Op eigen. Afgiftekantoor: GENT X P4A9074. Maandelijkse uitgave (behalve augustus) Jaargang 5 nr. 12 december 2008

Maandelijkse uitgave (behalve augustus) • Jaargang 5 • nr. 12 • december 2008 1,25 euro • Ver. uitg.: Bruno Valkeniers, Madouplein 8 bus 9 te 1210 Brussel

Afgiftekantoor: GENT X P4A9074

n e g i e Op t h c a kr

De Vlaamse volkspartij

Philip Claeys Hoofdredacteur

Ik keer tevreden terug VLD-minister Turtelboom liet zich onlangs ontvallen dat een ‘oplossing’ voor ‘mensen zonder papieren’ niet zo dringend is, want dat er dit jaar 12.000 illegalen zullen beloond worden met een regularisatie. Daarmee verpulvert Turtelboom het record van haar partijgenoot Dewael, die per jaar tussen de 10.000 en de 11.000 illegalen regulariseerde. De socialisten en de groenen willen collectief regulariseren, de VLD regulariseert op individuele basis. De methode verschilt, maar het eindresultaat is hetzelfde. Onder Leterme is het beleid even laks als onder Verhofstadt: wie over de nodige papieren beschikt mag blijven, wie geen papieren heeft… ook. Dat nieuws gaat uiteraard rond in heel de Derde Wereld, zodat we in de nabije toekomst nog meer illegalen kunnen verwachten. Het Vlaams Belang is ook hier de enige partij die tegenwerk biedt. Pas de wet toe, stuur illegalen effectief terug naar hun landen van herkomst, pak de netwerken aan, maak duidelijk dat het geen zin heeft om illegaal naar hier te komen. Nieuw is dat die boodschap van gezond verstand nu ook steun krijgt in Afrika zelf, vandaar de steun voor de actie “Ik keer tevreden terug” bij de jongeren van ALCEC in Kameroen. Als de meest ondernemende Afrikanen naar Europa gaan, zitten we allemaal in een straatje zonder einde. 2 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

Voor wie er nog aan twijfelde: de afgelopen weken werd duidelijk dat het Vlaams Belang stevig op zijn poten staat. De pathetische pogingen van Lijst Dedecker om het Vlaams Belang ‘uit te roken’, de vervolging van Frank Vanhecke op basis van de beruchte Belgische ‘racismewet’ en enkele ranzige artikels in de zelfbenoemde ‘kwaliteitspers’ hebben geen enkele invloed gehad op de slagkracht van onze partij, wel integendeel. Tijdens mijn ‘ronde van Vlaanderen’ van de voorbije maanden kon ik de grote eensgezindheid bij de militanten en de fenomenale mobilisatiekracht van onze afdelingen aan den lijve ondervinden. De massale opkomst bij de vele tientallen grote en kleine partijmeetings, eetfestijnen en acties allerhande bewijzen dat het Vlaams Belang springlevend is. Terwijl onze politieke tegenstanders op de koffie gaan in Laken en de televisiestudio’s afschuimen, voelen onze militanten en mandatarissen zich thuis tussen de GV’s, de Gewone Vlamingen. Wij voelen ons goed in de volkscafés, op markten en pleinen. Het Vlaams Belang is en blijft de Vlaamse volkspartij bij uitstek. Overal actief Niet alleen in de Dorpsstraat, maar ook in de Wetstraat is het Vlaams Belang veruit de actiefste partij: in de parlementen leggen onze mandatarissen de meerderheidspartijen het vuur aan de schenen. Daarnaast is er nog het uitstekende werk van onze vakbondscel, die reeds verschillende misbruiken bij de kleurvakbonden aan het licht bracht en onlangs het ACV door een rechtbank liet veroordelen omdat deze vakbond Vlaams-nationalisten die kandideren op een Vlaams Belang-lijst, zomaar aan de deur zet. En als het gerecht vandaag een onderzoek ten gronde voert naar de mogelijke voorkennis van Karel De Gucht bij de verkoop van Fortis-aandelen, dan is dat enkel omdat uw dienaar een strafklacht indiende. En zo zijn er nog tal van voorbeelden, waarover u meer kan lezen op onze diverse webstekken. Het oppositiewerk van het Vlaams Belang maakt dus wel degelijk het verschil. In het offensief De komende weken en maanden zullen wij de Vlamingen duidelijk maken dat er maarr éé partij één n pa part rtij rt ij iiss di die e met een duidelijk programma n naar aar de verkiezingen trekt. Een programma voor oor ‘Vlaanderen eerst’. Een programma dat een en écht alternatief biedt voor de Belgische knoeiboel. noeiboel. We zullen overwinnen. Dankzij de e kracht van onze overtuiging.

Bruno Valkeniers Nationaal voorzitter

VRIJE TRIBUNE Deze maand is onze gastcommentator Marijke Dillen, Vlaams volksvertegenwoordiger

Vlaanderen, een rijke regio? De rooms-paarse Vlaamse regering van de toenmalige Vlaamse ministerpresident Leterme stak in 2004 enthousiast van wal met een ambitieus regeerakkoord, getiteld ‘Vertrouwen geven, verantwoordelijkheid nemen’. Het wegwerken van de wachtlijsten in de zorgsectoren was voor de regering naar eigen zeggen “een absolute prioriteit”. De Vlaamse regering is echter niet geslaagd in haar missie. De wachtlijsten blijven groeien. De inspanningen van de Vlaamse regering bleken de voorbije jaren immers geen gelijke tred te kunnen houden met de toenemende nood aan zorg. In de gehandicaptensector steeg het aantal personen met een dringende vraag om zorg die niet geholpen konden worden (en dus op de wachtlijst belandden) op 31 december 2007 tot 9137 personen. Dat zijn er 1500 meer dan een jaar eerder. Zo zijn er de persoonlijke assistentiebudgetten, een som geld die kan worden toegekend aan gehandicapten om hen toe te laten zelfstandig thuis of bij familie te leven in plaats van naar een instelling te gaan. Tegen 2009 zullen er maar liefst 5000 mensen op de wachtlijst staan voor een dergelijk budget. Ook de wachtlijsten voor toegang tot opvanginstellingen voor gehandicapten zijn nog steeds zeer lang. Ook in de sector van de jeugdzorg zijn de wachtlijsten onaanvaardbaar lang. Minderjarigen die (soms zware) criminele feiten plegen, worden na veroordeling gewoon op straat gezet omdat er eenvoudig te weinig plaats is in de opvanginstellingen. Maar ook kinderen en jongeren die het slachtoffer zijn van verwaarlozing of zelfs kindermisbruik

worden vaak niet tijdig geholpen, omdat de wachtlijsten voor thuisbegeleidingsdiensten en andere hulp kunnen oplopen tot een jaar. Alleen al in de provincies Antwerpen en Limburg zijn er 1900 wachtenden voor jeugdzorg. Niet alleen blijven de wachtlijsten aangroeien, vele gezinnen kreunen ook onder de kostprijs van de zorg. In haar regeerakkoord beloofde de Vlaamse regering een maximumfactuur voor zorg te zullen invoeren. Dit houdt in dat wanneer de kosten voor zorgbehoevenden voor een gezin een bepaalde grens zouden bereiken, de overheid financieel zou bijspringen. Toen ik de Vlaamse minister van Welzijn met een interpellatie recent nog herinnerde aan deze belofte uit het regeerakkoord, antwoordde hij dat de invoering niet meer voor deze legislatuur zou zijn... “Vlaanderen is een rijke regio”, zegt men. Dat is waar, maar toch zeer relatief, zo blijkt. Vlaanderen slaagt er ondanks die welvaart blijkbaar niet in om solidair te zijn met de meest behoeftigen van ons eigen volk. Cijfers zeggen misschien niet zoveel. Belangrijk is echter te weten dat achter deze wachtlijsten veel menselijk leed schuilgaat. Volwassenen kunnen niet buitenshuis gaan werken omdat ze voltijds zorg moeten dragen voor een gehandicapt familielid, waarvoor geen plaats is in een gehandicapteninstelling. De toekomst van kinderen wordt verspeeld omdat er geen geld is voor thuisbegeleiding,… Het Vlaams Belang heeft in ieder geval gedurende deze legislatuur in het Vlaams parlement geen kans onbenut gelaten om meer investeringen te eisen in de zorg.

“Franstaligen treden altijd in blok op, er is géén tegenstelling tussen de verschillende politieke niveaus, ze kijken samen naar wat belangrijk is voor de Walen. Niet zo langs Vlaamse kant. Vlaamse ministers in de federale regering gedragen zich in eerste instantie als Belgische ministers. Dat is zelfs zo voor ministers die in een eerder leven Vlaams ministerpresident waren zoals Yves Leterme en Patrick Dewael. Het zijn zij die in tegenstelling tot vroeger pleiten voor gelijktijdige verkiezingen en voor een herziening van de financieringswet in het voordeel van... België en de Belgische sociale zekerheid. Het is maar dat u het weet. De laatste Belgen zijn... Vlamingen.” Eric Donckier in Het Belang van Limburg, 25.10.2008 “In het zuiden van België ziet men Yves Leterme graag” Christophe Deborsu, RTBF-journalist, in De Standaard, 29.10.2008 “‘Verantwoordelijkheid’ , het meest holle begrip in de Wetstraat. De slordigheid waarmee de regering haar begroting 2009 aan elkaar heeft gekleefd met ondingen als de vliegtaks geeft niet alleen blijk van een gebrek aan eensgezindheid. Ze getuigt ook van minachting voor wat Yves Leterme doorgaans liefdevol ‘de mensen’ noemt, maar waarmee hij en zijn ministers eigenlijk ‘het klootjesvolk’ bedoelen. Alsof dat volk niet doorheeft dat deze regering haar besluiteloosheid en gebrek aan moed afwentelt op de frêle schouders van de jongere generaties. Après nous le déluge.” Jan Segers in Het Laatste Nieuws, 07.11.2008 “Het is heel simpel: een nietbenoeming betekent het einde van de communautaire onderhandelingen. De vier Franstalige partijen staan hierbij op één lijn.” Olivier Maingain in La Libre Belgique, 13.11.2008 “Onze belastingcontrole is een rommeltje. En minister Reynders (MR), die laat begaan. Het wordt nog elk jaar erger.” Een directeur van Financiën in Het Laatste Nieuws, 13.11.2008 VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 3

Gezond verstand Het Nederlandse drugsbeleid is volledig ontspoord, aldus een ontluisterend drugsrapport dat recent openbaar werd gemaakt. En net nu in Nederland de eerste aanzetten worden gegeven om te breken met het jarenlange, nefaste gedoogbeleid, achten sommigen het nodig om in eigen land de omgekeerde richting uit te gaan. Zo pleit ‘Jong Gezond Verstand’, de jongerenorganisatie van Lijst Dedecker, voor “een allesomvattende legalisering van softdrugs”. Men kan zich afvragen wat de partij van Dedecker heeft bezield om met zo’n onzinnig en gevaarlijk voorstel uit te pakken. ‘Gezond verstand’ kan het in ieder geval niet geweest zijn.

Propagandazender Dat de VRT berichtgeving wel eens verwart met propaganda en er een eigen politieke agenda durft op na te houden, is ondertussen genoegzaam bekend. Zo is bij momenten elk excuus goed genoeg om onze partij te weren of dood te zwijgen. Terwijl het Vlaams Belang midden november bijvoorbeeld als eerste partij reageerde op de schandalige opslag die de koninklijke familie volgend jaar opnieuw zal krijgen, vermeldde het VRT-radionieuws doodleuk dat “N-VA, LDD en Vlaams Progressieven hebben geprotesteerd tegen dotatieverhoging”. Pas na een telefoontje van onze persdienst werd deze ‘vergetelheid’ rechtgezet. Een dag later bleek de Vlaamse overheidsomroep dan weer bereid zich te schikken naar de oekazes van het FDF. Normaal gezien had Vlaams Belang-senator Joris Van Hauthem op ‘De Zevende Dag’ aan een debat moeten deelnemen over de actuele situatie in de faciliteitengemeenten. Nadat het FDF echter had laten weten niet met iemand van het Vlaams Belang in debat te willen gaan, wat op zich reeds veelzeggend is, ging het debat gewoon door zonder Van Hauthem.

Het cement van de natie In de aanloop naar de verkiezingen liet lie de CD&V zich wel eens betrappen p op stoere taal aan het adres van het h koningshuis, maar dat is duidelijk verleden tijd. Naar aanleiding van v het h feest van de dynastie prees Yves Leterme koning Albert de hemel in. “U bent het manifeste cement en een factor van cohesie voor dit complexe land met zijn veelzijdige facetten. Door uw institutionele functie, bent u een bindteken. Door uw persoonlijkheid, uw sereniteit en vooral uw diep engagement, bent u een factor van cohesie geworden waarvan de autoriteit de functie overstijgt.”… Leterme is blijkbaar all vergeten t dat d t Albert Alb t in i de d zomer zowat een putsch heeft gepleegd, om de staatshervorming te blokkeren en van de onderhandelingstafel af te voeren. Maar de koning heeft toen wel het vel van Leterme gered. In ruil voor het behoud van de Belgische status quo. Voor wat, hoort wat…

4 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

Megamoskee Sinds enkele weken circuleren in Brussel pamfletten die oproepen om de (uit)bouw van een megamoskee in Molenbeek financieel te steunen. Het nieuwe islamitische gebedshuis, de grootste moskee van het Europese continent, zou vier minaretten tellen, minstens vier verdiepingen hoog zijn en plaats moeten bieden aan niet minder dan 10.000 (tienduizend!) moslims. De megamoskee is volgens de initiatiefnemer van het project, ene Al Khalil, nodig omdat het aantal moskeegangers jaar na jaar toeneemt. We hebben – helaas – weinig redenen om aan zijn woorden te twijfelen.

Arrogantie Eind oktober ging een parlementaire delegatie onder leiding van Herman Van Rompuy (CD&V) op bezoek in Georgië en Kosovo. Van Rompuy mocht er in het Kosovaarse parlement een toespraak houden waarin hij opriep tot “respect en verdraagzaamheid tussen de gemeenschappen” en het “multi-etnische België” als voorbeeld aanhaalde voor het onlangs onafhankelijk geworden Kosovo. De tegenstellingen tussen Vlamingen en Walen, die aan de basis liggen van de regeringscrisis waar België zich nu al anderhalf jaar in bevindt en waarin Van Rompuy zonder succes optrad als ‘koninklijk verkenner’, weerhouden hem er blijkbaar niet van om in het buitenland het Belgische model te gaan promoten. Qua arrogantie kan dit tellen.

Misdadige visser De wegen van Justitie zijn in dit gekke landje ondoorgrondelijk. Neem nu het geval van de hobbyvisser Robby Van Hees. Eind mei gooide hij een hengeltje uit in het Albertkanaal te Herentals. Hij ging nachtvissen op paling – wat toegelaten is – maar gebruikte daarvoor een dood visje als aas – wat in het paaiseizoen, van half april tot eind mei, verboden is. De nietsvermoedende visser werd op heterdaad betrapt, kreeg wat later een deurwaarder over de vloer en moest intussen ook in Turnhout voor de rechter verschijnen. Van Hees werd veroordeeld tot het betalen van de gerechtskosten (304 euro) en kreeg ook een voorwaardelijke celstraf van drie jaar aan de broek gesmeerd. Dat is meer dan wat sommige doodrijders en criminelen krijgen.

