11.11.11 vrijdag 11 november 2011, 20.15 uur inleiding Paul Janssen 19.30 uur serie Jaren 20
Metropole Orkest Vince Mendoza dirigent Berend Dubbe stem * Gwen Thomas stem * Nino Rota The Godfather II Murder of Don Fanucci (arr: Allison Au)
Maurice Jarre Duke Ellington Max Steiner John Barry Bernard Herrmann Victor Young, Billie Hill Jelly Roll Morton
The Godfather II A New Carpet (arr: Yuma Sung) The Godfather The Immigrant (arr: Miho Hazama) Lawrence of Arabia Overture (arr: Stefan Behrisch) Drop me off in Harlem (arr: Bill Dobbins) King Kong Kong Escapes (arr: Stefan Behrisch) Out of Africa Main Title (arr: Maarten van der Grinten) Citizen Kane Kane’s news office (arr: Allison Au) Old man of the Mountain * (arr: Scott Routenberg) King Porter Stomp (arr: Bill Dobbins)
PAUZE
Ennio Morricone The Untouchables Main Theme (arr: Richard Sussman)
Jerry Goldsmith Irving Berlin Scott Joplin Charlie Chaplin Ryuichi Sakamoto Lenny Hayton
Chinatown Main Theme (arr: Jim McNeely) What’ll I Do? (arr: Stefan Schulze) Solace (arr: Scott Routenberg) Modern Times Themes (arr: Bob Zimmerman) The Last Emperor Main Title (arr: Miho Hazama) Singin’ in the Rain Overture and Themes (arr: Tim Davies)
Alle arrangementen werden speciaal voor dit concert gemaakt.
de concertseries van
2
Zaalverlichting Speciaal voor dit concert wordt de zaal donker gemaakt. Tip: u kunt het boekje ook al voor het concert lezen.
Live-uitzending De TROS zendt dit concert vanuit Vredenburg Leidsche Rijn live uit op radio 4. Denkt u eraan dat uw mobiele telefoon uitstaat en dat uw horloge geen geluid kan maken? Dan kan iedereen in de zaal en bij de radio volop genieten van het concert. ➜ WWW.RADIO4.NL ➜
Volg De Vrijdag van Vredenburg op Twitter (@VVVredenburg) en facebook
www.radio4.nl
Nieuw: voorprogramma Eenmaal per maand zullen jonge, getalenteerde musici Jong Talent zich aan u voorstellen in een kort programma, voorafgaand aan het hoofdconcert. Deze concertjes beginnen om 19.00 uur in de bovenfoyer. De programma’s duren ongeveer 25 minuten, zodat u om 19.30 uur aanwezig kunt zijn bij de inleiding. Vooraf opgeven is niet nodig. Het eerstvolgende zal plaatsvinden op 16 december.
vrijdag 11 november 2011, 20.15 uur
Lawrence of Arabia en verder
Wat is goede filmmuziek? Muziek die onopvallend aanwezig is en alleen maar sfeer creëert? Of muziek die zelfs zonder de beelden het hele verhaal en de ervaring van de film bij de bezoeker en luisteraar weet op te roepen? Een goed voorbeeld van de eerste categorie is de muziek die Vangelis schreef voor de destijds vernieuwende ‘science fiction film noir’ Blade Runner uit 1982, met een grote rol voor Rutger Hauer. De synthesizers van Vangelis zijn bijna doorlopend aanwezig, maar vooral als een klanktapijt waarboven het verhaal zich afspeelt. De klanken worden zo’n
Still uit ‘Once upon a time in the West’
deel van de scène, dat de kijker de muziek niet eens meer bewust gewaar wordt. Er waren zelfs bezoekers die bij hoog en bij laag beweerden dat de film nauwelijks muziek bevatte. Toch is het erg goede muziek. De filmscore werd niet voor niets genomineerd voor zowel een BAFTA als een Golden Globe. Uitstekende voorbeelden van de tweede categorie zijn er te over. Denk aan de eenzame mondharmonica van Ennio Morricone die de toon zet voor Once upon a time in the West, of aan het ‘hello how are you-thema’ van John Williams uit Close Encounters
3
4
