Scheepsjournaal
Vakantie met het Rode Kruis van 21 oktober t/m 26 oktober 2013
Vakantie op de Henry Dunant , 21 oktober t/m 26 oktober 2013
Maandag 21 oktober
Eindelijk was het dan zover, vakantie op de Henry Dunant. ‘s Middags tussen half 2 en 4 uur kwamen de gasten in Gouda aan boord. Nadat iedereen was ingecheckt en zijn kamer aangewezen had gekregen, werden de gasten in de salon ontvangen met koffie of thee. Rond 4 uur werd familie verzocht van boord te gaan. Om vier uur gingen we varen van Gouda naar Zwijndrecht Daarna heette de gastvrouw iedereen van harte welkom en legde zij de veiligheidsregels uit. Daarna werden er lekkere saucijzenbroodjes uitgedeeld. De vaarroute stond beschreven op een A viertje. De gasten konden tijdens de vaartocht gezellig met zijn allen dineren. Na het diner kon men onder het genot van een kopje koffie met elkaar kennis maken en wennen aan alle nieuwe indrukken. Menu maandag Groningse mosterdsoep Speklapje Hutspot Jus Komkommer-courgette salade Stroopwafel bavarois Maandag De eerste dag wel een beetje spannend al die vreemde mensen, maar de sfeer voelt al direct goed. Wat ons opviel dat de kamer zo groot was. Mijn moeder (Van Eyk) en ik, dochter (Leny) kwamen een neef van mijn moeder tegen aan boord. Dat was erg leuk en ook een vader van mijn vriendin was erbij. Twee gezellige mannen, waarmee we gingen rummy cuppen. 1
Dinsdag 22 oktober Tijdens het ontbijt, rond kwart over 9 , vertrok de boot, van Zwijndrecht naar het prachtige Tiel. Rond 14.00 meerden we daar aan. Het was echt boffen vandaag, met het prachtige weer want dat kwam natuurlijk heel goed uit en konden we met zijn allen lekker gaan passagieren en natuurlijk een terrasje pikken. Iedereen heeft volop genoten.
Wist U dat: Er een vrijwilliger is, die de passanten afschrijft in plaats van afmeldt, als zij binnenkomen van het wandelen. Dat volgens een vrijwilliger, dat al gebeurt, voor de houdbaarheidsdatum verlopen is. Dat de gasten genoten van het zonnetje op het topdek of van de wandeling in Tiel.
Menu Dinsdag
Heldere groentesoep Gebakken lekkerbekje met remouladesaus Bietjes Sperciebonen Gekookte aardappels Gebakken aardappels Ham preisalade Herfstyoghurt. ‘s Avonds was er een optreden van de groep Oriënt, die allerlei klompendansen uitvoerden. En zich daarvoor wel 4 keer hebben verkleed met de meest prachtige kostuums, die zij zelf ook allemaal maakten.
