maart 2011 KLM dekens hergebruikt Klusreis Youung Martinair Kindermarathon op de Filippijnen

maart 2011

KLM dekens hergebruikt Klusreis Youung Martinair Kindermarathon op de Filippijnen

Voorwoord Dat schooltjes die wij sponsoren in verschillende werelddelen dezelfde problemen hebben blijkt wel uit deze WosWijs. Door de oprukkende welvaart komen de scholen in de sloppenwijken van Manilla en Kampala in de verdrukking. Het staat mooi beschreven in twee verschillende artikelen van deze WosWijs. Het eerste voorbeeld gaat over een school in Manilla. De kinderen van Bahay Aurora in de Filippijnen willen graag meedoen aan een hardloop wedstrijd. Maar om te oefenen is Menno de Kuyer er amper plaats. De enige veilige plek, zonder verkeer, is ironisch genoeg de nabijgelegen begraafplaats. Hier kunnen ze in alle “rust” trainen zodat ze extra fit aan de start kunnen verschijnen. Het verhaal is heel leuk beschreven door Elisabeth Tiesinga en Anita Kuiper. De Makula school in de Ugandese hoofdstad Kampala zit ook in de problemen. Ook hier rukt de stad op. Door de gestegen grondprijzen zeggen de eigenaren van de grond waar de school op gebouwd is, de huur op. Met verschillende sponsoren zoekt de directie naar een oplossing. Met onder andere een bijdrage van Wings of Support wordt een nieuw stuk grond met school aangekocht vlakbij de oude locatie. Nu hoeven de kinderen gelukkig niet ver meer te lopen naar hun nieuwe school. Op zich is het goed dat er rond de sloppenwijken meer economische activiteiten worden ontwikkeld. Dit creëert tenslotte broodnodige banen voor de in de toekomst afstuderende scholieren van deze scholen. Alleen jammer dat de plaatselijke overheden en ontwikkelaars niet hun verantwoordelijkheid nemen om deze schooltjes met hun ruimtegebrek te helpen.

WosWijs, nummer 1, 2011 Woswijs is een uitgave van de Stichting Wings of Support en verschijnt vier keer per jaar Volgend nummer: juni 2011 Inzenden kopij vóór 1 mei Oplage: 3.300 Druk: Sodexo Altys Document Center i.o.v. SPL/LE Wings of Support op Facebook: www.facebook.com/wingsofsupport Redactie: WoS SPL/NK, Postbus 7700, 1117 ZL Schiphol [email protected] www.wingsofsupport.org Menno de Kuyer, hoofdredacteur Anne Olimulder, coredacteur Vormgeving: Hella Matroos Foto voorkant: David Vinke

Bestuur: Ernst Rensink- voorzitter Petros Linaras - secretaris Bas van Bergeijk - penningmeester Paul Rommerts - BL projecten Marleen Hartkamp - BL communicatie

Multi functioneel tweedehands!

Marius den Dulk - erevoorzitter Van de voorzitter

Ernst Rensink

Gezond eten en veel bewegen is voor ons de normaalste zaak van de wereld, helaas is dat niet overal zo. Daarom organiseerde WoS-project Bahay Aurora op 29 januari de Bahay Aurora Run, met medewerking van de KLM Roadrunners en uiteraard Wings of Support. Maar liefst 1700 kinderen liepen mee met dit evenement met als uiteindelijke doel de kinderen, en natuurlijk de bevolking, bewust te maken dat bewegen heel gezond is. Op de site van Bahay Aurora (www.bahayaurora.nl) staat het volledige verslag van de dag met natuurlijk vele foto’s!