of the Third Kind dat de generatie die er mee opgroeide nog steeds kippenvel bezorgt. Ja, we kunnen ook gewoon zonder beelden naar filmmuziek luisteren, al blijft deze muziek in de aard wat anders dan de puur symfonische muziek. Filmmuziek heeft een functie. Natuurlijk kan die functie ook aan symfonische partituur gegeven worden, denk aan de briljante omgang met Mahlers Adagietto in Death in Venice. Maar op maat gemaakte filmmuziek kreeg na de eerste twee decennia van de twintigste eeuw al snel de voorkeur. De muziek die Camille Saint-Saëns in 1908 schreef voor de korte zwijgende film L’assassinat du Duc du Guise was nog een uitzondering – vooral omdat het te duur was om speciale filmmuziek te laten componeren – maar vanaf de introductie van het geluidsspoor rond 1920, bleek synchronisatie van film en vooraf opgenomen muziek geen probleem meer en kon de grote vlucht van de speciaal geschreven filmmuziek beginnen. In eerste instantie nog enigszins onbeholpen – de muziek voor klassieke rolprenten als The Ten Commandments en Ben Hur is vooral een soort suite, compleet met ouverture – maar vanaf de jaren ’30 met grote sprongen voorwaarts. Grondleggers van de zogenaamde ‘Hollywoodstijl’, de stijl die zo ongeveer synoniem werd met alles waar goede filmmuziek voor staat, zijn in eerste instantie Erich Wolfgang Korngold, Max Steiner en Alfred Newman.
Ennio Morricone
Hun sound was de sound van de laatromantische opera, de muziek van componisten als Wagner, Verdi en Puccini. En ook zij zorgden in eerste instantie vooral voor een achtergrond waartegen de actie zich kon afspelen.
Max Steiner Het was Max Steiner, ook verantwoordelijk voor de muziek bij films als Gone with the Wind en Casablanca, die hier verandering in bracht toen hij werd ingeschakeld voor de film King Kong uit 1933. Hoewel de studio, bang voor grote verliezen, het niet aandurfde om muziek voor deze film te laten schrijven – ‘gebruik maar wat we hebben liggen’, zo luidde de opdracht – meende regisseur Merian Cooper dat de film gebaat zou zijn bij muziek die dicht op de huid van de
actie was geschreven. Hij betaalde de componist en het orkest uit eigen zak en Steiner creëerde in nauw overleg met de regisseur, tegenwoordig een vanzelfsprekende gang van zaken, de soundtrack die bijdroeg aan het enorme succes van deze film. Vanaf dat moment werd muziek een even belangwekkend onderdeel als het beeld en kreeg het metier van filmcomponist steeds meer aanzien. In 1977 onderscheidde de Amerikaanse musicoloog Roy M. Prendergast in zijn boek Film Music – a neglected art, nog altijd een standaardwerk, de volgende functies die muziek kan hebben in een film:
Still uit King Kong
➜
➜
➜ ➜
Muziek kan de film overtuigend van een sfeer van tijd en plaats voorzien Muziek kan gebruikt worden om psychologische verfijning aan te brengen en de onuitgesproken gedachten van een personage of de verborgen implicatie van een situatie duidelijk te maken (denk aan Wagner en zijn gebruik van Leitmotive) Muziek kan een neutrale achtergrond vormen Muziek kan de dramatiek van een scène ondersteunen en deze ook weer afronden.
5
6
Jerry Goldsmith
In de jaren ’50 kwam er nog een heel pragmatische functie bij: muziek kan een bron van inkomsten zijn voor de filmmakers. In 1952 schreef Dimitri Tiomkin de muziek bij de film High Noon. De titelsong Do not forsake me oh my darling werd een grote hit en leverde veel geld op. Sindsdien hopen vele filmmakers op een filmscore met hitpotentie. Of stellen ze zelf een score samen met een aaneenschakeling van bewezen hits en evergreens. Voor de soundtrack van films als The Great Gatsby, Miller’s Crossing en The Cotton Club maakte men dankbaar gebruik van bekende songs als What I’ll do, Drop me off in Harlem en King Porter Stomp. Dat gebeurt niet louter uit gemakzucht of in de hoop op een goed verkopende song, deze techniek
Nino Rota
werkt ook om een sfeerbeeld neer te zetten. Nelson Riddle, die de muziek voor The Great Gatsby samenstelde, kreeg zelfs een Oscar voor zijn klankbeeld van ‘the jazz age’. Ook de fameuze filmmusical Singin’ in the Rain uit 1952 bevat nauwelijks nieuw gecomponeerd materiaal. Bijna alle songs komen uit films uit de jaren ’30. Inclusief de beroemde titelsong die al in 1929 gebruikt werd in de filmmusical The Hollywood Revue. En bij The Sting, de prachtige misdaadfilm met Robert Redford uit 1973, maakte Marvin Hamlish zo geraffineerd gebruik van het werk van Scott Joplin dat de populariteit van deze held van de klassieke ragtime met sprongen steeg.
