G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Inhoud Voorwoord .............................................................................. 2 Nieuws van de Genderstichting ........................................... 3 Gendernieuws in de wereld .................................................. 7 Lezersbrieven....................................................................... 12 Tweedehands ....................................................................... 12 Lezersbrieven....................................................................... 13 Audiovisueel......................................................................... 15 Zelfhulpbijeenkomsten........................................................ 16 Zitdagen ................................................................................ 17 Geslachtsaanpassende operaties voor V-M transseksuelen..................................................................... 18 Transseksualiteit en geloof................................................. 25 Postoperatieve zelfverzorging - deel 3……………………. 28 Transvriendelijk Toerisme .................................................. 32
Nieuwsbrief april 2001
pag. 1
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Voorwoord Nieuwsbrief april 2001, jaargang 12 nummer 2. Hopelijk is het voor elk van U een vlotte eeuwwisseling geworden. Maar waar praten we eigenlijk nog over, het is ondertussen reeds Pasen, het licht wint het weer van de duisternis, de energie van de vermoeidheid, de lentejurk van de wintermantel, de ice-tea van de warme soep. Wat gaat de tijd toch snel, we horen het zo vaak. Niet zo voor vele transseksuelen, zo lijkt het. Veelvuldig gehoord is het ongenoegen over het gehele behandelingsproces, dat het allemaal niet snel genoeg gaat, waarom het toch allemaal zo godgeklaagd tergend lang duurt vooraleer men met hormonen kan starten, waarom die operatie nog zo ver in het verschiet ligt…Wie er middenin zit herkent het wel. Wie alles reeds achter de rug heeft ook, maar die kan het reeds bekijken met enig relativeringsvermogen: “achteraf bekenen, heb ik er de tijd wel voor nodig gehad, was het niet voor mezelf, dan wel voor mijn naaste omgeving”. Ach die tijd, niks zo relatief als dat. Hebben wij de tijd, of heeft de tijd ons? Een vraag waar je zeker en vast je hoofd meermaals kunt over breken. Maar wie weinig zin heeft om daar tijd in te steken, kan die misschien steken in het lezen van deze Nieuwsbrief. U leest het zelf wel… Alvast iedereen een zalig paasfeest en voorspoedige lente toegewenst! Koen & Marie-Anne.
Wat betreft het abonnement op Uw nieuwsbrief, onderaan het adresetiket staat het tijdstip vermeld waarop U de laatste NB zult ontvangen indien U niet tijdig Uw abonnement verlengt. In de gaten houden is de boodschap dus!!!
Nieuwsbrief april 2001
pag. 2
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Nieuws van de Genderstichting Vernieuwde site Mensen die beschikken over internetfaciliteiten zullen, vanaf eind maart, kunnen merken dat onze site volledig vernieuwd en bijgewerkt is. Er werd niet alleen werk gemaakt van een nieuwe lay-out, de site werd eveneens uitgebreid. Zo is nu ook onze literatuur -en videolijst online beschikbaar en kan men een selectie artikelen bekijken die ooit in vorige nieuwsbrieven zijn verschenen en waarvan wij vinden dat ze een blijvende informatieve waarde hebben. Een groot gedeelte van onze site werd ook in het Engels en het Frans vertaald, kwestie van ook voor anderstaligen bereikbaar te zijn. Er werd ook een volwaardige vervanger voor het discussieplatform gevonden. Voortaan kun je een beroep doen op twee Nederlandse discussiegroepen waarmee een overeenkomst werd gesloten dat ze zich ook meer zouden openstellen voor Vlaamse (maar vooral Nederlandstalige) mensen en dat er ook meer Vlaams georiënteerde informatie zou te vinden zijn. U zult er dus naar hartelust met lotgenoten kunnen discussiëren, of tips en ervaringen kunnen uitwisselen. Voor deze discussiegroepen zijn een aantal toelatingsvoorwaarden opgesteld. Zo kunt u er, wanneer u éénmaal binnen bent, in een veilige omgeving praten zonder dat onbevoegden over uw schouder kunnen meekijken. Ook de Genderstichting heeft geen toegang tot deze discussiegroepen. Ze zijn er echt voor en door transseksuelen. Ons oorspronkelijk discussieplatform blijft bestaan als een soort prikbord waarop nog steeds berichtjes, oproepen, en dergelijke meer, kunnen geplaatst worden. De veranderingen en afwerking van onze site werden zeer vakkundig gedaan door onze webmeesteres Ilse, waarvoor we haar via deze weg nogmaals van harte willen bedanken!
Nieuwsbrief april 2001
pag. 3
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Nieuwe locatie zelfhulpbijeenkomst Gent De vierde dinsdag van februari konden lotgenoten elkaar ontmoeten op een nieuwe stek in Gent, met name “Casa Rosa”, de nieuwe ontmoetingsplaats van de holebi’s en de nieuwe huisvesting van het FWH. We hadden er een aparte ruimte (mét bar) gehuurd. Zo hoopten we hetzelfde effect te bekomen op de tweemaandelijkse zelfhulpavond in Antwerpen. Daar kunnen we eveneens gebruik maken van een besloten ruimte binnen Atthis en is die enkel toegankelijk voor bevoegden. Deze formule spreekt de meesten blijkbaar wel aan gezien de meestal behoorlijke opkomst in Antwerpen. Toch viel het in Gent een beetje tegen. Niet alleen door de weinige bezoekers die waren langsgekomen. De desbetreffende ruimte bleek uiteindelijk niet zo gezellig te zijn en de bar nog niet operationeel waardoor we de drankjes moesten halen in een andere ruimte. We vermoeden dat dit wellicht nog te wijten was aan de renovatiewerken die nog niet helemaal voltooid waren in
Nieuwsbrief april 2001
pag. 4
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Casa Rosa en hopen dat het de volgende keer gezelliger wordt. Anders zoeken we terug een andere ruimte. Overleg Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding Begin dit jaar hadden we een overleg met een medewerker van het desbetreffende centrum n.a.v. de goedkeuring door de ministerraad van het strijdplan tegen alle vormen van discriminatie. We vroegen ons af wat dit voor transseksuelen kon betekenen. Concreet komt het hierop neer dat in situaties waar er een vermoeden kan worden aangetoond dat iemand gediscrimineerd wordt omwille van transseksualiteit, dit kan gemeld worden aan het Centrum. Zij kunnen de aanklacht onderzoeken, waardoor er eventuele sancties kunnen volgen voor de veroorzaker van de discriminatie. Een voorbeeld: wanneer een werkzoekende transseksueel (ongeacht of hij of zij zich in de pré- of postoperatieve fase bevindt) het sterke vermoeden heeft een job te worden geweigerd enkel omdat hij of zij transseksueel is, dan kan hij/zij dit melden aan het centrum. De persoon die zich toelegt op de belangenbehartiging van transseksuelen is Dhr. Demeirleir en is te bereiken op volgend adres: Centrum voor Gelijke Kansen & Racismebestrijding Wetstraat 155 Brussel Tel. 02/233.06.11 Of het gratis nummer: 0800/17364 Transseksualiteit in de media Tijdens de afgelopen maanden werd transseksualiteit via een aantal media weer onder onze aandacht gebracht.
