juli. - aug. 2014 • jaargang 52
3
NIEUWS van WEC Nederland
Kostbaar discipelschap Kinderen volgen Jezus
www.wec-nederland.org
Van de redactie
Van het thuisfront
door Jacques-Matthieu de Jong
Op een dag ging een pastoor lesgeven op een lagere school bij hem in de wijk. Het was een openbare school. Het was rond Pasen en het thema ging over leven en dood. De voorganger vroeg op enig moment na zijn vertelling van het Paasverhaal aan de kinderen: “Wat zouden jullie nu gedaan hebben, als je God Zelf was en je zoon is overleden?” “Nou,” zeiden ze: “Hem weer laten opstaan natuurlijk!” Tja, en zo vanzelfsprekend is dit voor kinderen. Kinderen beschikken over een oneindige fantasie. Dingen die wij ‘volwassen’ mensen als irrealistisch beschouwen, zijn voor kinderen heel normaal. Als kind was ik ook zo’n fantast. Ik groeide op in een rationeel, debat-verslaafd en zogenaamd realistisch gezin. Ik werd in mijn jeugd vaak weggezet als ‘de eeuwige fantast.’ Zoiets doet natuurlijk pijn. Temeer omdat fantasie onlosmakelijk verbonden is aan je kind-zijn. Gelukkig heb ik nog wat jongensachtigheid overgehouden… Helaas verliezen we bij het opgroeien veel van onze dromen en fantasie. We belanden in de wereld van de ‘harde werkelijkheid.’ Maar hoe realistisch is die wereld van ons eigenlijk, door Gods ogen gezien? Jezus vond de werkelijkheid van Zijn Vader zo belangrijk, dat Hij er behoorlijk boos om werd. Wanneer er door de geldhandelaren met de realiteit van God de spot werd gedreven, drijft Hij ze de tempel uit. Zijn tempel! Zijn realiteit! En daar gelden hele andere wetten! Fantasie of werkelijkheid?
door Chris & Betty Hund
04
Focus Kinderen en de grote opdracht
10
In gesprek met... Amy Kerkhof
In het hoofdartikel nemen de zendingsleiders van WEC Nederland ons mee naar de wereld van kinderen in nood. En hoe kinderen Jezus volgen. Verder in dit nummer veel over de Basken, hun gewoonten en over onze droom om hen te bereiken met het evangelie. Amy Kerkhof heeft als zendingskind lang in Baskenland gewoond en vertelt in dit nummer van haar ervaringen.
2
Suzanne schrijft ons deze keer een ernstig verhaal. Oorlog is in deze wereld realiteit. Kinderen in oorlog en oorlog in kinderen. Zendingswerkers brengen hier vrede. Vrede waar ook kinderen van dromen. Om hierbij te helpen heeft Joanne Hazendonk schitterende kinderpakketten samengesteld. Bestel ze! Op de website van WEC Nederland. U betaalt alleen de verzendkosten.
We zijn net weer opa en oma geworden. Voor de zevende keer. Wat een rijkdom om weer zo’n klein, hulpeloos kindje vast te mogen houden. Hij heeft zijn hele leven nog voor zich. Zijn grote zussen van 4 en 6 zijn trots en overtuigen ons van alles wat hij nog niet kan en zij al wel. Het verschil tussen een pasgeborene en een vierjarige is inderdaad verbijsterend. Jezus zegt in Mattheus 18: 1-6: dat als we Zijn Koninkrijk willen binnengaan, we zo moeten worden als de kinderen en dat wie de grootste wil zijn in het Koninkrijk als de kinderen moet worden. De omgekeerde wereld: groter worden door klein te blijven. Niet dat we kinderachtig gedrag moeten laten zien maar wel dat we een geloof en vertrouwen mogen hebben zoals dat van de kinderen. Ik herinner me nog goed dat onze dochter toen ze nog heel klein was zich regelmatig zomaar plotseling van de trap stortte. Papa stond toch onderaan en ze ging er helemaal van uit dat die haar altijd in de gaten hield en op zou vangen. (Dat bezorgde haar papa trouwens wel soms hartkloppingen als het net op het nippertje goed ging). Een rotsvast vertrouwen in de trouw, de goedheid en de almacht van God. Ook de vaste zekerheid dat we de moeite waard zijn voor God en dat Hij er altijd voor ons is en ons opvangt als we vallen. Wat kunnen we er naar verlangen en er veel van leren. In dit WEC Nieuws staan de kinderen centraal. Kinderen die onze volle aandacht, liefde en zorg verdienen maar die ons ook tot voorbeeld zijn. Laten we hen de rechtmatige plaats bieden die hen toekomt, in onze harten, in onze families en in onze kerken.
Hartelijk dank voor uw giften!
12
Volken en landen Basken
Hierbij willen we allen die het werk van WEC Nederland ondersteunen hartelijk bedanken. Omdat de bank bij een overboeking geen adresgegevens meer meegeeft met de betaling, kunnen we helaas niet iedereen meer persoonlijk bedanken. Daarom willen we dat graag op deze manier doen. Mede door uw gift kunnen onze werkers mensen bereiken die nog nooit van de blijde boodschap hebben gehoord en diegenen die Hem willen gaan volgen trainen om zijn discipelen te worden en weer nieuwe gemeentes te stichten. Door uw gift werkt u dus mee het koninkrijk van God op deze aarde gestalte te geven.
