Nieuwsbrief van Scouts & Gidsen Herent-Doren - v.u.: Joris Vanden Broeck, Mechelsesteenweg 576, 3020 Herent

WeetteWah Jaargang 8 - september 2008

Nr

21

www.scoutsherent.be

Nieuwsbrief van Scouts & Gidsen Herent-Doren - v.u.: Joris Vanden Broeck, Mechelsesteenweg 576, 3020 Herent

Voor het nieuwe jaarthema: snel naar pagina 16!

Op pagina 22: alle nuttige info over het komende scoutsjaar!

Vlaamse Kermis

Hét verslag!

Binnenin: Alle stoere kampverhalen

2

Edito “Well... yes, and here we go again.” - Dr. Hunter S. Thompson Inderdaad: hier gaan we weer. Het heeft voor de verandering nog maar eens een lading bloed, zweet en –vooral- tranen gekost, maar na een zomer van hard labeur is het zover: met dit 21ste nummer gaat de achtste jaargang van de WeetteWah in. In een poging dit nummer enigszins boeiend te maken, werden verschillende uitermate hachelijke acties ondernomen. Diverse grenzen (bv van de onderzoeksjournalistiek, de goede smaak...) werden verlegd. Meerdere malen stond menig goede naam op het spel, wouden we er de brui aan geven en zelden leek een rustig bestaan als, we zeggen maar iets, rockjournalist zo aantrekkelijk. Maar toch werd er volgehouden. WeetteWah zond zijn zonen en dochters uit en met wat zij terugkwamen, werden de volgende pagina’s opgevuld. Wegens computertechnische redenen werd ditmaal –eenmalig, beloofd!- overgeschakeld op een oude versie van de lay-out. Bovendien bleek de vaste columnist van het afgelopen jaar onbereikbaar, maar dat verlies werd ruimschoots opgevangen door het inhuren van Foxy Fourier, mysterieuze kracht die overal inzetbaar bleek, maar ondertussen alweer met de noorderzon verdwenen is. Daarom deze oproep: eind december moet er opnieuw een WeetteWah klaar zijn. Wie denkt overweg te kunnen met een lay-outprogramma of op andere manier zichzelf nuttig kan maken, mag zich melden bij de groepsleiding.

Intro Kikkerdag Dat de Herentse scouts meer is dan op zondag spelen met kinderen, blijkt ieder jaar tijdens de Kikkerdag. Op zondag 12 oktober staan we voor de 54ste keer weer klaar om een dagje op pad te gaan met de iets oudere Herentenaars.Na een autotocht met bijhorende extraatjes, worden de gelukzakken verwend met een misviering op scoutsniveau, een heerlijke maaltijd met koffie en gebak en uiteraard toffe verrassingsoptredens. De locatie is momenteel nog geheim, maar meer informatie wordt binnekort vrijgegeven én rondgebracht door de leiding. Als je iemand kent die graag wil deelnemen aan deze kikkerdag, als je wil meehelpen (bijvoorbeeld als chauffeur of in de kookploeg), of gewoon meer info wenst, kan je altijd contact opnemen met Bram Van Der Stock via [email protected].

Eetfeest Lekker eten is altijd een plezier, maar het wordt pas echt top wanneer dat gebeurt op de scouts van Herent, zeker wanneer u bediend wordt door de leidingsploeg. Op zaterdagavond worden onze gasten verwend met een galadiner bij kaarslicht en een overvloed aan wijn en champagne. Zondagmiddag verwachten we alle leden en scoutsvrienden met ouders, grootouders, nonkels, tantes… voor een eveneens overheerlijk middagmaal. Het eetfeest zal doorgaan op zaterdag 15 en zondag 16 november. Meer informatie volgt per brief en via www.scoutsherent.be Hou onze website in de gaten!

Kapoenen C Met z’n allen trokken we die vijfde juli naar Erembodegem om er samen met Indiana Jones de Heilige Graal te zoeken. We hadden slechts vijf dagen nodig (je bent een echte kapoen of je bent het niet) en in die tijd hebben we de hele wereld rondgereisd. Van Europa over Afrika, Azië en Oceanië tot in het verre Amerika! Vermoeiend was dat reizen wel, maar uiteindelijk werden ons geduld, ons doorzettingsvermogen en onze moed beloond. Die Graal hebben we zomaar eventjes gevonden (en dat terwijl anderen er al hun hele leven naar zoeken). Hij

lag natuurlijk verstopt in Amerika… Als we dat van in het begin geweten hadden! Alhoewel, onderweg kwamen we terecht op de Olympische Spelen in China, in een zwembad in Australië (met rode glijbaan) en op een heuse Afrikaanse markt . Ook de goudzoekers in Amerika en hun Sheriff gingen we een handje helpen. Op één-tweedrie hadden we een hoop goud in ons bezit! Uiteraard was er ook tijd voor veel plezier, slaapwelverhaaltjes en (korte) nachtjes slaap, brieven schrijven naar het thuisfront (soms al klaar voor we goed en wel aangekomen

3 waren) en lekker eten van onze geweldige foeriers (dankjewel!). Toen we die Graal eindelijk gevonden hadden, was het natuurlijk tijd voor een feestje. Even leek de neerstortende massa water uit de lucht ons vreugdevuur te zullen doven, maar net op tijd (en nadat onze ijverige foeriers al de nodige voorzorgen genomen hadden) klaarde de hemel op en konden we genieten van veel lekkers bij een gezellig vuurtje! Tot plots: 10 juli! Tijd om de spullen weer bij elkaar te zoeken (voor sommigen bleek dit de moeilijkste beproeving

van het hele kamp) en nog even ongeduldig wachten tot mama/papa/broer/zus/ hond en de rest van het gezelschap arriveren. En dan: kusjes en knuffels, ‘vergeet je SIS-kaart niet!’ en een hoop verloren voorwerpen. Een blij weerzien, noemen ze dat. Enthousiaste kapoenen en foto’s zeggen uiteraard veel meer dan wij ooit kunnen zeggen, dus vraag eens aan een kapoen wat hij/zij er nu van vond of bekijk alvast de foto’s op deze bladzijde. Al die gelukkige gezichtjes… reken maar dat wij het ook geweldig vonden! Tom, Jozefien & Liesbeth

