Kraken begint in 64 met Red een pandje op Kattenburg. Volgende editie dinsdag 20 maart. Dolle Mina

Dinsdag 6 maart 2012

Kraken begint in ‘64 met ‘Red een pandje’ op Kattenburg Kraken vindt zijn oorsprong in 1964. In het studentenblad Propria Cures worden onder de kop ‘Red een pandje’ studenten opgeroepen om onbewoonbaar verklaarde woningen op Kattenburg weer te gaan bewonen omdat de voorgenomen sloop nog

jaren op zich laat wachten. Dit wordt vooral gezien als een ludieke daad, maar dat geldt al minder voor het ‘witte huizenplan’ van de Provobeweging in 1966. Woningzoekenden worden door Provo opgeroepen om alle leegstaande huizen in bezit te nemen. En

om aan te geven welke huizen leeg staan, worden van deze woningen de deurposten wit geverfd. Het dan leegstaande Paleis op de Dam wordt in die periode het symbool van de Woningnood in Amsterdam (zie afbeelding).

Tanks in de stad om krakers te verdrijven Maandag 3 maart 1980, 7 uur in de ochtend: in en rond de Vondelstraat komen de krakersrellen die op vrijdag 29 februari zijn begonnen tot een heftig einde, waarbij zelfs tanks (de eerste tanks in de stad sinds de Tweede Wereldoorlog!) worden ingezet om de krakers te verdrijven. Een terugblik. De jaren zeventig zijn de jaren van de grote woningnood. In Amsterdam zijn er aan het eind van ‘the seventies’ meer dan 54.000 officieel geregistreerde woningzoekenden. Daar staat tegenover dat speculeren met panden aan de orde van de dag is. Veel panden staan jarenlang leeg met als doel ze met dikke winst te verkopen. Dat is zeer tegen de zin van een groeiende groep krakers. Kraken bestaat als fenomeen sinds 1964 (zie kader hierboven), maar pas sinds halverwege de jaren zeventig is sprake van een georganiseerde kraakbeweging. Die kan zich trouwens eenvoudig ontwikkelen omdat kraken van een pand dat langer dan een jaar leegstaat niet strafbaar is. Aan het einde van 1979 vindt de eerste echte escalatie plaats wanneer zes kantoorpanden aan de Keizersgracht, die samen De Groote Keijser heten, worden gekraakt. Dit leidt onder meer tot een raadsvergadering die met rookbommen wordt verstoord.

Deze week onder meer: • ‘Ik kon nog net

voor de wielen wegduiken’

pagina 3

Brand C&A •

inspireerde tot examenstunt

pagina 11

Heel veel •

moeders in Jeruzalem

pagina 13

Kussentjes • rapen voor Ome Jan

pagina 15

www.deoudamsterdammer.nl

Volgende editie dinsdag 20 maart

Tanks breken door de barricades in de Vondelstraat heen. Hierna vallen harde woorden. Burgemeester Polak zegt onder andere dat “juist dit soort dingen in de twintiger en dertiger jaren heeft geleid tot dictatuur”. De krakers

kaatsen terug: “Jullie rechtsorde is de onze niet”. Uiteindelijk wordt besloten dat De Groote Keijser voorlopig niet wordt ontruimd, maar de toon is gezet. Vondelstraat 72 Op 23 februari 1980 wordt het pand Vondelstraat 72 - op de hoek met de Constantijn Huygensstraat - gekraakt. Aanvankelijk loopt dit met een sisser af, want de woning

wordt vrijwel onmiddellijk met redelijk zachte hand ontruimd omdat wordt verondersteld dat het pand korter dan een jaar leegstaat. Als blijkt dat dit toch langer dan een jaar is, bezetten de krakers het pand op vrijdag 29 februari opnieuw. De eigenaar eist dat de panden worden ontruimd, waarna drie pelotons ME worden ingezet. Vervolg op pagina 7.

Lever uw (oude) gouden/zilveren sieraden of munten NU in!!

Amsterdam huilt op de hoek van de Vondelstraat en Constantijn Huygensstraat (en zien wij geheel links Peter R. de Vries?). Foto’s: André Verheul sr.

Adverteren in De Oud-Amsterdammer? Neem contact op via 020-716 39 79 of kijk op www.deoudamsterdammer.nl.

NU extra aantrekkelijk. Al jaren uw VERTROUWDE adres!

Winkelcentrum Diemerplein Diemen 020-6903727

www.puttmann.nl

Dolle Mina In december 1969 ontstond de linkse, radicaal feministische actiegroep Dolle Mina. Dolle Mina wilde via ludieke acties de rechten van de vrouw verbeteren. Een van de befaamde kreten uit die tijd is ‘Baas in eigen buik’, waarmee werd gepleit voor de vrijheid op abortus en geboortebeperking. In het voorjaar van 1970 en ver erna waren er talloze protesten en acties, waarvan een groot deel zich natuurlijk afspeelde in Amsterdam. In de volgende editie van De OudAmsterdammer besteden wij aandacht aan Dolle Mina en zoals altijd zijn uw bijdragen welkom. Mail, schrijf of bel ons en wij maken er weer iets moois van.

dinsdag 6 maart 2012

pagina 2

GEPLANDE START BOUW SEPTEMBER 2012!

5ver0ko% cht/

ptie onder o

Bent u ook zo gek op de grachten van Amsterdam, maar vindt u het toch een beetje te druk, te groot of te duur om daar te wonen? Dan moet u niet in Amsterdam zijn, maar in het prachtige oude Weesp! In Weesp wordt in het hart van de stad een nieuwbouwproject gerealiseerd met royale appartementen en woningen.

dé gratis krant voor de echte Amsterdammer - De Oud-Amsterdammer

Lezen kan altijd!

Boeken Kranten Tijdschr iften Online d iensten Maatwer k

Kunt u de kleine lettertjes niet (meer) lezen? Dan is het Loket aangepast-lezen er voor u. Vraag nu het gratis informatiepakket aan via [email protected] www.aangepast-lezen.nl 070 – 338 15 00

Maak kennis met Weespergilde en kom tot de ontdekking wat Weesp u te bieden heeft, hoe snel u in Amsterdam kunt zijn, maar vooral hoe u al uw woonwensen kunt vervullen in Weespergilde!

www.weespergilde.nl Groen Makelaars Herengracht 26 1382 AG Weesp Tel 0294 417118

Fris Woningmakelaars Buitenveldertselaan 42 1081 AA Amsterdam Tel 020 3017700

De Oud-Amsterdammer, gratis krant vol nostalgie De Oud-Amsterdammer is om meerdere redenen een unieke krant voor de Amsterdamse 50-plusser. In deze krant staat geen nieuws (dat is op zich al nieuws), maar er staan alleen verhalen over het Amsterdam van vroeger. Waarbij vroeger niet te ver terug is, want u moet erbij zijn geweest. De Oud-Amsterdammer gaat u raken omdat we terugkijken naar uw jeugd, naar het Amsterdam van toen het nog Amsterdam was. Een paar feiten over De Oud-Amsterdammer: • De Oud-Amsterdammer is gratis. • De Oud-Amsterdammer wordt in een oplage van 120.000 verspreid via ruim vierhonderd verspreidingsadressen waaronder verzorgingshuizen en diverse winkels. • De Oud-Amsterdammer wordt ook uitgegeven in onder andere Almere en Purmerend, want ook hier wonen veel echte Amsterdammers. • De doelgroep is iedere 50-plusser bij wie Amsterdam in de genen zit. • De Oud-Amsterdammer is er voor en door lezers. Verhalen en foto’s van Amsterdammers over hun geliefde stad zijn meer dan welkom. Sterker nog: daar drijven we op. Uitgever: De Oud-Amsterdammer Postbus 5003 1380 GA Weesp Tel: 020 – 716 39 79 www.deoudamsterdammer.nl [email protected]

Bel voor een brochure of meer informatie

010 888 22 15 Wij onderscheiden ons door onze volledige manier van werken. U ervaart zo min mogelijk van uw verhuizing; uw plantjes weer op de vensterbank, de kasten nagenoeg identiek ingericht, schilderijen aan de muur en uw televisie geïnstalleerd. Bij ontruimingen werken we met een garantie: de woning wordt gegarandeerd geaccepteerd door de woningbouwmaatschappij of makelaar. Bruikbare goederen krijgen een nieuwe bestemming via diverse stichtingen Seniorenverhuizingen |Woningontruimingen www.seniorenhulp.com | [email protected]

Vakantie in het

van Brabant

Arrangement speciaal voor Senioren Kerstarrangement december tot 01 januari Vakantie in 24 het van Brabant 15 juni incl. / 13 tot 420 juli en toeristenbelasting. De prijs voor dit arrangement8is tot € 700,00 busretour, middagtochtjes

Kerstarrangement 24 december tot 01 januari

€ 650,00 p.p.

U wordt opgehaald en teruggebracht met onze luxe touringcar opstapplaats Zuidplein/Alexander/Vlaardingen/hoogvliet/dordrecht . Wat krijgt u nog meer aangeboden!

€ 700,00

De prijs voor dit arrangementv.a. is incl. busretour, 4 middagtochtjes en toeristenbelasting. 7 dagen Een geheel verzorgde koelkast, telefoon met nachtbel en TV. U wordtvakantie opgehaaldtemidden en teruggebracht mette,onze luxe touringcar opstapplaats incl. van de vennen en bossen vanbusretour/ Oisterwijk, in 4Debustochtjes kamers zijnu nog op meer deen begane grond en goed Zuidplein/Alexander/Vlaardingen/hoogvliet/dordrecht . Wat krijgt aangeboden! Hotel de Paddestoel. (ookavonden. voor rolstoelen), u kijkt toeristenbelasting, mettoegankelijk gezellige Dit Senioren-hotel biedt u een geheel uit op een prachtige tuin en / of bos, met Een geheel verzorgde vakantie temidden Alle kamers begane grond te, koelkast, telefoon met nachtbel en TV. verzorgde vakantie op basis van volpension eigen terras met buiten meubeltjes. Dus u met eigen douche, van deenvennen en bossenterras, van Oisterwijk, in hoeft De kamers begane grond en goed incl.koffie/ of thee. geenzijn trapopofdelift te nemen. tv, telefoon, u hoeft Heeft detoilet, Paddestoel. toegankelijk (ook voor rolstoelen), kijkt wij u dieetwensen? Ook daaruhouden LeukeHotel uitstapjes, muziekavond met Marie geen trap lopen mee. Daarnaast ook bij ons Christien, bingo en spelletjes. Dit Senioren-hotel biedtteu een geheelen kuntrekening uit op een prachtige tuin en / ofkunt bos,umet naar buiten, heerlijk terecht voormetbridge familie weekendjes De comfortabele, ruimeop kamers alle- toch! verzorgdezovakantie basis vanzijn volpension eigen terras buitenenmeubeltjes. Dus u maal voorzien van douche, toilet, kitchenet- en als u iets te vieren hebt.

incl.koffie/ en of thee. Voor 2 pers. ophoeft geenkamer trap of lift te nemen. één Vooruitstapjes, meer informatie, en/of folder kunt metp.p. % Heeftuuebellen dieetwensen? Ook013-5282555 daar houden wij Leuke muziekavond metkorting Marie geldt een van 30,00 onze website:www.hoteldepaddestoel.nl rekening mee. Daarnaast kunt u ook bij ons Christien, bingoofenbezoek spelletjes. Opstapplaats Hotel Paddestoel, 5, 5062TM Oisterwijk. terecht voor bridge familie weekendjes De comfortabele, ruimeDekamers zijn oost alle-Scheibaan Amstelstation zuid toerbushalte omen13.30 uur, en als u iets vieren hebt. maal voorzien van douche, toilet, kitchenetGaasterplas AC Restaurant omte13.45 uur.

Voor meer informatie, en/of folder kunt u bellen met % 013-5282555 of bezoek onze website:www.hoteldepaddestoel.nl Hotel De Paddestoel, Scheibaan 5, 5062TM Oisterwijk.

