november 2013
Door de Champagne streek | deel 2 Keppelwedstrijden 2013 | Zeilen De stalen sloep | deel 4 Heren C4 winnaar! | Lingebokaal 2013
WINDstilte
jachthaven en clubhuis de Meerpaal Stokhorstweg 2, Doetinchem telefoon 0314 32 53 83 Pieter Wieman voorzitter en havencommissaris telefoon 0314 332 838 Meindert Wijnberg secretaris en ledenadministratie telefoon 0314 342 171 mobiel 06 222 03 482
[email protected] Ruud Wissink penningmeester
[email protected] Geert-Jan Kettelarij jeugdcommissaris en jeugdzeilen telefoon 06 425 26 332
[email protected] Jan Bol bestuurslid en roeicommissaris
[email protected] Henk Buijl havenmeester telefoon 0314 33 29 28
[email protected] Cees Wien berging en materieel telefoon 06 302 61 417
[email protected] Thea Winters evenementencommissie telefoon 0314 365 044 Jan en Lonneke Bol redactie Windstilte
[email protected]
november 2013
inhoud Over buren en buren Pieter Wieman
pagina 3
Zege voor onze heren C4 roeiafdeling
pagina 4
Jeugdzeilers WSV De Ank Geert-Jan Kettelarij
pagina 5
Door de Champagnestreek Aad en Elly van den Bos
pagina 6
Keppelwedstrijden 2013 Geert-Jan Kettelarij
pagina 10
Activiteiten 2013 en 2014
pagina 12
Wijzigingen in het ledenbestand
pagina 12
Brug over de Veenvaart Max Maas
pagina 13
Nieuwbouw: het werk, de vorderingen
pagina 14
De stalen sloep, deel 4 Nanko Plomp
pagina 16
Burgerparticipatie Geert-Jan Kettelarij
pagina 18
website: www.wsvdeank.nl
2
Over buren en buren De afwerking van ons nieuwe clubhuis loopt op schema. Op deze plaats alvast een woord van buitengewone dank aan de kleine groep vrijwilligers uit zowel vereniging als stichting die samen vele honderden uren werk in dit project stoppen. Inmiddels ontvangen we van vele kanten complimenten over de fraaie architectuur van ons nieuwe clubhuis. Niet alleen van burgemeester en wethouders maar ook van de overburen alhoewel sommigen van hen graag zouden willen dat onze mooie eiken betimmering blauw wordt geschilderd. Bestuurslid Geert Jan Kettelarij heeft inmiddels een plezierig contact met ‘de overkant’ opgebouwd wat we natuurlijk willen behouden.
Een ander mogelijk burenprobleem wordt gevormd door de plannen van de gemeente Doetinchem met de zogenaamde ‘Skaeve Huse’, een mooier woord voor Aso-woningen afkomstig uit de Deense taal. De gemeente heeft negen locaties op het oog waaronder het perceel tegenover De Ank waar nu Wedeo gebruik van maakt. Eind oktober is een bureau dat voor de gemeente de geschiktheid van de locaties onderzoekt samen met de politie bij ons op bezoek geweest. In samenwerking met enkele andere buurtbewoners en belanghebbenden hebben we een middag lang geprobeerd te laten zien waarom de locatie Stokhorstweg niet geschikt is voor vestiging van Aso-woningen. Ik hou jullie op de hoogte van de gang van zaken.
Een leuker probleem is de vraag hoe we het nieuwe clubhuis zullen gaan inrichten. We zullen dat in een andere stijl gaan doen dan die van het oude clubhuis maar zullen natuurlijk wel proberen oude elementen te handhaven. In ieder geval wordt er voorlopig niets weggegooid. Ook van deze ontwikkeling hou ik jullie op de hoogte.
