Nieuwsbrief 2007 nr.16
Inhoud
Voorwoord
EU 2 3 4
EU. Gevraagd... gastgezinnen. De zomer van 1991. Mijn vakantie in Holland.
5 6 8
Vakantie in het beloofde land. De zomervakantie. Mooie vakantie momenten... Een onvergetelijke ervaring.
9 10 12
Fotoverslag Kindervakantie 2006. Sovataanse notities. Studiefonds Studia Collega. Besteld u ook deze kaarten?
13
December feestmaand in Sovata. www.roemeensekinderhulp.nl
14 15 16 18 20 21 22
Onverwacht naar Roemenië. Fotoverslag transport 2006. Dagboek van een chauffeur. Kinderen hebben een droom. Agrarisch nieuws vanuit Tinkerbell. Digitale nieuwsbrief Tinkerbell’s post!! Vele handen maken licht werk. Adreswijzigingen? Naar Roemenië? Roemeens poppenhuis.
23
Oproep voor suggesties en ideeën. Kinderkleding gezocht. Lid in de Orde van Oranje Nassau.
24
Salt Lake Travel. Oproep!!!
25 29 30 31 32
Jaarverslag 2006. Het bestuur van de Stichting. Financiële verantwoording 2006. Naar Sovata toe? Roemeense ouders. Vrijwilligers gezocht.
33
Toetreding Roemenië tot de EU. Gezocht.
Als om je heen de omstandigheden langzaam veranderen, groei je vaak ongemerkt en onbewust in bepaalde situaties. Meestal merk je er niet zo veel van dat de tijd vooruit gaat en dingen veranderen. Iedereen kent het gevoel wel dat je krijgt als je bijvoorbeeld opgroeiende kinderen hebt. Dagelijks maak je ze mee en het valt dan ook niet op dat ze langzamerhand groter worden. Totdat je een foto in handen krijgt van 3 of 4 jaar geleden. Dan merk je ineens hoe snel de tijd gaat en ze veranderd zijn. De baby is niet meer die kleine, lieve dreumes maar is veranderd in een kleuter, zelfstandiger en met nog meer een eigen wil dan voorheen. Op dat moment denk je: waar blijft de tijd? Zonder dat je het hebt gemerkt is het aan je voorbij gegaan en zijn de dingen om je heen veranderd. Wellicht stel je dan pas de vraag: Ben ik eigenlijk wel blij dat het zo snel is veranderd? Het jaar 2006 zal voor de Stichting de historie ingaan met weer veel herinneringen en veranderingen. Elk jaar gebeurt er altijd wel wat en veranderen dingen. Alleen als mensen wel eens aan me vragen hoe wij erbij kwamen om met Roemenië te beginnen en je met enthousiasme het (steeds langer wordende) verhaal afsteekt, merk je dat er veel is veranderd in de loop van de tijd. Er zijn veel activiteiten en projecten uitgevoerd, veel gezinnen hebben hulp gekregen, duizenden hulppakketten zijn geschonken door Nederlandse families en de Stichting is van een kleine lokale Stichting tot een “landelijk” gebeuren uitgegroeid. En gelukkig voelen nog steeds meer donateurs zich aangetrokken tot deze directe vorm van hulp. Met de kerst maken wij voor onze vrienden en kennissen altijd een foto met alle kinderen die in ons familiekindertehuis Tinkerbell zijn opgenomen. Veel van hen bewaren deze foto’s en zo kwam het dat ik er onlangs vier naast elkaar zag staan. Baby’s zijn kleuters geworden, de eerste vier kinderen zijn er 17 geworden; zeven jaar geleden was Tinkerbell nog een droom en nu is het werkelijkheid.
Jaarlijks 5000 kinderen achtergelaten.
34
Verkoop Roemeense postzegels. Donaties en familie-ondersteuning. Donaties volledig fiscaal aftrekbaar.
35
Hartelijk bedankt! Pompoenenverkoop.
36 37 38 39 40
Onze statistieken. Speciale Activiteiten & Projecten. Vertalershoekje. Sponsors bedankt! Colofon. Tinkerbell (familiekindertehuis). Activiteitenkalender 2007.
2
Met al zijn blije momenten en soms ook de zorgen die daarmee gepaard gaan, vliegt de tijd aan ons voorbij en verandert bijna alles ongemerkt. En als bestuurslid word je meegezogen in de stroom van al die gebeurtenissen zonder dat je het haast in de gaten hebt. De ene activiteit is nog niet afgerond of de volgende dient zich alweer aan. Totdat je weer even geconfronteerd wordt met het verleden. Achterom kijkend zie je dan hoeveel er is veranderd in de afgelopen 16 jaar. 1 januari 2007, een gedenkwaardige dag voor Roemenië en zijn bewoners. Het door sommige langverwachte en gehoopte EU-lidmaatschap is een feit geworden. Nog maar net 16 jaar daarvoor onder het juk van Ceaucescu vandaan
gekropen, rolt de EU gemeenschap zijn wetten, plichten en rechten uit over Roemenië. Nog maar net weet een deel van de bevolking zich raad met de pas verworven vrijheid, dient zich de volgende grote verandering alweer aan. Het is een vreemde gewaarwording dat in november 2006 nog een strenge controle op de invoer van goederen heeft gezeten (en wij alle hulpgoederenpakketten streng moesten controleren) en nog geen maand later kan alles zonder beperkingen zijn weg naar Roemenië vinden. Op het ene moment mag je nog direct melk bij een boer kopen en drinken, op het volgende moment is het uit den boze en moet het volgens de strenge EU regels worden verwerkt voordat je het mag consumeren. Op het ene moment stroomt hulp het land binnen via Stichtingen en goede doelen en het volgende moment menen diverse Stichtingen al dat het niet meer nodig is om een EU land nog verder te ondersteunen. Daarvoor is nu de EU verantwoordelijk vinden zij. Worden de mensen in Roemenië eigenlijk wel zo blij dat het zo snel verandert? Uiteraard is de tijd en de vooruitgang niet tegen te houden. Iedereen is het erover eens dat het op de lange duur voor Roemenië goed is om deel uit te maken van de EU. Op de korte termijn is het zeker een hele zure appel waar veel mensen doorheen moeten bijten. Veel regelingen en veranderingen worden in hoog tempo doorgevoerd en zijn niet of nauwelijks aan een groot deel van de bevolking uit te leggen. Tijd voor geleidelijke gewenning is er niet. Veel mensen zullen de veranderingen gelaten over zich heen laten komen. Hopelijk zullen ze over een aantal jaren concluderen dat er veel is veranderd en dat zij wellicht hebben mee kunnen profiteren van nieuwe mogelijkheden. Hopelijk zullen zij blij zijn met het bereikte resultaat. Net zo blij als wij wanneer wij onze eigen kinderen volwassen hebben zien worden en zien dat zij zonder onze hulp hun eigen toekomst tegemoet kunnen gaan. Edwin Mentink, Voorzitter Stichting Roemeense Kinderhulp Nieuwsbrief nr. 16
Dagboek van een gastgezin (1)
Gevraagd…… gastgezinnen voor drie weken !!!! We horen vaker van mensen die voor het eerst in aanraking komen met Roemeense kinderen, Roemenië of onze Stichting: “het is net een virus; ben je er eenmaal door bevangen dan kom je er niet meer van los.” De familie Mandersloot heeft dit aan den lijve ondervonden toen zij besloten zich voor de eerste keer voor twee Roemeense kinderen als gastgezin op te geven.
Wat een bezoekje aan de supermarkt al niet voor een gevolgen kan hebben. Op het prikbord in de supermarkt bij de rubriek gezocht, hing een A4tje met de vraag naar gastgezinnen voor drie weken. Roy en Joyce, onze kinderen waren direct enthousiast. Er werd volop en heftig gediscussieerd, wordt het een jongen of een meisje en hoe oud. Maar na een telefoontje naar Karin werd het al snel duidelijk dat het niet om één kind maar om twee kinderen zou gaan. Ook geen probleem, dan graag een jongen en een meisje. Maar ook deze vlieger ging niet op. Achteraf hebben we moeten lachen om onze naïviteit en snappen we natuurlijk dat het niks voor de kinderen is om alleen te komen en dat één jongen en één meisje ook geen optie is. De voorbereidingen konden beginnen! Het leek wel nesteldrang. Het hele huis werd gesopt, de oude kinderfietsen gerepareerd, de logeerkamer veranderd, kleding werd ingezameld. Knutselspullen, toiletspullen en praktische hebbedingetjes werden gekocht. Zelfs oma was al druk aan het breien geslagen. De diepvriezer vol met ijsjes. Ze konden komen; wij waren er klaar voor. En dan is het eindelijk zover. Het verlossende telefoontje: ze komen er aan. We gingen op weg naar IJsselstein met de foto’s in onze hand, die we eigenlijk gewoon thuis hadden kunnen
laten. We hadden ze al zo vaak bekeken, dat we ze bijna konden uittekenen. En eindelijk kwamen onze jongens de bus uit. Wat een schatjes, Robi en Szabi. Eenmaal thuis hebben we eerst een rondleiding door het huis gemaakt. En al snel hadden de jongens het tafelvoetbalspel ontdekt en werd er volop gelachen. Na de soep en de broodjes zijn we nog even naar het parkpop geweest, is er nog gevoetbald en werd de eerste dag lachend en moe afgesloten onder de douche. De overige drie weken zijn omgevlogen, we hebben veel met de jongens gedaan, we zijn naar de militaire luchtbasis in Soesterberg geweest, naar Schiphol, de zee, we hebben gevliegerd, gezwommen in het Henschotermeer, we zijn naar het zwembad geweest, ze hebben veel gevoetbald, de dierentuin, een ritje met tram, rondvaart door de grachten, een bezoek aan McDonald’s, maar ook gewoon spelen met lego. Alles was een groot feest, zelfs de roltrappen op City Plaza waren een ervaring op zich. Maar ook het eten bij familie werd als heel spannend ervaren. Zeker wanneer je dan door de familie mee wordt genomen in een echte brandweerauto en ook nog achter het stuur mag gaan zitten inclusief sirenes, dan is eten bij familie eigenlijk toch wel heel erg leuk. Bij een andere familie was er opeens
een mevrouw die ook Hongaars sprak en al hun vragen kon beantwoorden die ze aan ons wilden stellen. Samen met het leuke speelgoed en de kinderen van deze familie waarmee ze konden spelen, maakten het jammer dat ze weer naar “huis” moesten. Maar wanneer je dan weer meegaat op familiebezoek en je krijgt allemaal leuke cadeautjes en een hele grote kippenpoot, dan is dit ook weer een heel leuk bezoekje. Ze zullen zich dit vast allemaal nog lang herinneren. En dan opeens is het alweer de laatste dag en gaan we naar de stad, voor iedereen cadeautjes kopen. Het is tijd om de spullen in te pakken. Dit hebben ze zo lang mogelijk uitgesteld, maar op vrijdagavond was er geen ontkomen meer aan. Ook deze avond hebben wij met zijn allen als zeer bijzonder ervaren. We hebben met elkaar alle cadeautjes voor thuis ingepakt, namen werden zorgvuldig op ieder cadeautje geschreven, het leek wel Sinterklaas. En toen kwamen de pretoogjes. Want naast de cadeautjes voor hun moeder, opa, oma, broertjes, zussen enz. kwamen er ook opeens nog een aantal cadeautjes voor de kinderen zelf. Het klapstuk waren de stiekem gemaakte fotoboeken, die vonden ze geweldig. Moe en voldaan begonnen we allemaal aan onze laatste, onrustige, korte nacht. Het afscheid hebben we allemaal niet als makkelijk ervaren. Vooral onze eigen kinderen zijn de hele zaterdag van slag geweest. Nu een aantal maanden verder wordt er druk heen en weer geschreven. Inmiddels hebben we van Szabi al een aantal brieven mogen ontvangen. Het is geweldig. Dit was onze eerste ervaring als gastgezin en we zijn bevangen door het virus van de stichting. Het is voor ons zeker voor herhaling vatbaar. Wat het extra leuk maakte is het contact met de andere gezinnen zoals op de zeer geslaagde familiedag, de discoavond en het contact bij de bus. Allemaal mensen die zo betrokken zijn bij de kinderen en hun gezinnen, maar ook bij de stichting. Wij vonden dit zo positief dat het zelfs nu na een paar maanden nog regelmatig ter sprake komt. Willem, Yolanda, Roy en Joyce Mandersloot, Nieuwegein
Juli 2007
3
Vakantieverhalen (1)
De zomer van 1991 In de verhalen van vroegere vakantiekinderen valt steeds weer op dat zij zich heel kleine details weten te herinneren. Onmiskenbaar is een vakantie in Nederland er een die een enorme indruk achterlaat, waardoor zij altijd een dierbare herinnering bij zich dragen. Zo ook de vakantie voor Viola. Nu is ze volwassen, maar ze is zeker niet vergeten hoe het in Nederland was in 1991,het eerste jaar dat er kinderen uit Sovata in IJsselstein zijn geweest.
Naam: Viola Gyorgy Leeftijd: 25 jaar Vakantiejaar : 1991
Mijn naam is Viola Gyorgy, 25 jaar oud. In de zomer van 1991 ben ik op vakantie naar Nederland geweest. De vakantie begon op 11 augustus toen we na twee dagen reizen in IJsselstein op een bewolkte middag aankwamen. Mijn jeugdvriendin Maria en ik gingen na de groepsfoto mee met de familie Nieuwenhuizen. Ans en Koos hadden een huis in IJsselstein met een grote woonkamer die naast de keuken lag en op de eerste etage hadden ze 3 kamers met een badkamer. Ik kan me herinneren dat een woonkamer voor mij nieuw was want dat kenden wij in die tijd in ons eigen huis nog niet. In die tijd hadden Ans en Koos hun neefje Alex te logeren. Ik had veel last van heimwee en de familie heeft er alles aan gedaan om mij thuis te laten voelen. Wat mij direct opviel waren hun eetgewoonten. Met het ontbijt kregen we melk met cornflakes, iets wat ik nooit eerder geproefd had; het smaakte ons goed. Met de lunch aten we brood met chocoladepasta. In de namiddag om ongeveer 17.00 uur
aten we soep, vlees en groenten. In de omgeving woonde het meisje Sabrina, met wie wij goed bevriend raakten. We hebben veel tijd met elkaar doorgebracht met rolschaatsen, tennissen en spelen in de speeltuin. Elke donderdag en vrijdag deden we dingen samen met de gehele groep. Ik kan me herinneren dat we naar interessante plaatsen toegingen zoals de dierentuin, een zeiltocht met een boot en naar een enorm pretpark. Op de eerste donderdag hebben we de andere Nederlandse families ontmoet. Ook deden we spelletjes. Met Ans en Koos zijn we naar een klein meer en het strand geweest. We
hebben heerlijk kunnen zwemmen. Ik kan mij herinneren dat we naar de McDonalds zijn geweest waar we lekker gegeten hebben. Op de terugweg hebben we luchtballonnen gezien met veel zwaaiende mensen. Op de laatste avond hadden we een geweldig afscheidsfeest. We hebben een leuke avond gehad, en dat geldt ook voor de gehele vakantie die wij zonder de familie Nieuwenhuizen nooit mee hadden kunnen maken. Voor het eerst in mijn leven heb ik het gevoel dat we iets hebben meegemaakt dat nooit meer in ons leven zal gebeuren. Ans heeft zelfs Roemeens geleerd om met ons te communiceren en is met ons naar Sovata meegereisd. Het afscheid deed pijn maar gelukkig hebben we daarna nog heel veel contact gehad. Ik ben iedereen heel dankbaar voor deze vakantie. Gyorgy Viola, Sovata
Vakantieverhalen (2)
Mijn vakantie in Holland bij de familie Vos Naam: Marta Jeremias Leeftijd: 25 jaar Vakantiejaar : 1992
De kinderen die in Nederland zijn genieten altijd met volle teugen van wat zij zien, beleven en ondernemen. Pas later komt het besef dat ze iets geweldigs hebben meegemaakt. Marta was een van de eerste kinderen uit Sovata in Nederland. De foto’s en herinneringen zijn haar nog steeds dierbaar en staan in haar geheugen gegrift om nooit meer te worden vergeten. Het was de zomer van 1992, en nu ik erop terugkijk, beleefde ik toen het spannendste avontuur van mijn leven. Dankzij de Stichting Roemeense Kinderhulp en mijn goede schoolresultaten kreeg ik de kans om bijna een maand op avontuur te gaan. Mijn naam is Marta Jeremias. Ik was toen 11 jaar oud en ging samen met mijn nicht Izabella op reis naar een ander land. Wat waren wij blij dat we samen op reis mochten want dan had je elkaar om je aan op te trekken. De dag van de grote reis naar het onbe-
4
kende brak aan en we namen afscheid van onze familie die we pas eind juli weer zouden zien. Ik kan me nog herinneren dat het afscheid van mijn ouders, broers en zusters mij een verdrietig gevoel gaf. Alleen toen ik eenmaal met mijn nicht in de bus zat op weg naar het onbekende waren we beiden al bezig met de reis en de gastfamilie in Holland. De reis duurde twee dagen en was heel spannend en vermoeiend. In de bus kregen we een tas met leuke spulletjes waar ook een foto van het gastgezin bij zat. Zo konden we ze in
ieder geval herkennen bij aankomst. Toen de bus stopte in IJsselstein gingen we een gebouw binnen waar de families ons op stonden te wachten. We namen afscheid van onze Roemeense reisgenootjes en gingen met Martin, en Els, met hun kinderen Brenda en Jorie naar hun huis in Hagestein. Op het eerste gezicht hadden we al het gevoel dat we het enorm getroffen hadden. De eerste nacht vielen we als een blok in slaap. We hadden een heerlijke kamer in een super mooi huis, het was schoon en gezellig. Na het heerlijke en uitgebreide ontbijt gingen we naar de stad voor de boodschappen. Elke dag heb ik kunnen fietsen, wat absoluut mijn favoriete bezigheid was. We hebben leuk kunnen spelen Nieuwsbrief nr. 16
met Brenda en Jorie en het buurmeisje Ilona deed ook mee. We zijn naar het strand geweest aan de Noordzee en hielden daar een picknick. We zijn in een grote supermarkt geweest waar ongelooflijk veel mensen hun boodschappen deden. We hebben leuke mensen ontmoet zoals de moeder van Els en haar zuster. Ze deden enorm hun best om met ons te communiceren. Met het kleine beetje Engels en Frans wisten Izabella en ik onze weg wel te vinden. Wat wij zo ongelooflijk fijn vonden was dat men op vaste tijden ging eten. De kinderen waren zeer vriendelijk en lief en altijd goed gehumeurd. Naast ons verblijf bij de familie Vos waren er verschillende uitstapjes, zodat we de andere Roemeense
kinderen ook konden spreken. We zijn naar het sportpark geweest en het bezoek aan het dolfinarium en Artis, de dierentuin in Amsterdam, was geweldig. Als klap op de vuurpijl kregen we op de laatste avond van onze vakantie een daverend feest als afscheid. Voordat ik mijn brief besluit wil ik nog even vertellen hoe leuk het was dat we ter ere van Izabella het huis versierd hadden voor haar verjaardag. We hadden cadeautjes en een verjaardagstaart gekocht. De ochtend van haar verjaardag kreeg Izabella heel veel cadeautjes. Het was voor ons dubbel feest want ik kreeg dezelfde cadeautjes. Ongelooflijk wat een feest !
Vandaag,15 jaar later, krijg ik automatisch een glimlach op mijn gezicht als ik terug denk aan die fantastische tijd die wij in Holland hebben gehad. Als herinnering aan deze tijd heb ik de foto’s en onze ervaringen voor eeuwig in mijn hoofd opgeslagen. Ik dank de familie Vos en de Stichting vanuit de grond van mijn hart voor deze geweldige tijd die zij voor ons mogelijk maakten. Ik kijk uit naar het moment dat er zich de kans voordoet om deze heerlijke mensen weer eens te zien. We schrijven naar elkaar en we zijn en blijven verbonden. Dank jullie wel voor deze geweldige vakantiemaand! Marta Jeremias, Sovata
Vakantieverhalen (3)
Vakantie in het beloofde land De begeleiders realiseren zich nog meer dan de kinderen wat voor een geweldige kans zij hebben gekregen om hier in Nederland een vakantie te mogen houden. De gastvrijheid en het enthousiasme van de gastouders maken het beeld dan voor hen compleet. Noemi, een van de begeleiders, heeft zich naast deze aspecten ook verdiept in het vrijwilligerswerk. In Sovata helpt zij regelmatig onze lokale stichting om activiteiten te organiseren. Het was een openbaring voor haar om vast te stellen hoeveel werk er hier in Nederland wordt verzet om een stichting te kunnen laten bestaan. Afgelopen zomer had ik de gelegenheid en het geluk om als begeleider met 42 Roemeense kinderen naar Nederland te reizen voor een vakantie van 3 weken. Ik was heel erg gelukkig dat ik was uitgekozen als begeleider. Ik had veel over Nederland en de inwoners gehoord en mijn nieuwsgierigheid was dan ook enorm groot. Eindelijk ging ik de Nederlanders ontmoeten. De voorbereiding was zwaar en heeft de nodige aanloopproblemen gekend, maar toen we eenmaal op 1 juli 2006 begonnen met de reis, startte het avontuur voor ons pas echt. Op 2 juli kwamen we in IJsselstein aan en sloeg bij de kinderen pas echt de schrik om het hart. De kinderen beseften dat we 3 weken in IJsselstein zouden blijven en dat tussentijds terugkeren niet mogelijk was. Gelukkig verdween deze gedachte snel omdat alle gastouders ongelooflijk hun best deden om het ons naar de zin te maken. Ze waren enorm lief en zorgzaam voor ons en ik heb dan ook grote bewondering voor hen. In die heerlijke periode van 3 weken hebben we heel veel plekken in Nederland bezocht. Als eerste hebben we alle gastouders bezocht. Juli 2007
Het was leuk en interessant om alle gezinnen te ontmoeten en de stralende kinderen te zien. Daarnaast hebben we een bezoek gebracht aan verschillende speelparken en hebben we op een boot gevaren. We hebben interessante plaatsen als Cruquius, het zomerfestival in Deventer, Den Haag met de Noordzee en zelfs Brussel mogen bezoeken. Ook hebben wij het genoegen gehad om bij deze gelegenheid een paar van de hardwerkende mensen van de Stichting te ontmoeten. Zo hebben we Jan Dekker en zijn vrienden bezig gezien met het inzamelen van allerlei spullen die in november naar Sovata verzonden zouden worden. Het was interessant om te zien hoeveel werk hiermee gemoeid is en met welk een plezier Jan en zijn vrienden dit samen uitvoeren. Door hen kon ik ook op een Nederlandse school gaan kijken. Als Roemeense lerares is het heel interessant om de verschillen te kunnen zien. Daarnaast zijn we ook nog naar twee sponsoren van de stichting geweest. Het bezoek aan Difrax en Ikea heeft een grote indruk bij mij achtergelaten. Ik ben ongelooflijk gelukkig dat we met 42 arme Roemeense kinderen zo’n heerlijke vakantie kregen aangeboden.
