» K KLI { } nummer 2
2014
5 2 JAAR
Michael en Camila van der Staaij dierenvriend in de Tweede Kamer
KLIK » | SGP-jongerenmagazine | www.sgpj.nl
8
Vliegende levensredder
12
Hey! COLOFON Klik » is het jeugdmagazine van SGP-jongeren. Klik » verschijnt drie keer per jaar en wordt gratis toegestuurd aan jongeren van 11 t/m 14 jaar. Voor 15-jarigen is het lidmaatschap van SGPjongeren € 5,00 per jaar. Ouderen kunnen voor € 10,een jaarabonnement nemen. E-mailadres Klik »:
[email protected] site: www.sgpj.nl Hoofdredacteur: Maarten Molenaar A.M. de Jongstraat 213 2985 TC Ridderkerk Redactiesecretaris: Hendrina van de Pol-Spanjer Beeldredactie: Albert van de Maat Redactie: Hendrina van de Pol Maarten Molenaar Gerdineke van Silfout Anne Vader Marijn Verschure Foto’s: Cover: Van de Staaij, Wikipedia 2,3: Albert van de Maat 4,5: Thomas Schlijper, Carin Verbruggen 6: 7: Wikipedia 8,9: Van de Staaij, Wikipedia 10,11: Albert van de Maat 12,13: ANWB 14: Van Beek Images 15: Albert van de Maat 16: Foto’s SGP-jongeren www.klik.spgj.nl Abonnementenadministratie: Partijbureau SGP Dinkel 7 3068 HB Rotterdam 010 720 07 80 www.sgpj.nl Vormgeving en drukwerk: Drukkerij Verloop www.verloop.nl
2
K
LIK bestaat dit jaar 25 jaar! Hij was er dus lang voordat jij werd geboren. Een hele leeftijd dus! Daarom willen we die verjaardag samen met jullie vieren. Hoe we dat gaan doen? Kijk snel op pagina 15. Herinner je trouwens nog het interview met Kees en Marlies van der Staaij in de afgelopen nummers? In dit nummer hebben we hun kinderen Michael en Camila geïnterviewd. Zouden ze alleen de politiek maar leuk vinden? Zeker niet! Ze zouden zo bij jou in de klas kunnen zitten. Het is bijna zomervakantie. Misschien ga je gezellig op vakantie met je ouders, ga je mee met een gave reis of ga je lekker chillen aan het strand. Toch zijn er kinderen die dat niet willen, omdat ze grote blauwe plekken op benen hebben. Of omdat ze zichzelf lelijk vinden of dat altijd van hun moeder horen. Lees maar eens pagina 6. Voor over een paar weken een fijne vakantie en bedenk maar hoe bevoorrecht je bent!
Maarten Molenaar
In het licht Fundamentalisten
H
et klinkt een beetje vies. Negatief ook. Als iemand het over fundamentalisten heeft, denk je vast al snel aan moslims met lange baarden, machinegeweren en bomgordels. Maar vergis je niet. ‘Fundamentalist’ betekent niet hetzelfde als ‘terrorist’. Je hoort er het woord ‘fundament’ in. Een fundamentalist is dus eigenlijk iemand die bouwt op een fundering. Iemand die een vaste grond heeft in zijn leven. Misschien ken je ze wel. Mensen die op de Heere bouwen. Mensen voor wie Jezus het enige Fundament is, zonder Wie ze niet kunnen leven. Dát is echt fundamentalisme. Geen bomgordels of ‘Allah is groot’, maar jezelf altijd afhankelijk weten van de Heere en Zijn genade. Ben jij een fundamentalist?
Marijn Verschuure
Losers
Redacteuren pagina
30
miljard dollar kost het WK-feest. En hoewel het nog in volle gang is, zijn de ‘winners’ en ‘losers’ al bekend. Daar komt-ie, de losers zijn: sloppenwijkbewoners die met hulp van tanks en pantservoertuigen uit de weg zijn geruimd of ‘gewoon’ gedood om stadions te kunnen bouwen, vierduizend straatkinderen die plotseling zijn verdwenen, 200.000 mensen die hun huis zijn uitgezet, 250.000 kinderen die seksueel uitgebuit worden, juist door voetbalfans. En de winnaars? De FIFA, nationale elftallen, regering in Brazilië, supporters in het stadion, kijkers over de hele wereld. Is dat nou een feest waard?
Het ‘Ampelmannetje’
K
en je het ‘Ampelmannetje’ uit Duitsland? Hét verkeerslichtpoppetje op het stoplicht. Elke dag zorgt hij dat iedereen veilig over kan steken. Het is een drukke baan, alleen voor mannetjes. Dat kan niet, dacht de Sociaal Democratische Partij. Het ‘Ampelmannetje’ moet assistentie krijgen van een vriendinnetje, het ‘Ampelvrouwtje’. Wat de partij eigenlijk wil bereiken is gelijkheid van man en vrouw. Niks mis mee, maar gaat het niet een beetje te ver om sommige ‘Ampelmannetjes’ op het stoplicht te laten veranderen in ‘Ampelvrouwtjes’?
