INHOUD
Jos Ansink spuit kisten i n k l e u r n aa r w e n s
“Ik heb een roze giraffe op het kistje gespoten” 2 stelling
Protocollen voegen weinig toe in een branche waarin het gaat om emotie
4
n i e u w e c a m pa g n e voor Vredehof
“We hadden niet meer nodig dan een beeld en een kopregel” Actuals
7 8
VREDEHOF
M A G A Z INE
IS
EEN
UITG A VE
V A N
VREDEHOF
UITV A A RTVER Z ORGING
JAARGANG 7 • 2007
1
5 “Met Gods toestemming O p s ta n d i n g s h o o p g e e f t J e h o va h ’ s G e t u i g e n t r o o s t i n r o u w
is het leven in de toekomst oneindig” De dood mag dan een wrede scheiding maken tussen geliefden, voor de Jehovah’s Getuigen is daarmee niet alles gezegd. “Verreweg de meesten van degenen die gestorven zijn, zullen een opstanding tot leven op aarde ontvangen, zie ook Psalm 37:29 en Johannes 5:28 en 29”, klinkt de stem van ouderling Fred Bijkerk plechtig.
W
W
W . V
R E D E H O F . N L
VERDER IN DIT NUMMER stelling
4
W
W
W . V
R
E D
E H
O
O p s ta n d i n g s h o o p g e e f t J e h o va h ’ s G e t u i g e n troost in rouw
F . N L
5
COLOFON Vredehof Magazine is een uitgave van Vredehof Uitvaartverzorging Postbus 69, 7500 AB Enschede Telefoon: 053 - 4312389 Fax: 053 - 4357014 www.vredehof.nl
Hoofd- en eindredactie: Herman Wormgoor Karin Geerdink Pedro Swier Henk Zwijnenberg Redactie en productie: SPPR creative magazine makers Telefoon: 055 - 5330340 Apeldoorn
Vredehof Magazine verschijnt drie keer per jaar in controlled circulation
Protocollen voegen weinig toe in een branche waarin het gaat om emotie “Met Gods toestemming is het leven in de toekomst oneindig” “ W e h e l p e n jaa r l i j k s duizenden mensen”
6
7 8
VOORWOORD Onze leidraad voor de komende jaren is het thema: “betrokkenheid voor alles”. In deze eerste editie van 2007 draait het dan ook om de begrippen betrokkenheid, motivatie en inspiratie. Het gaat in de artikelen die u in dit nummer aantreft immers over twee voor beelden van maatschappelijk ondernemen namelijk. de Stichting Centrum voor Uitvaartinformatie en activiteiten van het Vredehof Donatie Fonds, de betrokken heid van een autospuitbedrijf bij ons werk, de inspiratie en motivatie die Jehova’s Getuigen vinden in hun overtuiging, de vertaalslag van betrokkenheid naar efficiency en kwaliteitsborging en de motivatie die reclamemakers vinden in het werk van hun cliënten.
Uitvaart Informatie Hulplijn breidt uit naar Achterhoek
Zonder betrokkenheid en motivatie is het onmogelijk om, zeker in ons vak,
n i e u w e c a m pa g n e v o o r V r e d e h o f
Mede namens al onze medewerkers, die hun inspiratie kunnen putten uit het
“We hadden niet meer nodig dan een beeld en een kopregel”
Actuals
maar ongetwijfeld ook bij u, tot goede prestaties te komen. vertrouwen dat zij van onze cliënten en relaties ontvangen, wens ik u veel lees plezier en een betrokken, gemotiveerd en geïnspireerd 2007 toe.