Kapoenen Doren

4 Het kan gek lopen in het leven. Zit je de ene dag nog backstage op een van ’s werelds beste en grootste festivals zalm en gegratineerde aardappelen te degusteren (rock-‘n-roll anno 2008!), dan vind je jezelf amper een etmaal later terug in een veredeld tuinhuis, gebogen over een hallucinant kleine frietketel, met een ruimte verder twee dozijn hongerige kelen die schreeuwen om meer! veel meer! frieten. Wie dacht dat fourieren gelijk stond met een luilekkerbestaan wordt

op zo’n moment met de realiteit geconfronteerd. Maar het moet gezegd: Kapoenen Doren zijn zéér braaf. Wanneer uren later de laatste frieten in de hongerige monden verdwenen zijn, treedt een vreemdsoortig kleurensysteem in werking, met als efficiënt gevolg dat er in geen tijd afgeruimd en –gewassen is. Is zulks een gevolg van de specifieke sfeer die in Scherpenheuvel hangt? Of simpelweg een effect van een jaar lang hard werken? Het heeft in ieder geval

zijn voordelen: wanneer de weergoden een pestoffensief inlassen, wordt de moraal nog geen spatje aangetast. Zelfs een doorregend speeltuinbezoek kan blijkbaar best leuk zijn, zeker wanneer onderweg twee imposante ijscowagens opgesteld blijken te staan. De enige domper waar geen ontkomen aan is, is dat de regen werkelijk àl het hout in de wijde omgeving doorweekt en dus ongschikt voor een kampvuur gemaakt heeft. Maar geen probleem of er kan een oplossing

voor gevonden worden. Met behulp van een ontzag afdwingende hoeveelheid karton (een overschotje van een creatieve activiteit eerder tijdens het kamp) en een brandversneller (probeer dit zeker thuis niet zelf!) kan toch voor een vlammende kampapotheose gezorgd worden. Conclusie? Een eerste positieve scoutservaring in juli, met dank aan een stelletje dorenkinderen. Op naar de volgende etappe! Foxy Foerier

Wouters Pompen! Ja! geraakt, je bent dood! U zult zich wel afvragen wat deze reeks woorden te maken heeft met de wouters. Ik zal het u eens vertellen… Op 3 juli 2008 vertrokken 24 wouters samen met hun leiding en foeriers op kamp naar Mol, waar het echte werk kon beginnen: spelen, spelen en nog eens spelen. De eerste avond konden de kids zelf nadenken over welke regels er op kamp zouden gerespecteerd worden. Ook het moordspel (gotcha) werd uitgelegd en meerdere dagen werd er door velen ‘je bent dood’ geroepen. De volgende dag werd de discipline aangeschroefd met legeroefeningen en team building. In de namiddag veranderden de wouters in mollenfirma’s die een schat moesten opgraven vanuit de diepste krochten der aarde. ’s Avonds werd er een sluipjacht georganiseerd waarbij de vreemdste camouflages werden gebruikt. Deze waren wel niet altijd zo geschikt: een trui voor je ogen kan wel eens een ontmoeting met een boom tot gevolg hebben. Na twee dagen mooi weer hoopten we op meer van dat; en jawel, de derde dag was ook niet mis. We begonnen

met een spuitzeeslag en gingen nog wat verder met de verf. Ook het glijden op bruine zeep werd niet vergeten. En als kers op de taart: spaghetti eten met de handen. Op de vierde dag konden de wouters hun energie op een cluedo-spel botvieren. De avond werd afgesloten met een schoolquiz waarbij de kennis omtrent onderwerpen als godsdienst, natuurkunde en wiskunde werd getest. Door het minder goede weer op de vijfde dag, werd de dagtocht verplaatst naar een latere dag. Er werd naar hout gezocht, toneeltjes of dansjes werden voorbereid in groepjes om op de laatste dag bij het kampvuur voor te brengen. In de namiddag gingen we naar het zwembad van Mol, waar zowel een binnen- als een buitenbad is. Er was een kleine schuif-af, maar voor het echte werk moest je buiten zijn. De ijskoude temperaturen buiten waren snel vergeten dankzij de buitenschuifaf.

De volgende dag stond er een bosspel op het programma waarbij het de bedoeling was te verliezen, jawel. Hoe meer smokkelwaar je kon overbrengen naar het

5 andere kamp of aan een tegenstander kon geven (nadat je verloren was met blad-steen-schaar), hoe beter. Maar dan moest je natuurlijk wel eerst over de grens geraken die streng bewaakt werd door de grenspolitie. In de namiddag werd er nog ‘vriend of vijand’ (naar het gelijknamige televisieprogramma) gespeeld. De volgende dag stond iedereen vlug klaar met z’n rugzakje en zwemgerief om op dagtocht te vertrekken. De bestemming: De Molse Meren. Via kleine wegjes door bossen en rustige buurten, kwamen we daar droog aan. Na een droge voormiddag en

middag werd de namiddag eerder aan de miezerige kant. Maar gelukkig trokken de Scouts van Herent zich hier niets van aan. Er werden nog heel wat plonsjes gedaan in het meer en heftig gespeeld op de speeltuin. ’s Avonds werden we jammer genoeg overvallen door heftige buien en konden we niet veel aanvangen met het natte hout dus hebben we de laatste avond gezellig binnen doorgebracht. Jaja, het onderwereldkamp van de wouters ’07-’08 was meer dan GESLAAGD! Bedankt aan alle wouters die er waren, aan de foeriers en aan de leiding!

6 Van 3 tot 10 juli gingen we met de kabouters op kamp in de KLJ-lokalen van Schriek. Met “we en de kabouters” bedoelen we een hele bende vrouwen en slechts één schepsel van het andere geslacht. Maar, zoals de kabouters zelf aangaven tijdens het bezinningsmomentje: hij viel best mee. Siemon, well done! Maar goed: op 3 juli vertrokken we dus, vergezeld van superfoeriers Katrien en Karolien (aka K2) naar Schriek, een gezellig en pittoresk dorpje op een goed half uur rijden van hometown Herent. En dan begon het: enkele pas aangekomen kabouters die luidkeels hun eigen kampregels declameerden, een aantal mama’s die op eigen aandringen hielpen om veldbedden op te zetten -iets dat achteraf bekeken nog zo geen slecht idee was-, ja hoor: het kamp was in gang geschoten en de stemming zat er duidelijk meteen in. Wat