Nieuwsbrief april 2001
pag. 5
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Vooreerst was er Weekend Knack die het verhaal bracht van ‘Marijke’, een vrouw-naar-man transseksueel. Het was een integere journalist die de vragen stelde en een boeiende vrouw die ze beantwoordde. Ze bracht een verhaal van vallen en opstaan, van veel verdriet en loslaten maar ook van rust vinden en thuis komen bij zichzelf. Er kwamen veel positieve reacties op dit artikel, ook van mensen die van ver of dichtbij helemaal niks met transseksualiteit te maken hebben. Een bewijs dat journalistiek over dit thema op een serene wijze kan gebracht worden… Verder besteedde Telefacts een reportage aan het verhaal van ‘Corinne’, een man-naar-vrouw transseksueel die gedurende een hele tijd werd gevolgd, van net voor de operatie tot één jaar na de operatie. Het werd een verhaal dat sterk aan de oppervlakte bleef en een te éénzijdig beeld gaf. Dit vonden we spijtig want er had wellicht méér kunnen inzitten. Interessantere beelden of antwoorden liggen nu wellicht ergens te bestoffen in het archief van Telefacts… Enkele weken terug verscheen in “Het Belang van Limburg” het verhaal van een 8-jarige jongen die al sinds zijn peutertijd duidelijke kenmerken van genderdysfoor gedrag vertoonde. De moeder vertelde het verhaal. Ook de Genderstichting werd even geciteerd. Binnen onze werking worden we de laatste tijd meer en meer geconfronteerd met jonge kinderen (5, 6, 7 jaar) die genderdysfoor gedrag vertonen. Hun ouders zijn vaak teneinde raad. We merken dat de begeleiding van deze kinderen en hun ouders een gespecialiseerde kennis vraagt. Deze staat in België echter nog in zijn kinderschoenen. We proberen daar vanuit de Genderstichting aan te werken. Dit was het zo een beetje, nog een vredevol Pasen toegewenst en een spetterende lente! Marie-Anne
Nieuwsbrief april 2001
pag. 6
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Gendernieuws in de wereld In februari haalde dit merkwaardige bericht de media Middelvinger als nieuwe penis TBILISI - De middelvinger van een 50-jarige Georgiër die zijn penis door kanker verloor, is getransplanteerd als plaatsvervangend geslachtsorgaan. De vinger alias nieuwe penis functioneert goed, zegt Iwan Kusanov, de arts die de operatie heeft uitgevoerd tegenover het Duitse persbureau DPA. Volgens Kusanov, chef de clinique op het Georgisch instituut voor plastische chirurgie, is dit de eerste keer ter wereld dat een dergelijke operatie met succes is uitgevoerd. Tijdens de ingreep, die 17 uur duurde, werd ook een kunstmatige urinebuis aangebracht. De gelukkige patiënt kon 12 dagen na de operatie alweer plassen. Onverwacht doet de middelvinger het ook als geslachtsorgaan bijzonder goed. ,,De beide vriendinnen van de man zijn zeer tevreden'', zo meldt de arts. Een pikante bijzonderheid is dat de vingerkootjes gewoon nog functioneren. ,,Na gebruik kan hij het boeltje gewoon weer opvouwen'', aldus Kusanov, die verder geen details over de operatie wilde prijsgeven. ,,Dat is onze kennis''. De kosten van de ingreep liggen relatief laag. Georgiërs hoeven er niet meer dan 5000 dollar voor neer te tellen. Buitenlanders die zich willen laten vervolmaken moeten echter met een hoger bedrag rekening houden. (ANP) Bron: internet: http://krant.telegraaf.nl/krant/vandaag/index.html
Nieuwsbrief april 2001
pag. 7
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
'Ambtenaren krijgen sekseverandering betaald' SAN FRANCISCO - Ambtenaren van San Francisco die van sekse willen veranderen, krijgen de operatie en de bijkomende kosten binnenkort vergoed door de ziektekostenverzekering van de stad. De krant San Francisco Chronicle meldt dat de maatregel per 1 juli ingaat als de burgemeester met het plan instemt. De verwachting is dat hij zijn goedkeuring zal geven. San Francisco wordt dan de eerste stad in de Verenigde Staten die een dergelijke medische ingreep in het verzekeringspakket heeft. In de rest van de Verenigde Staten, en in de meeste andere landen ter wereld, moeten mensen die een transseksuele operatie willen ondergaan zelf voor de kosten opdraaien. Voor mannen die vrouw willen worden komt dat, inclusief hormoonbehandelingen en andere therapieën, in de VS neer op ongeveer 85.000 gulden. Van vrouw naar man is veel duurder. Dat kan oplopen tot 180.000 gulden. In Nederland wordt de operatie door de verzekeringsmaatschappijen vergoed. Ziekenfonds De verzekering van de ambtenaren in San Francisco voorziet na de definitieve goedkeuring in een vergoeding van maximaal 118.000 gulden per persoon. De gegadigde moet 15 procent van de operatie zelf betalen als de ingreep wordt uitgevoerd door een arts die werkt voor het gemeentelijke ziekenfonds. Als het om een privé-arts gaat, dan moet de patiënt 50 procent van de kosten zelf ophoesten. Het is niet te schatten hoeveel mensen, die minstens één jaar bij de gemeente in dienst moeten zijn, van de mogelijkheid tot vergoeding gebruik zullen maken. Berekeningen voor de verhoging van de premie die het plan met zich mee brengt, gingen uit van 35 mensen per jaar, maar dat dit aantal zo hoog zal liggen wordt betwijfeld. Gemeentelijke autoriteiten melden dat er op dit moment zo'n tien ambtenaren in dienst zijn van wie bekend is dat zij van geslacht zijn veranderd. Bron: internet: http://nu.nl/document?n=26267
Nieuwsbrief april 2001
pag. 8
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Openstelling huwelijk voor personen van gelijk geslacht in Nederland. Op 19 december 2000 is de Eerste Kamer akkoord gegaan met het wetsvoorstel Openstelling van het huwelijk voor personen van gelijk geslacht. Gestreefd wordt naar inwerkingtreding op 1 april 2001. Niet alleen heteroseksuele paren, maar ook homoseksuele paren zullen dan een burgerlijk huwelijk kunnen sluiten. Wat betekent de openstelling van het huwelijk voor personen van gelijk geslacht? Bij het wetsvoorstel Openstelling van het huwelijk voor personen van gelijk geslacht is het uitgangspunt de gelijke behandeling van homoseksuele en heteroseksuele paren bij het huwelijk. Dit betekent dat zoveel mogelijk de regels voor het aangaan, het verbreken en de gevolgen van het huidige huwelijk van toepassing zullen zijn op een huwelijk tussen personen van hetzelfde geslacht. Dit betekent bijvoorbeeld dat een echtscheiding uitsluitend met rechterlijke tussenkomst kan plaatsvinden en ook de regels voor partneralimentatie zijn hetzelfde. Maar er zijn ook enkele verschillen! Welke verschillen zijn er met het huwelijk voor personen van verschillend geslacht? *Afstammingsrechtelijk Het huwelijk tussen personen van hetzelfde geslacht heeft geen afstammingsrechtelijke gevolgen. Dat betekent dat een kind dat wordt geboren binnen een huwelijk van personen van gelijk geslacht niet van rechtswege familie van beide echtelieden is. De reden hiervoor is dat er bij de verwekking van dit kind immers altijd een derde betrokken is, waarmee volgens de wet rekening moet worden gehouden. Een volledige familieband kan pas ontstaan als de rechter adoptie van dit kind door de echtelieden toestaat. Meer informatie over adoptie door personen van gelijk geslacht staat in een apart informatieblad (JUS000594).
