Rijnmond Open Golf wederom succesvol. Onze clubfitters aan het woord. Golfspot

Verschijnt 3 keer per jaar 22e jaargang september 2011 no. 2

Op de Hoogte is een gezamenlijke en periodieke uitgave van Golfclub De Hooge Bergsche en Exploitatiemaatschappij De Rotte Bergen bv

Rijnmond Open Golf wederom succesvol Onze clubfitters aan het woord Golfspot

Notariskantoor Stöger Overdracht onroerend goed Vestiging hypotheek Samenlevingsovereenkomst Huwelijksvoorwaarden Schenking Testament Erfenis Oprichting B.V., -vereniging, -stichting

Burgemeester Patijnlaan 1932 (hoek Bankastraat) 2585 CB Den Haag Postbus 85591, 2508 CG Den Haag Telefoon 070 3469309 Fax 070 3636321 E-mail: [email protected] MR C.G.J. STÖGER, NOTARIS

Postbus 4353 3006 AJ Rotterdam Straatweg 124, 3051 BM Rotterdam t 010 4522767 / f 010 4524531 www.vsadvocaten.nl

Uw slagvaardige advocaten.

006-10 wk06

ALTIJD SCHERPE PRIJZEN!

INTERTOYS BERKEL EN RODENRIJS Westerwater 28 •010-5117275 INTERTOYS BERGSCHENHOEK De Kruin 4 • 010-5221054

UNICUM

. Wat een festijn nèt ten einde lf Go en Op d on m jn ers en supf, is het Ri ste golfers, vrijwillig dit voorwoord schrij sia ik ou t th da t en en ke om leu m el t ve Op he en. Zo ge vindt u rslag en fotoreporta e te mogen organiser ve ed d m rei i eb oo tg rn ui toe n t Ee di ! eer, om ent, de Golf tegen. Uniek re jaarlijkse evenem week tijd niet vaak de n an éé s in on je k m oo j ko wi rs porte gezichten k hebben deelnemers met blije el de Hoogte’. Natuurlij ve p , ‘O ar ze ja t de di e in iti rd ed aa uiter zeer zonnige beeld gebracht. Een waar ‘gokpaleis’. 3-Daagse, voor u in omgetoverd tot een s wa t da s, ui bh clu t op het terras en in he ken en heet een nieuw jasje gesto in is s’ cu Fo ‘In iek OT br SP GOLF an heet ik De oude ru euwen. Marga Noorm ik u niet onthouden. ni l ver wi g m aa icu gr un tie r ac de an Een komst terug ieuwe) red ziet, wij blijven als (n vast en zeker in de toe U u . t ot’ zie Sp g lf en br ‘Go in nu ste f vana enthousia euw redactielid. Haar graag welkom als ni in dit blad! rd door de dstrijd, georganisee we EN es’ AL ikj RH Str VE ze JD RI ‘Ro ST n de WED k Ribbon’. aan de ‘Stichting Pin was de 1e editie va er erd m ne zo do ze ge de es m iek da un ze’ Ook uitslagen en or veel ‘ro u over de competitie n mooi bedrag is do Ee len ie. tel iss ver m j m wi , co ijd len str ha Wed dstrijdver meerdere boeiende we U leest in deze editie het Jeugd Open.

Colofon Op de Hoogte is een gezamenlijke en periodieke uitgave van Golfclub De Hooge Bergsche en Exploitatiemaatschappij De Rotte Bergen bv 22e jaargang • nummer 2, september 2011 Op de Hoogte verschijnt 3x per jaar. Redactie Golfclub De Hooge Bergsche: Marieke Vollebregt • Ineke Bowen • Rob van Nuijsenburg • Thijs Beetstra • Marga Noorman Redactie-adres: Julianalaan 33, 2661 EJ Bergschenhoek Telefoon 010- 8224244 • 06-55111125 E-mail [email protected] Advertenties: informatie telefoon 010 522 07 03 Vormgeving en lay-out: MediaCenter Rotterdam, Rotterdam Fotografie: Rob van Nuijsenburg, Frits Louw e.a. Druk: MediaCenter Rotterdam, Rotterdam

Ingezonden artikelen, brieven en mededelingen zijn van harte welkom. Anonieme bijdragen worden niet geplaatst. De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden artikelen te weigeren, dan wel aan te passen. Golfclub De Hooge Bergsche Rottebandreef 40 • 2661 JK Bergschenhoek Website: www.hoogebergsche.nl Secretariaat: Marlene Vreeke Telefoon 010 522 07 03, ma, di, do, vr 08.30-13.00 uur Fax 08 422 32 305 E-mail: [email protected] Exploitatiemaatschappij De Rotte Bergen bv Rottebandreef 40 • 2661 JK Bergschenhoek Receptie: 010 522 00 52 Baaninfo: 010 522 19 62, vanaf 08.30 uur Website: www.rottebergen.nl E-mail: [email protected]

Bestuur De Hooge Bergsche: Voorzitter: Ajo Duymaer van Twist 015-2560611 Vice voorzitter: Dirk Luger 010-5118326 Secretaris: Gerda Methorst 010-4183168 Penningmeester: Henk van Oorschot 06 53365487 Bestuurslid: Freek Reckweg 06-52023042 Bestuurslid: Paula Tonissen 010-4581091 Bestuurslid: Tineke Trip-Cammel 010-5116990 Coverfoto: Axel Geers, Rijnmond Open Golf Winnaar 2011

DEADLINE VOOR HET VOLGENDE NUMMER: VRIJDAG 21 OKTOBER

SEPTEMBER 2011 • OP DE HOOGTE • PAGINA 3

JUBILARIS Nel & Nico Luiten, diepte interview met n Ee . w? ne is e els t Wha en in hun (golf) leven er unieke gebeurteniss ov len s tel on ver bij zij n in de ar wa bezighe enthousiast over hun De clubfitters vertellen n de herenavond, va is ar bil ju an stil bij de sta we en an ba de op Barend van den Bor. rt’ en ’iets heel bijzonl voor ‘enig in zijn soo we k oo at sta m icu Un aansluiten bij onze t mij betreft perfect wa e di en rd oo W ders’. u graag van al dit ng. De redactie blijft igi en ver en an ba ie moo houden! moois op de hoogte t , Marieke Vollebreg Namens de redactie

Verbouwingshandicap?? Ben van der Sluis adviseert u graag.

BOUWBEDRIJF H. VAN DER SLUIS & ZN. BV Sinds 1883

Terbregseweg 8 a p T 010 4215573 3056 JW Rotterdam p F 010 4210254

Grindweg 90-96 Prins Willemstraat 29 3055 VD ROTTERDAM 2584 HT DEN HAAG T (010) 278 11 00 T (070) 351 42 21 E-mail: [email protected] E-mail: [email protected] www.hlb-denhartog.nl

VOOR AL UW BOVAG OCCASIONS • TEVENS LICHTE BEDRIJFSWAGENS

In 2011 kost een driedaags Golfarrangement € 275.00 p.p. 2 overnachtingen in luxe kamer met terras/balkon met Panorama-uitzicht 2x uitgebreid ontbijtbuffet 2x 4-gangen diner ‘Table d'hote’ 2x greenfee bij een van de golfbanen in de omgeving 2x ‘fairway’ lunchpakket Logobal en Bio Tees

Leeuwenhoek 22 c 2661 CZ Bergschenhoek Nederland Telefoon: 010 - 511 26 97 Telefax: 010 - 511 39 42 Mobiel: 06 - 533 327 59 Mobiel: 06 - 515 600 28 E-mail: [email protected] Internet: www.autobuchner.nl

De Zevende Heerlijkheid: hét golfhotel voor de fijnproever! Hotel De Zevende Heerlijkheid is het golfhotel in de regio voor de genietende golfer! Het hotel is rustig gelegen en biedt zomede ook een goede nachtrust. Onze gasten worden verwend met een vers ontbijt en een heerlijke keuken. In de Euregio liggen maar liefst acht golfbanen waarmee wij voordelige greenfeeprijzen afgesproken hebben. Ons team heeft ruime ervaring met het golfspel en kan zodoende de golfende gast optimaal informeren en adviseren over de golfbanen. Wij zorgen bovendien voor al uw golfreserveringen.

Hotel De Zevende Heerlijkheid

Grensweg 9 6277 NA Slenaken 043-4573259 [email protected] www.zevendeheerlijkheid.nl

NIEUW! Ook op de volgende baan krijgen onze gasten Greenfee-korting: Golf & Country Club De Zuid Limburgse

Van de voorzitter Hectische tijden

ten. Maar ook om verbetering van de oefenfaciliteiten en de bereikbaarheid daarvan.

Dat mag je de afgelopen periode door alle ontwikkelingen toch wel noemen. Het vertrek van de directeur van de exploitatiemaatschappij en een commerciële golfbaan die de zeggenschap over onze baan wil krijgen. Iedereen zal zo zijn eigen gedachten hierover hebben. Positief of negatief. Ook kan de conclusie zijn dat iedere ontwikkeling op zich een uitdaging is. Dat laatste is voor mij een goed uitgangspunt, want waar een wil is, is een weg!

Als je daarbij de verenigingsactiviteiten betrekt, zie je ook daar veranderingen optreden. De Golf3Daagse is een belangrijk festijn binnen onze vereniging. Toch doen heel veel leden daar niet (meer) aan mee. Het is nog niet zolang geleden dat je er snel bij moest zijn, want anders was het maximum aantal deelnemers bereikt. Dat constateer je ook bij de gewone clubwedstrijden, die op een enkele uitzondering na niet vol zijn. Het zoeAjo Duymaer van Twist Voorzitter ken is naar nieuwe spelvormen die aanslaan bij de GC De Hooge Bergsche In mijn vorige column heb ik geschreven over leden. Eind juli hadden we zo’n nieuwe wedstrijd: 6 de samenwerking met de exploitatiemaatschapPack Scramble. Een groot succes, met veel gejuich pij en de speerpunten die wij als vereniging willen realiseren. op de baan na een mooie putt of een mooie afslag. Er was veel Vroegboekoptie, meer invloed op het beleid etc. waardering en groot enthousiasme voor deze nieuwe spelvorm.

Die goede samenwerking en onze speerpunten die in het beleidsplan een plek hebben gekregen, blijven onze inzet bepalen. Maar daarmee zijn we er nog niet. Je zult steeds moeten kijken naar wat er om je heen gebeurt en tijdig de bakens moeten verzetten. Dat is in het belang van de vereniging, voor de activiteiten die we organiseren, voor het aantrekken van nieuwe leden, voor eenheid van beleid in alle geledingen op onze baan: Businessclub, Horeca, Golfschool en onze gasten: De Greenfeespelers. De enquête die we in het eerste kwartaal hebben gehouden levert veel interessante basisinformatie op. Hij is uitgezet bij leden en niet leden, bij certificaathouders en bij businessclubleden. Zo blijkt dat slechts 30% van onze leden vrouw is, dat 68% van onze leden 55 jaar of ouder is en maar 28% jonger dan 44 jaar. Gemiddeld genomen golft een lid van De Hooge Bergsche iets langer dan 14 jaar. Van onze leden heeft 56% een handicap lager dan 25 en een derde van onze leden is aangewezen op een buggy of een trolley. Tot zover wat cijfers, die we goed op ons zullen laten inwerken. De resultaten van de enquête bevestigen de speerpunten die we al hadden geformuleerd. Daarnaast is er waardering voor de kwaliteit van de baan en de klantvriendelijkheid van het baliepersoneel. Ten aanzien van de baan worden ook nog een aantal verbeteringen gesuggereerd. Ook komen er zaken aan de orde die beter kunnen en moeten. Het zal niemand verbazen dat de accommodatie verbetering behoeft. Het gaat dan met name om de kleedruimtes, douches en toilet-

Een goed voorbeeld van samenwerking is het Rijnmond Open Golftoernooi, dat een gezamenlijk initiatief is van onze club, de Businessclub en de Rottebergen. Al in een heel vroeg stadium waren alle sponsorpakketten verkocht. Eind juli was het aantal inschrijvingen al ruim boven de 200. Dat is een uitstekend resultaat. Dit soort initiatieven is waardevol en moeten we zeker scherp op ons netvlies houden. Nu terug naar de praktijk van alle dag. Waar kunnen en moeten we verbeteringen aanbrengen? Op grond van onze ervaringen en zeker ook gezien de resultaten van de ledenenquête is het nodig om te werken aan een strategisch plan voor de toekomst, zowel kwantitatief als kwalitatief en financieel. Hierin moet duidelijk worden wat de exploitatiedoelen zijn, wat de investeringen op de korte en lange termijn zijn en hoe die gefinancierd moeten worden. Uiteraard speelt de hoogte van de jaarkaart daar een belangrijke rol bij. En die prijs moet concurrerend zijn. Dit hele betoog is gericht op de discussies en vragen die nu aan de orde zijn. Inmiddels is er zoals u weet, sprake van een andere ontwikkeling. Een pay- and playbaan wil graag de certificaten overnemen en aldus de zeggenschap verkrijgen over onze baan. Het is uiteraard aan de certificaathouders, om al dan niet in te gaan op een eventueel voorstel. Voor ons als club zet het bestuur zich in voor de continuïteit van de baan en de continuïteit van de vereniging. Of dat kan, is afhankelijk van veel factoren. Maar voor ons blijft een prachtige baan met een mooie club en gezellige verenigingsactiviteiten het uitgangspunt. Ik hoop dat we met elkaar de goede keuze zullen maken.