De Oud-Amsterdammer - dé gratis krant voor de echte Amsterdammer


pagina 3

‘Ik kon met een snoeksprong nog net voor de wielen wegduiken’ In de serie over Provo zijn we vorige keer beland bij het huwelijk van prinses Beatrix en Claus von Amsberg in maart 1966. Dit was, qua acties, het hoogtepunt van Provo, hoewel ook erna nog de nodige rellen zijn geweest. Zoals al een week na het huwelijk. De tentoonstelling ‘Politieoptreden 10-366’ werd op 19 maart 1966 door schrijver Jan Wolkers geopend. Hier werden rond 120 foto’s en cartoons geëxposeerd die het politiegeweld tijdens de huwelijksvoltrekking aan de kaak stelden. Natuurlijk was de politie hier niet blij mee, zoals geen enkele activiteit van Provo kon rekenen op adhesiebetuigingen van de politie. De opening van de expositie werd druk bezocht - er waren ongeveer vierhonderd bezoekers - maar liep uit op nieuw geweld dat volgens bezoekers werd uitgelokt door twee agenten die tussen de tientallen bezoekers liepen te, eh, provoceren. Onderzoek In de Volkskrant van 21 maart lezen we: “De Amsterdamse korpschef hoofdcommissaris K.J. van der Molen stelt een onder-

vlakbij gelegen Amstelveld klaar. Er vielen harde klappen. Vier, vijf politiemannen stortten zich soms met de gummistok op een slachtoffer.”

zoek in naar de rel van zaterdagmiddag op de Prinsengracht, waar politiemannen Bij deze rel raakten veel toevallige pasmet sabels, bullenpees en gummistokken santen betrokken, onder wie cineast insloegen op een menigte van zo’n 400 Ed van der Elsken, die geluidsopnamen Amsterdammers. maakte van het gevecht. Hij vertelt tegen Toen het publiek, waaronder vele toevalde Volkskrant: “Plotseling zie ik met lige passanten, zich niet snel genoeg uit een waanzinnige snelheid een motor op de voeten maakte, greep de politie naar me af suizen. Ik kon nog net met een de gummiknuppel. Bij de schermutselinsnoeksprong voor de wielen wegduiken, gen die volgden, raakte een der agenten maar mijn hele geluidsinstallatie ging in het nauw. Hij vroeg zijn collega per in splinters. Ik ben dan ook van plan een mobilofoon om versterking. Vierentwintig aanklacht in te dienen.” politiemannen kwamen in auto’s en op motoren opdagen. Gewapend met sabels Een andere actie die in het geheugen staat en zwiepende bullenpezen gegrift, vindt op 14 juni 1966 “Provoceren sloegen zij in op iedereen plaats als een doorgeis kinderwerk. die zich niet snel draaide menigte het genoeg verwijderde. heeft voorzien op Je hoeft maar even in het openbaar Negen politieruiters De Telegraaf. De een praatje af te steken bij een beeldje, ergens een bloem te leggen, op de grond te gaan ochtendkrant stonden op het zitten of wat rozijnen uit te delen of het hele staat te boek politieapparaat met al z’n uniformen, laarzen, als spreekbuis petten, sabels, knuppels, waterkanonnen, van de volgzame politiehonden, traangasbommen en overvaloverheid en dat wagens komt in het geweer.” zal ze weten. De Was getekend: Roel van Duijn, gebarricadeerde bumedeoprichter Provo. relen van de krant op de Nieuwezijds Voorburgwal worden bestormd en de woede wordt onder andere gekoeld op enkele vrachtauto’s.

Een vrachtauto van De Telegraaf wordt op 14 juni 1966 prooi van een woeste menige.

Witte plannen Alle rellen en consternatie die er altijd waren rond Provot leidden enigszins de aandacht af van een groot aantal vooruitstrevende (zeker met terugwerkende kracht) plannen. Deze plannen hadden de kleur

Machtig Mooi Mokum

Column Harry Slinger

Buiten plassen tegen schrikdraad

1962. Vlak na mijn dertiende verjaardag zou ik per 1 september bij mijn eerste baas gaan werken. Omdat wij nooit op vakantie gingen, stelden mijn ouders voor dat ik mee zou gaan met een jongenskamp naar de oude schaapskooi De Rovershut van Boer Witte op Texel. Kapelaan Zuidgeest, de Don Camillo van onze Vincentiuskerk, was de drijvende kracht hierachter. Op zaterdagmorgen om 7.00 uur verzamelden dertig jongens en tien man leiding zich met hun fiets op de Jacob van Lennepkade; regenkleding, bandenplakspullen en een boterhammetje mee voor onderweg. Voor een Amsterdams boefie was 100 kilometer op een fiets met een terugtraprem en zon-

der versnellingen een hele rit. Er waren zelfs jongens met een doortrapper of een loodzware transportfiets. Via Zaandam en Alkmaar reden we langs de Hondsbossche Zeewering naar de boot in Den Helder. Onderweg hadden we stopplaatsen waar de bagage- annex dweilwagen van loodgieter Wagenaar voor limonade zorgde. In de bloedhitte van die dag gingen er heel wat jerrycans zoete bende doorheen. Bij Lou Lap had ik zo’n groene Amerikaanse veldfles gekocht en vulde die met water bij huizen langs de weg. Na een uur of zes arriveerden we bij de boot. Nou, dat was wel even wat anders dan de pont over het IJ. We staken de zee over. Door het vele drinken waren ondanks

het zweten onze blazen goed gevuld. Ik moest nodig, maar steeds als ik bij de plee kwam stond er een rij. Over de reling pissen dorst ik niet, want iedereen stond buiten en mogelijk zou het door de wind alle kanten op spetteren. Zodra we van boord waren zette ik de spurt erin om verderop mijn fiets in het gras te gooien. Snel haalde kleine Harry tevoorschijn. Eindelijk! Omdat jongetjes altijd ergens tegenaan plassen richtte ik mijn straaltje op het hek en gooide de sluisdeuren open. Au!! Voor de daaropvolgende vier uur was mijn sluitspier volledig dichtgeklapt. Nog steeds plas ik wel eens in de vrije natuur. Maar nooit meer tegen schrikdraad!

Grote Amsterdammers

Jan Schaefer Jan Schaefer (1940 – 1994) groeide als enig kind op in Oud-West en na de scheiding van zijn ouders op zijn elfde in Amstelveen. Op zijn zestiende werd hij banketbakker in de winkel van zijn vader en op zijn 27ste werd hij chef in een banketbakkerij in de Pijp. Hier ontpopte hij zich als een actieve buurtactivist, waardoor hij in contact kwam met de PvdA. Hij aarzelde lang om lid te worden, maar in 1969 trok het initiatief ‘Nieuw Links’ hem over de streep.

Op 1 juni 1966 deed Provo mee met de gemeenteraadsverkiezingen met leuzen als ‘Stem Provo voor mooi weer’ en ‘Stem Provo kejje lachen’. De verkiezingsaffiche liet ook aan duidelijkheid niets te wensen over. Provo kreeg één zetel in de gemeenteraad die werd ingenomen door Luud Schimmelpennink. wit, want wit was voor Provo de kleur van onschuld en geweldloos verzet. Het begon met het Witte Fietsenplan, waarbij de pijlen waren gericht op het toenemend aantal auto’s. Het Witte Fietsenplan ging er - heel globaal - vanuit dat iedereen overal gratis een fiets kon pakken en weer neerzetten. Het Witte Fietsenplan werd gepresenteerd door Luud Schimmelpennink, die namens Provo in de gemeenteraad zat. Een ander befaamd plan is het Witte Huizenplan, waarbij werd opgeroepen leegstaande woningen te kraken. In de volgende editie van De Oud-Amsterdammer wordt deze serie afgerond met het einde van Provo op 14 mei 1967.

Colofon De Oud-Amsterdammer is een uitgave van De Oud-Amsterdammer BV. Verschijning is elke twee weken. Distributie vindt plaats via ruim 400 verspreidpunten in Amsterdam en regio. Hoofdredacteur: Hans Peijs De Oud-Amsterdammer BV Postbus 5003, 1380 GA Weesp T 020 – 716 39 79 E [email protected] I www.deoudamsterdammer.nl Informatie over adverteren Myrna Bos, Irene Venneker T 020 – 716 39 79 Copyright Op de teksten, foto’s en het ontwerp van De Oud-Amsterdammer rust copyright. Niets mag op welke wijze dan ook worden overgenomen, verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt zonder toestemming van de uitgever.

Hij ontpopte zich tot een partijlid die vooral niet omfloerst sprak, hetgeen uitmondde in het lidmaatschap van de Tweede Kamer van mei 1971 tot mei 1973. Aansluitend werd hij staatssecretaris van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening. Het pluche maakte van hem geen ander mens: hij droeg nog steeds geruite overhemden en hij had een grote hekel aan langdurige vergaderingen. Een van zijn meest bekende uitspraken is ‘In geouwehoer kan je niet wonen’, wat zelfs de verkiezingsleus werd van de Amsterdamse PvdA in 1978. Overigens: op het naar hem vernoemde fietspad in Zuidoost staat dat deze tekst ‘In gelul kan je niet wonen’ luidde, maar dat is aantoonbaar onjuist. Tijdens de verkiezingsstrijd voor de gemeenteraad van Amsterdam in ’78 werd hij leider van de PvdA en vervolgens werd hij wethouder met onder andere de portefeuille Stadsvernieuwing. Hij bouwde voortvarend aan, wat hij noemde ‘De compacte stad’. Dit zou achteraf zijn meest glorieuze periode worden. In april 1986 nam Schaefer afscheid als wethouder, want hij wilde weer terug naar Den Haag. Dat lukte, maar werd geen succes. Veel partijgenoten pruimden hem niet en bij de portefeuilleverdeling binnen de fractie werd hij ‘geparkeerd’ met Midden- en kleinbedrijf in plaats van de door hem zo geliefde Volkshuisvesting. Dit was het begin van het einde. Hij werd in 1978 geveld door een bloedprop in zijn hersenen en daarna kreeg hij trombose aan zijn been. Op 22 februari 1990 verliet hij afgekeurd de Tweede Kamer. Ook erna bleef hij grommen en bijten – hij richtte in 1991 bijvoorbeeld de politieke beweging Democratisch Offensief op – maar zijn gezondheid werd alleen maar slechter. In 1994 overleed hij, vlak nadat hij uit het ziekenhuis was ontslagen wegens een hartaanval. Naast het fietspad in Zuidoost is er een brug op het Java-eiland naar hem vernoemd.


pagina 4


AREND AUTO 10 JAAR! NÚ EXCLUSIEF BIJ AREND AUTO

TWINGO JUBILEE EDITION 1.2 16V 75PK ECO 2

PRĲS NORMAAL (RĲKLAAR) € 10.532,RĲKLAAR VOOR SLECHTS € 8.770,-

CLIO JUBILEE EDITION

1.2 16V 75PK ECO 2 5-DRS

PRĲS NORMAAL (RĲKLAAR) € 15.777,RĲKLAAR VOOR SLECHTS € 10.990,-

AREND AUTO VOORDEEL

AREND AUTO VOORDEEL

€ 4.795,-

€ 1.762,-

400 STUKS INGEKOCHT

OP=OP

AREND AUTO JUBILEE EDITION IS STANDAARD VOORZIEN VAN:

Klasse 1 Beveiliging Centrale deurvergrendeling met afstandsbediening In hoogte verstelbaar stuurwiel Radio/CD speler Mistlampen voor Elektrisch bedienbare buitenspiegels Airconditioning Cruise Control

WWW.ARENDAUTO.NL

AMSTERDAM AMSTERDAM WEST (NIEUW)

BURG. STRAMANWEG 110 TEL. (020) 561 96 11 DONAUWEG 11 TEL. (020) 561 96 00

TWINGO ECO2 DIESEL ÉN BENZINE CLIO ECO2 DIESEL

Actie alleen geldig bij Renault-dealer Arend Auto, op=op. Genoemde voordelen zijn inclusief landelijke acties Renault Nederland. Bij inruil van een auto uit 1995 en ouder ontvangt u een extra € 500,- Eco2-premie. Eco2-premie ontvangt u alleen bij aankoop van een Clio. Alleen geldig voor particulieren. Actieperiode 09/02/2012 t/m 31/03/2012 met uiterlijke kentekenregistratie 31-03-2012. Vraag in onze showroom naar de voorwaarden. De genoemde vanafprijs van de nieuwe Twingo is gebaseerd op de Twingo Collection vanaf € 9.690,- minus 4% Arend Auto modelvoordeel, € 900,- order- of inruilpremie, € 470,- Arend Auto voordeel. De genoemde vanafprijs van de Clio is gebaseerd op de Clio Authentique 5-drs vanaf € 13.590,- minus € 1.625,- order- of inruilpremie en € 1.000,- Arend Auto voordeel en airconditioningpakket à € 980,-. Genoemde bedragen zijn inclusief btw, bpm, verwijderingsbijdrage, leges en kosten rijklaar maken. Getoond model kan afwijken van het actiemodel. Op elke nieuwe Renault geldt een fabrieksgarantie van minimaal 2 jr. 12 jr. plaatwerkgarantie. Rentewijzigingen en drukfouten voorbehouden.

Min./max. verbruik: 3,4-8,2 l/100 km. Resp. 29,4-12,2 km /l. CO2 89-190 g/km.