In principe gaan we altijd twee keer per jaar klussen op een bestemming. We zoeken dan lokaal meerdere projecten uit en gaan daar met medewerkers en vrijwilligers (die als active crew richting de bestemming reizen) klussen en helpen op die manier de projecten om een deel onderhoud uit te voeren waar zij zelf vaak niet aan toe komen. Afdelingen binnen KLM en Martinair organiseren zelf ook reizen om op die manier met medewerkers de handen uit de mouwen te steken. Eind 2010 vertrok de afdeling Planning en Assignment van KLM Inflight Services richting Nairobi om daar te helpen, niet veel later streek Young Martinair in Mombasa neer bij de Vision School. Op het moment van schrijven staat de teller op 593 projecten sinds de oprichting van Wings of Support door Marius den Dulk in november 1998. Daarbij is 3,61 miljoen euro uitgegeven. We hebben 3066 periodieke donateurs, die gezamenlijk goed zijn voor een slordige 360.000 euro. Daarnaast kunnen we rekenen op een groot aantal sponsors, waardoor we op jaarbasis ongeveer een half miljoen euro kunnen uitgeven. Zo maar wat getallen. Of je nu donateur, medewerker, sponsor of vrijwilliger bent, samen krijgen we dit voor elkaar. En daar mogen we met zijn allen trots op zijn! Veel leesplezier!

2 woswijs nr. 1 2011

Rekeningnummer: 8127072 te Leiden Sponsors Wings of Support: Alfa Register Accountants, Bloom, Carfix, Club ICA, Combimex B.V., Crew Lounge Events, Cvision B.V., Dam tot Dam -loop / KLM runner De Golfmannen.nl, Dorint Hotel Amsterdam Airport, Exact online BV, Fox Productions, Friedberg & Partners Advocaten, Geurts & Partners Notarissen, Het PR Bureau, Icco, KLM Engineering & Maintenance, KLM Flight Operations, KLM Health Services, KLM Inflight Services, KLM Kenya, Ladies’ Circle Noordwijk-Oegstgeest, Lions club Blaricum Laren, Marfo B.V., Martinair Holland NV, Possitive Passion (POPA), Renaissance IT, Rodin Filmproductions, Ronde Tafel 123 Den Haag, Ronde Tafel Oegstgeest, Rotary Leimuiden/Jacobswoude, Rotaryclub Amstelveen Nieuwer Amstel, Salesforce.com, Schiphol Airline Operators Committee, Sodexo Food and Management Services, Stichting Change in the Air (CITA), Stichting Wilde Ganzen, Vlieg Hypotheken

T

oen alle KLM-dekens in 2009 vervangen werden door een fleece variant, brachten wij een enorme lading dekens naar Mathare Slum in Nairobi. Julius Mwelu van de Mweli Foundation zou de dekens verdelen over de gezinnen die ze het hardst nodig hadden. Bij mijn laatste bezoek aan Mathare zie ik in mijn ooghoek plotseling een herkenbare kleur blauw. Wat schetst mijn verbazing? Een charmante vrouw met bolle wangen en sprankelende ogen lacht mij toe met een door blauw omlijnd gezicht. Ik lach terug en vraag Julius of hij dit vaker heeft gezien. Ook hij begint te lachen, maar zegt weinig. Twee dagen later vind ik in mijn mail een verzameling foto’s van het gebruik van onze ‘afdankertjes’. Caroline Liem


www.wingsofsupport.org

Met de neuzen in de boeken Keniase sloppenwijk heeft eigen kinderbieb

Een beetje verbaasd was Wings of Support wel, toen er een verzoek binnenkwam voor het opzetten van een bibliotheek voor kinderen in de grootste sloppenwijk van Nairobi. Maar nu hij er is blijkt het een geniaal idee van initiatiefnemer Julius Mwelu. Door Sara Gasseling en Caroline Liem In Nairobi zijn verschillende grote sloppenwijken. Mathare Slum is met naar schatting 500.000 inwoners één van de grootste. Toen eind 2007 de verkiezingen in Kenia zeer gewelddadig verliepen was Julius Mwelu, toen 27, inwoner van Mathare en fotograaf, ooggetuige van het geweld. Hij schoot foto’s van het geweld die later wereldberoemd werden. Toen de rust in Kenia enigszins was wedergekeerd begon Julius zijn eigen foundation. Het doel was om de kinderen van Mathare, die vaak wees zijn geworden, hun trauma’s te helpen verwerken door ze foto’s te laten maken van hun leven in Mathare Slum. Aan de hand van een wekelijks thema - bijvoorbeeld heroes of the slum, working in the slum, water in the slum - worden de kinderen met kleine digitale cameraatjes Mathare ingestuurd. De resultaten zijn verbluffend oprecht.

