Redactie en samenstelling Jacques In de Braek Bijdrage van Rob Habets en Jos Vrancken
Sportmiddag Maasrunners. Zaterdag 19 september j.l. Op zaterdag 19 september j.l. was een uitgelezen gezelschap van de Maasrunners te gast bij Fitflow Health & Racket Centrum Eijsden. Wat doet nou een hardloopvereniging op deze plaats. Nou, heel simpel, eens heel iets anders doen dan een wandeling, speurtocht, fietstocht of auto-puzzelrit. Ze gingen fittnesen, fietsen en deden mee aan de nieuwste rage tegenwoordig : Zumba. Na een eerste inventarisatie door de initiatiefnemers bleek er voldoende belangstelling te bestaan om dit sportcentrum vanaf 13.00 uur voor een periode van 3 uur volledig af te huren. De afspraak werd gemaakt, het personeel ingehuurd en om 12.30 uur zaten de eerste fanatiekelingen al op het buitenterras van het sportcentrum. Geheel volgens plan werd de groep van ca. 40 deelnemers daarna in tweeën gedeeld. De ene helft trok het fittnes gedeelte in en de andere helft ging richting spinning. Na een advies van de trainsters en de eigenaressen werd besloten de tijdsduur van de eerste beide onderdelen in te korten tot ongeveer 30 minuten. Dat bleek geen slechte beslissing, want op menige gelaatsuitdrukking was duidelijk te merken dat dit toch wel even iets anders was dan een duurloopje of bosloopje. Als toeschouwer bij de eerste beide onderdelen heb ik dan ook de inzet en het fanatisme kunnen aanschouwen. Menig momentje is dan ook met mijn fototoestel voor het nageslacht vastgelegd. Na 30 minuten was er een kleine pauze en tijd om het verloren vocht aan te vullen. Elke groep maakte meteen van de gelegenheid gebruik om zijn ervaring met de andere groep uit te wisselen. Toch zag je hier en daar de een of andere denken : nou het zal wel, hij of zij overdrijft toch wel een beetje, of niet ? Maar mensen, geloof me, na het 2e half uur, nadat de beide groepen van lokatie gewisseld hadden, zag ik ook op die gezichten dat vooral het onderdeel spinning er flink ingehakt had. Zelf heb ik ook meegedaan en spreek dus uit ervaring. Maar mijn bewondering ging tevens uit naar de instructrice. Mijn lieve hemel, wat had die een conditie. Maar………niemand hoorde ik zeggen : dit nooit meer ! Hierna was het weer tijd voor een kleine pauze en daar werd toch wel dankbaar gebruik van gemaakt. En toen met zijn allen op weg naar de grote hal. Gezien het aantal deelnemers was de gebruikelijke lokatie te klein. Toen iedereen zijn plekje had gezocht, kwam de instructrice met het voorstel dat de mannen op de voorste rijen mochten gaan staan. Uit geheime informatie is mij ter ore gekomen dat dit doorgestoken kaart was met een van de vrouwelijke deelneemsters. Maar de mannen lieten zich niet kennen en deden hun sportieve plicht. Trots posteerden zij zich op de eerste rij en lieten zo, bewust of onbewust zich van hun ……………. kant zien. Voor mij als toeschouwer blijft natuurlijk de vraag wat de echte reden was van deze samenzwering van het vrouwelijke geslacht. Na ongeveer 45 minuten was ook dit onderdeel ten einde en kon iedereen in opperbeste stemming onder het gebruik van een laatste consumptie napraten over een unieke sportmiddag voor de Maasrunners. Achteraf is zelfs gebleken dat één van de deelneemsters zó enthousiast is geraakt van Zumba, dat ze meteen een abonnement voor een jaar heeft genomen en nu wekelijks aan de Zumba gaat.