Kabouters geen slechte zaak was, een bodypaintsessie aangezien ‘feest’ het om het carnavalgehalte kampthema was. op te krikken, vettige spelletjes en uiteraard Alle grote feesten een spaghettimaaltijd passeerden de revue: zo waar geen bestek bij komt kregen we bezoek van kijken. Sinterklaas, al was het Nog een klassieker die een hulpsint, de echte de revue passeerde, was had namelijk geen zin de omgekeerde dag, zijn strandvakantie te die begon met een hotonderbreken. Daarnaast dogs en een sluipspel was er een trouwfeest in het bos en eindigde en een hoogst origineel met boterhammen en kampvuur: door de barre ochtendgymnastiek. weersomstandigheden bestond dit gloedvol Een ander hoogtepunt festijn uit een gigantische was het spel waarbij collectie theelichtjes. En de kabouters vier alsof dat nog niet volstond, gekleurde toverdrankjes vierden we bovendien moesten maken om de Nieuwjaar en werden we zieke Vadertje Tijd te op een mooie ochtend genezen, toverdrankjes gewekt met de melding die zich uiteindelijk dat de paasklokken langs transformeerden in roze, geweest waren. groene, gele en oranje Verder waren er natuurlijk pannenkoeken! Een lust de traditionele, maar voor het oog, zoveel is daarom niet minder zeker! leuk, kampactiviteiten: een dagtocht naar een Enkele van de vele zaken zwembad dat gelukkig opmerkelijke nog nét iets natter was tijdens het kamp, bleek dan het druilerige weer de vlijt waarmee de macraméen de klepper genaamd meisjes varkentjesdag. Deze laatste bandjes bléven maken, de even opmerkelijke met als ingrediënten

hardnekkigheid waarmee ze niet ophielden aan hun muggenbeten te krabben (”schattekes-dat-helptniet!”), het enthousiasme waarmee ze een heus schoonheidssalon op poten zetten en de onvermoeibaarheid waarmee de jongedames keer op keer begonnen te dansen telkens een bekend liedje langskwam op de radio. Maar ja, wat wil je ook als je een dansjuf meeneemt op kamp... Uiteindelijk bleek het slechte weer nog best mee te vallen, behalve op dagtocht en bij het kampvuur. In ieder geval zat de sfeer meer dan goed, en dat is wat een kamp tot een goed kamp maakt! Kabouters, we vonden het zéér fijn. Binnenkort mogen jullie de foto’s op een schijfje verwachten... we houden jullie op de hoogte! Lieve groeten & olé pistolé, Siemon, Fran & Linde

Welpen Het begon allemaal op 15 juli… Een bende jonge Grieken en Romeinen nestelde zich in de Genkse omgeving. Nadat ze hun bedgerei hadden uitgesteld, kon hun spetterend Oudheidkamp beginnen. Rikkius Caesar en Joujou Augustinus zorgden een heel kamp lang voor overheerlijk voedsel, dat door de welpen aardig naar binnen gewerkt werd. Helemaal versterkt door deze stevige maaltijden trokken we naar het plaatselijke voetbalveldje. De lokale jeugd werd door onze stoere welpen overduidelijk op een

7

hoopje gevoetbald. Ook in het bos getuigden de welpen van een goede conditie en tactisch vermogen: er werden kampen gebouwd, strategieën in elkaar gestoken en dan kon de battle beginnen. Om terug op krachten te komen, was er soms tijd om een strip van Asterix te lezen, een brief naar het thuisfront te schrijven of om gewoon even te genieten van de platte rust.

Petit Gervaiskes, want ze stapten de dagtocht uit alsof het niets was. We gingen zwemmen in het openbaar zwembad van Hasselt, waar vooral de glijbaan de aandacht trok. Maar na zo’n zwembeurt stinken welpen niet meer, en dat is net hetgeen waarvoor ze op kamp komen... Vuile dag dus! Bloem, modder, roet, ketchup.. het vloog allemaal in het rond.

Helemaal uitgerust vertrokken we dan met ons Romeins legioen richting Genk. Welpen eten volgens de leiding thuis massaal veel

Na een douche kwam de rustige kant van de welpen naar boven. Massages, gezelschapspelen,

knutselen... we hadden ze nog nooit zo rustig gezien! Het hoogtepunt van het kamp, het kampvuur, leek in het water te zullen vallen door overvloedige regenval en windstoten. Toch besloten we na een spooktocht het vuur aan te steken. Liedjes galmden over de wei, cola en chips kwamen boven en alle welpen zaten met pretoogjes naar het binnenste van het vuur te staren, hopend dat het elke week kamp kon zijn... De foto’s van het welpenkamp verschijnen binnenkort op wwww.scoutsherent.be.

Jogi’s

8 Foxy Fourier strikes again. Na een geslaagde doortocht op kapoenenkamp (zie p. 4), is het tijd voor het serieuze werk. Tien dagen op een lap grond in de Ardennen, 22 joelende kinderen en als kers op de taart een WestVlaamse versie van de eigen groep als buren. En bijna geen mogelijkheden om aan deze realiteit te ontsnappen: er blijken slechts wee manieren om de bewoonde wereld te bereiken: te voet of op de passagierzetel van een zwarte sportbolide. De eerste optie valt af omdat 1) de bewoonde wereld belachelijk ver is en 2) het risico te groot is om in dat geval onder de zwarte sportbolide te belanden. Beschikken over een groot overlevingsinstinct is met andere woorden aangewezen voor wie een tiendaagse als deze ongeschonden wil doorkomen. Immers: er moet iedere dag gewinkeld worden voor het hongerig grut en dat kan alleen ki-lometers verder. Bovendien

bestaat het eerste deel van het traject uit een ellendig lange bosweg die onwillekeurig herinneringen oproept aan The Texas Chainsaw Massacre. Al duiken er grotere hindernissen op tijdens het verblijf in Dohan. Er zijn teken die het voorzien hebben op genante plekken van een medefourier. Dezelfde onfortuinlijke jongeman maakt bovendien nog een azijnincident mee dat we niemand toewensen. En de jonggidsen, horen we u vragen? Goh, wat kan een mens daarover vertellen? Eigenzinnig als altijd, wat wil zeggen dat de route van de tweedaagse naar eigen goeddunken aangepast wordt, al bleek dat toch niet helemaal positief uit te draaien voor de jongedames in kwestie. Met als gevolg dat het frietenbakavontuur van op kapoenenkamp een nachtelijke Ardense epiloog kent. Verder geen klachten over de jongedames. Of toch

niet over de onze. Hun Westvlaamse collega’s blijken behoorlijk lichtgelovig, zelfs wanneer het gaat over iets serieus als een dauwtrip. Neen, dan toch maar liever het Herents jonge volkje. Je verstààt tenminste wat ze zeggen en ze zijn dapper genoeg om in het bos te slapen, ondanks de everzwijnen. Alhoewel, everzwijnen in het bos... Terwijl de jonggidsen vredig in dromenland vertoeven onder de sterrenhemel, maken de zwijnen gebruik van de plotse rust op

het kampterrein om de afvalputten leeg te maken. Ja, het was bij momenten spannend, ondergetekende zijn bioritme is ergens tussen 15 en 25 juli kapot gegaan en op sommige ogenblikken lag er véél te véél hout op het vuur, maar: het was het allemaal waard. Een tiendaagse verblijf in een fourage valt immers nog het best te vergelijken met een festival, maar dan zonder de muziek. De post-kamp-blues op 26 juli kwam bijgevolg niet geheel onverwacht. Foxy Foerier