Betrokkenheid voor alles
HERM A N WORMGOOR
J o s A n s i n k s p u i t k i s t e n i n k l e u r n aa r w e n s Kunstenaar
2
Het is stil in de hoge aula van Vredehof. Neven en nichten, vrienden en beken den schuifelen naar binnen. Ze lopen langs een appeltjesgroene kist, die plechtig staat opgesteld tussen twee kaarsen. Voor het laatst kunnen zij een blik werpen op hun geliefde. “Kijk eens”, wordt er ontroerd gefluisterd, “een kist in zijn lievelingskleur.” Een kist in een kleur die snaren raakt. Autospuiter Jos Ansink uit Enschede zet er alles voor aan de kant.
H
et is even zoeken naar ’t Sander 43. Een hobbelig pad voert langs een oude fabriek. Hier dreven ooit de gezusters Borst hun confectiezaak. Helemaal achterop het terrein verraadt een half gedemonteerde auto waar Jos Ansink Autoschade is gevestigd. “Diep verscholen in ’t Sander, spuit Jos Ansink kisten als geen ander”, dicht de kordate ondernemer met pretlichtjes in zijn ogen. Maar onmiddellijk verandert zijn blik en hij kijkt serieus. “Het gaat niet om mij. Ik ben niet belangrijk. Het gaat om de nabestaanden, die een geliefde hebben verloren. Daar doen wij het voor.”
De 58-jarige autospuiter weet waarover hij praat. Hij was nog maar 19 jaar toen hij voor zijn baas al de lijkauto’s van Vredehof (toen: Onderlinge Hulp) spoot. Als hij ’s middags thuis een boterham ging eten, bracht hij meteen de lijkauto naar Vredehof. Pa en ma Ansink stonden erop dat hij de auto dan een straat verderop parkeerde. Ansink is een echte rot in het vak. “Je moet dit vak in de vingers hebben. Wij zijn gewoon kunstenaars. Kleurechtheid, daar gaat het om bij het spuiten van auto’s. Je hebt ontzettend veel kleurnuances die heel dicht bij elkaar liggen”, vertelt hij, terwijl een staaltje met nagenoeg dezelfde kleuren – maar verschillende kleurnummers - het harde bewijs vormt. “De schade aan een carrosserie moet zo onzichtbaar mogelijk hersteld worden. Daar hebben we allerlei technieken voor.”
Alle kleuren van de regenboog De ondernemers die in hetzelfde pand gehuisvest zijn, kijken er inmiddels niet meer van op als er een lijkwagen voorbij rijdt. Regelmatig brengt Vredehof een kist bij Jos Ansink. “Ik spuit al jarenlang voor Vredehof de kisten. Vroeger moest ik de meeste kisten zwart spuiten. Later kwamen de kisten in het wit, en tegenwoordig
in alle kleuren van de regenboog. Appeltjesgroen, marineblauw, pimpelpaars: het is maar net wat de wensen van de nabestaanden zijn”, klinkt Ansink dienstvaardig.
Aflakken Of het nu stapeldruk is, weekend is of vakantietijd: Ansink zet alles aan de kant als er een kist arriveert. Nabestaanden zien hun geliefde
“Het is voor mij werk, maar ik doe het met gevoel”
Voldoening Binnen een dag kan Vredehof de kist weer ophalen. Nee, contact met de nabestaanden heeft Ansink zelf niet. Van hem hoeft het ook niet. “Ik hoef geen schouderklop. Het geeft voor mij voldoening dat ik dit kan doen voor de familie. Het is voor mij werk, maar ik doe het met gevoel. Zeker als het om een kistje voor een kind gaat, kan het je raken, zéér doen
zelfs. Ooit moest ik een kistje voor een baby spuiten. Rose. Ik kreeg het geboortekaartje voor de kleur erbij. Op het kaartje stond een giraffe. Die heb ik toen heel groot op de kist gespoten. Later kreeg ik via Pedro Swier van Vredehof een bos bloemen van de ouders. Kijk, dat is de kroon op je werk!”
