m 3 juli Zegening van het water

HERNIEUWING Geloofsgemeenschap H. Cyriacus Dalfsen / Nieuwleusen Jaargang 59, nummer 8 van 13 juni t/m 3 juli 2015

Zegening van het water. Goede God, uit de doopvont hebt Gij Levend water naar ons laten stromen en ons leven vernieuwd. Gij laat allen die uit water en geest zijn gedoopt, samen komen als één volk in Jezus Christus, uw Zoon. Gij verkiest U een volk om in de wereld en voor alle naties te getuigen van de blijde boodschap van uw Gezalfde, Jezus onze Heer.

1

Wil dit water zegenen waaruit deze kinderen herboren zullen opstaan en schenk het eeuwig leven aan hen allen die Gij geroepen hebt in het geloof van de kerk tot het bad van de wedergeboorte. Door Christus onze Heer.

PASTORAAL ARTIKEL Het is een hele puzzel voor kleine ondernemers om in onze moeilijke tijd zaken te doen. In de afgelopen jaren hebben we in onze kleine dorpen (bijna) alle winkeliers zien verdwijnen en zo langzamerhand groeit ook de leegstand van winkelpanden in wat grotere plaatsen. Niet zo lang geleden zei iemand me: "Ik moet op tijd thuis zijn, want tussen twaalf en één wordt er een pakketje bezorgd." Een dag later vertelde ze, dat in dat uur, tussen twaalf en één vijf busjes haar straat waren binnen gereden, die ergens ook een pakketje kwamen afleveren. Allemaal producten dus, die bij lokale winkeliers niet verkrijgbaar zijn, of duurder en dus via internet waren gekocht. Soms kopen mensen ook om het gemak via internet. Mede daardoor komt het dat langzamerhand allerlei winkels uit ons dorpsbeeld verdwijnen. Er wordt dus grote creativiteit van onze kleine ondernemers verwacht om in deze veranderingen het hoofd boven water te houden. Niet alleen verdwijnen er winkels in het platteland. Ook andere voorzieningen worden op een steeds grotere afstand aangeboden. Bankfilialen en ook de dienstverlening van de gemeente en andere sociale instanties zijn veelal alleen nog via internet of telefonisch te bereiken. Ook wij als geloofsgemeenschappen ontkomen er niet aan dat we in onze contacten en behoeften steeds mobieler moeten worden. De dienst aan God en de naaste wordt ook steeds verder weg en anders vorm gegeven. Hoe zit het eigenlijk met ons geloven? Is dat ook een product geworden, dat je overal en nergens kunt gaan halen of laten bezorgen? Het lijkt er wel op dat lokale betrokkenheid en verbondenheid steeds minder aan de orde is. We zorgen dat we zelf de spulletjes aanschaffen die ons passen. En we halen die op plekken die voor ons het meest voordelig lijken. Niks op tegen, zou je zeggen. Een tijdje geleden was er in Mariënheem een bijeenkomst over de toekomst van onze kerkgebouwen in Overijssel. Moeten we al geen voorbereidingen treffen dat ook het religieuze culturele erfgoed beschermd gaan worden. Er waren mensen die zich zorgen maken over de toekomst van kerkgebouwen. Gelukkig waren de meeste mensen bezorgd over de toekomst van de geloofsgemeenschappen en de dorps gemeenschappen die rondom zo'n kerk een gemeenschap vormen. Het ging hen niet zozeer om de vorm (het kerkgebouw), maar om de inhoud (de gemeenschap). In onze Emmanuelparochie doen we dat ook: ons druk maken om de invulling en vormgeving van onze gemeenschappen. Pastorale nabijheid; kwalitatieve goede liturgische vormgeving bij hoogte en dieptepunten van het leven; zichtbare aanwezigheid: tekens van naastenliefde voor mensen in problemen door ziekte, geld of andere hobbels die het levensgeluk van mensen in de weg staan. Ruimte voor verdieping en bezinning. En bovenal het indringende besef dat we kinderen van God zijn, die bemind worden en gevraagd worden die liefde zichtbaar te maken voor elkaar. Dat kun je niet kopen. Daar is geen winkeltje voor. Dat vraagt om een mentaliteit van verantwoordelijkheidsgevoel dat verder reikt dan eigenbelang. U en ik zijn en blijven geroepen om God te dienen door om te zien naar onze naaste. En die is dichterbij dan je denkt. G. Noordink, pastoraal werker 2

Bij een van mijn ‘vierdaagse wandelingen’ in Nijmegen ontmoetten we een meisje dat al heel vroeg in de morgen bij een heg stond te huilen. Wij gingen naar haar toe en vroegen wat er aan de hand was, Zij vertelde dat ze geen moed meer had. Wij boden haar aan een stukje met ons op te lopen. Het was gezellig en na een uur wilde ze weer alleen verder. Op de laatste dag ontmoetten we haar weer en zij zei: “ik haal de eindstreep”. Het zijn soms kleine momenten in het leven die ons kracht geven om verder te gaan. Van 2 tot 9 mei jl. organiseerde het Bisdom Utrecht een reis om met de gelovigen en anderen naar Lourdes te gaan. Sommige mensen vroegen mij of ik iets goed te maken had, waarop ik antwoordde: “dat doe ik hier wel”. Zelf koos ik voor de trein, waar voor 800 personen plaats was. Wat een gigantische onderneming, de reis duurde 12 uur zonder uitstappen. Mijn taak was om een week te zorgen voor ouderen en kwetsbare mensen als geestelijk verzorger. Tot mijn grote vreugde hadden we veel jongeren, die als vrijwilligers meegingen als stagebegeleiding. Zij studeerden voor verpleegkundige, ziekenverzorger/ster en hebben zich belangeloos ingezet om zoveel mensen een onvergetelijke week van hoop, nabijheid en liefde te schenken. Ik heb in Lourdes nooit iemand ontmoet die van zijn of haar lichamelijke klachten of ziekte genas. Maar wel de ontroering gezien van betrokkenheid, solidariteit, met mensen, die het soms moeilijk hadden en daar op het goede moment mensen ontmoetten, die hen in hun armen sloten. Dat zijn de wonderen, denk ik, die ook Jezus bedoelde te doen, in zijn korte bestaan op deze aarde. Je ziet Hem heel zijn leven begaan zijn met het kwetsbare en dat is nu de Vreugde van het Evangelie. Wij leven in een wereld met prestatie zucht en hebben alles geprogrammeerd, waar we vele zenders hebben, maar elkaar niet kunnen verstaan. Wat zou het mooi zijn, als we naar verhalen van anderen kunnen luisteren, openstaan, zodat zij hierdoor weer lichtpunten zien. Wanneer kunnen we aanvaarden dat ieder mens uniek is, en anders mag zijn. Lourdes, wat heb ik genoten van jongeren en ouderen samen, we hebben veel gelachen, want geloven, daar wordt je blij van. Als we de wereld om ons heen willen verbeteren, zullen we eerst bij onszelf moeten beginnen. Dan pas zullen ongekende wonderen binnen ons bereik komen. Bij de grot van Maria, was Jezus de bron van Leven. Hans Enthoven, permanent diaken 3

