N I E U W S. Vierduizend bezoekers op Laughing Matters

weekblad van de Universiteit Twente nummer 11

donderdag 29 maart 2007

UT N I E U W S

2

10

UT-team wint zilver op WKprogrammeren

Vierduizend bezoekers op Laughing Matters

18 Maarten Hoes: het is wel mooi geweest

UT scoort in Smart Mix subsidiepot Van de 100 miljoen die beschikbaar is in de nationale Smart Mix-subsidiepot krijgen de technische onderzoeksinstituten van de UT een substantieel deel. Alleen al het Translational Regenerative Medicin program (TERM), ingediend door een consortium waarvan het biomedisch technologisch instituut BMTI penvoerder is, kan vijftien miljoen euro tegemoet zien.

De trekker van TERM, hoogleraar Clemens van Blitterswijk, is zeer te spreken over de honorering van het project, waaraan het consortium zelf nog een ‘eigen bijdrage’ van tien miljoen toevoegt. ‘Het onderzoek in de regeneratieve geneeskunde komt hiermee nu ook landelijk in een stroomversnelling. Het bevestigt het belang van het Nederlandse onderzoek op dit gebied. We starten binnen twee jaar acht biomedische onderzoeksprojecten, waarin we technologie klinisch gaan toepassen.’Andere partners zijn vier spin-offbedrijven van de UT, enkele

To give your opinion about the English page, click on www. mijnopinie. nl/english.

ENGLISH EDITION Page 6

academische ziekenhuizen, de TU Eindhoven en een Eindhovense spin-off. Regeneratieve geneeskunde, ook wel aangeduid met ‘weefselhersteltechnologie’, richt zich op lichaamseigen herstel van beschadigde weefsels en organen. In totaal achttien consortia dongen in de finaleronde mee naar de Smart Mix-subsidiegelden, een nieuw initiatief van de ministeries van Economische Zaken en Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Alleen voorstellen van excellente kwaliteit maakten kans op honorering. De onderzoekers behoren tot de internationale top van hun vakgebied. Verder moet het onderzoek leiden tot een versterking van de maatschappelijke en economische positie van Nederland. In de eerste ronde hadden zich 158 groepen aangemeld, die zich alle, conform de spelregels, presenteerden met hooguit 3 A-4tjes. Na

een strenge selectie bleven er slechts achttien (uitvoerige) aanvragen over. Daarvan zijn er, volgens een gistermiddag verschenen persbericht van NWO, zeven gehonoreerd. In vier daarvan participeert de UT in meer of mindere mate. In de consortia werken universitaire onderzoeksgroepen, instituten, academische ziekenhuizen en bedrijven met elkaar samen. Begin deze week hebben de achttien aanvragers officieus al te horen gekregen of hun project ter honorering wordt voorgedragen. De officiële uitslag en de exacte bedragen die er mee gemoeid zijn, zullen binnenkort worden bekend gemaakt door de verdelende instanties NWO en SenterNovem. ADVERTENTIE

8heeZ`[9kbjkkh"X[[bZ[dZj^[Wj[h CW&(#&*"'($)+kkh

lll#Xjaijjg#jilZciZ#ca

Behalve TERM vallen ook drie andere projecten waarin UT-onderzoeksgroepen participeren, in de prijzen. In willekeurige volgorde:MEMPHIS (wat staat voor merging electronics and micro&nanophotonics in integrated microsystems). Het penvoerderschap berust bij UT-spinoff Lionix (Hans van den Vlekkert), met betrokkenheid van de groepen integrated optical microsystems (Alfred Driessen en Markus Pollnau) en semiconductor components (Jurriaan Schmitz), beide onderdeel van MESA+. Doel is een geïntegreerd platform van elektronica en photonica te ontwikkelen, met logische schakelingen in silicium, hoogfrequente elektronica, nano-elektronica en photonics. MEMPHIS heeft een groot aantal partners: de drie TU’s, maar ook TNO, IMEC (Leuven), Philips en ASML. In het derde gehonoreerde project, Braingain, bundelen de universiteiten van Nijmegen, Utrecht, Maastricht en Twente (instituut CTIT, Veltink en Nijholt), TNO, SMARTMIX, vervolg op pagina 3

EXPOSITIE. In de Horst is tot medio april werk te zien van de Brabantse illustrator Nanne Meulendijks. Zij ontwierp tien affiches onder de noemer De dictatuur van: dat hoort zo. Lees het interview met Meulendijks op pagina 19. ADVERTENTIES

Hardlopers zonder das... www.kennispark.nl/vacatures werk maken van kennis

Vooraanmeldingen 2007 blijven achter De vooraanmeldingscijfers van de UT blijven licht achter bij die van 2006. Had de UT vorig jaar rond deze tijd 629 aanmeldingen, dit jaar blijft de teller steken op 598. Een daling van krap vijf procent. Opvallender is dat zonder meetelling van de maatschappijwetenschappen het aantal vooraanmeldingen zelfs is afgenomen met ruim zeventien procent. WB verliest in vergelijking met vorig jaar,

toen in maart al 83 mensen zich hadden ingeschreven, het meest: tot nu toe meldden 51 mensen zich aan, een daling van bijna veertig procent. Ook de TU Eindhoven kampt met tegenvallende vooraanmeldingscijfers (zestien procent minder) en is inmiddels een mediacampagne gestart om dat cijfer op te krikken. Delft, de andere 3TU-partner, staat wel in de plus: drie procent.

ADVERTENTIES

Telder voert marktonderzoek uit. Voor ons callcenter in hartje Enschede zijn wij op zoek naar:

ENQUÊTEURS (V/M) voor het afnemen van telefonische vraaggesprekken (geen verkoop). Ook mensen die vloeiend Engels, Frans of Spaans spreken worden verzocht te reageren. Bel om je aan te melden: 053-4802250.

TOEKOMST. Onder grote belangstelling van de landelijke en regionale pers werd afgelopen dinsdag de auto van de toekomst onthuld op de Amsterdamse AutoRAI. Het voertuig is in opdracht van de Stichting Natuur en Milieu ontwikkeld door studenten van de drie TU’s. Een verslag op pagina 9.

UT Nieuws weekblad van de Universiteit Twente

2


UT-TEAM WINT ZILVER OP WK-PROGRAMMEREN

Genekt door ‘knullige foutjes’ In Texas wonnen ze vorig jaar goud, in Tokyo sleepten ze deze maand een zilveren medaille binnen. Voor de UT-studenten Boris de Wilde (24), Erik-Jan Krijgsman (23) en Kamiel Cornelissen (26) zit het er nu op. Na twee succesvolle deelnames aan de internationale ACM-ICPC programmeerwedstrijd (het WK-programmeren voor studenten), zijn ze te ervaren om nóg eens mee te mogen doen. ‘Jammer’, vindt De Wilde. ‘Want vanuit een verhaaltje een probleem analyseren, een wiskundige formule bedenken en het vervolgens oplossen, zorgt toch wel voor een kick.’ MAAIKE PLATVOET

Het drietal vloog voor de finale van ACM-ICPC, van 12 tot en met 16 maart, naar Tokyo. Met dank aan sponsor eMAXX, een spin-off bedrijf van de UT, die de tickets betaalde. De studenten arriveerden twee dagen voordat het spektakel begon. ‘Om de stad een beetje te verkennen, Japans te eten en twee Disneypretparken te bezoeken’, vertelt De Wilde, student informatica. ‘Hoewel de Aziatische cultuur natuurlijk heel anders is dan de onze, voelde dat niet zo. Ik had niet eens het idee dat we zo ver van huis waren.’ Ze gokten op een medaille en kregen er een. Een zilveren deze keer. Het jaar daarvoor, toen de finale in Texas was, won het UT-

Door een paar kleine foutjes greep het UT-team naast het goud. Van links af Kamiel Cornelissen, Erik-Jan Krijgsman en Boris de Wilde.

team nog goud. ‘Dat had nu weer gekund’, verzucht De Wilde. ‘Maar helaas nekten een paar kleine foutjes ons. Welke? Nou ja, knullige typefoutjes zoals de x in plaats van de y intikken.’ Tijdens de finale moesten de studenten binnen vijf uur tijd tien complexe problemen oplossen door middel van een zelf te schrijven computerprogramma. Boris vertelt dat met Kamiel (student toegepaste wiskunde) en Erik-Jan (informatica) voor een ‘slimme taakverdeling’ was gezorgd. ‘Erik-Jan is het beste in programmeren, Kamiel nam de problemen door en ik las en zorgde ervoor dat Erik-Jan geen fouten maakte. Die combinatie werkte heel goed. Je had ook teams waarvan de deelnemers allemaal uitblonken in programmeren. Maar je hebt slechts één pc en daar kan uiteindelijk maar één iemand achter.’

Hun coach, Eljakim Schrijvers, mocht tijdens de wedstrijd geen contact met ze hebben. De regels waren strikt. Even naar het toilet kon wel, maar dan onder begeleiding. ‘Tot een bepaald moment hè’, lacht De Wilde. Een scorebord liet gedurende de wedstrijd precies zien hoe de teams vorderden in het oplossen van de vraagstukken. ‘Wij stonden aan het begin een tijdje op de eerste plaats, omdat we als eerste drie opgaven oplosten.’ Een uur voor de deadline kwam het scorebord stil te liggen. ‘Dan weet je dus niet meer hoe de concurrentie er voor staat. Wel spannend.’ De UT’ers bleken uiteindelijk op een zevende plek geëindigd te zijn. De eerste vier teams wonnen goud, de tweede vier zilver en de derde vier brons. De universiteit van Warschau sleepte de hoofdprijs in de wacht, een geldbedrag van 10.000 dollar. De Twentenaren kregen 2000

dollar. De Wilde: ‘Een zevende plek is geen slechte score, als je bedenkt dat er 88 teams van universiteiten over de hele wereld meededen. We waren dus ook niet teleurgesteld.’ ’s Avonds was er geen groot studentenfeest. Wel een show met allerlei entertainers. Het type feestvierende student loopt daar niet rond, vertelt De Wilde. ‘Euh, het zijn een beetje nerds, ja. Ik denk dat het met ons nog wel meevalt, maar gezellig met wat Polen of Amerikanen bier drinken was er niet bij. Een biertje in het hotel kostte bovendien al snel een tientje. Wij hadden daarom in een supermarkt maar wat gekocht.’ De finale was aangekleed met presentaties van hoofdsponsor IBM. ‘Ze vertellen dan wat over de mogelijkheden om stages en afstudeeropdrachten te doen. Gek genoeg heb ik verder niet veel recruiters gezien. Terwijl op zo’n wedstrijd toch heel wat

Wie: Studie: Op weg naar:

talent rondloopt. Ikzelf ben in ieder geval niet benaderd.’ Op zijn cv zal het wel leuk staan, de deelnames aan het WKprogrammeren. ‘Natuurlijk, daar ben ik ook blij mee, maar dat is niet de reden om mee te doen.’ Voor het volgende WK zal een nieuw UT-team gevormd moeten worden. Krijgsman, De Wilde en Cornelissen mogen na twee finaleplaatsen niet meer meedoen. In het najaar, op zaterdag 6 oktober, is er daarom een voorronde op de UT. Het winnende team gaat vervolgens naar de Benelux-voorronde van het WK-programmeren. De Wilde: ‘We zijn dus hard op zoek naar nieuwe mensen. Waarom je mee zou moeten doen? Het reizen en het ontmoeten van andere studenten is leuk en je kunt alle dingen die je tijdens je studie leert een keertje toepassen. Maar het belangrijkste is dat je van puzzelen houdt!’

UT Nieuws Onafhankelijk weekblad voor personeel en studenten van de Universiteit Twente jaargang 45. Verschijnt donderdag op de campus; vrijdag/zaterdag buiten de UT. Oplage: 8.500 exemplaren. Redactie-adres: Vrijhof kamers 215, 216, 217, 228, 219. Postadres: Postbus 217, 7500 AE Enschede. Telefoon: (053 – 489) 2029 zie verder onder redactie. Fax: (053 – 489) 3439 E-mail redactie: [email protected]. Internet: http://www.utnws.utwente.nl; of via de homepage van de UT. Redactie: Bert Groenman (hoofdredacteur, 2030) [email protected] Jannie Benedictus (2028) [email protected] Joost Blijham (4084) [email protected] Maaike Platvoet (3815) [email protected] Sandra Pool (tel. 2936) [email protected] Office-management: Brigitte Boogaard (2029) [email protected] Vaste medewerkers: Harold de Boer, Saskia van den Boom, Dirk-Jan van den Broek, Henriëtte van Dorp, Miriam de Graaff, Egbert van Hattem, Bas Klaver, Hans van de Kolk, Amke van der Linden, Mike Maier, Frans van der Veeken, Bauke Vermaas, Joanne Wolters, Kristin Zimmerman. Automatisering/internet: Martijn Baars Ivar Engel Foto’s: Arjan Reef / Maurits Diephuis Redactieraad: prof.dr. E.R. Seydel (vz). Advertenties: Bureau Van Vliet BV, Postbus 20, 2040 AA Zandvoort, Tel. 023 – 5714745. Site: www. bureauvanvliet.com. E-mail: [email protected]. Advertentietarieven op aanvraag. HOP: UT Nieuws is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP). Adreswijzigingen: Abonnees (ook studenten) dienen deze schriftelijk door te geven aan de redactie UT-Nieuws Postbus 217 7500 AE Enschede of per e-mail: [email protected]. Stage of buitenlands studieverblijf: studenten die op stage gaan of in het buitenland gaan studeren kunnen UTNieuws op schriftelijk verzoek opgestuurd krijgen. Wie prijs stelt op deze (gratis) service zendt een adreswijziging naar de redactie o.v.v. faculteit, stagelocatie en periode (zo nauwkeurig mogelijk). Kopij: Bestemd voor de Infomededelingenrubriek dient per e-mail maandag voor 14.00 uur in het bezit te zijn van de redactie UT Nieuws. Abonnementen: Jaarabonnement: 35 euro. Abonnementen schriftelijk aan te vragen met vermelding van naam, adres, postcode, plaats, telefoonnummer en bank-/girorekening. Abonnementen kunnen wekelijks ingaan. Betaling via factuur. Het jaarabonnement wordt automatisch verlengd, tenzij men minimaal 1 maand voor afloop van de abonnementsperiode schriftelijk opzegt. Technische vervaardiging: Wegener Huis aan Huiskranten B.V. Bezorging Campus: Motorsportgroep UT, coördinator Ivo Peters, tel. 053-4892029. E-mail: [email protected] Copyright UT Nieuws: Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen schema’s foto’s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken in enigerlei vorm of wijze.

Karlijn Knol (23) Industrieel ontwerpen De Calslaan voor een vergadering

Op haar zwarte omafiets rijdt Karlijn van gebouw de Horst over het nieuwe fietspad richting Calslaan. Tijd voor een gesprekje heeft ze wel. ‘Ik zit bij Messed Up, de sportvereniging van floorball en unihockey, en heb zo een bijeenkomst met de promotiecommissie. Half mei organiseren we een vriendentoernooitje en we moeten nog even bespreken wie wat doet.’ Karlijn blijkt een sportief type. Ze keept bij floorball en is veldspeelster bij unihockey. ‘Hardlopen doe ik ook nog. Met Aeolus, een team van UTstudenten, trainen we al flink voor de Batavierenrace. Serieus ook nog. Vorig jaar hadden we onze zinnen gezet op een plek in de top twintig en dat is gelukt. Dit jaar gaan we voor een top drie klassering. Binnen onze loopgroep was er hier en daar nog ruimte voor verbetering, dat moet lukken dus,’ zegt de vierdejaars IO-student positief. Behalve op de sportvelden is Karlijn regelmatig achter de bar in het Theatercafé te vinden. ‘Daar werk ik in de weekenden. Tijdens Laughing Matters was het topdruk. Wel leuk hoor. Na afloop zijn we met al het personeel naar de Vestingbar vertrokken voor een laatste borrel.’ Karlijn, opgegroeid in Maassluis, achter Rotterdam, koos voor een studie in Enschede vanwege de kleinschaligheid. ‘Leek me wel gezellig. Het studentenwereldje is klein. Je leert snel mensen kennen. Erg leuk.’ Haar mobiele telefoon rinkelt. ‘Ze vragen zich vast af waar ik blijf, dus ik ga er snel vandoor.’

Waar gaat dat heen...? Foto: Arjan Reef


3


3TU-FEDERATIE ‘GOED VOORBEELD’

Plasterk wil meer focus en massa Minister Plasterk van OCW zou het toejuichen als ook de universitaire medische centra een federatie en gemeenschappelijke ‘centres of excellence’ vormen. Dan kunnen ze net als de drie technische universiteiten meer gewicht in de schaal leggen. Dat zei de bewindsman gisteren bij de opening van het Netherlands Institute for ICTresearch (NIRICT, zie ook het artikel op pagina 5 van deze krant) in de Utrechtse Jaarbeurs, een initiatief van de 3TU-federatie dat bij Europese onderzoeksaanvragen beter kan concurreren met Franse en Duitse tegenhangers. Een mooi voorbeeld van focus en massa dus. En dat kan de Nederlandse wetenschap goed gebruiken.