Anne Vader
Pinksteren
H
et nieuws gaat altijd door. Ook op Pinksteren. Zomaar een greep: ‘Boko Haram ontvoert 20 vrouwen’ ‘Traangas bij staking in Sao Paulo’, ‘Aanslag op pelgrims in Pakistan’ ‘Twee agenten gedood in pizzeria’ ‘Dubbele aanslag op Koerden in Irak’. In twee dagen tijd zoveel verschrikkelijk nieuws. En dat op Pinksteren. De dag van de uitstorting van de Heilige Geest. Als die Geest in ons hart zou komen wonen en in de harten van al mensen uit de krantenkoppen, dan zou het nieuws heel wat mooier zijn!
Maarten Molenaar
Stamboom van de kerk
P
as zag ik een plaatje. Ik moest direct denken aan een stamboom uit een biologieboek. Zo één die laat zien dat alles van elkaar afstamt. Maar dat was het niet. Het was een soort stamboom van alle kerkverbanden en kerkgenootschappen. Raar eigenlijk: één God, één Bijbel en zoveel soorten van kerken…
Albert van de Maat
Hendrina van de Pol
Oom agent is wat lui
P
olitieagenten zonder conditie… Ja, echt! 3500 agenten zakken voor de conditietest en 9300 agenten komen niet eens opdagen. Die zullen er dus waarschijnlijk nog slechter aan toe zijn dan hun 3500 gezakte collega’s. Voor de test moeten agenten een afstand rennend afleggen alsof ze een crimineel achtervolgen. En daarvoor zakken dus zoveel agenten, of erger nog, ze blijven liever op hun bed liggen! Weet je waar ik zo benieuwd naar ben? Of er ook een bonnen-schrijf-test bestaat en zo ja, hoeveel agenten daarvoor zakken of niet komen opdagen.
Gerdineke van Silfhout
Tweehonderd vaders
R
uim tweehonderd mannen in Turkije. Mannen met een vrouw, kinderen. Mannen die jouw vader geweest zouden kunnen zijn. Die hard moesten werken om voor hun gezin te zorgen. Ze zijn er niet meer. In de mijn waar ze werkten brak brand uit. Ze zaten opgesloten en konden geen kant meer op. En jouw vader, als je die hebt? Die zit misschien wel achter zijn bureau, of hij loopt op de bouwplaats. Hij werkt ook hard om voor jou te zorgen. Maar gelukkig hoeft hij daar niet zijn leven voor te riskeren…
Marijn Verschuure Klik » 3
Marianne Thieme: dierenvriend in de Tweede Kamer Ze studeerde in Rotterdam en Parijs, is getrouwd met een biologische akkerbouwer en ze houdt van dieren. Al 11 jaar is ze lijsttrekker van één van de kleinste politieke partijen van Nederland. KLIK praatte met Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren. Over dieren natuurlijk, maar ook over boeren - en over de SGP… Marijn Verschuure
H
et is dinsdag. Debatdag in de Tweede Kamer. Voor ik het gebouw binnenstap sta ik al oog in oog met Elbert Dijkgraaf, die even een sigaretje draait (weten we dat ook weer). Minister Plasterk loopt op een drafje naar z’n dienstauto om zijn overjas op te halen en Dion Graus van de PVV maakt een praatje met een medewerker. En ik? Ik word opgehaald door een persvoorlichter van de Partij voor de Dieren, die me de weg wijst naar het domein van mevrouw Thieme.
Bos, heide en megastallen Thieme groeit op tussen de bossen en de heide. “Maar ik zag ook veel megastallen om me heen. Mijn ouders leerden me al heel vroeg dat je respectvol moet omgaan met je leefomgeving. Dat je niet zomaar rommel op de grond neerkwakt bijvoorbeeld, maar ook dat je goed voor dieren moet zorgen.” Al snel belandt Thieme in de wereld van dierenbescherming. Ze werkt bij de stichting Bont voor Dieren. “Dat is een stichting die kleding van bont wreed vindt en dus ook tegen de productie van bont is”. Daarna wordt ze directeur bij Wakker Dier (die ken je vast wel van de reclame tegen plofkip). “En dan moet je ook weleens naar de Tweede Kamer om te vragen of de partijen iets willen doen voor dieren”, vertelt Thieme. “Maar 4
toen merkten we dat de Kamerleden dan wel heel beleefd luisterden, maar andere dingen veel belangrijker vonden”. Daarom besluit ze, samen met andere dierenvrienden, de Partij voor de Dieren op te richten.
