LES 5 GOD SPLIT DE RODE ZEE KERN VAN DE LES DOELSTELLINGEN VAN DE LES MEMORIEVERS TOEPASSINGEN VOLGENDE WEEK EXODUS 14-15

LES 5  GOD SPLIT DE RODE ZEE EXODUS 14-15

KERN VAN DE LES Kinderen zullen God loven om Zijn kracht en bevrijding.

DOELSTELLINGEN VAN DE LES Kinderen zullen in staat zijn om:    

Het vertrek van de Israëlieten uit Egypte te beschrijven. De wonderen die God volbracht heeft, op te sommen. Uit te leggen waarom God de Israëlieten leidde door de Rode Zee. Israëls aanbidding te definiëren en te beschrijven.

Exodus 2:24

Hij (God) hoorde hen klagen en dacht aan zijn verbond met Abraham, Isaak en Jakob.

TOEPASSINGEN   

Onderwerp je aan de ontzagwekkende kracht van God. Loof God om Zijn machtige daden. Vertrouw op Gods liefde voor Zijn volk.

VOLGENDE WEEK

EXODUS LES 5  GOD SPLIT DE RODE ZEE

GOD BEWAART ISRAËL Lees Exodus 15:22-17:7.

1

©2013 Kinder- en jeugdwerk Ebenhout. Met toestemming vertaald en aangepast uit Generations of Grace, © 2011 Grace Community Church. Alle rechten voorbehouden.

MEMORIEVERS

ACHTERGROND

God leidt Zijn volk God wist precies wat er in het hart van Zijn volk omging. Hij wist dat als Hij hen rechtstreeks naar het Beloofde land zou leiden, ze spoedig geconfronteerd zouden worden met oorlog, bevreesd zouden raken en terug naar Egypte zouden gaan (Ex.13:17). Dus in plaats van hen langs de zwaar verstevigde Mediterrane kust te leiden, leidde Hij hen door de Egyptische wildernis (13:18). Gods leiding was onmiskenbaar. Overdag ging de Heer in een wolkkolom voor hen uit om hun de weg te wijzen en ’s nachts in een vuurzuil om hun licht te geven. Zo konden ze dag en nacht doorreizen, want steeds bleef de wolkkolom of de vuurzuil voor hen uitgaan (13:21). Met een krachtige barmhartige hand leidde de Heer Zijn volk door de woestijn. Hij stuurde de kinderen van Israël op een ongewone route zuidwaarts in plaats van noordwaarts, de richting van het Beloofde land. Hoewel de exacte locaties van Pi-Hachirot, Migdol en Baäl-Sefon (14:2) vandaag ongekend zijn, vermoedt men dat God Zijn volk hun kamp liet opslaan op de westelijke zijde van de Bittermeren, ten noorden van de Golf van Suez. (Dikwijls wordt deze watermassa “Rode Zee” genoemd, maar de term kan ook vertaald worden als “ Rietzee”. Omdat Israël direct in de woestijn Sur (Ex.15:22) liep, is deze zee zeker en vast niet gelegen in de Golf van Suez. Het meest bevredigende alternatief is het gebied van de Bittermeren.)

“De Heer zal voor jullie vechten” Mozes moedigde het volk aan om niet bang te zijn. Ze moesten simpelweg standhouden en op de redding van de Heer toezien (Ex.14:13). De Heer zou voor hen vechten. De engel des Heren en de wolkkolom kwamen achter de Israëlieten staan om hen te scheiden van de Egyptenaren (14:19-20). Tegelijkertijd bracht de wolk duisternis voor de Egyptenaren, maar verlichting in de nacht voor de Israëlieten. De Egyptenaren konden de Israëlieten niet aanvallen (14:20). Mozes strekte zijn arm uit over de zee en op bevel van de Heer stak er een sterke oostenwind op. De hele nacht bleef het waaien. De zee werd teruggedrongen en viel droog (14:21). God gebruikte een wind, maar toch was dit wonder bovennatuurlijk. Gods Woord zegt dat de Israëlieten door het midden van de zee op het droge gingen, terwijl rechts en links de wateren voor hen waren als een muur (14:22). Onze verbeelding doet geen eer aan het wonder dat God uitvoerde. God, die heerst over alle gebeurtenissen in de natuur, openbaarde Zichzelf op een dramatische manier en toonde op een tastbare manier hoe machtig Hij is. Terwijl de Heer vocht voor Israël die nacht (Ex.14:20), stak Israël de zee over op droge grond. God deed de wolkkolom bewegen en de Egyptenaren achtervolgden. God verhardde hun harten nogmaals om Zijn


