Logboek Cloud Nine. Hanny en Jan van Wijk Rondje Engeland in 84 dagen Trintella IIA Zomer 2008

Logboek

Cloud Nine Hanny en Jan van Wijk Rondje Engeland in 84 dagen Trintella IIA Zomer 2008

Rondje Engeland in 84 dagen met de

Vertrek : Logstand :

Zondag 1 juni 2008 8243,6 mijlen

Koornwaard aan de Maas Gewande nabij ’s-Hertogenbosch

Cloud Nine.

Jan zorgt ervoor dat buiten alles zeeklaar is en ik geef alles in de boot een vaste/stevige plek. De route uitzetten naar Lowestoft is nu met de kaartenplotter “een fluitje van een cent” (althans als je de goede volgorde van het programma volgt en deze ook bevestigd! He Jan.) We vinden dat, na dit alles geregeld te hebben, wel toe zijn aan een lekkere maaltijd en gaan ons verwennen door te gaan eten in het restaurant op de haven. Vroeg onze kooi in want we moeten er morgen om 04.00 uur uit. Trip :

Uitgezwaaid door enkele Neptunusleden maakte we om 10.30 uur de lijnen los van onze vaste ligplaats in de Koornwaard en zoals altijd…het log zit vast ! Dat wordt dus eerst weer hard heen-enweer varen op de Maas om het vuil eruit te krijgen en gelukkig hij werkt weer. Alles verloopt soepel met het strijken van de mast zelfs bij de Moerdijk geen probleem met het vrachtverkeer. Als de Cloud Nine weer een zeilboot is en we op het Haringvliet zijn is er echt geen wind om te zeilen al zouden we het nog zo graag willen. We besluiten om door te varen naar Stellendam en van daaruit de oversteek naar Engeland te maken; de weersvoorspellingen voor morgen zijn goed N. NO 3 tot 4. Om 19.00 uur maken we vast op steiger B en na lang zoeken helemaal achterin in de kom op nr. 42.

Hanny van Wijk,

juni – juli - augustus 2008

43,69

Maandag 2 juni Logstand : 8287,2

Vroeg is 04.00 uur wel, het is nog donker…we maken alles klaar zoals extra koffie en een grote thermoskan met heet water, smeren heel wat boterhammen en maken om 04.30 uur los. De sluiswachter doet er erg langzaam over om de sluis te schutten en uiteindelijk zijn we er om 05.15 uur door. Groot zeil op maar de motor bij, wind N 2 niet veel dus, we gaan van ton tot ton het slijkgat uit het wordt licht en het is rustig weer. Als we in de Eurogeul komen wordt het mistig, zeer mistig zelfs we kunnen de vrachtschepen (het is hier een drukke doorvaarroute voor Rotterdam) met het blote oog niet zien wel hun misthoorn horen, maar……..gelukkig geeft de kaartenplotter /radar (een wondertje volgens Jan) ieder schip duidelijk aan.

Pagina 2 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Het gaat regen, er komt wind N. NO 4 -5 we zeilen heerlijk, nou ja, weer een volgende mistbank in. Eigenlijk vreemd want je zou bij mist een windstilte verwachten maar we konden gewoon door zeilen het bleef tot 4 Bft. waaien. Tegen 22.00 uur komen we bij de aanloopton van Lowestoft, we hebben een stroom van 2,7 dwars waardoor het lijkt of we de verkeerde kant opvaren maar we halen het…even wat paniek van mijn kant tijdens het strijken van de zeilen in de voorhaven en het vastmaken van de landvasten, alles moet dan ineens klaar zijn en in het donker !!! Er is geen ligplaats meer vrij dus we maken langs een boot van onze lengte vast. Om 23.10 uur liggen we echt vast, het regent en er is onweer…wat een welkom. Helemaal moe en gaar van deze lange dag nemen we toch een lekker pilsje maar liggen daarna zeer snel in onze kooi. Trip :

98,29

Cloud Nine.

hier. Lekker vers brood, een biefstukje voor vanavond….wij zijn klaar. Schipper Hans (een Duitser die zeer goed Nederlands praat) komt met zijn laptop bij ons aan boord om te laten zien dat er een leuk plaatsje is waar wij ook naar toe zouden kunnen gaan, niet ver hiervandaan; net de hoek om Wells next the sea. Het ziet er daar allemaal erg ondiep uit, Jan belt voor de zekerheid met havenmeester en die vertelt dat er 1.80 meter water blijft staan bij laag water….kan dus is de conclusie wij steken 1.50 meter. Hij zal ons naar binnen brengen als we bij de aanloopton zijn. We zetten de route uit wat zo gebeurt is met de zeekaarten naast de kaartenplotter en zien dat we om 07.30 uur moeten vertrekken. Het is trouwens een heel gereken want we kunnen de haven van Wells next the sea alleen invaren 2 uur voor en 2 uur na hoog water in verband met de ondieptes voor de havenmond. We genieten van onze maaltijd aan boord met een lekker glas rode wijn.

Dinsdag 3 juni Schepen om ons heen hoor ik los maken en vertrekken, gelukkig is de schipper van de boot waar wij langs liggen niet zo vroeg. Om 10.00 uur (eigenlijk 11.00 uur maar we hebben nu alle klokken op de Engelse tijd gezet, lijkt wat handiger als steeds 1 uur aftrekken) verleggen we de boot op een vrijgekomen plek, ontbijten, nemen een heerlijke douche en gaan Lowestoft in na ons gemeld te hebben bij de havenmeester. Wat een drukte weer met auto’s, brommers en mensen vooral veel jonge mensen. We lopen de mainstreet op en neer en hebben het allemaal snel gezien

Hanny van Wijk,


Woensdag 4 juni Logstand: 8385,4. Het is somber en grijs als we Lowestoft achter ons laten. De zee is glad er staat geen wind hetgeen betekent moteren. We komen langs een groot windmolenpark wat toch een raar gezicht is zo op zee, het zal wel nodig zijn in de toekomst. We hebben de stroom tegen bij vertrek maar ook mee waardoor we soms 8 knopen lopen, een heerlijk gangetje.

Pagina 3 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Gevolg is wel dat we te vroeg, ja zelfs ander half uur te vroeg aankomen. Jan roept de havenmeester op maar krijgt alleen bevestigt dat we er nog niet in kunnen, pas na 18.30 uur. De motor gaat op stand-by en we dobberen op het grootzeil dus een uurtje rond, ja zeker niet langer want dat houdt Jan niet vol….wachten oef !! Via de marifoon roept de havenmeester ons op om naar binnen te komen en in zijn sloep staat hij met grote gebaren aan te geven om zachter te varen en hem heeeeeeel goed te volgen. Het is een hele belevenis zigzag over het water langs de rode staken, langs het strand, bijna op het gras (kon het ruiken en bijna plukken) weer terug naar de groene ton, met een scherpe bocht weer naar het gras……hemeltje. Het was allemaal niet zo erg als je er alleen was maar er zat een vissersboot achter ons, kleine bootjes opzij en twee zeilboten die er ook nog langs wilde……uitkijken geblazen en “vuilwater”. Het stroomt er als een gek, wij reuze blij dat de havenmeester zich ook nog bemoeide met het vastmaken aan de steiger. Hij had ons op het diepste stukje gelegd maar misschien dat we vanavond de grond zouden voelen “you may touched the ground´. Nou dat hebben we geweten en gevoeld, wat een nacht. Om iets over ene hoorde ik een raar geluid, het duurde even voor ik besefte dat het bestek dat op het aanrecht lag aan het schuiven was…dat is gek… draaide me om om te kijken en zag aan de stand van de gordijntjes dat iets niet klopte. De gordijntjes hingen in een hoek van 30 graden t.o.v. het raam naar beneden. Jan ook inmiddels wakker en wij naar buiten….de boot lag echt goed schuin op een harde ondergrond, de landvasten

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

helemaal strak getrokken, wat een ellende…….niemand te zien op de andere boten (die lagen iets scheef) sliepen ze gewoon lekker verder. Wij konden niet eens meer van boord stappen. Het enige wat Jan vond dat hij nog kon doen was de mast iets verstevigen door de grootzeilval met een lijn aan de steiger vast te zetten. Het was overigens een prachtige heldere nacht met een geweldige sterrenhemel, we hebben daar maar even van genoten want we zaten, Jan buiten in de kuip, ik binnen in het midden van de boot versteend te wachten tot het water weer terug zou komen, dat gebeurde pas om 05.30 uur.

De Cloud Nine kraakte wat, dingen schoven weer op hun plaats en wij de kooi weer in. “We vertrekken morgen gelijk weer bij hoog water…nu eerst nog wat slapen”. Toen we om 07.30 uur weer naar buiten keken was het al hoog water…hoe kan dat nu in zo’n korte tijd………nou het is springtij, daarom. We hebben ons snel aangekleed en zijn naar het havenkantoor gelopen in de hoop dat er iemand was. We kregen te horen dat om 09.00 uur het hoog water was en wij er vrij uit konden varen, vanwege de slechte nachtrust waren we geen havengeld verschuldigd. Trip : 54,75

Pagina 4 van 76


Cloud Nine.

Vrijdag 6 juni Donderdag 5 juni Logstand: 8440,1 Nog voor 09.00 uur waren we al los van de steiger, zonder hulp van de havenmeester voeren we weg van Wells next the sea, wat een avontuur !!!!!! droogvallen, nooit meer! Jan had nog de motor gecontroleerd maar alles was oké. Grimsby werd ons doel. Weinig wind maar wel voor het eerst een bleek zonnetje in de kuip. Zijn helemaal alleen op het water genieten van de gesmeerde boterhammen en koffie. De lucht trekt dicht als we bij de monding van de Humber komen, een stroom van 3 knts op de kont, dat schiet lekker op. Via de marifoon ons melden bij de sluiswachter en we kunnen door de “free flow” rekening houdende met het grote vrachtschip wat gaat vertrekken…het stroomt er als een gek….. Jan moet serieus sturen (kijkend op de kaartenplotter) life-boat komt eruit, vissersschip eruit, wij door naar de jachthaven; kunnen gelukkig gaan liggen waar we willen er zijn genoeg vrije ligplaatsen. Als we ons willen melden bij de havenmeester is die er niet, dan maar in het clubhuis. Hier worden we hartelijk ontvangen door ene Roger die ons wegwijs maakt. Hij weet ons o.a. te verwijzen naar een uitstekend chineesrestaurant waar we heerlijk gegeten hebben…..dit is vakantie. Trip :

Een dagje vrij; de wind zou naar N. gaan en 5 worden, niet prettig dus als we Noord moeten. Het regent, is donker, somber weer. In de loop van de ochtend 04.00 uur wordt ik wakker van een vieze geur…lijkt wel frituurvet ! Inderdaad er wordt hier in de oude haven ‘s-morgens hard gewerkt. Toen wij gisteravond aankwamen was alles uitgestorven nu staan er overal auto’s en vrachtwagens en draaien de, in mijn ogen, vervallen fabrieken volop. Het ruikt eigenlijk naar kapiteins Iglo vissticks. Als we later voor de boodschappen richting stad gaan zien we de restanten van vanochtend, visgraten, viskoppen en visingewanden. Ze zullen wel door een bedrijf worden opgehaald…het stinkt verschrikkelijk…. Doorlopen, maar wel snel graag!

Zaterdag 7 juni Nog een dagje vrij in Grimsby want het weer is er niet beter opgeworden. Nog steeds wind N.5 regen, grauw kijkt het

53,8 We lopen voor de verandering nog maar eens naar de ASDA een grote

Hanny van Wijk,


Pagina 5 van 76


Cloud Nine.

supermarkt, alleen nemen we nu de hoofdweg…..wat een armoede hier, er staan verschrikkelijk veel winkelpanden en woningen leeg en zelfs soms helemaal vervallen. Wij verwennen ons voor het avondmaal met een rib-eye steak.

Zondag 8 juni Logstand:

8493.9

Als we om 05.00 uur even naar buiten kijken zien we dat het aardig mistig is, ook de schepen buiten daarvan hoor je de misthoorn. Als we om 07.50 uur door de sluis gaan valt het wel mee. Ook nu weer moeten we ons bij de sluiswachter melden want er wordt vanwege springtij een extra deur geplaatst 1 uur voor tot 1 uur na hoog water alles vanwege de harde stroom. Nu hebben we de stroom tegen als we de Humber af varen, het is druk met scheepvaart. Ook liggen er veel voor anker en daar moeten we ook voor oppassen. Als we eenmaal van de Humber af zijn hebben we een N.NO 3 windje maar komen wel in de mist. Het duurt even voordat alles op de kaartenplotter weer werkt vanwege een foute toetst-tik van Jan. Ik heb de helmstok en zeil de Cloud Nine door de mist langs de kust ophoog. Moet regelmatig mijn zonnebril droogmaken door de druppels van de mist. Ja de zonnebril op want als je omhoog kijkt zie je de zon. In de loop van de middag trekt de mist weg en zitten we in de zon, ver van de kust en zien dus alleen water en water om ons heen.

Hanny van Wijk,


Scarborough is de havenplaats waar we naar toe gaan en ook hier weer kunnen we niet eerder naar binnen als 2 uur voor tot 2 uur na hoog water. Aan de voet van een geweldige rots met daarop een fort ligt de haven. De havenmeester helpt ons met aanleggen. Het is hier druk met een kermis op de pier. Trip

59,9

Maandag 9 juni Logstand:

8553,8

Voor ons vertrek rekenen we nog maar weer eens uit hoe laat we binnen kunnen lopen bij onze nieuwe bestemming Hartlepool. Er moet nl. veel gerekend worden door het tij van hoog- laag water. Het is een prachtige mooie zonnige dag, iets te weinig wind om te zeilen dus de motor maar weer aan en grootzeil bij. Zo gaan we langs een mooie Engelse kust met hoge en lage stukken. Om 13.00 uur komen we langs Whitby, doen het niet aan maar ook zo van de zee af te zien is het wel een mooi historische plaatsje met een gigantische ruïne van een kathedraal.

Pagina 6 van 76


Cloud Nine.

Dinsdag 10 juni

De stroom krijgen we een hele tijd mee doordat we net iets buiten de kust varen, de genua bomen we uit en we zeilen even…2 tot 3 mijl maakt niet uit want we komen toch te vroeg aan vanwege de sterke stroom. Als we bijna stil liggen omdat de wind helemaal weg valt, kan Jan het niet meer houden en gaat de motor weer aan, genua weg en door. Voor de industriehaven liggen ook nu weer vrachtschepen voor anker, de AIS piept voortdurend. De wind trekt weer aan tot 5 Bft. De Cloud Nine snijdt prachtig door het water en …. we zijn inderdaad te vroeg. Dat wordt dus draaien en wachten voor de sluis van de haven. Hartlepool Marina was voorheen een oude haven zo te zien aan de grote bolders waar echte zeeschepen aan kunnen vastmaken nu omgebouwd met veel steigers voor jachten. We zijn alle twee moe, waarschijnlijk doordat we de hele dag in de zon hebben gezeten. Besluiten dan ook om morgen maar eens lekker te blijven liggen.

Trip :

37,43

Hanny van Wijk,


nieuwe filter

Een dagje-vrij…nou vrij Het gerinkel dat we onderweg naar Scarborough hoorde blijkt de inhoud van de luchtinlaat van de motor te zijn. Nadat alles weer opengemaakt was om bij de motor te komen via de kuip, kon Jan de inhoud inspecteren. Dat was even schrikken er was niets meer over van de filter dan alleen de 2 metalenringen, vandaar het gerinkel.

De eerste zorg van Jan vanochtend was dus aan een nieuw onderdeel zien te komen. Het heeft hem 2 en half uur gekost maar met resultaat….een kunststof ring…zo die gaat wel weer een tijdje mee. Waarom het 2 en half uur duurde, wel er was geen store in- of rond de haven, de door de sluiswachter gebelde store had het niet…klaar? Nee, dat is niets voor Jan…verder proberen, Nou wilde het toeval dat er bij de sluiswachter een oudere man zat, gewoon zomaar daar zat. Hij hoorde het verhaal aan en opperde om met zijn auto naar een bepaalde winkel te rijden, daar moest het wel lukken. Dat is fijn en behulpzaam en voor deze 70+ ook weer eens wat anders. Al rijdende konden de heren natuurlijk hun verhaal kwijt want de rit ging van

Pagina 7 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de hier naar daar en verder om uiteindelijk zo’n 15 km. boven Hartlepool uit te komen. De 70 plusser bleek een ex diepzeevisser te zijn die later ook nog navigatie-instructeur is geweest en verder natuurlijk hartstikke aardig van hem om Jan zo rond te rijden. Ik had het aan zien komen dat het even kon duren en ben maar eens lekker de boot van binnen gaan schoonmaken…wat een stof! Het was ook zeker nodig om in de groentemand te kijken want enkele uien begonnen uit te schieten en sommige sinasappels waren grijs/groen geworden. De hele dag waaide het W.5 onplezierig, zelfs op het terrasje zat je niet lekker.

Woensdag 11 juni

ja -- nee ?

De hele nacht heeft het flink doorgewaaid maar gelukkig toch wat geslapen. Vers brood en melk…heerlijk. Jan start de computer op (duurt iets langer dan 30 minuten) zoeken alle weerberichten op : lage druk gebied boven Scandinavië geeft N.-wind 4 tot 5 soms 6 met regen in Tyne en Humber, eigenlijk de hele oostkust van Engeland. Even in de middag een 3 NW. De lucht wordt nu al grimmig grijs. Jan wil vertrekken…ik…niet. Ziet er na uit dat het lagedrukgebied dagen blijft liggen…wij dus ook !!!!! Moeilijk moeilijk, het is inmiddels al 11.00 uur. Jan zegt : “we moeten nu gaan al is het maar 20 mijl naar de volgende haven dan zijn we weer ergens anders, als het eventjes rustig wordt. Door ons getreuzel zijn we ook te laat, want het voorzeil moest veranderd

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

worden van genua naar fok en op tijd door de sluis ivm laagwater We blijven….ik ga een eindje wandelen en Jan blijft achter de computer zitten. Hartlepool was een marine haven (Mothball harbour) tot 1991, nu omgebouwd tot marina met 500 ligplaatsen, 3 dames- en herentoiletten en tien douches. Zeiljachten groot en klein die zo te zien aan de aanwas onder de boot en het groene bovenop niet vaak van hun plaats komen. Op de kade staat een levensgroot parmantig hert, het symbool van Hartlepool. We gaan naar de ASDA en verwennen ons met allerlei lekkers. Tevens lopen we naar een bouwmarkt verderop om er later weer met een multiplexplaat van 1.10x60cm uit te komen. Voor het maken van een steuntje voor de computer heeft Jan een stuk nodig van tenminste 30x30cm. Gezien het weersbeeld van vanochtend…heeft hij daar de komende dagen zeker de tijd voor. Jan blijft maar herhalen hoe jammer het is dat we niet vertrokken zijn, waarom blijven liggen als je kunt varen…….al is het maar een stukje. Angst mag niet meespelen want wat is dan het criterium om wel te vertrekken? Als het de hele nacht gewaaid heeft en er blijft een 6 waaien dan is er, dat kan ik je verzekeren, een heel onplezierige zeegang…...niet gaan dus. Ik zie het dan niet zitten, en trouwens als het weer beter wordt kunnen we het stilliggen toch wel weer inhalen met een grotere tocht. Zo bleven we samen maar aan het mokken, maar het mooiste van al was toch wel dat Jan gelijk had want… het werd ’s-middags rustiger tot zelfs windkracht 2; het werd wel stukken kouder maar daar is wat aan te doen….en, dan waren we inderdaad een stukkie verder geweest!!

Pagina 8 van 76


Cloud Nine.

in zee een steenkool-ader ligt en met deze wind er dus wat op het strand aanspoelt.

Donderdag 12 juni sea-coal

Zijn beide de teleurstelling van gisteren te boven…heeft de hele nacht hard gewaaid (in de haven) met veel regen en ook nu is het somber. Jan begint aan het kastje voor de computer en ik denk dat ik maar eens ga uitzoeken of ik soms wat kan wassen. Nou dat is gelukt en ook lekker droog, maar dit alles leverde mijn wel een wandeltocht –op en neer- over de steiger van zo’n 5 km. Als we klaar zijn is het 15.30 uur, te laat voor een wandeling naar Hilda’s Church want die is maar open van 2 tot 4 uur. We gaan dan maar eens (zoals iedere zeeman doet) naar de zee kijken. Over de steiger lopend zien we iemand languit liggen met gereedschap om zich heen maar met zijn armen in het koude water. Zal wel goed zijn.

“On a day when the sea is like a duckpond “ zegt de oude baas dan is het niks ze hebben dus branding nodig. Vandaag was het dus een goede dag voor hun, al 3 ton steenkool binnengehaald tijdens 2x LW. We kijken nog wat verder rond en maken, voor Hilde, maar een foto van de mooie kerk. Die ligt wel aan de overkant van het water. Teruggaand naar de boot zien we dat die man er nog steeds ligt, op zijn buik, iets te doen onder de steiger. Tja daar moet Jan dan toch het fijne van weten. Het is een student en is bezig met een onderzoek (via vele slangentjes en koolzuurflessen en meters) naar de PHwaarde bij verandering van de CO-2 waarde van het zeewater; dat heeft een invloed op het biologische leven in de zee. Goed zo, maar om dat nu te doen in een jachthaven net naast het sanitairgebouw?

Het is LW en we lopen een stuk over het drooggevallen strand. We zien tot onze verbazing een vrachtautootje staan waar twee mannen hard scheppend het zwarte zand van het strand opladen, wat is dat nu ? Jan gaat een praatje maken en zo komen we er achter dat er iets verderop

Hanny van Wijk,


Pagina 9 van 76


Cloud Nine.

Vrijdag 13 juni vrijdag de dertiende Logstand:

8591,2

Ondanks dat het vrijdag de dertiende is blijken de goden voor ons gunstig gestemd te zijn doordat er nu maar NW 3 tot 4 voorspeld wordt. We kunnen dus vertrekken en volgens het rekenschema moet er om 11.00 uur genoeg water staan in de havenmond. Als we in de sluis liggen komt er een rubberboot bij met 3 personen, gaan lekker oefenen op zee! Iemand pakt een onderwatercamera en maakt van ons samen staande op de boeg van de Cloud Nine een foto. Jan snelt weg en geeft ons kaartje af. Als we buiten zijn en het grootzeil hijsen worden we weer gefotografeerd….dat is het leukste gebeuren van deze trip want verder..oef. De wind tegen en er lopen verschrikkelijk hoge golven van 2 tot 2,5 meter…nou dat zijn flinkerds hoor. De Cloud Nine geeft er niets om, loopt er heel mooi doorheen, maar ik vind het maar wat eng, tegen de wind in, grootzeil en motor bij. Het duurt even voor ik er aan gewend ben, Jan zegt maar steeds tegen me “dit is zee…” hij kan zijn geluk niet op. Ik word nukkig, hoef niets te eten of te drinken. Ik wil alleen maar sturen met mijn neus in de (natte) wind.

