Nu met extra Ötztal special
Ötztal 1 Vallei
250 Drieduizenders
880 km Mountainbikepaden
1.300 km Wandelroutes
Het pend p o l k van t r a h
Tirol
• outdoor magazine
Ötztal special
Het kloppend hart van Tirol Met honderden kilometers aan wandel- en bikeroutes, zwemwater, bulderende watervallen en de laagst gemiddelde neerslag in Oostenrijk heeft het Ötztal veel te bieden voor de avontuurlijke vakantieganger. Het Ötztal is met een lengte van 65 kilometer het langste zijdal van het Inntal, dat op zijn beurt weer het hoofddal vormt van Tirol. Sautens, Ötz, Umhausen, Längenfeld en Sölden zijn de belangrijkste dorpen in de vallei, waarvan slechts zeven procent bewoond is. De rest bestaat uit bergen, almen, bossen en boerderijen. Het Ötztal wordt ingesloten door de Stubaier en Ötztaler Alpen, met de Gepatschferner als één na grootste gletsjer van Oostenrijk. Het aanbod aan activiteiten varieert van familie-uitjes tot
Algemene informatie Algemeen Het Verkeersbureau van Ötztal helpt je graag op weg. Voor al je vragen over activiteiten en accommodatie kun je terecht bij: Ötztal Tourismus A-6450 Sölden +43 (0)57200 www.oetztal.com Ernaartoe Auto: Vanaf Utrecht is het ongeveer 877 kilometer rijden naar Ötz, aan het begin van het dal. Trein: Dagelijks gaat er een nachttrein van Amsterdam naar München. ’s Ochtends kun je de aansluiting nemen naar Innsbruck, waar je overstapt op het boemeltje naar Ötztal Bahnhof. Vanaf dit station rijdt de postbus door het Ötztal naar je eindbestemming. Totale reistijd ongeveer vijftien uur. www.nshispeed.nl, www.treinreiswinkel.nl. Vliegtuig: Het dichtstbijzijnde vliegveld is Innsbruck. Daarnaast kun je ook vliegen op München.
extreme buitensportuitdagingen. Met zo veel mogelijkheden is het niet makkelijk een keus te maken. Daarom gingen we zelf op onderzoek uit. We begonnen met een wandeling over een oud mijnwerkerspad, gevolgd door een nieuw geopende panoramawandeling over een graat met overnachting in een berghut. Daarna trokken we de klimgordels aan voor een klettersteig en ten slotte stond er een mountainbiketoer op het programma. Tussen de activiteiten door genoten we van de wellness in de Aqua Dome, leerden we vuur maken in Ötzi Dorf en luierden we aan de oever van de Piburgersee. En steevast lieten we ons verwennen met eeuwenoude boerengerechten die vandaag de dag nog steeds in de traditionele keukens bereid worden. Want in het kloppend hart van Tirol laten actie en ontspanning zich goed met elkaar combineren.
Ötztal Card Een Ötztal Card biedt tijdens een verblijf in het dal vele voordelen. Zo kan er gratis gebruik gemaakt worden van kabelbanen, openbaar vervoer en wandelbussen. Maar je krijgt ook gratis toegang tot zwembaden en musea. Vanaf € 38 voor drie dagen.
Inhoud
4 Knappenweg
6 Timmelsjoch graatwandeling
10
Klettersteigen
14
Mountainbiken
Hoort bij Outdoor Magazine #1 2010
Realisatie Maruba B.V. Sports & Travel Publishers Winthontlaan 200 3526 KV Utrecht +31 (0)30-2891073 www.outdoormagazine.nl Tekst: Jillian Macdonald / Adventure4ever.com Fotografie: Frits Meyst / Adventure4ever.com
2
outdoor magazine special
Informatie
Vliegveld
Archeologische vindplaats
Klettersteig
Klimtuin
Museum
Paragliding startplaats
Rafting
Hut, bemand
Paragliding landingsplaats
Kajaken
Big 3
Outdoorparcours
Canyoning
Top Mountain Star
Hangbrug
Bootverhuur
Mountainbikeroute
Camping
Zwembad
Ötztal Trail (mtb)
Treinstation
Aqua Dome
Ötztal Trek (wandelen)
Timmelsjoch Hochalpenstraße
3
outdoor magazine
Ötztal special
• outdoor magazine
Berggids Franzl showt het uitzicht vanaf het Wetterkreuz, net voordat de wolken het zicht ontnemen.
