PREEK DOOR DE WEEK
Vrij om te leven?
9de jaargang, nr. 23, week 25 16 juni – 21 juni 2014
maandag 16 juni 2014 Thema: Vrij om te leven?
De beste vrijheid Laat dan mijn hart U toebehoren en laat mij door de wereld gaan met open ogen, open oren om al uw tekens te verstaan. Dan is het aardse leven goed, omdat de hemel mij begroet. (Gezang 479:4) In mijn jonge jaren kregen mijn broers en ik van een vriend van mijn vader een echte trapauto. Op een onderstel met drie wielen had hij een stoel gemaakt en daarvoor was een motorkap van mooi gebogen hout waarin als gaspedaal trappers waren weggewerkt. Ook had de kar een (werkend!) stuur. Wat waren we blij met dit voor ons ongekend grote cadeau. De man schonk het ons, om niet..., de Bijbelse term voor 'gratis en voor niks'. Als gevraagd werd hoe we eraan kwamen, vertelden we trots dat we die gekregen hadden, waarmee we de schenker graag de eer gaven. Natuurlijk waren we héél dankbaar en dus zouden we met de auto zuinig omgaan. Het was ons eigendom geworden, om niet... Om niet wat? Om niet verkeerd mee om te gaan? Hoewel we als nieuwe eigenaren vrij waren er mee om te gaan zoals we wilden, had de schenker daar natuurlijk wel een bepaald beeld bij. Ik kan me nog goed herinneren dat de gulle gever een jaar of wat later op visite kwam. Het regende en hij zag de houten kar... buiten staan, helaas lang niet meer zo'n plaatje als eerst. Ik zag de man teleurgesteld kijken. Stond daar nou zijn tijd, liefde en energie? Veel eer zat er niet meer aan... Tot hoever reikt vrijheid? Als je erover nadenkt, zou het eigenlijk onbeperkt moeten zijn... Maar de praktijk laat zien dat het toch niet zo is. Gelukkig maar, je moet er toch niet aan denken dat de vrijheid van anderen onbeperkt is... Bij vrijheid moet ik sterk denken aan Jezus als de liefdevolle Herder. Een herder is iemand die hoedt, ofwel: beschermt, bewaakt, ervoor zorgt dat een bedreiging geen werkelijkheid wordt. De keren dat ik een herder zag, viel mij op dat de schapen niet keurig achter hem aanliepen. Eerder was het zo dat de herder temidden van de schapen liep maar vaker nog er achteraan. De herder bepaalt de grond waar de schapen hun voedsel kunnen verzamelen (leven), de schapen kiezen daarin zelf welke kant ze opgaan. En gaan ze verkeerd of uit elkaar, dan heeft de herder zijn hond om ze bij te sturen. Want hij wil ze het beste geven. Is dat niet een mooi beeld? We mogen regelmatig de indruk hebben dat we zelf wel kunnen kiezen wat voor ons het beste is, maar de Herder kan mensen en omstandigheden ('de hond') gebruiken om ons (terug) te brengen naar waar we echt het beste kunnen gedijen. Om over na te denken Heb je een voorbeeld dat je door een persoon of door omstandigheden (weer) dichter bij God kwam? Ben je soms ook zelf een voorbeeld? Gebed Vader in de hemel, ere zij uw Naam. Mogen mijn oren, ogen en hart openstaan om uw tekens te verstaan en ook door te geven waar U dat wilt.
dinsdag 17 juni 2014 Thema: Vrij om te leven?