Hanny van Wijk,


We lopen een zeiljacht voorbij en maken er een opname van om zo te kunnen laten uitkomen hoe hoog de golven wel zijn. Hij vaart door, wij gaan gelukkig Newcastle in, roepen de sluiswachter op….niets….nogmaals…niets, dan maar aan de steiger wachten. Het duurt even voor we er door zijn maar als we eenmaal vastliggen, kunnen we nog even genieten van een warm zonnetje. Een echte zeemansmaaltijd: gehaktballen in tomatensaus met maïs en aardappelpuree. Trip :

23,3

Zaterdag 14 juni oude bekende Logstand:

8614,5

Weer goed naar de voorspellingen gekeken, moet kunnen…. “Ja maar….” “niks, het gaat lukken, neem maar een primatoertje (wondermiddel)” oppert Jan. Door de sluis om 10.00 uur ziet Jan op de tweede boot die vast maakt een bekende van het werk Mike Newby. Wat is de wereld soms toch klein! Ze kunnen maar even met elkaar praten want de sluiswachter doet gewoon zijn

Pagina 10 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de werk en laat de sluis leeglopen…..we moeten er gewoon uit. “Good-bye have a nice trip, I hope you have nice weather in Scotland or else, may God be with you.” Nou, dat zijn bemoedigende woorden van een “Local”. Nog een even grote deining op zee, kijkt alleen iets gunstiger vanwege de wind N.NW 3. Het wordt een trip van weer aan de helmstok en neus in de wind maar ik geloof dat ik eraan ga wennen. De Cloud Nine loopt geweldig mooi door de golven richting Amble. Als we de haven binnenlopen, moeten we goed opletten om geen uitstaande hengels mee te nemen van de vissers op de pier. Eenmaal tussen de pieren snel het grootzeil strijken en opzoek naar een plekkie want er hangt een grote onweersbui boven ons. Eenmaal vast komt een ander Nederlands schip binnen en later blijkt,dat dat het schip te zijn wat we gisteren filmde. Zij hebben van ons foto’s gemaakt dat wordt dus bij thuiskomst ruilen.

Trip :

28,0

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Zondag 15 juni kloppend hart Log :

8642,5

Een swell voor de haven !!!!! Uitgerekend dat we om 10.00 uur konden vertrekken omdat er dan genoeg water zou staan, maar….we zagen hoe onze Nederlandse vriend haalde met de boot…..oef!!!! Mijn hart sloeg over, ik volgde ze met de verrekijker….wat een wild water voor de haven. Zij moesten het zeil nog hijsen buiten de haven waardoor ze afdreven….kwamen gelukkig toch weer terug en na 5 – 6 keer flink duiken konden ze het zeil vol houden en vaart maken om weg te lopen van de ondieptes voor de haveningang. “Nou ik mooi niet hoor….,” “ach jawel, dan wachten we nog een half uurtje dan is het water weer wat hoger en de deining minder erg…” aldus Jan. Wel, na een kwartiertje maakte we los, zette zeil net voorbij de eerste steigers en gingen door……. Inderdaad, wat een rollers moest ook Jan toegeven. Komt er weer een aan en de boeg van de Cloud Nine verdwijnt helemaal onder water om gelijk daarna weer boven te komen. Met gevolg een stroom groen water over het dek en door het gangboord om vervolgens achter ons langs over het achterdekje er weer af te glijden. Jan geeft het gashendel nog een zetje en we gaan ervoor ..tjonge tjonge…we zijn er door en op open zee. We stampen verder door de golven en tegen de wind in. We komen van de ene zeegang in de andere als we langs de Farne eilanden met de grote vuurtoren en wat later, langs de Holy eilanden varen. Menig

Pagina 11 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de schipper stopt hier om voor anker te gaan en van de mooie natuur te genieten…wij niet, varen door maar genieten wel van de mooie kustlijn, de papegaaiduikers met hun kleurige snavel. De aanloop van de haven Eyemouth doen we geheel op de kaartenplotter. Het ligt namelijk recht in de zon met aan weerszijde rotsenblokken waar het water bruisend op uiteen spat. We zien er een vissersboot uitkomen maar hoe nu erin. Dank u kaartenplotter, dank u leading marks, (knal oranje palen) wij zijn veilig in de voorhaven.

Cloud Nine.

Geen feest vandaag maar varen….! Om 06.00 uur weg volgens de ”oude” koerslijn op de plotter en de leading marks achter ons. Ongelofelijk hoe rustig het water nu is als we Eyemouth achter ons laten. We kunnen genieten ook al staat de wind (nou ja een beetje wind) tegen, niet alleen van het uitzicht maar ook van het bezoek dat 6 tot 7 dolfijnen bij de Cloud Nine brengen. Ze zwemmen een hele tijd voor de boeg langs, leuk. Ook de vele Jan van Gent’s die hier vliegen en het water in duiken voor vis dat is hartstikke mooi om te zien. Omdat we vroeg vertrokken zijn komen we ook vroeg aan in Arbroath wat alleen maar leuk is zodat we toch nog een feestje kunnen bouwen voor Jan.

Nu nog vastmaken aan de kade en dan rust. In de voorhaven strijken we het zeil maar voor alles klaar is moeten we toch even een opnamen maken van een zeehond die ons welkom heet. Trip ;

46,85

Maandag 16 juni verjaardag Log :

8689,3

Om 05.00 uur zong ik al “lang zal die leven’ “lang zal die leven” want Jan is jarig.

Hanny van Wijk,


Pagina 12 van 76


Trip :

42,18

Dinsdag 17 juni Sharon Rose

Logstand:

8731,4

Cloud Nine.

en laatste pot. Als aas gaan er vissenkoppen in…je kunt dus de geur wel voorstellen. Een pot heeft 2 vangkooien maar er hangt maar 1 vissenkop in (zijn Schotten zuinig ???) De Sharon Rose kon 5 fleets aan boord stapelen maar heeft als visser als totaal 50 fleets. En er zijn 10 kreeftenvisser in Arbroath…kun je na gaan hoeveel boeitjes en vlaggentjes er zo drijven en die wij moeten “omzeilen”. Elke dag worden de 50 pots gelicht en dat van mei tot oktober, pas dan worden de fleets opgehaald voor de winterstalling. En als laatste de vraag van Jan “levert het wat op ?”.. nou als er 3 kreeften in een fleet gevangen worden zijn ze blij. Het is dus hard werken voor deze vissers.

Weersvoorspelling wind kracht 6 N.NW. niet zo lekker dus. Nemen een dagje vrij…...nou ja vrij….. daar gaan we weer met het schoonmaken van de boot binnen en de buitenkant. Het is ook grijs en triest buiten. Jan zoekt een plekje op het achterdek en gaat diverse lijnen herstellen, alles heeft wat te lijden en moet regelmatig gecontroleerd worden op slijtage. Als het even wat droog is gaan we op pad voor boodschappen. Lopen eerst langs de kade waar een vissersboot Sharon Rose wordt klaargemaakt voor de vangst van kreeften. Jan kennende moet er een praatje gemaakt worden, maar ja zo kom je ook achter de feiten van kreeftvissen. Twee vissers een in de boot de ander op de kade geven elkaar de kreeftenpots door die aan elkaar vast zitten met een lange lijn. Er gaan 20 tot 22 pots aan een fleet. Het begin en het einde heeft een boeitje of een vlaggentje die aan een met lood verzwaarde lijn vastzit aan de eerste

Hanny van Wijk,


Pagina 13 van 76


Woensdag 18 juni Logstand

8731,4

Weersvoorspelling 4 tot 5 ZW soms 6 later. We maken ons klaar om te vertrekken als om 11.00 uur de deur van de haven weer open gaat. Het is een rustige zee, we kunnen zeil zetten. Grootzeil aan de takel en de genua uitgeboomd, zo alles gezeild langs deze mooie kust waar de hele en de halve kastelen goed zichtbaar zijn, allemaal neergezet op een strategisch punt. Het is ook geweldig als je ineens het geproest hoort van de dolfijnen die boven water uitkomen. Diverse keren zijn ze langs en voor de boot komen “spelen”, geweldig ! De wind trekt aan er moet serieus gevaren worden..erg vermoeid voor onze armen, de deining neemt toe als we Aberdeen zien. We vragen 3 mijl uit de kust toestemming om deze grote zeehaven in te mogen varen. Via Vessel Traffic Service krijgen we als antwoord “oké sir, standby”. 3 Mijl is voor ons nog een eind en vooral met stroom tegen maar als we zover zijn (19.30 uur) en de havenmond bijna dwars hebben worden we opgeroepen met het verzoek even te willen wachten want een ferry met bestemming Noorwegen komt eruit. Doen we, graag zelfs….maar de tijd

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

loopt door 19.45…20.00 uur en ja hoor een oproep van het VTS we kunnen binnenkomen. Ongelooflijk wat een grote vrachtschepen liggen hier aangemeerd…..een echte zeehaven dus, maar helaas geen enkele voorzieningen voor jachten. We mogen doorvaren naar het Albert basis en vastmaken aan een groot zeiljacht. Jan staat te genieten…we blijven morgen mooi liggen om e.e.a. te bekijken. We genieten van een pilsje en de snel klaargemaakte salade. Het is een hoop herrie hier van al die schepen, de meeste hebben iets te maken met de bevoorrading van al die booreilanden die hier verderop op zee liggen. Van rustig slapen komt dus niet veel want ook de vissers komen ‘s-nachts hun vracht lossen.

Pagina 14 van 76


Cloud Nine.

We drijven rond samen met het jacht waar we aan vast lagen …wat gaan we doen ??? steeds verhalen dat betekend ook aan boord blijven en niets van de haven of Aberdeen zien. Weersvoorspelling 4 tot 5 en later in de middag een dikke 6 en regen…ideaal????

Trip :

46,1

Donderdag 19 juni zien ? Logstand :

Aberdeen

8777,5

Om 8.45 uur klopt de havenmeester om te vertellen dat we moeten verhalen omdat er een marineschip vanmiddag binnen komt en hier moet liggen. Om 16.00 uur vertrekt hij weer en kunnen we terug langs de pilotboot. Hij geeft ons tot 10.00 uur de tijd om te ontbijten….nou ja, 20 minuten laten zijn ze al in volle gang met het losmaken van de schepen. Net koud water in het gezicht, een halve pot koffie klaar, nog een halve kokende ketel water opstaan , boterhammen net gesmeerd …Helpen met losmaken dus. Lopend over het voordek zie ik tot mijn schrik dat de meeuwen daar heerlijk een maaltijd hebben zitten nuttigen, bah bah de graat in het gangboord en als dank twee dikke schijten op het kajuitdek. Wij draaien de havenkom verder in varen langs de kade op waar de vissers hun vangst losten…stinkt er, een diepe laag diesel drijft er rond. Is dit lekker ?

Hanny van Wijk,


Uitvaren naar Peterhead zo’n 25 mijl verderop? We kiezen ervoor, drijven nog wat rond om alles weer zeeklaar te maken en vragen toestemming aan VTS om te mogen vertrekken…oké….daar gaan we weer, maar deze keer worden uitgezwaaid door iemand in de toren. De wind staat N.NW, tegen dus, en ook de stroom loopt tegen… dat wordt wat. Toch maar grootzeil en motor vol bij om gemiddeld 6 knopen te halen. Het is wederom een prachtige kustlijn om langs te varen alleen nu met veel donkere regenbuien erboven die oplossen boven zee (boven ons dus). Het is een komen en gaan van helikopters boven ons, allemaal voor de booreilanden..zij vliegen onder de buien door, het geeft constant een zwaar en hard bromgeluid. Het is ploeteren tegen de stroom in, de vuurtoren voor Peterhead blijven we erg lang naast ons zien, we komen hem niet voorbij om zo de haven aan te lopen.

Pagina 15 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Een mijl ervoor vragen we ook hier toestemming om binnen te mogen lopen…oké. In de kom voor de jachthaven laten we het zeil zakken en zijn opgelucht dat we ondanks de vele zware regenbuien en de harde tegenwind er zijn, zonder problemen. Ook hier liggen grote vrachtschepen, maar ook een haven met steigers….geen havenmeester dus zelfs maar een plekje uitzoeken. Zo we liggen, nu kan het gaan waaien.

Trip : 30,5

Vrijdag 20 juni lopen…lopen…lopen Logstand :

8808,0

We slapen lekker uit….ontbijten en genieten van het feit dat we al in Peterhead zijn… iets eerder dan gedacht maar dat kwam door die heisa in Aberdeen. Er staat een krachtige wind we houden een dagje rust. Boodschappen halen dat betekend een eindje lopen ! Het centrum van Peterhaed ligt helemaal aan de andere kant van de baai, dat wordt dus lopen. We trekken onze wandelschoenen aan en gaan met rugzak op stap. Het is een

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

keurig nette havenplaats, woningen die niet meer gebruikt worden zijn netjes dicht gemaakt. Oude huizen hebben onlangs een nieuwe pleisterlaag gekregen en zien er allemaal hetzelfde uit.

We lopen wel drie keer de main-street door en de haven door en de main-street door. Een gezellig terrasje is hier niet te vinden, dan maar doorlopen naar de supermarkt. Lopen rond en vinden het niet, vragen aan een voorbijganger…”oh Morrison that is that way “. Weer teruglopen dus, om een begraafplaats heen, over het parkeerterrein van een school, langs grote fabriekshallen, maar we lopen nu gelukkig in de goede richting. De Morrison eenmaal gevonden kunnen we van alles weer kopen…de rugzak vol. We lopen nog even naar de kust en gaan daar aan de kant even zitten…nou ja zitten Jan vind de stenen (rood graniet) wel interessant voor een beeld…maar ja deze zijn wel erg groot om mee aan boord te nemen.

Pagina 16 van 76


Cloud Nine.

Zaterdag 21 juni wat ’n eind Logstand :

Hij besluit om naar beneden te gaan en daar een klein steentje te zoeken…de keuze moet vallen uit 4 stenen…en dat lukt (de boot hangt nu iets schever maar wat maakt dat uit). We lopen via de haven, achter mainstreet langs, terug naar de haven. In een winkel kopen we een sjaal met de plaatselijke blauwe kleur en in de tartan van Peterhead. Er hangt een klein verhaaltje aan Peterheard dat ook bekend staat als “blue toon” en heeft wel zo’n 150 vertelsels, eentje zal ik schrijven, die is wel leuk. Een vrachtschip vergaat in zware wind voor de aanloop van de haven, vracht blijkt wol te zijn, kleur blauw. De schippervrouwen breien en breien er….sokken van. Sindsdien liep iedereen in het blauw en zelfs de vissers droegen de blauwe sokken, maar dan wel over hun laarzen heen.

Hanny van Wijk,


8808,0

Naar aanleiding van het gesprek met de havenmeester gisterenavond nog besloten om vroeg te vertrekken. De wekker stond op 3.30 uur en het is al licht !!!! We kunnen echt merken dat we hoger zitten want het is maar heel kort nacht. Om 4.00uur de lijnen los en op naar Lossiemouth, of……als het weer mee zit naar Inverness. Er ligt een zware buienrand boven zee die van Noord naar Zuid trekt met gevolg dat wij daarvan kunnen genieten. De zuidwester maar weer op. Om de kop van Rattray Head wordt de zeegang wilder. Ik mag van Jan even “een dutje” gaan doen en voel me op de bank zo nu en dan omhoog gaan…..”alles onder controle“ vraag ik, “ja hoor, gaat prima” is het antwoord van Jan. We zeilen maar houden toch weer de motor bij, je weet ook niet hoe de stroom hier loopt, in ieder geval anders dan aangegeven. Het ene moment loopt hij mee en dan weer vol tegen. Het gaat allemaal goed, eten en drinken voldoende dus we besluiten om door te varen als we voor Lossiemouth liggen. Tja, door naar Inverness het is nog 30 mijl weg maar dan zijn we er. Het weer wordt totaal anders als we Lossiemouth willen ronden, de zeegang wordt hoger de wind neemt toe en draait zelfs tegen..Wat is dat nu ??? We houden het een half uur vol maar moeten toch gaan reven. Stormrondje , eerst de genua weg, grootzeil krijgt 2e rif en wordt met bulletalie vastgezet . Boot weer onder controle en varen nu weer plat voor de wind de Moray Firth op. Enkele keer

Pagina 17 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de gijpen omdat het net niet goed te bezeilen was zo plat voor de wind.. We zijn al 10 uren onderweg, aan de horizon de Schotse hooglanden goed te zien. Helemaal alleen op het water en nog een eind te gaan, de Cloud Nine gaat door en we worden beloond met een prachtige aankomst in de riffbank north. Via een zuid-cardinale ton komen we in ondieper water (de 75 tot 50 meter diepe stukken laten we nu even achter ons) hier is het oppassen voor de vele stroomrafelingen in het water, maar zoals eerder de kaartenplotter loost ons er door. Onderweg de havenmeester van Inverness opgeroepen of we er konden liggen. Helaas geen gehoor, {was na office hours } dus dan moet de dienstdoende pilot worden gebeld … Een vriendelijke man en kregen nu als antwoord “ ja, maar….de haven is opgebroken en zijn geen faciliteiten voor jachten, helaas”. Oplossing: we kunnen wel vastmaken aan de lange kade. Tjee, wat is dat nu..maar even afwachten. Het goede bericht was wel dat hij wist te vertellen dat we recht over de bank konden doorvaren richting brug. Er bleef nog 3,1 meter water over bij laagwater. De aanloop tot Inverness is mooi we genieten van het prachtige landschap dat aan ons voorbij gaat, je kunt de gele brem zien maar ook ruiken, heerlijk. Onder de brug door bakboord aanhouden daar moeten we zijn. Tegen 20.00 uur lopen we de rivier Ness op en inderdaad geen haven alleen maar een kale kade waar we niet aan kunnen liggen vanwege de structuur (uitstekende balken). We draaien rond, wat nu ? Aan de andere oever, de lage wal, kunnen we vastmaken aan een drijvend dok wat vol hangt met autobanden.

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Het fenderboard wordt ingezegend door het te gebruiken om rustig te kunnen liggen tegen die autobanden. Nou maar de nacht zien door te komen en morgenvroeg de eerste schutting nemen het Caledonisch kanaal op. Hartstikke moe maar voldaan dat we hier zijn , zo ver met ons bootje. Koud is het wel……maar ook de eerste dag van zomer 2008. Trip : 97,9 Zondag 22 juni Regen Logstand :

8905,9

Omdat we zo moe waren van de lange tocht gisteren, toch wel wat geslapen, maar nadat het hard is gaan waaien in de loop van de nacht niet echt uitgerust. Het geklots van het water tegen de boot en het geloei van de wind, dat is voor mij niet rustgevend. Jan heeft de marifoon aangezet als we gaan ontbijten,. We horen dat er problemen zijn in de zeesluis. Horen de sluiswachters met de schippers praten. Horen zelfs de waarschuwing voor gebruik van langere lijnen ivm gale 8.

Pagina 18 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Wij liggen behoorlijk te halen hier aan lager wal, wat nu? We kunnen pas om 10.30 door de sluis ivm de waterstand. We horen de problemen aan en snappen al snel dat er in de sluiskom een schip de boel ophoudt. Jan belt de sluiswachter en krijgt als antwoord dat het wel even duren kan, ze hopen dat in de loop van de dag de wind wat af zal gaan nemen. Nou ja ! Wij gaan de boot verhalen omdat we echt aan lage wal zitten en dat is niet prettig voor ons maar ook niet voor de Cloud Nine. We overleggen hoe we het kunnen aanpakken, eerst alle lijnen los…bij iets minder wind hard achteruit varen….misschien ik voorop wat afduwen…… maar doen zo. Zo gezegd zo gedaan. Het ging prima en hoefde niet eens hard af te duwen. We maken vast aan de hoge wal langszij de pilotboot, allebei kletsnat, Jan belt de pilot nog een keer en vraagt of het goed is dat we daar, als enig plekje voor ons, liggen. Geen punt, vaart niet uit vandaag, maar…hebben we wel goede fenders zodat we zijn boot niet beschadigen? Wat een vraag. We wachten en wachten, Jan begint te sleutelen aan de marifoon, hebben soms een slechte ontvangst. Als hij voorop zit met de soldeerbout in de hand wordt hij aangeroepen vanaf de kade….”sir”..het zijn de sluiswachters die komen vertellen dat het minstens 16.00 uur wordt voordat de wind zal afnemen en de sluis vrij is, zij hebben alvast wat folders meegenomen, die worden door de tralies heen aan Jan overhandigd. “see you “. Zij hadden van de pilot gehoord dat we daar waren gaan liggen, netjes hé. De wind (maar niet de regen) was gelukkig wat gaan liggen naar kracht 5

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

en de sluis was beschikbaar voor ons, hoorde we via de oproep, nu via een perfect werkende, marifoon. Via en langs vele weirs (stroomrafelingen) voer de Cloud Nine als enige de Beauly Firth op richting sluis. Daar stonden de twee sluiswachters in vol ornaat (zeilpak en zwemvest om) ons op te wachten. Alvorens we door konden naar de volgende sluis moesten er formulieren ingevuld worden, verzekeringspapieren tonen en natuurlijk betalen, maar liefst 163,35 pond voor een licentie voor 8 dagen. Na een spoorbrug en de tweede sluis konden we vastmaken in de marina. Lekker de kachel aan om de kleding te kunnen drogen maar zeker ook voor onszelf weer droog en warm te worden.

Ongelooflijk het is vandaag 22 juni en de Cloud Nine ligt met haar neus naar het Caledonische Kanaal, zover zijn we al! Logstand:

89905,9

Pagina 19 van 76


Cloud Nine.

maken en meer willen weten over onze boot. Het is eigenlijk onbegrijpelijk hoeveel complimenten we al gehad hebben, hoeveel schippers hun duim omhoog steken van “mooi zo”. Dat is genieten voor ons. We trekken onze wandelschoenen aan om eens wat hogerop te gaan voor een mooi uitzicht over de Beauly Firth; nemen natuurlijk een pass te vroeg, maar komen toch op een mooi uitkijkpunt uit. Foto’s nemen natuurlijk voor onze eigen archief.

Totaal zeemijl vanaf de Koornwaard tot Inverness : 662,3.

