Zo, lieve mensen, wij zijn al even op weg in het nieuwe jaar. De eerste goede voornemens zijn waarschijnlijk al verbroken maar gelukkig gaan we vrolijk door. Even terug kijken op de feestdagen en het begin van het nieuwe jaar. 1e Kerstdag was zoals ik voorspeld had rustig. De 10ers van TARGET deelden met liefde de houten sterren uit in de kerk en verder was het een mooie dienst met kinderen die een liedje zongen en een preek van Ds. Colijn uit Leeuwarden die voor de maand december over was gekomen voor ‘onze’ kerk. Kerstavond, de 24e dus was er een dienst op het Kortplein in Punda in de openlucht. Drie kerken organiseerden daar een dienst in het Nederlands, Papiaments en Engels. Mooie dienst maar omdat ik kort daarvoor klaar was met werken werkte het nog niet helemaal mee aan mijn Kerstgevoel. Thuis hebben we daarom maar even de Kerst CD van Kees Kraayenoord aangezet voor een sfeertje. De 25e dus in de ochtend naar de kerk en na de koffie even naar huis. Esther moest in de middag werken dus bleef ik nog gezellig bij haar totdat ik met Arko, Marieke en Bob naar het strand vertrok. Wij zijn naar Cas Abao geweest. Zoals ik vorige keer vertelde was de planning om met elkaar te eten en allemaal iets mee te brengen maar gaande de weken veranderde dat plan omdat verschillende mensen ‘burgerlijk’ thuis de Kerst wilde vieren en anderen dat liever op een andere manier die ze nog nooit gedaan hadden. En bij die laatste club hoorde ik. We lagen heerlijk op het strand, eerst met nog een beetje bewolking maar na een poosje met ZON en dat met Kerst Arko en Marieke verbleven tijdens de december maand een aantal weken in een appartement in de achtertuin van mensen die we hier hebben leren kennen. Zij werkt hier in de uitvaartverzekeringen en hij is huisman. Het gezin verbleef tijdens de feestdagen in Nederland en ze zochten een stel dat op hun huis, tuin en huisdieren kon passen. Dus onze buren waren aan de andere kant van het eiland maar dat vonden wij niet erg hoor, want daar was WARM water !!! Na ons middagje zon zijn we dus naar Arko en Marieke gegaan en hebben daar de BBQ aangedaan. Echt raar om in december buiten te zitten en de BBQen. Ik moet eerlijk zeggen dat het lastig is om dan een Kerstgevoel te krijgen maar het gevoel van gezelligheid, vriendschap en een kleine vakantie van 1 dag heb je wel. 2e Kerstdag moest ik werken en voor die tijd had ik thuis even contact met de familie via Skype. Bij mijn oma is de goede traditie ontstaan om op 2e Kerstdag met de familie te eten, normaal haak ik ook gezellig aan maar deze keer niet. Gelukkig kon ik even aansluiten na het toetje. Wanneer je werkt in de hulpverlening dan is het normaal om met Kerstdag en andere feestdagen te werken. Ik had mezelf daar wel op ingesteld toch merk ik dat soms jammer vindt. Wanneer iedereen vrij is ben jij aan het werk. Ook met Oud & Nieuw mocht ik aan de bak. De avond was rustig, de jongens hebben tegen 19:00 uur wat vuurwerk afgestoken en gingen kort daarna slapen. We maakten de afspraak dat ze zouden gaan slapen en dat ik de eerste die ik zou horen niet zou roepen voor het vuurwerk om 00.00 uur. Het was eigenlijk direct stil. Ik was zelf de dagen ervoor wat laat naar bed gegaan dus ben ik zelf ook even gaan slapen en tegen 23:00 uur was Annemieke er omdat we samen de Vuurwerkuren zouden draaien. Dat was erg fijn omdat je toch 4 jongens wakker hebt. Het vuurwerk op Curaçao was vanaf 3e Kerstdag al te koop en sindsdien werd er ook vuurwerk afgestoken. Niet altijd even mooi maar wel altijd even HARD! Tegen 00.00 uur was er voor mijn gevoel niet echt een climax zoals je dat in Nederland hebt, daar heb je echt even stilte voor de vuurwerkstorm maar hier ging het
CuraSiefje van Corine
januari 2014
