New Zealand: south island climbing Dit document is gebaseerd op mijn ervaringen die ik heb opgedaan gedurende mijn 20 weken in New Zealand tot nu toe (in 2004, 2006 en 2007). Volgens de kiwi’s zelf is het grote voordeel van klimmen in New Zealand dat de klimgebieden dicht bij elkaar liggen. Dat zal zo zijn als je het vergelijkt met de belangrijkste rotsklimbestemmingen voor kiwi’s (USA en Australië), maar vergeleken met grote delen van West Europa is dat niet zo. Hooguit zijn de klimgebieden wat beter gespreid.
Wel heb ik een aantal andere voordelen ervaren van klimmen op het zuidereiland. De rust: er zijn veel minder mensen en dus ook klimmers. de mogelijkheden om andere outdoor-activiteiten te ontplooien (bergbeklimmen, ‘tramping’, kayakken, noem het maar op) en het ongerepte natuurschoon.
Een aantal dingen zijn handig om te weten. Als je klimspullen nodig hebt, dan kun je in de grotere steden op het zuidereiland terecht bij Bivouac (http://www.bivouac.co.nz/), het plaatselijke equivalent van Bever Zwerfsport/de Zwerfkei. Klimmaatjes vinden en afspraken maken kun je bij Mojozone (http://www.mojozone.co.nz/), een website waar veel Kiwi klimmers op langskomen. Mocht je behoefte hebben om onder begeleiding te klimmen, dan kan dat in Queenstown (navragen bij de VVV), Golden Bay (kan via de klimmuur Vertical Limits in Nelson, http://www.verticallimits.co.nz/) en Wanaka (via Wanaka Rock, http://www.wanakarock.co.nz/). Het wordt op prijs gesteld als je bij het topropen gebruik maakt van je eigen schroefkarabiners om het ‘in situ’ materiaal te ontzien. Meer dan in West-Europa wordt de behaking gefinancierd uit middelen van individuen. De routewaardering is volgens het Ewbanks systeem. Naar Franse gradering vertaald: 10/11=2, 12/13=3, 14=4, 15=5a, 16=5b, 17=5c, 18=6a, 19=6a+, 20=6b De boulderwaardering is volgens het amerikaanse V(ermin)-systeem.
Over de beschrijvingen van de klimgebieden. Alleen de klimgebieden waar ik daadwerkelijk geklommen heb zijn beschreven. Andere klimgebieden in de regio zijn wel genoemd. Moeilijkheidsgraad: ik doe een uitspraak over het aantal routes in het scala tot en met Frans 6b, want dat is wat ik zelf ongeveer klim. Als in gebieden ook veel moeilijke routes zitten (6c en hoger), dan is dat erbij vermeld. Topo’s: topo’s die zijn vernoemd bij een gebied zijn topo’s specifiek voor dat gebied. Er bestaan ook topo’s die het hele zuidereiland betreffen bijvoorbeeld South Island Rock van Lindsay Main en Tim Whethey en Rock Deluxe van Ivan Vostinar. Dit zijn uitstekende topo’s als je overal een beetje wilt klimmen. Heb je specifiek een
1
bestemming op het oog of ben je van plan ergens langer te klimmen, of wil je het lokale klimmen steunen, dan kun je de specifieke topo’s kopen. Serieusheid: New Zealand is een redelijk leeg land, niet overal zal bij een ongeval even snel hulp ter plaatse zijn. Alleen bij de klimgebieden waar je wat verder van de weg zit, geen bereik hebt met mobiele telefoon etc. heb ik iets gezegd over de ‘serieusheid’. Toegang: de meeste klimgebieden liggen op privéland (van boeren) of land van de D.o.C. (Department of Conservation). Dit betekent dat je te maken hebt met regels die met gezond boerenverstand ook wel te verzinnen zijn: geen vuur, niet overnachten zonder toestemming van de eigenaar, geen loslopende honden en beperkte toegang tijdens het lammerseizoen (rond oktober-november). Zie voor meer informatie die topo’s. Andere bezienswaardigheden: zie voor meer informatie www.xs4all.nl/~stefaban sectie Reisverslagen, onderdeel New Zealand.