Maandag 23 juni genieten Even lekker door genieten…., boodschappen halen en wat rondkijken. Probeer het beddengoed te wassen, dat lukt, alleen het drogen, dat duurt wel wat lagere, 3x op en neer naar het gebouw en de havenmeester erbij gehaald! Apparaat was toch pas nagekeken, ja dat zal wel: “naar gekeken”. Niet getreurd, tijd genoeg want Jan was begonnen met het opknappen van de strijkbomen, deze zijn door het vele zoute water aardig aan het roesten gegaan. Wat schuren, witte lak erover en klaar, alleen alles wel tegen de wind in en met steeds een onderbreking van schippers die even een praatje willen

Hanny van Wijk,


We lopen terug via de 4 locks “om de kunst af te kijken” en raken aan de praat met de sluiswachtster Ilona….”oooooh, the Cloud Nine….yes, I have noticed it yesterday on chanel 74 “ Ja ja, kanaal 74 iedereen heeft gisteren dus meegeleefd. We lopen verder naar het centrum van Inverness; niet veel historische gebouwen meer maar toch wel een mooi centrum dat bereikbaar is via een voetbrug over de rivier Ness, die heerlijk meedanst in je wandelpas. Lopen langs de oude ferryhaven South Kessock terug naar de Marina. Langs de waterkant staan uit hout gesneden banken voorstellende dolfijnen, zeehonden en natuurlijk niet te vergeten Nessie, het monster van Loch Ness. In de avondzon maken we mooie

Pagina 20 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de foto’s, mooi en alles ruikt zo heerlijk naar de in bloeistaande brem. Genieten! Als we ’s-avonds onderuitgezakt zitten te genieten van het laatste beetje rode wijn en kaas, klopt er iemand en stapt aan boord. Het is Bram de schipper van een 60 voet groot zeiljacht dat aan de kop van de steiger ligt “Summertime”. Hij nodigende ons uit om bij hem aan boord iets te komen drinken…..nou goed dan. Eerst onze afwas. Hij is nu alleen aan boord maar in het weekend vliegt zijn vrouw over voor een tocht die gaat eindigen in Dublin. Krijgen een rondleiding boven- en benedendeks…..wat is alles groot !!! Praten natuurlijk over harde winden, mooie zeiltochten enz. enz. Jan is vol interesse, wat een prachtig schip, daar kun je de wereld mee rond. Nou, dat is ook zijn plan voor volgend jaar en dan een tocht van zo plm. 10 jaren. Het is gezellig en voor dat we het weten is het na enen, tijd voor de nachtrust.

Dinsdag 24 juni voor de eerste keer Toch nog voor alle zekerheid extra water en bier gehaald want er zijn verderop maar weinig mogelijkheden. Water en diesel voor de Cloud Nine….we zijn er klaar voor !

Cloud Nine.

De zon van vanmorgen verdwijnt langzaam achter donkere grijze wolken, jammer.

Om 15.00 uur worden we opgeroepen om ons klaar te maken voor de schutting, met nog twee andere zeilboten. Zeilpakken aan, zwemvest om. Een voor een gaan we de sluizen door; Jan wordt geholpen door de sluiswachter met de landvast achterop, ik neem de Cloud Nine, nadat ik bij de eerste sluis op de kade kon stappen, aan de voorpunt, lopende over de schuine kade, mee naar de volgende sluis.

Maar helaas dat tanken duurde iets te lang want toen we ons meldde op kanaal 74 kregen we te horen dat ze net omhoog aan het schutten waren..nou ja en dan weer omlaag, nou ja en dan lunch-time ….pas rond 14.20 uur sir. Oef, en het is nu pas 11.45 uur.

Hanny van Wijk,


Pagina 21 van 76


Cloud Nine.

Van laag naar hoog, een mooi gezicht als je zo terug kijkt. Het begint te regenen als we doorvaren naar Dochgarrouch, via het kanaal maar aan onze linkerzijde stroomt ook de rivier Ness, prachtig !! we schuiven door een mooi landschap.

Nemen (een gewone) sluis van Dochgarrouch en maken vast aan de transit-steiger. Gelukkig een steiger die voorzien is van stroom zodat we na onze avondwandeling in de regen heerlijk warm kunnen worden bij ons kacheltje.

Geweldige motoren je hoorde ze van verre aankomen een diep zwaar bromgeluid want ook zijn mochten maar 5 knts varen op het kanaal. Stoere kerels met bruine koppen en helemaal dik ingepakt. Een had ooit eens het record rondje Engeland varen van 72 uren en 27 minuten… dat liet hij dus duidelijk met stikkers op zijn boot zien. Kreeg medelijden met Jan hij heeft echt van alles geprobeerd om de stukken te kunnen verzenden maar het werkt niet…computers…. Computers.

Woensdag 25 juni mopper, mopper Blijven lekker liggen, het regent “ blaasje op het water”, verschrikkelijk, met harde wind, regen, regen en regen. Mooi tijd om eens even het verslag af te werken en de foto’s met filmpjes te verzenden. Het gaat helaas niet allemaal zo vanzelf…snik, snik. Jan raakt gefrustreerd…:”waarom werkt dit nu niet, ik doe het toch goed”, “eerst ging het wel en nu weer niet?” “Ik probeer het nog een keer” Zo is hij dus de hele dag bezig geweest met een enkele onderbreking vanwege voorbijkomende power-boten die een race varen om Engeland heen.

Hanny van Wijk,


De zinnen maar even verzetten en een in toch weer wat opgeknapt avondzonnetje een wandeling gemaakt.

Donderdag 26 juni Loch Ness

Pagina 22 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Jan probeert nog eens (na telefonisch overleg met Frans van Gemco) om de stukken weg te krijgen, maar helaas, het lukt niet. Marcel helpt ons door steeds de doorgegeven SMS berichten op de site te vermelden zodat iedereen toch op de hoogte blijft. Om 10.30 uur maken we los, het kijkt wat aangenamer door een klein beetje zonneschijn dat valt over de heuvelrug. We gaan het beleven…..we gaan Loch Ness op, Jan, gewapend met het fototoestel en ik beman de filmcamera, wat kan ons gebeuren. Nou…….. We waren wat lui geweest door de fenders niet op te bergen, alle lijnen achterop niet op te bergen en alles binnen goed te stouwen en vast te zetten, want……….toen we eenmaal uit de beschutting waren en het Loch opvoeren sloegen de golven vol over het voordek. Jan heeft dus vol aan het roer gehangen en geen foto’s kunnen nemen. Ik heb geprobeerd wat te filmen maar moest toch ook de camera droog zien te houden. Straffe wind kracht 7, vol over het dek, witte koppen op het water die bruisend over het voordek sloegen en ons een mooie regenboog achterop bezorgden. Wat is dit nu! Wel iets anders dan het kanaal zeg! Hoe verder we Loch Ness opvaren hoe erger het wordt “lukt het niet”, we varen met de motor vol aan maar 2 knts door het water, “dan draai ik om” oppert Jan. Van filmen komt niks meer ik moet Jan afdrogen, de fenders binnenboord leggen en me stevig achter de buiskap vasthouden. We hakken door de golven heen, zien alleen tegemoetkomende visserschepen, een enkel groot zeiljacht dat op zijn gemak met de fok voor de wind gaat.

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Het is een heel gedoe, ook doordat er over het meer ook nog met een hels lawaai gevechtsvliegtuigen overkomen, de dieptemeter gaat piepen….hoe kan dat het is 255 meter diep!!!!!hier wordt je niet rustig van. Gelukkig schijnt de zon nu vol en geeft het water een nog diepere zwarte kleur….eigenlijk wel mooi, wat een natuur. De dieptemeter blijft piepen komt waarschijnlijk door de koude, maar 4 graden, of zal het monster onder ons door zwemmen ???? Wie weet.

Uiteindelijk maken we vast in Urquhart baai na 2 uren varen over 8,6 mijl. Jan neemt gewoonte trouw een pilsje, ik wat fruit, moet er even van bijkomen. Ons plan was om van hieruit te wandelen naar het Urquhart kasteel, maar we kwamen er al snel achter (door twee sterk stromende beekjes) dat een tussendoortje niet mogelijk was. Via de alsnog genomen hoofdweg kwamen we in Dochgarrouch. Van de toeristinformation een folder over de busdiensten gekregen maar besloten om toch te gaan wandelen, 2 mijlen ver (Statue miles en geen zeemijl.) , dat moet toch wel lukken.

Pagina 23 van 76


Cloud Nine.

We varen op langs het Urquhart kasteel waar de deuren nog van open moeten gaan.

Het uitzicht dat is verrassend, steeds anders en zo mooi. Het is wel vermoeiend omhoog lopen langs een toch wel drukke weg, gelukkig water bij ons en ’n koekie voor de hoog-nodigeenergie. Als we er zijn, zien we pas hoe commercieel het is opgezet, met een entree (6,50 pond p.p.) filmtheater, shop en restaurant. Wij gaan alleen voor het kasteel en natuurlijk het mooie uitzicht over het meer Loch Ness waar nog steeds een straffe wind waait. Op de terugweg nemen we de bus dat scheelt 1 uur lopen, kopen wat gehakt voor vanavond. Als speciale attractie komt rond de klok van negen de plaatselijke lifeboat-crew voor onze Cloud Nine oefenen met het binnen halen van een drenkeling. Er zijn drie vrouwen bij en dat doet mij wel goed.

We zoeken de lage kant waar de golfslag minder is; we varen over Loch Ness !!!! Samen met de Cloud Nine… Prachtig…..alleen op het water !!!!!!!! Nou niet helemaal alleen want we hebben een hele tijd gezelschap van een meeuw die dan weer links, dan weer rechts van ons vliegt….kom maar aan boord hoor, je bent welkom op de radar bijvoorbeeld, kun je even uitrusten. Jammer ze doet het niet. Wij tuffen door en verbazen ons over het weidse uitzicht, een 20 zeemijlen lang meer met een diepte van 260 meter of meer.

Vrijdag 27 juni waterval

We vertrekken al vroeg voor onze tweede tocht over Loch Ness, lijkt iets minder hard te waaien dan gisteren, maar in het begin toch nog wel witte koppen op het water.

Hanny van Wijk,


We lopen Fort Augustus aan en maken vast om ons bij de sluiswachter te

Pagina 24 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de melden. 5 Sluizen zijn hier te nemen, hoeveel meter we omhoog gaan…geen idee minstens 15 meters.

Och wat een teleurstelling voor Jan, weer wachten, weer eerst op en dan een dubbele neer schutting. Even na 15.00 uur begint het voor ons, onder veel belangstelling van fotograferende toeristen gaan we de sluizen door volgens dezelfde eerdere gedane procedure. Achter de sluis maken we vast, klaar voor vandaag. Jan probeert nog, vergeefs, om contact te krijgen voor het verzenden van de stukken, maar het lukt niet.

Cloud Nine.

waarvan het boothuis is omgebouwd tot een restaurant.

Het gaf ons een geweldig uitzicht over Loch Ness in de regen.

Terug naar de boot langs de sluizen, hiervan waren er al 3 vol aan het overlopen. Straks nog een keer kijken. Heerlijke koffie aan boord en maar weer de schoenen aan om de waterval van de sluizen te gaan bekijken. Helemaal alleen, samen, hebben we kunnen genieten van de inmiddels verlichtte sluisdeuren en de enorme val van het water. Geweldig dit geluid, water dat overstroomt aan de bovenkant van de sluisdeur, vanavond loopt alles over dat moeten we zien. Onze wandeling eindigt door het park van de oude Abdij

Hanny van Wijk,


Pagina 25 van 76


Cloud Nine.

Zaterdag 28 juni blauwe zwaailichten Net een broodje op en een halve kop koffie toen Jan wilde vertrekken om zo mee op te gaan met 2 schepen die de sluis uit kwamen. (Volgens mij om te voorkomen dat er ergens gewacht moest worden.) Dus iets over negen voeren we het kanaal verder op, prachtig weer het landschap zo aan je voorbij te zien gaan. Probeer het op film vast te leggen. De ene regenbui na de andere, je ziet de regen zo van boven de top van de berg naar beneden het dal drijven. De sluis bij Cullochy geeft een idyllisch plaatje het hoogste punt van het Caledonische kanaal. Uit de schoorsteen van de cottage van de sluiswachter komt rook…lekker warm daarbinnen, wij hier nat en koud. Het is inderdaad gemakkelijk met 3 schepen te varen, het grote zeiljacht voor ons zorgt er zo voor dat alles open gaat. Nou ja alles, het was wel schrikken, liggen klaar voor de draaibrug na de sluis van Cullochy, hij gaat open maar het licht blijft rood en draait weer terug om hem te sluiten zonder dat er een schip door was. Hoe dat zo ? wel er kwam met loeiende sirene en blauw licht een brandweerwagen aan….ja die heeft toch wel voorrang dacht ik zo.

Hanny van Wijk,


Pagina 26 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Verrassend als we de sluizen bij Laggan nemen….we gaan omlaag! Da’s even wennen, iets langere landvast nodig, maar het lukt en het water blijft gewoon rustig in de sluis. Genieten van een lunch en trekken de wandelschoenen maar weer aan voor een stukje te gaan verkennen. We lopen een stuk van de Great Glen Way want op de van Nathalie gekregen stafkaart staat geen enkel wandelpad, jammer we hadden er zin in ondanks de regenbuien. De begraafplaats van een van de McDonnalds Glen was ons doel maar we hebben het niet gevonden. Genoten wel van het prachtige landschap, de vele verschillende doorkijkjes naar het meer Lochy, de vele beekjes, watervallen mooi mooi mooi..

Jan maakt er opnames van om er later, zo zegt hij, een leuke compositie van te maken. Het blijft maar regenen, je ziet de wolken vanuit de bergen op je af komen. Koken aan boord, gezellig, doen de lamp aan, alles dicht om het maar zo warm mogelijk aan boord te krijgen. Het blijft de hele nacht waaien en regenen. Zondag 29 juni koud en nat

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Maken los, leggen alles binnenboord want het waait nog stevig, regenkleding aan want de buien blijven vallen. Wederom een mooi landschap wat aan ons voorbij glijdt wel iets gevarieerde dan op het Loch Ness doordat de boomen struikgrens hier en daar verder het water in loopt.

Als we bij een sluis aan hoge wal moeten vast maken merken we pas hoe hard het waait. Het is snel afstappen, naar voren snelle vastmaken, Jan motort vooruit, maar het kontje van de Cloud Nine komt er niet bij, pas met de voorlijn als spring en de motor nog voller in zijn vooruit komt het kontje tegen het steiger en kan ik de achterlijn aanpakken en vastmaken, naar voren snellen en de voor lijn doorhalen.

Pagina 27 van 76


Cloud Nine.

Maandag 30 juni schatten van de aarde

Eenmaal door de sluis, waar een alleraardigste sluiswachter, een echte Schot met harde stem en een prachtige krullige paardenstaart, nou daar kan ik ook wel een paar stevige kuiten bij denken onder een kilt vandaan.

Dan nog het laatste kanaalstuk naar Banavie, waar geen plaats voor ons is in het bassin maar wel een steiger voor Neptunus Staircase. Wel een aansluiting met spanning maar is nog niet “commissioned”. Geen stroom dus en Jan is pissig, heeft het koud en alles in nat. Als we de weersvoorspellingen bekijken wordt hij daar ook niet vrolijk van: wind voor de komende dagen 6 tot 7 met een gale-warning 8. Pas donderdag gaat het iets beter worden.

Hanny van Wijk,


Gaan in de loop van de ochtend richting het dorp Corpach om er het museum “treasures from earth” te bezoeken. Het is echt weer zo’n museum waarvan er zo vele in Engeland zijn: mooi bij de opening jaren geleden, nooit iets aan verbeterd of vernieuwd. Maar, dat moet ik eerlijk zeggen/schrijven de schat aan mineralen en edelstenen die ze hadden tentoongesteld was geweldig.

We wandelen op ons gemaakt via de sealocks terug naar de boot. Eigenlijk toch wel verstandig om ons vast te melden bij de sluiswachters hier, zegt Jan, als we woensdag hier een plekje willen hebben. Het is er nu stil en er liggen 2 boten aan de kade. Zo gezegd zo gedaan, al kostte het wel een uur…ja, ja die Jan kan veel vragen en nog meer kletsen, maar als resultaat dat de vrouwelijke sluiswachter ons woensdagavond in het bassin verwacht.

Pagina 28 van 76


Cloud Nine.

Woensdag 2 juli Neptunus Staircase

Aan boord van de Cloud Nine wordt een culinaire maaltijd bereid op ons gasstel met 2 pitten: lamsvlees met mintsaus (home-made), ui en knoflook, bloemkoolroosjes met worteltjes, aangevuld met gekruide aardappels, koffie met chocolate fudge na.

Afgesproken met de vrouwelijke sluiswachter dat we vandaag komen en zij zou plaats maken in het bassin zodat we donderdag al om 8.00 uur door de zeesluis kunnen, dit ivm het nemen van 2 narrows. Om 11.20 vertrekt onze voor-buurman, wij hebben nog geen oproep gehad via kanaal 74, “we gaan mee” zegt Jan, “maak maar los”. We stonden al vanaf 11.00 uur helemaal ingepakt klaar want ook nu weer regen en regen. Zal het uitzicht op Ben Nevis, de hoogste berg in Schotland (meer dan 1300 meter) missen.

Dinsdag 1 juli Fort William Regen en verschrikkelijk veel regen pas om 14.00 uur wordt het wat minder en dus weer tijd om naar buiten te komen. Jan brengt de tijd weer door met het proberen om e.e.a. van het verslag met film en foto’s verzonden te krijgen. Lukt helaas niet, zet de gegevens op een stick om als we straks in Fort William zijn daar een internetcafé op te zoeken. Nemen de locale bus om zo in het centrum van Fort William te komen. Vinden hier nu eindelijk eens een kerk die open is (Tja, er valt verder weinig te bezichtigen) en steken er een kaarsje op. Een half uur op internet voor 2 pond; Jan is blij want alles is nu verzonden. Kopen bij een echte butcher een overheerlijk stuk vlees voor ons avondmaal. Horen later van Marcel dat er maar een filmpje is aangekomen…jammer.

Hanny van Wijk,


Onder belangstelling van weer een bus toeristen dalen we af naar zeeniveau via de overbekende Neptunus staircase. Jan blijft aan boord voor de achterlijn, ik trek de Cloud Nine weer mee aan de voorlijn. Er schuift nog een Noors schip de sluis in, het is een oud-model met een motor die aan bleef wat ons dus een melodietje bezorgde van …puf, puf puf….puf, puf puf…..puf, puf puf . Het schijnt druk te zijn in het basis vanwege schepen die gefinisht zijn voor de “three peaks race”. We worden

Pagina 29 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de gevraagd om vast te maken aan een steiger voor de sluis van het bassin, “the reach” en dat doen we dus ook braaf al word Jan hier niet vrolijk van. Komen de vrouwelijke sluiswachter tegen als we voor boodschappen op pad gaan en zij vraagt ons waar we zijn, ja in the reach….”oh there are too many chiefs around here, I will open the gate for you’. Als we snel teruglopen kunnen we met de volgende schutting mee en in het bassin moeten we ergens langszij vastmaken. Jan is opgelucht….we liggen in het bassin kunnen dus morgen, zoals we wilden , om 7.45 als eerste de zeesluis in. Het Caledonische kanaal ligt nu achter ons we hebben er 10 dagen op doorgebracht en een kleine 52 mijl opgevaren. Ervaring : dat kun je alleen maar zelf beleven. Als je dat in woorden wilt uitdrukken dan krijg je, heel imposant, indrukwekkend door de hoogte van de bergen, de stilte in de bergen, de geur, de diepte van het water, de kleur van het water, de veelheid water. De hoeveelheid water die van boven kwam nemen we maar op de koop toe en zullen maar denken dat dat nodig is om het kanaal vol te houden.

Cloud Nine.

Het Crinan Canal

Logstand:

8937,3

Donderdag 3 juli Het is nog voor achten als Jan de sleutel inlevert en de sluiswachtster als dank een flesje wijn brengt. Prachtige luchten als we om 8.00 uur alleen door de sluis gaan. Prachtige luchten , dat wel maar houden we het ook droog ? voor alle zekerheid toch maar de zeilpakken aan. Het wordt een prachtige tocht………helaas geen wind….. niet zeilen . Jan vindt het eigenlijk niet zo erg dit keer met al te nemen engtes en sterke stromingen hier.

Hanny van Wijk,


Pagina 30 van 76


We genieten als de Cloud Nine door het gladde water glijdt en enkel wat rimpeltjes achter laat. Geweldig mooi om zo door het Schotse Hoogland te varen, in de stilte van de ochtend moederziel alleen op het water. Tegen 10.00 uur komen we in Loch Linnhe waar het enorm stroomt. Jan moet de helmstok stevig vasthouden en het lijkt wel of we schuin weglopen….corrigeren …. Jan is serieus bezig met het varen, houdt de uitgezette lijn van kaartenplotter vast. We varen langs het grote eiland Lismore en zien weer eens wat dolfijnen voorbij komen, dit keer hebben ze geen aandacht voor ons. Vroeg weg …20 mijlen varen, dat betekend wel dat je ook ’s-middags iets kunt doen. Vastgemaakt in de Marina van Oban, maar ja, het plaatsje ligt aan de overkant van de baai! Gelukkig vaart er ieder heel uur een taxi dus wij staan om 15.00 uur in de rij. Genieten van het uitzicht, natuurlijk over de baai richting haven, op een terrasje langs de kade en….ja, zelfs in de zon. Lopen wat rond en kopen alsnog een iets meer gedetailleerde kaart voor de tocht van morgen, want die wordt spannend! In de winkel horen we dat er wedstrijden zijn in het Crinan Kanaal van klassieke houten boten. Erg druk daar dus. Jan belt

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

midden in een drukke winkelstraat de havenmeester van Crinan op : “Ja het is inderdaad druk, maar er is misschien wel gewoon plaats in het kanaal”. Toch maar gaan morgen. We zoeken een internetcafé op voor een nieuwe poging om film en foto’s door te kunnen sturen. Lukt na 3 kwartier helaas niet…mailbox is vol!!!! Ongelooflijk! Jan snapt er nu echt niets meer van. Het giet als we weer buiten komen, nemen de watertaxi terug naar de haven. Stoppen bij het havenkantoor waar een bord met een menu op staat….interessant……vinden een verwarmde tent en mogen bij een tafel aanschuiven Blijkt een ontzettend spontaan en aardig echtpaar te zijn. Ron en Tresia Cooper. Zij zijn hier met hun zeilboot en daar worden we op uitgenodigd, na het nuttigen van onze zalmmoot met gepofte aardappels. Ron geeft Jan nog waardevolle tips voor de tocht van morgen; vele kaarten komen op tafel. Over van alles en nog wat gepraat, erg gezellig maar ja ….Zij wilden natuurlijk ook een rondleiding door onze boot…geen punt. Ik stond op de steiger te wachten met hun poedel Suki, een braaf beest. Wij nemen nog een pilsje en morgen weer om 7.00 uur op. Trip :

26,84

Vrijdag 4 juli Logstand:

8994,3

Ontzettend hard geregend vannacht, werden er wakker van maar het ochtendgloren is geweldig, wat een rust

Pagina 31 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de en wat een uitzicht. De zeilkleding maar weer aan en zwemvest om . Gaan vandaag een moeilijke passage nemen, the sound of Luing, hier staat een sterke stroom tussen de eilanden door en veroorzaakt ook stroomrafelingen en draaikolken (alles aangegeven op de kaarten). Om 8.30 uur vertrokken met HW Oban ( Jan is zelfs een beetje zenuwachtig) vertrekken met zon maar al doende wordt het somber en grijs. Vaag is het eiland Mull rechts van ons te zien en ook nu zijn we weer helemaal alleen op het water als we de the sound van Luing opgaan. Ik probeer de draaikolken op film vast te leggen maar dat is toch niet zo eenvoudig. Jan is serieus aan het varen ….het GPS geeft op een moment SOG van 11 knts aan terwijl we maar 5 door het water varen……waauw! Een mistbank is recht voor ons, je ziet hem gewoon van de bergen afkomen naar het koude water…..”geeft niets”, zegt Jan “alleen jammer dat we de omgeving nu niet zien, ik blijf netjes op de uitgezette lijn van de kaartenplotter varen. Dan ook nog (op advies van Ron) door de race van Dorus More maar gelukkig is de mist hier ineens weg. Als we de race door zijn hebben we een goed zicht op Crinan en op de vele boten die net aan de wedstrijd zijn begonnen. In de sea-lock is het schrikken, ja echt schrikken, ivm springtij moeten we een aardig eind ophoog geschut worden.