Wandelen
De Knappenweg Wandelroute over eeuwenoude mijnwerkerspaden
Het is tropisch warm als we ’s ochtends onze gids Franzl bij het dalstation van de Acherkoglbahn in Ötz ontmoeten. De vroege start, die we met het zicht op onweer hadden willen maken, is in het water gevallen door een storing in de lift als gevolg van blikseminslag afgelopen nacht. En als de gondels eindelijk in beweging komen, beginnen de cumuluswolken al dreigende bloemkoolvormen aan te nemen. Het plan is om vandaag de Knappenweg, een wandelroute over eeuwenoude mijnwerkerspaden, te volgen. Een tocht van vijftien kilometer en 550 hoogtemeter die zo’n zes uur in beslag neemt. Franzl kijkt bezorgd naar de lucht. “We moeten over de graat naar het Wetterkreuz op 2572 meter. Als we daar door onweer overvallen worden zijn we toast. Laten we naar boven gaan, en als het weer te dreigend wordt, dalen we af.” Een goed besluit, want als we even later de zigzagpaadjes op weg naar het Wet04
outdoor magazine special
terkreuz volgen, zijn de grootste wolken door de wind verdreven. Na een uurtje klimmen staan we op de graat de diepte in te staren. We kijken uit over de kruising van het Ötztal en het groene Inntal. Moeder Natuur heeft hier extra haar best gedaan. De rivier trekt een kronkelend lint door de velden, waar de boeren aan het hooien zijn. Hier en daar zijn kleine dorpjes die willekeurig in het landschap verspreid lijken te liggen. Aan beide kanten van het dal klimmen bossen langs de hellingen omhoog. Hogerop domineren stenen en rotsen het landschap. En dat is de hoogte waar wij ons nu bevinden. Kleurige bloemen in het gras omzomen het pad langs de steile hellingen. “Dit is een plek waar ik graag met mijn vrouw kom”, vertelt Franzl. “We pakken dan de laatste lift omhoog met een picknickmand en een flesje wijn om de zon achter de bergen te zien zakken. Daarna dalen we door het donkere bos weer af naar
Ötz.” Ik kan het me helemaal voorstellen, maar vandaag moet ik het doen met mijn lunchpakketje uit het hotel. Verzadigd met broodjes en uitzichten trekken we verder de berg op. In het westen komen donkere wolken opzetten en tegen de tijd dat we op de Wetterkreuz staan, zitten we al in de wolken. Met de woorden “Helaas, we moeten terug” kondigt Franzl de aftocht aan. “Het wordt te gevaarlijk om nu verder te gaan.” Alsof de weergoden het met hem eens zijn, klinkt niet al te ver weg het eerste gerommel. We kiezen het hazenpad en staan sneller dan verwacht bij de Bielefelder Hütte, als de eerste grote druppels vallen. In de beschutting van de hut wachten we de bui af. De lucht wordt groen en overal om ons heen slaat de bliksem in. Ik ben blij dat we niet op die graat zitten! Dat wordt dus geen Knappenweg vandaag. Kostbare metalen Franzl vertelt wat we vandaag niet zullen zien: “350 jaar geleden hamerden hier honderden mijnwerkers op de rotsen om kostbare metalen zoals pyriet en koper te ontginnen. Vandaag zouden we naar het Wörgetal zijn gelopen, waar destijds een installatie stond om de erts te vermalen en te zeven, waarna het naar de hoogovens van Ambach werd gedragen. Op die plek in het Wörgetal is nu het Knappenmuseum gevestigd, waar voorwerpen en voorstellingen uit die tijd tentoongesteld staan.” Na een portie Kaiserschmarrn met appelmoes komt Hüttenwirt Werner Schöpf langs voor een praatje en een glaasje Schnaps. De Obstler is huisgebrand en verwarmt niet alleen mijn botten, maar ook Franzl’s hart. Franzl blijkt samen met vrienden een kleine boerendistilleerderij te hebben. “Voor de hobby maken we allerlei lekkere drankjes van het verse fruit dat uit het Ötztal komt. Je zou het nu niet zeggen, maar het Ötztal is de regio met de minste neerslag in Tirol. Daarom zie je veel fruitbomen hier. En van goed fruit maken wij goede Schnaps. Je moet straks maar even meelopen als we beneden zijn.” Terwijl de regen tegen de ramen striemt, vertel ik Franzl wat ons ‘Ötztal Discovery Plan’ is voor de komende dagen. De panoramaroute van Timmelsjoch met een overnachting in de Brunnenkogl Hütte. Daarna klettersteigen en mountainbiken. “Vergeet niet te relaxen bij het Piburgermeer. Dat is Oostenrijks hoogst gelegen zwemwater!”, vult Franzl aan.