3
Focus door Betty Hund
Kinderen en
de grote opdracht Als lezer van het WEC Nieuws bent u waarschijnlijk vertrouwd met het begrip “10/40 raam.”: Dat is de regio tussen de 10e en 40e breedtegraad op het noordelijk halfrond. Dit is het gebied waar de bevolking de minste toegang heeft tot de christelijke boodschap. Een gebied waar veel WEC zendelingen werken.
4
Maar heeft u wel eens gehoord van het begrip “4/14 raam” ? Hiermee wordt de leeftijdsgroep bedoeld van de grootste bevolkingsgroep ter wereld, namelijk de kinderen. Wist u dat 85% van de mensen die Jezus Christus aannemen als hun Heiland en Verlosser dit doen tussen hun vierde en veertiende jaar? Kinderen in de leeftijd van 4 tot 14 jaar zijn het meest ontvankelijk voor (geestelijke) invloed in hun leven en verreweg het meest vruchtbare zendingsveld dat er is. Wist u dat bijna een derde van de wereldbevolking bestaat uit kinderen onder de 15 jaar en dat de meesten van hen leven in het gedeelte van de wereld met de meeste nood op geestelijk, emotioneel, sociaal en economisch gebied? Er zijn nog nooit zoveel kinderen op de wereld geweest als nu en nog nooit was er zoveel nood en uitbuiting onder kinderen op een dergelijk grote schaal. In dit artikel wil ik het accent leggen op het potentieel van kinderen want de kinderen van nu zouden wel eens de laatste generatie kunnen zijn die het evangelie op grote schaal
wereldwijd kunnen verspreiden. Zou dit gegeven onze kijk op kinderen niet drastisch moeten beïnvloeden? Het is essentieel dat we ze hun rechtmatige plaats binnen Gods Koninkrijk gaan toekennen. Kinderen maken volledig deel uit van het Lichaam van Christus. Ze zijn niet alleen de kerk van morgen maar ook van vandaag. Het is belangrijk dat we meer gaan investeren in kinderen en hun potentieel gaan zien en waarderen. De kinderdienst in onze kerk hoort geen plaats te zijn voor het entertainen en babysitten, maar een plaats waar de kinderen worden gerespecteerd en toegerust en waar ze een taak krijgen toebedeeld. Jezus zelf neemt het kind als voorbeeld voor als we Zijn Koninkrijk binnen willen gaan. Ook zegt Hij dat als we een kind verwelkomen in Zijn naam dat we Hem dan zelf verwelkomen. Tevens geeft de Heer ons een ernstige waarschuwing dat wie een kind verhindert om tot Hem te komen, Gods oordeel over zich heen roept. (Marcus 10: 13 -16). In de Bijbel vinden we talloze voorbeelden van kinderen die machtig
gebruikt werden door God: Samuel, die al heel jong door God apart gezet en geroepen werd. Josia de kind-koning die de religieuze en sociale status van zijn land drastisch hervormde. Koningin Esther die het Joodse volk redde. Jeremia die al heel jong door God gekozen werd als profeet. David, de herdersjongen die op jeugdige leeftijd als koning gezalfd werd en zo kan ik nog wel even doorgaan. Kinderen waren een focus in Jezus’ bediening en zouden dat ook voor ons moeten zijn. Laten we ze niet onderschatten, want kinderen zijn niet alleen het meest vruchtbare “zendingsveld” wat er is, maar ook een enorm potentieel om de boodschap van het evangelie te verspreiden. Als kinderen Jezus aannemen in hun leven ontvangen ze de volheid van de Heilige Geest en geen babyvorm hiervan. Ze zijn enorm gevoelig voor Gods stem. God werkt door kinderen. Kinderen zijn de beste ambassadeurs van Jezus om hun eigen families en gemeenschappen te bereiken met het evangelie. Ik herinner me Sammy*, een polioslachtoffer van een jaar of 10 die we ontmoetten in Sierra Leone. Hij woonde in een kleinschalig project met een groep kinderen die allemaal een handicap hadden opgelopen door polio. Sammy leidde de kinderen enthousiast in aanbidding. Hij riep de kinderen ook regelmatig bij elkaar om te bidden voor hun dagelijkse noden. Wat een kracht ging er van deze jongen uit! Of dat meisje van Kings Kids dat jaren geleden voor me bad en precies de kern raakte van waar ik mee tobde. We moeten voor kinderen opkomen en ze een stem geven. Spreuken 31:8-9 zegt:
“Spreek voor hen die weerloos zijn, bescherm het recht van de vertrapten. Spreek, oordeel rechtvaardig, geef de armen en behoeftigen hun recht.” Het is belangrijk dat we naar hun noden kijken en dat we ze helpen op het gebied van geest, ziel en lichaam. De uitdaging op geestelijk gebied is dat we ze jong laten kennismaken met Jezus en ze een eerlijke kans geven om (eventueel later) een keuze te maken om Hem te gaan volgen. Woord en daad gaan hierbij hand in hand. Op jonge leeftijd wordt het geweten gevormd en worden er morele en geestelijke fundamenten gelegd. Kinderen zijn heel ontvankelijk en beïnvloedbaar. Dit legt een grote verantwoordelijkheid bij ouders, bij scholen en bij de kerk. Al heel jong wordt er een beeld van God gevormd. Hoe leven we ons geloof voor aan de kinderen? Leggen we ze wetten op of laten we ze kennis maken met een genadige, liefdevolle God en leren we ze dat Hij een plan met hun leven heeft? Hoe komt het dat