Tussen de zee en een hard hart In Egypte was Farao’s verdriet ondertussen veranderd in woede. God verhardde Farao’s hart en hij verlangde er weer naar om over de Israëlieten te heersen (Ex.14:4). Farao betreurde het verlies van miljoenen slaven (14:5). Hij interpreteerde Gods ongewone leiding van de Israëlieten verkeerd door het te zien als een teken van hun verwarring (Ex.14:3) en besliste om zijn verloren bezit terug te halen. Toen hij zijn elite wagenmenners en zijn leger verzameld had, stelde farao de vervolging van de Israëlieten in (14:6-9). Hoewel de Israëlieten wisten dat God hen leidde en hun vastberaden deed voorttrekken (Ex.14:8), beefden hun harten toen ze de naderende troep zagen. Achter hen was de zee en voor hen de Egyptische strijders. Zij riepen tot God, maar hun angst veranderde al snel in wrevel. Ze betreurden hun redding uit Egypte en twijfelden aan Gods kracht om hen te redden. Ze zeiden tot Mozes: “Wij kunnen beter de Egyptenaren dienen dan in de woestijn sterven” (14:12).

2


God hield Zijn woord tijdens de eerste Paschanacht. Terwijl alles rustig verliep bij de Israëlieten, was bij ieder Egyptisch gezin luid gejammer hoorbaar (Ex.11:6). God was de Israëlieten die de Paasmaaltijd hadden gegeten en het offerbloed op hun doorposten hadden gesmeerd, voorbijgegaan. Maar de tijd voor oordeel over Egypte en haar goden was gekomen. Iedere Egyptische familie had een vader, zoon of broer die getroffen werd; zelfs Farao’s eerstgeboren zoon, de erfgenaam van de troon werd gedood (Ex.11:5). Farao zond snel een boodschapper om het snelle vertrek van de Israëlieten te eisen. De Egyptenaren, die nog meer lijden vreesden, smeekten om het vertrek van de Israëlieten (Ex.12:33). De Israëlieten verspilden geen enkel moment tijdens hun vertrek na 400 jaar van verdrukking. Ze wachtten zelfs niet tot hun broden gerezen waren! Maar spoedig wilden de Egyptenaren hun Israëlitische slaven terug en zou Israël wanhopig willen dat ze nooit waren vertrokken. De situatie zag er somber uit voor Israël, maar God leidde hun doelgericht in een hopeloze situatie zodat ze op Hem zouden vertrouwen en zich zouden verheugen in Zijn redding.

heerlijkheid te tonen (Ex.14:17-18). Vroeg in de ochtend bracht de Heer het leger in moeilijkheden (14:24). Hij deed de wielen van hun wagens wegglijden en met moeite voortrijden, zodat de Egyptenaren een manier zochten om te vluchten (Ex.14:25). Nadat de Israëlieten de zee hadden overgestoken strekte Mozes opnieuw zijn staf uit over de zee en net toen de zon opkwam, keerde het water terug naar haar vaste plaats (14:27). Iedere soldaat die de Israëlieten in de zee had gevolgd, stierf (14:28). Voor hun dood bekenden de Egyptenaren dat de HERE voor Israël streed (14:25).