“De daders waren Vlamingen” Op 17 oktober pakte La Dernière Heure op haar voorpagina uit met een sensationeel artikel. Een veertienjarig Franstalig meisje zou in Kapelle-op-denBos bij de schoolpoort zijn opgewacht door een groep Vlaamse scholieren, die haar met een breekmes bewerkten omdat zij Frans sprak. Zij zou achtendertig steekwonden hebben opgelopen. Als een bende allochtone jongeren zo’n misdaad pleegt, dan haalt zoiets natuurlijk nooit de voorpagina’s, maar dit keer waren de zogezegde daders Vlamingen. Helaas voor La Dernière Heure en de Propagandastaffels van de Franstalige pers is uit onderzoek al snel gebleken dat ... de hele zaak verzonnen was. Haar snijwonden zouden mogelijk het gevolg zijn van zelfverminking.

Klare taal “In het Verenigd Koninkrijk binnenkomen is een voorrecht, en ik weiger dat toe te kennen aan individuen die onze gebruiken en onze waarden misbruiken om onze levenswijze te ondermijnen. (…) Met deze nieuwe harde maatregelen zal ik degenen tegenhouden die ons land willen binnenkomen om extremisme, haat en gewelddadige boodschappen in onze gemeenschappen te verspreiden.” Dit was een uitspraak van de Britse Minister van Binnenlandse Zaken, de socialiste Jacqui Smith. Hier wordt men voor minder veroordeeld…

“The Sequence” Op 16 november huldigde Vlaams parlementsvoorzitter Marleen Vanderpoorten het kunstwerk ‘The Sequence’ van Arne Quinze in. Het betreft een fluorescerende constructie in hout die de belastingbetaler maar liefst 438.000 euro kost. Het Vlaams Belang heeft zich steeds verzet tegen de aankoop van het kunstwerk: zeker in tijden van economische crisis is de uitgave van bijna 16 miljoen oude franken een compleet verkeerd signaal. Bij wijze van protest voerde onze partij op ludieke wijze actie: voor de ingang van het parlementsgebouw huldigden de Vlaams Belangparlementsleden een alternatief kunstwerk in, gemaakt van recyclagematerialen en volledig gratis…

Vragen en antwoorden Op 17 november stelde Herman De Croo (VLD) zijn boekje ‘België barst? Vragen aan de separatisten’ voor. Met de publicatie wil de voormalige Kamervoorzitter naar eigen zeggen een kosten-batenanalyse maken van de mogelijke ontbinding van België. We zijn uitermate verheugd over het feit dat nu ook zo’n volbloedbelgicist het debat over de Belgische boedelscheiding wil aangaan. Reeds in december werd het boek ‘Vlaanderen onafhankelijk – Hoe moet dat dan?’ gepubliceerd, waarin Vlaams volksvertegenwoordiger Karim Van Overmeire een antwoord geeft op 30 vragen met betrekking tot Vlaamse onafhankelijkheid. Het boek, waarvan de voorbije maanden al meer dan 6.000 exemplaren werden verspreid, weerlegt de bezwaren van De Croo - onder meer inzake de openbare schuld en de positie van Brussel - stuk voor stuk.

Wij vragen ons af of Justitieminister Vandeurzen (CD&V) ook in dit geval het gerecht zal vragen de vervolging te starten tegen de verantwoordelijke uitgever van de Franstalige krant…

Op de bres voor Oost-Vlaanderen Midden november startte het Vlaams Belang haar Oost-Vlaamse verkiezingscampagne. Die is opgevat als een soort ‘Ronde van Oost-Vlaanderen’. Het startschot werd gegeven op de kade van een dok in de Gentse haven. Heel symbolisch, want die haven is een van de economische motoren in de provincie, en in de eerste etappe van deze campagneronde draaide alles rond economie, tewerkstelling en mobiliteit. De Oost-Vlaamse campagne zal in verschillende etappes de belangrijkste of meest symbolische steden van de provincie aandoen. Daarbij zullen telkens andere thema’s onder de aandacht gebracht worden: drugs, onderwijs, veiligheid, vreemdelingen… . Er zullen niet alleen persconferenties en symbolische acties gehouden worden. Er zal ook campagne gevoerd worden op internet. Daarvoor werd een nieuwe webstek gelanceerd: www.opdebres.be.

VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 5

VLD

Graaicultuur en zelfbediening De ooit Vlaamsvoelende VLD werd niet alleen belgicistisch zodra zij toetrad tot de Belgische regering, haar partijkopstukken corrumpeerden ook zienderogen.

was afgesloten, vele miljoenen euro’s overheidsgeld toegestopt. Merkwaardig is dat Noël Slangen, hoewel de samenwerking met Open VLD officieel is opgeschort, voor de partij nog wel de parlementsverkiezingen van 2009 zal voorbereiden.

In zijn Burgermanifesten beloofde toenmalig oppositieleider Guy Verhofstadt dat hij voor eens en voor altijd komaf zou maken met de ‘oude politieke cultuur’, de vriendjespolitiek en de ‘Belgische ziekte’. Nadat zijn partij in 1999 aan de macht kwam, deden de Vlaamse liberalen – zoals het goede Belgische staatslieden betaamt – net het omgekeerde van wat zij de Vlaamse kiezers beloofd hadden. “Wie te lang in het vet van de macht ligt, denkt dat het publiek terrein een privéoptrekje is. Dat overkomt de laatste tijd nogal wat kopstukken van de VLD. Op het kabinet van minister Dewael veroorzaken amoureuze relaties vriendjespolitiek in de hoogste graad. Dewael dekt af. VLD-directeur Slangen ziet zijn functie in de Melssenstraat als een promotie voor zijn eigen bedrijf zodat het geld via de achterdeur binnenvloeit. En Karel De Gucht plus eega worden nu verdacht van handel met voorkennis wegens zeer verdachte transacties.” Zo omschreef de Nederlandse publicist Derk-Jan Eppink de cascade van kleine en grote schandalen die de liberalen vandaag teisteren. Van Moerman tot Dewael De schandalen aan de top begonnen vorig jaar, toen Fientje Moerman ontslag moest nemen als Vlaams minister nadat bleek dat zij niet alleen haar echtgenoot een topfunctie bij het Vlaams-Europees Verbindingsagentschap had bezorgd, maar ook nog eens voor miljoenen ‘advies’ vroeg aan be6 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

vriende experts. Dit jaar kwam minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael meermaals in opspraak, onder meer toen was gebleken dat belangrijke kabinetsmedewerkers hadden gesjoemeld ten bate van een VLD-politica. Een minister met verantwoordelijkheidsgevoel houdt op zo’n moment de eer aan zichzelf, maar Dewael klampte zich hardnekkig vast aan zijn ministerportefeuille en bleef op post. Columnist Jo Van Damme schreef daarover: “Zo’n Patrick Dewael die van het ene schandaal in het andere rolt, al zijn medewerkers ontslaat en zelf op zijn stoel blijft zitten, om dan doodleuk in de krant te verkondigen dat hij ons daar een grote dienst mee bewijst, daar zijn werkelijk geen zinnige woorden voor.” (De Standaard, 15.11.2008) Slangen en Fortis-aandelen De ondergang van de VLD als geloofwaardige partij loopt wonderwel parallel met de steile opgang die Noël Slangen maakte in de partijstructuren. Slangen begon als campagneverantwoordelijke van de partij en intimus van Guy Verhofstadt, en werd uiteindelijk een van de machtigste figuren bij Open VLD. Naast ‘algemeen directeur’ was de spindoctor - in 2004 nog veroordeeld wegens schriftvervalsing - ook verantwoordelijk voor de communicatie rond de omstreden Oosterweelverbinding en de Lange Wapper in Antwerpen. Daarvoor kreeg het communicatiebureau van Slangen, zonder dat er een helder contract

Het voorlopig laatste wapenfeit komt van mestkeverbestrijder Karel De Gucht. De echtgenote van de minister had, vlak voor de beurskoers van Fortis Bank volledig instortte wegens de uitverkoop door de regering, haar Fortis-aandelen verkocht. Handel met voorkennis, aldus een anonieme klacht. Omdat de commissie die de klacht in principe moet behandelen tot op het bot gepolitiseerd is, diende Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers een strafklacht in tegen De Gucht en diens echtgenote. Daardoor wordt het gerecht nu verplicht om een onderzoek ten gronde te voeren. De ‘baron van Berlare’ is op zijn zachtst gezegd not amused met het doorgedreven oppositiewerk van het Vlaams Belang… Onfrisse geur Tegen iemand als parlementslid Pierre Chevalier loopt al jaren een proces wegens belangenvermenging, schriftvervalsing en het witwassen van misdaadgelden. Dat was voor de VLD-top echter geen reden om de man de deur te wijzen, wel integendeel. En dan hebben we het nog niet gehad over de Aalsterse Open VLD-schepen Anne-Marie Verdoodt, die via haar functie op het kabinet van minister van Financiën Reynders (MR) massa’s ambtenaren benoemt die ‘toevallig’ afkomstig zijn uit haar electorale thuisbasis… Dat alles maakt dat de Open VLD stilaan een schoolvoorbeeld van politieke graaicultuur en schaamteloze zelfbediening is geworden. Rond de partij hangt dezer dagen een onfrisse geur van vriendjespolitiek, belangenvermenging en corruptie. De partij die ooit de Augiasstallen van dit land zou uitmesten, is vandaag in hetzelfde Belgische bedje ziek. Tom Van Den Troost BINNEN• •LAND

POLITIEKE AFREKENING

Lynchpartij tegen Vanhecke Vlak voor het ter perse gaan, besliste de plenaire vergadering van het Europees Parlement, nadat een debat op het laatste moment was geschrapt, om de parlementaire onschendbaarheid van Frank Vanhecke op te heffen.

schendbaarheid wél overeind, aldus Claeys, en men kan toch bezwaarlijk stellen dat ontvoering tot de ‘normale werkzaamheden’ van een parlementslid behoort… Politieke afrekening

Frank Vanhecke blijft strijdvaardig.

Daarmee volgt het Parlement het ontwerpbesluit dat de commissie Juridische Zaken op 3 november al afleverde. De erevoorzitter van het Vlaams Belang kan nu worden vervolgd voor ‘racisme’. Zoals bekend, was het Justitieminister Vandeurzen (CD&V) die het Europees Parlement had verzocht om Frank Vanhecke te kunnen vervolgen wegens een vermeende inbreuk op de Belgische racismewet. Daarmee volgde Vandeurzen braafjes een dictaat van PS-kopstuk Onkelinx. Aanleiding van de procedure was de klacht die Freddy Willockx (SP.A) in 2005 indiende tegen een uitgave van een plaatselijk Vlaams Belang-krantje, waarvan Frank Vanhecke als toenmalig partijvoorzitter de verantwoordelijke uitgever was. In het bewuste blad stond een artikel van ocharme 136 woorden over een geval van vandalisme, waarin werd gesteld dat de daders allochtonen waren. Toen die stelling werd tegengesproken door de burgemeester (de daders waren minderjarigen zodat de identiteit niet werd vrijgegeven en ook niet controleerbaar is), verspreidde het Vlaams Belang onmiddellijk een rechtzetting in alle brievenbussen van de stad. Dat mocht echter niet baten: barbertje moest en zou hangen. Niet de auteur Merkwaardig is dat Frank Vanhecke nu wordt vervolgd, hoewel hijzelf op

geen enkele wijze persoonlijk betrokken was bij het schrijven van de gewraakte tekst. Volgens de Belgische Grondwet mag een verantwoordelijke uitgever niet worden vervolgd wanneer de auteur van een artikel bekend is, en dat is hier ontegensprekelijk het geval: de eigenlijke auteur – een lokale mandataris uit Sint-Niklaas – heeft zich spontaan bij het parket gemeld. Bijzonder veelzeggend is dat het parket op voorhand stelde dat, indien het parlement niet zou beslissen tot de opheffing van Vanheckes onschendbaarheid, de echte auteur niét zou worden vervolgd. Moet er nog zand zijn?

Het is een regelrechte schande dat het Europees Parlement zich heeft laten misbruiken voor een politiek proces à la belge, maar het is een nog grotere schande dat de erevoorzitter van het Vlaams Belang – als was hij een vuige crimineel van gemeen recht – straks terechtstaat voor de correctionele rechtbank van Dendermonde. Bij een eventuele veroordeling wegens ‘racisme’ kan Frank Vanhecke zijn mandaat als Europarlementslid verliezen en riskeert hij een ontzetting uit zijn politieke rechten. De komende maanden zal het Vlaams Belang de laffe lynchpartij tegen een van onze kopstukken met alle wettelijke en politieke actiemiddelen bekampen. De strijd is nog niet gestreden.

Turk wel, Vanhecke niet Luidens het verslag van de Duitse christendemocraat Lehne stelde de bevoegde commissie van het Europees Parlement dat het uitgeverschap van tijdschriften niet onder de ‘normale werkzaamheden’ van een parlementslid valt, en bijgevolg niet per definitie wordt beschermd door onschendbaarheid. In een persbericht merkte Philip Claeys, fractievoorzitter van het Vlaams Belang in het Europees Parlement, op dat deze redenering niet gold toen een Duits parlementslid van Turkse afkomst in april 2007 door het Belgische gerecht werd gezocht wegens mogelijke betrokkenheid bij… een ontvoering! Voor die man bleef de parlementaire on-

In zijn verdediging voor het Europees Parlement werd Frank Vanhecke bijgestaan door Guido Naets, voormalig medewerker van de CVP-studiedienst en gedurende 15 jaar directeur-perschef van het Europees Parlement. Via www.vlaamsbelang.org (rubriek ‘In Beeld’) vindt u beeldverslagen en interviews met Guido Naets en Frank Vanhecke. Tom Van Den Troost VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 7

VAKBONDEN

VB onthult gesjoemel Nadat het Vlaams Belang de fraude bij de Fondsen voor Bestaanszekerheid aan het licht bracht, onthulde onze partij enkele weken geleden een deel van de vakbondsboekhouding van de liberale vakbond ACLVB. De persconferentie werd – voor één keer – massaal bijgewoond. Het nieuws dat te rapen viel, was dan ook niet min.

niet in slaagde om de aantijgingen van het Vlaams Belang op een geloofwaardige manier te weerleggen, is alvast een teken aan de wand. Niet tegen militant

Guy D’haeseleer, Marie-Rose Morel en Jurgen Ceder

Via de spreekwoordelijke ‘gunstige wind’ kreeg de vakbondscel van het Vlaams Belang een deel van de boekhouding van het ACLVB én een rapport van bedrijfsrevisor KPMG in handen. Nooit eerder kregen buitenstaanders zo’n exclusieve kijk op de geldreserves van een monopolievakbond, en op de manier waarop de uitbetalingsinstellingen door de vakbondselite misbruikt worden om belastinggeld in eigen zakken te stekken. Vakbond bedient zichzelf Uit de gegevens van de vakbondscel en het doorgedreven speurwerk van jurist Rob Verreycken blijkt immers dat – hoewel een uitbetalingsinstelling van de vakbond zo'n 14 euro per uitbetalingstransactie voor de werkloosheidsuitkering krijgt – de betalingsinstelling van de liberale vakbond ACLVB in 2007 toch 2 miljoen euro verlies heeft gemaakt. Marie-Rose Morel wees erop dat de instellingen die de vergoedingen namens de vakbond uitbetalen, liefst honderd (!) keer meer vragen dan een privé-instelling. Volgens de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) rekenen de vakbonden 14,35 euro per transactie aan, tegen 0,13 euro bij een private onderne8 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

ming. Voor de uitbetaling van de werkloosheidsvergoedingen krijgen de drie grote vakbonden jaarlijks een ‘administratievergoeding’ van de overheid ten belope van meer dan 130 miljoen euro. Begrijpe wie kan… Dat de vakbond officieel ‘verlies’ lijdt, hoeft niet te verbazen. Zo heeft de uitbetalingsinstelling van de liberale vakbond 900.000 euro ingeschreven voor de huur van gebouwen, terwijl de meeste uitbetalingskantoren gewoon in de gebouwen van de vakbond zélf zijn gevestigd. Een ander voorbeeld is de personeelskost: die is met 20% gestegen (tot 10 miljoen euro), terwijl de werkloosheid in 2007 is gedaald, en er dus in theorie minder mensen nodig zijn om de vakbondsadministratie te doen… Slechts twee conclusies zijn mogelijk: als de cijfers kloppen, kan de vakbond niet anders dan het Vlaams Belangpleidooi ondersteunen om deze zwaar verlieslatende activiteit over te dragen aan de overheid. Indien de cijfers niet kloppen, gebruikt de vakbond de kosten voor de uitbetaling van de werkloosheidssteun om zichzelf te verrijken. En dat is vanzelfsprekend onaanvaardbaar. Dat de liberale vakbond er