Filmmuziek op maat Naast dit ‘hergebruik’, dat tot op de dag van vandaag een gangbare praktijk is – denk aan films als Nothing Hill en Love actually – is de waardering voor de kunst van de op maat gecomponeerde filmscore sinds Steiner alleen maar gestegen. In 1941 bracht componist Bernard Herrmann, die even later in samenwerking met Alfred Hitchcock grootmeester van de muzikale suspense zou worden, samen met Orson Welles de filmmuziek op een hoger plan met het ook cinomatografische hoogstandje Citizen Kane. Alle functies die Prendergast noemt komen aan bod in deze film, terwijl de muziek ook los van de beelden een interessante vorm en inhoud heeft. De soundtrack voor Lawrence of Arabia bracht de destijds onbekende Maurice Jarre in 1962 een Oscar. En in de decennia die volgden schreven componisten als Jerry Gold-
En hoewel de ervaren Rota gold als de ‘huiscomponist’ van Federico Fellini, maakte hij zich werkelijk onsterfelijk met zijn noten voor de eerste twee delen van de Godfathertrilogie. De soundtrack voor Godfather II leverde hem in 1974 een Oscar op.
schmidt en Nino Rota geschiedenis. Goldschmidt componeerde met Chinatown een invloedrijke score, terwijl het openingsthema met die eenzame trompetsolo uitgroeide tot een veel gespeeld werk. En hoewel de ervaren Rota gold als de ‘huiscomponist’ van Federico Fellini, maakte hij zich werkelijk onsterfelijk met zijn noten voor de eerste twee delen van de Godfathertrilogie. De soundtrack voor Godfather II leverde hem in 1974 een Oscar op. Soms is de wijze waarop muziek en beeld bijeen komen en elkaar weer verlaten een wonderlijke dans. Zo nam zanger en bandleider Cab Calloway in 1931 met zijn orkest Minnie the Moocher op, een song, aangekleed met het responsoriale scat-zingen (hi-dehi-de-ho) waar Calloway patent op leek te hebben. Het werd een grote hit, en een jaar later gebruikte Fleischer Studios Talkartoons de muziek in een Betty Boop-tekenfilm met dezelfde naam. Vanwege het succes van deze tekenfilm kreeg Calloway in 1933 de opdracht om de muziek te verzorgen bij nog twee Betty Boopfilmpjes, Snow White en The Old Man of the Mountain, waarin Calloway zelfs een scat-duet met Betty Boop zingt. Deze laatste cartoon krijgt vanavond een live begeleiding van het Metropole Orkest. Omdat Calloway en zijn band aan het begin van de cartoons in beeld verschijnen en The Old Man of the Mountain vervolgens ook weer een hit werd, worden deze cartoons wel als videoclips avant la lettre beschouwd.