Pieter Wieman Voorzitter WSV De Ank
3
Zege voor onze heren-C4 Zaterdag 9 november won ons herenroeiteam de eerste prijs in de categorie C4 met stuurman van de Lingebokaal. Onder de straffe leiding van stuurvrouw Carolien roeiden Rutger, Gerrit, Bas en Miguel de 6 km over de Linge van Kedichem naar de finish bij roeivereniging Leerdam. Ook het mixed team en het damesteam waren flink op dreef, maar de concurrentie was toch te sterk voor hen. Elk najaar organiseert roeivereniging Leerdam de Lingebokaal en de Coupe des Dames. Het is een ROW, een roei-ontmoeting met wedstrijdkarakter, zoals dat heet. In najaar 2012 won het mixed team van roeiafdeling De Ank de eerste prijs. Het winnen is de beloning van weken lang elke zaterdag en soms ook nog op andere weekdagen serieus en gedegen trainen in onze C4-boten, de Fuut en de Plevier. Al met al was het een fijne roeidag, zaterdag 9 november. Iedereen was enthousiast over de sfeer en de organisatie van de wedstrijd. Met dank aan roeivereniging Leerdam én met dank aan Lonneke, die onze deelname tot in de puntjes voorbereidde. De dag begon vroeg voor iedereen, zeker voor het reisgezelschap van Frans. Hij zorgde ook dit jaar weer voor het veilige transport van de Fuut naar Leerdam en terug. Tot besluit van deze sportieve dag dineerden roeiers, stuurlieden, fans en ondersteuners ‘s avonds bij Café Jansen. De maaltijd was heerlijk en goed verzorgd, de bediening was perfect. Op naar de Twentse Winter Wedstrijd 2014. Hopelijk zijn de weergoden ons gunstig gezind, voor het trainen en voor de dag van de wedstrijd zelf. Succes allemaal !!
4
Jeugdzeilers WSV De Ank. Een groep van 10 cursisten is eind augustus 2013 begonnen aan een nieuw seizoen zeillessen. De eerste dag is altijd heel leuk; de kinderen maken kennis maken met hun optimistje en mogen er ook mee omslaan, om zo al meteen te leren hoe je in geval van nood je bootje weer recht krijgt. Na een paar mooie zaterdagen kunnen bijna alle zeilertjes al erg goed varen. Helemaal zelfstandig varen de optimistjes over de Oude IJssel bij Heinoorden. Helaas zijn er twee kinderen die moesten afhaken, maar de overgebleven acht worden fanatieker en beter.
Bij de trainingen ligt de nadruk op plezier, varen en gezelligheid. We kiezen voor praktisch goed kunnen varen, en de theorie beperken we tot de noodzakelijke regels. Hierdoor kunnen we elke zaterdag wel ruim 4 uur varen en groeit het vertrouwen in boot en eigen kunnen bij de kids, dit is erg leuk om te zien. Mees en Kees varen inmiddels in wedstrijdbootjes, zij varen al erg goed, hoewel ook Silke en Willemijn in hun eigen bootje hun mannetje (vrouwtje) staan. Op zaterdag 5 oktober geven we zelfs een echte wedstrijdtraining, want een week later volgen de Keppelwedstrijden als afsluiting van het seizoen. Erg spannend allemaal, maar het is vreselijk leuk om te zien hoe rustige kinderen ineens bloedfanatiek worden en willen winnen! Een verslag van de Keppelwedstrijden vind je elders in deze Windstilte. Al met al hebben de instructeurs weer veel plezier gehad en genoten van deze groep, leuke kinderen die graag willen leren! We willen iedereen bedanken voor de medewerking, alle instructeurs, de ouders die geholpen hebben, de familie Remmelink waar we heerlijk op het gras mochten lunchen en natuurlijk de kinderen! Tot volgend jaar! Geert-Jan Kettelarij
5
Door de Champagnestreek deel 2: van Parijs naar Reims van 30 mei tot en met 8 juli 2011 Maandag 30 mei 2011 verlaten we de gezellige haven van Parijs via het sluisje en gaan de Seine op tot we bij de Marne afslaan. Er is hier in de buurt van Parijs nog veel beroepsvaart en in de sluizen is het druk en laten de meeste schippers de schroef gewoon draaien, waardoor het water in de sluis erg onrustig is. Na 3 sluizen en 1 tunnel komen we in Nogent sur Marne. Een prachtige haven met allerlei voorzieningen alleen zijn ze nog niet of niet meer (?) bruikbaar. We lopen even de stad in, maar het is erg benauwd en dus wordt het luieren, lezen en internetten, want dat doet het wel. Het verwachte onweer blijft uit, tenminste boven onze hoofden. Dinsdag varen we, nadat Aad eerst bij de havenmeesteres een volle gasfles heeft gekocht, naar Lagny sur Marne.
