PREEK DOOR DE WEEK
Vier Vaderdag
10de jaargang, nr. 24 week 26 22 juni – 27 juni 2015
maandag 22 juni 2015 Thema: Vier Vaderdag
De gevonden Vader Mijn jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou. (Lucas 15:31) Nee, niet weer de verloren zoon. Dat verhaal heb ik al tienduizend keer gehoord en ik weet hoe het afloopt. Kunnen we het niet over iets anders hebben? Vooruit dan maar. We gaan in deze overdenking stilstaan bij de gevonden Vader. Hij was ooit het vertrekpunt voor de zoon die het avontuur en de vrijheid zocht. Hij was degene die de jongen tot leven gewekt had. Hij had hem geholpen bij zijn eerste stappen, hij had hem op schoot gehad en hem brood te eten gegeven. De vader had zijn kind met blijdschap ontvangen, het leven was niet compleet zonder zijn stem in zijn oren, zonder zijn voetstappen over de vloer. Hij had zijn kind met pijn in het hart laten gaan. Neem mee wat je nodig hebt, ik hoop dat je het geluk vindt, maar ik vrees dat je het juist kwijtraakt. Maar ga! Maak je eigen fouten, leer je eigen lessen. Hij was de vader die te vertrouwd geworden was. Te gewoon. Te vervelend ook – met al die huisregels en goed bedoelde adviezen van hem. De zoon vertrok om zijn eigen toekomst samen te stellen. Hij vond zichzelf wijs en sterk genoeg om de regie over zijn eigen leven over te nemen. De vader zag hem gaan, in de stille hoop hem ooit weer terug te zien. Nooit heb je ervoor gekozen geboren te worden. De vader ook niet, maar hij was er altijd al. Hij wilde zijn rijkdom delen en zijn liefde doorgeven. En vanuit dat verlangen werd je tot leven gewekt. Ja, het gaat nu over jou: zoon, dochter. Hij wist vooraf dat het geen eenvoudig leven zou zijn, maar alles wat hij bezat wilde hij je toevertrouwen. Het was hem nooit te doen om spullen of geld – hij wilde dat je bij hem was en het leven met hem zou delen. Als je bent weggelopen, niet letterlijk misschien, maar in overdrachtelijke zin… ga dan terug. Wees niet bang voor slaag of een donderpreek. Stel je in op een feest met de mooiste kleren, de beste wijn en een vorstelijk maal. Welkom thuis. Om over na te denken Je weet pas wat je mist als je het bent kwijtgeraakt. Denk na over alle dingen (materieel en niet-materieel) waar je over beschikt. Gebed Dank U, Vader!
dinsdag 23 juni 2015 Thema: Vier Vaderdag
Ik wil lekker kunnen zondigen Wie gehoorzaam is aan de zonde, krijgt als beloning de dood. Maar wie bij God hoort, krijgt het geschenk dat God ons wil geven: het eeuwige leven, dankzij onze Heer Jezus Christus. (Romeinen 6:23) Ik krijg soms het idee dat mensen die christelijk zijn opgevoed denken: ‘Had ik er maar even lekker op los kunnen leven’. En dan daarna tot geloof komen natuurlijk. Ik heb zelfs wel eens iemand horen zeggen: ‘Alles wat echt leuk is mag niet…’ Kijk jij er ook zo tegenaan? In de gelijkenis van de verloren zoon lijken beide zonen dat te doen. De jongste zoon gaat er vandoor met zijn deel van de erfenis en gaat er enorm op los leven. Hij had een leven vol plezier. Echter, op een gegeven moment is het geld op en breekt er hongersnood uit. Weg plezier! Dan blijkt dat hij geen enkele liefdesrelatie heeft opgebouwd. Zijn ‘vrienden’ laten hem vallen als een baksteen. Hij gaat terug naar zijn vader en tot zijn grote verbazing bestaat die liefdesrelatie nog wel! Dan komt de oudste zoon in beeld. Hij is boos! Waarom? Ik denk dat de oudste zoon zijn best had gedaan een ‘goede zoon’ te zijn. Hij had er juist niet op los geleefd. En wellicht dacht hij nu: waarom heb ik dat eigenlijk allemaal gelaten? De vader maakt duidelijk dat de echte beloning was en altijd is: dicht bij de Vader zijn. Ofwel: een liefdesrelatie hebben. En dat is direct het probleem met er op los leven. Het is gericht op directe bevrediging, maar niet op liefde en lange termijn. Hoe leuk is dat eigenlijk? Als je het aan de jongste zoon vraagt, en die is ervaringsdeskundige, zal hij ongetwijfeld zeggen: was ik maar nooit weggegaan. Ik denk dat hij inziet dat het opgaan van het geld een zegen was, geen vloek. Maar wat als het geld nooit op was gegaan? We zijn op aarde om een liefdesrelatie te hebben met God en met elkaar. De zonde kan de plek daarvan niet innemen. Juist een liefdevolle, duurzame relatie maakt het leven, het leven waard. Lekker kunnen zondigen lijkt misschien leuk, maar zal nooit echte bevrediging geven. God wil je Vader zijn en de beloning is dat je zijn zoon mag zijn. Vraag Wil jij er op los leven? Waarom? Gebed Heer, dank U dat wij een liefdesrelatie met U mogen hebben.