In Gods Naam omzien naar elkaar: zingevende en diaconale ontmoetingen om de ander op verhaal te laten komen. Komend najaar willen we in de Emmanuelparochie starten met deze toerustingscursus. Wanneer en waar hangt af van de werkgroep en vrijwilligers die hieraan deel willen nemen. Dit zal dus worden aangepast aan de deelnemers zelf. De kosten verbonden aan deze drie modules zullen worden betaald door ons PCI-bestuur. Zeer waarschijnlijk zal de cursus gedeeltelijk worden gegeven door een van de diaconale werkers van de DKCI (Diocesane Katholieke Caritas Instelling) samen met ondergetekende. Wat houdt de cursus in: drie modules die ook afzonderlijk kunnen worden gevolgd. Maar het zou mooi zijn alle drie de modules te volgen vanwege de opbouw en de volledigheid. A: Basismodule: eindcriterium is contactwerk A1: Kennismaking en toelichting A2: Luisteren naar verlieservaringen A3: Luisteren naar levensverhalen B: Module Levensvragen: eindcriterium modules A + B is bezoekwerk B1: Levensverhaal B2: Levensvragen B3: Zingeving C: Verdiepingsmodule: noodzakelijke verdieping voor bezoekwerk C1: Omgaan met het vreemde C2: Godsbeelden C3: Intervisie Via onze profieldragers diaconie en ons PCI-bestuur zal dit onderwerp onder de aandacht gebracht worden. Ik hoop graag veel mensen te mogen ontmoeten bij deze cursus. Lonneke Gunnink – van den Berg, pastoraal werkster met profiel diaconie

4

Hallo, wij zijn Annemie en Liesbeth en na bijna 300 dopelingen willen wij iets vertellen over de doopwerkgroep. Samen zitten we ruim 17 jaar in deze werkgroep; Annemie al vanaf de oprichting in 1995, toen er door pastoor van Eijden meerdere werkgroepen in het leven zijn geroepen. We hebben inmiddels samengewerkt met 7 verschillende voorgangers met steeds weer nieuwe inzichten. We leren van en aan elkaar, daar is ruimte voor. Ook zijn er wel bijeenkomsten met pastor Butti en andere doopwerkgroepen in onze Emmanuelparochie ter inspiratie. Wat ons motiveert zijn de gesprekken die we mogen voeren met de ouders n.a.v. foto’s, stellingen of het rugzakje (wat komt daar in de loop van je leven in, wat gooi je eruit, hoe zwaar laat je hem zijn). Het zijn waardevolle gesprekken wat we ook een stukje kerk zijn vinden. In het begin is er steeds na de voorbereidingsavond aan de ouders gevraagd hoe zij het hebben ervaren, zodat we er van konden leren. “Niet te belerend zijn”, is een uitspraak van een vader uit de begintijd. Dit heeft Annemie goed in haar oren geknoopt: ze leidt de gesprekken zeer plezierig en uitnodigend. Liesbeth is meer van het praktische: regelt het mailverkeer, zet alles nog even op een rijtje, etc. De eerste jaren was er een gezamenlijke voorbereiding en elk kind werd apart gedoopt. Later is het een gezamenlijke doop geworden met uitschieters van 9 kinderen in 1 dienst. Er zijn jaren geweest van 25-30 dopelingen en nu zitten we rond de 12-15 kinderen. Al ruim tien jaar verleent Young Spirit haar medewerking aan de dienst, wat zeer gewaardeerd wordt. Het is mooi te zien hoe de ouders de dienst voorbereiden, even intensief met elkaar omgaan en zo gesterkt worden in hun keuze hun kindje te laten opnemen in een geloofsgemeenschap. Ook de uitnodiging tijdens de nieuwjaarsreceptie om de doopschelp op te halen is een mooi moment dat jong en oud elkaar treffen. Samen worden fraaie diensten in elkaar gezet en mooie doopboekjes gemaakt. Momenteel zijn er 4 doopvieringen per jaar meestal in februari, juni, september en november. Zondag 14 juni zal Tobias Sebastianus Jutten gedoopt worden om 13 uur. De volgende doopdata zijn 13 september en 22 november. De doopwerkgroep, Annemie de Ruiter en Liesbeth Boerkamp 5

LITURGISCHE VIERINGEN EN BEURTEN ZATERDAG 13 JUNI 19.00 uur Communieviering – Hoonhorst 19.00 uur Gebedsdienst – Vilsteren met het Oegandees koor ZONDAG 14 JUNI 11e ZONDAG DOOR HET JAAR 9.00 uur Eucharistieviering m.m.v. het Herenkoor (koffie drinken) Celebrant: Pastor Wenker Lector: Dhr. H. Maats Gastdame: Mevr. M. Noordman Collectanten: Groep 2 Koster: Dhr. H. Boerdijk Dienen: Lisa Feijen, Thijme van der Maaten en Vera Sterken Intenties: Overl.ouders Hilgenkamp-Nijenhuis en Wim Hilgenkamp, overl.ouders Offenberg-Bartelink, overl.ouders Bijvang-Rozenkamp en Anna Rozenkamp, overl.fam. Leeuwenkuijl-Dissel, overl.ouders Niens-Nijentap en Theo, Henny en Ton BlomThijssen, Ria Wolfs-van Helvoort, Herman Harbers, Annie Damman-Schiller 13.00 uur Doopviering van Tobias Sebastianus Jutten 9.00 uur Eucharistieviering - Lemelerveld 11.00 uur Eerste H. Communie – Ommen 11.00 uur Eucharistieviering - Vilsteren WOENSDAG 17 JUNI 9.00 uur Communieviering in het parochiecentrum Voorganger: Diaken Enthoven Intentie: Tot zekere intentie ZATERDAG 20 JUNI 12e ZONDAG DOOR HET JAAR 19.00 uur Communieviering m.m.v. het Herenkoor Voorganger: Mevr. C. Broekhoff, pastoraal medewerker Lector: Mevr. M. Dijkman Collectanten: Groep 3 Koster: Dhr. H. Boerdijk Dienen: Iris Hilgenkamp, Luc Noordman en Jelle van der Maaten Intenties: Overl.fam. Nijenhuis, Willem Haverink en Dina Haverink-Damman, Anton Eijkelkamp, Ria Wolfs-van Helvoort, Harry ten Dam, Annie Damman-Schiller ZONDAG 21 JUNI 9.00 uur Eucharistieviering – Hoonhorst 9.00 uur Communieviering - Lemelerveld 11.00 uur Eucharistieviering – Ommen 11.00 uur Communieviering - Vilsteren WOENSDAG 24 JUNI 9.00 uur Eucharistieviering in het parochiecentrum Celebrant: Pastoor Hermens Intentie: Tot zekere intentie VRIJDAG 14.30 uur