Woensdag varen we weer via 3 sluizen en een tunnel naar Meaux. Onderweg worden we gebeld door nicht Ineke uit Oudewater. Ze zit in de auto en moet weer eens wachten voor de brug vanwege die k…boten. Dus alle tijd om die bootjesmensen eens te bellen. Het marifoonkanaal van de sluizen is regelmatig onbekend en bij de laatste sluis stoppen we zowat voor de deur, zodat Aad aan wal kan om de sluiswachtster uit haar middagdutje te halen, maar daarna vinden we een prachtige aanlegplaats in een mooie stad. Wel moesten we even snel de kap omlaag doen, want de laatste brug bleek te laag. We willen hier ook donderdag, Hemelvaartsdag, blijven en halen bij de Information suggesties voor fietstochten. Het fietsen hier valt niet mee. Er zijn geen of slechte fietspaden; ze zijn onvindbaar of stoppen plotseling. Op de weg fietsen is doodeng. Vinden de auto’s die ons moeten passeren gelukkig ook. Omdat er op deze route geen voorzieningen zijn en het erg warm is, proberen we voor het eerst de douche op de boot, want gelukkig hebben we wel water en stroom, zodat we de watertank kunnen vullen en de boiler aan kunnen zetten, want ook al is het warm onder een ijskoude douche is toch niet zo aantrekkelijk. En gelukkig werkt het prima. Vrijdag verlaten we (met de kap omlaag, want het is nog steeds mooi weer) Meaux. Bij de 2de sluis krijgen we weer een afstandsbediening, zodat we de volgende sluizen zelf kunnen bedienen. We stoppen in La Ferté-sous-Jouarre en besluiten hier tot maandag te blijven. Zaterdag is het erg benauwd (29.4 graden). Iedereen wacht op onweer en regen. Er vallen een paar druppels, maar eer we alles dicht hebben, is het alweer gestopt. Zondag beginnen we vanuit ons schitterende plekje aan een fietstocht, waarop we maar 2x verdwalen o.a. doordat er in een plaatsje volksfeest is. In een klein dorpje kunnen we wat gebruiken en eenmaal weer op de fiets worden we verrast door een ware processie met wierook, bloemen strooiende meisjes en een priester onder baldakijn met monstrans.
6
Nostalgie, hè. Daarna toch maar een kortere weg genomen, want die knietjes van de plattelanders protesteren toch wel wat. Maandag hebben we nog 2 sluizen met sluiswachter, daarna moeten we weer een afstandsbediening gebruiken, die het niet blijkt te doen (batterij leeg?) Dus de VNF bellen en wachten. Daarna varen we (de volgende sluis reageert perfect) naar Château-Thierry, de geboorteplaats van de grote Franse fabelschrijver Jean de la Fontaine. De dinsdagmorgen brengen we vanwege de regen door met aan boord internetten, lezen, opruimen, enz. Tegen de middag is het droog en haalt Aad een paar lekkere broodjes voor de lunch, waarna we op stap gaan om de stad nog wat beter te bezichtigen. Daarna gaan we naar het geboortehuis van Jean, dat nu museum is en kopen we wat kaarten en een mooi boek met fabels. Het lukt zelfs om een Volkskrant te bemachtigen. De winkel heeft er iedere dag twee. Woensdagmorgen vertrekken we om op tijd in Dormans te zijn, want we hebben gehoord, dat het daar druk is. Het is niet druk, maar de plek is helemaal bezet door 2 grote schepen. Even verderop is nog wel een kade bij een bedrijf, maar dat ziet er niet zo aantrekkelijk uit en wat later ontdekken we enkele gammele steigers bij een dichtgetimmerd gebouwtje. Dus varen we maar door en we zijn blij, dat onze gasten hebben besloten om niet hier maar in Epernay op te stappen omdat de trein naar Dormans maar 4x per dag gaat. In Port-à-Binson is het vol (3 Hollanders) en zo komen we terecht in Reuil een geweldig mooi en rustig plekje, met water en stroom in een klein dorp, waar niet één winkeltje is (de bakker uit een andere plaats komt ’s morgens het brood in de linnen tassen doen, die overal aan de deuren hangen) maar wel zo’n 20 champagnehuizen. Aan het eind van de middag stopt er een autootje waaruit enkele dozen champagneflessen voor onze buurman komen. Vanuit de boot kijken we op een heuvel met het stadje Châtillon-surMarne en een reuze groot beeld van een paus, die daar in 1040 is geboren. Deze paus, Urbanus II, was degene, die heeft opgeroepen tot de 1ste kruistocht, de boef! Verder overal om ons heen prachtige heuvels met wijngaarden. We besluiten om op donderdag maar eens naar de paus op de heuvel te fietsen. Geen makkelijke, maar wel een magnifieke tocht met prachtige vergezichten. Bij de Information informeer ik naar een goede fietsroute en daar wordt verteld, dat we te vroeg zijn: men is druk bezig met plannen, dus over een paar jaar… Daarom fietsen we maar gewoon over de weg naar de andere kant van de Marne om zo naar de boot terug te gaan. Vrijdag komen we aan in Epernay. We vragen de havenmeester om parkeerruimte bij de haven voor onze logés. Voor vanmiddag om 17.00 uur is de dieselwagen besteld, want vanaf Compiègne was er nergens een mogelijkheid om te tanken. Alle pompen, die nog wel op de kaart staan, zijn verdwenen. En om 18.00 uur zijn we uitgenodigd in de kantine om een glas champagne te komen drinken. We hebben voor 4 personen gratis toegang tot ‘Champagne de Castellane’. De zaterdag komen we door met wassen, ruimen en boodschappen doen, want zondag (Pinksteren) komen er gasten om een weekje mee te varen.