Naam: Noemi Angi Leeftijd: 26 jaar Vakantiejaar : 2006 Begeleider
De gastouders hebben ons enorm verwend en hebben een vaste plaats in onze harten gekregen. Kosten noch moeite hebben zij gespaard om ons te laten voelen dat we gewenst waren. Het was werkelijk ongelooflijk. Als slot wil ik graag iedereen bedanken die het voor ons mogelijk heeft gemaakt om in Nederland vakantie te vieren. Mijn speciale dank gaat uit naar de familie Mentink, mijn gastgezin, samen met alle andere medewerkers van de stichting zo ongelooflijk belangrijk voor deze kansarme kinderen. Zonder hen zouden zij nooit in hun leven een vakantie in Nederland hebben kunnen meemaken. Noemi Angi, Sovata
5
Dagboek van een vrijwilliger (1)
De zomervakantie De zomervakantie voor de Roemeense Kinderen is een van de leukste acties. Vele kinderen en gastouders hebben hun ervaringen reeds gedeeld. Tijd om ook eens een vrijwilliger aan het woord te laten. In dit geval Marijke Ringers. Wij mogen hiervoor een gedeelte van haar dagboek inzien. Ieder jaar neemt Marijke een deel van de kinderreis voor haar rekening. Naast een antwoord op de vraag van gastouders die zich afvragen wat er zoal in de bus gebeurt op de reis van en naar Roemenië, geeft het dagboek ook een goede indruk wat het voor de organisatie betekent; vijf weken Roemeense kindervakantie. De heenreis (met de chauffeurs Cees, John en Erik / Karin en ik als begeleiders) Dinsdagavond 24.00 uur vertrokken wij naar Roemenië om de kinderen op te halen voor hun 3 weken vakantie in Nederland. Terwijl Karin lekker lag te slapen in het gangpad was het voor mij een lange nacht, ik kan nu eenmaal slecht slapen in de bus. Het was nog een hele zit voordat we de volgende dag ’s avonds, na ruim 18 uur in de bus te hebben gereisd, vermoeid in het hotel in Boedapest aankwamen. Het was erg warm wat niet bepaald hielp om echt even uit te rusten. Karin en ik hebben een gezellige avond in het schitterende centrum van de stad doorgebracht, samen met een vriendin van mij die in Budapest woont. Het gaf ons een opkikker om nog een dag in de bus te zitten. Donderdagmorgen 8.00 uur wordt de reis hervat en arriveren we uiteindelijk om 22.00 uur in Sovata. Onderweg zijn we nog op verschillende plaatsen gestopt om wat hulpgoederen en een kinderwagen af te geven. ’s Avonds zijn we uitgenodigd om bij Emese, één van de Roemeense begeleiders die dit jaar meegaat naar Nederland, te komen eten. Na wat omzwervingen, haar flatje op 4 hoog in Petöfi blijkt te klein te zijn om ons allemaal te herbergen en aan één tafel te laten eten, komen we om 23:00 uur aan bij haar ouders
6
in Eminescu. Uiteraard werd op dit late uur ons nog een overvloedige maaltijd voorgezet. Nou ja, lekker gegeten en uiteraard gedronken. Vrijdag 10.00 uur. Helemaal vergeten om mijn wekker een uur eerder te zetten. We moeten ons haasten om op tijd op onze eerste afspraak te komen. De dag was vol met het bezoeken van diverse mensen en natuurlijk zijn we ook gaan kijken in het familiekindertehuis. Om 18.00 uur hebben we een eerste ontmoeting met alle kinderen op het terrein waar de bus zou gaan vertrekken. We geven hun de laatste instructies en delen pilletjes uit tegen wagenziekte die zij de volgende ochtend voor vertrek moeten innemen. Zaterdagochtend 8.00 uur We vertrekken met een bus vol zeer rustige kinderen uit Sovata. Zsolt en Emese, de 2 Roemeense begeleiders hebben schijnbaar de kinderen aardig onder controle. Echter, om 9.30 uur dient het eerste probleem zich aan: de kinderen hadden op instructie van de begeleiders ’s morgens niet gegeten. Zsolt wilde nu graag stoppen om te ontbijten. We schrikken omdat wij hiervan niet op de hoogte waren en een stop op dit moment niet in het reisschema past. Het voordeel was wel dat tot op dat moment er slechts 2 kinderen een beetje gespuugd hebben. Normaal zijn de plastic zakken de eerste uren niet aan te slepen! Om het leed wat te verzachten delen we wat Sultana’s en ligakoeken uit tegen de honger, maar dat hielp slechts voor korte duur. Nadat we ook nog eens in een file en een wegopbreking in de grote stad Cluj hadden vastgestaan en het onmogelijk was om even te stoppen, kwam de verlossing uiteindelijk tegen 12.00 uur. De kinderen vielen ons bijna aan, de boterhammen werden uit onze handen getrokken en wat hadden ze een dorst. 20.00 uur Al diverse jaren stoppen we bij hetzelfde Hongaarse restaurant onderweg. De obers kennen ons al goed en zonder onze bestelling af te wachten roepen ze al naar de keuken: 42 schnitzels met patat! De meeste kinderen krijgen thuis geen vlees dus zij smullen altijd zichtbaar van zo’n heerlijke maaltijd. Zeker als er een ijsje toe wordt gegeven. Voor ons wat minder prettig; aangezien ze het snijden van vlees niet echt beheersen, werd dat voor ons weer 42 schnitzels in stukjes snijden; wat een klus. ‘s Avonds komen we voor het eerst bij de “Autobahn”. Dat vonden de kinderen echt prachtig. Na de gehele dag maar tweebaanswegen gezien
te hebben, keken ze hun ogen uit; al die auto’s, viaducten en tankstations. Vooral toen het donker werd bleven al die lichten maar boeien. Gelukkig verliep de reis verder vlot en zonder problemen. De wegen zijn weer normaal en de ergste reisziekte problemen zijn onder controle. Zelfs bij de Roemeense en Hongaarse grens is geen één keer een persoonlijke paspoortcontrole geweest, ze keken in de bus en zeiden “rijen maar”. Dat hebben we wel eens anders meegemaakt! Tijdens de reis was het ontzettend warm buiten en daardoor hebben de kinderen veel gedronken. Met als gevolg dat ze constant naar de wc moesten om te plassen. Daar werd je bijna gek van. Om middernacht arriveren we bij de Hongaars-Oostenrijkse grens en we hebben zeker meer dan 8 bussen voor ons. Dat werd dus 2,5 uur wachten en de kinderen moesten uiteraard weer plassen. Met niets anders dan alleen een open veld onder handbereik en voor en achter ons wachtende passagiers in de bussen die niets anders te doen hadden dan naar buiten te kijken, bedachten de kinderen echter een creatieve oplossing: 10 meisjes vormden een muur en de rest ging erachter zitten plassen en zo wisselden ze elkaar af. Daarna weer in een drafje terug naar de bus, waarna de jongens volgden; die gingen gewoon in een rij naast elkaar staan, met de rug naar ons toe en plassen maar. Het was een hilarisch tafereel. De hele nacht heb ik weer niet kunnen slapen en uit verveling een halve zak Chokotoff gegeten. De andere helft werd verorberd door één van de kinderen die naast mij zat en ook niet kon slapen. Om 4.00 uur moest een kleine pauze worden ingelast; een van de kinderen moest plassen. Nadat de bus was gestopt, werd iedereen weer wakker en was hij niet meer de enige die snel naar buiten rende. Zondag. Het was heet, heet, heet, dus werd er weer gedronken, gedronken en nog eens gedronken met als gevolg plassen, plassen en nog eens plassen. Het plassen in Duitsland werd weer een geheel nieuwe ervaring want er mocht uiteraard niet meer buiten worden geplast en moest iedereen naar het “Westerse” toilet. Ze konden er niet genoeg van krijgen, je kan doorspoelen, je handen wassen, er is zeep en dan die handendroger, dat ging maar door, nog een keer en nog een keer. Gerekend naar het aantal flessen water dat we bij ons hadden, heeft tijdens de reis gemiddeld ieder kind 4 liter water gedronken! Hoeveel broden, plakken kaas, potten boter en hazelnootpasta er die dagen doorheen zijn gegaan weet ik niet meer precies, maar het was héééééél veel. Uiteindelijk komen we om 17.30 uur aan in IJsselstein. Na de ontvangst in het Fulco zijn de kinderen met hun gastouders naar huis gegaan en kon ik eindelijk in mijn eigen bed eens lekker slapen. Nieuwsbrief nr. 16
3 weken vakantie in Holland Tijdens de vakantie weken in Nederland hebben we in de eerste week alle gastouders bezocht, samen met de Roemeense begeleiders. De ouders hebben vragen die ze aan de kinderen willen stellen, maar die vanwege de taal niet helemaal duidelijk zijn. De meeste kinderen laten trots hun slaapplaatsen zien en tonen de eerste cadeautjes die ze hebben gekregen. Ze genieten echt zichtbaar van elke minuut. Diverse keren al met de kinderen op stap geweest naar o.a. Plaswijck, de Euromast, een zeiltocht, Blijdorp, de midget-golfbaan en Duinrell. Daarnaast heb ik ook nog met de begeleiders Zsolt en Emese wat uitjes gemaakt. Zo zijn we een dagje naar Zeeland geweest, Neeltje Jans bezocht en tenslotte Renesse. Zsolt wilde zo graag in zee zwemmen. ’s Avonds 19.00 uur lag hij nog uitgebreid in een frisse zee net zo te genieten als we dat kennen van de Roemeense kinderen. Ook Scheveningen, Amsterdam, Zaanse Schans, Volendam hebben we zo samen nog bezocht. En tot slot de laatste donderdag, de afscheidsavond in Lopik, het werd een gezellige avond waar de kinderen in de disco konden dansen en de ouders met elkaar konden kletsen. Hier kregen de kinderen hun nieuwe winterjas, de gastouders een roos, de kinderen zongen een liedje en Edwin gaf de laatste instructies voor de thuisreis. En zo was bijna het eind van de vakantie al weer in zicht gekomen. Nog één dag om al de verzamelde spulletjes en uiteraard cadeautjes te vergaren en in te pakken.
De terugreis (met de chauffeurs Cees, John en Erik / Gerry en ik als begeleiders) Zaterdagochtend 8.00 uur De bus wordt volgeladen of beter gezegd volgestouwd. Zowel de bagageruimte, als in de bus onder en op de stoelen. Er is werkelijk geen enkel plaatsje meer vrij. Terwijl we aan het inpakken zijn laten enkele kinderen en gastouders de traantjes de vrije loop. Maar zo gauw de bus is vertrokken en de eerste bocht om is, vragen we deze kinderen ons hun foto’s te laten zien om ze een beetje af te leiden. Nog voor we op de snelweg zijn wil iedereen ons natuurlijk alles maar al te graag laten zien. De tassen met eten en drinken die de gastouders hebben meegegeven zijn snel leeg en de Juli 2007
kinderen zijn ontzettend druk, ze praten niet gewoon, maar ze schreeuwen bijna. Iedereen wil boven iedereen uitkomen, zo graag willen ze allemaal alles aan elkaar vertellen. Om de tijd te doden hadden we wat spelletjes meegenomen, Mens erger je niet en Vier op een rij vonden ze erg leuk. Eerst even met ons spelen om te begrijpen hoe het werkt en even later speelden ze het al met elkaar. Zo hebben we ze een tijdje rustig kunnen houden. De kinderen zijn erg veranderd, ze zijn veel vrolijker, zien er anders uit, de meisjes met kettinkjes, oorbellen, allerlei versiersels in hun haar, enkele jongens hadden hun haar geverfd, groene en blauwe strepen, het waren westerse kinderen geworden. Het verschil met de heenreis is altijd erg frappant. ‘s Avonds ergens in Oostenrijk gingen de chauffeurs eten, dus konden de kinderen even uit de bus, wat eten, rek- en strekoefeningen doen en uiteraard plassen, met z’n allen door het restaurant naar het toilet, voordringen, op de deuren kloppen bij elkaar, diverse keren handen wassen, de spannende zeepdispenser uitgebreid gebruiken, een kraan die zomaar gaat als je je handen eronder houdt en dan natuurlijk die droger die steeds weer opnieuw wordt gebruikt. Na dit ware WC-avontuur, inmiddels was het 23.00 uur, ging het licht uit. De meeste kinderen waren snel in slaap, ze waren doodmoe. Een paar werden steeds weer wakker want hun “stoel-slapie” duwde ze regelmatig opzij. De nacht is best wel snel gegaan. Ik had gezelschap van Gerry, die ook niet kon slapen. We hebben de kinderen steeds weer toegedekt, een bloedneus behandeld, een slaapwandelaar naar zijn plaats teruggebracht, de chauffeurs geholpen een weg te banen naar de koelbox tussen de uitstekende hoofden, armen, benen en voeten door, zowel op stoelhoogte als op de grond. Steeds weer kinderen rechtop zetten zodat de ander ook weer kon zitten. Achter in de bus lag iedereen op en door elkaar. Het was echt een bende. Eén van de jongens viel zelfs van zijn stoel; hij had de leuning omhoog gedaan en was van zijn stoel gevallen zo het trappengat van de achterdeur in! Samen hebben we hem weer omhoog getrokken en op de stoel teruggezet. Daar ging hij vervolgens weer rustig verder met slapen. Drie meisjes zaten bij elkaar op de 2 stoelen bij een tafeltje. Dat was natuurlijk wel wat krap.
Als de 2 buitenste voorover op tafel lagen, ging de middelste achterover zitten en omgekeerd. Op een gegeven moment zijn we een van de meisjes echter kwijt. Zoeken en zoeken in het donker en ja hoor, daar zat ze op haar hurken onder de tafel, hoofd voorover in haar schoot te slapen, zo heeft ze uren gezeten. Toen we later in Sovata haar huis zagen begrepen we dat dit voor haar normaal was, ze hadden geen stoelen om op te zitten. Op de terugreis heeft gelukkig maar 1 jongetje overgegeven en verder viel het gelukkig deze keer mee. Af en toe zei wel iemand dat hij misselijk was, maar die wilde dan gewoon even een poosje voor in de bus staan bij de chauffeur. Zondag. De chauffeurs reden gestaag door en ‘s middags waren we rond 3 uur bij McDonalds in Cluj waar alle kinderen een Happy Meal kregen, en bijna niet te geloven, ze gingen weer diverse keren naar het toilet. Hun laatste keer! Nog 3 à 4 uur rijden en we zijn er. Zsolt werd nerveus en ging alles regelen en de kinderen vertellen wat te doen, niets te vergeten enz. Uiteraard veel te vroeg want ruim een uur te vroeg zaten de kinderen met rugzak op, klaar om uit te stappen. Het werd rond 8 uur ‘s avonds voordat we in Sovata aankwamen, waar de ouders en andere familieleden al een tijdje stonden te wachten. Voor veel kinderen zal het wel weer een hele verandering zijn, zeker voor die kinderen die met paard en wagen weer naar huis gingen. Nadat alle kinderen met hun grote hoeveelheid bagage weg waren, konden we ook naar het pension gaan. Maar niet voordat Zsolt en zijn vrouw ons een uitgebreide maaltijd hadden voorgezeten en wij smakelijk bij hem thuis hebben gegeten, konden wij ons in bed laten rollen voor een verdiende nachtrust. Maandag. De kinderen konden nu thuis lekker hun verhalen kwijt en tot rust komen. Voor ons zat de reis er echter nog niet op. Volgens het draaiboek hebben we voor vertrek naar huis nog één dag “rust”, die we hebben doorgebracht met het bezoeken van gezinnen en natuurlijk ook het familiekindertehuis. Ondertussen ook nog even koffie drinken bij Zsolt, wat uiteraard weer uitgebreid eten werd, waarna bij het volgende bezoek ook weer eten op tafel stond en tot slot bij Emese nog even “wat” taart voor ons werd neergezet. Dinsdagmorgen vertrokken we richting Nederland. Met ons reisden nog enkele Roemenen mee terug die uitgenodigd waren door Nederlandse families. Hierdoor was de terugreis gelukkig geen lange saaie reis, zo zonder al die druktemakers om ons heen. Woensdag. In de bus werd die dag door iedereen vooral met spelletjes gevuld. Het was erg warm de afgelopen dagen in de bus aangezien vanwege de hitte de airco niet meer werkte. Donderdag arriveerden we in IJsselstein en kwam voor mij ook weer een einde aan bijna 5 weken Roemeense kinderen! Marijke Ringers, IJsselstein
7
Dagboek van een gastgezin (2)
Mooie vakantie momenten… Voor de eerste keer drie weken lang een gastouder zijn voor twee Roemeense kinderen lijkt altijd erg lang, zwaar en moeilijk. Niets is minder waar. Elke keer constateren de gastouders het tegenovergestelde; de tijd vliegt werkelijk om, de kinderen genieten volop en het zwaarste is het afscheid aan het eind van de vakantie. Ook de familie Meijer heeft dit zo ervaren. Twee vrolijke, slimme en ondernemende jongens hadden bij deze familie de tijd van hun leven. Wij hebben afgelopen zomer een bijzondere ontmoeting gehad met twee heel bijzondere jongens; Arni(11 jaar) en Rorbi(10 jaar). Jongens die een verre reis mochten maken. Ver weg van familie, vrienden, taal en hun eigen cultuur. Drie weken lang hadden wij even een “groot” gezin. Nog wat onwennig maakten we kennis en waren we allemaal nog zoekende. De jongens hadden een eigen kamer en vonden het prettig daar eerst even te vertoeven. Wij wilden de jongens niets opdringen maar vroegen ons wel af of we ze moesten roepen of met rust moesten laten, een spelletje aanbieden of niet… De bekende goedbedoelde twijfels. De voetbal deed wonderen. Gewoon lekker samen buiten een balletje trappen, kennis maken met de buren. Daarna wat tennissen. Het ijs brak al snel en er ontpopten zich twee vrolijke, slimme en ondernemende jongens die
genoten van hun vakantie. De jongens werden enorm verwend door alle giften van familie en vrienden. Dankbaar namen zij alles in ontvangst en het meest ontroerende was dat zij van draad en zelf gezochte schelpjes kettingen maakten voor hun moeder, zus en nichtjes. Er stonden ook heel wat uitstapjes gepland. Een bezoek aan de molen. Een bezoekje aan oma waar natuurlijk de voorraad limonade en stroopwafels niet ontbrak. Een dagje aan het strand. Vissen in een forellenvijver. En de ontroerende feestavond met de playback-act van Arni. Eigenlijk allemaal teveel om op te noemen. Het waren drie intensieve, maar vooral indrukwekkende weken. Mensen vroegen ons wel eens of het niet erg lang was, drie weken. Nee, dit was precies goed zo, we hebben elkaar de ruimte en tijd kunnen geven om te wennen, elkaar te leren kennen. Zo was er genoeg tijd om van alle uitstapjes optimaal te kunnen genieten. Het afscheid nemen viel best zwaar. We hadden ook zo’n toptijd met z’n allen. Na drie weken zwaaiden we ze uit: die twee stoere jongens met een ervaring rijker en die dit hopelijk als een positieve bagage voor de toekomst met zich mee zullen nemen. Wat ons betreft; hartelijk dank voor deze bijzonder mooie ervaring. Groetjes van Arno, Joyce en Cas Meijer, IJsselstein
Dagboek van een gastgezin (3)
Een onvergetelijke ervaring! Gastouders denken vooral bij de eerste keer wanneer zij kinderen opnemen, dat taal een barrière gaat vormen bij de communicatie. Ook lijken drie weken een hele lange tijd. Steeds opnieuw blijkt niets minder waar te zijn. Graag vertelt de familie van Dijk u dat taal het minste probleem is en dat de tijd werkelijk omvliegt. Zij ontvingen de Roemeense gasten Andries en Lajos. In 2006 zijn wij voor de eerste keer gastgezin geweest voor twee Roemeense kinderen. Wij hebben de Stichting leren kennen door Karin Mentink, die een collega van mij is. Ik kende de Stichting vooral van de activiteiten rondom de kerstpakketten waaraan ieder jaar een aantal collega’s meedoen. Het idee om gastgezin te worden sprak ons al meerdere jaren aan. De meeste goede doelen staan vrij ver van je af, als gastgezin word je echter heel direct betrokken bij een goed doel en voel je heel duidelijk dat je iets “goeds en positiefs” doet. Maar iedere keer kwam er wel iets tussen of vonden we een ander excuus. In 2006 besloten we echter om de knoop door te hakken en ons op te geven. Vooraf hebben we vanuit de Stichting Roemeense Kinderhulp veel informatie ontvangen en na de informatieavond waren we volledig op de hoogte van het hele programma. Ze geven nuttige adviezen waardoor je goed voorbereid bent op de vakantie. Maar ook tijdens de vakantie is er 24 uur per dag een tolk aanwezig 8
die in noodgevallen telefonisch duidelijkheid kan verschaffen. Op de dag van aankomst van de kinderen op een warme zomerdag reden we van De Bilt naar IJsselstein om onze Roemeense kinderen Andries en Lajos op te halen. Het grappige is dat bepaalde zaken waarvan je denkt dat het lastig is, zoals de taalbarrière, zichzelf heel eenvoudig oplossen. Met gebarentaal en wat Engelse woordjes is het prima communiceren. En er zijn veel verschillen tussen Roemenië en Nederland, maar er zijn nog veel méér overeenkomsten. Vooraf leek ons de drie weken vrij lang maar ze zijn echt voorbij geschoten. Het voelde echt alsof Andries en Lajos onderdeel waren van ons gezin. Na het afscheid voelde het huis erg leeg en vonden we het echt jammer dat het alweer voorbij was. Het was super leuk om gastgezin te zijn en om die kids een onvergetelijke vakantie te geven. We hebben geprobeerd om ze veel van Neder-
land te laten zien maar met een eenvoudig uitje naar het zwembad of een wandeling in het bos doe je ze evenveel plezier. Wij vonden het belangrijk om ze een andere wereld te laten zien dan ‘hun’ Roemenië. En hopelijk om ze een stukje ambitieuzer te maken en om meer uit het leven te halen. Wij zullen Lajos en Andries in ieder geval nooit meer vergeten en raden iedereen aan om gastgezin te worden voor Stichting Roemeense Kinderhulp. Een onvergetelijke ervaring… voor de Roemeense kids, maar ook voor ú als gastgezin! Madlyn, Marko & Raffaela van Dijk, De Bilt Nieuwsbrief nr. 16
Fotoverslag kindervakantie 2006
Juli 2007
9
Sovataanse notities van Sjef Goërtz Hij is vaste vrijwilliger van het team dat in november persoonlijk de uitnodigingen voor het ophalen van de hulpgoederen bij de families thuisbezorgt. In die hoedanigheid wordt Sjef Goërtz keer op keer geconfronteerd met het echte Roemenië. Hij vertoeft meer dan drie weken tussen de families. Een goede manier om eens even achter de façades te kijken.
Sovata, november 2006
Heeft hij na ’n jaar nóg geen ander werk gevonden, gaat hij sowieso in de bijstand.
Domme pech. Het blijft tobben voor M.. Het geluk vertikt ‘t om ‘m ook maar één keertje toe te lachen. Ook het jaar 2006 zal hij zich blijven herinneren als een jaar vol ongemak en ongerief, met vooral de tweede helft als kommervolle opmaat naar het jaar 2007. Hij heeft namelijk van z’n werkgever, de Roemeense posterijen, te horen gekregen dat hij met ingang van 1 januari 2007 niet meer hoeft te komen. Er is gereorganiseerd. Hij is overtollig geworden. Niks afvloeiingsregeling. Gewoon ontslag. Werkeloos. Gelukkig geldt dat niet voor z’n vrouw, ook bezorger van post. Zij mocht blijven! Eind 2006 lag het Roemeense werkeloosheidspercentage op ca 5%. Nagenoeg even hoog als in ons land! Je zou dus kunnen zeggen, dat Roemenië met een bevolking van ongeveer 22,5 miljoen in vergelijking met Nederland met 16 miljoen op dit punt in feite niet slecht scoort. Nadere beschouwing leert evenwel dat het lage cijfer deels weliswaar te danken is aan de hausse in de bouw - er is zowaar een gigantisch tekort aan bouwvakkers! – , maar deels ook aan het hoge emigratiecijfer – in 2006 werkten naar schatting zo’n anderhalf miljoen Roemenen in het buitenland - , aan de niet meegetelde verborgen werkeloosheid op het platteland – let wel: ca 40% van de Roemeense bevolking woont op het platteland – en de niet geregistreerde werkeloosheid in de “grijze economie” - volgens de regering wordt de omvang en invloed daarvan schromelijk overdreven, maar economen schatten deze op 30 à 40% van het bruto-binnenlands produkt. Met ingang van 1 januari 2007 zal M. het moeten doen met een werkeloosheidsuitkering, die, afhankelijk van het aantal dienstjaren, in het gunstigste geval 70% bedraagt van het laatstgenoten (witte) salaris en in het beroerdste geval het bijstandsniveau evenaart, te weten € 85,- (augustus 2006) per maand. 10
Ik heb met ‘m te doen, ook al omdat zoals te doen gebruikelijk bij hem – juist bij hém – dit ongeluk weer eens niet alleen kwam. Nog vóórdat hem ontslag werd aangezegd had hij voor € 500,- een vierdehands Dacia gekocht. Z’n vrouw had weliswaar bedenkelijk gekeken alsof ze een bang voorgevoel had, maar hij had tóch doorgezet. Altijd al een eigen auto willen hebben. En nu had-ie er een. Toegegeven, het ding was gedateerd en bepaald niet vrij van motorische en mechanische mankementen. Maar het reed! Het aankoopbedrag had hij bij de bank geleend. Merkwaardigerwijze had die in het geheel niet moeilijk gedaan. Was helemaal niet geïnteresseerd geweest in z’n liquiditeit of solvabiliteit, kortom: had helemaal niet geïnformeerd naar de lengte van z’n financiële polsstok, en had hem zonder slag of stoot het gevraagde bedrag in een envelopje aangereikt. Een maand later had hij de auto weer verkocht voor € 100,- !!