Een aantal leden zochten voldaan de douches op, een aantal namen plaats aan het buffet en de rest zocht de thuisbasis op om waarschijnlijk uit te rusten van alle inspanningen en zich voor te bereiden op wat nog komen ging. Immers de dag was nog niet voorbij, want voor de avonduren stond er nog een gezellig samenzijn op het programma in café de Raetskelder aan het Vroenhof. Eén van de deelnemers aan de namiddag heeft zijn ervaringen, indrukken en belevenissen op papier gezet . Zijn verhaal.
Een middagje fitnessen, spinning en Zumba bij “Fitflow, Health & Racketcentrum Eijsden” Als aspirant lid(anderhalf jaar), de mede hardlopers met familie eens op een andere plek te zien en omdat mijn vrouw 2 keer per week gaat Zumba'en dacht ik dat wil ik wel eens meemaken. Thuis had ik gehoord over de nieuwe fitnessrage Zumba, gebaseerd op Latijns-Amerikaanse dansen, fitness-oefeningen op muziek, vergelijkbaar met aerobics. De nodige keer de Zumba lessen op TV gevolgd, maar nu de praktijk. De start was prima, goed weer en zittend op het terras wachtend wat er gaat gebeuren. Je ziet kids en wederhelften van anderen, leuk om de mede lopers op een andere manier te ontmoeten. We werden in twee groepen verdeeld. De start voor mijn vrouw en ik waren de toestellen. Bijna nooit gedaan, behalve de eenvoudige trim fiets die ik thuis heb. Onder goede begeleiding werd ons de werking van een toestel verteld, welke programma je het beste kon kiezen en hoe je alles moest instellen. Er werd geroeid, toch gerent maar dan op een loopband, gefietst bergop en bergaf en verschillende krachttoestellen voor schouder, armen, rug en bovenbenen etc. werden gebruikt. De tijd was te kort om alle toestellen uit te proberen, maar dat was ook niet belangrijk. Het ging om de sfeer, de entourage en iets te proeven over het fitnessen met zijn techniek. Voor ons nieuw, het ene toestel wat leuker dan de ander. Ieder zal wel zijn eigen voorkeur hebben en het toestel willen gebruiken wat invloed heeft op zijn rug, bovenbeen etc.. De “timeout” in de kantine was gezellig om wat vocht bij te tanken. Daarna een half uur spinning, helemaal nieuw voor ons. Er werd duidelijk verteld wat de mogelijkheden waren, maar het was toch behoorlijk “heavy”. Leuk voor een keer, ik kies toch liever voor een tochtje op de gewone fiets. Spinning heeft natuurlijk ook zijn voordelen, je wordt niet nat, geen lekke band, social talk na afloop en je kunt het zo intensief maken als je wilt. Na dit onderwerp was een consumptie zeer welkom, want de inspanning was fors. Hierna was het gezamenlijk Zumba ‘en in de sporthal. Onder deskundige leiding werd op het podium de dansjes en bewegingen voorgedaan. Een beetje afstand van elkaar en dan in dansbeweging oefeningen doen. In een snel tempo naar voor en achter, draaien, met de armen bewegen op het ritme van muziek. De ene dans was wat pittiger dan de andere, maar het was erg vermoeiend. De naam zumba betekent zoveel als snel bewegen en lol hebben. Nu zal het ook wel te maken hebben met mijn onkunde van alle pasje en alle draaibewegingen maar veel oefenen is hier belangrijk. Ik denk ook dat deze sport meer een rage bij dames als de heren is. Na afloop weer een drankje op een geslaagde en leuke middag, georganiseerd door het feestcomité van de Maasrunners. Tof voor de goede organisatie en verzorging. Moet zeggen wat me persoonlijk betreft hou ik het nog bij het lopen en helemaal niet omswitch naar de fitniss of spinning. Mijn vrouw blijft bij de Zumba. Bert Heusschen