7
Zij schrijven: ‘Maandag (2e pinksterdag) is het grijs en alles is nat. Aad komt in zijn hempie eerst de vlag (ritueel) uitsteken. Diverse zwanen steken wit af tegen het grijsgroene water. Net als de andere schippers maakt Aad met een doekje (en trekker) de boot droog. Elly blaast (ritueel) enkele zeepbellen. Na ontbijt en koffie wordt het droog en maken we een rondje door de stad. Vooral de champagneboulevard met zijn klassieke gebouwen is indrukwekkend, geplaveid met glad marmer zodat de dames met hoge hakken hier ook goed kunnen lopen! Na de lunchpauze gaan we naar het champagnehuis Castellane voor een interessante rondleiding door fabriek en kelders en een glaasje toe! (bon van de haven) Als het dinsdagmorgen droog wordt varen we om half 12 langs Epernay de Marne af. Tot Aad met zijn verrekijker in de verte een draaistang ontdekt, waarmee de sluis in werking wordt gezet. Aad stuurt de boot erlangs en Elly geeft de stang een draaitje. Daarna verschijnt er naast het rode licht een groen licht ten teken dat het bericht is ontvangen. Als de sluisdeuren openen en het rode licht dooft, kunnen we binnenvaren en ervaren we de goede samenwerking tussen scheepsmaatje Elly en schipper Aad. Zo varen we even later, als we 2 meter zijn gestegen, weer door de sluisdeuren het Canal Lateral de Marne op. De “Plaisanciers” vinden een heel goed onderkomen in Mareuil sur Aij, alhoewel het even zoeken is naar de beheerder van de Capitainerie. Er zijn lastige zwanen naast de steiger die Aad in zijn schoenen happen. Op woensdag 15 juni rijden de kwetsbare knietjes (Elly en Albert) op de fiets naar Aij, terwijl Lia en Aad dat lopend doen. Daar maken we een tochtje door het stadje, een wandelroute met uitleg over het champagneproces en langs de “paleizen”van de champagneboeren (waar je al bijna dronken wordt van de champagnelucht) Op donderdag 16 juni trekken we weer verder: onze tweede vaardag door een paar sluisjes en langs de draaibrug bij Bisseuil, ook geheel geautomatiseerd. Elly moet de pikhaak gebruiken om het touw in de sluis te kunnen vastleggen. We varen door tot Condé, aan het begin van het Aisne-Marne-Kanaal. Het weer wisselt van normaal tot koud windje en later weer warm. Het is een plaatsje van niets, dus moeten we “restjes” eten (wat eigenlijk ook gewoon een heerlijke goulash maaltijd met salade wordt). Gelukkig nog wel een bakker voor vers brood want dat is natuurlijk elke dag weer genieten. Vrijdag 17 juni is de dag van de grote tocht, en gelukkig ook, volgens Aad, korte broekendag! We moeten zo ‘n 11 sluisjes passeren. Het 1e sluisje komen we goed door, bij de 2e moeten we even wachten op een vrachtvaarder van de andere zijde en de 3e sluis reageert niet. Via de Marifoon hoor ik Elly melden “Aquae Trepidare, avant Ecluse Isse, nummero vingt deux” antwoord: “twenty two?” Al snel komt de juffrouw van de sluiswacht en drukt ons op het hart: “doucement” langzaamaan anders merkt het elektronische oog ons scheepje niet op. Daarna gaat alles goed en stijgen we ruim 21m. Op het hoogste punt varen we ook nog door een mooi verlichte tunnel van wel 2 km, die slechts op één plek lekt. En vervolgens dalen we weer zo ’n 11m. en vinden in Sillery een haven om te overnachten, een eco-marché voor de boodschappen en een groot oorlogskerkhof uit 1914-1918 als bezienswaardigheid. Met een fles van de plaatselijke champagne is het daarna goed toeven. Op zaterdag 18 juni staat er een frisse wind als we om half 10 vertrekken en dus blijft de achtertent gesloten. Na de 1e sluis varen we langs een industriegebied, na de 2e sluis komen we de stad Reims binnen en na de 3e sluis vinden we de haven tegenover een groot stadion. Aad is blij dat we er zijn want is enigszins bezorgd over de geluiden van de motor, want volgens hem is de koeling niet in orde. Gelukkig blijkt dit later simpel te verhelpen en kijkt ons Aad weer blij. Na een kleine lunch gaan we voor een eerste verkenning de stad in en bezoeken de kathedraal van Reims, beroemd om zijn gekroonde koningshoofden, de lachende engel en de gebrandschilderde ramen. Daarna gaan we weer even terug naar de boot voor koffie mét en kunnen daardoor het einde van de regenbui afwachten.