3
het liefst zo snel mogelijk opgebaard in de kist. Eerst wordt de kist ontvet en geschuurd. “De binnenbekleding plakken we af met papier. Daarna gaat er een sneldrogende grondverf op de kist. Vervolgens spuiten we deze in de gewenste lakkleur. Soms drie of vier keer, afhankelijk van de dekking. Eikenhout is meer werk dan hout met fineer, omdat het meer verf opzuigt.”
“Ik heb een roze giraffe op het kistje gespoten”
O p s ta n d i n g s h o o p g e e f t J e h o va h ’ s Getuigen troost in rouw
Stelling Het was ooit een hype: de experience economy. Je moet het beleven, dat was de strekking. Inspelen op emoties, een sfeer creëren, meer bieden dan kale productvoordelen. Als het gaat over experience, loopt de uitvaartsector vooruit. Want over emoties gesproken: die brengen de nabestaanden zelf
“Met Gods toestemming is het leven in de toekomst oneindig”
mee. Was het bedrijfsleven toe aan een verrijking in dit opzicht, voor de uitvaartsector
De dood mag dan een wrede scheiding maken tussen geliefden, voor de Jehovah’s
geldt het tegendeel. Met alleen beleving komen we er niet. Hoe zit dat met die harde
Getuigen is daarmee niet alles gezegd. “Verreweg de meesten van degenen die
productkwaliteit? Hoe waarborgen we de kwaliteit van de beleving en de continuïteit
gestorven zijn, zullen een opstanding tot leven op aarde ontvangen, zie ook Psalm
van de dienstverlening? Protocollen zouden wel eens héél veel toe
37:29 en Johannes 5:28 en 29”, klinkt de stem van ouderling Fred Bijkerk
kunnen voegen. Ook in een branche waarin het gaat om emotie.
plechtig. Moeiteloos lepelt hij de bewijsteksten uit de Bijbel op. Er is voor nabe staanden van de Getuigen dus gegronde hoop dat zij hun geliefden weer zullen
Protocollen voegen weinig toe in een branche waarin het gaat om emotie H
et zijn de eenpitters en de kleine ondernemers in uitvaartland die nu onmiddellijk op de zeepkist gaan staan. Zij staan persoonlijke dienstverlening voor. Zij spelen optimaal in op wensen van de klant. Zij verafschuwen geprotocolleerde ‘standaarduitvaarten’. Zij bieden de warmte van persoonlijke aandacht. Zij geven alle ruimte aan de invulling van persoonlijke wensen.
Standaardisatie van processen, niet van producten
Stelling
4
Het is hoog tijd om, voordat dit spel uitgespeeld wordt, alle stukken eerst goed op het bord te zetten. Want wat zijn protocollen eigenlijk? Het woord ‘protocol’ klinkt statisch. Bureaucratisch zelfs. Alsof het koude voorschriften en regels zouden zijn, een keurslijf waarbinnen alles moet plaatsvinden. En dat is een protocol nu juist niet. Een protocol gaat niet over goede of slechte kwaliteit, maar over de bórging van die kwaliteit. Het beschrijft processen, taken en verantwoordelijkheden, voorziet in controlemomenten. En daar ligt de sleutel tot succes. Ze kunnen wel van de zeepkist afkomen, de ondernemers die pleiten voor persoonlijke vrijheid. Een protocol gaat namelijk niet over het geleverde prodúct, maar over het procés. Een protocol betekent geen standaardisatie van het product – de uitvaart – maar van de manier waarop dit product tot stand komt. Het biedt de uitvaartleider houvast. Een uitvaart moet niet zijn zoals de uitvaartleider is. Een uitvaart moet zijn zoals de overledene was. En zoals de nabestaanden het willen.