7
8
Charlie Chaplin Ook Charlie Chaplin maakte met Modern Times een wonderlijke geschiedenis door. De koning van de zwijgende film nam met deze rolprent uit 1936 niet alleen de tijdgeest, maar ook de net opkomende geluidsfilm op de hak. De geluiden van machines en radio’s zijn hoorbaar, maar in plaats van gesproken tekst houdt Chaplin vast aan de tussenteksten van de zwijgende film. Chaplin die geen noten kon lezen floot alle thema’s voor de soundtrack,
uit Modern Times
en volgens de officiële opgave maakte Alfred Newman er een complete partituur van. Het hoofdthema van de film kreeg in 1954 dankzij John Turner en Geoffrey Parsons een tekst en werd in datzelfde jaar, dankzij Nat King Cole, een grote hit. Smile, afkomstig uit een parodie op de geluidsfilm, groeide als louter geluid uit tot een evergreen die voor velen niet eens meer aan de film van herkomst gerelateerd is. Paul Janssen
uitvoerenden
Vince Mendoza, dirigent Zesvoudig Grammy Award-winnaar Vince Mendoza is al twintig jaar als componist en dirigent actief in de voorste gelederen van de jazz en de hedendaagse muziekwereld. Hij verleende zijn medewerking aan vele studio-opnames, heeft talloze stukken en arrangementen voor big band geschreven en componeerde voor bezettingen uiteenlopend van kamermuziek tot symfonieorkest. Zijn jazzcomposities zijn vertolkt door de toonaangevende instrumentalisten en zangers van dit moment. Zijn vroege solo-albums op Blue Note Records – Start Here en Instructions Inside – werden zeer positief ontvangen. Hij werkte daarop samen met artiesten als John Scofield, Joe Lovano, Ralph Towner, Bob Mintzer, Randy Brecker, Peter Erskine en anderen. Start Here werd gekozen tot een van de ‘Top Picks’ van Jazziz Magazine’s; Mendoza werd uitgeroepen tot ‘Best Composer/ Arranger’ door critici van Swing Journal in Japan. Op de cd Epiphany worden Mendoza’s composities uitgevoerd door het London Symphony Orchestra. Zijn nieuwste cd met kamermuziek, Blauklang, werd genomineerd voor een Grammy Award.
9
Volgens All about Jazz verrijkt Mendoza het populaire idioom door een mix van abstract impressionisme, romantiek en andere onorthodoxe elementen, waarmee hij zich schaart achter wijlen Gil Evans. Mendoza’s samenwerking met het Metropole Orkest begon in 1995. In november 2005 werd Vince Mendoza benoemd tot chef-dirigent. Niet alleen dirigeerde hij het orkest in concerten, festivals en studio-opnamen, ook schreef hij arrangementen en nodigde hij gerenommeerde solisten uit. Spraakmakend in de afgelopen seizoenen was de samenwerking met onder anderen Elvis Costello, Herbie Hancock, The Brecker Brothers, Silje Nergaard en Ivan Lins. Mendoza ontving 6 Grammies en werd 25 keer voor een Grammy genomineerd. Zijn arrangementen zijn verschenen op vele uitstekend ontvangen producties met beroemde singer/ songwriters als Björk, Chaka Khan, Al Jarreau, Bobby McFerrin en Joni Mitchell. In februari 2008 ontving hij zijn vierde Grammy Award voor zijn arrangement van Joe Zawinul’s In A Silent Way (‘Best Instrumental Arrangement’). In 2007 kreeg Some Skunk Funk met Randy Brecker en de WDR
10
MARCO BORGGREVE
Vince Mendoza
Big Band Köln een Grammy voor ‘Best Large Jazz Ensemble Album’. Mendoza ontving in 2001 de Grammy voor ‘Best Instrumental Arrangement Accompanying Vocalist’ voor zijn arrangement van Joni Mitchell’s Both Sides Now en opnieuw in 2004 voor het nummer Woodstock van Mitchell’s laatste studioalbum, Travelogue. Het album Ivan Lins & The Metropole Orchestra, uitgebracht in augustus 2009, is bekroond met de Latin Grammy ‘Best Brasilian Album’. Onder leiding van Vince Mendoza speelt het Metropole Orkest hierop succesnummers van Ivan Lins, merendeels in arrangementen van Mendoza. Vince Mendoza’s arrangement van Carlos, het openingsnummer van de cd ‘54’ van het Metropole Orkest, John Scofield en
Vince Mendoza, werd in februari 2011, tijdens de 53ste Grammy Awards, onderscheiden met een Grammy voor ‘Best Instrumental Arrangement’. Mendoza schreef composities en arrangementen in opdracht van zowel klassieke ensembles als jazz- en popgroepen, waaronder Sting, the Yellowjackets, Al DiMeola, Gino Vanelli, Joe Zawinul, Mike Stern, Melody Gardot, het Turtle Island String Quartet, het Debussy Trio, het L.A. Guitar Quartet, Berliner Philharmoniker, Los Angeles Philharmonic, BBC Philharmonic en uiteraard het Metropole Orkest. Zijn muziek klonk op het Berlin Jazz Festival, het Montreux Jazzfestival, het North Sea Jazz Festival en op concertpodia in Europa, Japan en Scandinavië.