maar door. Wij hebben met de jongens ook vuurwerk afgestoken en daarna met kindercampagne in onze hand gekeken naar de rest van het vuurwerk. Tegen een uurtje of 1.00 gingen de jongens weer slapen en toen Annemieke naar huis was ging ik ook lekker slapen want Esther zou de volgende morgen weer tegen 6.00 uur komen. Die morgen sliepen de jongens heerlijk uit tot ongeveer 7:30-8:00 uur. De rest van de dag was rustig, een van de jongens gaat bijna weg bij Encelia en mocht wennen bij zijn tante/pleegmoeder. Tegen 12:00 uur kwam onze vervanging en wilden Esther en ik allebei heel graag naar de Nieuwjaarsduik bij Zanzibar op Jan Thiel maar omdat onze overdracht wat langer duurde waren we later weg en was de duik al geschied. Gelukkig had Nelianne een Unox-muts voor mij geregeld We waren eigenlijk wel moe na de afgelopen dagen en zijn toch gewoon naar huis gegaan, daar hebben we een filmpje aangezet. In de avond zijn Esther, Bob en ik nog uit eten geweest nadat ik nog even van 17:30-20:00 uur gewerkt had omdat er iemand te kort kwam. Wat ik al zei, mijn feestdagen waren erg gezellig en zeker om nooit te vergeten maar ook wel gek, zonder familie, zonder Nederlandse vrienden en zonder vertrouwd klimaat van Nederland. Januari stond al tijden in mijn niet bestaande agenda als de maand dat mijn ouders zouden komen. En 8 januari was het dan zover. Papa en mama komen er aan! In de ochtend had ik nog wat afspraken, daarover later meer maar ’s middags was het zover. Tegen een uurtje of 14:30 uur ging ik richting Hato, het vliegveld. Het was een grijze vlucht! Een vliegtuig vol met grijze koppies maar ook het uiterste: kleine poppetjes. Mooi om te zien hoe gezinnen worden herenigd op Hato en leuk om te zien dat stelletjes uit zien naar hun romantische vakantie met elkaar en over al die witte mensen maar te zwijgen. Maar helemaal aan het eind kwamen ze daar eindelijk aan. Mijn paps en mams. Wat heerlijk om te zien, wat mooi om ze hier bij me te hebben en ik stroomde toen al over van dankbaarheid. Ik zal even met jullie door de dagen springen, niet alles in detail want dat wil je helemaal niet en voor wie dat wel wil mag lekker contact met hun opnemen want ik kan jullie vertellen dat zij heel enthousiast zijn. De eerste dag zijn we eerst naar het resort gegaan: Caribbean Flower. Absoluut aan te raden. Reclame? : http://www.caribflower.com/nl/
Spulletjes neergezet en eens even 134 keer tegen elkaar gezegd dat het zo leuk was om elkaar te zien. We zijn daarna naar Punda gegaan en aan het Wilhelminaplein gegeten. Lekker Hollands om de vakantie te beginnen. Natuurlijk MOET je dan je eerste avond gelijk foto’s maken van DE Handelskade en van de Pontjesbrug. Grappig om te zien dat het voor mij heel normaal is om daar te zijn en nu het te laten zien als gids. Mooi werk is dat! Daarna zijn we terug gegaan, ze hadden er immers al een hele dag opzitten. Ik ben zelf ook op tijd naar bed gegaan omdat ik de volgende dag, na een dag met hun op stad direct de slaapdienst in moest gaan. Een van de absolute hoogte punten was Shete Boca. Het natuurgeweld blijft mij altijd boeien en ik laat dat dan ook vol trots zien. Het waaide hard waardoor de zee erg ruw was. Ik was blij dat het zijn gewenste effect had: sprakeloosheid bij mijn ouders en ook regelmatig een ‘oohw’ en ‘aahh’. Daarna zijn we gaan eten bij El Mexicano. Echt heerlijk. De volgende dag moest ik de hele dag werken en heb ik mijn ouders aangeraden om naar het Christoffelpark te gaan omdat ik deze al 3 keer had bezocht wilde ik die wel een keertje missen. Zondag zijn we naar de kerk gegaan en daarna aan de Caracasbaai gegeten, lokaal eten. Ik vind het echt belangrijk dat je dat gegeten hebt wanneer je hier op vakantie bent. We hebben er erg van genoten en ik kon een poging doen om te laten zien dat ik nu redelijk Papiaments versta. Om het geheel van de dag af te sluiten zijn we CuraSiefje van Corine