HET GROOTSTE GOLFTOERNOOI TER WERELD

Afhaaladressen staan op website Regelmatig wordt ons de vraag gesteld waar De Oud-Amsterdammer verkrijgbaar is. Om deze vraag te beantwoorden, verwijzen wij u graag naar de website www.deoudamsterdammer.nl. Onder het kopje afhaaladressen staat een kaart van Amsterdam. Hier kunt u uw postcode invullen, waarna u een lijst krijgt met de afhaaladressen in uw directe omgeving. En u zult merken: dat zijn er veel. Maar er kunnen er best nog meer bij. Weet u een adres waar lezers De Oud-Amsterdammer kunnen afhalen of beter nog: heeft u zelf een locatie (winkel, kantoor of anderszins) waar De Oud-Amsterdammer toegevoegde waarde heeft? Mail, bel, schrijf ons (de adresgegevens staan op pagina 3 rechts onderaan) en wij zorgen dat er een bakje wordt geplaatst waar elke veertien dagen De Oud-Amsterdammer wordt ververst.

VRIJDAG 23 MAART 2012 Vanaf € 15,- speel je al mee! (ook zonder GVB) Voor iedere deelnemer een geweldige Goodiebag Fantastische prijzen o.a.; Golfreizen, Horloges, VIP Arrangement AZ, Golfmaterialen, Tuin t.w.v € 5.000,Voor de Kids; Vrijkaarten Efteling, DVD’s, Games etc. De hele dag Live Muziek en vanaf 12.30 Live Optredens (o.a. Hind, Dean Saunders o.v.) Trickshows met Mark Reynolds Verschillende Kinderactiviteiten (o.a. NGF Funfactory) Gratis golflessen, ook voor mensen met een fysieke beperking en nog veel meer...

Ook voor niet golfers, kom kennis maken met de golfsport

Speel net als veel Bekende Nederlanders mee reserveer nu! - 023-5385599 www.golfinbeeld.nl / www.golfbaanspaarnwoude.nl

Heerlijk genieten bij operaen operettegezelschap Thalia

In het ZAK-theater kunt u genieten van de zarzuela ‘el Barbillo de Lavapies’ van Francisco Asenjo Barbieri, uitgevoerd door operaen operettegezelschap Tahlia. Het vrolijke, in het Nederlands vertaalde verhaal met geweldige Spaanse muziek, over de kapper Lamperilla die de strijd aanbindt met een projectontwikkelaar: José Costa del Sol.

25 maart en zondag 1 april 14.00 uur, 31 maart 20.00 uur www.thalia-amsterdam.nl • ZAK-theater Fred Roeskestraat 84 Amsterdam Toegangsprijzen: € 22,50, 65+, CJP, Stads- en Studentenpas: € 17,50 Jongeren t/m 18 jaar € 11,25 Met de cheque van de stadspas maart: € 11,00 Kaarten 0299-660254 [email protected]



pagina 5

Onverwoestbare winkels Er zijn van die winkels waar hele generaties Amsterdammers voor omrijden. De Oud-Amsterdammer portretteert in deze rubriek iconen uit de winkelstraat.

Worst uit eigen rokerij bij slagerij Korrel Slagerij Korrel, Brink 24 (Betondorp), sinds 1946 De Brink – hartje Betondorp – is eigenlijk amper veranderd en dat is voor een deel te danken aan slagerij Korrel die hier ruim 65 jaar (vorig jaar werd het 65-jarig bestaan gevierd) is gevestigd. Slagerij Korrel is de laatste van de vijf slagers die ooit in Betondorp gevestigd waren. De huidige slager Gerard Korrel werd in 1949 geboren in de kamer achter de slagerij, die zijn vader Kees drie jaar daarvoor had overgenomen. Gerard Korrel werd als vanzelf slager. Hij hielp als kleine jongen mee met van alles en hij bracht bestellingen rond, onder andere in Duivendrecht. Toen hij 14 was, ging hij naar de Slagers Vakschool.

Bijzonder aan de slagerij is dat er nog een oude rokerij achter de zaak zit. Vanwege allerlei milieueisen mag een slagerij tegenwoordig geen rokerij meer in de stad starten, maar omdat Korrel de rokerij al had voor de milieuregels (sterker nog: de rokerij bestaat al tachtig jaar) mag deze blijven bestaan. Warm op de toonbank Korrel: “Ik maak alle worsten zelf, gekookte worst, metworst, achterham, schouderham. Je proeft het verschil. Bij ons wordt elk onsje afgesneden. Veel klanten wachten tot het warm op de toonbank ligt.” Wat wel veranderd is,

is de manier van inkopen. Vroeger toog Gerard Korrel zelf naar het abattoir waar hij levende beesten kocht die hij zelf slachtte. Tegenwoordig komen de geslachte dieren in delen binnen. Slagerij Korrel is niet alleen een winkel, maar ook een sociale ontmoetingsplaats en dat komt niet in de laatste plaats omdat Gerards moeder Tiny op haar 87ste nog steeds in de zaak meehelpt. Tiny maakt vleessalades en soep, wast de schorten en jurken en staat elke zaterdag nog achter de toonbank.

Een grote, helderwitte vrouwenborst in vol ornaat door Niko Paape Als je vanaf ons achtertuin het laantje uit liep, langs de achterplaats met bloederige karkassen van slagerij Korrel, kwam je in de Veeteeltstraat. Aan het eind van het laantje waren links de huisdeuren van de familie Boeije die boven woonde, en van Opoe Hes, op de begane grond. Van mijn eerste stappen buiten het laantje herinner ik me niets, behalve het verhaal dat ik, ongeveer drie jaar oud, op een vroege ochtend de tuin uitgeglipt moet zijn. Op de Brink liep ik tegen tante Mien

Boeije aan die net van de ochtendmis kwam. Zij zag mij daar vrolijk lopend met rode hoed en korset van mijn moeder. Mijn eerste bewuste stappen buiten het laantje herinner ik me nog als de dag van gisteren. Als je uit het laantje rechtsaf liep, richting de Brink, kwam je langs het woonhuis van de familie Korrel die achter de winkel woonde. Bij die gelegenheid kon ik, als ik op mijn tenen stond, net bij het raamkozijn. Stoer als ik was, trok ik me omhoog en keek door het raam naar binnen. Het was er donker maar als beschenen door een schijnwerper zag ik in

de duistere kamer een grote, helderwitte vrouwenborst in vol ornaat. Van pure schrik liet ik los en tuimelde achterover op de straat. Een flinke buil op m’n hoofd was dus het resultaat van mijn ‘eerste seksuele ervaring’. Dagenlang durfde ik de winkel van Korrel niet in uit angst dat Vrouw Korrel me onderzoekend zou aankijken. Dat is echter nooit gebeurd en Tiny Korrel staat nog altijd in diezelfde winkel. Zij zal niet weten welk een schrik en onheil zij indertijd heeft aangericht toen zij haar baby de borst gaf. Bron: www.geheugenvanoost.nl

De unieke likeuren van Wynand Fockink Wynand Fockink/De Liefde, proeflokaal/distilleerderij/slijterij, Pijlsteeg 43, sinds 1679 Jan Bierman begon in 1679 een distilleerderij/likeurstokerij in de Pijlsteeg in

Amsterdam en ongeveer een halve eeuw later nam Wynand Fockink de distilleerde-

rij over. Het bedrijf heeft vrijwel altijd de wind in de zeilen gehad: in 1870 stonden er zelfs vijf distilleerketels en waren er 80 medewerkers. Na de Tweede Wereldoorlog had de distilleerderij het steeds zwaarder door de concurrentie van met name Bols, dat Wijand Fockink uiteindelijk in 1954 uiteindelijk overnam. Hierna ging het met het bedrijf snel bergafwaarts en in 1970 viel het doek voor alle likeuren en bitters die hier gedistilleerd werden. Het proeflokaal en de slijterij bleven echter bestaan. Wereldberoemd Van 1948 tot 1988 pachtte Pieter Gijsberti Hodenpijl het lokaal van Bols en hij maakte de proeverij weer wereldberoemd. Tussen 1988 en 1993 was het pand gekraakt, maar in 1993 startten Jaros Janssens en Jan Galesloot (die vanaf 1998

alleen verder ging) het proeflokaal weer op. En hoe. Distilleerderij De Liefde is het hart van Wynand Fockink. Hier wordt twee keer per week van graan beslag gemaakt en moutwijn gedistilleerd: de

Dit komt nooit meer terug: brievenbus aan de tram Er zijn van die dingen die nooit meer terugkomen, maar in deze rubriek laten we ze voortleven. Deel 3: de brievenbus aan de tram. Heel lang – van 1922 tot en met 1971 om precies te zijn – hing er achter heel veel trams een brievenbus waar iedereen zijn

post in kon doen. Hele volksstammen hebben achter de trams aangehold om nog even iets op de post te doen. Aanvankelijk hadden alleen de trams op lijn 2 een brievenbus, maar in 1923 volgde lijn 1 en in 1928 de overige tramlijnen. De brievenbussen werden geleegd bij het Centraal Station en daarna verwerkt in

het postsorteercentrum aan de Oostelijke Handelskade. Op zon- en feestdagen werden er overigens geen brievenbussen aan de trams gehangen. Het was een perfecte service van de PTT, die in 1971 abrupt ophield te bestaan. In dat jaar besloot het (toen nog) staatsbedrijf dat het wel mooi was geweest. “Er wordt te weinig gebruik

van gemaakt”, liet de PTT destijds weten. Opvallend is dat er niet veel foto’s zijn van trams met een postbus. Foto’s van Amsterdamse trams zijn er genoeg – er is zelfs een speciale website van – maar de meeste foto’s zijn gemaakt van de voor- of zijkant. Foto: Stadsarchief Amsterdam

basis voor een ambachtelijke jenever. De distilleerderij is gespecialiseerd in het maken van exclusieve producten in kleine oplage en fungeert als kenniscentrum van distilleren.


pagina 6


Puzzel mee en win 2x2 kaarten voor ‘Land of Hope and Glory’ 1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

1

2 12

3

4

5 13

6

7

8 14

9

10

11

15

16

15 22

16

22 28

12

23 23

28

33

38

39

38

39

17 17

29 29

33

18 24 24

34 34

44

47 47

54

55

54

55 61

65

66

65 72

66

50

51

50

51

40

26

25

26 31

35 35

45

36 41

20

19

20

14

27

37 42 46

56

57

62

68 74

52

63 63

68

74

43

53 58 58

69 69

64 64

75

84

59

60

59

60

70 70

80 80

84

87

86

49

53

75

79

83

43

49

79

83

32

42

52 57

21

27

37

46

56

21

32

36

45

73

78

19

31

41

67

82

86

25

48

67 73

82

30

62

78

77

30

48

61

72 77

18

40

44

13

71 76 76

85

71

81 81

85 2

87

2

59

80

64

3

11

49

67

7

57

14

10

66

84

75

59 32

80 55

64 28

3 35

11

49 2

67 30

7 19

57

51

14 4

10 58

66 76

84

75

32 14

55 11

28 30

35 24

23

2

30 53

19 44

78

51 31

4 8

58 46

76 47

87

14

11

30

24

23

53

44

78

31

8

46

47

87

Horizontaal

Verticaal

1. deel van een dag; 7. plaats in Utrecht; 12. versleten lap; 13. gebergte in Rusland; 14. dierenverblijf; 15. titel (afk.); 17. wandelplaats; 19. eetlust; 21. muzieknoot; 22. in goede conditie; 24. mannelijk beroep; 27. tweewielig voertuig; 28. wachthuisje bij een halte; 30. rivier in Utrecht; 31. binnenvaartschip; 32. baarkleed (lijkkleed); 33. Internationaal Monetair Fonds (afk.); 35. navigatiemiddel; 37. verfrissing; 38. gebied tussen de keerkringen (warme streken); 41. vochtig; 42. Europese bizon; 44. lastdier; 46. iemand die uitblinkt door moed; 47. wild zwijn; 48. vak op school; 49. hoofdstad van Letland; 50. een weinig (klein beetje); 52. speelgoedsteentjes; 54. gemeente (plek); 56. plakmiddel; 58. stad in Japan; 61. zangstem; 62. bepaalde speelkaart; 64. Japanse munt; 65. plaats in Gelderland; 67. tweetal muzikanten; 68. drinkbeker; 70. borstelig (grof); 72. deel van oor; 73. plaats in Noord-Holland; 76. plaats in België; 77. oosterlengte (afk.); 78. inwendig orgaan; 79. programmapunt; 81. Verenigde Naties (afk.); 82. nieuw (in samenstelling); 83. pop van een vlinder (emelt); 84. waterplant; 86. predikant; 87. land in Afrika.

