Linnan Gård Nieuws
November begon met motregen en milde temperaturen, maar halverwege de maand werd het koud en kwam de zon weer tevoorschijn. Toch was november een zeer milde en mistige maand vergeleken met vorig jaar. De paarden hebben de hele maand nog gras gegeten ! Maar ondanks dat, betekent het wel dat de onze beesten een duidelijke start hebben gemaakt aan hun wintervoorraad hooi. En dat geldt ook voor het brandhout: we stoken twee maal per dag en de vuurkamer van de kachel staat op de herfststand. Njupeskär Njupeskär November begon in de herfstvakantie van de jongens. We hebben vooral gebouwd aan de verschillende bouwprojecten, maar één dag hebben we het vakantiegevoel opgezocht. Daarvoor zijn we met z’n allen op een grauwe dag in de auto gestapt en zijn noordwaards gereden. Na 4uur rijden kwamen we aan in Fulufjället Nationalpark, het zuidelijkste Fjällnationalpark van Zweden. Een heel jong Nationaal Park, opgericht in 2002, met in het park de hoogste waterval van Zweden ! ’Njupeskär’, zoals de waterval heet is meer dan 90m hoog. Bij aankomst in het park kwam de zon door en hebben we eerst gelunched aan een buiten tafel. We waren duidelijk buiten het seizoen: er stonden maar 6auto’s op het parkeerterrein van het gesloten bezoekerscentrum. Een groep ’taigagaaien’ (Noordelijk familielid Flaamse gaai) (foto L-boven) kwam heel gezellig dichtbij, toen de broodjes, Deense camambert en fruitsap op tafel kwam. Boordje eten met rechts en af en toe je linkerhand wapperen om te voorkomen dat je kaas eraf geroofd werd... heel gezellig inderdaad. Daarna zijn we begonnen aan de wandeling naar de waterval, een kleine 3km van de parkeerplaats. We hadden de wandelwagen voor Joel mee, maar hij heeft het grootste deel zelf gelopen. Echt heerlijk om weer in ’de bergen’ te lopen, hoewel we slechts op één punt op de wandeling op de boomgrens zijn geweest (die hier op ongeveer 800m ligt). Het geheel gaf een heel voldaan vakantiegevoel. De waterval is inderdaad erg indrukwekkend en sierlijk. Er gaat een goed begaanbaar pad naar toe, dat eindigd met houten loopplanken. Uiteindelijk zijn we voorbij de laatste uitzicht flonder gelopen tot heel dicht bij de waterval. En toen zijn we weer naar huis gereden, onderweg nog in een ’zweedse-chinees’ gegeten. (erg zoute ervaring overigens) Voor allemaal een heerlijke vakantie dag ! PDF Created with deskPDF PDF Writer - Trial :: http://www.docudesk.com
Nieuw dak voor de paarden In de herfstvakantie hebben we als eerste het nieuwe afdak voor de paarden afgemaakt. Met de oude ontspijkerde planken van de afbreekschuur hebben we het dak dichtgemaakt, waarop de oude dakplaten (gekregen van collega buurman) vastgeschroefd werden. Heerlijk goedkoop bouwen met al die tweedehands spullen ! Hoewel de speciale schroeven voor oude plaat (zijn heel lang) waren het duurst van het hele bouwwerk ! Een deel onder het afdak hebben we dichtgemaakt, hier ligt een voorraadje hooi in. Vooral Hera vind het heerlijk onder het afdak, maar Torden is ook vaak droog tijdens regenbuien.