5
kinderen nauwelijks in de strategie voorkomen van kerken en zendingsorganisaties als ze de grootste onbereikte bevolkingsgroep ter wereld zijn? Hoe komt het dat er in andere religies en ideologieën wel veel aandacht aan kinderen besteed wordt? Hebben we als christenen een blinde vlek op dit gebied? Hoe kunnen we onze idealen voor gemeentegroei bereiken zonder te investeren in onze kinderen: de kerk van vandaag en de leiders van de toekomst? Laten we ook eens kijken naar de digitale wereld waarin onze kinderen opgroeien. Wie zijn daar meer op thuis dan de generatie van nu die ook wel de “internetgeneratie” genoemd wordt? Het internet is hun eerste invloedssfeer. Hierdoor beschikken ze over een krachtig instrument om verandering te kunnen brengen maar tegelijkertijd is het ook een gevaarlijke bron met een enorme invloed. Met een muisklik hebben ze de beschikking over alle informatie en communicatie die ze maar willen. Hun handigheid op het Internet maakt deel uit
6
van hun enorme potentieel om de wereld van nu te beïnvloeden en te veranderen. Als u enthousiast bent geworden en u afvraagt: “Wat kan ik of wat kan onze gemeente doen?” om kinderen toe te rusten op het gebied van zending wil WEC u graag helpen. In het kader van ons project ‘Adopteer een Volk’ worden er momenteel kinderpakketten ontwikkeld die u zelfstandig of met onze hulp kunt aanbieden aan uw (zondags-) school. Ook kunnen we bij uw gemeente langskomen als u verder wilt praten over toerusting. Laten we niet alleen omzien naar kinderen als slachtoffers van armoede, uitbuiting en misbruik. Dit is erg belangrijk en het mandaat van het Lichaam van Christus, maar laten we ook naar hen kijken als een kracht om Gods Koninkrijk te brengen naar de duistere plekken op deze aardbol. Ze verdienen onze respectvolle aandacht en liefde om toegerust te worden als medearbeiders bij de Grote Opdracht.
Uit de praktijk door Sjaak en Mija Regoord
MK Studiefonds Wist u dat… è Onze zendingswerkers
Bogdan In 2006 begon Rainbows of Hope Spanje meer te focussen op het ondersteunen van kerken die een verlangen hadden om kinderen in hun buurt te bereiken. Bogdan uit Roemenië was één van de eerste kinderen die naar deze programma´s toe kwam, en was ook één van de eersten die Jezus in zijn hart vroeg. Zoals veel van de kinderen uit deze wijk, komt hij uit een gebroken, niet goed functionerend gezin waar hij zich niet waardevol, belangrijk of echt geliefd voelde. Hier volgt een deel van zijn getuigenis in zijn eigen woorden: “Ik begon met het gooien van stenen naar de kerk omdat ik dacht dat het een sekte was die verschrikkelijke dingen deed, zelfs het kidnappen van kinderen... maar beetje bij beetje begon ik naar die kerk te gaan, vooral naar de klassen van huiswerkhulp en naar de club waar ze leuke handenarbeid deden. Op een dag besloot ik om in een bidstond te blijven ook al lachten mijn vrienden mij uit en spotten ze met de leiders en vertrokken toen. Soms ging ik ook naar de kerkdiensten op zondag en langzamerhand begon ik te veranderen en terwijl ik het helemaal niet verwachtte werd ik een deel van die kerk waar ik zo slecht over had gedacht, en ik begon spijt te krijgen van wat ik had gedacht en gedaan. Ik ontmoette geweldige mensen die me door goede en slechte tijden heen hielpen maar het belangrijkste was dat ik Gods liefde voor mij én voor jou begon te zien. Nu is het moment om God te zoeken en Zijn liefde te leren kennen. Het heeft mijn leven veranderd en kan dat ook voor jou doen!” Bogdan is nu 19 jaar en volgt Jezus nog steeds. Hij is nu één van de vrijwilligers die helpt in de kinderprogramma´s voor de kids uit de buurt, en deelt op die manier Gods liefde die hij heeft ontvangen met andere kinderen die het moeilijk hebben.
in het buitenland geen kinderbijslag en geen kind gebonden budget ontvangen voor hun kinderen? è Het onderwijs voor hun kinderen niet gratis is? è De kosten voor het onderwijs vaak een paar duizend euro per kind per jaar bedragen? è Er bij WEC NL een MK Studiefonds is, waar mensen geld kunnen geven om ouders te helpen om goed onderwijs voor hun kinderen op het zendingsveld te kunnen betalen? è Als ouders het onderwijs niet kunnen betalen, ze geen andere optie hebben dan terug te keren naar Nederland? è U kunt helpen om deze ouders hun zendingswerk te laten doen, door geld te storten in het MK Studiefonds? Mocht u zich aangesproken voelen om ook bij te dragen in dit fonds, kunt u uw gift overmaken op rekeningnummer NL 98 ABNA 0426 839 536 t.n.v. stichting WEC Nederland te Emmeloord, onder vermelding van ‘WEC NL MK Studiefonds.’