1. grootste landzoogdier; 2. inhoudsmaat (afk.); 3. hoogste punt; 4. in mindering gebracht; 5. geneesheer; 6. voederbak; 7. offertafel; 8. hoofd van een afdeling; 9. bovendien; 10. klein kind; 11. berg in Nepal; 16. borstbeen; 18. gordijnstang; 20. recht stuk van een vaart; 21. wiel; 23. drietal; 25. Arabische staat; 26. deel van een bijenkorf; 27. aanlegplaats voor schepen; 29. bagagerek op auto; 32. droogautomaat; 34. Turks hoofddeksel; 36. zo aanstonds; 37. deel van het zitvlak; 39. Franse componist; 40. bontsoort; 42. Europese hoofdstad; 43. telwoord; 45. onderricht; 46. de onderwereld; 51. kopergravure; 53. brandstof; 54. schrijfgerei; 55. zoon van Adam en Eva; 56. zachte metaalsoort; 57. korte notitie; 59. einde van de dikke darm; 60. land in Afrika; 62. ondoordringbaar oerwoud; 63. aardappelen oogsten; 66. mager (tenger); 67. graad bij judo; 69. karaat (afk.); 71. in plaats van (afk.); 73. familielid; 74. deel van bestek; 75. nakomeling; 78. soort dakbedekking; 80. Chinese vermicelli; 82. maanstand (afk.); 85. de oudere (Lat. afk.).

‘Amsterdam is mooier dan Parijs.’ Dit is de uitslag van de kruiswoordpuzzel van dinsdag 21 februari. Het behoeft natuurlijk geen uitleg, maar we doen het toch: de regels ‘Geef mij maar Amsterdam, Dat is mooier dan Parijs’ komen uit het lied ‘Geef mij maar Amsterdam’ van Johnny Jordaan uit 1955. Tekstdichter was Pi Veriss.

Deze keer zijn er vier toegangskaarten (per setje van twee, want dat is wel zo gezellig) te winnen van ‘Land of Hope and Glory’ die woensdag 25 en donderdag 26 april in het Ostadetheater in de Van Ostadestraat wordt gespeeld.

De winnaars zijn: Ivan Iren, M. v/d Kuijp, H. Alberts, W. Bucher en Wim de Vos. Zij krijgen een reistrolley van het merk Reisenthel Faltroll, beschikbaar gesteld door Fonq.nl.

Stuur uw oplossing met uw naam en adres naar (e-mail) [email protected] of naar: De Oud-Amsterdammer, Postbus 5003, 1380 GA Weesp.



pagina 7

De tanks en bemanning zijn ongewapend Vervolg van de voorpagina. De ME’ers worden echter tot grote verbazing met grof geweld verjaagd met als triest gevolg dat 53 agenten gewond raken, van wie ongeveer de helft naar het ziekenhuis moet. Na de voorkomen ontruiming bouwen de krakers barricades in en rond de Vondelstraat, waarbij ze echt alles gebruiken wat los en vast zit. In de documentaire ‘De stad was van ons’ uit 1996 zegt oud-kraker Theo van der Giessen: “Men was laaiend over die ontruiming. De mensen gingen de confrontatie voorbereiden. Stokken, helmen, al het materiaal dat nodig was om je flink te weren werd erbij gehaald.” De omgeving wordt snel een no-go-area waar de wetten van de krakers gelden. De kra-

kers en sympathisanten bedenken ook een naam voor de omgeving: Vondelvrijstraat. Actie geboden Voor de zogeheten driehoek, burgemeester, hoofdcommissaris en hoofdofficier, die op 29 februari in de ambtswoning van burgemeester Polak bijeen is gekomen, is duidelijk dat actie geboden is. Hoofdcommissaris Sanders meldt echter tijdens het overleg dat de politie te weinig mankracht heeft en wil koste wat het kost een tweede nederlaag voorkomen. Hij adviseert een aanval in te zetten met grote overmacht om de krakers te overdonderen en doet daarom de suggestie om tanks en scherpschutters in te zetten. Deze suggestie neemt Polak over. Dezelfde nacht wordt ook nog overlegd met de krakers, maar dat leidt tot niets.

Crailo De zaterdag erna wordt militaire basis Crailo in Hilversum ingericht als uitvalsbasis voor een aanval, waarbij onder andere vijf Leopardtanks paraat worden gezet. Geniecommandant majoor T. van Erp krijgt de opdracht een plan te ontwikkelen. Dat doet hij op een heel bijzondere wijze: hij neemt in spijkerbroek en ongeschoren poolshoogte bij de Vondelstraat en hij adviseert de krakers zelfs hoe en waar ze barricades moeten maken en wel – naar later blijkt – op zo’n manier dat de tanks kunnen worden ingezet als bulldozer. Want dat is een belangrijke voorwaarde: de tanks en bemanning zijn ongewapend en worden alleen ingezet om de barricades te slechten waardoor de ME’ers vrij baan kunnen krijgen.

Dagboek van een trillende kraakster Thea Storm woonde tijdens de krakersrellen op de eerste etage van Kloof 15, 17, 19, wat zij als een ‘gelegaliseerd kraakpand’ omschrijft. Thea hield een dagboek bij, waarvan hieronder twee dagen worden weergegeven. 29 februari 1980 Trillend en rillend zit ik op de oude bank beneden in de grote hal. Rillend omdat ik geen vest of jas mee mocht nemen en de voordeur en achterdeur openstaat, zodat het behoorlijk tocht. Morgen vast ziek. Trillend omdat er zo’n twintig à dertig ME’ers voor en achter me staan. Om me heen zitten en staan de andere bewoners van ons huis. Een van de bewoners heeft boeien om. Waarom? Ik heb geen idee. Bitte (vriendin van mij) fluistert: “Wat gaat er nu gebeuren?” Ik weet het niet. Bitte, die vanmiddag opbelde omdat ze nog niet wist of ze naar de demonstratie zou gaan, of toch bij mij komen eten zoals afgesproken was. Ze kwam eten. Want de demonstratie vond ze te chaotisch en daarom een beetje eng. In mijn huis was het rustig, geen perscentrum dit keer. Maar het liep anders dan we dachten.

melen. Daarna verdwenen ze weer, behalve één ME’er die in de kamerdeur bleef staan. Ik vroeg hem wat er aan de hand was. Hij zei enkel dat we ons rustig moesten houden en in de kamer moesten blijven. Dan gebeurde er niets. De TV in de gezamenlijke hal voor mijn deur speelde nog. Maar ik mocht hem niet uitzetten. Dus gingen we in een makkelijke stoel zitten en wachtten op wat komen ging. Buiten mijn kamer hoorde ik geschreeuw, geren, lawaai enz. Alles wees erop dat ze het hele huis doorzochten. Later bleek dat ze de voor en achterdeur, een raam, plus diverse kamerdeuren hadden opengebroken. Ook timmerden ze via de kamer naast mij op mijn wand, die zo trilde dat ik de schilderijen van de wand haalde en schreeuwde dat ze moesten stoppen. Anders stortte mijn wand in. Gelukkig hielde ze op tijd op.

Eerst hoorden we een enorm lawaai waar we geen aandacht aan schonken, omdat dat in een huis met twintig mensen wel vaker gebeurde. Maar toen werd mijn kamerdeur opengesmeten en er stonden ME’ers in de deuropening. Twee liepen er de kamer in en begonnen in mijn kasten te rom-

Na ongeveer een uur moesten we naar beneden, naar de grote hal, waar alle bewoners die deze dag thuis waren bij elkaar stonden of zaten. En waren ongeveer acht rechercheurs en ‘stillen’. Ze hielden een discussie of ze ons zouden meenemen naar het bureau of niet. Buiten op straat klinkt het

gillen van vele mensen: “Weg met de ME.” Binnen raakten de ME’ers nog opgefokter en ze gingen nog dichter bij ons staan. Langs ons lopen en met hun gummiknuppels op hun dijbenen slaan. Het was heel intimiderend, sommigen met maskers op en sommigen met kettingzagen in hun hand. 1 maart 1980 Toen ze eindelijk weg waren, kwamen onze verontwaardiging, angst, woede, machteloosheid en verhalen los. Buiten werd het boe-geroep van de mensen harder. Toen we naar buiten liepen, stond de hele Kloof vol met vrienden, kennissen, sympathisanten en nieuwsgierigen. Opnieuw kwamen de verhalen los en ook zij vertelden over hun angst, woede en machteloosheid, want de hele gracht was afgezet door ME’ers. En niemand wist wat er ons ons huis gebeurde. Enfin, geslagen hadden ze ons niet. Maar het machteloze gevoel dat een paar mensen zomaar andere mensen in hun eigen huis kunnen vertellen wat je moet doen en dat je je dan niet durft te verweren, blijft. Ik had er nog best nog een flinke kater van en ook dorst ik niet te gaan slapen, bang als ik was dat de M.E. terug zou komen.

Bericht voor Stan van Houcke door Cees Steeman Ik woonde tijdens de krakersrellen in de Vondelstraat op de Weesperzijde 9. Op een zondagochtend werd ik zeer vroeg (een uur of vijf, half zes) werd wakker van een opmerkelijk geraas aan de overzijde van de Amstel op de Amsteldijk. Ik kwam uit bed en liep naar het raam. Daar zag ik een lange colonne gevechtswagens van de Marechaussee die vervolgens afsloeg op de Stadhouderskade. Ik dacht onmiddellijk dat deze colonne op weg was naar de Vondelstraat, teneinde definitief een einde te maken aan de bezetting van het inmiddels beruchte pand. Ik belde naar de redactie van STAD Radio Amsterdam met de mededeling dat ik de colonne in aantocht had waargenomen, met het verzoek het bericht door te geven aan de destijds befaamde Stan van Houcke die permanent verslag uitbracht van de gebeurtenissen ter plaatse. Even later hoorde ik via Radio STAD dat het bericht was doorgekomen en de krakers voorbereid waren op de naderende aankomst van het gemotoriseerde en gewapende gezag. Het bleek dat het einde van de krakersactie nabij was.

Scherpschutters legd met de gemeente en in de veronderZondagmiddag vindt wederom topoverstelling leven dat een aanval er voorlopig leg plaats, waarbij ME-commandant Van niet zal komen. Er vallen geen zwaarSchaardenburg onder andere vraagt om gewonden en doden, waarmee de ergste ‘eigen beslissingsbevoegdheid’ voor de vrees van de autoriteiten niet uitkomt. scherpschutters. Die bevoegdheid krijgen Dat deze rellen de opmaat zijn voor de relze. Besloten wordt dat maandagochtend len rond de kroning van koningin Beatrix om 6.00 uur tot ontruiming wordt overop 30 maart van dit jaar, weet dan nog gegaan. Om 4.00 uur die nacht zetten de niemand. tanks in Crailo zich in beweging richting Vondelstraat. De eerste tank wordt Een Mokums weetje bestuurd door majoor Van Erp, die Wethouder Jan Schaefer (zie pagina 3, precies weet waar de zwakke plekken Grote Amsterdammers) beheerde tijdens in de verdediging zitten. Rond 7.00 de kraakrellen onder meer de portefeuille Stadsvernieuwing en kreeg om die reden veel uur rijdt de eerste tank door de te maken met de kraakbeweging. Schaefer brandende barricades. De krakers ontwikkelde daarbij een tweesporenbeleid. vertonen opvallend weinig verzet, Enerzijds werd er onderhandeld, bijvoorbeeld niet in de laatste plaats omdat ze over het opkopen van een gekraakt pand of tot diep in de nacht hebben overom de woonsituatie te laten legaliseren. Tegen krakers die zich hierin niet konden vinden, werd echter hard opgetreden.

