Je kunt ook terecht op het Consulaat in Antwerpen (T 0495 22 99 00). Geld Je euro’s kun je ter plaatse aan een gunstige koers inwisselen voor bahts (iets minder waard dan onze oude Belgische franken). Voorts zijn er overal ATM-geldautomaten. Ook op de eilanden, zodat geld pinnen geen enkel probleem hoeft te zijn. Diefstal riskeer je vooral in de grootstad Bangkok. Laat nooit waardevolle spullen op je kamer liggen, tenzij je over een safe beschikt. Fiets(verhuur) Eigen fiets meenemen, fiets huren of zelfs ter plaatse een goedkope fiets kopen en nadien weer verkopen, het kan allemaal. Let wel, fietsen huren is soms een understatement. Er is een enorm kwaliteitsverschil. Een fiets om echt mee rond te trekken zal al gauw 100 – 200 baht per dag kosten. Duur is dat natuurlijk nog niet. Wie fietst 78 | Grinta!
in Thailand kan op de grote wegen meestal terecht naast de eigenlijke autorijvakken. Ook andere trage weggebruikers (karren, bromfietsen) rijden langs deze linkerkant van de weg. Ander vervoer Thailand is al lang geen ontwikkelingsland meer op dat gebied. Trein (reserveer wel tijdig op toeristische lijnen, zeker als je slaaptrein neemt), bus, diverse soorten taxi’s zoals songthraews of tuktuks, riviertaxi (boot op de Chao Praya in Bangkok), longtails (motorbootjes op rivieren of aan zee) en ferry’s (naar en van de eilanden), ... Het is allemaal aanwezig. Een auto huren valt ook best mee, eenmaal je gewend bent aan het links rijden en het met de linkerhand bedienen van de versnellingspook. Een 4X4 jeep op ruige eilanden als Koh Pha-Ngan staat garant voor een echte Camel Trophy-ervaring en kan ideaal zijn als voorbereiding op een latere mountainbiketrip over dezelfde route. Motorfietsen huren is ook zeer goedkoop, maar niet zonder risico, zeker als je zulks niet gewoon bent. Bevoorrading Kan eigenlijk nooit een probleem zijn in deze van eten en drinken doordrenkte cultuur. Thais eten de hele dag door en de talrijke fruit- en andere eetstalletjes langs de wegen nodigen uit tot een snelle hap. Ook de frisdrankengiganten Pepsi en Coca zijn ruim vertegenwoordigd. Tenzij je echt van de bewoonde wereld wegfietst kun je dus nooit met een hongerklop worden geconfronteerd. Tropische ziektes en inentingen Verplicht buiktyfus en hepatitis B. En net als hier ben je best ingeënt tegen
tetanus. Malaria komt opnieuw meer voor, maar dan vooral als je richting Cambodja reist, zoals op de eilanden Chang en Samet. Meer info: http:// www.itg.be Telecommunicatie Internetcafés zijn alomtegenwoordig en goedkoop. Je gsm is eveneens handig. Je koopt plaatselijk een 1 2 call-simkaart (100 baht) en kunt binnenlands al een hele tijd bellen. Stop je eigen simkaart veilig weg! Vliegtuig Zowel vanuit Zaventem als uit Düsseldorf (met Fly Emirates goedkoopste aanbod, maar wel lange tussenstop in Dubai) of Schiphol dagelijks vluchten. Wij opteerden voor China Airlines vanuit Amsterdam direct op Bangkok. Eerste nacht in Plaza Hotel was overigens inbegrepen in de prijs. Kinderen vliegen aan 2/3 van het volwassenen tarief, gratis indien jonger dan 2 jaar. Vluchttijd bedroeg 11 uur in het vertrek en 12 uur op terugvlucht. Er is een tijdverschil van zes uur met West-Europa. Jetlag voelden wij vooral bij aankomst ginds, maar na een paar dagen was dit verteerd. In Thailand zelf is er een goedkoop aanbod van binnenvluchten, zowel noordwaarts (Chiang Mai) als naar de eilanden (Phuket, Samui, ...). Talenkennis Op toeristische plaatsen kun je aardig weg met Engels. Enkele Thaise begrippen zoals sawadee-ka (goeiedag), karp-koen-ka (dankuwel) werken evenwel magisch om goodwill te verkrijgen.