Jeevees "Op kamp in Bouillon ‘t is toch plezant. We zitten hier aan de waterkant. Bij de Semois, maar het blijft toch nog fijn, ondanks we toch in… zijn.” De eerste regels van hun zelf in elkaar gestoken kamplied (merci Lukas, Bolle en Joachim) laat meteen zien hoe muzikaal de jongverkenners zijn. De tekst kan niet helemaal gepubliceerd worden omdat de inhoud her en der iets té “braaf” is, maar ze hebben er zelf veel plezier aan beleefd. We hebben inderdaad héél véél water gezien en niet alleen van de Semois. De regen kwam soms met bakken naar beneden om dan ineens weer plaats te maken voor een streepje zon. Maar gelukkig kon dat de pret niet bederven en bleef op cruciale momenten de regen uit. Vliegende patrouille was zeker het onthouden waard. Des te meer nadat een patrouille werd opgeschrikt bij hun verstopplaats door een boze boswachter. Gelukkig kwamen Eva en Bart net ter plaatse en wist Bart de boswachter te kalmeren met de wijze woorden, “Donc! Donc!” Ward en Bavo worstelden in de modderpoel voor de eer van sterkste jong-verkenner. De strijd duurde lang en ze waren niet meer te herkennen onder de modderlaag, maar Bavo won wel nipt van Ward. Het 24-uren spel was een knaller waarbij meerdere Jeevees hun economisch talent konden laten zien want wat brengt het meest op? Het hotel uitbaten, het restaurant of de matrassenwinkel? Vooral de patrouille van Lukas, met hun toch niet zo winstgevende snoepwinkeltje, blonk uit in de deals sluiten. Gelukkig voor de rest, viel er altijd wel ergens geld te verdienen en moest niemand in de kou slapen. De verrassing was

groot toen het 24-urenspel echter geen 24-uren bleek te duren, maar ‘s ochtend afgebroken werd voor de tweedaagse. De meeste patrouilles hadden toch wat geld kunnen verstoppen, sommigen in de kant, anderen in een bepaald gaatje. Ze hebben deze twee dagen echt aan een recordtempo gestapt. De leiding was zelfs genoodzaakt om extra posten te maken, want pauzeren vonden de Jeevees blijkbaar overbodig. De nacht in de schuur was kort en iedereen kwam redelijk vroeg aan op het

9 kampterrein. We zeiden al iets over de muzikaliteit van de Jeeves en hiervoor moet toch nog een extra vermelding voor Elias komen die iedereen echt verbaasde met zijn zangtalent. Hij zette graag op de meest onverwachte momenten zijn keel open, behalve dan op de doopavond waarop hij voor twee bevallige jonggidsen (emo’s volgens de jévés) een liefdeslied moest zingen. Op de kookdag werd de leiding verwend met overheerlijke brouwsels, maar misschien volgend

jaar toch eens iets anders bedenken dan spaghetti met tonijn (drie keer voorgeschoteld gekregen). De koudeschotel van de patrouille van Klaus, de pitta van de patrouille van Lukas, het indisch? wokgerecht van Bolle en de tonijnpasta van de patrouille van Ward bleven nog lang in ons geheugen hangen. Misschien kunnen ze dat thuis ook eens maken! De totemavond was eveneens geweldig grappig. De tweedejaars hadden een zwembad gemaakt met sjorhout,touw en een geleend zeil (dat de leiding is gaan halen op een kampterrein waar ze op everzwijnenjacht waren) en daarin hebben ze uiteraard een nachtelijk plonsje gemaakt. Ze werden bedankt met mooie totems zoals Stokstaartje, Damhert, Giraf, Newfoundlander… Ook de doopavond was een leuke avond met gekke dopen (matrassensandwich, gore bakskes, striptease, S e m o i s t o c h t j e , vlaggenroof…) bedacht door de nog gekkere derdejaars. Zo zouden we nog de voetbalmatch vergeten die we gespeeld hebben tegen de West-Vlaamse jongverkenners. We moeten daar niet al te veel woorden aan verspillen, want het is gewoon een feit dat onze jongverkenners hen zwaar ingemaakt hebben. De WestVlamingen hadden echt geen schijn van kans. We zijn zeker nog honderden dingen vergeten te vermelden, maar in oktober volgt er nog een foto-avond waarop we met iedereen kunnen nagenieten. We zien jullie daar en groetjes van de leiding en de fouriers,

Ray, Rikkie, Eef, Bart, Piet, Tommie & Eva

10

Gidsen

Verkenners

11

Jin

12 Het zit er op en, laten we wel wezen, u was geweldig! Inderdaad, jinjaar 2007-08 is ten einde, maar kende een geweldige apotheose in Corsica. Al heeft het heel wat moeite gekost om er te raken. 8 juli was het zover: elf jinners, twee begeleiders en toch al één foerier vertrokken met twee busjes –of zeg gerust: bussen- zuidwaarts. Na een overnachting in Zwitserland, een passage in Italië en een boottocht van vier uur arriveerde Team Jin moe, maar uitzinnig, op het prachtige eiland. Vanaf de eerste avond kon ons geluk, dankzij de Corsicaanse zon en zee, niet meer op. Toch was er de volgende dag al een serieuze beproeving. Om het kampboekje even te citeren: “busje kapot, kwijt, onbruikbaar, voor vijf dagen in de garage, gelekt, getakeld ....” Inderdaad, autopech, maar er is meer nodig om onze jingroep klein te krijgen. Tenten kunnen ook nààst een

garage opgeslagen worden, zelfs al is het bloedheet. En, evenwicht moet er zijn, er was ook positief nieuws. Een dag later maakte immers onze tweede foerier zijn opwachting, waarbij zijn kompaan Tisse hem dadelijk duidelijk maakte hoe het landschap in Corsica aanvoelt: “het smaakt zeker niet droog in de mond, hoor.” Wat daar exact mee bedoeld werd, is nog steeds niet duidelijk. Bovendien kregen we een vervangwagentje ter beschikking, maar dit volstond niet om heel het gejinte vervoerd te krijgen, waardoor de goede oude duim uitgestoken werd bij verplaatsingen. Al liftend van de ene zeestad naar de andere en door het gebergte, sprokkelden de jinnertjes heel wat reisverhalen en ondanks de autopech bleek elke dag zo zijn eigen verrassingen in petto te hebben. Na een verblijf aan de

kust werd het binnenland ingetrokken, meer bepaald het zuidelijke gelegen en prachtige Bonifacio, alwaar het toerisme dermate succesvol bleek dat alle campings volzet waren. Dan maar verder getrokken naar Porto Vechio, wat op zich ook al een avontuur was: probeer maar eens te verzamelen wanneer je verschillende liften nodig hebt. Uiteindelijk vonden we toch een ideale en behoorlijk luxueuze camping waar we drie dagen konden genieten van de “rust” en een geweldig verfrissend zwembad. Ook een daguitstap naar Bonifacio mocht niet ontbreken. Hier maakten we een wilde boottocht en bezochten –welverdiendeen heerlijk restaurant. Maar alles kent zijn einde en een langzaam aanvatten van de terugtocht drong zich op. Maar niet zonder de door iedereen gegeerde watervallen van Elisa te

bezichtigen. Een volledige dag was nodig om deze verborgen schoonheid te ontdekken, maar wat een tevredenheid binnen de groep toen we haar uiteindelijk vonden. Moe, maar tevreden kon de terugkeer naar België aangevat worden. Al mag niet vergeten worden om onze laatste camping nog een eervolle vermelding te geven: marginaal, maar wat een dik feest! Daarna nog een nacht wildkamperen en toen was het liedje uit: terug naar Herent. Bedankt jinners, begeleiding en foeriers voor deze mooie ervaring!