Vervolg nieuwsbrief. In de Raetskelder was al meteen te merken dat velen nog niet uitgepraat waren over de voormiddag en onderling werden veelvuldig de ervaringen en sterke verhalen uitgewisseld. De door het bestuur aangeboden consumpties deden dus goed werk om de droge kelen geregeld te smeren. Rond 20.00 uur kwam Partyservice Pinckaers uit Eijsden met het benodigde eten voor de inwendige mens. Toen dit in zijn totaliteit was uitgestald, sprak menigeen zijn bewondering uit voor de hoeveelheid en variatie wat daar op tafel stond. Zowel voor de vleeseter als de vegetariër was er een ruime keuze aanwezig. In de loop van de avond werd dan ook veelvuldig in de rij aangeschoven om van alle lekkernijen te genieten. Het was ook niet verwonderlijk dat meerdere personen ook meerdere malen in de rij stonden. Om de privacy van deze personen te beschermen heb ik dan ook maar besloten hier geen foto’s van te publiceren. Zijn er trouwens ook niet, dus eventuele verhalen kunnen niet met bewijzen worden aangetoond. Ook de resterende uurtjes werden in het café in een bijzonder ontspannen en gezellige sfeer tot in de laatste uurtjes doorgebracht. Voor ons als organisatie was aan het eind van de dag wel een ding héél duidelijk. De beslissing om deze dag op deze wijze in te delen en te organiseren bleek een schot in de roos. Uit de ontvangen reacties op de dag zelf en ook daarna mogen we concluderen dat dit voor herhaling vatbaar is. Wij willen ook iedereen bedanken voor zijn aanwezigheid, inzet en gezelligheid van die dag. Bedankt. Ingrid Hanssen, Francine en Jacques In de Braek. O ja, de foto’s komen op onze website. Dus kijken en nagenieten.
Op initiatief van secretaris Ed Piguillet heeft het bestuur tijdens de laatste vergadering besloten om weer een clubblad in de vorm van een boekje uit te geven. De bedoeling is om met ingang van begin 2010 ieder kwartaal een clubblad te maken. Hoewel Ed aangegeven heeft hier een trekkersrol in te willen vervullen en voor leesstof te zorgen, zou ik (uit eigen ervaring) het leuk vinden indien hij wat assistentie hierbij zou krijgen van een of meerdere leden. Het vormen van een kleine redactie zou welkom zijn. Heb je schrijverstalenten, hoor je nog al eens wat, valt je iets op tijden de trainingen of andere gelegenheden waar veel Maasrunners aanwezig zijn en wil jij deze informatie niet alleen voor jezelf houden, neem dan contact op me Ed, zijn mail adres is
[email protected]
Enige tijd geleden heb ik, namens de werkgroep, een oproep gedaan om vrijwilligers voor de 25e editie van de Mescher Bergloop 2009 op zondag 20 december a.s. Heel wat leden hebben zich inmiddels al aangemeld, maar we zijn er nog lang niet.
Zo zijn er heel wat signaleurs nodig die de lopers de goede weg wijzen,
Er zijn mensen nodig voor het bezetten van de drankpost halverwege het parcours, mensen voor de drankpost aan de finish
Mensen die willen meehelpen opbouwen en afbreken op de dag zelf,
Mensen die elke loper aan de finish zijn welverdiende herinnering overhandigen.
Mensen om het parkeerterrein iets in de gaten houden
Mensen voor het inschrijfbureau
Mensen die op de dag zelf wat foto’s willen maken, enz. enz. Kortom er is een veelvoud van werkzaamheden die gedaan kunnen worden.
Dus : help ons als werkgroep Mescher Bergloop en geef je snel op als vrijwilliger voor die dag. Ook eventuele familieleden zijn van harte welkom.
Leden die zich al opgegeven hebben, hoeven dit uiteraard niet opnieuw te doen. Aanmelden kan bij : Jacques In de Braek,
[email protected] of bij een van de andere leden van de werkgroep : Peter Bouchoms, Ingrid Hanssen, Hans Hegeman, Francine In de Braek, Nicole Jeukens, Marcel Moermans, Jan Piters of Bèr Reiters. Doe het, vandaag nog.
Bij voorbaat dank namens de werkgroep Mescher Bergloop.