Maximale vrijheid Om zo’n uitvaart neer te zetten, is vrijheid van denken nodig. Die vrijheid is er maximaal voor de uitvaartleider als hij zich gesteund weet door protocollen. Hij valt niet snel in vaste patronen, doet dingen niet zoals hij ze zelf zou doen, verzwijgt geen alternatieven. Hij houdt zich op een natuurlijke wijze aan het protocol. En dat protocol schrijft optimale invulling van wensen voor. Maximale vrijheid. Intern zorgt het protocol dat uiterst consequent en accuraat met
de overledene en diens nabestaanden wordt omgegaan. Het resultaat is niet alleen professionele dienst verlening. Belangrijke winstpunten zijn ook integriteit en transparantie. Het mag dan gaan om emoties in de uitvaartsector, het is wel zuur als aan deze beleving een bitter einde wordt gemaakt door de factuur, die na de droeve dagen onherroepelijk op de deurmat valt. Nee, dan liever een protocol dat inzicht in de kosten vóóraf voorschrijft. Een protocol waardoor nabestaanden precies weten waar ze aan toe zijn.
ontmoeten. “Met Gods toestemming is het leven in de toekomst oneindig!”
D
e Jehovah’s Getuigen zijn, precies zoals de naam zegt, getuigen van Jehovah. Jehovah is de naam van God. Vol ijver volgen zij het bevel van Jezus Christus op. ‘Dit goede nieuws zal aan de gehele wereld worden verkondigd’, zo luidt hun Bijbelse opdracht. Daarom is het niet verwonderlijk dat velen bij de voordeur kennis hebben gemaakt met de Jehovah’s Getuigen.
Koninkrijkszaal De echte stelling De essentie van een protocol is dat het zekerheid biedt. Zekerheid voor, tijdens en na de uitvaart. Zekerheid over hoe het zou moeten gaan, en over hoe het gaat. Een zekerheid die niet afhankelijk is van de stemming, het karakter of de aanwezigheid van de uitvaartleider. Dan zou het geen zekerheid zijn. Een zekerheid die vrij vertaald mag worden met ‘borging’. Borging van de kwaliteit, en dus van een uitvaart met ruimte voor emotie. Ook hier is een kritische kanttekening op haar plaats. Als uitvaartleiders veranderen in wandelende checklisten, is er iets mis. Overprotocollering werkt averechts. Alleen waar de details bepalend zijn, moeten ze geprotocolleerd worden. Als de dragers de kist opnemen, is het belangrijk dat zij gelijktijdig dezelfde voet verzetten. Maar welke voet de uitvaartleider als eerste bij de nabestaanden in huis zet, doet er niet toe. En dan nog iets. Met alleen protocollen is de kwaliteit nog niet gegarandeerd. Het is de professionele, zich inlevende, zakelijk én menselijk communicerende uitvaartleider die de kwaliteit vormt. Wie op die manier zijn eigen rol als uitvaarleider serieus neemt, zal dankbaar gebruik maken van protocollen. Juist in een branche waarin het gaat om emoties.
Wereldwijd zijn er zo’n 6,5 miljoen Getuigen in 325 landen, waarvan 32.000 in Nederland. Alleen al in Enschede telt het genootschap 800 leden. “We beschikken over drie Koninkrijks zalen”, vertelt ouderling Bijkerk. “Daarin komen we regelmatig bijeen. We hebben onder meer een Italiaanse, een Engelse en natuurlijk een Nederlandse groep. Tijdens de bijeenkomsten wordt er een lezing gehouden met steeds een ander onderwerp. Daarnaast bespreken we De Wachttoren, het tijdschrift van ons wereldwijde genootschap. Ook is er ruimte om vragen te stellen en is er een opleiding tot betere sprekers in het openbaar. Allemaal gratis.”