Beire, Anneleen, Tomasso, Elise, Eva, Femke, Jokke, Jakke, Brecht, Lien, Jef, Bram, Klara, Fokke & Tisse.

Leiding Het beste dat een mens kan doen na de tien dagen durende overlevingsstrijd die ook wel ‘jonggidsenkamp’ genoemd wordt, is zo snel mogelijk huiswaarts keren, langdurig weken in bad en aldus langzaam opnieuw wennen aan de realiteit. Bij wijze van experiment kan je echter ook doodleuk in de fourage blijven terwijl de jonggidsen richting downtown Herent vertrekken en zien wat er gebeurt. Zulks druist in tegen wat het gezond verstand ingeeft, maar waarom ook niet? Wie twee kampen doorstaan heeft, kan bogen op behoorlijk wat overlevingskansen tijdens

het beruchte nakamp. Al blijft het vreemd om leiding de plaats van leden te zien innemen op het kampterrein. Vooral ’s avonds komt de bijna onweerstaanbare drang op de massa richting tenten te drijven, roepend dat het tijd is voor de taptoe, maar in zo’n gevallen bewijst het overlevingsinstinct zijn nut: dat vooral niet doen! Leuker is het toe te kijken hoe er aftastend –en met de nodige communicatieconflictenverbroederd wordt met de Westvlaamse leiding. Opvallend trouwens hoe de avondlijke scènes op het jonggidsenkamp slechts een voorsmaakje waren

13 van wat hier te zien viel. Zo blijken meer objecten ontvlambaar dan een mens voor mogelijkheid houdt en is een snelstromende rivier rond middernacht minder koud dan je zou denken. Althans voor de binken (m/v) onder de aanwezigen. Een ander boeiend aspect aan nakamp, is dat er eindelijk tijd is voor toerisme. Tien dagen voorbij de woonst van Godfried Van Bouillon lopen zonder zelfs maar in de buurt van de toegangspoort te komen, worden in één klap goedgemaakt door zij die moedig genoeg zijn de stijle klim te ondernemen. Maar of dat de moeite waard

is! Eindelijk te zien krijgen hoe de locale Colruyt er in bovenaanzicht uitziet! Ook culinair is het nakamp een verademing, of toch wat betreft het foeriergedeelte. Met plezier worden de gasbekkens overgelaten aan andere pottenroerders zodat meer tijd doorgebracht kan worden met het lezen van door johiés (jup, enige Westvlaamse invloed valt niet te ontkennen) achtergelaten Joepies en het aanhoren van diverse hallucinante kampavonturen. Maar daarover leest u elders in dit nummer meer.

Vlaamse

14 Werd vorig jaar op deze pagina’s nog over de Vlaamse Kermis geschreven als een uitputtingsslag, dan werden dit jaar stevige voorzorgen genomen, versta: uitzoeken waar koffie geserveerd wordt en dan met goede moed aan het weekend starten. Een eerste ontdekking is van een best fijne aard: het fameuze happy hour heeft een terugkeer gemaakt, met een merkbaar effect op de vlotte bezoekersinstroom. Tegen dat de eerste act het podium betreedt, is er absoluut meer volk in de tent dan vorig jaar. Misschien dat u dus met een beetje geluk nog een getuige vindt die kan vertellen hoe de passage van Lionize was, want eerlijk gezegd, nog geen week na het gebeuren, blijven weinig of geen herinneringen over aan de passage van deze act. Herinneringen te over aan Kloezo, een bandje dat zijn bestaand wijdt aan zijn iets beroemdere naamgenoot.

En zoals dat voor de andere Clouseau geldt, is het bij deze groep ook: je houdt er van of je houdt er niet van. De eerste dansers, meezingers en feestneuzen worden op dit punt op de dansvloer gesignaleerd, dus de doortocht van Kloezo op Den Doren kan alvast als een eerste succes geboekstaafd worden. En dan barst het feest los. Onder de schuilnaam Not Too Many DJ’s nemen DJ’s Bouncing Beats en Sikke plaats achter de draaitafels. Wie in de positie is buurman van een van beide draaitafelwizzards te zijn, kent al een week de helft van de platen die door de boxen passeren, maar zelfs dan blijft de afsluiter van vrijdag een correcte keuze. Het eerste uur is een walhalla voor electroliefhebbers en met het verstrijken van de uren, wordt het er alleen maar gezelliger op. En u weet hoe het er op zo’n moment aan toegaat:

mensen komen, mensen gaan en uw reporter kan van vermoeidheid nog amper op zijn benen staan. Tijd voor een pauze, want er zijn nog twee dagen te gaan. Zo staan zaterdag The Votes op het podium van de tent, al is daar niet veel van blijven hangen. Oorzaak van dat gat ligt bij de mosselen. Geen vergiftiging, maar een totaal gevoel van voldaan zijn, met een kleine dip in de alertheid als gevolg. Eens al het lekkers verteerd is, kan er terug ingevlogen worden. Dat gebeurt stapsgewijs met The Bugs en DJ Hanzie. Die eerste act laat zich omschrijven als coverband, waarbij opvalt dat ‘I Wanna Make It Witchu’ zonder PJ Harvey ook niet alles is, maar verder schieten er niet dadelijk opmerkingen te binnen. DJ Hanzie van zijn kant, maakt een gesmaakte comeback in zijn thuisbasis. Tel daar nog een kleine epiloog bij in de vorm van acrobatisch

barkrukentertainment en een olijvenontbijt en er kan gesproken worden van een geslaagde avond op Den Doren. Wat dan weer als bijkomstigheid heeft dat over het kinderdop en bijhorend entertainment op zondagmiddag eigenlijk niets verteld kan worden, wegens een beetje gemist. Een kleine ondervraging van het jonge grut later op zondag, leert echter dat ook hier een en ander vlekkeloos verlopen is. Blijft over: een rustig kabbelende zondag, met een klank-, licht- en watershow als apotheose. Vlakbij parkeren op een veld is immers maar een goed idee zolang het droog blijft. Al valt de entertainmentfactor van duwende ouders evenmin te onderschatten. Het eerste weekend van augustus 2009 is alvast geblokkeerd in onze agenda. Als u hetzelfde doet, staat niets een volgende topper in de weg!