Doen en laten wat je wilt Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen. (Galaten 5:1) Als je op de snelweg rijdt en je komt in een vreselijk noodweer terecht met zware windstoten en slagregens, waardoor je geen hand voor ogen meer ziet, dan ga je heel langzaam rijden. Ook al is de maximum toegestane snelheid op die weg 130 km per uur. Je doet dus niet wat mag (in dit geval 130 km/u rijden), omdat het op dat moment levensgevaarlijk kan zijn. Misschien zet je je auto wel aan de kant en rij je even helemaal niet verder. In de Bijbel staat dat alles geoorloofd is, maar niet alles is nuttig (1 Korintiërs 10:23). Naar mijn idee is dat nog tamelijk zwak uitgedrukt door de apostel Paulus, want sommige activiteiten zijn niet alleen niet nuttig, maar zo schadelijk dat we er ons hele leven last van kunnen houden. Het is daarom belangrijk niet alles daadwerkelijk te doen wat je kunt en mag doen. Mogen we doen en laten wat we willen? Ja, dat mag. Maar willen we ook alles doen wat we mogen doen? Nee. Want we kunnen daardoor levens in gevaar brengen. Ons eigen leven, doordat we opnieuw verstrikt raken in de zonde. Of het leven van anderen, doordat we geen goede weerspiegeling zijn van het Leven zelf: van Christus. Voor de vrijheid die wij hebben gekregen is een hele hoge prijs betaald. Jezus betaalde met zijn leven om ons los te kopen uit de slavernij van de dood en de zonde. Vervolgens hebben wij onze vrijheid op heel veel manieren weer laten roven. Door te denken dat we van alles moeten, of van alles nodig hebben. Maar ook doordat we een verkeerd beeld hebben van vrijheid. Sommigen van ons hebben geleerd dat ze vrij zijn en misbruiken vervolgens die vrijheid door maar te doen waar ze zelf zin in hebben. Anderen zijn zo krampachtig en bang om fouten te maken dat ze niet vrij zijn, maar anderen ook gevangen houden. Denk aan de man die zijn vrouw niet durft vrij te laten omdat hij bang is dat ze die vrijheid zal misbruiken om hem te bedriegen. Of aan de vrouw die haar wetten en regels oplegt aan haar (volwassen) kinderen. Gebed Heer, help ons elkaar niet in de houdgreep te nemen. Maar op een goede manier vrij te zijn en vrij te laten. We willen elkaar liefhebben en dienen.
woensdag 18 juni 2014 Thema: Vrij om te leven?
Doe dat niet! Dat is aanstootgevend U zegt: ‘Alles is toegestaan.’´ Zeker, maar niet alles is goed. Alles is toegestaan, maar niet alles is opbouwend. Wees niet op uzelf gericht, maar op de ander. (1 Korintiërs 10:23,24) Geef geen aanstoot aan de Joden, aan andere volken of aan Gods gemeente. (1 Korintiërs 10:32) Ik ken een gemeente waarin het ‘geen aanstoot geven’ tot een kunst was verheven. Bij ieder voorstel tot veranderen was er altijd weel een aantal mensen tegen. Omdat je geen aanstoot mochten geven stokte de verandering. Op een gegeven moment stond alles stil. Dit gaf ook een probleem, want sommigen vonden dat behoorlijk aanstootgevend. Het leek wel of mensen de tekst uit 1 Korintiërs als volgt lazen: Jij moet dit en dat niet doen, want dat geeft mij aanstoot! Als je die redenatie vasthoudt, is er een goede kans dat er niets meer kan veranderen. Het kan trouwens ook niet hetzelfde blijven. Iedereen neemt wel ergens aanstoot aan. Zet een grote groep mensen bij elkaar en je ziet dat er op allerlei manieren aanstoot gegeven wordt. Het probleem in Korinte was dat er mensen waren die vonden dat ze alles mochten doen en laten vanuit hun vrijheid in Christus. Daarmee waren ze soms anderen tot aanstoot. Het antwoord van Paulus is: ‘Richt je op de ander!’ Later pas zegt hij: ‘Geef geen aanstoot’. Deze tekst is niet bedoeld om je duidelijk te maken dat je iedereen moet dwingen om naar jou te luisteren. Hij is bedoeld als missie voor jou: jij moet geen aanstoot geven. Overal aanstoot aan nemen kan tenslotte ook aanstootgevend zijn. Wij moeten ons richten op de ander om hem of haar te helpen. Soms moet je dan tegen iemand ingaan. Soms kan die ander dat als aanstootgevend ervaren. We hoeven de waarheid niet op te offeren om geen aanstoot te geven. Wel moeten we geen aanstoot geven door ons gedrag. De boodschap is: het gaat om de ander. Dit kun je alleen bereiken als je je door God geliefd weet. Dan hoef je niet meer per se te krijgen wat jij wilt. Dat heb je immers al. Je kunt dan geven, in de hoop dat anderen Gods genade ook willen ontvangen. Vraag Ben jij anderen wel eens tot aanstoot? Wat kun je veranderen? Gebed Heer, wilt U ons geven dat het ons om de ander gaat, in plaats van om onszelf?
donderdag 19 juni 2014 Thema: Vrij om te leven?