Uit de toespraak van Plasterk sprak ambitie: ‘Het standaard beleidsverhaal in Nederland zegt dat de kwaliteit van het onderzoek goed is. Dat het wel oké is. Ik vind dat nog niet zo vanzelfsprekend. Volgens mij behoren we niet over de breedte tot de wereldtop. Hier en daar wel, maar lang niet overal. En daar moeten we wel naartoe.’ Financiële toezeggingen deed hij nog niet. Eerst wil hij kijken hoe het extra geld

voor de wetenschap het beste kan worden ingezet. Eén ding is echter duidelijk voor de bewindsman: ‘We kunnen ons doel alleen bereiken door veel scherper te kijken naar de landen waar de echte wereldtop zit, met name de VS en het Verenigd Koninkrijk.’ Of Nederland daarmee ook het Angelsaksische model voor onderzoek zou moeten invoeren, weet Plasterk nog niet zeker, al is dat idee wel verleidelijk. In de VS en Groot Brittannië is het onderzoek sterker geconcentreerd bij een beperkt aantal researchuniversiteiten. ‘Die hebben de kritische massa om Nobelprijzen te genereren en veel bedrijvigheid om de universiteiten

heen aan te jagen’, aldus de minister. ‘Grotere concentratie van het onderzoek zou in Nederland hetzelfde effect kunnen hebben.’ Daarbij kan gekozen worden voor de manier waarop de 3TU-federatie het doet, met gezamenlijke ‘centres of excellence’. ‘Dat lijkt me ook een goede route voor onze acht universitaire medische centra.’Verder denkt Plasterk dat sectorplannen kunnen helpen, ‘maar dan moeten die wel echt iets om het lijf hebben’. Universiteiten moeten bij samenwerkingsplannen overigens niet alleen aan elkaar denken, zei hij, maar ook aan instituten als NWO, KNAW en TNO. HOP, Thijs den Otter

Zestien kratten pils ontvreemd Onbekenden hebben zich in de nacht van zondag 18 op maandag 19 maart toegang weten te verschaffen tot Calslaan 12. Ze namen zestien kratten (!) bier mee. Een pc in dezelfde ruimte lieten ze staan. De schade: dik tweehonderd euro. ‘Verbazingwekkend dat niemand iets gehoord heeft.’ De zestien kratten bier – veertien volle en één leeg krat Amstel en een krat Bavaria met vier sixpacks Hoegaarden – zijn uit de woonkamer weggenomen. Bewoner Tim Blank: ‘Er zit wel een dranger op de voordeur, maar die doet het niet zo goed meer, de deur valt niet in het slot. We vermoeden dat de dieven het bier hebben zien staan en vervolgens de deur geprobeerd hebben.’ Blank en zijn medebewoners denken dat er geen (beschonken) studenten achter de diefstal zitten. ‘We hebben op de nieuwsgroepen meteen gezegd: geef het nu terug, dan doen we geen aangifte; een of twee kratjes bier is een geintje, zestien niet. Maar daar is verder niet op gereageerd. Ook niet door eventuele huisgenoten en zestien kratten bier verstop je niet zomaar ergens. Bovendien, om ze allemaal mee te krijgen heb je wel een auto nodig.’ De gedupeerde bewoners vermoeden daarom dat ‘mensen uit de buurt’ verantwoordelijk zijn. Blank: ‘We hebben die verhalen al eerder gehoord, het schijnt vaker voor te komen. Sommigen weten goed wat er te halen valt hier.’ Dat niemand iets gehoord heeft, wijt Blank aan het feit dat er twintig mensen wonen aan Calslaan 12. ‘Je bent gewend aan geluid, ook van mensen die ’s avonds laat thuiskomen.’ Ze hebben inmiddels aangifte gedaan van diefstal. En de dranger? Die is gerepareerd.

UT in de prijzen Box

Sky, gezien vanaf het sportcentrum.

Het centrum voor arbeid en gezondheid in aanbouw.

Nieuwbouw schiet lekker op De nieuwbouw in het woon-en leefcentrum van de campus vordert gestaag. De twee gebouwen die in de wandeling Sky en Box heten en huisvesting gaan bieden aan studenten, worden in week 33 (half augustus) opgeleverd. Het hoogste pand -Sky-, dat de Bastille letterlijk overschaduwt, krijgt qua gevel dezelfde rode kleur als Box, even verderop. Zeker is dat de campussupermarkt verhuist naar het lage gedeelte van Sky. Onzeker is nog of de huisartsenpraktijk (met tandarts en fysio) die nu nog in de portakabins huist, haar intrek neemt in Sky of zelf gaat bouwen in het bosje tegenover de Bastille (waar nu de portakabins staan). Het UT staat daar niet onwelwillend tegenover. Het derde project, het centrum voor arbeid en gezondheid bereikt dinsdag 17 april zijn hoogste punt.

(vervolg van voorpagina) bedrijven en patientengroe- toekenning en noemt de hoperingen hun krachten op norering van SMARTPIE een het gebied van Brain-Com- ‘erkenning van het technische puter en Computer-Brain karakter van de UT’. In het Interfacing. Doel is om re- project draait het om fundacente ontwikkelingen op het menteel onderzoek naar piëgebied van de analyse en be- zomaterialen, die onder meer invloeding van hersenactivi- in de automobielindustrie en teit op mensen toe te passen telefonie worden gebruikt.‘Piteneinde de levenskwaliteit en ezo’ is het omzetten van elekprestatie van zowel patiënten trische energie naar mechanials gezonde personen te ver- sche energie, om gekeerd. beteren. De drie andere gehonoreerde Het vierde project, SMART- projecten zijn: nano imaging PIE, is een samenwerkingsver- under industrial conditions band van de Mesa+ groepen (TU Delft, NIMIC), a new CE, IMS en TST en onder- generation of high-efficiency zoeksinstituut IMPACT met screens for drugs against major de TU’s van Eindhoven en human illnesses (Leiden) en Delft, TNO, Océ en de be- catalysis for sustainable chemidrijven Aemics, C2V, d-Switch cals from biomass (Utrecht, en Imotec. Projectleider Guus CATCHBIO). Rijnders (vakgroep anorganische chemie) is blij met de Bert Groenman

CC EN UREKA WIJTEN IMAGOPROBLEEM AAN SLECHTE COMMUNICATIE

Campussy vindt Union een borrelcratie Het nieuwe strategisch plan van de Student Union moet beter aansluiten op de wensen van de student, zei Union-voorzitter Remon Tromp vorige week in dit blad. Gezien de resultaten van een niet-representatieve peiling op de website van UT-Nieuws – zeventig procent van de tweehonderd stemmers is het oneens met de stelling: ik heb het gevoel dat de Student Union mijn belangen als student goed behartigt – geen slecht idee. Wat vinden de studentenfracties in de U-raad? De hervorming van de Student Union was een van de drie speerpunten

van de verkiezingscampagne van Campussyoprichters Pieter Stek en Maarten Fonville. Zij pleiten voor meer democratie en beleidsvrijheid. ‘De Union is met handen en voeten gebonden aan de geoormerkte budgetten die het college van bestuur hen toekent, hun beleidsvrijheid is daardoor beperkt’, zegt Pieter Stek. Hij wil, naar voorbeeld van de Britse Unions, een vrij besteedbaar budget. Maar, zegt hij, ‘financiële vrijheid eist solide democratische controle.’ Dat mandaat geeft de Student Union draagvlak, denkt Stek. ‘Het is voor mensen makkelijker om een nadelige beslissing te accepteren wanneer een democratisch gekozen bestuur die neemt. Mensen

die het niet eens zijn met het beleid, moeten zich verkiesbaar kunnen stellen.’ De fractie van UReka is het daar niet mee eens. Volgens Annemiek van der Velde, vicevoorzitter van UReka en van de Uraad, kan dat zelfs averechts werken. ‘Zo’n bestuur moet een goed team zijn. Wanneer je die mensen langs democratische weg kiest, loop je de kans dat ze niet met elkaar overweg kunnen.’ Martijn van Andel, fractievoorzitter van Campus Coalitie, is evenmin een voorstander van een democratisch gekozen bestuur. ‘Het is belangrijk dat Union-bestuurders capabel zijn, het moet geen populariteitswedstrijd worden. Bovendien, de opkomst tij-

dens de verkiezingen voor de UR is zo’n dertig procent. Ik kan me voorstellen dat verkiezingen voor een nieuw Union-bestuur nog minder mensen zullen trekken.’ Retorisch: ‘Levert dat dan een representatief bestuur op?’ Het ‘populariteitsprobleem’ van de Union is volgens Van Andel en Van der Velde voornamelijk te wijten aan gebrekkige communicatie. Van Andel nam onlangs deel aan een discussie over sport en campus. ‘Daar zei iemand van de Union dat ze vaak niet op de hoogte zijn van bepaalde problemen, omdat studenten hun klachten niet uiten. Dan moet je er dus voor zorgen dat ze dat wél doen, door duidelijk te communiceren hoe dat kan en waar.’

Ook Pieter Stek van Campussy vindt dat de Union zich daarin actiever kan opstellen. ‘De idee bij de Union is vaak: de informatie staat online, de bijeenkomsten zijn openbaar, dus we hebben aan onze verplichtingen voldaan. Als mensen niet willen komen, dan zijn de problemen klaarblijkelijk niet zo groot, dus waar klagen ze dan over?’ Een democratisch bestuur zou voor meer draagvlak en vertrouwen kunnen zorgen, vindt Campussy. Een borrelcratie, noemt Stek de Union in zijn huidige vorm en hij verwacht op korte termijn geen waterscheiding. Wel ziet hij mogelijkheden om snel een begin te maken met democratisering, door jaarlijks een viertal

studentleden te laten kiezen in de raad van toezicht. Die bestaat nu nog alleen uit vier vertegenwoordigers van de koepels, een afgevaardigde van het CvB, een extern lid vanuit het bedrijfsleven en een extern lid, voorgedragen door de Union zelf. ‘De RvT kan het bestuur benoemen en ontslaan en het jaarverslag goed- of afkeuren, maar zolang ze het over alles eens zijn, blijft het cirkeltje gesloten en maken, pak ‘m beet, tien mensen de dienst uit’, zegt Stek. ‘De waarde van democratische controle is dat je vragen kan stellen. Nu is het een old boys network en de vraag is: hoe hard pak je je vriendjes aan?’ Joost Blijham


4


Foto: Gijs van Ouwerkerk

KLIMAATCONFERENTIE

Bomen planten niet voldoende Meer dan achthonderd afgevaardigden uit liefst zeventig landen discussieerden tijdens een klimaatconferentie, twee weken terug in Kopenhagen, over hoe het verder moet met het milieu en klimaat. Universitair hoofddocent Margaret Skutsch nam deel aan de discussie en vertelde welke maatregelen je in de bosbouw kunt nemen om uitstoot van CO2 tegen te gaan in ontwikkelingslanden.

De Solarteams van Enschede en Amsterdam doen alvast een wedstrijdje.

Solarteams peilen alvast de concurrentie Aan de World Solar Challenge in Australië doen dit jaar vier Nederlandstalige teams mee: Enschede, Delft, Amsterdam en Leuven. Het Twentse solarteam nodigde de drie concurrenten vorige week donderdag uit voor een mini-zonnerace op de Oude Markt in Enschede. In oktober treffen de studenten elkaar Down Under. BAS KLAVER

Gewapend met zaklamp en een radiografisch bestuurbare zonneauto staan de teams van Amsterdam en Enschede op donderdagavond eenzaam op de Oude Markt. Zij hebben de minirace er al op zitten, maar dan zonder de Delftenaren en de Belgen. ‘Alle vier de teams zouden hier eigenlijk om half acht zijn, maar ja, het is druk

Foto: Arjan Reef

op de weg’, vertelt Timo Spijkerboer, teamleider van het UT-team. ‘We hebben de teams uitgenodigd om elkaar voor het eerst te ontmoeten. Op dit moment is de sfeer nog behoorlijk vriendschappelijk, maar vanaf nu zal het steeds spannender worden.’ Het Amsterdamse team, bestaande uit hogeschoolstudenten, gaat het dit jaar voor het eerst proberen. Captain Wouter ten Velde: ‘We zijn

in maart 2005 begonnen met de opzet van dit idee aan de Hogeschool van Amsterdam. De uitdaging, de uitstraling van de techniek en de combinatie van theorie en praktijk maken het zo’n interessant project.’ De Amsterdammers zien de meer ervaren racers als geduchte concurrenten, maar denken dit jaar met een eigen aanpak een goede kans te maken. Het intussen gearriveerde Belgische team Umicore (Leuven Hogeschool) kijkt niet naar anderen, aldus captain Pieter Vangeel. ‘We gaan uit van onze eigen sterkte en proberen daar alles te optimaliseren en ik denk dat dat ook de beste mentaliteit is. Of de wagen echt competitief is, merken we wel in Australië.’ De Twentenaren zijn op dit

moment druk bezig met het vullen van de laatste financiële gaatjes. ‘De adopt-acell actie, waarbij je voor 25 euro een zonnecel van onze auto kunt adopteren, loopt als een trein, maar we willen alle studentenhuizen in Enschede oproepen om nog een steentje bij te dragen. Naast een vermelding op de website maak je ook kans om een ritje te maken in de auto van het Solar Team Twente’, spoort Spijkerboer aan. De drie teams bergen hun zaklampen op en duiken de kroeg in. Het Nuon Solar Team is er nog steeds niet. De Delftenaren, die de Australische race al drie keer op hun naam schreven, hebben deze eerste kleine slag in ieder geval níet gewonnen.

Skutsch, werkzaam bij de sectie Technology and Sustainable Development van het Centrum voor Schone Technologie en Milieubeleid (CSTM), houdt zich bezig met bosbouwvraagstukken in ontwikkelingslanden in het kader van de United Nations Framework Convention on Climate Change. Het driedaagse klimaatcongres, van 13 tot en met 15 maart, werd georganiseerd door Point Carbon, een consultancybedrijf op het gebied van vermindering van de CO2-uitstoot. Skutsch werd via via gevraagd. ‘Ik spreek wel vaker op congressen en werd ook voor deze uitgenodigd.’ Ze vertelt dat er momenteel een brede internationale discussie gaande is over het klimaat na het Kyotoverdrag dat in 2012 afloopt. ‘De bosbouw in ontwikkelingslanden, mijn vakgebied, speelt in het toekomstige beleid een veel grotere rol. Nu is het zo dat Nederland, samen met andere geïndustrialiseerde landen, zogeheten carbon credits (een soort compensatie van CO2- uitstoot) kan kopen op basis van het planten van nieuwe jonge bomen op kale stukken land in ontwikkelingslanden. Elke hectare nieuw bos kun je weer wegstrepen tegen de afgesproken vermindering van CO2-uitstoot.’ Volgens Skutsch geen effectieve oplossing. ‘In landen zoals Indonesië en Brazilië is de ontbossing aanzienlijk, omdat bewoners bomen kappen voor de landbouw. Dit leidt tot een gigantische uitstoot van CO2. Een boom bestaat voor de helft uit koolstof, als je de gekapte bomen voor vuur gebruikt, komt dit vrij in de lucht. De aanleg van kleine, nieuwe bossen is hier niet opgewassen tegen de grote hoeveelheid CO2-uitstoot. Een betere oplossing zou zijn: betaal de lokale bewoners voor behoud van het bos en de koolstof zodat ze levensmiddelen kunnen kopen en niet meer zoveel land nodig hebben voor landbouw. Door ‘payment for environmental services’ spaar je niet alleen koolstof, maar ook de biodiversiteit in een gebied.’ In december wordt er weer een groot klimaatcongres opgezet in Bali, Indonesië waar men besluiten gaat nemen voor het klimaatbeleid na het Kyoto-verdrag, vertelt Skutsch. Sandra Pool

Richard Sanders (47, rechts op de foto) en Erik Schokkin (41) zijn beleidsmedewerkers arbo & milieu bij de dienst PA&O. Ze delen sinds 2003 kamer 525 in de Spiegel. Richard: ‘Mooie slingers, hè? Die hangen we elke maandagochtend op! Nee hoor, ik ben zondag 47 geworden.’ Erik: ‘En dus heb ik de OINTD gevraagd om voor slingers te zorgen. Dat is de feestcommissie van PA&O. De afkorting staat voor Ons Is Niets Te Dol.’ Richard: ‘Ze organiseren ook speciale uitjes. Erik en ik hebben er allebei een jaar ingezeten.’ Erik:‘We zijn eigenlijk halve kamergenoten.We werken beiden een deel van de week bij de Arbodienst Drienerlo.’ Richard: ‘Daar hebben we twee kamers náást elkaar.’ Erik: ‘Een kamergenoot is vrij belangrijk voor je welzijn.’ Richard: ‘Wij hebben geen problemen met elkaar. We zijn elkaars klankbord. Ik ben veiligheidskundige en Erik is arbeidshygiënist en we komen dus wel eens op elkaars terrein.’ Erik: ‘Het is hier geen dolle boel, maar wel goed toeven.’ Richard:‘We hebben geen van beiden gekke tics ofzo. Er kan in deze kamer goed gewerkt worden.’ Erik:‘We maken ook wel grappen hoor, het is hier niet ongezellig. We informeren naar elkaars weekend, maar vertellen niet elk kleinigheidje. Ik heb ooit een kamergenoot gehad die elke ochtend van die pietluttigheden over haar kinderen vertelde. Toen was ik zelf nog geen vader, dus dat interesseerde me niks.’ Richard: ‘Onze kamer is arbo-technisch niet zo geschikt. Het is een pijpenla en ik heb ook te weinig opbergruimte.Voor ons werk moeten we veel dingen een tijdlang bewaren. Maar waar?’ Erik: ‘Deze kast staat bijvoorbeeld in de weg. Ik stoot regelmatig m’n knie aan Richard z’n bureau.’ Richard: ‘We maken allebei een puinhoop van onze bureaus. In die zin passen we goed bij elkaar.’ Erik:‘O ja, wil je bij de foto onze namen goed zetten? Mensen halen ons vaak door elkaar. Dat moet maar eens afgelopen zijn.’

Kamergenoten

Ook in Kamergenoten? Bel of mail met de redactie!