De samenwerking met de exploitatiemaatschappij verliep niet altijd naar wens. Dat is jammer, want vooral een goede samenwerking en communicatie zal er toe leiden, dat iedereen daar beter van wordt. Synergie of simpel gezegd: 1 en 1 is 3.

De baan en haar uitzonderlijke dieren Wat een prachtige lente en wat een natte zomer tot nu toe. Een deel van die erg natte tijd was ik op vakantie en heb dus niet veel van het golfleed op de baan meegekregen en sinds mijn terugkomst loop ik weer met veel plezier mijn rondjes. Het valt op dat bij sommige holes de verbeterde drainage echt zijn vruchten begint af te werpen. Teun Andeweg


Gedurende de zomer ben ik niet echt in de gelegenheid geweest om mooie plaatjes te schieten maar gelukkig vond ik nog wat fraaie prenten van vogels die Rudo mij heeft nagelaten en daar is best iets bij te vertellen. De Scholekster (een vogel in de knel….) Deze foto is genomen op de afslag van hole 13 en als je de deskundigen mag geloven dan is het helemaal niet zo zeker dat we dit parmantige vogeltje – die ook wel Bonte Piet wordt genoemd - hier over een jaar of 10 nog steeds kunnen waarnemen. Lange rode snavel, oranjeroze poten en een zwartwit verenkleed. Opvallend is dat scholeksters vaak allemaal dezelfde kant op zitten, zodat ze elkaar niet hinderen wanneer gevlucht moet worden voor naderend gevaar. De snavel van een scholekster is geschikt om in het wad naar mossels en kokkels te zoeken en ook om ze te openen en het schelpdiertje eruit te eten.

Populaties kunnen snel veranderen als de mens zich er mee bemoeit. Een goed voorbeeld is de gans die in enkele decennia van een bedreigde soort een ware plaag is geworden (startend vanuit de Oostvaardersplassen). Met de scholekster is helaas het omgekeerde aan de hand, er zijn deskundigen die beweren dat de scholekster hier over 10 jaar bijna uitgestorven zal zijn. Als je bedenkt dat 30% van de wereldpopulatie van scholeksters in Nederland broedt dan krijg je een idee van de ernst van de zaak. Hoe dat nu kan? De scholekster is immers een langlevende vogel – hij kan wel 40 jaar oud worden – en om te blijven voortbestaan hoeven maar 0,35 jong per broedpaar per jaar te worden grootgebracht. Bij een gemiddelde leg van 3 – 4 eieren moet dat toch een makkie zijn? Helaas, het landelijke gemiddelde ligt nauwelijks op 0,2 jong per broedpaar en vooral de laatste tijd gaat het snel achteruit. In de agrarische gebieden is dit vooral een gevolg van steeds vroeger maaien. De voornaamste oorzaak is echter voedselgebrek waardoor

de jongen omkomen, vooral door gebrek aan schelpdieren. De grootste problemen treden op in de wintermaanden als de vogels massaal verhuizen naar de Wadden waar ze schelpdieren eten, bij voorkeur mosselen en kokkels. Door de mechanische kokkel- en mosselvisserij zijn de droogvallende mosselbanken verdwenen en ook is het aantal kokkels enorm afgenomen. Intussen is er ingegrepen en mag er niet meer op droogvallende zandbanken naar mossels worden gevist maar de boel herstelt erg langzaam. Daarbij komt dat intussen de Japanse oester is geïntroduceerd t.b.v. visserij en deze overwoekert de herstellende mosselbanken. Helaas kan maar een klein percentage van de scholeksters een oester open krijgen. Als je op het wad gaat kijken zie je nog erg veel scholeksters maar bij nadere observatie blijkt maar een veel te gering aantal echt juvenielen te zijn. Deze vogel staat nog niet op de rode lijst, vooral vanwege het feit dat het een langlevende vogel is. Om aandacht te krijgen voor de snelle terugloop hadden enkele

Nederlandse vogelbeschermingorganisaties 2008 uitgeroepen tot het Jaar van de Scholekster. Of dat voldoende was…?

De foto is gemaakt bij de herenafslag van hole 9. Deze zwart-witte vogels herken je aan hun nonchalante kuifje, vooral het mannetje heeft een grote afhangende kuif. Een soort matje ’avant la lettre’. Ze hebben goudfonkelende zwartomrande ogen. De vrouwtjes zien er wat minder uitbundig uit want die hebben een schutkleur nodig als ze straks op de eieren zitten. Dat broeden doen ze vaak in de buurt van torenvalken, die houden de kraaien uit de buurt. Het kost soms wel een jong eendenkuikentje als beschermgeld. Kuifeenden duiken naar hun voedsel en eten graag waterdieren die tussen de waterplanten leven en ook de planten zelf worden wel gegeten. De voeten zijn ver naar achter geplaatst om beter te kunnen zwemmen op en onder water maar dat loopt dan wel weer moeilijk op het land. Vandaar dat je deze eenden minder vaak aan land ziet dan andere soorten eenden. De kuifeend is ook een goede vlieger. Het Markermeer is een plaats waar tienduizenden kuifeenden uit binnen- en buitenland zich verzamelen voor de winter. Als het nodig is duiken ze daar tot wel 6 meter diep naar hun lievelingskost: driehoeksmosselen. Ze slikken die mosselen helemaal in en kraken ze in hun gespierde maag. Het mosselgruis poepen ze weer uit. Geen last van een zwakke maag dus.

De Aalscholver (een visdief…)

Je ziet ze vaak zitten bij de afslag van hole 9, op een dode uitstekende tak. Geen wonder dat je daar ook vaak vissers hun stekje ziet opzetten, ze zijn namelijk uit op hetzelfde: vis! Met zwemvliezen tussen de voortenen is hij een goede zwemmer en hij vangt vis door te duiken. Zijn lange snavel is voorzien van een haakvormige punt. Om dat duiken makkelijker te maken bevatten de veren van aalscholvers erg weinig vet – in tegenstelling tot veel andere watervogels. Daardoor is het verenpak niet waterdicht en werkt het niet als een “dobbertje” en wordt een duikende aalscholver drijfnat. Na een duik zit een aalscholver met half gespreide vleugels op een paal of in een boom om zich te laten drogen. De aalscholver staat niet op een rode lijst maar is wel een beschermde vogelsoort.

Zoals gezegd eet een aalscholver levende vis en niet zo weinig ook: minstens 500 gram per dag heeft het beest nodig en dat maakt hem niet populair bij vissers die hem ook wel de waterraaf noemen. Vanuit de visserij wordt met regelmaat gevraagd om maatregelen te treffen tegen de aalscholver waar dan de natuurbeschermingsbewegingen weer tegen in het geweer komen met het argument dat de aalscholver voor een groot deel niet-commerciële vis eet als pos en blankvoorn en dat de teruggang van m.n. snoekbaars en paling een gevolg is van overbevissing. Volgens beroepsvissers zouden aalscholvers op en rond het IJsselmeer per jaar zo’n 60-120 ton snoekbaars consumeren. Zeker is dat ze in betrekkelijk korte tijd een complete visvijver kunnen leegvissen. Overigens kunnen aalscholvers vissen inslikken tot 48 centimeter lengte en een omtrek van 23 centimeter. Zo af en toe stikt het beest daadwerkelijk in een te grote snoekbaars. Kees Stip, beter bekend onder zijn pseudoniem Trijntje Fop schreef een verzameling korte dierenversjes. Dit dichtte hij over de aalscholver:

De Aalscholver:

Aalscholvers denken allemaal: “Kun je nog scholven, scholf dan aal.” Doch door de golven diep bedolven wil weinig aal zich laten scholven. Zo scholft zo ‘n beest zich uit de naad terwijl het woord niet eens bestaat. Tegen de tijd dat u dit artikel leest komt de herfst er al weer aan en ik kan me nu al verheugen op al het moois dat er dan weer te zien zal zijn op en om onze baan. Het zou niets voor mij zijn om te leven in een land zonder jaargetijden.


De Kuifeend (een sterke maag…)

Jut en ......

Beam me up, Scotty!


Ik raak helemaal niets de laatste tijd

Natuurlijk weer eens geen stier te bekennen in de kleedkamer, maar ik vind die kreet zo leuk “OLÉ !!”

Vraag je een Barend Borrel, krijg je BOLS!

Als het jeukt moet je krabben

Win ik eens wat, is het iets om te koken

Zo mooi als die van Frits wordt’ie nooit.

Word jij soms ook zo moe van dat spelletje

Ieder z’n eigen pre-shot routine

Dames op dinsdag doen van zich spreken Na onze zonnige openingswedstrijd op 29 maart, hadden we in april te maken met de dinsdagcompetitie, waardoor diverse speelsters her en der op andere banen actief waren. Ook de Rottebergen was het ‘strijdtoneel’ voor vele wedstrijden; op 3 mei was de baan zelfs uitsluitend voor de competitie gereserveerd, maar daarna hebben we optimaal kunnen genieten van het prachtige voorjaar op onze fraaie, afwisselende baan. Elize Hammer

V.l.n.r. Marjan van Bennekum, Petra Andeweg - Bauer, Vera Janmaat

ons een indruk te geven van haar werk. Er was een pechvogel op deze dag en dat was Elsbeth van Leeuwen, die binnen uitgleed en daarbij haar arm zo ongelukkig bezeerde, dat een operatie nodig was. Het tripje uit ging dit jaar naar golfbaan ‘de Scherpenbergh’, gelegen ten zuiden van Apeldoorn. Na een zeer regenachtige maandag, hadden we op 19 juli het geluk dat er toch nog zomerweer voorradig was en omdat de Scherpenbergh een zandgrond baan is, was het prima om daar te spelen. Per bus ging chauffeur Harry op pad met 34 dames, die onderweg wat lekkers kregen en zich o.a. bezig hielden met een golfquiz. Het doet denken aan een schoolreisje, afgezien dan van alle spullen die hij in de bus moet opbergen. Het was niet verwonderlijk, dat een van ons in de hectiek van het laden en lossen (van auto naar bus op de Rottebergen), wel dacht aan de accu, maar niet aan de trolley,

die eenzaam in de auto achterbleef. Dit werd pas ontdekt toen we onze bestemming hadden bereikt. Gelukkig viel dit op te lossen en in de baan was iedereen ongetwijfeld tot rust gekomen, want er kwamen mooie scores binnen. De beste score was van Gerdy Hoogendoorn, die haar prijs tijdens het diner in ontvangst mocht nemen. Afgezien van deze speciale dagen waren er tal van andere dinsdagen waarop we konden genieten van het spel en van elkaar en van alles wat er om ons heen te zien is. Het seizoen is nog niet voorbij! Een aantal dames van de Batouwe kwam nog op bezoek; we speelden de afsluitende zomerbalwedstrijd; op 5 september waren we bij de heren te gast; en wie wordt de winnares van de matchplay? Er zijn nog genoeg dinsdagen waarop we ons kunnen verheugen en waarvoor heel veel dames zich kunnen inschrijven.


Inmiddels zijn er twee van de drie ‘zomerballen’ achter de rug. Het motto is dit jaar: “ik hou van Holland”. De eerste wedstrijd op 17 mei, was de Kaaskoppenwedstrijd en die werd gewonnen door Toos van Santen. De tweede wedstrijd op 21 mei, was de Vlaggetjesdag en die werd gewonnen door Corrie van Velzen. Op 23 augustus zou de derde en laatste zomerbal gespeeld worden.. Op deze dag kregen de speelsters de laatste kans om hun scores te verbeteren, maar helaas is deze wedstrijd verplaatst naar 6 sept, te laat om de winnares in deze ‘Op de Hoogte’ te kunnen vermelden In het kader van de uitwisseling kregen we bezoek van een aantal dames van de ‘Wouwse Plantage’. Velen van hen waren verrast dat onze baan, die zo dicht bij de grote stad ligt, toch zo te midden van de natuur is gesitueerd. Het weer was zomers en we beleefden een prachtige dag met elkaar, die afgesloten werd met een gezellige maaltijd. Ook onze vriendinnendag op 5 juli was een zonnige dag, die we een Oosters tintje gaven. Omdat deze wedstrijd als ‘shotgun’ werd gestart, was er ruimschoots de tijd om gezamenlijk te genieten van een glaasje op het terras. Ook de maaltijd, een buffet met Oosterse gerechten, kon buiten opgediend en genuttigd worden. Daaraan voorafgaand vertelde Marion van Woudenberg ons over haar hobby, het maken van sieraden met bijzondere kralen en stenen, veelal afkomstig uit het Oosten. Zo kwamen we te weten dat amber in wezen een organisch product is, afkomstig uit de darm van de potvis. Marion had diverse kettingen meegebracht om

Roze Strikjes Ladies Only! Zo staat deze wedstrijd in onze wedstrijdkalender. Dit jaar is voor het eerst op 7 augustus 2011 de ‘Roze Strikjes Ladies Only!’ georganiseerd. Marilla Louw

Het verleden

Jarenlang is er voor ‘geïnviteerde’ dames om de ‘Solheim Cup’ gespeeld op onze mooie baan. Nadat het de afgelopen jaren lastiger was geworden om dames uit Den Haag en Rotterdam op één datum bij elkaar te krijgen en dan twee maal 18 holes Matchplay te spelen, is deze unieke wedstrijd vorig jaar de laatste maal gespeeld. Toen werd het idee ‘geboren’ om toch een wedstrijd te blijven spelen die alleen toegankelijk is voor dames, maar dan voor alle dames van onze club.