7 9
WEC Producten en diensten In de rubriek WEC producten en diensten staat het meest actuele aanbod van WEC Nederland. Om te geven of te ontvangen!
KN-KN: Kinderen in Nederland voor Kinderen in Nood WEC Nederland heeft voor u pakketten beschikbaar waarmee kinderen in ons land kunnen bidden voor kinderen in nood. Deze pakketten sluiten aan bij het project ‘Adopteer een volk.’ (Adopt a people group). Wat is het doel van deze pakketten? • Kinderen leren bidden voor kinderen in nood en hen bewust te maken dat zij door gebed de wereld kunnen veranderen (God verhoort gebeden van kinderen!); • Kinderen bekend maken met zending; • Het stimuleren van het cognitieve bewustzijn dat niet alle kinderen op de wereld leven zoals ‘onze’ kinderen gewend zijn; • Stimuleren van het verantwoordelijkheidsbesef (emotioneel, sociaal en geestelijk): ‘Ik leef niet alleen voor mezelf.’
8
De pakketten zijn speciaal gemaakt voor kinderen van 4 t/m 12 jaar oud. Hoe u de pakketten wilt gebruiken, mag u natuurlijk zelf weten. Dit kan afhankelijk zijn van de groepsgrootte, leeftijd van de kinderen, soort samenkomst, enz. U kunt verspreid over een aantal weken aandacht besteden aan kinderen in een bepaald land, of u kunt één uur intensief vullen met informatie,
Column door Suzanne
In deze column presenteren we in ieder nummer van WEC Nieuws steeds het vervolg op een reeks van verhalen uit het dagelijks leven van een zendeling. Boeiend, indrukwekkend en soms hartverscheurend. Namen zijn omwille van de vertrouwelijkheid gefingeerd maar de verhalen zijn allemaal echt en authentiek!
werkbladen en gebedsideeën uit dit pakket. Ook kunt u samen met de kinderen sparen voor een project in het desbetreffende land. Download de meest actuele informatie van de website van WEC Nederland: www.wec-nederland.org of bel met (0527) 616 521.
Adopteer een volk Begin 2014 heeft WEC Nederland een initiatief gelanceerd met als doel kerken en gemeenten in heel Nederland warm te maken voor onbereikte volken. Door een bevolkingsgroep te ‘adopteren’ vestigt een hele kerkgemeenschap speciale aandacht op de specifieke wensen en noden van een dergelijk volk. Bidden voor een volk speelt daarin een centrale rol. Maar er is meer. Een kerk of gemeente kan acties organiseren voor een volk. Door met kinderen te bidden voor de kinderen van dat volk bijvoorbeeld. Of inzamelingsacties te houden voor speciale noden van een volk. WEC zet dit jaar ieder kwartaal een bevolkingsgroep in het zonnetje. In de eerste drie maanden waren dat de Mongoliërs, in het tweede kwartaal de Koerden en nu de Basken. U leest er meer over elders in dit nummer. Meer weten? Vraag het actiepakket aan bij WEC Nederland, telefoon (0527) 616 521 of kijk op www.wec-nederland.org.
Kinderen met verdriet Ik vrees dat het stukje van deze keer niet zo lichtvoetig wordt. Vaak moet ik denken aan dat jaren geleden geschreven liedje: de tranen van de kleine mensen zijn dieper, dieper dan de oceaan. De afgelopen maanden ben ik ze een aantal keer tegengekomen. Niemand wees ons erop, ik vond ze soms opgesloten in hun huis. Soms moest ik zoeken tussen de gewelddadige verhalen van hun ouders. Soms wegkijken van de filmpjes die ze lieten zien op hun telefoons, om ze te zien. Kinderen die getraumatiseerd zijn geraakt door de oorlog. Neem Hammad, drie jaar oud. Tijdens ons bezoek teken ik voor hem een kasteel. “Hier woon jij”, zeg ik, en ik teken een rond kanteelraam in de toren. Hij kruipt weg achter zijn moeder en kijkt me met grote angstogen aan. Ik snap het niet, tot ik nog een keer kijk. Een rondje met een kruis erin, net als een vizier. Met hem zelf erin, reden genoeg om bang te worden voor dit kind. Hoe kan een kind van drie die kant van de oorlog nou kennen? Of Galiel van vier, die niet meer naar buiten gaat. Hij wordt panisch van iedere watertank die hij op het dak ziet. Bang voor de scherpschutters die zijn vader verminkten. Of Sidra van acht jaar. Haar vader zit al een jaar verslagen in hun kleine huisje. Ze hebben tientallen kinderen voor de ogen gemarteld en vermoord zien worden. Vanuit hun raam, op het plein voor hun huis in Homs. Vader vertelt alles in de vreselijkste geuren en kleuren. Maar met Sidra kunnen we geen contact maken. Ze heeft fletse ogen en ze kijkt weg. Op onze vraag of zij het gezien heeft, is vaders antwoord bevestigend. Speelgoed heeft ze niet, alles is achtergelaten bij hun vlucht. Als we buiten staan, zoeken we de dichtstbijzijnde winkel op en kopen een tekenboek en kleurtjes voor haar. Misschien kan ze iets van zich aftekenen. En we bidden. Iedere dag weer bidden we voor deze kinderen. Dat ze troost ervaren. Dat hun familie hen serieus neemt en beschermt. Dat ze genezing zullen ontvangen van de Vader. Tranen heb ik nog nooit gezien bij deze kinderen. Maar geloof me, die niet gehuilde tranen zijn dieper dan de oceaan.