Kermis

15

Jaarthema

16 Liever een goeie buur dan een verre vriend… Vraag aan een inwijkeling van buiten West-Europa wat hem het meest opvalt aan onze samenleving en negen op tien mensen zal zeggen dat het een ‘apart-leving’ is. Mensen zitten thuis achter hun neergelaten rolluiken naar tv te kijken of surfen op het internet. ‘Jezelf kunnen zijn’ en ‘je eigen zin doen’ behoren tot de hoogste streefdoelen van deze tijd, maar tegelijkertijd zijn velen bang om te vereenzamen. Net daarom doen we de dingen graag samen! En dat is precies het toppunt van onze wekelijkse werking als scouts en gidsen: samen zijn, samen dingen doen, ondernemen, bereiken… Maar hoe doen we het met de omgeving buiten ons veilige terrein? ‘De buren’ hebben niet zelden een negatieve bijklank: ze bellen de politie bij teveel lawaai, klagen over ballen in hun tuin, mopperen over fietsen en auto’s aan hun voordeur… En zelfs al heb je goede buren, hoe goed kennen we ze en hoe goed kennen we de rest van onze buurt? Wie zijn ze, wat doen ze, zijn er nog verenigingen? Scouting is geen eilandje. Dit jaar zetten we daarom onze ogen en oren extra open, we

zetten onze vooroordelen over anderen bewust opzij en gaan op ontdekking! Scouting is ontmoeten en deze keer zoeken we het niet te ver. De buurt is voor scouts en gidsen van levensbelang. We zoeken er helpende handen en enthousiaste klanten voor financiële activiteiten, onze lokalen zijn vaak eigendom van de parochie of gemeente en de buurt kan ook gewoon een extra speelterrein betekenen. Eén ding is zeker. De buurt is als een das: elke groep heeft er één rond zich hangen! Als jeugdbeweging volgen we onze voelsprieten: soms gewoon om speels en creatief te zijn met wat zich om ons heen aanbiedt, soms om met beide benen in de maatschappij te staan. Vaak gaat dat gewoon samen, omdat we geloven in onze kracht om als jonge mensen dynamiek te ontwikkelen waar ook anderen van kunnen meegenieten. Grijs zal onze samenleving nooit worden met ons in de buurt. We laten ons zien en voeren de drive van 100 jaar scouting nu gewoon door rond ons eigen terrein. Ze zullen ons eens leren kennen, samen met ons jaarthema: Bureluren!

Dame Evana Gegroet lieve padvinders en vrienden van het bos. Jullie hebben lang met jullie diepe, hartstochtelijke problemen moeten rondlopen, maar Vrouwe Evana is gelukkig wedergekeerd uit dromenland om de scouts van Herent te helpen bij al hun bizarre hersenspinsels. Problemen kunnen opnieuw massaal verzonden worden naar [email protected] Geweldige Vrouwe Evana,

Hey beste Evana,

Ik heb al mijn hele leven sproeten en die vind ik niet mooi. Ze zijn groot en zitten echt overal. Ik probeer ze weg te schminken maar dat gaat niet goed en bovendien hang ik dan helemaal vol schmink. Wat kan ik doen want ik wil graag een vriendje maar met die sproetenkop lukt dat nooit. Wanhopige Sproet

Mijn papa is vroeger ook bij de scouts geweest en kan dat "scoutsgevoel" niet goed loslaten. Hij bestookt ons niet alleen met dwaze scoutsverhalen, bovendien dwingt hij ons elk jaar te gaan kamperen in de Ardennen. We moeten dan een tafel sjorren, een tent opzetten, een kookvuur maken, zelf koken en zelfs elke ochtend zijn stoeme vlag groeten. Het gaat zelfs zo ver dat hij in het schooljaar elk weekend komt schouwen en dan moeten we in perfect uniform rondlopen. Wanneer mama niet thuis is, speelt hij arm en rijk en rijdt er vandoor met al het eten. Wij moeten hem dan ergens in Herent zoeken, maar meestal is al het eten op voor we hem vinden of heeft hij het in de grond begraven. Nu heeft hij het in zijn hoofd gehaald om ons te dopen met kerstmis en dus vreselijke opdrachten te geven. Ik ben echt mijn goesting in de scouts aan het verliezen en dat zou spijtig zijn, want ik vond het super neig. Hoe kan ik zorgen dat hij opnieuw normaal doet zonder hem te kwetsen want telkens als we iets proberen duidelijk te maken, trekt hij zich dagen terug op een zelfgesjorde vlaggenmast. Helllep!

Hey Sproet, Wat een nare situatie. Ben je zo iemand die helemaal vol sproeten staat, écht overal? Jakkes! Ik heb zelf nooit sproeten gehad, maar ik zou ze ook niet willen, zeker niet bij het ouder worden. Gelukkig voor jou weet ik wel een oplossing en het is niet eens zo moeilijk. In bruine zeep, ja de bruine zeep van op kamp, zit namelijk een bestandsmiddel dat afbleekt. Mensen die veel op een grondzeil met bruine zeep glijden, krijgen een spierwitte huid en dito haar. Vraag dus aan je ouders om een grondzeil in de Hopper te halen en smeer het goed vol met bruine zeep. Daarna kan de pret beginnen: glijden maar! Je zal prachtig wit zijn en bovendien een echte pro in het glijden op het grondzeil. Toppie!

Een wanhopige Jongverkenner

17 Hallo Jévé, Wat erg voor je dat jouw papa zo’n freak is. Scouts blijft inderdaad eeuwig in je hoofd zitten en het is moeilijk om na de scoutstijd zonder scouts te leven. De scouts moet ook elk jaar opnieuw massa’s leiding weigeren omdat ze anders met leiders van 45 jaar en ouder zou zitten. Gelukkig geven ze nieuwe mensen een kans en worden oude mensen vriendelijk verzocht het pad te ruimen of in werkgroepen te gaan. Sommige mensen krijgen hierdoor echter een trauma en raken dat nooit kwijt. Ze beginnen dan vreemd obsessief gedrag te vertonen, net zoals je vader. Ik heb al veel oud-leiding in therapie weten gaan en zelfs in instellingen terecht zien komen. Men heeft zopas aan dit fenomeen van oud-scouts een naam gegeven, namelijk "het hoppersyndroom". Er zijn al bepaalde pilletjes op de zwarte markt, maar deze zijn nog niet wetenschappelijk getest en dus mogelijk gevaarlijk. Binnenkort komt er wel een siroop en inhaleerspray in de handel, maar tot dan zal ik je moeten helpen met kleine, voorlopige oplossingen. Je kan er misschien mee dreigen naar de chiro te gaan (uiteraard niet echt doen) als