Gericht op de ander Wees niet op uzelf gericht, maar op de ander. (1 Korintiërs 10:24) Bovenstaande tekst was onder andere de boodschap van Paul Verhoeff, toen hij een paar zondagen geleden sprak. Hij noemde gemakkelijk te realiseren voorbeelden. Bijvoorbeeld het pakken van boodschappen voor iemand, die er net niet bij kan omdat hij in een rolstoel zit. Een praatje met een ouder iemand in de winkel, misschien wel het enige praatje dat zij die dag zal hebben met een ander. Zo simpel. Zo'n klein moment kan het verschil maken in het leven van een ander. Waarom is en blijft het dan zo ontzettend moeilijk om vrij te zijn van oordelen, ideeën en gedachten over die ander? Hoe komt het dat ik vaak zo druk ben met mijn eigen doelijstje, dat ik vaak niet eens zie dat een ander mijn hulp of aandacht nodig heeft? Waarom is het zo lastig om mezelf niet aldoor te vergelijken met iemand anders? Waarom is het bijvoorbeeld zo moeilijk voor mij om een ander rust te gunnen als ik hard werk? En andersom; waarom neem ik zo moeilijk rust als een ander hard werkt? En hoe komt het toch dat ik zoveel van de welvaart waarin we leven zo gemakkelijk voor mezelf houd? Natuurlijk, ik mag genieten van wat ik heb. Maar iemand anders die in minder goede omstandigheden leeft verdient toch ook een beter leven? Waarom permitteer ik mezelf de vrijheid zoveel voor mezelf te houden? Paulus gebruikt in 1 Korintiërs 10 ook een voorbeeld. Als iemand je uitnodigt hoef je vlees niet te laten staan en als er iemand anders in je omgeving is die er moeite mee heeft dat je het eet, laat het dan staan. Dit gaat over rekening houden met het geweten van anderen. Om dat te kunnen doen, moet ik me bewust zijn van de ander in mijn omgeving. Wie is hij, wat vindt hij of zij belangrijk? Hoe stel ik de ander op zijn gemak? Hier is meer voor nodig dan een vluchtig gesprek. Luisteren, de tijd nemen om te horen wat de ander beweegt en vindt. Mijn eigen agenda opzij en zoveel mogelijk rekening houden met anderen. Paulus geeft aan dat hij rekening houdt met iedereen: 'ik wil iedereen ter wille zijn' (vers 33). Als ik wil worden zoals Paulus, heb ik nog heel wat te leren. Gebed Vader, help mij zonder mijn eigenheid te verliezen altijd gericht te zijn op de ander.
vrijdag 20 juni 2014 Thema: Vrij om te leven?
Tijdsbesteding U zegt: ‘Alles is toegestaan.’ Zeker, maar niet alles is goed. Alles is toegestaan, maar niet alles is opbouwend. Wees niet op uzelf gericht, maar op de ander. (1 Korintiërs. 10:23-24) De laatste schoolweken van dit jaar breken aan. Een periode met veel vrije tijd in het vooruitzicht. Misschien wel een heerlijke vakantie waar je al zo lang naar uitkijkt. Voor mij is dit een periode waarin ik het prettig vind om eens te kijken naar alles waar ik mee bezig ben in mijn leven. Wat heb ik het afgelopen jaar allemaal gedaan, met welke zaken heb ik mij bezig gehouden. Wat had ik beter anders kunnen doen en waar was ik blij mee? Paulus maakt ons duidelijk dat wij vrij zijn. We mogen doen wat we willen, maar niet alles is goed voor ons. Sommige dingen kunnen we beter laten, omdat het simpelweg niet opbouwend is. Als we 1 Korintiërs 10:23 goed bekijken, staat er dat we alles mogen, er staat niets over wat we moeten. We krijgen wel opdrachten om bepaalde dingen te doen, maar God verplicht ons niet als een dictator. We zijn vrij, vrij om de keuzes te maken die we willen. Maar net zoals het goed voor ons is om bepaalde dingen te laten, is het ook goed voor ons om bepaalde dingen juist wel te doen. Welke dingen zijn dan juist goed voor ons? Ik denk alle zaken die met de opbouw van het koninkrijk van God te maken hebben. De kerk speelt daarin een belangrijke rol, maar ook liefde voor de mensen om je heen. Als ik terugkijk op de het afgelopen schooljaar en op de dingen waar ik mee bezig geweest, dan word ik vooral blij van de bedieningen die ik in de kerk heb mogen doen. Ik heb daarin echt een zegen ervaren. Ik heb veel mogen leren van de dingen die ik heb gedaan, ik heb vriendschappen op mogen bouwen en ik heb meer van God en de Bijbel mogen leren. Maar de belangrijkste zegen die ik zie in de verschillende bedieningen die ik heb mogen doen, is dat ze mij ook dichter bij God hebben gebracht. Om over na te denken Waar ben jij veel mee bezig in je leven? Aan welke zaken ben jij veel tijd kwijt? Gebed Dank Vader, dat U ons volledig kent. Dank dat wij zoveel vrijheid van U krijgen. Wilt U ons helpen om U de regisseur van ons leven te laten zijn?
zaterdag 21 juni 2014 Thema: Vrij om te leven?