Wat was er gebeurd? Hij had z’n trotse bezit een paar dagen vóór de verkoop geparkeerd langs de Strada Eminescu, ter hoogte van de “groene” bar, halverwege de steile afdaling vanuit Sovata-Baï (het kuuroorddeel) naar de Strada Principala (Sovata-dorp). Had vanwege het hellende vlak de handrem nog eens éxtra stevig aangetrokken en voor alle zekerheid een steen voor een van de voorbanden gelegd, en was – ik zie het helemaal voor me: het autosleuteltje met zorgvuldig ingestudeerde nonchalance aan z’n vinger ronddraaiend - op het verhoogde buitenterras gaan zitten. Vandaar had-ie royaal zicht op z’n investering en kon-ie intens genieten van de jaloerse blikken van z’n autoloze drinkmaatjes. Toen gebeurde er iets vreselijks. Onder het genot van z’n biertje had-ie zijn € 500,- plotsklaps in beweging zien komen, spontaan snelheid zien maken, geluidloos de helling af zien denderen en na zo’n 100 meter
allesbehalve geluidloos tot stilstand zien komen tegen het compacte muurtje van het (eindelijk na 6 jaar voltooide) Unitariërs-kerkje. In tegenstelling tot z’n maten en de schare wachtenden in het tegenover de finish gelegen bushokje had hij zelf geen plezier beleefd aan deze spetterende voorstelling. Hij schilderde ons het voorval met de gebruikelijke stoerheid in z’n woorden en gebaren, alsof het hem totaal niks uitmaakte. Lachte er zelfs bij, maar had zichtbaar geen schik. Hoe zou-ie ook kunnen, opgescheept als-ie was met een schuld van € 400,- en een extra narrige echtgenote. Nee, een zorgeloos leven zat er voorlopig voor hem (nog steeds) niet in. Hij was overigens niet de enige met financiële problemen vanwege schulden. Volgens de krantenberichten waren in de eerste helft van 2006 door particulieren meer dan tweemaal zoveel geldleningen afgesloten als in de eerste helft van 2005, in hoofdzaak voor de aanschaf van huishoudelijke apparaten, electronica en auto’s (waarvan de prijzen in hetzelfde tempo stegen als de vraag). Weliswaar had de economie hier in eerste termijn van geprofiteerd, maar de medaille bleek ook een keerzijde te hebben. De toenemende koophonger wakkerde de inflatie aan en de kosten van levensonderhoud stegen gestaag, en omdat de salarissen gemiddeld genomen nauwelijks stegen, geraakten veel Roemenen in aflossings- en afbetalingsproblemen. In december kondigde de Roemeense Nationale Bank dan ook maatregelen af die de wel al te gemakkelijke kredietverstrekking door banken moesten afremmen. Had je, net als M., tot dat moment je lening nog kunnen krijgen enkel op vertoon van je identiteitsbewijs, voortaan moesten ook loonstaten en bankafschriften worden overlegd waaruit de financiële gegoedheid van de cliënt moest blijken. Wie iets op afbetaling wilde kopen, was voortaan verplicht om tenminste 25% van het aankoopbedrag in vooruit te betalen. In augustus was de standaardrente op persoonlijke leningen verhoogd van 8,5 naar 8,75%.
Nieuwsbrief nr. 16
Strafpunten. M.’s trieste verhaal schoot ons weer te binnen toen we in de vroege ochtend op de Strada Primaverii het huis van z’n schoonouders passeerden waar even tevoren een auto in de slip was geraakt en via de stoep schoonpa’s moestuin was binnengedrongen. Het voertuig had er een flinke ravage aangericht. Bleek de blitse auto van het zoontje van de commissaris van politie te zijn. Vogeltje zelf was gevlogen. Placht volgens de verhalen regelmatig van ’s avonds laat tot ’s morgens vroeg stevig door te zakken en fors in te nemen, en niet te schromen om in zwaar beschonken staat in z’n poenerige auto naar huis te rijden, naar verluidt onderweg links en rechts regelmatig persoonlijke en publieke eigendommen onheus bejegenend. Werd volgens degenen, die zeiden z’n handel en wandel nauwgezet bijgehouden te hebben, nooit aangehouden, hoefde nooit te blazen, had nog nooit een nacht op het politiebureau doorgebracht, was nooit op de bon geslingerd. Want, tja, zoontje van de politie-commissaris, nietwaar ? Toen ik de plek na een uur weer passeerde herinnerde niets fysieks er meer aan dat hier een ongeluk was gebeurd. Niemand die eraan twijfelde dat pa er ook deze keer weer de hand in had gehad dat zoontjes’ auto binnen vijf minuten was weggesleept, er geen krijtstreepjes op het asfalt en op de stoep getekend hoefden te worden, geen linten gespannen, geen foto’s genomen, geen procesverbaal opgemaakt - toch het hoogtepunt van de dag voor een Roemeense diender - , en dat nog geen kwartier na het ongeval het tuinhek alweer was gerepareerd en de preien en winterwortels weer waren rechtgezet, en zelfs de kleinste hardplastic- en glassplintertjes keurig netjes waren opgeveegd. Binnen krap een half uur waren alle sporen, inclusief de remsporen op het wegdek, letterlijk uitgewist. En zoontje zou morgen wel weer in een andere auto rondrijden, alsof er niets gebeurd was. Of zoontje het nog lang droog zal weten te houden onder de hand van pa boven z’n hoofd valt te betwijfelen. Niet alleen mag het politie-apparaat, met het justitie-apparaat en met de medische beroepsgroep, zich verheugen in almaar stijgende belangstelling van de kant van het staats-AntiCorruptie-Parket en zou pa, zodra die aan de beurt is voor een steekproefsgewijze controle, wel eens koude voeten kunnen krijgen, de nieuwe Wegenverkeerswet die per 1 december 2006 in werking treedt en die een stuk strenger is dan de vorige zou hem ook nog wel eens parten kunnen gaan spelen. Want behalve geldboetes gaat de nieuwe wet ook strafpunten toekennen Afhankelijk van de zwaarte van de verkeersovertreding krijgt de automobilist er één, twee, drie, vier of zes. Juli 2007
Heeft iemand 15 strafpunten verzameld is-ie z’n rijbewijs voor 30 dagen kwijt. Verzamelt hij binnen een jaar daarna weer minstens 15 punten, wordt zijn rijbewijs voor 60 dagen ingetrokken. De punten blijven zes maanden lang “geldig”. De hoogte van de geldboetes is eveneens afhankelijk van de ernst van de overtreding. Eén strafpunt is gelijk aan 10% van het door de regering vastgestelde minimumloon (ca € 90,-). Ten aanzien van alcoholgebruik in het verkeer was de oude wet al streng, maar is de nieuwe wet explicieter. Rijden onder ook maar de geringste invloed wordt zonder pardon bestraft met het intrekken van het rijbewijs gedurende 90 dagen. In geval van meer dan 0,80 g/l alcohol in het bloed gelden gevangenisstraffen van 1 tot 5 jaar. Zoontje is gewaarschuwd.
Twaalf jaar en ouder. Als zoontje’s auto een nieuwe is geworden, zal hij bij de aanschaf ongetwijfeld gebruik hebben gemaakt van de zogenoemde “ouwe barrels”regeling, een door de overheid geïnitieerd programma dat aan kopers van een nieuwe auto een premie verstrekt van 3000 Nieuwe Lei (ongeveer € 900,- !), mits zij eerst hun oude auto, die wel ouder moet zijn dan 12 jaar, naar de schroothoop hebben gebracht. Een niet onaantrekkelijke premie, als je bedenkt dat bijvoorbeeld de Dacia Logan al te krijg is voor ca € 8.500,-. Dat is toch mooi 10% van de aanschafwaarde ! De regeling was voornamelijk bedoeld om de meest notoire luchtvervuilers van de weg te halen. Dat tevens de verkeersveiligheid er sterk bij gebaat was en, door de koppeling aan het aankopen van een nieuwe auto, ook de economie ervan profiteerde was mooi meegenomen. Merkwaardigerwijze heeft Renault met z’n Dacia-verkoop er verhoudingsgewijs het minst van geprofiteerd. Skoda en Volkswagen scoorden omzetstijgingen van 30%. Zo’n slordige 49,5 miljoen nieuwe lei was voor het programma uitgetrokken. Maximaal
16.500 autokopers konden er hun voordeel mee konden doen. En er werd inderdaad enthousiast gebruik van gemaakt. Maar behalve dat ettelijke gevaren-op-de-weg werden aangeboden, werden ook al lange tijd niet meer gebruikte, al lang niet meer mobiele, zelfs motorloze, exemplaren ingeruild. Het verhaal wil dat goocheme handelaren zelfs druk in de weer waren met wrakken vanuit Bulgarije te importeren. Het programma dreigde dan ook aan z’n eigen succes ten onder te gaan. In augustus 2006 is het programma met nog eens een jaar verlengd. In tegenstelling tot het vorige jaar hoefden de inruil-auto’s niet meer te kunnen rijden, al moest er wel nog een motor in zitten. Mag dan de inruil van een 12-jaar oud wrak tegen een premie van negenhonderd euro’s de aanschaf van een nieuwe auto vergemakkelijken, het autorijden wordt er in 2007 niet goedkoper op. Met name autoverzekeringen worden dan fors duurder. Particulieren zullen ongeveer 45% meer kwijt zijn en bedrijven ongeveer 70%. (Heeft te maken met de invoering van belasting op de uitgifte van een groene kaart.) Vier- à vijfmaal per jaar stijgen de benzine- en dieselprijzen. En het rokertje voor in de auto werd onlangs ook al 25% duurder. Maar ook degenen die zich geen auto kunnen permitteren, zich kostenloos willen verplaatsen, niet willen lopen - want neemt teveel tijd in beslag - , niet willen liften - want liften is niet kostenloos: als lifter dien je aan de chauffeur een geldelijke bijdrage voor de benzine te geven – , maar wél comfortabel willen reizen, hebben in toenemende mate zo hun problemen. Bij een controle in de stoptrein vanuit Oradea werden 200 zwartrijders bekeurd, de helft van het totale aantal passagiers ! Zo krijg je spoorlijnen ook nooit rendabel, verzuchtten de Roemeense Spoorwegen.
Nieuwsbrief 2007. Voor de volgende nieuwsbrief heb ik me voorgenomen om te verhalen over de verschillende zigeuner-concentraties in Sovata en omgeving: in Scurta, Capeti en Hostad-Sarateni. Dus, blijf lid van de Stichting ! Sjef Goërtz 11
Projecten in Sovata (1)
Studiefonds Studia Collega maakt goed onderwijs mogelijk Afgelopen jaar heeft Jon Karelse Intercoiffure in IJsselstein zijn 100jarig bestaan gevierd. Deze kapsalon is in een eeuw tijd groot geworden door veel tijd en geld te investeren in
het trainen en opleiden van talent. Vanwege hun eeuwfeest hebben zij een opleiding voor kappers en schoonheidspecialisten in Roemenië geadopteerd: Studia Collega in Tirgu Mures. In Roemenië is nog steeds altijd een gebrek aan alles, vooral in het onderwijs. Dit is ook het geval bij het Studia Collega. Het is een particuliere school die in 1999 is opgericht. Voor Roemeense begrippen is het een redelijk professionele opleiding met ruim 300 leerlingen. De school, die goed wordt geleid, moet roeien met de (financiële) riemen die zij heeft. En die zijn beperkt; ook steun van de overheid ontbreekt. Daardoor draait de opleiding alleen op schoolgeld en op donaties.
Door de steun vanuit Jon Karelse Intercoiffure kan het niveau van de opleiding verder omhoog. Zo hebben zij tijdens het afgelopen wintertransport een grote hoeveelheid nieuwe en nog zeer goed bruikbare tweede hands kappersspullen naar de school gestuurd. Via de goede contacten die Jon Karelse Intercoiffure heeft met leveranciers, konden ook veel verzorgingsproducten met het transport mee.
Naast deze natura producten hebben veel bedrijven en klanten een bijdrage gegeven om het Studia Collega te ondersteunen. Deze donaties zijn nu ondergebracht in een studiefonds. Aan het begin van het nieuwe schooljaar in 2007 zal uit dit studiefonds een aantal getalenteerde leerlingen worden ondersteund die eigenlijk niet de financiële middelen hebben om een studie te gaan volgen. Deze leerlingen zullen naast een basisset van materialen ook kosteloos hun studie kunnen gaan volgen. Onze zusterstichting Pro Sovata zal hiervoor de nodige middelen beheren en als toezichthouder van het studiefonds fungeren. Op deze wijze heeft Jon Karelse Intercoiffure de mogelijkheid gekregen via de Stichting om kansarme Roemeense kinderen verder te helpen hun eigen leven verder vorm te geven en zich te kunnen ontwikkelen. Mocht u meer over dit project willen weten, kunt u contact opnemen met Jon Karelse Intercoiffure in IJsselstein of een van onze bestuursleden.
Projecten in Sovata (2)
Besteld u ook deze kaarten? De medewerkers van Pro Sovata, onze zusterstichting in Roemenië, worden steeds actiever en komen met veel eigen ideeën voor projecten en fondsenwerving. Een van die ideeën was een tekenwedstrijd waarbij de winnende tekeningen zouden worden omgezet naar ansichtkaarten die de Stichting zou gaan verkopen ten bate van het familiekindertehuis. Zo gezegd, zo gedaan… Uit de leukste winnende tekeningen zijn drie categorieën kaarten samengesteld: felicitatie-, beterschap- en kerstkaarten. 12
Per categorie worden deze kaarten verkocht voor 1 euro in een setje van 6 verschillende kaarten. Ze zijn tijdens de verschillende activiteiten van de Stichting te koop of u kunt
ook een van de bestuursleden (zie colofon) hiervoor benaderen. Zoals hiervoor aangegeven komt de opbrengst geheel ten goede aan het familiekindertehuis in Sovata. Nieuwsbrief nr. 16
Projecten in Sovata (3)
www.roemeensekinderhulp.nl
December feestmaand in Sovata Onze lokale stichting in Sovata laat steeds meer van zich horen. Net als in Nederland organiseren ook zij activiteiten om geld in te zamelen. Goed voorbeeld doet goed volgen. In navolging van de Kerstmarkt in IJsselstein waar de Stichting ieder jaar paraat is, organiseerde onze zusterstichting dit jaar ook een eigen Kerstmarkt in Sovata. Katalin, een van onze lokale vrijwilligers, vertelt er over.
In het begin van de december-maand is de kerstsfeer in Sovata al goed te voelen. Al wandelend over straat kun je er niet om heen dat de mensen al druk bezig zijn met de voorbereiding voor dit feest. Er worden huizen versierd en inkopen gedaan. Met groot enthousiasme kijken de mensen naar het komend kerstfeest uit. Wij zijn zelf als leden van de stichting in Sovata ook druk bezig om het nodige te organiseren en daarvoor zijn behoorlijk wat vrijwilligers nodig. Er is veel tijd nodig geweest om mensen te mobiliseren en er zijn door ons ook verschillende scholen en handwerkplaatsen bezocht. Al onze inzet was erop gericht een succesvolle kerstmarkt in Sovata te organiseren. We waren blij verrast toen we al die mensen met hun spulletjes zagen komen, en het gaf je direct een gevoel dat hier wat te gebeuren stond. Zelf was ik enorm blij toen ook de kinderen van “Tinkerbell” met hun spullen kwamen om op de kerstmarkt te verkopen. Renata Nagy hield in haar hand een foto van alle kinderen uit “Tinkerbell” wat ons echt het gevoel gaf dat we bij elkaar horen en zo een familie vormen. Het is heerlijk om de mogelijkheid te hebben om je voor deze kwetsbare groep in te kunnen zetten en het is voor ons heel bevredigend om die liefde aan de kinderen te geven. Tussen de tafels van de kinderen in Juli 2007
waren een aantal artiesten druk bezig om hun kunstwerken te verkopen. Je trof hier naast boeken ook traditionele kleding, geschilderde houten voorwerpen en decoratie voor Kerstmis aan. De Pro Sovata tafel bevatte allemaal kerstversiering. Kerstversiering voor in huis en voor op de voordeur. De zelfgebakken koekjes vonden gretig aftrek. Net zoals met de Paasmarkt vorig jaar, waren de handgemaakte artikelen zeer gewild. Een speciale hoek hadden we ingericht voor handarbeiders. Het was leuk om te zien dat deze enthousiaste mensen hun kunsten aan de kinderen probeerden over te dragen. Met de kinderen zijn we aan de slag gegaan om met papier kerstengelen te maken. En terwijl we zo bezig waren, leerden we ze ook een leuk kerstlied. Ik wil iedereen bedanken die het ons mogelijk heeft gemaakt om deze kerstmarkt te organiseren want een kerstfeest in Sovata kan niet zonder een kerstmarkt. Mijn speciale dank gaat uit naar de Stichting Roemeense Kinderhulp. De hulp en het enthousiasme vanuit Nederland geeft ons moed om door te gaan. Hartelijk bedankt voor het geloof in wat wij hier in Sovata proberen te bereiken.
We hebben in de afgelopen maanden veel positieve reacties ontvangen op onze website die sinds februari 2006 geheel is vernieuwd. De teller van het aantal bezoekers sinds onze start in april 2000 staat momenteel op 15.313. Onze webmaster Jaap Valk heeft in de afgelopen maanden weer veel tijd en energie gestoken in de vernieuwing en inhoud van de website. Op de site treft u momenteel de volgende informatieblokken aan: – Algemene informatie over de Stichting Roemeense Kinderhulp – Zomervakantie voor Roemeense kinderen en gastouderinformatie – Dagboeken van Roemeense kinderen en gastouders – Informatie over Tinkerbell, het familiekindertehuis – Inschrijving voor onze elektronische nieuwsbrief Tinkerbell’s Post – Foto-albums van Tinkerbell, onze projecten en acties – Financiële ondersteuning van families in Roemenië – Informatie van ons toeristenkantoor en goedkope vluchtgegevens naar Roemenië – Diverse downloads van inschrijf- en machtigingsformulieren – Agenda 2007 – ‘Links’ naar andere websites met interessante informatie over Roemenië – Informatie en inschrijving voor deelname aan het hulpgoederentransport – Kranten- en actieberichten – E-mail ter attentie van de Stichting – Gastenboek – Panoramafoto Sovata Als u de beschikking heeft over een internetaansluiting, nodigen wij u graag uit om regelmatig een kijkje op onze website te nemen. De nieuwste ontwikkelingen worden steeds speciaal op de hoofdpagina aangegeven. Graag vernemen wij uw reacties per e-mail of in ons gastenboek. Ook voor het laten opnemen van een ‘sponsor linkadres’ kunt u via deze internetsite contact met ons opnemen. Graag tot ziens bij:
www.roemeensekinderhulp.nl
Kiraly Katalin, lokaal vrijwilligster Pro Sovata 13
Transportverhalen (1)
Onverwacht naar Roemenië Naar Sovata gaan en daar je eigen pakkettenfamilie opzoeken is niet voor iedereen weggelegd, zeker niet als je dan ook nog onderdeel bent van een van de acties van de Stichting. Het overkwam Gerda en Joop. Door een plotseling noodgeval, waren zij op korte termijn beschikbaar om in te vallen. Bij die gelegenheid hebben zij aan den lijve ondervonden hoe het nu werkelijk in Sovata is en hoe de Stichting daar probeert te helpen. Na die indrukwekkende dagen, met meer waardering voor wat we hier zelf hebben, schreven zij het volgende reisverslag.
Wij, Gerda en Joop de Groot, werden ongeveer twee weken voor het vertrek van het hulpgoederentransport naar Roemenië gevraagd mee te gaan om de uitnodigingen rond te brengen en de pakketten mee te helpen uitdelen. Snel hebben we de paspoorten in orde gemaakt en zaterdagmorgen om ongeveer 7 uur was het dan zo ver. We reden mee met Sjef Goërtz en zijn dochter Leonieke. De auto zat tjokvol en in twee dagen zijn we van Nieuwegein naar Sovata gereden. Voor het eerst werd dit jaar gewerkt met echte voedselbonnen. De gehele maandag zijn we dan ook bezig geweest om voedselbonnen af te scheuren, te sorteren en in enveloppen te stoppen. Op dinsdag kon het ‘echte’ werk beginnen. Van de vaste groepleden hebben we snel een paar woorden Hongaars geleerd om de mensen te kunnen begroeten en een paar basis vragen te kunnen stellen. De eerste twee dagen gingen we op pad met Jozsef Boer, een van de medewerkers van de lokale stichting. Zeker omdat hij ook wat Nederlands sprak, hadden we het systeem van straten en nummers heel snel door. De andere dagen gingen we op pad met andere Roemeense vrijwilligers. Vaak kom je dan toch in situaties terecht waar je met de mensen moet communiceren. We waren dan ook erg blij dat ze erbij waren. De mensen 14
begonnen af en toe hele gesprekken als sommige dingen niet klopten. Klapperend met je oren en met een mond vol tanden bracht de tolk gelukkig uitkomst. Het was veel lopen geblazen, de ene keer op asfalt en de andere keer op ‘wegen’ vol losse keien en bagger. De bevolking is erg gastvrij. Ondanks onze modderschoenen werd je overal binnen gevraagd en werd meteen een stoel voor je klaar gezet. Je kon dan palinka, koffie of eigengemaakte wijn krijgen, wat we dan beleefd afsloegen omdat je geen tijd had en ook omdat we uiteraard nuchter wilden blijven voor de rest van de dag. Vooral in het begin moesten we nog wel eens slikken als we ergens binnenkwamen en zagen hoe de mensen wonen. Piepkleine kamertjes en soms erg verwaarloosd, bijvoorbeeld bij een oude man wiens vrouw was overleden en die eigenlijk niet in staat was om voor zichzelf te zorgen. Of de situatie van een zwaar gehandicapte man, ver van alles verwijderd, die met wat eten dat hem af en toe door de buren werd toegestopt maar moest zien te overleven. We hebben zoveel schrijnende gevallen gezien. We hadden ook de gelegenheid bij ons pakketgezin op bezoek te gaan. Dat was erg leuk en we werden meteen uitgenodigd om een volgende avond te komen eten. Met behulp van
hun dochter die wat Engels sprak, werd het een gezellige avond. Zaterdag, “pakkettendag”. We moesten vroeg uit de veren om ervoor te zorgen dat alles klaar stond voor de grote dag. Uiteindelijk zouden toch ruim 1300 gezinnen die dag hun pakket komen ophalen. Gelukkig was het goed weer met in de loop van de dag een lekker zonnetje. De lokale stichting had voor lekkere soep en een hotdog voor alle medewerkers gezorgd. Zo’n hele dag in de weer zijn maakt nu eenmaal hongerig. Het uitdelen verliep zonder problemen en het was fijn om te zien hoezeer de pakketten door de families gewaardeerd werden. Zondag zijn we nog op bezoek geweest bij het familiekindertehuis. Het was hartverwarmend om te zien hoe daar met de kinderen wordt omgegaan en dat ze de kans krijgen in een huiselijke omgeving op te groeien en een normaal leven te leiden. We hebben een grote bewondering voor de wijze waarop het is opgezet en de families die hiervoor zorgen. Na een lange terugreis kwamen we moe maar met een goed gevoel weer thuis aan en hadden meer waardering voor de dingen die we hier hebben. We hebben met eigen ogen kunnen zien hoe het in Sovata is en dat de stichting daar veel goeds doet. Het was fijn dat we de kans hebben gehad om daar te zijn en wie weet…. misschien gaan we volgend jaar wel met de bus naar Sovata voor een zomervakantie, want het is een erg mooi land. Gerda en Joop de Groot, Nieuwegein
Nieuwsbrief nr. 16
Fotoverslag transport 2006
Juli 2007
15
Transportverhalen (2)
Dagboek van een chauffeur Vorig jaar hebben we voor het eerst bij de chauffeurs een kijkje in de keuken mogen nemen. Het meerijden met het hulpgoederentransport is Jeroen Drogenbroek zo goed bevallen dat hij ook dit jaar is meegegaan. Een verslag van een chauffeur op weg naar Sovata, Roemenië.