Dat de traditionele vakbonden de voorbije jaren een heksenjacht hebben gevoerd tegen het Vlaams Belang, onze mandatarissen en onze verkiezingskandidaten, is genoegzaam bekend. Vlaams-nationalistische verkiezingskandidaten werden zonder pardon aan de deur gezet. Volksvertegenwoordiger Guy D’haeseleer en senator Jurgen Ceder beklemtoonden dan ook dat de acties van de vakbondscel niet tegen de gewone vakbondsmilitant zijn gericht. Wel integendeel: het is de vakbondselite, die het huidige vastgeroeste monopolie misbruikt om er zelf beter van te worden, die de wacht dient aangezegd. In plaats van de belangen van de Vlaamse werknemers te verdedigen, verdedigen de kleurvakbonden immers vooral hun privileges en het Belgische regime waaraan ze hun voorrechten danken. Topje van de ijsberg Het mag duidelijk zijn dat het gesjoemel via de uitbetalingsinstellingen slechts het topje van de ijsberg is. De Vlaams Belang-parlementsleden kondigden dan ook een reeks initiatieven aan om het dossier tot op de bodem uit te spitten. Zo wordt aan het Rekenhof gevraagd om een grondig onderzoek te voeren naar de financiering van de uitbetalingsinstellingen. Daarnaast eist het Vlaams Belang de oprichting van een parlementaire onderzoekscommissie die zich moet buigen over het financiële gesjoemel van de kleurvakbonden. Wordt ongetwijfeld vervolgd…

Tom Van Den Troost BINNEN• •LAND

VRAAGGESPREK

Vakbond veroordeeld voor uitsluiten Vlaams-nationalisten die kandideren op een Vlaams Belang-verkiezingslijst, worden stelselmatig uit de vakbond gezet. Die onaanvaardbare discriminatie op basis van politieke overtuiging is nu al jaren een gangbare praktijk bij de drie systeemvakbonden.

Wanneer werd u eigenlijk op de hoogte gebracht van uw uitsluiting? Enkele maanden na mijn kandidatuurstelling voor de Vlaamse en Europese verkiezingen van 2004. Toen ik mezelf ging verdedigen voor de vakbondsvierschaar, samen met Matthias Storme, kreeg ik doodleuk te horen dat ik enkel mocht worden bijgestaan door iemand van de… vakbond zelf. De wereld op zijn kop natuurlijk. Matthias Storme diende dan ook onmiddellijk klacht in tegen deze schending van de rechten van de verdediging. Werd er druk uitgeoefend door de vakbond?

Het Vlaams Belang leidde ondertussen een reeks juridische procedures in. Mét resultaat: begin november veroordeelde de rechtbank van Eerste Aanleg te Antwerpen de uitsluitingspraktijk van het ACV ten overstaan van Lieve Van den Berghe, Vlaams Blok -verkiezingskandidaat voor de Vlaamse en Europese verkiezingen in 2004. Wij hadden een kort gesprek met mevrouw Van den Berghe. “Ik ben het beste bewijs dat het Vlaams Belang niet ‘tegen vakbonden’ is,” zo steekt Lieve Van den Berghe van wal. “Sinds 1985 ben ik onafgebroken lid geweest van de Landelijke Bediendencentrale (LBC). Mijn uitsluiting en die van honderden anBINNEN• •LAND

dere nationalisten toont wel aan dat het de partijvakbonden niet te doen is om het verdedigen van de Vlaamse werknemers, maar enkel hun eigenbelang en dat van de Belgische staat verdedigen.” Bent u tevreden met de uitspraak van de rechter? Natuurlijk ben ik blij. Samen met mijn partij stel ik vast dat de rechtbank correct heeft aangegeven dat de vrijheid van vereniging hoegenaamd niet geschonden is indien een vakbond verhinderd wordt Vlaams-nationalisten onrechtmatig uit te sluiten – iets wat het LBC ter rechtvaardiging had aangevoerd. Waarschijnlijk zullen LBC en ACV wel in beroep gaan, maar niettemin is de precedentwaarde van deze uitspraak enorm.

Dat kan je wel stellen. Er werd me letterlijk gezegd dat ik enkel vakbondslid kon blijven indien ik in de pers openlijk afstand zou nemen van het Vlaams Blok/Belang en zijn programma. Vanzelfsprekend heb ik dat geweigerd. Waarom zou een flamingant immers geen lid kunnen zijn van een vakbond? Blijkbaar denkt de Antwerpse rechter daar net zo over. Een vakbond mag volgens de rechtbank dus niet zomaar willekeurig iemand uitsluiten? Dat klopt. Het vonnis stelt letterlijk dat LBC en ACV niet bewijzen dat de statuten van de vakbond – waarop ze zich beroepen – bepalen dat men mij op basis daarvan kon uitsluiten. Met dit vonnis in de hand kunnen tientallen Vlaams Belang-kandidaten, die het ACV onmiddellijk na hun uitsluiting per aangetekende brief in gebreke hebben gesteld, eisen dat zij opnieuw als lid worden aanvaard. Ik ben alvast benieuwd naar het resultaat.

VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 9

UITSTAP KERNENERGIE

PS gijzelt hele land De regering blijft de beslissingen inzake kernenergie alsmaar voor zich uitschuiven. De Parti Socialiste is erin geslaagd om twee belangrijke dossiers opnieuw voor maanden te blokkeren. Dit kan catastrofale economische gevolgen hebben. Omdat stilaan voor iedereen duidelijk werd dat de uitstap uit kernenergie van Paarsgroen een absolute dwaasheid was, bestelde de vorige regering een uitgebreide studie om de financiële gevolgen te kennen van deze uitstap tegen het jaar 2030. De resultaten van die studie onder leiding van professor D’Haeseleer waren ontluisterend: mede ten gevolge van het C02-beleid zal deze uitstap ervoor zorgen dat de elektriciteitsprijzen over 20 jaar tot 400% en zelfs 500% hoger zullen zijn. En dit was nog erg laag geschat, omdat men vertrok van olieprijzen van 60 dollar per vat. Ondertussen weten we natuurlijk beter. De kernuitstap dreigt er dus voor te zorgen dat de energieprijzen voor de gewone man totaal onbetaalbaar worden. Tijdens de oranjeblauwe onderhandelingen werd daarom besloten om de uitstap, voorzien tussen 2015 en 2025, minstens op te schuiven in de tijd, maar de komst van de Parti Socialiste heeft alles verknald. Energieminister Magnette is een fanatieke tegenstander van kernenergie en slaagde erin om de beslissingen ter zake te blokkeren. Het dossier wordt nu afhankelijk gemaakt van een nieuwe studie van een commissie van buitenlandse experts, die in de loop van volgend jaar een ‘ideale energiemix voor België’ moet berekenen. Deze zoveelste studie is een zuivere ‘operatie tijdwinst’, waarmee de PS de heikele kwestie over de verkiezingen van juni kan tillen. Wellicht

gaat op dat moment ook de regeringLeterme voor de bijl, zodat de PS twee jaar tijd gewonnen zal hebben. Vierde generatie Zo mogelijk nog veel dramatischer is de houding van Magnette tegenover het belangwekkende onderzoeksproject Myrrha van het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK) in Mol. Dit project kan ons leiden naar kerncentrales van de vierde generatie, die slechts een fractie zullen nodig hebben van de splijtstof die vandaag gebruikt wordt. Ook wordt de afbreekduur van het kernafval ingekort. Dit onderzoeksproject wordt internationaal erkend als uniek en baanbrekend en de Europese Commissie is bereid om met forse subsidies over de brug te komen. Maar dat kan enkel als ook de Belgische staat een derde van de kosten op zich wil nemen. In het regeerakkoord werd deze subsidie uitdrukkelijk beloofd. Hoewel Magnette zeer goed weet dat dit project ten laatste in 2009 moet starten en er bijgevolg nu een subsidie moet voorzien worden van 7 miljoen euro in de begroting van volgend jaar, schuift Magnette ook dit dossier op de lange baan. Volkomen in tegenstrijd met het regeerakkoord verklaart hij vlakaf dat iedere steun voorbarig is. Ook deze beslissing wordt namelijk afhankelijk gemaakt van een studie van buitenlandse experts, met name van het Nucleaire Energie Agentschap van

de OESO in Parijs. Niet alleen wordt ook dit dossier uitgesteld tot na de verkiezingen van juni 2009, bovendien bestaat er een kans dat dit agentschap negatief zal adviseren, vermits het onder de Franse invloedssfeer ressorteert. Het is volslagen onbegrijpelijk dat men dit soort strategische projecten, die cruciaal zijn voor de evolutie van het nucleair onderzoek in ons land, zomaar in handen legt van mensen waarvan allerminst duidelijk is welke belangen ze behartigen. Hoe dan ook zal de eerste federale subsidie pas kunnen voorzien worden in de begroting van 2010. En tegen dan is het misschien te laat. Tijdens een hoorzitting in de Kamer op 5 november vertelden de mensen van het SCK dat de kans reëel is dat het hele project in dat geval naar het buitenland verhuist, samen met de onderzoekers. De gevolgen hiervan zouden catastrofaal zijn: het vermaarde studiecentrum zou helemaal verschrompelen en zijn vooraanstaande reputatie voorgoed kwijtspelen. Hierdoor dreigen honderden jobs voor hooggekwalificeerde onderzoekers verloren te gaan. Niet alleen voor de Kempen, maar ook voor heel Vlaanderen zou dit een geweldige aderlating betekenen. En dat allemaal ten gevolge van het blinde fanatisme van één Waalse minister en de onvoorstelbaar lamentabele houding van de CD&Ven VLD-politici in de regering, die deze minister geen strobreed in de weg durven leggen. Bart Laeremans

10 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

BINNEN• •LAND

FINANCIELE CRISIS

De maskers vallen af Leterme en Co hebben de laatste weken ten overvloede willen aantonen dat de regering de Belgische financiële crisis op een kordate manier heeft aangepakt.

Er komt echter steeds meer kritiek op hun aanpak. Wat hebben de ons omliggende landen gedaan? Nederland koopt zijn kroonjuweel ABN Amro terug aan soldenprijzen, Duitsland werkte een nationaal reddingsplan uit voor de Duitse spaarders, Frankrijk verhoogt zijn greep op Dexia. Het ‘Eigen Volk Eerst’- principe blijkt in deze zware financiële turbulenties de reddingsboei te zijn. En wat doet de Belgische regering? Leterme en Co blijven samen met de “Haute Finance” staren naar Parijs als ultiem redmiddel. Blijkbaar werd slechts één alternatief ernstig overwogen, namelijk in zee gaan met de Franse grootbank BNP Paribas. Uitverkoop dus.

ties van de financiële crisis. Dat verklaart ook de massale kapitaalinjecties en staatswaarborgen die werden verleend. Met alle gevolgen voor de spaarder en de belastingbetaler. De banken overleven tijdelijk de financiële crisis via 300 miljard euro aan staatswaarborgen en 20 miljard euro aan kapitaalinjecties. Moet er nog zand zijn? Blijkbaar hebben Leterme en Reynders hiermee een nieuwe financieringstechniek gevonden voor hun begrotingen. Via de vele honderden miljarden staatswaarborgen hopen ze via de ‘eenmalige’ renteopbrengsten (zo’n 500 miljoen euro) het begrotingstekort voor 2009 weg te werken.

Politieke betrokkenheid Yveske de leugenaar Waarom zijn het juist die financiële instellingen die het nauwst bij de politiek en de overheid staan die het slecht hebben gedaan? Fortis (via onder andere het Koningshuis), Dexia (via de vertegenwoordigers van steden en gemeenten met grote baas en ACW-pion Jean-Luc Dehaene), Ethias (gedomineerd door SP.A-bestuurders met Stevaert op kop) zijn stuk voor stuk gepolitiseerde instellingen. Die politieke invloed is nefast geweest voor de betrokken bank- en verzekeringsmaatschappijen. Bekwaamheid, ondernemerszin en goed bestuur moesten immers wijken voor politieke benoemingen, belangenvermenging, cliëntelisme en cumul van mandaten. Geen wonder dat deze politiek beïnvloede instellingen niet konden standhouden in de turbulenBINNEN• •LAND

Zoals het de afgelopen maanden zo dikwijls het geval was, is het bij Yves Leterme altijd de fout van iemand anders wanneer het misloopt. Dat was ook zo in het weekend van 26 september jongstleden, toen de regering cruciale beslissingen moest nemen in het Fortis-dossier. In plaats van Eurocommissaris Kroes op zijn kabinet te ontvangen om de zaak op een degelijke manier af te handelen, verspreidt hij een aantal leugens over de onbeschikbaarheid van het kabinet-Kroes. Naar aanleiding van dit incident veegt mevrouw Kroes de regering-Leterme nog even de mantel uit door te verwijzen naar de Belgische bankdossiers die nog steeds niet in orde zijn en de belabberde communicatie die daarover gevoerd

wordt. Dit staat in schril contrast met Nederland, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk waarvoor verschillende dossiers door de Eurocommissaris reeds zijn goedgekeurd. Het is onbegrijpelijk dat Leterme en Co op een dergelijke lichtzinnige manier met deze dossiers omgaan. We kunnen dat toch moeilijk ‘goed bestuur’ noemen. Baken van zekerheid In tegenstelling tot andere landen is het binnen de Belgische structuur blijkbaar niet meer mogelijk om voldoende vertrouwen te wekken bij de Vlaamse spaarders en beleggers. Zoals steeds kiest de panikerende Belgische regering voor Parijs. De Vlaamse spaarder moet op de beloftes van de regering rekenen terwijl de Vlaamse belegger de rekening betaalt. In een periode waarin de staat en de staatsstructuur de enige baken en zekerheid zijn, is de Vlaamse spaarder andermaal de klos omdat hij ondergeschikt is aan een staat die de zijne niet is en kan zijn. De van Franse invloed doordrongen Belgicistische “Haute Finance” kan de financiële stabiliteit niet garanderen. Nog een bijkomende reden om zo snel mogelijk naar een onafhankelijke Vlaamse staat te gaan om voor een nieuw stabiel financieel klimaat te zorgen. Hagen Goyvaerts VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 11

CRIMINALITEIT

Dringende maatregelen noodzakelijk Het voortdurend geweld tegen brandweer, buschauffeurs, onderwijzers en ambulanciers vraagt een kordate aanpak.