9 7
In gesprek met
dat als je eenmaal ergens ingeburgerd bent, je dan echt een soort van familie hebt gekregen. Maar in het begin is dat niet zo. Je valt buiten de groep en wordt totaal genegeerd. Nu kijk ik terug op het feit dat ik een familie erbij gekregen heb. De Baskische cultuur is heel patriottisch; ze zijn erg fel als het gaat om het verschil tussen Spanje en Baskenland. Het verbindt de groep want je hebt allemaal hetzelfde doel en dezelfde gespreksstof. De Basken zijn trots op hun volk en afkomst. Die trots heb ik intussen van hen overgenomen.
Amy Kerkhof door Betty Hund
Een interview met een zendingskind. Uit Baskenland.
Wie ben jij? Ik ben Amy Kerkhof, 21 jaar. Ik studeer nu al drie jaar Civiele Techniek op de TU Delft. Ik houd van veel verschillende dingen, variërend van websites ontwerpen en coderen tot lekker zingen. Ik zit nu al twee jaar bij ‘Navigators Delft,’ een studentenvereniging van ongeveer vijftig personen waar ik me harstikke thuis voel. Waar ben je opgegroeid? Ik ben opgegroeid in Baskenland, Spanje. Toen ik vier werd studeerden mijn ouders op Cornerstone om zich voor te bereiden om naar Spanje te gaan en toen ik acht was verhuisden we naar Madrid waar ik Spaans leerde. Daarna verhuisden we naar Baskenland, waar ik tot mijn achttiende heb gewoond in het dorpje Bergara.
10
Hoe was de overgang van Nederland naar Spanje? De overgang van Nederland naar Spanje was eigenlijk niet heel erg pittig zoals ik het me herinner, ook al kan ik er eigenlijk nog maar echt redelijk weinig van herinneren, al die herinneringen zijn eigenlijk overgeschreven doordat ik Spaans en Baskisch heb geleerd op die leeftijd. Mijn ouders hadden een heel
mooi boek dat hielp met het voorbereiden op de verhuizing naar het buitenland waar we foto’s over de school in Nederland plakten en allemaal tekeningetjes kregen en informatie over ons ‘oude’ leventje in Nederland schreven zodat we dat konden herinneren als we in Spanje woonden. Ook hadden we een schriftje waar we Spaans mee leerden, er stonden allemaal van die simpele woordjes en liedjes in, die heb ik nog steeds liggen in een doos ergens. De eerste schooldag kan ik me nog herinneren, ik kon zelf helemaal geen Engels, dat terwijl we ongeveer 3 jaar in Cornerstone met Engels om ons heen zijn opgegroeid, en mijn juf dacht dat in Nederland iedereen Engels kon praten, dus dat was een beetje raar. Heel moeilijk om te communiceren, echt alles moest met gebaren. Het moeilijkste vond ik mijn heimwee, ik miste mijn opa en oma altijd heel erg en heb veel gehuild daardoor, maar toen die heimwee weg was, ging het leven prima. Wat vind je fijn aan de Baskische cultuur? Wat ik fijn vond aan de Baskische cultuur is
Wat vind je moeilijk aan de Baskische cultuur? Het moeilijke vond ik vooral om in de groep geaccepteerd te worden. Ik was heel erg gewend om maar één of twee goede vriendinnetjes te hebben. Dit kon opeens niet meer. Je moest in Baskenland echt bij een groep van tien meiden aansluiten. Waarom ben je ‘beroemd?’ In 2004 keek ik per toeval de finale van het internationale Junior Eurovisie festival. Spanje won die keer. Ik vond dat helemaal geweldig. Sindsdien ben ik alles over het junior songfestival gaan volgen en kreeg zelf ook de droom om te zingen en op een dergelijk podium te staan.