Als berggids Franzl beneden in het dal is, stookt hij zijn eigen Schnaps.
Het Dorpje Ötz blijkt een mooi oud plaatsje te zijn met restaurants en bars tussen oude houten en stenen boerderijen. In zijn Schnapsbranderij ontkurkt Franzl zijn vloeibare goud. We proeven het hele assortiment: van appel tot peer en van Obstler tot anijs en kruidendrankjes. Franzl’s zelfgebrouwde medicijn tegen de regen heeft zijn waarde bewezen.
“Na een uurtje klimmen staan we op de graat de diepte in te staren.”
Ben je een echte berggeit? Dan ben je in de Ötztaler Alpen prima op je plek.
Info De Knappenweg rondwandeling heeft verschillende varianten en startplaatsen. Startplaats: Ötz. Met de Acherkoglbahn vanaf het dal op 820 m omhoog naar Hochötz op 2020 m. Bielefelder Hütte (2150 m); Wetterkreuz (2575 m); Wörgetal-Knappenhaus (2002 m); Obere Iss (1932 m); Balbachalm (1957 m); terug naar Hochötz.
Lengte: 15 km Hoogteverschil: 550 m Duur: 5-6 uur Moeilijkheidsgraad: Niet technisch, maar een goede conditie is gewenst. www.knappenweg.at
Het historische centrum van Ötz.
5
outdoor magazine
• outdoor magazine
Ötztal special
6
outdoor magazine special
Balanceren over de graat
Van het Timmelsjoch naar het Brunnenkogelhaus
7
outdoor magazine
• outdoor magazine
Ötztal special
De helderblauwe Wannekarsee vormt één van de mooiste uitzichten op de route.
Het is een vroege zondagochtend, maar toch is het druk in Sölden. De postbus komt zo langs en veel bergwandelaars staan bepakt en bezakt klaar voor een dagje avontuur ergens in het Ötztal. Ik trek mijn Ötztal Card en mag gratis de afgeladen bus in. Onderweg stapt de ene na de andere wandelaar uit, totdat we als laatste met zes anderen op het Timmelsjoch, de grens met Italië, uitstappen. Een eerste blik op de kaart geeft de contouren van een graat weer, maar er staat geen wandelroute op. Aloys, onze gids, vertelt: “Het zal nog wel even duren voordat de wandelkaarten aangepast zijn. De nieuwe route is nog maar net open.” Jammer dat de Gasthof op het Timmelsjoch nog niet open is, een bakkie koffie mit Kuchen was er goed ingegaan. De ochtendzon brandt warm in mijn nek als we de eerste hoogtemeters naar de Untere Wannekar klimmen. De grond is zompig door het water van een nabijgelegen bergmeertje. Al gauw krijgt de route een hoogalpien karakter. Mijn longen zuigen met man en macht verse lucht aan om de beenspieren van klimkracht te voorzien. De klim naar het Wannekarsattel is ingezet. Ik schop mijn neuzen in de sneeuw en langzaam maar zeker bereiken we het ruim 2900 meter hoge zadel. In de diepte ligt het door gletsjers uitgesleten keteldal,
8
outdoor magazine special
waardoor de Bundesstrasse omhoog meandert. De heldere lucht geeft een spectaculair bergpanorama prijs van de Stubaier tot de Ötztaler Alpen met vergezichten tot diep in Italië. De Wannekarsee schittert helderblauw tussen de granieten rotsformaties en vormt één van de mooiste uitzichten langs de graat, die zijn hoogste punt bereikt op de Wilden-Roete-Spitze (2916 m). Hoewel dit het hoogste punt is, zijn we nog niet uitgeklommen. De panoramaroute daalt een stukje af alvorens we verder stijgen naar het Gipfelkreuz van de Rotkogl. Het houten kruis en het Gipfelbuch werden hier door de lokale schuttersvereniging uit Sölden geplaatst. Ik vul het boek in en trek mijn lunchpakket tevoorschijn. Aloys besluit dat het tijd is voor een Gipfelschnapsl. “Bergheil”, roept hij erbij. Het sterke abrikozendistillaat giert door de aderen op weg naar mijn hoofd. Licht in mijn hoofd vervolg ik de weg naar het volgende hoogtepunt. Een kudde schapen blokkeert herkauwend de graat en laat zich met moeite van het mooie stekkie verdrijven. Onder luid protest gaan de schapen uiteindelijk mekkerend aan de kant. De Hintere Brunnenkogel over en dan staan we op de Vordere Brunnenkogel: huisberg van het Brunnenkogelhaus. Een hoop stenen markeert de berg, vanwaar we een fantastisch uitzicht krijgen over de nieuw opgebouwde hut. Achter het Brunnenkogelhaus liggen de dominante pieken van de Ötztaler Alpen.