Correcties, aanvulling, vragen: graag mailen aan
[email protected]
Mount Somers, separate pinnacle: Bart´s Climb (12)
2
Golden Bay area Paynes Ford Disciplines: sportklimmen, boulderen. Gesteente: kalk (hard). Aantal tot 6b (20) routes: genoeg om minstens een week bezig te blijven. Maar ook grote aantallen moeilijker routes. Haken: routes zijn redelijk tot goed behaakt, de kwaliteit van de behaking is goed. Uitvalsbasis: Hang Dog campsite. Ernaar toe: lopen vanaf de Hang Dog campsite. Parkeermogelijkheden op loopafstand van klimgebied (bij de brug over Takaka River). Topo: Golden Bay Climbs, Middlemas/Watson. Van alle klimgebieden op het zuidereiland komt Paynes Ford het dichtst in de buurt van sportklimmen a la Frankrijk en Spanje. Het gebied trekt ook internationale bezoekers. De bereikbaarheid is een belangrijke factor. Dit is een van de weinige klimgebieden met op loopafstand een camping, winkels en horeca. Het klimmen in Paynes Ford is meestal verticaal tot overhangend, vaak met aflopende grepen. Door de populariteit is het al een beetje glad geklommen. De Hang Dog campsite is een echte klimmerscamping, een aanrader dus. Hier hangt ook een collectebus voor het ‘bolt fund’, waaruit haken worden betaald. Bij Takaka River heb je ‘swimming holes’. Boven het water kan geboulderd worden. Pohara Disciplines: sportklimmen. Gesteente: kalk (hard). Aantal tot 6b (20) routes: genoeg om een paar dagen tot een week bezig te blijven. Haken: routes zijn redelijk tot goed behaakt, de kwaliteit van de behaking is goed. Uitvalsbasis: top 10 holiday park Pohara. Ernaar toe: lopen, fietsen of met de auto, afhankelijk van het massief. Parkeermogelijkheden op loopafstand van elk massief. Topo: Golden Bay Climbs, Middlemas/Watson. Pohara is wat minder bekend dan Paynes Ford en daarom ook iets rustiger. Het gesteente is vergelijkbaar maar wat vriendelijker (minder aflopende grepen). De rotsen liggen aan zee. Een route met een verhaal: Franklinks Tower (16/5b). Bovenin deze route hangt een bel die gemaakt is van een oude brandblusser. Franklins Tower slaat op een nummer van The Grateful Dead en heeft alles te maken met Willie Butler, die in 2003 overleed bij een klimongeval en eigenhandig heel veel routes in dit gebied en Paynes Ford heeft behaakt. Luid de bel als je deze route klimt. Het top 10 Holiday park bij Pohara haalt het niet bij de Hang Dog, maar wel is het leuk dat je direct aan het strand zit. Uit eten gaan bij de Penguin (aan de overkant van de weg) is ook geen straf. Andere bezienswaardigheden: Abel Tasman National Park met mogelijkheden voor tramping en watersport, Pupu Springs, Farewell Spit. Andere klimgebieden: Cable Bay, verschillende mogelijkheden bij Takaka Hill en Upper takaka: zie de topo. Klimmuur Vertical Limits in Nelson, http://www.verticallimits.co.nz/).
3
West coast Charleston Disciplines: traditional climbing. Gesteente: gneiss. Aantal tot 6b (20) routes: genoeg om een paar dagen bezig te blijven. Mogelijkheden mobiele zekeringen: vrijwel geen haak te bekennen. Mogelijkheden voor het plaatsen van mobiele zekeringen wisselend van redelijk tot zeer goed. Uitvalsbasis: camping in Charleston. Ernaar toe: lopen vanaf de camping of met de auto of fiets. Parkeermogelijkheden op loopafstand van klimgebied. Topo: Een klimgebied aan de westkust. Dat betekent 'sea cliffs' en ‘british style climbing’. Als je het treft en het regent niet is het prachtig klimmen hier, in behoorlijk vaste rots. Voor alle klimniveau’s is hier wel wat te doen. De ambiance is ook erg mooi, klimmen boven een zee die op rotsen breekt, maar pas op… er zijn plaatsen waar, op het juiste moment, de golven zo hoog komen dat je er een nat pak aan over kan houden. Andere bezienswaardigheden: Punaikaiki (pancake rocks), Clyppygen Hoeck, de rotsbogen bij Makarora, Fox Glacier, Franz Josef Glacier, Lake Matheson, Jackson Bay (the best sea food in the World). Andere klimgebieden: geen. Greymouth heeft een kleine klimmuur in het Civic centre.