woensdag 24 juni 2015 Thema: Vier Vaderdag
Over de rand gevallen “Als iemand van u honderd schapen heeft waarvan er één verloren is geraakt, laat hij dan niet de negenennegentig andere in de woestijn achter om naar het verdwaalde dier op zoek te gaan tot hij het gevonden heeft?” (Lukas 10:4) Het verhaal van de 'verloren zoon' staat niet op zichzelf. In één verhaal (Lukas 10:1-32) vertelt Jezus over een schaap, een munt en tenslotte een zoon. Weg uit de verzameling (kudde, portemonnee, gezin). Verloren of zoekgeraakt. Het doet zeer wanneer je iets of iemand moet missen die je dierbaar is, die je nodig hebt voor je geluk. Wat of wie kan dat vervangen?! Die pijn kun je ook voelen als iemand je gelovige gemeenschap verlaat. Zondag sprak Patrick van der Laan over TV-programma’s waarin mensen die eerst geloofden, van die Weg zijn afgeraakt. Een aantal van die programma's volgend kwam hij niet één goede reden tegen om het bestaan van God te weerspreken. Randzaken werden als hoofdzaken gezien en toen de randzaken tegenvielen viel ook de hoofdzaak weg. Het kind niet met het badwater weggooien, leerden we op school. Maar in de praktijk van alledag passen we het geleerde vaak niet toe. Met alle gevolgen van dien. Ik heb het geluk gehad God enkele keren van nabij te hebben ervaren. Het was wonderlijk, en dat woord zeg ik niet voor niets. Maar als God dingen doet die Hij dagelijks doet, en die wij dus (?) niet wonderlijk vinden, dan ervaren wij Hem daar meestal niet in. Terwijl iedere zonsopkomst, iedere (automatische!) ademhaling al een wonder is. Iedere vlieg (die dingen die wij wegmeppen!) iedere paardenbloem of grasspriet, het is een niet te bevatten wonder, wij kunnen het niet scheppen. Alleen God! Alleen bij Hem moeten we zijn, of we Hem op dit moment merken of niet; of we de wonderen van alledag nu opmerken of niet! Om over na te denken Randzaken zijn vaak in het leven geroepen om te helpen, maar gaandeweg kunnen ze zo'n grote rol gaan spelen dat je niet meer of te weinig aan de hoofdzaak toekomt. Merk je dat ook in je eigen leven? Heb je voorbeelden van waar dat is of dreigt? Wat kun je eraan doen? Zie je in het verhaal van de zonen uit Lukas 15 ook het gevaar dat hen overkwam: de spullen (randzaak) van de vader wilden ze wel, maar de vader (hoofdzaak) was meer bijzaak of hulpmiddel? Hoe vaak bid je voor de zoekgeraakten? In het algemeen of heb je mensen ook heel persoonlijk op je hart? Vertrouw je erop dat God nooit loslaat? Gebed Here God, U alleen bent Hoofdzaak, geef ons onderscheidingsvermogen en inzicht in wat U doet. Amen.