De tijd is weer aangebroken om te gaan laden voor Sovata! Vrijdag altijd even laden bij het ‘depot’ in Delft. Jos stond weer netjes te wachten om alle 330 dozen in te laden. Na een uurtje en wat gezellig koffiedrinken zijn we alweer onderweg terug naar Lopik. Zaterdag 11 november. Zoals afgesproken netjes om 8.00 uur bij Kees in de schuur. Jammer genoeg lag Kees met hoofdpijn op bed. Het laden verliep zoals gewoonlijk weer voortreffelijk met zo’n groep vrijwil-
16
ligers! Nadat ook de dozen vanuit IJsselstein (zo’n 2100 stuks) geladen zijn, waren wij klaar voor vertrek. Dit jaar voor het eerst met vier vrachtwagens. Zondagavond half 5. Iedereen is aanwezig. Inpakken en wegwezen zou je denken. Nou geloof me, als de dijk vol staat met mensen zwaai je je suf! Heel leuk om te zien hoeveel mensen er dit jaar weer stonden overigens. Eindelijk zijn we dan onderweg. Nog even langs de douane om dan gelijk Duitsland in te gaan. Dat plan ging helaas niet door. Aangezien we met vier vrachtwagens waren, hadden we twee nieuwe chauffeurs opgenomen in de groep. Een ervan was Hein. Hij was zo vriendelijk om ons ook aan zijn zoon voor te stellen die na een uurtje met de personenauto bij ons kwam op de grenspost. Hein was namelijk zijn paspoort vergeten. Wat een stunt. Zeker als je voor het eerst meegaat zal hij dat nog lang van ons moeten gaan horen.
in Hungary. Ook aan de Roemeense grens verliep alles zeer snel (met de EU in het vooruitzicht had men zichtbaar minder behoefte om streng te controleren) en dinsdagavond om 18.00 werden we al in Sovata welkom geheten door het hele Nederlandse team. Maar net goed en wel op de parkeerplaats aangekomen ontstaat er opnieuw een probleempje; er was iemand zo ‘handig’ om een sleutel van een vrachtauto af te breken! Dit keer was het onze grote vriend Wim. Ook dit grapje is zeker nog goed voor een paar dagen grappen en grollen…Daarbij kwam ook nog eens dat hij zijn papieren van zijn auto kwijt was. Uiteraard werden deze weer tussen de grote hoeveelheid aan papieren die de vrachtwagens rijk zijn teruggevonden. Door de geweldige service van DAF werden binnen 24 uur nieuwe sleutels geleverd… maar Wim heeft dit alles wel erg lang moeten aanhoren.
De reis verloopt die dag verder voorspoedig en maandagavond zaten we weer lekker te eten bij de laatste stop
Woensdag is zoals altijd de dag waarop alle hulpgoederen voor scholen en kinderdagverblijven worden Nieuwsbrief nr. 16
gelost. Nadat de tafels en stoelen bij de scholen zijn gebracht ben ik met Hans, Karin, Leonieke en Jaap naar Tirgu Mures gereden om de kapperspullen bij een school daar te lossen. Die spullen waren afkomstig van Jon Karelse Intercoiffure, die naast deze spullen voor die kappersschool ook de 4de auto heeft gesponsord. Bij de kappersschool werden we op bijzondere wijze onthaald; er stond iemand te filmen, we kregen een welkom-toespraak van de directrice, er waren pizza’s besteld en er stond van alles te drinken klaar. Ze waren zichtbaar dankbaar en blij met alles wat we hadden meegebracht. Nadat de erg leuke meiden van de opleiding (ik mag dat zeggen als vrijgezel) alles naar binnen hadden gesjouwd, kreeg Jaap nog een heuse ‘knip-beurt’ van een van de leraressen. Gelukkig levert dat met het kapsel van Jaap niet al teveel vertraging op. De terugweg vanuit Tirgu Mures verliep iets minder soepel dan de heenweg. Jozsef had ons aangeraden de ‘spits’ rond Tirgu Mures op dit uur te vermijden en een binnenweg te nemen. Laat dat met een Jeep nou geen probleem zijn, maar met een truck waarin nog een glazen kas voor het kindertehuis achterin lag, bleek dit een iets minder geslaagd plan te zijn. Een ouderwetse Roemeense binnendoor route, met een hoop gaten in de weg deed ons in de cabine van links naar rechts schudden. Hopelijk zou de lading het overleven… De kas hebben we de dag erna, met een Roemeense shovel/heftruck van voor de oorlog bij het kindertehuis gelost. Gelukkig bleken er maar twee glasplaten gesneuveld te zijn. Maar goed dat er een aantal reserve platen waren meegenomen. Donderdag en vrijdag waren we vrij om onze eigen dingen te doen. Beetje dit en dat, hier en daar. Vooral voor mij even lekker de tijd om naar Tibi te gaan. Zoals ik vorig jaar in de nieuwsbrief heb beschreven is dat een gezin waar ik wat extra zorg aan besteed. Het ging goed met hem en de kids. Uiteraard zijn we nog even de stad in geweest voor een hapje met hem, zijn kinderen en Leonieke. Zaterdag, de grote dag van de dozen uitgifte. Het was dit jaar heel druk, weinig tijd voor andere dingen, maar zoals altijd weer heel leuk om aan mee te werken en te beleven hoe de mensen dankbaar hun pakketten in ontvangst nemen. Juli 2007
Zaterdagavond zijn we traditiegetrouw met alle vrijwilligers op de goede afloop uit eten geweest. Dit keer in het plaatselijke pizzarestaurant, dat we in het geheel hebben moeten afhuren omdat we er anders niet in zouden passen. Daar hebben we de giller van de week beleeft. Jan van de “enveloppen ploeg” had eerder in de week toch wel een beetje een hele grote mond gehad. Hij had tegen mij gezegd dat als wij 100 euro bij elkaar kregen, hij zijn hoofd kaal zou scheren… Nou, op die zaterdagavond na een biertje met 30 man is dat niet het grootste probleem! Ik ben gewoon met de pet rond gegaan!! Binnen 10 min hadden we ruim 100 euro voor het kindertehuis bij elkaar, van zowel de aanwezige Nederlanders als Roemenen…heel fijn. En Jan had de weddenschap verloren. Csabba, de plaatselijke tandarts, vond het echter wel zo eerlijk als ook een Roemeen zich hierbij zou aanbieden voor de tondeuse behandeling. Aangezien Csabba de volste haardos had van alle Roemenen, bracht dit niet alleen hilariteit maar ook nog eens ruim 80 euro extra in het laatje voor Tinkerbell. Maar nu nog een tondeuse! Beide hadden gedacht dat ik hier niet aan zou kunnen komen. Mocht ik er nou net eentje bij me hebben…Daar had niemand op gerekend, dus midden in de pizzeria ging zowel bij Jan als Csabba alles eraf. Alles voor Tinkerbell…
Ook dit jaar hebben we dus naast het echte werk, weer veel gelachen en lekker gegeten! Tijd om weer terug te gaan. Het is altijd weer jammer om afscheid te nemen… Zondagmorgen 8 uur opstaan (wel beetje jammer zo vroeg na een wat lange avond ervoor). Na een lekker ontbijt worden we teruggebracht naar onze trucks. Uiteraard hebben we Sovata nog even gespekt met 1500 liter diesel afname, wat bij hun al gauw een half uur duurt. Tijd voor ons om nog even na te kletsen in het aangrenzende café. In Roemenië is het altijd een beetje rustig aan doen vanwege overstekende paarden, schapen, varkens of wat dan ook! Aan de grens was het druk met een wachttijd van een uurtje of 20. “Collectief ” besloten we om er voorbij te rijden en eenmaal vooraan is het dan altijd even praten met onze ‘vrienden’ van de douane. Met wat connecties kom je in Roemenië dan heel ver (vooraan in de rij). Vervolgens hebben we nog lekker gegeten bij ons favoriete stekje in Hungary. Na de discussie over hoe we terug gingen rijden (over Oostenrijk of Slovakije) werd gekozen voor het laatste… hiermee bespaarden we voor de Stichting toch weer 742 euro aan tol! Wel zo prettig! De terugrit verliep soepel, op wat wegwerkzaamheden na dan. Dinsdagmiddag zaten we allemaal gezond, voldaan en nog steeds met veel plezier aan de keukentafel bij Kees en Ria. Na thuis alles weer opgeruimd te hebben was het voor mij weer tijd om met mijn eigen werk verder te gaan; de volgende dag weer op weg naar Norway. Sovata, tot volgend jaar maar weer…… Jeroen Drogenbroek, Lopik
17
Tinkerbell’s Post (1)
De kinderen hebben een droom. Maakt u die werkelijkheid? Twee jaar na de ingebruikname wonen nu al 16 kinderen in Tinkerbell. Wij kregen van de Roemeense kinderbescherming veel vaker dan gedacht de vraag om kinderen in ons familiekindertehuis op te nemen. De nood voor goede opvang van achtergelaten kinderen is nog steeds schrikbarend groot. Om het kindertehuis draaiende te houden zijn veel donateurs nodig. Deze worden gedurende het jaar steeds middels nieuwsbrieven van alle ontwikkelingen op de hoogte gehouden. Inmiddels zijn er gelukkig weer veel nieuwe donateurs en sponsors bijgekomen. Voor deze en andere geïnteresseerden laten wij hieronder een aantal zaken nog eens kort de revue passeren.
ontmoetingszaal, ook voor diverse andere functies, zoals administratiekantoor, gastenverblijf en een kinderdagopvang zal worden ingericht.
Tinkerbell
Waarom een familiekindertehuis? Nog steeds worden in Roemenië jaarlijks een paar duizend kinderen om redenen van pure armoede direct na de geboorte afgestaan. Vaak worden ze gelijk na de bevalling simpelweg in het ziekenhuis achtergelaten: vader en moeder zijn dan spoorloos verdwenen. Slecht onderhouden, met personeelsgebrek kampende, overvolle staatskindertehuizen - twee tot drie baby’s, peuters en kleuters in één bedje - zijn op deze manier meer dan eens de toekomst van deze in de steek gelaten kinderen. Hoewel de ouders weten dat de omstandigheden in de staatskindertehuizen erbarmelijk zijn, hebben ze vaak de vertwijfelde hoop dat hun kind daar beter af zal zijn dan bij hen. Voor een aantal van deze kinderen willen wij een droom laten uitkomen. Voor deze kinderen hebben wij een familiekindertehuis in Sovata gebouwd, opdat zij een betere toekomst krijgen. Een toekomst, waarin ze de aandacht krijgen die ze nodig hebben, een toekomst in een kleinschalig tehuis waar ze met liefde en warmte in een gezinssituatie zullen opgroeien.
Wat is een familiekindertehuis? Het familiekindertehuis bestaat uit twee 18
zelfstandige woonunits, waarin een aantal achtergelaten ziekenhuiskinderen zijn ondergebracht. Deze kinderen worden opgevoed door een Roemeens echtpaar, dat zoals in een normaal gezin de zorg voor deze kinderen op zich neemt. Door deze kleinschalige aanpak ontstaat een familieband waarbij de kinderen kunnen ervaren wat liefde, zorg en aanhankelijkheid is, waarbij de zorg vanuit een familie direct voelbaar aanwezig is en onderlinge hechting tussen de gezinsleden tot stand kan komen. Iets dat in grootschalige kindertehuizen, waarbij de kinderen in hun leven meer dan eens verplicht moeten verhuizen naar andere tehuizen en nieuwe groepen, nooit kan worden verkregen. Het resultaat van deze opzet is dus een geborgen, zelfstandig functionerend gezin, waarbij een overkoepelende organisatie alle facilitaire zaken regelt, zodat continuïteit en later ook deels zelfstandige financiële draagkracht, kan worden gewaarborgd. Als basis van het project zijn in eerste instantie twee huizen onder één kap gerealiseerd die volledig zelfstandig functioneren. Daarnaast wil de stichting voor algemene doeleinden een centrale gebruiksunit verwezenlijken, die naast de functie van een gezamenlijke speel- of
Voor de kinderen die in het familiekindertehuis worden opgenomen, wordt een droom vervuld, net zoals dat in sprookjes gebeurt. In dié geest is er dan ook een naam voor het familiekindertehuis gezocht. In het verhaal van Peter Pan geloven de kinderen rotsvast dat Peter Pan bestaat en dat hij boven de wolken kan vliegen en nooit oud hoeft te worden. In dit verhaal speelt het elfje Tinkerbell een belangrijke rol. Zij geeft de kinderen ‘sterrenstof ’ waardoor het de kinderen mogelijk wordt gemaakt om te vliegen. Het onmogelijke wordt dan werkelijkheid. Het is dan ook om deze reden dat wij het familiekindertehuis de naam ‘Tinkerbell’ hebben gegeven. Wij hopen van harte dat de kinderen van het familiekindertehuis in hun dromen blijven geloven en samen met de ouders hun droom werkelijkheid zien worden: een nieuwe kans in een (t)huis met een eigen familie waar ze liefdevol kunnen opgroeien.
Nieuwsbrief nr. 16
De kinderen hebben een droom U maakt het werkelijkheid…… Want voor het draaiend houden van de gezinnen, is naast liefde, zorg en aanhankelijkheid, ook geld nodig. Door een vaste donateur te worden, kunt u de kinderen en hun ouders deze broodnodige steun geven. Daarnaast kunt u hen steunen door ambassadeur te worden van de Stichting Roemeense Kinderhulp. U heeft “De sleutel voor een betere toekomst” van deze kinderen in uw hand!
Mogelijkheden om ons te steunen Er zijn een aantal mogelijkheden om het kindertehuis te ondersteunen:
Donateur van Tinkerbell Als maandelijkse donateur (min. slechts € 3,00) ondersteunt u de families in het huis en draagt u direct bij in de dagelijkse verzorging van de kinderen.
comité, die onze stichting en dit familiekindertehuisproject van harte bij u aanbevelen:
Spaarhuisje Speciaal voor kinderen, scholen en verenigingen is een eenvoudige manier gecreëerd waarmee ook zij hun steentje kunnen bijdragen. Dat kan met behulp van een spaarpot in de vorm van een klein huisje, dat bijvoorbeeld wekelijks met een vaste bijdrage, met fooien, etcetera kan worden gevuld.
Eenmalige gift Uiteraard kunt u ook een éénmalige gift overmaken op het bankrekeningnummer om het project te ondersteunen.
Het comité van aanbeveling Met gepaste trots en dankbaarheid voor hun deelname, steun en het in ons gestelde vertrouwen, stellen wij u voor aan de leden van het
De heer mr. drs. Th.E.M. Wijte, oud-burgemeester van de gemeente IJsselstein De heer F. Peter, burgemeester van de gemeente Sovata De heer E. Mátyás, oud-burgemeester van de gemeente Sovata De heer M.J.P. Vrijaldenhoven, commercieel directeur Daimler Chrysler Services Mevrouw P.A.C. Terberg, directeur Terberg IJsselstein-Nieuwegein, Opel dealer De heer W. Pompe, directeur Schilte BV De heer J. Reinerie, landelijk voorzitter van Garantie Makelaars Nederland De heer drs. P.A.W.A. Renardel De Lavalette, kinderarts Sint Antonius Ziekenhuis, Nieuwegein De heer prof. dr. R. Hoksbergen, bijzonder hoogleraar Universiteit Utrecht
Ons adres! Voor meer informatie over onze activiteiten voor Tinkerbell, een vast donateurschap of het aanvragen van een spaarhuisje, kunt u zich altijd tot ons wenden. Het contactadres hiervoor is: Familiekindertehuis Tinkerbell p/a Achtersloot 9b 3401 NR IJsselstein Tel. : 030-6884870 e-mail:
[email protected] Bankrelatie: Rabobank IJsselstein nr. 16.92.29.629 t.n.v. Stichting Roemeense Kinderhulp Of gebruik onze antwoordkaart
Naam/Bedrijf ________________________________________________________________________________________________________________________ t.a.v. ________________________________________________________________________________________________________________________________ Adres _______________________________________________________________________________________________________________________________ Postcode en woonplaats _______________________________________________________________________________________________________________ Ja, ik wil graag: T vaste donateur worden van Tinkerbell voor € __________ per maand. Hierbij machtig ik de Stichting Roemeense Kinderhulp om eenmaal per maand dit bedrag van van mijn giro-/bankrekening af te schrijven. Mijn rekeningnummer is ____________________. T een eenmalige donatie doen. Ik maak € __________ over op rekeningnummer 16.92.29.629 ten name van Stichting Roemeense Kinderhulp te IJsselstein Datum: _______________________________________________ Handtekening: _____________________________________________________
Na toezending van deze antwoordstrook ontvangt u van de Stichting Roemeense Kinderhulp de nodige informatie.
Tinkerbell’s Post (2)
Agrarisch nieuws vanuit Tinkerbell Zelfstandig worden in de toekomst, daar werkt onze zusterstichting Pro Sovata aan. In plaats van de hand ophouden om in het levensonderhoud van de kinderen te kunnen voorzien, willen ze graag zelf hun steentje hieraan bijdragen. Wellicht nu nog slechts kleinschalig, maar in de toekomst moet dit een substantiële bijdrage gaan opleveren. Een van de projecten om inkomsten te vergaren, is een kas waaruit de producten worden verkocht en de opbrengsten voor het Tinkerbell project zijn. Langzaam aan kunnen zij zich op deze wijze voorbereiden op de toekomst. Jozsef Boer, onze sociaal medewerker, vertelt hierover. Al doet zijn achternaam anders vermoeden, Jozsef leert deze activiteit met vallen en opstaan.
vinden in Tirgu Mures, die wel bereid waren een goede prijs te betalen. Naast de verkoop via winkels, staan wij op de weekendmarkt in Sovata om de groenten ook zelf te verkopen. De tomaten, uien, pompoenen, sla, spinazie en radijs vinden zo hun weg naar de klanten. Evenals in Tirgu Mures kent men ons en de kwaliteit van onze groenten nu al. Men weet dat deze groenten zonder chemische toevoegingen zijn geteeld en dat maakt ons bekend. Wij werken met eerlijke en gezonde materialen als zaden, bloembollen en fruitbomen die ons zijn gegeven door onze lieve vrienden uit Nederland. Met jullie woorden gezegd “hartelijk bedankt”! Zonder onze vrienden van de Stichting Roemeense Kinderhulp zoals geweldige mensen als Jack Bootsma, We zijn bij Tinkerbell gestart met het verbouwen van groenten in de door ons zelf gefabriceerde groentenkas. In eerste instantie zijn we begonnen deze kas te maken met groen plastic dat ik ergens op een markt had zien liggen. We zijn hier zelf mee begonnen omdat naar onze mening de groente die op de markt in Sovata wordt aangeboden van heel slechte kwaliteit is. In het begin dachten we de groenten makkelijk op de markt in de omgeving kwijt te kunnen raken. Dit bleek ook wel mogelijk, alleen konden we er geen behoorlijke prijs voor krijgen. Omdat onze inkoopprijs ongeveer dezelfde was als de verkoopprijs was dit dus geen groot succes. Na wat gezoek zijn we erin geslaagd winkels te
Postzegel mag, hoeft niet
Familiekindertehuis Tinkerbell Stichting Roemeense Kinderhulp Antwoordnummer 1804 3400 WB IJsselstein
Tinkerbell’s Post (3)
Digitale nieuwsbrief Tinkerbell’s Post!!
Jaap Langerak, de familie van Wijk en vele andere lieve mensen die ons hielpen met waardevolle informatie en de benodigde materialen, was dit hele project nooit gelukt. We zijn vorig jaar met de kas met het groene plastic begonnen en met een grenzeloos enthousiasme hebben we de schouders er onder gezet. Helaas is onlangs door een aantal heftige najaarsstormen en winterse buien het plastic van de kas totaal verwoest. Nadat we al 5 keer een oplapreparatie van de folie hadden uitgevoerd, restte ons na de laatste storm alleen nog het geraamte. Het plastic was, toen we begonnen, de goedkoopste manier om de kas te bedekken. Inmiddels hebben we de kas gerepareerd met nieuw plastic wat we van onze vrienden uit Holland hebben gekregen. De kas ziet er al vele malen beter uit dan de eerste opzet en het plastic is van een heel goede kwaliteit. Met het plastic konden we in één keer het hele dak overkappen. Daarnaast hebben we afgelopen november een kleine kas van aluminium met glas uit Nederland mogen ontvangen. In de lente gaan we die opzetten. We kijken met veel plezier naar deze nieuwe kas uit, omdat we graag eerder in het jaar met de productie willen beginnen en langer willen doorgaan. Deze winter hebben we iets nieuws uitgeprobeerd. In de kas is een provisorische oven gezet waar ik hout in stook om zo de temperatuur in de kas te verhogen. We hebben nu ongeveer 100 slaplanten en we hadden gehoopt deze veel eerder te kunnen oogsten. Helaas was er in het afgelopen weekend een zeer strenge vorst en ik was er helaas niet op tijd bij, zodat de slaplanten zijn bevroren. Het vriest in Sovata ‘s nachts momenteel 8 á 10 graden en er ligt circa 40 cm sneeuw op de velden rondom Tinkerbell. Al doende leert men, dus ik stop de zaden van de bloemen van nu af aan in potten die ik in de kelder van Tinkerbell neerzet. Momenteel zijn de meeste planten gegroeid en hebben een hoogte van 8 tot 20 cm. Dit verschil komt door de verschillende typen; de tulpen, narcissen en de hyacinten groeien niet allemaal even snel. De planning is dat deze planten klaar zijn voor ‘Vrouwendag’ op 8 maart. Op deze dag krijgt iedere vrouw een bloem. We hopen dus op een goede opbrengst. We gaan de bloemenwinkels en de plaatselijke markt bevoorraden en zijn heel benieuwd naar de opbrengst. Een eigenaar van een bloemenwinkel verzekerde mij dat hij alles van ons afneemt als de kwaliteit goed is. Ondanks dat deze winkel op 65 km afstand van Sovata ligt, vormt dit voor ons geen probleem omdat we door een aardige man met een grote auto worden geholpen met ons vervoersprobleem. Zo worden wij dus van alle kanten geholpen om voor onze kinderen in Tinkerbell geld bij elkaar te verzamelen. Tussen twee haakjes, er zitten nu ongeveer 500 bloembollen in de potten. Deze zijn door jullie naar ons Juli 2007
Als bestuur vinden wij het uitermate belangrijk om u als sponsor en donateur op de hoogte te houden van de ontwikkelingen in het familiekindertehuis. Vanaf de start van het project in 2000 hebben wij hiervoor steeds nieuwsbrieven van het familiekindertehuis aan u verstuurd. Deze nieuwsbrieven ontvangt u per post, maar evenals andere kosten worden ook de portokosten steeds weer verhoogd. Om op deze kosten te besparen hebben wij het mogelijk gemaakt Tinkerbell’s Post per e-mail aan u te verzenden. Uiteraard hopen wij van harte dat u ons wilt meehelpen (als u een internet/e-mail mogelijkheid heeft) om deze kostenbesparing te realiseren. Wat wij op deze manier uitsparen, komt weer rechtstreeks ten goede aan de verzorging van de kinderen in Sovata. Om u aan te melden voor deze elektronische nieuwsbrief kunt u naar de volgende pagina op onze website gaan: www.roemeensekinderhulp.nl/nieuwsbrief. Hier treft u alle instructies aan over het aan- en afmelden voor deze nieuwsbrief. Door uw e-mail adres, naam en adres op deze pagina achter te laten, zullen wij in onze administratie de verzending van de elektronische nieuwsbrief activeren. Het spreekt uiteraard vanzelf dat wij uw e-mail en adresgegevens alleen voor eigen gebruik benutten en deze onder geen beding aan commerciële instanties ter beschikking stellen.
verstuurd en daar zijn we enorm blij mee! Op korte termijn hopen we jullie de laatste resultaten van dit project te kunnen vertellen en we beloven jullie dat de fotocamera overuren zal maken. Het volgende project waar we ons op gaan toeleggen zijn de aubergines, komkommers en tomaten. Het is een groot project en ik hoop dat het een goed resultaat zal gaan brengen. Met respect en de groeten van ‘Boer’ Jozsef, medewerker Stichting Pro Sovata 21
Van het bestuur (1)
Van het bestuur (2)
“Vele handen maken licht werk”
Adreswijzigingen?