Gezellige avond We vinden een plaatsje op het terras en ik bestel naast een grote Radler ook een Knödelsoep om de vier uur durende wandeling uit mijn benen te drijven. De zon is heet en ik droom lekker weg. Als de schaduwen langer worden, stap ik met nieuwe energie terug het pad op naar de Vordere Brunnenkogel, waar zojuist nog een groepje Duitsers arriveert in de avondzon. Het Ötztal ligt al in de schaduw, maar de toppen staan in de spotlights. Op het mooiste moment van de dag zien we de zon langzaam achter de bergen zakken. Door de ramen van de hut dringen gouden bundels licht de donkere ruimte binnen. De drukte van de dag is voorbij. Er zijn slechts tien mensen overgebleven die hier ook willen overnachten. Meer past er ook niet bij, want er zijn maar twaalf bedden. Dat is inclusief die voor huttenwaard Bruno Prantl, zijn vrouw en baby. De sfeer van een kleine hut zie je terug in het eten: Schweinebraten met een heerlijk romige saus. Ieder bord mooi opgemaakt. Heel wat anders dan in de grote berghutten waar productie wordt gedraaid. Bruno vertelt dat de hut in het verleden in verval was geraakt. In 2007 is de hut helemaal opnieuw opgebouwd. Na een gezellige avond duik ik mijn bed in. De volgende ochtend maken we een vroege afdaling naar de Windachalm, waar de huttentaxi klaarstaat om ons thuis te brengen.
“De Wannekarsee schittert helderblauw tussen de granieten rotsformaties en vormt één van de mooiste uitzichten langs de graat.”
De klim naar het Wannekarsattel wordt beloond met uitzichten op de Stubaier en Ötztaler Alpen.
Het smeltwater van de Ötztaler Alpen werkt zich door middel van prachtige watervallen een weg naar beneden.
Hoe mooi wil je het hebben? Het Brunnenkogelhaus staat op de top van de gelijknamige berg op 2738 meter.
Info Dag 1: Timmelsjoch - Brunnenkogelhaus Transport: Postbus (gratis met Ötztal Card) Duur: 4 uur Hoogteverschil: 344 m Moeilijkheidsgraad: Niet technisch, niet moeilijk, wel goede conditie gewenst. Gps-track: www.gpsies.com/map.do?fileId=rkhratnyeuhqgxpj
Wellness in de Aqua Dome
Dag 2: Brunnenkogelhaus - Gasthaus Ziegl, Windachalm Transport: Taxi 24 van tevoren bestellen bij de lokale VVV. Gratis met Ötztal Card (1x taxi per week per card) Duur: 2,5 uur Hoogteverschil: 750 m Moeilijkheidsgraad: Eenvoudig
De Aqua Dome in Längenfeld is een goede plek om tot rust te komen. Een eeuwenoude heetwaterbron vormt de basis van dit futuristisch vormgegeven wellness-centrum. Het 36 graden warme mineraalwater dat uit een diepte van 1800 meter uit de aarde wordt gepompt, is een betoverende ervaring. Vooral wanneer je ’s avonds in de schemering in het buitenbad ligt en de bergen worden omgeven door flarden mist. Door een variëteit aan warme baden, zowel binnen als buiten, sauna’s, een fitnesscenter, massages en allerlei wellness-behandelingen is dit een walhalla van rust. www.aqua-dome.at
9
outdoor magazine
• outdoor magazine
Ötztal special
Klettersteigen
De Stuibenfall Klettersteig Omhoog langs de hoogste waterval van Tirol Met een hoogte van 159 meter is de Stuibenwaterval de hoogste en tevens grootste waterval van Tirol. Jaarlijks bezoeken duizenden toeristen dit natuurspektakel, dat op zijn hoogtepunt met tweeduizend liter per seconde naar beneden raast. Maar in plaats van op een afstandje toe te kijken, kun je de wand waarover de waterval zich naar beneden stort ook via een klettersteig beklimmen.
