hr
oktobe r
Nr.l4 1985
LfufrWt€/
GilÉ Secretariaat:
xtttn
M.A.de Vos, Margrietlaan 5, 6721 EK Bennekom, te1.15009 Postrek.908980 t.n.v. Penningm. Ver.0ud Brkom te Bennekom Jaarcontributie: f 10,- p.p.of f 15,- voor een echtpaar Verschi int tenmi nste eenmaal per kwartaql
Beeld uan de Brunkstz'aat ongeueer een eeuu geleden. Het pensíon ttBt"Lnkzichttt, Línks op de uoorgnond, uerd toen beaoond door de faníLíe W.uan SiLfhout. Het Leuensuerhaal uqn een bekende telg uít deze famíLie uordt eLdev's ín dít nuntner beschreuen.
BIJEENKOMSTEN
0p D0NDERDAG 7 N0VEMBER 1985 zal de heer K.B0EDER, medewerker van de Gelderse Monumenten Commissie' voor ons een lezing houden over het onderwerp: "Boerderijen in de omgeving van Bennekomrr. Een samenvatting over deze Iezing treft u aan op de volgende pagina. Plaats van samenkomst is zaalrrDe Brink", Brinkstraat 39 te Bennekom, tijdstip van aanvang 20.00 uur. Toegang vrij, introducees zijn toegestaan.
jaarl ijkse
ledenvergadering is vastgesteld op donderjanuar dag 30 i 1986, aanvang I 9.30 uur, ook i n "De Br i nk". Na afloop, omstreeks 20.00 uur, volgt dan weer de vertoning van enkele oude in Bennekom opgenomen films.
De
CONTRIBUTITBETALING
0nze penn i ngmeester heeft geconstateerd dat nog enke I e leden in gebreke ziln gebleven om de contributie voor 1985 te betalen. VJillen degenen díe zo vergeetachtig zijn geweest dit alsnog in orde maken? Bij voorbaat onze dank. (postrek.nr.90 89 80 t.n.v. Penningmeester 0ud Bennekom,
Molenstraat 93 te Bennekom).
CASSETTEBANDJES EN SPEELDOOSJES
Wist u dat er in het Kijk en Luistermuseum enkele leuke muz i ka I e supr i ses te koop zí jn?
Dit betreft een cassettebandje met een selectie van klanken uit de automatÍsche muziekinstrumenten welke in het museum aanwezig zijn. De prijs hiervan bedraagt f 15,-. Verder zi jn er hedendaagse speeldoosjes in diverse u i tvoer i nqen voorrad i q van de beroemde Zwi tserse fabr i ek Reuge te St.Croix. Het museum, adres Kerkstraat l, is in deze periode geopend elke woensdag- en vrijdagmiddag van 14.00 tot 17.00 uur. 2
CURSUSPROGRAMMA VOOR AMAÏEURH I SÏOR I C
I
Gelders 0udheidkundig Contact organiseert een het motto: rrBronnen en methoden van het historisch onderzoek" en een instructieve voordrachtenreeks rrPol it ieke machtsui toefening in Gelderland". I nformat i e: Postbus 359, 72OO AJ Zutphen, te I .05750-11826.