Vandaag was het 20 graden en dat was heel bijzonder. Vandaag naar Tiel geweest en het was een leuke middag in de stad. ‘s Avonds gingen Petra en Leny even naar buiten, om bij te komen van de klompen dans. Toen we buiten stonden was het water gezakt en Petra stond op de loopbrug die steeds steiler werd. We durfden niet met de rolstoel van de brug af dus hebben we hulp gehaald. Leve de vrijwilliger………nog bedankt. We hebben daarna nog maar een borrel gedronken, bedankt. Gr Petra en Leny 2
Wist U dat: Ook kunstplanten heel mooi kunnen bloeien? Als je er maar af en toe een scheutje rosé bij gooit. Een gast dacht dat de nachtdienst in nachthemd liep en net uit bed kwam. Dat er vrijwilligers zijn die veel kroketten kunnen eten. Woensdag 23 oktober Om kwart over 9 vertrokken we weer uit Tiel richting Arnhem. Over de Waal Pannerdens kanaal en Neder-Rijn kwamen we rond 2 uur aan in Arnhem. Om uiteindelijk ook hier weer te gaan passagieren. We kregen een hoop duwers zodat iedereen die dat graag wilden lekker naar buiten kon. Ook vandaag was het daar weer goed weer voor alhoewel het iets minder warm was dan gisteren. ’s Avonds was er een optreden van het Liemmens duo. Menu woensdag Garnalencocktail Kippendijspiezen met tomatenchutney Witlof met ham en kaas Groene asperges in spek Aardappel-spinazietaartje Salade van geitenkaas, appel en druif Stoofpeertje Arnhem Wist U dat: Dat de eerste gasten al bij de kapper zijn geweest. Als de gastvrouw tegen de rolstoelduwers zegt, dat zij zich om moeten draaien, als ze naar buiten gaan. Er een vrijwilliger is, die zichzelf een rondje cadeau doet en een rondje draait. Ra,ra wat is dit: Het is een klein wit rond dopje ongeveer 1 cm Er zit schroefdraad in,wie weet het ???? Dat er een vrijwilliger buiten staat om de namen na te trekken of iedereen weer veilig binnen is. Met de wind zijn haar door de war gaat en er een vrijwilliger hem helpt om het weer in model te krijgen Dat er 34 vrijwilligers en 9 agenten geholpen hebben met wandelen Dat dit leerlingen waren van roc Kronenberg Arnhem. 3
Daar vraag je me wat,maar ik zal het proberen. Maandag 21 oktober: begint de reis uit Gouda. Bij aankomst worden mijn kleinzoon Simon en ik goed ontvangen door de scheepsarts, dat stelt me gerust. We worden naar mijn hut gebracht. Dan worden we uitgenodigd door een mevrouw om naar de salon te komen voor een kopje thee of koffie. Lekker stamppot met wortels met soep en toetje. Dat doe ik thuis niet, maar deze week hebben we daar lak aan, ik tenminste wel. Onze eerste nacht is niet zo goed , veel wakker,alles is vreemd. Dan gaan we (Coby en ik ) maar chocolade eten. Ik zeg Coby klieder niet in je bed, dat doe ik niet, maar ik doe het wel, wat een sufferd, hé. Dinsdag 22 oktober: Lekker ontbijt en overal helpen ze je mee. In Tiel gaan we stadten. Een vrijwilligster gaat met mij mee en laat mij de stad zien. Erg mooi, Flipje gezien, jam gekocht. We zitten op een terrasje en we worden getrakteerd door een gast van de Henry Dunant net als wij en de duwers van onze rolstoel. Hij is jarig geweest, wanneer gisteren, nee in februari, dat is lachen!! Op de boot weer een beetje bijkomen, ik bedank de vrijwilligster want zij was van het Rode Kruis uit Geldermalsen. Fijn dat mensen zich daar voor inzetten. Lekker gegeten en we (Coby en ik ) gaan vroeg naar bed, goed geslapen. Woensdag 23 oktober: Douchebeurt, ontbijten en naar Arnhem. Mijn vriendin komt, ze woont in Oosterbeek. Gezellig wat bij praten en dan de avond. Eerst een heerlijk diner en dan de muziek. Prachtige dag, erg genoten. Donderdag 24 oktober: Beetje regen en om 9.05 varen we. In Oosterbeek ergens zal mijn vriendin staan om ons uit te zwaaien en dus ook “personeel vd Boot en mensen die ik ken” zwaaiden naar haar. En in de sluis bij Driel staat ze nog eens. In 1962 hebben haar familie en mijn familie elkaar ontmoet op een camping in Ommen. En dat blijft nog steeds