ANDER NIEUWS Op het overleg van de ma/do/vr groep is gevraagd naar een sportkeuring.
Vorig jaar of zelfs misschien nog daarvoor hebben een aantal Maasrunners bij het S(port) M(edisch) A(viescentrum) Maastricht in de Beatrixhaven bij Dr. F. Hartgens een eenvoudige of uitgebreide sportkeuring laten doen. Wij als bestuur vinden het een goede zaak dat sporters van tijd tot tijd aan deze keuring deelnemen. Bijkomend feit voor ons als club was tevens dat de vereniging, bij een bepaald aantal deelnemers, van het SMA een donatie voor de clubkas ontving. De afspraak voor een sportkeuring dien je echter in principe zelf te maken. Kijk verder eens in je polisvoorwaarden van je ziektenkostenverzekering. De meeste zorgverzekeraars vergoeden namelijk deze kosten geheel of gedeeltelijk. Heb je interesse in deze keuring, ga je hem op korte termijn laten doen, geef dan aan mij de datum van keuring door. Dan kunnen wij als vereniging gaan voor de extra bonus.
Op het overleg van de ma/do/vr groep is gevraagd naar de clubkleding.
Normaliter bestellen we twee maal per jaar clubkleding. Dit doen we sinds jaar en dag bij Ron for Run in de Bredestraat te Maastricht. Waarom maar twee keer per jaar? Wel, het bestellen van de spullen is niet het directe probleem, maar meer het bedrukken van de materialen zoals clubnaam, clublogo en het logo van Ron for Run. Het is teveel werk om dit voor één enkel kledingstuk te doen. Waar de grens qua aantal dan wel ligt, kan ik ook niet aangeven. Maar zeker is dat het wel een bestelling moet zijn van meerdere delen. Een andere vraag op de vergadering was tevens waar deze kleding te zien is en wat er te koop is. Welnu ga naar www.newline.nl , klik op running, klik op teamkleding en klik op running men. (n.b. er zijn ook damesmodellen).. Hier zie je dan alle mogelijkheden. Verder kun je altijd bij collega Maasrunners terecht om informatie. Een niet onbelangrijke vraag zal zeker zijn wat de diverse delen kosten. Welnu, de prijs van een jack bedraagt €.24,48, een singlet €. 23,76, een t-shirt €. 25,88, een short €. 23,76. De prijs van de modellen sprinter zal rond de €.30, - liggen en een long tight zo rond de €.35,Deze bedragen zijn echter onder voorbehoud, omdat ze bij de laatste bestelling niet voorkwamen. Indien er dus leden zijn die de laatste bestelling gemist hebben of onze nieuwe leden die nu interesse hebben, meld je bij
[email protected] en wij doen de rest. Het is zelfs mogelijk om ter plaatse bij Ron for Ron om nadere informatie te vragen of misschien wel te passen Om e.e.a in goede banen te leiden wil ik vragen jullie bestelling, inclusief uiteraard de verlangde maten, uiterlijk 30 oktober a.s. per mail aan mij door te geven.
Op één van de trainingen werd ik door een Maasrunster aangesproken over het feit dat ik het aantal deelnemers aan de training en hun naam noteert. Zij vroeg zich af wat dar de reden voor was. Welnu hierom. In het verleden kwam het wel eens voor dat een Runner een tijdje op de trainingen ontbrak zonder dat de trainers dit in de gaten hadden. Om dit te voorkomen is er onderling afgesproken de namen van de aanwezigen te noteren. Het is dan de bedoeling om met die Runner contact op te nemen. Zijn afwezigheid kan natuurlijk ten gevolge van een blessure of ziekte zijn. Maar het kan ook betrekking hebben op de trainers, trainingen of wellicht nog een andere reden. Dit laatste willen wij dan graag weten, zodat het “probleempje” opgelost kan worden.
