Nieuwsbrief Sakaramenta J a a r g a n g
4 ,
n r .
1 5
K w a r t a a l
3
2 0 1 2
Je vrouw slaan Tijdens de lunch ging het gesprek over het slaan van je vrouw. Een medewerker vroeg of ik mijn vrouw wel eens sloeg, het antwoord was nee. Ik stelde de vraag terug en de medewerkers om mij heen gaven allemaal aan hun vrouw wel eens te slaan. Ik was hier redelijk verbaasd over, vooral hoe open ze er over vertelden.
In dit nummer: Je vrouw slaan
1
Terugblik kwartaal
1
Interview
2
Nieuwe fiets
3
Ontslagen
3
Brand
4
Karren voor Unicef
4
Vooruitblik komend kwartaal
5
Bij de wekelijkse vergadering met alle medewerkers, brachten we het gespreksonderwerp weer ter sprake. Verschillende medewerkers vertelden wederom zonder schroom wanneer ze de laatste keer hun vrouw hadden geslagen en waarom. Vaak was de reden dat hun vrouw boos was of zich slecht gedroeg. De ene medewerker had zijn vrouw geslagen omdat zij boos was en hem aanviel. Hij was een halve dag weggeweest en zij dacht dat
hij een vriendin had. Een andere medewerker had ook zijn vrouw geslagen omdat ze boos was. Hij was een week weg geweest zonder te zeggen waar hij heen zou gaan, hij had haar MK 2000 (zeven euro) gegeven om voor zichzelf en hun kind te zorgen. Bij thuiskomt was ze
erg boos op hem geworden. Weer een andere medewerker had zijn vrouw geslagen omdat ze zich verdedigde toen hij haar telefoon wilde hebben. Op die telefoon stonden foto’s van haar minnaar. Zes van de acht mannelijke me de w e r ke rs van
Sakarmanenta (die een vrouw hebben) geeft aan zijn vrouw weleens te slaan.Eén medewerker gaf aan vroeger zijn vrouw wel te slaan maar de laatste vijf jaar niet meer. Als hij boos is gaat hij even een stukje wandelen en daarna praten ze het uit. Het was een bijzonder gesprek, waarbij iedereen heel open praatte. In Malawi is het slaan van je vrouw geen taboe. De mannen zijn er niet trots op dat ze hun vrouw slaan, maar vinden het wel gewoon. Volgens de Malawiaanse wet is het verboden, in de praktijk komt het echter nog veel voor. Nog meer bijzondere verhalen in deze 15de nieuwsbrief, ondermeer over brand bij de werkplaats, een interview met Fanny, nieuwe karren voor Unicef en nog veel meer.
Veel leesplezier
Terugblik afgelopen kwartaal De economie van Malawi zit nog steeds in een diep dal door de 50% devaluatie van de munt, maar de verkoop van Sakaramenta was dit kwartaal eindelijk weer eens goed. Dit komt met name door de hulpsorganisaties, die grotere budgetten hebben. Amerika en Europa hebben
namelijk de blokkade van het donorgeld opgeheven, vanwege de hervormingen die zijn doorgevoerd door de nieuwe Malawiaanse president. De organisaties hebben bovendien voordeel bij de 50% devaluatie van de munt, de euro’s en dollars die zi j on tva nge n ui t he t
buitenland zijn daardoor meer waard geworden. De benzine is daarbij weer voorradig en importeren is weer mogelijk omdat er dollars bij de bank beschikbaar zijn. Dat lijkt positief nieuws, maar de gewone Malawiaan heeft een zware tijd. Alles is minimaal (Vervolg op pagina 2)
Pag i na
2
Interview: Fanny Jeremiah Naam: Fanny Philip Jelemiah Leeftijd: 31 Functie: schoonmaakster en kok Familie: een zoon, gescheiden van man
Waar kom je vandaan? Ik ben geboren in Malawi en heb de basisschool en middelbare school gedaan, helaas ben ik niet geslaagd voor mijn examen. Daarna ben ik getrouwd en kregen we een zoon. Mijn man ging al snel vreemd en hij dronk veel. Hij sloeg mij gelukkig niet. Ik heb hem w e l a c h t m a a l gewaarschuwd dat ik weg zou gaan als hij nog eens met een andere vrouw naar bed zou gaan. Ik was vooral bang om HIV-Aids te krijgen. We gebruikten nooit een condoom, want dat doe je niet bij je eigen man. Op een dag
(Vervolg van pagina 1
Cijfers Q3 2012 Omzet
€ 25.000
Productie
120 karren
Verkoop
95 karren
Orders
15 karren
Directe werkgeleg enheid
20 mensen
50% duurder geworden terwijl de salarissen hetzelfde zijn gebleven. Ten opzichte van begin 2009, toen wij hier in Malawi aankwamen, is alles zelfs twee tot drie keer zo duur. De afgelopen maand waren er vele stakingen, met eisen voor loonsverhoging van 100%. De ministers besloten om zichzelf een loonsverhoging van 80% te geven en dat roept natuurlijk onvrede op. Er zullen dan ook nog vele stakingen volgen. Bij Sakaramenta is niet gestaakt. We hadden uitgelegd dat we eerst een prijsstijging van 30% van onze producten zouden doorvoeren en als de verkoop op een normaal niveau zou blijven, we ons dan een loonsverhoging zouden kunnen veroorloven. De medewerkers begrepen dat en pas vijf maanden na de devaluatie was onze verkoop weer stabiel en konden we de lonen verhogen.