Cloud Nine.

Als iedereen goed vastgemaakt heeft waarschuwt de sluiswachter wanneer het schutten begint. Een bulk water spuit door de rinketten van de sluisdeur, wij liggen goed maar de motorboot naast ons krijgt de volle laag over zich. Diep adem halen en de voorlijn goed strak houden. Er is een plekje naast de zeilboot “Mischief” en we liggen prominent in het bassin van Crinan. We maken een wandeling en genieten van het mooie zonnige uitzicht. De klassiekers zijn klaar met hun wedstrijd voor vandaag. Het wordt druk in het bassin. De Cloud Nine doet er niet voor onder en krijgt ook aardig wat bekijks en complimenten. Trip:

20,3

Zaterdag 5 juli

Ook vandaag lukt het niet met het gooien van de lijn, deze is ook zwaar vooral nadat hij nat geworden is bij de eerste gooi poging. Krijgen bij de eerste sluis (er moeten in totaal 15 sluizen genomen worden) te horen : “succes, en enjoy” ….hoezo…ja alles moet door de schippers verder zelf

Hanny van Wijk,


Pagina 32 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de gedaan worden.15 sluizen van laag/zeeniveau naar hoog/bergniveua naar laag/zeeniveau ..oef! Hard werken dus, in een meegekregen folder staat wat- te- doen en dat er ook op ieder schip 4 bemanningsleden moeten zijn, anders lukt het niet! Als we rustig naar de eerste blok van 5 sluizen varen en genieten van het prachtig uitzicht komt een Noors zeiljacht ons achterop. De deuren zijn dicht en als we aan de wachtsteiger willen vastmaken komt een sluiswachter op zijn mountainbike aan, heeft helm op en zwemvest aan. Vraagt of we nog met deze schutting meewillen en krijgen op ons kop omdat we maar met 2-en zijn. (We zouden het eerst even afkijken hoe e.e.a. nu precies werkt maar Jan antwoordt: “Yes pleace, sir ”.) Nou dan maar onvoorbereid de sluis in, maken aan bakboordzijde vast maar moeten wel zo ver mogelijk doorschuiven want de Noor mag ook mee…en hoe meer erin, dat spaart water!

Cloud Nine.

Engelsman is bezorgd over zijn achterop hangende dingy. Als de sluis vol is en de deuren open gaan vraagt hij of het niet beter is om in de volgende sluis van plaats te ruilen met het Noorse schip…..och waarom niet…..we hangen alles om naar stuurboord. Of het geholpen heeft voor zijn dingy ? Eerst zat het ding vast tussen de zeereling van het Noorse schip en nu tegen de bout van onze ankerrol. Het is een heel gedoe en ik wordt misselijk van de uitlaatgassen, krijg een snijdende hoofdpijn ervan en dat werkt niet mee aan een goed humeur. “genieten” zegt Jan, “dit is het mooiste kanaal van Europa”.. nou zal wel. Het volgende blok van 5 sluizen gaan we weer met zijn 3-en in, nu is het wat gemakkelijker we gaan omlaag…..de medepassagiers werken zich een breuk om alles klaar te maken voor de doorvaart.

De deuren worden geopend en gesloten door 2 medepassagiers van een Engels jacht. Het water spuit de sluis in als de rinketten worden geopend. Alles beweegt door de kracht van het water..de

Hanny van Wijk,


Pagina 33 van 76


Cloud Nine.

Het regent maar weer eens als we het hele pad terug nemen. Gaan bij het pompstation met spar-shop naar binnen voor ons avondmaal. Hartstikke moe van deze hele dag. Trip

5 mijl!

Zondag 5 juli Wij stoppen na de Oakfield bridge en maken vast aan een steiger. Snel zeilkleding verwisselen voor wandelkleding want we willen nog een bezoek brengen aan een attractie “rings en Marks”. Dit zijn gevonden rotsblokken die in de pre-historie door mensen van tekens zijn voorzien, cirkels, spiralen e.d. Het wordt in de folder vermeld als “place of interest”. Nou, ik had me iets van een museum voorgesteld maar het werd een wandeling via het pompstation, de achter tuin van een verstrooide man, over het hek, door een weiland vol koeien, via de schuren van de boer, langs een begraafplaats, voor langs een oprijlaan van een prachtig gelegen cottage, over de muur van de doorgaande weg in het moerasachtige stukje land alwaar, ja ja, we drie in het landschap verdwaalde stenen vonden met inderdaad ingekerfde tekens.

Hanny van Wijk,


Logstand:

9009,6

Nog twee sluizen te nemen “we wachten tot er een schip door de brug komt en sluiten aan zodat er dan genoeg mensen zijn om de boel te bedienen” aldus Jan. Nou, inderdaad dat is gemakkelijk alleen wachten is voor Jan heeeeeeeel moeilijk. Na 5 minuten “zullen we losmaken en eens gaan kijken bij de sluis?” Ja hoor ! Dus om 9.00 uur glijdt de Cloud Nine door het water van het Crinan Kanaal helemaal alleen. Als we voor de sluis hebben vastgemaakt gaan we op onderzoek uit. Zien dat er midden in de sluis een zwaaibrug is…da’s handig….wat nu? Al verder lopende ontdekken we een brugwachter zittend in een hokje “Can you help us sir?” Het antwoord is niet te verstaan, maar na een paar keer herhalen en wat zwaaiende bewegingen begrijpt hij dat er voor de sluis een boot ligt met maar 2 mensen aan boord. Hij (enkel alleen brugwachter dus) wil ons wel helpen maar moet aan stuurboordzijde van de sluis blijven…bij de brug! Want hij is de brugwachter. De sluisdeuren maken we gezamenlijk open en Jan schuift de Cloud Nine de sluis in precies tot aan de brug…passen en meten…wat een gedoe.

Pagina 34 van 76


Ik moet de rinketten van de deuren opendraaien zodat het water weg kan en alvast doorlopen na de volgende sluis om deze klaar te maken. De brugwachter bedient zijn zwaaibrug en sluit de sluisdeuren als de Cloud Nine er door is. Het was mooi bedacht met dat doorvaren maar, een groot schip was al bezig om de sluis klaar te maken, wachten dus. Bij het terug schutten drie schepen erin die net van zee kwamen, wachten dus. Snel, na het sluiten van de laatste sluis, moest ik zijn om op te kunnen stappen, want Jan lag al in de zeesluis. Met nog zweetdruppels op mijn voorhoofd, armen moe van het open en dicht draaien van de rinketten….wat een ervaring…..de Cloud Nine op eigen kracht door enkele sluizen van het Crinan Canal . Enfin, al met al duurde het zo’n kleine 2 uur voor wij het zeegat konden kiezen.

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Niet lang nagenieten want de zeilen moesten alweer klaargemaakt worden, Jan wilden wel weer eens gewoon zeilen, is al zolang geleden. Lang duurde het niet, dat zeilen, de wind trekt aan tot 27 – 29 knts. Hoe kan dat nou, tocht het hier zo tussen die bergen door ? Grijze lucht, misschien voor die bui uit wat meer wind? Rif in grootzeil, genua wat kleiner…het gaat ..de dieptemeter piept…hoe kan dat nou? We zijn de ondieptes allang voorbij. Het blijft flink waaien, we zijn alleen op het water, Tarbert ons doel, ligt maar 10 mijl verderop. Grootzeil strijken, genua iets verder in, voor de wind, motor aan, rare golven hier, de dieptemeter blijft piepen, ik zet snel ter controle een positie in de kaart………we liggen op koers en het is hier 72 tot 80 meter diep. Weer zo’n koude onderstroom misschien waardoor het signaal niet goed terug komt. We zeilen door, het plaatsje Tarbert ligt in een goed beschutte baai en er is vast wel plaats aan de steiger. De havenmeester maakt ons warm voor een feest in het dorp. We gaan kijken met paraplu want het regent maar weer eens. Harde rockmuziek, dat is niet goed voor Jan zijn oren. We genieten van een vers klaargemaakte vissnack en nemen onze toevlucht in een pub alwaar we nog iets mee krijgen van de finale tennis in Wimbelton.

Pagina 35 van 76


Trip:

11,0

Ierland

Maandag 7 juli de toerist Logstand:

9020,6

Het wordt vandaag een toeristische route, op aanraden van wederom Ron, een mooie route tussen de eilanden door. Vertrek om 10.00 uur vanuit Tarbert, eiland Kintyre met een weersvoorspelling van NW 4 tot 5 mogelijk 6. Als we op het water komen staat er geen wind motor dus aan.

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Varen zo met een schraal zonnetje de west Kyle op, onder het eiland Argyll door naar de oost Kyle, bovenlangs het eiland Bute. Het is hier inderdaad prachtig, de bergen aan de ene kant begroeid met naaldbomen en aan de ander kant bedekt met een moslaag dat een zacht glooiend gezicht geeft. Er zijn hier heel wat Jan van Genten bezig met hun “maaltijd” wat prachtig is om naar te kijken vooral de manier waarop ze komen aanvliegen en plots rechtvoorover het water induiken. Als het begint te waaien kunnen we de genua uitrollen en we gaan voor de wind, maar zien ook de buien die achterop komen, hijsen ons dus maar weer in de zeilbroeken. Het prachtige uitzicht verdwijnt door een regengordijn dat ons inhaalt als we op een driesprong zitten van het water Firth of Clyde. Voor ons richting Largs varende, genua inmiddels kleiner gemaakt want de windmeter staat steeds tussen 22-26 knts., kun je links af naar Glasgow en rechtsaf naar open zee. Onze bestemming is Largs waar voor de haven ingang druk gevaren wordt met open zeilbootjes, en een Engelsman vaart op zijn dooie akkertje de havenkom in….kijkt, gelukkig, een keertje om en ziet ons achter zich, maar ja dat is nog geen reden om iets meer gas te geven……wij sukkelen er dus maar

Pagina 36 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de achteraan wetende dat er een enorme donkere lucht boven ons hangt waar ieder moment wel weer wat uit zal vallen. Inderdaad nog voor we een plekje hebben gevonden aan de gastensteiger begint het weer te regen en niet zo weinig ook. Largs heeft een grote marina maar er wordt aan de oproep, via de marifoon, niet geantwoord……dus door de regen naar boven naar het kantoor om ons te melden. Ik duik de kajuit in en noteer de gegevens in het logboek. We nemen ons vertrouwde “aankomst pilsje” en maken alweer plannen voor morgen. Troon wordt dan de tussenstop om te kunnen oversteken naar Ierland, veel meer mogelijkheden zijn er niet. Jan zet de koers in de kaartenplotter. Gaan opzoek naar een restaurant maar op de haven is alles gesloten, lopen toch even langs de winkeltjes en….ruiken lekkere etensluchten. We gaan op onderzoek uit want het plaatsje Largs ligt hier toch wel een half uur lopen ver vandaan. Het is gelukt (op Jan’s neus afgaande) in het clubgebouw, wat overigens erg nieuw keek, konden we nog fish en chips bestellen. Met de nu volop schijnende zon in ons gezicht heerlijk kunnen genieten van een zeilwedstrijd op het water voor ons, de maaltijd en natuurlijk een potje bier. Trip:

28,7

Dinsdag 8 juli Bossche Bol Logstand:

9049,3

Als we om 9.45 uur van de steiger losmaken hebben we op het laatste

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

moment besloten dat het misschien mogelijk is om nu door te varen naar Ierland. Dus nu over te steken, we hebben goed geslapen, de weersvoorspelling is E 3 – 4 soms 5 en later 6. En voor de komende dagen zitten we hier met een depressie. Eenmaal op het water is het zo glad als wat…niet te zeilen, op de motor maar weer. Jan ontfermend zich over de navigatie en verandert de koers van Troon Schotland in Bangor NoordIerland. Het zonnetje begint te komen, maar nog steeds geen wind, de stuurautomaat erbij, kijken naar de vele vissers die druk zijn met hun sleepnetten.. Opeens is in de hele verte een berg waar te nemen, dit moet het eiland Ailsa Craig zijn, nooit gedacht dat een eiland ook een enorme rotsblok in zee kon zijn.

Als we dichterbij komen maken we wat foto’s en bestempelen het als “de Bossche bol”. De bruine rotslaag aan de onderkant en het donkere begroeide gedeelte erbovenop deed ons verlangen naar zo’n baksel van Jan de Groot.. We kunnen met de motor een snelheid houden van 6 knts. maar dat betekend wel dat de dieseltank gevuld moet blijven. Het is een vies karwei, er wordt

Pagina 37 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de altijd geknoeid en dan duurt het weer een hele tijd voor die vieze diesellucht weg is. Pas om 16.00 uur waait het 3 Bft uit het westen en kunnen we zeilen, de motor gaat uit en dat geeft een rust. Het blijft mij verbazen hoe veranderlijk het water hier kan zijn, de wind draait naar N. We pakken de stuurautomaat weg en nemen de helmstok ter hand. Kunnen zo tot tegen 20.00 uur zeilen en genieten van het uitzicht, weer helemaal alleen op het water, met achterons de bergen van Schotland en het eiland “de Bossche bol” en voor ons de bergen van Ierland, geweldig.

Bangor is ons doel, het begint vaag aan de kustlijn zichtbaar te worden maar ook de enorme donkere lucht er boven. We draaien de genua weg en gaan over tot motorzeilen, het wordt wat drukker met vrachtschepen die richting Belfast gaan. We lopen de haven van Bangor binnen met een rood tegen de wolken schijnende ondergaande zon. Hier wordt wel gehoor gegeven aan de marifoonoproep en we kunnen een plekje zoeken aan de E-steiger. Om 22.30 uur liggen we vast. Voldaan zijn we van deze tocht, het was een mooie tocht, zeg maar oversteek, want we zijn nu in Noord Ierland. Trip:

Cloud Nine.

Woensdag 9 juli telefoon ? Een dagje rust hadden we onszelf belooft, tijd om het plaatsje Bangor te bekijken. Jan had gisteren op zee al het gastenvlaggetje van Schotland vervangen door het groen-wit-oranje van Ierland maar we kwamen tot de ontdekking dat dat hier niet gevoerd wordt. We zijn hier in Noord Ierland en hier wordt dus ook nog de red ensign van Engeland gevoerd. Als oplossing hebben we gekozen om helemaal geen gastenvlag te voeren, het valt overigens op dat er hier bijna tot geen vlaggen in het wand hangen te wapperen. Waarom niet???? Wij zijn trots op ons Neptunus vlaggetje, kennen ze dat hier niet een verenigingsvlag? (Jos G heeft er speciaal voor gezorgd dat wij een hagelnieuw Neptunus vlaggetje voeren)

74,1

Hanny van Wijk,


Pagina 38 van 76


Iets meer zorgen hebben we met de telefoon, oproepen van kantoor en een telefoontje van Riet uit Frankrijk kunnen we wel horen maar zij Jan niet. Uiterst vervelende dus. Van-alles-en-nog-wat geprobeerd en schoongemaakt maar het helpt niet..conclusie : luidspreker is kapot ! Enige oplossing is hier een nieuwe telefoon kopen en de “oude” sim-kaart erin plaatsen. Ver zoeken is het niet, eigenlijk net als in Nederland, op iedere hoek van iedere straat is wel een telefoon-winkel te vinden met zijn schreeuwige reclame. Enfin, we hebben nu een nieuwe nog kleinere en dunnere telefoon die (bijna) alles kan en alle vaste gegevens zijn beschikbaar. We lopen via de hoofdstraat op zoek naar het North Down museum, de plaats van een voormalige abdij waarop rond 1850 een Kasteel werd gebouwd met bijbehorende stallen. Het blijkt de achterkant van het, nu als stadhuis doende, gebouw te zijn. Gratis entree en toch interessante dingen te zien in dit kleine museum, gevestigd in de voormalige stallen. Zo is daar

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

tentoongesteld, achter glas, een bel uit 800 AD die de monniken vroeger gebruikte bij onraad; een prachtig exemplaar met inkervingen, 1 van de drie exemplaren die bewaard zijn gebleven. Verder de geschenken die een voormalige bewoner Sir N. Jordan heeft mogen ontvangen tijdens zijn gouverneurschap in het verre oosten. Prachtige in ivoor uitgesneden puzzelballen, of die Chinese vazen, die specifieke Japanse schoentjes. In alle rust wandelen we door het bijbehorende park maar we moeten het nog steeds hebben over onze zeiltocht/oversteek van gisteren. Heerlijk dat we het gedaan hebben want het weer in nu minder mooi door de inderdaad overtrekkende depressie. Voor we weer terug zijn aan boord zijn we alweer…… nat.

Donderdag 10 juli Belfast Een trein-trip naar Belfast. Het wordt de stoptrein met 12 stops maar dat is niet erg we zitten lekker en zijn vol goede moed op wat er komen gaat. Jan brengt de tijd door met het uitvinden van diverse nieuwe mogelijkheden van zijn telefoon. Bij het uitstappen komen we langs een ellen lange rij wachtende mensen, veel hebben een rugzak om of naast zich staan…..vast vakantiegangers op weg naar het vliegveld van Belfast. Later blijkt dat je pas het perron op mag kort voor de trein er aan komt, allemaal veiligheids maatregelen We lopen langs de rivier Lagan die door Belfast stroomt en zien de kranen van H & W parmantig overal bovenuit steken. Hier is de Titanic gebouwd. Het is nog lekker vroeg net

Pagina 39 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de tegen 10 uur dus we kuieren maar wat rond. Opvallend zijn de contrasten tussen oud en nieuw; herenhuizen en afgebrande (opgeblazen?) winkelpanden. We lopen een pas geopend overdekt winkelcentrum in voor een kop koffie. Alles ziet er hier keurig uit. Via via staan we ineens voor Belfast’s Wheel, een groot reuze rad; daar gaan we in zodat we mooi uit kunnen kijken over de stad Belfast. 3 rondjes voor 6,50 pond p.p.! De lunch gebruiken we in een oude pub, met wat steggelen van Jan kunnen we eens een keer plaatsnemen aan een tafeltje voor 4 ipv een klein rond tafeltje voor 2. Het zijn smalle straatjes, grote straten, veilige oversteekplaatsen kortom een echte stad.

Cloud Nine.

De security-mensen dragen allemaal een donker kostuum en wit overhemd en zichtbaar een walkietalkie (zijn overigens veelal van die stevige gespierde kerels, daar wordt je zoal bang van!). Toch is het bijzonder om hier te lopen, ook wetende dat we dat toch maar mooi helemaal zelf gezeild hebben met onze Cloud Nine. Terug in de haven worden we verwelkomd door een grote grijze zeehond die daar op zijn gemakkie ronddobbert…prachtig wat een beest en niet eens bang, wel vreemd als ook hij jou aankijkt met zijn grote donkere ogen.

Zoals gezegd je kunt een wederopbouw zien, maar voorzichtigheid blijft en die is ook te merken in de vele beveiligingen zoals bij het binnen gaan van een winkel; personeelslid met ID kaart om de nek aan de ingang, camera’s in de winkel zelf, paskamers zijn op slot, bij het verlaten ervan wordt hij, na controle dat er niets is achtergebleven, weer op slot gedaan. De werklieden op straat dragen allemaal een geel veiligheidsvest en helm.

Hanny van Wijk,


Pagina 40 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Vrijdag 11 juli klusjes Slechte weersvoorspellingen, slecht weer inderdaad met harde wind en regenbuien. Heerlijk is het dan om even iets langer te blijven liggen in bed en dan een uitgebreid ontbijt van gebakken eieren met spek. Dan maar wat klusjes doen zoals een of twee wassen draaien…hand was, alles zien te drogen enz.enz. Jan is druk met de computer, we willen zo graag wat films en foto’s doorsturen maar helaas de techniek aan boord is niet ingesteld op zoveel data overdracht. Hij blijft het proberen maar zijn humeur wordt er niet beter op want het gaat gewoon niet….!!!! We moeten nog wat boodschappen halen dus de gegevens maar weer op een stick en een internetcafé opzoeken. Lachen er zijn er hier 2: 1 in de bibliotheek, deze is overvol (5 schermen) we kunnen een tijd vastzetten voor morgenmiddag ! (Tja, dan zijn we al weer weg) 2 had een echt internetcafé moeten zijn maar eenmaal op het adres staat er een bordje op de gevel “TO LET”. Helemaal gaar van het heen-en-weergeloop hebben we niet eens meer zin om te stoppen bij een pub voor een lekker koud glas lager, nou vraag ik je!!! Misschien ook maar goed ook want nu hebben we tijd om ook nog even te kijken naar onze tocht voor morgen…..!

Zaterdag 12 juli stroom Het is soms gewoon weer heerlijk om weer te varen ipv in een (veilige) haven te liggen. Zo ook vandaag, met

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

vooruitzichten van een wind NW 4 tot 5 zetten we koers naar Portaferry. Voor de wind zeilend tussen kleine eilanden door, hartstikke mooi. In de Reeds wordt aangeraden om de havenmeester te bellen of er wel plaats is in de haven, maar Jan wacht er maar eens mee….we zien wel…als het vol is zegt hij nu “no” en als we er zijn zal hij ons toch niet wegsturen? Een mooie zeiltocht volgt, wel plat voor de wind maar wat een prachtige kust je raakt niet uitgekeken. Als we de Strangford Lough opvaren merken we hoeveel stroom er hier loopt. Vooral als we kijken naar de achterzijde van een baken, hier wordt echt een heel diep gat getrokken . Het log geeft 11 knts aan terwijl we 6 over de grond lopen. Genua al weggedraaid, we gaan toch hard zat, nu het grootzeil nog strijken, dat terwijl ik de motor terugzet …toch lopen we hard de havenmond voorbij….wat een stroom wat een kracht! Alle zeilen geborgen en nu naar de haven, tja dat is even wat anders…nu tegen de stroom in. Een man, de havenmeester, staat op de kant al te gebaren waar we kunnen gaan liggen, hij wacht ons zelfs op en helpt bij het aanmeren….geweldig. Als Jan verontschuldigd niet van te voren gebeld te hebben haalt hij zijn schouders op als gebaar van: “so what”. We liggen in de uiterste hoek van de haven, echt mooi, met vrij uitzicht over het Lough. Onder ons een variatie van kwallen, witte, blauwe, oranje, groot en klein, dik en dun. Aan de steiger groeien enorme waterplanten met bladeren van wel 3 meter lang, (scelp) daartussen zijn anemonen te zien…….en dit alles

Pagina 41 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de beweegt gracieus op en neer met de stroming van het water. Alhoewel de zon nu schijnt is Jan toch bezorgd dat het koud wordt vanavond dus met hulp van de havenmeester hebben we elektriciteit kunnen krijgen met een verlenging van 50 meter aan onze eigen snoer….dank havenmeester.