“Een buschauffeur van de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB is het slachtoffer geworden van agressie door een passagier. Het incident deed zich gisterochtend voor aan het premetrostation Diamant in de Brusselse gemeente Schaarbeek. Een buschauffeur van de MIVB zag hoe een collega op een bus voor hem aangevallen werd door een passagier.” Zo stond het op 3 september in de pers te lezen. Deze regelrechte daad van agressie is helaas geen alleenstaand geval. De jongste maanden zijn dit soort van krantenartikels schering en inslag geworden. Niet alleen bus- en tramchauffeurs worden aangevallen door ‘jongeren’; ook ambulanciers, onderwijzers, politieagenten, postbodes en

brandweermannen delen in de klappen. Zo werden in Sint-Jans-Molenbeek brandweerlui met stenen bekogeld toen ze een woningbrand kwamen bestrijden. Ook onlangs, tijdens de rassenrellen in Anderlecht, werd de brandweer aangevallen door jonge vreemdelingen. En ook de ambulanciers in Brussel zijn al te vaak het slachtoffer van geweld. Begin maart was een Brusselse ambulancier vijf dagen werkonbekwaam. Hij had de broer van een slachtoffer de toegang tot de ziekenwagen geweigerd en moest dat betalen met een aantal goed gemikte uppercuts. “Die persoon sloeg me meermaals in het gezicht”, vertelt hij. “Zeker in de grote steden neemt het geweld toe. Mijn collega's vertellen allemaal hetzelfde verhaal.” De ambulanciers vragen naar een cursus zelfverdediging in hun opleiding. In het Antwerpse Sint-Vincentiusziekenhuis liggen zelfs altijd kogel- en steekvrije vesten klaar. Zelfs onze politieagenten zijn met de regelmaat van de klok slachtoffer van

geweldplegingen. Deze zomer werden vijf agenten van de politie van Brussel door een dertigtal ‘jongeren’ in elkaar geslagen in het Brupark op de Heizel. De agenten hadden geen dienst; ze kwamen terug van een avondje uit. Toen ze naar hun auto wandelden, werden ze herkend door een paar jongeren die op het parkeerterrein rondhingen en die al eens met de politie in aanraking waren gekomen. Ook leerkrachten niet veilig En in het Atheneum Madeleine Jacquemotte in Elsene werden op twee weken tijd maar liefst vijf leerkrachten aangevallen, waaronder een zwangere vrouw. Het is intussen zo ver gekomen dat in ons land maar liefst 27.000 leerkrachten een bijkomende verzekering hebben afgesloten die hen moet dekken tegen geweld en agressie, zowel tijdens als na de schooluren. In de hele resem van gewelddadigheden van ‘jongeren’ tegen ambulanciers, politiemensen, buschauffeurs of brandweerlieden is er één duidelijke constante. Het is gericht geweld, tegen iedereen die op de een of andere manier de ‘gevestigde orde’ vertegenwoordigt. Het is doelbewust geweld van straatcriminelen die de leefbaarheid van onze samenleving trachten te ondermijnen. Het Vlaams Belang verzet zich met klem tegen deze aanvallen en gewelddadigheden. Dit kan niet langer door de beugel. Onze fractie in het Brussels Parlement heeft dan ook de nodige actie ondernemen om te eisen dat aanvallers van mensen die ten dienste staan van de gemeenschap snel en streng worden aangepakt. Het wordt hoog tijd dat onze straten en wijken gezuiverd worden van dit soort van criminele hooligans!

Het gaat om gericht geweld, tegen alles wat de openbare orde vertegenwoordigt. 12 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

Stijn Hiers BINNEN• •LAND

STAATSHERVORMING

Brussels gewest mee aan tafel? Vorige zomer verkondigde José Happart, in een vorig leven bendeleider in Voeren en thans voorzitter van het Waals Parlement, dat het Brussels Hoofdstedelijk Parlement dringend een standpunt diende in te nemen over de deelname aan de onderhandelingen over de institutionele hervormingen.

Frédéric Erens Johan Demol Dominiek Lootens

In wat Frédéric Erens volledig terecht de “Happart-resolutie” noemde, haastte het Brussels Parlement zich om net voor het zomerreces, hals over kop en zonder voorafgaandelijk grondig debat, een gunstig gevolg te verlenen aan deze oekaze.

Dat de Franstalige Brusselaars hemel en aarde gingen verzetten om dit opzet te verwezenlijken, lag in de lijn der verwachtingen. Het was voor het Vlaams Belang echter reikhalzend uitkijken naar het standpunt van de andere Vlaamse partijen. Dit standpunt werd niet alleen vertolkt op de tribune van het Brussels Parlement op 17 juli 2008 maar kwam ook onlangs aan bod in de Vlaamse Gemeenschapscommissie, tijdens de zitting van 24 oktober 2008. Vlamingen plat op de buik Wat wij allemaal te horen kregen, overtrof zelfs onze meest pessimistische verwachtingen. In juli lieten deze zogezegd Vlaamse partijen zich opnieuw schaamteloos voor de kar van de Franstaligen spannen. Zich-

Ondanks de duidelijke en luide waarschuwingen van zowel Johan Demol als Frédéric Erens, keurden de zogezegd Vlaamse partijen de anti-Vlaamse “Happart-resolutie” goed. Een debat was eigenlijk overbodig, want over de afloop waren de Waalse instructies duidelijk: Brussel diende als een volwaardig gewest post te vatten naast Wallonië om daardoor Vlaanderen bij de institutionele onderhandelingen in een twee tegen één-minderheidspositie te dwingen. Daardoor zouden beide behoeftige gewesten niet alleen de stroom aan onontbeerlijke transfers via de interregionale ‘solidariteit’ veiligstellen, bovendien bekwam Brussel de mogelijkheid om voor eigen rekening mee te onderhandelen over meer bevoegdheden, meer grondgebied en samenhangend daarmee, meer eigen financiële middelen. Uit met het eeuwig bedelen om geld, territorium en macht! BINNEN• •LAND

zelf wentelend in Brusselse hoogmoed verklaarden hun sprekers dat alleen de Brusselaars de nodige knowhow zouden kunnen aanbrengen over “omgaan met de andere”, omdat zij ervaring hadden in het succesvol samenleven met elkaar. “Brussel is het cement van België” werd gedeclameerd . En ondanks de duidelijke en luide waarschuwingen van zowel Johan Demol als Frédéric Erens, keurden zij eensgezind en zichzelf feliciterend, de anti-Vlaamse “Happartresolutie” goed. Op 24 oktober kwam de kat opnieuw op de koord, ditmaal in de Vlaamse Gemeenschapscommissie, het parlement van de Vlamingen in Brussel. Inmiddels had Yves Leterme, definitief zadelmak voor de Franstalige

minderheid, de communautaire fakkel doorgegeven aan Kris Peeters die met de doofpotoperatie, officieel gekend als de “onderhandelingen van gemeenschap tot gemeenschap”, op de proppen kwam. Herkansing De Vlaams-Brusselse partijen kregen op dat ogenblik een unieke mogelijkheid tot herkansen. Ze volhardden echter halsstarrig in de boosheid en schaarden zich als één man achter de Brusselse gewestelijke belangen, vertolkt door college-voorzitter en Nederlandstalige Brusselaar Vanhengel: meer geld voor het Brussels gewest is de boodschap, maar met behoud van sommige Vlaamse bevoegdheden omdat dit de Vlaamse geldstroom naar Brussel bestendigt, in het belang van de Brusselaars in het algemeen. En naar de onderhandelingen trekken met het gewestelijke, op Franstalige leest geschoeide Octopusakkoord. De oproep van Dominiek Lootens om zich, in de eerste plaats als Vlamingen, ernstig en rationeel te bezinnen over de toekomst van de grootstad, rekening houdend met de Vlaamse historische, geografische en economische realiteit werd in de wind geslagen. De aanmaning om de fundamentele keuze te maken tussen België dienen of de belangen van de Vlamingen vrijwaren, werd als simplistisch afgedaan. Tot slot kwam, tijdens dezelfde zitting, nog een punt aan bod waar de “democratische” partijen het roerend over eens zijn, verwoord door mevrouw Quix (Spa-VlaPro): “Ik zou willen dat er een middel bestaat om de microfoons (van de raadsleden van het Vlaams Belang) af te sluiten”. Zonder commentaar. Hilde Roossens VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 13

PENSIOENEN

Geen perspectief! Sinds 1960 is de gemiddelde pensioenduur van 8 naar meer dan 20 jaar gestegen. Men verwacht in de komende 40 jaar drie keer minder actieven per gepensioneerde. Volgens het Planbureau is het perspectief voor de begroting de komende jaren niet goed, terwijl er juist overschotten moeten worden opgebouwd om de kosten van de vergrijzing op te kunnen vangen.

Het tekort zou, bij ongewijzigd beleid, in 2009 oplopen tot 0,8% en in 2013 uitkomen op 0,4% van het BBP. Het Planbureau verwacht dan ook dat het Zilverfonds, dat de vergrijzing moet opvangen, weinig zal gespijsd worden. Nog steeds volgens het Planbureau blijkt de toestand van de overheidsfinanciën vandaag, in vergelijking met het begin van de jaren 2000, nochtans minder gunstig om de budgettaire uitdagingen van de vergrijzing aan te gaan, ondanks het bestaan van het Zilverfonds en de verdere afbouw van de overheidsschuld. De budgettaire ruimte die sinds 2000 vrijkwam door de daling van de rentelasten, werd immers aangewend om een structurele daling van de ontvangsten en een stijging van de uitgaven te financieren. Ze werd dus niet, zoals reeds verschillende jaren door de Hoge Raad van Financiën wordt aanbevolen, opzijgezet als een reserve voor of een voorfinanciering van de toekomstige budgettaire kosten van de vergrijzing. De fundamentele doelstelling van deze regering zal dus moeten blijven om de werkgelegenheid te doen toenemen, bijvoorbeeld door de effectieve leeftijd van de uittreding uit de arbeidsmarkt op te trekken. Gevolgen hiervan zijn de economische groei, vermindering van de kosten van de vergrijzing en het veilig

stellen van het pensioenniveau. Wanneer dit niet gebeurt, is de vergrijzing een onoverkomelijke last op de schouders van de toekomstige generatie. En daar lijken we met Leterme verder op af te stevenen. Een nieuw stelsel is nodig Het Vlaams Belang is gewonnen voor een nieuw pensioenstelsel dat recht geeft op pensioen na 40 jaar arbeid, waarbij leeftijd en pensioenberekening losgekoppeld worden. Wie als werknemer actief wil blijven na 40 jaren werk en navenante belastingbijdragen, dient volgens het Vlaams Belang geen enkele vorm van sociale zekerheidsbijdragen meer af te staan op de inkomsten uit arbeid. Wij willen met andere woorden arbeid door oudere werknemers volledig vrijstellen van werkgevers- en werknemersbijdragen. Wij pleiten voor een strenge beteugeling van de misbruiken van het brugpensioen om massaal oudere werknemers af te stoten. Het systeem van brugpensioen moet echter steeds mogelijk blijven voor een beperkt aantal arbeidsintensieve en gevaarlijke beroepen en onder stringente voorwaarden in geval van herstructurering of collectieve sluitingen. Bovendien

moet het mogelijk worden dat bruggepensioneerden hun toeslag kunnen behouden, indien ze bij een nieuwe werkgever aan de slag gaan, zodat een reïntegratie op de arbeidsmarkt realistisch wordt. Om verworven rechten niet in gevaar te brengen, kunnen werknemers die op rust gaan en na verloop van tijd opnieuw intreden, hun sociale rechten ‘meenemen’ naar de nieuwe job. Tot slot voorzien wij voor actieven van de jongere generatie Vlaamse CAO’s per sector. Onze partij kiest in elk geval voor de verdere uitbouw van de tweede en derde pensioenpijlers. De bijkomende pijlers moeten boekhoudkundig neutraal zijn, anders blijft vervroegd uittreden uit de arbeidsmarkt, ondanks de tweede en eventuele derde pijler, toch een aantrekkingskracht uitoefenen. De overheid moet pensioenen en gezondheidszorgen betalen uit de belastingen en niet vanuit de parafiscaliteit. Dit stelsel moet geleidelijk in voege komen, te beginnen met de inkomensaanvullende sociale zekerheid (waartoe de ziekteverzekering behoort) en daarna de inkomensvervangende sociale zekerheid (waartoe de pensioenen behoren). In het algemeen maken algemene middelen het draagvlak voor

Maatregelen dringen zich op om de kosten van de vergrijzing op te vangen. 14 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

BINNEN• •LAND

ILLEGALEN de financiering van de sociale zekerheid groter. Wat de basispensioenverzekering via de eerste pijler betreft, bepleit het Vlaams Belang ondubbelzinnig een toenemende financiering van de sociale zekerheid, dus ook van de vergrijzingskosten, vanuit de algemene overheidsmiddelen. In de eerste pijler moeten de minimumpensioenen verder omhoog en moet de welvaartsvastheid van de pensioenen gewaarborgd zijn. Uit recente berekeningen van de OESO blijkt immers duidelijk dat het niveau van de wettelijke pensioenen in België niet mee geëvolueerd is met de stijging van de lonen en van het algemene welvaartspeil. Lege doos Leterme kondigde op 14 oktober in zijn State of the Union aan dat vanaf 1 mei 2009 de minimumpensioenen van de zelfstandigen met 20 euro zullen opgetrokken worden, zogezegd om de gelijkschakeling van de minimumpensioenen van de zelfstandigen voort te zetten. Verder stijgen de minimumpensioenen voor de voltijdse loontrekkende vanaf 1 juni 2009 met 3%, voor de oudste pensioenen met 2% (voor wie langer dan 15 jaar op pensioen ging) en 1,5% voor de andere pensioenen. Het zijn kleine ingrepen die op zich goed, maar lang niet voldoende zijn en niet kaderen in een duidelijke visie. Meer nog: ze staan in schril contrast met de bij Letermes aantreden beloofde structurele en budgettaire maatregelen om de vergrijzing aan te pakken. Het is zelfs helemaal niet meer duidelijk hoeveel de regeringLeterme tot 2011 wil opzijzetten voor de vergrijzing… Het begrotingspad om de vergrijzing op te vangen, wordt niet gehaald: er moest dit jaar een overschot zijn van 0,5% van het BBP. Conform de Zilverfondswet moest dat bedrag in het Zilverfonds worden gestort. Maar er is theoretisch slechts een evenwicht vooropgesteld. Dat wil zeggen dat de financiering van de vergrijzingkosten wordt uitgesteld naar toekomstige begrotingen. Vandaag blijkt dat zelfs dat vooropgestelde evenwicht niet gehaald wordt. Zolang er geen begrotingsoverschotten zijn, blijft het Zilverfonds een lege doos. Indien de regering niet in staat zal zijn om in de komende jaren alsnog een spaarpotje voor de vergrijzing aan te leggen, creëert ze mee de condities waarbij de actieve en niet-actieve bevolking steeds vaker tegenover elkaar komen te staan.