hij niet ophoudt. Het is voor een Hopperpatient een van zijn grootste nachtmerries dat zijn eigen kind niet naar de scouts zou gaan, maar naar de chiro. Je kan in de tuin een scoutsdomein oprichten met tent, hudo.. en hem vragen daar te verblijven. Je hebt dan het huis praktisch voor jou alleen en kan dus doen wat je wil! Je kan proberen hem te degraderen tot kapoen en jezelf tot leider, dan moet je papa doen wat jij zegt. Een kapoen draagt geen uniform en doet evenmin een tentenkamp, dus daar ben je dan al van verlost. Of je kan je papa in verschillende werkgroepen van de scouts inschrijven zodat hij kan helpen met grote activiteiten en mede-hopperpatiënten kan ontmoeten. De confrontatie met andere scoutsfreaks is meestal zeer bepalend. Ze willen namelijk allemaal de beste scout zijn en hier krijgen ze te maken met mensen van eigen sterkte. Ze gaan zich ofwel normaal gedragen ofwel totaal getikt worden. Hopelijk kiest jou papa de juiste kant. Met vragen over die werkgroepen of vergaderingen met oudscouts kan je een mail sturen naar [email protected]. Je kan uiteraard ook wachten op het siroopje! Veel succes en zeker in de scouts blijven!

Evana’s raadselachtige raadseltje Schurken en Ridders Het eiland Quork wordt bevolkt door ridders en schurken. Op zekere dag zitten er in het café op het eiland elf bewoners. Een toerist wil weten hoeveel van die bewoners ridders zijn. Het is moeilijk om een goed antwoord te krijgen want de ridders spreken altijd de waarheid en de schurken liegen voortdurend. De toerist besluit iedereen de vraag te stellen: "Hoeveel ridders zijn hier aanwezig?" Hij krijgt de volgende antwoorden: 3, 2, 5, 7, 2, 3, 4, 4, 3, 2, 5. Kan de toerist vaststellen hoeveel ridders er in het café zijn? Zo ja hoeveel ridders zijn er dan?

Ja, en er zijn 3 ridders. De ridders spreken altijd de waarheid. Dus stel dat er X (X is een getal tussen 1 en 11) ridders zijn. Dan moet de toerist X keer het antwoord X te horen krijgen, omdat alle ridders de waarheid spreken en de schurken nooit X zullen zeggen omdat ze altijd liegen. Het antwoord 3 komt drie keer voor. Dus er zijn drie ridders. ( 2 komt drie keer voor, 5 komt twee keer voor, 4 komt twee keer voor en 7 één maal). Dit zijn de antwoorden gegeven door de schurken. Oplossing raadsel:

18 Voor je enthousiaste engagement tijdens die ontelbare zondagen. Voor het kindertjes entertainen, zelfs doorheen onweders en windvlagen. Voor je onevenaarbare bijdrage aan de leidingsploegsfeer. Voor je gezellige en geapprecieerde aanwezigheid, keer op keer. Laat het daarmee nu vooral niet gedaan zijn. Want afscheid nemen doet zo’n pijn. Maar laten we Marco geloven die het in mooie woorden giet. “je gaat wel weg maar verlaat ons niet”. Een hevig padvinderverleden sluit je niet zomaar af, fenomeen welbekend. Welkom comitélid, foerier, helpende hand, of gewoon omdat je onmisbaar bent. Het ga jullie goed, op de weg naar de top. Of het nu die van de wereld is of eentje met zakenlui op. Denk nog eens aan ons, het zelfde doen ook wij, uitgebreid of even. En beseffen zullen we beiden: een scoet ben je voor het leven!

Merci...

Introducing:

19

Dit zijn ze: de nieuwe krachten die een frisse wind door de leidingsploeg, en in een moeite door, scouts Herent gaan blazen. Als het een geruststelling kan zijn: in werkelijkheid zien ze er beter uit.

Sandy

Farid

Lotte

Elise Lien

Anneleen Katrien Jonas Jef Bert

Tomasso

Jan

Brecht

20

Ouw doos

Adressenlijst

21

Hoezo “adressenlijst”? U heeft deze WeetteWah meermaals grondig uitgeplozen op zoek naar de leidingsverdeling en lijkt deze maar niet te vinden? Kan kloppen, want meer dan wie de leiding wordt en naar welk adres je kerstkaartjes mag sturen, geven we niet prijs. Niet dat we het niet weten, maar de primeur is voor de groepsleiding op de openingsvergadering. Allen daarheen dus! Jef ARTOIS Jonas ARTOIS Lien ARTOIS Tomasso BORDONI Farid BOULAFDEL Anneleen COPPENS Pieter COPPENS Robbe DAS Jozefien DE MARREE Brecht DRIES Lotte FALTER Tom HENDRICKX Jonas IMBERECHTS Koen MASSANT Katrien MASSANT Sandy PAQUAY Jan RAYMAEKERS Brecht RAYMAEKERS Eva SIEBEN Linde SMEETS Klara SMOUT Liesbeth SWINGS Fran TIMMERS Joeri TOBBACKX Erik VAN ASBROECK Liesbeth VAN ASBROECK Bram VAN DER STOCK Lien VAN DER STOCK Elise VAN GERVEN Bert VAN HUYCK Noor VAN ROEY Katrien VANSANTVOET Karel VERCRUYSSE Katrien VERDRENGH Jorien WINDERICKX Pieterjan WINDERICKX

Kerkweg 37 - 3020 Herent Kerkweg 6 - 3020 Herent Kerkweg 6 - 3020 Herent ‘s Hertogenlaan 51- 3000 Leuven Bijlokstraat 159 - 3020 Herent Tweebruggenstraat 34 - 3020 Herent Tweebruggenstraat 34 - 3020 Herent Karrestraat 106 - 3020 Herent Hambosstraat 25 - 3150 Tildonk Maleizenstraat 4 - 3020 Herent Belsenakenstraat 106 - 3020 Herent Den Bremt 61 - 3020 Herent Elststraat 17 - 3020 Herent Bondgenotenlaan 143/2 - 3000 Leuven Oud Strijdersstraat 666 - 3020 Herent O-L-Vrouwstraat 18 - 3020 Herent O-L-Vrouwstraat 18 - 3020 Herent Heuvellaan 19 - 3020 Herent Vaaltweg 10 A - 3020 Herent Mechelsesteenweg 254 - 3020 Herent Acacialaan 40 - 3020 Herent René Eversstraat 76 - 3020 Herent Keulenstraat 86 - 3020 Herent Maleizenstraat 19 - 3020 Herent Maleizenstraat 19 - 3020 Herent Vloerstraat 39 - 3020 Herent Vloerstraat 39 - 3020 Herent Winkselsesteenweg 46 - 3020 Herent Keulenstraat 165 - 3020 Herent Den Bremt 33 - 3020 Herent Den Bremt 70 - 3020 Herent O-L-Vrouwplein 71 - 3020 Herent Bontgenotenlaan 143/2 -3000 Leuven Hambosstraat 27 - 3020 Herent Hambosstraat 27 - 3020 Herent