Do Qt irh+ i nn
cursus onoer
BOERDERIJEN
IN DI
OMGEVING VAN BENNEKOM
In het algemeen is weinig geschreven over boerderijen in derl and en Utrecht. D i t gel dt zeker ook voor de Gel derse Vallei, het grensgebied tussen beide provincies- In de serie landbouwkundige beschrijvingen heeft De Hartog in 1866 een uitstekend beeld gegeven van het boerenbedrijf in die tijd in de Gelderse Val lei. Bij de beschrijving van de boerderijen ontbreken zel fs een aantal plattegronden niet. Naast wat algemene artikelen in Heemschut en Bouw, is het eigenl ijk hierbij gebleven. Daardoor genieten de boerderijen in de Vallei weinig bekendheid. Deze lezing zai pogen deze onbekendheid weg te nemen. De Gelderse Vallei vertoont een tamel ijk rijk gevarieerd landschap, waarin boerder i jen voorkomen van de zogenaamde Ha I I ehu i sgroep met een brede middendeel. Afhankel ijk van de plaats komen hierop een aantal varianten voor. Een bijzonderheid was de grote plaats die de tabaksteel t ínnam. Te denken vaj t h i erb i j aan de enorme droogschuren en h i ermee samenhangende en veel voorkomende schaapskooien. Aan de hand van dia's zal eerst wat verteld worden over de verschillende boerderijtypen in Nederland' zoals de Friese huisgroep in Friesland, Groningen en Noord Holland, de Zeeuwse huisgroep, de Dwarshuisgroep in Brabant en Limburg, de Vlaamse huisgroep en tot slot de Hallehuisgroep in Oost en Midden Nederland. Hierbij wordt in het bijzonder aandacht gegeven aan Gel der I and, toegesp i tst op de boerderijen in de omgeving van Bennekom. Daarbij zullen karakteristieke bijgebouwen niet worden vergeten, zoals de schaapskooien, bakhuizen, hooibergen, tabaksschuren etc. ïot slot zal nog in het kort worden ingegaan op het behoud en het verbouwen van boerder i jen, de daarmee samenhangende problemen en mogel ijke oplossingen.
Gel
K. Boeder.
VAN HONDEKAR TOT
WAGENPARK
0nder deze titel verscheen in 1972 een gedenkboekje t.g.v. het 60--larig bestaan van het Transportbedrijf G.van Si lfhout Wzn. in Bennekom. Eên van de belangrijkste verhalen ín dit gedenkboekje gaat over Geurt van Silfhout, de oprichter van het bedrijf. Het verhaa I werd geschreven door de heer S. Smi t, schoonzoon van G.van Si lfhout. Van mevr.J.F.Smit kreeg ik toestemming om uit dit verhaal wat te publiceren in "De Kostersteenrr.
Geurt van Silfhout werd geboren op 21 januari
1882 in
Pension I'Brinkzicht" aan de Brinkstraat. (tn dit pand, hoek Brinkstraat-Bakkerstraat, zi jn nu de broodjeszaak I'De Happerierr en kapper P.v.d.Vliet gevestigd.) Zijn vader, líillem van Silfhout, had hier een kolenhandel, een bodedienst en bovendien werd er pension gehouden met zomer- en vaste gasten. Er moest in het gezin hard gewerkt worden. De jonge Geurt moest dan ook al heel vroeg meehelpen in het bodebedrijf, om "boodschappen" te doen. Als jongen van 10 jaar werd hij er al op uit gestuurd. ln die t ijd nam men het nog niet zo nauw met de leerpl icht en i n de hogere kl assen nam het school verzu im dan ook Sterk toe. De heer Smi t schrijft hierover het volgende: rrDe
inwoners van Bennekom en ook van de oml iggende plaatsen waren toen al sterk op Arnhem gericht. Zodoende was er door de jaren heen een regelmatig verkeer op die plaats ontstaan.