5


De bladen

NIRICT VAN START MET CENTRE OF EXCELLENCE

Drie TU’s gezamenlijk in betrouwbare ICT-systemen De kiem was al gelegd vóór de eerste stappen op weg naar de 3TU-federatie. De tijd was kennelijk al rijp voor nauwere samenwerking in het ICT-onderzoek. Vorige week donderdag kon het Netherlands Institute for Research on ICT, dat meer dan zeventig leerstoelen uit Twente, Delft en Eindhoven bij elkaar brengt, dan ook een vliegende start maken. Tijdens de kick-off in de Utrechtse Jaarbeurs werd ook meteen het eerste centre of excellence gelanceerd, dat zich gaat richten op betrouwbare ICT-systemen. WIEBE VAN DER VEEN

Nog even je e-mail checken voordat het congres begint. ‘Wireless access?’ vraagt iemand in het voorbijgaan. Inderdaad, als dat bij een ICT-congres al niet voorhanden is, waar dan wel? Veel later op de dag blijkt degene die de vraag stelt, niet zomaar iemand te zijn. Het is Victor Hayes, de ‘godfather’ van WiFi, de standaard die het mogelijk maakt om deze ochtend nog even draadloos verbinding te leggen met internet. De rol van Nederland in deze standaard –en bijvoorbeeld ook in Bluetooth- is prominent geweest, blijkt tijdens zijn voordracht. En dat is ook wat wetenschappelijk directeur Peter Apers (tevens directeur van UT-instituut CTIT)met NIRICT beoogt: de Nederlandse ICT-onderzoeksagenda bepalen. ‘Gewicht in de schaal leggen’, beschouwt minister Ronald Plasterk (OCW) als de taak van NIRICT. Met het instituut heb je meteen ongeveer de helft van al het Nederlandse ICT-onderzoek te pakken, en daarmee heb je een stem van formaat. Een goed initiatief dus, aldus de minister, want op deze manier kan NIRICT meedraaien in grote EU-projecten en de

concurrentie aangaan met gezaghebbende instituten buiten Nederland. Wel waarschuwt hij voor de versnippering van het ICTonderzoek en de noodzaak om nog meer tot de top te gaan behoren. Toezeggin-

kan het even niet laten. Schaars zijn die middelen wel, vindt Paul ’t Hoen van het orgaan ICTRegie dat is ingesteld door EZ en OCW: ‘75 miljoen is natuurlijk veel te weinig.’ Hij betoogt dat het wat ‘modderen’ blijft in Nederland en hij bedoelt dat eigenlijk nog positief ook: samen met de voeten in de klei. Emile Aarts, vicepresident van Philips Research gooit het over een heel andere boeg. Niks modderen of polderen, excelleren! ‘Om met een Formule 1 coureur uit het verleden te spreken: als je alles onder controle hebt, rijd je niet hard genoeg!’ Volgens Aarts doet Nederland het niet goed op het middenveld: ‘Met starters en grote mul-

‘Niks modderen of polderen, excelleren!’ gen heeft hij niet bij zich, in zijn eerste honderd dagen als minister: ‘Nu denkt u waarschijnlijk; aha, kassa! Maar daar wil ik het niet over hebben.’ Wel spoort hij het nieuwe instituut aan de schaarse middelen in competitie te verdelen en zo terecht te laten komen bij de beste mensen. Meteen ook inzetten op het stichten van bedrijven ziet hij niet als belangrijkste ambitie: ‘Als je tot de top behoort, komt dat vanzelf.’ De start van NIRICT, met 1200 onderzoekers in 70 leerstoelen, ziet hij daarin als een goede eerste stap. In zijn gesprekken met de 60 promovendi die hun werk met posters en demo’s laten zien, heeft de minister en passant ook nog wat ideeën meegenomen voor toepassingen van ICT in zijn oude vak, de biologie: de wetenschapper

tinationals doen we het helemaal niet slecht. Maar we slagen er niet in om middelgrote ondernemingen te stichten.’ De Philipstopman ziet in NIRICT een bron voor talent en voor Philips een attractieve partner in open innovatie. Tussen de regels door nodigt hij Peter Apers uit om maar naar de High Tech Campus in Eindhoven te komen met zijn instituut. Of lokt het nieuwe Kennispark Twente toch meer? De onderzoekers zijn in elk geval aan alledrie de universiteiten te vinden. NIRICT wil om te beginnen hoog inzetten op de betrouwbaarheid van ICT-systemen. Dat je een dvd-speler soms uit en weer aan moet zetten om ‘m correct te laten werken, vindt directeur Peter Apers al beschamend, om het nog

maar niet te hebben over fouten in complexe systemen in de luchtvaart of in andere technologische hoogstandjes zoals stormvloedkeringen. Voor het onderzoek naar betrouwbare ICT-systemen is het 3TU.Centre for Dependable ICT-Systems (CeDICT) opgericht; één van de zes centres of excellence die met 50 miljoen stimuleringsgeld tot stand komen. ‘Dependable’ betekent, kort gezegd, dat het ICT-systeem doet wat je ervan verwacht: je kunt erop bouwen. Dit terwijl de omstandigheden soms verre van ideaal zijn: zo zitten er haken en ogen aan de wireless communicatie waarmee steeds meer systemen werken. ICT-systemen zijn steeds vaker gedistribueerd –verdeeld over veel computers en netwerken- en worden daarmee erg complex. En dan is er nóg een factor die de betrouwbaarheid niet altijd ten goede komt: de mens. Tegelijk zijn de belangen soms immens, schetst UThoogleraar Boudewijn Haverkort, één van de trekkers van het Centre: ‘Als de website voor het autoriseren van creditcard-betalingen ‘down’ gaat, kost dat 2,6 miljoen dollar per uur. Systemen ontwikkelen die wèl ‘dependable’ zijn, betekent niet dat het roer radicaal om moet, of dat we heel andere eisen willen stellen aan de gebruikers. Het begint met het accepteren van de werkelijkheid. Maar dat vraagt wel om goede technieken om foutkansen te voorspellen en te kwantificeren, om fouten te kunnen voorkomen of een zekere foutkans voor lief te nemen.’ Werk aan de winkel dus. De werving voor de zes nieuwe hoogleraren is in volle gang.

www.foksuk.nl

Minister Plasterk noemt ‘gewicht in de schaal leggen’, als belangrijkste taak van NIRICT. Midden: directeur Peter Apers.

Daar sta je dan met je goede gedrag. Om de negatieve effecten van een eersteklas-studentenleven te bestrijden, slik je braaf dagelijks je vitaminepillen. Die zijn immers gezond. Toch? Niet dus.Volgens een grote Deense studie die onlangs in het medisch tijdschrift Jama verscheen, verhogen toegevoegde vitamines je sterftekans juist, schrijft Resource, het weekblad van de Universiteit van Wageningen. Uit het Deense onderzoek blijkt dat de vitamines A, C en E en bètacaroteen geen positief effect hebben. Wel verhogen bètacaroteen en vitamine A en E de kans op overlijden met vijf procent ten opzichte van mensen die de voedingsstoffen niet slikken. Dat is vergeleken met het effect van roken niet veel. Roken verhoogt de kans op sterfte met enkele honderden procenten. ‘Maar niemand koopt vitaminepillen of verrijkte voedingsmiddelen om eerder te overlijden’, zegt onderzoeker Christian Gluud. ‘Mensen kopen vitamines omdat ze denken dat ze er gezonder door worden.’ Het eerste kievitsei werd dit jaar niet gevonden door een Fries, maar door Gerard ten Broeke, een medewerker van de Universiteit Utrecht. Het UBlad interviewt hem. Het eerste kievitsei in Friesland is toch officieel het eerste ei?, vraagt de verslaggeefster.Ten Broeke: ‘Nee, dat denken de Friezen! Zij zijn veel fanatieker in het zoeken, hebben speciale clubs die allerlei plekken afstruinen op zoek naar eieren. Ze waren dus niet echt blij dat het eerste kievitsei in Utrecht werd gevonden. Ik kreeg dezelfde dag zelfs een telefoontje van een fanatieke Fries die bewijzen wilde zien! Sommige media hebben het eerste kievitsei in Friesland, dat een paar uur later is gevonden, genoemd als eerste ei. Maar dat klopt niet!’ De anti-rookpolitie heeft op de Universiteit Maastricht handhavend moeten optreden. Twee medewerkers zijn op de vingers getikt, zegt directeur Ingrid Wijk in de laatste vergadering van de faculteitsraad. De ramen stonden open, maar de rookgeur hing onmiskenbaar in de kamers. Niet meteen reden om keiharde sancties af te kondigen, al maakt het personeel van de facilitaire dienst (in het economiegebouw) het wel erg bont. ‘Daar stonden de volle asbakken midden op tafel’, aldus Van Wijk in Observant. In twee bladen, het UBlad en Univers (Tilburg), een special over bijzondere bijbanen. Twee van de geïnterviewden spannen de kroon: ze werken als drager bij begrafenissen. ‘Als er dragers nodig zijn’, zegt Geert Jurrie Schutte, ‘dan krijg je een sms’je. Als je reageert, kan je mee als je wilt.’ Zijn Tilburgse collega Niki Bas Peeters: ‘Meestal zijn we niet bij de kerkdienst zelf. Dan gaan wij juist thee en koffie drinken en praten we een beetje over uitgaan en feesten.’ Een vervelend moment, zegt Peeters, is als een graf niet groot genoeg is gegraven. ‘Dan wordt de familie boos op ons.’ Rechtendocent Arno Lodder gaf onlangs het eerste VUcollege in Second Life, bericht Ad Valvas. Hij gaf het vak juridische toepassingen vanuit zijn werkkamer. Er kwamen ongeveer tien studenten opdagen in de virtuele collegezaal, maar ook een aantal toevallige passanten voegden zich bij het gezelschap. ‘Het is wel echt anders’, zegt Lodder. ‘Discussies gaan veel sneller omdat ze via de chat verlopen. Dat vond ik erg intensief.’


6

Thursday 29 March 2007

Grand Café in Bastille The new catering concept for the UT continues to develop. Last week, the Executive Board decided to combine the Mensa and the Stek restaurant into a Grand Café and to open the Theatercafé only during the daytime for private lunches and group events.

There will be two ‘lunch corners’ situated in Horst and Citadel/Ravelijn. The latter is especially for the School of Management and Governance which will move there in 2009. In November 2006 the Executive Board decided to shut down the Mensa in the Bastille and to integrate this into a large, central company restaurant in the Waaier. The catering heart of the new Education and Research (O&O) center will be there – where all O&O functions of the UT will be concentrated – as well as in Langezijds, which will get a more commercial look due to its close relationship with the Knowledge Park. The main consequence of these measures is that the canteens in Hogekamp and Capitool will disappear in due time and that the Cubicus canteen will be reduced to soda and candy machines. There is still some speculation as to the function of the canteen in the Spiegel. That canteen may become an ‘unmanned catering location with vending machines’ as of 2009. A part of the kitchen would be used as a catering service for the Executive Board and the service departments in the building. The Theatercafé has apparently seen its best days; it will no longer be the place where people eat lunch inside, or drink beers outside on the terrace. During the day, the location will be used for private group lunches and social gatherings, usually in conclusion of other events in the Vrijhof. After 4 pm, the supervising cultural organization Apollo may still use the café. The renovation of the Waaier will start in 2008 and will last a year. A proposal has been made by the Executive

Board and will be sent to the University Council. The new restaurant (a ‘food court’ with ‘strong product presentation and a fresh look, relaxed atmosphere, good lunches, cheap daily menus, free-flow elements, line buffets, front cooking and a multifunctional area to sit’) will open in 2009. The Executive Board estimates 1000 to 1200 customers a day – students, employees and guests. During the renovation, a temporary catering location will be set up in Langezijds. The two ‘lunch corners,’ where people can also eat their brown-

bag lunch, will get a ‘trendy assortment,’ anticipating the growing number of students (to ten thousand) and employees. The three catering locations in the O&O center will differ from each other in ‘specific elements of the assortment’ according to the plans. Kees van Ast, the portfolio holder in the Executive Board, says the catering function will be outsourced to an external company. The invitation to bid will start next month. ‘Current staff, now UT employees, will be employed by the new caterer, rather than by the UT itself.’ There is also speculation as to whether Ravelijn will be renovated or demolished to make place for a new building. If Ravelijn is sufficient for the School of Management and Governance, Citadel may be used as a temporary location for groups in transit and as a place for students to study, according to Van Ast.

The Executive Board is keeping the Drienerburght hotel and the Faculty Club out of the catering plans. According to Van Ast the hotel is in desperate need of an upgrade and there might be a possibility of a combination with the Faculty Club down the road. Both could profit from each other’s company. The director of the Drienerburght has been asked to draw up a plan for this. According to Van Ast it is quite reasonable to think that a new hotel will be placed next to the Faculty Club, ‘for instance at the Drienerlolaan.’ But it may not be that simple, because plans in that direction will first be measured against what the new arrangement in Langezijds will bring. ‘The question that will always surface is how commercial we want to be as a university.’ Bert Groenman Trans. Henriëtte van Dorp

Contributors: Mike Maier, Kamran Sheikh and Anindita Ganguly

Involved lecturers, satisfied students The visitation committee has a positive impression of the bachelor’s program Applied Physics and the master’s programs Applied Physics and Nanotechnology. Members of the visitation committee spoke to students, lecturers and staff members on Wednesday, March 14 and Thursday, March 15. The visitation committee has the ‘overall impression’ that the quality of the programs is satisfactory, that the lecturers are motivated and very approachable, and that students enjoy themselves. The quality of the lecturers is valued by the stu-

Photo: Arjan Reef

dents.The curriculum is cohesive, with a good balance and diversity of working styles.The level of the programs is good. The practical work is modern and ‘the appraisal is exemplary,’ according to the chairman of the committee Dr. Gerard Nienhuis. There was considerable notice of the unique character of the ‘applied’ physics. Also named as positive points are the quality control, study accompaniment and the premaster’s course program for higher professional education students. The committee also gave some recommendations. The individual evaluation for bachelor’s assignments could be better. The ‘entrepreneurial’ character of the university is not especially apparent in the programs. The duration of the programs is a point of concern and the objectives could be more ambitious.The visitation committee thinks nanotechnology is ‘a program with potential’ but it should strive for a higher profile.The definitive report of the committee will be published in a few months. Trans. Henriëtte van Dorp

Your opinion about this page

Pictured are short course participants hailing from India, Indonesia, Rwanda, Ghana, Uganda, Sri Lanka, China, Colombia, Tanzania and Kenya. Among those represented are Mr. Somathilaka (front row on the stairs, fourth from the top), Ms. Nanyunja (standing below in the back, fourth from the left), and the course director Joy Clancy (front row on the stairs, second from the top).

The intent of the English page is to serve the international community at the UT. To better gauge the needs and interests of our readers, we are conducting a survey. Please help us help you by clicking on www.mijnopinie. nl/english. The survey site is also available via the UT Nieuws online (www.utnws.utwente.nl/ new/ and then click on English). We look forward to serving you even more effectively in the future.

CLIMATE CHANGE PROJECTS

Short course aids developing countries Energy experts from all over the world are visiting the University of Twente to participate in the annual short course Formulating Proposals for Clean Development Mechanisms (CDM) Projects organized by the Technology and Sustainable Development section of the Center for Clean Technology and Environmental Policy. The course is sponsored by TSD and its international partners, the International Institute for Geo-Information Science and Earth Observation in Enschede (ITC) and UNEP Risoe from Denmark. The course, taking place from March 5 – April 5 at the ITC, deals with the public and private sectors’ involvement in energy, environmental and climate

change projects. Sixteen course participants from ten different countries are here in Enschede studying causes and effects of climate change, current international policy concerning climate change, possible solutions to combat climate change, funding regulations related to CDM, project formulation for CDM projects, calculating possible CO2 savings of a project and general aspects of proposal writing. One participant, Mr. Henagge Sunil Somathilaka, is visiting the UT for the second time. Somathilaka lives in Ratnapura, Sri Lanka where he works as a chief engineer for the Ceylon Electricity Board in Sri Lanka. His research interests are related to energy and water, which he carries out in cooperation with the International Water Management

Institution in Sri Lanka. Somathilaka talks about his work experience, ‘In 2001 I participated in the short course on ‘Energy Management and Cleaner Production in Small and Medium Scale Industries.’ With the knowledge I gained during the course, I was able to set up a quality standard within the Ceylon Electricity Board. My employer is the first government institution in Sri Lanka to have quality standards certified with the International Organization of Standards, with ISO 14001 (environmental management) and ISO 9001 (quality management of a system such that it meets applicable regulatory requirements). Somathilaka is particularly interested in this course because within the Ceylon Electricity Board, at the Samanalawewa Power Sta-

tion where he works, there are many opportunities for CDM projects like minihydro projects, water diversion to the Samanalawewa reservoir, reduction of irrigation releases from the dam and water shed management projects. Another course participant, Ms. Robinah Nanyunja, is a project supervisor for ‘Pilot International’ and ‘Save our Planet Earth’ in Kampala, Uganda. She is visiting the Netherlands for the first time ever, leaving behind her twoyear-old son to participate in TSD’s short course. Nanyunja explains why she is here: ‘My goal is to improve my skills in proposal writing, especially for fundable CDM proposals. I hope to improve the contribution of my organization to sustainable development and in the field of environment, energy and

climate change in Uganda. The training course is necessary because there are still very few countries that attempt CDM projects. Potential investors for these kinds of projects are hard to find. When I return to Uganda I intend to train my research assistants and community development officers so they can improve their skills in proposal writing as well.’ Both participants are impressed by the amount attention given to energy management and the environment in the Netherlands. Nanyunja describes the situation in Uganda, ‘At the moment it seems that only the people who studied the environment care about it. However, it is becoming more important in our country. A positive development is that our children learn to be more conservative towards

the environment at school.’ Somathilaka justifies the relative lack of attention shown in Sri Lanka, ‘In developing countries there is more attention for economical and political issues. In underdeveloped countries we still have to deal with corruption, hunger and poverty. People who have to cope with these issues survive by the day; they cannot afford to use their energy to think about the future.’ Until the day comes that caring for the environment is no longer a luxury for developing countries, courses like the one offered by ITC and UT must suffice to help specialists resolve environment-related issues in their countries.