Een nieuwe aarde Dat de Jehovah’s Getuigen de Bijbel – “in de grondtaal”, benadrukt Bijkerk – als uitgangspunt nemen, wil nog niet zeggen dat zij daarmee ‘gereformeerd’ zijn. Er zijn duidelijke leerverschillen met tal van andere kerkgenootschappen. Dat komt duidelijk naar voren als Bijkerk uitweidt over hun visie op leven en dood. “Wij geloven niet in een leven na de dood. De dood is een toestand van niet-bestaan. De doden zijn zich dus van niets bewust en inactief. Toen God het vonnis over Adam uitsprak, verklaarde Hij: “Uit stof zijt gij genomen en tot stof zult gij terugkeren”. Er is dus geen
hiernamaals of hellevuur. Wel heeft de Schepper beloofd dat hij weldra een einde zal maken aan de huidige samenleving. Een rechtvaardige nieuwe mensenmaatschappij, in een vredige
zij omgaan met uitvaarten, is hun saamhorigheid. “Wij hebben onderling een enorme binding. Vaak zie je dat mensen na een uitvaart huns weegs gaan. De familie, weduwe
wereld, zal dan werkelijkheid zijn”, verklaart Bijkerk stellig en met eerbied. “De Bijbel geeft een glimp van de vreugde die de opstanding zal brengen. De opstandingshoop verzacht daarom de rouw en maakt de pijn veel gemakkelijker te dragen.”
of weduwnaar blijft achter. Bij ons is er veel
Saamhorigheid Het is dan ook die opstandingshoop die centraal staat als de nabestaanden op de dag van de uitvaart bijeenkomen in de Koninkrijkszaal. Of er een dienst plaatsvindt, is overigens aan de nabestaanden. De Jehovah’s Getuigen houden er in dat opzicht geen vaste rituelen of voorgeschreven gebruiken op na. “Veel broeders en zusters maken gebruik van de diensten van Vredehof. Zij kiezen voor een uitvaart in de geest van de overledene.” Wat wel kenmerkend is voor de manier waarop
“Bij ons is er veel aandacht voor hen die alleen achterblijven” aandacht voor hen die alleen achterblijven. Wij willen graag dat de liefde en de aandacht als een warme deken om hen heen valt. Waar nodig bieden we praktische hulp. Tot lang na de uitvaart staan we zo om de nabestaanden heen. We dragen zorg voor elkaar en dat is heel waardevol!”
Fred Bijkerk, ouderling
5
n i e u w e c a m pa g n e v o o r V r e d e h o f
“We helpen jaa r l i j k s duizenden mensen”
“We hadden niet meer nodig dan een beeld en een kopregel”
Nog even, en het eerste lustrum van de Uitvaart Informatie Hulplijn is een feit. Het veelbelovende initiatief van
Een beetje ondernemer hoeft zich er niet voor te schamen als hij een nieuwe relatie binnensleept, klanten ronduit van zijn concurrent afpakt, marktaandeel afsnoept of omzet hardhandig verovert. Maar hoe zit dat met uitvaarton dernemers? Welk marketinggeweld kunnen zij zich veroorloven? En hoe ziet de consument dat? De nieuwe reclamecampagne van Vredehof, ontwikkeld door het Apeldoornse bureau Zeylmaker & Partners, geeft het antwoord.
Vredehof en Ardanta blijkt doorgroei mogelijkheden te hebben. Vragen over uiteenlopende zaken rond het overlij den leven tenslotte in heel Nederland. Daarom slaat de Stichting Centrum voor Uitvaartinformatie (SCU) haar
R
vleugels nu ook uit in de Achterhoek. Voorzitter Koos Bloemhof en zorg bemiddelaar Marjolein van Gerwen geven een blik achter de schermen.
V. l . n . r . H e r m a n W o r m g o o r , Ma r j o l e i n va n g e r w e n , K o o s b l o e m h o f e n Ma r c e l d e La n g e
6
Uitvaart Informatie Hulplijn breidt uit naar Achterhoek B
loemhof, in het dagelijks leven adjunctdirecteur bij Ardanta, zet eerst de feiten nog eens op een rij. “Bij Vredehof en Ardanta hadden we het plan opgevat om een kenniscentrum op te richten. We wilden laagdrempelig informatie bieden aan consumenten, zonder dat ze meteen in een commer cieel traject belanden. Wij kregen veel vragen over verzekeringen, Vredehof over uitvaartverzorging. Maar we merkten dat er over veel meer onderwerpen rond het overlijden vragen leefden. Vandaar dat we de handen ineen geslagen hebben en samen met enkele andere participanten de SCU hebben opgericht.”