Ssst! Toen Mwelu Foundation met een verzoek voor een bibliotheek kwam was WoS eerst sceptisch en vroegen we ons af: hoe dan? En vooral: waarom? Aan antwoorden geen gebrek. Een bibliotheek was volgens Julius absoluut nodig in Mathare, omdat kinderen nergens kunnen lezen. Niet alleen zijn er geen boeken voor ze, vaak zijn hun hutjes gemaakt van golfplaten en komt er dus geen licht naar binnen. Volgens de mannen van Mwelu zou een bibliotheek helpen om kinderen na schooltijd van de straat te houden en ze op te vangen als ze wegens wangedrag hun lessen worden uit gestuurd. Ook kunnen kinderen er hun huiswerk maken. Op termijn vermindert de criminaliteit en de prostitutie en zorgt het er voor dat kinderen beter en sneller leren lezen. Wings of Support heeft het geld gedoneerd om de bibliotheek in te richten, Belgische sponsor Africalia heeft voorzien in de lopende kosten van de ruimte waarin de bibliotheek is gerealiseerd en stichting Biblionef heeft een steentje bijgedragen door boeken te doneren. De bibliotheek is inmiddels in gebruik en kinderen weten feilloos de weg te vinden. Bij mijn laatste bezoek trof ik ze stil en verzonken in hun boeken aan. Toen ik binnenkwam en ‘Jambo’ zei, was het antwoord: ‘Shhhhh…’!




Bijeenkomst van WoS projectpartners op de Filippijnen

Nieuwe school voor Makula Eind 2008 had de leiding van de Makula-school in de Oegandese hoofdstad Kampala grote problemen: de verhuurder van het terrein en met daarop de school kwam vertellen dat de Makulaschool weg moest. Grote zorgen, want waar moesten ze heen, en waar moesten alle ruim 200 leerlingen naar school? Door Elisabeth Tiesinga en Anita Kuiper

Door Lex de Vries Als projectcoördinator kom je bij verschillende projecten over de vloer. Het komt regelmatig voor dat er bepaalde problemen of hulpvragen zijn bij het ene project, waar een andere WoS partner al een oplossing voor heeft gevonden. Het is mij dan ook al verscheidene keren overkomen dat ik in een dergelijke situatie als tussenschakeltje heb gefungeerd. Projecten zijn namelijk vaak niet op de hoogte van andere projecten en hun werkwijze. Als projectcoördinator heb je dat inzicht wel. Omdat ik bekend ben met veel projecten op de Filippijnen, heb ik het plan opgevat om een bijeenkomst te organiseren. Door kennis te delen, van gedachten te wisselen over gemeenschappelijke onderwerpen en elkaar te helpen is resultaat te behalen. En het mooie is dat het geen geld hoeft te kosten. Sterker nog, door dingen meer gezamenlijk te doen kan zelfs geld bespaard worden. Ook zou sponsoring door WoS nog efficiënter gebruikt kunnen worden. Je zou bijvoorbeeld kunnen denken aan gemeenschappelijk gebruik van psychologische testmaterialen, leermaterialen etc. Of een dergelijke bijeenkomst in een behoefte voorziet, kun je alleen uitvinden door het te proberen. En dat hebben we gedaan. Peter Emata van de ASCF (Papaya School, Mango huis en de Cashew Tree school) was bereid om als gastorganisatie te fungeren. In de nieuwbouw van de Papaya school, waar Wings of Support enige tijd geleden inventaris voor aangeschaft heeft, is voldoende ruimte om een groep mensen te ontvangen. In overleg met Peter heb ik de naam ‘Wings of Support network meeting’ aan de te