Nieuwsbrief april 2001
pag. 9
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
*Internationaal In internationale verdragen wordt het begrip "huwelijk" uitgelegd als het huwelijk tussen man en vrouw. Een huwelijk tussen personen van gelijk geslacht maakt daarom weinig kans op erkenning in het buitenland. De landen die een huwelijk van twee personen van hetzelfde geslacht mogelijk wel zullen erkennen, zijn waarschijnlijk landen die reeds een geregistreerd partnerschap kennen dat dezelfde gevolgen heeft als het huwelijk in die landen (IJsland, Denemarken, Zweden en Noorwegen). Omzetting van het geregistreerd partnerschap In Nederland blijft het geregistreerd partnerschap bestaan, ook bij ingang van het wetsvoorstel over het huwelijk tussen personen van hetzelfde geslacht. Dat betekent dat er dan zowel voor partners van verschillende geslacht als gelijk geslacht de keuze bestaat tussen een huwelijk of een geregistreerd partnerschap. Zodra het wetsvoorstel Openstelling van het huwelijk voor personen van gelijk geslacht ingaat, kunnen de nu al bestaande geregistreerde partnerschappen door de ambtenaar burgerlijke stand worden omgezet in een huwelijk. Dit geldt ook omgekeerd, dus een huwelijk kan worden omgezet in een geregistreerd partnerschap. Voor zaken die bij aangaan van het geregistreerd partnerschap zijn geregeld, blijft de situatie na omzetting gelijk. Het gaat hierbij bijvoorbeeld om huwelijkse voorwaarden of de situatie ten aanzien van de familierechtelijke betrekking tot de kinderen die voor de omzetting zijn geboren. Wijziging geboorteakte transseksueel Momenteel is voor een transseksueel een voorwaarde voor de wijziging van de geboorteakte dat hij of zij ongehuwd is. In het huidige wetsvoorstel wordt voorgesteld deze voorwaarde te laten vallen nu het huwelijk wordt opengesteld voor personen van hetzelfde geslacht. Dit betekent dat een transseksueel die getrouwd is, ook getrouwd kan blijven.
Nieuwsbrief april 2001
pag. 10
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Twee buitenlandse partners? ‘Huwelijkstoerisme’ naar Nederland – dat wil zeggen twee buitenlandse partners komen naar Nederland om te trouwen terwijl zij niet hier wonen – is niet mogelijk. De ambtenaar van de burgerlijke stand zal zich niet bevoegd verklaren. Twee buitenlanders kunnen in Nederland trouwen als ten minste een van hen in Nederland woonplaats heeft. Als beide partners buiten Nederland wonen, kunnen zij alleen in Nederland trouwen als ten minste een van hen Nederlander/se is. December 2000 bron: internet: http://www.justitie.nl/a_beleid/fact/cfact11.htm4
Wetenswaardig nieuws uit binnen-of buitenland, nieuwe publicaties omtrent genderdysforie, lezersbrieven of oproepen, mogen steeds aan het adres van de Genderstichting gestuurd worden, gefaxt op 09/225.31.66 of (bij voorkeur) per e-mail naar
[email protected] Tekstbestanden mogen ook op diskette worden opgestuurd, Word voor Windows 7.0 compatibel. Voor de volgende nieuwsbrief graag Uw bericht binnen tegen 15 juni 2001
Nieuwsbrief april 2001
pag. 11
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Lezersbrieven Geachte mensen, Het is bijna mijn beurt…. Transseksualiteit zie ik als een probleem dat bijna even erg is als de dood, of even erg in sommige gevallen. Niks positiefs, meestal ongeneesbaar, er uit willen en niet kunnen, er nooit voor gekozen hebben… Toch worden we verplicht door die lange gang met dokters en psychiaters geleid om er uiteindelijk een zacht einde aan te maken. Proberen als vrouw door deze moeilijke wereld te gaan. Velen zijn al verdwenen, maar zullen nooit meer pijn hebben. Eén maal die dikke spuit je laat inslapen is er geen weg meer terug!!! Leven, proberen te leven in een andere levensweg en er het beste van maken. Toch beter dan verdwijnen. De engeltjes zullen over ons waken… Diana.
Tweedehands TE KOOP: uitwendige erectieprothese Het betreft hier een prothese die men zich kan voorstellen als een soort condoom met een verharde, ronde top en waarmee penetratie dus perfect mogelijk is. Deze prothese werd professioneel vervaardigd door Silicon House. Ze is te koop voor de prijs van 6.000 bef. Geïnteresseerd? Neem dan contact op met Fabrice op het telefoonnummer: 0477/17.33.11
Nieuwsbrief april 2001
pag. 12
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Lezersbrieven Dit schrijven is een reactie op het artikel van Carmen, “Een persoonlijk relaas van de bijeenkomst van 28/11/00 te Antwerpen”, dat gepubliceerd werd in de vorige Nieuwsbrief van januari 2001. Dag Carmen, Ik moet weer iets gemist hebben zo te zien. Vroeger kwam ik al eens geregeld op de bijeenkomsten te Antwerpen. Redenen om er niet meer te komen zijn hoofdzakelijk de afstand (70 km) en dat op een doordeweekse werkdag. Ik sta ’s morgens om 6 uur (soms om 5 uur) op, om naar mijn werk in Brussel te gaan (informatica). Een andere reden is dat ik er niet veel leer. Het spijt me voor sommigen, maar ik vind er te vaak mensen die er als een bulldozer het leven van de genderdysforie induiken. Ze hebben geen manier om zich te kleden en te maquilleren. Het stoort me gewoon. En niemand heeft blijkbaar mijn goede raad nodig, ze weten het toch beter… Je vraagt je wellicht af wie ik dan wel mag zijn. Ik had een zeer ongelukkige jeugd (zeer lastige vader met ouderwetse principes: een man is zo en zo). Mijn zelfvertrouwen was radicaal afgebroken en ik ben een gevoelig persoon (wat voor mannen niet kan, een man weent niet enz.), wat hij zich niet aantrok. Het imago naar buiten uit telt voor hem. Meisjesgevoelens waren dus sowieso streng verboden. En ik moest met lede ogen de mooie kledij die meisjes droegen aanzien, hoe ze anders behandeld werden, hun vrouwelijke denkwijze (bv. ten aanzien van kinderen) enz. Om mezelf te beschermen ben ik een leven gaan leiden zonder gevoelens. Ik ben gehuwd (25 jaar geleden) met een schat van een vrouw. We hebben een geadopteerd kind (want bevruchten is mannenwerk, niks voor mij). In ons huwelijksleven hebben we samen gezocht naar de redenen waarom ik me altijd zo ongelukkig voelde. Maar wie zou denken dat er ook genderdysforie in het spel zou zitten? Enfin, na jaren boeken lezen over positief denken en andere
Nieuwsbrief april 2001
pag. 13
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