26 JUNI Huwelijksviering van het bruidspaar Christie Siero en Paul ten Wolde 6

ZONDAG 28 JUNI 13e ZONDAG DOOR HET JAAR 9.00 uur Communieviering m.m.v het Dameskoor Voorganger: Dhr. J. Butti, pastoraal werker Lector: Mevr. A. Scheperboer Collectanten: Groep 4 Koster: Dhr. W. Kroes Dienen: Lisa Feijen, Anna Rosa Ubink en Merith Ganzeboer Intenties: Dorus Kroes, Ria Wolfs-van Helvoort, Annie Damman-Schiller 9.00 uur Eucharistieviering – Lemelerveld 10.30 uur Tentviering - Hoonhorst 11.00 uur Eucharistieviering - Ommen 11.00 uur Communieviering – Vilsteren WOENSDAG 1 JULI 9.00 uur Eucharistieviering in het parochiecentrum Celebrant: Pastoor Hermens met assistentie van Diaken Enthoven Intentie: Tot zekere intentie

Kerkschoonmaak in de week van 15 juni door groep H Vooruitzichten!!! Zaterdag 4 juli is er om 19.00 uur een Eucharistieviering Dienen: Iris Hilgenkamp, Thijme van der Maaten en Noor Mosterman

OVERLEDEN

Op 27 mei jl. is overleden

Annie Damman- Schiller ( Johanna Maria Josephina) Ankummer Es 21 Voor haar werd gebeden tijdens de avondwake op maandag 1 juni. De dienst ten uitvaart, waarna de begrafenis plaatsvond op ons parochiekerkhof, was op dinsdag 2 juni jl. HEER, GEEF HAAR DE EEUWIGE RUST 7

KIES HET GOEDE “Rob, heb je je huiswerk al af?” Rob schrikt op. Hij zit voor de televisie net lekker te zappen. “Eh…ja pap, alles is af voor morgen”. Zijn vader kijkt fronsend. “Ook de Engelse woordjes waar je overmorgen proefwerk van hebt?” “Ja…eh, een beetje”. “Vooruit, eerst die woordjes oefenen en dan pas televisie kijken”. Met de handen in de zij wacht vader vol ongeduld tot Rob aanstalten maakt. “Maar…ik heb al de hele avond boven gezeten en, en…dadelijk begint de Mega Top 50”. “Eerst je huiswerk”, zegt vader bevelend. “Wat denk je? Dat je dat straks ook zo kunt doen, als je op het Mencia zit? Af en toe wat doen als je zin hebt. Nou, dan kun je het wel vergeten, jongen. Dan haal je het nooit. En nou…aan de slag!” Zonder een woord te zeggen, vliegt Rob op uit de bank, smijt de afstandsbediening weg, grist zijn schoolspullen van tafel en klost stampvoetend naar boven. “Het is hier net een slavenhuis”, denkt hij, als hij even later zwetend zit te blokken. “Goh, leuk joh, dat jij ook naar het Mencia gaat. Kunnen we samen fietsen”. Zijn vriendje Jochem loopt samen met Rob de school uit. Ze hebben net de laatste Cito-toets gehad. Nog enkele maanden en dan zullen ze voor de laatste keer over de drempel van de basisschool stappen. “Ik ga niet naar het Mencia”, sneert Rob bits. “Wat? Maar…je bent daar toch gaan kijken samen met je ouders, en je zei zelf dat je het daar heel tof vond”. “Ach, het zijn allemaal kakkers op het Mencia!”. Kwaad zet Rob er flink de pas in. Jochem loopt hem achterna. “Maar ik snap het niet…wij zijn toch vrienden. Vind je mij dan ook een kakker?” Rob zegt niets. Hij zet nog een paar stappen en leunt dan, armen over elkaar, tegen een muurtje. “Ik heb het verknald”, zucht hij vertwijfeld. “Ze hebben heel strenge toelatingseisen op het Mencia, dat weet je. Ik haal nooit de score die je moet hebben. De toets van vandaag heb ik verknald, dat weet ik zeker. En de toetsen van de andere dagen heb ik ook heel slecht gemaakt”. Jochem ziet zijn vriendje verslagen voor zich uit staren. “Ik vond je al zo stil de afgelopen dagen, toen we de uitslagen vergeleken. Heb je thuis al iets gezegd?” Rob schudt zijn hoofd. “Ik durfde niet. Papa wil zo graag dat ik naar het VWO ga. Op de MAVO zitten allemaal van die dorpskinderen, vindt hij. Hij wil niet dat ik daarmee om ga”. Rob kijkt zijn vriendje aan. “En ik zie jou dan ook niet meer, als ik naar de MAVO ga”. “Maar we sporten toch nog samen”, beurt Jochem hem op. “en je gaat eerst nog met ons mee op vakantie”. “Ik moet jullie iets vertellen”, zo begint Rob die avond aan tafel aarzelend. “Heb je weer een geintje uitgehaald op school?”, lacht zijn vader. Maar het lachen vergaat hem al gauw, als hij het slechte nieuws van zijn zoon hoort. “Wat zei ik je, ik wist het wel. Dat krijg je nou van die stomme televisieprogramma’s”, tiert zijn vader. “Voortaan gaat die televisie niet meer aan voor je helemaal klaar bent. En we huren gewoon iemand in, die je bijspijkert. Zij kijken niet alleen naar de Cito-toets, maar ook naar hoe je het verder op school doet. Als we er flink aan gaan trekken, moet je het nog kunnen redden”. Opgewonden grijpt vader naar het telefoonboek. “Ik ken iemand uit het onderwijs, die moet er maar tijd voor vrijmaken”. 8

“Zouden we dat nou wel doen”, zegt moeder. Rob ziet hoe zijn moeder haar hand op het telefoonboek legt. Verstoord kijkt zijn vader op. “Je weet dat Rob zo zijn best heeft gedaan”, gaat moeder verder. “Wij mogen hem niet alle leuke dingen ontzeggen. Als hij zo op zijn tenen moet lopen, dan is er iets mis. We moeten er maar eens goed over nadenken of het wel goed is om Rob naar het VWO te laten gaan. Misschien is het toch beter dat hij niet naar het Mencia gaat, maar naar de Mavo, hier. “Wat? De Mavo?“, roept vader minachtend. “Waar die dorpskinderen allemaal zitten, die geen steek uitvoeren?“ “Dat is onzin”, reageert moeder fel, nu op haar beurt verontwaardigd, “misschien zijn dat niet zulke hoogvliegers, maar ze doen net zo hun best. En misschien worden ze later wel veel gelukkiger dan al die studenten die zo nodig moeten presteren”. “Hé Jochem!” Zijn vriendje kijkt om en knijpt meteen in de remmen van zijn fiets. Hij trapt een eindje terug tot hij naast Rob staat. “Gaaf was het hè, op die camping. Bedank je ouders nog maar eens dat ik met jullie mee mocht op vakantie”. “O, dat is wel goed”, lacht Jochem. “Maar, vertel eens, hoe is het bevallen, de eerste weken op de Mavo? “Hartstikke goed joh”, zegt Rob enthousiast. “Het is wel wennen, al die verschillende leraren en lokalen, dat zul jij ook wel hebben op het Mencia. Maar het is best een gezellige school en het huiswerk gaat goed; ik heb ’s avonds nog lekker tijd over om televisie te kijken en leuke dingen te doen. Ik heb ook al een paar vriendjes”. Jochem grinnikt. “Zo’n kakker als ik wil je zeker niet meer kennen?” Proestend fietsen de jongens samen op tot hun schoolwegen zich scheiden. Uit: suggesties voor vieringen met kinderen (jaar B)