Altijd bereikbaar Daarmee was vijf jaar geleden de Uitvaart Informatie Hulplijn een feit. Een hulplijn die 24 uur per dag, 7 dagen in de week en 365 dagen in het jaar bereikbaar is. Het principe is eenvoudig. Wie vragen heeft rondom het overlijden, belt 0800 – 44 44 000. Zorgbemiddelaar Van Gerwen neemt de
telefoon op, of, als zij niet bereikbaar is, een professioneel callcenter, gespecialiseerd in de uitvaartbranche. “Driekwart van de vragen kan ik meteen beantwoorden”, vertelt Van Gerwen. “Het zijn uiteenlopende vragen. Kan ik mijn grafsteen nu al uitzoeken? Hoe stel ik een testament op? Hoe zit het precies met erfrecht? Hoe regel ik mijn uitvaart? Wat zijn de kosten van een rouwadvertentie? Kan ik mijn huis laten bewaken tijdens een uitvaart? Wat zijn de mogelijkheden voor asbestemming? Waar kan ik terecht voor rouwverwerking?”
Uiteenlopende vragen Vragen die Van Gerwen niet kan beantwoorden, speelt ze door naar een van de participanten. In de regio Twente zijn dat er 18. Allemaal organisaties die diensten verlenen rond het overlijden. Van een notaris en een kistenfabrikant tot een rouwfotograaf en een steenhouwer. Van Gerwen zorgt ervoor dat de vraagsteller teruggebeld wordt. “We krijgen nu zo’n 200 vragen per maand. We hadden verwacht dat vooral mensen
zouden bellen kort na een overlijden. De meeste mensen bellen echter al voor die tijd. Soms terminale patiënten, die een aantal zaken bij leven willen regelen, soms familieleden. Af en toe is er een zoektocht voor nodig, maar tot op heden hebben we iedereen een antwoord kunnen geven!”, klinkt de zorgbemiddelaar tevreden.
Vragen uit de Achterhoek De Uitvaart Informatie Hulplijn voor Twente is inmiddels allang niet meer alleen een telefoondienst, en ook niet alleen voor Twente. Ook via de website www.uitvaartinformatiehulplijn.nl rollen de vragen binnen. Het 0800-nummer wordt door mensen uit heel Nederland geraadpleegd. Toch kiest de SCU voor een regionale aanpak. “We hebben ooit geadverteerd in een uitvaartspecial van De Gelderlander. Daarop kregen we ineens veel vragen van mensen uit de Achterhoek. Er bleek ook daar behoefte te zijn aan een gratis service waar anoniem vragen gesteld kunnen worden. We hebben daarom besloten om het concept uit te rollen naar de
ene Swaak, creative director bij Zeylmaker & Partners, ontwikkelde de campagne samen met copywriter Rudi van Dijk. “Vredehof wilde zichzelf opnieuw op de kaart zetten. Oftewel: positioneren. Je kunt niet met knallende kortingen omzet afdwingen. Dat past niet alleen niet bij de aard van je dienst, het kán ook gewoon niet. Het bijzondere aan een uitvaartonderneming is dat de doelgroep heel breed is, en tegelijk heel onvoorspelbaar.” Het maximale resultaat
het hebben wilt. Op die gedachte hebben we voortgeborduurd”, legt Swaak uit.
van de campagne is daarmee beperkt tot merkvoorkeur. Een plaats veroveren op de shortlist van mensen. De naamsbekendheid verstevigen en het opgebouwde imago bevestigen.
is niets sterker, maar ook niets moeilijker, dan het weergeven van een essentie. Bij Vredehof zijn we erin geslaagd”, zegt de creative director met gepaste trots.