8
’s Avonds gaan we in de regen kijken naar de lichtshow op de gevel van de kathedraal. Het duurt ongeveer van 23.00 tot 23.30 uur en is beslist de moeite waard. Behalve kleureffecten worden door de belichting bepaalde beelden geaccentueerd en verschijnen er projecties, waardoor het lijkt, alsof de kerk wordt getekend en zie je mensen aan het werk. Ook verschijnt de binnenkant met allerlei edellieden, waardoor het is alsof je door het middenpad loopt en je je aanwezig waant bij de kroning van een koning. Zondagmorgen besluiten we om met z’n vieren de trein naar Epernay te pakken, waar de auto van onze gasten nog staat. In Epernay kunnen we in de haven even een plaspauze houden en de havenmeester bedanken. Daarna rijden we een stuk van de Route de Champagne, waarbij we kunnen genieten van prachtige vergezichten en bezoeken we de vuurtoren van Verzenay, die door een champagnehandelaar in 1909 als reclamestunt werd gebouwd midden tussen de wijngaarden. Het is nu een interessant museum over de geschiedenis van de champagne-wijngaarden en de wijnbouwers. Terug in Reims kan de auto op een prachtig plekje vlak bij de boot staan.’ ’s Avonds worden we door onze gasten getrakteerd op een heerlijk etentje op een verwarmd terras in de stad. En om 23.00 uur zijn we samen wéér gaan kijken naar de lichtshow. Deze keer zonder regen en vanaf de andere kant, nu zittend op een vensterbank en niet hangend tegen een gevel onder een paraplu. Aad en Elly van den Bos-Schilder (Aquae trepidare)
9
De Keppelwedstrijden 2013 Dit jaar hebben wij geen grote aandacht besteed aan de Keppelwedstrijden, omdat we niet teveel mensen kunnen huisvesten i.v.m. de nieuwbouw. Toch doen zes optimisten en een Schakel mee aan de sluitingswedstrijden van dit jaar. Om 9.30 uur verzamelen de eerste kinderen zich bij de jeugdloods, dankzij de medewerking van de roeiers hebben we alle ruimte om ook de andere deelnemer; Jan en Frits met de Schakel te water te laten. De sleep vertrekt rond 10.30 uur richting Laag Keppel op ongeveer een drie kwartier varen van de jachthaven. Jos sleept met het startschip het hele veld richting het traditionele begin van de wedstrijden. Eenmaal aangekomen leggen de instructeurs de wedstrijd baan uit, worden de boeien geplaatst en de eerste toeschouwers over gevaren van de wal naar het startschip. Al bijna net zo traditioneel komt ook Willem Hendriksen aanvaren en zo kijken we met redelijk wat publiek naar de eerste wedstrijd. Een spannende start door het gebrek aan wind, wie vertrekt nu echt het best? Groep 2, alleen bestaande uit Jan en Frits, start 1 minuut later en hebben het lastig met de concurrentie. Uitslag van de eerste wedstrijd is als volgt; Optimisten: 1. Kees, 2. Jay, 3. Cornell, 4. Mees, 5. Emma en 6. Renée. Groep 2 wordt gewonnen door Jan en Frits. Tijdens de pauze worden nog meer ouders en toeschouwers heen en weer gevaren, de kinderen genieten van een boterham en/of stroopwafels en ook de gezelligheid is weer alom aanwezig. Een tweede wedstrijd wordt door de deelnemers niet bepaald met gejuich begroet, want waaien doet het nog steeds niet. Toch geeft de wedstrijd commissaris het 5 minuten signaal rond 13.30 uur af.