doorgaan. Als we bij de sluis in Amerongen komen, moeten we een poosje wachten, we lunchen ondertussen. We gaan dan op onze kamer wachten, eindelijk worden we opgehaald door 3 vrijwilligers en we gaan de stad in met ons 5 en wat wandelen door de straatjes Bij de VVV, oud Stadhuis van Wijk bij Duurstede koop ik een paar cadeautjes en dan pikken we een terrasje. Erg gezellig, straks weer lekker eten en vanavond bingo. Wat morgen ons brengen zal, wachten we weer af, dat komt vast wel allemaal goed. Maar hier stop ik want het moet vanavond ingeleverd worden. Ik wil iedereen bedanken voor deze paar mooie dagen. We zijn net een grote familie waar ook weleens strubbelingen zijn, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Veel goeds en geluk voor de bemanning, vrijwilligers en wie ook maar meewerkt aan dit gebeuren. Zelf ben ik welfare werkster geweest in Ter Apel (prov Groningen ongeveer 26 jaar) met veel genoegen. Mevr.Kwant
4
HAARBORSTEL WEG?? Dinsdagmorgen, half tien. Ria is bijna klaar, alleen nog even de haren in orde brengen. Job, waar is de haarborstel??.................oei..Marjana zoeken, Corrie zoeken, Ik hoogrood aanlopen! Heb ik dat ding wel ingepakt? Weten jullie bij benadering op hoeveel plaatsen in zo’n hut een borstel redelijkerwijs neergelegd kan worden? Ik tel er vijfentwintig. En ja hoor, op de vijfentwintigste plek vindt Corrie de borstel. Ik ben weer gerustgesteld, ik ben wel veel vergeten maar in ieder geval niet de haarborstel. Weet je wat, stelt Marjana voor, we leggen de borstel naast het fonteintje, daar vinden we hem allemaal makkelijk. Woensdagmorgen, zelfde tijd, zelfde plaats, zelfde spelers. Ria zit klaar om te gaan ontbijten. Nog even de haren….Waar is de haarborstel. Nou ja, naast het fonteintje….Nee dus. Ik ben weg, naar het zonnedek. Ik ga de riviergoden een offer brengen. Tot nu toe heb ik kapitalen geofferd aan Sint Antonius, patroon van verloren zaken, maar het heeft nog nooit iets opgeleverd. Dus, nu de gelegenheid er is, maar eens teruggevallen op oudere rituelen. Vroeger offerden de mensen aan allerlei natuurgoden dus nu zitten we binnen het domein van riviergoden. Dat luistert natuurlijk best nauw. Die riviergoden willen geld zien, maar ik ben niet het type om zomaar geld in het water te gooien. Een rijksdaalder leek mij een mooi bedrag, maar ja die bestaat niet meer, dan maar twee euro vijftig, netjes met een plakbandje bij elkaar gehouden, een keer over de boeg, een keer over het hek. Midden op het zonnedek staande mik ik de munten richting stuurhut. Maar die boot vaart zo verrekte snel, voor mijn munten het water kunnen bereiken is de boot zoveel verder dat ze op de ramen van de stuurhut vallen…. Niks tevreden riviergoden, maar een boze kapitein…..ik weet natuurlijk van niks als vanuit de brug naar achteren gekeken wordt. Wel heb ik intussen snel nog eens tweevijftig naar achteren gegooid en dat lukt prima want nu werkt de snelheid van het schip in mijn voordeel!! En terwijl de kapitein nog moppert over het gedrag van die gasten tegenwoordig en een bemanningslid tweevijftig in zijn zak stopt snel ik naar beneden en ja hoor, de borstel is terecht. Zijn die heidense goden nog ergens goed voor? Nee hoor, hij lag gewoon op een andere “logische” plek. Donderdag ging alles van een leiden dakje, de borstel lag naast het fonteintje in het zicht.. Maar overdag heb ik de borstel in het netje van de rolstoel gelegd. Logisch toch. Makkelijk als de wind je haren door de war heeft gemaakt. Oei..morgenochtend staat de rolstoel op de gang. Zouden Corrie en Marjana de logica van die plek inzien. Dat wordt weer zoeken morgenochtend. Aan de riviergoden offeren durf ik niet meer. Als de kapitein me weer op het zonnedek ziet…..!? Ik ga gewoon lekker ontbijten. Het is toch gewoon de een-na-laatste dag. En Corrie en Marjana, bedankt, voor het goede zoeken, maar vooral voor de goede zorg. 5
Job Vink.