Een buitenlandse ervaring van Ed Sabel
Meten is weten 1: Maar is dat ook zo bij onze zuiderburen ”België”? Zo loop ik regelmatig een wedstrijdje in België, waar ik in alle rust mijn tempo kan lopen, zonder dat andere Maasrunners mij op de hielen zitten. Zo b.v. in Visé daar ren ik dan de 10 km waar ik na het inlopen eerst moest zoeken naar de start. Bij de start stond ik tegen mijn principes in op de tweede rij (normaal ergens in de middenmoot of achteraan). Na het startschot moest ik gelijk in de beugels omdat er door de jeugd flink aan getrokken werd, en het is niet te zien wie de 5 km loopt en wie de 10 km., hierdoor krijg je als het ware tempo vervalsing. Gelukkig kon ik het hoge begin tempo redelijk lang vasthouden, wat resulteerde in een tijd van 41.22 minuten. Ik was heel blij met die tijd te meer omdat ik langzaam ben terug aan het komen van een lange blessure (hielspoor) . Toen ik stond uit te puffen dacht ik, dat zit weer goed, het tempo voelde goed alles was gewoon goed, tot ik bij het uitlopen van de finish zone te horen kreeg dat het MAAR 9.5 km was. Wat was dat een domper, wat een deceptie kan ik dus weer 2 minuten bijtellen. Is het dan zo moeilijk met de huidige navigatie en andere meet hulpmiddelen die tegenwoordig voor handen zijn om een juiste 10 km uit te zetten
Meten is weten 2: Loop ik een paar weken later in Herc st. Michiels (een gehucht 6 km onder Hasselt) waar volgens de site op internet ook een 10 km stratenloop gehouden wordt Langs het hele parcours waren de km bordjes uitgezet, van 1 t/m 9 zo is het gemakkelijk af tellen. En ook hier gelijk op snelheid met de meute mee en zien waar het schip strand. Na 10 km had ik mijn klokje uiteindelijk stop gezet op 40.22 minuten wat voor mij ook een heel goede tijd was. Volgens mijn gevoel klopte de tijd nu wel met de gelopen afstand en mijn loop tempo. Maar helaas, toen ik een paar dagen later eindelijk de uitslagen op de site zag moest ik toch weer even slikken. Schrijven ze doodleuk dat een groot aantal deelnemers de 9.7 km volbracht had. Ik denk 9.7 het is toch niet waar hé, is het nou echt zo moeilijk om de start of finish 300 meter te verplaatsten zodat het precies 10 km is, de situatie daar had die mogelijkheid wel, daar de start en finish niet in dezelfde straat was. Ik denk dat de Belgische satelliet opnieuw gekalibreerd moet worden zodat wij op het Belgische land toch weer correcte afstanden CQ tijden kunnen lopen.
Ook bestaat natuurlijk (als het niet anders kan) de mogelijkheid om de juiste afstand te vermelden. Hierdoor worden vraagtekens over gelopen tijden direct weggenomen
Een bedankje na een bedankje.