De Stichting zoekt steeds naar mogelijkheden om de activiteiten te vernieuwen, aan te passen en te verbeteren. Dit is o.a. mogelijk door nieuwe, enthousiaste mensen bij onze activiteiten te betrekken. Ook vorig jaar hebben wij door middel van onze nieuwsbrief mensen opgeroepen om zich hierover met ons in verbinding te stellen. Elk jaar komt een aantal mensen zich melden, maar nog altijd hebben wij mensen nodig die af en toe bij onze activiteiten kunnen helpen of nieuwe ideeën kunnen aandragen. Ook bij ons geldt de stelregel: “vele handen maken licht werk”.
Het komt helaas regelmatig voor dat wij geconfronteerd worden met verhuizingen die niet in ons adressenbestand zijn opgenomen. Hierdoor moeten wij vaak veel moeite doen om de nieuwe adressen te achterhalen. In sommige gevallen slagen wij daar helaas niet in, zodat wij het contact met deze familie dan noodgedwongen verliezen. Dit geldt OOK voor adreswijzigingen van uw pakketfamilie of vakantiekinderen in Roemenië die zij (vaak alleen) aan u doorgeven.
Mocht u niet veel tijd beschikbaar hebben, maar toch iets willen doen, denkt u dan eens aan het verspreiden van een paar donateurkaartjes voor het familiekindertehuis. Misschien weet u in uw familie- en kennissenkring mensen enthousiast te maken om voor (minimaal) € 3,- per maand donateur te worden. U maakt hiermee niet alleen de Stichting blij, maar belangrijker: de kinderen die in het familiekindertehuis zijn komen wonen. Indien u interesse heeft of wellicht iemand anders kunt interesseren ons te helpen de activiteiten tot een succes te maken, neem dan gerust contact met ons op. Voor meer informatie kunt u een van de volgende bestuursleden benaderen: Karin en Edwin Mentink Marijke Ringers Secretariaatsadres: Achtersloot 9/b 3401 NR IJsselstein
030 – 688 61 28 030 – 688 48 70
(Nederlandse of Roemeense)
Laat het ons secretariaat weten!
Wij verzoeken u daarom adreswijzigingen ook aan ons door te geven! Een telefoontje, emailbericht of adreswijzigingskaartje is al voldoende. Bij voorbaat dank voor uw medewerking.
Van het bestuur (3)
Naar Roemenië? Laat het ons even weten! Regelmatig moeten kleine poststukken van en naar onze contactpersonen in Roemenië worden gebracht. Aangezien de post niet altijd even betrouwbaar is, maken wij liever niet van deze mogelijkheid gebruik. Veiliger en sneller is het om deze poststukken aan mensen mee te geven die op bezoek naar Roemenië gaan. Als u plannen heeft om naar Sovata te gaan en u wilt ons helpen, zouden wij het op prijs stellen als u ons hiervan op de hoogte brengt, zodat eventuele post op deze wijze kan worden overgebracht. Een telefoontje naar Karin of Edwin Mentink (030-6886128) of e-mail naar
[email protected] is al voldoende. Wij danken u bij voorbaat voor uw hulp.
Roemeens poppenhuis als origineel cadeau Bent u op zoek naar een origineel cadeau? Dan hebben wij wellicht een aardige suggestie voor u: een origineel Roemeens poppenhuis. Het poppenhuis is gemaakt in een kleine houtbewerkingswerkplaats in Sovata. Op aanwijzingen van de Stichting Roemeense Kinderhulp zijn een aantal poppenhuizen gemaakt die door ons te koop worden aangeboden. De poppenhuizen worden als bouwpakket geleverd met een duidelijke Nederlandse handleiding. Door de koop van een poppenhuis steunt u naast een kleine zelfstandige ondernemer in Sovata ook het familiekindertehuis in Sovata. De opbrengst van de verkoop van de poppenhuizen wordt tussen de maker en het kindertehuis namelijk gelijk verdeeld. De prijs van een poppenhuis bedraagt slechts € 37,50 (excl. poppetjes en meubels). De maten zijn: 65 cm hoog en 50 cm breed. Heeft u interesse? Stuur dan een e-mail naar
[email protected] of neem telefonisch contact op met één van onze bestuursleden (zie colofon). 22
Nieuwsbrief nr. 16
Van het bestuur (4)
Oproep voor suggesties en ideeën De basis van de fondsenwerving van de Stichting wordt gevormd door het uitvoeren van diverse activiteiten. Steeds weer trachten het bestuur en een groot aantal vrijwilligers nieuwe ideeën te bedenken voor mogelijke geldwervende acties. Graag willen wij iedereen uitnodigen zijn of haar idee op dit vlak met ons te delen, zodat dit wellicht tot nieuwe mogelijkheden leidt. Dus: heeft u een idee of wilt u hierover eens met ons van gedachten wisselen? Neem dan contact op met een van onze bestuursleden (zie colofon).
Gezocht (1)
Kinderkleding gezocht Aangezien Roemenië in de EU is gekomen per 1 januari 2007, is het weer mogelijk ook gebruikte kinderkleding en schoenen naar Roemenië te vervoeren. Momenteel zijn we daarom weer hierna op zoek. Met name voor de 16 kinderen uit het familiekindertehuis zijn wij op zoek naar de volgende maten:
Lid in de Orde van Oranje Nassau Op vrijdag 27 april jl. werd er in het Stadhuis van IJsselstein Karin en Edwin Mentink, de grondleggers van de Stichting Roemeense Kinderhulp, beiden een Koninklijke Onderscheiding opgespeld waarmee zij op een passende wijze werden beloond voor hun onmeetbare inzet om voor de kansloze kinderen in Sovata Roemenië van werkelijke betekenis te zijn. Deze Koninklijke Onderscheiding Lid in de Orde van Oranje Nassau betekent voor Karin en Edwin en al onze vrijwilligers dat wij beloond worden voor alle onbezoldigde activiteiten die in 2005, ons doel – een familie kindertehuis in Sovata - opleverde. Nu we inmiddels 16 kinderen kunnen laten opgroeien in een familie omgeving, ontstaat er binnen de stichting een dringende behoefte om onze activiteiten uit te breiden. De opbrengst van de grote groep welwillende donateurs blijkt niet meer voldoende te zijn om de kosten van het levensonderhoud voor de 16 kinderen in de toekomst te waarborgen. Door ons meer te gaan richten op projecten en beschikbare subsidie mogelijkheden zijn we in staat om de toekomst met goed vertrouwen in te kunnen gaan. Waar wij binnen onze enthousiaste club van mensen dringend behoefte aan hebben, zijn nieuwe gezichten die het leuk vinden om concreet bezig te willen zijn en die mee willen helpen om onze doelstelling verder uit te bouwen. Wellicht bent u die persoon, die ons kan helpen projecten uit te werken en deze in te dienen bij instellingen die subsidies verstrekken. Wilt u hier eens wat meer over weten, meldt u zich dan aan voor onze informele informatiebijeenkomst waar wij u graag vertellen wat wij doen en waar wij graag mee geholpen zouden zijn. Wij kijken naar uw reactie uit en zijn bereikbaar op www.roemeensekinderhulp.nl of in deze nieuwsbrief waarop u onze gegevens aantreft. Mogen wij op uw reactie rekenen? Met vriendelijke groet, Piet Jonker Penningmeester SRKH
Voor de kleine kinderen Meisjes kleding: 86, 92, 98, 104 Meisjes schoenen: 22,23,24, 25 Jongens kleding: 86, 92, 98, 104, 110, 116, 128 Jongens schoenen:22, 23,24, 26, 27, 28, 33, 34 Voor de grotere kinderen Meisjes kleding: 164, 34, 36, 38, S Meisjes schoenen: 37, 38 Jongens kleding: 164, 176 Jongens schoenen: 40, 42 Uiteraard zijn ook andere maten welkom. Mocht u nog goede, schone kinderkleding en schoenen hebben, houden wij ons zeer aanbevolen. U kunt deze kleding, het liefst in dozen met de vermelding van de maten, aanleveren bij Ria Verwoerd, Benedeneind NZ 332, 3405 CB Benschop Tel. 0348-451736.
Hartelijk bedankt Wij zijn bijzonder blij verrast geweest met de voordracht en het verkrijgen van de Koninklijke onderscheiding Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Wellicht zijn we nog veel meer overdonderd door de grote stroom van gelukswensen en positieve reacties op dit heugelijke feit. Het was hartverwarmend om te vernemen hoeveel mensen met ons hebben meegeleefd. Iedereen die wel eens iets met de Stichting te maken heeft gehad, weet ondertussen wel dat de Stichting niet alleen uit ons tweeën bestaat, maar uit vele gedreven, enthousiaste vrijwilligers. Wat ons betreft hebben ook deze vrijwilligers, zonder wie een Stichting absoluut niet zou kunnen bestaan, hier allemaal aan toe bijgedragen. Graag willen wij op deze wijze dan ook iedereen hartelijk bedanken hiervoor. Met vriendelijke groeten, Karin en Edwin Mentink
Juli 2007
23
Projecten in Sovata (3)
Salt Lake Travel Het toeristenbureau van Sovata ten bate van het familiekindertehuis Een hele mooie bijkomstigheid is uiteraard dat naast het creëren van werkgelegenheid in Sovata, de opbrengst van het toeristenbureau voor 100% naar de ondersteuning van het familiekindertehuis gaat.
Adresgegevens:
Onder het motto: “het is beter om mensen een hengel te geven dan vissen”, is er een toeristenkantoor opgezet in Sovata met de welluidende naam Salt Lake Travel. De doelstelling van het kantoor is om via de bemiddeling van toeristische services geld te verdienen voor het levensonderhoud van de kinderen in het kindertehuis. Op deze wijze kan op den duur hopelijk een basis ontstaan waarbij de afhankelijkheid van Nederland en de donateurs kan verminderen. Vernoemd naar het beroemde warme zoutwatermeer in Sovata, speelt het toeristenbureau in op de groeiende stroom van toeristen die uit binnen- maar vooral ook buitenland de weg naar Sovata vinden. Buitenlandse investeerders hebben in 2003 één van de aanwezige grote hotels gerenoveerd tot een nieuw en comfortabel kuurhotel. In het afgelopen jaar is gebleken dat het hotel een grote aantrekkingskracht heeft op nieuwe toeristen. In nauwe samenwerking met dit hotel voorziet het toeristenbureau in toeristische uitstapjes en begeleiding naar bezienswaardigheden. Het toeristenbureau is niet alleen de toeristen tijdens hun bezoek ter plaatse behulpzaam, het biedt een breed scala van diensten, die u wellicht zullen aanspreken als u Sovata wilt bezoeken: - advies en reserveren van locale accommodatie (afhankelijk van de wensen en het budget zowel bij kleine pensions als grotere (kuur)hotels); - gedetailleerde routebeschrijvingen naar Sovata met een aantal overnachtingadressen voor de heen- en terugreis; - vluchtreserveringen en vliegtickets; - vliegveld transferservice; - ontvangst ter plaatse voor nadere uitleg en begeleiding naar de accommodatie; - diverse tochten (een of meer dagen) naar interessante plaatsen en bezienswaardigheden; - rondleidingen en bezoeken aan folkloristische woongelegenheden en boerderijen; - natuurwandelingen; 24
- gids- en tolkservices; - een internetcafé om in contact te blijven met het thuisfront. Voor het aanbod van de beschikbare hotels en accommodaties is momenteel een website in ontwikkeling. Via www.sovatatravel.ro of de link op de website van de Stichting (www.roemeensekinderhulp.nl , menu keuze projecten / toeristenbureau) komt u terecht bij dit aanbod.
Tourist Office Sovata, Salt Lake Travel Str. Bradului Nr. 2/A 545500 Sovata Tel. : 0040-(0)265-577-421 (Engels) Mob.: 0040-(0)7421-78884 (Engels) e-mail:
[email protected] ( Engels-Duits) Website: www.sovatatravel.ro
Of via: Edwin of Karin Mentink Weegbree 122, 3401 KB IJsselstein Tel. : 030-6886128 e-mail:
[email protected]
Wij hopen dat door deze ondersteuning en bemiddeling van het toeristenbureau meer Nederlanders aanleiding vinden om Sovata eens te bezoeken en nader kennis te maken met het land Roemenië en zijn uitermate vriendelijke bevolking. Wellicht is dit tevens een mooie gelegenheid om uw Roemeense gastkinderen of pakkettengezin eens zelf te gaan bezoeken.
Gezocht (2)
Oproep!!!! Wij zoeken Lotenverkopers en Collectanten die er samen met ons voor zorgen dat 3 weken zomervakantie voor kansarme kinderen werkelijkheid kan worden. In 1991 is de Stichting begonnen kansarme Roemeense kinderen naar Nederland te halen voor een (onbezorgde) zomervakantie. Inmiddels is er een nauwe band opgebouwd met Sovata (Transsylvanië). Kinderen uit dit kleine stadje worden met een gesponsorde touringcar opgehaald voor 3 weken vakantie. Liefdevol worden zij opgevangen bij gastfamilies in IJsselstein en omstreken. De afgelopen 17 jaar hebben 708 kinderen, in de leeftijd van 9 tot 11 jaar, van een dergelijke onvergetelijke vakantie kunnen genieten. U begrijpt dat dit succes financieel alleen vol te houden is indien de door vrijwilligers gedragen activiteiten binnen de Stichting Roemeense Kinderhulp de financiële middelen opbrengen. Wilt u ons team van lotenverkopers en collectanten versterken en hierover nader geïnformeerd worden, neem dan met ons contact op. Wij kijken naar uw reactie uit. Tot gauw! Piet Jonker, Penningmeester SRKH 030-6889140
[email protected] Karin en Edwin Mentink 030-6886128
[email protected]
Nieuwsbrief nr. 16
Jaarverslag 2006 Stichting Roemeense kinderhulp Als Bestuur van de Stichting hebben we in het jaar 2000 een beslissing genomen een familiekindertehuis op te zetten. Een beslissing die zeker niet over één nacht ijs is gegaan. Wij realiseerden ons terdege de onomkeerbaarheid van die beslissing en dat de Stichting voor een zeer lange tijd gecommitteerd zou zijn om de activiteiten voort te zetten. Was het voor die tijd altijd mogelijk activiteiten te stoppen indien dit noodzakelijk mocht worden, de kinderen van Tinkerbell die je een nieuwe kans en een toekomst wilt bieden kun je nu eenmaal niet na een aantal jaren weer terugsturen naar hun oude omgeving. Dat veel van de activiteiten van de Stichting dan ook in het kader van het familiekindertehuis zijn komen te staan is dan ook een logisch gevolg hiervan. Donateurswerving, het opzetten van structurele, geldgenererende activiteiten in Roemenië en de vorming van een stabiel Roemeens dagelijks bestuur zijn slechts enkele voorbeelden hiervan. Echter ondanks dat zijn en blijven wij ook trouw aan onze achtergrond en ‘oude’ activiteiten. De kindervakantie, het hulpgoederentransport, lokale project ondersteuningen, de geldwervende activiteiten zoals de bazar, collectes en loterij, allemaal activiteiten die voor velen van onze donateurs en medewerkers een vertrouwd beeld zijn als men denkt aan de Stichting Roemeense Kinderhulp. De Stichting heeft in de afgelopen jaren bewezen de mogelijkheid te hebben een groot aantal medewerkers en donateurs achter zich te krijgen die de doelstellingen ondersteunen en helpen te realiseren. De gestage groei van deze groep geeft de Stichting de mogelijkheden om door te gaan op de huidige weg. Een geruststellende gedachte aangezien Roemenië wel op de goede weg is, maar nog lang niet op eigen benen kan staan en onze ondersteuning voorlopig nog nodig heeft.
Acties en projecten Kindervakantie Tijdens de afgelopen zomervakantie van 25 juni t/m 15 juli, hebben weer 42 kinderen en 2 begeleiders van een onvergetelijke vakantie in Nederland kunnen genieten. Voor het zeventiende achtereenvolgende jaar hebben 22 families met plezier, veel liefde en enthousiasme hun huis opengesteld voor de opvang van 2 Roemeense kinderen. In Sovata zijn nu 747 kinderen en begeleiders die terugkijken op een onvergetelijke tijd in ons land. Ook deze kinderen zullen nog vele jaren met plezier terug denken aan het warme onthaal en het gastvrije verblijf bij deze families. Naast het plezier en het even zorgeloos kind mogen zijn, zal het voor een aantal van hen een extra stimulans zijn om te gaan werken aan hun eigen toekomst. Alweer voor het twaalfde opeenvolgende jaar dragen de chauffeurs van Connexxion ook hun steentje bij om voor deze kansarme kinderen uit Sovata een zomervakantie hier in Nederland mogelijk te maken. Geheel belangeloos geven de diverse chauffeurs hun ondersteuning aan deze actie en maakt de directie van Connexxion het voor hen mogelijk hieraan deel te nemen. Zonder hen zou de organisatie van deze kindervakantie vele malen moeilijker te
Juli 2007
realiseren zijn. Wij zijn hiervoor de medewerkers (Ed van Beijersbergen van Henegouwen, Rinus van Vliet en Cees Walder) en de directie van Connexxion zeer dankbaar. Het is altijd vreemd dat aan het begin van de kindervakantie door de kinderen al wordt gesproken over het eindfeest. De reputatie van de Texas Drive-In Discotheek is dan ook groot in Sovata. Waarschijnlijk is het de enige Nederlandse drive-in discotheek die zover over de grens bekendheid geniet. Door het enthousiasme waarmee de medewerkers van de Discotheek geheel belangeloos de kinderen een onvergetelijke avond bezorgen is dat dan ook niet verwonderlijk.
Hulpgoederentransport Twee maanden voordat de grenzen bij Roemenië open zijn gegaan voor al het EU-verkeer, was de grensovergang afgelopen jaar niet echt een groot probleem. Door de professionele hulp van Mission Relief Transport was het transport weer voorzien van de juiste papieren en konden de grensformaliteiten zonder al te veel oponthoud worden afgehandeld! Hoewel alle beperkingen op dat moment nog wel golden, werd de afhandeling gelukkig snel en efficiënt door de douane geregeld. Samen met het goede verloop van de inzameling hier in Nederland, het transport, het verdelen van de uitnodigingen en de uitgifte, liep alles ook dit jaar weer op rolletjes. In afwijking van voorgaande jaren is voor het afgelopen transport besloten om officiële Roemeense voedselbonnen te gaan gebruiken in plaats van een door de Stichting gemaakte versie. Naast het voordeel dat de geldigheid van deze bonnen ruim 2 jaar bedraagt en in alle winkels worden geaccepteerd, is de administratieve afhandeling veel eenvoudiger. Op deze wijze is het uiteindelijk mogelijk geworden alle winkels in Sovata te laten profiteren van deze actie in plaats van de 6 geselecteerde supermarkten.
Bij het hulpgoederentransport is een grote hoeveelheid goederen voor de ondersteuning van de kapperschool in Tirgu Mures meegenomen. Voortgekomen uit de viering van het 100jarig bestaan, heeft Jon Karelse Intercoiffure Studia Collega in Tirgu Mures geadopteerd. Een deel van deze ondersteuning bestond uit een grote hoeveelheid haarverzorgingsartikelen, kappersattributen en speciaal meubilair. Hiervoor was het noodzakelijk een vierde door Jon Karelse Intercoiffure gesponsorde vrachtwagen in te zetten. Deze vier vrachtwagens, 8 chauffeurs en 13 vrijwilligers maakten het weer mogelijk om op 18 november vele families in Sovata een ongekende vreugde te bezorgen door het afleveren van de hulpgoederenpakketten. Met 50 pakketten meer dan vorig jaar zijn voor de hulpgoederenactie van 2006 door de Stichting 2323 pakketten afgeleverd bij 1303 gezinnen. Door de Nederlandse families werd er voor totaal € 38.350,- aan voedseltegoedbonnen ter beschikking gesteld en hebben 1000 andere artikelen (o.a. 200 tafeltjes en stoelen, 32 fietsen en 15 kinderwagens) hun weg naar Sovata gevonden. De resterende ruimte in de vrachtwagens is opgevuld met hulpgoederen voor scholen, kinderdagverblijven, de kinderarts en het familiekindertehuis. Zonder een goed team van chauffeurs is er uiteraard geen hulpgoederentransport mogelijk. Het is al vaker hier vermeld, maar een goed team is werkelijk goud waard en 25
langs deze weg bedanken wij dan ook onze ‘mede-transportorganisatoren’: Hein de Ligt, Danny van de Heuvel, Wim Bouman, Jeroen van Drogenbroek, Hans Fafiani, Niels van Maaren, Bert Middag en Kees Verwoerd. Wij maken van deze gelegenheid ook graag gebruik om G.J. Middag Fruit, Scanex BV, Forex en LTC hartelijk te bedanken voor het belangeloos beschikbaar stellen van het benodigde materieel. Zonder hun ondersteuning zou een hulpgoederentransport in de huidige vorm niet mogelijk zijn!
Computersystemen Afgelopen jaar hebben de scholen de computernetwerken die in de afgelopen jaren zijn aangelegd, zonder onze ondersteuning operationeel kunnen houden. Dat het wat beter gaat op sommige vlakken valt met name hier te zien. Scholen krijgen nu vanuit het ministerie van Onderwijs soms extra faciliteiten om computernetwerken te onderhouden. Het is een goede zaak dat ook in Roemenië vanuit overheidswege de noodzaak hiervan wordt erkend. Gezien echter de voortschrijdende eisen die de software aan systemen stelt, is het noodzakelijk om modernere systemen te gaan plaatsen. Wij houden ons dan ook van harte aanbevolen voor snellere en moderne computersystemen zodat wij dit weer bij de scholen kunnen brengen.
Ziekenauto Het rijdende wonder - de door de Stichting in 1993 geschonken ambulance-, heeft afgelopen jaar nog steeds zijn diensten bewezen. Bij de overhandiging was de ambulance reeds 10 jaar oud. Ondanks dat de tands des tijds erg hard heeft toegeslagen, rijdt de auto nog dagelijks zijn ritjes naar het ziekenhuis in Tirgu Mures. Vooral als je de slijtage door de slechte wegen en de roestende carrosserie van dichtbij bekijkt, vraag je je af hoe het mogelijk is dat dit vehikel nog kan rijden. Door gebrek aan financiële middelen binnen het Roemeense ziekenfonds, is het tot nu toe nog steeds noodzakelijk geweest deze auto te gebruiken. Met
veel Roemeens kunst- en vliegwerk worden de onderdelen en de carrosserie steeds weer opgelapt. Ondanks dat het al meerdere jaren wordt aangekondigd, wordt nu gefluisterd dat gefinancierd door EU–gelden in het aankomende jaar een nieuwe ambulance wordt verwacht. Het valt te bezien of het aankomende jaar dan uiteindelijk het doek zal gaan vallen voor dit kleine wondermobiel.