Deze beproevingen resulteren ook in Zijn verheerlijking. Nadat de gelovige alle dingen ten goede ziet medewerken, richten zijn ogen zich van de moeilijkheden naar de Verlosser. De beproeving wordt een mogelijkheid om God te loven als Zijn genade wordt herinnerd. Dit is precies hoe Israël reageerde. Tijdens een van de mooiste momenten van hun geschiedenis was Israël verenigd met haar leider Mozes in het verheerlijken van Gods talrijke eigenschappen. Hun lied staat geschreven in Exodus 15. De Heer wordt verheven om Zijn kracht, redding en macht. Ze vertelden uitvoerig hoe God hen bevrijdde toen Hij de paarden en hun ruiters in de zee stortte (Ex.15:1). Het volk reageerde op Zijn grootheid (15:7) en erkende dat Hij de enige is onder de goden, heerlijk in heiligheid, ontzagwekkend in roemrijke daden, wonderbaar in Zijn doen (15:11). De Israëlieten wisten dat God degene die Hij gekocht had, zou brengen naar het Beloofde Land. Ze keken naar het tegenwoordige werk van God als een sterke hoop voor de toekomst. Gekneed worden door Gods beproevingen is pijnlijk. Maar de Heer is trouw. Hij leidt ons naar waar Hij wil; nooit is Hij verrast of verliest Hij controle, Hij strijdt voor degenen die Hem toebehoren. Het resultaat is de heiliging van de heiligen wanneer Hij hen leert om Hem te vrezen, en de verheerlijking van God wanneer zij hem loven om wie Hij is.

Barmhartig Dramatisch Onmiskenbaar Wagenmenner

Medelijdend, mededogend. Aangrijpend, erg. Onloochenbaar. Bestuurder van de paarden die voor een (strijd)wagen gespannen zijn.


MOEILIJKE WOORDEN

3


Het lied van Mozes Toen erkenden zij dat de Heer door Zijn grote macht de Egyptenaren had verslagen. Zij waren vol ontzag en vertrouwden zich toe aan Hem en aan Zijn dienaar Mozes (Ex.14:31). God leidde hen aanvankelijk naar de Egyptische woestijn en zette hen vast tussen de zee en Farao. Hij plaatste hen in een situatie waarin ze niets meer konden doen. De Israëlieten waren niet bij machte om zichzelf te bevrijden uit Egypte en nu waren ze niet in staat om die vrijheid te behouden. Hun afhankelijkheid moest op God rusten. Maar zij keken in hun dwaasheid terug naar de tijd voor hun bevrijding alsof die op een of andere manier beter was. Hoe dwaas en hoe gemakkelijk is vergeten! Maar helaas is het ook gelijkaardig voor gelovigen die zichzelf maar al te gemakkelijk misleiden door te denken dat een gemakkelijk leven beter is dan de beproeving waar ze doorheen moeten. De uitverkorenen kunnen erop vertrouwen dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben (Rom.8:28). God leerde het volk om Hem te vrezen, de basis om Hem te leren kennen. Als God bij Zijn kinderen benauwende moeilijkheden toelaat, kan onze roep om hulp gedaan worden met een vertrouwen dat de beproevingen die Hij stuurt onze groei verzekeren.

INTERESSANTE WEETJES Bittermeren De Bittermeren zijn een langgerekt, met zout water gevuld bekken in de landengte van Suez. De Bittermeren verbinden het noordelijke en het zuidelijke deel van het Suezkanaal. De Bittermeren bestaan uit het Grote Bittermeer (Arabisch: ‫ – الكبرى المرة البحيرة‬al-Buhayrah al-Murra al-Kubra) en het ermee verbonden Kleine Bittermeer (‫ – الصغرى المرة البحيرة‬al-Buhayrah al-Murra as-Sughra). De meren hebben samen een oppervlakte van 220 tot 250 km² en worden omgeven door woestijn. Aan het zuidelijke uiteinde van het Grote Bittermeer is de invloed van eb en vloed van de Rode Zee nog merkbaar. Voor het graven van het Suezkanaal lag het waterpeil in de Bittermeren 10 meter lager dan nu. Het Suezkanaal heeft geen sluizen, waardoor water zowel uit de Rode Zee als uit de Middellandse Zee de Bittermeren kan bereiken en het water dat door verdamping verdwijnt, kan aanvullen. De Bittermeren hebben ook een dempende invloed op de getijden in het Suezkanaal.