We zijn erg blij dat we mee mochten met deze reis. Het was maar net aan dat het kon. Want 3 weken geleden werd mijn man onverwachts opgenomen in het ziekenhuis (hij is bijna 93 ) en moest behandelingen ondergaan. Na een week mocht hij terug naar het verpleeghuis, er was even een gesprek met de specialist en vroegen of de vaartocht voor hem wel kon. Er werd gevraagd hoe en waarheen. Na de uitleg volgde zijn antwoord. Met het Rode Kruis is prima, de verzorging is heel goed. Met ervaren mensen verpleegkundigen en dokter. Laat hem maar rustig gaan, er zijn alleen maar goede reiservaringen die ik hoor. En ik kan daar helemaal mee instemmen, het is geweldig goed, voor herhaling welkom. Wist U dat: Een vrijwilliger een gereserveerde plaats met eten krijgt. Er weinig gesnoept wordt.!! Dat een sprookje is. Er vrijwilligers de 2de ochtend uit hebben geslapen. Zzorgvrijwilliger L altijd een bemoedigend woordje heeft voor zijn collega-vrijwiligers “God zal U lonen, want ik heb geen geld”. Er volgens een oplettende gast een vijfling aan boord is? Ze heten allemaal “Nacht” De gratis snoepwinkel Een weekje J Henry Dunant een geweldige week. Maar ben toch wel in mijn schik, want ik waande mij in een grote snoepwinkel. Mijn tijd dat ik aan de receptie doorbracht, was voor mij heerlijk, daar ik om het uur de snoepwinkel goed kon vullen. En ook de gezichten die de verschillende vrijwilligers en gasten lieten zien. Zal ik er nog een nemen of neem ik er twee. Nu, daar laat ik mij niet over uit. En dan de grote vraag is natuurlijk hoeveel is er weer doorheen gegaan. Kilo-ons-gram. Het is de vraag van deze week.
Als medewerker bar/receptie heb ik weer een topweek gehad, ook mijn 2 collega’s en collega uit de pantry. Maar het langs komen van de gasten bij de bar of receptie, het was heerlijk het contact. Een praatje hier een praatje daar, ook uit belangstelling vragen of de gasten het naar hun zin hebben. Ook als ik bij het diner bij de gasten zit. Je hoort mooie verhalen en trieste verhalen. Maar wat er boven uitsteekt , wat een fijne week is het geweest. Dat doet een mens goed en daarom heb ik mij weer opgegeven, voor volgend jaar en niet te vergeten ,de vrienschap van de vrijwilligers onder elkaar.
6
Wist U dat: Assistent gastheer graag de deur van zijn hut open laat voor de kapster? Dan kan zij er namelijk stofzuigen. Verpleegkundige S na het ontbijt het zoutvaatje meeneemt? Dat is voor bij de flauwe grappen. Koffieman J niet alleen koffie zet,maar ook serieus in training is? Hij heeft namelijk Olympische kuiten. Donderdag 24 oktober Vandaag vertrokken we om kwart over 9 richting Wijk bij Duurstede. Via de Neder Rijn via sluis Amerongen en dan nog stukje Neder Rijn komen we rond 14.00 uur aan in Wijk bij Duurstede. En ook vandaag boffen we weer met het geweldige wandel weer. Volop zon en dat was natuurlijk top genieten in de stad maar ook aan boord op het topdek. Menu donderdag: Italë Minestronesoep Italiaanse stoofgerecht Spaghetti Bolognese Penne roomsaus Italiaanse salade Tiramisu
Maandag 21 oktober Om te beginnen ben ik met Valis mee naar Gouda gegaan omdat er met mij ook echtpaar van Egmond mee ging, was de taxi vol en heeft mijn schoondochter met de auto de koffers meegenomen. Zij reed achter Valis aan. Aangekomen op de boot waren er vele bekenden. Ik kreeg een gezellige kamergenoot. Voor de verzorging kreeg ik een vaste vrijwilliger die ik kende van het Rode Kruis Pijnacker. Zijn vrouw heeft de papieren voor de reis verzorgd. Na de ontvangst en koffers uitpakken naar de koffie met cake. Om 16.00 uur zou de boot gaan varen,afscheid genomen van mijn zoon en schoondochter en op naar Zwijndrecht,onze eerste stop. Het diner was eenvoudig, hutspot met klapstuk, maar wel lekker. De avond met velen mensen gesproken en op tijd naar bed, want het was wel een vermoeiende dag. Maar slapen was er nog niet bij, met Elly mijn kamergenoot gezellig gekletst en kwamen we er achter dat we allebei uit het onderwijs komen. Buiten was het donker en het uitzicht met de gordijnen open was mooi.