Blind vertrouwen Illegalen en afgewezen en uitgeprocedeerde asielzoekers met kinderen zullen voortaan niet meer in gesloten instellingen moeten verblijven. In afwachting van hun repatriëring zullen zij ondergebracht worden in voormalige rijkswachterswoningen. Dat zijn natuurlijk geen luxevilla’s, maar toch wel ruime huizen met een tuin. Iets waar vele arme Vlamingen alleen maar van kunnen dromen… Het legioen van de nutteloze straathoekwerkers en geitenwollensokkendragers wordt bovendien uitgebreid met “coaches” die de illegalen zullen “begeleiden”. Maar ze zullen hen natuurlijk niet echt kunnen of mogen bewaken. Men zal de bewoners alleen “verzoeken” om de woning niet te verlaten. Maar natuurlijk zijn er genoeg uitzonderingen voorzien: voor boodschappen, raadpleging van een advocaat, dokterbezoek en begeleiding van kinderen van en naar de school. Gelegenheid genoeg dus om er vanonder te muizen en in de illegaliteit onder te duiken. Minister Turtelboom verklaarde met dierlijke ernst dat heel de regeling berust op “vertrouwen”. Dat getuigt van een onwaarschijnlijke naïviteit. Waarom laat men niet ineens belastingaangiften invullen op basis van vertrouwen? Waarom vraagt men bij sollicitaties naar diploma’s en getuigschriften? En waarom zet men overal flitspalen? Dat is toch een schandelijk gebrek aan vertrouwen? Waarom verzoekt men de automobilisten niet gewoon de maximumsnelheid

te respecteren? In al die gevallen zal men terecht zeggen dat belastingen, aanwervingen en de naleving van het verkeersreglement niet geregeld kunnen worden op basis van vertrouwen, maar alleen op basis van strikte controlemechanismen. Maar als het om asielzoekers gaat, dan kan men plots wel een peperdure regeling treffen op basis van “vertrouwen”. Ja, we vinden ook dat een gesloten instelling geen ideale plaats is voor gezinnen met kinderen. Maar het is ook geen concentratiekamp. Het is alleen een onaangename tussenfase. En er is geen alternatief. Zonder gesloten instellingen verdwijnen afgewezen asielzoekers gewoon in het illegale circuit. Als men de nadelen van gesloten centra wil beperken, dan moet men gewoon de procedures inkorten en de mogelijkheden tot beroep en juridische vertragingsmanoeuvres beperken. Illegalen en afgewezen of uitgeprocedeerde asielzoekers moeten zonder omhaal en zonder valse sentimentaliteit onmiddellijk op een vliegtuig naar hun thuisland gezet worden. Zolang dat niet gebeurt, zal België een magneet blijven voor alle fortuinzoekers overal ter wereld. En er zijn natuurlijk geen honderdduizenden rijkswachterswoningen beschikbaar…. Marc Joris

Monika Persoons BINNEN• •LAND

VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 15

NATIONAAL CONGRES

Vlaanderen op eigen kracht Onder het motto ‘Vlaanderen op eigen kracht’ hield het Vlaams Belang op zondag 2 november zijn onafhankelijkheidscongres in Gent. Het congres vormde het hoogtepunt van de jongste Vlaams Belang-campagne waarmee onze partij zich profileert als dé locomotief naar Vlaamse vrijheid. In de voormiddag bogen vier werkgroepen zich over de technische aspecten van de Belgische boedelscheiding: staatsrechtelijke aspecten, financieel-economische vraagstukken, bestuurlijk-administratieve opdrachten en de diplomatieke voorbereiding van de internationale gemeenschap op de Vlaamse staat. Over deze onderwerpen gingen de kaderleden in debat met externe experts. “Staatshervormingen zijn gevaarlijk” Bij aanvang van de plenaire zitting bracht congresvoorzitter Karim Van Overmeire voor de zeer talrijk opgekomen aanwezigen verslag uit van verschillende de v erschilllen er ende werkgroepen. Van

16 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

Overmeire maakte ook onmiddellijk duidelijk wat de slogan ‘Vlaanderen op eigen kracht’ impliceert: “Is dat het confederalisme waar Bart De Wever zich off the record mee tevreden stelt? Is dat het ‘met België als het kan, zonder België als het moet’ gewauwel van LDD? Neen! Wie oprecht, duidelijk en rechtlijnig is, kan na zeventien maanden regimecrisis toch maar tot één conclusie komen? En die conclusie is dat er voor het geblokkeerde, met chantage en koehandel bij elkaar gehouden België maar één alternatief is: een eigen, onafhankelijke Vlaamse staat!”

zetels laten installeren in een auto die toch al perte totale is” – en zelfs gevaarlijk, “omdat ze kunnen leiden tot toegevingen die ons zuur kunnen opbreken wanneer België achteraf dan toch uit elkaar valt”. Voor het geknoei van Yves Leterme, “wiens woord nog minder waard is dan een aandeel van

In dat kader noemde Karim Van Overmeire een eventuele staatshervorming ng overbodig ov o verb bod odig ig – dat is zoals nieuwe nieu euwe w

BINNEN•LAND BI B IN NN NEN NEN EN•L LA AND ND

NATIONAAL CONGRES Fortis”, bestaat nochtans een glashelder alternatief: onafhankelijkheid. Na een panelgesprek met de overige lijsttrekkers voor 2009 – Filip Dewinter, Frank Vanhecke, Linda Vissers en Joris Van Hauthem – volgde nog een opgemerkte passage van Marc Platel, publicist en voormalig hoofdredacteur van Het Belang van Limburg. Platel nam het boerenbedrog van de christendemocraten op de korrel en stelde dat er, nu het Belgische model is gekanteld, nog maar één keuze overblijft: de echtscheiding. “Niet manipuleerbaar” In zijn slottoespraak ging Vlaams Be-

lang-voorzitter Bruno Valkeniers dieper in op de politieke actualiteit en de politieke lynchpartij van het Belgische regime tegen erevoorzitter Frank Vanhecke, die van de militanten een staande ovatie kreeg. Voor Valkeniers bewijst de politieke moordpoging dat het establishment en sommige media maar al te goed beseffen dat het Vlaams Belang, in tegenstelling tot andere ‘oppositiepartijen’, niet manipuleerbaar is. “Er is meer dan ooit nood aan een partij die aan de spits staat van de strijd tegen de criminaliteit en de vervreemding,” zo luidde het nog. “In dit land is er maar één partij die aan de kant staat van de kleine man en vrouw die

hun sociale woning niet meer durven te verlaten uit schrik voor Marokkaanse hangjongeren. Er is maar één partij die aan de kant staat van de Vlamingen die op tram en bus geïntimideerd worden door steeds opnieuw vrijgelaten geboefte. Die partij dat zijn wij, dat is het Vlaams Belang!” Wie de congrestekst wenst te ontvangen, kan onze Studiedienst contacteren ([email protected] of via 02/219.60.09). Foto’s en een uitgebreid beeldverslag van het congres zijn te bekijken via

www.vlaamsbelang.org Tom Van Den Troost

Marc Platel

BINNEN•LAND BI B IN NN NEN NEN EN•L LA AN AND ND D

VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 17

TAALWETGEVING

Taalrapport 2007 Jaarlijks onderzoekt de vice-gouverneur van het administratief arrondissement Brussel of de beslissingen inzake benoeming of bevordering van personeel, zowel statutair als contractueel, bij de Brusselse gemeenten en OCMW’s, in overeenstemming zijn met de taalwetten.

Onlangs werd het rapport met cijfers en bevindingen voor het jaar 2007 bekengemaakt. Op te merken valt dat daarin geen cijfers voorkomen over de gewestelijke administratie, de veiligheidsdiensten (politie, brandweer), of de gezondheidsdiensten met uitzondering van de ziekenhuizen van de OCMW’s. Het gaat dus slechts over het topje van de ijsberg. Omzendbrieven Volgens de taalwetten dient elk personeelslid, ongeacht zijn statuut, voorafgaandelijk te bewijzen dat hij of zij een taalbrevet behaalde waarvan de moeilijkheidsgraad overeenstemt met de aard van de te begeven functie. Sedert verschillende jaren legt de Brusselse administratie zowel de wet als de rechtspraak die deze wet interpreteert laconiek naast zich neer. Het Gewest schreef omzendbrieven waarin uitzonderingen worden voorzien op de wet. De Raad van State vernietigde ook deze omzendbrieven maar de Brusselse overheid doet verder alsof deze arresten niet bestaan. Ook de vice-gouverneur is in hetzelfde bedje ziek vermits in zijn verslag categorieën van beslissingen voorkomen die hij “voorlopig aanvaardt” hoewel ze eigenlijk onder de gemeenschappelijke noemer “onwettig” thuis horen. Onwettig Wanneer wij de cijfers onderbrengen in het vakje waar ze horen, hetzij wettig, hetzij onwettig omdat er al dan niet een voorafgaandelijk taalbrevet werd behaald, stellen wij vast dat in 2007 bij de gemeenten 63,82% onwettige beslissingen inzake benoemingen werden getroffen en bij de OCMW’s 86,98%. De situatie gaat er elk jaar op achteruit. Vooral de contractuele tewerkgestelden aan Franstalige zijde slagen er maar niet in om Nederlands te leren. Hangt er echter een statutaire benoeming aan vast, dan kennen de kandidaten plotseling wel voldoende Nederlands. In 18 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

vergelijking met de vorige jaren neemt vooral, met soms meer dan een verdubbeling in twee jaar tijd, de tewerkstelling toe van contractueel personeel dat “voor de noden van de continuïteit van de dienst” voorlopig aanvaard wordt door de vice-gouverneur. Even onwettig als de anderen, bij gebreke aan taalbrevet, maar toch het vermelden waard. Voor hogere functies voorziet de taalwet in een pariteit in benoemingen tussen Franstaligen en Nederlandstaligen. Ook aan dit criterium wordt niet voldaan, uiteraard in het nadeel van de Vlamingen die zo naast 15 topfuncties grijpen. Toezicht en controle Het meest laakbare in de situatie is dat het Gewest, dat fungeert als toezichthoudende overheid en dus eigenlijk de beslissingen die door de vice-gouverneur worden geschorst moet vernietigen, niet optreedt. De vice-gouverneur denkt te weten – eigenlijk heeft hij geen cijfermateriaal ter beschikking – dat 4 op de 1.122 geschorste beslissingen effectief zouden vernietigd zijn, hetzij 0,35% van het totaal! De vice-gouverneur ontvangt ook bijzonder weinig klachten. Wanneer hij ze toch krijgt, kan hij ze vaak niet naar behoren behandelen wegens een gebrek aan voldoende informatie. Wij kunnen hem dan ook alleen maar bijtreden wanneer hij pleit voor een meer eenvormig toezicht, op alle Brusselse diensten en benoemingen die tweetalig dienen te zijn en op een efficiënte en pragmatische controle van de werkelijke tweetaligheid van het overheidspersoneel dat in Brussel met het publiek in contact komt. Toezicht en controle hebben daarenboven weinig zin zonder sanctiemiddelen. Ook daar dient dringend wat aan te gebeuren. Dominiek Lootens

CULTUUR

De logica weggestemd Een ingewikkeld cultuurdossier heeft soms ook communautaire tentakels.

Dat blijkt uit een ingediend voorstel van decreet van onze partij en uit een interpellatie over de naleving van de taalwet in de periodieke programmakrant KVS Express. Maar perfect logische voorstellen kunnen omwille van een bepaalde politieke logica nog altijd niet gestemd worden in het Vlaams Parlement. In 2005 dienden Rob Verreycken en Erik Arckens een voorstel van decreet in, houdende de oprichting van een Vlaamse Vaste Nationale Cultuurpactcommissie. Pas deze zomer werd het behandeld in de commissie Cultuur. Het voorstel van deErik Arckens creet vertrekt vanuit de vaststelling dat het federale België op cultureel vlak een verstrekkende emancipatie en quasi volstrekte autonomie van de drie gemeenschappen kent. Als gevolg hiervan is er op het culturele vlak in Vlaanderen heel wat decreetgevend werk geleverd waarin de grondprincipes van het Cultuurpact inzake participatie en adviesverstrekking – denken we maar aan het recente Vlaamse decreet inzake het lokale cultuurbeleid – zijn overgenomen. Wat in al die jaren evenwel het minst is mee geëvolueerd, is de Vaste Nationale Cultuurpactcommissie zelf. Momenteel wijzen de gemeenschappen zelf hun eigen vertegenwoordigers aan in deze commissie, maar de beslissingen worden door beide taalgroepen samen genomen. Op die wijze beslissen dus mensen uit een bepaalde gemeenschap mee over klachten die zich voordoen in de andere gemeenschap. Met als gevolg dat de afgelopen jaren de meest logische Vlaamse verzuchtingen worden beantwoord met een irrationeel Waals ‘neen’. Rob Verreycken en Erik Arckens stelden in dit voorstel van decreet een proeve BINNEN• •LAND

publicatie kan ook worden opgestuurd naar particulieren wanneer zij daarom vragen.

De Koninklijke Vlaamse Schouwburg.

tot oprichting van een Vlaamse Cultuurpactcommissie op, die uitsluitend bestaat uit Vlamingen en uitsluitend kennis neemt van klachten die vallen onder de Vlaamse bevoegdheden. Het voorstel van decreet is de logica zelf, maar werd evenwel…zonder de minste commentaar weggestemd in de commissie Cultuur. Onze partij bracht het voorstel van decreet op de agenda van de plenaire vergadering om daar nogmaals met alle mogelijke argumenten ten minste een reactie los te peuteren van cultuurminister Anciaux. Tevergeefs. En wat met de KVS? De zogenaamd Koninklijk Vlaamse Schouwburg (KVS) voorstellen aan onze lezers, hoeft niet meer. Iedereen kent het overgesubsidieerde Brusselse stadstheater dat vanuit groot misprijzen voor de gewone man, zich blijft uitputten in haast uitsluitend avant-gardistische en interculturele programmatie. Bekend zijn ook de zeer belerende columns van ‘artistiek directeur’ Jan Goossens die in publicaties allerhande ongevraagd zijn visie op mens en maatschappij uiteenzet. Eén van die publicaties is de periodieke programmakrant KVS Express. Deze programmakrant wordt verspreid in een tweetalige Frans-Nederlandse vorm via post, bibliotheken, De Morgen enzovoort, over heel Vlaanderen. De

Sinds 2005 heeft de Vaste Commissie voor Taaltoezicht reeds meer dan twintig adviezen uitgebracht over de verspreiding van KVS Express in Vlaanderen. In al haar adviezen veroordeelt de VCT – dus ook haar Franstalige leden – deze flagrante inbreuken op de taalwet en vraagt zij met aandrang enkel Nederlandstalige exemplaren te verspreiden of tenminste het Nederlands te laten primeren. Particulieren in Vlaanderen die op naam KVS Express toegestuurd krijgen, mogen dit enkel in het Nederlands krijgen. Ook kranten zoals De Morgen mogen op advies van de VCT KVS Express enkel versturen in de taal van de publicatie. Erik Arckens interpelleerde er onlangs Bert Anciaux over die echter in tegenstelling tot wat verwacht werd, wel zwaar tilde aan de overtredingen van de taalwet door de KVS en de culturele instelling niet bijtrad met haar standpunt dat stelde dat de VCT er een ‘achterhaalde redenering’ op zou nahouden. Anciaux contacteerde de Raad Van Bestuur hierover, juist voor de interpellatie, en maande deze aan om actie te ondernemen. Anciaux stelde in zijn antwoord dat hij verwachtte dat de directie op korte termijn gevolg zou geven aan de bezorgdheid tot toepassing van die taalwetgeving, “zodat hij zich niet gedwongen zou voelen om sancties te nemen”. In een motie naar aanleiding van deze interpellatie hadden de N-VA maar ook LDD eindelijk de moed om de motie van Vlaams Belang mee te stemmen. Beetje vreemde situatie: de meerderheid in het parlement stemde de houding van de cultuurminister in deze weg en de oppositie maande hem precies aan om verder te gaan in zijn actie. Of tot welke eigenaardige toestanden het cordon sanitaire kan leiden… Anja Bertels VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 19

CRIMINALITEIT EN STRAATTERREUR

Oorlog in Brussel Het gaat van kwaad naar erger in Brussel. Verschillende wijken (zijn) verworden tot vrijhavens voor criminelen van alle slag. De verantwoordelijkheid van de politiek is verpletterend. De prijs wordt betaald door de politie en de man in de straat. Naar aanleiding van een opeenvolgende reeks ernstige criminele feiten – door sommigen steevast ‘incidenten’ genoemd – haalde de toenemende onveiligheid in Brussel in de lente van dit jaar heel even het grote nieuws. Verschillende politieagenten getuigden toen hoe bepaalde wijken in onze hoofdstad (zijn) verworden tot vrijhavens voor criminelen en spraken daarbij over “toestanden als in Beiroet”. Janpiet Callens van de politievakbond Sypol noemde de situatie in sommige Brusselse wijken hopeloos: “Al jaren worden wij met dergelijk geweld geconfronteerd. Maar het wordt doodgezwegen omdat het natuurlijk geen mooi verhaal is: groe-

pen jongeren, bijna allen van allochtone afkomst, die ‘foert’ zeggen en volgens hun eigen normenstelsel leven.” (De Standaard, 21.04.2008) Controle kwijt Veel is er ondertussen nog niet veranderd, integendeel. Dat blijkt uit een bij momenten onthutsende reportagereeks die het weekblad P-Magazine de voorbije weken over Brussel bracht. Agenten bevestigden bij deze gelegenheid eerdere getuigenissen over de manier waarop in Brussel ‘no gozones’ ontstaan: wijken waar allochtone jongerenbendes de plak zwaaien en waar de politie amper nog durft te

komen. Het geweld in het algemeen, en tegen de politie in het bijzonder, wordt steeds extremer: “Die jongeren vinden dat die wijk van hen is. De Belgen trekken er weg, omdat ze worden geterroriseerd. De politie wordt er niet langer gedoogd. Die jongeren worden al woest als ze een uniform zien. (…) Zelfs de brandweer en de ambulance zijn niet meer welkom in die ‘no gozones’. Jonge delinquenten strijden er tegen alles wat de maatschappij vertegenwoordigt. (…) Dat staat niet in de krant, maar het gebeurt elke week. We zijn daar de controle totaal kwijt.” Of nog: “Het is oorlog in Brussel en

“Als de overheid mee wil, zouden we die wijken in een jaar tijd helemaal kunnen uitkuisen.”