10
outdoor magazine special
11
outdoor magazine
• outdoor magazine
Ötztal special
Berggids Alexander opent op de parkeerplaats van Umhausen Niederthai zijn kofferbak en haalt de helmen, klimgordels en karabiners tevoorschijn. Jong en oud passeert ons op het voetpad als wij ons gereed maken voor de spannende klim. Nieuwsgierig blikken ze naar onze klimgordels en naar de wand die voor ons ligt. De Stuibenwaterval is uit het zicht, maar niet buiten het gehoor. Een diep gerommel verstoort het getjilp van de vogels in het bos. Nadat we een ruisende beek zijn overgestoken, wandelen we via een pad door het bos omhoog totdat het doodloopt tegen een wand. Op ruim driehonderd meter onder de top beginnen we aan de klim. De route gaat loodrecht omhoog en binnen no-time kijk ik een diepe afgrond in. Het is maar goed dat ik geen last heb van hoogtevrees. Met mijn karabiners ingeklikt aan de staalkabel volg ik de via ferrata, zoals Italianen deze ‘ijzeren weg’ van staalkabels, pennen en treden noemen. Klettersteigroutes zijn er in verschillende moeilijkheidsgraden, variërend van A tot E. De Stuibenfall Klettersteig is grotendeels A/B met een stukje C. Perfect dus voor beginners. Dat wil niet zeggen dat je je niet hoeft in te spannen. Al gauw stroomt het zweet in straaltjes van mijn voorhoofd. Terwijl het zout in mijn ogen bijt, geniet ik van het uitzicht over het bos waar we zojuist bovenuit gestegen zijn. Klimpartner Nicol klimt met het gemak van een panter voor me uit. We schuifelen over een richeltje waar ik net met mijn tenen op pas. Bij elk bevestigingspunt van de kabel moeten we de karabiners omhangen. Eén karabiner blijft daarbij altijd aan de staalkabel bevestigd, terwijl de andere bij het volgende traject wordt ingehaakt. Zo kun je nooit naar beneden vallen. Als je je aan de regels houdt en geen hoogtevrees hebt, is dit een perfecte laagdrempelige uitdaging. Hoger en hoger We klimmen alsmaar verder langs de wand omhoog en winnen steeds meer hoogte. En dan komt hij in zicht, de schuimende witte waterval. Het vallende water creëert een verkwikkend koele nevel, die een laagje van minuscule waterdruppels op mijn armen achterlaat. Nu volgt het meest inspannende deel van de klim. Over stalen pennen en handvatten klimmen we rechtstandig omhoog. In de diepte zie ik mensen met grote ogen omhoog staren om onze vorderingen te volgen. Vanaf beneden zien onze activiteiten er nog spannender uit.
Klett steig eren
“Hangend aan de staalkabels zie ik de waterval tussen mijn benen door naar beneden storten.” Waar de Stuibenwaterval naar beneden klettert, gaat de klettersteig omhoog.
12
outdoor magazine special
Spannend? Dat zeker! Maar klettersteigen is altijd veilig, omdat je gezekerd bent aan een staalkabel.
