Jubielejumkrant van de 55e vastelaoveskrant
vur Méél en de uurste nobbers Be-NirOs-Rog-As. Dè sin de beginletters van Beringe, Nirkant, Ospel, Roggel en Aaste.
Di krentje versjeentj en verdweentj inéns
Kieveloeët
OfficieelorgaanmernieechtvandeMéélsevastelaovend2006Bijéngeprakkezeerdenutjgegévvemiduzjelighoeëgbevelvaninkelvastelaovesflabbeevattendealleswabeslooteennie beslootezalwéére.Vandeninhawdisgénlettergelógeenis’tgelógedanaawegeouwdermernetjesbutjeanderssjoebezeouwnogutjwórunnenhóndgénbroeëdvanlust.Deredakteur mótteböllekusTienusPaastpaedjeonbekééndTel1111b.g.g.litjieópbéd.Ingezóndestukkewééreaaltidjgeplatstas’tmersjonnewaazeliswéérezeniegeplatstmoetezemerverdóriesgoeweet edè’tallemoltiggewórriggentidjniekan.’tAuteursrechtvandeeskrantbereustbijdesjrieversdieunnenbrieëjerughébbeenanderléújdiegoeweeteworabrahamdemoosterdhaltendèieënenien zòwàdréjis.Wijwenseollieallemolééveveullolmideesdaag.De Kieveloeët.
Proclamatie as Prins Fred ll
Utjgegévve dur inkel vastelaovesgekke umstreeks fibberwarrie twéduzjendzis
Wij Prins Fred ll, bij de gratie van de Rò van Éllef, Vorst Joost, Adjudant Henk en ’t Comité van de Kieveloeët, zoon van Sjef van Marsen Béér en Fien van Snéjer Tone Fritske, gebórren en getógge bij ‘t vertrékpunt van den óptocht èn den Hagelkrusjwég, al vruug meedrebbelend tusse de bóntgekleurde bókse en rokke van ’t Sjansevölkske, sindsdien nie mer wég te slao bij alles wa vastelaovend ojjemt, geweze keukeprins van den Dörpsherberg in Óspel, de Törfhoeve in Zerum en en den Troost óppe Heibloem, émmol wetend wor Abraham de moosterd halde bij gebrek èn vrijen tidj óp zón- en vural féstdaag toch mer beslote hebbend um de sjuumspaon vurgoe én ’t lippelerék te hange en dornao mi vèèrefpót en kwast fleur en kleur bréngend in hél Nillewért en umstreke, al mieër as élf jaor samewonend èn de van der Steenstraot in ieën van de hochste flatgebouwe van hél Méél en nog aaltidj van gans ónder wies héllemol bove verliefd óp vasteloavesvierder 2004: Silvie Geuns, daochter van Vesje van Summes Tuuëm en Truus van Lammerten Berte Piet, grötse Pap van twieë prachtige debberkes van mennekes: Tom en Bas, in de vrijen tidj riggelmaotig knoerhard én de slag bij “Goe Gehusseld”, of bré-utj óp dréj wiele nie te kórt dur den bocht, tusse Kórsmes en vastelaovend dik ók stillekes en mi pérsgeduld knómmelend én iets wa aaltidj ruum óppen tidj en wies in de puntjes verzèùrigd vérrig moet zin … gééve hierbij te kénne en trómmele ollie allemol féstelijk bijén um kleur te gééve èn ’t jubielejumjaor van ónze Kieveloeët, worin alles en iederieën nog bétter utje vèèref zal moete kómme as óóit in die 54 jaor tevurre, dur ’t same mi óns zónder te klóddere of te knojje zò bónt te make dè vastelaovend 2006 in énne lange róffel spetterend de paan utj zal swinge, zòdè iederieën d’r nog laang héllemol van ónderstenbove zal zin. Dörum ónze spreuk:
Mi min troom veuróp, Méél óp zinne kóp! Prins Fred ll
Leeste weurdje van Prins Wout I
Veurwoord burgeméster Beeste Kieveloeëters en Kieveloeëterinne, Mi de utjgave van ’t jubielejumboek van de Kieveloeët, kan ’t in Méél niemus óntgao zin, óns vastelaoversverénniging besté 5 X 11 jaor! ’n Gedinkwaardig jubielejum. Kieveloeëters en Kieveloeëterinne, Prins Fred II, vorst Joost en leje van de Rò van Èllef, leje van ’t kómmitee van vastelaovesverénniging De Kieveloeët, aaw kómmiteeleje en aaw leje van de Rò van Èllef, kórtum iederieën die óns vastelaovesverénniging ’n wèèrem hart toedrèègt, names ’t geménjtjebestuur de feliesietasies mi di biezönder jubielejum. Vastelaovesverénniging De Kieveloeët is al 55 jaor springlévvend. Toen ieniesjatiefnemer Paul Pluijm toendertidj in Hotel de Zwaan ’t ieniesjatief nóm, moet tjie gewete hébbe dè tjie èn iets goeds begoos. Mèr de ieniesjatiefnemers van toendertidj hébbe nie kanne wete wa De Kieveloeët vur de Méélse geménjsjap zò gòn betieëkene. Vastelaovesverénniging De Kieveloeët hi dur de jòrre hin kómmiteeleje en leje van de Rò van Èllef wete te rónsele utj alle laoge van de bevolking. Ze is dan ók in al die jòrre ’n echte afspiegeling van de Méélse bevolking
Weurdje van de veurzitter Hier is sjie dan de 55ste vastelaoveskrant van C.V. “De Kieveloeët”. In ’t jaor dè ge ‘t 5 X 11 jaorig bestao maagt viere is ’t natuurluk ’n hògtepunt dè ge dòrin ók de 55ste vastelaoveskrant maagt utjbrénge. ’t Betieëkent dè wéj al 55 jaor hébbe kanne geniete van leuke verhale en smeujige annekdotes die in óns dèùrep hébbe platsgevónge. De samewéérking mi de Méélse mense is wa di betreft aaltidj vurbildig geweest. Same zèùrige wéj d’r zò vur dè ’t Mééls diejalekt toch in lééve blieft, wòrbéj jóngere generasies ’t lieëre lééze vanutj dees vastelaoveskrant. ’n Kómpliement hiervur èn alle mense die hierèn hébbe béjgedrage. Ieën en ander ópvallend féjt is dè de krant dur de jòrre hin kwa lay-out wénnig
geweest. Dòr li de kraacht van óns vastelaovesverénniging. De Kieveloeët sté net as ’t Kievelmènneke, midde in de geménjsjap. Dòrrum woor di jaor wal óp hél biezundere menier begónne. Ik mooch mi de néjjaorresepsie óns vastelaovesverénniging de Geménjtjelukke Légpenning övverhandige. En dè gebeurde nie vur niks. De Kieveloeët hi dur de jòrre hin veul aktievietéjte geòrganniezeerd. Veul dòrvan hébbe ’n vaaste plats gevónge in ’t vastelaovesgebeure. Zò hébbe de Méélse liedjesaovende d’r toe béjgedrage dè ’t Méélse dialect ’n éjge dialect is geblivve en dè Méél ’n Limburgs butjebénke blieft. Ók di jaor wir viel Méél mi ur winnende liedje óp ’t regionaal liedjesfestieval in de preesj. Mèr ók de Kieveloeëtekrant is ’t vernume wérd. We viere immers nie allieën ‘t 5 X 11 jòrrig bestao van de Kieveloeët, mèr vur ollie li ók de véjènvieftigste ediesie van de Kieveloeëtekrant. Mi dees jubielejumutjgave kan ók di jaor wir iederieën zich vólóp laote informere övver wa Méél mi
is veranderd. Allieën in dees jubielejumutjgave zin inkele veranderinge èngebroocht. Mèr kwa vèùrem is ’t nog aaltidj ’n echte krant. Vanaf ’t begin zin ók de óndernemers d’r béj betrokke geweest. Óp de tentoeënstélling in óns EC De Truijenhof kanne ge sjòn zie hoe di zich óntwikkelt hi. Mèr dur de steun die wéj van “ónze” óndernemers hébbe mage óntvange koosse wéj dees krant in ieëre hawe. Dank hiervur. Dur de jòrre hin hébbe versjillende mense d’r vur gezèùregd dè de krant utjgegévve koos wéére. De redaksie hi tur alle jòrre veul wèèrek èn gehad, al gave ze èn di mi veul plezier te hébbe gedao. Toch ók èn ur ‘n dank je wel. Óp néjjaorsdag woore wéj as Kieveloeët sjòn verrast mi de Légpenning van
de vastelaovend te waachte sté. Sentraal in de relasie tusse ’t geménjtjebestuur en de Kieveloeët sté de jaorlukse sluttelövverdracht. Ieën van de meest seriejeuze en vaaste illemente van de jaorlukse vastela ovesaktievietéjte. ’t Is ’n heppening wòrin de Kieveloeët en ’t kolleezje van burgeméster en wéthaawers elkaar óp sarkastiese weezje óp de hak prebere te neme. Vörrig jaor héb ik minne vuurdoop gehad. Dè is ’t kolleezje goe bevalle. Ók di jaor zalle we, vlak vur de geménjtjer òdsverkiezinge, dan ók nog ‘s flink de bluumkes butje zitte. Doen géllie dè vural ók, fést, geniet en vural veul plezier. En van minne kant Alaaf, Alaaf, Alaaf vur de jubielerende Kieveloeët. Ópper, ópper, ópper Kieveloeëter Hans Smulders.
de Geménjtje Méél. ’n Groeëte waardering vur ’t wèèrek dè wéj as vastelaovesverénniging hébbe gedao. Ók de vastelaoveskrant was ’n ónderdél vur ‘t toeweezje van dizze légpenning. Vur dees waardering wille wéj alle vastelaovesvierders van harte bedanke, want ’t was allieën mèr meugeluk umdè géllie as vastelaovesvierders same mi óns vastelaovend wille viere. Léés nòw mèr rustig witjer in dizze krant en geniet van de verhale wòrbéj ‘ne goeje lach nie mag óntbrééke. Veul léésplezier en ‘ne sjònne vastelaovend. Frits Berben Veurzitter C.V. “De Kieveloeët”
Leeste spréékuur bij den Dokter
Opening 5 kérre 11 jaor C.V. De Kieveloeët Óp d’n éllefde van d’n éllefde begoos ‘t jubielejumséjzoen. Prins Wout I, Vorst Joost, Adjudant Henk en de Ró van Éllef trokke same mi hofkepéél Goe Gehusseld béj ’n temperatuur van éllef grade nò basissjool Den Doelhof, wor de groepe zis wore ópgehald. De Kieveloeët haa inkele gastlesse verzèùrigd övver de vastelaovend en as verwéérking moochte de kinjer meedoe èn de ópening. ‘t Ganse gezélsjap trok nò ‘t Kievelménneke in de Dèùrepstraot um ‘t séjzoen te ópene. Nao ‘t Limburgs volkslied kreeg Prins Wout de ópdracht ‘t bronze bild zin glans trug te gééve. Dornao woor ‘n gedicht övver ‘t getal ‘éllef’ veurgelééze dur de kinjer en kreeg Prins Wout zéélefgemakte vastelaovesattribute die óp de tentoonstelling in d’n Truijenhof te zie zin. Nao éllef kenonsjote was ‘t jubielejumséjzoen geópend en klónk “Leve de Kieveloeët!” Smiddes woor ‘ne néjje Vredesvruchtebòm geplant èn ‘t Pater Willemsplansoen dur raodslid Twan de Bruin. De vurrige bòm die héj as Prins Twan haa geplant, was vernield. De geménjtje ha ‘ne néjjen bom besjikbaar gestééld: ‘ne Limburgse Bóskriek. Hopeluk zal dizzen bom wal vruchte gon drage. Sòtterdes 12 november was tur ‘n féstvergaddering in Zaal De Zwaan wor de genöddigde in ‘n prizzentasie trugkeke nao 55 jaor Kieveloeët. Sjòn bilde die veul herinneringe ópriepe. ’t Uurste jubielejumboek woor èngebójje èn Annie Pluum, umdè Pauke Pluum de ienietzjatiefnemer was um de vastelaovesclub óp te reechte. Ók de sponzers krege ‘t boek övverhandigd. Vur dè saoves de rejunie begoos, woor ’n foto gemakt van alle ènwezige AwdPrinse. Dè ware dur mieër as fértig. Óp de rejunie ware de genöddigde in groeëte getale ópgekómme. Veule awdleje en muziekante van de dieverse
Wie zit hier aachter?
hofkepélle halde ónder ’t genot van ’n drenkske herinneringe óp. ’t Was ‘ne sjònnen dag wor nog dik èn trug gedaacht zal wéére. Óp zóndig 13 november woor de tentoonstelling övver 55 jaor Kieveloeët geopend in d’n Truijenhof. De openinghandeling woor verreecht dur de Prins Jac I (1953-1954) en Prins Wout I. Zéj trokke same ’n spandoek mi ’t jubielejum Kievelménneke nò bove. Daornao koos iederieën de tentoonstelling gon bewóndere. Mieër as 750 foto’s gééve ’n prachtig bild van 55 jaor vastelaovesplezier mi C.V. De Kieveloeët. De bezukers koosse dan ók ’t jubielejumboek meeneme dè èn ieder Mééls husjhawe vur niks woor èngebójje. Koeplet: Ge ziet ‘m stao mi zinne kievel, dè menneke van bróns Hij kriegt wir un sjon jeske èn, dè-s allemol vur óns Éllef sjeut van ut kanón, de leucht die klaort al óp Ontwaakt ie dan utj zinne slaop, vuult zich wir óp en tóp De Méélse mense lache, ze kriege goei zin Mi de vastelaovend kiekt ie gröts zin eige dörrep in Refrinj: Ut kieveloeëteriek knalt wir utj zin voege En iederieën duu mee, in de Méélse kroege De hofkepèèl blaost zich de lónge utj ut lief Wies zakkedusjter drinke wij, nog énne asteblief Zò is ut now en aaltidj al geweest Jao dè is Méél……., jao Méél óp zin beest Koeplet: Ge koomt dur langs,ge koomt dur nééve, ge wit ouw génne rò Dan blief d’r éfkes stil bij stao, dè kan toch nie veul kò Kiek um dan us hél goe èn, striek ovver zinnen bol Ge vuult dan dè d’r wa gebeurt, ouw hart dè slé op hol Hij flusjtert.…ow in…. wa dè ge moet gon doe Ge got d’r duchtig tegenèn ,de vastelaovend duu ow goe Refrinj: Ut kieveloeëteriek knalt wir utj zin voege En iederieën duu mee, in de Méélse kroege De hofkepèèl blaost zich de lónge utj ut lief Wies zakkedusjter drinke wij, nog énne asteblief Zò is ut now en aaltidj al geweest Jao dè is Méél………., jao Méél óp zin beest
Tattoewaazje Inkel vraolie van de Kieveloeët en wal Marjoleen Gielen, de vraow van Don Gielen en Wilmie Stemkens de vraow van Joost Stemkens vergééte hél duk ’t speldje wa ze gekrigge hébbe van De Kieveloeët. Di speldje kriegt ieder vraow van ’n lid van de Kieveloeët as óndersjéjing dè ze dur ók béj huurt. As Marjoleen en Wilmie dòr övver èngesproke wére zégge ze aaltidj tege iederieën dè ze dè óp urren bil hébbe laote tatoewere. As ge ze dan vraogt of ge dè maagt zie, doen ze net of ur neus bloejt en praote ze gauw övver wa anders. Wa is nòw ’t geval Marion Ghielen de vraow van Sibbe Ghielen hi óp de diensteverkoeëp van de Kieveloeët ’n tattoewaazje gekaocht. Sibbe vroeg al èn Marion:”Wa doe ge dòr nòw mi.” “Dè zie ik wal “, zi Marion. Mèr wéj dinke dè Marion ók zòn tattoewaazje wil as Marjoleen en Wilmie zò dè ze ók kan zégge dè ze um óp urre bil hi stao.