Niet meer maar eerlijker Maar waarom zijn dieren nu zo belangrijk voor Thieme en haar partij? Dieren zijn toch geen mensen? Ze legt uit: “We moeten met respect omgaan
met alle levende wezens. Ook dieren moeten gewoon in vrijheid kunnen leven, zoals ze gemaakt zijn. We vinden helemaal niet dat dieren mensenrechten moeten krijgen, maar eigen rechten. Dieren moeten in vrijheid kunnen leven zonder stress en pijn veroorzaakt door mensen. Dieren zijn onderdeel van de schepping en daar moet je niet achteloos mee omgaan. En dat geldt niet alleen voor dieren. Mensen denken vaak: ‘Weet je wat, we moeten nóg meer consumeren, nóg meer luxe en dan worden we allemaal gelukkiger!’ Maar hoe meer wij willen hebben, hoe moeilijker de aarde het krijgt. We kunnen zo gewoon niet doorgaan! We moeten niet steeds méér willen, maar we moeten alles zo eerlijk mogelijk verdelen.”
Kippen in kooitjes Wat vindt Thieme het mooiste wat de Partij voor de Dieren heeft bereikt? “Dat ook andere partijen gaan nadenken over dierenwelzijn en natuur. Er is nu bijvoorbeeld een verbod op legbatterijen, want we willen niet dat een kip in een klein kooitje moet leven. Nu zijn er weer mensen die dan een beetje zand in zo’n kooitje strooien en er een stokje in hangen waarop de kip kan zitten. Een ‘verrijkte kooi’ noemen ze dat dan. Maar het kooitje is nog steeds klein. We hebben het nu voor elkaar gekregen dat daar ook een verbod op komt. En er komt ook geld om te onderzoeken wat we kunnen eten in plaats van vlees en vis. Arme landen gebruiken heel veel landbouwgrond voor veevoer. Die grond is eigenlijk nodig om voedsel voor de bevolking te verbouwen. Er sterven daar mensen voor ónze lekkere trek! Vlees eten zorgt dus voor heel veel onrecht in de wereld.”
Partij tegen de boeren Wat doet de SGP eigenlijk voor dierenwelzijn? Dat valt tegen, vindt Thieme. “De SGP is vóór bont, megastallen en hobbyjacht. Eigenlijk zou de SGP als christelijke partij voorop moeten lopen als het gaat om dierenwelzijn, maar dat doen ze niet.” Zou dat misschien komen doordat behoorlijk wat boeren en vissers SGP stemmen? Die vinden hun inkomsten vast belangrijker dan dierenwelzijn, en de SGP komt nu eenmaal voor hen op. “Dat zou best kunnen”, zegt Thieme. “Eigenlijk zou er eens een discussie moeten komen over wat nou eigenlijk het belangrijkste is: duurzaamheid of geld verdienen. Binnen de SGP houden ze wel van stevige discussies, dus dat kan best. En wij zijn echt geen partij tegen de boeren. We willen juist dat boeren in Nederland kunnen blijven, maar dat kan alleen als ze oog hebben voor hun dieren en het milieu!”
€/ Hoe zit dat nou eigenlijk met de SGP? Is geld verdienen nu echt belangrijker dan duurzaamheid? Kamerlid Elbert Dijkgraaf legt uit: “Voor niets gaat de zon op. Stel, je voert extra regels in voor het telen van bloemkolen. Daardoor kost een veld bloemkolen de boer 2000 in plaats van 1000 euro. Dat kan de boer alleen maar doen als jij twee keer zoveel voor je bloemkolen betaalt. Dat doe je niet zomaar. Dus wat gebeurt er? Mevrouw Thieme voert die regels toch in. De boer kan geen bloemkolen meer verbouwen en supermarkten halen de bloemkolen dan maar uit het buitenland. Dat helpt natuurlijk niet. De SGP maakt wel werk van minder milieuvervuiling en meer dierenwelzijn, maar dan zo dat boeren en vissers wél hun geld krijgen!”
Wat Thieme de lezers van KLIK mee wil geven? “Probeer respectvol om te gaan met je leefomgeving. Laat mededogen en duurzaamheid leidend zijn in je leven, dan kun je het verschil maken! O ja, en we zijn het op één punt wél met de SGP eens: wij hebben het ook niet zo op Europa!”
Klik » 5
Standpuntig
K
Een SGPstandpunt over een onderwerp met de letter K
kindermishandeling ‘Ik heb één vader, maar eigenlijk zijn het er twee. De één helpt mij bij mijn huiswerk, vraagt hoe het was op school en speelt ’s avonds een spelletje mee. De andere vader schreeuwt, slaat en drinkt teveel. Ik snap het niet. De handen die me een knu ffel geven, maar me ook slaan: ze horen bij dezel fde vader. Als ik thuiskom, weet ik niet welke vader op me wacht. Is het de lieve vader die vraagt hoe het was op school? Of toch die andere die me slaat en tegen me schreeuwt?’ Hendrina van de Pol
D
it zegt Nienke over haar vader. Veertien jaar is ze als ze wordt geslagen en verwaarloosd. Haar ouders willen het liefst dat ze elke dag netjes huiswerk maakt, zodat ze het vwo kan afmaken. Ook moet ze piano spelen, omdat haar ouders dat willen. Maar Nienke houdt helemaal niet van piano spelen, ze gaat liever leuke dingen doen met vriendinnen en ze wil later gewoon juffrouw worden. Dát is een teleurstelling voor de ouders van Nienke! ‘Juffrouw? Terwijl je zo goed kunt leren en later zo veel geld kunt verdienen? En waarom speel je geen piano?’ Steeds vaker krijgen Nienke en haar vader ruzie. Steeds vaker gaat het mis. Als Nienke geen piano speelt of huiswerk maakt, wordt ze geslagen. Soms is het zo erg dat Nienke’s plekje in de klas leeg blijft… Nienkes verhaal is één van de vele verhalen over mishandeling. Nienke woont nu gelukkig in een veilige omgeving. Maar
6
weet je dat er nog steeds heel veel kinderen mishandeld en/of verwaarloosd worden? De SGP wil dat kinderen zich veilig voelen in het gezin. Daarom vinden zij dat de overheid moet ingrijpen als de veiligheid van kinderen in gevaar komt. Trouwens... over veiligheid gesproken, voel jij je altijd veilig? Nienke heeft een tip voor als je je niet veilig voelt. Bel de kindertelefoon! Zij zijn er altijd voor jou om naar je verhaal te luisteren. Ook kan de kindertelefoon je tips geven wat je moet doen.