Ik begon liedjes te schrijven. Ik heb zelfs een keer een liedje opgenomen en naar de AVRO gestuurd om auditie te mogen doen in Nederland want Spanje was toen al met de junior versie gestopt. Het was een heel erg slecht en kinderachtig liedje maar ik had de videoclip die ik met mijn zus had opgenomen op Youtube gezet. Mijn klasgenoten vonden het harstikke leuk om te zien. Juist doordat ze niks van de tekst verstonden, vonden ze het een geweldig nummer. Uiteindelijk werd mijn liedje door de hele school gezongen, zelfs door de bovenbouw. Ik besloot zangles te nemen zonder te beseffen dat dit zoveel zou veranderen in mijn leven. Mijn zanglerares was de directrice van de muziekschool en ik kreeg daardoor ontzettend leuke kansen die ik anders nooit gehad zou hebben. Ik mocht vaak presenteren voor een grote groep mensen Dan vroeg iedereen zich af wie die Nederlandse meid nou was. Op een gegeven moment kenden redelijk wat mensen mij wel een beetje... Daarnaast kreeg ik de kans om in diverse musicals – door de muziekschool in elkaar gezet – te spelen en op tournee door heel Baskenland op te treden. Later heb ik een lied geschreven in het Baskisch en werd ik tweede bij een Baskische zangwedstrijd. Toen kwam ik meerdere keren in de krant! (Het liedje is te beluisteren op Youtube: www.youtube.com/watch?v=trbGH_T5ROY en heet: ‘Lagunen beharra live.’ Red.) Wat mis je hier in Nederland van Baskenland? Hier in Nederland mis ik vooral de mensen en de muziekschool. Ik had het daar echt naar mijn zin. Ik heb nu geen zangles meer omdat het hier onbetaalbaar is als student; daar was het stukken goedkoper.
11
Volken en landen
(Bronnen: Operation World, 2010; GRC, 2014 en Wikipedia, 2014)
In de rubriek ‘volken en landen,’ treft u informatie aan over bevolkingsgroepen die zich binnen de landsgrenzen of er overheen bewegen. Sommige van deze groepen zijn al in aanraking gekomen met het evangelie, anderen nog niet.
Basken Het Baskenland (Baskisch: Euskal Herria. Spaans: País Vasco) is een regio in Europa, gelegen in Spanje en Frankrijk. Het gebied is half zo groot als Nederland, heeft een oppervlakte van ongeveer 20.700 km2 en er wonen bijna 3 miljoen mensen. Traditioneel is het Baskenland opgedeeld in zeven provincies. Vier daarvan liggen in Spanje en worden Hegoalde genoemd, en de andere drie liggen in Frankrijk en worden Iparralde genoemd. Een leus van Baskische patriotten is: “4+3=1!” (Zazpiak Bat in het Baskisch). Deze provincies zijn:
Spanje • Álava (Baskisch: Araba), hoofdstad: VitoriaGasteiz (Baskisch: Gasteiz) • Biskaje (Baskisch: Bizkaia), hoofdstad: Bilbao (Baskisch: Bilbo) • Gipuzkoa, hoofdstad: San Sebastian (Baskisch: Donostia) • Navarra (Baskisch: Nafarroa), hoofdstad: Pamplona (Baskisch: Iruñea)
12
De eerste drie provincies vormen samen de Baskische Autonome Regio. De provincie Navarra is in zijn geheel een autonome
regio. Navarra wordt in principe grotendeels bewoond door Basken, maar in het zuiden en het midden van Navarra is het Baskisch sinds enkele generaties in onbruik geraakt. De meeste mensen in het zuidelijk deel van Navarra voelen zich inmiddels dan ook meer Spaans dan Baskisch en hebben weinig op met de radicalere vormen van Baskisch patriottisme.
Frankrijk • Labourd (Baskisch: Lapurdi), hoofdstad: Bayonne (Baskisch: Baiona) • Neder-Navarra (Baskisch: Nafarroa beherea), hoofdstad: Saint-Jean-Pied-de-Port (Baskisch: Donibane Garazi) • Soule (Baskisch: Zuberoa), hoofdstad: Mauléon-Licharre (Baskisch: Maule-Lextarre) De drie Franse provincies vallen allemaal binnen het departement Pyrénées-Atlantiques. De bevolkingsdichtheid is met 143,5 inwoners per km² boven het gemiddelde in Spanje of Frankrijk. Er zijn echter grote regionale verschillen, omdat het overgrote deel van de bevolking in de steden woont. Alleen al in de agglomeratie Bilbao woont ongeveer een derde van de bevolking,
Gebeds- en dankpunten
terwijl het binnenland zeer dunbevolkt is. De Basken hebben een eigen taal, die voor zover bekend niet verwant is aan enige andere taal. Voor buitenstaanders is het Baskisch (Euskera) dan ook niet te verstaan. Men vermoedt dat de Basken het langste van alle volkeren in Europa wonen. De oorsprong van de Basken is in mysteries gehuld. Hun taal is dermate afwijkend en niet of nauwelijks verwant aan bestaande talen, dat de Basken niet gerekend worden tot de bekende Europese volkeren, zoals de Kelten of Germanen. Een vrij gangbare theorie is dat zij oorspronkelijke bewoners waren in Zuidwest-Europa, nog voordat de Kelten vanuit Centraal-Europa naar het westen trokken en hier de dominante cultuur vormden. (Bron: Wikipedia) De Basken zijn hiermee één van de oudste volken van Europa en een trots volk. Onder hen is geen enkele Euskera-sprekende, protestante kerk. Er zijn minder dan 100 evangelische gemeenten in de vier provincies Guipuzcoa, Vizcaya, Alava en Navarra. Deze zijn echter allen Spaanstalig. De weinige Baskische, Euskera sprekende evangelische christenen ondervinden nogal wat hinder om hun getuigenis uit te dragen. Eerst met de start van deze, nieuwe eeuw komen er bronnen in het Euskera beschikbaar, zoals christelijke lectuur. De taak om lectuur in het Euskera vertaald te krijgen wordt echter nogal bemoeilijkt door de vele, verschillende Baskische dialecten die er zijn.