Organiseren

Anneke Westerink en Marilla Louw wilden de organisatie graag op zich nemen. Anneke had al in een vroeg stadium contact gezocht met de Stichting ‘Pink Ribbon’, want dat was de opzet van deze dag. Het goede doel waar heel veel vrouwen zich mee verbonden voelen. Er kan niet genoeg onderzoek gedaan worden naar borstkanker en daarom is het ook goed om veel geld in te zamelen en dit onderzoek te steunen.


Roze zondag

We wisten van tevoren niet dat de dames en heren in Amsterdam zich allemaal op zaterdag ook al in het roze hadden gestoken. We kregen daar ‘s morgens vragen over, toen we het roze kleed over de tafel

legden en de roze ballonnen ophingen! Veel dames verschenen in ‘pink’ gekleed en ook (de gelukkig goed herstellende) Marijke Visser kwam ons aanmoedigen en ons een fijne wedstrijd toewensen. Nadat alle bont gekleurde dames de baan in waren, bleef er een ‘giftbox’ achter voor donaties van niet meespelende dames en heren. Iedereen die een bijdrage heeft geleverd, hartelijk dank !

Ambassadeur

‘Pink Ribbon’ heeft een aantal ambassadeurs die voor deze gelegenheden langskomen. Wilma van der Knaap van ‘Stichting Pink Ribbon’ was zo vriendelijk om ons roze gezelschap toe te spreken en de cheque in ontvangst te nemen. Een bedrag van zeshonderd negentig euro

is namens ‘De Hooge Bergsche’ aan de Stichting aangeboden.

Prijzen

Geen wedstrijd zonder prijzen, deze zijn bij ‘Pink Ribbon’ gekocht. Daarvan gaat ook weer een bedrag naar de Stichting. (bezoek eens de website en u zult zien wat voor leuke spullen ze daar -voor het goede doel- te koop hebben www. pinkribbon.nl) De eerste winnares van de ‘Roze Strikjes’ was Elize Hammer. Met een mooie speech en de gebruikelijke foto werd deze dag met een zeer voldaan gevoel afgesloten. Volgend jaar kunt u deze wedstrijd weer terugvinden op de wedstrijdkalender. Reserveer dit alvast in uw agenda, want we verwachten in 2012 zeker nóg meer deelneemsters.

Interview met Nel en Nico Luiten

De ouders van Nico, Dennis, Sander en … Joost Thijs Beetstra

Nico, Lyan en Nel

ik.” Door die val kwam er een einde aan misschien een glanzende carrière als skispringer, maar werd Joost wel gedwongen om zich op andere activiteiten te richten, zoals golf. Toch vond hij het jammer dat hij moest stoppen. Hij sluit niet uit dat hij ooit nog eens zal springen, maar dan alleen maar voor de lol. Met golfen is Joost begonnen op aanraden van zijn oom Wim, de broer van Nico, waarvan Joost het petekind is. Deze nam alle jongens mee naar het GCR voor enkele introductielessen. Van de vier jongens bleek alleen Joost er aanleg voor en plezier in te hebben. Bij zijn eerste wedstrijd speelde Joost met twee dames, die zich afvroegen waarom uitgerekend zij met zo’n dreumes opgescheept werden..........!! De stemming werd een stuk vrolijker, toen ze als winnaars gehuldigd werden. Daarna is het snel gegaan. Toen kwam de periode van het brengen en halen van de kinderen naar de verschillende sportvelden, de een naar voetballen, de ander naar korfbal, schaatsen of golf. Vader Nico bracht Joost naar het GCR en later naar de ‘Hooge Bergsche’ en hij bleef lichtelijk verveeld wachten. Op den duur had hij daar genoeg van en hij heeft toen ook maar les genomen. Hij is nu een enthousiaste speler met een respectabele handicap van 14,5. En ”net zo fanatiek als mijn zoon en als ik meer tijd had gehad, dan was ik nu een single-handicapper!” Moeder Nel golft niet, zij vindt zichzelf minder geschikt voor het golfspel en doet graag aan ‘Nordic Walking’. Later kwam

Joost in de selecties terecht en begon het brengen en halen naar en van landelijke toernooien en het overnachten in tent, caravan of bij een gastgezin. Nel: “Een heel gedoe en geregel maar ook hartstikke leuk. Als je ze ophaalde, zat de auto vol met jongens als Floris de Vries, Tristan Bierenbroodspot en Wil Besseling. Dan bleven ze maar klagen over alle foute slagen die ze gemaakt hadden. Op den duur vroeg ik dan maar of ze nog iets goeds gedaan hadden. Als ouders kom je elkaar nu tegen op toernooien en is het altijd gezellig.” Nico: “De sfeer bij de amateur golfers onderling is echt top. We begrijpen dat er bijv. bij tennis veel meer afgunst is. Onderling hebben de spelers veel lol. Floris de Vries is wel z’n maatje. Vroeger haalden ze nogal eens kattenkwaad uit en nu is het nog steeds geinen.” Hoe de carrière van Joost zich heeft ontwikkeld is voor iedere golfer min of meer bekend. Zie zijn website www.joostluiten. com. Het meest memorabel waren de tweede plaats op de KLM Open in 2007 en het amateur wereldkampioenschap voor landenteams in 2006, samen met Wil Besseling en Tim Sluiter. Bij dat laatste toernooi maakte de wereld kennis met de vechtersmentaliteit van Joost. Hij zorgde er op de laatste dag voor dat Nederland uit geslagen positie toch nog het kampioenschap binnenhaalde, door op de laatste vijf holes vier birdies en een eagle te maken. “Op de Europese tour is de verstandhou-


Op 3 juli j.l. trouwde Dennis, de tweede zoon van Nel en Nico Luiten in AcapulcoMexico, met zijn Mexicaanse vriendin. Joost moest na zijn fraaie derde plaats bij het BMW golftoernooi in München opdraven voor een toernooi in Parijs. Hij miste echter op één slag na de cut en besloot toen alsnog naar Mexico af te reizen. ISM (International Sports Management, de organisatie waar Joost bij aangesloten is) regelde, dat hij nog op tijd bij de huwelijksvoltrekking aanwezig kon zijn. De volgende dag ging Joost al weer richting UK, om zich voor te bereiden op de ‘Scottish Open’. Nel: ”De jongens hadden vakantie en Joost moet werken.” Verschil moet er zijn! Er is geen sprake van jaloezie bij zijn broers om wat Joost bereikt heeft. Integendeel, ze zijn trots en vinden het fantastisch wat hij doet en vooral Nico volgt zijn verrichtingen vanuit Spanje (waar hij woont), op de voet. Hoe is het allemaal zo gekomen met Joost? Nel: ”Van kinds af aan wilde Joost al wedstrijdjes doen en had hij een enorme winnaarsmentaliteit, met welke sport of welk spelletje dan ook. Hij zag steeds weer nieuwe uitdagingen.” Als 9-jarige jongen kwam Joost samen met zijn broers in aanraking met het skispringen, tijdens een Open Dag op de skihelling, vlakbij zijn ouderlijk huis. “Ik wilde dat mijn kinderen de wereld zo breed mogelijk leerden kennen en gaf ze daarom op.” De jongens waren meteen ‘verkocht’. Uiteindelijk zijn drie van de vier jongens met de Nederlandse Skivereniging gaan springen in het Sauerland, waar ze om de 14 dagen trainden op een 90 meter hoge schans. Joost is bij een sprong ernstig ten val gekomen, met als gevolg een gebroken elleboog, neus en een gekneusde knie. ”Achteraf was het volkomen onverantwoord”, zegt Nico ”Ik ben later nog op die schans gaan kijken, dat was niet lekker voor iemand met hoogtevrees, zoals

een gegeven moment in een waterhindernis. Toen hij hem adresseerde, verrolde de bal een paar millimeter. Joost neemt, na overleg met zijn medespelers, geen strafslag, wat wel had gemoeten.


ding tussen de spelers ook fantastisch. ISM doet daar ook erg veel aan. Ze zorgen er voor dat niemand op z’n kamer gaat zitten. Na een ronde zitten en eten alle spelers samen, inclusief toppers als Lee Westwood, Rory McIlroy en Darren Clarke. Op de Amerikaanse Tour gaat het er heel anders aan toe. Daar eet iedereen apart en is er veel haat en nijd.” aldus Nico. “Het respect onder de spelers is groot. Niemand is met geld bezig en het is niet van ‘die putt is zoveel waard’ of zoiets. Toen Thomas Levet na een hele slechte periode een toernooi won, vonden alle spelers dat geweldig, het werd hem gegund.” Om succes te hebben moeten spelers, behalve over een groot talent, beschikken over de juiste instelling, het juiste materiaal en de juiste mensen om zich heen. Twee managers van ISM bepalen welk speelprogramma bij Joost het beste past, ook Jeroen Stevens van Golf Team Holland is daarbij betrokken. Zijn vaste, zeer ervaren caddie is Martin Gray. Er zijn nog aparte coaches voor de swing, shortgame, putten en fitness. Op mentaal gebied heeft Joost zeker geen coach nodig. “Hij kan heel goed met teleurstellingen omgaan. Hij is erg kritisch op zichzelf en hij zal nooit een ander de schuld geven. Wel is het soms verstandig om even niet in zijn buurt te komen. Tijdens een toernooi in Florence in 2007 stond hij op de eerste dag op de 18e plaats. Op de tweede dag was hij 6e. Op de derde dag was hij 3e... Maar hij miste op de laatste dag de winnende putt op hole 18 en werd ‘slechts’ tweede achter Michael Lorenzo-Vera. Hij heeft zich toen wel af moeten reageren op een paar vuilnisbakken. Het leverde weliswaar een pijnlijk been op, maar de stoom kwam niet meer uit zijn oren. Ook was hij ‘nogal ontstemd’ na de diskwalificatie, tijdens zijn eerste toernooi op de Amerikaanse Tour in Ohio. Niet zozeer de diskwalificatie maar wel de manier waarop, vele uren na de wedstrijd tijdens het eten.” De bal van Joost lag op

De moeilijkste tijd voor Joost was de periode van 16 maanden, die hij noodgedwongen thuis moest doorbrengen, vanwege zijn polsblessure in 2008/2009 (mogelijk nog een gevolg van de val van de skispringschans). ”Dat was echt zwaar voor hem. Hij deed niets en hij lag het liefst tot 12 uur in bed. We hebben toen wel actie ondernomen en dingen georganiseerd, zodat hij weer met het golfen en zijn golfvrienden in contact kwam. De genezing gaat tien keer zo snel als je erin gelooft en je een positieve instelling hebt. Het was een spannende tijd, het was nog maar de vraag of de pols zich volledig zou herstellen van de operatie en of hij ooit weer op niveau zou kunnen golfen. Gelukkig is het allemaal goed gekomen, mede ook dankzij de positieve inbreng van Lyan.” Lyan Zielhorst is sinds enkele jaren de vriendin van Joost. Zij golft zelf (Nico: “megafanatiek!”) in het tweede damesteam van Prise d’Eau. Natuurlijk baalt Joost van weersomstandigheden die tijdens de wedstrijd drastisch kunnen veranderen, zodat hij er meer nadeel van ondervindt dan andere spelers. Zoals tijdens de laatste British Open. De groep waarin Joost speelde sloeg af onder abominabele weersomstandigheden, met harde wind en slagregens. De eerste en de laatste groep die afsloegen, speelden onder aanzienlijk betere omstandigheden. Maar ja, soms zit het tegen, soms zit het mee. Soms is het nodig, dat bij Joost de ‘rem’ er opgezet wordt. ”In 2009 was het spannend of het hem zou lukken om zijn kaart voor de Europese Tour te halen. Hij speelde een toernooi in Zuid Afrika en moest nog €10.000 aan prijzengeld verdienen. Hij eindigde uiteindelijk als vierde en haalde daarmee €56.000 binnen, de kaart was ruimschoots veiliggesteld.” Een pak van ieders hart, Joost was in de zevende hemel en hij wilde meteen door naar een toernooi in Dubai, hij was immers in vorm. “Toen hebben we aan hem gevraagd om naar huis te komen, want het behalen van de toerkaart moest wel even gevierd worden, vonden we. Als je niet van tijd tot

tijd gas terugneemt, ga je er onderdoor.” Vader beheert de financiën voor zijn zoon en hij is zeer te spreken over de organisatie van de Europese Tour. Niet alleen de toernooien zijn perfect georganiseerd, maar hetzelfde geldt voor de financiële afwikkeling. Ook coördineert hij de zaken, die niet direct iets met het golfen te maken hebben, maar waarvoor Joost gevraagd wordt, zoals openingen en business dagen e.d. “Het zijn lucratieve activiteiten, maar ik probeer ze tot een minimum te beperken. Het gaat anders teveel ten koste van training- en rustperiodes.” Nico bekijkt als eerste de emailberichten die van over de hele wereld binnenkomen en bepaalt welke berichten er doorgaan naar Joost. De Twitterberichten beantwoordt Joost direct... nog wel! Ian Poulter en Lee Westwood zijn gestopt met twitteren vanwege de haatmails, die ze ontvingen. Een trieste ontwikkeling. De belangstelling van de leden van de ‘Hooge Bergsche’ voor Joost vindt Nico fantastisch. Hij noemt het ‘een warme club’, waar iedereen enorm meeleeft en geïnteresseerd is in de resultaten van Joost. Joost reist de hele wereld af voor het spelen van de toernooien. Hij heeft geen problemen met jetlag en kan zich gemakkelijk ergens installeren, om even wat slaap in te halen. Het ergste wat hem kan overkomen is, dat zijn bagage zoekraakt en dan natuurlijk met name zijn golftas. Hij zou die het liefst persoonlijk in het vrachtruim willen leggen en er later weer uithalen. Tot nu toe is het redelijk goed gegaan, al heeft de KLM af en toe wel alles uit de kast moeten halen om de golftas terug te vinden. Maar voor zo’n klant loop je wel wat harder. Er is niet veel contact tussen ouders en zoon als deze op reis is. Hooguit, als er echt een aanleiding voor is of als er iets misloopt. “Onlangs sms-te Joost, dat hij op weg naar Nederland gestrand was in Singapore en met een NieuwZeelandse jongen computerspelletjes speelde. Probleem was wel dat hij steeds verloor, want die jongen was ‘beregoed’. Uren later sms-te hij weer (het toestel was nog steeds vertraagd), hij zat nog altijd spelletjes te spelen met die jongen uit Nieuw-Zeeland, maar nu win ik!” Eens een winner, altijd een winner.