Paynes Ford, Creese Wall : Midwife Crisis (14)
Pohara, Dr.Livingstone Wall: Making Tracks (19)
4
Charleston, Ushers Wall: Far out and solid (12)
Castle Hill basin Castle Hill en Spittle Hill Disciplines: boulderen. Gesteente: kalk (zacht). Aantal VE-V2 (rond FB4) routes: ontelbaar als je bereid bent een stukje te lopen. Afsprong: wisselend. Vaak een vlakke ondergrond, maar soms (flink) hellend. Crashpad van harte aanbevolen. Uitvalsbasis: Craigieburn forest park campsite. Ernaar toe: met auto of fiets. Parkeermogelijkheden op loopafstand van Castle Hill. Topo: The Comprehensive Castle Hill Climbing Guide, Pierson/Davison. Dit bouldermekka, dat internationaal nogal wat aanzien kent, is ontzettend groot. Een heuvelachtig, uitgestrekt terrein meteen ontelbare hoeveelheid blokken, in alle denkbare groottes, die een waar doolhof vormen. Oriëntatie is niet makkelijk en daarbij kan een topo je helpen (de topo’s beschrijven ook circuits van boulderproblemen). Anderzijds is er zoveel dat je ook best willekeurig ergens kunt gaan klimmen (let alleen wel op dat je weer op de grond komt). Er zijn duizenden boulderproblemen bekend en er is nog ruimte voor nog veel meer. Er is iets voor alle niveaus. De moeilijke boulderproblemen worden door locals beschreven als ‘desperate’ en dat klopt aardig… In het gebied zitten ook wat behaakte klimroutes. Schrik niet van de schelven rots die af en toe afbreken, dat hoort erbij. De bestemming is internationaal bekend. Dus je hebt een grote kans dat je ook niet-kiwi klimmers tegenkomt. Andere bouldergebieden in Castle Hill basin: Quantum Field, Flock Hill (let op toegangsbeperkingen, check www.mojozone.co.nz voor de actuele situatie) en Dark Castle. Andere bezienswaardigheden: Tranz Alpine (toeristische treintrip van Christchurch naar Greymouth en v.v.), verschillende wandelingen, Cave Stream scenic reserve (speleo).
Spittle Hill
5
Port Hills en Banks Peninsula Castle Rock Disciplines: trad climbing. Gesteente: vulkanisch (basalt). Aantal tot 6b (20) routes: voldoende om een paar dagen bezig te blijven. Mogelijkheden mobiele zekeringen: wisselend, soms standhaken aanwezig. Uitvalsbasis: Christchurch. Ernaar toe: met auto, eventueel met de fiets (moet je wel bereid zijn een eind omhoog te fietsen). Of de kabelbaan nemen en dan lopen. Parkeermogelijkheden op loopafstand van klimgebied. Topo: Port Hills Climbing, Lindsay Main. Castle Rock is een echte ‘city crag’ en daardoor zeker in de weekends erg populair bij de locals. Onder Castle Rock is zelfs een WC huisje geplaatst. Het klimmen op Castle Rock was mijn eerste aanraking met vulkanisch gesteente en dat was wel even wennen. Op het oog genoeg treden en grepen, en genoeg mogelijkheden om zekeringen te plaatsen. Maar als je er dan eenmaal in zit zijn de grepen ronder dan je dacht en is het toch wel steil. Er wordt al heel lang geklommen op Castle Rock, er zijn dus heel wat klassiekers, waaronder Hangman (16). Andere klimgebieden: de Port Hills zitten vol met klimgebieden, zie de topo. The Cave heeft de moeilijkste routes van het zuidereiland en is daarmee, samen met Babylon in The Darrans, een goede bestemming voor klimmers die moeilijke routes zoeken. Aan de andere kant van de baai ligt het Banks Peninsula. Ook hier zijn veel klimgebieden, over het algemeen wat minder makkelijk bereikbaar dan de klimgebieden in de Port Hills. Sommige van de klimgebieden in de Port Hills hebben behaakte routes. Christchurch heeft verschillende klimhallen. De meeste bekende is The Roxx climbing centre indoor wall (http://www.theroxx.co.nz). Andere bezienswaardigheden: Port Hills kabelbaan, Christchurch met centrum en museum, Crater Rim Walkway, Akaroa, Lake Ellesmere.