Achterliggende gedachte
www.uitvaartinformatiehulplijn.nl
Achterhoek”, licht Bloemhof toe. “Voor een aantal participanten valt die regio al binnen hun werkgebied. Bovendien hebben de eerste plaatselijke participanten hun medewerking inmiddels toegezegd. Zij zorgen voor de lokale binding en kunnen vragen uit de regio het beste beantwoorden. Waar de telefoon wordt opgenomen, maakt dan niet uit.”
Kosteloos Bloemhof en Van Gerwen zijn beiden enthousiast over de uitbreiding van het werkgebied. Nee, groeidoelstellingen hebben voor hen niets te maken met winstbejag. Integendeel. De participanten hebben hun krachten gebundeld uit louter ideële overwegingen. Maar het feit dat jaarlijks duizenden mensen met dringende vragen geholpen kunnen worden, geeft hen de nodige voldoening. “Mensen vragen soms of het geld kost”, glimlacht Van Gerwen. “Ze kunnen zich bijna niet voorstellen dat ze zomaar gratis geholpen worden en zijn ons heel dankbaar. Kijk, daar doen we het voor!”
In eerste instantie zaten we op een ander spoor”, vertelt Swaak met een hoofdknik naar een paar schetsen. “We wilden Vredehof nog nadrukkelijker, nog scherper profileren. We zochten bewust de grenzen op. Een vooronderzoek onder de doelgroep maakte echter duidelijk dat een minder confronterende campagne beter zou aanslaan.” Daarmee stond Swaak voor een uitdagende opdracht. Een uitvaart is een zogenaamd unsought product. Het is niet leuk om eraan te denken, laat staan om je erop voor te bereiden. En aangezien mensen selectief kijken, is het de kunst om tóch hun aandacht te trekken. “Vredehof profileert zich duidelijk als een onderneming waar er alles aan gedaan wordt om klanten tegemoet te komen in hun wensen. Een zo persoonlijke mogelijke uitvaart, dat is het motto. Je kunt het krijgen zoals je
De essentie Ook hier bleek dat communiceren de kunst van het weglaten is. En dat schrijven niets anders is dan schrappen. Want om deze uiterst belangrijke boodschap over te dragen, bleek niet meer nodig te zijn dan een beeld en een kopregel. “Dat is de kunst van het denken in concepten. Je moet terug naar de kern. Er
Belofte Het concept is eenvoudig en daardoor krachtig. Mensen uit het dagelijkse leven, gefotografeerd in hun eigen omgeving, kijken vriendelijk het beeld uit. De kopregel vertelt het verhaal: ‘Zoals Marianne was, was haar uitvaart’. “Bij het lezen van die kopregel, krijgt het beeld ineens een bijzondere lading. En bij het zien van het beeld, krijgt de kopregel ineens een andere lading. Die wisselwerking, die maakt dit concept zo sterk. Vredehof vertelt hiermee een enorm lang en overtuigend verhaal – maar in een paar woorden.” Inmiddels zijn de uitingen te zien achterop regionale bussen, in regionale kranten en op de website. Vredehof doet met de nieuwe campagne een duidelijke belofte. Een belofte die ook alle uitvaartleiders herinnert aan de opdracht van elke dag: het realiseren van een uitvaart die ís zoals de overledene was.
R e n e s waa k e n h e r m a n w o r m g o o r
7
JAARGANG 7 • 2007
Keurmerk Uitvaartzorg in aantocht
UITV A A RTVER Z ORGING
Het Keurmerk Uitvaartzorg is opgebouwd uit het waarborgen van de kernbegrippen integriteit, transparantie en professionaliteit.