Het veld met Optimisten start dit keer heel erg gespreid, niet iedereen kiest dezelfde tactiek, dat is duidelijk! Anderhalve baan staan op het programma en het begint zelfs heel licht te waaien. Een kort briesje zorgt voor veel reuring in het veld, maar de uiteindelijke uitslag is, na het uitdelen van een aantal strafrondjes i.v.m. ongeoorloofd wrikken, dan toch duidelijk; Optimisten: 1. Kees, 2. Jay, 3. Mees, 4. Cornell, 5. Renée en 6. Emma. Groep 2 wordt wederom gewonnen door Jan en Frits. De boten worden afgetuigd en een nieuwe sleep gevormd, de rubberbootjes trekken de rond dobberende optimisten naar de sleeplijn en zo vertrekken we weer richting Doetinchem. Op de haven begint het onderhandelen over de uitslag, maar de wedstrijdcommissaris laat zich niet beïnvloeden en berekent de einduitslag terwijl de kinderen de boten winterklaar maken.
10
Het seizoen is bijna voorbij, alles is opgeruimd en netjes als Theo in de gezellige loods, tussen de schepen de prijsuitreiking aankondigt. De wedstrijdcommissaris neemt het woord en deelt de prijzen uit; Jan en Frits hebben de eerste prijs in groep 2 gewonnen en we vragen andere leden met een boot in de schuur om volgend jaar mee te doen, zodat ook Jan en Frits concurrentie krijgen! Dan volgen de prijzen voor de optimisten, spannend was het vooral voor plek drie, de uiteindelijke uitslag is geworden: 1. Kees, 2. Jay, 3. Mees, 4. Cornell, 5. Renée en 6. Emma. Hierna neemt de voorzitter de microfoon over en sluit het seizoen officieel af door de winnaar van de eerste prijs, Kees Okkema, het buffet te laten openen! De boerenkool smaakte heerlijk en we hebben genoten van dit mooie zeilseizoen; tot volgend jaar!
11
Activiteiten 2014 zondag 5 januari 2014 donderdag 13 maart donderdag 20 maart zaterdag 5 april zondag 13 april zaterdag 14 juni zaterdag 23 augustus zaterdag 30 augustus zaterdag 4 oktober zaterdag 4 oktober zaterdag 11 oktober zaterdag 11 oktober vrijdag 21 november zondag 30 november
16.00 uur 20.00 uur 20.00 uur 08.30 uur 16.00 uur 13.00 uur 16.00 uur 10.00 uur 08.30 uur 10.00 uur 09.30 uur 17.00 uur 20.00 uur 16.00 uur
nieuwjaarsreceptie open klaverjaswedstrijden jaarlijkse algemene ledenvergadering bezem in de mast opening vaarseizoen rommelmarkt met pannenkoeken BBQ eerste Optimisten zeillessen najaar bezem uit de mast zesde en laatste zeillessen Optimisten Keppelwedstrijden sluiting vaarseizoen met boerenkoolmaaltijd open bridgedrive gezellige middag
Wijzigingen in het ledenbestand De volgende nieuwe leden hebben we vanaf juni 2013 ontvangen: Wilma Aalderink (roeilid), heer Caker, heer Van Elburg, mevrouw Essink-Schutijser (roeilid), Bas Geijs (roeilid), heer De Groot, heer Holthausen, heer Kunst, heer Van der Mossel, Jessica Ouwerkerk (roeilid), mevrouw Reijers (roeilid), heer Rutjes, heer Schepers, heer Schreur, heer Wiskerke, heer Zegers. Vanaf juni 2013 hebben de volgende leden afscheid genomen: Heer Van den Bos, heer Bultink, heer en mevrouw Collewijn, mevrouw Franse-Koskamp, heer Hecker, heer Magendans, mevrouw Phielix-Pieters.