In het Caritas-weekend in oktober 2014 is een start gemaakt met het meebrengen van voedsel voor de minder bedeelden in Dalfsen. De start was hoopgevend. De 2e keer was met Palmpasen. Daar zat al behoorlijk groei in. We gaan er mee door. Eenmaal per kwartaal en wel op de 1 e zondag. In verband met de schoolvakantie doen we het nu een week eerder, nl op zondag 28 juni. Nog even een opfrisser: Het is de bedoeling dat iedereen die naar de viering komt iets van voedsel meebrengt. Dit voedsel wordt, in samenwerking met andere kerken, gebracht naar mensen, die leven vanuit het bestaansminimum van wonen, eten en drinken. Op deze manier kunnen we hen iets extra’s bieden. Laten we eerlijk zijn, een pak rijst, een pot bonen e.d. kunnen wij toch best missen? Wie zijn de ontvangers? Wij krijgen de adressen van de gemeente, wel met toestemming van de “minima”. De werkgroep Caritas 9

Er zijn nog steeds vacatures. Op de vorige oproep is nog steeds geen reactie binnen gekomen. We doen nogmaals een oproep. We zullen er met elkaar de schouders onder moeten zetten, anders gaan activiteiten wegzakken /verdwijnen. Misschien moeten vacatures wel worden opgedeeld in 2 delen. Dan kan er in koppels gewerkt worden en wordt het tijdsbeslag gehalveerd. Dus als je als vrienden/vriendinnen samen een bijdrage wilt leveren, meld je aan. Als je meer informatie wilt, geef het aan, we komen graag even langs om deze te bespreken. Binnen verschillende werkgroepen zijn er nog vacatures: Werkgroep Aantal vacatures Gezinsvieringen 3 Woord- en communieviering

1

Caritas

2

Pastoraatsgroep

2

Kinderkoor

dirigent

contactpersoon [email protected] tel. 434783 of 0644840589 [email protected] tel.434543 [email protected] tel. 434783 of 0644840589 Wietse Broersma [email protected] tel. 434783 of 0644840589

[email protected] tel. 434783 of 0644840589 Parochianen, jullie worden gevraagd tips in te leveren of je zelf aan te geven. Natuurlijk staat hierop een beloning( zelf aangeven wordt dus niet bestraft). Laat van je horen. De pastoraatsgroep laat zich graag verrassen. VIERINGEN MET BEAMER. De locatieraad en de pastoraatsgroep onderzoeken het gebruik van een beamer tijdens de vieringen. Wat zou je met een beamer kunnen doen? Er zijn veel mogelijkheden. Zo maar een paar voorbeelden: a. Het projecteren van liederen en lezingen, zodat er heel direct meegezongen en gelezen kan worden. Vaak zie je nu gebogen hoofden, dan kun je rechtop zingen en lezen. b. De overweging kan meer begrijpelijker worden gemaakt door beelden(foto’s, rituelen e.d.) te laten zien c. Bij de Avondwake en Uitvaart kunnen foto’s/beelden worden getoond. d. Bij de Eerste Heilige Communie kunnen foto’s/beelden e.d. van de communicantjes ingezet worden. e. Bij het Vormsel, zie je nu van kind en ouders alleen de achterkant. Dit kan met een camera beter in beeld worden gebracht. f. Misschien is mogelijk om de beelden via internet bij iedereen thuis te brengen. Hiervoor moet ook een camera(s) gebruikt worden. 10

Mogelijk zijn er nog wel meer voorbeelden. Je kunt natuurlijk wel een kostbaar systeem aanschaffen, maar het moet een toegevoegde waarde hebben en gebruikt worden. Om bij dit laatste te blijven. Er zal voor de vieringen een ‘beamer-plan’ moeten komen. Mijn vraag aan jullie als parochiaan: Wie wil meedenken of meedoen in een ‘beamercommissie’ ? Ik doe met name een beroep op de ‘jongeren’. Misschien heb je meer met techniek dan met de kerk, maar wil je wel iets praktisch doen. Je bijdrage is welkom! Daarna kunnen we kijken of de beamer er kan komen. Voel je enthousiasme opborrelen, bel me dan op 434783 of mail: [email protected] Namens de locatieraad en pastoraatsgroep, Wietse Broersma

NAAR LOURDES VAN 1 mei t/m 9 mei 2015 Op vrijdag 1 mei vroeg in de morgen zijn wij vanuit Ommen met 44 pelgrims jong en oud vertrokken op om bedevaart te gaan naar Lourdes. Bij een koffiestop in Lage Zwaluw is Desiree ook ingestapt zij zal als zorgvrijwilliger de zorg voor Anton op zich nemen, tevens zijn er rolstoelen en rollators meegenomen voor gebruik onderweg en in Lourdes. Tijdens een bezoek aan de grootste kathedraal van Europa in Amiens hebben wij Marialiederen gezongen, het was een bezoek dat de moeite waard is geweest. De reis gaat weer verder naar Lisieux voor de eerste overnachting. De volgende morgen een bezichtiging van de Basiliek van de H. Theresia een bijzonder mooie kerk waar ook de Schrijn van de H. Theresia te zien was. Na een Eucharistieviering in de Crypte werd de reis vervolgd naar Niort voor de tweede overnachting onderweg. In de middag van de volgende dag komen wij na een voorspoedige reis in Lourdes aan en een paar uurtjes later is het voor velen de eerste keer om de Grot te bezoeken voor anderen een weerzien met Maria en Bernadette. Onze Emmanuelkaars werd ook aan Maria aangeboden voor een goede en gezegende bedevaart. De Openingsviering met alle aanwezige Nederlandse pelgrims, ruim1300, was een viering van betekenisvol ontmoeten. Elke dag werd begonnen met een Eucharistieviering waarin kardinaal W. Eijk en hulpbisschop Mgr. H. Woorts voorging samen met vicaris R. Cornelissen en de misdienaars konden aan alle vieringen hun medewerking verlenen. Een projectkoor verzorgde de gezangen tijdens alle vieringen. Er werd een Aartsbisdomgroepsfoto gemaakt en een van de groep Emmanuelparochie. Tijdens de Sacramentsprocessie heeft de KRO opnames gemaakt over de zorg die geboden kan worden, ook TV Oost was er om de belevingen en ervaringen van pelgrims vast te leggen. Tijdens het diner om 20.00 uur werden de doden herdacht van de 2 e wereldoorlog en het Wilhelmus gezongen. De Avond van Barmhartigheid was om samen stil te staan, na te denken, te bidden, wat houd ons bezig, waarom ben ik nu in Lourdes, wat kan het mij meegeven als ik weer thuis ben? De volgende dag hebben wij de Crypte, de Bovenste kerk en de Rozenkrans basiliek bezocht waarin de Geheimen van de Rozenkrans zijn uitgebeeld. De jongeren zijn nu naar Bartrés voor een ontmoeting met kardinaal W. Eijk, Mgr. H. Woorts en vicaris R. Cornellissen. In de avond hebben wij deelgenomen aan de Lichtprocessie, een ervaring met een diepere betekenis wat een kaarsje kan betekenen. 11