Krakers verschansen zich achter de barricades. Foto: Stadsarchief Amsterdam

Toen en nu: Zoutsteeg De Zoutsteeg. Hoe Amsterdams wil je het hebben: deze steeg verbindt het Damrak met de Nieuwendijk en sinds mensenheugenis is hier onder andere Café Oporto gevestigd. Dit is een echte Amsterdamse bruine kroeg, waar je je meteen thuisvoelt. Natuurlijk is de Zoutsteeg amper veranderd. Nog steeds zit halverwege het kleine knikje. Het grote verschil tussen de foto’s toen (gemaakt in het begin van de jaren zestig) en nu zit in de lichtreclame. Daar zitten namelijk namen bij van bedrijven die al lang niet meer bestaan. Maar wat er ook verandert in de Zoutsteeg: Oporto is een blijvertje, dat dan weer wel. Foto Zoutsteeg oud: Piet Peijs


pagina 8


Soldaat van Oranje dook onder in Amsterdam (maar waar precies weet niemand) Een paar weken, op een onbekend adres in Amsterdam-Zuid en met een vriendin die als Sari te boek staat, maar die niet zo heette. Hiermee is de Amsterdamse periode omschreven in het leven van Soldaat van Oranje Erik Hazelhoff Roelfzema. “Hij zat daar ondergedoken in afwachting van zijn reis naar Engeland. Hij is overigens toen hij toch nog een keer terug naar Leiden moest alsnog opgepakt en in het Oranjehotel terechtgekomen. Met geluk – onder andere omdat het Oranjehotel overvol was – kwam hij na een week weer vrij en kon hij naar Engeland ontkomen”, licht Fred Boot, producent van Soldaat van Oranje – De Musical, toe. Het leven van de Leidse student Erik Hazelhoff Roelfzema neemt bij het aanbreken van de Tweede Wereldoorlog een onvoorziene wending. Hij kiest voor Koningin en Vaderland en gaat in het verzet, waarbij hij vanuit Engeland talloze landingen maakt op de Nederlandse kust bij Scheveningen en Katwijk om onder andere zendapparatuur aan wal te brengen. Later wordt hij adjudant van koningin

Wilhelmina, die eveneens aan de overkant van de Noordzee verbleef.

Fred Boot voerde ettelijke gesprekken met de verzetsheld en bij die gelegenheden kwam ook Eriks periode in Amsterdamse ter sprake. Kort en goed: die was kort maar intens. Boot: “Erik had in 1941 het zogeheten Leids Manifest opgesteld. Dit was een aanklacht tegen het feit dat joodse studenten geen toegang meer hadden tot de Leidse universiteit. Erik had onder meer studiegenoten opgeroepen om de zogenaamde Ariër Verklaring niet te ondertekenen en niet meer naar de universiteit te gaan. Naar aanleiding van deze daad moest hij onderduiken op een adres van waaruit hij zijn reis naar Engeland Bij het bezoek van Koningin Wilhelmina aan kon voorbereiden. Fred Breda in 1945 poseren de adjudanten van Boot: “Hij kwam daarvoor Koningin Wilhelmina Peter Tazelaar, Rie Stokvis op een zolderkamertje in . (vlnr) ema Roelfz hoff Hazel en Erik

Amsterdam terecht, puur omdat Leiden en Wassenaar, waar zijn ouders woonden, te onveilig voor hem waren en ook omdat hij terecht kon bij zijn vriendin Sari – wat overigens niet haar echte naam is. Erik vertrouwde haar volledig, en terecht. Hij volgde dus zijn verstand en gevoel en schrijft dat hij op dat kleine zolderkamertje een paar mooie dagen en nachten met Sari had.” ‘Kom vrij met mij’ Het lied ‘Kom vrij met mij’ uit de voorstelling is gebaseerd op deze periode. Erik schreef daarover: “Seks is best, maar Soldaat van Oranje Erik Hazelhoff Roelfzema. voor liefde is geen plaats in oorlogstijd. Liefde schept banden en zorgen voor de toekomst, belemmeringen die ik tegen Adres onbekend gens niet relevant, want dit was voor hem iedere prijs moest vermijden. Sari en ik Over het leven van Erik Hazelhoff Roelfslechts een van zijn doorgangshavens waren voor elkaar geschapen, althans zema is veel bekend, maar helaas niet het voordat hij uiteindelijke naar Engeland lichamelijk, en voor een wilde week exacte adres waar hij in Amsterdam onwist te ontkomen.” Het woord Amsterdam kwamen wij haar kamer vrijwel niet uit. dergedoken heeft gezeten. Het was ergens valt daarom niet in Soldaat van Oranje – Maar ik bleef me bewust van het gevaar in Amsterdam-Zuid. Hazelhoff Roelfzema De Musical, maar dat maakt dit spektakel dat in onze passie school, en uiteindelijk schrijft hierover: “We namen de tram naar niet minder interessant. De musical speelt keerde ik naar de werkelijkheid terug. Als station Holland Spoor en liepen anderhalf zich af in TheaterHangaar op Vliegveld ik hoopte af te studeren, of naar Engeland uur later zwijgend door een smalle straat Valkenburg in Katwijk, waar de acteurs over te steken, of beide, dan kon ik niet in Amsterdam-Zuid. In een hoog, oud huis spelen voor een ronddraaiende theatereindeloos met een meisje in bed blijven met een pikdonkere vestibule klommen zaal. De musical is wegens succes tot en liggen, hoe lief zij ook was. Ik nam een we drie trappen op naar de bovenste met juli geprolongeerd en voor iedereen koude douche, trok nette kleren aan en verdieping. Sari’s ‘flat’ bestond uit één die nog niet is geweest: dit is een aanrader liep de straat op. Het duizelde me een kamer vlak onder het dak, met gebruik voor oud en jong. beetje en mijn knieën knikten, maar na van keuken en badkamer op de gang…” een pittige wandeling naar het Centraal Fred Boot memoreert: “Voor zijn verdere Meer informatie over Soldaat van Oranje – Station was ik weer min of meer de oude.” leven en het verhaal is het verder overiDe Musical vindt u op pagina 10.

TONZON de vloerisolatie met effect “De thermostaat staat nu lager en de vloer voelt veel behaaglijker aan. Kortom, wij zijn meer dan tevreden over de werking van TONZON.”

zie onderstaande klantreactie Beste mensen, In onze parterrewoning uit de jaren 30 ,hebben wij onlangs Tonzon vloerisolatie aangebracht. Zelfs bij de extreme kou is het gerieflijk om met sokken in huis te zitten. Jaren terug heb ik met steenwol en radiatorfolie al eens isolatie aangebracht en de randkieren met schuim gedicht, echter zonder gewenst resultaat. We hebben toen zelfs overwogen de hele vloer eruit te slopen en vloerverwarming te installeren of om te verhuizen, omdat de kou langs de benen bleef optrekken. Zelfs een mat met elektrische vloerverwarming op het parket onder het tapijt bij de zithoek verbeterde de situatie amper. Door de goede test resultaten en recensies van Tonzon heb ik de vloeren hiermee onlangs geïsoleerd. De bodemfolie heeft alleen al een buitengewone goede werking. De lucht in de kruipruimte werd erdoor droog en de grondlucht verdween. Daarnaast is de kruipruimte nu ook geschikt voor opslag. Met vriendelijke groet,

Scan de QR-code voor meer klantreacties of kijk op www.tonzon.nl

TONZON BV • Enschede • T: 053 - 433 23 91 • E: [email protected] • www.tonzon.nl • YouTube: TONZONHR

© Fotografie Lucy Coenen

Lucy en Jules Coenen



Op de pony van ras-sjaggeraar Paul Rollman Paul Rollman was, wat je noemt, een sjaggeraar. Hij deed van alles en nog wat om aan de kost te komen. Hij was onder andere zanger (‘Morgen zou het zijn verjaardag zijn’ van hem verscheen op single) en schilder en hij handelde in alles wat los en vast zat. En hij fotografeerde als cowboy of cowgirl verklede kinderen op de rug van een pony. In de vorige editie deden we een oproep voor deze foto’s. We kregen er tien die we nu publiceren. Niet getreurd: als u ook nog een foto hebt van uzelf of iemand anders op de Pauls pony, dan kunt u die nog steeds sturen.

pagina 9

Berghaus, maatgevend in mantels en mantelpakjes door Peter van Zwam Eigenlijk lees ik heel weinig verhalen over het confectiebedrijf Berghaus dat op het Wilhelminaplein in een mooi pand in de jaren ‘60 toonaangevend was voor de damesmode in Nederland, wat mantels en mantelpakjes betreft. Ik werkte daar als facturist van september 1964 tot september 1970. Het gebouw bestond uit laadperron, expeditie, met als opperhoofd Giel de Jong, met zijn maatje Joop. Dan de verzendafdeling en inpakafdeling, de perserij op de begane grond. Op de eerste afdeling zaten de kantoren en de modinettes van het modellenatelier, op de tweede etage zaten de directies, de familie Deiter en de personeelskantine, waar je heel goedkoop een heerlijke lunch kon kopen. Een sneetje brood met beleg kostte 10 cent, kun je je dat voorstellen?

Aad Vaandring. Lottie van Leeuwen.

Deze foto is gemaakt in de Chassestraat bij de Wassenaarschool in 1952. Dit meisje is Ansje Kools. Haar moeder was boos omdat zij de hoed op had gezet en dat er dan kans op luizen zou kunnen zijn.

Derde etage Op de derde etage zaten de coupeurs en de snijtafels die de patronen moesten snijden en aan de andere kant van deze etage zaten de modinettes. Op de 4de verdieping zaten de verkopers en de modinettes oftewel de pasdames, die voor de modezaken de nieuwste collecties toonden. Hier bestelden bijvoorbeeld C&A, Lampe, Vos,Witteveen, de Bijenkorf, Peek&Cloppenburg en V&D, maar ook de kleinere modezaken hun mantels.

Gabriël Brusik.

In de slappe periode - de maanden tussen de overgang van een seizoen - mocht ik vaak met de chauffeurs, met die grote Mercedessen, meerijden om de kleding af te leveren. We gingen dan ‘s morgens vroeg op pad om de winkels in de Randstad te bevoorraden en kwamen meestal tegen vijf uur in de middag terug. Ook kwam ik veel bij de thuisnaaisters die knopen moesten aanzetten of iets dergelijks. En overal koffie natuurlijk, want de chauffeur was altijd in voor een praatje.

Carla Dorlijn. Hanny Keuk.

Het was een heerlijke tijd waarin de loonzakjes elke vrijdag in de kantine werden uitgedeeld. Helaas ben ik veel namen vergeten, maar ken er nog wel wat: Miep Schreuder, Peggie Bol, Peter Edens, Wilem Bant, de heer Stein (broer van Cor Stein), de heer Morrien, de heer Zegers, de heer Sneeloper, de heer Callenbach en Frans Smit (+ Sjoukje Spijker). Bron: geheugenvanwest.nl.

André van Elmpt.

Rob Sevink. Deze foto is gemaakt voor de Weidestraat 37 in Betondorp, waar haar oma en opa Van Hoof woonden. Nadat zij op tragische wijze waren verongelukt, kwam Johan Cruijff hier te wonen.

John Willems.

De 2de prijs: een plastic soldatenautootje door Ton van der Jagt In De Oud-Amsterdammer van 21 februari 2012 stond een oproep voor het inzenden van foto’s van straatfotograaf Paul Rollman. De foto van mij in Chinees kostuum is gemaakt toen ik meedeed aan een verkleedwedstrijd op Koninginnedag in wijkcentrum ‘Ons Huis’ in de Rozenstraat. Ik won toen de 2de prijs (een plastic soldatenautootje). Het kostuum was van mijn opa, die het zelf als kleermaker had gemaakt, en daarmee optrad als Chinese goochelaar op familiefeestjes. Eén van de ‘trucs’ bestond eruit dat een vrijwilliger gevraagd werd een haar uit zijn hoofd te trekken en die in een diep bord met water te leggen. Hij/zij moest dan steeds dichter bij naar de bewegingen van die haar in het water te kijken en als hij/zij dan vlak boven het bord gebogen stond, sloeg mijn opa met zijn vlakke hand in het water zodat het slachtoffer nat werd. Dolle pret!

Berghaus (de Eerste Nederlandse Dames- en Kinder mantelfabriek) aan het Koningin Wilhelminaplein 2-4. foto: geheugenvanwest.nl/Stadsarchief Amsterdam

dinsdag 6 maart 2012 dinsdag 6 maart 2012

pagina 8 10


Eropuit! Kalender... Soldaat van Oranje – De Musical in Theater Hangaar

Wanneer de Duitsers in 1940 Nederland binnenvallen, leeft de Leidse student Erik Hazelhoff Roelfzema met zijn Leidse vrienden een onbezorgd studentenleven. De dan ongeveer 23-jarige jongens realiseren zich als een donderslag bij heldere hemel dat niets meer hetzelfde is. Vriendschap en liefde zijn niet langer vanzelfsprekend. De oorlog zet alles op zijn kop en alle verhoudingen op scherp. Iedereen moet zijn eigen keuzes maken: Vecht je voor Vrijheid, Volk, Vaderland? Steek je je kop in het zand? Studeer je door? Of kies je zelfs doelbewust voor

de vijand? Soldaat van Oranje - De Musical is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van één van de grootste verzetshelden uit onze vaderlandse geschiedenis: Erik Hazelhoff Roelfzema. Aan het begin van de oorlog ontsnapt Erik naar Engeland van waaruit hij zendapparatuur naar Nederland smokkelt en als piloot betrokken is bij bombardementen op Duitsland. Hij wordt adjudant van koningin Wilhelmina en ontvangt voor zijn verzetswerk al tijdens de oorlog de Militaire Willemsorde, de hoogste koninklijke onderscheiding. Zijn

Cursus: Buurten in oud-Amsterdam Acht lezingen en acht wandelingen over de monumenten in historische buurten

beroemde boek Soldaat van Oranje werd in 1977 verfilmd met Rutger Hauer in de titelrol en is nu te zien als musical in de TheaterHangaar op Vliegveld Valkenburg in Katwijk. De acteurs (onder wie Dragan Bakema als Soldaat van Oranje en Marisa van Eyle als koningin Beatrix) spelen rondom een draaiende tribune. En dit alles is nog te zien tot en met juli 2012, want wegens groot succes is de musical geprolongeerd. Kaarten kunnen besteld worden via www.soldaatvanoranje.nl of tel: 09001353

‘Het Porem van Mokum’ te zien in de Koningsstraat Tot eind maart zijn in de etalage naast de Yoga Lab Studio in de Koningsstraat 36 negen portretten in keramiek te zien die onderdeel zijn van het project ‘Het Porem van Mokum. Bij ‘Het Porem van Mokum’ willen 15 beeldend kunstenaars 365 inspirerende Amsterdammers eren met een portret in keramiek.