Ondersteuning Kinderartsenpraktijk / Noodhulp patiënten en families Ondanks dat aan het aan de buitenkant lijkt dat het steeds beter gaat met Roemenië, zijn er steeds meer families die in grote (financiële) problemen komen. De ondersteuning heeft zich in 2006 dan ook niet langer beperkt tot ondersteuning om medische redenen. Afgelopen jaar zijn meer zeer schrijnende gezinsgevallen door de Stichting ondersteund. Mede door de aanwezigheid van een sociaal werker binnen onze Roemeense zusterstichting Pro Sovata, kan hier beter en structureel aandacht aan worden gegeven. Zo gaat deze sociaal werker bijvoorbeeld op periodieke basis langs bij een aantal families om daar kleding en voedsel te brengen.
veranderd. Met vallen en opstaan wordt het draaiende gehouden. De eerste hulppost, de ambulancepost, de röntgenafdeling en de specialistenafdeling zijn nog steeds normaal in gebruik, maar de patiënten moeten zelf zorgen dat familieleden hun eten komen brengen. Door de strenge Roemeense wetgeving omtrent de ondersteuning van Ziekenhuizen en artsen is het voor ons als Stichting bijna onmogelijk geworden om nog concrete hulp aan het ziekenhuis te geven. Hopelijk zal door de EU-wetgeving ook hieraan een andere wending worden gegeven. Voorlopig zal dus weinig aan deze situatie kunnen worden gedaan.
Financiële ondersteuningen ‘Lokale initiatieven’ Het nieuwe kinderdagverblijf heeft zijn eerste jaar achter de rug. De samenwerking tussen de gemeente, de Roemeense staat en de Stichting, hebben er toe geleid dat dit succesvol is voltooid. De ouders, kinderen en de begeleiders zijn zeer enthousiast over het bereikte resultaat. Zoals ook vorig jaar aangegeven, zijn in dit kinderdagverblijf afgelopen jaar ook de Stichtingsactiviteiten van de Baby Mammieclub en het Funhouse project ondergebracht. De
Renovatie Gezondheidscentrum Sarateni Het gezondheidscentrum dat sinds twee jaar is overgegaan in de handen van de zelfstandige gemeente Sarateni, staat er nog steeds goed verzorgd bij. De artsenpraktijk en de apotheek werken nog steeds naar volle tevredenheid vanuit dit centrum. Goed is het om ook nog even melding te maken van het feit dat de “overdrachtsafspraken” van het gezondheidscentrum aan Sarateni nog steeds worden nagekomen. De ‘dakloze bewaker’ heeft namelijk nog steeds zijn ‘aanleunschuur’ in gebruik, als betaling voor zijn diensten.
Ziekenhuis Sovata De omstandigheden in het Ziekenhuis van Sovata zijn in het afgelopen jaar niet veel vrijwilligers die deze activiteiten uitvoeren zijn reuze blij nu eindelijk ook een eigen ruimte te hebben voor deze activiteit.
Pro Sovata In het afgelopen jaar heeft onze zuster organisatie Pro Sovata zich verder ontwikkeld. De zorg voor het familiekindertehuis, het Toeristenbureau, diverse fondsenwervingsactiviteiten en activiteiten op het gebied van de baby Mammieclub en het Funhouse project, maken het noodzakelijk om in Sovata een goede en stabiele organisatie te handhaven. Pro Sovata is het bestuurlijke orgaan in Roemenië van al deze activiteiten. Evenals vorig jaar is het dagelijks bestuur in handen van drie medewerkers. Portik Maria, Király Katalin en Boer Jozsef hebben – met 26
Nieuwsbrief nr. 16
elk hun eigen verantwoordelijkheid - ervoor gezorgd dat alle noodzakelijke activiteiten zijn uitgevoerd. Het bestuur van Pro Sovata wordt gevormd door een deel van de Nederlandse Stichting, het dagelijkse bestuur van Pro Sovata en diverse andere vrijwillige bestuursleden. Het aantal medewerkers dat in fulltime loondienst van de Stichting Pro Sovata is, hebben we het afgelopen jaar gelijk gehouden. Op dit moment zijn dat 7 medewerkers. Naast de beide ouder echtparen van het Familiekindertehuis, Portik Maria en Boer Jozsef is dat tevens Kasco Melinda. Zij is verantwoordelijk voor de gehele boekhouding en alle overige financiële activiteiten van de Stichting. Aangezien de wettelijke verplichtingen met betrekking tot de financiële registratie in Roemenië veeleisend zijn, was het nodig om iemand hiervoor verantwoordelijk te stellen. De overige medewerkers van Pro Sovata verrichten hun werkzaamheden op vrijwillige basis.
Familiekindertehuis Tinkerbell Het familiekindertehuis is nu meer dan twee jaar in gebruik en er zijn nu 16 kinderen opgenomen in twee families. Het afgelopen jaar was een turbulent jaar met veel onverwachte wijzigingen. In eerste instantie heeft een van beide families om persoonlijke redenen het ouderschap moeten beëindigen. Dit was een grote schok voor zowel het bestuur, maar niet in de laatste plaats voor uiteraard de kinderen. Zij waren uitermate goed gehecht aan de ouders en het noodgedwongen vertrek van de ouders heeft uiteraard de nodige aanpassingstijd nodig gehad. Door de inzet en zorg van vele vrijwilligers en medewerkers van Pro Sovata is dit in de tussenliggende periode opgevangen. In de zoektocht naar lieve en goede ouders is eens temeer gebleken dat het ouderschap een zeer zware taak is. Een ouderechtpaar dat zich had aangemeld en vol enthousiasme aan hun taak was begonnen, bleek echter al na een viertal maanden niet opgewassen te zijn tegen de uiterst zware taak, zodat wederom andere ouders moest worden gezocht. Uit beschermingsoverwegingen voor de kinderen is toen besloten voorlopig met vaste verzorgers te gaan werken totdat een nieuw echtpaar was gevonden. Het toeval wilde dat uiteindelijk vanuit de Juli 2007
vaste verzorgers een echtpaar zich beschikbaar stelde. De families voelen zich in het kindertehuis steeds beter thuis en zijn in het afgelopen jaar begonnen hun eigen activiteiten verder uit te bouwen. Zo zijn ze meer groenten en aardappels gaan verbouwen en is het aantal dieren zowel in aantal als in soort verder uitgebreid. Kippen, eenden, kalkoenen, konijnen en geiten, ze zijn er nu allemaal te vinden. En niet alleen hierin is het familiekindertehuis gegroeid. In het afgelopen jaar zijn weer nieuwe kinderen in het familiekindertehuis opgenomen. Vanuit de plannen die bij de opzet zijn gemaakt, zouden de families geleidelijk uitbreiden. Hierdoor zou iedereen langzaam kunnen wennen aan de nieuwe situatie en geeft het ons de mogelijkheid meerdere donateurs te werven voor de ondersteunende en noodzakelijke financiën. Op speciaal verzoek van de kinderbescherming zijn er echter afgelopen jaar 6 nieuwe kinderen geplaatst. Hiermee is het totaal op 14 gekomen. De kinderen die bij de families zijn geplaatst leefden in zulke erbarmelijke omstandigheden en hadden zo dringend onderdak nodig, dat wij dit niet konden weigeren. In overleg met de families en het bestuur is toen gehoor gegeven aan deze speciale vraag. Dit is echter alleen maar mogelijk geweest, doordat twee fondsen ons van de nodige overbruggingsgelden hebben voorzien, aangezien in de tussentijd nog niet voldoende donateurs waren gevonden. In het afgelopen jaar zijn niet alleen door de speciale nieuwsbrieven de donateurs en sponsors op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen op het gebied van dit project, maar ook via twee speciale activiteiten. De eerste is gehouden op 5 mei 2005 in Sovata. Hier was een speciale opening voor Nederlandse sponsors en donateurs georganiseerd. Als tweede is voor diegenen die niet naar Sovata konden komen, in het najaar een fototentoonstelling gehouden in IJsselstein. Bij deze gelegenheid is vooral door middel van foto’s, video en presentaties het resultaat van het project aan iedereen duidelijk gemaakt. Bij beide activiteiten was de belangstelling overweldigend; dit heeft het bestuur diep geraakt. Vele sponsors en donateurs hebben moeite noch kosten bespaard om bij een van deze activiteiten aanwezig te zijn. Het bestuur is dan ook uitermate blij dat zij erin geslaagd is iedereen te kunnen laten delen in de vreugde over het behaalde resultaat.
Speeltuinproject In 2005 is een aanvang gemaakt met de realisatie van een openbare speeltuin op het terrein van Tinkerbell. Met behulp van speciale sponsorgelden zijn de eerste speeltoestellen geplaatst en is begonnen met de inrichting van de speeltuin. Door de afmetingen van het grondstuk, de beperkte tijd en het feit dat we bij de aanleg zoveel als mogelijk gebruik maken van vrijwilligers, neemt de realisatie meer tijd in beslag dan gepland was. Dit maakt de kinde-
ren van de families echter weinig uit. Nu zij wat groter zijn en ook buiten kunnen spelen, wordt al zeer regelmatig door de kinderen gebruik gemaakt van de reeds aanwezige toestellen. Dat de afronding nog niet geheel is uitgevoerd, drukt de pret echter niet. In het aankomende jaar zullen nog een aantal nieuwe toestellen worden geplaatst, de grote trampoline wordt geïnstalleerd en de skelterbaan kan worden aangelegd. Gepland is dat dit voor 1 juli 2006 gereed moet zijn, zodat op “de dag van de kinderen” de diverse scholen kunnen worden uitgenodigd voor een leuke verzorgde speelmiddag. Ook op andere dagen zal deze speeltuin geopend zijn voor alle kinderen uit Sovata, zodat iedereen er gebuik van kan maken. Helaas heeft zich nog geen sponsor gemeld om de wens die nog bestaat voor een kabelbaan en een voetbalveld / ijsbaan te realiseren. Vooral dit laatste zal de lange (saaie) wintermaanden van de kinderen in Sovata opvrolijken. Wellicht dat, naar aanleiding van deze nieuwsbrief, zich sponsoren geroepen voelen om hier een bijdrage aan te leveren.
Toeristenbureau ‘Hengels geven in plaats van vissen’ is het streven van de Stichting Roemeense Kinderhulp wanneer wij het hebben over het Toeristenbureau. Door de veelal buitenlandse investeerders wordt het kuuroord Sovata Bai momenteel stevig gerenoveerd. Daarnaast wordt door de hotels en pensions rondom het warme zoutwatermeer, dé toeristentrekker van het hele gebied, veel energie gestoken om toeristen naar Sovata te halen. Door meer te bieden dan alleen maar het warme zoutwatermeer, kan het toeristenbureau mee profiteren van deze nieuwe inkomstenbron. Naast uiteraard ook het creëren van nieuwe werkgelegenheid is het primaire doel van het toeristenbureau vooral geld te genereren voor het familiekindertehuis. De winst die gemaakt wordt komt 100% direct ten goede aan de ondersteuning van het familiekindertehuis. Afgelopen jaar is gewerkt aan de verdere ontwikkeling van de ideeën en uitwerking van de aan te bieden tours, accommodatiebemiddeling, samenwerkingsverbanden, conferentieorganisatie, etc. Daarnaast zijn de eerste inkomsten gerealiseerd gedurende het seizoen met de organisatie en bemiddeling van hotelkamers en appartementen. Met een heel klein positief resultaat (10 euro), is de doelstelling van dit jaar gehaald. De inkomsten en de uitgaven zijn in balans gekomen. Een zeer bijzondere prestatie van het team van Salt Lake Travel. Aankomende jaar zal het familiekindertehuis van deze investering de eerste vruchten kunnen gaan plukken.
Commerciële groenten/bloemen kas In hetzelfde kader als het toeristenbureau is een kas gebouwd die commercieel benut gaat worden. In de kas worden in het aankomende 27
jaar groenten en bloemen gekweekt, die in Sovata zullen worden verkocht. In eerste instantie gaat het om een proefperiode, waarin ervaringen kunnen worden opgedaan om een goede organisatie en een maximale benutting van de kas in de verschillende seizoenen te kunnen bereiken. De medewerkers hebben een vernuftig schema bedacht om zoveel mogelijk aan te sluiten bij de seizoensvraag. In Roemenië worden namelijk op speciale dagen veel bloemen van specifieke soorten gekocht. Door hierop in te spelen, kan gebruik worden gemaakt van deze extra vraag. De tussenliggende perioden worden gebruikt om groenten te verbouwen en nieuwe stekjes te kweken. Door in de koude voor- en najaarsmaanden de kas te verwarmen met een primitieve, maar zeer effectieve houtkachel, kan het seizoen al vroeg starten en worden opgerekt tot laat in het najaar. Als blijkt dat de proefopzet een succes is, zal in de aankomende jaren deze activiteit verder worden uitgebreid zodat hiermee inkomsten ten bate van het familiekindertehuis kunnen worden gerealiseerd.
Fondsenwerving In 2006 heeft de recessie gelukkig weinig invloed gehad op de bereidheid van sponsors en donateurs hun vertrouwen aan de Stichting te geven. Wij vernemen vooral dat het kleinschalige, lokale karakter de mensen nog steeds aanspreekt, wat hun uiteindelijk heeft doen besluiten om hun ondersteuning aan ons te willen geven. Het directe, zichtbare resultaat zonder strijkstokprincipe, heeft er voor gezorgd dat de inkomsten ook dit jaar weer op peil zijn gebleven. Als Stichting zijn wij dan ook zeer vereerd met dit in ons gestelde vertrouwen. Wij hopen dan ook dat het jaarverslag het vertrouwen verder verstevigt en voldoende aanleiding geeft om dit in het aanstaande jaar te continueren. De basis wordt gevormd door de fondsenwerving via jaarlijkse stortingen van donateurs. Voor de Stichtingsactiviteiten is dit jaar gemiddeld € 71,- per donateur ontvangen. Ten opzichte van 2005 is er een behoorlijke stijging van het gemiddelde te constateren. Analyse van dit getal geeft aan dat naast een paar grote donaties, het aantal donateurs dat de Stichting ondersteunt, is gestegen. Tevens zien wij een trend dat donateurs van de stichting overstappen op een vast donateurschap van het familiekindertehuis. Voor wat betreft deze donateurs hebben we een behoorlijke groei doorgemaakt. Momenteel hebben 235 donateurs zich verbonden met dit project, waardoor de maandelijkse donaties tot ruim € 1.700,- zijn gestegen. Vooral het principe ‘veel donateurs voor een klein maandelijks bedrag’ wordt positief ontvangen. Ook vanuit het oogpunt van afhankelijkheid van enkele grote sponsors, proberen wij dit principe te promoten. In het 28
afgelopen jaar hebben twee grote donateurs door omstandigheden hun bijdragen gestopt, waardoor direct een duidelijke teruggang in de inkomsten merkbaar was. Zoals ook in de financiële verantwoording kan worden afgelezen, dekt het huidige donateursniveau nog niet de jaarlijkse kosten die gemaakt worden door het familiekindertehuis en de Roemeense organisatie. Om budgettair verantwoord in beide woonunits een volledige familie met 8 tot 10 kinderen te kunnen huisvesten, zal het bestand van donateurs nog aanzienlijk moeten worden vergroot. In het aankomende jaar zal door het bestuur de nodige energie moeten worden gestoken in de werving van nieuwe donateurs. Naast de donateurs vormen de incidentele giften een van de belangrijke inkomstenbronnen. Deze giften komen meestal voort uit eenmalige gebeurtenissen zoals bedrijven die jubileren, verjaardagen, scholen die een actie houden, etc. Het zijn vooral onze ambassadeurs die de Stichting regelmatig voordragen als het goede doel voor een dergelijke inzameling. Bij elkaar is afgelopen jaar € 39.882,- aan giften ontvangen. Een geweldig resultaat, waarbij wij alle sponsors en ambassadeurs hartelijk bedanken voor hun bijdrage hierin. Naast deze bronnen zijn de jaarlijks terugkerende acties een onlosmakelijk deel binnen de fondsenwerving. De bazaar/rommelmarkt, de loterij en de huisaan-huis collecten zijn hiervan de grootste activiteiten. Veel publicaties in de lokale dagen weekbladen hebben bijgedragen aan meer bekendheid van de Stichting en haar activiteiten in IJsselstein en de directe omgeving. Dit is direct te merken aan de geweldige opbrengst van de collectes in IJsselstein, Benschop en Lopik. De opbrengst bedroeg € 6.957,- . Mede door de geweldige inzet van het collectecomité Meta Strien, Magda van Tellingen, Joke de
Wit en Joyce Meyer hebben de collectanten dit geweldige resultaat kunnen ophalen. Hoofdstelling van het bestuur van de Stichting is altijd geweest dat het familiekindertehuisproject en de overige activiteiten van de Stichting niet ten koste van elkaar mogen gaan. Vanuit de fondsenwerving kan worden geconcludeerd dat dit in 2006 zeker niet het geval is geweest. Steeds vaker blijkt dat beide acties een onderlinge versterking geven. Wij hebben afgelopen jaar kunnen vaststellen dat door de ambassadeursacties voor het familiekindertehuis, nieuwe donateurs en geïnteresseerden zijn gevonden die in beginsel niet bekend waren met de activiteiten van de Stichting. Door het positief uitdragen van de resultaten van deze activiteiten aan vrienden, kennissen, familie en bedrijven, zijn daarmee weer nieuwe donateurs bij ons binnengekomen.
Financiën De financiële balans voor het jaar 2006 ligt in de lijn met het beeld dat we in voorgaande jaren hebben gezien. De inkomsten zijn nagenoeg gelijk aan het voorgaande jaar, waarbij we wel lichte verschuivingen zien in de diverse inkomstenbronnen. Met name de afhankelijkheid van grote donateurs is afgelopen jaar eens te meer gebleken. Gelukkig hebben andere bronnen dit verlies deels kunnen compenseren. De uitgaven zijn in totaal uiteraard op een lager niveau gekomen nu de grote investeringen met betrekking tot de realisatie van het familiekindertehuis zijn afgehandeld. De uitbreiding van het aantal kinderen en de organisatie in Roemenië zorgt daarentegen dat de vaste kosten ten opzichte van 2005 hoger zijn geworden. Het voorgaande heeft ertoe geleid dat de uitgaven en de inkomsten afgelopen jaar in Nieuwsbrief nr. 16
evenwicht zijn gekomen en er sprake is van een bescheiden bijdrage van € 4.018,- aan de algemene reserve. Wanneer de exploitatie van het familiekindertehuis buiten beschouwing wordt gelaten, zijn we er wederom in geslaagd een verdere ontwikkeling van de kosten in 2006 redelijk in de hand te houden. Het bestuur van de Stichting heeft bij meerdere kosten factoren kans gezien een aantal belangrijke sponsorbijdragen (of juist kortingen) te verkrijgen. De algemeneen secretariaatkosten zijn hierdoor onder het niveau van 2004 gekomen. Een ander voorbeeld zijn de wervingskosten. Ondanks dat wij veel meer wervingsactiviteiten hebben ondernomen, zijn de kosten hiervan gelijk gebleven. Mede dankzij diverse sponsors die ons hiermee hebben geholpen, hebben wij deze kosten gelijk weten te houden. Voor de volledigheid willen wij vermelden dat de kosten van het hulpgoederentransport een vertekend beeld geeft. Een groot deel van de kosten van 2005 is in 2006 pas verrekend, zodat deze over de jaarafsluiting zijn gevallen. Concluderend kan worden vastgesteld, dat een duidelijke stabiliteit is opgetreden in zowel de kosten als de opbrengsten. Voor het aankomende jaar is het dan ook van groot belang dat de aandacht zal worden gericht op het verkrijgen van nieuwe donateurs. In het afgelopen jaar is € 185.673,- besteed aan activiteiten die binnen de doelstellingen van de Stichting vallen. Dit is uiteraard minder dan in voorgaande jaren aangezien toen de realisatie van het kindertehuis hierin was opgenomen. De secretariële kosten bestonden evenals voorgaande jaren in Nederland vooral uit communicatiekosten, drukwerk en postverzendingen. De posten die binnen deze kostenpost rechtstreeks samenhangen met de individuele acties, zijn voor zover mogelijk ook aan deze acties toegerekend. Hierdoor wordt een duidelijk beeld gevormd van de echte kosten en opbrengsten per activiteit. Tevens wordt, waar mogelijk, gebruik gemaakt van vrijwillige postbezorgers, sponsoring en donaties voor secretariële activiteiten. Samen met de afschrijving van de apparatuur en de kosten voor het secretariaat en de Stichting als instituut, bedragen deze kosten € 1.262,- en vormen zij minder dan 1% van de totale uitgaven. Concluderend kunnen wij stellen de financiële situatie van de Stichting gezond kan worden genoemd. Daardoor is het voor de Stichting mogelijk een goed en gedegen financieel beleid te blijven voeren. Evenals in afgelopen jaren blijft vooral de aandacht liggen op het in de hand houden van de exploitatiekosten van het familiekindertehuis en deze in evenwicht brengen met de verkregen donaties. Samen met Pro Sovata zal nauwgezet een goede balans moeten worden gevonden tussen inkomsten en uitgaven.