Metropole Orkest Het Metropole Orkest beheerst een breed repertoire van jazz, pop en wereldmuziek en staat al decennia wereldwijd te boek als koploper van de professionele orkesten in deze genres. Daarnaast wordt het orkest regelmatig gevraagd voor film-, tvproducties en entertainment. Het Metropole Orkest geeft gemiddeld veertig concerten per seizoen op podia in geheel Nederland, is te horen op het merendeel van de platforms van de publieke omroep en is vaste gast op het Holland Festival en festivals als North Sea Jazz en The Hague Jazz. Sinds 2005 is zesvoudig Grammywinnaar Vince Mendoza chef-dirigent van het orkest. Jules Buckley is sinds seizoen 2008-2009 vaste gastdirigent.
Het Metropole Orkest werd in 1945 opgericht met als doel om jazz en pop op hoog niveau uit te voeren. Daarvoor werden musici uit geheel Europa gerekruteerd en werd een fris en uitdagend muzikaal concept ontwikkeld. In de afgelopen 65 jaar produceerde het Metropole Orkest meer dan 150 albums en werkte het mee aan duizenden radio- en tv-uitzendingen. Het orkest speelde met grootheden uit jazz, wereldmuziek en pop, onder wie Vicente Amigo, Brian Eno, Ella Fitzgerald, Stan Getz, Astrud Gilberto, Dizzy Gillespie, Hank Jones, Pat Metheny, The Swingle Singers, Gino Vannelli, Steve Vai, Dino Saluzzi, Sezen Aksu, Within Temptation, Antony & The Johnsons, C-mon & Kypski en Moke. Het Metropole Orkest werd geleid door achtereenvolgens Dolf van der Linden, Rogier van Otterloo en Dick Bakker en won onder meer een Gouden Harp en een Zilveren Reiss Microfoon. In 1995 begon de samenwerking met componist en dirigent Vince Mendoza. In 2005 werd hij benoemd tot chefdirigent. Mendoza dirigeerde het orkest in concerten, festivals en studioopnamen en schreef vele arrangementen. Uit zijn wijdvertakte netwerk werden artiesten van uiteenlopende pluimage benaderd. Afgelopen seizoenen resulteerde dat in de samenwerking met onder anderen Elvis Costello, Herbie Hancock, The Brecker Brothers, Silje Nergaard, John Scofield, Ivan Lins en Paquito d’Rivera. Ten behoeve van nieuw repertoire worden jaarlijks 500 à 600 arrangementen geschreven.
Met The Garcia Lorca Project, uitgevoerd met een vurige Spaanse solistencast in april 2009 in Het Muziektheater in Amsterdam, verlegden Vince Mendoza en het Metropole Orkest andermaal de grenzen van hun werkterrein en werd een opmerkelijke bijdrage geleverd aan de synthese van jazz en flamenco. De samenwerking met de Braziliaanse singer/songwriter Ivan Lins, vastgelegd op het album Ivan Lins & The Metropole Orchestra (augustus 2009), is bekroond met een Latin Grammy in de categorie ‘Best Brazilian Album’. Onder leiding van Vince Mendoza speelt het Metropole Orkest hierop succesnummers van Ivan Lins, merendeels in arrangementen van Mendoza. Vince Mendoza’s arrangement van Carlos, het openingsnummer van de cd ‘54’ van het Metropole Orkest, John Scofield en Vince Mendoza, werd in februari 2011, tijdens de 53ste Grammy Awards, onderscheiden met een Grammy voor ‘Best Instrumental Arrangement’. Door het aangaan van avontuurlijke samenwerkingsverbanden en het inschakelen van nieuwe arrangeurs en componisten is het Metropole Orkest veelzijdiger dan ooit. De recente optredens op Pinkpop, Lowlands, Noorderslag, de 3FM Awards en de Week van het Metropole, met onder anderen Ed Kowalczyk, Jacqueline Govaert, Moke, Dio en dance-duo Basement Jaxx hebben het orkest inmiddels ook bij een jong publiek bekend en geliefd gemaakt.