De internationale Hoogmis op woensdag 6 mei, een viering waarin de wereldkerk tot uiting komt. Kardinaal W. Eijk is de hoofdcelebrant deze viering was ook te volgen via TV Lourdes. Bij velen is de H. Kruisweg een bijzonder moment van bezinning soms met moeite en inspanning. Ook bij de viering van de Handoplegging waar je de handen opgelegd worden is van grote betekenis, steun en liefde ontvangen om weer verder te kunnen nu en weer thuis. Ook gezamenlijk koffiedrinken met alle pelgrims is kennismaking met velen. Tijd voor een aandenken, souvenirtje, even op een terrasje was er ook. Mgr. H. Woorts is tijdens het diner onze gast en door hem werd aan Gerard een attentie aangeboden voor dat hij de laatste keer als begeleider is mee geweest. Gerard dankte ieder en heel veel dank voor Hermien voor de vele jaren dat wij het samen met grote blijdschap en dankbaarheid het hebben mogen doen, met pelgrims op bedevaart naar Lourdes, naar Maria en Bernadette. De volgende morgen een hoogtepunt, de Eucharistieviering aan de Grot waar het allemaal begonnen is, de Verschijning van Maria aan Bernadette. Velen ervaren hier de vreugde in de ontmoeting met Maria en hopen voor steun in de toekomst hoe die ook moge zijn. Na koffie drinken in ons zeer goede hotel Alba gaan we op pad met de bus de Pyreneeën in onder prachtige weersomstandigheden. In de Gavarnie hebben de jongeren een wandeling naar het Cirque Massif gemaakt en sneeuwpret gehad. Op de terugweg het als fort versterkte kerkje in Saint Savin bezocht waar we een waardevol moment vonden om met elkaar te zingen samen met de ‘nachtegaaltjes’. Later op de avond een viering met de zegening van onze waardevolle spulletjes die wij voor onze dierbaren willen meenemen naar huis en nog een laatste bezoek aan de Grot, aan Maria, nog even een kaarsje opsteken. Op vrijdag 8 mei vroeg op, we gaan Lourdes achterlaten en op weg naar Nevers waar wij overnachten in het Klooster St. Gildard. Voordien konden wij wandelen in tuin en de kapel bezoeken met de Schrijn van H. Bernadette waarin ze ligt opgebaard. Dat stemt tot nadenken na wat wij in Lourdes hebben beleefd en gehoord. Na de Zendingsviering de volgende dag, nu echt op weg naar huis. In Lage Zwaluw tijdens het afscheidsdiner hebben wij afscheid genomen van Karel en José Hermens, onze voortreffelijke chauffeur Ad en van Desiree die de hele reis Anton verzorgt heeft. In de nabijheid van Ommen werden aan alle begeleiders in de bus een prachtig boeket namens alle pelgrims. Na een voorspoedige terugreis werden wij in Ommen verwelkomt door onze thuisblijvers. Voor de gehele Emmanuelparochie een zeer waardevolle bedevaart, zeker toekomstbestendig. Gerard en Hermien

12

Wat hebben we het mooi gehad! Al vanaf het vroege begin op vrijdagmorgen in Ommen waren we een hechte groep. Naast de vijf misdienaars uit Dalfsen waren er ook vijf misdienaars uit andere kerken van onze parochie. We waren dus in totaal met tien jongeren en dat was erg gezellig. Ook met de andere parochianen hadden we een goed contact. Het was leuk om met zoveel mensen van verschillende leeftijden op te trekken. In de bus hebben we ons vermaakt met heel veel spelletjes. We zaten met alle jongeren achterin, echt een feestje. Tussendoor bezochten we de kathedraal in Amiens en de basiliek in Lisieux. In de basiliek mochten we zelfs dienen! Bovendien kregen we van bijna iedereen snoep aangeboden, te veel om op te eten. Zo was de lange reis prima vol te houden. Op zondagmiddag kwamen we aan in Lourdes. Al meteen na het eten begon ons jongerenprogramma, althans volgens het informatieboekje. In werkelijkheid hadden we de rondleiding over het Heiligdom en de wandeling langs alle plaatsen waar Bernadette gewoond had, al gemist. Gelukkig kon Clazien ons ook een heleboel laten zien en vertellen. ’s Avonds was de openingsviering. Er waren ontzettend veel misdienaars en priesters, erg indrukwekkend. Het was heel bijzonder om daar als misdienaar aan mee te mogen doen. Maandag was een lange dag. ’s Ochtends was er een eucharistieviering en daarna werden er foto’s gemaakt. De foto met alle Nederlandse pelgrims was heel erg groot, meer dan een halve meter lang! Er moesten ruim 1.300 mensen op, dus dat kon ook niet anders. We zijn ook met onze eigen parochie op de foto geweest. ’s Middags liepen we de kruisweg. Bij elke statie werd het verhaal verteld, een gebed gebeden en zongen we een lied. Dat was erg mooi. Daarna zijn we naar de sacramentsprocessie geweest. Ook dit was een bijzondere viering. We meenden pastoor Hermens te hebben betrapt op een dutje, maar hij noemde het zelf een ‘diepe meditatie’. Na het avondeten was er de avond van barmhartigheid. Dit was weer een heel andere viering en opnieuw weer heel mooi. Manon en Luc mochten nog een gebed voorlezen. Dinsdagochtend hebben we de eucharistieviering overgeslagen. De vorige dag waren we zo veel stil geweest en hadden we veel gezeten, waardoor het nu tijd was voor wat spelletjes. Maar heel lang hebben we niet gespeeld, want direct na de viering vertrok de bus naar Bartrès. Daar hebben we de schaapskooi gezien waar Bernadette de schapen heeft gehoed en werden we geïnterviewd door vicaris Cornelissen. Helaas zijn deze beelden niet uitgezonden. Na de lunch hadden we een jongerenkerkdienst in het kleine kerkje van Bartrès. Het paste precies! Daarna gingen we met de bus terug naar Lourdes, waar we met ons eigen clubje van tien en Clazien het ouderlijk huis van Bernadette en het cachot waar ze later woonde, hebben bezocht. ’s Avonds was de lichtprocessie, voor velen van ons het hoogtepunt van de reis. Het was fantastisch om duizenden mensen te zien met lichtjes terwijl het steeds donkerder werd en samen te lopen, te bidden en te zingen! Woensdag begon met de Internationale Hoogmis. Rens en Luc waren de enigen van ons groepje die mochten dienen, omdat in Frankrijk meisjes helaas geen misdienaar mogen zijn. We hebben even flink gebaald, maar Rens en Luc dienden voor ons allemaal. De viering was bijzonder, omdat er ook mensen uit andere landen waren en er ook veel in andere talen gesproken werd. 13