• Bid voor hen die – als minderheid – betrokken zijn in allerlei bedieningen onder de Basken, dat zij toegankelijkheid mogen ervaren in het uitleven en brengen van de blijde boodschap. • Bid voor de Basken dat hun, door de geschiedenis ontstane, natuurlijke reserve en argwaan ten opzichte van alles wat vreemd is, mag verdwijnen op het zien van oprecht en liefdevol christen-zijn. • Bid voor de diverse Bijbelvertaalprojecten, waaronder ook versies in Baskische dialecten die in voorbereiding zijn. • Bid voor het beschikbaar komen van AM, FM en TV frequenties, zodat ook evangelische christenen hun radiowerk vrijelijk kunnen uitoefenen. • Bid voor de opkomst van eigen (native) Baskische gelovigen die de evangelieverspreiding onder hun volksgenoten ter hand kunnen nemen. • Bid voor een blijvende keuze voor geweldloos verzet door de Basken en de Baskische verzetsbeweging ETA in het bijzonder. Dankpunten zijn er ook. Denk daarbij aan een toenemend besef dat God ook de Basken op het oog heeft. Met een toenemend aantal zendingswerkers onder de Basken tot gevolg. Een punt van dankbaarheid is de relatieve rust die er momenteel is op het front van het Baskische verzet tegen de Spaanse overheersing.
13
Colofon
Uit Uitnieuwsbrieven nieuwsbrieven Een Eengreep greepuit uitdedeNieuwsbrieven Nieuwsbrievenvan vanonze onzewerkers. werkers.Ver Verweg wegenendichtbij. dichtbij.
Baskisch leven… door David en Christa Kerkhof – Spanje
14
In een toeristenfolder kun je lezen dat het leven er middeleeuws uit ziet. Dat klopt. Bij de bakker maken ze hun eigen keelpastilles, het stadje heeft zijn eigen broodatelier. Ook zijn er lokaal geproduceerde kazen en honing te koop. Met feesten dragen ze graag traditionele kleding. Maar een toerist is na een half uur tot een paar dagen meestal al verveeld, er zijn bijna geen attracties, alles is puur natuur of gewoon anders. Maar is dit wat de Bask juist wil, dat voor hen het moderne leven zo is? Het stadje waar we wonen is erg vooruitstrevend, op hun manier. Als de mode op internet ‘rode tinten’ aan geeft, dragen ze het direct. Dit jaar felle lippenstift, iedereen aan de felle lippenstift, ze voelen zich op en top modern en van deze wereld. Ze leven in hun cultuur en gaan mee met de wereld, volgens hun denken. Door het nieuws en de moderne manier van leven, Basken die veel reizen, zien ze de wereld buiten Baskenland en passen zich daarop aan. Ze zien dat bijvoorbeeld Nederland heel wat verder op hen voorloopt. Ze waarderen ons landje wel. Dus volgens traditionele Baskische normen en waarden zijn ze modern. Heel langzaamaan leren we daar wat van. We wisten al heel wat maar waren er nooit een onderdeel van. Door Baskisch te praten konden we meer met hen omgaan. Door er te werken zagen ze dat we ‘normaal’ zijn. Door bij de Bergclub te gaan, zagen ze ons plotseling staan. Zelfs in onze vrije tijd kiezen we voor hun levensstijl.
Groepscultuur Ze leven van jongs af in vaste groepen. Samen gaan ze door het leven. Elke groep komt gedurende heel hun leven met regelmaat weer bij elkaar. Ieder jaar vieren ze hun geboortejaar en tijdens de feesten van hun dorp bezoeken ze én hun familie én hun groep. Samen dansen, naar een kerkdienst, zingen, sporten en eten. Met heel veel symbolische activiteiten en orde in de groep, en ook als alle groepen samen. In de groep vertrouw je elkaar, daarbuiten niet. In de groep voed je elkaar op, in de groep zeg je eerlijke dingen tegen elkaar. We hebben gemerkt dat als iemand van de groep iemand buiten de groep vertrouwt, dan doen alle anderen van de groep dat ook. Als iemand met een ‘buitenstaander’ op straat loopt en deze volledig vertrouwt en ze komen een ander groepslid tegen dan wordt die persoon voorgesteld en ook vertrouwd. Als iemand zomaar een contact heeft wordt deze niet voorgesteld. Het bijzondere is dat als wij iemand uit het stadje, die geen groepslid is, accepteren, dan doet de groep dat ook, onze vrienden worden ook hun vrienden. Iemand werkte al jaren in het bejaardenhuis als receptioniste. De mensen van het vrijwilligerswerk kennen haar naam niet en begroeten haar niet. Ze bestaat gewoon niet. En toch, er mankeert niets aan haar. Nu heeft Christa haar erbij betrokken en er ontstaat vriendschap. Als Christa dan over haar praat, vragen ze: ‘Wie is dat?’ vertelt Christa hoe ze heet en wie ze is. Nu na jaren heeft de receptioniste een naam en wordt ze er bij betrokken!