Castle Rock
6
Central Canterbury Sebastopol Bluffs Disciplines: sportklimmen, trad climbing. Gesteente: grauwacke. Aantal tot 6b (20) routes: voldoende om een paar dagen bezig te blijven. Haken/mogelijkheden mobiele zekeringen: wisselend. Uitvalsbasis: Mount Cook village, White Horse Hill campsite, Unwin hut. Ernaar toe: met auto, eventueel met fiets. Parkeermogelijkheden op loopafstand van klimgebied, langs de weg. Topo: Dit is één van de weinige klimgebieden op het zuidereiland dat een alpiene ambiance combineert met routes van meerdere touwlengtes. Daarom is het vrij populair bij locals. Het gebied, voornamelijk plaat- en hoekklimmen, wordt veel gebruikt door gidsen om te oefenen of klanten bezig te houden als het weer in de bergen te slecht is. Op weg naar de rotsen kom je een bordje van het D.o.C. tegen dat elke verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van de behaking afwijst. De haken die ik er tegen ben gekomen, echter, zagen er goed uit. Bij het klimmen van meerdere touwlengtes hier is belangrijk rekening te houden met het weer. Als er rond de hoofdkam een lage druk gebied ligt, dan kun je er nog weleens een ‘veeg’ van mee krijgen. Anderzijds sta je meestal vrij snel weer beneden (zeker al je met een dubbel- of twintouw van 60m klimt) en je hebt er wel ontvangst met je mobieltje.
Aoraki boulder(s) Disciplines: boulderen. Gesteente: vulkanisch. Aantal VE-V2 (rond FB4) routes: weinig. Afsprong: goed. Wel hoge routes. Uitvalsbasis: Glentanner campsite. Ernaar toe: met de auto. Parkeermogelijkheden op loopafstand. Topo: Mooie boulder, wel hoog. Leuk voor op doorreis. Ik zou er niet voor omrijden.
7
Mount Somers Disciplines: sportklimmen, trad climbing. Gesteente: vulkanisch (rhyoliet). Aantal tot 6b (20) routes: voldoende om een paar dagen bezig te blijven. Ook hier behoorlijk wat routes die moeilijker zijn. Haken/mogelijkheden mobiele zekeringen: aantal haken wisselend, kwaliteit ook wisselend; soms erg oud. Mogelijkheden voor het leggen van mobiele zekeringen afhankelijk van het gesteente. Uitvalsbasis: Pinnacles hut. Ernaar toe: lopen naar Pinnacles hut +/- 3 uur. Vanaf de hut 15 tot 60 minuten lopen tot de rotsen. Topo: De noordflank van Mount Somers bevat verschillende rotspartijen van vulkanische oorsprong, bestaande uit kolommen van rots. De route naar de hut is middelzwaar, moeizaam als je een zware rugzak (met klimspullen) meeneemt. Houd er rekening mee dat je een beek over moet, die na regen te hoog kan staan om over te steken. Sommige routes bestaan uit meerdere touwlengtes. Het landschap is erg mooi. De rots soms erg brokkelig. De behaking is niet overal even goed meer. Sommige haken zitten er al 15 jaar. Het klimmen hier is een redelijk serieuze onderneming. Bij ongelukken zal vaak een helikopter nodig zijn. Ik weet niet meer of je er bereik hebt met een mobiele telefoon. Het is nuttig in Mount Somers village (beneden) bij het D.o.C. te checken of er nog een radio op de hut is (er was er een in 2006). Andere bezienswaardigheden: Mount Cook village, Red Tarns, Blue Pools, Mueller Lake, Mueller Hut, tramping in Ruataniwha national park, bergbeklimmen in Mount Cook national park, de tramp rondom Mount Somers, de Clay cliffs bij Omarama, fossielen bij Duntroon. Andere klimgebieden: Twin stream, Hanging Rock, Duntroon, Redcliffe, Cloudy Peak, Beautiful Valley, Raincliff, Mount Horrible, Spur Road. Twizel heeft een kleine klimmuur.