Gids Alex klimt voor, zodat hij ons eventueel kan helpen op moeilijke stukken. Het is niet nodig. Nicol en ik komen zonder kleerscheuren boven. “Bergheil”, roep ik naar Tiroler gebruik, maar ik juich te vroeg. “We moeten de waterval nog oversteken”, roept Alex boven het gebulder uit. “Wat?”, vraag ik hem onnozel. “Zie je die kabels daar?” Ik knik bevestigend, maar het dringt nog niet helemaal door dat ik daar zo overheen moet. Hangend aan de staalkabels zie ik even later de waterval tussen mijn benen door naar beneden storten. Als ik voor me kijk, lijkt het water als een sneltrein op me af te komen. Nicol staat naast me op het ‘slappe touw’. Elke beweging van haar doet mij heen en weer schommelen. Misschien moet ik toch maar snel doorlopen voordat ik aan mijn klimgordel in de waterval kom te hangen. Met vaste grond onder mijn voeten klim ik de laatste meters naar de top. “Bergheil”, roept Alex, een high five aan de groet toevoegend. Dat hebben we goed gedaan!
Info Klettersteigroutes in Ötztal Stuibenfall Klettersteig Plaats: Umhausen-Niederthai Lengte: 450 m Hoogte: 300 m Moeilijkheidsgraad: A/B met een klein stukje C www.oetztal.com Lehner Wasserfall Klettersteig Plaats: Laengenfeld Lengte: 260 m Hoogte: 140 m Moeilijkheidsgraad: C/D met een 30 graden
steile overhang, aan het einde E www.oetztal-online.at Reinhard Schiestl Klettersteig Plaats: Laengenfeld Lengte: 300 m Hoogte: 200 m Moeilijkheidsgraad: C/D www.oetztal-online.at
Zwemmen in de Piburgersee
De pittoreske Piburgersee ligt op een hoogte van 920 meter. In Oostenrijk is dat niet hoog, maar als je beseft dat het helderblauwe zwemwater gemiddeld 25 graden warm is, zou dit wel eens het hoogst gelegen zwemmeertje van Oostenrijk kunnen zijn. Het is ontstaan door een enorme aardverschuiving die het uiteinde van het dal afsloot, waardoor het water niet meer weg kon. Het door steil beboste hellingen omgeven meertje is populair bij de lokale bevolking en bij gasten die er op hete zomerdagen verkoeling en rust zoeken. Aan de zuidoever van het meer ligt een populair restaurant met een plek om te zonnebaden. Verder zijn er geen commerciële uitbaters en is het rustig langs de oevers. Het is mogelijk een rondje om het meer te wandelen. www.oetztal.com
Berggidsen Alexander Riml, www.activsport-alpin.at
13
outdoor magazine
Ötztal special
• outdoor magazine
Alle mountainbikeroutes in het Ötztal staan beschreven in gidsjes en op kaarten.
“Het Ötztal Bike Paradijs herbergt driemaal zo veel hoogtemeters als de Mount Everest.”
14
outdoor magazine special
Mountainbiken
Op dikke banden door het Ötztal Downhillen naar Sölden
Wie niet naar boven wil fietsen maar wel een mooie afdaling wil maken, kan zich met de postbus omhoog laten brengen.
Met 880 kilometer gemarkeerde bikeroutes en een totaal van 29.470 hoogtemeters biedt Ötztal een goede uitdaging voor mountainbikers. Iedereen vindt hier een tocht die bij zijn conditie past. Van licht tot extreem zwaar, van het Inntal tot de top van Karleskogl. Het zijn er zo veel dat ik geen idee heb waar te beginnen. Gelukkig geeft de regio Ötztal een handig klein boekje uit met mountainbikeroutes en praktische informatie. We kiezen de afdaling naar Sölden via de Gampe Alm. De afdaling maakt deel uit van een bikerondje van ruim tien kilometer met 650 hoogtemeters. Het deel omhoog over het asfalt van de Gletscherstrasse slaan we over en nemen de postbus, waar de mountainbikes achterop mee mogen. De klim laten we aan de diehards over. Wij willen vooral genieten van een lekkere afdaling met als kroon op de dag een lunch bij Gampe Thaya, een driehonderd jaar oude almhut. Als we de weg verlaten hebben we direct een fantastisch panorama aan bergen op de achtergrond. De Brunnenkogl, waar ik gisteren nog op stond, is prominent aanwezig. Diep in het dal ligt Sölden, ons einddoel. De route volgt een dubbel tractorspoor over de alm. Onze dikke banden