Wendie Klieverik


7


STUDIUM GENERALE OVER RUSLAND

Met tolk en trein door Siberië Het Studium Generale staat vanavond in het teken van Rusland. Aanleiding hiervoor is de studiereis die studenten chemische technologie en technische natuurkunde begin april maken naar het land van glasnost en perestrojka. Ruslandkenner en -liefhebber Marie Thérèse ter Haar spreekt in het Amphitheater over haar ervaringen in het uitgestrekte land. Ook ELalumna Lisette Harting is er om te vertellen over haar stage in Siberië. SANDRA POOL

De voorzitter van de studiereiscommissie Matryoshka (Russisch koosnaampje voor grootmoeder) Arjen Pille (CT) en zijn reisgenoot Justin Dorneanu (TN) hebben zich al aardig voorbereid op de reis. ‘Een aangeboden drankje móet je altijd opdrinken, anders ben je onbeleefd,’ weet Justin. ‘Ha, vandaar dat alcoholisme,’ begrijpt Arjen. Justin:‘En je mag geen handen schudden als je nog buiten staat. Eerst over de drempel en dan pas begroeten.’ De twee studenten zitten op het terras van het Theatercafé, lekker in de

voorjaarszon. Over twee weken zal voor hen de temperatuur een paar graden minder zijn. ‘In Siberië zitten we precies in de overgang van extreme kou naar extreme hitte. Het zal er rond het vriespunt zijn.’ Een groep van bijna dertig man vertrekt op 10 april per vliegtuig naar het eerste reisdoel: Sint Petersburg. Daarna volgt Moskou. Arjen:‘We beginnen in het westerse deel om er een beetje in te komen. Vervolgens nemen we de Trans-Siberië Express naar Irkutsk, de hoofdstad van Siberië en 5100 kilometer ten oosten van Moskou. We nemen een kijkje bij een groot zoetwatermeer. Vanuit biologisch oogpunt


Arjen (rechts) en Justin zijn klaar voor de studiereis naar Rusland.

heel interessant. Er leven bijvoorbeeld zoetwaterzeehonden. Onderweg gaan we naar miljoenenstad Novosibirsk en bekijken we Akademgorok, een universiteitsstad. Daar bezoeken we het Lavrentyev Hydrodynamica Instituut.’ De studenten wippen ook

aan bij het Amerikaanse Dow Chemical Company, één van de grootste internationale chemische bedrijven in de wereld. Arjan: ‘Ik ben wel nieuwsgierig naar de verschillen tussen Russische bedrijven en Amerikaanse.’ Justin: ‘En naar de wetenschap

en onderzoeksapparatuur. We hoorden al verhalen over onderzoekers die met soldeerbouten eerst hun apparatuur moeten fiksen voordat ze aan de slag kunnen.’ Justin heeft ter voorbereiding een literatuuronderzoek naar de geschiedenis van Rusland

gedaan. ‘Moskou was vroeger bijvoorbeeld een heel klein stadje, gelegen op een handelsroute. Dat bracht de stad veel rijkdom, zodat het kon groeien tot was het nu is.’ Arjen: ‘De deelnemers hebben ook een taalcursus gevolgd. Tien middagen lang, geregeld via de Open Universiteit. Het is een ontzettend moeilijke taal met veel naamvallen die men te pas en te onpas gebruikt. De klemtoon bepaalt de uitspraak. Zo verandert de ‘o’ in een ‘a’ bij het woord ‘gorosho’ wat ‘goed’ betekent. Lastig dus.’ Voor de reis heeft de commissie dan ook een reisorganisatie in de arm genomen, mét tolk. Het Studium Generale begint vanavond om half acht in het Amphitheater van de Vrijhof. Spreekster Marie Thérèse ter Haar is de drijvende kracht achter Empirique, een organisatie die zakelijke reizen en arrangementen naar Rusland verzorgt. Lisette Harting studeerde elektrotechniek aan de UT en zal vertellen over de stage die ze in 2003 liep op Tomsk State University of Control Systems and Radioelectronics.

ADVERTENTIES

Universiteit Twente de ondernemende universiteit

Master of Science Programme

Philosophy of Science, Technology and Society

Are the absent always in the wrong?

l Specia r o rate f ! t ns stude

!,-".!,.$!,!.3*"*(!) 3!,-".!,.$!,!.3*"-.,%$. -.,%$.)%0!,-%.3%-+,*/ .*))*/)!%.-, *,/(-.,%$.*)"!,!)! *)/,*+!).*+%-*,#)%-! %)**+!,.%*)1%.$*%,!-

9 - 11 May 2007, Maastricht EUROPE, the Big Absentee? Striving to realize its potential 5$,!) %-/--3*/,*1)% !-*/./,,!)./,*+!)""%,-1%.$$%#$'3 ,)&! !2+!,.-",*(/,*+!) !3*) 5!.1*,&1%.$+*'%.%%)- !%-%*)(&!,--%!).%-.-) .'!).! -./ !).- 5%-%.-.,%$.!.$!,') -7-*/.$!,)(*-.%.31%.$$,(%)#%).!,).%*)' $,.!,$!,!%-)*!..!,+'!.* %-/--/,*+!).*+%-.$)%).$! $*(!.*1)*".$!-.,%$.,!.3

Study the meaning of science and technology in today’s world!

Among the contributors: Jeremy Rifkin, $/()'!./,!6$!/,*+!),!(7Frans Timmermans, /.$(%)%-.!, "*,/,*+!)""%,- John Vinocur,).!,).%*)',' ,%/)!Benjamin W. Mkapa, "*,(!,,!-% !).*".$!!+/'%*")4)% Lanxin Xiang, ,*"!--*,) %,!.*,*".$!

$%) !).!,!)!0 R. Bauboeck, /-.,%) !(3*"%!)! E. Laszlo,*/) !, ) ,!-% !).*".$! '/*" / +!-.

*,(*,!%)"*,(.%*)*).$!*)"!,!)!*.$!,-+!&!,-%).$!0,%*/-+)!'- ) ,!#%-.,.%*) !.%'-0%-%. www.unimaas.nl/forum-maastricht2007

฀

฀

฀

G R A D U AT E . U T W E N T E . N L


8


ACTIEWEEK KOM IN BEWEGING

‘Even de boel lekker los masseren’ ‘Kom in beweging’, zo heet de voorjaarsactieweek van het project Gezond en sterk op het werk. Het heerlijke lentezonnetje lokte de medewerkers massaal naar buiten voor een rondje kickbiken of lunchwandelen. In het Sportcentrum konden ze terecht voor een workshop Salsadansen en een klimclinic. Gisteren was het zelfs mogelijk om een ontspannende massage te krijgen. MAAIKE PLATVOET

Terwijl je collega’s gebukt gaan onder een naderende deadline, knijp jij er even tussenuit voor een massage. Dat is heel normaal, in zo’n actieweek. Want door al dat intensieve computerwerk heb jij toevallig wel een pijnlijke nek ontwikkeld. En de schouders voelen ook ietwat stijfjes. Op naar het Sportcentrum dus, voor een gratis massage. Daar staan in de Spelzaal zes fysiotherapeuten in spe, eerstejaars studenten van Saxion Hogeschool, klaar om UTmedewerkers onder handen te nemen. ‘Je mag uittrekken wat je wilt’, zegt één van hen. ‘Mij maakt het niet uit.’ Het hemdje blijft aan, dat voelt toch wat minder bloot. Met koele handen (net niet te koud) begint ze voorzichtig de boel een beetje los te masseren. Hier en daar wordt wat gekneed, gestreken en geklopt. Best prettig. Van-

uit de speakers klinkt Bryan Adams met ‘Everything I do’. Met de oogjes dicht blijkt de massage nog fijner. ‘Ik pak even wat olie’, zegt de masseuse zachtjes, en ze kneedt er vervolgens weer lustig op los. Na een kwartiertje zit het erop, helaas. De stijfheid van de nek is verdwenen, de schouders voelen lichter. Ook Alisia Peters, promovendus bij chemische technologie, wil graag gebruik maken van de gratis massage. ‘Deze actie komt precies op het goede moment, want ik heb last van nek en schouders. Even de boel los masseren dus.’ Peters vertelt dat ze de laatste tijd veel achter de computer heeft moeten werken. ‘Normaal is mijn onderzoekswerk wel afwisselend. Ik sta veel in het laboratorium.’ Sjoerd Visser, arbo- en milieucoördinator bij de faculteit EWI, staat met een kop koffie ook te wachten op een plek op de massagetafel. ‘Gezien mijn functie mag ik dit


Sanne Schoon, fysiotherapeut en coördinator bedrijfssport, geeft een massage. Ze werd deze week bijgestaan door studenten fysiotherapie van Saxion.

natuurlijk niet missen’, grapt hij. ‘Ik had dit in voorgaande jaren ook al eens willen doen, maar het kwam er niet van. Het lijkt me wel prettig.’ Nee, Visser heeft geen klachten. Soms wel, na een lange dag achter de computer of van wat spitwerk in de tuin. ‘Ook

ADVERTENTIE

35 jaar Bata Proficiat! Namens alle medewerkers van Hassink Drukkers

Handelsstraat 1 Postbus 177 7480 AD Haaksbergen Telefoon 053 5721777 Telefax 053 5726275

[email protected] www.hassink.nl Vraag naar: Jan Nijkrake 06 22 56 66 64

binnen EWI valt het mee met medewerkers die klagen over rug, nek of schouders’, vertelt hij. ‘Steeds minder eigenlijk. Dat komt waarschijnlijk omdat we tegenwoordig bij nieuwe mensen zorgen voor een standaard werkplekonderzoek. Als arbo- en

milieucoördinator heb je daar ergonomische richtlijnen voor. Dat werkt dus wel preventief. Ontwikkelen mensen alsnog klachten en is hun werkplek in orde, dan verwijs ik ze naar de bedrijfsarts.’ Over zijn eigen massage is Visser na afloop heel tevreden. ‘Het was erg fijn.’

Vandaag (donderdag) wordt er van 12.00 tot 13.30 uur nog een klimclinic gegeven in het Sportcentrum. Op het Bastilleveld staat vandaag en morgen een fietsenmaker klaar om het stalen ros zomerklaar te maken.

EL RAHMA GAAT OP IN MSV TWENTE

Moslimvereniging wil een objectiever beeld El Rahma, de studentenvereniging voor moslima’s, bestaat niet meer. Onlangs sloten de dames zich aan bij de nieuwe Moslim Studentenvereniging Twente, toegankelijk voor mannelijke én vrouwelijke studenten van UT én Saxion. Kaoutar Kanjaâ en Havva Likoģlu, die een jaar geleden El Rahma oprichtten, zeggen nu:‘We willen een vereniging worden voor iedereen.’ De doelstellingen van de nieuwe vereniging zijn ambitieus: niet alleen wil ze de sociale en culturele ontwikkeling van haar leden stimuleren, ze ziet ook een maatschappelijke rol voor zich weggelegd. Kanjaâ: ‘Het wordt tijd dat we mét elkaar in plaats van over elkaar gaan praten.’ Zo was er vorige week woensdag een film- en discussieavond. ‘Veel mensen kennen de islam alleen uit de krant’, zegt Likoģlu. ‘We zien het als onze taak om een objectiever beeld te schetsen.’ Vorige week ging ook een cursus Arabisch van start. Tot verrassing van de studentes was de belangstelling groot. Kanjaâ: ‘Leuk is dat ook Nederlanders en Duitsers aan de cursus meedoen. De klassen zijn een mengelmoes, echt multiculti.’ Naast het aanbieden van cursussen en het bevorderen van sociale cohesie, gaat

Foto: Arjan Reef Havva Likoųlu (links) en Kaoutar Kanjaâ

de MSV Twente ook actief meewerken aan een betere instroom van allochtone scholieren in het hoger onderwijs. Onlangs bleek dat allochtonen vaak een te laag studieadvies krijgen. Iets dat Kanjaâ en Likoģlu ook overkwam. Beide kregen ze ooit een mavo-advies. Kanjaâ: ‘Mijn broers ook trouwens. Eén heeft nu een hbo-diploma, de ander twee universitaire diploma’s.’ Likoģlu: ‘Het motto was een beetje: zie eerst maar of je dit redt, dan kijken we daarna wel verder. We willen door voorlichting het signaal afgeven: onderschat je eigen kwaliteiten niet.’ Op Saxion studeren veel meer islamieten dan op de

UT. Door de studentenvereniging ook voor hen open te stellen, zal het ledenaantal sneller groeien, vermoeden ze. Dat heeft echter ook een negatieve consequentie, want de regels van de Student Union zijn duidelijk: een vereniging heeft alleen recht op (financiële) steun als 75 procent van haar leden uit UT-studenten bestaat. En Saxion heeft én meer studenten én meer moslims. Kanjaâ: ‘Het zal dus moeilijk worden, maar we gaan alles op alles zetten om toch aan de eisen van de Union te voldoen.’ Meer informatie: www.msvtwente.nl


9


Voor de camera vertelt Jeroen Terlouw over de auto van de toekomst.

In deze mock-up is de aandrijving van de auto te zien.

Jos Thalen toont hoe de gezichtsuitdrukking van het Karma-poppetje werkt.

Succes met auto van de toekomst Hoe ziet een auto er in 2020 uit? Welke brandstof gebruikt-ie en wat voor technieken en materialen zijn er nodig? De Stichting Natuur en Milieu vroeg studenten van de drie TU’s daarover na te denken en de auto van de toekomst te ontwikkelen. Het resultaat: c,mm,n (common), mag er zijn. De duurzame, milieuvriendelijke wagen die afgelopen dinsdag op de Amsterdamse AutoRAI aan de pers gepresenteerd werd, is een trekpleister van de eerste orde. SANDRA POOL

Autoliefhebbers kunnen vanaf vandaag hun hart weer ophalen op het jaarlijkse autofestijn.Tussen alle glitter and glamour van razendsnelle Jaguars en strak gelijnde Porsches kunnen bezoekers voor het eerst de auto van de toekomst bewonderen.Vier UT-studenten werkten eraan mee: Jeroen Terlouw en Lucien de Baere (beiden civiele techniek) en Gertjan Endeman en Jos Thalen (industrieel ontwerpen). In maagdelijk witte overalls staan ze op hun dooie gemak in het paviljoen ‘Auto in de toekomst’, dat het hart vormt van de imposante Europahal. Handjes op de rug, een beetje rondscharrelen, wat kletsen. Totaal andere sfeer dan de dag ervoor, verzekeren ze.

Toen was het stressen. Kabels die niet aangesloten konden worden, ontbrekende laptops en niet-werkende apparatuur. ‘Ongerief op het laatste moment, je kent het wel,’ zegt Jeroen. Maar na even flink doorhalen is de klus geklaard. Drie levensechte automodellen, mock-ups genaamd, staan te schitteren tussen de gerenommeerde autodealers en bekende merken. Met gepaste trots praten de studenten over hun futuristische creaties. De aandrijving, blootgelegd in het eerste model, gebeurt door een met waterstof gevoed brandstofcelsysteem. Gertjan: ‘Eindhoven heeft deze technologie ontwikkeld. Een soort superaccu levert stroom, ondersteund door een hybride aandrijving van vier elektromotoren, verstopt in de wielen. Door te remmen

wekken deze motoren stroom op. Duurzaam in gebruik dus. Superschoon is-ie ook, want de uitstoot is louter water.’ Gertjan ontwikkelde een tool die aangeeft hoe zuinig je rijdt. ‘Op het dashboard zie je de klassieke kilometerteller en het brandstofniveau. Raak je het scherm aan dan verschijnt er nóg een informatiebron die aangeeft wanneer je als bestuurder efficiënt rijdt.’ Een hooggehakte ‘pitspoes’ in korte rok rijdt op een minifietsje lachend voorbij. Ze trekt de aandacht van de mannen. Voor een cameraploeg stapt ze even af. ‘Wat staat er op je rokje,’ vragen ze. ‘Niet zeuren, maar scheuren,’ lacht de blondine. En ze draait gewillig een rondje terwijl de cameraman de tekst gretig vastlegt. Lucien, een echte autoliefhebber, vertelt dat het ICT-gebruik in de auto-industrie een hoge vlucht zal nemen. Een animatiefilmpje brengt de mogelijkheden in beeld.Te zien is een auto die uitwijkt voor een omgevallen boom op de weg. ‘Afwijkend gedrag dus. Met ICT-middelen kunnen we dit gevaar in de toekomst doorgeven aan andere automobilisten zodat ze gewaarschuwd

Directeur van de Stichting Natuur en Milieu Mirjam de Rijk staat de pers te woord. Achter haar de betrokken studenten en begeleiders.

zijn. Het zal dus veiliger worden op de weg.’ Jos gaat verder: ‘Gevaar kun je met hulp van een interface weer terugkoppelen aan de bestuurder.’ Met het oog daarop ontwierp hij Karma, soort smiley-poppetje op het dashboard. ‘Het is een elektronische interface die met stem en gezichtsuitdrukking informatie geeft. Rijd je te hard, dan kijkt-ie boos; is er gevaar, zoals die omgevallen boom, dan kijkt-ie bang. Heel wat

anders dan de klassieke knipperlichtjes en alarmpjes, want hierbij gaat het om emotie en gevoel.’ Zo’n anderhalf jaar geleden kwamen de vier studenten voor het eerst bij elkaar, benaderd door hun studiebegeleider.Voor de IO-studenten vormen de ontwerpen hun bacheloropdracht; voor de andere twee is het hun afstudeeropdracht. De Stichting Natuur en Milieu daagde de drie technische universiteiten uit om een aantrekkelijke, duurzame en toekomstgerichte auto te ontwerpen en op de AutoRAI te presenteren. Aanvankelijk was het in de vorm van een wedstrijd, maar vanwege de 3TU-federatie werd het omgezet in een gezamenlijk project. Jeroen: ‘De vakgroep verkeer, vervoer en ruimte heeft de opdracht opgepakt en in overleg hebben we de taken verdeeld.’ Kasper van Zuilekom, technisch medewerker van die vakgroep, begeleidt het project. ‘Opmerkelijk zijn de cultuurverschillen in aanpak. Eindhoven en Delft komen echt met modellen.Wij zijn meer van de concepten,’ aldus Van Zuilekom. Met het initiatief wil de stichting aantonen dat het allemaal

veel sneller kan en ook moet met het realiseren van milieuvriendelijke automobielen. Jeroen spoorde de huidige mobiliteitstrends op. ‘Ondanks proeven met gratis openbaar vervoer en fietsplannen, blijven mensen

trouw aan hun auto. Er komen dus alleen maar meer auto’s bij. De infrastructuur kan dit niet bijhouden, files blijven bestaan. Die tijd zullen we in de toekomst nuttig willen besteden. Het karakter van de auto verandert daardoor. Je moet denken aan een soort tweede huis of kantoor. In het interieur, door Delft ontworpen, zit een draaiende bestuurdersstoel. Je kunt je dus omdraaien en met de passagiers op de achterbank kletsen.Voor de komende jaren moeten we naar een technologie die het mogelijk maakt tijdens een file een krantje te lezen. Een soort automatische piloot dus.’ Over vijf minuten is de persbriefing, krijgen de studenten te horen. Jeroen wijst nog even op de ingeklapte fietsjes boven de auto’s. ‘Heel makkelijk om mee te nemen. De auto parkeer je aan de rand van de stad en je gaat op de fiets verder.’ Een hele meute camera- en geluidsmannen dringt zich rond het autopaviljoen. De persconferentie nadert. De

vier studenten schuiven op richting perscolonne. De mock-ups zijn inmiddels ingepakt in witte doeken. Het geheel ziet er veelbelovend uit. De directeur van de Stichting Natuur en Milieu, Mirjam de Rijk, verhaalt over het bijzondere van de mi-

lieuvriendelijke auto op deze RAI. Ze noemt het 3TU-mobiel de eerste open source auto omdat je als gebruiker kunt inbrengen wat je wilt. Naar eigen wens en inzicht. Dan is het tijd voor de onthulling. Onder neerdwarrelende roodwitte confetti verschijnt het kunststoffen exterieur, door Delft ontworpen. De toegesnelde media draaien en flitsen. Na onthulling van de andere twee modellen is de chaos compleet. Studenten beleven hun minutes of fame. UTer Jeroen doet zijn verhaal voor de snorrende camera. Als de rust is teruggekeerd, tanken de studenten bij met wat eten en drinken. Ze moeten nog tot middernacht. ‘Best pittig,’ zegt Lucien. ‘Ik snap ook niet hoe die autodames dat volhouden op die naaldhakken.’ Minister-president Jan Peter Balkenende opent later op de dag de AutoRAI officieel. De auto van de toekomst blijkt helemaal zijn ding. Gertjan:‘Nee, we hebben zelf niet met hem gepraat. Hij heeft in het interieur gezeten en gesproken met de twee dames van Delft die het model ontworpen hebben. De mock-ups trekken alle aandacht. We hebben echt wat te showen en een boodschap te vertellen.’