organiseren bijeenkomst gegeven. Alle Wings of Support projectpartners in de Filippijnen waren geïnteresseerd. Tevens waren ook een aantal potentieel nieuwe partners uitgenodigd. Collega projectcoördinator Astrid Pauwels was ook aanwezig. Op voorhand werd al druk met elkaar gekletst, kennis gemaakt en genetwerkt.. Peter Emata gaf een presentatie over het werk van ASCF, vervolgens kwam Wings of Support aan de beurt en heb ik samen met Astrid uitleg gegeven over het een en ander. Er waren een aantal onderwerpen op de agenda gezet waar alle ontwikkelingsprojecten op de Filippijnen mee te maken hebben. Daarover werd druk, gepassioneerd en enthousiast gediscussieerd. In de pauze werden we verrast door een optreden van Papaya School kinderen. Alle aanwezige partners waren enthousiast over het initiatief. En deze eerste WoS network meeting heeft ook al tot resultaat geleid. Diverse WoS partners hebben al onderling met elkaar afgesproken en er wordt al druk over en weer gemaild over tal van onderwerpen. We hebben dan ook besloten al tijdens de meeting om er een vervolg aan te geven. Op de vraag wie de volgende gastorganisatie wilde zijn werd als snel door Dominique LeMay van Virlanie op geantwoord. We kijken al uit naar de volgende bijeenkomst!

Meteen ging de leiding, de Nederlandse Cobie en Oegandese Rogers, aan de slag: sponsors zoeken, lezingen geven, enzovoort. De twee klopten ook bij Wings of Support aan voor financiële hulp. De grond in Kampala is ontzettend duur, maar de huidige locatie is de plek waar de school hoort, zodat alle kinderen uit de sloppenwijken kunnen blijven komen. Er was een groot bedrag nodig om de grond aan te kopen. Wings of Support doneerde 30.000 euro en hierna kwamen er meer geldschieters over de brug; kerken, scholen, individuele donateurs, Wilde Ganzen, NCDO en Impulsis. Eind 2009 had men genoeg geld binnen om een nieuwe school te kopen, niet zo heel ver van de oude school. Er moest nog veel gebeuren, maar er werd met heel veel mensen heel hard gewerkt in de lange (kerst)vakantie eind 2009. Alle eerder gedoneerde spullen door WoS kregen een tweede leven, zoals de watertank en wasbakjes, de schoolbankjes, schommel, glijbaan, wipwap en sportmaterialen. Eind januari 2010 was het dan eindelijk zover: de kinderen konden naar hun nieuwe school! Deze nieuwe school staat op een eigen stuk grond, dus de leiding heeft geen zorgen meer om ooit weer ergens weggestuurd te worden. Bovendien is het een locatie met volop mogelijkheden voor de toekomst om uit te breiden, en bijvoorbeeld vervolgonderwijs te starten.

Toekomstdromen Bij een bezoek zag het project er goed en verzorgd uit: mooie, goed onderhouden klaslokalen, een mooi opgeruimde binnenplaats, toiletten, en een goede beveiliging. En Cobie en Rogers waren nog steeds bezig om sponsors te vinden om een goede keuken te kunnen financieren,


foto’s zijn in de vakantie genomen

een opberghok te maken en de laatste puntjes op de ‘i’ te zetten. Op dit moment zijn Cobie en Rogers actief met het project “Seeds of Makula”. Ze zoeken sponsors om een groep van de kinderen van de Makula-school naar Nederland te laten komen. Ze komen hier optreden met zang & dans, proberen hun naamsbekendheid te vergroten en meer sponsors binnen te halen. En ze willen een waanzinnige schoolreis voor de kinderen en iedereen erbij betrokken organiseren. De bedoeling is dat zij in het voorjaar scholen in Nederland zullen bezoeken, daar kennis opdoen en hun muziek laten horen. Er zal zelfs een optreden plaatsvinden in het concertgebouw in Amsterdam! Misschien kan Wings of support ook hieraan weer een financieel steentje bijdragen…


Klusreis Young Martinair In samenwerking met Wings of Support ging Young Martinair onlangs ‘op klusreis’ naar de Vision School in Mombasa. Met 17 collega’s werd er geverfd, gelakt en heel veel gespeeld en gevoetbald. Hieronder een reisverslag. Door David Vinke