Béjnao butjegeslote Sjaak Naus is al jaor en dag de materiejaleman van de volliebalklup. As t’r wa gemakt moet wére, bénne ge béj Sjaak en ’t goej adres. Héj zèùregt övveral vur. Mèr sjildere dòr hi Sjaak gén broeëd van geééte. De afspraak is dè tjie dan terèègt kan béj Tjeu Verstappen oftewal Tjeu van WippePieër. Zò moos Sjaak ók unne kieër ’n paar panlatte blauw en geel gevèèrefd hébbe, de klurre van de volliebalklup. Héj broogt dees latte nò Tjeu hin. Mèr jammergenóg was Tjeu nie tusj. Wa nòw gedao. Sjaak wò nie géér twé kérre mi die latte sjaowe. Héj dörfde ze ók nie béj Tjeu óp de óprit te légge, bang dè ‘ne andere ze misjien koos gebruke. Nao laang naodinke haa Sjaak wa gevónge. “Ik steek die latte dur de brievebus “, daacht Sjaak. Zò gedaacht zò gedao. ’s Aoves kwame Tjeu en Noor laat tusj. Ze ginge achtereum binne. Toen ze urre jas in de gang wòn óphange, krege ze de gangdeur nie ope. “Wa zalle we nòw hébbe”, zi Tjeu. Mèr wa tjie ók prebeerde d’r kwaam gén beweging in. Utjeindeluk ging Tjeu mi ‘n zaklamp béj de veurdeur kieke en zag ie wat tur èn de hand waar. ’t Euvel was dè tjie die latte nie béj koos; ze ware ’n stukske ónder de brievebus gezakt. Mi ’n stukske izjerdrao hi Tjeu de latte ’n bietje óp kanne höffe en ze zò wir dur de brievebus nò butje kanne trékke. Zò koose ze nao laang knómmele toch éjndeluk nò bed. Of Tjeu dòr zò blééj mi was hi tjie óns nòjt vertéélt. Mesjien wal tege Sjaak.
Utjreiking uurste Vastelaovend-cd 2005/2006
Bónne Nò ‘ne wedstréjd van ’t achste van R.K.M.S.V. oftewal in de dréjde hélleft, han ’n paar bouwvakkers utj ’t élleftal ’t övver d’n bouw. En mieër spisjaal övver de verkansiebónne. Zòn die nou wéére afgesjaft of nie? Ze kwame dur nie utj. Zéllefs Pé Thijssen die van dè sórt zake beest veul wit, koos ze nie hellepe. Cor Salemans mengde zich in de diskussie en zee:”Ieën ding is zeker, die bónne die de pliessie utjsjrieft, die blieve!”
Virjo gestuurd, mèr vur dè tjie ging, riep Patries nog: “Pak mer van die Impriola`s, die veengt ónze mam zò sjòn.” Èngekómme béj Virjo begoos René te twiefele. Impriola`s? Zin dè bloeme? Héj haa d’r nog nòjt van gehuurd. Héj haa dus in de gatte dè Patries um wao kloeëte. “Doe mèr ‘n gemengd buske
Keldergaat Nel van Tjukke en urre mens Ger van Haren kómme nò ‘ne middig fietse en terrasjes pikke óp ‘ne zóndigaovend tusj. As ze van de fiets zin gesprónge kieke ze joong vraolie... mekaar èn en vraoge:”Hé géj de sluttel?” Nel hi tur gènne en Ger ók nie. Wa nou gedao? Goeje rò bloeme” zì tjie tege Viers. René ging waar duur! “Mesjien hi ónze Jan dur wal dornao nò Bets um de bluumkes te énne,” zee Nel. Zéj dur hin gefietst, mèr brénge, héj mompelde ur nog toe dè ze Jan ha dur gènne. “Dan moet tur mèr ènne van óns dur ’t keldergaat,” zee Ger. ‘t spelleke mee moos speule en Bets zee “En wie dan?” vroeg Nel. “Géj,” zee Ger, hél serieus:“René bedankt vur die sjòn Impriola`s, dè haa ge nie moete doe”. “géj béént ’t smalst!” Zò gezi, zò gedao. Patries zat vól óngeluuëf te kieke, zò dè Ger halde de roster van ’t keldergaat dan echt wa kanne zin Impriola`s? en Nel froemelde zich dur ’t gaat en ’t Smiddes moos Patries van Bets de kelderrèmke nò binne. Ger bleef rustig bodsjappe gon hale. Bets vroeg ók nog waachte. Hél vurzichtig keek ie rónd “Kanne ge dan ók nog éfkes béj de en zag óp ’n paar platse de gurdinje al slechter èngao, ‘t vlés is béjnao óp”. Ut ópegao. Dè ware néjsjierige bure die briefke van de slechter lag óp de tòffel en zich afvroege, wa dur béj Ger en Nel èn de hand was. Nò ’n paar menutje huurde in ‘n ónbewakt moment sjreef Rene dur vlug wa béj. Ger dè Nel riep:”Kóm mèr binne Ger, de “Nou mam, ik gao dan éfkes, hè,” zì sluttel sté nog aachter óp de deur!” Patries. “Och ik gao wal éfkes mee,” zì René, “dan kanne we mi d`n auto, dè is gemekkeluk.” Èngekómme béj de slechter woor d`n auto rèècht vur de raam gezit, zò dè René goe koos zie wa d`r binnen gebeurde. Patries stapte béj de slechter binne en gaf ur briefke af, ze wéérkte sjòn ‘t réjke af: `n óns snéjwoorst, n pónd gehakt, twieje bief. Mèr ónderèn `t briefke stóng wa, dòr kooste ze nie veul wisj utj. “Ik wit nie wa hier stè,” zì dè dörske van Boontje kumt um zin loontje de slechter tege Patries. “Lot méj mer us kieke,” zì Patries. Ze René van Cor van Ties Claus viet `t briefke en begoos (Claassen), die getraowd is mi Patries te lééze:”Un pónd van Wim van Poeskes Piet (Kessels) Impriola`s???” Patries kumt nòw al zò`n 20 jòrre in Méél. In kreeg ‘ne roeëje bluts van dè uurste jaor bleef ie regelmaotig hier wies guns en keek slaope in heuzje Kessels, veural mi de drék nò butje, wòr René Vastelaovend, dan was ie dòr nie weg plat in d`n auto lag van ‘t te slao. Smèèrges bakte Wim aaltidj `n lache. Nou was Patries vól paan spek,`n éjke durbéj en ‘n kupke dur toch zeker van dè tieë. René kwaam dòr niks tekórt. “Impriola`s” echt nie René haa dus dréj daag béj Kessels zin bestónge. ónderkómme gehad en as bedankje vur Bets meenjde ie dè tjie toch wa moos Wòrrum hi ‘ne prins gon hale vur hur. “Nou,” zi Patries “dan vérre óp zin muts? gao ge toch ‘n sjòn buske bloeme hale ...aaw men? vur ónze mam”. René woor dus nò
De prins is mi de vastelaovend ‘n veurènstond persoeën en moet letterluk en fieguurluk bove zin ónderdane utjstééke. Mi die laang vérre óp zin muts (steek) lukt dè priema. ’n Véér ha al in de middelééwe de betieëkenis van belangriekhédj. Iemus die tot ridder waar geslage, moocht vanaf dè móment ’n véér gòn drage. Övveriges ha ’n véér nòg ‘n andere betieëkenis. In die tidj dè de mens hél deecht béj de natuur stóng en vastelaovend ’n héjdens lèntefést waar, wóre vérre ók gedrage as vruchtbaarhédjssimbool. Dè gebeurde èn ’t begin van de lènte. Nòw trug nao de vastelaovend. Nie alle prinse hébbe mi de vastelaovend ééveveul en dezelfde sórt vérre. De prins van de Tempeleers utj Mastricht bevurbild dréégt gén véér. Zinne kollega van Jocus utj Vénlo hi t’r vier. De prinse van Ake en Keule en van de Kieveloeët hébbe d’r zelfs véjf. Bas bove bas dus. Mi die utjgebréjde vérretooj in Keule is de prinselukke vérretradiesie begónne. Dòr óntstóng in ’t begin van de niggentiende éw de veurloeëper van de vastelaovend zòas we die nòw kénne. De prins waar in ‘t begin de Held van de vastelaovend, die ‘ne gòwe kroeën mi pauwevérre (simbool van de ónsterfelukhéjdj) droeg. De kroeën woor óp èndrang van de Prusje, die ’n unieforme klieërdracht naostreefde, ’n kap. De Held woor ‘ne prins en de duur pauwevérre makte dur de jórre hin plats vur goejekoppere fazantevérre. Mi vier gevéérfde vérre óndersjéjde de prins zich van zin raodsleej, die ók ’n kap mooste drage. Zéj ware in de narreklurre roeëj, géél en gruun, plus ’n ekstra witte véér die in kómbienasie stóng mi roeëj vur de klurre van de stad Keule. Élke vastelaovesverénniging óntwikkelde ’n éjge identiteit mi sóms ’n iets ander utjerluk. Vandòr dè nie alle prinse ééveveul of dezelfde sórt vérre hébbe. Di verhaal is gesjrivve dur Erwin van de Beuken, man van de kléjing, steke en vérre binne “De Kieveloeët”.
Mi dank èn de muziekmakers van ‘t jubielejumlied
Rije gij of rij ik Net van Jantje Janssen utje van der Steenstraot is zòas ge wit nogal sportief èngeli. D’r gé génnen dag vurbij of ze is wal óppe ieën of ander menier bezig geweest um ur getréénde spiere strak in ’t vel te haawe. Swoenzes gé ze aaltidj mi Jo van Co Basten in Helde nò de sportsjool. Ze rije dan umstebeurt en dè Vraolie ónder én
“ik was al baang dè gij niks mer tege ‘ne gewone mens zot zégge, want ik héb gehuurd dè gij ow frikkedelle-premie zò goe hét beli, dè ge d’r dréj heuzjer in de kérkstraot én övver hét gehaawe.” “Was ’t mer waor,” zee Tju. ”Nee dörske ik bén ók mer gewoon aachter in de Pieël utjen törref getrokke en dor sjaam ik me niks vur. Èèremoei troef was ’t! Kedootjes kriege en zòwà, dè was d’r vruger bij óns tusj nie bij. Nee, ’n sjup ónder de kónt kooste ge hebbe as ge wot! Jao, mitte Sinterklos, dan krege we aljaors ieder ’n dikke eigegebreide wólle ónderboks, zónder gulp en mi van die strakke éllestieke d’r in. Volleges mij was onze moder baang dè ’t énnigste spulgoe-dingeske dè we han, óns anders ók nog wég zao vliege!
Verdwaald
héélt dus in, dè as de ieën wéék de ieën rijdt, dè die dan de ander óphalt en dè as de ander wéék de ander rijdt, dè dan die ieën éfkes dur die ander ópgehald moet wéére. Ók hébbe ze afgesproke, dè as de ieën ‘ne kieër swoenzes den auto nie kan hébbe, dè die ander dan gewoon rijdt en dè die ieën dan dus vur ‘ne kieër twè kérre aachterén ópgehald zal wéére. En óp zich makt dè ók niks utj want dan kumt dornao die ieën gewoon twè kérre èn de beurt en hoeft die ander dus twè wèèke aachterén nie te rije. Eigelijk hél simpel dus, mer ge moet wal ’t ieën en ’t ander nie te zieër durén gon hale want anders dan rake ge vruug of laat óppe ieën of ander menier mesjiens toch owwe kluts kwitj.(de léézers van di krentje gééve wij hier, as ze dè wille, éfkes de gelegenhedj um di stukske nog ’s óppernééj trug te lééze… (red.) Effijn, vur Net en Jo was ’t netuurlijk allemol al laang gesnéje koek en ieder wéék stónge ze sjon óppen tidj in Helde én de sportsjool. Tot dè Net óp ‘ne kojje woenzigaovend ur autosluttels nérges, mer dan ók héllemol nérgus koos vinge. ’t Gans husj, alle tesse, alle laikes ha ze afgezoocht. Paniek netuurlijk. Minstes tien menutje te laat waar ze al! “Hérre ge al vur ’t pleerémke gekeke… en in ’t poetsmèèndje dan?” riep Jan vanaachter zin krant. En dor inéns versjeentj ‘nen auto mi piepende remme vur de deur. ’t Is niemes minder as Jo van Co. “Stap mer gauw in Net,” ruupt ze, “Ik ha me wà verlat. Ik koos de sluttels van den auto nie gow genóg vinge!”
Èèremoej troef Anneke Baste trof óp néjaorsdag bij ’t frühshoppe in ’t Oranjehotel Tju van Wippe Pier, die ur drek van harte ‘ne zalige néjaor wenste. “Bij,” zee Anneke,
Fried Sanders - Van der Weerden van Joppe Fien en Thum van Hillekes Jan was mi ur zeuster Mien óp ne zóndigmiddig ént wandele gegao in de Zummerse bósse. Ze kózze ’n sjòn wandelpéédje utj. Mèr èn die roete van nege kielomééter leek gén eindj te kómme en dur al dè buurte ware ze de bordjes kwitj. Nao ’n paar ure loeëpe, bleek dè ze ’n mountainbikepéédje han gevolgd en dè liep nie trug nao urre auto. Trug loeëpe dè was nie meugeluk. Dè zòn ze vur d’n dónker nie mèr hale! Toevallig kwame ze dòr ’n sjieëske tege èn de voerman koos ur vertélle dè ze witj utj de richting zate. Ze krege ’n lift en nò dréj ketier réjje, wore ze wèr bèj urre auto afgezit.