Juli 2007
Het Bestuur van de Stichting Wij zijn blij dat het afgelopen jaar de samenstelling van zowel het algemene bestuur als ook die van de werkgroepen niet aan veranderingen onderhevig zijn geweest. De Stichting kent de volgende bestuurssamenstelling: Jaap Langerak
Jam Dekker
Jon Karelse
Sjef Goërtz
Marie José de Zeeuw
Petra de Vos
Peter Hogendonk
Joke Hogendonk
Piet Jonker
Jaap Valk
Gerry Dekker
Marijke Ringers
Dagelijks bestuur: Voorzitter - Edwin Mentink Secretaris - Marijke Ringers Penningmeester - Piet Jonker
Algemeen bestuur Rietje ten Berge Piet Jonker Karin Mentink Edwin Mentink Marijke Ringers
Actieleiders, medewerkers en werkgroepen Het grote aantal activiteiten van de Stichting brengt met zich mee dat er steeds meer werkgroepen moeten worden gevormd. Gelukkig kan de Stichting hierbij rekenen op een vaste groep van medewerkers, die (deel)taken of zelfs gehele acties ondersteunen en/of aansturen. Wij zijn met name de volgende personen zeer dankbaar voor hun inzet: Cor Knijff – Bazaar en Rommelmarkt Petra de Vos – Kindervakantie Peter Hogendonk/Jan Dekker – Beheerders opslag en technische installaties Henk de Groot – Onderhoud computerprogramma Jaap Valk – Webmaster www.roemeensekinderhulp.nl Cees Walder/Jos Dukker – Coördinatie contact met Connexxion (vestigingen/pakketinzamelingen) Meta Strien, Magda van Tellingen, Joke de Wit en Joyce Meijer – Organisatie Collecte Buffy Perier en Simone Schothorst - Redactie Tinkerbell’s Post Daarnaast is voor het familiekindertehuis een speciale werkgroep geformeerd. Deze bestaat, naast het algemene bestuur, uit de volgende personen: Sjef Göertz Jaap Langerak Jon Karelse Cor Knijff Marie-José de Zeeuw
29
Financiële verantwoording 2006 VERLIES & WINST REKENING (in hele euro’s)
Begroting 2006
2005
2004
2007
53.108
55.541
47.429
56.000
Inkomsten Verkoop pakketten /voedselbonnen Giften Kindertehuis
32.625
32.946
18.501
35.000
Donaties voor Families in Sovata
32.321
34.005
31.330
33.000
Donateurs Kindertehuis
22.868
34.433
28.239
27.000
Bijdragen vanuit Fondsen
13.330
12.000
17.311
10.000
Donateurs algemene projecten
13.228
12.974
12.342
15.000
Giften
7.561
7.466
9.275
8.000
Collecte
6.957
6.646
5.697
7.000
Rommelmarkt/Bazar (netto)
3.947
4.243
4.184
3.500
Loterij opbrengst (netto)
2.558
4.144
2.974
3.000
Kerstmarkten (netto)
1.702
628
1.232
500
Bijzondere baten
1.211
793
926
1.000
Ontv. Rente
991
1.811
2.394
1.000
Spaarpot actie Kindertehuis
500
559
620
704
Kon.Dag/Braderie verkoop (netto)
87
100
295
100
OpbrengstToeristenbureau (netto)
10
-5.390
-2.377
1.000
Certificaten Kindertehuis
–
600
2.000
–
Acties door derden
–
–
10.000
–
Fietstocht Jaap Valk
–
–
36
–
193.063
203.560
192.493
201.600
Saldo inkomsten
Uitgaven Pakketten vervoer / inkoop voedselbonnen
62.371
39.748
49.356
55.000
Exploitatie Kindertehuis en Salariskosten ouders
30.022
20.429
14.982
32.000
Uitbetaling aan Families in Sovata
30.168
30.475
26.074
33.000
Salariskosten Roemenië
22.982
11.004
6.435
25.000
Kindervakantie
15.513
22.519
16.071
18.000
VERLIES & WINST REKENING - Opbrengst Toeristenbureau / Toeristenbureau Roemenië Alle opbrengsten en kosten die te maken hebben met het operationele gedeelte van het Toeristenbureau zijn hier samengebracht. De kosten voor de investeringen zijn in de aparte categorie Toeristenbureau Roemenië ondergebracht. Hierdoor kan de effectiviteit van het operationele gedeelte beter worden gesignaleerd. - Kindertehuis kosten via ouders/ Exploitatiekosten kindertehuis De kosten voor het directe levensonderhoud worden via de kindertehuisouders verrekend. Derhalve zijn ook de salariskosten van deze ouders hierin opgenomen. De ontvangen kinderbijslag is als ontvangsten op deze exploitatierekening geboekt. - Salariskosten Roemenië In de salariskosten Pro Sovata zijn alle kosten die gemaakt zijn voor de betaalde medewerkers in Roemenië. De salarissenkosten zijn bruto opgenomen. - Wervingskosten (Stichting/Kindertehuis) De kosten die noodzakelijk zijn voor het verkrijgen van de donaties zijn separaat als kostenpost opgevoerd. Het bedrag fluctueert met name door de afhankelijkheid van de kosten die nodig zijn voor de reproductie van de nieuwsbrieven. - Pakkettenvervoer / voedselbonnen Een deel van de transportkosten 2005 zijn in 2006 verrekend in verband met nog te ontvangen voedselbonnen in 2005. - Landbouwproject Roemenië Alleen de kosten van dit project zijn hier opgenomen. De baten (groenten voor eigen gebruik) zijn niet exact aan te geven, maar resulteren uiteraard wel in lagere exploitatiekosten van het familiekindertehuis. Eventuele opbrengsten van een overschot uit het landbouwproject, zijn opgenomen als positieve exploitatiekosten.
Wervingskosten Stichting en Kindertehuis
6.372
6.400
7.265
7.000
Speeltuinproject
4.538
3.653
288
5.000
Landbouwproject Roemenië
3.901
4.364
1.423
1.700
Kindertehuis bouwproject
3.611
30.196
105.472
–
Kinderdagverblijf project
3.330
–
–
2.000
Bankkosten
1.070
833
448
1.000
Secretariaat & diversen
976
1.646
1.026
1.500
School projecten
916
585
702
1.000
BALANS OVERZICHT
Noodsteun voor families
893
3.632
3.959
2.000
Bijzondere lasten
409
1.126
357
500
Afschrijving apparatuur
286
696
601
400
Stichtingskosten Roemenië
249
2.350
1.218
500
Opleidingskosten Roemenië
- Voorziening KTH bouw De voorziening is een reservering vanuit een speciale donatie voor het levensonderhoud van een aantal kinderen voor de komende jaren. De reserve is in 2004 aangevuld met een speciale donatie voor de jaren 2005 – 2006 als een bijdrage in de salariskosten van een van de medewerkers in Roemenië. - Kas Roemenië De post Kas Roemenië vormt de gezamenlijke rekening-courant van alle gelden die vanuit de Nederlandse Stichting zijn overgemaakt naar Roemenië. Het bedrag fluctueert meer dan in werkelijkheid aan kasgeld aanwezig is vanwege de tijdsfactor in de afrekening met Roemenië.
113
223
1.741
1.000
Kindertehuis onderhoud
–
7.397
5.542
15.000
Toeristenbureau Roemenië
–
3.000
16.552
–
Verwarmingsproject School nr.2
–
325
–
–
Bijdrage ambulance
–
–
1.000
–
Fietstocht Jaap Valk
–
–
225
–
Playhouse project Saldo uitgaven
Saldo verschil
30
-
-76
–
–
188.221
190.525
260.737
201.600
4.842
13.035
-68.244-
–
Nieuwsbrief nr. 16
BALANS OVERZICHT (in hele euro’s)
per
31.12.06
31.12.05
31.12.04
31.12.06
31.12.05
31.12.04
60.810
57.664
43.389
Stichtingskapitaal
6.168
4.051
167.930
154.589
141.556
8.816
Crediteuren
0
1.505
1.441
Voorziening KTH /bouw
4.000
6.850
11.200
Totaal passiva
171.930
162.944
154.197
Activa Bank
Passiva
Kas Kas-Roemenië
30.600
10.634
1.494
Spaarbank (NL)
23.286
37.379
44.654 2.038
Spaarbank (Roem.)
4
1.176
2.937
3.629
4.840
47.555
47.555
47.555
Debiteuren Grond Kindertehuis Apparatuur op afschr. Totaal activa
570
856
1.411
171.930
162.944
154.197
Naar Sovata toe? Bent u prijsbewust? Wilt u het familiekindertehuis en de lokale werkgelegenheid steunen? En … Neem dan contact op met Salt Lake Travel in Sovata.
… u wilt naar Sovata en u zoekt: - accommodatie in Sovata; - een goedkope vlucht naar Roemenië; - een transfer van het vliegveld naar Sovata en terug; - een routebeschrijving per auto vanuit Nederland naar Sovata; - een huurauto ter plaatse?
… u bent in Sovata en u zoekt:
Tourist Office Sovata, Salt Lake Travel Str. Bradului Nr. 2/A 545500 Sovata Tel.: 0040-(0)265-577-421 (Engels) Mob.: 0040-(0)7421-78884 (Engels) e-mail:
[email protected] (Engels-Duits) Website: www.sovatatravel.ro
- georganiseerde dagtochten en wandelingen met begeleiding; - een internetmogelijkheid; - het maken van een CD-Rom met uw vakantiefoto’s; - vervoer of vertalingservices in Sovata; - een plattegrond of wegenkaart; - een (huur)fiets?
U steunt hiermee rechtstreeks: - het familiekindertehuis - de lokale werkgelegenheid - uw eigen portemonnee, aangezien zij snel en goedkoop de beste aanbiedingen voor u op een rijtje kunnen zetten.
ISIS Buitenlandse Gasten Verzekering Gasten. Een veel voorkomend gebeuren in Nederland. Jaarlijks komen er velen naar Nederland in het kader van een stedenband, gemeentelijke samenwerking, uitwisseling van organisaties etc. U als gastheer/gastvrouw voelt zich natuurlijk moreel verantwoordelijk voor het welzijn van uw gasten. U gaat er niet van uit, dat tijdens de gastperiode bij hen ziekte of een ongeval kan toeslaan, maar…... Daarom hebben wij een speciale verzekering voor buitenlandse gasten ontwikkeld, die de financiële gevolgen van ziekte, ongeval en bagageschade dekt. Als er iets zou gebeuren, zit u noch uw gast met de financiële brokken, want de Buitenlandse Gasten Verzekering biedt effectieve dekking vanaf slechts € 1,35 p.p.p.d tegen uiterst gunstige voorwaarden. Een uitgebreide folder ligt voor u klaar.
Juli 2007
31
Voor u gelezen (1)
Roemeense ouders vaak in het buitenland werkzaam Uit: Telegraaf, 20 december 2006
BOEKAREST - Roemenië wordt 1 januari lid van de Europese Unie, een unie waar naar schatting al een vijfde van de Roemeense beroepsbevolking werkt. De meeste Roemenen werken al jaren illegaal in de EU. Het gaat om naar schatting twee miljoen mensen, 10 procent van alle Roemenen. Bijna allemaal laten ze hun kroost achter in Roemenië. Opvallend veel jonge moeders uit Roemenië werken bijvoorbeeld in de huishouding in Italië. Ze sturen trouw geld naar de familie thuis onder meer om hun kinderen te verzorgen. Eén zo’n kind was eerder dit jaar in het Roemeense nieuws, Razvan Suculiuc. Het 10-jarige jongetje hing zichzelf op omdat hij zijn moeder zo miste. Die werkte juist voor Razvans welvaren als werkster in Italië. Het drama belichtte een keerzijde van de Roemeense snelle voortgang in de vaart der Europese volkeren. De werkloosheid is gedaald mede dankzij de uittocht van arbeidskrachten en de economie bloeit. Maar de armoede houdt nog altijd zeker een kwart van de bevolking in zijn greep, vooral in het noordoostelijke Moldavië. Op het platteland, waar 45 procent van de bevolking leeft, heerst op veel plaatsen nog armoede. De Britse komiek ‘Borat’ Cohen trok naar een Roemeens gehucht, Glod, op het platteland om 32
er uiterst armoedige scènes te filmen die zijn versie van een achterlijke Zuid-Aziatische republiek moesten uitbeelden. Juist van het Roemeense platteland gaan er volgens waarnemers moeders in het buitenland werken om hun kind te kunnen onderhouden. De vraag naar Roemeense arbeiders in de Schengen-landen zou zijn afgenomen en de controles verscherpen. Roemeensen tussen de 20 en 45 jaar zijn daarentegen gewild en eenvoudiger in te zetten in de minder gecontroleerde dienstverlening zoals kinderoppas of werkster. Ze verdienen er bijvoorbeeld 700 euro per maand, ruim twee keer zo veel als
een gemiddeld loon in Roemenië. De Roemenen in de EU sturen zeker vier en een kwart miljard euro per jaar naar hun families. Maar daar zijn volgens de Roemeense autoriteiten steeds meer kinderen bij die hun ouders vrijwel niet meer zien. De Roemeense kinderbescherming heeft eerder dit jaar ouders opgeroepen bij de gemeente op te geven wanneer een kind elders wordt geplaatst, zoals bij grootouders. Veel reacties heeft de dienst naar verluid niet gekregen. Voorts gaan de meeste Roemenen illegaal aan de slag in EUlanden en staan daarmee nergens als in het buitenland werkzaam te boek. Om hoeveel kinderen het gaat is dan ook niet bekend. Onderzoekers van een universiteit in het arme noordoostelijke Lasi, niet ver van het dorp waar Razvan zich van het leven beroofde, vrezen dat het met twee miljoen werkenden om honderdduizenden kinderen gaat. Leraren, journalisten en kinderrechters hebben in veel Roemeense plaatsen alarm geslagen over de ontbrekende ouders. Steeds meer kinderen blijken ten minste een ouder te missen. Ze groeien op bij een grootouder of tante die steeds vertelt dat hun vader en/of moeder gauw thuis komt of komen. Maar bij een groot aantal kinderen is die belofte al lange tijd loos. Lidmaatschap van de EU brengt naar verwachting niet op korte termijn verandering in de situatie. De veelal laaggeschoolde Roemeense arbeidskrachten blijven voorlopig illegaal in de EU en tegen de komst van meer arbeidskrachten worden nog zeker twee jaar belemmeringen opgeworpen door tal van EU-lidstaten waaronder Nederland.
Gezocht (3)
Vrijwilligers gezocht Wij zouden graag in contact komen met mensen die ons bij een of meer activiteiten willen helpen. Vooral voor de volgende activiteiten zoeken wij nog dringend nieuwe medewerkers: – Verkoop van loten bij familie, vrienden, verenigingen en werkomgeving – Collectanten voor IJsselstein (vooral Zenderpark!), Benschop en Lopik Maar ook voor andere activiteiten zoals voor onze bazaar/rommelmarkt, inladen van de vrachtwagens etc., is uw hulp van harte welkom. Als u de medewerkers die deze activiteiten met veel plezier uitvoeren, een handje wilt helpen, verzoeken wij u contact op te nemen met een van de bestuursleden (zie colofon). Nieuwsbrief nr. 16
Voor u gelezen (2)
Toetreding Roemenië tot de EU en de gevolgen voor Non Govermental Organisations In het kader van democratisering in de aansluitingslanden is gedurende vele jaren door de EU veel geld geïnvesteerd in de ontwikkeling van de NGO*-sector en in de sociale sector. Tegelijkertijd wordt na de aansluiting de overheid eenzijdig verantwoordelijk voor de besteding van bijv. structuurfondsen. De voorwaarden rond consultatie en monitoring van deze fondsen door o.a. NGO’s moeten nog in werking gesteld worden. Het subsidiariteitsbeginsel van de EU belemmert na toetreding een bemoeienis met de wijze van besteding van de structuurfondsen, maar ook enige bemoeienis met bijna het gehele terrein van zorg en welzijn. Voor een postcommunistisch land, waar de communistische denkwijze dat de staat verantwoordelijk is voor alles en alles uitvoert, nog doorwerkt, een m.i. gevaarlijke zaak.
Vanuit een financieel standpunt kun je vragen stellen bij zo’n grote investering (in de NGO – ontwikkeling), die een flink risico loopt tenietgedaan te worden. De NGO’s in Polen hebben het bijna afgelegd in de periode na de toetreding, terwijl de samenwerking tussen de overheden en NGO’s in dat land heel wat soepeler verliep. In Polen bestonden bovendien pluriforme inkomstenbronnen voor NGO’s waar zo’n zeven lokale particuliere fondsen deel uitmaakten. In Roemenië is er niet één particulier fonds waarvan het inkomen voor meer dan 25% uit lokale fondswerving bestaat. Het aantal is sowieso erg beperkt. Dit alles wordt nog veel schrijnender als wij de absorptiecapaciteit van de Roemeense overheid in beschouwing nemen. Die is beperkt en het ontbreekt aan de nodige deskundigheid
op het terrein van projectmanagement: het schrijven van projecten en verslaglegging is in overheidskringen een onderkende vaardigheid. Hoewel NGO’s dat nog proberen te voorkomen, zien veel overheden NGO’s als een bedreiging en zeker niet als een samenwerkingspartner, terwijl zij NGO’s eigenlijk hard nodig hebben om de omvangrijke gelden uit de structuurfondsen te besteden. Toch valt het nog iets mee, want – zoals gewoonlijk – is nu op het laatste moment de participatie van NGO’s in de monitoring geregeld. Voor projecten die iets aan beroepsopleiding doen, zijn er nog kansen om iets uit de structuurfondsen te krijgen. Alle anderen krijgen echt problemen. Lees maar eens het ECAS – rapport over de eerste 10 toegelaten landen met de titel “The illusion of inclusion” op www.ecas.org/publications (niet gratis) te downloaden. Bron: SBRN – februari 2007 (*) Note redactie: NGO staat voor Non Govermental Organisation. Dit zijn onafhankelijke niet door overheden gesteunde of opgezette organisaties zoals bijvoorbeeld de Stichting Roemeense Kinderhul
Gezocht (4)
Voor u gelezen (3)
Artikelen voor kinderdagverblijven:
Jaarlijks 5000 kinderen achtergelaten
– – – – – –
vouwblaadjes, stiften, potloden, pennen gekleurd en wit papier, passers, linialen, kleurpotloden, scharen, plakband, lijmstiften, plaksel kerstversieringen verfkwastjes crêpepapier verf, plasticine
In de geboortecentra en ziekenhuizen worden volgens UNICEF Roemenië jaarlijks 5000 kinderen achtergelaten. 28% van de moeders is jonger dan 20 jaar en 42% analfabeet. 85% is niet verzekerd.
Artikelen voor het basis- en voortgezet onderwijs: – –
– – – – – – – – – – –
kantoorartikelen (paperclips, pennen, scharen, nietmachines, nietjes, etc.) knutselartikelen voor de lagere scholen (gekleurd papier, lijm, plaksel, scharen, vouwblaadjes, stiften, potloden, pennen, passers, linialen, kleurpotloden, gummetjes, schriften, etc.) educatieve video’s (Engels gesproken) (elektrisch) gereedschap (boormachine, cirkelzaag, hamers, schroevendraaiers, etc.) gebruiksmaterialen voor natuur- en scheikunde onderwijs (bekers, reageerbuisjes, etc.) biologiemodellen en -posters handballen, voetballen en volleyballen tafeltennis benodigdheden (batjes, ballen, net) voetbalschoenen turn- en atletiekschoenen kopieerapparatuur en -materialen pc’s (minimaal Pentium-IV of hoger) en printers leerzaam speelgoed voor 7-10 jarigen (Lego, Meccano, Knexx)
Bron: SBRN - 5 februari 2007
De aangeboden zaken moeten in goede staat zijn en bij apparatuur het liefst voorzien zijn van de bijbehorende instructieboekjes. Juli 2007
33
Van de penningmeester
Verkoop Roemeense postzegels Nog steeds worden wij gevraagd of wij postzegels willen meebrengen uit Roemenië. In voorgaande jaren heeft Rietje ten Berge hier altijd trouw voor gezorgd. Zij heeft echter haar taak nu na zo veel jaren overgedragen aan Gerry Dekker en Joyce Meijer. Wie deze postzegels wil kopen om in een brief naar Sovata bij te sluiten, kan met Gerry in Nieuwegein (030-6065586) of Joyce in IJsselstein (030-6881154) contact opnemen.
Donaties en familie-ondersteuning in 2006 Mijn naam is Piet Jonker en ik heb als penningmeester wederom in het afgelopen jaar de gelden van de Stichting Roemeense Kinderhulp administratief beheerd. En voor al die lieve en geweldige mensen die het werk van de SRKH ondersteunen en het hart op de goede plaats hebben, zet ik graag even wat gegevens op een rijtje. – In 2006 hebben 235 vaste donateurs voor het kindertehuis Tinkerbell samen een bedrag van 20.500 euro gestort. – In het Familie Support Programma waar Roemeense gezinnen door Nederlandse families maandelijks financieel worden ondersteund, betalen 87 gezinnen gezamenlijk een bedrag van 2.520 euro per maand en helpen zo mee om de nood voor deze kwetsbare Roemenen wat te verlichten. U zult als vaste donateur inmiddels hebben bemerkt dat er rond de 10é van elke maand uw donatie en/of uw supportbijdrage automatisch van uw rekening wordt gehaald. Mochten er zich nu wijzigingen in uw financiën voordoen die van invloed zijn op de maandelijkse incasso, wilt u mij dit dan laten weten? Daarnaast kunt u bij mij ook terecht indien u meer wilt weten over mogelijke ondersteuning van de Stichting en/of families in Sovata. Geheel vrijblijvend stuur ik graag nadere informatie en een aanmeldingsformulier naar u op. Ik ben bereikbaar onder telefoonnummer 030-6889140 of per mail:
[email protected] Piet Jonker
Donaties volledig fiscaal aftrekbaar De Stichting Roemeense Kinderhulp is een niet-gesubsidieerde organisatie. Om ons werk te kunnen verrichten zijn wij afhankelijk van donaties, de jaarlijkse collecte en inkomsten uit andere door ons georganiseerde activiteiten. Wellicht heeft u nog nooit aan een van de onderstaande mogelijkheden gedacht. Wellicht een idee voor u?
Fiscale donatie Een voor u fiscaal erg aantrekkelijke manier van schenken om zo de Stichting daarmee financieel te steunen, is een periodieke schenking. Dit is een fiscale donatie, die zonder drempel volledig aftrekbaar is van de belasting. Bij een dergelijke schenking, ook wel lijfrente genoemd, hoort dan wel een notariële akte waarin vast komt te liggen dat u gedurende een bepaalde periode (minimaal vijf jaar) jaarlijks een bedrag zult schenken. In feite komt het er op neer dat u – afhankelijk van het voor u geldende tarief inkomstenbelasting - tot 52% terug kunt krijgen van de schenking die u aan de Stichting Roemeense Kinderhulp doet. Vooral als u een vaste donateur van de Stichting bent, kan dit een zeer attractieve wijze zijn om met dezelfde donatie meer waarde te creëren! Om het voor u gemakkelijk te maken, hebben wij contact gelegd met notariskantoor Blokhuis en Akkermans uit IJsselstein. Wij hebben notaris J.W.P.M. Akkermans bereid gevonden zonder dat hiervoor kosten voor u aan verbonden 34
zijn, een volmacht ten behoeve van de Stichting op te stellen. In deze volmacht wordt naast uw persoonlijke gegevens gevraagd welk bedrag geschonken wordt (minimaal € 150,- per jaar), met welke looptijd en wanneer deze ingaat. Indien u de Stichting een schenking wilt doen in de vorm van een lijfrente, kunt u de volmacht opvragen bij onze penningmeester of rechtstreeks bij het notariskantoor Blokhuis en Akkermans. Ook is dit formulier via onze website te downloaden. Na invulling en ondertekening stuurt u de volmacht naar het notariskantoor die vervolgens een conceptakte voor u opstelt. Na akkoordbevinding door u, kan de akte worden ondertekend. Belangrijk: aan het opstellen en de ondertekening van de notariële akte zijn voor u geen verdere kosten verbonden en alles kan door de volmacht via de post worden afgehandeld.
Testament Een testament is iets waar men niet graag over nadenkt, maar u kunt het ook anders zien: uw testament kan ook de sleutel zijn voor een
betere toekomst van een aantal Roemeense kinderen. Deze bijzondere manier van schenken via uw nalatenschap kan door middel van een legaat of erfstelling. Een legaat is een specifiek omschreven bedrag of goed, bijvoorbeeld in de vorm van een postzegelverzameling, onroerend goed, effecten enz. Van een erfstelling is sprake als een bepaald deel van uw totale nalatenschap aan de Stichting wordt toegekend. De notaris maakt uw wensen voor een legaat of erfstelling rechtsgeldig. Ook kunt u in uw testament de erfgenamen verzoeken om na uw overlijden een bedrag aan de Stichting uit te keren. Een verzoek is echter, in tegenstelling tot een legaat of erfstelling, niet bindend. Bij al deze mogelijkheden kunt u uw schenking ook specifiek bestemmen voor een onderdeel van de Stichting, bijvoorbeeld het Familiekindertehuis. Voor meer informatie over deze fiscaal aantrekkelijke donaties kunt u contact opnemen met één van de bestuursleden (zie colofon) of met notariskantoor Blokhuis en Akkermans, mevr. Mr. A.M.A.M. van Lexmond (tel. 030-6881212). Ook u kunt vrijblijvend bellen met de Notaristelefoon, iedere werkdag van 9.00 tot 14.00 uur op telefoonnummer 0900-3469393 of de website www.notaris.nl bezoeken.
Nieuwsbrief nr. 16
Sponsors (1)
Hartelijk bedankt! In 2006 hebben wij veel donaties in ontvangst mogen nemen. In sommige gevallen hebben dergelijke donaties een speciale aanleiding. Naast de reeds in eerdere nieuwsbrieven gemelde speciale donaties willen wij graag de volgende acties niet onvermeld laten: – De familie Van Kats heeft hun 25-jarige bruiloft gevierd en hun cadeaus in de vorm van geld bestemd voor het familiekindertehuis in Sovata (€ 750,-). – De jarige heer De Boer had zijn familie en vrienden gevraagd een bijdrage te geven aan de Stichting Roemeense Kinderhulp. Alle cadeaus werden verzilverd als donatie ter waarde van € 480,-. – Basisschool De Opstap heeft de stichting uitgekozen voor een meerjarige ondersteuning. Dit jaar heeft zij € 1.087,- bijeengebracht met diverse acties en ook nog de kosten voor een melkkoe bijeengehaald (€ 693,49). – De oudercomissie van de Zonnewijzer ondersteund de Roemeense kinderen met een donatie van € 611,- als een resultaat van diverse acties die hiervoor zijn gehouden op school.