In Arnhem woonden ook de grossiers, die de winkels in Bennekom moest bevoorraden. Men kwam de goederen toen nog
niet aan huis afleveren, maar al les werd verzorgd door de bodedienst. Daarom moest Geurt al als kleine schooljongen overal gaan vragen wat men uit Arnhem nodig had. De ene winkel een doos mosterd, de andere een paar kistjes sigaren, en weer een ander zat dringend om spijkers verlegen. Zo werd de I ijst elke dag samengesteld, zodat vader Van Silfhout de spullen kon meenemen. Hij ging twee keer per week naar Arnhem, op dinsdag en op vrijdag, want op die dagen was er beestenmarkt. Dan kon hij meteen uit Bennekom de produkten van wei en akker meenemen. Arnhemse veehande4
ren kwamen naa r Bennekom en omgev i ng om va r ken s en vettekalverenoptekopen'Dezewarenvoordeslacht bestemd of voor de markt. Vooral op vrijdag kwam di t veel voor. Daarom was het al tijd van donderdag op vrijdag een drukte van bel ang. varkens en ander vee moesten worden opgehaald bij á" boeren. Van slapen kwam niet veel te-n ,"ánt, want dà wagen moest al 's morgens om 7 uur i Arnhem zi)n. Daàrvan kunnen we ons vandaag bijna geen voorstelling meer maken. We kennen nu praktisch geen afstanden meer. We rijden nu overal over mooie gladde over slechte tot zeer slechte wegen. Als je in die tijd naar Arnhem moest, dan had je wagen weien met 1" p"urd en daàr ruim 3 uur voor nodig. 0p vrijdagmorgen' zeg maar nacht, moest je al om half vier op pad zijn' ln de zomer' als het droog was, ging het nog wel, maar in de natte jaargetijden en vooral in de winter met vorst en sneeuw' was dit een zware oPgave. Ia
Het school verzu im van zoon Geurt nam steeds ernst i ger vormen aan. H i j was nog maar heel jong, toen h i j voora I van donderdag op vrijdag di kwij ls zijn bed niet zag' Van leren kwam dus niet veel terecht. Maar de praktijk is de beste leermeester wordt wel eens gezegd. Deze leermeester heeft zich veel met hem bemoeid' Hij kwam in een harde 'I eerschool, maar er was toch ook wel veel plezier en huisel ijke gezel I igheid. De rekreat i e van dó jeugd was we I anders dan tegenwoord i g ' Zoals we uit jeugdboeken als Dik Trom en Pietje Bel weten' kwam ook uro.gár het u i tha I en van kattekwaad voor. Een van de 1l-jarige Geurt van mooie belevenis uit de tijd onthouden' niet u Silfhout willen wij
0p een dag was Geu rt weer bez i g met z i j n boodschappendienst. Hij kwam een paar scnoolvrienden tegen, die over veel vrije tijd beschi kten. vanzel fsprekend werd er een praatje gemaakt en daaruit werd een plan geboren' beurt's vrienden wi lden Paatje Van der Slooten ui t de kruidenierszaak aan de Dorpsstraat een poets bakken. Maar wat te verzinnen? Na veel wikken en wegen werd het volgende plan gesmeed. Edn van de knapen wist nog ergens een oude hoge hoed te liggen. Geheimzinnig slopen de jongens naar dá stal van de boerderij Folmer om daar de "hoge
zi 1e" le vci i lerr nteL verse koernest. Geur-t ínoest toch bij Paatj e zi j rr om te vragen of er nog iet: u it Arnhem moest komen. Hij kon het beste de goed gevulde hoed meenemen on in de winkel te zetten. Als de anderen het deden, zou oe winkeibel hen natuurl ijk verraden. Als Geurt binnenkwam had het gerinkel van de bel niets verdachts. Zo gezegd, zo gedaan. Geurt stapte de winkel binnen en zette vlug de hoed midcien op de v loer, g ing er voor staan en vroeg hee be I eefd, pet i n de hand, of meneer Van S I ooten nog i ets nod i g had u i t Arnhem en of er nog veroere Doodschappen waren. Braaf werden de bestel I ingen genoteerd, waarna de jonge vrachtrijder zo onschuidíg mogei ijk de winkel wi lde verlaten. Bui ten stonden ergens de kameraden. Hij hoopte dat Paatje, voordat de camouflage van de hoed moest worden