Staat uw tweet de volgende keer in deze rubriek? Tweet naar @golfgekwetter HoogeBergsche

McIlroyRory

TigerWoods

Heren senioren gepromoveerd naar de 3e klasse. Zij wonnen de promotiewedstrijd tegen Sallandsche 2 met 15-3. #Gefeliciteerd !!

It was a bitter sweet open championship for me... Disappointed with my finish but delighted for the big man who won!! Roll on the USPGA!

Feeling fit and ready to tee it up at Firestone next week. Excited to get back out there!

20 May via TweetDeck

18 Jul via Twittelator

HoogeBergsche

Darren Clarke

De jeugd is klaar voor hun competitie volgende week. Vandaag door hen een rondje matchplay gelopen tegen een paar oude knarren van de club.

Out fishing for salmon here in the lake at Killarney....beautiful weather but the fish are sleeping methinks!!!

29 Jul via Twitter for iPhone MNivard Houtrak, waar de rough hoog is en het vliegverkeer laag.. 16 Aug via Twitter for iPhone HoogeBergsche

12 Jun via TweetDeck

Komend weekend de G3D op de #Rottebergen, 3 dagen golfplezier. Het belooft een mooi weekend te worden, de baan ligt er fantastisch bij.

HoogeBergsche Fantastisch door BonBon verzorgde wedstrijd. Lekkere hapjes (en drank) op diverse holes en bij terugkomst op het terras.

17 Aug via TweetDeck McIlroyRory

9 Jul via TweetDeck

In NY, no rain and a light breeze..... Is that all you had for us Irene?! Air travel still suspended, hopefully be in Switzerland Tuesday am

Joost Luiten This was the 18th today, i think there will be alot more people tomorrow....

28 Aug via Twittelator

26 Jul via Twitter for iPhone Joost Luiten How nice of the Irish to name there locker room after me.... 13 Jul via Twitter for iPhone TigerWoods Very happy for Darren Clarke, well deserved win. 17 Jul via Twitter for iPhone

26 Jul via Twitter for iPhone

Joost ter veld bracht de eerste verbetering van het baanrecord binnen.(-3) het oude baanrecord stond op -2 op naam van @joostluiten 4 Sep via Twitterrific

S EEPI T2E0M1B1E • M R O2 P 0 1D1E •HOOPO GDTEE H•O O PA GT G EI N•A P1A3G I N A 1 3

Rijnmond Open Golf

Golfstories De Himalayan Golf Course Een prachtige golfbaan met een bizar karakter


Ajo Duymaer van Twist

In maart waren we met familie en vrienden in Nepal, een boeiend land. Via Katmandoe reisden we naar Pokhara 200 km naar het westen. Inclusief lunchstop 8 uur rijden. Pokhara is het centrum van waaruit, met uitzondering van de Mount Everest die meer naar het oosten ligt, het hoge Himalaya gebergte wordt beklommen. Acht toppen met een hoogte van ca 8000 m van het Annapurna-gebergte en de K 2.

Pokhara ligt op een hoogte van 900 meter en beschikt over een van de twee golfbanen in Nepal: ‘De Himalayan Golfbaan’, een van de meest opmerkelijke banen ter wereld, waar we met een groepje van 8 personen zouden gaan golfen. De baan staat beschreven in het boek als: “Extreem golfen, ‘s werelds meest vreemde, fantastische en bizarre golfbanen”, geschreven door Duncan Lennard. De oorspronkelijke baan van 9 holes met een lengte van 3072 meter, waar je gelet op de hoogteverschillen 3 uur voor moet uittrekken, is inmiddels uitgebreid tot 12 holes. Door 6 holes 2x te spelen ontstaat een baan waar je 18 holes kunt lopen. De holes die je dubbel speelt, hebben hele verschillende afslagplaatsen, waardoor de baan toch een volwaardig 18 holes karakter heeft. Na 18 holes kom je wel volledig gesloopt binnen. De eerste drie holes liggen net als het

clubhuis, op een plateau. Bij hole 4 wordt het echt serieus. Een afslagplaats op het plateau van de par 5, een hole van 540 yards die je een afgrond invoert, waar in de diepte de fairway en de green zichtbaar worden. Via een stijl trappetje en een geitenpad kom je vervolgens op de fairway. Trolley’s en buggies tref je hier niet aan. Je kunt gebruik maken van een caddie en natuurlijk deden we dat......... toen we in de gaten kregen, waar we terecht waren gekomen. De caddies waren schooljongens en - meisjes. Ze hadden die dag vrij, vanwege een nationale feestdag. De leeftijd varieerde van 12 tot 17 jaar en de handicaps van 4.0 tot 11.5. Met caddie-en verdienen ze ongeveer € 5,- per rondje en dat is vaak meer dan wat hun ouders verdienen. Ze willen graag naar een Engelse school, maar hun ouders kunnen dat niet betalen. Als caddie verdienen ze goed en

een beetje bruin. Er ligt een behoorlijke ondergrond, zodat je ook goed een ‘divot’ kan slaan. Het gras wordt ‘onderhouden’ door heilige koeien, die je uiteraard in dit voornamelijk hindoeïstische land niet mag raken met je golfbal. ‘Fore’ roepen heeft natuurlijk ook geen zin. De greens zijn goed te bespelen en ze worden afgeschermd door paaltjes, waar touw tussen gespannen is. De koeien laten de greens dan ook met rust.

Als je op hole 4 bent afgedaald in het ravijn, zie je de snelstromende rivier de Bijaypur pas goed. Deze rivier heeft door de eeuwen heen een enorme kloof uit het plateau gesleten, waar de golfbaan nu ligt. De golfbaan slingert zich door het fascinerende terrein. Op de achtergrond zie je de toppen van de enorme bergen, die op de dag dat wij speelden in de volle zon, uitstekend zichtbaar waren. Meestal zie je die bergtoppen alleen heel vroeg in de ochtend en verdwijnen ze al gauw na zonsopgang in de wolken. Boven onze hoofden vlogen adelaars hun trage rondjes, op zoek naar een prooi.

Hole 18 ligt op het laagste punt en na het uitholen zit er niets anders op dan via het geitenpaadje dat langs de ravijnrand loopt, omhoog te lopen (klauteren) naar het clubhuis en uitgeput neer te strijken op het terras. Een Mount Everest biertje is door al die inspanningen het lekkerste biertje, dat je ooit gedronken hebt.

Een aantal keren moest je over de rivier slaan, maar met de aanwijzingen van de caddie lukte dat prima. Maaimachines tref je er niet aan. Het gras is dik en

Op het terras ontmoetten we de president van de club, de voormalige Britse legerofficier Major Ram Gurung MBE, een Gurka, die speciaal naar de club was gekomen omdat wij daar speelden. Van hem ontvingen we een op naam gesteld en door hem ondertekend certificaat, als bewijs dat we op deze bijzondere baan hadden gespeeld en ook in het logboek van de club zijn onze namen vereeuwigd.

Major Gurung heeft de baan ontworpen en in drie jaar aangelegd. Een geweldige prestatie als je het terrein zo ziet. Uiteraard heb ik hem met een zekere schroom gemeld, dat ik ook president van een golfclub ben met de naam ‘The High Mountains’. Dat schiep direct een band. Ik heb beloofd om hem ons mooie clubblad met dit artikel toe te sturen. Het zou leuk zijn, om met zo’n fascinerende baan een twinning aan te gaan. Waardoor je als lid van de ‘Hooge Bergsche’, daar met korting kan spelen en de leden van de ‘Himalayan Golfclub’ (die overigens maar 100 leden telt) bij ons. Maar ook zonder korting is deze baan al reden genoeg om Nepal een keer te bezoeken. En oh ja, voor de nieuwsgierigen onder u, ik heb mijn handicap bij lange na niet gelopen, maar dat hadden de kenners ook niet verwacht.


ze leren Engels. En natuurlijk was er een voorcaddie: Een jongetje van een jaar of 8, die geen last had van de warmte (bijna 30 graden Celsius), gelet op de bontmuts die hij droeg. Ook hij kreeg een aardige duit, al was er wel wat aarzeling, of hier geen sprake was van kinderarbeid. Maar vanwege het plezier waarmee hij steeds weer de plaats aanwees, waar de bal was geland en zijn blije lach, hebben we daar maar geen punt van gemaakt.

In de Schijnwerper Binnen ‘De Hooge Bergsche’ worden tal van activiteiten georganiseerd. Deze keer staan we graag stil bij....

Barend van den Bor is dinsdag 13 september in het zonnetje gezet voor zijn bijzondere en unieke organisatie van de herenavond. In het bijzijn van vele deelnemers van de afgelopen jaren kreeg hij zijn eigen Rund (B.A.RUND) aangeboden als dank.


Ajo DuymAer vAn TwisT De Herenavond. Om de veertien dagen spoeden leden zich naar de avond van de heer B.A. Rund, zoals hij zijn uitnodigingen steevast ondertekent (Barend voor intimi en dat zijn er vele binnen onze club). Unieke avonden in de golfwereld, die we uiteraard koesteren. Dit ritueel vindt al twintig jaar plaats. Zo rond 17.00 u. druppelen de deelnemers binnen. Barend heet iedereen van harte welkom met een grap en een grol en noteert de wensen (voor het diner na afloop) en bespreekt dan de majeure vraagstukken, die er leven. Vervolgens bepaalt iedere deelnemer zelf, in overleg met de anderen, de flight indeling. Starttijden zijn niet

nodig, want je kunt vertrekken als je zover bent. Kan het nog mooier? De wedstrijd is geen sinecure, want prestaties zijn belangrijk en dus worden de negen holes met grote inzet gespeeld. Het aantal punten blijft nogal eens onder de tien steken, maar dat zegt meer over de gezelligheid, dan over de aan/afwezige speelkwaliteit. De eerste starters lopen na negen holes (als het nog niet donker is), nog enkele holes, zodat tussen 20.00 uur en 20.30 uur de hele meute weer terug is in het clubhuis.

Vóór het begin van het seizoen in maart en na afloop in oktober, organiseert Barend een wedstrijd op een andere baan. Als het mogelijk is, wordt een bus gehuurd, om ons te vervoeren. ‘Happeningen’ die je niet wil missen en aan het begin van het jaar worden deze data in onze agenda’s geblokkeerd.

Barend doet zelf niet mee. Dat betreuren we ten zeerste, maar daar is geen verandering in aan te brengen. Het voordeel is, dat hij iedereen toch weer welkom kan heten en klaar staat met een praatje of een grapje en dat hij zich kan voorbereiden op de ‘onnavolgbare’ prijsuitreiking! Na een drankje wordt iedereen door Barend tijdig gewaarschuwd, dat om 21.30 u. het diner zal beginnen en dat het dus tijd wordt, om nog snel te douchen. De prijsuitreiking tijdens het diner is een onvoorspelbaar geheel, omdat je gedurende het gehele seizoen, maar eenmaal de hoofdprijs of de aanmoedigingsprijs (een zak knikkers) kan winnen! Aan het einde van het seizoen heeft de winnaar van de eerste prijs (die avond), vaak minder punten dan de ontvanger van de zak knikkers. Ook daarin is deze spelvorm wereldwijd uniek.

Namens het bestuur en de deelnemers, nemen we onze hoed af voor Barend.

Dat slechts één man, de heer B.A Rund, dit al twintig jaar kan organiseren, is ongekend. Ongeveer 300 wedstrijden, het is een prestatie van formaat!! En oh ja, als je nog nooit hebt meegedaan aan de Herenavond, probeer het dan een keer. Je wordt door Barend met alle egards ontvangen/ welkom geheten en je komt gegarandeerd terug.

Chapeau!!