’s Middags was er een viering met Handoplegging. We zaten met alle jongeren in een knusse kerk. De viering was prachtig en het moment van de handoplegging raakte ons allemaal. ’s Avonds zijn we met pastoor Hermens en Clazien opnieuw naar de lichtprocessie gegaan, maar nu om haar van bovenaf te bekijken. Ook vanaf deze plek was het erg mooi. Donderdag was onze laatste dag in Lourdes. ’s Ochtends vroeg hadden we een viering bij de grot, een mooie plek om de bedevaart met alle Nederlandse pelgrims af te sluiten. Daarna hebben we met onze parochie een tocht gemaakt in de Pyreneeën. Met de bus reden we door een kloof naar Cirque de Gavarnie. Daar hebben we een stukje gewandeld. Het was een ongelooflijk mooie omgeving en bovendien was het fantastisch weer. We hebben geluncht aan de Gave en hebben uiteindelijk zelfs een sneeuwballengevecht gehouden in onze shirtjes en korte broeken. In Saint-Savin hebben we nog een oude kerk bezocht en toen lekker met de hele parochie een ijsje gegeten. ’s Avonds hebben we met onze parochie een afscheidsdienst gehouden in de hotelkapel. Daar zegende pastoor Hermens ook alle souvenirs. Tot slot hebben we afscheid genomen van Maria en Bernadette bij de grot. Op de terugweg was het wat stiller achterin dan op de heenweg. We waren behoorlijk moe na de intensieve, maar prachtige week in Lourdes. We stopten nog in Nevers, waar we Bernadette hebben gezien. Het was echt net alsof ze sliep en elk moment wakker kon worden. Zaterdagochtend hadden we in dezelfde kapel een viering. Onze laatste dienst was dus bij Bernadette, prachtig toch? Wat Lourdes zo bijzonder maakt, is de verbondenheid tussen alle mensen. We hebben dat zelf ook ervaren: onze groep was gevarieerd, maar we hadden al snel een goede band met elkaar. De jongeren spreken elkaar wekelijks nog via whatsapp (op de mobiele telefoon). Bovendien zien we elkaar weer op de reünie en de meesten gaan ook naar de landelijke misdienaarsdag in Utrecht. We hebben het zo fijn gehad, dat we allemaal over drie jaar wel weer terug willen gaan naar Lourdes! Namens Luc, Anna Rosa, Lisa en Rens, Merlijn Scheperboer Chantal, een jongere uit ons clubje van tien en misdienaar in De Belte, heeft haar ervaringen mooi beschreven in het volgende stukje. Net als de meeste jongeren was het haar eerste keer in Lourdes.

1 mei 2015 was het zover. Om 5.30 uur verzamelen in Ommen, samen met 44 mensen uit de Emmanuel-parochie voor een 9-daagse reis met de bus naar Lourdes. Voor mij geen reis die ik zo even ging maken. Er is heel wat twijfel aan vooraf gegaan. Is het wel wat voor mij? Wat heb ik er te zoeken? Samen met zoveel onbekende mensen, ga ik dat leuk vinden? Via verschillende mails probeerde Clazien Broekhoff mij en m’n zusje te overtuigen om mee te gaan. Dit heeft ons er toe gezet om uiteindelijk te besluiten mee te gaan. Een verwachting? Die had ik niet. Ik wist een klein beetje van het verhaal uit Lourdes. Maria die verscheen in een grot aan Bernadette, ik wist niet of ik dat moest geloven. Benieuwd wat ons te wachten zou staan zijn we die 1 mei vroeg in de ochtend in de bus gestapt. In totaal waren we met 10 jongeren. Na tussenstops in Amiens, Lisieux en Niort kwamen we aan in 14

Lourdes. Wat een ervaring samen met 1300 andere pelgrims uit het Aartsbisdom Utrecht. Lourdes heeft een commercieel stuk met veel souvenirwinkels, maar daar moet je doorheen kunnen kijken. Zodra je op ‘het Heiligdom’ bent is er geen winkel te bekennen en zijn daar: de grot, verschillende kerken en zoveel meer wat met het geloof te maken heeft. Het thema van de reis ‘de vreugde van de zending’ klinkt wat suf, maar heeft een mooie betekenis. Pastoor Hermens maakte steeds de mooie vergelijking dat we allemaal lichtjes in de wereld zijn. Bij het doopsel hebben we symbolisch al een kaars gekregen. Als ik terugkijk op de reis denk ik aan een bijzonder ervaring die ik zeker niet had willen missen. Het is lastig uit te leggen wat dit bijzondere gevoel is die ik tijdens deze reis heb opgedaan, maar ik denk dat het vooral de saamhorigheid is. Deze is zo groot. Je bent met elkaar, helpt elkaar en beleeft het met elkaar. Het was erg gezellig met de jongeren onderling en ook met de andere mensen die mee waren. Tijdens deze reis mochten wij ontdekken hoe wij een lichtje in deze wereld kunnen zijn en mochten het geloof op een hele bijzondere manier ervaren, met elkaar en met God. Over 3 jaar is er weer een bedevaartsreis vanuit het Aartsbisdom Utrecht, ik kan het iedereen aanbevelen! Chantal Werink, parochiaan de Belte. NAJAAR 2015 In mei vond het eerste ziekentriduüm van dit jaar naar Banneux plaats. Velen hebben dit een fantastische ervaring gevonden! Ook enkele parochianen uit de Emmanuelparochie zijn mee geweest. Hieronder volgt een verslag, opgesteld door emeritus pastoor B. Wolters (H. Kruis). “Uit diverse plaatsen van ons Aartsbisdom vertrokken op vrijdag 15 mei diverse bussen met pelgrims, op weg naar Banneux, de plaats waar Maria zich in 1933 bekendmaakte aan Mariette Beco als De Maagd Der Armen. Via Thorn, het witte stadje in Limburg waar de lunch werd gebruikt, reden de bussen door het mooie landschap van de Belgische Ardennen naar onze bestemming: Banneux. Daar aangekomen werden door een paar honderd pelgrims de kamers van de hospitaliteit in één klap gevuld. ‘s Avonds werd met een Eucharistieviering het triduüm geopend, met als thema: ‘Heer leer ons bidden’. Hierna werd via de gebedsweg Maria begroet bij de Bron en in de Verschijningskapel. Zaterdagmorgen werd de kruisweg gevierd. Hierna werden kaarsjes opgestoken of werd gewandeld in het bedevaartpark. Elke middag vierden wij het Lof met Ziekenzegening. In de namiddag werd de Eucharistie gevierd, waarna wederom samen een bezoek werd gebracht aan de Bron. Inmiddels was Mgr. Hoogenboom namens het Aartsbisdom gearriveerd, met een bemoedigend woord voor elke pelgrim en natuurlijk ... samen op de foto. ‘s Avonds volgde de Lichtprocessie met de opdrachten aan Maria door de diverse disciplines en werden enkele jubilarissen gehuldigd voor hun trouwe inzet met een gouden of zilveren speld. 15