prijsgegeven, zich zou hebben omgedraaid. Maar o schrik, dat gebeurde deze keer juist niet. Toen Geurt naar de deur I iep werd de hoed in vol le glori e zichtbaar. Verschríkt bleef Geurt met de winkeldeur in zijn hand staan toen een dringende stem achter hem zei: 'rJongetje, wat is dat daar?rr Zo onschuldig mogel ijk, maar met het hart in de keel keek hij Paatje Van der Slooten aan en vroeg: rrf{at bedoelt u meneer?r' Paatje keek Geurt recht in de ogen, st rekte zi jn a rm en pr i kte zí jn wi j sv i nger i n de richting van het voorwerp. Toen moest Geurt natuurl ijk wel kijken.rrlíeet ík niet meneer, weet ik heus niet,r.Nog eens, maar nu nog doordringender, klonk de stem:rr\íat is dat, jongetje?rr rrHeus meneer, ik weet het echt niet, die hoed stond er al toen ik binnenkwam'r. rrDoe de deur open, jongetje'r, klonk nu de van kwaadheid hard geworden stem, "doe de deur wijd open, en zo vlug mogel ijk, zeg ik je',. Geurt aarze I de geen moment, deed de deur open, vloog naar buiten en bekeek van daaruit wat er ging gebeuren. Stijlvol stapte Paatje achter de toonbank vandaan , zí in ogen op de deur gericht. Zonder verder naar de i'nhouo van de hoed te kÍjken, haalde hij zijn been uit met kennel ijk de bedoel ing de hoge zije met een ferme trap de straat op te kei len. Dat gebeurde inderdaad, maar met rampzal ige gevolgen. Het doel, de straat door de geopende deur, werd niet getrof fen. In plaats dat de trmestbomil naar buiten vloog, belandde hij met geweld tegen de deurpost, zodat de mest van Folner alle kanten opvloog. Niet aileen de hele winkel zat onder deze geuriqe ui twerpselen, ook paat i e zelf l
6
eei' ii,',i.c i.lriirg t.;vtr' ':".jrl ir Cf er Loen trn werlldrecord si-r:'intcr de historie niet. Maar wel dilt Ger-,r maanden boodschappen is wezen vrag.in van Van de r S I ooten . krggc-J
1; lri rrii-rr ., i: ,1ci;i i.,kcll , !r l:rlr'lLl t t vJe!vloog -n :n qe,cr in til kru iden iul 5zêdk
Dat er ook nog een andere vorm van klantenservice was' bl ijkt uit de volgende herinnering. 0p een vrijdagavond meldde zich een kiant bij vader L/i I lem om een pakje af te halen, dat uit Arnhem moest zijn meegetoen bleek dat dit komen. Groot was de ontsteltenis, vergeten was. Temeer, omdat er bl ijkbaar veel haast mee was. \íachten tot de dinsdag-rit was onmogelijk, omdat het een cadeau voor een jarige, die zondag di t feest zou v i eren, bet rof. l'Waar is Geurt?" riep Wi I lem van Si lfhout' Toen deze zich meldde, hoorde hij het vctlgende gesprek. "Er is niets aan de hand meneer, het komt nog dik voor el kaar. Morgenvroeg gaat Geurt toch naar Arnhem en dan kan hij het ophalen. lk zal er voor zo(gen dat het dik voor elkaar komt en u uw cadeau op tijd krijgt". Geurt werd inderdaad naar Arnhem gestuurd. Hij moest vroeg opstaan, kreeg brood met pannekoek mee i n zrn zak en welgemoed stapte hij met een dubbeltje voor een konsumptie onderweg te voet naar Arnhem. Ja, u I eest het heus goeci. De afstand van zo'n kl e i ne 40 ki lometer heen en terug werd te voet afgelegd. Af en toe werd gerust langs de kant van de weg. Bij "De Koude Herberg" i n Oosterbeek werd het brood opgegeten met een kopje koffie. Zaterdagavond was onze Geurt weer terug. Het pakje werd v I ug nog even bezorgd, de vrachtkosten van één kwartje gebeurd en een stuiver fooi rijker kroop hij die avond bijtijds onder de wol". lo ging zi jn jeugd snel voorbij. In l9l2 trouwde Geurt met Anna Maria Menkman uit fJageningen.Hij had wel lang en hard voor zijn vader gewerkt, maar toch niet veel kunnen sparen. Van zijn vader kreeg hij als huwelijksgeschenk een paard en wager) cadeau. Zo betrokken zij hun huis aan de Dorpsstraa[' dat zi) van A.Mekking haCden kunnen huren. Kttmpleet riet stal en v^taqenI
oods
.