En ook de garage heeft een dak ! Toen was het dak van de nieuwe garage aan de beurt. Hiervoor hebben we wel planken gekocht, als onderlaag onder de plåt. De dakplaten van de afbreekschuur waren eigenlijk nog heel mooi, dus die hebben we hergebruikt. (dat scheelt heel veel geld !) Wel was het een heel gepuzzel om ze handig op hun plaats te krijgen, omdat de platen overal spijkergaten hadden. Ook hier moesten we de peperdure plåtschroeven gebruiken. De laatste platen zijn altijd het moeilijkst, want dan heb je nergens meer om te staan.(op de plaat kun je wel staan, maar dan glij je zo het dak af) Dus met behulp van het klimgordeltje dat ik van Peter en Dalida kreeg, heeft Laura mij met een lang (oud) klimtouw gezekerd. Aan de ene kant aan een boom en aan de noordkant aan de auto..want daar stond niet veel anders. Bij de gekregen platen die we via de buurman hadden, kregen we ook nokplaten, maar die waren niet meer helemaal perfect in vorm, dus dat was een heel gehamer en gevloek om die op hun plaats te krijgen. Ja, zo met dat hergebruiken van materiaal leer je wel improviseren.(en vloeken) Inmiddels ligt ook een deel van ons brandhout al in de nieuwe brandhout schuur, maar omdat eventuele sneeuw horizontaal voorlopig nog makkelijk binnen kan vliegen, ligt daar nog tijdelijk een extra dakje op. En toen de eerste regenbui kwam, ben ik speciaal naar buiten gegaan en heb met brede lach onder het dak gestaan ! Het bouwwerk is misschien nog lang niet af, maar er zit wel al een dak op !! PDF Created with deskPDF PDF Writer - Trial :: http://www.docudesk.com
Joel’s eerste halve jaar op Linnan Gård Joel kwam hier eind mei, dus dat is een half jaar alweer dat hij hier woont. Ergens is het een hele verandering geweest, maar aan de andere kant voelt het nu heel gewoon. Natuurlijk is het niet allemaal makkelijk geweest. Ondanks dat hij ’maar’ 3jaar is, hadden we het gevoel dat er heel wat gecorrigeerd moest worden. Er was hem zelden ’nee’ gezegd en zeggen dat ’iets niet mocht’, had ie ook nog nooit meegemaakt. Het arme kind is hier in een soort ’trainingskamp’ beland en ondanks dat het bij de Zweeds wet verboden is om kinderen te slaan, heeft hij echt wel eens billenkoek gehad ! Dat was gelukkig vooral in het begin, nu kan hij steeds beter ’kritiek’ ontvangen en luisterd hij naar ons. Contact met zijn moeder gaat niet soepel, maar gelukkig regelt het bedrijfje die Joel geplaatst hebben dat vooral. Omdat het voor Joel duidelijk verwarrend was waar hij woonde, wie z’n vader en moeder waren, enz, logeert hij nu al een tijd niet meer bij zijn moeder. Joel heeft heel veel geleerd in de afgelopen maanden: op de wc ipv luier, tandenpoetsen, eten kauwen, zelf eten, zonder speen slapen, zelf aan- en uitkleden, afstanden lopen, vragen om hulp(ipv gillen of huilen)...en hij doet het heel goed ! Verplaatsend in hem heb ik wel eens gedacht dat hij misschien dacht dat ie een prins was ofzo .. maar nu blijkt dat ie alles zelf moet doen ! Ach, ooit zal hij ons vast dankbaar zijn. Het probleem met zijn voeten, die naar binnen neigen, lijkt ook niet zo erg als het is(voorlopig). De arts zei in september dat zijn gewrichten gewoon heel erg soepel zijn. Dus we hebben opdracht veel actief met hem te doen: lopen, springen, rennen, klimmen, etc. Nou, bij ons aan het goeie adres: elke dag dieren verzorgen, trampoline springen, gym do-avond, loopfiets, wandelen, etc. En we kregen van de arts het compliment, dat Joel fysiek nu al veranderd/verbeterd was.(in die paar maanden) Ooit hoorde ik de uitspraak, dat zou je in een nieuwe stam gedropt worden, je na 6 maanden de nieuwe taal spreekt...nou, Joel spreekt meer dan 60% Nederlands met ons ! Het is letterlijk ’gemengd’ Zweeds. Ondanks dat wij veel Zweeds met hem spreken, praat hij nu meestal Nederlands terug...dus het duurt niet lang meer en hij praat 100% Nederlands hier thuis. En voor de lezers die zich zorgen maken over zijn Zweeds...wij maken ons geen zorgen, want wij vergelijken het met onze jongens: die spreken ook accentloos Zweeds ! Dat komt op school wel goed. Al met al is het heerlijk gezellig met Joel er bij. Niemand van ons zou hem willen missen, hij hoort er gewoon bij !