Arts Rene Hoffman werd dank gebracht voor de vele jaren waarin hij klaarstond voor de zieke gasten. Hij kreeg hiervoor een fraaie oorkonde overhandigd. Op zondagmorgen ging Mgr. Hoogenboom voor in de Internationale Eucharistieviering, geassisteerd door de aanwezige priesters en met zang van een Nederlands koor. ‘s Middags wederom Lof met Ziekenzegening. Daarna werd volop genoten van koffie en thee met echte Limburgse vlaai. Kaarsjes werden ontstoken, een wandelingetje gemaakt door de mooie natuur, een persoonlijk gesprek gevoerd, een kaartje gelegd of het spelen van rummikub. Na een goede nachtrust werd op maandagmorgen de draad weer opgepakt met het vieren van de Eucharistie met een boeteritus of een persoonlijk biechtgesprek. De gelegenheid werd aangegrepen om nog een souvenirtje te kopen, een kaarsje op te steken of een wandelingetje te maken. Hierbij werd nooit een vergeefs beroep gedaan op een van de vele vrijwilligers. ‘s Middags volgde een indrukwekkende viering met Handoplegging, om kracht te vragen voor de toekomst, om te ervaren dat wij nooit alleen door het leven gaan, dat Hij steeds met ons meetrekt. Dit werd ook sterk ervaren toen wij in stilte naar de Bron trokken, elk met zijn eigen intentie, de handen in het water staken en naar de Verschijningskapel gingen om Maria te groeten. Een ieder kreeg een flesje water uit de Bron mee naar huis. Daarmee kwam er een officieel einde aan dit Ziekentriduüm. De laatste avond werd gevuld met een bonte avond, met een lach, een schets en een verloting. Na een goede nachtrust volgde op de dinsdagmorgen de Eucharistieviering uit Dankbaarheid. Pelgrims hebben Maria geëerd en tijdens dit triduüm kracht gekregen om in minder goede tijden er weer tegen te kunnen. Menigeen liet horen: ‘Maria, als het ons gegeven is, komen wij weer spoedig terug’. Via Thorn, waar genoten werd van het afscheidsdiner, reden de bussen huiswaarts. Zo kwam er een eind aan deze geslaagde jubileumbedevaart naar Banneux.” In het najaar vinden twee bedevaarten naar Banneux plaats. De eerste is van vrijdag 28 augustus tot en met dinsdag 1 september. Dit betreft wederom een ziekentriduüm, waar overigens een ieder aan deel kan nemen. De kosten voor deze bedevaart bedragen € 295,-; dit is inclusief alle kosten. Opgave vóór 15 juli; liefst eerder. Mocht u liever een kortere bedevaart maken, dan kan dat in oktober. Op zaterdag 3 en zondag 4 oktober wordt er een tweedaagse bedevaart naar Banneux gehouden. Op zaterdag 3 oktober vertrekt u per bus naar Valkenburg, waar een bezoek aan de grot aldaar wordt gebracht. De volgende dag, zondag 4 oktober, reist u door naar Banneux, waar u eerst de internationale hoogmis bijwoont. Later die dag wordt de Kruisweg gebeden, waarna de dag wordt besloten met een internationaal plechtig Lof. Hierna reist u weer terug naar Nederland. De kosten voor deze bedevaart bedragen € 125,- per persoon voor een tweepersoons kamer; een eenpersoonskamer kost € 150,-. Een eventuele annuleringsverzekering kunt u afsluiten voor € 8,50 (tweepersoonskamer) dan wel € 10,- (eenpersoonskamer). Indien u een schnitzel op de terugweg wenst, dan betaalt u € 9,- extra. Hiervoor kunt u zich opgeven vóór 6 september. Voor beide bedevaarten kunt u zich opgeven bij Miranda Temmink, tel. 06-15563596. 16

4 JULI ( VILSTEREN BRUIST) Op 4 juli is het weer ‘Dagje Mooi Vilsteren’ in ons mooie dorp. Natuurlijk is de kerk de hele dag open voor bezichtiging. Dit jaar kunt u zelfs een kijkje gaan nemen in de toren van de kerk. Verder zal het vrouwenensemble Quodlibet o.l.v. Wim van Lenthe een tweetal miniconcerten verzorgen in de kerk. Het eerste concert begint om 11.30 uur en het tweede concert om 13.30 uur. Wij nodigen u/jullie van harte uit om te komen luisteren. De toegang is vrij.

Zaterdag 27 juni a.s. zal in Hoonhorst weer de jaarmarkt plaatsvinden tijdens het Sproeifeest. Dit jaar zal ook het Thomas Fonds weer op de markt aanwezig zijn die begint ‘s morgens om 10.00 uur tot 12.30 uur. Op deze markt vindt een verloting plaats van 2 schilderijen die beschikbaar worden gesteld door kunstschilderes Lidy Pelgöm uit Dedemsvaart. Ook zal er verkoop van broodjes beenham en broodjes hamburger zijn en verkoop van Kruidmoes. Deze morgen zal opgeluisterd worden door het Shanty Koor de Stuwzangers uit Vilsteren. De opbrengst van deze markt komt geheel ten goede om kansarme kinderen in India naar school te laten gaan. De kosten per kind bedragen € 60,- en worden rechtstreeks door Pastor Thomas op de school betaald. Zie ook de website; Pastor Thomas Fonds.nl IN HEINO Wandelen van ‘Licht naar Licht’ is het motto van de eerste midzomernachtwandeling in Heino. In de kortste nacht van het jaar; van 20 op 21 juni kunnen sportievelingen, die te porren zijn voor een bijzondere ervaring, deelnemen aan dit event. Een uitdaging om de nacht sportief ‘door te halen’ met 4 wandelingen van elk 5 kilometer. Door het meenemen van fakkels wordt een bijzondere sfeer gecreëerd. Door weerkaatsing van het licht dat door de wandelaars wordt meegenomen, wordt een deel van een wandeling aangeven. De eerste wandeling begint bij daglicht van 20 juni en de finish van de laatste wandeling is bij daglicht van 21 juni. Uit veiligheidsoverwegingen wordt er gewandeld in groepen. Deelnemers wordt geadviseerd een zaklamp mee te nemen en veiligheidshesjes te dragen. Tussen de wandelingen door is er gelegenheid om even op krachten te komen met een hapje en verfrissing. Tevens zijn er muzikale intermezzo’s voor de lopers. 17

De Midzomernachtwandeling wordt georganiseerd door de KESA jongeren, die daarmee ook geld in hopen te zamelen voor hun projecten in Zuid Amerika en Afrika. De deelnemersbijdrage bedraagt €3,- per wandeling of € 10,- voor alle 4 wandelingen. De start is bij het Parochiecentrum van de RK Kerk in Heino (Ingang Paalweg). Datum: 20 juni 2015 Start Inschrijven 22.00 uur Start eerste wandeling: 22:30 uur Locatie: Parochiecentrum RK kerk, Canadastraat 26 Heino. Voor meer informatie en voor aanmelding: Marcel van Beek tel: 06-21113767; E-mail: [email protected]

PAROCHIE-AGENDA Dinsdag 9 juni 20.00 uur Woensdag 24 juni 14.00 uur Vrijdag 26 juni 14.30 uur