Wandelen door oud Amsterdam

Sinds 1 augustus 2010 staat de Amsterdamse grachtengordel Lezingen Dinsdagavond 20.00 tot 22.00 uur op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De Amsterdamse binop 27 maart, 3, 10, 17, 24 april en nenstad bevat ook een aantal kenmerkende buurten. 1, 8, 15 mei 2012. Bij een buurt in oud-Amsterdam denken de meeste mensen al snel aan de Jordaan. De Gouden Bocht wordt door de meeste Wijkcentrum d’Oude Stadt (Nieuwe Doelenstraat 55) organiseert Locatie in de vorm van een aanAmsterdammers gezien als een verzameling internationale banWijkcentrum d’Oude Stadt, tal cursus ‘Buurten invan oud-Amsterdam’. Hans Tulleners55,(schrijver, Nieuwe Doelenstraat Amsterdam jourkenwandelingen en bedrijven, maarde vroeger was ook hier sprake een, weliswaar sjieke, buurt. Deze twee uitersten het volkse Jordaan nalist en monumentenzorger) neemt de deelnemers mee door een groot aantal buurten, Wandelingen en de Gouden Bocht met haar stadspaleisjes - komen ter Zaterdagochtend tussen 10.00 en kent. 12.00 uur. waarvan veel globaal welinbekend zijn, maar waarvan menigeen de finesses niet sprake tijdens de cursus ‘Buurten oud-Amsterdam’. Er is veel Startpunt Wijkcentrum d’Oude Stadt op monumentaal fraais te zien tussen het Singel en het IJ: van de 31 maart, 7, 14, 28 april; op 5 en 12 mei. hofjes in de Jordaan naar de Waag, de Oude Kerk en de Waalse Startpunt Haarlemmerplein op 21 april en Bij een buurt in oud-Amsterdam de meeste mensen al19snel mei. aan de Jordaan en ook de Kerk tot de wevershuizen uit 1670-1671 indenken de Weteringbuurt, dubbele huizen aan de Herengracht en winkelhuisjes in de Gouden Bocht is bekend. Of bekend? Bij de Gouden Bocht denkt menigeen aan een verzameKosten Negen Straatjes. 195 euro voor 8 lezingen en 8 wandelingen, Op acht aansluitende (dinsdag)avonden komen achtmaar buurten ling internationale banken en bedrijven, vroeger was hier sprake van een chique buurt. inclusief syllabus. uitgebreid ter sprake. Op de zaterdagochtend maken we een In overleg kan men zich voor delen van Op acht aansluitende (dinsdag)avonden komen acht buurten de uitgebreid ter sprake. Op de zawandeling door de buurt, die de dinsdagavond ervoor is becursus inschrijven. sproken. Het geheel beloofteen een verrassende terdagochtend wordt wandelingontdekkingstocht gemaakt door de buurt die op de dinsdagavond ervoor is Cursusleider te worden door de buurten van oud-Amsterdam. AchtereenvolHans Tulleners, schrijver, journalist, besproken. gens bezoeken we de Jordaan, Nieuwmarkt, de Negen Straatmonumentenzorger jes, de Haarlemmerbuurt, Gouden Bocht, Wallen, Weteringbuurt en de Westelijke Eilanden. Inlichtingen en opgave

Achtereenvolgens worden bezocht de Jordaan, Nieuwmarkt, de Straatjes, de Haarlemper Negen telefoon: 020-6222213 per e-mail: [email protected] merbuurt, Gouden Bocht, Wallen, Weteringbuurt en de Westelijke Eilanden. Startpunt van de Bij de afbeeldingen. Links: het tamelijk onbekende Grill’s hofje, 1e Weteringdwarsstraat 21-35 kent aan de voorkant negen klokgevels. Het monumentale complex werd gebouwd tussen 1721 en 1726. wandeldagen op 31 maart, 7, 14, 28 april en 5 en 12 mei is Wijkcentrum d’Oude Stadt, terwijl op Midden: tekening met de Westertoren en huizen aan Bloemgracht 7, 9, 11 en 13. Rechts: tekening uit circa 1950 van Chris Schut met de wevershuizen aan Vijzelgracht 4, 6 21 april en 19 mei het Haarlemmerplein het startpunt is. De kosten zijn 195 euro voor 8 lezingen en 8. en 8 wandelingen, inclusief syllabus. Op de foto, links, het tamelijk onbekende Grill’s hofje aan de EersteWeteringdwarsstraat 21-35, met aan de voorkant negen klokgevels.

Samen geven de portretten een gezicht aan de verscheidenheid en rijkdom aan talenten in deze stad. Dit jaar worden op diverse plekken in de stad groepen van 9 portretten getoond. In 2013 komen er een grote overzichtstentoonstelling en een boek. De getoonde selectie in de Koningsstraat bevat beelden van de kunstenaars Colin Bloom (2x), Karel Gomes, Anna Hulzink (2x), Antoinette Otten, Saskia Pfaeltzer en Saskia de Rooy. Meer informatie op: www.poremvanmokum.nl.



pagina 11

Schrijvende lezers De Oud-Amsterdammer is meer een podium voor echte Amsterdamse 50-plussers dan een krant. Wij stimuleren lezers hun eigen verhalen in te zenden. Hieronder verhalen die recht uit het hart van de lezer geschreven zijn. Heeft u ook een bijzonder verhaal dat u met de lezer wilt delen? Mailen kan naar [email protected] en sturen naar De Oud-Amsterdammer, Postbus 5003, 1380 GA Weesp.

Brand C&A inspireerde tot een examenstunt door Karel Christiaanse De brand in C&A waar De Oud-Amsterdammer onlangs over schreef, weet ik me nog goed te herinneren. Ik was 19 jaar en ervoer het als een indrukwekkende ramp die plaatsvond met een gapend gat in de gevelwand als gevolg. Het was het verlies van een stukje stad dat niet meer terugkwam. Als afstudeerstunt van HBS en Gymnasium van het Christelijk Lyceum West (later Pascal) herdachten wij de brand en de inzet van de brandweerlieden. Het was de tijd dat de Beatles in opkomst waren, de jeugdcultuur aan de deur klopte, de West Side Story populair was, Provo was gestart en nozems rondscheurden bij het Lieverdje. Wij keken ernaar en vonden het eerder eng dan interessant. In de sociëteit in de Vondelstraat zag het blauw van de rook. Louis van Dijk speelde op de oude piano dwars door het lawaai zonder dat we wisten dat hij Louis van Dijk zou worden. In het AMVJ bezochten we jazzmiddagen en we luisterden naar Errol Garner. We zochten aansluiting op wat in het leven plaatsvond, zonder precies te weten waar we moesten zoeken. De brand van C&A was niet zomaar een brand, maar was een reuzenfik in de koudste winter sinds tijden. Het blussen veroorzaakte ijspegels aan het karkas. De brandweer was volop in het nieuws. Zo ook het feit dat het vertrouwde C&A gebouw niet meer terug zou keren. Het was de voorbode van zoveel dat niet meer

Gert Veenman symboliseert het uitgieten van een emmer water tegen de houten afscheiding waarachter de puinhopen van C&A lagen. terug zou komen. Het afscheid van een burgerlijke samenleving, maar dat wisten we toen nog niet. Wij waren in sociaal en politiek opzicht ongelooflijk groen. Niet in contact met de werkelijke, aanstaande wereld. Het woord ‘kritiek’ moest nog worden uitgevonden. De wereld zou ons links en rechts inhalen. We wilden iets anders doen dan anders en sloten aan bij de actualiteit van de brand. Op het oude, afgetrapte Waterlooplein stonden twee brandweerwagens te koop. Na enig onderhandelen konden we één ervan huren. Daarna rolde zich het plan vanzelf uit. Schoolbanken in de fik op het schoolplein met als verwacht gevolg een reactie van “Is dat alles?”. De

Bauco van de Wal leest een manifest voor ter ere van de heldhaftige brandweerlieden. komst van de brandweer in de vorm van de brandweerwagen was een verrassing. Na het blussen demonstratief de stad door met 60 leerlingen op, om en achter de wagen. Op de Dam las Bauco van der Wal, later speechschrijver, een manifest voor. Daarin werd de glorie van stad en brandweer aangehaald. Gert Veenman, die later voor eigenaren zeilboten over de oceanen zou varen, goot symbolisch een emmertje water tegen de pui van C&A. Een mooie afsluiting van de middelbareschoolperiode. ‘s Avonds waren de beelden op het achtuurjournaal. We sloten de middelbare school af met een leuke samenwerking. Vervolgens stormden we het werkelijke leven in.

‘Het is geen naslawerken’ door ing. R. Jonkman Met genoegen heb ik kennis genomen van uw krant dd. 21 februari jl. en ik meen toch een paar opmerkingen dienaangaande te mogen/moeten maken. Pag. 1: Wat ik mij over die Elsevierreclame bovenop CASA 400 herinner is de hardnekkigheid en betweterigheid waarmee destijds werd staande gehouden dat de term ‘naslawerken’ de taalkundig correcte benaming van die categorie boekenwerken zou zijn. De toenmalige propagandisten daarvan lijken inmiddels op hun euvele schreden te zijn teruggekeerd, hebben hun hoofden in de schoot gelegd dan wel tot hun voorouders verenigd. Hoe het ook zij, hun zienswijze heeft nimmer officiële erkenning gekregen: mijn exemplaar anno 2005 van Het Groene Boekje vermeldt namelijk uitsluitend de variant ‘Naslagwerk(en)’. Pag. 5: ‘Dit komt nooit meer terug: de blauwe girobus’. Daar mochten niet slechts de overschrijfformulieren (in de vorm van Hollerith-systeem ponskaarten) in, maar ook alle andere vormen van opdrach-

ten en/of correspondentie met het girokantoor en zelfs alle aan de gemeente gerichte stukken en dat alles geheel gratis. De Gemeentegiro had namelijk een eigen expeditieorganisatie (met ontheffing van het PTT-monopolie ingevolge de Postwet) die niet alleen die blauwe bussen leegde en de inhoud ervan naar het girokantoor (tussen de St. Pietershalsteeg en de St. Pieterspoortsteeg) bracht maar het gehele gemeentelijke postverkeer (incl. de rekeningafschriften naar de rekeninghouders) binnen de gemeentegrens verzorgde!! Alle rekeningnummers bij de Gemeentegiro begonnen weliswaar met een letter, doch niet uitsluitend met een G: zij begonnen met de eerste letter van de achternaam van de rekeninghouder, aanvankelijk gevolgd door drie en later vier cijfers. De letters werden bij de annexatie door de PCGD/RPS vervangen door vier resp. drie cijfers zodat alle rekeningnummers 7-cijferig, werden en zo bleven zij tot heden - ondanks de overgang naar de ING Bank - nog steeds: een INGrekening waarvan het nummer begint met 475 is een oorspronkelijke Gemeentegirorekening!

Alle studenten die betrokken waren bij deze examenstunt poseren voor de fotograaf.

De GG was op tijd, bij de PG duurde het twee dagen door Aaldrik Zaaiman U schrijft dat de rekeningnummers van de gemeentegiro begonnen met een G. Dit is slechts gedeeltelijk waar; dit geldt alleen voor die rekeninghouders waarvan de achternaam met een G begon. Mijn rekeningnummer en dat van mijn ouders begon met een Z en dan een volgnummer. Voor de samensmelting met de postgiro moesten alle gemeentegironummers 7-cijferig worden en zodoende werd elke letter

vervangen door 3 cijfers. Voor de Z was dit 543, gevolgd door het bestaande rekeningnummer, eventueel van voren aangevuld met nullen. Was dus het GG-nummer Z45 dan werd het PG-nummer 5430045. Overigens was er een belangrijk verschil in snelheid van werken tussen de twee instellingen. De GG had in principe altijd de volgende dag de opdrachten verwerkt, bij de PG duurde het toen minstens twee, maar vaak meer dagen.