therapeutische boeken, mijn behandelingen bij allerlei alternatieve therapeuten (spiritualiteit, hypnose,…) ben ik er uit gekomen. Mijn zelfvertrouwen is ijzersterk geworden en ik heb een wijze van benaderen van mensen gevonden, waardoor ik met haast iedereen goed overeenkom. Ook die vrouwelijke gevoelens laat ik zien en ze worden zonder probleem aanvaard. Zoals je hebt kunnen lezen in het bewuste artikel in de vorige Nieuwsbrief, straal je iets uit dat je helpt wanneer je een groot zelfvertrouwen hebt en weet wat je wilt. Ik ben wel vrouwelijke gekleed en licht gemaquilleerd op het werk, maar ik draag nooit een rok of een kleed. Daar zijn andere gelegenheden voor. Vandaar dat ik mij op het werk lekker als vrouw kan voelen. Al bijna tien jaar ben ik met mijn levensgezellin samen bezig met het probleem van genderdysforie te bekijken. Ook mijn zoon (nu 13 jaar) wordt erin betrokken. Zeer recent pas hebben wij besloten dat de definitieve overgang naar het vrouwzijn mocht aanvangen. Er was geen haast bij, want ik voelde mij al gelukkig. Door een ziekte ben ik de prostaat al kwijt (zware operatie, moeilijke gevolgen, maar zalig dat ik die al kwijt ben). Al lang nam ik androcur om de mannelijke kenmerken te verzachten. Intussen krijg ik dit door de ziekte die ik heb gehad volledig terugbetaald door het ziekenfonds. Sinds begin december neem ik nu ook een lichte dosis vrouwelijk hormoon. Menslief, wat een vurige reactie! Op drie weken tijd had ik al borstvorming. Ik rem een beetje af omdat ik het gevoel heb dat ik nog moet wennen. Maar uiteraard verberg ik niets, ook niet het feit dat ik een BH draag. Er is slechts één man die niets meer tegen mij zegt, maar dat stoort mij niet. Jammer voor hem dat hij zich niet soepel kan opstellen ten opzichte van een onbekend fenomeen. Een geslachtsaanpassende operatie is nog niet gepland, maar ik had al contact met een chirurg in Antwerpen. Ik wil nog even rekening houden met de kritische ontwikkelingsfases van een puber, om het mijn zoon niet te moeilijk te maken. Maar ik leef toch als vrouw. Ik zou toch graag iedereen met aandrang willen vragen de nodige tijd te steken in de sociale integratie als men zich wil gaan gedragen als iemand van het andere geslacht. Ik en meerdere anderen zijn er wel bij gevaren. Ongeduld en overhaastig te werk
Nieuwsbrief april 2001
pag. 14
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
gaan zijn toch altijd uit den boze. Wil je mij helpen deze boodschap uit te dragen? Véronique. Reacties op deze brief mogen gestuurd worden aan
[email protected] , of aan het adres van de Genderstichting. Carmen kun je bereiken via:
[email protected]
Audiovisueel Boys dont’ cry Vorig jaar kort in de bioscoop, nu op koopvideo. De film Boys don’t cry met in de hoofdrol Hillary Swank, vertelt het waargebeurde verhaal van Teena Brandon, beter bekend als Brandon Teena, een V-M transseksueel. Brandon is de jonge nieuwkomer in het Amerikaanse stadje Falls City. Hij wordt er al snel een populaire jongen en begint een relatie met het knapste meisje van de stad. Hij heeft echter niemand verteld dat hij eigenlijk als vrouw geboren is en dat doet hem uiteindelijk ook de das om, wanneer zijn vrienden achter de waarheid komen. Een aangrijpend verhaal met een terechte Oscar voor de hoofdrolspeelster. Voortaan te ontlenen bij de Genderstichting. Deze film wordt vertoond op de volgende zelfhulpbijeenkomst (V-M) op donderdag 14 juni e.k. (zie zelfhulpbijeenkomsten pagina 17)
Nieuwsbrief april 2001
pag. 15
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Zelfhulpbijeenkomsten
~Hasselt ~ Dinsdag 24 april (georganiseerd door Sylvia en Marlies) Vanaf 20 uur in Zaaltje van de Voorzorg Joris van Oostenrijkstraat 3500 Hasselt (Kuringen) E313-afrit Kuringen-Kuringersteenweg-grote baan-5e links
~Antwerpen~ Dinsdag 22 mei Vanaf 20 uur in
‘Atthis’ Geuzenstraat 27 2000 Antwerpen
Op deze avond komt Dr. Vanstraelen, sinds ongeveer anderhalf jaar plastisch chirurg van het Genderteam te Antwerpen, spreken over zijn operatiemethodes en resultaten bij man-naar-vrouw transseksuelen. Dit gebeurt aan de hand van een korte video met begeleidende uitleg. Nadien kunnen vrijuit vragen gesteld worden.
~Gent~ Dinsdag 26 juni Vanaf 20 uur in Café Trollekelder Bij Sint-Jacobs 17 9000 Gent
Nieuwsbrief april 2001
pag. 16
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
~Gent~ woensdag 13 juni Vanaf 20 uur in
‘De Genderstichting –afdeling SOC’ Pekelharing 6 (en niet 2) 9000 Gent
Op die avond vertonen we de film ‘Boys don’t cry’ (zie audiovisuele aanwinsten op pagina 15) en houden we een nabespreking.
Zitdagen Wanneer het bereiken van onze dienst te Gent te moeilijk is voor u, dan kunt u ons steeds vinden op volgende zitdagen: Donderdag 5 april, 3 mei, 7 juni en 5 juli 2001 Van 14u30 tot 17u30 in Klaproos Centrum voor levensvragen, relaties en seksualiteit Mgr. Van Wayenberghlaan 1 (2de verd.) 3000 LEUVEN Wie met het openbaar vervoer komt, kan vanaf het station de bus richting Gasthuisberg nemen en afstappen aan de Van Waeyenberghlaan. Aanbellen aan de voordeur Een gesprek op onze zitdag in Leuven kan enkel wanneer voorafgaand een afspraak is vastgelegd met onze dienst in Gent. Gelieve de dag van afspraak en dit vóór 11 uur te bevestigen of U aanwezig zult zijn. Zoniet veronderstellen we dat Uw afspraak
vervalt!
Nieuwsbrief april 2001
pag. 17
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Geslachtsaanpassende operaties voor V-M transseksuelen © 1994 by James Green James Green, zelf een Amerikaans V-M transseksueel schreef dit artikel een tijdje geleden reeds en het werd gepubliceerd in het tijdschrift Chrysalis Quarterly, #9. Het is nu ook terug te vinden op het internet en wij vonden het interessant genoeg om het voor U te vertalen en in de Nieuwsbrief op te nemen. Het eerste gedeelte handelt voornamelijk over operaties betreffende het bovenlichaam, het tweede gedeelte dat U in de Nieuwsbrief van juli zult kunnen lezen, bevat voornamelijk informatie over operaties aan het onderlichaam. Dit artikel dateert reeds van 1994. Bij het lezen van deze artikelen dienen we dit in het achterhoofd te houden, technieken evolueren immers. Maar zoals de auteur zelf aangeeft is de bedoeling van de tekst enkel en alleen het bieden van informatie ter voorbereiding van een gesprek met de chirurg die de ingrepen zal uitvoeren.