4


Bron: Wikipedia

BIJBELLES INLEIDING In de laatste les leerden we over Gods oordelende hand over de Egyptenaren. Alle Egyptische eerstgeborenen van het mannelijk geslacht stierven. De mensen en Farao zelf waren eindelijk gewillig om het volk te laten gaan. God bevrijdde Israël van de zware druk van Farao, maar nog steeds waren er voor Israël lessen te leren. Het volk Israël moest nog leren om de Heer te vertrouwen. In de les vandaag zullen we zien hoe God hun een belangrijke les leerde over wie ze moesten vertrouwen. Laten we naar Exodus 14 kijken en zien wat God deed. LEZEN VAN HET BIJBELGEDEELTE Lees gedeeltes uit Exodus 14-15.









 









Waarheen moest Mozes het volk leiden? De Heer vertelde Mozes om van richting te veranderen en noordoost te gaan. Ze moesten een kamp opslaan bij een plaats genaamd Migdol en bij de zee. Waarom stuurde God hen daarheen? Om Farao een kans te geven om van gedachten te veranderen en achter de Israëlieten aan te gaan. Farao zou denken dat de Israëlieten verward waren en dan kon hij ze achterna gaan. God wilde het volk Israël leren om Hem te vertrouwen. Hij wilde ook aan alle naties laten zien dat Jahweh God is. Hij wilde Zijn grote macht vertonen aan alle landen. Wat deed Farao? Farao veranderde van gedachten en stuurde 600 van zijn beste wagenmenners om de Israëlieten weer te vangen. Hij wilde zijn slaven en zijn trots niet verliezen. Hoe reageerden de Israëlieten? Ze waren weer bevreesd. Ze schreeuwden het uit naar de Heer. Toen beklaagden ze zich bij Mozes dat hij hen naar de verkeerde plaats geleid had. Ze wensten dat ze in Egypte gebleven waren. Hoe zouden ze gereageerd moeten hebben? Ze hadden moeten bidden en zich de beloften van God en de grote plagen die God over Egypte gestuurd had, moeten herinneren. God kon zeker vertrouwd worden. Hoe reageren wij vaak wanneer er moeilijke tijden komen? We mopperen vaak ook. Wij vertrouwen niet op de Heer. Wat was Mozes zijn reactie? Mozes troostte het volk door hun te vertellen dat God hen daadwerkelijk zou beschermen. Ze zouden zien hoe God hen bevrijden zou van Farao’s leger. Wat zei God dat Mozes moest doen en zeggen? Hij zei tegen Mozes en het volk dat Hij hen zou beschermen en de Egyptenaren zou verwoesten. Hij zei Mozes om zijn staf boven de zee te houden en dat God haar zou splitsen. Israël zou ontsnappen, de Egyptenaren zouden verdelgd worden en God zou geëerd worden. Wat wilde God dat de Egyptenaren moesten weten? God wilde dat de Egyptenaren wisten dat Hij alleen God was. Hij wilde zichzelf eren boven de Egyptenaren. Is het goed dat de Heer zichzelf eert? Ja, want er is niemand groter. Hij is absoluut goed, rechtvaardig en heilig. Hij doet nooit iets kwaadaardigs. Wij kunnen onszelf niet eren, want wij zijn niet de grootste, de beste of het heiligst. Wij zijn vol zonde. Hoe beschermde de Heer de Israëlieten? Hij plaatste een wolkkolom tussen de Israëlieten en de Egyptenaren. De Egyptenaren werden hierdoor




5


BEGELEIDENDE VRAGEN



erg bevreesd. Hij deed ook de wielen van de strijdwagens vallen. Toen strekte Mozes zijn staf uit over het water van de zee en het water bedekte de Egyptenaren. Het hele leger werd zo gedood. Hoe reageerde het volk? Het volk vreesde eindelijk God en geloofde in Hem en in Mozes. In Exodus 15 zongen de Israëlieten een lied om God te loven voor Zijn ontzagwekkende macht.