Vur awt verslete Vanne zómmer gonge Diny en Chris Baste mi ur daochter Maaike óp vekansie nò Italië. Ur twè joong Rob en Frank bleve tusj. ’t Husj ’n bietje bijhaawe kooste ze èn die manne rustig övverlaote, mer de was die woor toch mer èn oma in Lisjel utjbestid. Wie Frank vur den uurste kieër ‘t zuuver de Méélsen tango
gerij, keurig gevaowe en gestreke bij ur óphalde zee zin oma: “Ajen boks waar zó verschannelizeerd dakker toch mer gaaw éfkes’n par naaj stukskes op gezet heb.” “Dè ha nie gehoeve oma”, zee Frank, die weest dè zin wérkklieër d’r ók bij zate, “want bij ’t stukedore kumt dè allemol zò naaw nie.” Wie tjie tusj kwaam versjrók-ie zich kepót! Zin duur nééj stoned-washed spijkerbóks was van bove wies ónder en van veur en aachter gans mitte haand utjgestukt. Gén riefelke was d’r mer te zie. ’t Leek wal ’n lappedeke mi al die nééj stukskes d’r óp! Dor hoefden-ie in’t weekend nie mer mi te gon stappe. En ók as wérkbóks trok-ie ze liever toch mer nie èn. Want al kumt ’t bij ’t stukedore allemol nie zò naaw, asjie mi zon bóks óp ’t wèèrek kwaam zon ze zich kepót lache as ze zage wà zin oma ‘m “gelapt” ha!
Stóm vraog Bartel Ome ha zin pérdje bij Giel Sjéjve inne wééj loeëpe. In diezelfde wééj liepe ók ’n stél sjèùp. En niemes wit hoe ’t gekómmen is, mer óp ‘ne kójje naacht moet Bartel zin pérdje, dè normaal zò mak is as ’n lèèmke, mesjiens wal in ’n vlaog van verstandsverbijstering, ‘n paar van die wolbale zòdanig te graze hébbe gehad, dè én sjaop ’t smèèreges al begévven ha en dè ‘n ander ochéérem mi ‘ne roei bebloeide nek en verlammings versjeenjsele liep te kreupele dur de wééj. Nou was dè sjaop vruger wie ’t nog hieël jónk was ók al ‘nen tidj laam geweest, mer dè is bij joong sjöpkes ’n normaal versjeenjsel netuurlijk. Witjer liepe d’r ók nog ’n stél sjèùp mi ’n roej kónt dur de wééj mer die bleke daags tevurre al dur de ram te graze te zin genómme. Efféjn Bartel zaat mi die zaak léllek in zin maag dè kanne ge begriepe en besloot in övverlég mi Giel um de sjaai mer bij zin verzekering óp te gééve. De formelierre die ge dor tiggewórrig vort vur in moet vulle! Um harstikke gek van te wéére! Alles moete ze wete! Ze vraoge ow werkelijk ’t hémd van de kónt! Of-ie ók wal voldoende “preventieve voorzorgsmaatregelen” genómmen ha en wannieër ’t pérdje zin leeste entinge tege hondsdolheid gehad ha en of dè d’r ónder de veurawers van zin pérdje mesjiens ók kribbebitjers veur kwame… Bartel ha ’t geliek nò ieër en gewete ingevuld. Mer de ergste vraog, wor Bartel toch echt génne rò mi wees moos nog kómme: “Wat was voor uw paard de daadwerkelijke aanleiding tot het plegen van de fatale daden?” “Dè ze toch ók verrekke mi urre flaowekul” zee Bartel en hij vulde in: Heb deze vraag aan dader voorgelegd, maar deze beroept zich vooralsnog op zijn zwijgrecht.
Bijnao wir gewoon Wout
Doevemèèleker Kapper Jo van Maan stékt sins dè tjie zin zèèlefkes, poeierkes, putjes en pillekes èn de kant hi gedao, veul van zinne vrijen tidj in ’t haawe van reisdoeve. Nou hi Jo aaltidj al van doeve gehaawe, zeker ók in de soep, mer echte reisdoeve hi tjie érre noit gehad. Wal hà tjie wà van die witte sierdinger, mer asjie die vur ’n vlucht inzitte dan leek ’t mieër óp de “grote verdwijntruck” van Hans Kazan: witte duufkes in ’t mèèndje, durke toe, éfkes waachte en … ’t énnigste wà ge nog trug zaagt was ’t leeg mèèndje. De witte duufkes warre vurgoe as snöw vur de zoon verdwene! Trouwes, zòlaang asjie ‘t nog druk ha in de zaak koos Jo ’t nò eige zégge, ók tegenövver zin klante, nie make um ze alsmer te laote vliege… Want al doere ge ’t allemol nog zò finj; ‘ne klant in de kappersstoel is zeer gevuullig vur geurtjes en ‘nen drogist die tussendur den héllen tidj bij zin doeve zit, die kan nog zò stinkend zin beest doe, mer die kumt óppen duur toch besjeten utj. Mer umdè tjie de grotste drukte dus aachter de rug hi, is Jo ’n tidje geléje begoost mi unne néje stam échte reisdoeve óp te zitte. Dur ’t hél land hi tjie bij bekéénde doeveméélekers ’t beeste wà tjie mer betale koost ópgekaocht. Ze zégge dè tjie vur duur geld bij Bert van Keup zelfs ’n allik hörtje topgefokte ééjer hi wete te bemachtige. Nò vrugere ervaringe hi Bert utjgehaawe, dè d’r övver de prisj van dees ééjer mi niemes gesproke mag wéére. Wal hi Jo zich laote óntvalle dè Bert ‘m vur elk nie bevrucht ei fieftig euro hi trug betald. Kanne ge nao gao, wa zò’n eike moet ópbrénge as ’t wal bevrucht is! Sins kórt heerst d’r ónder de reisdoeve ’n gevreesde en geheimzinnige ziekte, die ’t verfijnde mer ók erg gevulige oriëntatievermoge van ’n doef behuurlijk kan éntaste. En, asof den duuvel d’r mi spult, ge zaalt ’t aaltidj zie, ieën van Jo zin allerbeeste en duurst betalde joong fokdoeve (‘n blaow gehammerd doevinneke) bleek di virus óp urren TomTom te hébbe! Dè duufke, dè was zò zieër de wég kwitj, dè ‘t um tusj te kómme vanaf de rotonde óppe Roggelsen Diek nie éns mer weest of ‘t den uursten of den twédden afslag moost pakke. Mi as gevolg, dè ‘t leest de ganse middig half verdótseld bij “De Stoep” óp ’t terras hi gezééte. Ze zégge dè Aggie saoves laat ‘nen taxi hi
moete bestélle um ’t bésje wir veilig bij Jo tusj te laote bezèùrige. Ge begriept dè Jo zich behuurlijk zèùrig makte övver zinnen duren énkoeëp. Stad en land hi tjie afgezoocht um iemes te vinge die ‘m mi di probleem koost helpe. Utjeindelijk kreeg-ie ’t adres te pakke van ‘nen Belze vijarts in Gent, die ’t néjste van ’t néjste middel óntwikkeld ha en die beweerde dur ’t inbrénge van ’n antiviruscapsule ’t Goe gehusseld!
navigatiesysteem van ieder doef wir óp orde te kanne kriege. Jo makte ’n afspraak mi dien Belzen diergeneeskundige vernufteling en drek nao ’t week-end koosjie al in Gent terèècht. Hij moost zèùrige dè zin duufke neuchter was want ’t inbrénge van de kapsule moost ónder leechte verdoeëving gebeure. Toen ie smondessmèèreges in alle vruugte vertrok, ziitten-ie behaleve ’t kèùrefke mi zinnen ernstig gedesoriënteerden doffer, nóg ’n doevemèèndje achter in den auto. Sóndes was d’r namelijk ’ne vrimde blaow gehammerden doffer bij ‘m kómme ènvliege. Bij nader ónderzuuk van ’t reengske bleek ‘t ’n Belze doef te zin, die afkómstig was utj Zottegem, ’n pletske in ’t West-Vlaamse land nie witj bij Gent vandan. De simpelste menier um ’t bésje zónder veul umstand wir netjes trug te bezèùrige was dus um ‘m gewoon mee te neme en ‘m in zin eige vertraowde umgééving wir lós te laote, zòdè tjie zónder veul inspanning wir bij zinnen eigen bas óp de klep koos valle. In de hoop nog ’s wà trug te huure, stópte Jo zin visitekartje, finj ópgevaowe, ónder de doef ur reengske. Mi hieël nette kléénj letterkes ha-tjie d’r óp gesjrivve: “Uw duif na kortstondig buitenlands avontuur door mij persoonlijk weer netjes thuisgebracht.” De reis verliep zónder probleme en binnen ‘n paar uurkes stóng Jo mi zin keurefke bij die Vlaamsen doevendokter óppe stoep. Die ha ‘t gauw bekeke en ’t klónk Jo as muziek in de orre toen de man zee: “Dat ongestelde duifke van u, dat ben ik overtuigd van weer binnen de kortste keren te zullen gaan kunnen genezen. Ik ga subiet oraal een zeer geavanceerd antivirus capsuleke inplanteren en ik weet zeker en vast, dat uw duivinneke
achter een paar dagen weer de sterren van den hemel zal gaan vliegen.” “Zò hoch hoeft ‘t nou ók wir nie dokter” wao Jo nog zégge, mer hij hiel wisjelijk zinne mónd, nóm zin duufke in de bekéénden doevemèèlekershoudgreep en nòdè dien dokter ‘m ’n leecht verdoeëvingsspuitje ha gegévve, frótten-ie ‘t bésje binne de kórtste kérre zò’ne joekel van ’n capsule dur urre strót, dè zelfs ‘ne pillikaan d‘r van zao hébbe moete kókhalze. Jo kreeg ’t d’r érlijk gezi zèèluf benaawd van en dè woor trouwes nog erger wie tjie éfkes latter moost afréékene! Mer jè, goeie rò is nou émmol duur en as ’t bésje d’r mi geholpe waar… “Ge zult eens zien hoe snel zo’n capsuleke gaat werken,” zee dien dokter nog, vurdè tjie Jo èn de deur de haand sjudde. “Ik bén us benéjd” daacht Jo, wie tjie ’t duufke verzichtig trug zitte in zinnen auto. Nog rats verduzjeld lag’t dor óppe rug, mi de oeëge deecht en de pötjes umhoch te koekeloere in ‘t mèèndje. Mer hij waar nog mer kwéélijk onderweges óp husj èn, of dor brékt me aachterin ’n geflaker los! De vérre dwarrelde dur den auto! “Shit, die verekkesen èngevlóggen Bels begeent onrustig te wéére” daacht Jo. “Ik zao ‘m mi al dè gedoens nog entrint vergééten hébbe lós te loate. Rustig mer duufke, ge maagt nò husj,” zee Jo, toen-ie óp de uurste de beeste parkeerplats gauw ’t durke van ’t mééntje ope makte. ’n Blauw gehammerde doef vloog wie unne dweil nò butje. Óppe nok van ’t uurste ’t beeste daak gong ze zitte. Tópzwaor as ze waar dur ‘ne knóts van ‘nen boebel in urre króp, zoocht ze sjravelend nò ur évewicht. Toen pas begreep Jo dè tjie de verkieërde doef ha lós gelaote! Dor zaat zin groeëte belofte, moderziel allieën, érreges in de Belze binnelande boven óp de nok van ’n vrimd husj en hoe Jo ók floot of riep, ’t bésje bleef zitte wor ‘t zaat en verroerde zich nie! Mer in al zin ellende vergaat Jo zin doevemèèlekersplicht nie. Dien Belzen doffer moost in ieder geval nog wéére lós gelaote. In ‘ne groeëten boog cirkeldenie éfkes latter hoch boven ’t daak woróp ‘t doevinneke zaat bij te kómme van de verdoeëving. Dè drèèjde uurst ur linkse en toen ur rèèchse oeëg sjuuns nò bove, keek éfkes asof ze ’n versjeenjing ha gekrigge, sjudde toen wie in ’n kórte warming-up van kóp tot start zin vérre rèècht en as verleecht dur den heilige geest steeg ze mi machtige vleugelsléég óp nò òngekéénde höchte. Jo zag hoe dien Belzen doffer ‘m as ’t ware óp...
Ziekebroeder Tjeu
...sléjptouw nóm en hoe ze érges tusse de kérktórres van Brugge en Gent as twieë kléénj stipkes verdwene én den horizon. Um bij de les te blieve, mer ók umdè tjie af en toe méénjde dè tjie drömde hi Jo zich óp wèg nò husj versjillende kérre in de waang moete kniepe… Wà ha dien dokter ók wir gezi… “Achter een paar dagen zal uw duivinneke weer de sterren van den hemel gaan vliegen.” en “Ge zult eens zien hoe snel zo’n capsuleke gaat werken.” “Hoe vertél ik di èn min vrouw,” daacht Jo, toen ie utjeindelijk veilig tusjgekómme utj den auto stapte. Gelukkig lag zin Marjo al as ’n roeës te slaope en stillekes, zónder ur wakker te make, kroop Jo aachter urre wèèreme rug. Van echte naachtreust kwaam évvel wénnig terèècht en nog vurdè ’t leecht begoost te wéére hiel Jo ’t nie langer mer utj en tege bétter weten in liep-ie in zinne peignoir en óppe sloffe dur de kaaw nò zin doevehok. En ge zaalt ’t nie geluweve, toen Jo in ’t hok ’t leecht énknipte toen zaat dor vlókker en mónter zin blauw gehammerd doevinneke doodgemoedereerd te kieke asof ’t nooit was wéggeweest. En vlak dornééve, Jo weest werkelijk waor nie wà tjie zag, dor zaat, wie zò’n snótjóng dè vur ’t uurst ’n meid nò husj hi gebroocht … dien Belzen doffer, mi ’n gezeecht van: “Ziezoeë, dor zin we dan!” Utj zin reengske peuterden-ie mi zinne snavel ’n kléénj briefke teveursjeenj, dè Jo bekéénd veurkwaam: “Uw duif na kortstondig buitenlands avontuur, door mij persoonlijk weer netjes thuisgebracht” stóng d’r op!
Ópruming An van Sil Verscharen helpt regelmaotig daochter Desiree ‘n hèèndje. Zò ók óp ‘ne mondig in september. Desiree was boven klier utj ènt zuke vur de inzameling vur de sjool de volgende dag. Ze haa al ‘t ieën en ander klaor ligge in de keuke wà in de zak koos, o.a. ‘ne zwarte rok. Ók lag in de keuke urre néjje zwarte rok die ze in ‘t wiekend vur ‘t uurst èn ha gehad en die ze utj wao wasse. An riep nò bove of die zwarte rok ók weg moos. Desiree dacht dè mooder An dien awe zwarte rok bedoelde, mèr An ha ‘t övver de néjje. “Jao,” riep Desiree van bove, “die mag wég.” An dee alles in de zak.