Ni e uw sb ri e f
heb ik hem verteld dat ik wilde scheiden. Hij zei dat hij spijt had, maar ik wist dat hij toch niet zou veranderen. Toen ben ik weggegaan. Ik vond een baan bij een Engels gezin in de stad, als huishoudhulp. Zo kon ik voor mijzelf zorgen. Mijn zoon bleef bij mijn moeder. Elk laatste weekend van de maand ging ik naar mijn moeder en zoon toe. Na een paar jaar ging de familie terug naar Engeland, dat vond ik jammer ik heb geleerd om pasta te maken, pizza te bakken, ik heb leren strijken en nog veel andere dingen. Daarna kon ik gelukkig aan de slag bij Sakaramenta. Mijn vorige baan vond ik leuker, maar bij Sakaramenta volg ik een opleiding tot naaister. Wat is je toekomstdroom? Ik wil mijn naaiopleiding afmaken en een eigen naaiwinkeltje beginnen. Ik heb al
een elektrische naaimachine gekregen via mij opleiding. Ik wil nog een extra machine voor een assistent en ik wil een winkeltje huren. Dan wil ik kleren en spreien naaien. Ik heb thuis echter geen elektriciteit. Verkoop je nu al spullen? Nee ik heb geen electriciteit thui s, d us i k ka n mi j n naaimachine niet gebruiken. Maar als ik vier maanden huur vooruitbetaal dan wil de verhuurder electriciteit voor mij aanleggen, dan kan ik in het weekend kleding naaien en die verkopen. Waarom vraag je niet om een lening bij Sakaramenta? Dat durf ik niet, want ik heb al een lening voor het fotostoestel dat ik vanuit Nederland besteld heb. Bovendien heb ik de 20% voor mijn opleiding nog niet helemaal afbetaald.
De nieuwe speeltuintoestellen die we maken zijn populair, er blijkt vraag te zijn naar kwalitatief goede schommels wipwappen en andere speeltoestellen. Twee stagelopers, Pim en Luc, van de
en ik richt mij hoofdzakelijk op projecten.
Design Academy in Eindhoven zijn drie maanden bij ons om de nieuwe speeltoestellen verder te ontwikkelen. Verder zullen ze de folders, logo, website en zichtbaarheid van Sakaramenta op het internet verbeteren.
Salomon Masamba heeft een zoontje gekregen, zijn vorige kindje was vlak na de geboorte overleden in een klein ziekenhuis, ze hadden daar geen zuurstof voor het kindje en de ambulance liet drie uur op zich wachten. Dit keer ging echter alles goed, hij heeft zijn zoontje de naam Meijer gegeven, een iets wat bijzondere voornaam……
De nieuwe directeur Liyaka bevalt goed, hij runt Sakaramenta nu in zijn geheel
Sak ar ame n ta
Drie kinderen van Sakaramentamedewerkers zijn dit kwartaal geboren. Fancy Jaulo heeft onverwachts een tweeling gekregen, hij hoorde vrijdagochtend op zijn werk dat hij twee zoons gekregen had, hij heeft nog de hele ochtend gewerkt en is toen op z’n dooie gemakje naar zijn vrouw gegaan. Wij hebben hem nog de oude kleren van ons zoontje Jan meegegeven. Op maandag vertelde hij echter dat het toch twee meisjes bleken te zijn. Ze heten Mercy en Mavy.
J aarg ang
4,
nr.