Sebastopol Bluffs,Red Slabs: Shark Attack! (17)
Aoraki Boulder
Mount Somers, West Pinnacle: Zephyr (15)
8
Dunedin Long beach Disciplines: sportklimmen, trad climbing, boulderen. Gesteente: vulkanisch (basalt). Aantal tot 6b (20) routes: voldoende om een paar dagen bezig te blijven. Haken/mogelijkheden mobiele zekeringen: meestal goede mogelijkheden om mobiele zekeringsmiddelen te plaatsen. Standhaken aanwezig. Sommige routes zijn behaakt waar er geen mogelijkheden zijn om mobiele zekeringen te gebruiken. Uitvalsbasis: Dunedin. Ernaar toe: met de auto naar Long Beach township. Parkeermogelijkheden op loopafstand van de rotsen. Topo: Dunedin Rock, Dave Brash. Dit is, net als Castle Rock, een klimgebied met een lange historie. Qua afzekering heb je hier alles, van volledige sportklimroutes tot en met volledige ‘trad climbing’ routes. Ook dit klimgebied ligt aan zee. In een grot een stukje verderop op het strand kan ook nog wat geboulderd worden. Andere bezienswaardigheden: Steepest Street of the world, Speight’s, brewery, Taieri gorge railway, Moeraki boulder beach. Andere klimgebieden: Mihiwaka, Doctor’s point, Lover’s leap.
Long Beach, The Pinnacle: Bandura (11)
9
Wanaka Disciplines: sportklimmen, boulderen. Gesteente: schist. Aantal tot 6b (20) routes: voldoende om weken bezig te blijven… Haken/mogelijkheden mobiele zekeringen: aantal en kwaliteit goed. Uitvalsbasis: één van de campings in Wanaka of Glendhu bay campsite. Voordeel Glendhu bay: alles bij Hospital Flat kan per fiets bereikt worden. Ernaar toe: met de auto, vooral. Wanaka is een klimgebied waar de massieven flink uit elkaar liggen. Overal zijn parkeermogelijkheden op loopafstand van de rotsen. Sommige massieven liggen verder van de weg af dan andere. Topo: Wanaka Rock, Jerry Murray-Orr. Het is even wennen aan dit gesteente. Het is bomvast maar zo ziet het er niet uit. Klim je vijven en zessen en zijn rechte wanden en lichte overhangen je specialiteit, dan moet je hier zijn. Bij het klimmen maak je veel gebruik van kleine randjes of uitstekende kristalletjes. De wat oudere klimgebieden liggen dichtbij de weg, zijn goed bereikbaar en dus snel druk. De nieuwe gebieden liggen vaak verder van de weg af, er is wat aanlooptijd maar daarom zijn ze wel een stuk rustiger. Outside Sports, de outdoor winkel van de stad, beheert ook het plaatselijke ‘bolt fund’. Hier kun je een bijdrage achterlaten. De rotsen liggen grotendeels op het terrein van boeren. Wees dus extra voorzichtig en lees de topo. Bij Wanaka kun je op verschillende plaatsen boulderen, onder andere aan Lake Wanaka net voor de Glendhu bay campsite (gezien vanuit Wanaka, op loopafstand van de camping). Wanaka is redelijk bekend internationaal, dus ook hier loop je wel de kans niet-kiwi klimmers tegen te komen. Andere bezienswaardigheden: Puzzling World (aanrader bij slecht weer), Diamond Lake en verschillende andere wandelingen, skydiving, Warbirds over wanaka tentoonstelling, Cardrona historical hotel, Lake Wanaka en de watersporten die je daar kunt doen. Andere klimgebieden: klimmuur Basecamp Wanaka, 50 Cardrona road. Binnen- en buitenwand. Gebouwd voor de klimkampioenschappen van Oceanie een paar jaar geleden. Blijkbaar niet echt een commercieel succes; in de laatste jaren een paar keer overgenomen.