Wanneer het voor echt wordt… Zo, je denkt er dus aan een geslachtsaanpassende operatie te ondergaan. Je hebt er reeds veel en lang over nagedacht. Je weet dat het mogelijk is en dat er iedere dag mensen zijn die dit soort operaties ondergaan. Je hebt een diagnosestelling achter de rug en je hebt toestemming gekregen om met hormonale behandeling te starten. Je lichaam is hierdoor reeds wat veranderd en je bent je ook geleidelijk aan meer als man gaan presenteren aan anderen. Het lijkt er op dat alles in je leven je tot dit ene moment van operatie heeft geleid en dat je hierna klaar bent met alle omschakelingsbeslommeringen en je eindelijk je leven als man zult kunnen aanvangen of verderzetten. Laat ons in de eerste plaats eens iets recht zetten: er bestaat niet zoiets als een ‘geslachtsaanpassende operatie’, tenminste toch niet voor V-M transseksuelen. Er is de hormonale behandeling die levenslang is. Dan is er de chirurgie aan het bovenlichaam, een bilaterale (aan beide zijden) borstamputatie en het vormgeven van de borstkas. Dan heb je de chirurgie aan het onderlichaam:
Nieuwsbrief april 2001
pag. 18
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
genitale reconstructie. Je doet dus jaren over deze ‘omschakeling’, om alles in goeie banen te leiden. En dan spreken we nog niet over geld. Want elke stap van dit proces kost natuurlijk geld, en daar dienen velen van ons wel voor te sparen.. Onder de kandidaten voor geslachtsaanpassing bestaat er behoorlijk wat verwarring over de fysieke mogelijkheden en beperkingen van chirurgie voor V-M transseksuelen. Dit artikel is bedoeld om daar wat klaarheid in te scheppen. Maak geen vergissingen, eens je een operatie hebt ondergaan, heb je je lichaam reeds gewijzigd. Je huid zal beschadigd zijn, je lichaam zal nooit meer hetzelfde zijn. Zeker, dat is wat je altijd al wilde: je wilt een platte gespierde borst en je wilt een penis. Je wil waarschijnlijk ook graag het perfecte mannenlichaam, zonder littekens en mooi om zien. Ik hoop dat je dit kunt bereiken, maar zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb.
Voorbereiding. Vooraleer je geopereerd wordt kun je zelf thuis al één en ander voorbereiden. In de eerste plaats moet je je eigen lichaam kennen en begrijpen. Je moet weten hoe je wilt dat het er uit ziet eenmaal de chirurg klaar is en je moet realistisch zijn over welke de mogelijkheden zijn met je lichaam. Je lichaam zal nooit worden zoals je het in je fantasie voorstelt, welke chirurg de operatie ook uitvoert, of hoeveel geld je er ook tegenaan smijt. De chirurg werkt met vlees en we moeten er ons van bewust zijn, dat het vlees dat we de chirurg presenteren, dat van ons is en dat dit misschien geen al te best materiaal is voor de chirurg. Ten tweede moet je de door de chirurg gebruikte techniek begrijpen, zodat je met hem/haar kunt bespreken wat je van resultaat verlangt en dat je je op basis daarvan reeds een idee kunt vormen van wat je kunt verwachten wanneer je uit de verdoving ontwaakt. Je dient te weten bij welke chirurg je terechtkomt (bespreek dit met anderen) en je moet je in hem/haar ook vertrouwen kunnen hebben (als je al argwanend tegenover de chirurg staat wanneer je wakker bent, hoe zal dit dan zijn onder verdoving?). Tenslotte, maar ook zeer belangrijk, moet je zelf ook in de best mogelijke fysieke conditie verkeren vooraleer je onder het mes
Nieuwsbrief april 2001
pag. 19
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
gaat, zodat de chirurg aan de slag kan met het best mogelijke materiaal en dat het herstelproces zo (voor)spoedig mogelijk kan verlopen. Alle ingrepen die in deze tekst worden behandeld zijn ingrijpende operaties die gebeuren onder totale verdoving. Vraag je chirurg naar algemene risico’s van operaties, maar ook naar die die eigen zijn aan de ingreep die je zult ondergaan. En denk eraan dat alle hier gegeven informatie geen medisch advies is, maar bedoeld is als info om jezelf zo goed mogelijk voor te bereiden op gesprekken hierrond met je behandelaar(s).
De ingrepen aan het bovenlichaam Laat ons van start gaan met ingrepen aan het bovenlichaam. Na jaren van contact met andere V-M transseksuelen, heb ik vast gesteld dat er een viertal methodes zijn die frequent gebruikt worden om een mammectomie (borstamputatie) uit te voeren: “sleutelgattechniek”, “stroptechniek”, “wigtechniek”, of de “techniek van de dubbele insnijding” (nvdr: deze termen zijn letterlijk uit het engels vertaald, in medisch vakjargon worden andere termen gebruikt. Bij de beschrijving van deze methodes zal duidelijk worden waarom deze termen werden aangewend.) Je chirurg kan één of meerdere van deze technieken gebruiken. Hij of zij zal na je lichaam te hebben onderzocht, evalueren welke techniek het best zal worden toegepast voor het beste resultaat. Wanneer je echt kleine borsten hebt, dat is een A-cup of nog kleiner, zal je chirurg wellicht de ‘sleutelgattechniek’ of stroptechniek aanbevelen. Deze methodes laten weinig of geen litteken na, maar zullen wellicht niet het gewenste resultaat opleveren wanneer de borsten te groot zijn voor deze techniek, of wanneer het borstweefsel zich uitstrekt tot bijna onder de oksel. Bij deze techniek maakt de chirurg een insnijding rond de areola ring (lichtbruine ring rond de tepel), en haalt hij/zij het vetweefsel
Nieuwsbrief april 2001
pag. 20
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
van in de borst weg. Het borstklierweefsel wordt meestal intact gelaten. Nadeel hiervan kan zijn dat kleine deeltjes vet kunnen achter blijven, of dat de teruggeplaatste areola (na dichting van de insnijding), te groot zal zijn voor een mannelijke borst. Voordeel is dat er weinig of geen litteken te zien zal zijn en dat de tepelgevoeligheid er niet op achteruit gaat. Ook bij de ‘stroptechniek’, waarbij de areola ring wordt losgemaakt zonder de zenuwen los te maken, wordt het borst-en vetweefsel weggenomen, wordt de overtollige huid verwijderd en dan aangetrokken als met een strop, naar het middelpunt van de insnijding, waarna de areola terug wordt geplaatst om de cirkel te sluiten. Nadelen hiervan zijn dezelfde als bij de ‘sleutelgattechniek’, plus de tepel kan eruit zien alsof hij onnatuurlijk laag geplaatst is op de borstkas. Wanneer de borsten te groot zijn, zullen met elk van deze twee procedures, de resultaten wellicht niet bevredigend zijn, als gevolg van de samentrekking van de huid, slechte tepelplaatsing of té grote tepels. Wanneer je chirurg je zegt dat deze technieken voor jou niet van toepassing zijn,dan is dit niet om jou te pesten, maar omdat dit inderdaad zo is! De ‘spietechniek’ creëert een litteken van aan de buitenste rand van de tepel tot aan de onderarm, of soms, vanaf de tepel recht naar beneden. Deze methode wordt toegepast bij kleine tot middelgrote borsten. Vele V-M transseksuelen zijn niet tevreden met het resultaat van deze techniek, gezien de littekens en het feit dat deze symmetrisch zijn, waardoor ze nog meer opvallen. De meest voorkomende methode is ‘de techniek van de dubbele insnijding’. De werkwijze hierbij is dat de elke borst onder de tepel horizontaal wordt opengemaakt. Het bovenste stuk huid wordt weggetrokken, zodanig dat het borst-en vetweefsel kan verwijderd worden. De bovenste huid wordt dan voorzichtig terug naar beneden gehaald om te worden vastgehecht aan het onderste stuk huid, ter hoogte van de incisie. Een tepel wordt bewaard voor later om er twee nieuwe tepels van te maken en de andere wordt verwijderd samen met de overtollige huid. Ofwel worden beide tepels bewaard en opnieuw op hun plaats gezet, nadat ze werden aangepast. Chirurgen hebben verscheidene
Nieuwsbrief april 2001
pag. 21
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