20 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

BINNEN• •LAND

CRIMINALITEIT EN STRAATTERREUR PS-burgemeester van Brussel-Stad, nvdr) houden het liever rustig. Ze laten de situatie verrotten en geven die wijken gewoon op. Maar zij moeten niet door die wijken lopen, hé.” ‘Cowboys’

In Brussel worden hele wijken opgegeven op bevel van de PS.

we zijn aan het verliezen.” Veel duidelijker kan het niet… Politieke onwil Maar er is meer… Volgens de agenten worden zij in de uitoefening van hun taak ronduit tegengewerkt door de politiek overheid. “Als de overheid mee wil, zouden we die wijken in een jaar tijd helemaal kunnen uitkuisen. Maar men wil niet mee”, zo klinkt het. De agenten vertellen hoe ze in bepaalde zones, telkens wanneer ze een jongere achterna zitten, een hele wijk tegen zich krijgen en vervolgens systematisch van de (meestal socialistische) burgemeesters het bevel krijgen om zich terug te trekken. Naar de motieven voor deze capitulatiepolitiek hoeft niet ver te worden gezocht. Eén van de betrokken agenten formuleert het letterlijk als volgt: “Ze houden niet van de grove borstel. De Galan in Vorst, Charles Picqué in SintGillis, Van Goidsenhoven in Anderlecht: het is overal hetzelfde. Zij willen hun kiezers niet voor het hoofd stoten. In Sint-Gillis zit je met 70 à 75 procent inwoners van Noord-Afrikaanse afkomst (…).” Ook de politievakbond klaagt deze politiek aan en wijst erop dat men stilaan in de omgekeerde wereld is terechtgekomen: “Thielemans en co. vrezen dat de inzet van extra agenten in die wijken zou overkomen als een provocatie. Zover is het gekomen: dat een agent in uniform wordt gezien als een bedreiging. Als de politie meer mensen en middelen krijgt om die wijken uit te kuisen, zal dat niet zonder slag of stoot gaan. Dat betekent oorlog. Mensen als Thielemans (de BINNEN• •LAND

Diegenen die wél door deze wijken (moeten) lopen, betalen de prijs. Een en ander wordt alweer perfect geïllustreerd door het relaas van een agent, dat we hier bewust uitgebreid citeren: “Er zijn in onze zone een paar straten waar heel veel pendelaars voorbijkomen. De jongerenbendes liggen er ’s avonds als leeuwen te wachten op hun prooi. (…) Op een bepaald moment kregen we van onze officieren de opdracht om daar in de piekuren extra te patrouilleren. We betrapten de ene na de andere. Die boefjes vluchtten dan altijd het getto in, naar de Place Saint-Antoine. Een klein pleintje en ongelofelijk rotte wijk in Vorst. Volgen we hen tot daar, dan komen we telkens tegenover tientallen jongeren te staan. Die gooien met brandblussers, stenen, kloppen op ons gezicht en trachten hun kompanen te bevrijden. In die periode braken er zo kort na elkaar een paar stevige confrontaties uit. Na een tijd kregen onze officieren op hun dak van de politiek. Die waren niet blij met de onrust in hun gemeente. Ze droegen onze chefs op om ‘die cowboys’ – wij dus – in te tomen. We kregen het bevel om die straten met rust te laten en daar niet meer in te grijpen! Van die sackjackings lag de burgemeester niet wakker. De mensen die overvallen worden, zijn pendelaars. Geen potentiële kiezers dus”…

Ook met CD&V-minister Vandeurzen verandert er niets.

Straffeloosheid Het gevolg van de capitulatiepolitiek van de overheid is dat in verschillende Brusselse wijken ondertussen een klimaat van wetteloosheid heerst dat zelfs in de ‘Far West’ niet bestond. “Die kerels zijn baas in hun wijk. Wij hebben er helemaal niets meer in de pap te brokken. Dat is de dood van de politie. Want je verliest elke keer. En de volgende keer dat je in die wijk komt, staan die gastjes van 15, 16 jaar je uit te lachen.” Het klimaat van straffeloosheid wordt bovendien nog verstrekt doordat gekliste criminelen amper gestraft worden: “De instellingen zitten vol, horen we nu al jaren. Daardoor pakken wij jongeren op die al veertig feiten gepleegd hebben en nog nooit gestraft zijn. (…) En lol dat die mannen daar in hebben! Met een brede grijns worden ze binnengebracht en met een nog bredere grijns stappen ze weer buiten.” Ook wat dit betreft, is er inderdaad weinig nieuws onder de zon. Zo bevestigde het Brusselse parket begin dit jaar nog dat de weekends dat er géén minderjarige bandieten moeten worden vrijgelaten veeleer de uitzondering zijn. De extra opvangplaatsen in de gesloten instellingen die CD&V-minister Vandeurzen beloofde, zijn er ondertussen nog steeds niet. En dan hebben we het nog niet over de invoering van een modern en volwaardig jeugdsanctierecht, dat – alweer – door de Parti Socialiste wordt geblokkeerd. Op die manier is het natuurlijk dweilen met de kraan open. Het spreekt voor zich dat criminele jongeren zich door deze feitelijke straffeloosheid steeds meer onaantastbaar gaan wanen en gesterkt worden in hun crimineel gedragspatroon. Bovendien werkt deze gang van zaken ronduit demotiverend voor de politie die, zoals in de reportage(s) van P-Magazine werd bevestigd niet zelden in het gezicht wordt uitgelachen door jonge criminelen die met zoveel woorden zeggen dat ze ‘straks toch weer vrij rondlopen’. Geef toe, men zou voor minder zijn kepie aan de haak hangen. We besluiten met een positieve noot. Als de overheid mee wil, aldus de agent die we hierboven citeerden, kan de situatie in de betrokken – en getroffen – wijken gesaneerd worden en de criminaliteit een halt toegeroepen. Het is dus nog niet te laat. Maar dan moet ‘de politiek’ inderdaad mee willen. In juni volgend jaar krijgt de kiezer de kans hiervoor te zorgen. Dirk De Smedt VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 21

AMERIKAANSE PRESIDENTSVERKIEZINGEN

Obama wint, Amerika verandert? Obama is de eerste zwarte president van de Verenigde Staten.

Barack Hussein Obama won op 4 november jl. de Amerikaanse presidentsverkiezingen op overtuigende wijze. Hij is daarmee de eerste zwarte Amerikaanse president. Meer dan 66,8 miljoen Amerikanen verkozen de Democraat boven John McCain. De Republikein kreeg zo’n 58,3 miljoen stemmen achter zijn naam. Volgens het Amerikaanse verkiezingssysteem zijn 270 kiesmannen vereist om het presidentschap te winnen. Obama behaalde er 365 terwijl McCain er slechts 162 uit de brand sleepte. Veelbetekend is dat McCain verloor in heel wat staten die in 2004 nog voor Bush stemden zoals Virginia, Ohio, Iowa, Florida, Colorado, New Mexico en Nevada. In het Huis en de Senaat versterken de Democraten hun meerderheid nog, na hun overwinning bij de tussentijdse congresverkiezingen in 2006. De Democraten zijn er – gelukkig voor de Republikeinse oppositie – niet in geslaagd de benodigde 60 op 100 senaatszetels binnen te rijven om filibusteren onmogelijk te maken. Vooral na de financiële crisis, de zwaarste sinds de beurscrash van 1929, was het lot van de Republikeinen bezegeld. Op 20 januari neemt Obama zijn intrek in het Witte Huis als 44ste president. Linkse media Links Vlaanderen glundert bij de overwinning van Obama en etaleert daarmee haar onthutsende onwetendheid over de standpunten van de Democraat. Zo is Obama geen tegenstander van de doodstraf en wel tegen het homohuwelijk, om maar iets te noemen. In Californië werd tegelijkertijd een voorstel dat het huwelijk expliciet vastlegt tussen een man en een vrouw goedgekeurd, ook door een grote meerderheid van zwarte kiezers. ‘Change’ zal heel snel een inhoudsloze slogan blijken te zijn. De eerste benoemingen van president-elect Obama 22 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

fen. Het resultaat daarvan is dat Bush momenteel een waardering geniet bij de Amerikanen die vergelijkbaar is met die van Richard Nixon na de Watergate-affaire. De vraag is wanneer de Republikeinen tot dat besef zullen komen. Ze hebben nu tijd en gelegenheid genoeg om op zoek te gaan naar de oorzaken van hun nederlaag. beloven weinig verandering met oude Clintongetrouwen zoals Rahm Emanuel die stafchef van het Witte Huis wordt. Maar het is de linkse ‘intelligentsia’ te doen om de zwarte huidskleur van Obama. Zijn dat niet dezelfde lieden die steeds beweren dat huidskleur en ‘zogenaamd ras’ van geen tel is?

Jan Lievens

Buitenlands beleid Op buitenlands vlak moet men eveneens niet al te veel verandering verwachten, hooguit enkele accentverschillen. Jawel, Obama wil troepen terugtrekken uit Irak maar dan wel om ze in te zetten in Afghanistan. McCain wou de oorlog voortzetten en winnen in Irak. Beiden gaan echter uit van de ‘globale oorlog tegen het terrorisme’, uitgetekend door de regering-Bush. Voor McCain ligt de frontlinie in Irak, voor Obama in Afghanistan. Met Obama komt er dus geen einde aan het Amerikaans buitenlands beleid van militair interventionisme. Op dat vlak is er geen verschil tussen Democraten en Republikeinen. Maar daarvoor hebben onze media in hun blinde adoratie voor Obama dus geen aandacht. Conservatieve beweging in crisis Het is nu aan de Republikeinen om zich te bezinnen over de koers die ze de afgelopen jaren hebben gevolgd. We denken maar aan het lakse immigratiebeleid dat zowel Bush als McCain belichaamden, of aan het vrijemarktfundamentalisme dat de Amerikaanse middenklasse zo zwaar heeft getrof-

Op woensdag 5 november werd bekend dat Obama de verkiezingen had gewonnen. BUITEN• •LAND

SOMALIË

Politiekcorrecte piraten Langs de kusten van Somalië, Indonesië en Maleisië kunnen piraten vrijwel straffeloos opereren.

militairen laten beschermen, dan gaat dat alleen maar leiden tot een escalatie waarbij de piraten ook meer geweld gaan gebruiken en zwaardere wapens gaan inzetten.” Daar komt hun gejammer in essentie op neer. Ja, trek met zo'n lafaards maar eens ten strijde. De mensenrechten van piraten

Soms beroven de piraten alleen de bemanningsleden. Maar soms gaat het om georganiseerde misdaad, waarbij de volledige bemanning wordt vermoord. Het schip wordt dan overschilderd en het krijgt een nieuwe identiteit, compleet met valse boordpapieren. Dat kan natuurlijk alleen maar met behulp van corrupte ambtenaren. Wij zijn niet zo’n fans van Sarkozy, maar in de “piratenkwestie” heeft Frankrijk zich dapperder en daadkrachtiger opgesteld dan de meeste andere landen. Toen het luxezeiljacht Le Ponant door Somalische zeerovers werd gekaapt, stuurden de Fransen commando’s die het schip ontzetten en de piraten zelfs met helikopters tot in de woestijn achtervolgden, op Somalisch grondgebied. Ze recupereerden een deel van het losgeld, ze arresteerden de piraten en namen hen als gevangenen mee naar Parijs, waar ze zullen terechtstaan. Een gruwel voor juridische scherpslijpers, die nu al zeuren over een schending van de Somalische soevereiniteit, over onwettige arrestaties en over het gerucht dat er enkele piraten werden gedood. Maar iedereen met gezond verstand zal die actie zeker toejuichen. Helaas is gezond verstand in de Europese politiek een zeer zeldzame grondstof. De Europese landen durven nauwelijks optreden tegen de toenemende piraterij. Men zou schepen bijvoorbeeld kunnen beschermen door in risicogebieden commando's te laten meevaren, of door oorlogsbodems als escorte mee te sturen. Maar de Europese regeringen zijn daar te laf voor. “Als wij onze schepen door BUITEN• •LAND

Enkele landen hebben oorlogsschepen naar de risicogebieden gestuurd, maar dat is meer voor vlagvertoon dan voor een echte oorlog. De tragische lafheid van de Europese politiek blijkt nog het duidelijkst uit het feit dat de Britse regering haar marine opdracht heeft gegeven piraten met rust te laten en in elk geval niet op te pakken. Vele zeerovers zijn afkomstig uit Somalië, en als ze worden overdragen aan de plaatselijke autoriteiten, riskeren ze onthoofding of het afhakken van de rechterhand en dat zou problemen kunnen veroorzaken wegens schending van hun mensenrechten. Doordat ze in eigen land kans lopen op een dergelijke straf, zouden de zeerovers zelfs in aanmerking kunnen komen voor politiek asiel in Groot-Brittannië. Een woordvoerder van Buitenlandse Zaken zegde letterlijk dat er bij militaire acties tegen piraten op zee zoveel “problemen zijn op het vlak van de mensenrechten”, dat de Navy er beter niet aan begint. “Het belangrijkste blijft dat incidenten langs vreedzame weg worden opgelost”, zei die woordvoerder nog met dodelijke ernst. De Royal Navy heeft eeuwenlang jacht gemaakt op zeerovers en slavenhandelaars. Maar nu moet ze die

piraten in naam van de mensenrechten hun gang laten gaan. Weerloos Eigenlijk is dit een schrikwekkende anekdote. Ze illustreert niet alleen hoezeer het nobele begrip “mensenrechten” in het huidige politiekcorrecte discours uitgehold en geperverteerd wordt. De mensenrechten worden niet meer gebruikt om onschuldige mensen te beschermen. Ze zijn alleen nog een wapen ten voordele van moordenaars, piraten en fundamentalisten. Het bewijst hoe diep de politieke kaste in het huidige Europa is gezonken, hoe week en verziekt zij is. Of het nu om zeeroverij gaat, illegale immigratie, criminaliteit, kinderporno of fundamentalisme, de huidige politieke kaste is niet meer in staat haar onderdanen te verdedigen. Ze heeft zichzelf volkomen klemgezet met een onrealistisch en utopisch discours over geweldloosheid en mensenrechten. Daarom mag de Royal Navy geen piratenschepen meer in de grond boren. Daarom mogen politiemannen hun vuurwapens niet meer gebruiken, zelfs niet als ze bijna gelyncht worden. Daarom mogen winkeliers niet op inbrekers schieten en mogen minderjarige verkrachters niet in de gevangenis gegooid worden. Daarom mogen fundamentalisten ongehinderd preken in moskeeën in alle westerse landen. Het zijn allemaal symptomen van dezelfde kwaal: een totaal gebrek aan weerbaarheid, aan mannelijkheid. Marc Joris

Naast vrachtschepen worden ook luxejachten gekaapt. VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 23

TERUGBLIK

1998

De moord op Patrick Mombaerts Tien jaar geleden, op 28 november 1998 werd de 32-jarige pendelarbeider Patrick Mombaerts in koelen bloede vermoord in Schaarbeek. Slechts weinigen herinneren zich deze misdaad nog. En dat heeft zo zijn redenen. Deze moord is zorgvuldig uit ons collectief geheugen gewist, want de feiten derangeren. Geen enkele journalist voelt zich geroepen om de moord op Patrick uit het archief op te vissen. Speciaal voor u, gaan wij zelf nog eens terug naar hetgeen met Patrick Mombaerts is gebeurd. Opdat men niet zou vergeten. ooit een prachtige voorstad van Brussel. Wie nu ’s avonds niets te zoeken heeft in deze buurt, hangt er best niet rond, maar overdag hoor je er het lieflijke gekwetter van vogels die in de bomen van de Huart Hamoirlaan nestelen. Maar schijn kan bedriegen.