donderdag 25 juni 2015 Thema: Vier Vaderdag
Op de uitkijk Daarom zeg Ik jullie: “Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. Want wie vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan.” (Lucas 11: 9,10) Als een vader aan zijn zoon vraagt wat hij graag voor zijn verjaardag wil hebben, en de zoon mompelt: “O, doe maar iets leuks”, dan is het moeilijk te zeggen of de vader aan zijn vraag om ‘iets leuks’ zal voldoen. Het zal de vader in elk geval wat hoofdbrekens kosten om na te gaan wat zijn kind wel of niet leuk vindt. Het was makkelijker geweest als de zoon gezegd had: “Ik wil heel graag een werphengel”, want dan zou de vader die hoogstwaarschijnlijk gekocht hebben. In het gedeelte waar Jezus uitleg geeft aan de discipelen over het gebed, zegt Hij dat als onze aardse (onvolmaakte) vaders ons al het goede willen geven, onze hemelse Vader dat nog veel meer wil doen. God wil ons geven waar we om vragen. Maar, allereerst zijn we lang niet altijd duidelijk in wat we willen. En ten tweede zien we niet altijd op welke manier Hij ons iets geeft. Soms, als je met een lift naar boven gaat, staar je naar de lampjes boven de deur om te zien of hij al stopt bij de verdieping waar je eruit moet. Maar op het moment dat de lift stopt, blijft de deur voor je neus dicht en blijkt de deur achter je rug open te gaan. Zo is het soms ook met de richting die wij uitkijken als we uitzien naar een antwoord van God. Het antwoord komt zeker! Maar lang niet altijd op de manier die wij bedacht hebben. Soms vraag je en krijg je niet wat je verwacht. Dan mag je zoeken om uit te vinden waarom iets anders beter is. Maar hoe dan ook: als je aanklopt bij je Vader, zal Hij altijd de deur wijd openen, je welkom heten en je uitnodigen voor het feest. De Vader wil jou echt leren kennen. Jouw gedachten, je verlangens, je dromen en alle vragen die je hebt zijn kostbaar voor Hem. Je mag je hart met Hem delen. Hij ziet er naar uit om met je te praten. Gebed Vader in de hemel, dank U wel dat U mijn hart en mijn gedachten wil kennen. Dat U luistert. En dat U mij wilt geven waar ik het meest naar verlang: dat ik de mensen die ik liefheb mee mag nemen naar uw feest. Gebed Heer, dank U dat wij een liefdesrelatie met U mogen hebben.
vrijdag 26 juni 2015 Thema: Vier Vaderdag
Feest in de hemel Maar de vader zei tegen zijn knechten: "Haal vlug het mooiste gewaad en trek het hem aan, doe hem een ring aan zijn vinger en geef hem sandalen. Breng het gemeste kalf en slacht het. Laten we eten en feestvieren, want deze zoon van mij was dood en is weer tot leven gekomen, hij was verloren en is teruggevonden." En ze begonnen feest te vieren. (Lucas 15:22-24) Het verhaal van de verloren zonen is altijd een van mijn favoriete verhalen in de Bijbel geweest. Het is een verhaal dat ik al van jongs af aan heb gehoord en waar ik altijd blij van wordt. Wat een God hebben wij! Wat we ook verkeerd doen en hoever we ook afdwalen, we mogen altijd weer bij Hem terecht. Sterker nog, we mogen niet alleen weer bij Hem terecht, Hij is ook nog eens echt blij als wij weer bij Hem terugkeren. Dit geldt natuurlijk niet alleen voor de christenen die een tijdje zijn afgedwaald. Dit verhaal geldt ook zeker voor de mensen die God nog niet eerder hebben ontmoet en voor het eerst bij de Vader komen. Ook voor hen is er een feest in de hemel wanneer zij de keuze maken voor God. Hoewel ik vaker nadenk over dat God blij moet zijn met zijn ‘nieuwe’ kinderen, raakte het lezen van het verhaal van de verloren zoon mij opnieuw. Ik schaam mij het evangelie niet, zoals Paulus dat ook mooi verwoordt in Romeinen 1:16. Wanneer iemand iets vraagt, ben ik altijd open en eerlijk over mijn geloof. Alleen hoe vaak begin ik er richting anderen bewust zelf over? En spreek ik eigenlijk wel vol passie als ik het over God heb? En bid ik wel genoeg voor anderen en niet-gelovigen? Ik wil en hoef mijzelf geen schuldgevoel aanpraten. Maar ik vraag mij wel af of ik soms niet te onverschillig ben als het gaat over niet-christenen. Ik bid wel voor een aantal collega’s en ik praat af en toe met hen, maar daar blijft het vaak bij. God viert feest in de hemel wanneer mensen hun hart aan Hem geven. Wanneer de (terug)keer tot God zo belangrijk voor Hem is, is het dan niet goed wanneer ik mij ook meer bekommer om de niet-gelovigen? Gebed Vader, dank dat U onze liefhebbende God bent. Wat is het mooi om te lezen hoe blij U bent als wij, opnieuw of voor het eerst, bij U komen. Help ons, Heer, om in ons dagelijks leven levende stenen van U te zijn.