Casa 400 naar Zweeds model door Hans M. Vos De eerste keer dat ik iets hoorde over het te bouwen Casa 400 naar Zweeds model was bij ProCivibus, dat toentertijd gevestigd was boven Kriterion in de Roetersstraat te Amsterdam. In die tijd was de heer Van Zuiden daar directeur en de heer L.Ph. Vos zijn rechterhand. Later is de heer Vos de directeur van de vestiging in Groningen geworden. De heer Vos vierde 9 februari zijn 80ste verjaardag en is mijn broer. In het kantoor aan de Roeterstraat heb ik diverse keren aan de elektrische installatie gewerkt en verlichtingsornamenten geleverd, opgehangen en aangesloten. Van een vereniging die jaarlijks een vergadering in Casa 400 organiseert (in het oude en thans in het nieuwe gebouw) ben ik medeoprichter en penningmeester, dus ik kom daar jaarlijks.

dinsdag 2012 dinsdag 6 6 maart maart 2011

12 pagina 10


Eropuit! Kalender... Audiotour Entrepotdok ‘Het verhalendepot’ De audiotour rond het Entrepotdok is een verkenning van de pakhuizen uit de 18de en 19de eeuw. De pakhuizen, die halverwege de jaren zeventig in desolate staat verkeerden, werden voor 1 gulden aangekocht en ontwikkeld tot woningen. Het oorspronkelijke karakter en veel historische details van de pakhuizen zijn bewaard gebleven. Tijdens een audiotour vertellen gebruikers van toen en nu de verhalen achter het Entrepotdok. De audiotour kost helemaal niets, maar vereist wel enige kennis van afspeelapparatuur en internet. Want zo is de werkwijze: download de benodigde geluidsfragmenten gratis op www.de-alliantie.nl/entrepotdok, zet de elf fragmenten op uw eigen draagbare audiospeler, ga naar het startpunt in pakhuis Roermond (Entrepotdok 63), zet de audiospeler aan en luister naar het geluidsfragment. Daarna volgt u de instructies van de verteller. De wandeling duurt alles bij elkaar een uur.

Verhalenwandeling over Borneo-eiland en Sporenburg Jo Haen houdt zondag 25 maart weer een verhalenwandeling door Amsterdam-Oost. Hierbij worden verhalen van de website www.geheugenvanoost.nl over dit gebied voorgelezen, terwijl iedereen ook haar of zijn eigen herinneringen kwijt kan of kan luisteren naar verhalen van anderen. Na afloop is er gelegenheid om onder het genot van een kopje koffie (of iets anders, dat mag ook) nog wat na te praten. De wandeling begint om 11.00 uur en duurt tot ongeveer 13.00 uur. De kosten bedragen 3 euro, inclusief de consumptie na afloop (graag wel vooraf gepast betalen aub). Het vertrekpunt is bij het Lloydhotel aan de Oostelijke Handelskade 34, dat goed bereikbaar is met tram 26 vanaf het CS en tram 10 vanuit Oost. Parkeren is op zondag gratis. Aanmelden kan bij Jo Haen via e-mail: [email protected] of telefoon 020-6920720.

De Weelde van de Gouden Eeuw in Museum Van Loon Museum Van Loon (Keizersgracht 672) opent 9 maart 2012 de tentoonstelling Michiel van Musscher, De Weelde van de Gouden Eeuw. Het is de eerste overzichtstentoonstelling van het werk van Van Musscher en het is eveneens de eerste tentoonstelling die plaatsvindt in het onlangs geopende koetshuis van het museum. Van Musscher (beeld is zelfportret) was aan het eind van de 17de eeuw een succesvol portrettist. Zijn portretten hingen huis aan huis in de Gouden Bocht van de Herengracht. Hij portretteerde naast Amsterdamse regenten onder anderen Tsaar Peter de Grote. De tentoonstelling toont naast bekendere werken uit Nederlandse collecties, waaronder die van Museum Van Loon, ook werk uit particuliere collecties en internationale musea.

Land of Hope and Glory Het Nederlands Komedie Theater houdt muzikale voorstellingen waar het sentiment van afdruipt. Zoals de productie Land of Hope and Glory, die woensdag 25 en donderdag 26 april in het Ostadetheater in de Van Ostadestraat Amsterdam wordt gespeeld. Het Nederlands Komedie Theater kunt u misschien kennen van de recente succesvolle productie ‘Liedjes van Louis Davids’ en richt zich op het maken van komedies, kluchten en andere komische voorstellingen. Het gezelschap bestaat uit jonge, veelbelovende theatermakers die met en voor elkaar voorstellingen maken.

Rust zonder Roest, een speurtocht naar onze krachten op latere leeftijd Het Huis van de Buurt Jordaan&GoudenReael (’t Claverhuis, Elandsgracht 70) biedt een bijzondere cursus aan voor zestigplussers, ‘Rust zonder Roest’ geheten. De cursus geeft meer inzicht in de mogelijkheden in de derde levensfase. Ouder worden gaat gepaard met verlies, maar geeft ook winst. Focussen op wat je wel kunt, is positiever dan op wat je niet (meer) kunt. Het gaat om het vinden van een aangename balans in het dagelijks leven; om aangenaam ouder te worden en niet in stilte en eenzaamheid. De cursus start dinsdag 27 maart van 10.00-13.00 uur met aansluitend een eenvoudige, gezamenlijk gemaakte lunch. De verdere data zijn: 3, 10, 17 en 24 april, 1, 8, 15, 22 en 29 mei. De kosten voor de cursus zijn 40 euro, inclusief een cursusmap, koffie, thee en lunch.

In Land of Hope and Glory zijn er liedjes uit de bange oorlogsjaren. In die tijd maakte het amusement er een gewoonte van om het publiek tot bezinning te brengen dan wel tot tranen toe te bewegen. Tussen alle extremen in hield het amusementsgenre zichzelf en zijn naar ontspanning hunkerende publiek staande met liedjes waarin het optimisme overwon. Het is een voorstelling met Nederlandse hits, maar ook het naoorlogse Amerikaanse repertoire zoals dat van Glenn Miller, the Andrew Sisters en Marlène Dietrich wordt ten gehore gebracht. En verder zijn er verboden muziek uit bezet Nederland, muziek uit de kampen, strijdliederen, amusementsmuziek en propagandaliederen uit de oorlogsjaren. Meer informatie: www.allemaalkomedie.nl.



pagina 13

Mijn straat: Stieltjesstraat

Heel veel moeders in Jeruzalem door Ben Fano Je hoort vaak dat mensen over hun buurtje zeggen dat het net een dorp is, welnu dat was Jeruzalem zeer zeker. Toen wij in de Stieltjesstraat kwamen wonen, was het een spiksplinternieuwe

wijk. Het was in het begin pionieren, maar de saamhorigheid was groot, zeker zo net na de oorlog. Ik heb in die straat een ontzettend fijne jeugd gehad, ondanks het feit dat mijn moeder op mijn zevende jaar overleed en ik alleen met mijn vader achterbleef. De ‘buurt’

heeft mij geweldig opgevangen en ik had dan ook heel veel ‘moeders’. Er was ook een buurtvereniging, Reigersburg, opgericht in, als ik mij niet vergis, 1953. Die organiseerde ook van alles en bijna iedereen deed mee. De Koninginnedagviering, tjonge jonge wat een feest was

Het was een zalige buurt om te spelen

dat! Een optocht met versierde fietsen, ballonnen oplaten (die werden altijd opgeblazen met gas door de vader van Hannie die bij de brandweer was), de hele dag spelletjes en kraampjes met van alles en nog. Wat ook gevierd werd was Hartjesdag, met een muziektent, dansen en kraampjes eromheen en ‘s avonds laat het grote vreugdevuur. Helaas wordt een

deel van Jeruzalem gesloopt en dat stemt mij zeer verdrietig, maar ik begrijp het wel. Uiteindelijk waren deze zogenoemde Duplexwoningen voor ongeveer 10 jaar gebouwd om de ergste woningnood te lenigen en nu zijn we alweer 52 jaar verder. Bron en foto’s: www.geheugenvanoost.nl/ Stadsarchief Amsterdam

door Sarina ter Veer Ik heb 19 jaar in de Ritzema Bosstraat gewoond, op 30-huis. Mijn vader is heel lang penningmeester van Reigersburg geweest en zat in het bestuur met onder anderen Jaap Beekman. Aan deze Ome Jaap, die in de Eisingastraat woonde, heb ik warme herinneringen. Koninginnedag was prachtig met al die optochten. Later, toen Reigersburg een eigen clubhuis kreeg, werden hier ook dansavonden voor de jeugd gegeven. Het kranten ophalen in het oude ‘clubhuisje’ naast Zaagsma kan ik me ook nog goed herinneren. Als kind vond ik het reuze spannend. Ik heb ook 6 jaar op de Pieter Zeemanschool gezeten, midden in Jeruzalem, met als hoofd dhr. Borstel. En op het noodkleuterschooltje aan de Stieltjesstraat, waarvan mij pas verteld werd dat dit schooltje ‘de Merel’ heette. In een strenge winter hadden ze het ‘landje’ onder water laten lopen en konden we daar schaatsen. Veel mensen kwamen elkaar tegen bij sigarenboer Leijdel. Het was een zalige buurt om te spelen. Toen leken de Kruislaan en de Maxwellstraat hele drukke, grote wegen. Nu zijn ze natuurlijk nog druk, maar niet meer zo breed. Ook was er de indrukwekkende optocht op 4 mei wanneer militairen met rouwbanden naar de Oosterbegraafplaats liepen om kransen bij het monument te leggen. De melkboer, Wout en de zelfbedieningszaak van Koot, de visman, de textielzaak, allemaal zaten ze op het Robert Kochplantsoen. Er waren veel buurtwinkeltjes. Een fotograferende buurtbewoner in de Stieltjesstraat.

Het Mokumgevoel van Willeke Alberti ‘Ik zat op een Daltonschool, jammer genoeg alleen voor meisjes’ Willeke Alberti (van 1945) had een geweldige jeugd in Amsterdam, waar haar vader Willy grote triomfen vierde als Tenore Napolitano. Bij de burgerlijke stand staat ze ingeschreven als Willy Albertina Verbrugge, zich noemende Willeke Alberti.’ Die naam Alberti is verzonnen door een ijscoman toen haar vader 14 was, vandaar. Lijnbaansgracht “Ik ben van 1945. Het was een zware tijd voor mijn ouders. Mijn vader had wel werk, maar ze waren heel arm. We verhuisden vrij snel naar de Lijnbaansgracht. Om de hoek woonden mijn oma en opa. Die waren met acht kinderen en daar gingen we veel op bezoek. Dat vond ik het fijnste plekje dat er was.” Jekerstraat “Ik heb in heel Amsterdam gewoond, Ons volgende huis was in de Jekerstraat in Zuid. Daar zat ik op de Vondelschool bij juffrouw Steegstra en hoofdonderwijzer meneer Van de Mel. Ik heb school een heerlijk onbekommerde tijd gevonden. De Vondelschool was zijn tijd ver vooruit. Ik kreeg in de vierde klas al Frans. Dat ik school zou afmaken, was mijn vaders trots, want hij had dat zelf niet kunnen doen. Hij heeft later wel leren schrijven. Schriftjes vol schreef hij om mooi en goed Nederlands te leren schrijven.”

Vechtstraat “Op mijn zesde verhuisden we naar de Vechtstraat 18, op de eerste verdieping. Er stond één auto in de straat en die was van mijn vader. Gekocht van zijn eerste verdiensten als artiest. Ook de enige televisie in de straat stond bij ons. Alle kinderen kwamen bij ons kijken.” “Al op mijn derde begon ik met zingen en dansen tussen de schuifdeuren op feestjes, Mijn eerste echte optreden was op de Albert Cuyp in de horlogewinkel van de familie Bonewit. Ik zong liedjes van Johnny Jordaan, waar ik een groot fan van was en ben. In de Rivierenbuurt werden veel feesten gehouden. Op de Churchillaan, vroeger heette die de Stalinlaan, stonden podia en daar trad ik op.” Dokter Aletta Jacobsschool “De Dokter Aletta Jacobsschool

in de Lekstraat was mijn middelbare school. Het was een Daltonschool, jammer genoeg alleen voor meisjes. Op maandag kreeg je al je taken en ik was dezelfde dag al klaar. Zo kon ik de hele week andere dingen doen. Ik was in die tijd best heel brutaal en eigenwijs, een kwajongen eigenlijk. Misschien kwam dat doordat ik al optrad en me wat verbeeldde. Heel wat juffrouwen die geen orde konden houden, heb ik vreselijk gepest. En toen kwam ik bij mevrouw Blomkwist, een geweldige vrouw van wie ik veel geleerd heb.” Boetiekje “Ik heb nog een boetiekje gehad aan de Zieseniskade, op nummer 1, schuin tegenover de City. Dat was heel modern, alle zangeressen en actrices die bekend waren, hadden een boetiekje. Dat is geweest van ’66 tot ’70, want toen was ik zwanger van Daniëlle en wilde ik niet meer de hele dag in de winkel staan.” Amsterdam “Amsterdam is absoluut de mooiste stad van de wereld. En ik ben echt overal geweest. Wat je ziet, wat je voelt, dat is uniek. Als je met een gewoon bootje door de grachten vaart waar de rondvaartboot niet komt, dat is prachtig. In 2007 ben ik ereburger geworden van Amsterdam.”