SAMENVATTING De Israëlieten leerden een belangrijke les. God wilde dat ze hun vertrouwen volledig op Hem stelden en op Mozes, Zijn dienaar. Dit is waarom God het volk Israël hun kamp liet opslaan naast de zee. Ook al vertrouwden de mensen niet op God, Hij was nog steeds getrouw aan Zijn belofte. Doorheen de geschiedenis konden de Israëlieten terug zien op wat God voor hen gedaan had bij de Rode Zee en vertrouwen dat God goed en soeverein is.


6


Vaak hebben wij niet zulke grote problemen als het volk Israël had. Waarschijnlijk zullen we niet zulke grote wonderen zien totdat Jezus terugkeert. Deze gebeurtenissen echter waren echt. We kunnen ze geloven alsof ze gisteren gebeurd zijn. Wij kunnen vertrouwen dat God de macht heeft om ons te helpen wanneer wij het ook nodig hebben. De Israëlieten zijn een negatief voorbeeld van het gemis aan vertrouwen in en gehoorzaamheid aan God. Ze klaagden zodra er een teken van moeilijkheden kwam. God wil dat we ons onderwerpen aan Hem en vreugdevol gehoorzamen, ook al vraagt Hij van ons om moeilijke dingen te doen.

CRÈCHELES Het volk Israël was op reis naar Kanaän. Dat zou een lange reis worden! Want ze moesten de hele weg lopen. En het ging maar moeizaam, heel langzaam, want er waren kinderen bij en schaapjes en lammetjes. Die konden niet zo hard lopen. En hoe moesten ze de weg nu vinden naar dat verre land? Want ze waren nog nooit zo ver geweest. Ze liepen maar achter Mozes aan. Die ging voorop met zijn lange stok in de hand zonder te weten waar hij naar toe ging. Maar Mozes moest de weg ook niet weten. En hij ging ook niet helemaal voorop. Weet je wie voorop ging? De Here God zelf!

De koning met zijn soldaten kwam ook bij de zee. Ze keken rond. Ze dachten: Waar is dat volk gebleven? En toen zagen ze het! Midden in de zee, tussen twee muren van water! Ze waren zo boos, die koning en zijn soldaten, dat ze er niet eens aan dachten welk groot wonder dat was! “Vooruit!” riep de koning. “Wij krijgen ze wel! Wij zullen ze! Doodslaan zullen wij ze!” En toen reed hij ook de zee in met zijn mooie wagen. En zijn soldaten ook. Zo hard als ze konden reden ze het volk achterna. Maar ze konden het niet inhalen. Want het was te donker. Hat was al nacht. Die grote wolk daar voor hen maakte het helemaal donker. Het was net of die wolk hen tegen wilde houden. En toen het morgen werd , was het volk Israël al aan de overkant van de zee gekomen, maar de Egyptenaren waren er nog middenin. Toen kwam de straf voor die boze koning en voor al zijn soldaten. God zei tegen Mozes: “Strek nu uw hand uit over de zee.” Mozes strekte zijn hand uit en het water kwam terug. Het stroomde over het pad en over de paarden en over de wagens en over de koning en over de soldaten. Toen was er niets dan water meer. Als die slechte mensen waren verdronken. Nu was het volk Israël helemaal vrij! Wat waren de mensen blij! Ze vierden het feest aan de kant van de zee. En ze zongen een lied om God te danken. Een heel mooi lied, dat Mozes gemaakt had. “Looft de Here, want Hij is goed voor ons.”