zaterdag 27 juni 2015 Thema: Vier Vaderdag
De verloren gewaande zoon... Zoek de Heer nu Hij zich laat vinden, roep Hem terwijl Hij nabij is. Laat de goddeloze zijn slechte weg verlaten, laat de onrechtvaardige zijn snode plannen herzien. Laat hij terugkeren naar de Heer, die zich over hem zal ontfermen; Laat hij terugkeren naar onze God, die hem ruimhartig zal vergeven. (Jesaja 55:6-7) Zondag hoorden we het verhaal van de verloren zoon. In veel Bijbels is het de gewoonte boven tekstgedeeltes een titel te zetten, zeg maar een samenvatting in 4 of 5 woorden. Het gevaar is dat die toevoeging z'n eigen leven gaat leiden en als 'het staat in de Bijbel' wordt aangemerkt. Vaak is daar niets mis mee en het is ook handig om al bladerend bepaalde tekstgedeeltes op te zoeken. Maar toch... het mag dan in de Bijbel staan, de kopjes zijn menselijke toevoegingen en dus niet het Woord van God. Is dat belangrijk? Uiteraard is het belangrijk om het Woord van God en dat van een mens te onderscheiden. Het ene is volkomen waar, het andere kan waar zijn maar zit er niet altijd een eigen invulling in op basis van opvoeding, gezindheid, achtergrond, kennis, etc.? Bij Lucas 15:11-32 lezen we in de NBG'51 als kopje 'De gelijkenis van de verloren zoon'. Maar al lezend (met m'n eigen achtergrond, kennis, etc...) vraag ik me af: waarom als titel ‘Verloren zoon’? De zoon zelf zal er – in het begin – anders over gedacht hebben. En wie zal zich meer verloren hebben gevoeld dan de vader? In de Bijbel in Gewone Taal staat boven Lucas 15:11-32 'Het voorbeeld van de zoon die weggaat.' Dat sprak me zeer aan, vermoedelijk omdat er geen oordeel inzit. Zelf zou ik gaan voor 'De zoon die wegging en terugkwam'. Slechts de belangrijkste feiten. Terwijl ik dit zeg, besef ik dat zelfs het noemen van alleen feiten niet altijd neutraal is. Wat zeg je wel en wat zeg je niet? Dat is al een keuze. En hoe benoem je dingen? Ook daarin kan een eigen invulling zitten. Positief of negatief. Volkomen neutraal zijn of samenvatten is moeilijk, helemaal als het om het Woord van God gaat. Hoe vaak wil Hij niet meer zeggen dan wat wij zo op het eerste gezicht (in)zien? Om over na te denken Is niet de grote vraag bij het lezen van de Bijbel: wat wil God met dit verhaal zeggen? Tot mij zeggen? Spreekt God niet iedereen persoonlijk aan? Verschillend in tijden en omstandigheden? Hoe vaak gebeurt het niet dat als mensen biddend bijbellezen er dingen naar boven komen die tientallen keren eerder niet opvielen? Die anderen niet opvielen. Vraag: hoe open, onbevangen, zonder vooroordeel lees jij Gods Woord? Gebed Heer, help me open en ontvankelijk te zijn bij het lezen van uw Woord, zonder uit te gaan van invulling vooraf. Van U wil ik het verwachten, Heer. Van U alleen. Amen.
Meerkerk Als baptistengemeente neemt De Meerkerk de Bijbel als grondslag voor het leven. Zij gelooft dat het mooiste cadeau dat de mens ooit ontving, is dat God zélf – in Jezus Christus – naar de aarde kwam. Door Zijn lijden, sterven en opstanding kunnen wij leven als bevrijde mensen in een open relatie met God en met elkaar. Missie Midden in de samenleving bewust getuige zijn van de liefde van Jezus Christus om mensen te helpen Hem te vinden en Hem samen steeds meer te volgen. Activiteiten Daarvoor zijn tal van activiteiten ontwikkeld voor alle leeftijden, waaronder de wekelijkse samenkomsten op zondagochtend om 09.00 en 11.30 uur. Nieuwkomers in de kerk kunnen zich opgeven voor de Introductie Cursus, maar wilt u eerst meer weten over het christelijk geloof, dan kunt u ook eerst vrijblijvend de Alpha Cursus volgen. Correspondentie: Postbus 699 2130 AR Hoofddorp IBAN NL07 ABNA 0456 1173 26 Kerkelijk centrum: Bennebroekerweg 515 2132 MD Hoofddorp Tel: (023) 562 65 63 Kantoor: IJweg 1100 2133 MH Hoofddorp Tel: (023) 563 58 72 U kunt ook corresponderen via e-mail:
[email protected] webadres: www.meerkerk.nl De diensten zijn regelmatig te beluisteren via Groot Nieuws Radio (op zondag om 10:00 uur, 1008 AM) en Seaport Radio (zondags 18:00 uur, 107,8 FM en 89,0 MHz op de kabel) Preek door de week dagelijks per e-mail ontvangen? Via onze website kunt u zich eenvoudig aanmelden voor deze service. In deze digitale versie kunt u ook direct doorklikken naar de behandelde bijbelgedeeltes, om deze (uitgebreider) in de Bijbel door te lezen.