Trip:

33,0

Zondag 13 juli Logstand: 9156,4 de hand van de schipper Ook al is het hier zo mooi we maken toch weer los om verder te gaan.

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Voor Jan weer een heel gereken om de stroom van gisteren hier naar toe, nu weer wat mee te hebben naar buiten. Een waterig zonnetje, Z.ZO 3 als wind, mooi aan de wind zeilen. Als Jan na een klein dutje wakker wordt en op de meter kijkt geeft hij de opmerking “niet te hoog varen, kijkt naar de meter”. “Laat de boot zelf varen, optimaal” Hij bedoeld de VMG-meter dat is zo’n meter die vertraagd reageert op je handelen…ik kan daar niet mee overweg. “Bij deze wind moet je er alles uithalen”. Vind zijn opmerking niet leuk, raak de koers kwijt vooral door de deining van het water….lukt niet meer. “doe het dan zelf !”. “Nee, jij moet het ook leren voelen hoe de boot reageert”. “Ging het niet goed dan?” “Ja wel, maar je moet de boot laten zeilen en kijken op de meters “. Nou het werd 10 minuten een gezig-zag door het water dat wil je niet weten, tot dat Jan toch maar het roer pakte. En je mag het geloven of niet….de hand van de schipper en de boot loopt weer. De VMG-meter blijft staan tussen de 35 en 40, we zeilen. Bij het verlaten van Portaferry werden we uitgezwaaid door een andere schipper waarvan zijn gezicht betrok toen we onze bestemming melden. Wel ik weet nu waarom ! De wind was inmiddels toegenomen tot 5 knts.O. Als we Carlingford Louch invaren……wind dus recht van achteren. Ook hier weer behoorlijke stroom maar de vaargeul is goed betond. De laatste rode ton voor de aanloop van de haven betekende 90 graden de koers verleggen…het uitzicht dat volgde; wil je niet weten!

Pagina 42 van 76


Een pier die op diverse plaatsen open is, niet om het water door te laten maar gewoon kapot, weggezakt en verdwenen. Je kijkt dus zo via diverse gaten de haven in. Geeft een enorme vertwijfeling over wat nu de ingang is, waar moet ik heen….op het allerlaatste zien we het rode licht van de pier, een niet te geloven dun paaltje met een rood licht(je)…..o, kijk daar staat het groene licht….daar tussendoor svp. Er zijn gelukkig veel lege plaatsen dus we gaan gewoon liggen. Het havenkantoor geeft geen antwoord op de marifoon. Nou toch maar eerst naar het havenkantoor voor we echt goed vastmaken. Jan komt met een rood hoofd terug; “moet eerst betalen… wilde niet eens de code van de poort geven, hoe kan ik dan geld halen”. We lopen samen terug naar het havenkantoor, blijkt dat we toch beter kunnen verhalen omdat de eigenaar van de box misschien morgen of overmorgen terug komt. Op die plaats is ook elektriciteit. Jan ziet bij het teruglopen naar de boot dat er nog een boot binnen komt…”eerst voor elektriciteit zorgen anders kan het dadelijk niet meer, al zit de stekker er maar vast in”. Het wordt een woordelijk-gevecht met de schipper van Molly O…zijn

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

plaats…zijn kaart…zijn geld! Al met al hoorde een Engelse schipper dit aan en bood aan om van zijn dubbele stekker gebruik te maken…oké..geregeld. We verleggen de boot, maken hem goed vast want de voorspellingen zijn voor de komende 36 uren, harde W-wind. Als we teruggaan om te betalen wordt Jan wederom rood, nu van het totaalbedrag; Af te rekenen voor 2 nachten 82 pond aub ! hij geeft zijn akkoord via de creditcard. Boven in het clubhuis nemen we een pint…maar liefst 8.50 Euro te betalen !!! We waren geschrokken van het liggeld maar we zijn nu in de Republiek Ierland en daar wordt betaald met Euro’s…foutje…de ponden waren dus euro’s, nou is toch nog duur genoeg. We zijn toe aan een douche…(zal ik het opschrijven?) Wat een verschrikking! Met het teruglopen naar de boot moet dit via een groot half-af of half-vervallen betonnen boot en daar stond op een deur het bordje shower. Een open ruimte met een houten bankje, drie haken en twee douchekoppen…..lekker zeg…kapotte raampjes. Eerst maar eens navragen en gelukkig onder het restaurant een aparte sanitaire ruimte Gents/Ladies. 2 Douches waren er in de Ladies beschikbaar, snel de eerste in…alles klaar..euro in automaat met even een klap na, gelukkig hij zakt door, …water…nee….opnieuw draaien..water nee…verdo…...Gelukkig nog een douche…oversteken..eerst weer euro in automaat…ja…water…snel kleren omlopen….water ja maar koud en het blijft koud waar ik ook aan draai…potverdo….! Haren wassen met koud water....brrrrr…voorzichtig wat koudwatergespetter op mijn lijf…brrrr. Als ik terugloop naar de boot neem ik

Pagina 43 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de mezelf voor om niet te mopperen tegen Jan, …moeilijk, en zeg dan “vraag maar niets”. Later hoor ik van Jan dat hem zo ongeveer hetzelfde is overkomen alleen liepen er wat kerels rond die voor de w.c. kwamen en daar lekker zaten te bouten. Gezien de weersvoorspelling moeten we ook morgen hier doorbrengen.

Trip:

39,6

Maandag 14 juli warm

Geheel tegen de voorspelling in is het rustig en mooi weer vandaag. We hadden besloten te blijven liggen dus gaan op onderzoek uit in het plaatsje Carlingford zo’n kwartiertje lopen vanaf de haven. Voor het eerst van onze vakantie gaan we op stap zonder jack of paraplu, ongekend. Carlingford is een oude nederzetting van de Noormannen, een ruïne herinnert hieraan, alhoewel: het is nu bekend als castle St. John omdat hij, St. John er een bezoek aan heeft gebracht. Het plaatsje staat vol met ruïnes; stadsmuur, muntgebouw, stadspoort, abdij het trekt ook veel toeristen waardoor het in de oude middeleeuwse smalle straatjes gezellig druk is. Wij lopen wat rond en merken dat we het zelfs warm krijgen, de zon schijnt heerlijk warm op ons. We lopen een pottenbakkerij binnen waar een gedekte tafel staat met het daar vervaardigde aardewerk…geweldig van kleur indigoblauw met Keltische figuren erop

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

borden en schalen, kommen….helaas, kunnen we niet mee aan boord nemen. Als we onze dagelijkse boodschappen hebben en de winkel uitkomen, horen we heerlijk muziek….op onderzoek uit en: ja hoor, op het terras van de oudste pub hier in Carlingford, staan drie muzikanten heerlijk te spelen. Nemen aan een lange tafel plaats met een pintje bier. Niet te geloven op een maandagmiddag 14.00 uur zitten we op ons gemak te luisteren naar Keltische muziek. Jan probeert het vast te leggen met een filmpje via de telefoon maar dat komt niet goed over. We lopen terug naar de haven en merken op er goed aan gedaan te hebben om de skates thuis te laten, er valt hier nergens te skaten. Met de fiets is het net zo gevaarlijk, het gaat hier omhoog en omlaag maar er zijn geen echte fietspaden. We maken het niet te laat want, gezien de stroom, moeten we morgenvroeg om 6.30 uur vertrekken.

Pagina 44 van 76


Dinsdag 15 juli

Om 6.00 uur op en het weerbericht bekeken, komen tot de conclusie dat het beter is om niet te vertrekken; de wind 4 tot 5 soms 6 maar de richting Z.ZO dat is dus pal in de wind varen. Heerlijk is het dan om weer terug te kruipen in je kooi. Het gevolg is wel dat je een deel van de ochtend mist want je valt toch weer in een diepe slaap. Jan gaat met draad en naald in de weer om de ritssluiting van de buiskap te repareren, ik probeer wat bij te werken van het logboek. Toch nog maar even een wandeling naar het dorp en ook vandaag is het er druk met toeristen. We lopen een stuk langs de kade, het is echt laag water de hele oude haven valt droog.

Woensdag 16 juli mooi zeilen Logstand:

9196.0

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Gisterenavond nog even gekeken en besloten dat we gebruik moeten maken van een klein gaatje wat in een overtrekkende depressie zit. (Een weather window!) Het waait nu wel 5 tot 6 W.NW. maar in de loop van de middag wordt het 4 tot 5. Gelukkig dus niet om 6.30 uur op en weg, nee het wordt om 11.00 uur vertrekken en dus nog eerst van gebakken eieren met spek genieten. Als we losmaken van de steiger is het de eerste 7 mijl uitvaren van de Lough met de wind pal van achteren, stroom mee naar buiten alleen het gereefde grootzeil er bij. Eenmaal open zee kunnen we de genua er bij zetten (met drie slagen op de rol) en het wordt prachtig varen. De wind neemt in de loop van de middag inderdaad wat af, alleen tijdens een overtrekkende bui haalt hij even door. Jan zit te genieten de boot loopt zo mooi, ruim 7 knts., terwijl niets te strak staat of zwaar wordt belast. “Als de Cloud Nine kon planeren dat zou het nu zijn” zegt hij met een lach. We zien de teller van het log lopen naar 335…betekend dat we nu 1.000 mijl ver onderweg zijn, niet te geloven. Howth is onze bestemming maar voor we bij de haven zijn moeten we om een eiland heen, Irelands Eye, van verre geen mooi gezicht maar als we dichterbij komen zien we dat een los staande rotsblok helemaal vol zit met broedende Jan van Genten. Geweldig, als we iets verder eromheen zijn is het wel degelijk te ruiken ook. Mijn verbazing stijgt als ik zeehonden lekker lui zie liggen op een zandplaat ervoor. Jan heeft geen tijd om te kijken hij is bezig met het aanlopen van de haven;

Pagina 45 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de een paar prikpalen rood en groen als baken. Het is een grote en zo te zien volle haven, gelukkig nog een plekje voor de Cloud Nine op Foxtrot 8. “Goed gedaan, Jan, een goede beslissing om later te vertrekken, we hebben prachtig gevaren”. Nu we vastliggen en met een lekker pilsje zitten begint het weer harder te waaien, maar dat kan ons niet meer deren. Proost. Trip:

40,9

Donderdag 17 juli

Dublin

Een dagje Dublin, met de trein en nu 10 stopplaatsen, maar geen ramp we stappen midden in het centrum uit en worden gelijk meegesleurd in de drukte van een grote stad. Zien mooie gebouwen en natuurlijk veel kerken hier, in de hoofdstraat prachtige

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

winkels met luxe spullen. Gaan door een traditioneel winkelcentrum met een prachtig glazen dak, balkonnen per verdieping en alles goed onderhouden. Van een schipper in Carlingford die vanuit Dublin was gekomen hoorde we dat het goed was een city-tour-bus te nemen zodat je ook alles gezien hebt. Wat een ramp! Wordt dus wachten bij de geel-groene halte voor een geel-groene bus….alle kleuren bussen stoppen maar geen geel-groene. Het voordeel van deze bus-tour is dat je kunt uitstappen bij een belangrijk monument om rond te kijken en dan weer kunt opstappen op een volgende bus om verder te gaan met de tour. Ons doel was de brouwerij van Guinness, nou niet wij alleen…. de hele bus (die uiteindelijk na een half uur wachten kwam), de bus liep dan ook bij deze brouwerij helemaal leeg. Het is ook een echte “must” om hier geweest te zijn; entree 15 euro p.p. maar dan krijg je ook als je het 7 verdiepingen hoge gebouw doorgelopen hebt een groot glas Guinness. Om de tien minuten een geel-groene bus aan de stopplaats was ons beloofd, nou mooi niet, weer een half uur op een tochtige plaats tussen de brouwerijgebouwen in, staan wachten. Het is ook niets voor mijn Jan in de bus, veel te kleine ruimte om te zitten, kan de chauffeur slecht horen en van huilende kinderen moet hij helemaal niets hebben……uitstappen dan maar. Een stuk gewandeld langs de Liffeyrivier die dwars door Dublin loopt en dus ook meegaat met het tij waardoor het lijkt of het water bij vloed de verkeerde kant oploopt. Via een oude poort komen we in Dame Street en lopen naar de over bekende Temple Bar.

Pagina 46 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Natuurlijk moet je hier binnen geweest zijn en van een Guinness genieten terwijl er livemuziek wordt gespeeld. Zo is het ook geweest, drie muziekkanten die de klanten vermaakte met heerlijke Keltische muziek. Het is gezellig, we willen wel blijven hangen maar we moeten toch terug naar Howth.

Cloud Nine.

We verbazen ons over de kosten van de boodschappen, het geld rolt de pan uit, wat is het hier duur. ’s-Middags lopen naar de visserskade en zien hier heel wat (houten) vissersboten liggen die echt aan het wegrotten zijn, jammer.

Op de kade ligt een groot net uitgerold en er zijn 5 vissers bezig om het “te boeten”. Heerlijke vis te koop, verser kan niet dus trakteren we ons op scallps en inktvis (voor de lunch en het avondmaal). Bekijken het weer en besluiten ook morgen te blijven liggen. De vooruitzichten voor de komende week geven aan dat het wat rustiger weer wordt. Die periode zal Jan wel maximaal willen gebruiken om het St. George Channel over te steken, terug naar Engeland. Vrijdag 19 juli dagje vrij Een dagje extra vrij genomen, moeten trouwens nog Howth bekijken en boodschappen halen. Lopen naar de lange pier van de haven waar je een schitterend uitzicht hebt over zee en het eiland Irelands Eye. Klimmend een pad op staan we ineens voor een radio museum…entree 6 euro p.p. “wil jij naar binnen?” “nee hoor”…we lopen door.

Hanny van Wijk,


Zaterdag 19 juli Nog een dagje in Howth ivm de Westenwind kracht 6.Wij blijven daarom liggen maar in de haven is het druk vanwege een wedstrijd. De grotere schepen vertrekken als eerste, voor de

Pagina 47 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de kleine open bootjes wordt het uitgesteld zelfs afgelast….het waait ook verschrikkelijk hard, net of het hier tocht tussen de heuvels door. We brengen de dag door met wat wandelen, genieten van het mooie uitzicht over zee. ’sAvonds hebben we genoeg te kijken naar de vliegtuigen die tegen de wind in dalen voor airport Dublin; wel iedere minuut komt er een langs. Zondag 20 juli Logstand:

9236,9

Wind is inmiddels afgezwakt, alhoewel het tussen het stuk van de marina en het eiland Irelands Eye het nog wel 6 waaide. Grootzeil opgezet in de kleine voorhaven, genua er gereefd bij. Duurde ontzettend lang voor we de Ben of Howth door waren met erg woelig water en de wind van achteren….niet erg lekker….mopper mopper dus.

Cloud Nine.

We varen weer helemaal alleen op het water, kijken dan maar naar het landschap dat veranderd van de hoge bergen naar de golvende heuvels, rotsen met zandstrandjes. De aanloop naar Arklow is niet moeilijk maar wel verrassend met een grote betonfabriek voor de deur en een vissershaven (met enkele Hollandse Trawlers) De ingang van de marina (3 meter breed) ligt net voor een pontoon waar je aandacht dus eerst naar uitgaat of er daar soms een plaatsje vrij is ….neen…nou gauw bijdraaien om de haveningang niet te missen. Vinden hier ’n vrij plaatsje, horen dat er een feest is in het dorp met om 23.00 uur een groots vuurwerk. Zijn wel het dorp ingelopen en wat rondgekeken maar het vuurwerk hebben niet gezien waren te moe en lagen al om 22.00 uur te slapen. Trip:

35,7

Maandag 21 juli Logstand:

De wind wist het niet vandaag, draaide alle kanten op..van noord voor de wind ineens naar west met gevolg dat we zelfs een klapgijp kregen….erg onrustig aan boord. Heeft dit nu te maken met de stroom ? of de wind-val over de bergen?

Hanny van Wijk,


9272,6

Met mooi zonnig weer eens een keer vertrokken, windkracht 3 uit het westen. Een stukje op de motor maar dan weer eens een keer zeilen. We komen langs een kuststrook met ondieptes/banken maar omdat het mooi rustig weer is kunnen we er wel door ipv ver omheen te moeten varen. Als we de Blackwater Bank passeren merk je dat toch wel aan het water, de golven krijgen wat scherpere punten en verderop bij Tuskar Rock wordt het helemaal te gek. Een ruige zee met hoge dan weer diepen golven die van voren en van opzij aankomen. Als we Carnsore Point voorbij willen staat de stroom vol tegen

Pagina 48 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de en de wind (natuurlijk) ook, dat is weer knokken voor de Cloud Nine, haar neus duikt diep het water in en ook wij worden behoorlijk nat. De haveningang uiteindelijk naar een “strijd” van anderhalf uur bereikt en de havenmeester wijst ons een plekje langszij een kleine Hurley. In de haven zwemmen twee kanjers van zeehonden rond. Liggen we net vast worden we aangeroepen vanaf een zeilboot dat hij morgenvroeg om 6.00 uur vertrekt!!!!!! (Oef, liggen net vast en zeggen ze al wanneer we weer weg moeten) “Oké, sir” Vullen gelijk alle kannen met diesel en zorgen voor het avondmaal. Moe, vooral door het laatste stuk, dat schoot maar niet op, maar….we zijn in Killmore Quay onze laatste havenplaats in Ierland. Trip:

Cloud Nine.

te zien door de eilanden (the Smalls) die het eerst in zicht komen. (Vindt deze eilanden/rotsblokken maar lijken op neergevallen paardenvijgen). Rond het eiland Skokholm lopen weer van de rare stroomrafelingen, uitkijken dus. De aanloop naar Milford Haven is wel 7 mijl de rivier op met aan de linker oever diverse raffinaderijen, een drukte van komende en gaande tankers hier. We liggen om kwart voor zes in de sluis. Het schutten in de sluis kost ons ruim een uur, zo traag is de sluiswachter, zodat we pas na zevenen op ons plekje F 26 liggen

47,2

Dinsdag 22 juli Logstand:

9319,8

Om 6.16 uur maken we los, er staat geen wind en er is niets meer te merken van wat er gisteren over ons heen kwam…ja nog wat zeegang dat wel. Pas rond 11.00 uur iets wind W 3 genua erbij, motor iets terug, zeilen. Jan houdt wel nauwlettend de snelheid in de gaten, gemiddeld 5 knts per uur ivm de sluis in Milford Haven die maar een paar keer per dag open gaat. Mag lekker een tukkie doen want ik wordt toch wel akelig van de zeegang, nou ja eigenlijk is het oceaangang want we zeilen hier met aan de ene kant het St. George’s Channel en aan de andere kant de Atlantische Oceaan. Als we Engeland in zicht krijgen is het prachtig

Hanny van Wijk,


Trip:

66,0

Woensdag 23 juli Logstand:

9385,8

Het blijft voor Jan steeds een heel gereken met de stroom hier en onze bestemming Padstow Allebei de havens achter een sluis die maar op bepaalde tijden draait voor en na hoog water. Tijdens hoogwater is er een freeflow, dan staan beide sluisdeuren open en kun je zo doorvaren. Als we bij de havenmeester gaan betalen en Jan nog eens vraagt over de sluisschuttingen adviseert hij ons om vanavond buiten in

Pagina 49 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de een baai te gaan liggen aan een pontoon. Kunnen we vertrekken als we willen en hebben we er dan alvast 7 mijl op zitten. Prima idee, zorgen dat we gegeten hebben, de boel helemaal opgeruimd, koffie gezet en om 20.20 de freeflow naar buiten hebben voor onze tocht naar de pontoon in de Dale Flats. In de sluis komen we de “Florence Rose” tegen, een schip dat op het eerste gezicht op de Cloud Nine lijkt maar later blijkt een prachtig houten traditionele S&S 36 voet zeilboot te zijn. Er wordt hartelijk gezwaaid als we elkaar passeren. Met de ondergaande zon in ons gezicht varen we weg, er is plaats genoeg op het pontoon; nog wat koffie en slapen, morgenochtend vroeg op.

Om 06.00 uur willen we vertrekken. De windverwachting 3 a 4, mogelijk 5 ZW. Niet echt plezierig maar ook niet onmogelijk. Trip:

5,39 mijl .

Donderdag 24 juli. Logstand:

9391,3

In de loop van de nacht is het gaan waaien. Jan is er een keer uit geweest om

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

er een langere spring op te zetten zodat de boot wat rustiger ligt. Nu, om 05.30, gaat het flink te keer, ik heb absoluut niet geslapen. De boot moet verlegd worden naar het midden van het pontoon, mogelijk is het daar wat beter. Het waait intussen hier in de baai 22 tot 26 knts. Oost! Dan lig je dus in de baai niet beschermd. Het lukt ons om samen de boot te verhalen maar de binnenkomende golven zijn even sterk en wippen de boot telkens zo’n meter of wat omhoog. Wat een ellende. Eenmaal weer vast weer naar binnen om te beraadslagen wat te doen. Ontbijten? Verder slapen is niet te doen. Vertrekken is ook niet te doen. 10 Minuten later; het is eigenlijk alleen maar het beste om terug te gaan naar de beschutting van Milford Haven. Jan heeft snel gekeken op internet en het blijft zo waaien tot laat in de namiddag. Het is niet te houden, de situatie wordt zelfs gevaarlijk zo hoog wordt de neus uit het water getild door de toestormende golven. We liggen nu aan de lage wal van het pontoon. “We gaan, hoe dat zien we wel, kleed je goed aan want het wordt een natte tocht”. Als we bezig zijn met het verzetten van de lijnen om op een spring weg te kunnen varen, krijgen we hulp van een schipper die aan de andere (hoge) kant van het pontoon ligt en dat is maar goed ook. Want wat gaat het te keer, de Cloud Nine springt uit het water en ik moet hem toch van het steiger zien te houden, aan boord stappen en de lijnen binnen zien te houden (waaronder ook die dikke zware lange lijn). Jan maakt achter los klimt op het kontje en gelijk achter het roer. Volgas vooruit. De schipper op de steiger maakt met moeite de laatste lijn los en we zijn vrij van het pontoon. Nu wegwezen hier! Op mijn knieën op het voordek haal ik de laatste lange lijn

Pagina 50 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de binnen en kieper alles daarna zo snel mogelijk in de kuip. De fenders (6 stuks aan een kant) allemaal maar even vastzetten in het gangboord en dan snel bij Jan in de kuip. Hij staat vol spanning de boot tegen de wind en de golven in de baai uit te sturen. Gelukkig geen schade. Alleen de zwemtrap heeft even het steiger geraakt en is dichtgeklapt. Nu terug naar Milford, we zijn nu natuurlijk vroeg maar hopelijk is de sluis al open als we aankomen. Het wordt bonken tegen de stroom, wind en golven in…..wat een natte bedoening. Jan neemt wat gas terug om even wat rustiger te varen langs een van de vele terminals hier. Hebben tijd genoeg want de sluis schut pas tegen 08.00 uur. Om 09.00 uur liggen we weer vast op F 26. We slapen tot 13.30!!!! en beleven deze dag opnieuw, maar dan wat rustiger aan. We lopen een kunstgalerie binnen en kopen een beeldje van Luke Adam Kite en een hangertje van Annette Gardner. Het hangertje heb ik om gedaan en het beeld heeft Jan samen met de galerie eigenaar uitvoerig en stevig ingepakt.