7
Dinsdag 22 oktober Nadat mijn kamergenoot klaar was met wassen en aankleden,werd ik gewassen. Er werd lekker de tijd voor genomen en nadat ik aangekleed in mijn stoel zat gingen we naar het ontbijt.De boot was inmiddels gaan varen naar Tiel. Daar kwamen we rond 2 uur aan. Met mijn verzorger ben ik Tiel ingegaan, het beeld van Flipje gezien en oude kerken en de stadswal. We moesten op tijd terug zijn, want de fysio kwam. Ook de bootarts ( die kende ik nog van de vorige keer), heb ik een tijd gesproken.De fysio behandeling was fijn en deed mij goed. Het diner was divers hollands en lekker . ’s Avonds trad een dansgroep op in verschillende klederdrachten van Volendam en Marken, Mexicaans en Aziatisch. Heel mooi om te zien en met goede uitleg. Zo’n dag vliegt om en het is alweer bedtijd. Woensdag 23 oktober Na wassen aankleden en ontbijt op bed, naar de kapper die mijn haar heeft verzorgd. De boot was inmiddels weer gaan varen en op weg naar Arnhem. Ook daar waren we om 2 uur, met een vrijwilliger ben ik Arnhem in gegaan, we gingen naar het centrum waar de grote kerk staat de Eusebiuskerk, die wordt gerestaureerd. Die restauratie van nabij bekeken en stiekem door de afzetting gereden, de poort stond open. We werden netjes gevraagd terug te gaan, maar intussen hadden we wel het een en ander gezien. Die restauratie gaat vijf jaar duren,naast die kerk staat het Duivelshuis van Maarten van Rossem, gebouwd in 1454. Een mooi gebouw dat vele jaren dienst heeft gedaan, als ambtswoning van de hertog van Gelre en later als stadhuis. Weer wat verder staat de Sabelpoort. De enige van 4 poorten die is bewaard gebleven. Veel in Arnhem is in de 2de wereldoorlog plat gebombardeerd. De Sabelpoort is van 1450 en mooi gerestaureerd. Er is een verbinding gemaakt tussen de poort en het provinciehuis. Ook nu weer op tijd terug voor de fysiotherapie, nu een vrouw die ik jonger schatte dan dat ze was, een fijne behandeling. Daarna het kapteinsdiner,een feestelijk diner met een wijntje van de kapitein. De avond werd verder gevuld door een zangduo. De vrijwilligers deden hun best om iedereen te vermaken met de polonaise, met een bootlied. Waarbij ze op de grond gingen zitten achter elkaar en heen en weer gingen. En natuurlijk werd er ook gewoon gedanst,een gezellige avond. Donderdag24 Oktober Na ontbijt op bed een heerlijk bad. Heerlijk languit liggend in het water met zachte muziek op de achtergrond , een wand met de molens van Kinderdijk en gekleurd licht aan het plafond. Ik vond het heerlijk, in het water gevoel te krijgen in de benen, wat is dat ontspannend. Maar ook daar komt een einde aan ,daarna aankleden en op bed gelegd. Ik was toch wel moe geworden, met bed en al werd ik naar de salon gereden. Achter de grote voorruit, met prachtig gezicht over het water. Er werd uitleg gegeven waar we voeren. Ik viel daarbij in slaap. Uiteindelijk waren we op weg naar Wijk bij Duurstede, ik heb wel een stukje gemist ,maar met de lunch was ik weer wakker. Daarna kwamen we in Wijk bij Duurstede aan, door een begeleider uit het stadje ben ik rondgereden. Langs het kasteeltje van prinses Irene en een mooi park met fruitboompjes waaronder sterappel en druiven.Ik kreeg van de begeleider een druif die hij van de rank plukte. Ook kwam ik nog langs een poort, een fijne wandeling in de zon. Terug naar de boot daar wilde ik de man wat te drinken aanbieden, maar kwam tot de ontdekking dat mijn