beste vrienden, Sinds het enthousiaste verslag over de training in Ulestraten, ons toegekomen door onze secretaris 05 oktober, ga ik enigszins gebukt onder de overmaat aan eer die mij is daarin is bewezen. Hoewel ik met alle plezier jullie de 12,5 km rondgeleid heb, ondersteund ons aller Peter, was ik het niet die deze route had uitgezet. Die eer moet toch echt aan Ed Sabel overgelaten worden. Hij heeft de happening geïnitieerd, de route uitgedacht, berekend, getekend, voorgelopen (hoevaak weet ik niet meer) en tenslotte op de stormachtige vooravond markeringen weten aan te brengen op plaatsen waar verdwalen niet ondenkbaar zou zijn. En, dat mogen we gerust aannemen, toen wij allen moe maar voldaan en behaaglijk warm ons boterhammetje en kopje thee nuttigden, begaf hij zich weer in het donkere bos om de vlaggetjes weer uit de bomen te halen. Ed bedankt voor al je goede zorgen! En andere Ed, ook jij bedankt voor het regelwerk en de enthousiate mailtjes! Rachma
Rock and roll marathon voor het goede doel op zaterdag 3 oktober in Julemont in vogelvlucht 15 km van huis. 15 keer 15 keer het kiezelpad langs de nieuwbouw huizen. 15 keer genieten van de muziek bij huis nummer 56. 15 linksaf de asfalt op en weer rechtsaf en wederom muziek 15 keer langs een huis waar een soort van kasteel in de tuin is gebouwd als toegangspoort. 15 keer langs de SRV man die ook een radio buiten heeft staan. 15 keer rechtsaf het smalle pas langs de Asse en omhoog ploeteren over die verschrikkelijk keien die met scherpe punten omhoog steken 15 keer muziek uit een kartonnen doos. 15 keer de 360 graden bocht naar rechts en omlaag donderen tussen de bomen. 15 keer over een beekje. 15 keer omhoog ploeteren tussen de weilanden en op het laatst tussen de stenen manoeuvreren 15 keer genieten van de muziek bij huisnummer 56 (hé dat komt bekend voor) en de mannen die met een fles bier uit het raam hangen. 15 keer over het al bekende kiezelpad en kijken naar de mensen die je tegen komen 15 keer het talud op (na 3 keer al een opgave) 15 keer de voeten optillen om niet de tent binnen te struikelen 15 keer door de tent en af en toe stoppen bij de waterpost
15 keer, dat is veel. Maar wat is nog veel meer. Honderden keren aangemoedigd worden met je eigen naam. Dat doet je wat. Volgend jaar weer. Jos. Onder het motto: WEG MIT DEM SPECK het verslag van: Der Wörthersee Halbmarathon von Velden nach Klagenfurt. Op zaterdag 15 augustus 2009 vertrokken we op vakantie naar Oostenrijk richting Wörtersee in de deelstaat Karinthië. En zoals gewoonlijk vind ik altijd nog een plekje voor mijn nieuwe Brooks Addiction 8 die op vakantie ingelopen moeten worden. Ja hoor, twee paar en een Craft regenjack voor Eur. 152,00. (incl. verzendkosten). Maar dat terzijde. Na ca. 950 km. reden we Karinthië binnen. En jawel hoor, heerlijke bergen om te lopen. Niet veel verder werd ik nog blijer. Er stond nl. een groot bord langs de weg met “Wörther See Halbmarathon”. Gesponsord door Villacher Bier. Dat sprak me wel aan. Lopen en bier. Maar voorzichtigheid geboden. We gaan tenslotte op vakantie voor de rust. Of niet? Naarmate de week verstreek waarin we het al druk genoeg hadden, kwam zondag 23-08 steeds dichterbij. Voorzichtig had ik al af en toe over de halve marathon gesproken, zodat de rest van de familie alvast kon wennen aan het idee dat ik zondag ging lopen. Maar toen! De Wörther See is ca. 17 km lang met aan de Westzijde de plaats Velden. Dit is vergelijkbaar met Valkenburg. Erg veel toeristen. Aan de andere kant van het meer ligt Klagenfurt, de hoofdstad van Karinthië. Op vrijdagavond liepen we door Velden op zoek naar een restaurant waar we iets konden eten. Vanaf een terras werd er plots geroepen op ons. Bekende uit Eckelrade. Hij vertelde mij dat de start van de wedstrijd in Klagenfurt was. Er stonden nl. grote bogen, tenten en schermen. Oké, dat was makkelijk voor mij. Dus op