PDF Created with deskPDF PDF Writer - Trial :: http://www.docudesk.com
Laura naar Nederland Eind november is Laura alleen naar Nederland gevlogen om vooral haar moeder en zus te bezoeken. Zij mag hier zelf over schrijven een volgende keer. Vuur Elke dag maken wij het vuur aan, omdat wij koken op vuur, we warm water maken met dat vuur alsook het huis warm stoken met datzelfde vuur. Het is een hele bewuste manier van omgaan met energie, want eerst moet je de brandstof droog op voorraad krijgen. (zagen kloven, hakken, sjouwen, stapelen) En dan moet je het vuur aansteken: houtjes in de kachel, berkenschorsje erbij, evt aanmaakhoutjes hakken en dan met zo’n wonderstokje (lucifer) vuur in de kachel brengen ... Heerlijk om in dit best moderne leven, met al z’n handige hulpmiddelen, nog zo bezig te mogen zijn met zo iets oers als vuur ! Vuur kost heel veel energie, maar je krijgt er ook een hoop onmisbare energie voor terug..en meer dan alleen de warmte energie ! Vrede en Vanzelfsprekendheid November was ook een rustiger maand, na de drukke bouw herfst. En dus meer tijd om na te denken over dingen en te filosoferen over het leven. Regelmatig bezoek ik ook de woonwagen, die achter op het land staat. Hoewel dichtbij, voelt het alsof ik daar even aan de verplichtingen van alledag kan ontsnappen en zo kan neerkijken op alles waar ik mee bezig ben. De woonwagen is ook inmiddels helemaal gedecoreert met Kokopelli voorwerpen.Toen ik laatst onderweg naar de woonwagen was, stopte ik ineens en keek om me heen. Jemig, wat moet ik gelukkig zijn dat ik hier woon ! En inderdaad, zo voel ik me heel vaak. Elk mens zou eigenlijk toegang moeten hebben tot 10Ha eigen land, maar zo zit de wereld blijkbaar niet in elkaar. Toen hoorde ik heel weinig en werd ik bewust van de stilte. Ook daar heeft toch eigenlijk elk mens recht op, maar zo zit de wereld niet in elkaar. Ik draaide mij om en besefte mij dat ik mij eigenlijk zelde bedreigd voel, want ik woon op een plek waar vrede is. Dat zou elk mens eigenlijk moeten/mogen ervaren, maar zoals we allemaal weten zit de wereld zo niet in elkaar. Zoveel mensen moeten leven met onrust, geweld, oorlog, haat en verdriet. Nog steeds stond ik stil, midden op ons eigen weiland en ik zou daar hebben kunnen huilen van verdriet om al het ongeluk van al die mensen, maar gelukkig bleef het bij één traan en toen verscheen een glimlach, want wat moet ik gelukkig zijn dat ik hier woon. Het is zo vanzelfsprekend dat er vrede is, maar laten we niet vergeten dat het ook anders had kunnen zijn. Ik ben heel dankbaar voor de vrede om mij heen. Hoewel ik natuurlijk weet dat er ook hier geweld, verdriet en haat is .. is het toch vredig hier ! Toen hoorde ik de vogels om mij heen fluiten, alsof ze wilden bevestigen dat ook zei blij waren met de vrede. Natuurlijk ! Rommelend in mijn Kokopelli spullen, kwam ik onderstaande tekst, die ik schreef in 2004, tegen en daar wil ik mee afsluiten: PDF Created with deskPDF PDF Writer - Trial :: http://www.docudesk.com
Kokopelli boekje ’Kinderen van de Aarde’, uitgave 2004 (Bastiaan)