Desiree braocht de klieér wég. Toen ze wèr tusj kwaam wao ze urre néjje zwarte Aachter de vraolie èn
stieën sjouwe. En dè alles óp versjillende platse in Méél. Zò kwame ze ók te voet dur de Dèùrepstraot en dè vóng Pete Highmountains mèr niks. Héj bleef mèr baang róndkieke of niemes um herkéénde as Schot mi ‘ne kilt. Héj haa ’t zò druk mi róndkieke dè tjie dien ènne lantaarnpaol nie zag, dur vól tegen èn lieëp en aachterövver óp de grond viel. De brandweerlèùj, die béj um ware, kwame nie mèr béj van ‘t lache. Dornao hi Pete Highmountains allieën mèr rèècht vur zich utjgekeke. Of die lamp van die lantaarn nog alluk is, is nie bekéénd!
Sjeurneuze
rok gon wasse, mèr die was spoorloos. Ze reej trug nò sjool, mèr de zakke ware al ópgehaald. Wég néjje rok! Ze hi drèk nò de winkel gebééld um ‘ne néjje te bestelle!
Highland games De jaorlukse fiets of voettocht van de Méélse brandweer ha di jaor as thema de Schotse Highland Games. De branweerlèùj ginge mi ènhang as Schotse mèn en vraolie dur ’t dèùrep. Ze han allemol ‘ne kilt èn, dè is zòn Schots rökske, en natuurluk ware dur béj die zin dè ze dur niks ónderèn han! De organniezasie ha dur wéérek van gemakt. Ze han ók alle name èngepaast: Geer Verstappen, Mr. Gerard Mac Farsteps (Chief commander) - Joop Verstappen, Mr. Josef Mac Farsteps Joep van de Asdonk, Mr. Josef from the Ashes - Mart Broens, Mr. Math Brownie - Leo Franssen, Mr. Leonarde de la France - Theo Frerichs, Mr.Theo Frerichson - Piet Hoebergen, Mr. Pete Highmountains - Sjef Janssen, Mr. Little Chef Krèkgoe Johnston - Hans Levels, Mr. Hamish Lowlevel - Olaf Meulendijks, Mr. Angus O Milldykes - Mark van Rooy, Mr. Marc MacRae - Chris Snijders, Mr. Christian O Cutters - Coen Stammen, Mr. Coen Mac Cabers - Jan Strijbos, Mr. John O Stribbel - Peter Sieben, Mr. Pete MacSybers - Henk Ulen, Mr. Hank the Owl Jel Winkelmolen, Mr. Jelle Shoppingmills Ók ware dur spelopdrachte, die vólbroocht mose wéére, zòas bòmstam gòjje, hoefizjer smitje, boogsjiete, touwtrékke, stieën gójje en
Harrie Sjèères ’n trint niggentig jaor en An van Wim Sjèères, wòr ge vruuger de staatlote koost koeëpe ók al ruum in de taachtig reje d’r óp urre lééftidj nog lustig mi d’n auto óp lós. Ze reje zéélef nog övveral hin en dè is toch nie mis óp dizze lééftidj. Mèr dè ze ók nog allebéj flink hard reje han we nie gedaacht. Toch is ’t gebeurd dè ze allebéj tusse Beringe en Panningen óp de bón zin geslingerd vur te hard reje. ’n Trint niggentig en dik taachtig zin hoeëge leeftéjde en vul te hoeëge snelhede in Beringe! Mèr ze zalle wal véjfenvieftig hébbe geréjje en dè is dòr minder gevòrluk as óp òw éllef en dertigste!
Gewónte aflieëre Prins Fred II is zeuve jaor kok geweest. Mèr die óngeregelde werktidje en de veul wiekende wééreke dè beviel um nie goe. Ge kaant nie béj ’n verénniging umdè ge toch mèr d’n halleven tidj de repetities of sportaovende kaant bezuke. Dus hi tjie ‘ne kieër de knuuëp durgehakt en issjie sjilder gewórre. Dè vak hi tjie gemékkeluk ónder de knéjje gekrigge. ’t Moejlukste èn die eumsjakeling waar um ’n gewónte af te lieëre. As ie de vérref goe durgeruurd ha, wò tjie d’r altidj ‘ne vinger in stééke um te pruve!
Vur den twédde kieër afgevoerd
Diensteverkoeëp Roel Lammers, de zoon van Hans Lammers ging same mi zin kammerèùj van Èngesjote Wild nò de dienstevéjling van CV de Kieveloeët. Óp ‘n gegééve moment kwaam dor ‘ne sjònne dienst, nr. 115 utj ut buukske in de verkoeëp en héj dacht dòr gao ik ók us óp mee bieje. ‘t Was al wa latter óp d’n aovend en ja dan kriebelt ‘t en wille ge ók wal us meedoe. ’n Sjòn tuinset ha tjie verstao en dè leek um wal wa. Al vréj vlug ha tjie ‘t èn de bóks hange en toen kwaam ie dur aachter dè tjie gèn tuinset mèr ’n tuinpakket haa gekaocht en dè bestóng utj: énne kielo graszò, tien kielo kunstmeest, tien kielo korrelkalk en de huur van ‘n vertikuteermesjien. Héj gè binnekórt in t nééj plan óp ‘t Starteveld wone, mèr of ie dòr dè vertikuteermesjien kan gebruke is nog mèr de vraog. Di is nie duidelijk
Zwanger…sjapsbóks Sandra Ghielen, van Jan van Keup Ghielen en Mia van Sjeng Beks, is de vriendin van Erwin van den Beuken van Jan van Driekes Max en Jeanne van Gooverde Geer en Mientje Lammers van de Nirkant….. wa ’n name!!…. is zwanger. Nò inkel wééke paaste ur gewoon bóks nie mèr en moos tur ’n zwangersjapsbóks èngedao wéére. “Kiek “, zee Sandra tege Erwin, “wa ’n sjòn bóks hè”. Mèr Erwin die klieërméster is béj de Kieveloeët en dus ók wal verstand van bókse hi daacht béj zin éjge: ”dè ziet d’r èn de veurkant wal gek utj”, die boks haa zòn gek model! “Mèr jè”, daacht Erwin, “Sandra zal dè wal bétter wete as ik”. Toe Sandra óp ’t éjndj van de dag nò de plee moos vóng ze ’t wal vrimd dè ze ’t kartje van de bóks koos lééze. Wa bleek aachteraf ze haa de zwangersjapsbóks verkieërdeum èn gedao. Dè zal wal mèkkeluk gezééte hébbe!
Van huuëre zégge We hébbe huure zégge dè Willemien
van Frans Nijssen ‘t afgeloeëpe jaor van de Stichting Vorkmeer ‘nen dikke envelóp en ‘ne groeëten bós bloeme hi gekrigge umdè ze élf-en-‘n-half jaor as peuterleidster bij ut Debberke wérkzaam was. We zin benéjd wa dè ze di jaor mi ur twélf-en-’n half jörrig jubileum wal nie vur ur in petto zalle hébbe.
Óngenöd Umdè Fred van Rijt en Math Peynenburg (die toen nog van de prins gén kò weeste) same niggentig jaor gewórre ware, gave ze van de zómmer ‘n beslote fest bij d’n Dokter. Óp ’n gegééve moment kumt dor ‘ne mens binne van ruum middelbare lééftidj. Hij ha ’n boerre fokske bij zich en ’n pet óp. We hébbe begrepe dè tjie mi zinne veurnaam Jan moet hébbe gehéétje. Hij drónk ’n paar pilskes en wersjeenjlik hi-tjie pas toenie die wao afréékene en niks hoefde te betale, inne gatte gekrigge, dè tjie as óngenödde gast mi leeg haand óp dizze gezellige féstaovend wénnig te zuuken ha. Want net zò ónverwaachs as dè tjie gekómme waar zò stillekes wasjie ók wir in énne kieër vertrokke. Mer toen ‘n ketierke latter ’t orkest ’n kórte pauze ha ingelast, toen stóng dor midden óp ‘t podium inéns diezelfde mens mi diezelfde pet óp. Mer in plats van ’t boerre fokske hà tjie dizze kieër ‘ne groeëten trékzak bij zich. Hij zee gén woord, mer boog de microfoon ’n bietje onwénnig nò zinnen accordion… en utj de zwaor muziekbokse klónkt ’n simpel mer éndoenlijk deuntje: “Boer wat zeg je van mijn kippen…” Toen nò ’n wa ónbeholpe buiging de man zinnen trékzak wir deecht wao knuëpe begoos iederieën te roepe: “Wie wont maor! Wie wont maor!” En jao huur, nò ’n leechte aarzeling klónk óppernééj ‘t weesjke van: “Boer wat zeg je van mijn kippen…” En dornao volgde óp ’n laang éngehaawe: “Bis, bis, bis…” um ’t af te lieëre, vur den dréjde kieër ’t zelfde millodieke dè óndertusse vort dur iederieën woor meegezónge: “Boer wat zeg je van mijn kippen; boer wat zeg je van mijn haan…” En toen óp ’t éndj van ’t liedje dè hél volk: “Tsoegabe, tsoegabe…” begoos te roepe, toen boog de goeie man zich veurövver nò de micrfoon en zee besjééje van aachter zin pet: “Ik kan d’r niks én doe, mer ik kén nog mer allieën ditte liedje en dè hi jommer genóg mer dréj couplette.” “Zónne goeie hébbe wij nog nie gehad,” klónk ’t dur de hél kefee, toen Silvie ‘m èn de butjedeur
utj ‘n groeëte doeës nog gaow ‘ne sjon versierde snoepzak gaf. “Kei leuk dat je op ons feestje was!” stóng d’r óp.
Wakker van ‘ne kwakker Thei Neessen, van Catrien van Kaarle Leike, hi, ’n paar jaor geléje zinnen hof van veur wies aachter grondig laote verbaowe. Volges de wétte van “eigen huis en tuin” huurt dor netuurlijk ók ‘ne vijver in tusj. En as ge zonne vijver rustig de kans géft um zich óp ’n netuurlijke menier te óntwikkele, dan hérre ge binne ’n paar jaor… ‘nen hoeëp kwakkers in owwen hof. En dor is óp zich netuurlijk niks óp tege. Mer ge zaalt ’t nie geluuëve, tusse die gewoon huis, tuin en keuke kwekkerkes van Thei en Catrien zaat van de zómmer zoeë mer inéns ‘ne joekel van ‘nen Amerikaanse brulkwakker! Kerdjie wà koos dè bést kwake! Van de méérege tot de naovend en vural ók snaachs ging ’t èn én stuk te kieër! De hél buurt hiel-ie utje slaop! In énne langen ojjem riep-ie, zò hard dè ge ’t wies óppe Simeshoek koost huuëre, iederskieër prónt zeuve kérre aachterén: kwàkwáák, kwàkwáák, kwàkwáák, kwàkwáák, kwàkwáák, kwàkwáák, kwàkwáák… en net as ge daacht dè tjie utj zao sjééje, dan halden-ie énne kieër hieël diep ojjem en dan begoosjie én zin vollegende serie van zeuve. Thei woor d’r stapelgek van. “As die Amerikaanse kaakmoel zinne kwaak nie ónderhand héélt,” zee Thei, “dan kwak ik ‘m strakkes mi zin hél hébbe en hawe ónder in de grune container en as die verekkese kwakker dan nog nie utjgekwakt is, dan kwak ik d’r nog ‘n paar groeëte kwakke watter aachter én ók!” “Zò hendig zal die zich nie laote verzoepe,” zee Catrien. “Dan wit ik wal wà bétters: Ge beengt ow de sjuumspaon óp ‘ne lange stek en ge got dormi wie ‘ne visser én de watterkant zitte. Dan waachte ge rustig wies dien blaoskaak zinne kóp bove watter stékt en asjie dan begeent te brulle, dan télle ge stillekes mee…ieën, twieë, dréj, vieër, vééjf, zis, zeuve… en net asjie dan diep wil ojjem hale um vur de vollegende serie van zeuve én te zitte, dan dauwe ge ‘m ónverwaachs mi die sjuumspaon harstikke kupken ónder.” Ze zégge dè de buurt dien Amerikaan dornao nog énne kieër hieël diep hi huuëre gorgele en dè ’t van af toen stil is geblivve in en um de vijver van Thei en Catrien.
Di isjie gelukkig nie gewórre
Kieveltreffe 2006 Óp vasteloavesdinzig veengt in hotel ‘’De Zwaan” het Kieveltreffe plats. Un jubielejum in ‘t jubielejumjaor van de Kieveloeët, want di wérd ‘t éllefde Kieveltreffe. ‘t Begoos allemol in 1996 téjdes de prinseperiejode van Prins Pieter I. Wie ha toen dörve hope dè ‘t jaar nò jaor ‘n sukses zao wéére. Wa hi Méél veul talente. Ók di jaor beloofd ‘t een grandiejoos Treffe te wéére. Net as de vurrige jòrre hi ‘t Treffe ók wèr ‘n thema en dè is in ‘t kader van 5 x 11 jaor Kieveloeët: Fést. Iederieën mag in de ruumste zin hier gehuuër èn gééve. Vur de beeste krejasie hébbe we wèr ‘ne sjònne prisj. De muziek dizze middig wérd verzèùregd dur de discotheek en natuurluk óns hofkepèèl Goe Gehusseld. ‘t Programma begeent um 14.00 uur en ziet tur as volgt utj: - Prins Fred d’n twédde - Jan van Rijt - Aaw Prinse - Vraolie van de Kieveleloeet - Kommietee - Rò van Éllef - Rini Cortenbach mi zang - RKMSV 8 - Neppie Kraft (Méélse) - Perry Leeuwerik en Cock Langstraat - Goe Gehusseld Ge ziet ’t is ók di jaor wèr ‘n topprogramma, dè garant stè vur ‘ne middig sjòn Mééls vasteloavesplezier!!
Geménjtjelukke légpenning Óp néjjaorsdag woor téjdes ’t Néjjaorstreffe in geménjsjapshusj d’n Binger C.V. De kieveloeët verrast mi de geménjtelukke légpenning. Dees óndersjééjing wérd utjgeréjkt èn persone of instellinge/verénniginge die zich verdiensteluk hébbe gemakt vur de Méélse geménjsjap. De Kieveloeët is in ur véjfenvieftig jaorig bestao óp versjillende meniere aktief óp ’t gebied van volkskultuur en diealekt vur de hélle Méélse geménjsjap. De Kieveloeët organniezeert en promoot de vastelaovend en alles wa dòrmi samehééngt in Méél. Jaorluks organniezere ze in versjillende kómmissies: de opening van de vastelaovend rónd d’n éllefde november, de Méélse liedjesaovend, de Kééj Knappe Kwéékmiddig, ’t Prinsebal, twieje bónte aovende en ‘ne bónte middig vur awwere en minder valieden, ’t Mómbakkesbal, ’t bezuuk èn ’t Zèùrigcentrum, de sluttelövverdracht, ’t sjoolbezuuk, d’n óptocht, ’t Kieveloeëtetreffe en de vasteloaveskrant in ’t Mééls. Volges de motievasie van de geménjtje is ‘de Kieveloeët dur de veurbildige inzit van de leje óntsittend aktief en dè is vur Méél van groeët belang wa betreft de éjgenhéjd en identietéjd van Méél.