0473/32.00.77 [email protected] 0498/63.51.14 [email protected] 0497/18.95.63 [email protected] 0499/10.26.09 [email protected] 0486/58.85.97 [email protected] 0497/30.07.97 [email protected] 0495/12.20.20 [email protected] 0476/81.14.41 [email protected] 0485/24.16.77 [email protected] 0499/29.77.21 [email protected] 0479/46.06.02 [email protected] 0499/31.95.69 [email protected] 0472/45.03.15 [email protected] 0498/37.29.54 [email protected] 0494/98.19.77 [email protected] 0497/78.86.65 [email protected] 0477/81.86.05 [email protected] 0484/75.83.46 [email protected] 0496/18.56.56 [email protected] 0494/30.90.39 [email protected] 0486/53.20.89 [email protected] 0499/33.19.31 [email protected] 0485/95.42.25 [email protected] 0495/64.72.05 [email protected] 0485/70.13.18 [email protected] 0472/[email protected] 0473/49.87.90 [email protected] 0486/70.57.88 [email protected] 0478/49.48.81 [email protected] 0478/59.15.18 [email protected] 0485/03.99.10 [email protected] 0499/23.45.85 [email protected] 0474/60.48.88 [email protected] 0494/44.91.09 [email protected] 0499/24.71.12 [email protected] 0495/83.38.53 [email protected]

22

Lidgeld Om uw deugeniet te verzekeren voor mogelijke ongevallen tijdens een scoutsactiviteit vragen wij 30 euro over te schrijven op naam van Eva Sieben op rekeningnummer 063-452459868 van Scouts en Gidsen Herent vóór 12 oktober 2008. Dit met vermelding van naam en voornaam van de sloeber, de tak en de geboortedatum. Van dit bedrag gaat 24 euro naar Scouts en Gidsen Vlaanderen voor de afsluiting van de jaarlijkse verzekering (lichamelijke

Openingsdag Beste vrienden, Na ongetwijfeld knallers van kampen, zowel in het binnen- als het verre buitenland, staat er opnieuw een nieuw scoutsjaar vol avonturen en verhalen voor de deur. Het startschot van dit festijn wordt dit jaar gegeven op zaterdag 27 september met een traditioneel wervelende openingsshow! Het grote feest zal van start gaan om 13u30 aan de Witte Villa in de Kouterstraat. Wat staat er allemaal op het programma? Om 13u30 verwelkomen we alle nieuwe leden, samen met hun ouders, aan de inschrijvingsstand. Hier kan je alles te weten komen over de scouts en wat we zoal uitspoken doorheen het jaar! Verder zullen alle verloren voorwerpen van de kampen tentoon gesteld worden en is er de mogelijkheid om een (nieuw) sjaaltje of (tweedehands) uniform te kopen! Vanaf 13u45 worden alle andere leden verwacht aan de Villa (jawel, in piekfijn uniform), waarna het nieuwe seizoen met een mega-show wordt geopend! Wat moet er allemaal

Info schade, rechtsbijstand en burgelijke aansprakelijkheid). De overige 6 euro wordt aangewend om de werkingskosten van de groep te dekken. Voor verdere vragen kan je steeds terecht bij Eva op het nummer 0496/18.56.56. Omdat wij absoluut niet wilen dat iemand om financiële redenen niet kan deelnemen aan een scoutsactiviteit, benadrukken we de mogelijkheid tot vermindering van het lidgeld en inschrijvingsgeld van andere scoutsactiviteiten. Met vragen kan u steeds terecht bij iemand van de leiding of groepsleiding!

in je knapzak? Een warme pull, een vleezeke (voor de BBQ: zie verder), 2 euro (voor een drankje en de groentjes voor de BBQ) en uiteraard... je goed humeur! Na allerhande leuke activiteiten, belevenissen en een overheerlijke barbecue mogen de leden terug worden afgehaald om 18u30, wederom aan de Witte Villa. De scoutte van Herent zou natuurlijk de scoutte van Herent niet zijn als er aan dit gebeuren geen verlengstuk wordt gebreid! Daarom worden alle (nieuwe en reeds ervaren) padvinders en spoorzoeksters, ouders, sympathisanten, oudleiding, comité-leden, fouriers en iedereen die ooit een HUDO heeft gegraven, van harte uitgenodigd om vanaf 18u30 “iets te komen drinken” aan de Witte Feestvilla. Om 19u zal hier een geheim optreden plaatsvinden dat het feestgebeuren naar ongekende hoogten zal leiden! Even nakaarten en nalachen kan vervolgens aan enkele gezellige kampvuurtjes... Hopelijk kunnen we jullie allemaal verwelkomen op deze fantastische openingsdag! Alvast een stevige linker en sympathieke groetjes! De leiding en groepsleiding.

Kalender september 1

oktober

23 november

december

Geen vergadering / 0110

2

Vergadering

3

vergadering

4

Vlaamse Kermis

5

Vergadering

Vergadering

Vlaamse Kermis

6 7

Geen vergadering

8

Sinterklaasvergadering Vergadering

9

Vergadering

10

Lidgeld al betaald?

Vergadering

11 12

Kikkerdag

Vergadering

13 14

Kapoenen verwelkoming

15

Vergadering Kikkerdag

16

Eetfeest Eetfeest

17

vergadering

Vergadering

18 19

Vergadering

Eetfeest

20 21

Kerstfeestje Planningsweekend (leiding)

22

Vergadering

23 24

Vergadering Vergadering

laatste vergadering

Geen vergadering

25

Kerstmis

26

jincafé (ov)

27

Openingsdag

Vergadering

Vergadering

28 29 30 31

Geen vergadering Vergadering Vergadering Geen vergadering

Het is best nog even, maar zo bent u alvast op de hoogte: de eerste vergadering van het tweede semester vindt plaats op 11 januari.

Weet jij wie de drie leiding zijn die vroeger al eens samen op vakantie gingen? Zeker? Mail dan snel het juiste antwoord naar [email protected] en maak kans op héle mooie prijzen!

Oplossing nummer 18: Fran & PJ.

WeettenuWah

Nr

3

Jaargang 1,5 - najaar 2008 www.scoutsherent.be Flauwekul van de Herentse scouts & gidsen - onverantwoorde uitgever: F. Foerier

Groepsleiding ziet wel brood in nieuwe omheiningen kampterrein “Het geeft de leiding nét dat tikje meer ontspanningsmogelijkheden”

!

eur

m Pri ermen: Achter de sch

Een compléét verloren hoekje waar nu eens écht helemaal niks mee aan te vangen valt.

Momentopname in het WeetteWahlokaal, 23 minuten voor de deadline van