De elektricien Patrick Mombaerts uit Heverlee was die dag samen met een werkmakker een pintje gaan drinken in ‘Café Central’, vlakbij het station van Schaarbeek. Buitengekomen werden de twee opgewacht door een groepje van zeven ‘jongeren’. Patrick is zich van geen kwaad bewust en vraagt aan de jongeren de weg naar de dichtstbijzijnde geldautomaat. Dat blijkt een eindje stappen te zijn, richting kerk van Helmet. Het station van Schaarbeek en de kerk van Helmet zijn verbonden door de prachtige Huart Hamoirlaan, één van de vele weelderige lanen die nog herinneren aan het Schaarbeek van weleer, 24 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

Ongeveer halverwege de afgelegde weg, gebeurt er iets eigenaardigs. Patrick Mombaerts en zijn kameraad die zich al de hele tijd vergezeld zagen van de zeven jongeren krijgen het plots aan de stok met deze laatsten. Een van de zeven grijpt een ijzeren staaf die hij op een nabije bouwwerf was gaan halen en doorboort er de schedel van Patrick Mombaerts mee. Patrick overleed de dag erna in het ziekenhuis. Vele vragen Hoe die staaf in het hoofd van Patrick is terechtgekomen, is nooit duidelijk geworden en het gerechtelijk dossier vermeldt er dan ook niets over. Werd die staaf geworpen en wie deed dat dan? Of heeft men Patrick ermee geslagen of gestoken? Belangrijke vragen zeker in het licht van het feit dat het groepje Marok-

kaanse jongeren de jongste van de bende, de 13-jarige Bilal, naar voren duwde als dader. Maar hoe kon een dertienjarige een dergelijke kracht ontwikkelen om met een ijzeren staaf iemands hoofd te doorboren? Vreemde zaak. Wat waren de motieven trouwens? Patrick en zijn maat waren niet dronken en behoefden al evenmin ‘begeleiding’ naar de geldautomaat. Beide Vlaamse pendelarbeiders stonden evenmin bekend als vechtersbazen. Indien de bendeleden uit waren op geld, waarom wachten ze dan niet tot Patrick en zijn maat geld hadden afgehaald? Vele vragen, geen antwoorden. Er waren trouwens geen getuigen van de moord, en alles doet vermoeden dat de politie bij de zeven van Schaarbeek is uitgekomen, omdat na de feiten iemand van een andere, rivaliserende bende heeft gesproken. Bilal bleek de enige van de zeven te zijn zonder strafblad. Een wedersamenstelling heeft nooit plaatsgegrepen omdat de zaak niet voor het Assisenhof is gekomen. Daarvoor was de ‘dader’ immers te jong.

Berisping Bilal werd na de moord in een gesloten instelling geplaatst. Het bleef afwachten op het strafproces. De ouders en de weduwe van Patrick Mombaerts werd verteld dat de dertienjarige dader al na drie maanden kon vrijkomen. Met een blanco strafblad er bovenop. Maar zo’n vaart liep het niet. Op 4 mei 2002 kwam de ‘zaak Mombaerts’ voor. Een Brussels jeugdrechter gaf Bilal een ‘berisping’. De rechter vond dat de moord een ‘accident de parcours’ was in het ‘groeiproces’ van de jongere! Bilal moest wel 4 miljoen Belgische frank schadevergoeding betalen aan de familie van Patrick, maar men wist goed dat hij die toch nooit zou kunnen betalen. De jeugdrechter was overigens van oordeel dat de ouders hun zoon ‘goed hadden opgevoed’ en dus niet aansprakelijk konden gesteld worden. Vier jaar had men nodig om tot deze strafmaat te komen. Bilal kon als een vrij man de rechtszaal verlaten, maar de vraag bleef of Bilal wel de feitelijk moordenaar was. De verbijstering bij de nabestaanden van Patrick was groot, maar verder werd er niet te veel over gerept in de pers. Enkel toenmalig justitieminister Verwilghen toonde zich boos, maar zijn woorden om eventueel zijn injunctierecht te willen gebruiken in deze zaak klonken hol en maakten weinig indruk. Het leek meer op een poging om dit pijnlijk drama te recupereren. Het waren immers Verwilghens eigen diensten die ervoor zorgden dat de jonge moordenaar na zeven maanden weer op vrije voeten kwam. Tussen haakjes: Bilal kon tijdens deze

periode gerust een poosje naar Marokko gaan, op vakantie meer bepaald. De ouders en de weduwe van Mombaerts gingen in beroep en het parket volgde. In tweede aanleg werd de nu 17-jarige dader veroordeeld tot 120 uur vrijwilligerswerk. Samen met zijn ouders moet hij ook 150.000 euro schadevergoeding betalen een de nabestaanden. Wederom verliet Bilal als een vrij man de rechtszaal. Hij had enkele ‘lijfwachten’ meegebracht naar het justitiepaleis, die zich onderscheidden door enkele persmensen (onder meer een cameraman van de VRT) een paar muilperen te verkopen. Bilal was immers ondertussen in alle stilte zelf bendeleider geworden van een groep die haar actieradius ontwikkelde in de nabijheid van het fameuze Verboeckhovenplein, in de volksmond beter gekend als de ‘berenkuil’ (‘cage au ours’). En daarmee was de zaak-Mombaerts afgesloten. Niemand die er verder nog met een woord over repte. Bilal liet naderhand nog van zich horen als struise jongen. Van de andere bendeleden die betrokken waren bij de moord op Patrick Mombaerts zijn we niets meer te weten gekomen. Herdenkingsplechtigheid Wat we ons verder nog herinneren van de zaak: de onvermijdelijke pater Leman die het ongehoord vond dat in sommige dagbladen de afkomst van de jonge daders werd vermeld. Verder was er Francis Duriau, toenmalig burgemeester van

Schaarbeek, die zich onsterfelijk maakte door te stellen dat de moord op Patrick waarschijnlijk het resultaat was van het feit dat er nog geen ‘sociaal begeleidingsplan’ in de buurt was opgesteld, waardoor het ‘niet moest verwonderen’ dat een dergelijke moord kon plaatsgrijpen. Duriau organiseerde trouwens kort na de feiten op de plaats van de moord een manifestatie die als een korte herdenkingsplechtigheid zou moeten doorgaan. De nabestaanden van Mombaerts werden vlug vlug in een busje aangevoerd, en werden getrakteerd op een korte toespraak van de burgemeester. Overal in de buurt stonden patrouillewagens van de politie opgesteld, niet met de bedoeling het janhagel, genre de bende van zeven, op afstand te houden. Wel met de bedoeling om pottenkijkers, dat wil zeggen verontwaardigde burgers weg te houden van de plaats van het onheil. Die plaats mocht overigens geen bedevaartsoord worden. Het was diezelfde Duriau (FDF) die begin 1998 hoofdcommissaris Johan Demol aan de deur had gezet… Tien jaar later is er niets veranderd ten goede. Moet het verbazen? Schaarbekenaren, voor zover die er nog zijn, blijven ieder achter hun eigen persoonlijke Maginotlinie, en aanhoren met enig tandengeknars de officiële berichtgeving dat het best wel meevalt met de criminaliteit in hun gemeente. Alleen nog wat werken aan het onveiligheidsgevoel. Erik Arckens

VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 25

“Wanneer ik een beetje geld heb, koop ik me daarvan boeken. Wanneer er dan nog wat over is, koop ik eten en kledij.” Erasmus

Hier komt het oud SintJorisgild - deel 2

Leven met de islam? door Jan Veulemans

door Wim Van Dijck

Kempisch auteur Jan Veulemans bekijkt de islamisering van Europa en vraagt zich af of er te leven valt met de islam.

In het langverwachte tweede deel van ‘Hier komt het oud Sint-Jorisgild’ schildert Wim Van Dijck een kroniek van de Nationalistische Studentenvereniging (NSV) van 1991 tot en met 2006.

€ 12.50

€ 5 96 blz.

Vlaanderen onafhankelijk. Hoe moet dat dan?

Operatie Vlaamse onafhankelijkheid

door Karim Van Overmeire

Door Gerolf Annemans

De auteur geeft een antwoord op 30 vragen in verband met Vlaamse onafhankelijkheid. Hij kijkt daarbij naar drie vergelijkbare situaties in Noorwegen-Zweden, Tsjecho-Slovakije en Servië-Montenegro. Ook het ‘eeuwigee probleem’ Brussel wordt niet uit de wegg gegaan. Met een ontwerp van grondwett voor het onafhankelijke Vlaanderenn krijgt men een idee hoe dat Vlaanderen er uit kan zien.

Verslagboek van de evaluatiedag ‘Volk, word staat’ van 24 november 2007 in het Federale Parlement. Hierin wordt de vermeende Belgische meerwaarde en een eventuele staatshervorming getoetst aan de bevoegdheidsoverdrachten en de fiscale autonomie. Brussel en de Vlaamse Rand worden eveneens diepgaand behandeld.

€ 1 240 blz. - pocketversie

€ 10 210 blz.

Bestellen kan via: 0472 603 552 • [email protected]

Een volledig overzicht van ons boekenaanbod vindt u op:

www.uitgeverijegmont.be Uitgeverij

Egmont

Madouplein 8 bus 2 1210 Brussel

BOEK & FILM België op zijn kop Jan Lievens

“Belgie heeft geen toekomst meer. Men moet dat durven zeggen. En eigenlijk heeft Yves Leterme het zelf al maanden geleden gezegd, toen hij stelde dat het Belgisch federaal model aan zijn eindpunt gekomen is. Nu hebben we twee mogelijkheden: ofwel blijven we verder knoeien en frutselen, ofwel bekijken we of we nog samen willen werken, en zo ja, waarover we nog samen willen werken” (Gazet van Antwerpen, 17 oktober 2008). Dat stelt Marc Platel die als voormalig Wetstraatverslaggever voor de BRT-radio en politiek hoofdredacteur van Het Belang van Limburg achttien regeringen heeft zien komen en gaan en vier staatshervormingen meemaakte. Met die ervaring zag Platel al snel na de verkiezingen van 10 juni 2007 dat de federale regeringsvorming weinig kans op slagen had. In ‘België op zijn kop’ beschrijft Platel alle belangrijke momenten van de regimecrisis: de mislukte oranjeblauwe formatie, de interim-regering Verhofstadt III, de start

van de regering-Leterme, het ontslag van premier Leterme op 14 juli en de poging van drie bemiddelaars om te komen tot een ‘interinstitutionele dialoog’, met andere woorden nog eens een onderhandeling, deze keer met de federale én de regionale overheden. Politiek België negeert echter een fundamentele realiteit: Vlamingen en Franstaligen verschillen van mening over zowat alle mogelijke onderwerpen, toch probeert men nog om een ‘Belgische oplossing’ op te leggen. Platel laat zien dat de regimecrisis een kantelmoment aanbood dat helaas niet werd benut. Het is dan ook duidelijk dat het grote probleem van Vlaanderen ligt bij de lafheid van de traditionele politieke partijen die weigeren de toekomst voor te bereiden. Maar de regimecrisis is nog niet ten einde. De realiteit is weerbarstig en volgens Platel heeft Leterme één historische verdienste: met hem is de ontbinding van België onomkeerbaar geworden.

België op zijn kop. De hopeloze zoektocht naar een nieuwe Belgische regering. Marc Platel. Davidsfonds, Leuven, 2009. 112 blz. 14,95 euro

Honger Ludo Leen

1981. Belfast, Noord-Ierland. Al vier jaar lang voeren IRA-leden in de beruchte Maze-gevangenis actie om de status van politieke gevangene af te dwingen. Eerst is er het ‘blanket-protest’ waarbij ze het gevangenisuniform van gewone criminelen weigeren en naakt of enkel met een deken omhuld in de koude cel zitten. De zaak escaleert met het ‘dirty (vuil) protest’ waarbij ze hun urine onder de celdeur gieten en uitwerpselen tegen de wand smeren. Maar de Britse premier Margaret Tatcher is onvermurwbaar en weigert toe te geven. En dus blijft alleen het al vaak beproefde wapen van de hongerstaking over: een hongerstaking tot het bittere einde. Bobby Sands geeft het startsein en wordt bij tussentijdse verkiezingen verkozen in het Britse parlement. Maar daar zal hij nooit zetelen. Na 66 dagen hongeren overlijdt Sands en negen IRA-kameraden volgen hem in de dood. De wereld reageert geschokt en uiteindelijk worden de eisen van de hongerstakers stilzwijgend ingewilligd. De Britse regisseur Steve McQueen maak-

te een aangrijpende film over die tragischee episode uit de Ierse vrijheidsstrijd. Het iss een rauw portret over de Britse bezettingg en het onmenselijke gevangenisregime:: de voortdurende vernederingen, de bru-tale afranseling en foltering van gevange-nen, het smokkelen van briefjes, de fysiekee aftakeling. McQueen kruipt achtereenvol-gens in de huid van een huilende agent,, van de rebel Bobby Sands die zijn leven n in de weegschaal werpt, maar ook van diee katholieke priester die koppig probeertt de hongerstaking uit zijn hoofd te praten.. Met een knappe regie en ijzersterke acteer-prestaties past ‘Hunger’, na ‘In the Namee of the Father’ (over de onterechte opslui-ting van de ‘Guilford Four’ na bomaansla-gen in Birmingham), ‘Bloody Sunday’ (overr het doodschieten van dertien demonstran-ten bij een vreedzame manifestatie in Der-ry, 1971) en ‘The Wind that shakes the Bar-ley’ (over de Ierse onafhankelijkheidsoorlog) zonder enige twijfel in het rijtje van steengoede films over de Ierse ‘troubles’. Een aanrader, maar… niet voor gevoelige

zielen. Als Vlaming kan je alleen maar blij zijn dat dit bloedvergieten, de ellende en het menselijke leed ons – op de naoorlogse repressie na – bespaard zijn gebleven. VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 27

MAGAZINE VAN DE VLAAMS-NATIONALE PARTIJ December 2008

Bettina Geysen, de politica met de hoofddoek.

Sommigen dichten Abou Jahjah een politieke toekomst toe.