Wist je dat? In Nederland sterft elke week een kind aan de gevolgen van kindermishandeling; Elk jaar worden er 119.000 kinderen mishandeld. Dat zijn één of twee kinderen per klas. Als je thuis of op school problemen hebt, kun je altijd je verhaal kwijt bij de Kindertelefoon. Het nummer is: 0800-0432 en bellen is gratis.
Pieter van Vollenhoven: veilig, veiliger, veiligst Als je de naam Willem-Alexander hoort, denk je aan? Precies, aan water of watermanagement. Hoor je de naam Laurentien, dan denk je meteen aan lezen en geletterdheid. Hoor je de naam Pieter van Vollenhoven… Dan denk je waarschijnlijk direct aan veiligheid. Gerdineke van Silfhout
W
ant als er iemand is die het thema veiligheid op de agenda heeft gezet, dan is het Pieter van Vollenhoven, de man van prinses Margriet, wel. Hij kreeg er op de SGP-Jongerendag zelfs de Oranje Boven-prijs voor! Misschien was jij er ook wel op de Jongerendag. Dan heb je vast de videoboodschap wel gezien.
Dikke rapporten Maar wat doet Pieter van Vollenhoven dan precies? Tot 2011 was hij de voorzitter van de Onderzoeksraad voor Veiligheid. Dat is een raad die onderzoek doet naar ernstige gebeurtenissen. De raad maakt een dik rapport, zodat de overheid, de hulpdiensten en allerlei andere partijen ervan kunnen leren.
Brand, crashes en rampen Zo onderzocht de raad bijvoorbeeld de
vliegtuigcrash bij Schiphol. En de enorme brand bij Chemie-Pack in Moerdijk, de vuurwerkramp in Enschede en de nieuwjaarsbrand in Volendam. En hoe de brand in het cellencomplex op Schiphol in 2005 nou eigenlijk was ontstaan. Er kwamen elf mensen bij om. Ook toen maakte de veiligheidsraad een dik rapport, allemaal onder leiding van Pieter van Vollenhoven. Weet je wat er in het rapport stond? Dat alles wat maar fout kon gaan, ook echt fout ging. De gevolgen waren groot. Minister Donner van Justitie en minister Dekker van VROM traden af. Zo belangrijk zijn de rapporten van de Veiligheidsraad dus.
ongelukken zwaar gewond waren geraakt. Dat liet hem niet meer los. Pieter van Vollenhoven zette zich in voor een Veiligheidsraad, en die kwam er dus in 2005. Ik vind dat hij de Oranje Boven-prijs dubbel en dwars heeft verdiend. Jij ook?
Een verdiende prijs Weet jij waarom Pieter van Vollenhoven zich zo inzet voor veiligheid? Natuurlijk, het is een belangrijk thema. Maar wat hem vooral aanzette waren zijn ontmoetingen met gehandicapte sporters in de jaren tachtig. Allemaal mensen die bij verkeers-
Klik » 7
‘ We stammen af van de Indianen, dat kun je toch wel zien’
Ze wonen al jaren in Nederland. Toch zie je in één oogopslag dat ze niet in Nederland geboren zijn. Hun vader is een bekende Nederlandse politicus en toch vinden ze politiek in Nederland maar saai. De natuur in Nederland vinden ze mooi, maar in hun geboorteland nog mooier. We hebben het over Michael en Camila van der Staaij.
J
awel, na eerst hun vader Kees van der Staaij en hun moeder Marlies is het nu de beurt aan de kinderen. Het is het eerste interview ooit wat ze geven. Heel spannend natuurlijk. Michael is met zijn dertien jaar de oudste van de twee. Hij zit in de burgklas van het Driestar College in Gouda. Elke dag zit hij minstens één uur in de bus. Hij moet elke dag zo vroeg weg, dat hij zijn vader soms pas vlak voordat hij naar bed gaat. Camila is elf jaar en zit in groep 7 op een basisschool in Benthuizen. Dat is nog geen twee minuten fietsen! Voor schooltijd maakt ze samen met haar vader het huiswerk voor die dag, waarna ze samen naar school gaan. Dat is dan vaak wel het enige moment dat ze elkaar kunnen zien.