Plannen opnieuw maken, Jan begint weer de ontwikkelingen van het weer te bekijken, de navigatie en het gereken met het tij. De beslissing is om te blijven liggen tot vrijdagavond en dan toch weer

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

terug naar het pontoon, dat is toch het beste, we komen dan om ongeveer 22.30 in Padstow aan en dat is het vroegst dat de tide gate daar weer opengaat. Als we ’s avonds met het eten bezig zijn wordt er geklopt. De vriendelijk zwaaiende mensen van gisteren in de sluis wilden weten welk merk onze boot is. We raken aan de praat, Jan nodigt ze uit om even binnen te kijken maar voor hem is dat fysiek niet mogelijk. We worden uitgenodigd om morgen bij hen aan boord te komen kijken. Het wordt niet laat vanavond. Wat kunnen we toch slapen. Trip:

4,41 mijl.

Vrijdag 25 juli Logstand:

9395,6

Het is rustig in de haven, regen op het kajuitdak en grijs buiten. Even jezelf nog een keer omdraaien, dan ontbijten, de tijd hebben we aan onszelf. In de loop van de dag komt de zon te voorschijn, we gaan aan de wandel naar het centrum hoger op de heuvel. Je ziet het grote verschil van de prachtige vrijstaande woningen op de boulevard en de arbeiderswoninkjes in de straten er achter. Hier moet overigens werk genoeg zijn met al die vrachtschepen en de raffinaderijen langs de rivier. We komen weer langs de galerie en Jan loopt even binnen om het kaartje van de Cloud Nine af te geven. Ik blijf buiten staan met de boodschappen. Als hij terug komt heeft hij een afspraak gemaakt voor een expositie met mijn schilderijen hier in deze galerie. Als we terug in Nederland zijn moeten we de details regelen. Dat

Pagina 51 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de zullen we dan allemaal nog wel eens zien. We gaan langs bij de “Florence Rose” voor een kop koffie. We worden hartelijk ontvangen door Ruth en Bryn en er wordt volop gepraat over de gelijkenis en de verschillen tussen de Cloud Nine en de Florence Rose. De schippers zijn het er samen overduidelijk over eens dat dit “echte” zeiljachten zijn. Jan geeft een kaartje van de Cloud Nine af en we krijgen er een terug. Blijkt dat het beide muzikanten zijn, zij op harp en orgel, hij op gitaar. Spelen nu alleen nog maar voor hun plezier maar vroeger optredens met vele grootheden zoals Tina Turner. Zijn nu met pensioen en genieten van verre zeiltochten. Wij zijn vroeg met de maaltijd omdat we om 20.20 met de eerste schutting naar buiten willen om toch weer aan het pontoon in de Dale Flats te gaan liggen. Het duurt allemaal iets langer bij de sluis maar als we er in kunnen staan Ruth en Bryn boven aan de sluis te wachten en zetten ons samen op de foto. “s Avonds krijgen we een SMS je dat ze hem al doorgemaild heeft naar ons. Ben benieuwd, het is in ieder geval leuk. Er is nog net een plaatsje voor ons helemaal achter op het steiger, het begint al donker te worden, vastmaken, pilsje en slapen.

Cloud Nine.

Even opletten hier met het wegvaren voor ondieptes.( Rotsblokken onder water, die voelen hard aan.) We varen het Bristol Channel over, een groot stuk water met rechts van ons de Atlantische Oceaan. Om de zeilen vol te houden met alleen wind lukt niet, ongeveer W 2. Dus weer op de motor verder maar wel het zeil er bij tegen het slingeren, strak in het midden met een rif er in. Geweldig… de tijd tussen al het gemotor door wordt opgevrolijkt door de vele dolfijnen die even langs en voor de boot mee zwemmen. Dit keer als verrassing zijn er jonge dolfijnen bij.. zij blijven synchroon met moeder mee zwemmen, wat mooi om te zien. Sommige zijn zo vrolijk en springen helemaal uit het water met een krul in hun straat. Het is een gereken voor Jan geweest voor tij en stroom maar alles klopte: om 21.20 staat er genoeg water op de “bar” om verder te kunnen varen naar de “Pool” waar we moeten ankeren. Dan melden bij Padstow Harbour en om 22.30 gaat de tide gate open en kunnen we de haven in.. Een plekje wordt ons toegewezen langs twee andere zeilboten aan de kade. Het is een kleine havenkom maar erg druk/vol. Morgen maar op onderzoek uit. Trip

66,43 mijl.

Zondag 27 juli. Trip:

5,35 mijl

Zaterdag 26 juli. Log ……..9401,0 Gelukkig niet zo heel vroeg weg maar toch een lange tocht voor de boeg van zo’n 75 mijl, naar Padstow, de dichtstbijzijnde haven. Als we om 8.30 vertrekken is het mooi en rustig weer.

Hanny van Wijk,


Wat een stilte tot 05.00 uur vanochtend, toen begonnen de meeuwen hier de boel onveilig te maken door overgebleven etenswaren te zoeken.. hun ontbijt. De lucht is blauw..zon.. warm. Zou dit een zomerse dag worden? Jazeker, en niet alleen vanwege de zon maar ook vanwege de gezellige drukte hier in en rond de haven. Langs onze kade loopt het wandelpad dat leidt naar een strand

Pagina 52 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de zo’n halve (statue)mijl verderop. Druk is het om kwart voor elf als de tide gate opengaat en vier speedboten met hun dreunende motoren de havenkom binnenvaren. Vanaf de kade voor ons worden zij aangeprezen door een harde stem; “speedboot trip for five pound” Het loopt druk voor de speedboten en iedereen bekijkt de liggende, de komende en de schepen die los maken om te vertrekken. Ook wij genieten van de gezellige drukte vanaf ons, overigens nog met zout bedekte, achterdek.

We geven vier Jerry-cans af bij de havenmeester die ze voor ons met diesel zal vullen. Zien op het daar hangende weeroverzicht dat het vanaf dinsdag harder gaat waaien. Jammer, zeilplannen aanpassen of moeten we toch even naar de Scillys om er gewoon geweest te zijn. We blijven twijfelen. Op een terrasje ontmoeten we Anneke en Johan weer van de Northern Gallard.. Eerder al in Milford ontmoet en gisteravond naast elkaar gewacht om de haven in te kunnen. Zij gaan vanavond als de tide gate opengaat er uit en wachten op een mooring op het daglicht om naar de Scillys te gaan. Jan heeft de knoop doorgehakt, we gaan niet naar de Scillys en we gaan net

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

voordat de tide gate om 03.00 uur sluit er uit en direct door naar Falmouth. Het is jammer maar om op de Scillys verwaait te liggen is geen prettig vooruitzicht. Maandag 28 juli. De wekker loopt om 02.30 af. Het is nog donker en met het schijnsel van de maan in zijn laatste kwartier moeten we het doen. De smalle vaargeul heeft maar twee verlichte rode en groene tonnen die ook nog ver uit elkaar liggen met toch wel veel ondiep water links en rechts. We glijden langzaam door het water en volgen de oude koerslijn op de kaartenplotter. (“n makkie dus”).Ook langs de rotsen, eng is dat wel en we zijn dan ook reuzenblij als we op zee zitten en weer ruim water om ons heen hebben. Het mag dan een prachtig gezicht zijn als je de haven overdag aanvaart maar zo ’s nachts in het donker lijkt alles veel dichterbij te zijn. We genieten van een prachtige zonsopkomst………maar dat is ook het enige moment van die dag dat we de zon gezien hebben. Somber, bewolkt en op het laatst regen. Het was een lange tocht, 86 mijl met de ronding van Lands End. Prachtige rotsblokken met daarop een grote vuurtoren, wij gaan er ruim omheen. Bij ons vertrek uit Padstow vannacht hadden we stroom mee tot anderhalf uur voor dit punt. Na de ronding de stroom weer mee. We proberen in de verte iets te zien van de Scillys (Liggen maar 20 mijl weg) maar het weer is te somber en je kunt niet ver kijken. We zijn aan het motorzeilen, grootzeil er op, genue ¾ er uit, motor er bij om zo’n 6 knts op het log te kunnen houden. Vandaar ook dat we (door Jan uitgerekend) volledig gebruik kunnen maken van de stroom. We vinden het beide jammer dat we de Scillys niet

Pagina 53 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de kunnen aanlopen. Het kon wel maar het weer is te onbestendig voor de komende dagen als je daar dan weg wilt is het toch weer zo’n 60 mijl naar Falmouth. Halve wind wordt voor de wind als we de Lizard voorbij zijn.

Cloud Nine.

staat dat je dan moet “raften” (aansluiten). Dat ziet Jan niet zitten. Dan maar aan een lege oranje en hopen dat de eigenaar vannacht niet terugkomt. Misschien komt er nog een havenmeester langs. We maken wat te eten, ik ben zo moe, heb niet veel zin in eten en ben ook niet echt gezellig. We liggen dan ook al om 21.00 in onze kooi. Nou ja, om 02.30 op en om 21.00 uur er in, dat zijn 18,5 uur van intensief bezig zijn, dan mag je toch wel moe zijn. Trip

85,65 mijl.

Dinsdag 29 juli. Log ……..9553,3

Het is verschrikkelijk hoeveel dicht bij elkaar liggende lobster pots hier liggen . Van die fleets met hun rode, gele, witte en zwarte ballen overal….goede visgrond hier en maar 46 meter diep!! “cut… cut” roept Jan plat voor de wind tussen die boeien doorvarend. Hij bedoelt natuurlijk “lossnijden… lossnijden.” die dingen. We gaan niet door naar Falmouth maar eerst de Helford River op om aan een mooring te gaan liggen voor de nacht. Mooi geweest zo……alle 25 groene visitors moorings liggen vol. In de Reeds

Hanny van Wijk,


De havenmeester int 12,50 pond en zegt dat het oké is dat we hier hebben vastgemaakt. Het ontbijt bestaat uit eieren met bacon, tomaten en uien, nou daar wordt je wel wakker van! Gemakkelijk is het wel vastmaken aan zo’n mooring, het kleine boeitje oppikken, dan de ketting omhoog trekken en vastzetten op je boot. Wegvaren is nog simpeler, je pakt de ketting er af en laat alles buiten boord vallen. Het waait een dikke 5 en we moeten het grootzeil nog drogen, dus lopen we hard voor de wind weg alleen op het grootzeil. Het voorzeil kunnen we er niet goed bij houden en het is maar 6 mijl maar wel intensief zeilen naar Falmouth Bay. Twee grote zeeschepen zijn aan het verhalen en gaan op de rivier voor anker. Vanwege de voorspelde harde wind? Wij proberen bij Pendennis een ligplaats te krijgen. “No sir, sorry no berth” varen door naar de marina maar krijgen ook daar te horen dat daar geen plaats is. Wat nu, het is al heel wat

Pagina 54 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de harder gaan waaien, koppen en witte strepen op de riviermonding hier. Door naar Mylor Harbour verderop…krijgen geen gehoor op de marifoon als we de haven oproepen. Varen rond en maken vast in een lege box. Lopen naar het havenkantoor waar twee mensen op hun gemak zitten. Nee die plaats is niet vrij, de eigenaar komt terug..wanneer? Daar doen ze geen uitspraak over maar we moeten losmaken en verhalen naar het E gasten steiger en daar zelf een plaatsje opzoeken. Kan helaas alleen nog maar aan de lage wal. Omdat het in de haven is, is het wel redelijk beschut. Toch maar doen, er is water, elektra en met wat getrek en geduw liggen we vast op E 14. Hopelijk voor een aantal dagen. Hiervandaan kunnen we de ferry naar Falmouth nemen Het is intussen hard gaan waaien en Jan zet lange dikke springen zodat de Cloud Nine rustig beweegt op de deining van het water. We bouwen samen een feestje omdat - voor ons in de loop der jarenwe hier in Falmouth met de Cloud Nine Engeland rond zijn gevaren.

Trip:

Cloud Nine.

Mylor Bridge voor wat boodschappen. Het is genieten van de rust, de geur van bloemen, het vers gemaaide gras, heerlijk.

Na 2 mijl wandelen met steeds uitzicht op de drooggevallen boten en prachtige cottages komen we in het dorpje. We kopen er verse vis Dover Sole (tong) voor vanavond.

85,63

Woensdag 30 juli. Logstand:

9553,3

We hadden gedacht vanochtend met de ferry naar Falmouth te kunnen varen maar al wachtende bij de ferry gebeurde er weinig. Jan belt het nummer dat op de ferry staat. “no sir, not today, too windy in the afternoon to pick you up again”. Het regent, het is droog, het regent… we besluiten om onze bootschoenen maar te verruilen voor de wandelschoenen en langs de rivier te gaan wandelen naar

Hanny van Wijk,


Jazeker, vannacht gevangen staat er buiten op het bord. Teruglopend naar de mainstreet komen we langs de butcher, ook alles vers. Daar maar iets halen voor morgenavond? We willen lamsvlees en de butcher legt uit welk stukje van het beest het lekkerst is. Terwijl wij afrekenen komt de nieuwe lading lam binnen op de schouder van de transporteur. Ik maar er een foto van.

Pagina 55 van 76


paraplu betekent natte armen, natte benen. Met plezier nemen we de watertaxi terug naar Mylor Haven gaan het weer bekijken en komen tot de conclusie dat het beter is om morgen ook maar te blijven liggen.

Donderdag 31 juli

Grijs, nat en vies buiten als ik achter de gordijntjes kijk. Op ons gemak een ontbijt met verse broodjes en zelfs koude melk, heerlijk. Proberen nog ’n keer of de ferry naar Falmouth vandaag soms gaat. Ja hoor, hij probeert het. Om 11.00 uur weer bij de, gelukkig overkapte ferry want het blijft regenen. Komen gelijk nog 6 mensen aanlopen….retourtje…kon wel eens wild water zijn, bang ?, ( het is zijn waarschuwing want er staat natuurlijk een behoorlijke deining) Het valt allemaal reuze mee, wel wat deining en zeegang en als hij de benzine motor een zetje geeft schuimt het zoute water achterons. Afgesproken dat hij ons om half 4 in Falmouth weer oppikt. Het regent, het giet, het hoost als we door de straatjes van Falmouth lopen. Niet veel veranderd sinds 3 jaar geleden. Het regent pijpenstelen, weinig mensen in de straten, het water loopt als kleine beekjes door de goten.

We lopen wat rond, gaan maar naar de kapper, snel de enen en de andere winkel in…niet leuk, samen onder een kleine

Hanny van Wijk,

Cloud Nine.


Vrijdag 1 augustus Nu schijnt de zon, het is 7.30 uur, opgestaan 8.30 uur weg zon..weer alles grijs. Niets te klagen vandaag ’n klusjes-dag zoals daar kunnen doen een bonte was, de boot van buiten schoonmaken, logboek voor website bijwerken, foto- en filmcamera legen en accu’s opladen. Maar ook hebben we ons voorgenomen om langs het water via een public foothpath naar het dorp Flusing te lopen. Het wordt een avontuurlijke wandeling want we nemen het pad niet door de weilanden maar gaan langs het rotsstrand tijdens laag water.

Mooi wat je dan allemaal ziet, sowieso de schuine rotslagen waarin weer verscholen de kokkels en andere schelpdieren, maar natuurlijk ook de vele lege blikjes, flessen en plastictassen. We proberen het hele strand af te lopen en zo bij de ferry-plaats te komen. Hier wilde Keld, een Deen die in Ierland

Pagina 56 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de woont, naar toe om boodschappen te halen in Falmouth. Hij vertrekt morgen met zijn zeilboot naar Kilmore Ierland. Wij lopen ons vast, het water stijgt, moeten een halve mijl terug om weer op een openbare weg te komen, hier alleen maar poortjes met trappen die leiden naar de luxe gekleurde huizen. De zon komt door de donkere lucht heen, betekend gelijk warm, jas uit maar niet voor lang, regenjas weer aan. In het dorp zelf is niets te doen, ja ieder huis heeft op een raam een affiche “safe ower postoffice”. We gaan over het goede pad door de weilanden terug naar de haven, komen wel oog in oog te staan met grote wit/zwarte koeien. Zaterdag 2 augustus

Logstand:

9562,8

Het is vandaag niet Jan zijn dag, stoot 2x zijn hoofd aan de giek “waarom staat hij zo laag?” “toch altijd zo”, “waarom klapt hij om?”, “komt door de deining Jan”. Ook nog een harde aanraking met de schoot maakt hem niet blij. Wind 3 Z-ZW proberen de ginaker uit, wat eerst heel wat zweetdruppels bij Jan kost om alles in orde te maken. Ik houd de boot op koers en ontwijk de visnetten. Als alles klaar is en vast zit schuiven we door het water, de ginaker is goed vol te houden, tenminste anderhalf uur dan komen we bij Dodman Point waar het water wat onrustiger wordt, moeilijk zeil te houden dus voor Jan : alles maar weer losmaken en opruimen. Waarom alles opruimen, wel het gebeurd maar een enkele keer dat je de ginaker kunt voeren en de schoten gebruik je op de lieren van het voorzeil/genua. Met

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

alleen het grootzeil en de motor aan tuffen we naar Fowey. Genoeg lege moorings, gaan met de watertaxi naar het plaatsje voor boodschappen. Als we op de kade wachten horen we ineens “ha Jan” Bert Duit een zakenrelatie van Jan “wat jij hier?” Hij is met vrouw en zoonlief hier op vakantie, wandelen, rond rijden en kijken enz., Staan een hele tijd gezellig te praten. Gaan terug naar de Cloud Nine die aardig ligt te halen op de rollers die de monding van de rivier binnenlopen. Het rollen wordt alleen maar erger doordat 2 watertaxi’s het na 18.00 uur druk krijgen met het heen en weer brengen van schippers en hun bemanning. Dit veroorzaakt een golfslag, een onaangename golfslag, ook al heeft Jan een dubbele lijn gezet aan de mooring, hier is niets tegen te doen dan lijdzaam ondergaan. Voordat het echt donker is liggen ze al 3-dik aan 1 mooring (wij blijven gelukkig alleen). Het is een geschommel van jewelste, de aan boord zijnde schippers worden onrustig als het tij omloopt en alle neuzen gaan draaien….wij bekijken alles op een afstandje. Moeilijk om je echt staande te houden, maar extra handjes voor het kooktoestel, bekers ergens tegenaan zetten, alles weer zo snel mogelijk wegruimen in de kastjes. Jan heeft er geen last van maar ik wordt weer wat stilletjes. Oplossing is onze kooi in en proberen te slapen. Pas om 24.00 uur wordt het wat rustiger, maar slapen ? Morgen vroeg vertrekken! Trip:

24,27

Pagina 57 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Zondag 3 augustus Logstand:

9587.0

De koers is uitgezet voor Salcombe, door Jan uitgerekend dat we daar rond 16.30 uur moesten zijn om over de bar (een ondiepte) te kunnen. Ook hier moeten we aan een mooring liggen maar daar zal het niet zo golven omdat je daar verder landinwaarts de rivier op gaat. Volgens de voorspelling WZW 3 a 4, droog. Tja, de voorspelling, de wind komt meer west waardoor we voor de wind gaan. Proberen van alles uit; grootzeil met een rif, -zonder rif- , genua vol uit, ½ uit, genua uitgeboomd- over stuurboord, grootzeil over bakboord, grootzeil over bakboord enzovoorts, maar we lopen voor geen meter. Helaas ook nog de stroom tegen!!! “Wat gek toch” zegt Jan. “Kijk, dat schip loopt dichter onder de kust maar ja, die zal zijn motor er wel bij hebben.” We ploeteren nog even door maar met een snelheid van 2,8 knts over de grond komen we veel te laat in Salcombe. Dus genua weer weg, motor aan en alleen het grootzeil er bij…. Maken we nu tenminste 5 knts over de grond. Het zijn rare golven met soms van die grote dwarse. Zeker nog van die harde wind van gisteren op de oceaan.

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Het is onplezierig varen, de stuurautomaat kan het nog aan al schiet hij soms ver door op zo’n lange dwarse golf maar hij herstelt zich steeds weer.

Achter ons wordt de lucht alleen maar donkerder, droog zullen we het wel niet houden. Als we Plymouth voorbij zijn en Jan alles gecontroleerd heeft oppert hij om door te gaan naar Dartmouth want volgens de kaartenplotter komen we nu veel te vroeg in Salcombe aan en moeten daar dan minstens een uur wachten in een baaitje, en dat bij deze golven, dat is ook niks. Als we doorvaren kunnen we Startpoint ronden en in Dartmouth een box vragen. Het zijn maar 15 mijl verder varen. Oké, doen dan, hebben we ook een dagje extra vrij! Het begint te regenen, een buitje? Drizzle, nou daar kun je ook mooi nat van worden. Je ziet de volgende bui al over de heuvels aan komen, dit zijn echte regenbuien. Ik ga naar binnen, de deurtjes moeten er in, in verband met de wind die nog steeds van achteren komt. Jan wordt door en door nat en heeft zelf de helmstok ter hand genomen vanwege de steeds woeliger wordende golven. Als we bij Startpoint zijn moet er weer “serieus” gevaren worden in dit rare water. Bij dit weer 2 mijl afstand houden van de kustlijn van Startpoint staat er in de Reeds, nou

Pagina 58 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de dat doen wij zeker maar toch is het raar water, ….grootzeil staat voor ½ wind … Jan is door en door nat en koud. Gelukkig verdwijnt de regen en de aanloopton voor Dartmouth is al te zien. Voordat we in Dartmouth zijn is het al weer drizzle (zacht motregen). De Dart Haven heeft een gastensteiger, wij maken langszij vast aan een ander schip. Jan gaat zich melden en komt terug met de mededeling; slecht nieuws, moeten verhalen, goed nieuws, naar een box waar we minstens twee dagen kunnen blijven liggen. Heerlijk….! Om half negen kunnen we zitten met de kachel aan, alles hangt uit in de kuip (onder de kuiptent) om daar te kunnen drogen.

Cloud Nine.

Trip 52,59 mijl.

Komen langs de kade waar een visser zijn lading krabben en scallps lost, een knecht maakt rode poon klaar voor “bait”. Wij halen boodschappen voor 2 dagen en nemen een pintje op de kade…al met al hebben we het centrum van Dartmouth dus drie keer doorgelopen. Terug aan boord duiken we allebei lekker in een boek.