10


Deze springende dames probeerden het publiek op te warmen.

Nena, een oudbewoonster van Tien-programma De Gouden Kooi, was te gast in de Not the Dr. Phil Show.

LAUGHING MATTERS

Interactie, timing en verrassing Ruim vierduizend bezoekers kwamen afgelopen weekend naar de Vrijhof voor het humorfestival Laughing Matters. ‘Wederom een groot succes’, zegt Tonnie Buitink, evenementenmanager van de UT. Tekst en foto’s: Frans van der Veeken

Men in Coats, een publiekstrekker.

‘Qua organisatie was dit de beste editie ooit, alles liep op rolletjes. Na een paar jaar weten we natuurlijk ook hoe het moet. We waren goed voorbereid.’ Buitink vertelt dat televisie- en radio-omroep BNN, medeorganisator van Laughing Matters, het festival heeft ‘omarmd’ en in ieder geval voor drie jaar heeft bijgetekend. ‘Dat is natuurlijk prachtige reclame voor onze universiteit. Leuk ook dat er veel studenten en personeel onder de bezoekers waren.’ Vooral de extra voorstelling van de populaire Lama’s, op woensdagavond in het Sportcentrum, was binnen no time uitverkocht. De evenementenmanager weet dat de cabaretiers van de Lama’s zelf ook razend enthousiast waren. ‘Het was het mooiste optreden dat ze ooit hadden gehad, zeiden ze.We bekijken nu of er volgend jaar weer een extra voorstelling van de Lama’s komt. En hopen natuurlijk van wel.’ Volgens Buitink deed ook de Vestingbar in de Bastille goede zaken tijdens het vier dagen durende festival. ‘Als ik ’s ochtends vanuit hotel Drienerburght naar de Vrijhof wandelde, kwamen daar de laatste bezoekers net vandaan. Echt waar.’ Buitink is tevreden, het publiek was dat ook. Op vrijdagavond bleek Men in Coats, een Brits humoristisch duo, een echte publiekstrekker.

Bezoekster Wendy Hendricksen vond ze zelfs het állerleukst: ‘Het was een soort clownsact. Het verrassingseffect was erg goed, omdat het eens een heel ander soort cabaret is.Vooral het stuk waarbij de twee heren samen een soort dwerg speelden, vond ik erg vermakelijk.’ Ook TCW-student Thomas van Ardenne wees Men in Coats aan als de nummer één. ‘De timing van dit visuele theater was echt top. Jason Wood was een goede tweede. Hij deed erg grappige en sterke imitaties van popnummers, maar helaas waren een aantal daarvan niet echt bekend. Zijn interactie met het publiek was wel erg goed.’ Herwin Pul daarentegen moest vooral lachen om twee andere cabaretiers.‘De stand-up comedians Martijn Oosterhuis en Harry Glotzback vond ik erg goed. De snelheid zat er lekker in. Dat kon ik wel waarderen.’ WB-student Johan van Schagen noemt Turkish Delight als de echte topper. Johan doelt hiermee op een verrassingsact waarbij je als nietsvermoedende bezoeker ineens middenin een sauna staat tussen twee naakte dames. ‘Dat was echt vet, ik noem het de meest confronterende act van de hele avond.’ Ook leuk vonden veel mensen het optreden van Adje, bekend van de tv-show Mooi! Weer de Leeuw van

Het optreden van de populaire Adje viel in de smaak.

Paul de Leeuw. Adje trad als gast op in de ‘Not the Dr. Phil Show’. Bezoekster Maria Heimbecker: ‘Een ontzettend diverse show, met allerlei gasten en dat vind ik erg leuk. De Men in Coats waren mij veel te voorspel-

Leugenaar verraadt zichzelf Wanneer iemand merkt dat zijn of haar leugen slaagt, gaat hij sneller en harder praten, druk gebaren met zijn armen en uitgebreid lachen. Dat concludeert zesdejaars TCW Els Hettinga (23) in haar afstudeerscriptie. Vorige week vrijdag rondde ze daarmee cum laude haar studie af. De titel van Hettinga’s scriptie luidt: ‘Glimlach of pokerface; het non-verbale gedrag van een succesvolle, gemotiveerde leugenaar.’ Els: ‘Ik wilde het gedrag nabootsen van een autoverkoper die vierduizend euro biedt voor een inruilauto, maar een week later zijn bod terugbrengt tot

drieduizend. Zogenaamd omdat hij is teruggefloten door zijn baas. In zo’n geval stemt de klant meestal alsnog met het aanbod in, omdat hij in zijn hoofd al had bedacht zijn auto aan dat bedrijf te verkopen.’ Voor haar onderzoek liet de TCW-studente honderdzeventig proefpersonen onder valse voorwendselen naar het laboratorium komen, waar zij moesten proberen iemand anders – een assistent van Hettinga, die op de hoogte was van het experiment – door middel van een leugentje te beïnvloeden. Hettinga nam alle gesprekken in het laboratorium op met verborgen camera’s en kwam tot een opval-

lende conclusie: ‘Wanneer mijn assistent in de leugen trapte, ging de testpersoon sneller, hoger en harder praten, druk met zijn handen gebaren en veel lachen.’ Maar ook na een mislukte leugen gingen de proefpersonen zich anders gedragen. ‘Ze zakten wat in elkaar, keken weg van mijn assistent of gingen aan zichzelf plukken.’ De uitkomsten van haar onderzoek zijn duidelijk, maar toch vindt de studente het lastig om er harde conclusies aan te verbinden. ‘Je kunt niet zomaar zeggen dat iemand die lacht of wild gebaart, een leugenaar is. Het gaat bovendien om een combinatie van gedragingen, en de meeste consumenten

baar.’ Adje zelf vertelde na afloop van de show waar hij nou om moest lachen tijdens Laughing Matters: ‘Ik versta natuurlijk geen Engels, dus veel acts vielen af. Dan is Turkish Delight al snel de beste.’

Foutje In het UT-Nieuws van vorige week staat in het voorpagina-artikel ‘Betrokken docenten, tevreden studenten’ per abuis dat de masteropleiding Applied Mathematics is gevisiteerd. Dat moet de masteropleiding Applied Physics zijn.

ADVERTENTIE

Els Hettinga

zijn niet zomaar in staat die te filteren.’ Het predikaat cum laude mag dan binnen zijn, Hettinga is nog niet klaar. ‘Ik moet ook nog afstuderen voor mijn studie

psychologie. Dat ga ik doen bij de Inspectie Werk en Inkomen in Den Haag. Tegen de zomer hoop ik klaar te zijn.’ Frans van der Veeken

IEDER DIER TELT!


11


Academici blikken blijmoedig vooruit De universiteiten en onderzoeksfinancier NWO gaan onderling niet twisten over het onderzoeksbudget.Wanneer de overheid extra geld vrijmaakt, gunnen zij elkaar het beheer erover. Dat zei Sijbolt Noorda, voorzitter van universiteitenvereniging VSNU gisteravond in het VSNU-café. Daar was ook Hans Chang aanwezig, directeur van het natuurwetenschappelijke FOM-instituut, dat nauw aan NWO is gelieerd. De uitspraak paste in de opgetogen stemming in het café. Nieuwe bewindslieden, nieuwe kansen, vonden de aanwezigen. Weg met al het kijven. Het gestolde wantrouwen tussen universiteiten en overheid, waar de veelbesproken commissie-Chang tegen fulmineerde, moet rap verdwijnen.

Changs commissie pleitte voor een forse verhoging van het onderzoeksbudget met 1 miljard euro, te verdelen in 500 miljoen voor NWO en 500 miljoen voor de universiteiten. Maar dan moesten de universiteiten wel met een plan komen voor de besteding ervan. Het miljard is er niet gekomen, maar Chang bleef gisteren optimistisch. Hij zag ruimte voor een verhoging van 300 miljoen van het NWO-budget. Bovendien konden volgens hem ook de universiteiten meer geld krijgen, dat allereerst aan de alfa-studies zou moeten worden besteed.

Een milde discussie ontstond alleen over de vraag welke nieuwe wetten er nodig zouden zijn. Sebastiaan den Bak, voorzitter van studentenverbond ISO en bestuurskundestudent aan de UT, pleitte voor wetten die meer ‘differentiatie’ in het hoger onderwijs mogelijk zouden maken. Maar er kan al van alles, vond Hans Adriaansens, oprichter en aanjager van de intensieve university colleges die veel navolging krijgen. ‘Kleine groepen, intensief onderwijs, selectie na de poort… Je moet alleen voorkomen dat het geld voor undergraduate onderwijs ergens anders terechtkomt.’ Hij dacht aan bekostiging via de student. Dat zou de nieuwe minister wel mogen regelen. Adriaansens kreeg bijval van Karl Dittrich, voorzitter van kwaliteitbewaker NVAO. ‘We hebben ons wel erg laten weg-

drukken de afgelopen tien jaar, terwijl er veel mogelijk is.’ En met veel nadruk voegde hij eraan toe dat de instellingen de lerarenopleidingen niet moesten vergeten: ‘Anders zitten we hier over tien jaar opnieuw en vragen we: hadden we geen andere accenten moeten leggen?’ Maar de blijmoedigheid overheerste. Ook een ambtenaar van OCW bespeurde optimisme onder haar collega’s. ‘De nieuwe minister is een wetenschapper. Iedereen vindt het spannend: wat zal hij van onze plannen vinden?’ Uiteindelijk was minister Ronald Plasterk de grote afwezige in het café.Veel verwachtingen werden uitgesproken, maar naar het antwoord van de minister konden de aanwezigen slechts gissen.

Campus op virtuele toer De UT-campus is sinds vorige week online te bekijken. Bezoekers krijgen een indruk van wat er allemaal op het terrein te doen en te zien is. Festiviteiten als de Batavierenrace, de introductie en de voorlichtingsdagen krijgen speciale aandacht en ook studie- en sportverenigingen kunnen er hun activiteiten op kwijt. Een eerste stap richting Second Life is het zeker niet, laat projectleider Eduard Pupupin van Bureau Communicatie weten. ‘In die virtuele wereld kun je gebouwen bijbouwen en dingen veranderen. Op de Oncampus, zoals de virtuele UT-campus heet, kan dat niet. Het

is een online plattegrond waar we allerlei activiteiten initiëren. Onderzoekers kunnen er hun onderzoeksresultaten op plaatsen. Bezoekers hebben de mogelijkheid de kunstwerken en architectuur op het terrein aan te klikken en het bijbehorende verhaal te lezen. Ook studie- en sportverenigingen plaatsen hun activiteitenagenda op de site.’ De online campus is met name bedoeld voor middelbare scholieren, zegt Pupupin.‘Zij krijgen zo een indruk wat er allemaal op de UT te beleven is. Voor een leerling uit bijvoorbeeld Zeeland is dat ideaal. Hoeft-ie niet helemaal naar Enschede af te reizen.’ De virtuele campus is via www.schoolsite.utwente.nl te bezoeken.

HOP, Bas Belleman

Handtekeningen voor atletiekbaan Atletiekvereniging Kronos heeft een kleine vierhonderd handtekeningen verzameld om haar pleidooi voor een nieuwe kunststoffen atletiekbaan kracht bij te zetten. Student Union-bestuurder Vic van Dijk nam de krabbels maandag in ontvangst. Dat er iets moet gebeuren met de sintelbaan, daarvan hoef je Van Dijk, belast met de portefeuille sport & cultuur en academische vorming, niet te overtuigen. ‘De vraag is alleen wát. En, tegen welke prijs?’ Een kunststof atletiekbaan is duur, wil Van Dijk maar

zeggen. ‘Linksom of rechtsom: we hebben maar een beperkte pot met geld.’ De kans dat er een kunststof baan komt, lijkt klein, niet in de laatste plaats omdat Van Dijk vindt dat de atleten van Kronos, met het FBK-stadion in Hengelo en de Enschedese atletiekvereniging Tion op fietsafstand, voldoende alternatieven voor handen hebben. ‘Het gebruik van de sintelbaan is bovendien ook weer niet zo intensief.’ Een baan van asfalt lijkt realistischer, maar is zeker nog geen uitgemaakte zaak. Ook afgraven en inzaaien, een sintelbaanloze campus dus, blijft een optie, aldus Van Dijk. Foto: Gijs van Ouwerkerk

ESKIMOTEREN. Stel: je zit in je kano en je slaat om, wat dan? Zwemmen is een optie natuurlijk, maar dan raak je misschien je kano kwijt. Om maar te zwijgen over andere problemen wanneer je je hoofd in woeste rivieren boven water moet zien te houden. Om die reden is bij kanovereniging Euros onlangs weer een cursus ‘eskimoteren’ van start gegaan. In het binnenbad leren deelnemers met behulp van lichaam en peddel zichzelf zo snel mogelijk weer op te richten na omgeslagen te zijn. Er zijn nog cursussen op 2 en 16 april. Zie voor meer informatie www.euroskano.nl

Leiden lanceert nieuwe ranking Tussen alle lijstjes van beste universiteiten duikt een nieuwe op: de Leiden Ranking. De universiteit becijfert de Europese pikorde van universiteiten op grond van hun wetenschappelijke scores. Negen Nederlandse instellingen halen de top-100.

Verjaardagsfeestje Sexy en verleidelijk hadden de dames van dispuut Mnemosyne zich vorige week donderdag uitgedost om het elfjarige bestaan van hun club in de Pakkerij te vieren. Thema van de avond: Moulin Blue: diamonds & dildo’s are a girl’s best friend. De kleuren zwart en blauw deden het goed. Ook gespot: hoge hoeden, netpanty’s, boa’s en met kant afgezette gezichtsmaskertjes. Diamonds en dildo’s zijn op deze foto, heel discreet, niet te zien.