Colombia
Michael en Camila komen oorspronkelijk uit Colombia. Als ze twee maanden oud zijn worden ze geadopteerd. Eerst Michael en twee jaar later Camila. Een aantal jaar geleden zijn ze op vakantie geweest in Colombia. Hun thuisland! Camila: ‘Colombia is echt veel mooier dan Nederland. Je hebt er bergen, heuvels, de jungle, strand…' Michael: ‘…je hebt er krokodillen, mo8
Maarten Molenaar erassen, bananenbomen, cocaïneplanten en het is een heel vrolijk land. Het is het tweede vrolijkste land ter wereld.’ Dat laatste klopt zeker ook voor Michael en Camila. Ze hebben een heel vrolijke en vriendelijke oogopslag en met name Camila ratelt aan één stuk door. ‘We stammen af van de Indianen, dat kun je ook aan ons zien.’ ‘Maar een heel klein gedeelte van Colombia is Indiaans’, vult Michael aan. ‘De meeste mensen zijn mestiezen, er zijn veel blanken en ook nog zwarte mensen’.
Arm en rijk
‘In Colombia leven heel erg rijke mensen, maar ook heel arme mensen’, vertelt Michael. ‘Die rijke mensen zijn vaak de baas.
Er is ook vaak oorlog.’ Die oorlog wordt gevoerd door het leger van Colombia, door paramilitairen (militairen die niet bij het nationale leger horen) en door de guerrillatroepen (kleine groepjes gewapende mannen die stiekem te werk gaan). Daardoor is Colombia een gevaarlijk land. Het is al een paar keer gebeurd dat er buitenlanders ontvoerd zijn! ‘Ik lees ook veel boeken over Colombia’, zegt Camila. ‘Vlucht naar El Pozón, De ogen van de Condor en de boeken van het straatmeisje Rosa. Dat zijn ook heel spannende boeken die over de oorlog in Colombia gaan.’
Hoe vinden jullie het dat jullie vader zo bekend is? Camila: ‘Ik weet dat zijn werk heel belangrijk is, maar ik vind het eigenlijk heel gewoon.’ Michaël: ‘Soms is het ook wel een beetje vervelend…’ Camila: ‘…want als we dan op vakantie zijn, dan worden we nog herkend. We waren een keer in Oudorp en toen zag een mevrouw ons bij de kassa en toen zei ze tegen papa: ‘U doet het goed hoor’. Dat is leuk, maar soms ook vervelend’.
Willen jullie zelf ook in de politiek?
Michael: ‘Nee, helemaal niet. Politiek is saai. Ik vind iets biologisch veel leuker. Iets met slangen bijvoorbeeld.’ Hij weet
er alles van. ‘Het gif van slangen wordt gebruikt voor medicijnen voor bijvoorbeeld hartproblemen of voor morfine. Daar gebruiken ze natuurlijk hele kleine beetjes van, want anders is het gevaarlijk.’ Camila: ‘Ik wil ook niet in de politiek. Soms dacht ik: ik word burgemeester, of ik ga bij de marechaussee. Maar dat vind ik niet spannend genoeg. Ik wil echt een heel spannend beroep.’
Is er weleens een idee van jullie in de Tweede Kamer behandeld?
Allebei moeten ze hard lachen. ‘Nee hoor, dat is nog nooit gebeurd. Dat hoeft ook niet hoor.’ ‘Maar…’, zegt Camila, en ze kijkt trots naar haar moeder, ‘…een idee van mama wel. Dat ging toen over christenvervolging en dat heeft papa in een vergadering behandeld.’ Het interview is voorbij. En dat is maar goed ook, want meneer Van der Staaij komt thuis. Hij is veel vroeger dan normaal, dus heeft hij extra tijd voor Michaël en Camila. Hun vader, die ze met iedereen moeten delen, is er nu even alleen voor hen!
Klik » 9
Hoofdredacteur KLIK schrijft spannend boek Hij komt uit Afghanistan, maar is een echte Nederlander. Eigenlijk heet hij Mezwar, maar hij noemt zichzelf Mees. Hij is dikke vrienden met Jelmer, maar misschien ziet hij zijn Nederlandse vriend binnenkort nooit meer… Het is namelijk maar de vraag of Mees wel in Nederland mag blijven wonen.
O
nze hoofdredacteur Maarten Molenaar schrijft niet alleen voor KLIK, maar hij heeft nu ook een boek geschreven! ‘Mag Mees blijven?’ gaat over een jongen die misschien terug moet naar zijn geboorteland, terwijl hij al heel lang in Nederland woont. Hij heeft een Nederlandse vriend, zit op een Nederlandse voetbalclub, spreekt de Nederlandse taal, eet graag een Hollandse maaltijd en woont vlakbij het Noordzeestrand. Maar waarschijnlijk is dat binnenkort allemaal voorbij…
Anne Vader
kan dat en terug naar Afghanistan? Hoe Moeten ze echt over zeven wek ben heb ze En t de taal zelfs bijna niet. dan? Hij kent niemand. Hij ken t zijn me er emaal geen vrienden. Wat zal geen familie. Hij heeft daar hel vader gebeuren? Mees voelt zich wanhopig. Niet meer naar Jelmer. Niet meer naar de zee. Niet meer met de lego spelen. Niet meer naar school. Niet meer samen stoeien.