januari 2014
naar Jan Thiel gegaan om daar een ijsje te eten. Ik vind het soms wel leuk om daar te lopen maar toch kom ik er weinig, ja natuurlijk voor het ijsje en om een dansje te doen maar verder eigenlijk. Toch moet je het even laten zien. Natuurlijk hebben we ook een aantal strandje aangedaan, ik moet zeggen dat het de plekken zijn waar ik goed kan slapen. Zo zijn we zijn Cas Abao geweest, ja inderdaad, daar was ik met de Kerst ook, maar we zijn ook bij Lagun en Kokomo geweest. Beetje bijkleuren. Qua cultuur hebben we meerdere landhuizen aangedaan, die Christa en ik ook al hadden gezien. Zo wist ik precies welke leuk waren om te laten zien. Bijvoorbeeld: Landhuis Daniel en Knip, daarnaast zijn we ook bij het Kunuku Museum geweest. Het huisje komt uit de tijd dat de slaven vrije mensen werden. Deze mevrouw heeft onze eigen Beatrix jaren geleden op bezoek gehad en ook Máxima mocht ze ontmoeten. Ze vertelt vol passie over de geschiedenis maar moet helaas wegens gezondheidsredenen stoppen met dit. Ze kende me van de vorige keer, dat was er leuk! Jullie horen het, veel mooie en bijzondere plekken hebben we gezien. Toch denk ik dat het cadeautje van mij aan mijn ouders het meest bijzonder was. Ik nam ze namelijk mee naar Klein Curaçao! Eigenlijk als bedankje voor alle steun en liefde het afgelopen jaar en natuurlijk de jaren ervoor! Nee, lieve mensen, ik kan niet alle sponsors meenemen als bedankje, voor jullie komt er iets anders aan, let maar op! Maar goed, terug naar ons tripje. We vertrokken in de ochtend naar de boot, aan het begin van hun vakantie had ik ze een briefje gegeven met daarop de boodschap dat ze alle dagen vol mochten plannen maar dat ze deze dag vrij moesten houden. Dus we vertrokken naar de boot om daarmee in 2 uur op Klein Curaçao aan te komen. Deze trip is dan met meer mensen, iets met hoe meer zielen hoe meer vreugd?!!? Op het eiland kun je dan eten, drinken, slapen, zonnen, snorkelen, nog meer slapen en eten, kortom: GENIETEN!! Mijn vader en ik zijn nog gaan snorkelen en hebben daar 5 (!) schildpadden gezien. Een kleine droom die uitkwam want tijdens mijn duiken was dit nog nooit gelukt. Echt ontzettend mooi om dit mee te maken. Aan het eind van de middag voeren we terug op een iets rustiger water dan de heenweg. Waar de heenweg mensen ontzettend misselijk werden en sommigen moesten overgeven was het de terugweg rustiger. Onderweg besloot ik heel slim te zijn en maar naar huis te gaan om zo op tijd op bed te liggen want de volgende dag moest ik weer op 6:00 uur aan de bak. Dit was echt één van de hoogtepunten van de vakantie van mijn ouders. Heerlijk om zo een dag met elkaar weg te gaan. De volgende dag ben ik nog even bij ze geweest, dit keer ging Esther ook mee, zij wilde ook graag even zwemmen in het zwembad en WARM douchen. ’s Avonds zijn we met elkaar uit eten geweest op het strand. En dan komt daarna die dag dat je weer afscheid moet nemen. Zondag na de kerk, waar ze ondertussen door meerdere mensen werden aangesproken en werden herkent van de week ervoor, zijn we terug gegaan naar het resort om de spullen te pakken en daarna hebben we een broodje gegeten in Otrobanda. Weet je, ik stond die ochtend al op met een buikpijn die niet te plaatsen was. Werd ik ziek? Was ik zenuwachtig? Wat was er? Nou, ik kan het vertellen, ik stond met mijn ouders op Hato en daar was diezelfde buikpijn weer. Hoe het heet, geen idee maar het was niet leuk. Natuurlijk hebben we even lekker gejankt en daarna heb ik ze snel uitgezwaaid. Thuis was Esther die me lief opving met een knuffel. Samen met Marieke hebben Boer zoekt vrouw gekeken met chocolade want ja, dat heelt toch alle wonden ???!!?