zaterdagavond met goede moed vertrokken naar Klagenfurt om te kijken waar en hoe laat de start was. Maar in Klagenfurt aangekomen, belandde ik in een grote wolkbreuk, vallende takken, wateroverlast en auto´s die aan de kant stonden omdat het zo hard regende. Met deze regen in het donker zag ik geen steek voor ogen. Dus helaas ook geen start gevonden. Met de staart tussen mijn benen (figuurlijk) ben ik maar teruggereden naar de camping. Ik had besloten dat ik zondagmorgen in Velden ging kijken, want ook daar hadden we ergens gelezen: “23-08 Velden lauft”. Oke dan maar in Velden lopen. Dus zondagmorgen vertrok ik om 07.00 uur richting Velden om te kijken hoe laat daar gelopen zou worden. Ik was nog geen 5 min. onderweg en hoorde op de radio: “guten morgen, heute 25 graden, herrliches wetter fur die läufer die heute um 09.00 von start gehen, für den halben marathon von Felden.” Oei, snel terug en mijn renkleren aantrekken. Christa wakker gemaakt (ai,ai, iets te vroeg) en gevraagd of ze me even naar Velden kon brengen voor de loop. Binnen een halfuurtje was ik in het centrum en zag al duizenden lopers. De eerste de beste gevraagd waar de inschrijving was. Helaas, inschrijving alleen via internet, maanden geleden moeten doen. Vol was vol. Maar niet getreurd. Zwart lopen kan ook. Doen Kenianen ook trouwens. Buiten het borstnummer dat iedereen op had, had ook iedereen een plastic zak met een nummer omhangen. Dat was vreemd… . Dat had ik zelfs in België nog nooit gezien. Na een achtervolging zag ik 3 grote vrachtwagens gevuld met rekken, waar iedereen zijn tas naar toe bracht. Toe viel de euro door, start in Velden en finish in Klagenfurt. Dus geen rondje maar een lang parcours langs de Wörther See. Christa zou me gelukkig toch weer ophalen aan de finish. Om een lang verhaal kort te maken. Stipt 09.00 uur, 23 graden (boven nul), startschot, Garmin 305 gestart en daar vliegen de eerste Kenianen voorbij. Gelijk in een gaatje achter de eerste gesprongen en daar ging hij. Vol goede moed. (bleek achteraf inderdaad te moedig) vertrokken voor de halve marathon. Riep nog snel naar mijn vrouw dat ik tussen de rode en de blauwe ballon (01.40 en 01.50) in Klagenfurt zou aankomen. Zo niet, bel dan 112 maar. Het begin ging lekker. Te snel bleek achteraf. Na enkele kilometers besefte ik dat ik achter de ballon van 1.30 aan liep. Oef, dat ging te snel. Rustig aan Rob, je hebt totaal niet getraind voor een halve. Temperatuur liep langzaam op naar 25 graden en mijn tempo liep langzaam terug. Bij km. punt 19 komt de rode ballon van 01.40 langs. Oke dan maar aanpikken. Helaas niets meer aan te pikken. De rest op puur karakter uitgelopen (en dat heb ik wel). Op handen en voeten de finish bereikt in 01.41.28. Plaats 871 van de ca. 3300. Dus heel veel lopers die achter me hebben gelopen en allemaal hebben
kunnen zien dat de Maasrunners uit Eijsden een bergloop organiseren. En dan over finish gesproken. Heel groot videoscherm, chearleaders bij de aankomst, groot podium met orkesten, 2 hele grote tenten met buffetten en eetkraampjes waarin iedereen kon zitten. Hele straat met stands van sportartikelen. Helaas heb ik ook hiervan niet kunnen genieten. Moest tenslotte nog bijkomen. Gelukkig kreeg ik een tas met fruit, drank en een medaille. En dat voor noppes (ha,ha). Na 3 dagen spierpijn te hebben gehad dacht ik nog, waarom ongetraind in die hitte een halve lopen. Maar goed, iets anders was er niet. Tot we thuis kwamen. We hadden een Kleine Zeitung meegenomen. En wat denk je. Er was toch een kwart marathon die halverwege startte. Maar buiten de halve en de kwartmarathon waren er nog andere lopen zoals: Night run mit beach party, Laufen mit hund, Junior Marathon, Bambinisprint, Frauenlauf, Familienlauf, Nordic Walking halbe Marathon. Keuze genoeg. Kortom, een geweldige ervaring (op vakantie) onder het motto: WEG MIT DEM SPECK. www.kaerntenlaeuft.at