Dòrrum is ‘t terèècht dè de Kieveloeët vur ur verdienste de geménjtjelukke légpenning kriegt.’ Gröts!
Afkórtinge Goe Gehusseld wérd dik afgekórt tot GG. Mèr d’r stè ók ‘n afkórting óp de slagwèèrekkeest van prins Fred II. Namelek: W.O.S.D.N.G… Z.W.N.Z.K.!!! Vur de betieëkenis dòrvan moete ge béj Fred van Rijt. Mèr umdè tijie ’t nou te druk hi as prins, wille wéj de betieëkenis van die afkórting wal éfkes ónthulle, want óntcéjfere zal niemes lukke: Waar Òllie Steun D’r Nie Geweest, Zaate Wéj Nou Zónder Keest!
’t Artiesteköfferke van Jo van Kaarle Graad
nééve de Zwaan wòr inkele koeërzengers nog rónd de bar hinge. Zittend óp zin köfferke hi Jo nog ’n paar pilskes gevat. Toen ie tusj óp de bank laat in d’n aovend wèr wakker woor, kwam ie d’r aachter dè tjie zin köfferke was vergééte mee nò husj te neme. Héj bèèlde nò de Zwaan um ’t köfferke dè veur béj de bar stóng wég te zitte, dan zao tjie ’t daags tur nao, nao ’t wéérek wal óphale. Óp aswoenzig ging Jo nò de Zwaan wòr iederieën ènt poetse was. Niemes wees van ’n brunj köfferke. Dur stónge wal inkele meziekkoffers van Goe Gehusseld, mèr nie ’t brunj köfferke van Jo. Héj kreeg ’t Spaans benaawd en ging nog ‘ne kieër óp zuuk en óndervroeg iederieën die tjie tegekwaam. Andrea die butje de rame stóng te wasse, wees dè Jan van Rijt (van Jeanne Ebisch) ènt sjouwe was geweest mi dè köfferke. Jo bèèlde um drèk óp en héj ha ‘t inderdaad meegenómme óp ènraoje van Jan Ghielen van Flame. “Neme géj min koffer mèr mee,” ha Jan gezi, “dan hoef ik tur nie mèr mi te sjouwe!” Dè hoeve ge tege Jan van Rijt gèn twè kerre te zégge, die kan alles gebruke. Jo hi drèk ’t köfferke ópgehald en ’t jéske en de slieps mi ’n dik stuk sjeklaat trug gebroocht nò Kessels. Of dè tjie ók di verhaol van de vermissing hi durve vertélle wete we nie. Mèr dè Jo sakkes in de penarie hi gezééte wete we wal!
Plat Toen Jantje Franssen van zin verkansie nò Thailand trug waar, woor um gevraogd of ie dòr ók ’n vriendin ha gehad. “Jao,” zee Jan. “En hoe protte géj dòr dan tege? In ’t Engels?” “Nee.” Hoe dan? In ’t Duits?” “Nee.” “In ’t Frans dan?” “Nee.” “Hoe dan wal?” “Och,” zee Jan, “die kénne dòr allemol plat!”
Jo dee óp vastelaovesdinzig 8 fibberwarrie 2004 same mi inkele kammerèùj van ’t Mannenkoeër mee mi ’n óptreje béj ’t Kieveloeëte-treffe. Ze din ’n èkt mi ’n bus van Roetje Ghielen. Jo was de sjofeur en haa béj Henk Kessels óp de Meulestraot ’n gruun jéske en ‘ne gééle strópdas gelénd. “Bén dur Kééj knappe kwéékers (behalve de middelste) zuinig óp!” zee de vraow van Henk. Nao ’t óptrèje woor alles wèr nétjes in ’t artiesteköfferke van Jo ópgebörge. De ganse middig woor gefést en dòrnao ging Jo en Mia, die dur ók géér béj is utjééte béj ’t Péllemke. ’t Koffer ging natuurluk mee. Óp wég nò husj ginge ze toch nog éfkes
En dizzen ok nie
Foutje, ópnééj Lea van Piet Derikx en Marieke van Chris Snijders gónge tusse Korst en néjjaor mi ’n bus van Roetje Ghiele ’n par daag nò Eurodisneyland in Perisj. Vur die meide was dè netuurlijk groeët fést. Övveral gónge ze in. Hoe hogger en harder ’t drèèjde en hoe wilder dè ’t ging, hoe “cooler” dè ze ’t vónge. De “Space Mountain” dor ware ze nog nie in geweest. Die moos netuurlijk ók utjgeprobeerd wéére. In ’n tot óp dè moment nog rustig tempo wore ze umhoch gesléjpt en ze kose óp ur gemekske nog éfkes rustig um zich hin kieke.”Ziere ge die heuvels dor Merieke?” vroeg Lea, “Wor doen die ow én dinke?” ’t Was vur allebééj hieël duidelijk: ‘ne lankgerékten heuvelrug mi van aachter én den ónderkant ‘n paar zwaor bebóste boebels en óp de vurkant ’n sórt eikelveurmige gladde kaal rótspertééj.’’t Leek inderdaad wal óf dè ‘ne kollesale reus dor zin hél gevaarte
verlórre waar! Wà hébbe ze moete lache. Zò gaow as ieën van de twé dörskes ók mer éfkes die bepolde kant utj dèùrefde te kieke, sjote ze allebééj wir in de slappe lach. Dè lache was ur évvel gaow vergao, toen in énne kieër mi ‘ne sjok dien héllen takeltrein bleef stil hange. Aachterövverhangend in de réégen en de kaaw woor de paraplu ópgestoke en beteuterd waachte ze af hoe ze utj dees penibele situaatie gered zon wéére. Nò ‘nen héllen tidj waachte kooste ze mi de hulp van speciaal persenieël via ‘ne sórt hochwééreker övver ’n smaal trap nò ’t binneste van de “Space Mountain”. Hier wore ze ópgevange en krege ze iets wèèrems te drinke. In ’t Frans, Duits, Nederlands en Engels woor via ‘ne microfoon duzjend kérre excuus éngebojje en as tegemoetkómming krege ze ‘n gratis veurrangskartje vur ’n extra attractie nò eige keuze. De twè dörskes weze óp ‘ne plattegrónd ’n attractie én wor ze méénjde nog nie in te zin geweest. De juffrouw én de kassa keek ur mi hoch ópgetrokke wenkbrauwe én, sjudde éfkes mi urre kóp, mer gaf
toen de kartjes. En in ‘n spisjaal kaarske, dè övver ’n rails umhoch nò butje woor getrokke, kwame ze éfkes latter óp ’n plats wor ze ‘n prachtig utjzeecht han övver ’t Franse heuvelland. En toen ze dor vanutj dezelfde positie as ’n uur tevurre nirkeke óp dèzelfde “reuzegevaarte” toen sjote ze óppernééj in de lach en begrepe ze wörum die Franse maddemwazzèl èn de kassa zò arig nò ur ha gekeke!
Kéjsjeute - Vastelaovend 2006 Di jaor viert de Kieveloeët ur 5 x 11 jaorig jubielejum. Un jubielejum zoas de Kéjsjeut dè vurrig jaor ieën vierde. Toen bestónge zéj 3 x 11 jaor en dè woor natuurluk utjgebréjd gevierd. Mi dè hél jubielejum zwèèjde prinses Lieke mi urre scepter en woor zéj béjgestao dur Vorst Ruud. Mèr dè jaor is nou vurbéj en dè betieëkent dè tur wèr ‘ne néjje prins of ’n nééj prinses en vorst(in) klaor ston!! Wie zòn dè dan toch zin? Wéj zin benéjd…. géllie ók? Vréjdig 24 fibberwarrie dan wete we ‘t, want dan organnieseert Kinderverkansiewèèrek Méél wèr same mi basissjool Den Doelhof ‘t jaorlukse prinsebal van de Kéjsjeut. De ónderbaow héélt lekker ur éjge fésje in de vertraowde gymzaal, terwijl de bovenbaow ‘t grotter ènpakt in d’n Binger. Óp die knótsgékke middig wéére dur diverse óptréjes verzèùrgd dur de kinjer en as hogtepunt is tur natuurluk de bekééndmaking van de néjje Rò van Éllef, prins(es) en vorst(in). Ók óp mòndig 27 en dinzig 28 janewarrie zalle de kinjer van jóngk tot awd d’n Binger wèr vólóp laote kleure as ze héllemol utjgedost kómme hosse, danse en springe. As de papa’s en de mama’s lekker ‘n pilske drinke, make de kinjer dur same mi de Rò van Éllef, vorstin en prins van de Kéjsjeut ur éjge fésje van. Nééve dè veul hosse en snoepe, kumt natuurluk ók Prins Fred II van de Kieveloeët óp bezuuk. En nie te vergééte kómme alle winnaars van de liedjesaovend en de Kééj Knappe Kwéékmiddig vur ‘n echte vastelaovessfeer zèùrge óp de mòndig en de dinzig. Veul sjòn dinge óp ‘t programma dus!!! ‘n Fést vur ‘t ganse gezin, mèr vural vur de kinjer. Vréjdig 24 fibberwarrie 2006: Opening Kinjervastelaovend (allieën vur kinjer) 13:00 ure: Kinjer verzamele óp sjool en gon in óptocht nò d’n Binger 13:15 ure: Openingswoord dur Kéjsjeutekletser ‘Piet’ 13:25 ure: Uurste serie óptréjes van de winnaars van
de playbacksjow 14:00 ure: Ónthulling Rò van Éllef, prins(es) en vorst(in) 14:15 ure: Twèdde serie óptréjes van de winnaars van de playbacksjow 14:45 ure: Tidj um te hosse 15:00 ure: Afslutjing dur de néjje prins en vorstin 15:15 ure: Afgeloeëpe Zòtterdig 25 fibberwarrie 2006: Vastelaovesmis en sluttelövverdracht 18:30 ure: Verzamele béj ‘De Zwaan’ vur de Vastelaovesmis 19:00 ure: Vastelaovesmis 20:15 ure: Sluttelövverdracht in d’n Binger 22:00 ure: Afgeloeëpe Maandag 27 fibberwarrie 2004: groeët KÉJSJEUTEBAL! 14:00 ure: Opening middig dur Kéjsjeutekletser. Ónze Kéjsjeutekletser, prins(es) en vorst(in) héétje prins Fred II en zijn gevolg welkóm. 14:15 ure: Prisjutjréjking óptocht vur de kinjer 15:00 ure: Snoepzakke-race 15:30 ure: Óptréjes van de winnaars van de liedjesaovend. De nr. 1 t/m 3 en de presentasieprisj - Óngerakkesen Doorst mi Ski Sjool - Nie Wisj mi De Waore - De Knoetsorre mi Vastelaovend Dè Bénne Gij - Krék Goe! De Limbo In Limburg Belééve 16:30 ure: Prins(es) en Vorst(in) délle ónderschéjinge utj 17:00 ure: Afgeloeëpe Dinzig 28 fibberwarrie 2004: wér ‘n groeët KÉJSJEUTEBAL! 14:00 ure: Opening middig dur Kéjsjeutekletser 14:30 ure: ?!? ‘n verrassing 15:30 ure: Óptréjes van de winnaars van de KÉÉJ KNAPPE KWÉÉK MIDDIG 16:00 ure: Prisjutjréjking sjònst verklédde en sjònst gesjmienkte 16:15 ure: Prins(es) en Vorst(in) ónderschéje ‘ne vréjwilliger 17:00 ure: Afslutjing van de kinjervastelaovend dur prins(es) en vorst(in) 17:00 ure: De kinjer van de Rò van Éllef gon same mi de prins en vorstin lekker frietjes ééte en zò urre vastelaovend afslutje
Mer di isjie wal!