CuraSiefje van Corine
januari 2014
Ik ben zo ontzettend dankbaar dat mijn ouders zijn geweest, dat ik ze op ons gemak het eiland heb kunnen laten zien. Dit is mijn plek, mijn thuis, dat moesten zijn meemaken, om te kunnen begrijpen hoe ik me voel op deze plek. Een paar maanden geleden liet ik al een beetje doorschemeren dat ik misschien wel langer wilde blijven omdat ik nog niet helemaal klaar was hier. De twijfel was toen nog groot omdat ik in Nederland ook veel leuke dingen heb. Tja, en voel je hem misschien al aankomen. Ik heb de knoop doorgehakt: IK BLIJF OP CURACAO!! Misschien schrikt u wel, misschien zag u dit wel aankomen, ik heb geen idee. Een aantal maanden geleden begon ik toch wel na te denken over terug gaan of blijven en ik moet zeggen dat de balans van de weegschaal wel meer naar blijven hing. Ik ben van dit eiland gaan houden, niet alleen om het mooie weer maar juist ook om de mensen, de mentaliteit, de sfeer. In Nederland heb ik de liefste familie, de leukste vrienden, een fijne gemeente, een knappe neef die ik nog nooit echt gezien heb en een huis maar toch word ik blij van dit eiland. Ik hoop dat wanneer jullie de CuraSiefjes lezen dat dit enthousiasme over komt. Vlak voordat mijn ouders kwamen heb ik een sollicitatiegesprek gehad en ik ben aangenomen! Ik ga per maart werken bij Joy, een kinderopvang. Annet, die ook betrokken is bij Encelia heeft mij gevraagd voor de BSO van Joy+ en via haar ben ik ook aangenomen bij de peutergroep voor 5 ochtenden. Diezelfde dag heb ik ook gekeken bij een huisje in Otrobanda en ja hoor, ook die heb ik gekregen. Van de week heb ik de sleutels opgehaald en waarschijnlijk ga ik half februari over. Foto’s volgen nog hoor. Snappen jullie nu wat die afspraken waren op de dag van aankomst Maar wees niet bang! Ik kom nog even terug. Van 22 februari t/m 7 maart ben ik in Nederland!! Ik zal dan verschillende bezoekjes doen aan mensen, ik moet veel regelen voordat ik terug ga naar Curaçao dus daar heb ik echt wel twee weken voor nodig maarrrrrrr jullie kunnen mij zien. Wanneer, hoe en waar?? Daar komt nog een volgend, extra CuraSiefje over. Dat hangt namelijk nu nog van verschillende dingen af. Het ziet er in ieder geval als volgt uit: Jullie kunnen je namelijk opgeven voor een Meet ’n Greet met mij! Is het niet geweldig?! Ik zal deze sowieso houden in Hilversum en in ’t Harde. Dit omdat ik daar de meeste bekende heb wonen. Daarnaast zal ik gewoon bij mijn ouders verblijven en zal ik natuurlijk ook in de gemeente Zout & Licht komen. Mijn huis is Nederland wilde ik eerst graag behouden zodat ik altijd een plekje heb ik Nederland en omdat Laura en haar gezin dan ook hun plek konden houden maar daar hoop ik binnenkort meer over te horen maar het is nogal lastig communiceren wanneer alles via de mail moet. Voor nu dus: laat dit nieuws even zakken Er komt een extra CuraSiefje met meer informatie wanneer je mij wil zien in Nederland. 22 februari land ik in Nederland om het magische tijdstip 7:15 uur, dit voor de mensen die mij graag ophalen ;) Voor alle sponsors komt er binnenkort ook een uitnodiging voor een bedank-feest! Hou de mail dus in de gaten! Lieve mensen, wat een nieuws hè ?!? Ik hoor graag van jullie, veel zegen deze verdere maand. Liefs Corine
CuraSiefje van Corine
januari 2014
Bidden/danken: -
De kinderen van Encelia! 1 jongen vertrek eind januari naar zijn pleegmoeder, de rest blijft nog. Esther en Annemieke, ze blijven als enige nog op Veeris wanneer ik en Arko & Marieke (maart) weggaan. Team van Encelia, nieuwe collega’s zijn hard nodig, bid daarvoor! de 20 weken echo van Marieke & Arko geeft goed bericht. Het kindje groeit goed (geslacht is nog niet bekend bij ons, ook niet bij ouders)
CuraSiefje van Corine
januari 2014
Landhuis Veeris Oude weg naar Westpunt z/n Willemstad, Curaçao Telefoon: +5999 6863949 (voor Whatsapp) e-mail:
[email protected] Skype: live:corine285 Internet heb ik alleen op Veeris, waar ik woon dus wil je mij spreken is een afspraak maken wel zo handig! Voor giften: Rafaelgemeenschap Zout & Licht, Hilversum Postbank GIRO: 29.26.469 O.v.v. Corine Hendriks in Curaçao (Giften zijn bij de Belastingdienst aftrekbaar) www.encelia.cw Stuur dit CuraSiefje vooral door naar vrienden, kennissen en bekenden. Wil je hem liever op een ander e-mailadres ontvangen of wil je eerdere CuraSiefjes ontvangen? Laat het even weten!
CuraSiefje van Corine
januari 2014