Wanaka, Main Cliff: Headbanger´s Arete (17)
Wanaka, Roadside Attraction: Shortcut to Exposure (17)
10
Wanaka, The Tombstone: Rusty Pins (18)
Deep south en Queenstown Coronet Crag Disciplines: sportklimmen. Gesteente: vulkanisch. Aantal tot 6b (20) routes: voldoende voor ongeveer een dag. Haken: aantal en kwaliteit goed. Uitvalsbasis: Queenstown of Arrowtown. Ernaar toe: met de auto of met de fiets. Parkeermogelijkheden naast de rotsen. Topo: Een klein klimgebied dat ligt aan de weg van Arrowtown naar Queenstown, vlakbij de Coronet ski area turnoff. Een aparte klimstijl door rotsstructuur. Vlak naast de weg dus rumoerig. Hooguit aardig als je er toch al langs komt. Ik zou er niet voor omrijden.
Wye Creek Disciplines: sportklimmen, boulderen. Gesteente: vulkanisch. Aantal tot 6b (20) routes: voldoende om een paar dagen bezig te blijven. Ook behoorlijk wat moeilijker routes. Haken/mogelijkheden mobiele zekeringen: ? Uitvalsbasis: Queenstown. Ernaar toe: met de auto. Parkeermogelijkheden op loopafstand van de rotsen, sommige massieven liggen verder van de weg af dan anderen. Topo: Een groot klimgebied, gelegen op de hellingen van de Remarkables. De parkeerplaats ligt aan de weg van Queenstown naar Invercargill. Vlakbij is ook een groot bouldergebied. De aanloop naar de rotsen is lang. Je moet ongeveer een uur behoorlijk stijgen om er te komen. De andere kant van het klimgebied is alleen bereikbaar over een plankier die over een waterbuis is gelegd. In 2006 was deze plankier op een paar plekken niet meer aanwezig. Het klimmen is een beetje een serieuze aangelegenheid door de aanloop. Overkomt je hier iets, dan heb je een helikopter nodig. Anderzijds heb je hier waarschijnlijk wel bereik met je mobiele telefoon (je zit dichtbij Queenstown).
11
Chinaman’s Bluff Disciplines: sportklimmen. Gesteente: vulkanisch. Aantal tot 6b (20) routes: voldoende voor een halve dag. Wel behoorlijk wat moeilijker routes. Haken: aantal en kwaliteit goed. Uitvalsbasis: campsite Glenorchy. Ernaar toe: met de auto. Zeven keer moet je door een voorde (af te raden als het hard regent of geregend heeft!). Een behoorlijke reis langs Paradise naar het einde van de weg. Er zitten veel sandflies dus smeren met anti-insectmiddel! Dan een minuut of 10 lopen over de Dart Reese track en dan linksaf de bomen in. Topo: in 2006 was er een gekopieerd A3’tje te krijgen bij het DoC visitors center van Glenorchy. Ernaar toe is een avontuur, ook als je nog in de auto zit. En je doet er wel even over. Je moet je dus afvragen of je het het waard vind. Het is wel een mooi klimgebied en rust is vrijwel gegarandeerd. Nou ja, op de jetboats na dan. De reis ernaar toe maakt het wel een serieuze aangelegenheid. Als je hier iets overkomt, zit je een halve dag van de bewoonde wereld. Volgens mij heb je er geen bereik met je mobiele telefoon. Andere bezienswaardigheden: Queenstown met als z’n adrenaline sporten (het heeft daarmee wel een Zermatt-achtig karakter), de verschillende tramps tussen Manapouri en Queenstown, Stewart Island, het Catlins Forest Park, Key Summit, Milford Sound en Doubtful Sound. Andere klimgebieden: Colac Bay (boulderen), Castledowns, Babylon (harde routes!), The Remarkables (alpien klimmen), The Darrans (alpien klimmen maar let op het weer), Queenstown Hill, Gorge Road crag. Queenstown heeft ook een klimmuur in het Events Centre. In de klimgebieden dichtbij de stad heb je een grote kans niet-kiwi klimmers te treffen.
Wye Creek, Eweniverse wall: No Name Route p1 (16)
Coronet Crag: Make The Clip Or Take The Plunge (15)
12
Chinaman´s Bluff: Get with the program (17)