knarsen in het gravel. Links en rechts van het pad bloeien geurige bergkruiden die de basis vormen voor het dieet van de almkoeien. Overal om me heen hoor ik koebellen. Even verderop werkt een almboer zich in het zweet met de zeis. De hellingen zijn hier zo steil dat veel boerenwerk niet machinaal gedaan kan worden. Met lange halen maait hij het gras. “Grias enkch”, groet hij in dialect als we voorbij zoeven. De afdaling over de Schotterweg is niet moeilijk, zodat we ook nog een beetje kunnen genieten van het uitzicht zonder meteen over de kop te slaan. De enige obstakels die we tegenkomen zijn veeroosters, hekken en koeien. Als ik iets te hard de bocht om kom, bots ik bijna achterop een koe. Met een lome blik kijkt ze achterom en lijkt te denken: “Wat heb ik nu aan mijn staart hangen?” Lunch Daar is de Gampe Alm. De Thaya is een oude hut, opgetrokken uit hout en steen. Het vee sliep vroeger in dezelfde hut als de familie. Tegenwoordig is het zowel in de zomer- als wintermaanden een uitstekende stek om te lunchen. Als we de bikes hebben gestald en binnenstappen, is de familie Prantl druk bezig in de keuken. Vanochtend vroeg zijn de koeien gemolken en is de kaas gemaakt. Nu zijn de eerste gasten aanwezig en komen de Kasnocken op tafel. De gnocchi met kaas en bieslook wordt geserveerd in een hete pan op een plankje. De kruidige smaak van de kaas met dat specifieke koeienaroma is bepalend voor de kwaliteit van de schotel. Daarna krijgen we nog een Jausen voorgeschoteld: een plankje met kaas, spek en worst, dat in het Ötztal trouwens Marende wordt genoemd. Brood met komijnzaad en echte almboter. Gerookte worst, twee soorten Speck, verschillende soorten kaas en augurken. Dit alles wordt weggespoeld met Grantensaft, een verkwikkend cranberrysapje. Ondertussen kijken we uit over de Köningspitze (3857 m), Ortler (3905 m), Wildspitze (3774 m) en andere bergen van de Stubaier Alpen. Ik zou bijna vergeten dat we aan het mountainbiken waren. Afijn, na een afscheidsSchnaps, verplichte kost bij iedere stop, stappen we een stuk zwaarder weer op voor de afdaling naar Sölden. Er is een asfaltweggetje naar beneden, maar voor gevorderden is er ook een steile en technische afdaling. Na deze mooie ochtend pakken we de bus naar de Piburgersee om te zwemmen.
Heel wat lekkerder dan een mueslireep. Op de Gampe Alm kun je weer calorieën bijtanken.
Info
Informatie over mountainbiketochten, routes, speciale bikehotels en mountainbikeverhuur is te vinden op www.oetztal.com.
Terug naar het bronzen tijdperk in Ötzi Dorf
Iedereen heeft wel eens van Ötzi de gletsjerman gehoord. De vondst van deze jager uit 4000 voor Christus in de gletsjer boven Sölden is de belangrijkste archeologische vondst in het Ötztal en heeft het dal wereldwijd op de kaart gezet. Tot 1991, toen Ötzi in de smeltende gletsjer ontdekt werd door een wandelaar, was het dal nooit archeologisch onderzocht. Sindsdien is na onderzoek vast komen te staan dat er al voor 8000 voor Christus bewoning was in het Ötztal. In Ötzi Dorf wordt de levensstijl van de mensen uit die tijd nagebootst. De hutten waarin ze leefden, de kleding die ze droegen en zelfs de planten die ze aten zijn er te vinden. Survivalexperts laten zien hoe men vuur en speerpunten maakte. Het interactieve karakter van Ötzi Dorf maakt het ook uitermate geschikt voor een middagje uit met de kinderen. www.oetzi-dorf.at
outdoor magazine
15
oetztal.com soelden.com obergurgl.com
Beleef een fantastisch bike-avontuur!
en Bergtoppen
dalritten
MBTwegwijzerde –> 900 km be en fietsroutes ogtemeter –> 30.000 ho n ort met bus e –> biketransp kabelbaan odaties elijke accomm d n e ri -v e ik b –> en li 2010 in Söld Biketip: 31 ju eyer M r e t met Holg 2e speurtoch
unt van tirol.
ogtep Ötztal. Het ho
Info onder mus Ötztal touris stria Au en ld Sö 0 201 6450 F +43 (0) 5720 0 20 57 ) om .c T +43 (0 al zt om www.oet
[email protected]