11
12
Metropole Orkest
CHEF-DIRIGENT Vince Mendoza
EERSTE VIOOL Arlia de Ruiter Sarah Koch Denis Koenders Linda Dumessie Erica Korthals Altes David Peijnenborgh Pauline Terlouw Vera van der Bie
SAXOFOON Marc Scholten Paul van der Feen Leo Janssen Sjoerd Dijkhuizen Tini Thomsen
GITAAR Peter Tiehuis
HOBO Martin de Ruiter
TWEEDE VIOOL Merijn Rombout Lucja Domski Wim Kok Elizabeth Liefkes-Cats Marianne van den Heuvel Seija Teeuwen Jasper van Rosmalen
HOORN Pieter Hunfeld Jasper de Waal
TECHNISCHE EQUIPE Paul Pouwer zaalgeluid Gert Jan van den Dolder klankregie Dirk Overeem monitors Hein Bouwman, Jan Visser orkest assistenten
ALTVIOOL Norman Jansen Julia Jowett Iris Schut Isabella Petersen Aimee Versloot
TROMBONE Bart van Lier Jan Oosting Jan Bastiani Martin van den Berg
CELLO Bastiaan van der Werf Maarten Jansen Wim Grin Annie Tangberg
DRUMS Martijn Vink
CONTRABAS Erik Winkelmann Arend Liefkes
HARP Joke Schonewille
FLUIT Janine Abbas Mariël van den Bos
PIANO Hans Vroomans
TROMPET Ray Bruinsma Jan Oosthof Jan Hollander Ruud Breuls
PERCUSSIE Frank Wardenier Murk Jiskoot
JAZZBAS Aram Kersbergen
SAMENSTELLING PROGRAMMA Vince Mendoza & Gert-Jan Blom
CONCERTEN IN DE
IN 13
C
A
zaterdag 12 november 2011 14.15 uur UITVERKOCHT! Concertgebouw Amsterdam
zaterdag 19 november 2011 14.15 uur Concertgebouw Amsterdam
Hilary Hahn en Jaap van Zweden
Van Ravels Tzigane tot een Debussy-première
Radio Filharmonisch Orkest Groot Omroepkoor
Radio Kamer Filharmonie Heinz Holliger dirigent Isabelle Faust viool
Jaap van Zweden dirigent Martina Batiˇc koordirigent Hilary Hahn viool Leo van Doeselaar orgel Mária Porubcinová sopraan Judita Nagyová mezzosopraan Raymond Very tenor Vladimir Baykov bas
Koechlin suite uit Les heures persanes Ravel Tzigane Debussy/reconstr. Orledge Nocturne voor viool en orkest EERSTE UITVOERING
Ravel Ma mère l’oye (complete balletmuziek)
Higdon Vioolconcert EERSTE UITVOERING IN NEDERLAND
Janáˇcek Glagolitische mis
Isabelle Faust
FELIX BROEDE
IVAR PEL
Jaap van Zweden
komende concerten in
de Vrijdag van Vredenburg 14 SERIE AVRO KLASSIEK
vrijdag 18 november 2011, 20.15 uur inleiding Kees Arntzen 19.30 uur
Tussen Warschau en Parijs Radio Filharmonisch Orkest Diego Matheuz dirigent Nicola Benedetti viool
Kodály Dansen van Galánta Szymanowski Eerste vioolconcert Berlioz Symphonie fantastique *
* OOK IN HET ZONDAGOCHTEND CONCERT IN HET CONCERTGEBOUW TE AMSTERDAM, ZONDAG 2O NOVEMBER 2011, 11.00 UUR
Nicola Benedetti
SERIE TROS KLASSIEK
vrijdag 25 november 2011 geen inleiding! 20.15 uur Jacobikerk Utrecht !