J

ambo General! Welkom in Kenia! Bij de Vision School wachtte ons een warm onthaal; we waren de dag ervoor al langs geweest en troffen juichende kinderen die blij waren om ons weer te zien. Overweldigd door alle affectie en enthousiasme begonnen we ons zorgen te maken over onze klusproductiviteit. We deelden onze groep op in tweeën; de ene helft zou beginnen met klussen, de andere helft zou de ochtend de kinderen vermaken en ’s middags zouden we de rollen omdraaien. Resultaat aan het eind van de dag: de twee lokalen waren gewit, de eerste tekeningen waren aangebracht, alle afgeleverde nieuw getimmerde schoolbanken stonden in de beits en de lak, de naam van de school was vereeuwigd op de buitenmuur en de kinderen werden vermaakt met puzzelen, vouwen, tekenen, voetbal en liedjes en diverse spelletjes als frisbeen, skippyballen en zaklopen. De volgende dag verdeelden we de klusgroep in drieën. De eerste groep zou de inkopen gaan doen voor de voetbalwedstrijd van morgen en de daarop volgende afsluitende BBQ. Groep twee zou de laatste klushandelingen verrichten en groep drie zou de kinderen vermaken. Omdat er helaas niet heel veel meer te klussen viel werd besloten om met een grote groep de kinderen te vermaken. Er stond dan ook een waar spektakel op het programma… twister! Op een twisterveld van 50 m2 werd het spel gespeeld… De kinderen zagen toch niet direct de lol in van dit westerse spel. Ondertussen werden door de klusgroep de laatste tekeningen aangebracht in de klaslokalen. Het eindresultaat mocht er zijn. Tot grote tevredenheid van de leerkrachten waren de muren versierd met het alfabet, alle cijfers en een heuse dierentuin.

Onvergetelijke momenten in Mombasa

Voetbalnederlaag De laatste dag was aangebroken, de dag van de grote voetbalwedstrijd! Vandaag zouden wij aantreden tegen het Junior Stars elftal, het derde vrouwelijke voetbalelftal van Kenia. Maar eerst zouden we de door Ajax geleverde kleding gaan uitdelen aan alle kinderen. Eenmaal aangekomen bij het schooltje was binnen een uur de kleur rood de enige kleur die er nog was. Alle kinderen waren in een door Ajax gesponsord kledingstuk gehesen; een trainingsjasje, een trainingsbroek, een jas, een trui of een shirtje! Het was erg leuk om te zien hoe blij alle kinderen waren met een enkel nieuw kledingstuk. Na een ‘serieuze’ openingsceremonie, de elftalfoto en de vriendschappelijke begroeting vloot de scheidsrechter voor het begin van de wedstrijd. Helaas wisten wij de bij rust opgebouwde voorsprong niet vast te houden en gingen wij uiteindelijk met 3-1 van het veld af.Na de wedstrijd was er voor alle kinderen ranja en een koekje


geregeld. Met veel precisie en geduld genoten de kinderen van deze voor hen ‘zeldzame’ lekkernij. Daar kunnen wij westerlingen nog veel van leren…wat een mooie tevredenheid! Het moment om afscheid te nemen van de kinderen was daar. De afgelopen dagen waren zo indrukwekkend geweest en iedereen vond het lastig de kinderen achter te laten. Onze reis werd die avond gezamenlijk afgesloten met een barbeque in het Bamburi Wildlife park. Schoolhoofd Sylvester en inititatiefnemer van het project Annemarie kregen een cheque van 1.000 euro voor de uitbreiding van de school. Op iedereen heeft deze reis een geweldige indruk gemaakt. Het was erg bijzonder om in deze andere wereld te mogen stappen en om een klein steentje te kunnen bijdragen.