Netwerken Het netwerk gaat nog veel verder, veel mensen uit ons stadje hebben familie/groepsleden aan de kust, tot in Frans Baskenland. We kunnen er nog niet veel over delen maar toen medezendelingen in Getaria (kustplaats) gingen wonen, werd op een vergadering in Donosti (hoofdplaats aan de kust) iemand aan Christa voorgesteld uit… Getaria. We weten niet of dat toeval was of dat de netwerken echt zo levendig en vitaal zijn. Wij merken dat als we een wandeling door de heuvels rondom ons stadje maken, we veel mensen tegenkomen die we kennen van de Bergclub of ons koor. We worden voorgesteld aan anderen, praten gezellig, en hebben zo meer en meer contact. Deel uitmaken van hun netwerk is belangrijk, laten merken dat we ervan houden door Baskenland te wandelen is ook heel belangrijk voor ze. We geloven dat er een moment komt waarop we kunnen gaan delen en dat mensen open worden. Dat het geloof ook iets voor hen is. Gods cadeau voor hen, dat Gods liefde in hen wil wonen en dat ze geheiligd mogen worden in Christus, dat er gerechtigheid is. Wie zijn de Basken? In een groot deel van de 20ste eeuw was het Baskisch verboden. Nu het niet meer verboden is om Baskisch te praten, hoor je het weer overal. Kinderen leren Baskisch van jongs af aan, in de meeste dorpen is Spaans een bijvak. Ze leren al jong over hun politieke situatie en krijgen ingeprent dat Baskenland 7 provincies heeft en dat alles draait om hun land. Ze leren hun bergen bij naam kennen, al hun rivieren, kortom, ze houden van hun land, Euskal Herria in het Baskisch. Basken zijn erg sportief, ze wandelen veel in de bergen, houden bergmarathons, roeiwedstrijden, houthakwedstrijden, noem maar op. En eten is zeer belangrijk! Zonder maaltijd samen is er geen feest en elke activiteit wordt afgesloten met een gezamenlijke maaltijd. We kunnen veel van hen leren: ze trekken op als eenheid, weten wat ze willen en alles is heel georganiseerd. Een Bask is dol op iets organiseren, op hun manier en wijze, volgens eeuwenoude traditie en ongeschreven regels en wetten. De meeste Basken zijn katholiek, hoewel de jongere generatie hier weinig boodschap meer aan heeft. Religieus zijn ze zeker, helaas zijn er niet velen met een persoonlijke relatie met de Here Jezus.
WEC Nederland Waalstraat 40, 8303 DH Emmeloord WEC Nieuws is een kwartaaluitgave van WEC Nederland. 3e kw. 2014, nr. 304, jaargang 52 Internationale directeuren: Louis en Susan Sutton Nederlandse directeuren: Chris & Betty Hund WEC-Internationaal, gesticht door C.T. Studd, verkondigt sinds 1913 het Evangelie, met name aan volken die het nog nooit hebben gehoord. Ruim 1800 werkers, vanuit 50 landen, werken in multiculturele teams onder 100 bevolkingsgroepen in 80 landen. Giften met aangegeven bestemming worden, zonder aftrek van onkosten, aan benoemde zendeling of project overgemaakt. Voor algemene giften worden bedankbriefjes gestuurd. Het is mogelijk WEC testamentair te gedenken. Abonnement: Het WEC-Nieuws wordt gratis toegezonden. Dit kost per adres per jaar ongeveer € 7,50. ABN-Amro: NL98ABNA0426839536 Tel: 0527 – 616521 E-mail:
[email protected] Internet: www.wec-nederland.org ANBI registratie: Stichting WEC, nr. 008395913. * Namen zijn fictief
WEC Nederland Waalstraat 40 8303 DH Emmeloord In België: V.U.: H. van Vliet Elektriciteitstraat 35 bus 1402 2800 Mechelen P 602175 Afgiftekantoor: 2800 Mechelen Mail
Voor ons kantoor in Emmeloord zoeken wij een collega online media voor wie het online marketing vak nauwelijks geheimen kent. Je hebt van alle facetten van online media al iets geproefd en popelt om aan de slag te gaan. Sociale media, e-mailmarketing en SEO/ SEA zijn helemaal jouw ding. Bij WEC ben je verantwoordelijk voor het bekend maken bij een breed (jong) publiek dat vertrouwd is met online media. De essentie is hen op de hoogte te houden van trends & ontwikkelingen op het gebied van zending onder onbereikte volken en hen enthousiast te maken voor de kansen die er liggen op het zendingsveld, ver weg en dichtbij.
Wat we van jou vragen
Wat jij te bieden hebt
• • • •
• • • • • • •
Je hebt al enige werkervaring in Online; Je hebt aantoonbare up-to-date online kennis; Je hebt ervaring met projectmatig werken; Je beschikt over goede communicatieve en sociale vaardigheden; • Afgeronde HBO opleiding is een pre.
www.wec-nederland.org
Je bent bekend met SEA en SEO; Je bent communicatief ingesteld; Je werkt zelfstandig en daadkrachtig; Je bent vindingrijk en inventief; Je bent analytisch sterk en hebt oog voor detail; Je kunt goed samenwerken; Je bent actief christen en missionair gedreven.