Koormuziek uit drie eeuwen Groot Omroepkoor Michael Gläser dirigent Harry van der Kamp dirigent (Sweelinck)
Sweelinck Pseaumes de David nr 1 ‘Qui au conseil des malins’ Pseaumes de David nr 100 ‘Vous tous qui la terre habitez’ Schubert Tov lehodos NEDERLANDSE PREMIÈRE
Bruckner Zwei Aequale Afferentur regi Inveni David Locus iste Rautavaara Mis WERELDPREMIÈRE
15 SERIE JAREN 20 / MUZIKALE MEESTERWERKEN
vrijdag 2 december 2011, 20.15 uur inleiding Philip Ruitenberg 19.30 uur
Stravinsky kijkt om Radio Kamer Filharmonie
Thierry Fischer
CHRIS STOCK
Thierry Fischer dirigent Loriana Castellano mezzosopraan Juan Francisco Gatell tenor Simone Alberghini bas
Haydn Symfonie nr. 1 Stravinsky Pulcinella (compleet) Haydn Symfonie nr. 104 ‘Londense’
SERIE TROS KLASSIEK
vrijdag 9 december 2011, 20.15 uur inleiding Gerard van der Leeuw
Herreweghe in de hoog-romantiek Radio Kamer Filharmonie Philippe Herreweghe dirigent Alina Ibragimova viool
MICHEL GANIER
Philippe Herreweghe
Mendelssohn Meeresstille und glückliche Fahrt Mendelssohn Vioolconcert in e * Schumann Derde symfonie ‘Rheinische’ *
* OOK IN HET ZONDAGOCHTEND CONCERT IN HET CONCERTGEBOUW TE AMSTERDAM, ZONDAG 11 DECEMBER 2011, 11.00 UUR
16
radio4.nl/concerthuis
Het Radio 4 Concerthuis De top 5 van concerten o.l.v. Jaap van Zweden Met het nieuwe Radio 4 Concerthuis van radio4.nl verandert uw huiskamer in een concertzaal wanneer u dat wilt. Natuurlijk zijn de eigen Radio 4 concertseries - de TROS/AVRO Vrijdag van Vredenburg en de NTR ZaterdagMatinee - volop aanwezig in het Radio 4 Concerthuis. De recente hoogtepunten maar ook de prachtige historische opnames uit het rijke omroeparchief. En ook alle concerten van het nieuwe Vrijdag van Vredenburg- seizoen kunt u terugluisteren in het Radio 4 Concerthuis. U kunt op elk gewenst moment kiezen uit het wisselende en altijd actuele aanbod van ruim 100 concerten en zelf uw concert-
programma samenstellen. Of laat u verleiden door de bijzondere highlights die geprogrammeerd voor u klaarstaan, voorzien van extra informatie en aantrekkelijk gepresenteerd. Jaap van Zweden dirigeert op 12 november zijn allerlaatste concert als chef-dirigent van het Radio Filharmonisch Orkest. Het Radio 4 Concerthuis staat stil bij dit officieuze afscheid met een top 5 van concerten o.l.v. Jaap van Zweden. Gekozen door de luisteraars van Radio 4. In het Radio 4 Concerthuis bepaalt ú wat u wilt horen, in het door u gewenste genre, wanneer u maar wilt. radio4.nl/concerthuis
colofon PROGRAMMERING
RANDPROGRAMMERING TROS EN
REDACTIE PROGRAMMABOEK
Astrid in ’t Veld
AVRO RADIO4
Clemens Romijn
Thea Derks en Victor Striker PRODUCTIE
EINDREDACTIE RADIO
EINDREDACTIE
Manon Tuynman en Hanna Schreuders
Roland Kieft en Petra Koks
Onno Schoonderwoerd
PUBLICITEIT & PRODUCTIE-ASSISTENTIE
CASTING DIRECTOR
VORMGEVING
Gemma Jansen
Mauricio Fernández
Dorine Verharen
ADMINISTRATIE & FINANCIËN
ARTISTIEK LEIDER
DRUK
Anneke de Vries
Kees Vlaardingerbroek
Van der Weij BV Hilversum
PRESENTATIE RADIO 4
PROGRAMMATOELICHTING
Mark Brouwers, Ab Nieuwdorp en Maartje Stokkers
Paul Janssen