technieken om tepels vorm te geven en te plaatsen. Probeer zekere naar foto’s van resultaten van anderen te kijken, of probeer andere mensen persoonlijk te spreken over hun resultaten en gebruikte technieken. Deze techniek laat een lang en horizontaal litteken achter, of kan -afhankelijk van de oorspronkelijke vorm van de borst of de techniek van de chirurg een ‘W’-vormig litteken achterlaten. Training van de borstspieren kan helpen om het litteken minder te doen opvallen. Nadeel van deze techniek is de littekenvorming en het verlies van gevoel in de tepels, hoewel deze gevoeligheid na verloop van maanden of zelfs jaren geleidelijk kan terugkeren. Sommige V-M transseksuelen storen zich niet aan de littekens die ze erbij hebben gekregen. Het kan dat haargroei op de borst ervoor zorgt dat die littekens minder of niet meer te zien zijn, of het kan er op lijken dat die littekens het gevolg zijn van een accident of een overblijfsel van een operatie wegens een geklapte long. Een ander nadeel kan zijn dat men ontevreden is met de grootte van de tepel, de vorm of plaatsing er van. Deze techniek is langs de andere kant de beste methode om het borst –en vetweefsel te verwijderen. Hef behoeft geen betoog dat de meesten zeer gelukkig zijn eens de operatie achter de rug is. Het wordt door velen ervaren als een verlossing. Deze positieve geestesingesteldheid bevordert op zich reeds het genezingsproces. Een rustperiode van twee tot drie weken wordt meestal aanbevolen en een periode van 2 à 3 maanden houdt men zich best rustig wat betreft zware belasting van de borstspieren of schouders. Afwezigheid op het werk kan hierdoor schommelen tussen de 2 tot 6 weken. Fundamenteel bij deze operaties aan het bovenlichaam, is het feit dat geen enkele chirurg je de borstkas kan geven waarmee je eigenlijk geboren had moeten zijn. Ieders huid en vetweefsel is anders in samenstelling. Laat één chirurg twee verschillende mensen opereren en dat met dezelfde techniek, nog zal het resultaat verschillend zijn. Onafhankelijk van welke techniek bij jou werd toegepast, zul je wellicht follow-up of retouchering nodig hebben, om bijvoorbeeld overgebleven vetweefsel te verwijderen of littekens te verdoezelen. En zelfs al ziet je borstkas er super uit wanneer je aangekleed bent, je kunt nog steeds het gevoel
Nieuwsbrief april 2001
pag. 22
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
hebben alsof er een wonde is, zeker als de insnijding aan de grotere kant is.
Operaties aan het onderlichaam Fundamenteel bij operaties aan het onderlichaam, is het feit dat niet één chirurg je die penis kan geven waarmee je eigenlijk mee geboren had moeten zijn. Dus waarom zou je eigenlijk die genitale reconstructies laten uitvoeren? Wel, sommige V-M transseksuelen hebben absoluut geen behoefte aan dit soort operaties, terwijl anderen persé hun lichaam willen laten aanpassen, zodat ze bijvoorbeeld ‘mannelijke seks kunnen hebben’, of dat ze bang zijn om ‘betrapt’ te worden omdat ze niets in hun broek hebben, of betrapt worden op het toilet dat ze er zittend plassen. Anderen zijn bang om steeds verder als vrouw gezien te worden, omdat “iedereen weet dat de ultieme manier om uit te maken van welk geslacht iemand nu is, die is van de aanwezigheid van een mannelijk of vrouwelijk geslachtsdeel”. Er zijn vele redenen om operaties aan het onderlichaam te laten uitvoeren, in niet geringe mate de wens om het complete lichaam in overeenstemming te hebben met de beleefde genderidentiteit. Maar genitale reconstructie is duurder en veel ingewikkelder dan zomaar ‘de borsten laten verwijderen’. Er zijn ook minder chirurgen die dit kunnen uitvoeren en/of die er goed in zijn. Maar vooraleer we het gaan hebben over penisconstructies, bespreken we eerst de operaties die niet direct uiterlijk zichtbaar zijn, maar wel belangrijk zijn: hysterectomie (baarmoederverwijdering) en ovariëctomie (eileiderverwijdering), en soms ook vaginectomie. Deze ingrepen kunnen gebeuren via een insnijding in de onderbuik, langs vaginale weg, of via laparoscopie (gaatje in de buik). In sommige staten van de V.S. wordt deze ingreep vereist om ook juridisch als man erkend te kunnen
Nieuwsbrief april 2001
pag. 23
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
worden (nvdr: ook in België is dit zo). Sommige V-M transseksuelen hebben de sterke behoefte om deze vrouwelijke organen te laten verwijderen om psychologische redenen, anderen dienen deze ingreep te ondergaan wegens het gevaar op kankeraandoeningen van deze weefsels, als gevolg van de hormonale therapie. Nog anderen zien deze ingrepen als onnodig. De voor-en nadelen van bovengenoemde methodes zijn de volgende. De insnijding via de buik is de minst gewenste, gezien de grootte van het litteken en het nadeel dat dit kan opleveren wanneer men later een phalloplastie uit de buik wenst. Langs de andere kant is deze methode wel noodzakelijk in gevallen waar deze organen moeilijk weg te nemen zijn, of er sprake is van wildgroei van weefsel. Via laparoscopie kunnen enkel de eileiders verwijderd worden. Het is een duurdere ingreep, laat een weinig litteken achter, maar niet alle gynaecologen zijn met deze methode vertrouwd. De vaginale benadering levert geen uitwendige littekens, heelt sneller en is toepasselijk wanneer de vagina wordt dichtgemaakt en de urethra gelijktijdig wordt verlengd (zie phalloplastie). De vagina moet echter groot genoeg zijn om er met chirurgische instrumenten in te kunnen. Deel twee van dit artikel handelt voornamelijk over de verschillende technieken van genitale reconstructie en kunt U lezen in de Nieuwsbrief van juli. Auteur: James Green, © 1994. Bron : internet : www.gender.org/vaults/getting_real.html Oorspronkelijke titel : Getting real about FTM Surgery Vrije vertaling: Koen Taillieu
Nieuwsbrief april 2001
pag. 24
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Transseksualiteit en geloof In de vorige Nieuwsbrief kon U het korte berichtje lezen ‘Priester wordt vrouw’ (NB januari 2001, pag. 4), over een Engelse priester die na het ondergaan van een geslachtsaanpassende behandeling met de zegen van de Anglicaanse Kerk als vrouwelijke priester opnieuw aan de slag kon. Een berichtje in de marge weliswaar, maar met grote waarde voor de geloofsgemeenschap. Want, zo blijkt, geloof en transseksualiteit gaan niet evident met elkaar samen. Wie zelf reeds ervaringen had met het uiten van transseksualiteit binnen zijn of haar geloofsgemeenschap zal dit wellicht kunnen getuigen. Transseksualiteit binnen de kerk is niet vanzelfsprekend. Of het probleem bespreekbaar is, zal wellicht meer te maken hebben de persoonlijke visie van de geestelijke(n) zelf, dan met wat het geloof voorschrijft, getuige daarvan volgende informatie die we op het internet vonden. Come.to/geloof is een (Nederlandse) organisatie die zich via het internet toelegt op geloofsthemata. Omdat zij een steeds groter wordende tolerantie ten aanzien van allerlei wereldse thema’s binnen de kerk constateert, deed zij een onderzoek naar de mening van kerken (geloofsgemeenschappen) over en de omgang van kerken met transseksualiteit en homoseksualiteit. Ruim 400 (vierhonderd) kerkelijke en christelijke instanties werden benaderd. Dit is wat de kerken zeggen: VOOR TEGEN GEEN MENING Homoseksualiteit 31,3 % 56,2% 12,5% Transseksualiteit 18,8% 56,3% 24,9% Come.to/geloof zegt zelf: “De reacties waren talrijk, daarom kunnen we er slechts een aantal publiceren. De bijbel is duidelijk over homo –en transseksualiteit. Let wel: God heeft de zondaar lief, maar HAAT de zonde. Wij veroordelen niemand, maar roepen op tot BEKERING, want bekering is wat God ons gebied! Bekering van de zonde, en homoseksualiteit en transseksualiteit zijn zware zonden!” Wat zeggen de Kerken?