Maandag 4 augustus

Dinsdag 5 augustus.

Goed geslapen op een rustig liggende Cloud Nine. De kachel gelijk weer aan want alles is klam en vochtig of gewoon nog nat. Een zonnetje komt te voorschijn, hang een en ander aan de zeerailing in de wind. Het is maar voor even want de lucht wordt te donker om te denken dat het wel over drijft. We hebben vanuit de kuip een prachtig uitzicht over de rivier The Dart en op Dartmouth. We nemen de ferry naar Dartmouth, want onze haven ligt in Kings Wear. Wat een toeristen hier, veel nemen de rondvaartboot de rivier op of gaan naar het kasteel. Alle straatjes zijn vol met kijkende en misschien kopende mensen en wij voegen ons daar bij.

’n Dag voor klusje want het is nat en triest, je ziet de regenbuien zo over de bergen naar beneden komen. Jan wil een extra stopcontact onder de kaartentafel maken voor de koelbox die daar staat als we niet varen. (als we varen staat die vastgesnoerd onder de kajuittafel) Dit heeft tot gevolg dat je de boot niet meer in kunt, alles ligt uitgespreid, alle zeekaarten op de tafel, gereedschapstas op het aanrecht, boormachine in het gangpad, boeken en pilots op de bank en de nieuwe onderdelen op de motorkist. Jan zijn “goede” hemd over de leuning enz.enz. :Verboden toegang.!!

Hanny van Wijk,


Pagina 59 van 76


Zit dus heerlijk in de kuip goed beschermd tegen de regen lekker rustig te lezen…. Rust? Rust die is over als Jan aan zijn tweede klus begint, een terugslagklep monteren achter de elektrische bilge-pomp, nu staan er ook nog de motorschotten in het gangpad. De ellende begint als de kitspuit er bij komt. Wat is dat toch altijd een troep. Dit keer zo erg, iets wil niet in elkaar schuiven en Jan zijn handen zitten onder, alles wordt langzaam zwart. “Raak niks meer aan!” roep ik, “ik pak wel de spullen die nodig zijn om de boel weer schoon te krijgen..” Maar…de schakelaar om en alles werkt, gelukkig is de terugslagklep ook op de goede manier/wijze gemonteerd. Het is intussen al half vier, tja toch maar even tijd om de benen te strekken. Jan bekijkt het weer via Internet… “wordt niks morgen.”. Maar eens gaan kijken bij de havenmeester. Die geeft het telefoon nummer van Brixham coastguard, nou daar werd Jan al helemaal niet vrolijk van. NNW 4 - 5 increasing 7! Dat wordt dus een aantal dagen liggen in Dartmouth. We lopen wat (1 van de 2) straatjes door om uit te komen bij de Yacht Club, sinds enkele jaren ook toegankelijk voor vrouwen, oei, oei, die Engelsen! Helaas was het gesloten maar werden wel vriendelijk ontvangen door een echtpaar dat druk in de weer was

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

voor een wedstrijd vanavond met zeilbootjes voor de jeugd. We waren van harte welkom en konden een kop thee of koffie pakken die in de keuken klaar stond voor de gasten. Nee, dank u, dan kijken we verder. Komen langs een “Bear shop” waar ze dus echt alleen maar beren verkopen. Enkele unieke exemplaren van 300 tot 500 pond met zo’ n mohair vacht, geweldig lekker zacht om te voelen. Kopen een mooie beer voor Quirine, ons buurmeisje. Pakken een pint in de pub bij de ferryboot, hebben we wat te bekijken. Nat…., weer terug aan boord en avond. Woensdag 6 augustus. Gisteren na het douchen aan de praat geraakt met een Engelse “oude onderwijzeres” en van het een komt het ander. Zij wist te vertellen van een footpath langs het spoor naar de volgende ferry wat goed te lopen was, ook al was het regenachtig. Mooi langs de rivier, de ferry, overkant tea or coffee en terug naar Dartmouth en dan de ferry weer terug naar Kings Wear waar wij liggen, zelf had ze het nog nooit gelopen. Aangezien we toch wat langer moeten blijven liggen is het beter om eerst te wandelen en de boodschappen te doen op de terugweg.

Pagina 60 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Blijkt die wandeling (in onze ogen) een ontzettend kort stukje te zijn. We lopen dus maar weer wat rond in Dartmouth en bezoeken het Internetcafe om zelf wat weer-sites te bekijken…en daar wordt Jan niet vrolijk van. Het blijft waaien tussen de 5-7 met een golfhoogte >2 meter en een sea-state, belabberd! Lekkere dingen voor vanavond in de rugzak, morgen vrij voor een grotere wandeling volgens een kaart die we gaan halen bij de tourist-information. Morgen ben ik jarig en we hebben een etentje als traktatie. Leek me beter om dat etentje vanavond te doen. Mochten we vrijdag kunnen zeilen dan voel ik me zeker goed, want een wijntje zal er vast wel bij komen. Dus bellen voor een tafel in “The Ships Inn”. Om 19.15 hebben we een tafel gereserveerd. Geprobeerd er mooi uit te zien, zelfs een krul in mijn haar maar voor we er zijn is het alweer gaan motregenen. “Het gaat er om dat je van binnenuit straalt” zegt Jan. Ik doe mijn best. Ik moet hartelijk lachen als Jan aan een dame aan een andere tafel vraagt een foto van ons te nemen. “We are celebrating that we met two weeks ago.” OOOO How lovely, two weeks! De dame is onder de indruk. Ik heb het niet meer. De eigenaar van de Ships Inn komt vragen of alles oké is met Mr. Cloud Nine. Yes Sir, zegt Jan, de naam Van Wijk is voor Engelsen erg moeilijk uit te spreken, dat wordt altijd zoiets als Vanwick. We hebben scallps (Coquilles St Jacques) vooraf en een hele schol als hoofdgerecht. Prima feestmaaltijd.

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Als de dames achter ons na twee flessen wijn al te luidruchtig worden vlucht Jan om te gaan betalen. Voor we weer terug aan boord zijn, zijn we door en door nat. Donderdag 7 augustus. Nou… dat ziet er mooi uit, zon en een stralend blauwe lucht. Maar ja, ik kijk maar een kant op, de ander is grijs….!

Na het gezang van Jan en een cadeautje beginnen we met een stevig ontbijt want energie hebben we nodig voor de wandeling naar Dittersham en terug. Gebakken eieren met spek. Rugzak mee, met de ferry naar Dartmouth en het stations restaurant als startpunt van onze wandeling. Het wordt een wandeling door het oude (middeleeuwse) centrum van Darmouth, over de heuvels en door woodland, door weilanden, door loofbossen, over

Pagina 61 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de beekjes. Geweldig, alles ruikt zo heerlijk, ook door de vochtigheid natuurlijk want we lopen dan weer in de zon en dan weer in de regen. Het kan ons niet deren, wij zijn goed voorbereidt en genieten met volle teugen. We denken dat we geoefend zijn, ook door ons skaten maar ik heb het toch wel moeilijk, vooral om een steil pad op te gaan, Er af gaat veel beter.

Cloud Nine.

Het uitzicht over de rivier Dart is steeds verrassend mooi. Dan kun je wel foto’s blijven nemen. We nemen de ferry naar Dartmouth en lopen het Internetcafe binnen voor het weer en natuurlijk even op onze websitee kijken. Daar zijn al een aantal felicitaties opgezet, heel leuk. ’s Avonds kregen we een vervelend telefoontje dat onze skate-vriend Grignon overleden was.

Vrijdag 8 augustus.

Werkelijk geweldig om zo samen te kunnen genieten. Trouwens ook geweldig om zo te kunnen wandelen, volgens mij ook alleen maar mogelijk hier in Engeland waar je zo maar over iemands erf mag lopen of zonder problemen door een weiland waar koeien of schapen in lopen, hekken open maken en sluiten. (Zolang het maar een officieel public footpath is).

Hanny van Wijk,


Leuk om het logboek te openen met 08.00 uur op 08.08.08. We hebben Dartmouth verlaten om 06.00 uur, dit in verband met de “race” (enorme stroom) die er loop om de Portland Bill. Onze bestemming is Weymouth. Jan heeft zitten rekenen en is tot de slotsom gekomen dat het rond 14.00 uur daar slack is (doodtij). Het is nog vroeg maar meer schippers hebben gerekend want er vertrekken nu heel wat boten. Het is alleen een beetje vreemd eigenlijk, wij varen naar het oosten waar de zon op zou moeten komen maar daar hangen zware donkere wolken waardoor het in het westen achter ons veel lichter is. Gelukkig valt er geen regen uit en drijft alles naar zee en kunnen we gewoon zeilen. Als de zon er echt helemaal doorheen is kunnen de jassen uit en de petten op. Het is een lang stuk op een koerslijn van precies 90 graden. Op het laatst voor de Portland Bill staat de stoom vol mee en lopen we 11 knts over de grond. Net voorbij de Bill is de stroom op, we hebben dan nog 8 mijl te gaan (hoog aan de wind) naar Weymouth. Eenmaal binnen is het erg druk en vol maar we halen nog net de

Pagina 62 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de brug van 16.00 uur. Kunnen in de marina vastmaken aan een langssteiger helemaal achterin. ‘s-Avonds krijgen we nog een buurman langszij. Geen enkel punt. Trip : 52.92 Zaterdag 9 augustus, Logstand : 9692.4 Grijs, nat, harde wind, somber. We gaan boodschappen doen en komen met twee volle tassen terug. Gek hé, alles vindt zijn plaats en de boot blijft opgeruimd. Nat zijn we toch al dus maar weer terug het centrum in lopen, af en toe een winkel in maar uiteindelijk niks gekocht. Bij een Italiaan lekkere soep gegeten en langs de haven teruggelopen. Zien daar een (heel) groot motorjacht Bontekoe II liggen. Jan maakt een praatje met de schipper want wij kennen ook een Bontekoe motorjacht maar wel iets kleiner! Het is inderdaad II omdat er al een Bontekoe (die van Dick) was. Eenmaal terug aan boord gaat het regenen over in gieten en nog veel meer wind, recht op de neus van de Cloud Nine. Het kan ons niet deren, wij genieten aan boord van lekkere door Jan klaargemaakte lamsboutjes. Het blijft maar regenen en de kuiptent kan het niet meer aan, op de ritssluiting gaat het zelfs lekken. zondag 10 augustus 2008, 4-5 soms 7 met een galewarning 8. Morgen 4-5 mogelijk 6 ZW krimpend ZO, sea-state moderate, visibility poor Als we op het informatiebord bij de havenmeester kijken ziet het er allemaal niet best uit. Alleen morgen iets minder wind maar de rest van de week……. pet!

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Er staan kraampjes langs de kade, we gaan eens kijken en zien dat het een markt is waarbij je heerlijke verse groente, fruit, kaas, olijven e.d. kunt kopen. We trakteren ons op olijven en aardbeien, een rare combinatie maar de aardbeien gaan op als we op een bankje zitten langs de boulevard, de olijven ’s-middags bij een glaasje witte wijn.

Het is eigenlijk heerlijk weer daarom even naar de boulevard gelopen, hier is het echt vakantie met strandgangers, wandelaars, fietsers jong en oud, heerlijk om dan op een bankje gewoon te zitten en naar iedereen te kijken. Het ergste is hier wel de vele dikke, echte dikke kinderen, je ziet ze ook constant eten. De media speelt hierop in door iedere dag erover te schrijven in de krant. Een nieuwe meeting/grens is vastgelegd in cijfers. Zit je erboven dat ben je ziek ( ziektebeeld heet obese) en krijg je hulp, zit je eronder maar nog te dik(fat) dan moeten de ouders zelfs ingrijpen (BMI <30!!). Nou als je dan zo op een bankje zit te kijken…… de ouders zijn ook fat ! wie moet het voorbeeld geven ? Het strandzand waaiert uit over de boulevard maar dat maakt niets uit het is heerlijk in de zon, we zitten op ons

Pagina 63 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de gemak. Nou ja ik dacht op ons gemak, inmiddels draaien de radertjes van Jan gewoon door. Misschien moeten we morgen varen, niet naar Lymington maar doorgaan naar Portsmouth. Er zit een weather-window tussen de ene en andere depressie en daar moeten we gebruik van maken. Eenmaal aan boord, de lucht is betrokken en er valt voor de verandering wat regen, gaan we de bekende weersites bekijken. Inderdaad, overdag Z.ZW 4 tot 5,later 6 of 7 met harde regen. We gaan niet te laat naar bed om uitgerust te zijn voor morgen.

Maandag 11 augustus Logstand:

9692,4

Half 8 op en gelijk de computer weer aan voor de laatste weersberichten.

Weinig veranderd alleen staat er nu bij een gale-warning 8 later. Het is moeilijk om te beslissen met een gale-warning van 8 in gedachte, dat is niet lekker ”Ja maar dat is later !! en dat betekend meer dan 12.00 uur na uitgifte

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

weerbericht. Via de grib-files van Windfinder zien we dat “later” eigenlijk pas in de ochtend van de volgende dag is. Overdag dus 4 tot 5 Bft uit een goede hoek, halve wind met een knik in de schoot”. “ja, ja dat heb ik vaker gehoord”. “We doen het, ik heb geen zin om hier nog meer dagen te zijn, Portsmouth is weer wat anders” zegt Jan. “Oké” was mijn antwoord met een klein stemmetje. De route hadden we uitgezet in de kaartenplotter maar voor het geval dat we moesten uitwijken werd door Jan nu ook de aanloop tot Poole er ingezet. Aangezien we hier achter een stadsbrug liggen die maar om de 2 uren open gaat konden we pas om 10.00 uur vertrekken. Geen punt want als we 6 knts op het log hielden hadden we de stroom mee bij St. Alban’s Head en bij de Needles voor de Solent. (Alles natuurlijk weer perfect uitgerekend, je wordt er dol van, door Jan). Met 2 andere zeiljachten gaan we op weg, zijn onderlangs de kust, wij meer de zee op. Een rif in het grootzeil, genua min 2 slagen, motor bij want we zitten hier nog in de beschutting van de baai. Wanneer die beschutting weg is hoef je niet te vragen dat is gelijk goed te merken aan de deining, met diepe golven. Een zeer donkere lucht achter ons ”oh, die trekt over land, die komt niet onze kant op” zeg ik optimistisch, maar helaas. Met flinke windstoten, Jan zet een tweede rif, “goed gedaan, perfect de boot gaande gehouden, was een makkie zo” zegt Jan. Je kunt het ook gelijk zien aan het water, meer golven met witte koppen erop….de Cloud Nine loopt gewoon door, trekt zich er niets van aan. Door de grauwe lucht achterons lijkt het Jan beter om niet verder de zee op te

Pagina 64 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de gaan, dan maar niet ver om de race bij St. Alban’s Head varen, maar deze dicht onder de kust passeren. “Als die grote schepen het doen dan kunnen wij het zeker met onze diepgang” oppert Jan. Dus de koers verleggen terug naar de kust, iets meer voor de wind, de genua blijft vol. Op zo’n kwart mijl gaan we langs de kust wat op zich heel bijzonder is maar ook wel eng, vooral met deze woelige staat van het water. Het duurt tot voorbij Anvil Point dan wordt de zeegang wat rustiger en zijn de zware buien over. Dan beslissen we ook om verder te gaan naar Portsmouth, hebben de stroom (ongelooflijk) nog steeds mee, maar ook nodig bij de Needles. We beginnen maar aan een voorgesmeerde boterham met kaas. De zee is te onrustig om de stuurautomaat te gebruiken dus wordt het elkaar afwisselen aan de helmstok. Door onze snelheid, soms tegen de 8 knts, lopen we de 2 andere schepen op, waardoor we met zijn drieën gelijk door de smalle geul langs de Needles gaan. Probeer het op film vast te leggen maar de boot “beweegt” nogal. Toen we de afgelopen keer op The Solent waren was het een drukte, niet te beschrijven, nu viel het gelukkig (maandag?) mee alleen maar de heenen-weer schietende ferry’s en enkele naar zeegaande vrachtschepen. Nu is het hier in de beschutting van het eiland Wight weer gewoon zeilen maar met een pret-gezicht van het is goed gedaan…..wel regen en soms voor de bui uit hardere wind maar de gale die komt pas vanavond. We liggen in box M helemaal achterin in de Gosport Marina, een heeeeeel eind lopen naar het toiletgebouw, maar niet getreurd, we liggen hier nu

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

(waarschijnlijk voor enkele dagen) heerlijk en veilig vast. Eigenlijk weer een kleine overwinning: door de verkregen weersvoorspellingen goed te bekijken en de conclusie getrokken: het is mogelijk omdat het slechte, zware weer later komt. “Daar nemen we een pilsje op !” Trip:

47,90

Jan was verbaasd en zei dat we veel meer gevaren moesten hebben. Hij gaat aan het rekenen en komt tot een gemeten afstand in de kaart van 58,5 mijl. De trip die ik altijd onder in mijn verslag opgeef is de gemeten afstand door het water op ons log. We hebben dus “gratis “ gekregen 58,5 – 47,9 = 10,6 mijl door continu de stroom mee te hebben. In de 8,5 gevaren uren hebben we dus gemiddeld 1,25 mijl stroom mee gehad!

Dinsdag 12 augustus Het heeft inderdaad, volgens de voorspelling, hard gewaaid in de nacht waardoor de Dreft weer als smeermiddel gebruikt moest worden om de lijnen niet te laten schuren en wij rustig kunnen slapen. De verleiding is groot om de ferry te nemen naar de overkant Portsmouth maar het is beter om ons eerst eens te informeren wat er allemaal te zien is en daar dan een hele dag door te brengen. Dit betekent nu boodschappen halen want weer is het water, brood en bier op. Het waait nu al verschrikkelijk hard, terwijl er voor de middag een galewarning staat van 9 !

Pagina 65 van 76


Cloud Nine.

Marine waarop Adm. Nelson de dood vond.

Mijn haar hoef ik na de douche niet droog te föhnen, zodra ik over de steiger loop gaat dit op een natuurlijke manier. De boodschappen zijn helemaal achterin de winkelstraat te krijgen….we sjouwen ons dan ook een breuk en krijgen nog eens een lekkere vette regenbui over ons heen. De was van handdoeken, sokken e.d. ook weer klaar en kunnen droog in de tassen worden opgeborgen. De Cloud Nine ligt aardig te trekken aan haar lijnen, harde wind staat recht op haar neus. We blijven verder lekker aan boord en bekijken onze site; wat is het toch leuk al die positieve opmerkingen. Het aantal bezoekers loopt ook aardig op, zouden we de 1000 halen? Het is ongelooflijk dat we zoveel belangstelling krijgen voor onze tocht, leuk.

Woensdag 13 augustus Met de ferry naar Portsmouth, overtocht van 10 min. Voor 2 pond, harde, dikke vette buien. We gaan naar Portsmouth Historic Dockyard….er staat een grote rij voor de kassa. Er is keuze uit diverse bijzondere bezichtigingen van oude schepen en musea; wij gaan voor alles..nou ja alles de rondvaart door de militairenhaven is afgelast vanwege het zeer slechte weer. We beginnen bij HMS Victory het vlaggenschip van de Britse

Hanny van Wijk,


(Een koperen plaat is aangebracht bij de hoofdmast waar hij getroffen werd.) Er is voor ons (wij waren er al jaren geleden geweest) een nieuw stukje te zien, nl. het ruim met opslag van de munitie. Het loopt druk met jong en oud; voor de ouderen een heel gedoe ivm met de krappe ruimtes, alles is erg laag. Als we boven op het dek staan beweegt alles aardig in het wand door de wind….Jan loopt op zijn gemak alle bordje met info te lezen…ik krijg de kriebels van het geluid. We bezoeken de Mary Rose (1441), nou ja het stukje wat ze hebben gevonden en tot 2010 geconserveerd moet blijven met zeewater. Het was gezonken net 3 mijl buiten de haven en 400 man verdronken. In de 80-ge jaren gevonden door duikers, de helft van het schip dat op de zeebodem in de mud lag. Bijzonder.

Pagina 66 van 76


Cloud Nine.

de ferry naar Portsmouth voor een wandeling. Jan blijft nog een beetje na mokken. Het is zonnig weer dus alles kijkt vrolijk alhoewel de wind waaien blijft tot een dikke 6. In de nacht zou het afnemen, morgen kunnen we weg en maken daarom alles al klaar….om 6 uur vertrekken. Vrijdag 15 augustus We lopen alles af, hebben de hele dag de tijd; uiteindelijk nog tijd “over” om een bezoekje te brengen aan The Tower Spinaker. Het is gebouwd in 2000 zo’n 150 meter hoog met 3 lagen als uitkijkpost. Voor 7 pond p.p. wordt je met de lift omhoog gebracht. Ondanks de regen goed zicht over het eiland Wight, de haven en een stukje van Portsmouth. De schuine ramen zorgen voor een “diepe” kijk maar ook dat de regen er geen vat op heeft. ’s-Avonds met de benen omhoog en de verzamelde folders lezen. Donderdag, 14 augustus Ook vandaag blijven we liggen, water tanken, diesel tanken en als we bij de dieselpomp staan komt er een groot vliegdekschip de haven binnen. Imposant. Zien ook dat mensen van onze steiger, vertrekken ivm het mee hebben van de stroom door de Looe-engte richting Beachy Head. Het is 12.00 uur, voorspelling was 5 tot 7 en zware zeegang…nu de zon schijnt en de wind iets minder is kriebelt het bij Jan…”zullen we ook gaan?” “Nee, morgen”. We blijven nog zo’n 1 ½ uur lopen twijfelen maar zeggen definitief neen tegen onszelf en nemen maar weer

Hanny van Wijk,


Logstand:

9740.3

Om 6 uur weg, wind inderdaad afgenomen, lucht wat bewolkt…we zijn echt niet alleen zo vroeg; diverse zeiljachten, ferry’s, vissers enz.enz. kiezen het zeegat. Door Jan bekeken wanneer we bij de Looe-chanel (voor ons de Hommelpas, dit nav een eerdere tocht en ik daar bij de passage gestoken werd door een dikke hommel) moesten zijn om verder de stroom mee te hebben tot aan Beachy Head. Dus zeil op maar ook de motor bij om 6 knts per uur te kunnen halen. De zee is mooi rustig, we hebben nu al de zonnebril nodig, varen richting Oost…de hele dag koers 90 graden. De jas kan uit maar we houden graag de truien aan.

Bij Beachy Head (een enorme rotspunt met vuurtoren) lopen wat rollers van de

Pagina 67 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de overfalls, wind komt nu vanachteren. Er vliegen bijzondere, oude vliegtuigen over de rots heen…oefening?, film opname? Eenmaal de hoek om bij Beachy Head koers Eastbourne zien we een drukte van geankerde schepen voor de boulevard van Eastbourne. Er is duidelijk een vliegshow aan de gang; wij kijken onze ogen uit naar de helikopters die de meest vreselijke capriolen uithalen, staaljagers die loopings maken en dan nog de Red Arrows die laag over komen vliegen als we in de sluis liggen, Oorverdovend! Maken vast, douchen, eten klaarmaken, opruimen, slapen. Moe. Trip 31,68.