Eigenlijk levert het CWTS (het Leidse Center for Science and Technology Studies) vier verschillende lijsten. De belangrijkste daarvan meet de impact van wetenschappelijke publicaties, rekening houdend met de omvang van de universiteiten en de wetenschappelijke vakgebieden waarbinnen ze publiceren. Anders gezegd: wie voert gemiddeld het vruchtbaarste onderzoek uit? In Europa blijken dat

onvermijdelijk Oxford en Cambridge te zijn. Beste Nederlander is de Erasmus Universiteit op de achtste plaats. Net buiten de top-10 valt de TU Delft, op nummer 11. Utrecht, de Vrije Universiteit en de UvA pakken de posities 14, 15 en 16. Leiden zelf hangt op 23, Groningen op 24. Alleen Wageningen (26) en Nijmegen (43) halen de honderd beste nog. De ontbrekende universiteiten zijn Maastricht, Tilburg, Eindhoven en Twente. De andere CWTS-lijsten zijn iets grover. Zo vermeldt het centrum wie de meeste publicaties op zijn conto schrijft. De getallen uit dat rijtje vermenigvuldigen de onderzoekers daarna met de uitkomsten van de impactscore uit het eerste rijtje en

zo komt, in een derde tabel, de totale impact van de universiteiten bovendrijven. In de vierde en laatste lijst staat het aantal citaties per publicatie per universiteit. Maar die lijst houdt geen rekening met de verschillende vakgebieden. In de geneeskunde, schrijft het CWTS, verwijzen onderzoekers bijvoorbeeld veel meer naar andere artikelen dan in de technische vakken, dus zijn technische universiteiten in zo’n ranking in het nadeel. De nieuwe ranglijst, die met steun van de Europese Unie is ontwikkeld, komt aan de vooravond van de veelbesproken ranking van het Times Higher Education Supplement. Die hogeronderwijskrant publiceert jaarlijks een internationale rangorde, waarin ook het oordeel

van anonieme deskundigen – peer review - een rol speelt. Er is altijd veel kritiek op rankings, vooral van universiteiten die laag scoren of er zelfs helemaal niet in voorkomen. Zo noemt de Rijksuniversiteit Groningen de Times-ranking ‘ongrijpbaar en discutabel’, vanwege de subjectieve deskundigenoordelen. Uit protest lanceerde de RUG deze week een eigen ranglijst van citatiescores, waarop de RUG wonderbaarlijk goed bleek te scoren en op de dertiende positie terechtkwam (drie posities hoger dan CWTS becijferde in de citatiescorelijst). Alle universiteiten kleiner dan de RUG waren bij de berekening weggelaten, dat wel. HOP, Bas Belleman


12


BIJNA ALLE SOLLICITANTEN WORDEN ‘GEGOOGELD’

Je bent internet sneller op dan af Staat er ergens op internet een foto van jouw dronken hoofd op dat feestje van die huisgenoot? Ooit schandelijk gescholden op een weblog? Heb je een naamgenoot die paaldanst of drugs gebruikt? Lastig als je ergens solliciteert. Ongeveer tachtig procent van de mensen die hun naam intikken op een zoekmachine als Google, krijgt daadwerkelijk een lijstje met treffers. Dat is niet altijd een genoegen: één op de tien ‘zelf-googelers’ kan zich niet vinden in het beeld dat oprijst, blijkt uit een recent onderzoek van EPN, platform voor de informatiesamenleving. Twee op de vijf ‘hits’ betreft websites waar naamgenoten op voorkomen. Er zijn nu eenmaal meer mensen die Jasper de Vries of Anne de Jong heten. Meestal is dat geen probleem, maar het kan akelige gevolgen hebben als die naamgenoten veroordeeld zijn geweest voor drugshandel of op pedofielensites opduiken. Het komt vaker voor dat zelf-googelers ontevreden zijn over hun eigen imago op internet. Sommigen kiezen de vlucht naar voren en proberen hun blazoen te zuiveren. Onlangs stuurde een afgestudeerde een e-mail naar een universiteitskrant met het verzoek om zijn naam uit het digitale archief te schrappen. Zijn eerste treffer op Google introduceerde hem namelijk als trage, twaalfdejaars student. Vond hij niet leuk. Dat schond zijn privacy, meende hij. Anderen zijn bang dat hun te fel aangezette ingezonden brief nadelig kan uitpakken bij een sollicitatie. Is die angst terecht? Wat werkgevers precies met dergelijke informatie

Beeld: Bas van der Schot

doen, weet EPN-directeur Tom van der Maas niet. Wel weet hij dat ze Google bijna altijd gebruiken bij sollicitaties. EPN kreeg die informatie tijdens informele gespreken met personeelsfunctionarissen van verschillende bedrijven en overheidsinstellingen. Maar on the record willen ze er weinig over kwijt. De meesten ontkennen zelfs met klem dat ze sollicitanten googelen. Volgens een woordvoerder van Shell heeft het bedrijf geen baat bij een speurtocht op internet. ‘We hebben jarenlang onderzoek gedaan naar onze sollicitatieprocedure, inclusief de testen die

we kandidaten afnemen. Google zit niet in het systeem.’ Gevraagd of de multinational soms niet wil weten of een sollicitant bijvoorbeeld actief is bij een rechtsextremistische website, antwoordt de woordvoerder: ‘Wij gaan niet in op individuele gevallen.’ Om daarna te nuanceren: ‘Als iemands persoonlijkheid niet strookt met wat we bij Shell zoeken, komen we daar in de procedure vanzelf wel achter.’ Het grote werving- en selectiebureau YER (Young Executive Recruitment) heeft minder moeite met het googelen van sollici-

Technologisch tegengif Goede technologie om zelf je privé-gegevens uit zoekmachines te halen, bestaat niet. Een eigen site met ‘schone’ gegevens is misschien wel de beste remedie, al heeft die niet meteen het gewenste effect. Ook volgens internetkenner en journalist Tonie van Ringelestijn zijn mensen die van internet afwillen goeddeels afhankelijk van sitebeheerders. Werken die mee, dan worden de Google-reservebestanden vervolgens nog een tijdlang opgeslagen in het zogenaamde cachegeheugen. En tot overmaat van ramp bewaart een website als archive. org zo’n beetje alles wat op internet gestaan heeft. ‘Maar die site wordt eigenlijk alleen gebruikt door journalisten.’ Het hacken van een gewraakte site is weinig zinvol en bovendien streng verboden. Een eigen website opzetten is het beste tegengif, denkt Van

Ringelestijn. ‘Op de plaats van mijn oude weblog is nu mijn cv te vinden. Zakelijk, netjes, niets op aan te merken. Ik kan het iedereen aanraden, maar er is wel geduld voor nodig. Als je vandaag een site begint, staat die morgen niet meteen bovenaan de lijst met google-hits. Het helpt als een groot aantal andere sites naar jouw pagina linken. Maar dan nog kan het weken of maanden duren voor een negatieve site naar de achtergrond is gedrukt.’ Wie af en toe een stevig standpunt op een forum wil innemen, kan maar beter gebruikmaken van een moeilijk traceerbaar alias. Tegelijk hoopt en verwacht de internetkenner dat er op termijn minder krampachtig gedaan wordt over persoonlijke informatie op internet: ‘Achtergrondinformatie over sollicitanten is misschien handig voor een p&o-medewerker, maar het moet wel relevant zijn voor het werk dat ze gaan doen.’

tanten. ‘We gebruiken het soms als achtergrondinformatie’, vertelt Marieke Steffens, manager van YER Campus Recruitment. Haar afdeling zoekt naar talentvolle hbo’ers en academici in de technische, economische of juridische hoek. ‘Maar we hanteren Google zeker niet als selectiemiddel.’ Haar eigen collega’s gebruiken trouwens vaker de populaire netwerksite Hyves dan Google. ‘Op Hyves is de informatie duidelijker. Je ziet bijvoorbeeld een geboortedatum, zodat je kunt controleren of het wel om de juiste persoon gaat.’ Volgens Steffens gebeurt er zelden iets met de informatie. ‘Wel hebben we eens iemand op gesprek gehad die beweerde dat hij nog nergens anders had gesolliciteerd, maar op Hyves schreef hij over twee andere lopende sollicitaties. Dat is natuurlijk interessante informatie.’ Ze gokt dat in ongeveer een kwart van de gevallen de sollicitant op internet wordt gezocht, ‘zoals zij ook over ons op internet informatie inwinnen.’ Maar meer dan een eerste indruk geeft het internet niet, meent Steffens. ‘Soms komt er iemand op gesprek waarvan je in de eerste minuut denkt: die geef ik nog geen stuiver. Maar dan kan in het gesprek blijken dat het eigenlijk om een ambitieuze, talentvolle afgestudeerde gaat die toevallig snipverkouden is en suf uit zijn ogen kijkt.’ HOP, Bas Belleman en Thijs den Otter

De juridische mogelijkheden Stel, er staat iets vreselijks over je op het internet. Een foto die nooit onder ogen van een potentiële werkgever mag komen of een dramatisch slecht werkstuk. Wat kun je daar tegen doen? Allereerst stuur je de eigenaar van de website een bericht. Als die niet reageert, spreek je de provider aan. Als die zich doof houdt voor de klacht, dan neem je een advocaat in de arm. Bijvoorbeeld internetspecialist Peter Kits, advocaat van Holland Van Gijzen Advocaten. ‘Als de foto in jouw opdracht is gemaakt en zonder jouw toestemming is gepubliceerd, kun je de eigenaar van de site op basis van het portretrecht aanpakken’, vertelt Kits. ‘Die moet het portret dan van de site halen. Is de foto niet in jouw opdracht gemaakt, dan ligt het wat moeilijker. Als je aannemelijk kunt maken dat je als geportretteerde een redelijk belang hebt bij verwijdering en dat dit opweegt tegen het belang van de vrijheid van informatie, kun je de provider sommeren om mee te werken. Weigert de eigenaar opnieuw, dan kan de provider de site blokkeren.’

Verder kun je een beroep doen op de wet op de bescherming van persoonsgegevens. Als iemand je naam vermeldt, is dat een gebruik van een persoongegeven. Dat mag niet altijd, stelt Kits. ‘Maar ook hier geldt dat je moet kunnen aantonen wat jouw belang is. Als je bijvoorbeeld in een nieuwsbericht figureert en uit de digitale archieven wilt worden geschrapt, dan moet je aantonen dat de nieuwswaarde van jouw naam niet opweegt tegen de schending van je privacy.’ Providers mogen de gegevens van hun klant niet zomaar openbaar maken, maar ze mogen ook geen onrecht laten geschieden op de websites. ‘Voor de rechter blijkt dat laatste zwaarder te wegen’, aldus Kits. ‘Lasteraars kunnen zich dus niet verschuilen achter een anonieme website.’ Tenzij ze hun website ontraceerbaar maken. Als absoluut niet duidelijk is van wie de website is – bijvoorbeeld als deze in een afgeschermd deel van het internet wordt gemaakt, zoals in delen van China – dan wordt het lastig. Maar websites die eindigen op .nl of .com zijn vrijwel altijd te traceren.

฀ ฀฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀


14


STUDENTENCHAUFFEURS CENTRALE BREIDT UIT

Lekker rondrijden in dure bolides Studentchauffeurs die klanten in hun eigen auto naar afspraken rijden. Een goed concept, zo dachten enkele UT-studenten in 1993. Met de jaren groeide hun initiatief uit tot een heus bedrijf, en inmiddels verzorgen zo’n tachtig rijgrage studenten ruim honderd ritten per week. Sinds deze maand is SCC Comfort ook in de Randstad actief en heeft de onderneming een nieuw kantoor. FRANS VAN DER VEEKEN

Bestuurskundestudent Victor Barnar (28) is één van de drie vennoten die de Studenten Chauffeurs Centrale aanstuurt. Hij is erg tevreden met de recente verhuizing van de Bastille naar het KPMGgebouw op het Business en Science Park. ‘We hebben hier veel meer ruimte en deze locatie oogt professioneler naar onze klanten.’ Barnar doet ‘van alles’ bij het bedrijf, maar de automatisering is één van zijn voornaamste taken. ‘In een jaar tijd zijn we gegroeid van vijf ritten per dag naar het drievoudige. Dat is mooi, maar ook het papierwerk groeit mee.’ De onderneming wil toe naar een geautomatiseerd systeem dat zaken als planning en facturering vergemakkelijkt. ‘Dat brengt een behoorlijke investering met zich mee, maar waarschijnlijk zullen we die stap binnenkort wel moeten maken.’ Het geld dat de centrale vorig jaar in een nieuwe website stak, bleek goed besteed. ‘Wanneer je tegenwoordig via internet zoekt naar een ‘studentchauffeur’ kom je direct bij ons terecht, dat levert enorm veel nieuwe klanten op.’ Ook mensen van buiten Twente, die SCC Comfort tot voor kort moest doorverwijzen. ‘Vroeger was de reistijd naar startlocaties in de Randstad te lang, maar nu hebben we studenten voor ons rijden in plaatsen als Utrecht en Amsterdam, maar ook in Groningen, Deventer

en Zwolle,’ vertelt Victor. Voor de Randstad heeft het bedrijf een aparte regiocoördinator aangesteld. ‘Hij verzorgt de sollicitaties en de rij-analyses,’ legt Victor uit. SCC Comfort neemt namelijk niet zomaar iemand aan. ‘Je moet studeren aan universiteit of hbo en minstens twee jaar in het bezit zijn van je rijbewijs.’ Maar dan ben je er nog niet. ‘De ideale chauffeur heeft een comfortabele rijstijl, en zeker geen negen-tot-vijf mentaliteit. Het gebeurt namelijk nogal eens dat we om elf uur ’s avonds worden gebeld voor een chauffeur die de volgen-

de dag om zeven uur klaar moet staan. Onze medewerkers zijn dan ook altijd bereikbaar voor ons.’ Victor kwam vier jaar geleden bij SCC Comfort terecht via een huisgenoot. ‘Hij vertelde over een tweedaagse reis naar Duitsland en daar werd ik best enthousiast van. Ik vind het niet bepaald erg om in dure auto’s te rijden.’ Na twee jaar werd Victor vennoot. Deze functie slokt zijn tijd steeds meer op. ‘Tegenwoordig zitten we fulltime op kantoor en ik kom dan ook nauwelijks meer aan studeren toe. Bovendien moet ik zelf ook wel eens een dagje rijden, als er niemand anders beschikbaar is.’ Het chauffeuren vindt Victor nog steeds prachtig. ‘Een tijd geleden moest ik voor een tentoonstelling met spoed een beursdisplay naar Londen brengen. Ik reed in een auto die niet van mij was en had enkel een naam van iemand die ik in de buurt van Londen zou

ontmoeten bij een wegrestaurant. Dat vonden ze bij de douane nogal vreemd en de auto werd binnenstebuiten gekeerd. Dat was best een bijzondere ervaring.’ Victor verwacht dat de onderneming de komende jaren blijft doorgroeien. ‘Het concept is gewoon goed. Studenten kunnen lekker rondrijden in de dure auto’s van onze klanten, terwijl die mensen hun reistijd nuttig kunnen besteden. Het grote voordeel van studenten is dat ze het niet erg vinden om te wachten en redelijk goedkoop zijn.’ Victor zelf hoopt de komende jaren alsnog zijn studie af te ronden, en uiteindelijk weer vennootaf te worden. ‘Aan de andere kant, het is leuk werk en nu het zo goed loopt, kan ik er prima van leven.’ Rijgrage studenten die iets bij willen verdienen als privéchauffeur kunnen zich melden via www.scccomfort.nl .

SCRIPTIEPRIJS INNOVATIES IN DE ZORG

Voorlichting is niet genoeg Elke ter Huurne won vorige week de scriptieprijs Innovaties in de Zorg voor haar afstudeeronderzoek bij Tactus, de Enschedese instelling voor verslavingszorg. Het leverde de oud TCW-studente 2500 euro op. Ook hield ze aan haar afstuderen een baan over. Bij Tactus. De prijs, die dit jaar voor het eerst is uitgereikt, is een initiatief van FWG (functiewaardering gezondheidszorg) en wordt gesteund door het ministerie van VWS. De scriptie van Ter Huurne ‘Op tijd voorbereid’ is samen met een aantal andere ingezonden scripties gebundeld in de publicatie Innovaties in de Zorg 2007. De prijs werd uitgereikt tijdens het symposium ‘De zorg op een nieuw spoor’, vorige week donderdag in het Hofpoortziekenhuis in Woerden. Wat hield je onderzoek in? ‘Ik ben door Tactus gevraagd om onderzoek te doen naar de effecten van een e-learningprogramma op de basisschooljeugd. Het gaat om een preventief project dat is bedoeld om kinderen voor te bereiden op het moment dat zij worden geconfronteerd met alcohol en roken. Door middel van spelletjes, filmpjes en testjes krijgen de leerlingen informatie en vaardigheden aangeboden.Voor mijn onderzoek heb ik drie groepen onderzocht: kinderen die het e-learningprogramma volgden, kinderen die gastlessen kregen en een controlegroep. In totaal ging het om zo’n 700 kinderen, in de leeftijd van 11 en 12 jaar.’ Wat waren je bevindingen? ‘Het e-learningprogramma leidt tot een kennistoename over alcohol en roken, maar heeft geen positief effect op het gedrag van de kinderen.

Foto: Frans van der Veeken

Toch is het wel belangrijk om op school al vroeg een preventieprogramma aan te bieden, aangezien bijna 85% van de leerlingen al wel eens alcohol had gedronken. Voorlichting is zeker niet nutteloos, maar slaat beter aan als onderdeel van een combinatie van verschillende preventiemethoden, zoals weten regelgeving, accijnsheffing én voorlichting.’ Hoe reageerde Tactus op je onderzoeksresultaten? ‘Ze waren erg tevreden, vooral met de concrete aanbevelingen. Op dit moment zijn er binnen de instelling al veel veranderingen doorgevoerd. Ook worden er door andere studenten van de UT nieuwe onderzoeken uitgevoerd naar onderdelen van het project ‘Op tijd voorbereid’. En waarom won jij de scriptieprijs? ‘In het juryrapport staat: vanwege het relevante onderwerp, het knappe onderzoek en de goede verslaglegging.’ Je hebt er een baan aan overgehouden? ‘Ik werk nu 24 uur als medewerker onderzoek. Momenteel doe ik onderzoek naar de effecten van internetbehandeling voor mensen met verslavingsproblemen. Sinds twee jaar bestaat de internetbehandeling ‘alcohol de baas’. Gezien de positieve effecten zijn we nu ook bezig met de ontwikkeling van een soortgelijke behandeling voor problematische gokkers en mensen met een eetstoornis.’ Al een leuk doel voor je geldprijs gevonden? ‘Nog niet, maar het gaat vast een goede bestemming krijgen. Ik moet er nog even over nadenken. Eerst maar eens iedereen bedanken die me geholpen heeft bij deze scriptie.’

Victor (rechts) met medevennoot Bas van Eldijk.