Toen de reken í ngen van het feest betaa I d waren bestond hun beginkapitaal nog uit ...twee gulden en vijftig cent. Er moest dus hard qewerkt worden. En dat werd dan ook gedaan, meteen vánaf de volgende dag al. Een vrachtje hier, een verhuizing daar, vroeg uít de veren, maar lang
niet altijd vroeg er in. Soms was hij ook enkele dagen van huis. Want bij een verhuízing van Bennekom naar Amsterdam b.v., moest toch aftijd nog een afstand van 2 x 100 km. worden afgelegd. De inboedel werd dan op de wagen geladen, stevig vastgebonden en met een zei I afgedekt en dan ging het stapvoets op weg.Bij een gemiddelde "snelheid'r van + 6 km. per uur is het niet moeilijk uit te rekenen hoe lang híj dan onderweg was. Bovendien waren de wegen toen minder geëffend dan nu en moest ook het paard tussendoor verzorgd woroen. Maar de zaken I
iepen goed. Het materiaal kon zel fs na enige tijd worden ui tgebreid. Er kwamen twee paarden bij en een wagen, zodat er nu ook met een span kon worden gereden. Als Geurt op pad was, ging zijn vrouw vaak met een ander paard het bos ín om gekapte bomen naar de weg te s I epen. Na een paar jaar nam Geurt de boded i enst naar Arnhem van zijn vader over. Het oude leventje begon nu weer opnieuw. 0p dinsdag en op vrijdag naar Arnhem. Het werden dan weer korte nachten. Het vervoer werd niet al leen groter, maar ook zwaarder. Vooral toen de lJzerhandeI van der \{aI uit Arnhem met de boded i enst van van S i I fhout g i ng verzenden. Het kwam nu herhaaldel ijk voor, dat de paarden de zware vrachten niet tegen de Keijenberg op konden trekken. Vooral al s door het slechte weer de karresporen diep en modderig waren. Dan moest worden "voorgespannen" en kwam er een extra ste I paarden aan te pas, dat moest meehe I pen om de vracht naar boven te kríjgen. Deze hu l p werd verleend door een vrachtrijder uit Heelsum, of er werden extra Daarden gehaald in Bennekom. I n de eerste líereldoorlog werden paard en wagen in beslag genomen. 0ver de oorzaak hiervan schrijft de heer Smit:
De 8
mobilisatie
i
n
I 91
4 bracht verander i nqen. 0mdat Neder-
land neutraal bleef, ging heel veel normaal door, maar ook toen al kende men het vorderen van paarden en materiaal en schaarste in enkele goederen. Vooral chocolade, in het bijzonder Kwatta-repen. Deze was gerantsoeneerd, het vervoer zonder vergunning werd verboden. Voor veel transportondernemers was dit een mooie gelegenheid om iets extrars te verdienen.0ndanks het verbod werden er toch veel zendingen vervoerd, vanzelfsprekend tegen hoge vrachtp ri jzen. Het r i s i co moest ook betaa I d worden ! Hoewel Geurt van Si I fhout di kwÍj I s werd benaderd om ook mee te doen, weigerde hij steeds. 0p zekere dag was de geboden vrachtprijs echter zo aanlokkel ijk, dat hij door de kníeên ging. Er moest een grote partij Kwatta van Ede naar Arnhem vervoerd worden. 0mdat de kontrole steeds scherper werd, maakte men een dubbele bodem ín de wagen. Hiertussen werd de chocolade geladen en dan daar bovenop ander stukgoed gezet. Zo werd de reis begonnen. Van Si lfhout zat niet zo erg lekker op de bok. I n iedere voorbijganger zag hij een rijkskontroleur. Tot \./olf heze ging het goed. Daar zag hij tot zijn schrik een man langs de weg staan, die het bekende stopbordje onder zi jn jas vandaan haalde. Toen de wagen sti lstond bleek hij nog meer gereedschap bij zich te hebben. Met een beitel wrikte hij een plank van de bodem los en het strafbaar feÍt was bewezen. Paard en wagen werden in beslag genomen en naar de marechausseekazerne gebracht om I ater i n het openbaar te worden verkocht. Dat gebeurde i nderdaad. Van S i I fhout g i ng er met een groot aantal vrienden naar toe. Dat was tevoren natuurl ijk goed afgesproken. Doordat men de prijs zo laag mogelijk hield, ging het materiaal voor heel weinig geld weer terug naar de rechtmatige eigenaar. Met de te betalen boete was al les voor Geurt toch nog een behoorl ijke strop. Hij kon geen Kwatta meer zien!