Zaterdag 16 augustus. Logstand 9796,4 Weer rekeninghoudende met de stroom naar Dover. konden we met de sluis van 08.00 uur naar buiten geschut worden. Oef…, even schrikken, wat een golfslag. Gelukkig het grootzeil al opgezet in de vaargeul direct na de sluis. Een klein zeilbootje uit Penzance met vader en zoon aan boord werden nog in de vaargeul, door de wind gelijk op de zandbank gezet. Een vissersboot die mee naar buiten ging, ging er direct op af. Als ze verstandig zijn gaan ze weer gelijk naar binnen. Wij: een niet te beschrijven rare zee, ongelijke golven, hoge diepe links, van rechts en dwars. De Cloud Nine er recht doorheen sturen. De lucht betrekt nu helemaal, regen! Vraag: wind tegen tij? Op relatief ondiep water? De lage wal? Windkracht 5 meer

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

van voren dan voorspeld? Wordt het voorbij Dungeness beter? Als ik het roer overneem van Jan blijft hij even achter me zitten. Helaas, een “vreemde” golf zorgt er voor dat de Cloud Nine diep met zijn neus in de volgende golf duikt - een gil van mij – er volgt nog een hele diepe…. en komt er een plons water over terwijl de volgende golf vol uiteenspetterd tegen de zijkant van de boot . Oef…. Jan is kletsnat …. ik iets minder. Maar wat was dat nu? Zomaar ineens van die diepe kuilen in het water van een ander kant. Geen vrachtverkeer in de buurt. Arme Jan, kletsnat en we moeten door. Het duurt nog een hele tijd voor het water rustig wordt. Nou, ik helaas niet. Wat een spanning. Het is wel echt zeilen maar ook heel inspannend. Als het inderdaad na enkele uren wat rustiger wordt, de wind neemt iets af, kunnen we aan de boterhammen beginnen. Het wordt zelfs helaal rustig en overwegen zelfs vannacht door te varen naar Vlissingen. De wind zou verder afnemen naar 3 tot 4 en uiteindelijk 2 Bft. in de nacht. Daarna volgt die zware depressie vanuit Ierland. Maar al bij al zijn we beiden zo gespannen geweest, dat Jan het zelfs binnen moeilijk had om de positie in de kaart te zetten. Het lijkt toch verstandiger Dover aan te lopen. Hij rekent uit dat we om 24.00 uur vannacht kunnen vertrekken naar Vlissingen om het slechte weer voor te blijven. Anders liggen we dagen in Dover vast. Het is tegen 14.00 uur als we voor Dover liggen en de wind raakt op, motor aan en zeilen strijken…helaas, de motor slaat tot onze verbazing niet aan. Start niet! Wat nu? Kan alleen maar lucht in de leiding zijn door al dat schudden van vanochtend. Jan maakt de motorkist los

Pagina 68 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de en gaat aan de gang, een vies karwei ontluchten. Ik probeer met het beetje wind dat over is de Cloud Nine op koers te houden richting haveningang. Jan probeert de motor opnieuw, hij luistert aandachtig… weer ontluchten, weer starten.. nee. De wind valt weg, het grootzeil klappert, we rollen de genua een stuk in. Jan onderneemt nog een poging en start lang door, nee, ziet wat rook bij de motor, foute boel. We dobberen gelukkig met de stroom mee naar de Westingang van Dover. (gelukkig komen de ferry’s voornamelijk door de Oostingang.) Om 14.40 uur, Jan roept Dover Port Control op met de mededeling dat we de motor niet gestart krijgen en op het zeil (met weinig wind) richting West-entrance proberen te zeilen, nog 3 mijl te gaan. Krijgen als antwoord, Oké, meldt je opnieuw als je een ½ mijl van de entrance bent. Zeilen gaat uiteindelijk niet meer, de wind is helemaal op.. grootzeil naar beneden en alleen de genua.? Ook niet, we rollen en drijven! Dan zijn 2 1/2 mijl heel lang. We gaan alleen maar op de stroom vooruit. Om 15.15 uur geeft Jan door dat alle zeilen naar beneden zijn omdat alles anders kapot klapt door de deining. “oké Sir”we houden je in de gaten. Tegen 16.00 uur raakt ook ons humeur aardig op. Jan roept Port Control weer op dat we niets kunnen doen en zometeen voor de haveningang drijven… de stoom gaat dadelijk ook om! Dan maar het anker er onder leggen? Ze sturen over 5 minuten de Harbour Launch om ons op te halen. Als bijzonderheid moet Jan eerst tot tientellen van achteren naar voren… waarom?? Een dronken schipper ? Een grapjas?

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

Na 20 minuten worden we opgeroepen door Port Control om nog een keer de positie precies te peilen. De launch zien we dan al recht op ons af stuiven. We worden op sleep genomen naar de marina. Jan heeft genoeg tijd om te bedenken wat er fout zou kunnen zijn en komt tot de conclusie dat het vuil in de filters moet zijn onder andere door ons geschut van vanochtend en al die andere keren van deze tocht er bij opgeteld. Filters verstopt, rommel, bezinksel uit de dieseltank. We worden achter de Lifeboat gelegd, melden ons op het havenkantoor en storten ons op de filters. Een vies karwei maar… hij doet het weer, een brede glimlach bij Jan op zijn gezicht.

Maar alles is nu diesel, diesel en diesel. Maken het zo goed mogelijk schoon maar de lucht blijft hangen. We varen

Pagina 69 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de naar een plekje aan het steiger, nu op eigen kracht! Een goede maaltijd hebben we wel verdiend. Jan overweegt nog om vannacht te vertrekken maar we zijn eigenlijk te moe van alle emoties van deze dag dat een volle nacht slapen wel goed zal doen. We staan om 07.00 uur op om alles opnieuw te bekijken. Trip

31.68

( nog een opmerking over de kosten van het slepen door de Harbour Launch, Jan vraagt aan de schipper of daar kosten aan verbonden zijn, zijn antwoord is dat zij geen kosten zullen berekenen maar dat op het havenkantoor van de marina moet regelen. Daar wordt gevraagd of wij gevraagd hebben om binnengesleept te worden. Jan antwoord nadrukkelijk dat wij dat niet gevraagd hebben. Wij hebben onze situatie aan Port Control doorgegeven en zij hebben de Harbour Launch gestuurd. Wij hoeven dan ook geen kosten te betalen. Die zijn overigens 65 pond als je zelf om de Launch vraagt.)

Zondag 17 augustus, Logstand 9828,1 Vannacht geen zuchtje wind hier. Vanmorgen alles weer grijs en wind 4, voorspelling 4 a 5 soms 6 daarna 2 tot 3. Wat is het nu? Jan belt Post Vlissingen, 4 a 5 ZW, later ZO 6. Wat nu, met een zware depressie in onze nek oversteken en de nacht in gaan? Nee, dat doen we niet, we gaan met deze wind ZW naar Duinkerken, dat kunnen we wel aan en zijn we in ieder geval aan de overkant. Helemaal ingepakt, zelfs de laarzen aan, gaan we op weg. Cloud Nine verlaat weer de West-entrance van Dover. Oef, wat een water buiten, toch weer anders als je verwacht. Rollers, zeer onrustig

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

water, natuurlijk veroorzaakt door het drukke ferry verkeer. Grootzeil met het 1e rif al opgezet in de haven, de genua een stukje er uit en daar gaan we…koers Duinkerken. Oost! Het blijft onrustig water en met een knik in de schoot de trafic lane over, langs een wachtgebied waar zo’n 10 schepen voor anker liggen (echt hele grote tankers) De kust van Engeland verdwijnt – Frankrijk komt in zicht. Het industriegebied van Duinkerken is al snel zichtbaar en later ook te ruiken. We lopen hard over de grond, hebben de stroom vol mee…8,2 knts. De lucht trekt open, een bleek zonnetje… het gaat zo voorspoedig dat we de koers verleggen naar Nieuwpoort. Het begint harder te waaien en er staat zelfs 31 knts op de meter als we door de Zuyd Coote- pas varen. Bij de Trappegeer hebben we de wind vol van achteren. Het grootzeil gaat weg en op een stukje van de genua verder. Als we Nieuwpoort binnen zijn belt Jan de jachthaven..oké meneer, Pier E9. Jan kijkt nog eens goed en ziet dat hij gebeld heeft met WSKLuM, de watersportverenging van de Luchtmacht. Een haven helemaal achter in Portus Novis. Het is een goed plekje en we worden opgewacht om vast te maken en het verzoek ons gelijk te melden want ze gaan sluiten. Oh ja, het is hier een uur later ½ 8 in plaats van ½ 7. We trakteren ons op een etentje in het (prima) restaurant boven het havenkantoor, maar pas nadat we met een enthousiaste achterhoede gebeld hebben dat we hier liggen. Aan boord koffie met een welverdiende borrel, wat zijn wij voldaan en moe. Trip :

44,83

Pagina 70 van 76


Cloud Nine.

komen gelukkig droog terug aan boord.. Wat lezen, naar muziek luisteren, lekker eten..gezellig..vakantie. Maandag, 18 augustus Heerlijk….uitslapen, wat rommelen in de boot en met de gehuurde fietsen in Lombardsijde de voorraad levensmiddelen weer aanvullen. Wat een lekkere dingen allemaal, alleen iets kopen voor ontbijt en avondeten? Mooi niet, lekkere tapa’s, stukjes kaas en paté, prachtige meloen en sinaasappelen (die nog op een originele manier per stuk verpakt zijn in zo’n dun papiertje). Onze ogen zijn groter dan de rugzak…dan maar in een losse tas en zo achterop tegenhouden, want er zitten geen snelbinders op de fiets. Gelukkig komt alles heel aan boord en vindt zijn plekje. Weer op de fiets via het oude centrum van Nieuwpoort over een (nog af te maken) prachtige boulevard naar de zee (tja, iedere zeeman moet toch even naar de zee gaan kijken). Het waait behoorlijk als we over de pier lopen; hier kun je kruisnetten huren om vis te vangen, nou dat is voor kinderen geweldig, ze zijn apetrots als ze een visje van wel 6 cm. lang vangen. Ze worden, samen met de kleine krabbetjes bewaard in een grooooooote emmer. Een pintje op het terras en zowaar een zonnetje. Het is heerlijk druk met vakantiegangers, jong en oud, kris- kras door elkaar op de fiets, met de step, skates, trapfietsen, kinderwagens, met 1 of soms wel 3 honden aan de lijn….je kijkt je ogen uit. Blijven dus lekker zitten, maar krijgen toch wel zin in iets, tapa’s worden hier geserveerd….doen? (nou ja, die we aan boord hebben blijven ook nog wel goed tot morgen). De zon is alweer achter een dikke grijze lucht verdwenen maar we

Hanny van Wijk,


Dinsdag 19 augustus Gale-warnings voor de Belgische- en Nederlandse kust….we blijven nog ’n dag. Toch maar weer de fietsen gehuurd want het is te ver lopen helemaal naar Nieuwpoort. Bij een apotheek kunnen we glazen flesjes kopen voor het verdelen van het water dat we eerder op onze reis geschept hebben uit het meer van Loch Ness. Een grote doos die met een dun touwtje achterop moet worden vastgebonden. Als we verder fietsen over de typische Belgische bestrating rammelt alles zo verschrikkelijk dat we niet ongemerkt voorbij gaan. Lopen wat door de winkelstraat, langs prachtige winkels met mooie spullen, alleen….we hebben nog geen zin in de wintercollectie, we hebben nog zomervakantie! Op een overdekt terras lekker aan de koffie met een warme appelpunt. Het regent alweer, komen dus kletsnat terug aan boord, ondanks de tussendoor wegentjes zodat we er eerder zijn. Jan begint aan de boot te poetsen en ik ga met ontfermen over 50 flesjes Loch Ness-water. Voor het avondmaal lamskoteletjes, heerlijk gebakken door Jan, met een laatste restje mintsaus uit Engeland.

Woensdag 20 augustus Logstand:

9872,9

Pagina 71 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Het blijft stevig waaien, harde- tot zeer harde wind, voorspelling W. ZW 4 – 5 soms 6 met gusts 7. “Moet kunnen”zegt Jan, dubbel rif in het grootzeil kunnen we halve wind met de volle stroom naar Zeebrugge. In verband met het tij hoeven we pas om 14.30 uur te vertrekken. Eerst nog een warme kop soep. Tilly en Louis wilde graag even langs komen, zijn op weg naar hun vakantiebestemming in Frankrijk….jammer zij zitten om 12.00 uur nog in een file bij Antwerpen. Als we losmaken moet Jan aardig goochelen om de boot achteruitvarend naar de vaargeul te krijgen. Het is hier nogal smal tussen de steigers en met de wind op de kont is de Cloud Nine niet erg wendbaar. Het is maar goed dat we al 2 riffen hebben gestoken en het zeil er al op staat bij het verlaten van de haven. Als je ziet hoe 3 andere schepen liggen te modderen op de dikke rollers om hun zeil aan te passen in die dikke rollers en het woelige water…bah bah. Het zonnetje komt erdoor en alles kijkt wat vriendelijker…kijkt inderdaad maar het is een heel gedoe….er lopen enorme rollers, we varen voor de wind, genua bij die moeilijk vol te houden is. We moeten ondieptes vermijden, lopen behoorlijk hard met wind en stroom mee. Een paar keer gijpen (op onze manier te doen) wat een golven 0,80 tot 1 meter schreven ze, mooi niet eerder 2 tot 2,5 meter. Wind 4 tot 5…er staat nu een dikke 6. Tussen de banken bij Oostende zien we daar de lichten op rood gaan…gelukkig is Oostende niet onze bestemming anders lagen we daar ivm de in- en uitgaande ferry’s wel een half uur te rijen op deze vreselijke golven. Door naar Zeebrugge, koers is niet te halen, weer een gijp…dan weer genua weg…de

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

stroom zet ons aardig dwars weg. Weer een gijp om te loeven, Jan zet de motor bij als we terug gijpen om er zo voor te zorgen dat we de haveningang niet missen. Vragen toestemming bij port control en krijgen in dat mooie Belgische taaltje het antwoord “wie roept port control?”…”Cloud Nine, om binnen te varen” “Oké,” En als we dan binnen varen gaan de lichten op rood ! Jan roept nog een keer “Port control hier het zeiljacht Cloud Nine, u gaf toestemming maar nu heb ik 3x rood” “Cloud Nine er komt een cruise-schip uit” “Ja maar ik vaar NU naar binnen want het is hier buiten uiterst vervelend”. Port control geeft als antwoord dat we door kunnen varen tot de nieuwe muur naar het wachtgebied. Nieuwe muur .. wachtgebied, wat een aanwijzingen!!! Gewoon de haven invaren Jan, roep ik, doorvaren en dan schieten we wel rechts opzij als het moet, aub, niet wachten voor de haven met deze diepe kuilen en vette rollers, zelfs een enkele breker komt achterop. Gelukkig houden we het droog. Eenmaal binnen gaat het cruiseschip eruit tussen de oude havenhoofden op weg naar de voorhaven, wij zijn dan net in de voorhaven en we hinderen haar niet….zien nu ook wat ze bedoelde met “nieuwe muur” want op een echte oude muur staan nu 3 rode lichten. Hier in de havenkom waait het ook nog 26 knts. (waar) De golven slaan op het voordek…nu wel nat. Groot zeil strijken en de Cloud Nine klaar maken om langszij te kunnen liggen in de jachthaven. We trakteren ons (dit keer dubbel en dwars verdiend) op ons aankomst pilsje. Snel andere kleren aan en op zoek naar een restaurant, het is al laat. Het was

Pagina 72 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de gezellig in het restaurant. De eigenaar is visser en schipper geweest op de Z 54. Een prachtige boomtrawler waarvan een model op de bar staat. Jan was al snel met hem in gesprek over vissen, varen en de zeevisserij Heerlijk, 4 sliptongetjes, zalig gebakken en dan smelten ze op de tong, nou dan vergeet je even wat je vandaag allemaal op zee hebt meegemaakt.. Trip:

18,69

Donderdag 21 augustus Logstand : 9891.5 Wind is blijven staan vannacht, alle vlaggen staan nog strak te waaien. “ik ga niet hoor,” opper ik. “Ja maar het wordt minder, de wind neemt af tot 4 – 5 Z.ZW en dan net de hoek om dat is beter varen dan gisteren” zegt Jan hoopvol. “Mooi niet”. We hoeven ivm het tij pas na 13.00 uur te vertrekken en gelukkig maar, want de wind gaat inderdaad afnemen tot 5 Bft., de felheid is eraf. Om de tijd te doden lopen we wat over de steiger en zien daar 3 schepen liggen met Grimsby op de spiegel. De schippers laden net hun fietsen uit…even een praatje maken en dan blijkt al gauw dat we er 1 kennen toen wij in Grimsby lagen (oef wat lang geleden alweer). Zij liggen al dagen “verwaaid” maar willen morgen vertrekken naar Lowestoft. Als ik 3 marsen geeft aan de kinderen van onze buren raken we aan de praat (en wat is de wereld toch klein), zij zijn eigenaar geweest van Russia Travel die voor Gemco de visa voor Rusland regelt. Zij kennen een collega van Jan (Alfons) heel goed enz. enz. enz.

Hanny van Wijk,


Cloud Nine.

We moeten hem de hartelijke groeten overbrengen van Marco en Miranda..zullen we doen. Ik kijk af en toe op de klok…gek wat blijft het lang 10 over half 1…… even op de telefoon kijken,,,,ojee, de klok staat stil het is al 10 voor half 2….het tij! Nou we hebben nog nooit zo snel losgemaakt….met de buren achter ons aan. Het grootzeil met nog steeds twee riffen er in al in de voorhaven gezet, goh wat ziet het water/de zee er nu anders uit. Twee rollers voor de ingang maar dan toch stukken minder hoge golven dan gisteren, wat een opluchting. Het tweede rif gaat er gelijk uit. Het wordt wel moeilijk zeilen, net niet plat voor de wind, net niet de juiste kompaskoers te houden, heel oplettend de boot laten varen…Jan geniet. We lopen de Westerschelde op waar het behoorlijk druk is met vrachtschepen. Komen en gaande ferry’s, schepen die op de rede van Vlissingen wachten achter het anker….we worden gek van het AIS-signaal en zetten het maar uit. Op ons gemak en genietend van het mooie Hollandse landschap, met de stroom mee naar Hansweert. Wat een kanjers van vrachtschepen op weg naar Antwerpen. In ons vaargeultje lopen we zo’n 8 mijl over de grond..dat schiet op. Kunnen gelijk de sluis in, waar we bij het sluiten van de deuren beseffen, dat we het open water na bijna 3 maanden, achter ons laten. Er is nog een leeg plekje aan de steiger in de haven van Wemeldinge…het is hier stil. Genieten van een grote pan Zeeuwse mosselen en zijn blij dat we vandaag toch maar vertrokken zijn.

Pagina 73 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Trip:

Verwoerd voorbij. Jan en Jan zijn vrienden en het wordt een gezellige avond aan boord.

30,4

Vrijdag 22 augustus Logstand:

Cloud Nine.

Trip:

36,80

9921,9 Zaterdag 23 augustus

Tot onze verbazing is de brug dicht bij de uitgang van de haven. Even wachten en hij draait (automatisch?) open. Het is somber weer, mistig je kunt de Zeelandbrug niet zien. Het is ook rustig met pleziervaart op het water waardoor we het geluk hebben gelijk de Krammersluis in te kunnen varen. Het duurt hier altijd even omdat ze het zoute water vervangen door zoet water. Geen zin meer om de zeilen bij te zetten, we tuffen op de motor door naar de Volkerak-sluis.

Wat vreselijk vies hier, er drijft een dikke brij van groene algen als we vastmaken aan de steiger voor de sluis. De Cloud Nine heeft een groene snor gekregen. We willen eigenlijk zo ver mogelijk, richting huis, doorvaren dus, geen Numansdorp, geen Willemstad, geen Strijen Sas maar Drimmelen. Geweldig…..liggen net vast in de haven komt tuffend de Condor van Jan

Hanny van Wijk,


Logstand:

9958,7

Gisteren al kunnen afspreken dat we om 16.00 uur bij de Koornwaard zijn en het clubhuis open is (dank aan Riekie die met Marianne en Jos regelde dat de bar al om half 4 open was) en waar een pilsje geschonken zal worden. Wij zijn eerst nog even druk om de Cloud Nine te laten glimmen, geheel zonder schade zal zij straks weer op haar plekje liggen. De havenmeester van de WSV leent Jan nog even zijn fiets voor wat boodschappen in de campingwinkel, even nog douchen en we kunnen vertrekken. Het stukje over de Maas is altijd weer mooi, de bomen keurig in een rij, de zwanen en ganzen in het weiland….echt Holland. De stroom mee, de wind op de kont we lopen te hard…..stoppen bij ‘t Veerhuis in Engelen voor een broodje….we zijn zo thuis.

Pagina 74 van 76

Rondje Engeland in 84 dagen met de Na de brug van de A2 worden de stagen van de mast weer vastgezet en Jan haalt alle gastenvlaggetjes tevoorschijn van de landen die we bezocht hebben en pavoiseerd de boot…....feestelijk. Met een zonnetje, zo varen we de Koornwaard op. Krijg een brok in mijn keel als ik zie wie er allemaal ons staan op te wachten….een toeter als welkom, applaus van diverse schepen…bloemen en vele vele dikke zoenen. . De moeder van Jan zit achter het raam in het clubschip te kijken. Worden welkom geheten op het steiger door Wiet Spoor, Jos Greven doet een woordje van welkom namens Neptunus en Gerard Daamen namens de familie. Al die lezers van mijn logboek die speciaal gekomen zijn om ons te verwelkomen.

Cloud Nine.

Het is ons gelukt! drie maanden onderweg en met onze zeilboot “Cloud Nine” een rondje gemaakt om Engeland. Trip: Logstand:

13.7 9976.2

Dat is werkelijk hartverwarmend. Met een verhit hoofd van alle gesprekken en veel lovende woorden kan het niet meer stuk. Natuurlijk met veel te weinig mensen gesproken maar dat halen we nog wel in.

Hanny van Wijk,


Pagina 75 van 76


Cloud Nine.

Resumé van onze afstanden Totaal mijlen tijdens deze reis:

1.732,6 (logafstand gemeten door het water)

Totaal motoruren:

288

Verste punten in het logboek:

4 juni 21 juni 22 juli 28 juli

Hanny van Wijk,


10.00 hr Lowestoft 14.00 hr Lossiemouth 08.00 hr Kilmore Key 15.00 hr Lizart Point

O 01°. 45,8’ N 57°. 44,7’ W 06°. 24,3’ N 49°. 46,4’

Pagina 76 van 76

Logboek Cloud Nine. Hanny en Jan van Wijk Rondje Engeland in 84 dagen Trintella IIA Zomer 2008

Recommend Documents