Parochieavond in het Emmagebouw Redactievergadering Huwelijksviering in de kerk

Als een engel op je weg komt, verandert dit je leven meestal ingrijpend. Engelen verschenen in bijbelse tijden, maar ook vandaag nog vertellen mensen over hun ervaringen met een engel. Hoe veranderen die ervaringen hun leven? Engelen verschijnen in allerlei vormen: als mens, als licht, als stem of als aanraking. Veel mensen zien de ontmoeting met een engel als een ommekeer in hun leven. Zeker wanneer de engel verscheen op een moment waarop het niet zo goed met hen ging. “Ik ben minder bang voor de dood” Jaap ontving de engelervaring toen hij zich midden in een crisis bevond. Hij was gescheiden, woonde weer alleen en voelde zich eenzaam. Innerlijk sloot hij zich af voor mensen. Hij kon geen contact meer met anderen maken. Hij was in paniek en lag op bed met de vraag of hij zo wel verder wilde leven. Op dit dieptepunt in zijn leven ervoer hij een liefdevolle, lichtende gestalte. Hij voelde dat er iemand was die voor hem zorgde. Hij werd opgetild, gekoesterd en gedragen. Sindsdien voelde hij zich lichter, kon hij zich overgeven aan het leven zoals het was en was hij meer betrokken op mensen dan voorheen. Hij was niet meer bang voor de dood en richtte zich minder op materiële zaken. Hij ging vrijwilligerswerk doen om mensen te helpen. En hij ging theologie studeren. Engelen zorgen voor verandering in je leven. Ze kunnen je psychologisch uit een dal halen. Je in een nieuwe fase van je leven brengen. Ze werpen soms ook een ander licht op wat er echt toe doet in het leven. “Ik ben naar mezelf en naar andere mensen gaan luisteren” Karel gooide na het horen van de stem van een engel radicaal zijn leven om. Als een van de directeuren van een uitgeverij stond hij met zijn collega’s voor lastige beslissingen. Hij was heel ongelukkig met de koers die in het bedrijf werd gekozen en stond op een dag woedend zijn boot te schrobben. Hij werd gekweld door de vraag wat hij moest doen. 18

Het antwoord kreeg hij in de vorm van een mannenstem die achter hem klonk: “Luisteren, luisteren naar jezelf en naar de mensen om je heen”. Karel keek om en zag niemand. Maar hij wist zeker dat dit het juiste antwoord was, Na deze ervaring gaf hij zijn baan als directeur op en ging als projectmedewerker met mensen aan de slag, zodat hij niet meer boven maar naast mensen kwam te staan. Ook luisterde hij naar zijn verlangen om weer te gaan boetseren, iets waar hij zich lang geen tijd voor had gegund. Zo kon hij meer eenheid ervaren tussen wie hij ten diepste was en hoe hij zich gedroeg in de buitenwereld. Een engelervaring kan je levensloop veranderen als het gaat om de dingen die je doet, de carrière die je nastreeft. Een engelervaring kan ook je persoonlijkheid veranderen. Veel mensen geven aan dat ze na een engelervaring hulpvaardiger geworden zijn, meer compassie hebben met de medemens en meer eerbied voor het leven voelen. Ook geven ze aan dat ze gevoeliger zijn geworden voor bijzondere ervaringen en het aanvoelen van situaties. Heb je eenmaal een engel gezien, dan kan het zijn dat je vaker iets meemaakt als een visioen of een voorspellende droom. “Ik ben zekerder geworden, hulpvaardiger en hecht me niet aan geld of bezit” Corry was onder narcose gebracht, maar tijdens de operatie had ze een zeer intense ervaring van een engel die zich over haar lichaam uitstrekte om haar te verwarmen. De ervaring bevestigde haar geloof dat er een hogere wereld is die voor haar zorgt. Geloven werd voor haar weten. Ze zegt door deze en andere ervaringen nog liefdevoller naar mensen te zijn geworden. De ervaring is een blijvende kracht in haar leven en aan het aardse hecht ze veel minder. Sommige mensen noemen een engelervaring dan ook wel een bekering. UIT: OPEN DEUR

Hebt u ook wel eens zoiets meegemaakt, laat het de redactie dan weten.

Uitgave volgende Hernieuwing De volgende Hernieuwing wordt op maandag 29 juni gedrukt. Dit is het vakantienummer! en loopt van 4 juli t/m 21 augustus. De kopij daarvoor dient uiterlijk 24 juni binnen te zijn. U mag de kopij ook aanleveren via het emailadres [email protected] Gevonden voorwerpen In het parochiecentrum liggen een grijze handschoen en diverse (lees)brillen. De eigenaren ervan kunnen deze ophalen tijdens de openingsuren. Opbrengst Sam’s Kledingactie In april jl. hebt u allen gezorgd voor totaal 1350 kg aan kleding. Sam’s Kledingactie voor Mensen in Nood dankt u hartelijk voor uw bijdrage. Dankzij deze donatie kan Cordaid dit jaar kwetsbare dorpen in Bangladesh beschermen tegen overstromingen. Er worden degelijke dijken aangelegd en er wordt een preventieproject opgezet dat de bevolking leert hoe zij zich voor kunnen bereiden op rampen, zodat zij die op eigen kracht kunnen doorkomen. Dit is voor die mensen van levensbelang. 19

Parochiecentrum Pleijendal 5, 7721 DW, Dalfsen tel 435004 Geopend ma. en vr. van 9.30 tot 11.00 uur Email: [email protected] Pastoor: Hans Hermens 0529-451583 email: [email protected] Lonneke Gunnink-v.d. Berg 038-452 7475 email: [email protected] Locatieraad: Voorzitter Klaas Agricola, interim vz Peter Groffen, penningmeester Dinie Niens, secretaris Tonny Reimert, onderhoud geb. Pastoraatsgroep: Wietse Broersma, liturgie Ria Mars gemeenschapsopbouw diaconie catechese Jongerenpastor: Mevr. Clazien Broekhoff Email:

vacant 06-51403777 tel 431477 tel 434390 433537 tel 434783 tel 435460 vacant vacant

FAMILIEGEBEURTENISSEN Bij overlijden belt u de parcochietelefoon:

tel 06-83202244 [email protected]

06-13190386

Banken: H. Cyriacus Actie Kerkbalans P.C.I. P. Thomasfonds

NL 88 RABO 03128.46.460 NL 75 RABO 03128.18.661 NL 80 RABO 03128.19.250 NL 13 RABO 01386.41.242

Parochiehuis Jan Jager (privé)

06-25391225 / 433960

Ledenadministratie Jeroen Bakker

Ziekenhuisopname, ziekte, geboorte en jubilea kunt u doorgeven aan Jeanne Bontje, tel 432381 tussen 17.00-19.00 uur Voor het dopen van uw kind belt u: Annemie de Ruiter 432624 Liesbeth Boerkamp 433512 [email protected]

tel 435409

Heeft u trouwplannen, dan belt u Pastoor Hermens

Bezorging Hernieuwing Annelies Koggel

tel 433703

Kerktelefoon Tonny Reimert

tel 433537

Beheerder Begraafplaats Wim Kroes

Voor het Sacrament vd Ziekenzalving kunt u contact opnemen met Pastoor Hermens In noodgevallen kunt u elke zondag en maandag altijd bellen: 06-50412238 Een van de pastores in de regio helpt u dan verder.

tel 434324

Begraafplaatsadministratie Marco Oude Nijeweme tel.434762 email: [email protected] Grafdelvers: René Hilgenkamp Wouter Nijentap

20

tel 431683 471335/ 06-2095 0718

Help jezelf. Help de ander tel 0900-1262626 (5 ct p.m.) www.steunpunthuiselijkgeweld.nl