Gympies aan en gáán! Kindermarathon op de Filippijnen

Op de Filippijnen, een land waar veel armoede heerst, staat sport niet hoog op de prioriteitenlijst. Herke en Arleen Smidstra van Bahay Aurora – een kindertehuis voor straatkinderen – vinden gezondheid echter wél belangrijk. Daarom organiseerden ze onlangs een groot hardloopevent. Door Lex de Vries Een van de speerpunten van Bahay Aurora is gezonde voeding en een gezonde levensstijl . Er wordt elke dag minstens een half uur gesport in diverse vormen. Balsporten, bewegingsoefeningen, renspelletjes met competitie-element, yoga en dans. Omdat Bahay Aurora ook een verantwoordelijkheidsgevoel heeft naar de directe leefomgeving, waar veel arme gezinnen wonen, wil men graag het belang van gezonde voeding en levensstijl uitdragen. Door het goedkope, zoete en vette voedsel dat veel armen nuttigen zijn er op de Filippijnen veel diabetespatiënten en mensen met hoge bloeddruk en/of te hoog cholesterol.

Rennen voor rijst Om jonge mensen bewust te maken van het belang van sport organiseerde Bahay Aurora de kindermarathon: hardlopen is namelijk voor iedereen mogelijk, je hebt er geen lidmaatschap van een dure club voor nodig. Een paar schoenen of zelfs teenslippers volstaan. Met vijf projectcoördinatoren van Wings of Support en 10 mensen van de KLM Roadrunners zijn we naar de Filippijnen afgereisd om te helpen bij de hardloopwedstrijd. Het was wel even slikken toen er maar liefst bijna 2.000 kinderen klaar stonden om mee te doen aan de kindermarathon. Maar Herke bracht in no time structuur aan in het geheel. Er werd gestreden over verschillende afstanden in verschillende leeftijdscategorieën. Fanatiek en ook met veel plezier deden de kinderen mee met de wedstrijd, een schitterend en imposant gezicht.. Er werd immers gestreden om zeer concrete prijzen. De hoofdprijs voor elke leeftijdscategorie was een zak rijst van 50kg. Daar kan een heel gezin een hele maand van eten. Gezien het plezier, de grote animo en de blije prijswinnaars kan gesproken worden van een zeer succesvol evenement. Een enorme klus om te organiseren en een prestatie op zich. Heel speciaal om hier bij aanwezig te mogen zijn en een wezenlijk onderdeel uit te maken van de organisatie.

Elke avond trainen Door Astrid Vink en Jose Keunen Na afloop van de kindermarathon in Manilla spraken we twee heel gelukkige meisjes van Bahay Aurora, niet alleen de beste vriendinnen maar ook allebei prijswinnaar. Bijzondere prijzen die bestonden uit een enorme beker en – nog belangrijker- een grote baal rijst. Beide vriendinnen – Geraldine van 13 en Jessa van 12 jaar – waren dolgelukkig met hun respectievelijk eerste en tweede prijs op de drie kilometer: een baal rijst van 50 en van 25 kilo. Ze vertelden dat ze er hard voor gewerkt hadden. Met de andere kinderen van Bahay Aurora waren ze de laatste tijd elke dag naar een begraafplaats in de buurt gegaan om daar ’s avonds te trainen. Ze liepen dan een paar rondjes over de begraafplaats, de enige plek in de buurt waar je rustig kon hardlopen zonder overreden te worden. Waarschijnlijk is dat de reden dat nog veel meer kinderen van Bahay Aurora maar dan op andere afstanden in de prijzen waren gevallen. De vriendinnen vertelden dat ze het goed naar hun zin hebben in Bahay Aurora. Geraldine woont er nu een jaar en gaat graag naar school, ze wil later computerprogrammeur worden. Jessa van 12 kan zich niet herinneren hoe lang ze er al woont, zij wil later graag verpleegster worden.

Jessa (2e prijs)

Geraldine (1e prijs)

Van het kindertehuis zelf waren veel kinderen die een prijs hebben gewonnen. En dat was heel ontroerend om te zien. Het was zeer verdiend overigens, want ze hebben er echt hard voor getraind. De kinderen werden in het kindertehuis ’s avonds toegesproken door Herke: ‘Als je iets wilt in het leven en er echt voor gaat, is alles mogelijk. Dan kun je een winnaar zijn bij een hardloopwedstrijd, dan kun je dokter of verpleegster worden. Wat je maar wilt, alles kan. Maar je zult er zelf hard voor moeten werken en studeren.’ Een hele belangrijke boodschap om kinderen, die geen ouders of familie hebben om bij te kunnen wonen, mee te geven…