12
Brug over de Veenvaart Dag ANK-leden, ik heb geen tijd voor een lang bericht over de Veenvaart maar ik wil graag even stilstaan bij een bijzonder moment. We konden wegens brugstremming niet verder varen dan Stadskanaal en legden kort voor de een van de vele bruggen aan. De naam ervan is me ontschoten maar de vorm viel op: Een dubbele lus, de ene open en de andere dicht, in felrode kleur. Van vaderskant afkomstig uit het Groningse was ik al veel eerder op de zanger Ede Staal gestuit. En nu, vele jaren na zijn dood, hoor je hem nog steeds met eerbied noemen. Bij de afscheidsbijeenkomst na het overlijden van mijn vader, hebben wij het lied van Ede Staal over garnalen laten horen.
Wat was er nu met die overigens ongenaakbare brug? De volgende ochtend was ik vroeg wakker en zag de eerste shift pleziervaart varen. En wat schetst mijn verbazing toen de brug vertikaal stond: op het dichte gedeelte stond een tekst van Ede Staal die ik jullie niet wil onthouden: Woar ik geboren bin, woar ik de mensen ken Dat is mien Grunningerlaand, doar aan de woaterkaant Woar ie de woorden heuren, dij joen gedachten kleuren De ziel van elk verhoal Joen aigen toal
Wat maakt het oet van Ede Staal
Zoek lied en teksten maar eens op internet, een aanrader!
Max Maas
13
Nieuwbouw: het werk, de vorderingen
14
15
De stalen sloep #4 Het lijk al weer een eeuwigheid geleden… De zon!!! Na een heftige maar korte periode die ze hier in Nederland zomer noemen zitten we toch nu al weer dik in de herfst… zucht. Ik hoop dat iedereen een goed vaarseizoen heeft gehad en heeft kunnen genieten op de Nederlandse wateren. Na een periode van stilte zijn we nu weer verder met het construeren van de sloep. Als alles mee zit is voor het eind van dit jaar het casco klaar. Uiteraard is er de afgelopen maanden nog wel het een en ander gebeurd. In het vorige verslag heb ik jullie verteld dat we de bodemplaten hebben aangebracht (zie foto) en ook de powdercoatlaag is hierop duidelijk zichtbaar.
Inmiddels hebben we ook de stalen banken voor de sloep gefabriceerd. Een aardige klus. Uiteindelijk krijgt de sloep een mooie rondzit (zie foto) waar je zeker met een man of zes ruim kan zitten. Bij het vervaardigen van de rondzit hebben we rekening gehouden met drie bagageluiken. Hiervoor zijn wel de voorbereidingen nodig. Je kunt niet zomaar een paar luikjes maken, want dan wordt regenwater je ergste vijand. In de openingen van onze rondzit hebben we rondom een afwateringsgoot gemaakt. Deze goten komen uiteindelijk uit in de kuip, waarin ook een afwateringsgoot zit. Het water van de kuip stroomt middels RVS pijpjes naar een centraal punt onder in de motorruimte. Hier is een afvoerpomp geplaatst met een vlotter. Nu vragen jullie je natuurlijk af: en ’s winters dan? Nu komt het mooie: het dakluik van de kajuit wordt voorzien van een zonnepaneel dat de accu voor de pomp op peil houdt. We hoeven dus niet bang te zijn dat we de sloep aantreffen op de bodem van de IJssel na een fikse stortregen. Zodra het waterniveau te hoog wordt slaat de pomp voor een bepaalde tijd aan. Het water wordt uiteindelijk via het uitlaatkanaal naar buiten weggepompt. Helaas is de kuipvloer van onze sloep niet hoog genoeg ten opzichte van de waterlijn om de kuip zelflozend te maken.