We zitte de sjaowers d’r ónder
El Camino
“de Stamtoffel” was nie béj de Siem wég te dinke en droege ur sténke béj in de vastelaovestidj béj de Siem. Intusse is Óp zóndig 25 september was ’t de Dólle mòndig béj de Siem utjgegrèùjd El Camino day in Méél. Allemol tot ’n ware heppening.Veul liedjes van liefhebbers van groeëte Chevrolets de liedjeaovend wère dan ten gehuuëre han hun voertuige tentoeëngestééld gebroocht, want veul délnemers van óp de parkeerplats tusse ’t Oranjehotel dizze aovend zin vaaste klante van Mien en d’n Dokter, vur de kèèrek en ’t en Mart. Óp dólle mòndig wéére de geménjtjehusj. Tusse die groeëte prinse óp ’n waardige menier óntvange wages stóng ók ’n kléjn wagentje dè en wéére ’n wèèrem hart toegedrage dur veul bekieks kreeg: ‘ne kléjne greezje Peugeot 205, wor haa die zin plats óp die Mien en Mart. Ze zin aaltidj van harte show èn te danke? Wéj wete ’t antwoord. welkóm béj de Siem. Óp dizze dag wérd t’r aaltidj veul éte mee genómme en zelfs Peter van Bree was daags turvurre stampót mi woorst mage ze béj Mien in geweest utjééte béj de Twieje Heren in de keuke wèèrem make vurdè ’t ópgeéte Geldrop. Ze ware mi d’n taksie gegao wérd. De klante hange gewoon mi de en ware béj ’t Oranjehotel béjmekaar bieën butje en de Kieveloeët moet zich gekómme. En umdè Peter en Margret saoves nò binnevringe. Al mi al zao ge vergééte ware af te sprééke wie zao kanne zégge ’n echt vastelaoves kefee réjje as ze nò husj ginge, hébbe ze hél verstèndig urren auto laote stao. Zóndes wòr ’t goe toeve is. zòn ze um wal wèr óp hale, mèr toe ze die dikke bakke allemol zage stao, hébbe Éfkes buurte mi Koen Verstappe ze niks gezi en hébbe ze mèr gewaacht tot mòndig. Mi ingang van 2001 hi “De Kieveloeët” ’n óndersjééjing in ’t lééve geroepe “Vastelaovesvierder van Méél”. Um mense die de vastelaovend óp ‘n biezunder menier óndersteune of ’n gezeecht gééve ‘ne kieër in ’t zunneke te kanne zitte. Want um de vastelaovend in stand te hawe, bénne ge ók afhankeluk van mènse die dè óndersteune en ók utjdrage. Mieër as véjfènvieftig jaor kefee Óp vastelaovesdinzig mi “de Siem” ’t Kieveloeëte Treffe woor bekéénd gemakt dè di jaor De uurste éjgenaar van kefee “De Siem” de ieër “Vastelaovesvierder was Piet Siemons, vader van Mien. In van Méél 2005” toekwaam 1967 woor ’t kefee övvergenómme dur èn niemus minder as Koen Mien en Mart en ging ’t “De Ruif” héétje, Verstappe. Hij krig van mèr in Méél bleef ’t toch bekéénd as Z.D.H. Prins Wout I van C.V. “De Siem”. Alle prinse van Méel zin hier “De Kieveloeët” de spesjale óp ‘n waardige menier óntvange. En óndersjééjing övverhandigd vastelaovend was béj de Siem altidj al mi ’n oorkonde en ‘t ’n groeët fést. Mi die daag was ’t kefee “Méélse Fratske”, ‘n brónze óp ’n óngeévenaarde menier versierd, ’t vastelaovesafbilding, die tjie zach t’r aaltidj geweldig utj béj Mien en ’n jaor mag hawe. Mart, hiervur wore kooste nog moejte Twieë redaksieleje ginge éfkes buurte gespaard. In ’t jaor dè de Hepies de bij Koen tusj óppen Hooge Beemd. En liedjesaovend in Méél wónne mi ur liedje al mééndje ze ‘m as collega redactielid “De Tóddezak”, veranderde de naam in zin hél doe en laote van haver tot gort in “Hepies Hol”. Óp laang behangrolle te kénne, toch leverde di bezuukske stónge alle bekéénde Limburgse wir allerhand nééj gegééves óp. Koen vastelaovesliedjes zòdè iederieën ze löpt normaalgesproke namelijk nie zò mee koos zinge. Leo Simons, ’n bruur mi zin prestaties te koeëp. Mer toenvan Mien, ópperde ’t iedee um ’n kléénj ie émmol óp zinne praotstoel zaat en podiejum in ’t kefee te make zòdè zin groeëte vastelaovespassie, vural degene die dè wò óp koos tréje mi Dólle die van ’t buutteredne èn de orde mòndig béj de Siem, want zò woor de kwaam, toen bleek pas wà Koen in alle mòndig mi de vastelaovend dòr toen besjééjenhédj in Méél mer zeker ók dor genuumd. René Brummans verzèùregd butje as buutteredner, kéjjekletser en béj de Siem övverdag aaltidj de meziek tonpraoter hi gepresteerd. Netuurlek óp dólle mòndig en dè wérd saoves kéént iederieën zin biezundere övvergenóme dur Leo Simons. Veul prestatie óp de afgeloeëpe Limburgse vaaste stamgaste makte dòr dan ók Buuttekampioensjappe wor-ie ’t gretig gebruuk van. Ók de vriendeklup presteerde um, in ’t vur Limburgers
toch vrimd Mééls dialect, ’n dik verdiende dréjde plats vur zich óp te eise. Mer as ge zin plekbuuk, zinne preezjekaast en zin secuur bijgehaawe computergegééves bekiekt, dan is di gewoon mer ieën van de veul hochtepunte en topprestaties utj zin óndertusse al 28-jörrige buuttecarrière: Zò stóng-ie (inclusief de fantastische sjééle waazelaovend) sins 1983 zeestien kérre óp de Méélse bónten aovend, kwaam dréj kérre utj in de Limburgse en liefst zis kérre in de Braobantse buuttefinale en veroverde in dees finales dréj kérre bróns en énne kieër zilver. Övverwinninge ware d’r ók! In 1998 wón-ie in Helmond ’t Keiebijterstoernooi en moog-ie zich Opperkletsmajoor van de Keiebijters nume. In Mierlo wón-ie de Regionale Tonpraotkampioenschappe en in 2000 en 2001 woor-ie in Gendt bij Nijmege winnaar van de Open Gelderse Buuttekampioenschappen. Al kan-ie sóms zinne Nirkantse kómaf mesjiens nie gans verbloeme, gezie dees gegééves mag-ie terèècht (of is ’t
teréécht ?) de groeëten ambassadeur van de Méélse taal genuumd wéére. Mer behaleve in de toon, hi Koen ók dorbutje nog hél wà zake óp zin vastelaovesconto: Èlf jaor lank stóngie mi “Fozje” ’t vastelaoveskoer van de Jozefsjool óppe Méélse liedjesaovend worbij tekst, muziek en presentatie vur niggentig present utj zinne creatieve koker kwame. Bovendien fungeertjie rónd dizzen tidj van ’t jaor as officiëlen tolk Nederlands-Mééls vur de gesjrivve en gesproke taal. Nim dorbij ’t feit dè tjie al wir jorre lank mee de kaar trékt in de redactie van de vastelaoveskrant en ge begriept wörum dè de oorkonde terèècht vermeldt: “Vur enormen inzit vur de Méélse vastelaovend in ’t Kieveloeëteriek bénne ge benuumd tot vastelaovesvierder van Méél in 2005.”
‘t is entrit zòwitj
Vastelaovesprógramma Prins Fred II “Mi min troom veuróp Méél óp zinne kóp” Vréjdig 24 fibberwarrie 13.00 ure: Bezuuk sjool. Zòtterdig 25 fibberwarrie 19.00 ure: Vastelaoves mis 20.00 ure: Sluttelövverdracht in ’t geménsjapshusj “D’n Binger” Zóndig 26 fibberwarrie 14.00 ure: Óptocht 20.00 ure: Kefee “D’n Dokter” 21.30 ure: Oranje Hotel, prisjutjréjking van de óptocht. Mòndig 27 fibberwarrie 15.00 ure: Kéjsjeutebal, geménsjapshusj “D’n Binger” prisjutjréking óptocht vur de kinjer 16.00 ure: Kefee/restorant Colé 20.30 ure: Kefee Op den Drink 21.30 ure: Kefee “De Ruif” Dinsdig 28 fibberwarrie 13.30 ure: Kieveloeëte Treffen kluplokaal Hotel/Restorant “De Zwaan” 20.00 ure: Bezuuk “D’n Binger” 20.45 ure: Bezuuk “Instuif” 21.30 ure: Kefee “De Vangrail” 22.30 ure: Kievelmènneke
Stóm ei De “Schwestern” Mientje, Catrien en Annie van Kaarle Leike gon aljaors mi ur maanskéérels Piet, Wim en Thei nò Oosteriek óp vakantie. Zò ók afgeloeëpe jaor. Nò wir ‘ne naacht goe geslaope te hébbe liep Piet (de Bruin) smèèreges vruug fris gedoucht, gekéémd en gesjórre in zin Posbeeste klieër mi verstand van zake nééven ’t buffet vur ’t verzamele van ’n lekker óntbijt. Galant asjie is hatjie veurgestééld dè tjie ók vur zin vraow Mien wal éfkes’t ieën en ander mee zao brénge. As vóllieërden ober kooste ‘t ‘m gén moete um zónder dienblà mi twieë goe vólgelaaie teldes óp zinne linksen ónderèèrem, twieë glééskes zjuderansj, vur twè man bestek en mi twieë ópgestapelde tasse koffie in zin rèèchterhaand, flèùtjend nééve ’t buffet te kuiere. Mer toen-ie dor óp ’t éndj van die laang toffel ók nog ’n stél vórs gekókte ééjër zag ligge, toen kwaam ie toch éfkes haand en vuut te kórt. ’t Was évvel zin ieër te nao um vur ‘n paar onnuëzel eikes nog ‘ne kieër extra trug te moete en dörum zee-ie tege Wim Douve, die vlak vur ‘m liep:“Wille ge mij nie éfkes twieë eikes in de bóksetes stééke dan bén ik in énne kieër kompleet.” Alles ging
goe en vriendelijk groetend liep Piet trug nò zin eige töffelke in den anderen hoek van de zaal. Mer toen-ie dor zin gerei wao utjstalle makten-ie ’n fatale fout. Den ópmerkzame klant in ‘t Oranjehotel hi zeker al ’s gezie hoe Piet de Bruin te wèèrek gé asjie én ‘n töffelke kumt bediene. Vurdè tjie ’t spul nirzit zuuktjie namelijk vur de nöddige stabiliteit mi zin bovebieën aaltidj uurst kóntact mi de rand van de tóffel. Dan kan d’r volges zin zégge bij ’t servere noit iets misgao. Allieën…moete ge dan as ober netuurlijk gén zaacht gekókte ééjer in ow tes hébbe! Zelde is d’r in Oosteriek óp zin Mééls zò laang en zò hard um ’n paar zaacht gekókte eikes gelache. En ‘t woor nog gekker toen zwaoger en medelid van ’t Mééls Mannekoeër, Wim Doeve, ópmerkte dè Piet nò ’t óngeluk mi allebééj zin ééjer, zich nou mer bétter ter platse óp koos gééve as nééj lid van de “Wiener Sängerknaben.”
Niks van gehuuërd Zò gaow as ’t nééj jaor begoost is, kriege we in Méél ók ‘ne néjje prins. ’t Was dörum ók di jaor dringe geblaoze in ’t Oranjehotel, want iederieën was netuurlijk néjsjierrig wie ónze jubileumprins zao wéére. Ók géft ’t utjroepe van de prins nééj ideeë övver wa ge mi den óptocht en de rest van ’t vastelaovesgebeure allemol kaant verwaachte. Génne wónder dè ’t bij de Bruin wir stampdruk was. Wie hérring in ’n tunneke, zò vól zaat ‘t. En in die féstelijke drukte kan dan netuurlijk, ónbedoeld of goe bedoeld, wir van alles gebeure. Fritske Rooijakkers en Marian, vastelaovesmense óp en tóp, zin ók aaltidj van de pertééj. Ze amuseerde zich wie aaltidj wir ”stikkes goe”. Toen die twieë nò de laten afloeëp dur de stille naacht te voet óp husj én din en Fritske zich afvroeg wörum dè Marian den hélle wég nog niks gezi ha, toen pas kreeg-ie in de gatte dè tjie zin huuërapperaat nie mer in ha. In de vóllen hoempapa Mómbakkesbal van de polonaise, of mesjiens wal bij ’t óppe kóp stao vanwege de spreuk van de prins, moosjie vruug of laat, tussen al dè volk, zin duur nééj lusjtertoestélleke verlórren hébbe… Peter van Bree, den érlijke vinger van di keustelijk dingeske, ha ’t dien aovend dréj kérre dur de microfoon laoten
eumroepe, mer um de ieën of ander rééje hi Frits dor niks van gehuuërd.
Mómbakkesbal ’t Mómbakkesbal is vur mij ’n fést woróp elk jaor ópnééj fantasie en creativiteit vur de gekste en leukste verrassinge zèùrige. Övveral wéére de ideeë vanaf gehald: woordspeulinge, tillevizie, internet en actualiteit. Of ge kiekt gewoon ’s tusse ow aaw carnevalsspulle. ’t Is aaltidj wir ’n utjdaging um d’r óp ieën of ander menieër ‘ne sjonnen dréj èn te gééve. En dan dè plezieër vuraf, wà ge zónder dè ’t veul hoeft te kooste, tusj al kaant hébbe as ge ow indinkt wà ander d’r wal wir nie allemol van zalle vinge. Hoe die mense zalle reagere en wà dè die zèèlef vur toestande bedaacht zalle hébbe. Fantastisch! En vural ók óp dien aovend zééluf …hoe iederieën ow énkiekt en hoe ge dan zónder iets te zégge bij iederieën ‘ne lach óp ’t gezeecht kaant tovere. ’t Is aaltidj kééj gezellig en knus, dor bij “d’n Dokter” vanwege die versjillende huukskes wor zich övveral wà afspult en wor jónk en awd links en rèèchs övveral zinnen dréj kan vinge. Wà mij ópvéélt is dè de mense steeds creatiever wéére en dè de afwééreking alsmer sjonner is. De klok tikt dur en ’t wérd ónderhand bloedhieët ónder ow masker. En mer raoje en gisse: Wie zit d’r aachter dè mómbakkes of ónder die dikke laog schmink??? Dan…eindelijk is ’t zò witj… élf menutje övver élf… ’t démasqué (mómbakkese af)… eindelijk gewoon ’n pilske! “Oohh bénne gij dè!” of “Ik wees wal dè gij dè waart!” Nòdè de mómbakkese en ander laastige toestande zin ópgebörge, wért d’r nog lekker naogebuurt en durgefést mi muziek van “Goe Gehusseld” en óptrééjes van ander Méélse artieste tot in de kléénj uurkes. Al mi al ‘nen aovend die ge zeker nie moet misse um de kriebels van ’t vastelaovesgevuul óp te wèèreme in den énluuëp nò de dréj dól daag! - ’n Mómbakkesbalfan.
èn de slag!