In 1918 werd er een dochter Freder i ca kreeg.
geboren
die
de namen Johanna
de mobilisatie nam het transport fl ink toe. Het leger bracht (uit de militaire depots) vrachtauto's op de markt. Hierin ontstond dan ook al spoedig een levendige handel. Ook Van S í I fhout voel de we I wat voor deze man i er van Na
vervoer. Er kon meer geladen worden en door de hogere snelheid (t5 t<m. per uurl ! !) konden er ook grotere afstanden worden afge I egd.
De boekhouder van de I Jzerhande I van der f{a I i n Arnhem had zich ook op deze autohandel geworpen. Met veel overredingskracht wist hij van Silfhout te bewegen om van hem een vrachtauto te kopen. Voor f 5000, - verwi sse I de een Commick met kettingaandrijving van eigenaar. Met deze transactie had van Si lfhout in één keer zijn hele kapitaal geïnves teerd . Maar nu was hij
er nog niet. Hij moest nu ook nog een chauffeur in dienst nemen. Hij nam zich voor om zo snel mogel ilk zelf te leren rijden, waarna hij deze dure knecht weer zou kunnen ontslaan. Deze zag dit zelf ook aankomen en daarom leerde hij doelbewust zijn baas geen autorijden. Van Si lfhout gaf zijn ogen echter goed de kost en wist al spoedig hoe zijn wagen bestuurd moest worden. Een rijbewijs was in die tijd nog niet zo nodig, zodat hij al gauw zel f reed . De vrachtauto was echter een verschr i kki ng. Voora I de kettingaandrijving vergde enorm veel onderhoud, omdat deze steeds met dikke ol ie gesmeerd moest worden. Garages waren er nog nauwel ijks en al leen een smid kon hulp bieden )^ l,^++:^^ o^l^| ) uE Nc L L I rrg w€€r eenS kapot waS. Bovend i en maakte de auto bijzonder veel lar,vaai. Geurt had gehoopt met deze auto geld te verdienen, maar dit kwam helaas niet uit' Het duurde ongeveer twee jaar. Toen was de vrachtauto onherste I baa r kapot en was er n i ets mee verd i end. Het en i ge wat overgeb I even was, wa ren de schu I den. I n bi ttere nood vroeg Geurt een onderhoud aan met meneer Van der Wal. Hier stortte hi i ziin hart uit. Deze sympathÍeke man hoorde het drama aan en vroeg, of het werkel ijk de waarheid was. Dit werd beaamd.rrVJacht dan maar even", luidde het antwoord, "ik zal mijn boekhouder wel even roeDen".
Al spoedig bleek, dat deze er al les van afwist, dat hij de moei I ijkheden precies kende, dat hij iedere garantie had afgewezen en de wagen niet had wi I len terugkopen. Er ontstond een hard gesprek, waarbij meneer Van der VJal zijn boekhouder voor de keus stelde: op staande voet ontslag of Van Si I fhout kosteloos een andere en goede vrachtwagen geven. 0 wee, al s dat weer een slechte zou l0
zi jn.