– Het Protestant Christelijk Onderwijs in Lopik heeft een inzameling gehouden voor het kindertehuis met een hele mooie opbrengst van € 595 . – C1000 heeft de opbrengst van ingezamelde statiegeldflessen als donatie geschonken (€ 318,85). – De basisscholen De Tandem en De Opstap hebben wat voor het milieu en voor Roemenië gedaan; met het oprapen van straatafval, hebben ze samen de knijperactie van de gemeente IJsselstein ondersteund. De opbrengst hebben zij aan de stichting geschonken (€ 250,-). – De beleggingsclub Gina uit Nieuwegein heeft een deel van hun winst aan het familiekindertehuis gegeven (€ 115,65). – Kinderen die de eerste communie hebben gedaan in IJsselstein en Lochtenberg hebben cadeautjes gemaakt voor kinderen in Roemenië. Uiteraard hebben wij daarnaast ook van vele andere donateurs bijdragen gekregen (zie hiervoor ook o.a. de lijst achter in deze nieuwsbrief). Wij danken alle donateurs voor het in ons gestelde vertrouwen en voor hun bijdrage.
Sponsors (2)
Pompoenenverkoop: weer een waanzinnig succes! De reputatie van de Familie Bootsma voor hun exotische soorten en bijzondere vormen van pompoenen wordt elk jaar groter. Van heinde en ver komen de mensen naar Uitweg toe om een aantal van deze bijzonder mooie exemplaren te kunnen bemachtigen. Ook het afgelopen jaar heeft de familie weer zeer veel tijd aan hun hobby besteed. Deze inspanning heeft weer letterlijk zijn vruchten afgeworpen: de familie overhandigde als donatie de opbrengst van de pompoenenverkoop: een bedrag van 3.650 euro! Mede namens de familie Bootsma willen wij iedereen die hieraan een steentje heeft bijgedragen heel hartelijk bedanken. Wilt u in 2007 ook eens wat anders bezichtigen? Wij bevelen een bezoekje aan de pompoenverzameling van de familie Bootsma van harte aan. Het is zeker de moeite waard om eens een kijkje te gaan nemen, al was het maar om eens de kleurrijke verzameling te bewonderen en je te verbazen over hoeveel verschillende soorten pompoenen er eigenlijk zijn. Vanaf half augustus kan dat op het volgende adres: Familie Bootsma Batuwseweg 19 Lopikerkapel (Uitweg) tel.: 0348 – 552766 U bent van harte welkom. Graag tot ziens op de Batuwseweg 19 in Lopikerkapel. Juli 2007
35
Onze statistieken De Stichting kan terugzien op een groot aantal activiteiten, die zij in de loop der jaren heeft georganiseerd. Aan de hand van de statistieken is duidelijk te zien hoe langzamerhand de Stichting en haar activiteiten een steeds grotere omvang krijgen. Om de lezers een beetje inzicht te geven in de inzet en inspanning die nodig is om alle activiteiten in goede banen te leiden, hebben wij voor u de statistische gegevens op een rijtje gezet.
Jaar
Kindervakantie Kinderen
Pakkettenactie Volwassenen
Gastgezinnen
1990
35
3
16
1991
40
4
20
1992
40
4
20
1993
45
2
21
1994
44
2
25
1995
41
2
23
1996
43
2
23
1997
42
2
1998
42
2
1999
42
2000
42
2001
Dozen
Voedselbonnen in euro’s
Gezinnen --
--
75
60
1
550
320
1
650
410
1
1.420
660
2
1.750
770
2
2.300
1.006
3
22
2.650
1.115
2
22
3.055
1.252
3
2
22
3.268
1.352
3
2
22
3.567
1.468
3
42
2
22
3.560
- (1)
4
2002
42
2
22
3.094 (2)
12.615
1.183
2
2003
42
2
22
3.135 (2)
13.950
1.177
3
2004
42
2
22
3.415 (2)
14.770
1.237
3
2005
42
2
22
2.276 (3)
36.040
1.232
3
2006
42
2
22
Totaal
708
39
368
--
Vrachtwagens
2.323 (3) 36.088
38.350
1.303
4
115.725
14.563
40
(1) Helaas is het transport door de Roemeense grensautoriteiten geweigerd en zijn de pakketten grotendeels met medewerking van andere organisaties in andere Oostbloklanden terechtgekomen. (2) Dit is inclusief het aantal voedselpakketten (1070 stuks in 2004) dat in Roemenië is aangekocht. (3) Vanaf 2005 zijn er geen standaard voedseldozen meer uitgegeven. Hiervoor in de plaats zijn voedselbonnen verstrekt.
Financiële gegevens Jaar
36
Inkomsten (x €1.000)
Uitgaven (x € 1.000)
Besteed aan hoofdactiviteit (t.o.v. uitgaven)
Besteed aan stichtingskosten (t.o.v. uitgaven)
1991/92
20,2
14,7
54 %
4,9 %
1993
14,0
18,3
54 %
4,7 %
1994
23,1
15,8
65 %
6,9 %
1995
26,6
11,0
36 %
5,0 %
1996
24,6
16,3
21 %
9,2 %
1997
56,4
43,7
13 %
7,8 %
1998
37,2
28,6
19 %
6,6 %
1999
36,1
30,1
19 %
7,7 %
2000
61,3
39,4
21 %
4,3 %
2001
91,5
35,9
32 %
3,3 %
2002
200,2
54,6
37 %
6,7 %
2003
172,0
235,5
92 %
2,3 %
2004
194,6
262,8
95 %
1,1 %
2005
217,6
204,6
94 %
3,9 %
2006
204,0
199,2
93 %
3,8 %
Nieuwsbrief nr. 16
Speciale Activiteiten & Projecten (1993 – 2006) In het onderstaande overzicht geven wij een overzicht van alle projecten die de Stichting in de afgelopen jaren heeft uitgevoerd of ondersteund. De meeste projecten zijn van langere duur en hebben een meerjarig karakter. Medisch
Kindertehuizen
- Schenking ambulance - Nieuwe motor ambulance - Jaarlijks onderhoud en renovatie ambulance - Aanleggen verwarming kinderartsenpraktijk - Ondersteuning kinderartsenpraktijk - Medische apparatuur artsenpraktijk - Ondersteuning prothesepraktijk - Renovatie gezondheidscentrum Sarateni - Inrichting plaatselijk ziekenhuis - Ondersteuningen bij dringende medische behandelingen - Telefooncentrale Iliesi voor medische noodoproepen
- Ondersteuning kinderweeshuis - Ondersteuning kinderopvangtehuis - Realisatie familiekindertehuizen Tinkerbell - Aanleg openbare speeltuin - Mama en kind project
Festival - Roemenië festival IJsselstein
Onderwijs en kinderopvang - Ondersteuning kinderdagverblijven - Renovatie en uitbreiding kinderdagverblijf - Ondersteuning zaterdagschool activiteiten - Oprichting activiteitencentrum (dans, creativiteit en Speel-o-theek) - Ondersteuning diverse buitenschoolse activiteiten en projecten - Renovatie School nr.2 - Renovatie school Sarateni - Bouw kachels school Iliesi - Renovatie school Capeti - Installatie Centrale Verwarming in School nr.2 - Bouw gymzaal, douche en omkleedruimte School nr.1 - Computersystemen lagere scholen en Lyceum - Ondersteuning scholen bij inrichting computerlokalen
Ondersteuning t.b.v. Tinkerbell - Toeristenbureau Sovata - Groenten- en bloemenkassen
Wist u dat …….. - voor de loterij 58 families onze Stichting helpen om de loten aan de man te brengen? - voor de bazar meer dan 50 mensen onze Stichting helpen om de organisatie rond te krijgen? - voor de collecte meer dan 100 collectanten in drie gemeentes deur aan deur aanbellen? - voor de postbezorging onze Stichting op 12 vrijwilligers kan rekenen voor de bezorging van de streekpost? - bij het laden van de vrachtwagens meer dan 60 mensen hebben geholpen? - voor het bezorgen van de uitnodigingen in Sovata 10 mensen meer dan 6 dagen hebben gelopen? - voor het uitdelen van de dozen in Sovata 25 vrijwilligers beschikbaar waren voor een vlekkeloze afhandeling? - voor de hulpgoederenactie door vrijwilligers 7.000 stickers zijn geplakt en meer dan 18.000 A4-tjes in bijna 6.000 enveloppen zijn gestopt? - vier vrijwilligers gedurende het gehele jaar nodig zijn om de opslag van alle goederen voor de Stichting in goede banen te leiden?
Alle medewerkers, hartelijk dank voor jullie ondersteuning!
Juli 2007
37
Vertalershoekje Gezien het nog steeds groeiend aantal brieven dat vertaald moet worden, blijven wij zoeken naar nieuwe vertalers. Als u Hongaars kunt vertalen of iemand kent die dat kan, zouden wij u graag willen uitnodigen contact op te nemen met een van de bestuursleden. Ook voor de vertalers geldt: ‘Vele handen maken licht werk’
Vertalingen van brieven Bij het laten vertalen van uw brieven uit Roemenië verzoeken wij u vriendelijk zich te houden aan de volgende procedure: – Voor de vertalingen geldt, dat alleen wordt vertaald van het Roemeens/Hongaars naar het Nederlands. Brieven die u stuurt naar Sovata kunt u gerust in het Engels of Duits schrijven. In Sovata zijn voldoende mogelijkheden om via leraren, collega’s of vrienden deze te laten vertalen. – Bij elke gewenste vertaling graag een gefrankeerde retourenvelop met uw eigen adres bijsluiten of vermeld uw emailadres, zodat de vertaling per e-mail aan u kan worden verzonden.(Stuur in dit laatste geval een kopie van de brief!) – Let op! Het gewicht van de retourenvelop is groter i.v.m. de vertaalde brief die samen met het origineel in de envelop wordt geretourneerd!! – Voor de dekking van de kosten van onze vertalers verzoeken wij u 2 of 3 extra postzegels bij te sluiten. Wij vertrouwen erop dat u begrijpt dat vertalingen en aanvragen zonder retourenvelop helaas niet door onze vertalers in behandeling kunnen worden genomen.
Aan de hand van deze kleine hulpmiddelen kunt u veelal bepalen naar welke vertaler u de brief kunt sturen. Uit naam van de vertalers, die hun werk vrijwillig en met grote liefde en toewijding doen en hierin veel vrije tijd steken, hartelijk dank voor uw medewerking.
Hongaarse vertalers drs. Rozália Bencze van der Palmkade 186, 1051 RK Amsterdam Mevrouw Anna Gall Rotterdamseweg 25, 2871 GB Schoonhoven Mevrouw Eszter Horvath Maartveld 18, 6226 DA Maastricht Mevrouw Linda Korf Haverveld 54, 2661 VC Bergschenhoek Mevrouw Valeri Csöllei Vuursche Schans 23, 3432 TX Nieuwegein Mevrouw Elly Willemse Eurovisieplein 41, 3402 GE IJsselstein Mevrouw Ans van Bruxvoort Tielseweg 6, 4024 JM Eck en Wiel
Wellicht is het de trouwe lezers onder u opgevallen dat we weer nieuwe vertaalsters hebben mogen begroeten in ons team. Evenals de overige vertalers hoopt mevrouw Rozália Bencze door haar hulp, de mensen wat dichter bij elkaar te brengen. Al vele jaren vormen de vertalers een vaste groep die het voor u mogelijk maakt contacten te onderhouden met de families in Sovata. Begrip voor hun situatie, ervaringen, hulpaanvragen en niet te vergeten bedankjes zijn in de afgelopen jaren ‘dagelijkse kost’ voor onze vertalers geweest. Voor ons als Stichting is niets zo waardevol als vrijwilligers waarop je kunt rekenen. Vandaar dat we ook zeer blij zijn dat wij al het vertaalwerk nu over meerdere vertalers kunnen verdelen. Wij willen van deze gelegenheid gebruikmaken om hen hartelijk te bedanken voor het feit dat wij en vele Nederlandse families op hun hulp en inzet kunnen rekenen. Wij zijn zeer verheugd dat zij ook voor dit jaar weer hun vrije tijd belangeloos ter beschikking willen stellen om de noodzakelijke communicatie tussen Roemenië en Nederland tot stand te brengen. Mede door hun inzet komt Roemenië een stukje dichter bij Nederland te staan.
Voor de goede orde en verloop van de vertalingen, willen wij namens alle vertalers uw aandacht vragen voor het volgende: – Alleen vertalingen ROEMEENS/ HONGAARS naar het NEDERLANDS
Roemeense vertalers
– NIET VERGETEN retourenvelop bij te sluiten met voldoende porti of uw emailadres te vermelden
Mevrouw Zita Koreck Ringslangweide 47, 3437 VD Nieuwegein
– Voor de onkosten van de vertalingen EXTRA POSTZEGELS bijsluiten
Mevrouw Doinita Craciun Noorweg 77, 3704 GL Zeist
Wij danken u voor uw begrip en medewerking.
Is een brief Roemeens of Hongaars? Zoals u wellicht weet, zijn er zowel Roemeens als Hongaars sprekende families in Sovata. Dat is zeer begrijpelijk, omdat Sovata immers in Roemenië ligt, maar de bewoners van Sovata voor het overgrote deel behoren tot het Hongaarse bevolkingsdeel van Transsylvanië. De meeste brieven die uit Sovata komen, zijn dus in het Hongaars geschreven. U kunt zelf ontdekken of de brief die u wilt laten vertalen, in het Hongaars of het Roemeens is geschreven.
Bedankt vertalers!
Hongaarse brieven beginnen vaak met: ‘Kedves ....’, ‘Tisztelt ...’, ‘Szeretett ...’ en u ziet in de brief veel van de volgende leestekens: ö, ü, á en é. (Dus veel trema’s en ‘streepjes’) Roemeense brieven beginnen vaak met: ‘Dragi ...’ of ‘Stimati ...’ en in de brief komen de leestekens a˘, î, t, en s, voor. (Dus veel ‘dakjes’ en komma’s onder aan de letters)
38
Nieuwsbrief nr. 16
Sponsors bedankt! Als niet gesubsidieerde organisatie zijn wij bijzonder afhankelijk van collectes, giften en sponsoring. Zonder de ondersteuning van veel bedrijven en particulieren, zouden wij onze doelstellingen nooit kunnen realiseren. Gelukkig hebben wij een groeiende lijst met mensen, bedrijven en instellingen die de Roemeense bevolking een warm hart toedragen en via onze Stichting hier uiting aan geven. Naast alle vrijwilligers en medewerkers en donateurs willen wij ook graag de volgende bedrijven bedanken voor hun ondersteuning en hun bijdragen in het afgelopen jaar:
Airtrade, Haarlem Ann-John Holding, IJsselstein Andrew’s Choice, Schoonhoven Apotheek Borgele/Holtkamp, Diepenveen Arbo Coordinatie centrum, IJsselstein ASN Bank, Den Haag Bakkerij Aelbers, IJsselstein Bakkerij Lakerveld, Lopikerkapel Bakkerij Oorbeek, IJsselstein Basalt Bouwadvies, Nieuwegein Basisschool De Brug, IJsselstein Basisschool De Opstap, IJsselstein Basisschool De Wenteltrap, IJsselstein Basisschool Eben-Haëzer, Benschop Basisschool Groenvliet, IJsselstein BasT, IJsselstein Bekenkamp Yachting, Almere Bert Middag Fruit, IJsselstein Bloemkwekerijk Blom Pol, Tuil Bloemenkwekerij van Wijk, Zaltbommel Blokker BV, IJsselstein Brokking Interieurverzorging, IJsselstein Bunnik Projecten BV, IJsselstein C.A. Ladage, Rotterdam C. van Beusekom landbouwmechanisatiebedrijf, Benschop C1000 J. Langerak, IJsselstein Chineesrestaurant Foe Wah, IJsselstein Chocolaterie Limar, Turnhout City Bed, IJsselstein Clinckhoeff, IJsselstein Connexxion Daimler Chrysler Nederland BV, Utrecht Daimler Chrysler Services BV, Nieuwegein Daltonschool De Tandem, IJsselstein De Schouw, Lopik De Wit BV, Montfoort Diaconie Hervormde Gemeente, Jaarsveld Difrax, Bilthoven Dierenspeciaalzaak Mini Zoo, IJsselstein Duinrell, Wassenaar Electrawerk John Vandermeer, Kamerik Eljo Suikerwerken, IJsselstein Enorm De Rie, Lopik Europcar, Den Haag EP Ko Schalkwijk, IJsselstein Firma Beerepoot, Spanbroek Firma Edag, Ede Firma de Gier Loon & Grondverzetbedrijf, Benschop Firma Gebr. v/d Lee, Hagestein Firma Van Os, Benschop Firma Verwoerd, Benschop Five Star BV, Stompetoren Forex, Zwijndrecht G.G. Rietveld, Benschop Juli 2007
Galerie de Boog, IJsselstein Gebo Betonbewapening, Lopik Geels tuin- en serremeubelen, Woerden Global Automotive, Delft Hoksemecoa, Lopik Hoogendoorn Kaas, Waddinxveen Hubo Wim van Eijk, IJsselstein It Skippershûs, Koudum IKEA, Delft en Utrecht Immanuëlschool, Lopikerkapel Info 66, Benschop Instituut Gildevaart, Nieuwegein IJspaleis, Rotterdam J. Boer, Benschop J. Eding, IJsselstein John Broere Catering, IJsselstein Jon Karelse Intercoiffure, IJsselstein Joop Sluis, Benschop Kaasboerderij het Klaphek, IJsselstein Kaashal J. Duits, IJsselstein Kaaswinkel Clinkhoeff, IJsselstein Kabelkrant Nieuwegein/IJsselstein Kabelradio Benschop Kapsalon Bibi’s Haarmode, Benschop Kapsalon Modern, IJsselstein Kerkhof Beheer, Nieuwegein Kneipp Nederland BV, Montfoort Knijff Tweewielers, De Meern Leen Post Bandenservice, Sliedrecht LTC, Lopik Mercedes Benz Leasing, Nieuwegein Mercedes Benz Charterway, Nieuwegein Molen “De Windotter”, IJsselstein Niboka – Kersbergen, Benschop Notarissen Blokhuis & Akkermans, IJsselstein Onderlinge verzekeringsmaatschappij, Benschop Onze IJsselstreek, IJsselstein Oskam, IJsselstein P. Borst Bandenservice, Schoonhoven Pannenkoekrestaurant Roozeboom, IJsselstein Perier Vleesbedrijf, Almere Pinot Slijterij-Wijnhandel, IJsselstein Pizzaria Metropool, Rotterdam Plaswijck (park & theehuis), Rotterdam Plusmarkt Schimmel, IJssestein Pouw Vervoer, IJsselstein Rabobank, IJsselstein Radio 9, Lopik Radio M, Utrecht R.D. Rock Drams, Bergschenhoek Register Historisch Onderzoek, Groningen R.K. Tabor parochie, Nieuwegein Roto Smeets, Utrecht RTV, Utrecht Ruinard Naaimachines, IJsselstein
Rijwielhandel Cok van Norden, IJsselstein Rijwielhandel Lanceé, IJsselstein Scanex BV, Zwijndrecht Schep BV, Benschop Schilte Schoolmeubelen BV, IJsselstein Schilte Beheer, IJsselstein Schouten BV, Benschop Schrijvershof Groeten en Fruit, Rotterdam Slagerij Patrick v/d Heuvel, IJsselstein Slagerij P. van Vliet, Rotterdam Slagerij Ruven & Zn, IJsselstein Smederij Kramer, Hekendorp St. kath. Onderwijs, Lopik S.P.O.C.L., Lopikerkapel Super de Boer, IJsselstein Super van Berkel, IJsselstein Tabac & Gifts van Beek, Rotterdam Tandartsen Wentink & Wentink, Rotterdam Terberg verenigde bedrijven, IJsselstein Texas Drive-in Show, IJsselstein Tweewielers van Ekeris, IJsselstein Utrechts Nieuwsblad, Houten Van Gansewinkel, Amsterdam Van Os, Benschop Van Ravenswaaij bv, Veenendaal Van Rooij Reclame, Benschop Van Zee Assurantiën, Leerdam Vergeer Gereedschappen, Benschop Vliegwinkel, Haarlem VVIJ, IJsselstein Welkoop, IJsselstein Wiegand Bruss optiek, IJsselstein Zenderstreeknieuws, IJsselstein Zuivelboerderij Lekkerkerk, Benschop Zwembad De Hooghe Waerd, IJsselstein Wij hopen dat wij ook dit jaar weer op uw steun mogen rekenen.
39
Colofon
Tinkerbell (Familiekindertehuis)
Nieuwsbrief nr. 16 Email en Internet e-mail:
[email protected] Internet : www.roemeensekinderhulp.nl K.v.K : Utrecht nr. 41184637 Secretariaat: Achtersloot 9/b, 3401 NR IJsselstein Tel: 030-6884870 e-mail:
[email protected] Algemene bankrekening: Rabobank IJsselstein 15.92.84.600
Alin 28 jan 2004/20 mei 2004
Cladiu 2 febr 1993/7 nov 2005
Istvan 16 april 2004/28 nov 2005
Déneske 19 mei 1994/5 juni 2004
Krisztina 1 juli 2004/18 nov 2004
Dóra 31 juli 2004/29 sept 2004
Sunita 3 aug 2004/9 dec 2004
Eduard 20 aug 2003/20 mei 2004
Anamaria 31 aug 1994/7 nov 2005
Renáta 7 nov 1991/5 juni 2004
Tinkerbell
Andrea 2 dec 2003/21 okt 2004
Carmen 6 maart 2005/18 aug 2005
Bandika 10 mei 2003/18 aug 2005
Lorand 18 juli 1999/1 febr 2007
Lorand 5 febr 2003/1 febr 2007
Kindertehuis bankrekening: Rabobank IJsselstein 16.92.29.629 Bestuursleden: Karin en Edwin Mentink Weegbree 122 3401 KB IJsselstein Tel. 030–6886128 e-mail:
[email protected] Marijke Ringers Achtersloot 9/b, 3401 NR IJsselstein Tel. 030-6884870 e-mail:
[email protected] Piet Jonker Overwaard 19 3402 SJ IJsselstein Tel. 030-6889140 e-mail:
[email protected] Rietje ten Berge Kloosterstraat 5c 3401 CR IJsselstein Tel. 030-6887982 e-mail:
[email protected] Redactie: Marie-José de Zeeuw Nienke van Toor Piet Jonker Edwin Mentink Pro Sovata (Zusterstichting SRKH): Portik Mária Boer József Király Katalin Lay-out en drukkerij: Roto Smeets GrafiServices Kanaalweg 30 3526 KM Utrecht Postbus 7052 3502 KB Utrecht
40
Activiteitenkalender 2007 Voor het jaar 2007 zijn de volgende activiteiten gepland: Juni - juli 7 juli 15 juli t/m 4 aug 21 aug. t/m 2 sept 8 september 12 september 16 september 12 en 13 oktober 14 t/m 20 oktober 9 en 10 november 11 t/m 19 november 8 en 23 december 14 december 15 december
Loterij (De trekking is op 1 augustus) Braderie binnenstad IJsselstein Zomervakantie Roemeense kinderen Collecte Lopik/Benschop Jaarmarkt Benschop Sluitingsdatum inschrijving hulpgoederentransport Gemeentedag IJsselstein Ophalen dozen voor het hulpgoederentransport Collecte IJsselstein Inleveren dozen voor het hulpgoederentransport Transport hulpgoederen (17 november uitdelen pakketten in Sovata) Kerstmarkt binnenstad IJsselstein Kerstmarkt Lopik Kerstmarkt Achterveld IJsselstein
2008 15 maart 2008
Fancy Fair/Rommelmarkt
Salt Lake Travel Tourist Office Sovata Str. Bradului 2/A, 545500 Sovata (Engels of Duits) Tel.: 0040 - 265 577 421 Mobiel: 0040 – 742 178 884 Email:
[email protected] Internet: www.sovatatravel.ro
Nieuwsbrief nr. 16