Ók de Jochemsstraot tieëkent di jaor vur ‘n jubileum Wie èn de vasteloavend dinkt die dinkt ók vaneiges èn de Méster Jochemsstraot, want as d’r én buurt is in Méél die as vasteloavesbuurt bekéénd sté, dan is ‘t wal de Jochemsstraot. ‘t Liekt dan ók wal afgesproke wèèrek dè de volgende twieë vereniginge di joar allebééj vur ‘n jubileum tieëkene: de Kieveloeet (55 jaor) en de buurtvereniging van de Jochemsstraot (40 jaor). De Jochemsstraot is genuumd nò ‘ne méster utj ‘t begin van de vurrige éw. Méster Jochems was ‘ne sjólméster die hoch zao zin geëindigd as d’r toen al verkiezinge ware geweest van de mést populaire ónderwezjer. Zò liet ‘ne jóng in zin klas d’r ‘s énne vliege en dor waar nogal wà geluids- en andere övverlast mi gemoeid. “Wie was dat?” vroeg Jochems. “Ik.” zee d’r énne. “Er uit!” zee méster Jochems en wees nò de deur. “Meester hij is er al uit,” zee die jóng. “Dan blijf maar zitten.” moet Jochems toen gezi hébbe. Umdè d’r al ‘nen héllen hoeëp mense in dees straot warre kómme wone, woor in 1966 beslote um ‘n buurtvereniging óp te reechte um den ónderlinge band wà te verstèèreke. Zò woor de uurste oprichtings¬vergaddering gehawe bij kefee Jóppe , toen nog geléége èn de Sjoolstraot. En zò was d’r ‘n nééj buurtvereniging gebórre mi as uurste veurzitter Jan Peeters. Umdè bij ‘t vergaddere bij Jóppe ók de rest van de kefeebezuukers mee kooste lusjtere woor beslote um ‘n ander vergadderplats te zuuke wor ze ’n bietje behuurluk apart kooste zitte. Bliekbaar wore d’r toen al dinge besproke die nie vur allemansorre bestéémd warre. Dörum ginge ze dornao vort nò Piéér Kittels. As de vergaddering, zòas toen nog gebrukelijk, was afgeslote mitte christelijke groet, woor d’r aaltidj nog laang en gezellig naogebuurt, worbij in de beginjorre Harrie van de Kreum mi zinne accordeon vur de lévvende muziek zèùregde. Latter wore de méste activiteite gehawe bij Giel Daems in de graasj. Vanaf ‘t begin du de buurt al mee mi d’n óptocht. De uurste jorre bij de groeëte wages. Mer nòdè in ’69 de hél Jochemsstroat ónder den óptocht nog óp ‘ne joekel van ‘ne wage nò de maon was
geweest, woor d’r n jaor latter beslote um vanwege de toen al óploeëpende keuste allieën as groeëte groep nog mee te doe. Dikker woor di ók nog gecombineerd mi ‘ne klénje wage die woor getrokke dur ’n Sjetlans pónniepérdje van Sjefke van Heugte. Umdè ‘t meedoe mi den óptocht toch ‘nen héllen hoeëp keuste mi zich mee broocht, moos d’r ’t jaor wal wà geld verdiend wéére, zò woor d’r dur de buurt jorre lank geholpe bij de motorcross, wore d’r bonne gesorteerd en ‘n paar joar aachter én alle zulders leeggehald um gerééj te verkoeëpe óp de jaormerret en um ’t allemol vur iederieën betaalbaar te hawe woor d’r de leeste jorre in de kas gewérkt bij Boers op de Witdonk. Ók wore elk joar de klieër van het joar d’r veur verkaocht óp ieën of ander vasteloavesmerret. Dè leverde méstal ók wir wà geld óp. Méstal, mer nie aaltidj! Zò zin ‘s ‘ne kieër vier bestuurleeje mi vraow en kinjer nò de carnavalsmerret geweest in Nijmege. Ze makte d’r ‘nen óptrékkenden dag van, mer ze verkaochte zégge en sjrieve mer ieën èèremoejig pekske. Dè jaor is d’r dus hél wà geld bij gemoete. Midde jorre taachtig moos d’r versierd wéére in de straot, want Jan van Rijt was den bruidegom óp de boerrebrulluft. Normaal is ‘t de bedoeling dè den bruidegom èn husj wért afgehald mer dè joar gebeurde ‘t nie, want d’r lag zòveul snöw, dè ze baang ware dè ‘t pérd utj zao sjiete en vanzelééve nie mer övveréndj zao kómme. Nò afloeëp van elken óptocht wért d’r aaltidj uurst mi alleman bij iemes tusj soep mi bruëtjes geééte, wornao ze mi z’n alle nò de prisjutjreiking gon um méstal mi ‘ne groeëten beker snaachts wir óp husj èn te goa. Énne kieër, toen ze snaachs èn ‘t ééjer bakke ware, kwame ze d’r aachter dè ze d’r énne kwitj ware. Harrie Daniëls was érreges in ’t zakkedusjter aachter geblivve. Nò laang zuuke han ze ‘m eindelijk gevónge Hij zaat bove in ‘ne lantorrenpoal, te prebere um ’t leecht én te make. Zò tjie neuchter trouwes ók nie vur mekaar hébbe gekrigge. In ‘t uurste jaor van ‘t nééj millenium was ut wir fést in de stroat, want de veurzitter van de buurt, Nillus van Luutes Christ, woor de néjje prins van de Kieveloeët. De hèl straot woor toen geweldig sjon versierd, zòdè Méél d’r tijdelijk un nééj toeristische attractie bij ha. Di jaor is ‘t dan ópnééj groeët fést. Wà duchtig zal wéére gevierd mi alle huidige bewoners mer ók mi alle ander mense die d’r gröts óp zin um oit in dees nog aaltidj springlévvende straot te hébbe gewónd. Mer vur ‘t zò witj is zal de Jochemsstroat wie
aaltidj wir zin fésteluk gezeecht laote zie in den óptocht van di jubileumjoar.
Wal of nie afgesjrivve Mark van Roy (van de Geménjtj, den Brandweer, de EHBO, de Kieveloeët enz.) ha sóndessaoves bij de Vangrail behuurlek stevig zinne verjeurdag gevierd. ’t Gevolg was de tjie zich sanderendaags smèèreges tegoei verslaopen ha. Dörum moosjie volges afspraak bij de geménjtj (wor ge ow wal ónder mer nie vur ow wèèrek maagt verslaope) ’n uur afsjrieve van zin verlofkart. Inkel daag latter kumt Han Relou óp hoeëg puuët bij Fried Hoeymakers. “Wörum dè t’r óp zin kart ‘n uur verlof was afgesjrivve dè tjie noit gehad ha!?” ’t Misverstand liep zò hoch óp dè de néjsjierige collegas ók mer ’s mee kwame kieke. Toen herkéénde Mark tot zinne sjaand zin eige handsjrift óp de verlofkart van Han en moosjie bekénne de tjie óp die bewuste móndige mèèrege toch nog nie gans goe zat utjgeslaope was geweest.
Vastelaovesresept van Mariet Gommans - Vlammesoep Énne pót kiepeboeljon mi vlés 1,7 lieter watter 1-2 kiepeboeljontablette twieë tieëlippels knoflookpoejer twieë tieëlippels sambal dréj éétlippels suker véjf éétlippels ketjap véjfènvértig gram tomatepuree en ééveveul majzena Zit de kittel óp en óntzuur de tomatepuree dur dizze èfkes te verwèèrme. Lòt dè nie ènbrande. Doe d’r dòrnao alles béj behalve de majzena. Laot di èfkes durkoke en vinge ge ’t lekker as de soep ’n bitje gebónge is dan kanne ge de majzene ènmake mi wa watter en dòr de soep mi binge. Di is ’n wèèrme hieëte soep, as ge die saoves nao ’t óp stap gao ét hége gén of minder laast van ‘ne kater.
De prins van ur druëme
De aaw jóngessjool
de òrre van Henk kepót haa gedrèèjd. spannende verhaale. Ónvergéételek! In In dien tidj waar ’t hél gewoon dèh unne de zómmerdag kwaame, as t’r nòg sjool méster utjhalde. Dèh hoeve ge nòw waar èn gén vekansie, sómmige jónges De aaw jóngessjool wérd di jaor nie mèr te prèsteere vrij vraoge vur afgebrooke. Allieën ’t vurste stuk blieft as ónderweezjer. érpel te raape t’r stao. Joep Rooijakkers vroeg mij ‘n echte féstmuts De pliessie wérd t’r òf “moortjes” um bij dizze geleegenhétj nòg ’s wa bij gehald. Vruugger te plukke. herinneringe övver die sjool óp pepier huurde slao, sjuppe Èn af èn toe te zitte vur de ‘Kieveloeët’. Al érre héb èn knieppe bij de ginge ge mi de ik hierövver gesjrivve in dees gezit. ópvoeding, zin ze dan. méster ’t vèld Dus, ’t kan hél goe zin dèh bepòlde ’t Is nòw bétter, dink in: biologie stukke òllie bekéénd veurkómme. Zie ik, mèr sóms zòrre in de praktijk dees herinneringe dan ók mèr as ‘n ge as méster unne hiet dèh. (vurluuëpig) leeste bewisj van ieër vur réékel tòch nòg wal ‘s Dan vuulde ’n gebouw dèh t’r in dizze vèùrem al sté un sjup ónder de kónt ge òw as vanaf 1914. Dus bijnao hónderd jaor wille gééve. Andere dörpsjóng de aawd. De Méélse pólletiek hé de leeste mésters utj die tidj kunning te riek jòrre nie veul óntzag getönd vur awwere waare Keiren, Van vergeleeke mi pande. ’t Vruuggere Klòster èn de aaw Oostayen, Huskens die stadsjóng, dörskessjool zin ók al mi de grónd geliek èn min vaader dan. die nòg gén gemakt. Appartemènte moette de gatter Huskens kwaam mus van unne ópvulle. Nuume ze dèh sóms “de tand van de tuchtsjool méérel kooste des tijds”? Stokershoorst af. Dèh óndersjééje. ’t Gebouw is óp zich genómme nie lietjie òk goe mèrke. Nòg mieër ècht mónumèntaal. Ik dink dèh t’r in de Die haa van die herinneringe umgééving veul mieër van zònte sjoole hoeëge Amerikaanse héb ik èn de zin. Toen ik nòg wérkte in Nijmegen, moos ik ’n paar kérre in ’t jaor nò Hasselt sjoen èn èn dòr koosjie mi puntere. “Hier spulplats van de jóngessjool. Èn ’t duu heb je weer een Amerikaanse punter”, pinj wannieër ik nou de leeg ruumtes zie, in Belgisch Limburg óp vergaddering. zitjie dan. Ik kóm d’r nòw nòg in `t dèùrep wòr érre de tròtse linjebuuëm stónge, die Ik reej dan dör dörpkes as Bochholt, teege, die d’r van mee kanne praote. mooste wiekke vur de appartemènte. In Kaulille, Grote Brogel, Kleine Brogel, Méster Crompvoets gaf lès èn de zisde, “Kent u ze nog…..de Meijelsen” sté ’n Peer Linde. En in al die platse zaage zuvvende èn achste klas. De zuvvende foto van de mésters van de “openbare dezèlfde sórt sjoole stao. Aaltidj kwaam èn achste waare ’n sórt VGLO. Dòrnao lagere school” in 1900! Booveméster d’r dan jeugdsèntiemènt bij mij boove waar vur de méste jónges de sjooltidj Linssen èn de mésters Gielen en èn moos ik dinke èn de sjool wòr ik afgeloeëpe èn ginge ze méstentidjs nò Lenaers. Óp die foto zierre ge ók de dréjkwart van min lééve teege èn de Landbouwsjool in Hèlde òf mee hèlpe stam van unne linjebòm. Die is behuurlek gekeeke héb. Dèh bild gé vurgoe wég. óp de boerderééj òf ze ginge, as ze wa dik èn zeeker dartig wies fértig jaor awd. ’t Gebouw haa in de brétte vier awwer waare, nò de minj as O.V.S.-er. Dèh wil zégge, dèttie buuëm die ze nou klaslókaale mi hoeëg raame derin. In de winter ginge de pótkachels èn. hébbe eumgedao, wal 150 jaor geweest Dwars deróp stóng ’t klaslókaal van Mi gezitte èn wa lósse törf woore die moette zin. Dòseunt èn éwweg seunt. Miet Veltmans, de juf die in de uurste èngemakt. Op de spulplats ónder ‘t Die spulplats, sentiemènt van min klas lès gaf. In dèh lókaal zin hél wa afdaak waar ‘n koolehòk, wòr in d’n jóngesjòrre. Wa héb ik dòr gespuld, toen Méélse jónges urre ik óp de léggere sjool zaat (1945-1951). sjoolloeëpbaan Op de plats wòr nou ’n gaat is èn begónne. Di lókaal Hoezoeë niks èn? wòr érre de gimzaal hé gestao, stóng haa ’n plat daak. toentertitj ‘n muur wòrrege as jeungske Dèh waar vur de nie övverhin koost kieke. Die muur ging voetballers ’n kriem, övver in ‘n platdaak. Dòrónder waare umdèh aaltidj mèr ‘n pómp, de w.c’s, ‘t koole- èn törrefhòk wér de bèllekes èn koostege sjuulle as ‘t réégende. hieróp vlooge. Dan Op de zuidkant, wòr nou Bill en Els mooste ge nééve Geenen woone, stóng ‘n lég muurke de réégenpiep mi um de twénjtjich cèntimééter zwaor umhòg. D’r waare pinne duróp. Ménnige sjólier die dòr d’r die dèh in én övverhin wilde klimme, is dòr mi zin bille sekónd kooste, èn blieve hèùke. Enne maagere koost mèr d’r waare d’r zich mi wa wringe tusse de pinne dör nò ók die halverweege de butjekant van de spulplats begééve. bleeve stééke èn D’r waare d’rbij die dòr verrèkt hèndig högtevrees han. in waare. Dè ge d’r gauw dörhin koost, Nò de uurste klas waar hél belangriek, umdè de bèllekes sjoove ge óp nò de die dör de pinne hin gesjoote woore bij twédde. In minne ‘t voeballe, gauw gehald mooste kanne tidj gaf Lucassen wéére: voebaltitj waar toe kóstbaar, want dòr lès èn de wintertidj mitte koolekit dik koole gehald de bèèl vur de lesse koos èlk mómènt wichter. Dèh waar génne gemèkkeleke mooste wéére. Die deecht teege de stoof gao. Die pinne stòn al óp de foto die ik méster. Die koost òw flink èn de òrre precies nuumde utj 1900. Toen ze in drèèje, zòdèh ge kakte van de pinj. Ik wit èn zaate han ’t vuls te wèèrem èn zaate ge d’r ’n bietje widjer vanaf, koos ge ’t 1914 de nééj sjool bouwde, hébbe ze die nòg dèh ik in de zisde klas zaat bij min nie goe wèèrem kriege. Mèr tòch as de pinne laote stòn. Die pinne zin trouwes al vaader èn dèh Henk Kluskens nééve mij laang wég. kwaam zitte. Die waar dör min vaader utj méster vertéélde övver de Bókkeréjjers As jónges din we óp de spulplats ‘t liefst de klas van Lucassen gehald, umdèh die in ’t Land van Rode zaate we allemòl mi roeëj òrre in de klas te lusjtere nò de voeballe. Sóms waar der ‘n tidje dè...
Femiliebezuuk
...we din sléégere òf kéjsjeute mèr nie te laang. Dan woor der wér gevoebald. De spulplats waar verdééld in ‘n paar voebalvèlde. Der zaat wal hiërarchie in. ‘n Vierde klas koos nie zoë mèr óp ‘t vèld van de vijfde òf de zisde gòn speule. De zisde haa ‘t vèld in ‘t midde van de spulplats. De goals ware de linjebuuëm èn énne jas òf zòwa. De vijfde klas haa, as ik mij goe herinner, ‘t vèld teege ‘t muurke èn de pisbèk èn. Die haa ieën gool tusse stieppers van ‘t afdaak, de andere waar ók énne linjebòm mi énne jas òf zòwa. ‘t Naodél van di vèld waar dèh de bèllekes ènhawend övver ‘t muurke ginge de poel in. En dan kooste ge gòn zuuke nòr ‘t bèlleke tusse de brandnittele. Gelukkig dèh de poel bijnao aaltidj druuëg stóng. Bij dèh zuuke ging dik de bèèl èn waar de spultidj afgeloeëpe. Van speule in resèrvetidj waar netuurlek gén sprake. De méster òf de sjooljuf stónge begérreg te waachte um óns de beginsele van aap-noot-mies bij te brénge. Umdèh die vèlde pal nééve mekaar laage, waar ‘t zeker smiddes énne wirwar van voeballende joong. Dik klatste ge mi òwwe kóp tege énne andere óp. Of ge kreegt énne kééjharde bal in òw gezeecht. Spèlregels ware der wal mèr nie veul. Dréj kòrners waar penantie. Iemmes begoos te roepe “uurste penantie” èn dan kakte andere “twédde penantie”, “dréjde penantie” èn zò widjer. Ik wónde fieftich mééter van de sjool èn as de bèèl ging vur ‘t begin van de sjool um hallef twieë, haa ik nòg óp tidj kanne kómme, as ik dan tusj èngeloeëpe waar. Mèr um hallef ieën - ‘t ééte waar nèt dör de kéél - stóng ik tusj al te gieppere um nò sjool hin te gao. Wörum wilde ge zò vruug nò de spulplats? Ge wilde de uurste òf twédde penantie hébbe! Wa dirre ge nòg mieër op de spulplats? Sléegere òf hèrte jaage, bókspringe, kittingjaage èn kéjsjeute. Mèr dè din we mieër tussendör. Voeballe, dèh waar ’t héllemòl. Droeëme van RKMSV! Övver dèh speule óp de spulplats héb ik érre al ’s utjvuurriger in de Kieveloeët gesjrivve. ’t Blieve mee van de sjònste herinneringe utj min jeugd, dòr blief ik bij. Ge hét ze vòrt eigelek allieën mèr in gedachte, umdèh de tastbare veurwèrpe wéggòn: de aaw jóngessjool, de wichterspeule, de linjebuuëm óp de spulplats, de pinne, de pótkachels, de mésters èn de juf. “Èn vanaf de hòfpa van min vaader zag ik de linjebuuëm stao”, zing ik nou wal ’s mi ’n varieaasie óp Sonnevelds “En langs het tuinpad van mijn vader, zag ik de hoge bomen staan”. Ik wit nou wal dèh tèh vurgoe vurbij is gegao! Herman van de méster
D’n twèdde Fred Nicole Winkelmolen, de vraow van Frank Bongers, bruur van Fred Bongers, huurde dè Fred van Rijt prins was gewórre. Alles wa ze van de néjje prins weesse woor besproke. Zò kwaam ók èn de orde dè ’t d’n twèdde Fred was die prins was gewórre. “Gòh,” zee Nicole “wie was dan dien uurste prins Fred?” “Dè wit ik nie,” zee Frank, “dè moete ge mèr us èn òw zwaoger vraoge, die is béj de Kieveloeët!”