Jaargang 5 Nr. 12 Verantw. uitgever: Bruno Valkeniers, Madouplein 8/9 - 1210 Brussel Hoofdredacteur: Philip Claeys Redactiesecretaris: Frederik Pas Redactiemedewerker: Ann De prins Opmaak: Guido Schuermans Redactieraad: Joris Van Hauthem, Wim Wienen, Monika Persoons, Marc Joris, Ludo Leen, Koen Dillen, Jan Lievens, Steven Creyelman, Wim Van Dijck, Dirk De Smedt Werner Somers, Wim Van Osselaer, Stijn Hiers, Evert Hardeman, Tomas Verachtert. Redactie: Tel. 02/219.60.09 Fax redactie: 02/219.72.74 Illustraties: Fré Foto’s: Marcel Steeman,Ben Bessemans Vlaams Belang Internet: http://www.vlaamsbelang.org E-post: [email protected] Vlaams Belang Jongeren Internet: http://www.vbj.org E-post: [email protected] E-post redactie: [email protected] Nationaal secretariaat: Madouplein 8/9 - 1210 Brussel Oplage: 26.000 Abonnement 1 jaar: € 9 Bank: 320-0808816-03 - Vl. Belang-nationaal

Koninghuis wint levenslang Onlangs was het feest in Laken. Niet de jaarlijkse ‘dag van de dynastie’ was de oorzaak van knallende champagnekurken, maar de fikse opslag voor de koninklijke familie. Midden in de financiële crisis en een periode van dalende koopkracht voor de gewone Vlaming stijgt de gezamenlijke dotatie met 6%. In totaal zal de koninklijke familie volgend jaar liefst 13.853.000 euro belastinggeld ontvangen. Dat komt neer op een dagloon van maar liefst 38.000 euro. Voor de verkiezingen van juni 2007 werden de dotaties door meerdere partijen gecontesteerd. Na de verkiezingen werd het, zoals in wel meer zaken, oorverdovend stil. Ook deze verkiezingsbelofte smolt als sneeuw voor de zon van ‘regeringsverantwoordelijkheid’. Of dit debat voor nieuw communautair vuurwerk zorgt, zal de komende dagen blijken. Wat wel vaststaat, is het feit dat het Vlaams Belang ook in dit dossier aan de kar trekt. De dotaties zijn trouwens niet de enige kostprijs van het koningshuis. De werkelijke kost wordt door VUB-professor Herman Matthijs geschat op 30 à 40 miljoen euro. Het mag duidelijk zijn dat de Belgische monarchie een voorbijgestreefde en geldverslindende poppenkast is, die wat ons betreft zo snel mogelijk mag opgedoekt worden. Om onze standpunten over deze ondemocratische instelling kracht bij te zetten, deelden de Vlaams Belang Jongeren (VBJ) aan de vooravond van de ‘dag van de dynastie’ op tal van plaatsen krasbiljetten uit met de slogan ‘Win Levenslang’. Waarmee op een ludieke manier actie gevoerd werd tegen deze schandalige dotaties. Hans Verreyt

28 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

BERICHT AAN DE LEDEN De periode van lidgeldhernieuwing via de nationale bankrekening is sinds 1 december afgesloten. Vanaf 1 januari 2009 hebben de afdelingen de nog niethernieuwde lidkaarten in hun bezit.

Z11-Z11-Z11 Z11-Z11-Z11 is de alternatieve 11-11-11 actie van de vzw Voorpost voor hulp aan Vlamingen in nood. Reeds meer dan dertig jaar bezorgen onze militanten kerstpakketten (met een waarde van 50 euro) aan noodlijdende Vlamingen. Wees solidair met ons eigen volk en stort uw bijdrage voor deze sociale actie op rekeningnummer 979-2397632-88 van Z11Z1Z11

In naam van al degenen die we kunnen helpen:

dank u wel! info Luc Vermeulen 0475 295765

LIDKAART 2009

Om de administratieve verwerking niet al te moeilijk te maken, vragen wij de leden die hun lidgeld nog niet hernieuwden, om nu niet meer te betalen op de nationale bankrekening maar even te wachten op een uitnodiging tot betalen van de afdeling of op een bezoek van een plaatselijk bestuurslid.

Voor alle vragen kunt u terecht bij de: Ledenadministratie Madouplein 8/9, 1210 Brussel Fax: 02 219 72 56

[email protected]

HEMIG BVBA

Centrale Verwarming Nieuwbouw, en renovatie Gasolie, Gas, en vaste brandstoffen Onderhoud en herstellingen Controle stookolietanks Gehabiliteerd-Gasinstallateur Invoerder van Atmos Hout vergassingsketels Pellet ketels Combiketels hout - Pellets Combiketels Hout - Gasolie Hout - Gas Sanitair Nieuwbouw, en renovatie Totale badkamerrenovatie

Klaverstraat 1, 2520 Emblem Tel. 03 475 94 77 • GSM 0473 66 04 13 • Fax 03 475 94 79 [email protected] • www.hemig.be VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 29

STS

Traiteur Service Sigrid Koken bij u thuis of op locatie

t!

udge b s r e

Traiteur Service Sigrid

•Recepties ied •Buffetten Voor •Communiefeesten •Levering aan huis •Totale feestverzorging Tel.: 03/383.05.28

GSM.:0485/73.08.18

[email protected]

RAMEN EN DEUREN

BTW:BE 863-236-355

WEBBREEZER SOLUTIONS Een webstek voor uw afdeling zonder enige technische kennis?

IN PVC - HOUT EN ALUMINIUM

EN ZONNETENTEN

CARPORTS & GARAGEPOORTEN GRATIS BEZOEK AAN HUIS EN GRATIS PRIJSOFFERTE

-10% VOOR LEDEN - 0497/90 95 61

webdesign webhosting domeinregistratie

Meer dan 30 afdelingen gebruiken het syteem al!

www.webbreezersolutions.be

VERANDAS, ZONNEWERING

Webbreezer Solutions bvba • Baliestraat 33 • 8000 Brugge • [email protected]

Van Mol en Zonen bvba Algemene bouwwerken Nieuwbouw en renovatiewerken Tel: 03/653.02.91 GSM: 0476/47.28.56

Tel. 03/321.01.88 Gsm 0478/31.07.92

GEVELRENOVATIE ALLE DAKWERKEN ALLE KARWEIEN RENOVATIES EERLIJKE PRIJS VOOR KWALITEITSWERK

Bert Segers 0497/90 95 61 30 ❖ VLAAMS BELANG 12/2008

E-post: [email protected]

INDUSTRIE

VAN LANGENDONCK C. Reinigen en Buiten dienst stellen van ondergrondse mazouttanks Volgens OVAM VLAR II Afgeleverd met attest

Afbraak van Tanks en constructie Tel 03/321 92 24 Fax 03/322 42 37 OVAM-ERKENNING 8628 / E3446

KALENDER VRIJDAG 5 DECEMBER GENT. Bowling in Overpoort Bowling, Overpoortstr. 38 om 20u. Org.: VBJ Gent. Inl.: T. Veys, 0477/36.52.34. WAREGEM. Boekvoorstelling met K. Van Overmeire in bovenzaal café 't Oud Gemeentehuis, Liebaardstr. 1, Desselgem om 20.30u. Inl.: D. Alyn, 0497/55.20.55. ZATERDAG 6 DECEMBER DILBEEK. Eetfestijn in zaal Solleveld, Solleveldstr. 2, Sint-MartensBodegem van 17 tot 22u. Inl.: W. Jeanfils, 0477/82.28.95. MORTSEL. Boekvoorstelling en galacantus met W. Van Dijck, A. D'Hooge en K. Van Overmeire in Erasmushuis, K. Kuijpersstr. 49 om 19.30u. Org.en inl.: Uitgeverij Egmont, 0472/60.35.52. ZONDAG 7 DECEMBER MIDDELKERKE. Aperitiefgesprek met M-R. Morel in zaal De Branding, Populierenlaan 35 om 10u. Inl.: Regiosecr., 059/80.80.81. BRUSSEL. Varkentje aan het spit met F. Dewinter van 12 tot 15u. Plaats wordt doorgegeven bij inschrijving Inl.: F. Erens, 0475/45.27.33. HERENTALS. Sinterklaasfeest in café Schippershuis, Herenthoutseweg om 15u. Org.: VB Zuiderkempen. Inl.: E. Sterckx, 0486/98.48.94. VRIJDAG 12 DECEMBER AFFLIGEM. 6de eetfestijn in Cultuurzaal Bellecoutercomplex, Bellestr. 99 (ingang langs Geertruidebaan) om 17u. Inl.: J. Vermoesen, 0486/30.83.72. BRUGGE. Gespreksavond met B. Valkeniers in zaal 't Leitje, 't Leitje 35, Assebroek om 20u. Org.: VVB. Inl.: P. Devriendt, 0494/27.03.72. ZATERDAG 13 DECEMBER IEPER. Bezoek kerstmarkt in Aken Opstapplaatsen in Ieper (station) en Beselare (oprit autosnelweg) Inl.: Regiosecr., 057/44.62.10. TIENEN. Bezoek aan de Kerstmarkt in Bochum Inl.: B. Canderbeek, 0476/20.63.07. LEOPOLDSBURG. Stand op de kerstmarkt op het pleintje voor de kerk, Dorpsstr. 1, Heppen om 14u. Inl.: L. Coninx, 0478/95.78.80. ZONDAG 14 DECEMBER LEOPOLDSBURG. Stand op de kerstmarkt op het pleintje voor de kerk, Dorpsstr. 1, Heppen om 14u. Inl.: L. Coninx, 0478/95.78.80. VRIJDAG 19 DECEMBER

REDACTIESECRETARIAAT Tel.: 02/219.60.09 - Fax: 02/219.72.74 e-post: [email protected]

MECHELEN. Stand op de kerstmarkt op de Grote Markt. Inl.: F. Creyelman, 0495/24.42.09. KORTRIJK. Bowlingavond om 20u. Org.: VBJ Regio Kortrijk. Inl.: V. Verheye, 0493/76.45.88. ZATERDAG 20 DECEMBER MECHELEN. Stand op de kerstmarkt op de Grote Markt. Inl.: F. Creyelman, 0495/24.42.09. LOVENDEGEM. Winterwende Hutsepotavond in café Family, Kasteeldreef 14 om 19u. Inl.: G. Neirynck, 0475/55.67.88. ZONDAG 21 DECEMBER MECHELEN. Stand op de kerstmarkt op de Grote Markt. Inl.: F. Creyelman, 0495/24.42.09. HAALTERT. Kerstfeest in The New Elegast, Bruulstr. 3 van 14 tot 18u. Inl.: M. Provost, 0472/98.64.62. WOENSDAG 24 DECEMBER BILZEN. Kerstrozen op de markt op het Marktplein van 8.30 tot 12u. Inl.: G. Notelaers, 0475/62.80.43. ZONDAG 4 JANUARI KNOKKE-HEIST. Nieuwjaarsreceptie met B. Valkeniers in De Komedie, Elisabethlaan 280, Duinbergen om 11u. Inl.: L. De Waele, 0475/56.06.89. LEOPOLDSBURG. Nieuwjaarsreceptie met K. Martens en B. Valkeniers in de Parochiezaal, Beringsestwg. 15, Heppen om 14u. Inl.: L. Coninx, 0478/95.78.80. WOENSDAG 7 JANUARI ANTWERPEN. Nieuwjaarsreceptie in zaal Horta, Hopland om 20u. Org.: Regio Koepel Groot-Antwerpen. VRIJDAG 9 JANUARI DILBEEK. Nieuwjaarsreceptie in kasteel La Motte, Lumbeekstr. 20, Sint-Ulrikskapelle om 19.30u. Inl.: W. Jeanfils, 0477/82.28.95. ZATERDAG 10 JANUARI SCHOTEN. Glühwijnstand op de zaterdagmarkt in Oud politiekantoor, Gelmelenstr. Van 9 tot 13 u. Org.: VBJ Schoten. Inl.: T. Willekens, 0476/47.59.11. RIEMST. Nieuwjaarsreceptie met F. Vanhecke en L. Vissers in CC Millen, Tikkelsteeg 7, Millen van 19 tot 22u. Org.: Regio Zuid-Limburg. Inl.: Regiosecr., 012/67.24.49. HEIST-OP-DEN-BERG. Nieuwjaarsreceptie in CC Zwanenberg, Bergstr. om 20u. Inl.: L. Van den Bulck, 014/26.03.90.

ZONDAG 11 JANUARI MECHELEN. Nieuwjaarsreceptie met F. Dewinter. Inl.: F. Creyelman, 0495/24.42.09. ERPE-MERE. Nieuwjaarsreceptie met K. Van Overmeire en F. Vanhecke in Gemeentelijk Ontmoetingscentrum, Ratmolenstr. 13, Aaigem om 11u. Inl.: H. Van den Broeke, 0495/47.35.14. WOENSDAG 14 JANUARI BORNEM. Nieuwjaarsreceptie in taverne 't Zandhof, Barelstr. om 20u. Org.: VB Klein-Brabant. Inl.: L. Van Nieuwenhuysen, 0495/26.26.45. VRIJDAG 16 JANUARI LIER. Nieuwjaarsreceptie in De Lispenaar, Voetbalstr. om 20u. Inl.: F. Verzwyvel, 03/480.06.87. BEERSE. Nieuwjaarsreceptie met F. Dewinter in 't Tempelhof, Bisschopslaan om 20u. Inl.: D. Crols, 0498/50.79.80. ZATERDAG 17 JANUARI TEMSE. Nieuwjaarsreceptie met K. Van Overmeire in café De Sportvrienden om 19u. VILVOORDE. Nieuwjaarsreceptie in zaal Uilenspiegel, Heyvaertstr. om 19.30u. Org.: VB regio Vilvoorde. Inl.: Regiosecr., 02/253.38.27. LEUVEN. Nieuwjaarsreceptie in Salons Georges, Hogeschoolplein om 20u. Org.: VB Regio Leuven. Inl.: Regiosecr., 016/20.43.01 WEVELGEM. Nieuwjaarsreceptie met F. Vanhecke in café-feestzaal Ter Wijngaard, Kastanjestr. 7 om 20u. Org.: Regio Kortrijk. Inl.: G. Barbary, 0475/42.19.29. ZATERDAG 24 JANUARI MERCHTEM. Nieuwjaarsreceptie met P. Claeys in de Gemeentelijke feestzaal van Brussegem, Gemeenteplein om 19.30u. Org.: Regio Halle. Inl.: E. Longeval, 02/582.91.75. ZONDAG 25 JANUARI GERAARDSBERGEN. Nieuwjaarsreceptie met K. Van Overmeire in café Colorado (zaal Don Gilberto), Zijpstr. 1 (over de kerk), Nieuwenhoven van 11 tot 13u. Inl.: S. Borlau, 0475/35.07.05. DUDZELE. Regioreceptie met F. Vanhecke in zaal De Polder, Stokerij 2 (achter de kerk) om 11u. Org.: Regio Brugge. Inl.: Regiosecr., 050/39.72.81. NINOVE. Nieuwjaarsreceptie met B. Valkeniers en E. Tack in café Het Leeuwenhol, Stationsplein 69 om 14u. Inl.: P. Schietecat, 0477/35.11.13.

AANKONDIGINGEN VOOR HET JANUARINUMMER DIENEN VIA UW REGIOSECRETARIAAT DOORGEGEVEN TE WORDEN VÓÓR 11 DEC. 2008

VLAAMS BELANG 12/2008 ❖ 31

Nieuw bij Uitgeverij Egmont

HIER KOMT HET OUD SINT-JORISGILD 30 jaar Nationalistische Studentenvereniging (NSV) door Wim Van Dijck d 2006) deell 2 (1991 (1991-2006) 272 blz.

12,50 euro In het langverwachte tweede deel van ‘Hier komt het oud Sint-Jorisgild schildert Wim Van Dijck een kroniek van de Nationalistische Studentenvereniging van 1991 tot en met 2006. Vlaams volksvertegenwoordiger Van Dijck was praeses van de NSV-Leuven tijdens het academiejaar 1991-1992.

Bestellen bij Uitgeverij Egmont Madouplein 8 bus 2 1210 Brussel 0472/603.552

[email protected] Bezoek onze webstek:

www.uitgeverijegmont.be