PRIJSACTIES BEPALEN CAFÉKEUZE JONGEREN

Ook 15-jarige naar happy hour Opnieuw haalde vorige week een onderzoek van de faculteit GW naar drankgebruik onder jongeren de media. Jongeren van 14 en 15 jaar, stelden de UTonderzoekers, gaan meer drinken tijdens prijsacties in de horeca. Dat terwijl barpersoneel deze leeftijdscategorie geen alcohol mag schenken. ‘Het was druk ja’, zegt Joris van Hoof, één van de onderzoekers. ‘Het is altijd een beetje afwachten of een persbericht wordt opgepakt door de media. Vanaf het moment dat het op de voorpagina stond bij Trouw ging het hard.’ Uit het onderzoek van Van Hoof en zijn collega’s blijkt dat jongeren van 14 en 15

hun cafékeuze regelmatig bepalen op grond van prijsacties, zoals happy hours. Minstens één op de drie cafés houdt prijsacties, die voornamelijk bestaan uit kortingen op bier en cocktails. ‘Opmerkelijk’, vindt Van Hoof, ‘want de branche heeft terughoudendheid afgesproken op dit gebied. Maar ja, terughoudendheid is ook een vaag begrip.’ Gezien de leeftijdscategorie – de geënquêteerde jongeren zijn allemaal 14 of 15 jaar oud en mogen geen alcohol geschonken krijgen – is het opvallend dat van de jongeren die uitgaan in cafés en discotheken maar liefst 82 procent soms tot altijd alcohol drinkt. Van Hoof: ‘Uit eerder onderzoek is gebleken dat iemand van onder de 16 in 93 procent van de geval-

len aan drank kan komen in horeca en supermarkten. De vraag is nu: waarom lukt dat? Winkeliers en caféhouders zeggen immers allemaal: we houden ons aan de regels.’ Toch is dat hoge percentage opvallend, niet in de laatste plaats vanwege de hoge boetes die de Voedsel- en Warenautoriteit, verantwoordelijk voor de handhaving, kan opleggen. ‘Maar je moet wel in ogenschouw nemen dat die handhaving gebeurt door in totaal tachtig inspecteurs’, zegt Van Hoof. ‘Het grappige is’, vervolgt hij, ‘dat veel jongeren allerlei trucs uithalen om de regels te omzeilen, bijvoorbeeld met een vals identiteitsbewijs, terwijl dat in de praktijk niet nodig blijkt. Ook met een origi-

nele kaart slagen ze er vaker wel dan niet in om drank te krijgen. Is het onkunde, dommigheid of vindt het barpersoneel het vervelend om politieagent te spelen?’ Horecaondernemers moeten stoppen met prijsacties, daarvoor pleit ook de Stichting Alcohol Preventie STAP, opdrachtgever van het onderzoek. Van Hoof: ‘In Eindhoven heb je een straat waar bijna alleen maar horeca zit. Overal hangen affiches met ‘Bier voor een euro’ of ‘flügel vijftig cent’. Als één het doet, doet iedereen het.’ Hij pleit voor een integraal alcoholbeleid. ‘Daar geloof ik in. De gemeente, politie, brandweer, horeca, supermarktondernemers, ouders en jongeren zelf moeten samen afspraken maken en een oplossing vinden.’

Elke ter Huurne ontvangt van juryvoorzitter Han van Dijk de scriptieprijs Innovaties in de Zorg 2007.

CONGRES. De Stichting Mechatronica Valley Twente houdt op dinsdag 24 april, in samenwerking met KIVI NIRIA, het vierde TValley-congres op de campus. Het congres staat dit jaar in het teken van micro-mechatronica en zoomt in op technologische innovaties in de Nederlandse hightech industrie én op de concrete business die deze opleveren. Verschillende bedrijven presenteren op 24 april voorbeelden van innovatie, onder meer op het gebied van sensoren, micro-actuatoren en industriële inkjettechnologie. Met het oog op business development wordt het belang van hightech start-ups en business accelerators belicht. De dag is bedoeld voor iedereen die te maken heeft met de Nederlandse hightech industrie. Tijdens het congres wordt ook de KIVI-NIRIA/ UT prijs uitgereikt.Voor meer informatie en inschrijven: www.tvalley.nl.


15


฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

niversiteitsraad

฀

฀ ฀ ฀

Gedragswetenschappen

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀฀

฀

฀

฀ ฀฀

Construction Management and Engineering

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

! "

฀ ฀ ฀ ฀ ฀฀ ฀฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

lgemeen

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

WI

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

E ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

pe

฀

฀

฀

฀

S ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

TW ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

C

raties

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

O

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

lle faculteiten

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

A

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

A

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

mededelingenrubriek ฀

฀ ฀ ฀

฀

edisch centrum

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

M ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

Management en Bestuur

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

U

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀


16


฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

G

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

W ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

M

฀

฀ ฀ ฀฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

ADVERTENTIES

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

I

nternationaal

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

D

iversen

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

akkerij

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

P ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

ultuur

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

C

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

tudieverenigingen

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

S

B

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀


17


฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

St ude nt e nr e s t aur a nt

฀

Maandag 2 april Saté, Hamlapje of Omelet Satésaus of Mosterdsaus Bami of Gebakken aardappelen Tjaptjoi of Voorjaarsgroente Rauwkostsalade - Dessert naar keuze

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ Schnitzel, Gepocheerde koolvis of Gevulde paprika Champignonroomsaus of Hollandaise saus Frites of Aardappelpuree Savooie kool of Waspeentjes Rauwkostsalade - Dessert naar keuze

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

Collecteer voor geluk!

'De Stek' ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀฀

'''"'%'#'

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

''''& "#!!"#"!

฀

!"

$ ''%'

฀

฀

฀

฀

฀

'"'!'''"!"'

%'$' '

฀

''%%% #'

฀

''

฀

ADVERTENTIE

For the English menu: www.utwente.nl/fb/catering/ studentenrestaurant

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

''$'$ ' #'

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ Kipsate, Gyros steak of Gevulde tomaat Satésaus, Tzatzikisaus of Champignonsaus Nasi goreng of Pommes parts Kroepoek of Rode bieten Rauwkostsalade - Dessert naar keuze

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ Schouderfiletlapje, Hamburger met Uitjes of Vegetarische hamburger Vleessaus Frites of Gekookte aardappelen Mexicaanse groente, Groente of Sperzieboontjes Rauwkostsalade - Dessert naar keuze

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

UT-Catering

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

port

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

S ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

ADVERTENTIE

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀ ฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀

฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀

฀ ฀ ฀

฀

฀

฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀ ฀ ฀

฀ ฀

฀

฀

Voor meer informatie: UT-Catering: www.utwente.nl/fb Reserveringen Faculty Club en De Stek online via www.utwente.nl


18


Het geduld van Maarten Hoes leggen. Deze partijen gaan straks een advies uitbrengen en daar is nu het wachten op.’

Naam:

Maarten Hoes

Leeftijd:

22 jaar

Studie:

Biomedische technologie

Club:

Sportraad

Rol:

Voorzitter

Je hebt er komende maand een jaar opzitten als voorzitter van de Sportraad. Al opgebrand? ‘Nee, zeker niet. Maar ik zet er op 19 april wel een punt achter. Niet omdat ik niet verder zou willen, maar omdat ik nu meer tijd aan mijn studie wil besteden. Ik ben een jaar fulltime vrijgemaakt met financiële dispensatie van de UT. Nu is het de beurt aan een ander. Het is mooi geweest.’ Heb je er wat aan gehad? ‘Dat kun je wel zeggen. De theorie die je je als student eigen maakt is één, maar de praktijk is een ander verhaal. Als voorzitter van de sportraad leer je op hoog niveau te vergaderen en te overtuigen. Maar je maakt ook kennis met de bureaucratie. De bureaucratie heeft mij geleerd tot tien te tellen.Vooral bij grotere projecten moet je geduld betrachten.Want dat duurt en dat duurt. Moest ik aanvankelijk behoorlijk aan wennen.’ Noem eens een voorbeeld? ‘De vervanging van de sintelbaan op de campus. Dat speelt al jaren en ik ben er het laatste jaar ook mee bezig geweest. Als sportraad hebben wij een advies geschreven. Ik verwacht dat er een beslissing valt voordat ik stop.’ Wat kost zo’n nieuwe baan? ‘Tussen de twee en vier ton. Er zijn meerdere partijen benaderd om geld op tafel te

Over welke eigenschappen moet de voorzitter van de sportraad beschikken? ‘Geduld dus. Hij of zij moet in staat zijn een vergadering te leiden en te overtuigen. Het is wel handig om draagvlak te kunnen creëren.’ Heeft de sportraad draagvlak?. ‘Dat kan wel beter. Ik denk dat de besturen van de 37 sportverenigingen wel weten waar we mee bezig zijn en wat we voor hen concreet kunnen betekenen. Maar voor de individuele sporter ligt dat anders. Menig sporter op de UT heeft geen idee wat wij doen.’ Wat doen jullie dan? ‘Heel concreet behartigen we de subsidiebelangen van de verenigingen.We zitten rond de tafel met bijvoorbeeld de Student Union en de beleidsmakers van het sportcentrum. We trekken hierin samen op. Een ander voorbeeld is dus de sintelbaan of de nieuwe klimwand tussen het Sportcentrum en de Bastille.We schrijven adviezen en doen voorstellen.’ Wanneer komt die klimwand er? ‘Ik verwacht dat deze zomer de bouw begint.’ Is Maarten Hoes een visionair? ‘Visionair is een groot woord, maar als voorzitter van de sportraad moet je wel in staat zijn om een visie neer te leggen.’ Leg ‘m eens neer dan? ‘Er studeren hier nu zevenduizend studenten en het doel van de UT is daar tienduizend van te maken. Dat betekent dat je daar ook met je sportfaciliteiten op in moet spelen.’ Hoe dan? ‘Door het Sportcentrum uit te breiden. De mogelijkheden zijn er. Naast het sportcentrum is immers nog ruimte. Die kansen liggen er om benut te worden.’ Op welke termijn? ‘Als we onze ambities willen

WASAUTOMATENVERHUUR “TWENTE”

HUURPRIJZEN v/a 10 p/mnd

Maarten Hoes: ‘Ik heb geleerd tot tien te tellen.’

verwezenlijken dan kunnen we daar simpelweg niet te lang mee wachten.’

gingen en dat hebben we met elkaar goed gedaan.’

Nou…? ‘Nee echt niet, er zijn wel eens kleine strubbelingen, maar die zijn niet wezenlijk.’

Je noemt overtuigingskracht een belangrijke eigenschap voor een voorzitter. Heb jij die kracht? ‘Ik denk het wel. Misschien zijn er momenten geweest dat ik harder met de vuist op tafel had moeten slaan. Dat kan best zinvol zijn. Maar zo zit ik niet in elkaar.’

Hoogtepunten? ‘Grootste hoogtepunt is zonder twijfel het groene licht voor het nieuwe subsidiestelsel. Dat gebeurde op de laatste algemene vergadering. Dat was een mooi moment.We zijn daarin als sportraad samen opgetrokken met de vereni-

Je vertrek als voorzitter is aanstaande, wat moet er volgens jou nog gebeuren? ‘Een positief besluit over de aanleg van de nieuwe sintelbaan. Die baan heeft nu lang genoeg op zich laten wachten. Een mooier afscheidscadeau kan ik me niet bedenken.’

Wat was het afgelopen jaar je grootste dieptepunt? ‘Heb ik niet gehad.’

de KLUNK

ADVERTENTIE

SPECIAAL VOOR STUDENTEN

Foto: Arjan Reef

Het was zijn moment en het was de enige homerun van de dag. Softballer Alexander Vos De Wael van de High Tech Hitters tekende voor dit bijzondere moment. En dat deed hij uitgerekend in de eerste wedstrijd van dit seizoen tegen stadsrivaal Tex Town Tigers. Mede dankzij deze rake klap van de 22-jarige psychologiestudent versloegen de Hitters de Tigers met 19-14. Die uitslag zal hij zich over een paar jaar niet meer kunnen herinneren, de homerun wel. Want daarvan maak je er normaal gesproken niet zo veel. Voor Vos De Wael was

dit de tweede in zijn sportieve loopbaan. Hij sloeg ‘m in z’n derde en laatste slagbeurt. ‘Hoe het voelt? Heerlijk, vooral het rondje daarna en het incasseren van de complimenten. Dat gebeurt traditioneel met handjeklap aan het einde van je zegetocht. Het is speciaal dat ik ‘m maakte in mijn laatste slagbeurt. Dat was een alles-of-niets-klap. Het werd alles. Al aan de klap hoorde ik dat-ie goed

Thibats gelijk tegen Quick’20

Harambee aan de leiding

In de strijd tegen degradatie speelde het eerste tafeltennisteam van Thibats met 5-5 gelijk tegen het Oldenzaalse Quick ‘20 2. Thibats 2 gaat dit jaar voor de titel. De ploeg onderstreept die ambitie door DVO’83 op eigen terrein met liefst 100 te verslaan. Hugo Anbeek, Eric Gropstra en Jan van Meerveld maakten de treffers. Het derde van Thibats kreeg een 8-2 nederlaag voor de kiezen.

De volleybaldames van Harambee gaan samen met DeVoKo aan de leiding in hun competitie. De ploeg staat daarmee op de drempel van promotie naar de derde divisie. Harambee en rivaal DeVoKo wonnen afgelopen weekend beiden hun wedstrijd met 4-0. Ook het eerste herenteam won haar wedstrijd simpel met 4-0. Tegenstander Delphion/DBS Balk kwam er niet aan te pas. De Drienerlose mannen bezetten de vijfde plaats in de competitie.

zat. Je hoort dan een volle klunk. Ik kan het niet anders omschrijven. Werkelijk een prachtig geluid. Ik ben ook scheidsrechter en als je klunk hoort, dan weet je dat de bal goed vol op de knuppel zit. Mijn bal verdween uiteindelijk meters achter de hekken. En daarna vooral niet te snel lopen, want je moet van elke meter genieten. En als je rondje bijna ten einde is dan even de felicitaties in ontvangst nemen. Helemaal geweldig.’

Promotie op losse schroeven De handbalploeg van Cabezota heeft zich afgelopen weekend door een gelijk spel (25-25) in de nesten gewerkt Nu is het voor promotie mede afhankelijk van de resultaten van andere ploegen. Bij rust was er met een 15-10 tegen het Hengelose Donar geen vuiltje aan de lucht, maar na de pauze wist de UT-ploeg de voorsprong toch niet vast te houden. Het tweede herenteam verloor zondag met 26-14 van het tweede van Donar.

Remise voor Messed Up

Alexander Vos De Wael aan slag.

De unihockeyers van Messed Up speelden afgelopen weekend gelijk tegen Stick 2 (1-1). In een zinderende pot ontzagen de spelers elkaar niet. Er werd vrij hard gespeeld. Met deze uitslag zijn de promotiekansen van de mannenploeg van Messed Up nog niet verkeken, maar wacht de club wel een loodzwaar slot.


19


Alternatieve rock

Debat


De Sallandse Andre Cents Band combineert invloeden uit de symfonische en melodieuze rock met een eigen stijl. Naast covers van o.a. Jimi Hendrickx, van Halen, Frank Zappa en Rush, speelt de band ook een aantal eigen nummers.Frontman Andre Cents wordt alom gerespecteerd door zijn ingetogen gitaarspel. Zangeres Joke Vruggink zong in het verleden bj bekende lokale bands als De Bloedgroep en Noar De Blixem. Donderdag 29 maart 2007,Muziekcafe de Cactus,22.00 uur,toegang gratis.

Directheid, emotionaliteit, korte lontjes maar ook nuchterheid, effectiviteit en functionaliteit zijn kenmerken van de Nederlandse cultuur. Daarmee lijkt ze elementen uit de Romantiek en Verlichting te combineren. Authenticiteit en efficiëntie scoren hoog en ondertussen zitten die elkaar ook nog eens in de weg. In dit debat gaan Maarten Doorman, hoogleraar journalistieke kritiek en filosoof, en Arjo Klamer, hoogleraar Economie van Kunst en Cultuur, op zoek naar de diepere wortels van de Nederlandse cultuur, analyseren ze de schijnbare tegenstrijdigheden in ons dagelijks leven, en ontwikkelen ze wellicht iets van een therapie. Dinsdag 3 april 2007, AmphitheaterVrijhof, 19.30 uur, toegang gratis.Aanmelden vooraf bij Studium Generale is niet mogelijk.

Lijdenstijd In het thema van de lijdenstijd naar Pasen brengt brengt het Orkest van het Oosten, onder leiding van Etienne Siebens, in samenwerking met Consensus Vocalis werk ten gehore van Messiaen, Haydn, en Andriessen, die met hun muziek het offer van Christus aan het kruis symboliseren. Hadyns ‘Die sieben letzten Worte unseres Erlösers am Kreuze’ bestaat uit zeven langzame delen bij Jezus’ laatste woorden. De symfonische meditatie ‘Les offrandes oubliées’ van Messiaen sluiten hier goed bij aan, en laten invloeden van Stravinsky horen. Andriessen legde zijn gevoelens over de kruisdood neer in zijn ‘Miroir de peine’, een troostende cyclus van vijf liederen. Woensdag 4 april 2007, Muziekcentrum Enschede, 20.00 uur, EUR 24/21,50/17,50.

As Bij Frank Boeijen is het de zoektocht naar de essentie van het lied, die zijn theaterconcerten steeds verrassend en spannend maakt. Boeijen tast met zijn gevarieerde oeuvre de grenzen af tussen de territoria van het breekbare, intieme chanson, klassiek geïnspireerde muziek, epische vertellingen en catchy popsongs. Het kloppend hart van de voorstelling zijn 30 liedjes die de Nijmeegse dienaar van de muze schreef voor de nieuwe cd As.Voor de live uitvoering wordt Boeijen bijgestaan door o.a. toetsenist Ruud de Grood en bassist Charles Nagtzaam. Zaterdag 14 april 2007, Rabotheater Hengelo, 20.00 uur, EUR 22,50/17,50.

De affiches van Nanne Meulendijks zijn tot medio april te zien in de Horst.

Fantasten

EXPOSITIE IN DE HORST

Met kerst gourmetten, dat hóórt nu eenmaal zo We zetten allemaal dezelfde dingen in de vensterbank, huren een zaaltje voor de verjaardag van oma en hullen ons massaal in oranje als er weer eens wordt gevoetbald. Waarom? Iedereen doet het. Dat lijkt vrijheid, maar is gewoon dictatuur. De dictatuur van: dat hoort zo. JOOST BLIJHAM

In de entreehal van de Horst hangen tot medio april tien affiches van de jonge Brabantse illustrator Nanne Meulendijks (21), die in juni vorig jaar afstudeerde aan de AKV St. Joost in Breda, studierichting illustratie. De tien affiches, samengebracht onder de noemer De dictatuur van: dat hoort zo, vormen Meulendijks afstudeerproject. Humoristisch, prikkelend, satirisch, maar ook een beetje sinister, zegt ze zelf. Het opvallendst aan haar werk is dat beeld niet ondergeschikt is aan tekst, en tekst niet aan beeld; het één kan niet zonder het ander. Meulendijks: ‘Dat was ook het onderwerp van mijn scriptie, die twee moeten elkaar aanvullen.’ Haar affiches doen denken aan ouderwetse Sovjet-propagandaposters. ‘Ik heb het communisme willen linken aan ‘Dat hoort zo’. Het beeld dat communistische propagandaposters opriepen was dat van vrijheid, blijheid, maar het tegengestelde was het geval. Er was sprake van onderdruk-

Donderdag 29 maart Muziekcafe de Cactus: Andre Cents Band (alternatieve rock) een Sallandse progressieve/alternatieve rockband met symfonische & melodieuze rock invloeden en veel eigen werk, 22.00 uur, toegang gratis. Informatie: www.andrecentsband.nl. Zie deze pagina. Rabotheater Hengelo: Claudia de Breij – ‘Hallo lieve mensen’. Haar derde voorstelling, is vernoemd naar de gevleugelde openingszin van Mies Bouwman. Dát waren nog eens kijkcijfers. Meer Info op: www.claudiadebreij.nl, 20.00 uur, EUR 17,50/12,50.