Bridge op de Hooge Bergsche Elk jaar vanaf november tot februari organiseren we eens per maand een bridgeavond voor de enthousiasten op onze golfclub. Dat levert altijd een oergezellige avond op. Beginners en routiniers, ze doen allemaal lekker mee. Wie wil, kan vooraf genieten van het bridgemenu: naar keuze een vis- of vleesschotel en dat voor slechts € 15,- inclusief een glas wijn. ...Echt lekker! Een aanrader! Dit bevalt zo goed dat meer dan de helft van de deelnemers daarvan gebruik maakt. De keus voor vis of vlees is van tevoren

doorgegeven, zodat alles in no-time op tafel staat. Na nog een kopje koffie gaan we om 8 uur bridgen en als alles goed loopt, begint om kwart voor 12 de prijsuitreiking. De keuken, bediening en bridge-organisatie zijn nu zo goed op elkaar ingespeeld, dat de laatste avond perfect verliep.

De prijsuitreiking

De nummers 1 en 2 vallen in de prijzen en vooraf trekt een van de dames een lootje met een percentage tussen de 45% en 55% voor de extra prijs: wie daar het dichtste bij is, krijgt ook een prijs.

De prijswinnaars van februari waren

2. Els Martel & Marijke van Galen met 65,59 %

Extra-prijs Emmy Bakker & Tineke Swarttouw met 52,05 %

Data Seizoen 2011-2012

Iedereen kan weer meedoen op: vrijdag 14 oktober vrijdag 9 december vrijdag 16 december vrijdag 13 januari vrijdag 10 februari Voor informatie kunt u bellen met Frank Potjer, mob. 06-43044794 of e-mail aan [email protected]

1. Ineke Altink & Gerard Martel met 69,83 %

Via de jaarlijkse OGD-clubwedstrijd op maandag 23 mei j.l. hadden Frans van Kleef, Huib Blonk, Gerben Postma, Leo Vermeer en Johan Kleingeld zich geplaatst voor de regionale OGD-wedstrijd op vrijdag 15 juli j.l. op onze baan De Rottebergen. Omdat er afzeggingen waren bij andere clubs, mochten ook Ajo Duymaer van Twist, Niek Markus, Jan-Karel Hagers, Gerard Baljon en Arend de Roode deelnemen aan die OGD-regiowedstrijd. Hoewel op de dag vóór de wedstrijd gigantisch veel regen viel, kon er gelukkig wel gespeeld worden (helaas mochten de handicarts niet de baan in). Onder prachtige weersomstandigheden speelden 77 grootvaders om de prijzen. Ajo Duymaer van Twist zag kans de prijs voor de ‘neary’ te bemachtigen. M.b.t. de einduitslag bereikte Huib Blonk de 5e plaats, Schier Stouthamer de 6e plaats en Leo Vermeer de 7e plaats (zie foto van de diverse winnaars). Huib, Schier en Leo plaatsten zich samen met clubconsul Wim Koelemij voor de landelijke OGD-finale op maandag 8 augustus op ‘De Twentsche’. Hoewel het die ochtend goot van de regen, kon er vanaf 12:30 uur toch door 88 grootvaders gespeeld worden

(met een enkele onderbreking door een onweersbui). Het lukte de vier deelnemers van de Hooge Bergsche niet om een ereplaats bij de uitslag te behalen. De Hooge Bergsche telt thans 50 grootvaders die lid zijn van OGD (minimale donatie € 20 per jaar). Ongetwijfeld zijn er grootvaders die nog geen OGD-lid zijn. Zij kunnen zich aanmelden via het inschrijfformulier in de hal van het clubgebouw of direct bij de clubconsul. De OGD-stichting ondersteunt spelen sportactiviteiten voor gehandicapte kin-

deren en jongeren. Elk lid van De Hooge Bergsche kan een dergelijke activiteit bij mij aanmelden. Het OGD-bestuur bekijkt dan of het project voor ondersteuning in aanmerking komt. Informatie over OGD (b.v. welke projecten tot nu toe in 2011 financieel zijn gesteund) is te vinden op de website www.oldgrand-dadclub.nl. Wim Koelemij, OGD-clubconsul


Stichting Old Grand-Dad Club

Golf 3-Daagse 2011 Op 19, 20, en 21 augustus 2011 vond het jaarlijkse feestweekend plaats, dit jaar onder het motto: ’Wie niet waagt, die niet wint’. Op alle dagen stond de wedstrijdvorm in het teken van gokken. Bovendien kon er elke dag in het ‘wedkantoor’ nog een gokje gewaagd worden en daarmee waren leuke extra prijzen te verdienen.


Jenny van Eyk Op vrijdag 19 augustus vond de traditionele ‘Members Guest Day’ plaats. De leden en hun gasten speelden een ’four ball better ball’. Net als in 2010 waren de weergoden ons zeer gunstig gezind: onder een strak blauwe hemel, veel zon en een hoge temperatuur gingen 60 koppels de baan in om te strijden om de mooie prijzen. Nadat we met elkaar zo’n vier en een half uur in de baan hadden doorgebracht, vond de prijsuitreiking plaats op het gezellige versierde terras. De eerste prijs werd gewonnen door Leo Vermeer en zijn gast, de tweede prijs door Nicolette Zwijnenburg en haar gast. De derde prijs was voor Elize Hammer en haar gast en op de vierde plaats eindigde Ab van der Knaap en zijn gast. Vervolgens werd door Bon Bon Party service een prima Indisch buffet verzorgd en onder het genot van een hapje en een drankje werd nog lang nagepraat over deze gezellige dag.

Royal Flush Scramble

Op zaterdag 20 augustus werd de ‘Royal Flush Scramble’ gespeeld. Een nieuwe spelvorm - verzonnen door commissielid Peter van Helden. Het motto van dit evenement werd ook in deze spelvorm doorgevoerd. Bij het pokeren wordt de combinatie van AAS, HEER, VROUW, BOER en 10, een ROYAL FLUSH genoemd. Elke speler van het team werd met een speelkaart aangeduid. De laagste handicapper was een AAS en de hoogste handicapper was een BOER. Op de scorekaart moest worden genoteerd van wie de afslag was gekozen. De twee resterende keuze afslagen werden als de 10 aangemerkt. En zo ontstond er een ‘Royal Flush’. Speciaal voor deze spelvorm had de commissie aangepaste scorekaarten ontworpen en ook de stroke index van de holes waren aangepast.

Geen regen

Ook deze dag werd onder ideale weers-

omstandigheden doorgebracht: zonnig, goede temperatuur en vooral GEEN regen. De 1e prijs was voor het team bestaande uit: Dirk Luger, Niek Markus, Ajo Duymaer van Twist en Gerda de Boer. De 2e prijs was voor: Peter van Helden, Joop van den Berg, Ans Rapmund en Jenny van Eyk. De 3e prijs was voor Jos Hermans, Jan Lasker, Marga Noorman en Ria van den IJssel. De prijsuitreiking werd gevolgd door een uitstekend verzorgde BBQ van Bon Bon en een feestavond met ‘live music’ van de band ‘PARTNERS’. Dankzij de hoge temperaturen bleef het nog lang gezellig ‘Op De Berg’.

Driebus

Op zondag 21 augustus was de spelvorm: Individueel stableford. Met als 1e prijs: de Golf 3-Daagse Wisselbokaal. Deze (ludieke) Wisselbokaal bestaat uit een grote tuinkabouter, die de naam ‘Driebus’ heeft gekregen. De winnaar of winnares heeft tot taak een jaar lang voor ‘Driebus’

Prijzen

4e prijs Gerty Horeman, Steven van der Meulen

3e prijs Jacqueline Babajeff, Jeroen Janssens 2e prijs Ria van der Burg, Ab van der Knaap 1e prijs Marjan van Bennekum, Tim Veenstra De overall winnares - en dus de verzorgster van “Driebus” (voor een jaar) is Marjan van Bennekum. De Golf 3-Daagse is mede tot stand gekomen door de welwillende medewerking/ sponsoring van: Lotto, Holland Casino Rotterdam, Plantencentrum De Driesprong, Nolet Distillery/Ketel 1, De Kaasspecialist Gouda, en Brasserie De Rottebergen (Bon Bon party service). Wij zijn hen veel dank verschuldigd. Het bestuur van de golfclub bedankte de commissie voor een zeer geslaagde organisatie en zo kwam er een einde aan een enerverend, maar uitermate geslaagd evenement.


te zorgen. Na weer een uitstekende dag, slechts een paar spatjes motregen, (maar dat mocht de pret niet drukken) vond om 17.30 uur de prijsuitreiking plaats.

Eindstanden Competitie 2011 Dames 1 (Zondag) 1 2 3 4

Albatross 1 De Hooge Bergsche 1 Goese 1 Landgoed Bergvliet 1

Dames 2 (Zondag) 1 2 3 4 5

Capelle a/d IJssel 2 Kralingen 2 Zeegersloot 2 Rijswijkse 2 De Hooge Bergsche 2

Heren 1 1 2 3 4 5

Oosterhoutse 1 De Hooge Bergsche 1 Landgoed Bergvliet 1 De Tongelreep 1 Landgoed Nieuwkerk 1

Dames Senioren 2

Heren 6

Heren Senioren 1

1 2 3 4 5 1 2 3 4 5

GolfVereniging Nederland 6 De Dorpswaard 2 Liemeer 3 De Hooge Bergsche 5 Rijswijkse 6 Rijswijkse 8 Oude Maas 5 Capelle a/d IJssel 6 Landgoed Bergvliet 2 De Hooge Bergsche 6

1 2 3 4

Heren 3

Dames 2 (Dinsdag)

1 De Hooge Bergsche 3 (GEPROMOVEERD naar 4e klasse) 2 Amelisweerd 7 3 de Merwelanden 4 4 Rijswijkse 7 5 Capelle a/d IJssel 5

Heren 4

1 2 3 4 5 1 2 3 4 5

Amsterdamse 1 Leeuwenbergh 1 De Hooge Bergsche 1 Noordwijkse 1 Rozenstein 1 Spaarnwoude 2 De Hooge Bergsche 2 Liemeer 1 Houtrak 2 Kralingen 1

Dames 3 (Dinsdag) 1 2 3 4 5

Waterlandse 1 Noordwijkse 3 De Hooge Bergsche 3 de Merwelanden 1 Broekpolder 4

Dames Senioren 1 1 2 3 4 5 1 De Hooge Bergsche 4 (GEPROMOVEERD naar 4e klasse) 2 Cromstrijen 5 3 Albatross 2 4 Prise d’Eau 7 5 Goese 2

Oude Maas 1 Kleiburg 1 Grevelingenhout 2 Rijswijkse 3 De Hooge Bergsche 2

Kralingen 3 Oude Maas 7 De Hooge Bergsche 7 Capelle a/d IJssel 7

Dames 1 (Dinsdag)

De Hooge Bergsche 2 Rozenstein 3 Liemeer 2 Kralingen 2 Amelisweerd 6

1 2 3 4 5

Heren 7

Heren 2 1 2 3 4 5


Heren 5

Liemeer 1 De Hooge Bergsche 1 Haarlemmermeersche 2 De Haar 2 Rozenstein 4

1 De Hooge Bergsche 1 (GEPROMOVEERD naar 3e klasse) 2 Grevelingenhout 2 3 de Merwelanden 2 4 Landgoed Nieuwkerk 1 5 Kleiburg 2

Jeugd 1 1 2 3 4 5

Grevelingenhout 1 Kleiburg 1 De Hooge Bergsche 1 Albatross 1 Cromstrijen 2

Jeugd 2 1 2 3 4 5

De Haenen 2 Grevelingenhout 2 De Hooge Bergsche 2 Landgoed Bergvliet 1 Veldzijde 2

Open Hooge Bergsche Jeugd 25 juni 2011

Jeugdevenement van het jaar

Jan Steyn De jeugdcommissie heeft de verenigingskas niet aangesproken, maar zorgde zelf voor een behoorlijke ‘donateurspot’. Belangrijke sponsors waren ‘De Rottebergen’ en ‘Bon Bon Party Service’, daarnaast had de voorzitter van de jeugdcommissie kans gezien om nog ongeveer tien donateurs te ‘strikken’ en met als resultaat een sluitende begroting. Het is van belang om te weten, dat grote evenementen ook door leden zelf gefinancierd kunnen worden. Namens de jeugdcommissie, wil ik alle gulle gevers bedanken.

DE WEDSTRIJD

Het weer hadden we in elk geval niet mee, maar het enthousiasme van de deelnemers, de spotters en de begeleiders maakte erg veel goed. Ruim 80 deelnemers waren op ons toernooi afgekomen en zij hebben genoten van een prachtige baan (die voor veel deelnemers wel erg zwaar was), de persoonlijke verzorging van de wedstrijdcommissie en van onze vrijwilligers, die zich de gehele dag of een gedeelte daarvan hebben ingezet. Alle

deelnemers kregen een bokaaltje mee als leuke herinnering. Bij aanmelding waren er voor iedereen drivingrange muntjes beschikbaar om in te slaan. Na afloop van de wedstrijd was de rekenkamer dankzij ons eigen systeem, snel klaar met haar werk en de prijsuitreiking kon dan ook op tijd beginnen. Behalve de vele bekers was er ook een aantal leuke prijzen, zoals windbreakers, waardebonnen enz. De jeugdcommissie had haar handen vol aan een zeer intensieve voorbereiding, maar kan met veel plezier terugkijken op een fantastische dag, die onze ‘Hooge Bergsche’ flink in de schijnwerpers heeft gezet.