Geboren op de aarde krijg je een aantal hulpmiddelen mee om te kunnen leven. Zo krijg je lucht om te ademen en water om te drinken, voedsel om te eten en een dak om onder te slapen … en vrede om mee te leven. Zo mooi kan het zijn. Zo mooi is de wereld inderdaad, alleen maken wij mensen er soms zo’n bende van ! Vrede is de sfeer die liefde creëert. En mij maak je niet wijs dat er mensen zijn die geen liefde willen … waarom doen wij elkaar dan toch soms zo’n pijn ? “Vanalles ging mis die dag. Ik stapte in de auto, toen bleek de brandstof vrijwel op te zijn, dus pakte ik toch maar mijn fiets, die ik uit haast en luiigheid had laten staan. De fiets had een lekke band. Geërgerd pak ik de reservefiets, die op het eerste oog een goed alternatief leek, maar bleek onderweg ook versleten en trapte steeds door. Daar ging ik vol haast en ergernis. Bij een rood stoplicht kwam ik tot stilstand en keek op me heen. Toen werd het stil. Het kruispunt leek ineens op het beeld dat ik gisterenavond zag op het journaal .. alleen was daar een autobom ontploft en hadden vele onschuldige mensen de dood gevonden. Ik kneep mijn ogen dicht om het beeld te verdringen en het verdween. Ik deed mijn ogen open en het was weer stil. Ondanks mijn verwende geest, de drukte op straat en de haast in mijn hoofd besefte ik opeens dat ik leefde in een land waar vrede normaal is.” Vrede is net als lucht, zonder kun je niet leven. Ooit sprak ik een groep mensen aan met: “Whauw, ruik je dat !”, en na hun neuzen in de strijd te hebben gegooid bekenden ze “Nee, ruik jij iets ?” en terwijl ik mijn longen vol snoof, zei ik “De lucht” en opgelucht zei de groep “Oh, de lucht” Lucht ervaren we als vanzelfsprekend; heel gewoon. Maar zonder zou je niet leven en zo is het ook met vrede: heel gewoon, vrede. Wist je dat de pijpceremonie gebaseerd is op “het delen van lucht”: hoeveel ruzie we ook met elkaar hebben, die lucht delen we met elkaar. Wij zijn allen broeders en zusters van elkaar, omdat we de lucht delen: hoe kan er dan geen vrede zijn tussen ons ? Vergeleken met landen in oorlog kennen we hier vrede, maar ook bij ons gebeuren dingen waar de liefde in ontbreekt. Mensen worden vermoord om niets, mensen wordt geweld aangedaan om honderd euro en mensen doen elkaar pijn uit jaloezie en verveling. Hoe kan dat ? Iedereen wil liefde ontvangen, dat is omdat je mens bent. De moeilijkheid van liefde is helaas, dat mensen die weinig liefde ontvangen, het ook niet kunnen weggeven…de liefde niet snappen zeg maar. Iemand die de taal niet heeft geleerd, kan de taal ook niet uiten. Natuurlijk zijn we allemaal wel eens boos, geërgerd, jaloers of hebben we pijn door iemand of iets en is het niet moeilijk om de liefde tijdelijk uit te schakelen: een reactie zonder liefde is makkelijk, maar het werkt de vrede tegen. Bedenk elke keer als jou dit overkomt dat liefde wordt gevoed door liefde, en alles om te zetten is in liefde, als jij dat wilt. En dat is wat je wilt, want je bent een mens ! Omdat er geen oorlog is, lijkt vrede vanzelfsprekend. Juist daarom mogen we daar best wel eens bij stilstaan ..maar niet te lang, want vrede moet je doen ! Vrede hangt van jou af en niet van een ander. Als jij geen vrede bent, zul je geen vrede kennen. Vrede krijg je door liefde te geven en dan krijg je het vanzelf Nou, zo zag onze november maand er dus uit ! terug !
Bastiaan, Laura, Seba, Joda en Joel
PDF Created with deskPDF PDF Writer - Trial :: http://www.docudesk.com