Bijles voor Ghanese kinderen

Door Robin de Geus

Tijdens een recente trip naar Ghana ging ik naar het plaatsje Adawso om een bezoek te brengen aan het Compassionate Foundation Ghana. Ik nam kleding, speelgoed en knuffelbeestjes mee, en later zou duidelijk worden hoe deze spullen gewaardeerd worden. In Adawso wordt het oude postkantoor gebruikt als studiecentrum. Dit gebeurt onder leiding van Emmanuel Nkrumah. Hij wordt bijgestaan door zes andere leraren die samen op vrijwillige basis les geven aan kinderen uit hun (arme) buurt. Emmanuel is lid van de Methodist Church en komt op voor de belangen van kinderen uit zijn arme buurt. Hij is nl van mening dat basis scholing erg belangrijk is en daarom worden in het studiecentrum extra lessen gegeven in Engels en wiskunde. Dit gebeurt buiten de normale schooltijden. Op de gewone school is het niveau soms erg laag en een groot gebrek aan motivatie. Of simpelweg omdat de dichtstbijzijnde school te ver is. De Nederlandse organisatie Biblionef doneert voor het centrum de studieboeken. Wings of Support is gevraagd om de aanschaf van 6 computers en het financieren van de schoolbanken en uniformen. De kinderen waren verrast om weer een buitenlander te zien maar ik werd gauw op mijn gemak gesteld door een korte demo van hun zangtalent. Verder kreeg ik een korte rondleiding door het centrum. Daarna werd ik gevraagd om getuige te zijn van het uitdelen van de gedoneerde en meegebrachte spullen. Emmanuel vertelde dat ze vaak een goede gelegenheid afwachten om dat te doen, omdat de kinderen daarmee een soort van schouderklopje krijgen en voor hun dus een extra motivatie. Maar het is ook een gebaar om kinderen te stimuleren om het centrum te blijven bezoeken.




Kinderen vertellen... In deze Woswijs konden jullie lezen over Compassionate Foundation Accra. In het onderwijscentrum sprak Robin de Geus met twee kinderen van de stichting.

Bushcamp 2011

Door Robin de Geus Dickson Ayensu is 14. Hij is de oudste van zes kinderen en weet dat in huis het juiste voorbeeld moet geven. Zijn moeder is onderwijzeres, dus thuis weten ze hoe belangrijk onderwijs is. Dickson komt op elke doordeweekse dag naar CFG, want lopen naar zijn gewone school duurt tweeënhalf uur. Hij leert hier typen op een computer. Als er tijd over is mogen de kinderen ook spelletjes spelen op de PC en Dickson houdt van de voetbalspelletjes. Hij zegt ook van het Nederlands voetbalteam te houden, maar geeft toe hij dat de Spanjaard Messi toch wel de beste vindt. Hij zegt ook later voetballer te willen worden en wel voor het nationale team van Ghana. Dickson’s favoriete vak op school is Engels en godsdienst. Op mijn vraag, hoe Ghana beter te maken, zegt hij trots:’Improve the economy by better education!’ Ook praat ik met Bernice Balo. Zij moet anderhalf uur lopen naar haar school dus is blij dat het soms ook wat dichterbij kan. Bernice houdt

van school omdat ze wil leren om een beter mens te worden. Uiteindelijk wil ze ook verpleegster worden om anderen te kunnen helpen. Het uniform van CFG draagt ze met trots, ze vindt het uniform ook leuk. En gelukkig doet ze haar best om thuis ook veel te studeren In het centrum vindt ze het soms moeilijk om nieuwe dingen te leren, maar ze blijft gemotiveerd. Ze vindt het goed dat de PC’s er staan, want het helpt je vooruit te streven naar de toekomst! Bernice weet me verder te vertellen dat ze erg veel van Ghana houdt. Alleen jammer dat het zo warm is en opvallend dat het weer steeds verandert. Verder houdt ze van lekker eten zoals rijst met kip.Haar favoriete kleur is blauw. Uiteraard sprak ik met meerder kinderen, maar wat ik zo opvallend vond is dat alle kinderen vertelden dat onderwijs het beste middel is om de toekomst van hun geliefde Ghana te verbeteren!