DE UITSLAGEN

In de hoogste categorie (handicap tussen 4.7 en 12.0) ging Marc Latour (hcp 10.7) met de eer strijken. Hij had een fantastische score van netto 70 slagen. Bij de dames in deze klasse was Esmeralda ten Hove de beste. In de tweede groep ging de eerste prijs bij de jongens naar Lorenzo Philipsen en bij de meisjes naar de uiterst parmantige Marie Overing met resp. 40 en 37 stableford punten.

In de derde groep ging de eerste prijs naar een van onze eigen leden. Annelieke Lemij en Vincent Muller pakten met respectievelijk 36 en 39 stableford punten de prijzen. In de groep met de jongste deelnemers, onder de bezielende leiding van Wim Jan Swarttouw en Benedicte Hermans, gingen Manou Klok en Bas Santana met de eer strijken. Een fantastische dag eindigde met een uitermate tevreden jeugdcommissie, die alweer de voorbereiding van de wedstrijd van volgend jaar ter hand heeft genomen.

De jeugdcommissie zoekt… Inderdaad, de jeugdcommissie zoekt nieuwe leden. Leden die het goed voor hebben met onze jeugd en enkele uren per week wat tijd hebben om actief bezig te zijn. Bel even met Jan Steijn 010-5212809 of 0654344689 De jeugd zal je dankbaar zijn!


Je zult het toch maar moeten organiseren ! Een wedstrijd met 100 deelnemers uit alle delen van het land. . en waar komen deze golfers allemaal vandaan? Ze komen o.a. van Texel, uit Maastricht, Wassenaar en Hedel. . ., kortom uit het gehele land. Alle verenigingen met een jeugdafdeling waren door ons aangeschreven en gemaild, maar we hadden zelf niet durven dromen dat het zo’n succes zou worden.

Onze clubfitters aan het woord Herinnert u zich nog hoe u uw eerste golfset kocht? Wellicht een leuk beginners setje voor een mooi prijsje. Niet te duur, want wie weet is dat golfen toch maar niets. Over het maken van een swinganalyse (een wat?) werd niet gesproken, de aardige verkoper wist toch wat goed voor uw type speler was? U blij, verkoper blij. Thijs Beetstra “Helemaal fout”, zeggen Ruud Visser en Michel Theys, de twee clubfitters van Custom Built Golf Clubs (www.custombuiltgolfclubs.nl), die sinds kort en bijna geruisloos, hun intrek hebben genomen in het driving range gebouw. Ruud: “Iedere speler slaat anders en de stokken moeten daaraan aangepast worden. Het is een misvatting te denken dat je je spel aanpast aan de clubs, het is juist belangrijk

dat je de clubs kiest die bij jouw fysieke mogelijkheden passen. Elk mens is anders gebouwd, beweegt anders en ontwikkelt dus ook een eigen swing. Vergelijk het met schoenen kopen. Als je te moeilijke stokken hebt, leer je jezelf een verkeerde techniek aan.” Custom Built Golf Clubs is de oudste en één van de bekendste clubfitter organisaties van Nederland met vestigingen in Almere, ’s-Hertogenbosch en nu Bergschenhoek. Er zijn plannen voor meer vestigingen, zodat het hele land kan

worden bediend. Custom Built Golf Clubs heeft het alleenrecht voor de Benelux, op levering van de merken Alpha en Kent. Dit zijn bekende fabrikanten van componenten in de Verenigde Staten, waar het maken van klantspecifieke stokken de gewoonste zaak is.

Hoe gaat men hier te werk?

”Eerst vindt er een intakegesprek plaats. We vragen wat er in de tas zit, wat de favoriete clubs zijn, waar men het liefst mee slaat, met ijzer of hout, wat de ambities zijn etc. Daarna bekijken we de stokken, de lengte, loft en lie, de dikte van de grips, het materiaal (staal of graphite) en de sterkte van de shafts. We meten de set technisch door op flexibiliteit en de wijze van bewegen wanneer de club in een frequentiemeter in beweging wordt gebracht. Zo wordt ook bepaald of de shaft op de juiste wijze in het clubhoofd is geplaatst, met de ‘spine’(ruggengraat van de shaft) in de juiste positie. Zelfs bij gerenommeerde merken gaat hierbij veel mis met als gevolg dat bij het slaan de release niet altijd gelijk is, wat uiteraard het spel niet ten goede komt.”


Swinganalyse

“Dan maken we een swinganalyse, waarbij met name de swingsnelheid gemeten wordt. Ook worden de lie en lengte van de clubs nader bekeken. Na al deze gegevens verzameld te hebben, wordt bepaald welke clubs het beste bij de speler passen. De Kent clubs zijn geschikt voor spelers met ongeveer handicap 25 of hoger, ze hebben een wat dikkere zool en een grotere vergevingsgezindheid. De Alpha clubs zijn voor de lagere handicappers, die bijv. bewust een bepaalde balvlucht willen slaan. Alle gegevens worden opgeslagen, dus mocht er iets gerepareerd of vervangen moeten worden dan hebben we alle gegevens bij de hand. De hele club- en swinganalyse duurt twee tot drie uur. De kosten bedragen normaal € 75,- maar voor de leden

van ‘De Hooge Bergsche’ is het gratis. Hetzelfde geldt voor ANWB Golfleden, waarvoor Custom Built de exclusieve clubfitters zijn. We geven een jaar garantie op het clubhoofd en een levenslange garantie op de shafts, ongeacht de oorzaak van eventuele breuken. Behalve het leveren van nieuwe clubs doen wij ook reparaties of aanpassingen aan de clubs die men al heeft, ook al zijn het andere merken.” Loop eens binnen bij ‘onze’ clubfitters en maak een afspraak. Ze zijn er op woensdag, vrijdag en zaterdag. Ruud (handicap 15) en Michel (WGTF teaching pro) houden van een laagdrempelige en persoonlijke aanpak en willen graag een kwalitatief goed product afleveren. Zijn de clubs van Custom Built Golf Clubs duurder dan de kant en klare clubs? “We zijn wel wat duurder, maar als je nagaat hoe lang je met een golfset doet (5 jaar, 10 jaar of nog langer?) is dat te verwaarlozen en je beleeft wel veel meer plezier aan het golfen. Een goede golfer moet kunnen

vertrouwen op het materiaal en op zijn techniek en heeft de juiste mindset. Wij kunnen het goede materiaal leveren, de speler zorgt voor de rest.” Ik heb mijn, een jaar geleden zonder swinganalyse aangeschafte, dure clubs maar

even laten checken. Blijkt mijn swingsnelheid te laag te zijn voor de inflexibele shafts. Interesse? Ik zal een mooi prijsje voor u maken...

Hitte, uitjes en kampioenschappen

Wat was het warm in mei. Met één flesje water voor een rondje lopen kwam je niet toe. Een hele liter ging net. Gelukkig doet de kraan het bij hole 5 altijd, hoewel het een kunst is om daar je flesje te vullen zonder natte benen of voeten te krijgen. Kan dat niet slimmer? Bij hole 14 doet de tank het onder de boom ook meestal. Het was net zo warm toen de senioren in Brunsummerheide golfden. Een nat handdoekje in je nek was te weinig. Drinken, drinken, drinken en zo nu en dan slaan. Liters gingen er doorheen en dan heb ik het niet over hole 19. Overigens weer een heel geslaagd uitje in het Limburgse land, met de complimenten voor de fraaie suites in de hotelaccommodatie op de baan.

Een ander uitje was een dag naar Bergvliet, een leuke baan en de moeite waard om lekker te spelen en na te praten met een gezellig drankje. Ook senioren doen aan kampioenschappen. Naast de ladder, die we al jaren lang zes keer spelen in een seizoen, is het dit jaar nieuw dat we spelen voor een heuse senioren-matchplaykampioen. In het volgende nummer kan ik de winnaar melden. Wel weten we de winnaars van de senioren-strokeplay-kampioenschappen. Ab van der Knaap bij de heren en Conny de Wolff bij de dames, beiden young seniors. Gefeliciteerd! Trouwens er waren ook oudjes die het heel goed deden.

Zomernattigheid

De zomermaanden waren nat. Goed dat er paden zijn op de eerste negen voor de handycars. Uitglijders heb ik wel

gezien, zowel door te gladde schoenen als door het verraderlijke dijkje op hole 6 of het steeds schuine standje op hole 10. In de vakantieperiode was het rustig op de baan. Velen waren waarschijnlijk naar de zon gevlucht.

Wat brengt ‘t najaar?

In ieder geval twee kampioenen, namelijk de ladder en de matchplay-kampioen. Verder hebben wij in het najaar onze bekende surprisedag, een slotwedstrijd met diner en aan het eind de snert-golf-dag en uiteraard de gezellige kerstviering met diner en veel leuke prijzen. Meer dan genoeg redenen om iedere donderdag mee te doen met onze seniorendag! Frans van Kleef


Senioren-geschrijf

Handicap- en regelcommissie In deze editie willen we het fenomeen (laterale) waterhindernis weer eens onder de loupe nemen. We hebben er bij ons op de baan maar al te vaak mee te maken. De gekleurde paaltjes zijn voor de meeste spelers angstaanjagend. Aan bod komen de definities, de mogelijkheden van het verder spelen als je in een (laterale) waterhindernis ligt, en een rondje langs onze eigen 18 holes. Allereerst even terug naar de definitie van een waterhindernis: Een ‘waterhindernis’ is elke zee, meer, vijver, rivier, sloot, afwateringssloot of andere open bedding (of er water in staat of niet) en alles van soortgelijke aard op de baan. En de definitie van een laterale waterhindernis: Een ’laterale waterhindernis’ is een waterhindernis of een deel daarvan, zo gelegen dat het niet mogelijk is, of door de Commissie ondoenlijk wordt geacht, om een bal te droppen achter de waterhindernis. Palen of lijnen die de grens van een waterhindernis markeren of aanduiden moeten geel zijn. Palen of lijnen die een laterale waterhindernis markeren of aanduiden moeten rood zijn.


Grenzen

Voor beide vormen van waterhindernissen geldt: Alle grond en water binnen de grens van een waterhindernis maakt deel uit van de waterhindernis. Wanneer de grens van een waterhindernis wordt gemarkeerd door palen, staan die palen in de waterhindernis en wordt de grenslijn van de waterhindernis bepaald door de dichtstbijzijnde buitenkanten van die palen op grondhoogte. Wanneer zowel palen als lijnen gebruikt worden om een waterhindernis aan te geven, duiden de palen de waterhindernis aan en de lijnen markeren de grens. Wanneer de grens van een waterhindernis wordt gemarkeerd door een lijn op de grond is de lijn zelf in de waterhindernis. De grens van een laterale waterhindernis loopt loodrecht omhoog en omlaag. Een bal is in een waterhindernis wanneer hij er in ligt of met enig deel de waterhindernis raakt. Palen die de grens van een waterhindernis markeren of aanduiden zijn obstakels. Dat is mooie theorie, maar wat moeten we er nu van onthouden? Geel is een waterhindernis, rood is een laterale waterhin-

dernis. Wanneer er palen en lijnen op de grond zijn gebruikt, dan gelden de lijnen als grens. Zijn er geen palen, en geen lijnen dan is de grens van het water zelf de grens van de hindernis. Dit is bijvoorbeeld het geval aan de linkerkant van hole 8.

Geen paaltjes: out-of-bounds

Daar hebben we gelijk een bijzonder geval te pakken, op hole 8: een ongemarkeerde waterhindernis is volgens de local rule bij ons op de baan out-of-bounds en het water is hier de grens. Een bal is in de waterhindernis - en in dit geval dus out of bounds - zodra een gedeelte in de waterhindernis ligt. Hier geldt dus de outof-bounds-regelgeving!

je in lijn met de vlag en de kruising zo ver naar achteren als je wilt: tel er 1 strafslag bij. c. Je mag de bal spelen zoals hij ligt zonder straf, maar je weet: niet het water aanraken, of de grond (als het een droog deel van de waterhindernis is). Je loopt geen strafslag op wanneer je iets van grassprieten o.i.d. raakt. Als er maar geen los natuurlijk voorwerp wordt geraakt.

Rode paaltjes:

We liggen in een waterhindernis. Jammer, maar hoe nu verder?

Gele paaltjes:

Stel je slaat je bal van punt a in het water bij punt c. Dan heb je de volgende 3 opties: a. Droppen op de laatstgeslagen plaats. Tel er 1 strafslag bij. Was dit de afslagplaats en was de bal opgeteed, dan mag de bal nu ook weer opgeteed worden. b. Bepaal het punt waar de bal de waterhindernis kruiste. Vanaf dit punt mag

Stel je slaat je bal van punt a in het water bij punt c. Dan heb je de volgende 2 extra opties: d. Bepaal het punt waar de bal de waterhindernis kruiste. Vanaf dit punt mag je nu ook de bal droppen binnen 2 stoklengtes opzij of naar achteren. Tel er 1 strafslag bij. e. Vanaf het punt zoals bij optie d. is bepaald mag ook een denkbeeldige lijn-gezien vanaf de vlag- getrokken worden naar de overkant van het water. Ook hier mag de bal gedropt worden binnen 2 stoklengtes opzij of naar achteren, niet dichter bij de vlag. Tel er 1 strafslag bij.

Soms zijn we jaloers op leden van een baan waar geen waterhindernissen zijn (Edese b.v.). Daar spreken ze echter weer van “geel water” waarmee ze bedoelen dat er heel veel bunkers zijn, of elders over “groen water” waar er veel bomen/ bossen zijn.