Niet meer fietsen. ft hij daar niet naar Afghanistan? Wat hee Mees is radeloos. Hij kan toch te zoeken? minister angrijk nieuws aan Mees: “De Op een dag vertelt Jelmer bel bij jullie ag praten met de mensen die komt naar Katwijk! Hij wil gra nsen nen. Misschien mogen er me in het asielzoekerscentrum wo ister min de et uurlijk bij zijn. En hij mo blijven!” Daar moet Mees nat met en Sam niet naar Afghanistan moet. spreken om te vragen of hij Zou het lukken? Jelmer bedenkt hij een plan. op es en Jelmer met hun vaders Een paar weken later gaan Me ister min de Haag. Misschien kan hij bezoek bij een Kamerlid in Den ven familie in Nederland willen blij overtuigen dat Mees en zijn en es Me n eve bel Tweede Kamer wonen. In het gebouw van de nder: nne spa eds tussen wordt het ste Jelmer weer van alles. Onder mag Mees blijven of niet?
10
Dat mag je zelf lezen in het boek!
Hoe kom je eigenlijk op het idee om een boek te gaan schrijven? We vragen het aan Maarten. “Ik vind het heel leuk om verhalen te vertellen en te schrijven”, zegt Maarten. “Ik schreef al boeken toen ik jong was. Samen met een vriend speelde ik dat we een soort uitgeverijtje hadden en een tijdschrift maakten. Ik heb al een paar boeken geschreven, maar dit boek is het eerste wat ook echt uitgegeven wordt.”
Je schrijft over een Afghaanse jongen die misschien weg moet uit Nederland… Waarom een verhaal daarover? “Een paar jaar geleden zag ik een filmpje over minister Leers die naar het asielzoekerscentrum in Katwijk ging. Heel veel mensen, ook kinderen, gingen naar de minister en vroegen of ze in Nederland mochten blijven. Omdat hun land gevaarlijk is of omdat ze geen familie meer hebben in het land waar ze vandaan kwamen. Ik vond dat heel triest om te zien.”
Is dat moeilijk, een boek schrijven? “Soms is het wel ingewikkeld. Je moet bijvoorbeeld veel gesprekjes in het verhaal gebruiken, de zinnen mogen niet te lang zijn en je moet alles vanuit de hoofdpersoon schrijven. Ook is het belangrijk dat je goed nadenkt voor wie je schrijft. Kinderen die in de tweede klas zitten, lezen hele andere boeken dan kinderen uit groep 5.”
Hoe lang ben je er wel niet mee bezig geweest om dat boek te schrijven? “Wel twee jaar! Dat komt natuurlijk ook omdat dit mijn eerste boek is wat uitgegeven wordt. En soms had ik het zo
druk, dat ik er niet aan kon werken. Na ongeveer een jaar heb ik het opgestuurd naar de uitgeverij. Daar heeft een redacteur het verhaal gelezen. Zij vond het een goed verhaal, maar er zaten nog een aantal fouten in. Ik had bijvoorbeeld geschreven dat Mees om 3 uur naar Jelmer ging. Een stukje verderop stond: ‘Na ongeveer een uur gaan ze eten’. Dat kan natuurlijk niet, want niemand gaat om 4 uur al eten.”
De kinderen uit je klas hebben het boek vast ook gelezen. Wat vinden zij ervan? “Ze zeggen dat ze het verhaal in één adem hebben uitlezen. Ik geef les aan groep 8 en de juf van groep 7 leest het nu voor aan haar klas. Die kinderen zeggen telkens dat ze het erg leuk vinden. Dat is maar goed ook, want volgend jaar word ik hun meester…”
En toen je al die foutjes had verbeterd was je boek klaar?
Wanneer kunnen we je volgende boek verwachten?
“Nee, nog niet. Daarna heb ik het verhaal weer opgestuurd en toen moest de redacteur het nóg een keer lezen. Ondertussen heeft ze ook de tekenaar aan het werk gezet om de voorkant en een paar tekeningen voor in het boek te maken. Daarna heb ik het verhaal wéér verbeterd en toen was het eindelijk klaar. Op 2 mei kreeg ik een grote doos met boeken en daarna gingen ze naar de winkels.”
“Ik hoop dat een volgend verhaal weer uitgegeven wordt. En als dat zo is, kan ik je verklappen: dat wordt een heel spannend boek!”