De waarheid en schone handen Pilatus zei: “U bent dus koning?” “U zegt dat Ik koning ben”, zei Jezus. “Ik ben geboren en naar de wereld gekomen om van de waarheid te getuigen, en ieder die de waarheid is toegedaan, luistert naar wat Ik zeg.” Hierop zei Pilatus: “Maar wat is waarheid?” (Johannes 18:37-38). Toen Pilatus inzag dat zijn tussenkomst nergens toe leidde, dat het er integendeel naar uit zag dat men in opstand zou komen, liet hij water brengen, waste ten overstaan van de menigte zijn handen en zei: “Ik ben onschuldig aan de dood van deze man. Zie het zelf maar op te lossen.” (Matteüs 27:14) Vorige week lag ik wakker en schreef ik wat gedachten van mij af. Ik had gehoord over een Iers klooster waar in een put 800 babylijkjes gevonden zouden zijn. Ik vroeg me af: ‘God, hoe kon dit gebeuren en waar was U?’ Ik denk niet dat het erg is om dergelijke vragen te stellen. De vragen zijn oprecht en in de Bijbel worden ze ook gesteld. Ze keren tegelijk terug als een boemerang: wat doe ik, wat doe jij aan de ellende in deze wereld? Achteraf moet ik zeggen dat ik beter eerst deze vraag had kunnen stellen: ‘Hoe betrouwbaar is deze informatie?’ Nu heb ik gehoord dat de media aan de haal zijn gegaan met het onderzoek over het klooster. Ja, het was een toevluchtsoord voor ongehuwde moeders met hun baby’s en ja, er zijn veel kinderen gestorven door uitputting en ziekte. Ook is het waar dat er sprake was van sociale uitsluiting van ongehuwde moeders en hun kinderen. Maar dat was helaas geen uitzonderlijke situatie en kindersterfte was in heel Ierland heel hoog. Er zijn veel nuanceringen aan te brengen. Mijn vragen waren oprecht, maar voorbarig. God kent alle omstandigheden en Hij alleen zal zuiver oordelen. Om over na te denken Pilatus stond oog in oog met de Waarheid, maar hij (h)erkende Hem niet. Voor ons is het ook vaak moeilijk om de waarheid te zien en vaak oordelen wij te snel of wassen wij onze eigen handen in onschuld. Wat doe ik voor mensen die uitgesloten worden? Wat doe jij? Natuurlijk gaan wij bijvoorbeeld het Leger des Heils niet de schuld geven van alle menselijke ellende waar zij mee geconfronteerd worden. Laten we ook niet snel oordelen over ander hulpverleners, nu of in het verleden. Gebed Heer, ontferm U over ons.
Meerkerk Als baptistengemeente neemt De Meerkerk de Bijbel als grondslag voor het leven. Zij gelooft dat het mooiste cadeau dat de mens ooit ontving, is dat God zélf – in Jezus Christus – naar de aarde kwam. Door Zijn lijden, sterven en opstanding kunnen wij leven als bevrijde mensen in een open relatie met God en met elkaar. Missie De Meerkerk wil midden in de samenleving staan. Vanuit die positie wil zij bewust getuige zijn van Jezus Christus om mensen te helpen Jezus te vinden en Hem steeds meer te volgen. Activiteiten Daarvoor zijn tal van activiteiten ontwikkeld voor alle leeftijden, waaronder de wekelijkse samenkomsten op zondagochtend om 09.00 en 11.30 uur. Nieuwkomers in de kerk kunnen zich opgeven voor een Introductiekring, maar wilt u eerst meer weten over het Evangelie, dan kunt u ook eerst vrijblijvend de Alpha Cursus volgen. Adressen Correspondentie: Postbus 699 2130 AR Hoofddorp bankrek.nr. NL07 ABNA 0456 1173 26 Kerkelijk centrum: Bennebroekerweg 515 Hoofddorp Tel: (023) 562 65 63 Kantoor: IJweg 1100 2133 MH Hoofddorp Tel: (023) 563 58 72 U kunt ook corresponderen via e-mail:
[email protected] webadres: www.meerkerk.nl De diensten zijn regelmatig op zondag om 10.00 uur te beluisteren via Groot Nieuws Radio, 1008 AM Preek door de week dagelijks per e-mail ontvangen? Via onze website kunt u zich eenvoudig aanmelden voor deze service.