1 5
Pag i na
Nieuwe fiets De fiets is het zwakste on de rde e l v an d e fietsambulance. Het model van de lokaal gangbare fiets is sinds de jaren 60 niet veranderd en de kwaliteit is zeer slecht. Ze hebben een oud remsysteem, slechte wielen, zwakke ketting, slecht frame en een zadel met grote retro veren, maar veren doen ze niet. Deze fietsen worden ook nog eens gebruikt op stoffige, hobbelige weggetjes waardoor ze het niet lang volhouden. Toch gebruiken we deze fiets voor de fietsambul ance , omdat zowel in de steden als de dorpen reserveonderdelen te vinden zijn en mensen ze zelf k u nn e n repareren. Ik ben echter al jaren opzoek naar betere fi e t se n. De tw e e de ha n d s mountainbikes uit Europa zijn hier wel goedkoop te krijgen, bovendien is het frame sterk, maar reserveonderdelen zijn moeilijk te vinden en het schakelsysteem is na korte tijd kapot door de stoffige wegen en
slecht onderhoud. Gelukkig is er nu een oplossing. Een grote Amerikaanse fietsenonderdelen fabrikant zag de problemen van de fietsen in Afrika. Ze richtten de NGO World Bicycle Relief (WBR) met als doel een duurzame fiets te
Buffalo Bicycle maken voor Afrika. Ze namen de lokaal verkrijgbare fiets als uitgangspunt en vervingen elk onderdeel voor een sterkere. Deze hebben ze op grote schaal jarenlang getest en er dertigduizend gedoneerd aan verpleegkundigen in Zambia. WBR was echter nog niet helemaal tevreden over de duurzaamhei d en he bben
vervolgens de fiets verder verbeterd. Het resultaat is de Buffalo Bicycle. Ze worden nu verkocht in heel zuidelijk Afrika en sinds deze maand ook door Sakaramenta in Malawi. We zijn het enige bedrijf in Malawi die deze fiets mag verkopen, want WBR wil er zeker van zijn dat de fietsen goed worden geassembleerd.De fietsen worden per vier in een doos geleverd en in de fabriek van Sakaramenta in elkaar gezet. De Buffalo Bicycle heeft veel potentie in Malawi. De fiets is zeer sterk, kent vijf jaar garantie op v e r s c h i l l e n d e onderdelen en reserve onderdelen zijn lokaal verkrijgbaar. Er kleeft ook een nadeel aan de fiets, de Buffalo is twee keer zo duur als de lokale fiets. Voor veel Malawianen zal dat niet haalbaar zi j n . W e l l i cht da t h ul porganisaties wel kiezen voor deze fiets, zij hebben projecten die twee tot vijf jaar duren en een groot budget, daarom zullen zij eerder kiezen voor fiets die jaren meegaat in plaats van maanden.
Ontslagen Twee medewerkers zijn dit kwartaal ontslagen, Enock vanwege het slapen tijdens een brand vlakbij de werkplaats (zie Brand) , hij had al een waarschuwing omdat hij een paar keer niet aanwezig was. Hassan is ontslagen omdat hij zijn ziekenhuisboekje had vervalst en daarmee wilde verbloemen dat hij niet ziek was. Ook hij had al een waarschuwing, omdat hij een week afwezig was zonder zich ziek te melden. Vooral het ontslaan van Hassan ging mij aan het hart, ik heb de naam
van zijn kind nog gekozen en hij werkte al ruim drie jaar bij Sakaramenta. Hij had niet echt verwacht dat hij ontslagen zou
worden, hij reageerde echter niet boos maar bedankte mij voor de drie jaar die hij bij
Sakaramenta had werken, voor het huis had kunnen bouwen opleiding die hij had volgen tot elektricien.
kunne n wat hij en de kunnen
Zijn reactie maakte mij echter van binnen wel boos. Waarom werd hij niet kwaad, vertelde hij mij niet dat hij spijt had, dat het een misverstand was? Waarom kwam hij niet voor zichzelf op? Mensen zijn hier zo beleefd, dat het overkomt als onderdanigheid en passiviteit en dat is soms best lastig werken.
Zadel lokale fiets
Rem lokale fiets
3
Pag i na
4
Brand De transformator bij Sakaramenta gaf al maanden problemen. De afgelopen tijd zijn bij ons al vele printers en computers doorgebrand, omdat er af en toe hoogspanning uit de st o pc on ta cte n kw a m . We klaagden veel bij het nationale elektriciteitsbedrijf (Escom), maar deze lapte de transformator steeds weer
halfslachtig op. Begin augustus midden in de nacht was het raak, de transformator bij de werkplaats stond in brand. Gewaarschuwd door de buurvrouw heb ik de brand kunnen blussen zonder dat de vlammen naar de werkplaats oversloegen. De bewaker van Sakaramenta was in geen velden of wegen te bekennen.