Klik » 11
Vliegende levensr edder De rode auto is het laatste wat Joep ziet. Een dreun en hij ligt stil op het asfalt, bloed stroomt uit zijn hoofd. Omstanders gillen, auto’s stoppen en iemand belt 112. Albert van de Maat
12
Eurocopter EC-135
Bemanning: 1 piloot Capaciteit: 3 passagiers Lengte: 12,16 m Hoogte: 3,62 m Max. takeoff gewicht: 2.835 kg Motoren: 2× Turboméca Arrius 2B turboshafts, 235 kW (583 pk) elk, of 2× Pratt & Whitney 206B turboshafts Max. snelheid: 259 km/h Max. vlieghoogte: 3.045 m Actieradius: 595 km
A
ls de telefoniste van de alarmcentrale hoort dat een jongen is aangereden en dat hij ernstig gewond is, aarzelt ze geen moment. Ze regelt direct dat de traumahelikopter in actie komt. Binnen twee minuten is de helikopter in de lucht op weg naar het ongeluk. In heli zitten een verpleegkundige, een speciale dokter en de piloot. Het team is speciaal opgeleid om onder moeilijke omstandigheden snel hulp te kunnen bieden. Zo kan het heliteam niet alleen overdag vliegen, maar ook ’s nachts. De bemanning gebruikt dan speciale nachtkijkers die op hun helm vastzitten!
Er zijn 27 piloten, zes helikopters en vier helikopterstandplaatsen De standplaatsen/traumacentra bevinden zich in Amsterdam, Den Haag, Nijmegen en Rotterdam Vanuit de vier standplaatsen kunnen de helikopters in twintig minuten heel Nederland bereiken Een traumahelikopter is altijd verbonden met een traumacentrum
Razendsnel In de helikopter bereidt de bemanning zich voor op het ongeluk. De piloot krijgt van de alarmcentrale te horen waar het ongeluk is zodat hij precies weet waar hij zijn moet. Een helikopter heeft geen last van files, stoplichten en is daarom razendsnel. Met een snelheid van 240 km per uur vliegt hij niet lang daarna boven de plek van het ongeluk. De piloot en de verpleegkundige kijken waar ze kunnen landen. Oh daar, links van de rotonde, op het grasveldje! Op de grond zorgt een politieagent ervoor dat de omstanders op minimaal 25 meter afstand van de landingsplek blijven. De heli zakt naar de grond, bladeren en papier vliegen overal in het rond. Al snel raakt de heli de grond en dan vliegt de deur open. De dokter en de verpleegkundige rennen met de apparatuur die ze nodig hebben snel naar Joep toe.
Speciale apparatuur De traumaheli heeft apparatuur bij zich die een ambulance niet heeft. Zo kan de dokter een gewonde onder narcose brengen (verdoven) en een speciaal buisje inbrengen zodat de gewonde goed kan blijven ademen. En dat is maar goed ook, want Joep is zo zwaar gewond dat hij dit hard nodig heeft om te overleven! Als de dokter vindt dat Joep kan worden vervoerd, leggen ze hem in een gewone ambulance die hem naar het ziekenhuis rijdt. Meestal gaat de gewonde met een gewone ambulance mee, zodat de traumahelikopter weer naar een volgend spoedgeval kan.
Redder in nood Er zijn mensen die vinden dat traumahelikopters overbodig zijn. Maar voor veel zware ongelukken in het verkeer of in een bedrijf (met machines) is deze levensredder vaak onmisbaar. Zonder deze knalgele helikopter zouden veel mensen er al niet meer zijn geweest. Net als Joep zijn deze mensen erg dankbaar voor het werk van de traumahelikopter! Klik » 13
Puzzelpagina
V
roeger had ik altijd puzzelboekjes met allerlei soorten puzzels. Zweedse puzzels, kruiswoordraadsels, doorlopers, woordzoekers of puzzels waarin je de verschillen moest zoeken. Meestal waren de woordzoekers snel gemaakt. Het was voor mij een sport om ze steeds sneller te maken. Inmiddels ben ik het aardig verleerd, denk ik. Of zou je dat nooit verleren? Ze blijven in ieder geval leuk, die woordzoekers. Het is dat ik hem zelf gemaakt heb, anders zou ik zo weer een wedstrijdje met mezelf doen. Succes met puzzelen. De woorden hebben te maken met de artikelen uit deze KLIK. Enne, eet een stuk taart als je de uitkomst hebt…
Maarten Molenaar
S
K
K
L
I
D
E
N
H
A
A
G
K
B
E
O
P
C
A
V
I
S
T
I
K
L
I
K
D
A
A
T
R
I
H
L
E
V
N
IJ
M
E
F
J
A
A
I
R
D
A
E
E
A
I
A
T
D
V
E
R
B
O
S
S
E
N
N
T
L
R
L
I
R
T
E
E
G
E
M
C
L
R
R
J
E
D
M
I
E
I
R
M
R
M
A
N
I
A
E
N
E
R
W
C
G
V
D
A
E
W
T
I
S
V
C
M
D
E
N
O
E
H
E
D
U
N
O
K
E
N
T
R
H
I
E
P
O
N
E
I
E
M
N
A
P
L
L
I
A
I
A
L
N
R
T
I
L
R
A
O
D
U
E
I
E
S
L
E
E
A
D
R
D
I
Z
H
E
P
M
T
S
K
F
T
L
N
L
E
A
E
G
A
E
K
R
L
E
E
T
D
O
E
E
D
N
L
I
K
A
L
D
I
A
G
E
U
E
A
O
R
N
K
E
O
M
L
I
J
J
E
O
O
S
R
N
G
N
K
T
S
E
E
F
M
I
S
H
A
N
D
E
L
I
N
G
AUTEUR BOSSEN CAMILIA DEN HAAG DIEREN DIERENVRIEND FEEST HEIDE KINDERTELEFOON 14
KLIK KLIKDAG LEDEN MEES MEGASTALLEN MENNO MICHAEL MINISTER MISHANDELING
ORANJE PESTEN PIETER PRIJS RIDDERZAAL SCHELDWOORDEN TRAUMAHELI VEILIG VEILIGHEID
Stuur de oplossing in en wie weet, win jij een prijs. De vorige keer hebben veel KLIKkers meegedaan. We kunnen maar aan drie actievelingen een prijs geven. Dat zijn: Arjan de Heer uit Waddinxveen, Elise Verwoert uit Kesteren en Elsbeth Gerritsen uit Nunspeet.