Willeke Alberti

Willy Alberti “Wat wij samen hadden, heb ik nooit meer met en man gehad. Maar als ik over mijn vader praat, dan praat ik ook over mijn moeder (…). Ik heb nog filmbeelden van de verjaardag waarop mijn oma 80 werd. Nou, zoiets heb je nog nooit gezien. Mijn vader zingt een

operaplaat die hij toen net had gemaakt. Tantes, ooms, iedereen zingt mee. Mijn vader was 17 toen hij me maakte, 18 toen ik kwam. Mijn moeder was een paar jaar ouder. Ze woonden in een artiestenpension aan de Amstel, naast de Kleine Komedie.”

Lezersactie De Oud-Amsterdammer Amsterdam Bevalt! is een uitgave van Uitgeverij Kapstok en bevat verhalen van een groot aantal bekende Amsterdammers die vertellen waarom Amsterdam hen zo lief is. Onder anderen John Kraaijkamp, Ed van Thijn, Hans Wiegel, Frits Barend, Matthijs van Nieuwkerk, René Froger, Jaap van Zweden en Danny de Munk vertellen over hun leven in de hoofdstad. In de winkel kost Amsterdam Bevalt! 22,50 euro. Lezers van De Oud-Amsterdammer kunnen het boek kopen voor 5 of 8 euro*. *5 euro als het boek tegen inlevering van deze bon wordt opgehaald bij Uitgever Kapstok, Van Bossestraat 28-huis, 1051 JZ Amsterdam. Wel even bellen van tevoren naar 020-427 82 39. Het boek kost 8 euro als het wordt opgestuurd. Stuur dan onderstaande gegevens naar bovenstaand adres. Naam Adres Woonplaats wil … exemplaren bestellen van het boek Amsterdam Bevalt! Deze gegevens mailen naar [email protected] is ook een mogelijkheid. Bij het boek (of de boeken) zit een factuur van 8 euro.

pagina 14



morgen zijn we er nog dichterbij

Eén op de drie Nederlanders krijgt kanker. KWF Kankerbestrijding investeert daarom in wetenschappelijk onderzoek. En met resultaat. In 1949 overleefde slechts 25% van de patiënten de eerste vijf jaar en inmiddels is dat al 60%. Samen met uw hulp komen we steeds een stapje dichterbij. Kijk vandaag nog op kwfkankerbestrijding.nl om te zien wat ú kunt doen.

iedereen verdient een morgen



pagina 15

Sport: Herinneringen aan Ajax

Kussentjes rapen voor Ome Jan door Henk Zonderland De afgelopen weken heb ik goed gegoogeld op internet (waar moet je anders zoeken?) maar ik heb geen foto kunnen vinden van de zitkussentjes in stadion De Meer. Toch hebben die bruine kussentjes een enorme indruk op me gemaakt. Voor wie De Meer niet kent of er nooit geweest is: aan de beide lange zijden in het stadion waren lange houten, lichtblauwe (voor zover er nog verf op zat) banken (aan de korte kanten kon je alleen maar staan). Een kleine twee uur hier op zitten was geen pretje. Daar kreeg je, zoals dat wordt genoemd, ‘een houten kont’ van. Maar niet getreurd: voor weinig (ik heb geen idee hoeveel) kon je een kussentje huren. De bruine kussentjes stonden hoog opgestapeld bij de trap en iedereen die zacht wilde zitten, nam er eentje mee. Suppoost Ome Jan beheerde de kussentjes en verdiende er zijn sigarengeld mee. Gesmeten Tijdens de wedstrijd gebeurde er niet veel meer met de kussens dan dat erop werd gezeten. Alleen als de wedstrijd slecht afliep (dat gebeurde veel minder vaak dan tegenwoordig) werden na afloop de kussens op het veld gesmeten. Voor de mensen op de lange zijde was dat het ultieme protest tegen een slechte wedstrijd. Deze kussens (evenals de exemplaren die iedereen na afloop liet liggen) moesten worden opgehaald en dat kon Ome Jan niet meer. Ome Jan besteedde dat maar

al te graag uit aan jonge jongens, van wie ik er regelmatig een was. En ik verzeker u: dat was een feest. Vooral omdat je daardoor het veld op mocht en laten we daar niet geheimzinnig over doen: ik kon

een bal nog geen drie keer hoog houden, dus dit was de enige manier om het veld op te kunnen. En elke keer was dit mijn moment van glorie en trots, terwijl er echt niemand keek.

In de Arena zijn de kussens verdwenen. Daar staan nu stoeltjes en die maken kussens overbodig. Jammer, want de jonge jongens van nu moeten dit missen. Maar misschien kunnen ze virtueel een kussentje weggooien op hun pc?

Een warme vereniging door Ron de Wit 14 april 1918 werd een historische dag. Het begon met een aantal jongens in de buurt van de Overamstelstraat bij de Weesperzijde, met als speelveld een zandterrein waar thans het President Steijnplantsoen is. Vrij spoedig kreeg het jongensclubje de aandacht van enkele oudere voetballiefhebbers onder wie N. Meijer sr., P. Meijer en H. Bokhorst. Onder hun leiding kreeg het clubje de naam a.s.v. D.J.K. (De Jonge Kampioen), dat zich aansloot bij de toenmalige A.V.V.B (Amsterdamse voetbalbond). In 1921 werd een nieuw terrein gevonden aan de Schagerlaan waar ook de verenigingen WMS en ZRC speelden, daarna verhuisde de club naar de Pauwenlaan en in 1937 verhuisde D.J.K. voor de derde keer, nu naar de Kruislaan.

Tonnie Pronk loopt het veld op, zoals ook Henk Zonderland een paar keer heeft gedaan: Pronk om te voetballen, Henk om kussentjes te rapen.

Stadions

Tussen 1973 en 2006 heb ik de meeste stadions in Nederland bezocht waar toen betaald voetbal werd gespeeld. Alleen de stadions van SC Veendam, Helmond Sport, TOP Oss, AGOVV en de nieuwe accommodaties van Fortuna Sittard en ADO Den Haag ontbreken op mijn lijstje. Ik heb door de jaren heen clubs in verschillende thuishavens zien spelen: Ajax, AZ, FC Groningen, SC Heerenveen, FC Twente, NAC Breda, Vitesse, RBC Roosendaal, SC

mee verdiende. Niet veel – Ome Jan was niet mesjogge – maar thuiskomen na een heerlijke zondagmiddag met geld toe, dat was wat.

Verdwenen sportclubs: a.s.v. D.J.K.

Diemenzijde was één van de korte zijden van stadion De Meer. Journalist Oscar Borghardt schrijft over zijn warme herinneringen.

De wedstrijd Excelsior-Ajax spreekt nauwelijks tot de verbeelding. Zeker niet als je het duel via Eredivisie Live volgt. De accommodatie van de club uit Rotterdam heeft daar alles mee te maken.

Verzamelen Het verzamelen van de kussens was trouwens nog een hele klus, want Ome Jan wilde snel klaar zijn. Hij wilde naar beneden, waar hij samen met al die andere suppoosten zijn geld voor die dag kreeg uitbetaald. Aan elk kussentje zat een soort hengsel en daardoor kon je ze handig aan je arm hangen. Met twee armen vol een paar trappen oplopen, was niet echt goed te doen, maar voor Ome Jan deed je dat. Ook al omdat je er wat

Heracles Almelo en Roda JC. ADO Den Haag en Fortuna Sittard zag ik alleen in hun oude stadion spelen. SVV, Haarlem en Vlissingen, die ik ooit in hun eigen stadion zag voetballen, zijn verdwenen uit het betaalde voetbal. Een regel die ik hanteer is dat er alleen sprake is van een nieuw stadion als dat ook naar een andere locatie is verhuisd. Hoewel Galgenwaard en Nieuw-Galgenwaard van FC Utrecht als stadion enorm van elkaar verschillen, geldt het bij mij als één stadion. Ik ben een liefhebber van klassieke voetbalstadions waar een echte voetbalsfeer hangt. De Meer, De Kuip, Het Oosterpark (FC Groningen)

en Spangen (Sparta) schieten mij meteen te binnen. De stadions van Go Ahead Eagles en De Graafschap zijn eveneens sfeervol. Het Olympisch Stadion hoort niet in het rijtje thuis: de sintelbaan maakte de afstand tussen de staantribunes en het veld te groot. Datzelfde gold voor het Diekman Stadion van FC Twente en Kaalheide van Roda JC.

Nieuw leven Na de oorlog, waarin ook D.J.K. zwaar werd getroffen, werd de club nieuw leven ingeblazen. Van de zijde van de Amsterdamse Voetbalbond werd er bij de gemeente op aangedrongen om een sportcomplex aan te leggen. Het eerste complex werd Middenmeer en D.J.K. kreeg hier twee velden. Ook werd een nieuw clubhuis gebouwd, dat op 25 december 1954 in gebruik werd genomen. Tijdens zijn openingsrede werd de toenmalige voorzitter Piet Meijer onwel, hetgeen een domper betekende op de feestvreugde. Jeugdige spelers In 1966 werd een zaterdagafdeling opgericht voor de spelers die de ‘pensioengerechtigde’ leeftijd voor het eerste elftal van de zondagafdeling hadden bereikt. Het begon met een ‘spelletje voetbal van oudjes’, van wie velen in diverse commissies het nodige werk verzetten op de zondagen. Maar spoedig bleek dat ook jeugdige spelers zich tot deze afdeling voelden aangetrokken. De leeftijdsgrens van boven de 30 jaar werd afgeschaft. Hierdoor bleven resultaten niet uit en toen in 1972 in een nek-aan-nekrace met D.V.A.V. uit Diemen (nu SV Diemen) het kampioenschap behaald werd in de tweede klasse van de A.V.B. ging men verder in de eerste klas met het vaste voornemen om zo snel mogelijk te trachten in de KNVB te komen. Dat lukte: D.J.K. kwam bij de KNVB, bij de grote jongens. Op 1 juni 1993 kwam er na 75 jaar een einde aan a.s.v. D.J.K. en na 65 jaar een einde aan a.v.v. Madjoe toen de twee clubs, buren van elkaar, fuseerden. Samen gingen ze verder onder de naam a.s.v. Fortius. Voor mij is a.s.v. D.J.K. zeer belangrijk geweest voor de persoon die ik nu ben. Het was een warme vereniging met allemaal omes en tantes.

Het stadion van Excelsior zal geen enkele voetballiefhebber die geen doorgewinterde fan is van de overigens sympathieke club aanspreken. Het is een accommodatie die je eerder bij een amateurclub verwacht aan te treffen, dan bij een club die in de Eredivisie speelt.

Zomaar vier jeugdteams van D.J.K. door de jaren heen.


pagina 16


foto’s: Joris van Bennekom

...GRENSVERLEGGEND MUZIEKTHEATER. - DE VOLKSKRANT -

...THEATERGESCHIEDENIS. EEN TOPPRESTATIE. - TROUW -

GOEDE ACTEURS, FANTASTISCHE LIEDJES, HISTORISCHE FILMBEELDEN, EEN AANGRIJPEND VERHAAL EN VEEL SPEKTAKEL.

RESERVEER SNEL: WWW.SOLDAATVANORANJE.NL I 0900 1353

(45 cpm)

- LEIDSCH DAGBLAD / GPD -

T/M JULI IN DE THEATERHANGAAR | VLIEGVELD VALKENBURG | BIJ LEIDEN

IN SAMENWERKING MET

MEDIAPARTNER

IN SAMENWERKING MET

MEDIAPARTNER

Kraken begint in 64 met Red een pandje op Kattenburg. Volgende editie dinsdag 20 maart. Dolle Mina

Recommend Documents