Nieuwsbrief april 2001
pag. 25
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Nederlands hervormd “Transseksualiteit is niet iets waar je voor of tegen kunt zijn. Het is geen seksueel probleem zoals homoseksualiteit. Transseksualiteit is een identiteitsprobleem en wordt beter benaderd door de term genderdysforie. Ik geloof dat God het niet goed vindt wanneer je je gezonde, goed geschapen lichaam laat verminken door je geslacht aan te passen aan hoe je het beleeft.” Gemeente van Christus “In principe baseren wij ons op alle bijbelteksten uit het nieuwe testament, niets meer en niets minder. Homoseksualiteit: o.a. Rom. 1:26-27. Transseksualiteit: is dit niet een vorm van homoseksualiteit? Volgens mij is hier hetzelfde argument van toepassing als wat Jezus gebruikt in Mat. 19:4, waar staat dat God de mens gemaakt heeft man en vrouw. Zo is Gods plan, daar moet je niet aan sleutelen.” Vrijgemaakt Gereformeerd “De Vrijgemaakte gereformeerde Kerk denkt dat transseksualiteit in overeenstemming is met Gods wil. Als kerk willen wij ons houden aan Gods woord en de gereformeerde belijdenis. Binnen dat kader zijn er binnen de kerken altijd discussies geweest over ethische thema’s. Inzake transseksualiteit is er in een plaatselijke kerk een beslissing genomen. Dat betekent niet dat we allemaal direct gelijk denken op dit punt. Het is dus niet mogelijk te spreken over een standpunt van onze kerken. Het is een misverstand dat wij mensen aan het avondmaal mogen/kunnen toelaten die in duidelijke zonde leven. Dat gebeurt ook niet. Wanneer je denkt dat transseksualiteit een probleem is en geen zonde, kun je dus wel zo iemand toelaten op het avondmaal… Aan de ene kant denk ik dat je dergelijke mensen moet accepteren als mens en als medegelovige. Toch staat daar tegenover dat God bijv. homoseksualiteit duidelijk verbiedt en dat het als zodanig zonde is. Wat betreft transseksualiteit: je moet als mens accepteren wat je bent, niet beter willen weten dan God en je geslacht veranderen. Toch ligt er voor die mensen inderdaad een hoop leed wanneer ze dat niet doen. Moeilijk. Op wat voor manier we daar precies mee om moeten gaan…???”.
Nieuwsbrief april 2001
pag. 26
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Nederlands Gereformeerd “Alhoewel wij praktiserende homoseksualiteit afwijzen en transseksualiteit op basis van Gods woord niet kunnen goedkeuren, is het pastoraal onjuist om alleen maar ja of neen te zeggen. Ik denk aan de geschiedenis uit Johannes 8:2-11 waar Joodse leiders hun oordeel uitspreken over de zogenaamde overspelige vrouw en zich daarbij laten leiden door de Wet van Mozes. De Here Jezus zegt dan: wie van U zonder zonde is, werpe de eerste steen naar haar (dat was nl. ook volgens de wet van Mozes!) . Niemand voltrok het vonnis! Ook Jezus niet. Hij gaf de vrouw de gelegenheid zich te bekeren: Ga heen, zondig niet meer vanaf dit moment.” Evangelie gemeenten “Met de uitspraak voor of tegen wordt wel eens een uitspraak gedaan over het fenomeen, maar niet over de persoon. Ter verduidelijking: God is tegen de zonde, maar heeft de zondaar lief. Zo zien ook wij dit als een ‘afwijking’ waar genezing op mogelijk is. Stel u eens de vraag: ‘Zou u het als een zegen van God ervaren wanneer u zelf ‘zo’ zou zijn, of wanneer uw kinderen dit zouden hebben…? Neen…? Als het geen zegen van God is, waar zou het dan vandaan kunnen komen…? Samen op weg “Het gaat er niet om of je voor- of tegenstander bent van een andersgeaarde vorm van seksualiteit. Mensen die zo geboren zijn mag je niet verbieden zichzelf te zijn op dit punt, net zomin heteroseksuelen. Aan beide mag de maatstaf worden aangelegd van liefde en trouw. Wanneer zullen, zich christennoemende mensen, dat eindelijk eens leren. Dat keiharde veroordelen berust op geen enkele bijbelse grond. Daar wil ik best de discussie over aangaan. Ik vind het goed dat er een steeds grotere tolerantie binnen de kerk komt. Streeft Jezus zelf niet naastenliefde na?” Bron: internet: http://baanweb.sow.com/test/geloof/evangelie/trans.htm
Vrije bewerking: Koen Taillieu *Christelijke werkgroep Transseksualiteit p/a: PB 2191, 1200 CD Hilversum *Buro EHAH – pastorale hulpverlening rond seksuele identiteit:
[email protected]
Nieuwsbrief april 2001
pag. 27
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Postoperatieve zelfverzorging – deel 3: seksuele mogelijkheden na operatie In de Nieuwsbrieven van juli en oktober van vorig jaar, kon U reeds de delen 1 en 2 lezen van het artikel rond postoperatieve zelfverzorging. Het derde deel zou handelen over seksuele mogelijkheden na de geslachtsoperatie. Wie reeds reikhalzend uitkeek naar dit derde deel, bleef in de Nieuwsbrief van januari wellicht wat op zijn honger zitten, want, alsof er niks aan de hand was, bleek dit derde deel in de vorige NB nergens te bespeuren. Compleet over het hoofd gezien moeten we toegeven…! Gelukkig maakte een attente lezeres ons hierop attent, zodat we alsnog onze nonchalance kunnen rechtzetten. Zet U schrap, hier komt deel drie: over seksualiteit als nieuwbakken vrouw!