25 jaar KLIK en 5 jaar het KLIK-uitje… Dat gaan we vieren! Kom naar Den Haag en ontmoet… Meld je aan voor het jaarlijkse uitje naar Den Haag Gerdineke van Silfhout
I
nmiddels is het een traditie: het KLIK-uitje naar Den Haag. Dit jaar is het wel heel bijzonder: het is de vijfde KLIK-dag en de KLIK zelf bestaat ook nog eens 25 jaar. Dubbel feest dus! Daarom wordt dit KLIK-uitje een dag vol verrassingen. Welke dat zijn? Dat vertellen we natuurlijk niet! Maar vergeten zul je het niet snel! Zoals altijd bezoeken we natuurlijk met Menno de Bruyne de Eerste en de Tweede Kamer, het Binnenhof, de Ridderzaal en lopen we langs het paleis van de koning. Net als andere jaren. Wist je dat Menno precies de beveiligingscamera’s weet te hangen bij het torentje van Rutte?
Wanneer, waar en hoe? Het KLIK-uitje is op D.V. zaterdag 13 september. De rondleiding start om 10.00 uur en duurt tot 13.00 uur. Vervoer naar Den Haag moet je zelf regelen. Je ouder(s) of verzorger(s) mogen mee. Zij krijgen een alternatief programma in de binnenstad aangeboden.
Aanmelden Heb je er al zin in en ben jij tussen de tien en zestien jaar? Natuurlijk wil jij mee… Je mag ook een broer, zus, vriend of vriendin meenemen. Geef dat dan wel even aan ons door. Aanmelden kan door een mailtje te sturen naar
[email protected]. Zet daarin in elk geval je naam, e-mailadres en met hoeveel personen je komt.
Tot zaterdag 13 september in Den Haag!
Klik » 15
TabOETJE
Pestkop of meeloper? Je hebt nodig:
Pestkoppen; Meelopers en toek ijkers; Originele pesttru cs; Scheldwoorden (v oor het aanrichte
n van blijvende sc hade). Pest jij wel eens iemand? Of ben je meer een meelope toekijker? Hieron r en der lees je een st appenplan hoe je flink kunt pesten iemand . Lees ‘m door en bedenk dan welk jij al (wel eens) e stappen hebt genomen. Ik ho op dat je er nog ni begonnen bent of et aan dat je al heel snel aan stap 4 begint !
1 2 3 4
Zorg eerst dat je als pestkop een aantal meelopers en toekijkers verzame ld. Als je alleen be nt is het pesten lan zo leuk. Je moet na g niet tuurlijk wel ‘vriende vinden en om je ku n’ hebben die jou nnen lachen. stoer
Heb je ze zover ge kregen? Verzin dan pestgrappen. Soms de grappen die je zijn verzint misschien niet grappig meer je iemand pijn. Ma en doe ar ac h, wa t ka n jou het schelen. maar lol hebt, toch Zolang je ?
Wacht nu op het ge schikte moment om je slachtoffer te grazen te neme n. Leg bijvoorbeeld in de klas een scheetkussen op zij n of haar stoel. Ku n je lachen! Zorg er wel voor dat het sti ek em gebeurd, want nog de sigaar.. Sche anders ben je zelf ldwoorden, treitere n en bedreigen, da lekker hard aan! t komt ook
Dit is de laatste sta p, maar hopelijk éé n die je doet bese dat je nooit meer ffen iemand wilt peste n. Le es als pestkoppen het hele stappenpl an nog eens door en bespreek met all meelopers en toek e ijkers welke schade kunnen hebben. Ga je aangericht zou ook eens met elkaa r in gesprek, want eigenlijk wel hoe he weet jij t voelt om gepest te worden?
Hendrina van de Po l