De man koos eieren voor zijn geld en beloofde zo spoedig moge I i j k voor een andere vrachtwagen te zu I I en zorgen '
Hei werd een 0pel met cardanaandrijving. Zo slecht als de eerste was, zo goed bleek deze.Ook wat het rijden betreftj was het een versch i I tussen dag en nacht. vJat Geu rt b í de eerste verloren had, verdiende hij in korte tijd met zijn nieuwe wagen weer terug. Hij durfde nu ook vrachten aan te nemen ver van huis. 00k de bodedienst kon meer en snel ler vervoeren.
HaLte Bennekom-dorp uan de stoomty.am Ede-Wageníngen. Bíi G.uan SíLfhout ltas een UachtkameT en een Loket \ta.aT tI'amkaartjes konden uor'den gekocht.
ln 1922 kwam er een grote verandering in het bedrijf' Al jaren reed Geurt welgraven een bodedienst van Bennekom naar Ede . Zí in vervoer bestond ui t een " ' hondekar' Hiermee bracht hij o.a. pakjes, die per spoor in Ede aankwamen, naar Bennekom om ze daar dan te bestel len'
0p zekere dag hoorde Geurt van s i lf hout, dat Geurt \./elgra-
lt
ven moeílijkheden had met Staatsspoor en dat hij geen pakjes meer mocht bezorgen. Hij ging toen met Welgraven en met de Stationschef in Ede praten. Het resu I taat van deze gesprekken was, dat h i j de bodedienst van f{elgraven overnam, en hij in het vervolg voor het vervoer naar Bennekom mocht zorgen. Voor 400 gu I den kocht van S i I fhout de rechten van We I g raven en de kar met de hond. Nadat de d i rekt i e van Staatsspoor i n Utrecht de overeenkomst had goedgekeurd en men een tarief voor het bezorgen van de zend i ngen was overeengekomen, kon het kontrakt worden getekend. Vanzelfsprekend werd de hondekar al heel snel opgeruimd. De goederen werden daarna met paard en wagen opgehaald. Al spoedig kon Geurt het al leen nÍet meer af. Er kwam nu een koetsier in dienst en ook Geurt Welgraven hielp nog regelmatig een handje mee. Bij de spoorwegen kwam steeds meer voor hem te doen. Er moesten wagons gelost en geladen worden . Ook voor het ga rn i zoen van Ede . I n 1922 werd begonnen met de bouw van de ENKA. De meeste bouwmaterialen voor deze fabriek werden door van Si lfhout aangevoerd. Inmiddels had ook de T-Ford haar intrede gedaan. Dit betekende een geweldige vooruitgang met betrekking tot het laadvermogen Met de spoorwegen werd in 1928 een kontrakt afgesloten voor het i n ontvangst nemen van bagage en r i jwi e I en, welke met de stoomtram van Ede naar l,/ageningen aankwamen met bestemming Bennekom. Hiervoor moest worden verhuisd
en werd het pand Dorpsstraat 26 aangekocht. Dit werd gesloopt en op dezelfde plaats werd een nieuwe woning gebouwd. Hierin kwam ook een wachtkamer met een loket,
waar spoorkaartjes voor heel Nederl and mochten worden verkocht. 0ok waren hier tienrittenkaarten voor de stoomtram verkrijgbaar. De openingstijden van de wachtkamer af nacf amrl r^,4;dgJ-1 Op de dienStregeling moeSten natuUrliit van de tram. Tot zover het eerste deel
het verhaa I over het I even het door hem gest i chtte Het verdere relaas zal in een volqend van
van Geurt van Si I fhout Wzn.
trênsportbedrijf.
en
nummer woroen opgenomen.
H.Gijsbertsen. 12