Even belangrijk als de vorm en diepte van de vagina, zijn de vragen rond het functioneren ervan. “Zal ik gevoel hebben in de vagina, zal ik nog seksueel opgewonden kunnen geraken, zal ik geslachtsverkeer kunnen hebben, een orgasme…?” Dit is een zaak die vooral van jou zal afhangen en al wat we hierover kunnen vertellen is wat we van anderen vernemen. Sommigen herwinnen hun gevoel behoorlijk snel, voor anderen kan dit soms maanden duren. Het beste wat je kunt doen is wachten en je nergens zorgen over maken. Want wanneer je je gevoel terugkrijgt, dan zul je het wel merken…
Nieuwsbrief april 2001
pag. 28
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Iets waar velen onder U zich vragen rond stellen is: zal ik van mezelf voldoende vaginaal vocht ontwikkelen om vlot geslachtsgemeenschap te kunnen hebben? De chirurgen die wij kennen stellen dat dit zeer weinig zal zijn, en voor sommigen is dit inderdaad het geval. Er zijn echter ook transseksuelen die zeggen dat ze voldoende vocht produceren om zonder problemen betrekking te hebben. Deze vochtproductie komt van twee bronnen: de urethra en de vagina. De urethrale secretie komt wellicht van resterende kliertjes, zoals de prostaatklier. De herkomst van de vaginale afscheiding is eerder een mysterie, maar het werd reeds gemeld. De enige manier om het zelf te ontdekken is te wachten en zien hoe jij reageert. Maar denk er aan dat er hieromtrent geen garanties te geven zijn. Sommige chirurgen hebben reeds gebruik gemaakt van urethraal weefsel om bijkomende vochtafscheiding te kunnen produceren. Dit weefsel scheidt uit zichzelf reeds slijm af en zal dit blijven doen. Of men opnieuw in staat zal zijn om tot een orgasme te komen is voor velen een belangrijke vraag. Net als bij de vochtafscheiding, zal ook dit weer grotendeels van jezelf afhangen, er vallen geen garanties te geven. Veel mensen slagen er wel in, dus sta er positief tegenover. En eens alles voldoende genezen is, begin gerust te experimenteren. Je lichaamsbeleving is nu anders, je zult jezelf dus nieuwe technieken dienen aan te leren. Maar dit kan heel prettig zijn… Voor mannen is een orgasme –meestal behoorlijk snel optredendbijna een vanzelfsprekendheid wanneer ze seksueel opgewonden geraken of actief zijn. Voor vrouwen daarentegen is dit niét altijd het geval. Dit gegeven indachtig is het dus beter om er op los te experimenteren met als doel er seksueel plezier aan te beleven, zonder dat je een orgasme nastreeft. Wel een orgasme vooropstellen kan er toe leiden dat je op den duur zodanig gefrustreerd geraakt dit niet te bereiken, of dat je zodanig zenuwachtig begint te worden, dat je geen plezier meer kan vinden in deze belevenis.
Nieuwsbrief april 2001
pag. 29
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
De omgeving waarin seksualiteit zich afspeelt, doet er voor mannen vaak niet zo toe, terwijl dit voor vrouwen juist wel belangrijk kan zijn. Voor veel vrouwen is het buitengewoon aangenaam een rustig en relaxed plaatsje te vinden waar ze niet gestoord worden. Wat sensuele muziek, kaarslicht, zachte stoffen, een warm bad enz. kunnen vaak al heel wat doen om je in de gepaste stemming te brengen. Sommigen vinden bijvoorbeeld het lichte briesje van een ventilator reeds erotiserend. Gebleken is dat mannen meer opgewonden geraken van visuele prikkels, terwijl dit voor vrouwen eerder het geval is voor aanrakingen of geuren. In je vorig leven was je misschien meer gefixeerd op lokale stimulatie, terwijl je als vrouw het liefst je gehele lichaam in vervoering zou willen zien, je borsten, je buik, je benen enz. je hele lichaam…
Sommigen hebben gesuggereerd dat er een erotische component vastzit aan het vrouw-worden en aan de fantasieën rond het vrouw-worden. Deze kan verdwijnen nadat je vaginoplastie onderging, dit kan tijdelijk zijn, of definitief. Het voorkomen hiervan is uiteraard afhankelijk van persoon tot persoon. In sommige gevallen kan het dus handig zijn om je fantasieën over vrouwelijkheid te herzien, aan te passen of compleet te veranderen. Genitale chirurgie zorgt ervoor dat het daar aanwezige weefsel en zenuwstelsel op een andere manier geschikt wordt. Het is daarom belangrijk om tijd te nemen voor het voorzichtige herontdekken van je nieuwe anatomie. Er kan namelijk vanalles aan de gang zijn, zonder dat je daar weet van hebt…
Nieuwsbrief april 2001
pag. 30
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Een andere factor in seksualiteitsbeleving is je hormonale systeem. Een evenwichtige hormonenbalans is vaak heel belangrijk in een goeie seksualiteitsbeleving. Zowel mannen als vrouwen hebben testosterone nodig voor hun libido of orgasmemogelijkheden. Na operatie, vinden sommigen dat hun bijnieren (de andere bron van testosterone) onvoldoende van dit hormoon produceren om tot een volwaardig libido te geraken. Het kan best dat je dan een kleine dosis testosterone nodig hebt om dit evenwicht te herstellen. Maar wees gerust, de hoeveelheid die je hiertoe nodig hebt, is zodanig klein, dat je er absoluut geen ongewilde neveneffecten –zoals haargroei- zult aan over houden. Niet iedereen heeft hieraan behoefte, maar houdt dit toch maar in je achterhoofd. Het is belangrijk om geduldig te zijn en je lichaam te leren herontdekken op een leuke en aangename manier. Leg jezelf geen verwachtingen op, geniet van wie je bent. Laat elk deel van je lichaam hier deel aan hebben. Geef jezelf de vrijheid om van jezelf te houden en waardeer je eigen schoonheid en uniciteit. Belabberde seks is wellicht slechter dan helemaal geen seks, maar goeie seks daarentegen, wel… Einde. ©2000, Intelligence Engineering, LLC Bron: internet: htpp://www.intelleng.com/zen.html Oorspronkelijke titel: ‘Zen and the art of post-operative maintainance Vrije vertaling: Koen Taillieu
Nieuwsbrief april 2001
pag. 31
G
e
n
d
e
r
s
t
i
c
h
t
i
n
g
Transvriendelijk Toerisme Wie er eens een paar dagen tussenuit wil, kan dat voortaan ook in een transvriendelijke omgeving, namelijk in vakantiehuis
Het Molenveld
Een gezellig familiehuis met persoonlijk onthaal Gelegen in hartje Haspengouw, in een van de vele kleine kerkdorpjes Het Molenveld beschikt over verschillende kamers met alle comfort, een eet-en zitplaats, baby-en kindermeubilair, overal C.V Rond 20 april staan de boomgaarden er in bloei, vanaf 10 juli kunnen er lekkere donkerrode kersen geproefd worden. Half september begint er de appel-en perenpluk. Het Molenveld Driegezustersstraat 1 3800 Ordingen tel/fax: 011/68 79 59
Nieuwsbrief april 2001
pag. 32