handtas niet in mijn mandje zat. Gelukkig lag de tas op mijn kamer. Toen alsnog wat gaan drinken. Het Italiaanse diner was weer prima en lekker. Het avond progamma was bingo. Mijn kamergenoot viel een paar keer in de prijzen, ik had niks, maar het was weer gezellig. Een vrijwilliger heeft zijn vingers blauw geschreven, terwijl de klok doortikte,. Om kwart voor 12 pas naar bed, wel veel gelachen.
Wijk bij Duurstede
Wist U dat: Een vrijwilliger zich voor het eerst in 25 jaar in de badkamer heeft ingesloten. Nieuwe vrijwilligers zich snel thuis voelen. Ze languit voor de tv op de bank liggen. Er 2 gasten zijn die elkaar niet kenden, voor de vakantie. En aan het eind van de week alles samen ondernemen. Zij allebei in het ligbad en naar de kapper gingen Samen met 2 gezellige mannen aan wal gingen Bij het naar bed gaan ,ook beide een haarnetje op doen. Het leven aan boord zo anders is dan thuis? En dat je daar best van in de war kan raken? Zo wilde omloopvrijwilliger onder de douche met bril en sokken. Zorgvrijwilliger vrij lang nodig heeft voor het ontbijt? Ze moet namelijk eerst zoeken waar ze haar ontbijtbordje heeft neergezet. Restaurantmedewerker in Arnhem de zee zag? Omdat het op een brug geschreven stond. Er een wasserij onder in het schip is? En dat zich daar van alles afspeelt. Zo beleefde iemand een heel drama met twee onderbroeken en een hemd.
Dat er 4 gasten elkaar aflosten voor een heerlijke relax behandeling in bad.En zij genoten hebben 9
Vrijdag 25 oktober. Om half 9 vertrokken we weer uit Wijk bij Duurstede richting Gouda. Het is niet zo’n mooie dag als de 3 voorafgaande maar we genieten evengoed. In de middag moeten alle vrijwilligers die voor het eerst met de Goudse Boot mee gaan moeten naar voren komen. Ze doen een spelletje met molentjes, stampertjes en wippertjes en dat was erg vermakelijk. Daarna kwamen ze nog een keer terug en gingen ze voor de gasten zingen. Dat was mooi. Later in de middag kregen we nog een hapje en daarna was er een lopend koud en warm buffet. De week is voorbijgevlogen, maar wat is er genoten door iedereen.
Foto’s op de website
Veel van de foto’s die deze reis zijn gemaakt zijn terug te vinden op de website van het Rode Kruis afd. Gouda e.o., te bereiken via: www.rodekruisgouda.nl Klik (links) op foto-album en kies het jaar van de gemaakte reis. De foto’s worden nu automatisch één voor eén weergegeven. Eén klik op de foto zorgt ervoor dat de foto vergroot wordt weergegeven, zodat deze op de computer opgeslagen kan worden (rechter muisknop, opslaan . . .) en kan worden afgedrukt bij een foto-winkel.
Het kopiëren van dit boekje is mogelijk gemaakt door:
Ondersteuning bij leven met een beperking
MEE Midden-Holland Tielweg 3 2803 PK Gouda 0182 502333