16
Custom made parts In onze vakantie met een sloep op de Friese meren hebben we snel geleerd wat we anders moeten doen. Ik vond de luiken van onze gehuurde sloep veel te zwaar. Daarbij kwam dat ze ook ‘’op scherp’’ stonden. Luik open, je hand op de rand van de opening, een klein schommeltje op het water… en BAM: luik op je klauwen. Voor onze sloep had ik al eerder drie stalen luiken gemaakt, maar ik was erg ontevreden met het resultaat. Door alle warmte van het lassen waren ze scheef getrokken en bovendien waren ze lomp, zwaar en ook niet mooi. In de vakantie kreeg ik een ander idee voor sterke, lichte, maar zeker ook mooie luiken van aluminium. Na een digitaal ontwerp in Solid Works (tekenprogramma) worden de drie luiken uit een stuk aluminium CNC-gefreesd. Van een blok van ongeveer 30 kg aluminium per stuk blijft er uiteindelijk een kleine 6 kg over. Ik zal in mijn volgende verslag een foto bijvoegen van het eindresultaat. Noeste arbeid De afgelopen weken hebben we de stootranden van de boot er in gewerkt. Tussen de onderste en de bovenste huidgang hebben we een ‘’bumper’’ geplaatst van halfrond 60 mm dik staal. De meeste sloepen hebben een kabelring op dezelfde plek zitten. Omdat onze sloep net effe iets anders moet worden hebben wij voor noeste arbeid gekozen. Met een dikke brander, een lasapparaat, een aantal rollende spierballen en nog veel meer rollende zweetdruppels, hebben we in totaal 16 meter van deze taaie rakker erin verwerkt. De bovenlijn van de boot hebben we met staal van half rond 40 mm belegd. Ook hiervan hebben we 14 meter rond getrokken. Het was echt een hele klus. Maar het eindresultaat geeft in een keer vorm en contour aan de sloep. En daar word je blij van… Als ik toe ben aan het volgende verslag zal de sloep waarschijnlijk in de verf staan en kunnen we starten met de uiteindelijke afbouw van het geheel. Ook wil ik jullie wat vertellen over brons gieten, elk stukje techniek gaan we beproeven en met deze techniek gaan we uiteindelijk de naamplaten van de sloep gieten. Iedereen die geïnteresseerd is, is natuurlijk van harte welkom om even een kijkje te komen nemen en de vorderingen te zien. Het kan nog tot het eind van dit jaar. Begin 2014 gaat de sloep richting de spuiterij en kunnen we even genieten van een paar maandjes rust. Tot de volgende keer. De winter is in aantocht en daarom wens ik iedereen heel veel succes met alle werkzaamheden aan zijn of haar boot. Met vriendelijke groet, Nanko Plomp Badlands Boating
17
Burgerparticipatie De politiek heeft het er al weken over; het betrekken van de burgers bij het uitvoerende beleid. Kostenbesparing genereren en uitvoerend stappen maken: win-win situatie, denken ze dan in Den Haag.
Wij kennen deze burgerparticipatie al jaren in Doetinchem bij De Ank. Het beleid wordt gemaakt door ons vrijwillige verenigingsbestuur in samenspraak met de ledenvergadering, de accommodatie wordt beschikbaar gesteld door het vrijwillige stichtingsbestuur en naast de vele activiteiten die onze vereniging al jaren met behulp van vele enthousiaste vrijwilligers organiseert, wordt nu ook ons geweldig mooie clubhuis door tal van leden uitgevoerd. Hoe groot wil je de participatie hebben?
De lokale politiek is ondertussen druk doende om onze Stokhorstweg aan te gaan pakken. Blijft het bijvoorbeeld een doorgaande weg of niet? Als dat niet zo is, hoe gaat het er dan uitzien rondom onze mooie haven? Komen er "skaeve huse" tegenover onze ingang? Allemaal vragen die ons allemaal bezighouden, maar de bestuursleden in het bijzonder. Onze vereniging zit in een fase waarin we stappen kunnen maken, zowel de motorboters, zeilers als roeiers groeien en met ons nieuwe onderkomen hebben we natuurlijk meer mogelijkheden.
Het seizoen zit er watersport-technisch inmiddels op, de meeste schepen staan alweer op de kant en de zeillessen en ons vaarseizoen zijn met de jaarlijkse boerenkool afgesloten. Wat 2013 ons heeft gebracht vraagt u zich af? Een mooi clubhuis bijvoorbeeld, een heerlijke zomer en een havenmeester die al 45 jaar aan burgerparticipatie doet, de droom van elke vereniging! WSV de Ank leeft!
Geert-Jan Kettelarij jeugdcommissaris
18