Vredehof Uitvaartverzorging zal er vanzelfsprekend alles aan doen om zo spoedig mogelijk voor het Keurmerk in aanmerking te komen. Vredehof is al ruim 10 jaar ISO gecertificeerd en is daarom al jaren gewend om te werken met een kwaliteitssysteem.
In de volgende editie meer over het Keurmerk Uitvaartzorg
Leonardus Hospice Hengelo heeft haar nieuwe onder komen aan de Drilscholtenstraat 32 in Hengelo geopend. Het Hospice had voor donatie het project “keuken apparatuur voor het nieuwe hospice” ingediend. Ook deze aanvraag is gehonoreerd, waardoor op 4 december in een bestuursvergadering van de Stichting Vrienden van het Leonardus Hospice, overgegaan kon worden tot de formele uitreiking. Het hospice is op 15 december jl officieel geopend. Het moet gezegd: onvoorstelbaar wat met giften van mensen en organisaties die zich betrokken voelen bij palliatieve zorgverlening en met vrijwilligers bereikt kan worden. Het ziet er allemaal fantastisch uit en de keukenapparatuur zal hopelijk vele jaren dienst kunnen gaan doen voor de gasten, hun bezoekers en verzorgenden.
V A N
Vredehof Donatie Fonds Postbus 69 7500 AB Enschede Bellen kan ook: 053 – 4312389 en vragen naar de heer H. Wormgoor of mailen naar
[email protected]
MEER INFORMATIE OVER VREDEHOF KUNT U VINDEN OP:
W
W
W . V
R E D E H O F . N L
UITG A VE
Aanvragen nieuwe projecten Vredehof D o n at i e F o n d s Het is altijd mogelijk om een aanvraag voor een donatie in te dienen bij het Vredehof Donatie Fonds. Het fonds staat open voor projecten rondom het levenseinde, in de meest brede zin van het woord. De aanvragen dienen projecten te betreffen die of eenmalig zijn, of een eenmalige financiële ondersteuning c.q. stimulans nodig hebben om gerealiseerd te kunnen worden. De aanvragen kunnen worden ingediend bij:
EEN
Reggeland Zorgvoorzieners heeft voor thuiszorgmedewerkers in de regio Rijssen, Wierden en Twenterand een cursus geïnitieerd over de verzorging rondom het levenseinde. De eerste cursus is mede mogelijk gemaakt door een gift vanuit het Vredehof Donatie Fonds, wat in dank werd aanvaard door de directeur, mevrouw drs. Pauli Mohr. Tijdens een van de cursusmiddagen is temidden van de eerste groep cursisten de donatie formeel overhandigd.
IS
n december 2006 zijn 2 projecten gehonoreerd rondom palliatieve zorg, met een gift uit het Vredehof Donatie Fonds.
VREDEHOF
Giften Vredehof Donatie Fonds in het teken van palliatieve zorg I
Reageren?
Belt u ons gerust 053 - 431 23 89
M A G A Z INE
Het Keurmerk Uitvaartzorg is na een intensief 2006, binnen een jaar tot stand gekomen, want begin 2007 zullen naar verwachting de eerste keurmerken uitge-
reikt gaan worden. Razendsnel eigenlijk, maar niet verwonderlijk, want uitvaartondernemingen zijn erop ingesteld om in korte tijd heel veel werk te verzetten van een hoog kwaliteitsgehalte.
Actuals
ls je iets echt wilt kan het snel gaan. In 2005 hebben de 2 grote branchekoepels in uitvaartland besloten om tot een keurmerk te komen. De grotere uitvaartondernemingen en de vaak al lang bestaande familiebedrijven voelden dat zij een daad moesten stellen vanwege de negatieve publiciteit en het imago rondom uitvaartverzorging. Als je je naar het publiek toe wilt onderscheiden, moet je zelfregulerend te werk durven te gaan. Dat kan door het invoeren van een keurmerk.
VREDEHOF
A