Informatie en openingstijden op www. concordia.nl, toegang gratis.

S TA D

Vrijdag 30 maart NiX BBBlues: ClubMike Mok (USA), Blues, Rock en Roots van deze gitaarvirtuoos, 21.45 uur (deur open: 21.00 uur), EUR 10/7. Zaterdag 31 maart Atak: EHBO presenteert: Dubbel CD ‘Enske Metaal 2’ (metal), 21.00 uur (zaal open 20.30 uur), EUR 5. Rabotheater Hengelo: Wie is er bang voor Virginia Woolf? Toneelstuk genomineerd voor de toneelpublieksprijs, 20.00 uur, EUR 19,50/14,50. Muziekcentrum Enschede: Stef Bos – Storm. 20.00 uur. Naast hoogtepunten uit zijn eigen carrière als het bekende ‘Papa’ brengt Stef Bos ook prachtige Brelvertalingen als ‘Jef’ en ‘De laatste trein’, 20.00 uur, EUR 26,50/24/19. Reserveren: 053-4858500 (ma. t/m za. 12.00-16.00 uur. Tot en met zaterdag 31 maart Galerie 16 (Molenstr. 16): Karin Hoogesteger: expositie. De acrylschilderijen van Hoogesteger zijn groot en kleurrijk, met in de hoofdrol vaak kinderen. Wo. t/m vr. 12.00-18.00 uur, za. 11.00-17.00 uur, toegang gratis. Tot en met zondag 1 april CBK Concordia (Langestr. 56): Kunst10Daagse ‘ZIN’.

Dinsdag 3 en donderdag 5 april Latin Heat DC: Salsa Open dagen in Cafë Peanuts. Om 20.00 uur de beginners, om 21.00 uur de instromers. Workshops: gratis.

Dinsdag 3 en woensdag 4 april Rabotheater Hengelo: Javier Guzman – Delirium. ‘Het meest grillige cabarettalent van Nederland’. Informatie: www.javierguzman.nl, 20.00 uur, EUR 18,50/13,50.

Woensdag 4 april Muziekcentrum Enschede: Haydn in de ‘Goede Week’ door het Orkest van het Oosten en Consensus Vocalis. (klassiek). Werk van Hadyn, Messiaen en Hendrik Andriessen, 20.00 uur. Reserveren: 053-4858500 (ma. t/m za. 12.0016.00 uur), EUR 24/21,50/17,50. Zie deze pagina. Donderdag 5 april Concordia: Heddy Lester & Myra de Jong, 10.000 Zakdoeken, 20.30 uur (toneel). Na meer dan 25 jaar optreden vertelt Heddy Lester het verhaal van haar en haar ouders. Hoe haar ouders elkaar ontmoetten in Kamp Vught, waar haar moeder overleefde door te zingen. Ze vertelt over de treurnissen én de levensvreugde. Dit verhaal, over een gezin met een ‘mensch durf te leven’-mentaliteit, wordt vervlochten met hedendaagse mensen die weigeren zich te laten meeslepen door de maalstroom van de alledaagse waanzin, 20.30 uur, EUR 13,50/11.50/10.50. Zaterdag 14 april Atak: Picture of the Moon. Progressieve Enschedese metalband van UT-studenten en medewerkers, presenteert haar CD, 21.00 uur, EUR 5. Rabotheater Hengelo: Frank Boeijen – As (muziek). Boeijen zoekt met zijn muziek de grenzen op tussen chanson, klassiek, pop en vertellingen, 20.00 uur, EUR 22,50/17,50. Zie deze pagina.

king. Het is net als gourmetten met kerst: iedereen doet het en dat is de dictatuur van: dat hoort zo.’ UT-student industrieel ontwerpen Bartjan de Bruijn zag haar werk, dat op meerdere plaatsen in Nederland te bewonderen is. Het leek hem meteen iets voor de UT. De contacten waren snel gelegd. Meulendijks:‘Ik hoefde amper iets te doen. Geweldig dat iemand dat zomaar helemaal voor me regelt.’ Haar inspiratie doet ze in het dagelijks leven op. ‘Zaken waaraan ik me erger, waarover ik wat wil zeggen. Pesten op het werk bijvoorbeeld. Ik dacht daar laatst over na en ik vond het zó kinderachtig. Dan teken ik een grote, lompe vent met een knuffel in z’n armen die de plaats van iemand anders bezet houdt.’ Ze krijgt haar ideeën ook van zeurende mensen. ‘Ik ben er zelf ook één’, lacht ze. ‘Maar wel een vrolijke. Ik geef humoristisch commentaar, ik maak satire.’ Meulendijks heeft in korte tijd al een aardige naam opgebouwd. Zo ontwierp ze e-cards voor de Volkskrant, maakte illustraties voor een kinderboek en voorzag de columns van schrijfster/arts in opleiding Anne Hermans in de NRC van illustraties. ‘Voor de krant werken, dat vond ik heel leuk, maar ik wil ook graag affiches maken voor bands en theatervoorstellingen enzo. Als ik maar kan tekenen.’ Mét humor, voegt ze er meteen aan toe. ‘Zonder zou ik er geen lol in hebben.’ De tentoongestelde affiches van Nanne Meulendijks hebben een oplage van acht stuks en kosten ฀169,95. Ze verkoopt ze ook in setjes van tien op het formaat van een ansichtkaart voor 8,95.

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ Gebouw de Spiegel: Zwart, wit en een vleugje kleur is een expositie met kunst uit de BKR-collectie van de UT. Open op werkdagen, toegang gratis.

Het theatergezelschap Fantasten maakt fysiek (muzikaal) theater. Het decor maakt actief onderdeel uit van de voorstelling. Een helder plot.Alledaagse handelingen. Bewegingen die een eigen leven gaan leiden. De acteurs Marle Brouwer en Bart Rijnink leerden elkaar kennen op de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie. Ze besloten samen te gaan werken onder de naam Fantasten. De gelijknamige danstheatervoorstelling is hun eerste productie, een zoektocht naar geborgenheid, seks en vriendschap. Maandag 16 april 2007, AmphitheaterVrijhof, 12.35 uur, EUR 5/3/1.

JPD presenteert... De Nederlandse pianist Wolfert Brederode combineert de onvoorspelbaarheid van jazzimprovisatie én de virtuositeit en nauwkeurigheid van een concertpianist. Samen met de Zwitserse drummer Samuel Rohrer, de Noorse contrabassist Mats Eilertsen en de Zwitserse klarinettist Claudio Puntin, spelen zij muziek beïnvloed door Debussy, melodieus en abstract tegelijk. Maandag 16 april 2007, organisatie JazzPodium Drienerlo,, AmphitheaterVrijhof, 20.15 uur, EUR 10/6/4.

funk en zangnummers. Na een korte pauze gaat de Far East Jazz Orchestra verder met een gevarieerd reportoire aan jazzstukken, 20.00 uur, EUR 2/1.

฀฀ Audiozaal Vrijhof: elke maandag open repetitie close harmony koor Musilon (jazz + pop en andere moderne muziek). Iedereen, met of zonder zangervaring, is welkom. Het koor zoekt vooral naar bassen. Informatie op www.musilon.utwente.nl, 19.30-22.00 uur, toegang gratis. Agora Vrijhof: Theatergezelschap ONS: Memoires van een Maagd, een monoloog over voor- én tegenspoed en over de God die Maria alles gaf, maar met ogenschijnlijk hetzelfde gemak ook alles van haar wegnam. Tijdens de voorstelling wordt een bescheiden maaltijd geserveerd. Daarom is reserveren (t/m 29 maart) noodzakelijk via www.cultuur.utwente.nl, 12.35 uur, EUR 5/3/1.

฀ ฀ ฀ ฀ ฀ Gebouw Horst centrale hal: fototentoonstelling ‘De dictuur van: dat hoort zo!’ van Nanne Meulendijks. Tien affiches over de nergens op gebaseerde Nederlandse normen en waarden. Dagelijks te bezichtigen tijdens reguliere openingstijden, toegang gratis. Zie deze pagina.

CAMPUS

฀฀ Amphitheater Vrijhof: Tussen Verlichting en Romantiek: een analyse van onze cultuur. Studium Generale, 19.3021.15 uur, toegang gratis. Aanmelden vooraf is niet mogelijk. Zie deze pagina. ฀ ฀ Amphitheater Vrijhof: Fantasten: Fantasten (beeldend theater), 12.35 uur, EUR 5/3/1. Zie deze pagina. Amphitheater Vrijhof: Jazz Podium Drienerlo: Brederode/ Puntin/Eilertsen/Rohre (jazz), 20.15 uur, EUR 10/6/4. Reserveren niet mogelijk. Zie deze pagina. ฀ ฀ Amphitheater Vrijhof: UT Most Big Band & Far East Jazz Orchestra. De Utmost Big Band opent met een programma bestaande uit onder andere jazzstandards,

฀ ฀ Amphitheater Vrijhof: Wouter Pot: Vera en andere liedjes (Finalist Nootuitgang - Student Singer/Songwriter Contest 2006), 12.35 uur, EUR 5/3/1. Amphitheater Vrijhof: voorronde Nootuitgang(4e editie) – Student Singer/Songwriter Contest 2007. Ben je student, heb je een gouden stem of ben je Nederlands beste onbekende songwriter? Dan is dit dé kans om door te breken. De jury van de Enschedese voorronde bestaat uit:Valentijn Smit (dirigent van o.a. Drienerloos Vocaal Ensemble), Rinze van der Wal (directeur poppodium Atak) en Emiel Hollander (voorzitter van Apollo, de cultuurkoepel van de UT). Presentator: Martine Thijs (zangeres, performer, zangdocente). De winnaar gaat door naar de landelijke finale op zaterdag 2 juni in het CultuurCafé van de Radboud Universiteit Nijmegen. Je neemt het daar op tegen singer/songwriters van andere universiteiten en hogescholen uit Nederland. Informatie: www.nootuitgang.nl, 20.15 uur, entree: gratis. Vrijhof Cultuurcentrum heeft een kunstuitleen waar UT-medewerkers en -studenten gratis tekeningen, schilderijen, zeefdrukken, etsen en foto’s voor max. 2 jaar kunnen lenen, Vrijhof vergaderzaal 221 (2e etage). Info: www.cultuur.utwente.nl. Open: elke dinsdag van 12.00-13.30 uur.



Harold de Boer

20

Uit Het Lood

Loop Het is de loop van de natuur. Waddeneilanden wandelen naar het oosten. Daar slibt voortdurend nieuw zand aan dat zich ontwikkelt van nieuwe natuur, naar nieuwe cultuur, naar wilde camping, naar duf vakantiedorp. Tot het op het westeinde als een navelstaarderig door inteelt verzwakt vissersdor p wordt verzwolgen door de zee. De eeuwigheid huist niet op aarde. In 1984 deed ik mee aan de Wiskunde Olympiade in Praag. Elke afvaardiging kreeg een tolk, dus elke tolk kreeg zes belhamels. Maar Jitka, onze tolk, had pech. Zij moest waken over negen donderstenen. Ons Nederlandse team plus drie Vlamingen. De Belgen hadden een Franstalige tolk, en u begr ijpt, de Vlamingen wensten geen Frans te spreken. Dat was 1984. Maar zaterdag zag ik Bart Peeters op Ketnet. En ik kon mijn oren niet geloven, hij sprak Frans. Dit was een bijzondere gebeurtenis. En zo

3

bleek. Ik keek naar Stars of Europe. Een groot concert aan de voet van het Atomium in Brussel, ter ere van de vijftigste verjaardag van het Verdrag van Rome. Live uitgezonden in 46 landen. Maar niet in Nederland. Beter valt onze houding ten opzichte van Europa niet te illustreren. Eerder spreekt een Vlaming Frans dan dat een Nederlander iets met Europa van doen wil hebben. Waar keken wij dan wel naar? De publieke omroep was voor het Nederlandse klootjesvolk. Op 1: Mooi! Weer De Leeuw. Op 2: Tien voor Taal, Rondom 10 en Den Haag Vandaag. En op 3: Bitches, een Nederlandse comedyserie. Op de commerciele netten kon de internationaal geor iënteerde Nederlander kiezen uit: een Amerikaanse filmkomedie, een Amerikaanse dramafilm, een Amerikaanse dramaserie, een Amerikaanse avonturenkomedie, een Amer ikaanse hor rorfilm en, omdat er voor Tien niets meer toe te voegen viel, nog een Amerikaanse filmkomedie. De enige Europese beelden kwamen van SBS6 met de EK-kwalificatiewedstr ijd Nederland – Roemenië. Wij motten geen Europa. De gedachte dat we naast een Nederlands paspoort ook een Europees paspoort zouden dragen bezorgt ons een hartverzakking. Maar niemand in Europa die zich nog druk over ons maakt. Men ziet de zeespiegel gestaag stijgen en heeft alle vertrouwen in de loop van de natuur.

hoog

Studentenleven

Foto: Frans van der Veeken

Paasvuur Hoewel het pas over twee weken Pasen is, konden bewoners aan de Calslaan het niet laten om afgelopen dinsdagavond alvast een paasvuurtje te stoken. Niet zoals dat in Twente traditioneel gaat met een hoop brandhout en begeleid door de plaatselijke pastoor, maar geheel op studentikoze wijze met een oude bank. De bewakingsdienst van de campus was minder blij met deze vroege paasvreugde van de Calslaanbewoners. Die moest twee keer uitrukken om de boel te blussen.

De fotosoap 3hoog volgt drie bewoners van een studentenhuis: Olivier, een verwaand balletje, Karlijn, een berekenende vamp en Pien, een sociaal bewuste feministe. Zoals iedereen die samenwoont worstelen zij met alledaagse problemen over de afwas en de afstandsbediening, maar ook met grotere vragen over seks, cultuur, politiek en religie. Door Ype Driessen

Olivier

Pien

Karlijn

Over en... Koffie Het duurde even en het was zeker niet gemakkelijk. Maanden van noeste arbeid zitten erin. Mislukte creaties werden uitvoerig geëvalueerd en verbannen naar de zwarte lijst. Goed uitgevoerde exercities gingen op herhaling. Er kwamen nog net geen reageerbuisjes aan te pas, maar het scheelde niet veel. Soms zat de donkere vloeistof overal: in het haar of op het toetsenbord. We traceerden zelfs een keer wat druppels op de printer. Ook de geur bleef hangen. Daar kwam weer heel wat volk op af. Wat voor een gezellige aanloop zorgde, maar ook tot achterstand in de experimenteerfase leidde. Nu is het klaar. En we willen u graag in de feestvreugde laten delen. Want was is er nou fijner dan een heerlijk bakkie troost tappen uit de automaat van Autobar Holland? Toen die apparaten net geplaatst waren, begin november, stond het huilen ons nader dan het lachen. Kwestie van wennen, was de reactie van het Facilitair Bedrijf. Kwestie van smaak, vonden wij. Om de juiste melange te vinden die wel lekker is, sloegen we aan het experimenteren. De bevindingen: Ochtend: koffie zo sterk mogelijk (paar keer op + drukken) met een vleugje espresso. Deze combinatie zorgt voor een goede start van de werkdag. Eventueel te herhalen als u niet direct lekker op gang komt. Tussendoortje: Espres-choc, met extra suiker en extra melk. Voor het opkrikken van de suikerspiegel. Middag: Cappuccino, zonder suiker, afgeblust met wiener melange. Net even die oppepper om de klok van vijven te halen. Mocht het desondanks blijven tegenvallen, dan raden wij de optie ‘heet water’ aan. Altijd goed.

Liegen Volgens psycholoog en onderzoeker Robert Feldman van de University of Massachusetts is liegen noodzakelijk voor een beetje fatsoenlijke vriendenkring. Een beetje bedrog, zegt hij, is onontbeerlijk. Klinkt aannemelijk. Immers, iemand recht in het gezicht zeggen dat-ie uit z’n muil ruft of dat z’n nieuwe vriendin meer weg heeft van Nelly Frijda dan van Monica Bellucci is inderdaad weinig vruchtbaar. Dan maar een leugentje om eigen en andermans bestwil. De bekstinker blij, de vriend van Nelly Frijda trots, iedereen gelukkig. Maar, er is altijd wel iemand die er genoegen in schept de ongeschreven regeltjes van intermenselijk contact kapot te analyseren en stuk te onderzoeken. Ook de UT heeft er sinds deze week weer één bij: de op het oog zo sympathieke Els Hettinga. Zij vond het nodig om voor haar afstudeeronderzoek het non-verbale gedrag van succesvolle en niet-succesvolle leugenaars bloot te leggen. Iemand die sneller, hoger en harder gaat praten, druk gesticuleert en veel lacht, denkt dat zijn fabeltjes worden geloofd, concludeerde ze. Iemand die ineengekrompen, in het luchtledige starend zijn verhaal doet, weet zelf ook wel dat geen mens ‘m gelooft. Als nu alleen Els en haar begeleiders het onderzoek gelezen hadden, dan was er niet veel aan de hand geweest. Maar, mevrouw vond het nodig de publiciteit te zoeken, zodat inmiddels het hele sociale verkeer hier ten burele op z’n gat ligt. Iedereen doorziet iedereen en het gezegde ‘al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel’ is nog nooit zo waar gebleken. Het gevolg? Wij gebruiken alleen nog maar e-mail.

...sluiten

N I E U W S. Vierduizend bezoekers op Laughing Matters

Recommend Documents