Water op de Rottebergen

Wat komen we aan waterhindernissen tegen op onze eigen baan? Tot en met hole 4 blijven we droog. Op hole 5 is het echter goed raak met het slootje bij de afslag en de gehele rechterkant. Bij de afslag is het belangrijk bij een bal die rechts het water in gaat, om te bepalen of deze nog over het land aan de andere kant van de sloot is geweest. Zo ja, dan mag je aan de overkant van de sloot droppen, anders moet je voor de

sloot droppen. Ook op hole 6 hebben we water, maar zonder bijzonderheden. Op hole 7 hebben we op het eerste gedeelte aan de linkerkant een waterhindernis zonder paaltjes. Onze eerste local rule op de kaart zegt dat dit bij ons out of bounds is. Op hole 8 hebben we een identieke situatie aan de linker kant. Voor de duidelijkheid zijn er bij de linker brug over het slootje geel/witte palen aangebracht. Dit betekent dat een bal die links van deze palen in het water is gegaan out of bounds is, en rechts ervan volgens de regel van de waterhindernis gespeeld mag worden. Bepaal aan de rechterkant van de hole of een bal direct het water is ingegaan, of dat deze nog over vast land achter de dwarssloot is geweest. Ook op hole 9 is het weer feest. Voor de spelers van de backtee is er meestal maar 1 optie als je niet over de grote vijver aan de rechterzijde komt: dan sla je een nieuwe bal van de afslagplaats. Op hole 10 en 11 zijn we gelukkig weer droog. Op hole 12 is de rechterkant echter weer out of bounds, inclusief het kleine inhammetje (wit gemarkeerd). Op hole 13 is het weer opletten op rechts. Is de waterbal al dan niet over land geweest? In de linkerhoek van het water staat daar een rood/geel paaltje. Dat betekent dat er tussen dit paaltje en het volgende gele paaltje een waterhindernis is. Tussen dit rood/gele paaltje en het volgende rode paaltje is het een laterale

waterhindernis. Tot en met hole 16 houden we het weer droog. Op hole 17 is het echter weer raak. Sla je de bal te veel naar rechts, dan lig je in het lage groen/struikgewas. Dit is gemarkeerd als laterale waterhindernis. Ook achter de gehele green is een laterale waterhindernis. De enige optie hier is een plek te vinden om te droppen binnen 2 stoklengtes van waar je de waterhindernis bent ingegaan. Die plek mag niet dichter bij de vlag liggen. Gelukkig is hole 18 weer droog. Waterhindernissen zijn niemands beste vrinden, maar ‘elk nadeel heb zijn voordeel’: hoe vaker je er in ligt, hoe beter je weet wat de oplossingen zijn.

Breinbreker:

Tot besluit hebben wij nog een waterige breinbreker in de aanbieding. Stuur ons uw oplossingen over de mail [email protected] De bal van een speler ligt midden op de brug van hole 8. Wat mag de speler wel en niet? a) Een free drop nemen binnen 1 stoklengte, zodanig dat de brug ontweken wordt. ja/nee b) De bal spelen zoals hij ligt zonder te gronden. ja/nee c) Gronden en vervolgens de bal spelen zoals hij ligt. ja/nee


Het kan in de praktijk voorkomen dat je zo’n pech hebt dat er opties afvallen en je wellicht alleen terug kunt naar de laatstgeslagen plaats. Wanneer je er zeker van bent dat de bal de overkant van een waterhindernis heeft gehaald, en terug het water in is gerold, dan mag je bij rode paaltjes aan de overkant droppen, maar niet dichter bij de vlag. Bij gele paaltjes, moet je droppen achter de waterhindernis. Het wordt allemaal nog ingewikkelder wanneer je besluit om de bal uit de waterhindernis te slaan, en je er niet uitkomt. Dat willen we jullie hier besparen. Neem bij een waterbal je straf en kies voor de beste optie om te droppen.

Verslag van de KLM Pro-Am Series 2011


Op 14 mei 2011 was de kwalificatiewedstrijd bij ons op de club. Fijn, om eens een wedstrijd van de gele tees te spelen. Na een paar holes begon ik te rekenen, met ¾ handicapverrekening, ¾ van 36 punten = 27 punten, zou je je handicap kunnen lopen. Tot mijn verbazing had ik al snel vier birdies en alleen op hole 12, werden er twee ballen weg geslagen (heel slim om dat op één hole te doen) en kwam ik al snel op 30 punten!

Erik van der Does Toen ik op hole 18 nog een putt van 1.5 meter omhoog had, besefte ik dat het vaak op één slag aankomt en pepte ik mezelf op, want deze putt moest er in en dat lukte. Inderdaad bleek dat ook precies het verschil te zijn, om die dag te winnen met 38 punten. Marga Noorman had de 2e prijs gewonnen met 37 punten en mocht net als ik door naar de landelijke halve finale. Ik wist toen nog niet wanneer die zou zijn, maar fanatiek als ik ben, moest en zou ik daar bij zijn.

De halve finale op Purmerend

Het was fijn, dat Marga en ik voor dezelfde halve finale hadden gekozen; 30 juli op

Purmerend. ’s- Maandags voor de wedstrijd hebben we samen gezellig voorgespeeld. Freek (Noorman) had achterhaald welke holes we op de 30e moesten spelen. Freek nog dank daarvoor. Op Purmerend hebben we nog een hapje gegeten en tijdens de maaltijd sprak ik mijn zelfvertrouwen uit, maar Marga had er duidelijk minder vertrouwen in, om er zaterdags een succes van te maken. De lussen geel-wit zijn n.l. de moeilijkste holes van Purmerend. Op 30 juli samen naar Purmerend. Ik moest op hole 10 starten, wat de minder moeilijke gele lus bleek te zijn en daarna de zeer moeilijke witte lus (zoals we hadden voorgespeeld). Gezien de scores van de andere halve finale op golfbaan ‘Haverleij’, was mijn uitgangspunt dat 30

punten net genoeg moest zijn om door te gaan naar de finale. Ik had drie gezellige flightgenoten en we hadden allemaal ongeveer dezelfde handicap. Het was alleen jammer dat een van de spelers zijn moeder had meegenomen als caddie, die waarschijnlijk handicap 105 heeft en dan ook nog onze mishits in het plat Twents bestempelde als: ’mooie bal’. Misschien was zij de reden dat ik van de makkelijke hole 10 al meteen een puinhoop maakte. Vanaf hole 2 had ik mij redelijk hersteld. Op hole 16 was de neary geplaatst. Mijn afslag was zo gelukkig (of goed?) dat mijn naam genoteerd werd op de mooie neary-standaard. Vanaf de volgende holes heb ik af en toe nog een blik op de green van hole 16 kunnen werpen en mijn

De finale in Nijmegen

Mijn gehele flight van de halve finale was door naar de finale. We hebben geprobeerd met elkaar voor te spelen op de Groesbeekse Noord-Oost van het Rijk van Nijmegen. Dit lukte helaas niet. Op dinsdag 9 augustus heb ik de baan voorgespeeld, de wedstrijd vond plaats op 14 augustus. De eerste holes op Noord waren makkelijk om in mijn spel te komen, daarna kwamen er op Oost wat uitdagender holes. Gezien het feit dat ik 3 slagen moest inleveren, een makkelijk parcours. Toen ik echter de startlijst zag, viel mijn winstverwachting in duigen, weer op hole 10 starten. Heel erg moeilijk om dan in je spel te komen. Door de regen moest de baan nog opdrogen en was de wedstrijd met een half uur vertraagd. De derde persoon van onze flight kwam niet opdagen, dus ik speelde samen met een knul van 24 jaar met handicap 4.3, die zijn vader als caddie had meegenomen. Inderdaad een moeizame start op de korte par 3. Hij een 5, ik nog een 4. De eerste holes heb ik de schade redelijk beperkt kunnen houden. Op een par 5 sla ik ineens uit de linkerbocht, de bal werd niet meer gevonden. Terug en met 2 clubs minder, bijna weer uit de bocht (hier miste ik de ervaring). Op de volgende hole verrolde mijn bal nadat ik had geground voor de tap-in. Dan weet je al wat voor dag het wordt. Hoera, 10

punten voor mijn eerste 9 holes, kansloos dus ! Wel met opgeheven hoofd naar hole 1, de parren vielen en ik haalde er nog 18 puntjes bij. Na afloop van de wedstrijd was het onbeperkt drinken en tijdens het buffet reikte Daan Slooter de prijzen uit. Hij deed dit erg leuk en met een grote dosis humor. De winnaar verklapte, dat hij in Nijmegen had gestudeerd en de baan heel goed kent. Daar ga je al.

De Pro-Am

Einde van mijn verslag. Geen kwalificatie voor de Pro-Am in Hilversum. Graag geef ik het stokje door aan Dylan Weggeman, die op invitatie wel zo gelukkig is om mee te mogen doen. Ik kijk uit naar een verslag van zijn ervaringen op 7 september in Hilversum. Al is het gewenste doel niet bereikt, ik had dit gebeuren voor geen goud willen missen. Voor uitslagen en foto’s zie www.klmopenproamseries.nl.

The Ryder Cup 2011 stand by to repel boarders! David Young Students of Dutch naval history never fail to remind me of the glorious exploits of Admiral Tromp, who had the nerve to sail up the Medway River and burn the English fleet which was then moored in Chatham Docks (our sailors were all in the pub at the time). What’s more, two Dutchies, our own Joost Luiten and Floris de Vries, were sighted as having made it as far as Royal St George’s in Sandwich for the Open Championship. As if this wasn’t enough, Barend van den Bor, Hooge Bergsche’s own Jose Mourinho, had at great expense

brought in two former Club Champions, Eric Brommert and Thommy Bartelse, to strengthen his Dutch team and try and stop the run of International successes. So International Ryder Cup Captain Alan Daventry must have warned his troops to be at their sharpest, because the morning fourballs were won crushingly 16-2 by the Internationals! Despite an encouraging lunchtime speech from their Captain, this was always going to be too much for the Dutch to make up, and indeed the Internationals proceeded to win the afternoon singles by 24-12. The biggest defeat was suffered by Barend himself, who lost so quickly he didn’t even get

to use his solitary stroke from Jim Moran (there were whispers that he wanted to finish before the rain came, but I’m sure that wasn’t so). So the overall margin was 40-14 for the Internationals, the biggest ever for either side. Rumours that the Internationals will field a “B“ team next year to give the Dutch a chance were quickly squashed… in any case, it is to be hoped that whatever happens, this unique event, celebrating its 20th anniversary this year, which combines the glorious unpredictability of match play with friendship and sporting behavior to provide all kinds of wonderful stories for the future, will remain intact.


‘neary’ stond nog steeds. Na de gele lus 17 punten...... nog 13 puntjes te gaan. Dat moet toch een ‘eitje’ zijn! Op hole 1 begon ik echter zeer ongelukkig, mijn bal raakte een jong boompje van 5cm. net naast de fairway, waardoor de bal tussen de bomen kwam te liggen. Met een chipin van 30 meter dacht ik nog een punt te hebben gescoord, maar helaas kreeg ik op die hole geen slag mee. Op hole 2 net in de bunker, daarna in het water enz. enz. Met nog vier holes te gaan moest er een eindsprint ingezet worden om nog op 29 punten te komen, maar twee maakbare putts vielen niet en mijn ‘Waterloo’ kwam daar. De gedachte, dat ik niet in het rijtje van finale spelers als Jos Zoetmulder en Karel Martens zou voorkomen, was op zijn zachtst gezegd onplezierig! Maar ja, het waren helaas toch maar 27 punten! Bij binnenkomst bleek dat mijn neary uiteindelijk was blijven staan. Gelukkig toch nog een lichtpuntje op die dag. De 30 gelukkige winnaars werden opgenoemd. Zij hadden zich gekwalificeerd voor de finale. Er ontschoot mij een schaterende lach over het terras, toen ik als laatste nog werd genoemd. In een euforie met een fles wijn van de ‘neary’ en nog vol ongeloof over het behalen van de finale, gingen we samen weer terug naar huis. Voor Marga helaas geen finaleplaats met 24 punten.

Rijnmond Open Golftoernooi weer een groot succes De tweede editie van het Rijnmond Open dat van 29 augustus tot 4 september op onze baan gehouden werd, was in elk opzicht een groot succes. Zeker ook sportief gezien. Vooral bij de mannen was er een sterk deelnemersveld met veel jonge spelers, met zeer lage handicaps. Twee spelers hadden zelfs een plus-handicap en werden dus geacht de baan onder par te lopen. Thijs Beetstra

Baanrecord verbeterd


Een groot aantal toeschouwers had zich ‘op de berg’ verzameld om de spelers op de slotdag te zien finishen. Axel Geers (hcp.0,1) van Broekpolder werd de glorieuze winnaar met een totaal over drie rondes van 216 slagen, zes slagen minder dan Sem Westdijk (hcp.1,8) en Rogier Mol (hcp. 2,2). Met name de slotronde van de winnaar van 68 (-3) was indrukwekkend. Daarmee verwees hij het baanrecord van 69 van Joost Luiten uit 2002 naar de boeken. Maar dat deed ook Joost ter Veld

en omdat hij dat als eerste deed, ontving hij de baanrecordprijs. ‘Onze’ Ed Schelkers wist zich in het jeugdige geweld heel goed te handhaven met een achtste plaats (de winnaar werd opgewacht door zijn ouders, Ed door zijn kinderen). Miech Hoogendijk werd elfde.