Na alle bluswerkzaamheden troffen we hem slapend in een auto aan, met een muts over zijn oren en ogen. Hij had van alle stampei niets gemerkt en lag heerlijk te slapen. Deze bewaker is op staande voet ontslagen. Gelukkig heeft Escom nu eindelijk de transformator grondig gerepareerd.
Karren voor Unicef Kinderen op scholen wassen hun handen niet nadat ze naar de toilet zijn geweest. Dit komt ondermeer omdat de watertank bij de toiletten vaak leeg is. De afstand tussen de watertank en de waterpomp is vaak meer dan 100 meter. Unicef wil niet dat de kinderen dit water op hun hoofd dragen, daarom hebben wij een kar voor Unicef gemaakt. Een simpele kar met daarin 3 jerrycans die vastzitten met een ketting, zodat ze niet gestolen kunnen worden. Tw e e soorte n karren zijn het afgelopen half jaar getest door Unicef, we hebben onlangs de geteste scholen bezocht. Ik geloofde eerlijk gezegd niet zo in het nut van de kar, want alle kinderen dragen thuis ook water op hun hoofd, bovendien is het maar een kleine afstand. Ik vond het teveel een luxe product. Maar toen we de scholen bezochten moest ik mijn mening bijstellen. De kinderen zagen vroeger het halen van water als een straf en met de kar vinden ze het nu leuk, waardoor ze handen wassen ook leuker en vanzelfsprekender zijn
Ni e uw sb ri e f
Sak ar ame n ta
gaan vinden. Sommige kinderen komen zelfs vroeger naar school zodat ze water mogen halen met de kar. Na het test-succes wilde Unicef de eerste 25 karren aan scholen in Blantyre doneren en de overige scholen zouden de
karren dan moeten kopen. Ik heb aangegeven dat ik niet zo geloof in doneren en dat de andere scholen nooit de karren zullen kopen. Die scholen blijven net zo lang wachten tot ze ook een kar krijgen, want dat zijn ze gewend. In overleg met Unicef zijn we op een nieuw model gekomen. Unicef koopt nog steeds 25 karren van ons, deze geven ze aan de 25 best presterende scholen. De scholen mogen de kar drie maanden gebruiken. Als een school de kar
wil houden, kan de school deze voor de helft van de prijs kopen. Als een school de kar niet wil houden, dan gaat deze naar een andere school. Dit lijkt mij een mooi overgangs -systeem voor aan de ene kant de hulporganisaties die gewend zijn te doneren en aan de andere kant de Malawiaanse instanties die gewend zijn alles gratis te krijgen. Ook voor Unicef zelf is dit een nieuw systeem. Wellicht dat het in de toekomst meer gebruikt gaat worden. Een groot nadeel is dat de budgetten van de scholen beperkt zijn en ze wellicht geen geld over hebben voor een kar. Dan lijkt me de conclusie dat er binnen de huidige budgetten geen vraag is naar een waterkar en dat de prioriteiten van de scholen danwel de overheid, ergens anders liggen. Dat is jammer voor Sakaramenta, maar wel realistisch. Unicef zou ze natuurlijk ook kunnen doneren, maar het blijft dan de vraag of de scholen de karren daadwerkelijk nodig hebben.
Sakaramenta
Dit kwartaal was Sakaramenta in de media bij:
•
Artikel in de Malawiaanse krant
Postadres: PO BOX 3309, Blantyre, Malawi Telefoon: 00265- (0)999027045 E-mail:
[email protected] www.sakaramenta.com
Waterkar in gebruik bij de waterpomp van de school
Vooruitblik komend kwartaal Hoogstwaarschijnlijk maakt de televisie zender Aljazera begin december een reportage over de fietsambulances van Sakaramenta. Vorige maand namen ze contact met ons op. Twee reporters komen twee weken naar Malawi om verslag te doen van het gebruik van de fietsambulances. Aljazera is een populaire televisie zender, vooral in het Midden-Oosten en noordelijk Afrika.
K o m e n d k w a r t a al z a l h e t marketing materiaal van Sakaramenta worden verbeterd. We maken nieuwe folders, een professionelere website en een nieuw logo. We voeren deze verandeingen door, omdat we ons product assortiment hebben uitgebreid. We richten ons niet alleen meer op hand- en fi e t s k ar re n, m aa r o o k op speeltuintoestellen, nieuwe fietsen, schoolbankjes en ziekenhuis benodigheden. Door
het bredere assortiment hopen we komende zware tijd te doorstaan. Want de devaluatie van 50% van de munt heeft een enorme impact op de koopkracht van de mensen, daarbij is de afgelopen maand de munt nog eens 10% zwakker geworden, waardoor de prijzen stijgen. Groeten, Peter Meijer