Na drie dagen reizen kwam het volk Israël bij de zee. Toen hoorden de mensen iets achter zich. Wat kwam daar aan in de verte? Wagens en paarden? O, er kwamen soldaten aan! En de boze koning was er ook bij. Hij had er spijt van gekregen dat hij het volk Israël had laten gaan. Nu kwam hij met zijn soldaten om het volk weer terug te jagen naar Egypte. O, wat werden de mensen bang! Want vóór hen was de zee, dáár konden ze niet verder. En áchter hen was de boze koning met zijn soldaten en daar konden ze toch niet tegen vechten? Ze huilden en jammerden van angst. Mozes riep: “Wees toch niet bang! De Here zorgt toch voor ons? Kom maar mee. Jullie hoeven niet te vechten tegen die soldaten. De Here zal voor jullie vechten en jullie moeten stil zijn. Kom maar.” Toen liepen ze weer allemaal achter Mozes aan. Mozes ging naar de zee. De zee was zo diep. En de golven bruisten. Maar Mozes stak zijn stok omhoog boven het water. Toen kwam de wind en die joeg het water weg. Zo kwam er een pad door de zee, dwars door de zee. Aan beide kanten van dat pad bleef het water staan. Het water stond omhoog als een muur. En over dat droge pad, tussen twee muren van water, liep Mozes toen zomaar de zee in. En achter hem kwam het volk Israël. En achter die mensen , daar kwam de wolk. Die ging tussen het volk en de boze soldaten zweven. Dat betekende: “Wees maar niet bang hoor! Ik zorg wel voor jullie!” En die wolk was licht aan de kant van het volk Israël, maar donker aan de kant van de soldaten.

7


Een grote witte wolk hing uit de blauwe hemel naar beneden en zweefde voor de mensen uit. Dat was de wolk van God. Die wees het volk de weg. De Here God zelf ging mee, de wijde wereld in. Hij zorgde goed voor Zijn volk. Als de zon te heet ging branden, bedekte Hij de stralen en werd het lekker koel. Als de kinderen moe werden, bleef de wolk stilstaan. Dan kon het volk gaan rusten. En als het avond werd en de zon onderging, werd het toch niet donker. Dan brandde er een vuur in de wolk, die het overal licht maakte. Dat vuur bleef de hele nacht branden. De Here zelf hield bij zijn volk de wacht. Niemand moest meer bang zijn. Er kon hun geen kwaad overkomen.

MEMORIEVERS Exodus 2:24


Laat enkele kinderen proberen het vers op te zeggen. Weten ze nog wat het vers betekent (zie voor uitleg memorievers Exodus les 1)? Laat alle kinderen in een cirkel staan (of eventueel op een stoel zitten). Kies een kind uit en doe deze een blinddoek voor. Laat hem met de vinger vooruit wijzend, ronddraaien in het midden van de cirkel. Daarbij moet hij het memorievers opzeggen. Bij het laatste woord stopt hij met ronddraaien en degene naar wie hij wijst is af. Ga zo door tot alle kinderen af zijn. Kies daarna een ander kind om in de cirkel te staan.

Wat maakt jou bang? Vraag de kinderen wat hen bang maakt. Noteer de antwoorden en gebruik de lijst voor een discussie. Zoek verzen op die uitleggen wat God wil dat we herinneren wanneer we bang zijn. Volgende verzen kunnen als voorbeeld dienen: 2 Tim.1:7; Rom.8:15; 1 Joh.4:18; Ps.91:4-7, 10-11; Spr.3:25-26; Jes.54:14; Ps.56:12; Ps.23:34; Rom.8:28, 31, 35-39; Ps.31:24; Joh.14:27; Ps.27:1, 3; Heb. 13:6. Vandaag zullen we leren wat de Israëlieten bang maakte en wat Mozes hun vertelde dat God zou doen. Het water splitsen Vul een kleine emmer met water. Vraag de kinderen of jij het water met je hand kan scheiden. Ga met je hand door het water en benadruk het feit dat je dit niet kunt. Laat een ventilator draaien en probeer zo het water te ‘scheiden’. Leg aan de kinderen uit dat ze vandaag zullen leren dat God een zee van water splitste en dat alleen God dit wonder kan doen. Je kunt eventueel de kinderen vragen om met hun hand in het water te gaan en hen te laten blazen.