De voorbereidingen voor het Bushcamp 2011 zijn alweer begonnen. Dat betekent dat we, onder andere, vergunningen aan vr agen, sponsorsz oek eneneenaan vul lendekampeer ui tr usti ngmoetengaank open. Voor het Bushcamp heeft Wings of Support ongeveer 85 donateurs nodig die als vrijwilliger mee gaan. Dat lijkt heel veel, maar er moet in het kamp gewoon veel gedaan worden. Naast het feit dat de kinderen extra aandacht van ons krijgen moet er geholpen worden in de “bushkeuken”, in de avond en nacht wacht gelopen worden, nijlpaarden weggejaagd worden en dan is er altijd nog de grote afwas! Wij verwachten in totaal ongeveer 130 kinderen te ontvangen verdeeld over vier kampen van 4 dagen (3 nachten). Ieder koppel van twee vrijwilligers krijgt een groep van drie kinderen toebedeeld. Hier zorgen zij gedurende het kamp voor. Naast het feit dat het hard werken is zijn alle vrijwilligers van de afgelopen tien jaar het er over eens dat het een onvergetelijke, spannende en ontroerende ervaring is en bovendien vreselijk gezellig! Misschien tot aan het kampvuur! Voor meer informatie kan je terecht op onze website, onder “Bushcamp”. Inschrijving voor het Bushcamp 2011 start op 1 april 2011 om 0001 LT . Namens het “Bushcampteam”, Marius den Dulk

Tevreden als donateur maar ontvang je liever geen Woswijs? Stuur een mail naar [email protected] met je gegevens en als onderwerp ‘Afmelden Woswijs’ en wij zorgen ervoor!

Medewerkers Wings of Support: Caroline Alders, Carla Bakker-van Geene, Bas van Bergeijk, Eva Bosnjakovic, Roy Boverhof, Carla Broere, Anne-Marijn Bruinsma, Angela van de Burgt, Sjef Dirckx, Inske den Dulk, Joost den Dulk, Marius den Dulk, Auke van Elten, Dennis van Es, Carmen Frederiks, Sara Gasseling, Robin de Geus, Pauline Gombault-Pareau Dumont, Hessel Gorter, Jan-Willem Goudriaan, Yvonne de Graaf, Mark van der Grijp, Eugene van Halder, Marleen Hartkamp, Petra Hensen, Aafke Huibers, Michiel van den Ho-ven, Marije Jelly, Carien Jipping, Erik Julian Labrana, Hans Katoen, Jeroen van Kempen, Jose Keunen, Maartje Kool, Karin van Krimpen, Marianne de Kruif, Carmen Kruithof, Anita Kuiper, Sharon Kustarjo, Menno de Kuyer, Liesbeth de Leth, Caroline Liem, Petros Linaras, Martin Lont, Gerben Los, Hella Matroos, Hubert Maynard, Kitty Meijburg, Mireille Meijers, Pamela van der Meulen, Marlene Montagne, Jolanda Nieuwenhuizen, Linsey Nijdeken, Anne Olimulder, Patrick van Oudgaarden, Nathali Pas, Hanna Paul, Astrid Pauwels, Wouter Pleijsier, Marina Pot-van Slogteren, Joop Puts, Ernst Rensink, Erika Robertson, Ad Röling, Paul Rommerts, Lucia van Rooijen, Robin Ruijter, Paul Santman, Marianne Snelleman, Maaike Steijger, Elisabeth Tiesinga, Danette Toet, Vincent van Valkenburg, Lucille Traas-van Vianen, Bart van de Ven, Cindy Vet, Astrid Vink, Lex de Vries, Desiree Vroomen, Henk Vugteveen, Ron van Wagtendonk, Richard Waning, Maria Weekers, Yvonne Welzen, Friso Zomer





maart 2011 KLM dekens hergebruikt Klusreis Youung Martinair Kindermarathon op de Filippijnen

Recommend Documents