Overmacht bij de dames

Bij de dames werd de eerste prijs met overmacht gewonnen door Regina de Groot van Merwelanden met 253 slagen, liefst elf slagen minder dan de nummer twee. Annemiek de Langen werd zesde met een totaal van 268 slagen,

een score waarmee ze in 2010 gewonnen zou hebben.

Klein wonder

Dat het evenement (dat De Hooge Bergsche in samenwerking met De Rottebergen organiseerde) zo goed verlopen is, mag een klein wonder heten. Net als vorig jaar leek het weer in de aanloop naar het toernooi roet in het eten te gooien. Door noodweer en een doorweekte baan moesten voorrondes uitgesteld worden. Maar ook dit keer verbeterden de omstandigheden en kon er toch gespeeld worden. Hoewel. In de nacht voor de

slotdag kwam de regen met bakken uit de hemel. Maar de baan bleek de gevallen 8mm regen goed te kunnen verwerken en het programma kon gewoon afgewerkt worden. Goed, het grote sponsorbord was omgewaaid, evenals een paar partytenten en sommige holes lagen bezaaid met takken. Maar toen de eerste spelers afsloegen was alles weer perfect in orde. Het lijkt steeds ‘vanzelf’ goed te komen maar dat is natuurlijk niet zo. Er is gewoon een perfecte organisatie, die ervoor zorgt dat alles op rolletjes loopt in een relaxte sfeer. Geen geringe prestatie van het organisatiecomité onder leiding van Eric van Mieghem want een dergelijk toernooi organiseren is geen sinecure. Even een paar namen van mensen die, behalve Eric, de afgelopen maanden het meest betrokken zijn geweest bij de organisatie: Annemiek de Langen, Marieke Vollebregt, Lindy Slooten, Carlijn Beije en Hans den Ouden. Verder waren er zo’n 60 vrijwilligers die hun steentje bijgedragen hebben om het toernooi tot een succes te maken. Van het bijhouden van het scorebord (David Young en zijn team), het opzetten en afbreken van tenten en borden (Jeroen

Janssens), tot de ‘scoorders’, starters, voorcaddies en het voorzien van spelers van frisdrank en fruit.

Ballen in de jungle

Zelf mocht ik, met veel plezier, als starter optreden op hole 12, waarbij ik ook kon zien wat er op hole 11 gebeurde. Veel parren en maar weinig birdies. Het is fantastisch om te zien hoe spelers van slechte slagen herstellen. Zo sloeg Connie de Wolff haar bal rechts het bos in. Onvindbaar. Haar tweede bal slaat ze 1½ meter van de vlag, één putt, dus nog een 4. Kiffin Gish jast op hole 12 drie ballen links de jungle in (ik ben in goed gezelschap), vindt ze alle drie terug en komt er met z’n eerste goed uit voor een soepele par.

Fantastische baancondities

De baan had uiteraard toch behoorlijk te lijden gehad onder deze natte Hollandse zomer. Dan is het des te belangrijker dat je kunt rekenen op de professionele greenkeepers van A.H.A. de Man. Hun inbreng is van onschatbare waarde geweest. De baan lag er ondanks alle ellende fantastisch bij.

Ook de spelers waren vol lof. Wel vonden ze de greens erg moeilijk. Snel waren ze met 10.7 op de stimpmeter, het ‘European Tour’ niveau.

Rijnmond Business Trophy

Een toernooi als het Rijnmond Open is niet mogelijk zonder de steun van sponsors. Maar liefst dertig firma’s waren bereid gevonden om het evenement financieel te ondersteunen. De dag voor het hoofdtoernooi werd er voor de tweede keer om de Rijnmond Business Trophy gestreden, waaraan elk bedrijf met vier spelers kon deelnemen. Aan elke flight werd een vrijwilliger als marker toegevoegd. Het werd een schitterende en vooral gezellige dag die werd besloten met een diner voor zo’n 160 man, uitstekend verzorgd door Bon Bon. Het bedrijf Populus Paint Products kwam als beste uit de verf en mag een jaar lang de titel verdedigen. Al met al een zeer geslaagde week. We verwachten nu natuurlijk elk moment een telefoontje van Joost Luiten die zijn baanrecord weer terug wil komen pakken!

Nieuws- en advertentieblad voor Lansingerland


Sponsors Rijnmond Open 2011

Wie won... Monthly Medal BCD, 7 mei Categorie B 1. Sandra van de Venne 2. Ajo Duymaer van Twist 3. Kees van den IJssel

Hemelvaart Superballs, 2 juni

1. Pim Westerink, Jan Lasker, Hélène van Weel, Len Duymaer van Twist 2. Ernst Olree, Erik Rosendaal, Gerdy Hoogendoorn, Els van den Berg 3. Jan Langhorst, Theo Spruijt, Benedicte Hermans, Yvonne Wilke

Categorie CD

1. Ans Rapmund 2. Marjan van Bennekum 3. Jeroen Janssens

KLM kwalificatie, 14 mei 1. Erik van der Does 2. Marga Noorman

Dames:

3. Netty Beijn 4. Angelique Moerman

Heren:

3. Karel Martens 4. Jorden van de Haas

CK Strokeplay, 4 en 5 juni Dames: 1. Annemiek de Langen 2. Ineke Jonkman 3. Marieke Vollebregt

Heren:

1. Eric Brommert 2. Eric van Mieghem 3. Ed Schelkers

Luilakbokaal, 11 juni Monthly Medal A, 21 mei 1. Eric Brommert 2. Jos Zoetmulder 3. Lot Peijnenburg Beste bruto score: Eric Brommert

Overall Guy Skern

Dames:

2. Angelique Moerman 3. Annemiek de Langen

Heren:

2. Evert van Veen 3. Erik Esveld


Masters, 29 mei Overall winnaar Thea Overmeer

Dames:

2. Toos van Santen 3. Marilla Louw

Heren:

2. Rolf van Baarle 3. Nico van Leeuwen

Pinksterwedstrijd Double Handicap, 13 juni

1. Dirk & Eveline Luger 2. Annemiek de Langen & Ger Reckweg 3. Gerdy & Dick Hoogendoorn

1. Jerry Roelen 2. Carel Hammer 3. Corrie van Velzen

Categorie CD

1. Ed Fok 2. Maja van Marion 3. Theo Spruit

MM A, 19 juni

1. Rob van Nuijsenburg 2. Annemiek de Langen 3. Danny Fiere Beste Bruto: Eric Brommert

Handicart wedstrijd, 26 juni

1. Kiffin Gish & Steven van der Meulen 2. Tjeerd Braaksma & Coks van Nieuwenhuijzen 3. Ajo Duymaer van Twist & Henny Claassen

CK Tegen Par, 2 en 3 juli Dames: 1. Annemiek de Langen 2. Marieke Vollebregt 3. Conny de Wolff

Heren:

1. Ed Schelkers 2. Timothy Beumer 3. Kiffin Gish

Buitenbokaal, 8 juli Overall: Jeroen Janssens

Dames:

2. Netty Beijn 3. Marjan van Bennekum 4. Marieke Vollebregt

Heren:

2. Piet van Beest 3. Andre van Waveren 4. Gé Derksen

Bon Bon Wedstrijd, 10 juli

1. Jim Moran & Jacqueline Roeleveld 2. Jos & Gerda Zoetmulder 3. Ger Reckweg & Annemiek de Langen

MM BCD, 11 juli Categorie B

1. Ben van Huijgenvoort 2. Willem van der Burg 3. Elize Hammer

Categorie CD

1. Arnoud van Willigen 2. Maja van Marion 3. Jeroen Janssens

CK Senioren Strokeplay, 16 en 17 juli Dames: 1. Conny de Wolff 2. Marilla Louw 3. Marleen van der Mijn

Heren:

1. Ab van der Knaap 2. Michiel van Ravenstein 3. Ger Reckweg


MM BCD, 18 juni Categorie B

De Par van Annemiek en Eric, 17 juli Dames: 1. Angelique Moerman 2. Ineke Jonkman 3. Jacqueline Babajeff

Heren:

1. Jerry Roelen 2. Erik Esveld 3. Cees van der Berg

6-Pack, 30 juli

Golf Academy Cup, 31 juli

1. Wim Beijn, Jona Verbeek, Ben Ranshuysen 2. Freek Noorman, Nico van Leeuwen, Loeki Peters 3. Danny Fiere, Kees van der Plas, Arianne Schaap

MM BCD, 6 augustus Categorie B

1. Martijn de Moor, Boyd de Groot, Danny Fiere, Ron Felius, Kiffin Gish, Paul Verhoeff 2. Dylan Weggeman, Huib Moerman, Arthur van Renterghem, Renata Filet, Angelique Moerman, Sandra Filet 3. Anne- Mieke van ’t Klooster, Dick Salm, Wim Dumas, Hans van Stek, Mirjam van Stek, Rick van ‘t Klooster

1. Jac Bentvelsen 2. Hans van Stek 3. Dirk Luger

Categorie CD

1. Arnoud van Willigen 2. Loeki Peters 3. Jeroen Janssens

Roze Strikjes Ladies Only, 7 augustus 1. Elize Hammer 2. Hannie Groeneveld 3. Hélène van Weel 4. Gerda Zoetmulder 5. Anne-Mieke van ’t Klooster

Personalia Eagle


Marga Noorman – 14 mei 2011 – op de 16e van Golfbaan de Rottebergen

Hole in One

Adri van Lieshout – 27 juni 2011 – op de 13e van Golfbaan de Rottebergen Dick Hoogendoorn – 8 juli 2011 – op de 15e van Golfbaan de Rottebergen

Overleden

Jeannetje van der Blij 23 juli 2011

Nieuwe leden 20 april t/m 31 augustus 2011 H.C. Butter (Henny) Hattasingel 132 3066 HH ROTTERDAM 06-53780668 M.J. Groenendijk (Mart Jan) Kleiweg 64c 3051 GT ROTTERDAM K. Heemskerk (Kees) Ponyweide 66 2727 HM ZOETERMEER 079-3422490 R. Salomons (Rico) Zwaluwplein 13 2661 BT BERGSCHENHOEK 010-5210296

J.R. Tiemessen (René) Leeghwaterweg 20 2661 TV BERGSCHENHOEK 010-5217821

P.J.M. Zwinkels (Piet) Beethovenlaan 22 2661 HB BERGSCHENHOEK 010-51143453

M.E.A.J. Vernooy-den Exter (Mariëtte) Naaldvaren 9 2661 PS BERGSCHENHOEK 010-5219496

Jeugd

G.J.D. Wigmans (Gerben) Wijnbrugstraat 95 3011 XW ROTTERDAM 010-4532996 L. Wunderlich-van der Velden (Lilian) H.G. Wunderlich (Hans) Ridderspoor 24 2631 TL NOOTDORP 015-2564039

L. van de Burg (Lars) Planciusdreef 1 2661 TJ BERGSCHENHOEK 010-5218035 M. Kruithof (Mick) Secretariestraat 18 3052 XL ROTTERDAM 010-4227506 S.P. van Lent (Sebastiaan) Walenburgerweg 27 3039 AC ROTTERDAM 010-2439335 T.C. Witte (Tom Corné) Waghenaerdreef 26 2661 RA BERGSCHENHOEK 010-5212296

Soms zijn we drukker, vaak zijn we veel meer. Het is maar wat u wilt. De ene keer een drukker pur sang, de andere keer een grafische dienstverlener die u over een veel langer traject bijstaat. MediaCenter Rotterdam is het allebei. Niet alleen kunt u bij ons terecht voor drukwerk en print maar wij nemen ook graag alle andere werkzaamheden uit handen. En denken graag met u mee over de beste oplossing in uw communicatie vraagstuk. Van het ontwerp en de opmaak tot de complete fulfilment bijvoorbeeld. Een efficiënte inzet van mail, distributie en warehousing. Alles wat u maar wilt. Een unieke combinatie van grafische ervaring en dienstverlening.

Metaalhof 27 | 3067 GM Rotterdam 010 425 26 00 | www.mediacenterrotterdam.nl

een deel van ons geheim zit in het vuur. Een deel van het geheim van KETEL 1 zit in het vuur,

ingrediënten die Joannes Nolet in 1691 toevertrouwde

het vuur onder de oudste nog in werking zijnde

aan zijn dagboeken en die nu al meer dan driehonderd

distilleerketel van Schiedam. De originele koperen distilleer

jaar veilig liggen opgeborgen in de kluis van Nolet. Maar

ketel waaraan deze ambachtelijk gestookte graanjenever

één Nolet per generatie heeft toegang tot dit zorgvuldig

zijn naam te danken heeft. Het vuur onder deze ketel is

bewaarde geheim. En zo blijft ook de komende generaties

niet het enige geheim van het succes van KETEL 1. Het

de receptuur van KETEL 1 graanjenever het best bewaarde

grootste geheim vormt het distilleerproces en de lijst van

geheim van Schiedam. www.ketel1.nl

K e t e l 1 ,

h e t

b e s t

b e w a a r d e

g e h e i m

v a n

s c h i e d a m .

geniet, maar drink met mate

DRINKWIJZER.INFO DRINKWIJZER.INFO

Rijnmond Open Golf wederom succesvol. Onze clubfitters aan het woord. Golfspot

Recommend Documents