KNUTSELWERKJES Vuurzuil en de wolk Geef elk kind een vel zwart papier en een vel blauw papier en plak deze tegen elkaar. Laat de kinderen watten bolletjes op de blauwe kant plakken wat uit moet beelden dat God de Israëlieten leidde tijdens de dag. Laat de kinderen stukken oranje en geel papier scheuren en deze ‘vlammen’ op de zwarte kant plakken wat voor moet stellen dat God de Israëlieten leidde tijdens de nacht. Print eventueel de tekst van Exodus 13:21 uit en laat hen deze op hun knutselwerk plakken.


Water links en rechts Voordat de les begint, plak 2stukken blauw cellofaan papier op een muur. Laat een gat van 1 meter tussen de twee stukken. Plak uitgeknipte vissen achter het cellofaan met bijvoorbeeld schilderstape. Wanneer je de les begint, vraag de kinderen of ze kunnen raden waar de les over gaat. Leg de kinderen uit dat ze zullen leren over het wonder dat God de zee splitste en daarmee een muur van water links en rechts creëerde. Variatie: indien er een white board aanwezig is, kunnen er vissen op het bord getekend worden aan de linker en de rechter kant en deze gedeeltes bedekken met blauw cellofaan papier.

8


IJSBREKERTJES

Een wolkkolom Vouw 2 cm om van de lange kanten van een vel papier. Laat de kinderen watten over de rest van het papier plakken. Plak dan de gevouwen gedeeltes aaneen, zodat er een tube vorm ontstaat. Variatie: vervang het papier door toiletrollen of keukenrollen te gebruiken. Deze kunnen eerste beplakt worden met blauw papier. Plak eventueel de tekst uit Exodus 14:19-20 erbij.

KNUTSELACTIVITEITJES


9


Het vijfde gebod Wanneer je besloten hebt om de tien geboden te memoriseren, kun je het vijfde gebod gebruiken (Ex.20:12). Spreek met de kinderen over verschillende manieren hoe zij hun ouders kunnen eren door bijvoorbeeld gehoorzaam te zijn, respect te tonen, liefde te tonen. Leg uit dat als ze hun ouders niet eren, ze God ongehoorzaam zijn en een van Zijn geboden breken.

GOD SPLIT DE RODE ZEE (HANDREIKING KINDEREN) EXODUS 14-15

MEMORIEVERS Exodus 2:24


Sssst… MIJN EIGEN STILLE TIJD



God wilde dat Farao de Israëlieten achtervolgde zodat Hij Zijn ________ kon vergroten door Farao en zijn leger te _________________ (Ex.14:4).

achtervolgde? _______________________________________________  Wie ging voor de Israëlieten vechten tegen de Egyptenaren? Zie Ex.14:14.  MIRJAM

 FARAO

 DE HERE

 God hielp de Israëlieten vluchten van de Egyptenaren door de Rode Zee te _________________________________________________________.  Op welke manieren vocht God voor de Israëlieten?

 HIJ NAM DE WIELEN VAN DE EGYPTISCHE STRIJDWAGENS.  HIJ DEED DE RODE ZEE TERUG NEERKOMEN OP DE EGYPTENAREN.  Nadat de Israëlieten waren bevrijd van het Egyptisch leger, ___________ voor de Here (Ex.15:1). (Vraag aan je papa en/of mama of jouw antwoorden juist zijn!)


 HIJ MAAKTE HET MOEILIJK VOOR HET LEGER VAN DE EGYPTENAREN.


 Waren de Israëlieten bang toen ze zagen dat het Egyptisch leger hun

10

EXODUS LES 5  GOD SPLIT DE RODE ZEE ©2013 Kinder- en jeugdwerk Ebenhout. Met toestemming vertaald en aangepast uit Generations of Grace, © 2011 Grace Community Church. Alle rechten voorbehouden.

KLEURPLAAT 1

11



KLEURPLAAT 2

12



KLEURPLAAT 3

13

LES 5 GOD SPLIT DE RODE ZEE KERN VAN DE LES DOELSTELLINGEN VAN DE LES MEMORIEVERS TOEPASSINGEN VOLGENDE WEEK EXODUS 14-15

Recommend Documents