Mi ‘ne prinsewage nò ‘t wèèrk Óp 7 jannewarrie woor Fred van Rijt utjgeroeëpe tot Prins Fred II van ‘t Kieveloeëteriek. Héj wao géér dè zinne vaaste kollega Bert van Meel dur de Kieveloeët gebèèld zao wéére mi dè goej néjs. Zò gezi, zò gedao en latter óp d’n aovend van ’t prinsebal kwaam Bert binne. De kunning te riek dè zinne sjildersmaot prins was gewórre. Echte kollega’s en kammerèùj. De mòndig nò ’t prinsebal haa Bert ’n verrassing vur prins Fred II in petto. De sjildersbus, wòrmi Bert élleke mèèrege prins Fred óphalt, was eumgetoverd tot ’ne echte prinsewage! Vlègskes óp ’t daak, maskers aachter de rame, ballonne èn d’n antenne en zèlefs “Prins Fred II” óp de zéjkant van de bus gezit. Zò gröts as ‘ne aap stapte prins Fred in en same reje ze nò urre bas in Nederwért. ’t Geluk koos nie óp vur die twieje. Bert umdè tjie de prinsewage moog réje en Fred umdè tjie mi ‘ne prinsewage nò zin wèèrek woor gebroocht. Ze zòn dur ‘ne sjònne dag van make. Mèr . . . urre bas haa vur die mòndig iets anders bedaacht. Prins Fred moos in Helmond gòn sjildere en Bert woor mi ‘ne andere kollega nò Stein gestuurd. Dòr zate ze zòn hónderd kielomééter utj mekaar. Bert reej d’n hélle dag rónd in ’ne prinsewage zónder prins, mèr kreeg wal veul reaksies van andere wéggebrukers en zinne kollega spulde de ganse dag ’t spel mee asof ie prins was gewórre. En Fred zaat anoniem in ’n kaal bus en dee zin wèèrek in Helmond en vroeg zich af wòrrum dè dè krék vandaag zò moos gao? Witte géj ‘t?
Vergééte Sins kórt wónt Sandy van de Wal, same mi Han en ur heundje Diesel óp de Heldesediek in Méél. Sandy moos óp ‘ne dag nò de
véjarts van Diesel in Ell. Ze haa nameluk ’n sjrieve van um gekrigge um Diesel te laote inènte. ’n Belangrieke zaak, dus stapte Sandy drèk in de auto um nò Ell te réjje um dòr ’t ieën en ander te regele vur Diesel. Dòr èngekómme bleek dè ze Diesel vergééte was mee te neme. En tja ’t is toch wal laastig um ‘ne hónd te laote inènte as ge um nie béj òw hèt. Ze makte ’n afspraak mi de véjarts dè ze daags dòrnao trug zò kómme. Mèr vur dè ze sanderendaags tusj wegreej hi ze wal goe in de kofferbak gekeke of dè Diesel d’r wal inzaat. ‘ne Ezel stöt zich gén twé kérre èn dezelfde stieën.
Kléjn boerderéjke ‘ne Monteur van Van Dessel automate waar toen ie storingsdienst haa béj ’n kefee in ieën of ander dörpke d’n gokkaast ènt reparere. Dòr stóng al d’n ganse tidj ’n mènneke te kieke um te zie wa tjie èn ’t doe waar. Óp ’n gegévve oeëgenblik zee dè mènneke tege die monteur: “Dòr héb ók nog ’s òjt ’n kléjn boerderéjke èn övver gehawe èn zònne kaast”. “’n Kléjn boerderéjke?” zi de monteur, “dè is nog nie zò verkieërd!” “Nie verkieërd!”, zi dè mènneke, “ik haa uurst ’n groeëteboerderééj!”
Naat nééj pak Toon van Wiel van Wals Toon was óp verkansie in Kortgene. Héj hi dor ’n bötje ligge “de Sloep John B” wormi tjie mi ‘n bietje weer ‘t Veerse meer opvéért. ‘t Was rónd étestidj toe tjie tege zin vraow Astrid zee: ”Zalle we ergus ‘n hepke gòn ééte?” Dor ha Astrid ók wal orre nò. Zò gezi, zò gedao. Toon sjoot vlót zin nééj pak èn dè tjie nog gén uur van te vurre haa gekaocht en stapte in zinnen boeët. Teminste ... dè daacht tjie, want toen ie in d’n boeët wao stappe ging ‘t mis. Toon sjoot tusse de wal en ‘t sjip en moos ónder d’n boeët dur zwemme um wèr èn wal te kómme. Of ie nog is wese ééte mi Astrid, in éllek geval nie in zin nééj naat pak! Echt genote
Liedjesaovend De véjfèntwéntjigste liedjesaovend is al wir geweest. Ók di jubielejumjaor was dè wir ‘ne kéj gezellige aovend. Di jaor ware dur wir vértien groepe mi ’ne néjje sjlager die probeerde ‘ne greep te doe nò de Kievelprisj of de Prizzentasieprisj. De zaal was wir geweldig èngeklédj dur de Rò van Éllef. Alle ingrediënte ware ènwezig um de délnemers perfekt utj de vèèref te laote kómme. Ze han di jaor wir allerléj spulle béj zich um de prizzentasie veul kleur te gééve. Dè makte ‘t vur de zjurie ekstra moejluk. D’n utjslag was as volgt: Óngerakkesen Doorst ging èn de haal mi de Kievelprisj mi ur liedje “Ski Sjool”. De twédde plats was vur Nie Wisj mi “De Waore” en de dréjde plats was vur De Knoetsòrre mi “Vastelaovend dè bénne géj”. De prizzentasieprisj ging di jaor nò Krèk Goe mi ur liedje “De Limbo in Limburg belééve”. Óngerakkesen Doorst is óp vértien jannewarrie wir nò ut “Vastelaoves Leedjesfestival”, van radiejo P&M geweest. Di was béj De Kemphazen in Egchel. Hier halde ze de dréjde prisj mi de prezentasie.
Slutj mer èn en laot um gao, geniet zò laang ge ut nog kènt. Slutj mer èn en laot um gao, geniet zò laang ge ut nog kènt. Nò d’n uursten aovend stappe zin de spiere al wa lós. Ok wij mooste dur èn geluuëve, anders waare we de klós. Gén warming up, gén cooling down, gén piste was te zwaor. Roeëj, géél of gruun, ut makt nie utj we zin dur wir vur klaor. Dan kumt d’r un lawine los, d’r is gén haauwe èn. Off piste dur ut Méélse riek, van de Rail tot èn de Kuusediek. Refrinj: Nò dréj daag kroegen arbeid wérd ut tidj vur après-ski. Al zin de spiere dan wa muug, stóppe doen we nie. Kóm óp zee Peter “Jetzt geht’s loss”, de skies gon èn de kant. We gon um duchtig raake in di Kieveloeëteland. Ut was super toll in Méél, nächstes jahr bin ich wir hier. Mer vur dè ik op husj èn gao, dan doen we’m nog ‘ne kieër. Refrinj (2x) Weurd: Óngerakkesen Doorst Meziek en arranzjemènt: Jan Ghielen Óngerakkesen Doorst dè zin: Jesse Janssen, Robin Kömhoff, Johan Theeuwen en Rob Vercoulen
Tekst: 1. Óngerakkesen Doorst - “Ski Sjool” (winnaar van de “Kievelprisj”) Der Peter aus Tirol, die haa un skilauf sjool. Mer mi wa naββe schnee, dor koosj ie nie veul mee. Ut waar dòr veul te wèrrum, dus hij zoogt nò wa vurtier. En keek op www punt schöne frau und pulle bier. De Kieveloeëte site die stóng dor bovenèn. Zij gon d’r al zo’n fünf maal éllef jorre tegenèn. Refrinj: Hé hé hé hè, de ski sjool die duu mee. Hé hé hé, mit der Peter zonder schnee. De polonaize trékt as un skilift dùr de tent.
Alle liedjes zin wir óp ‘n prachtige CD versjene en as toetje is ’t jubielejumliedje toegevoegd. ’t Liedjeskómmietee woor gevraogd um vur ’t véjf kérre éllef jaorig jubielejum ‘n nééj liedje te make. In samewérking mi Jan Ghielen (die de melodieléjn bedaacht hi) en Ralph Brummans (die ’t arranzjement hi gesjrivve vur Goe Gehusseld) kwaam de meziek tot stand. Hier moos natuurluk ók nog tekst béj, die hi René Claassen gesjrivve. Béj Johan Maessen in de studiejo woor alles ópgenómme. De zang kwaam vur rékening van Don Gielen, René Claasen en Frits Strijbos en um di gehieël nog wa ekstra glans te gééve wore Monique Strijbos en Patricia Claassen gevraogd um ók mee te zinge. ’t Nummer hi as tietel “Méél óp zin beest” meegekrigge. “t Is ók al sinds de opening van de vastelaovend óp de site van de Kieveloeët te downloaden.
Butjegeslote Sylvia van Sanders Tom wao nog éfkes nò de winkel gao en löpt dur de veurdeur nò butje. Toen ze trugkwaam, koos ze ur éjge husj nie mèr in, want ze haa de sluttel dwars in ’t slot laote zitte èn de binnekant. Dòr stóng ze mi Sam en Bo in de kaaw. Uurst ging ze nò Sjef van Rijt, mèr die koos ur nie hellepe. Wal koos ze dòr de kinjer laote. Toen is ze nò Sjaak van Enckevort gegao. “Ik héb ’n probleem,” zee ze. “Die héb ik zòveul!” zi Sjaak. Toch ging Sjaak mee um te kieke of ie binne koos kómme. Bove stóng wal ’n rèmke ope, mèr dòr koosse ze nie tusse kómme. Toen bèèlde Sylvie ur aaw buurjeungske Mark van Rooij óp mi de bódsjap dè ze d’n brandweer nöddig haa. “Dan moete ge ’n ander nummer hébbe,” zee Mark, “mèr wòrvur hérrege d’n brandweer nöddig?” “Nòw, ik kan min husj nie mèr binne!” zee Sylvie. “Kanne ge de deur nie vinge?” vroeg Mark. “Jaowal, mèr ik héb de deur óp slot gedao en mezèèlef butjegeslote. Dè zalle gèllie toch wal dikker hébbe meegemakt.” “Ik zao ’t nie wete,” zee Mark, “mèr as we ergus nò binne moete mi spoed kén ik mèr ieën menier: de klinkermethode! Ik bén béjnao afgewérkt, ik kóm wal éfkes kieke vurdè we ’t ganse brandweerkorps óp de koffie laote kómme!” Óp de Hagelkruiswég 24 moos ’t zin, want dòr liepe versjillende mense um ’t husj en wa han ze ’t kaaw. Jac van Enckevort was al mi ‘ne sjroevedrèèjer bezig geweest um ’n deur of raam ope te kriege, mèr niks lukte. Wa was dè husj goe bevéjligd. Mark liep um ’t husj en zag ’n kans óp de uurste verdieping wòr ’n raam óp ’n kier stóng. Héj dee zinne jas utj en probeerde zinne èrrem dur de kier te stééke. Mèr um ’t handvat eum te kanne drèèje, kwaam ie twieje centiemééter tekórt. De sjarniere van rame en durre wore ónder hande genómme, mèr nergus was beweging in te kriege. De klinkermethode zao seunt zin vur de rutje. Mark besloot um ‘ne echte bouwvakker van d’n brandweer te belle Coen Stammen. Die zao dur zoë zin en ók René Brummans kwam tusj en zag de lieër tege de géével stao. ’t Bleek nie d’n uurste kieër te zin dè Sylvie de sluttel vergaat van ’t slot te hale! Coen Stammen stéélde veur de penne utj de sjarniere van de deur te slao as tur teminste gèn dieveklouwe óp zate. Volges de femielie Brummans zate die dur nie óp. De penne zate muurvaast en dur woor ’n half uur gewérkt um ze drutj te kriege. En wa dinke ge: wal dieveklouwe! Coen ging probere ’t boveraam te demontere en um béjnao zis ure koosse ze zich binne wèr gon wèèrme.
Chatters ónderén
Gilde Blaow Sjuut ‘heraut van de vastelaovend’ Wat is en duu ’t Heerlens narresjeep? ‘t Gilde Blaow Sjuut hi, as zelfstandig ónderdél van de Heerlense Sjtads carnavalsvereniging De Winkbülle, ópdracht en taak mi zin narresjeep de Blaow Sjuut utj te vare in de wéék vur de vastelaovendas tieëken dè de vastelaovend óp ’t punt sté um lós te barste in Limburg en ’t èngrenzende Duitsland en België oftewal in de Euregio. Dòrmi is ’t Gilde bekéénd gewórre as ‘heraut van de vastelaovend’. In de mieër as ’n halleve éw dè de Sjuut nòw al véért in de wéék vur de éjgelukke vastelaovesdaag hi dees utj 1133 stammende tradiesie groeëte
wéére ongevieër dartig ankerplatse èngedao; ónder mieër geménjteheuzjer, sjole, bejardecentra, verpleeginrichtinge en spesjale institute, zòas vur de lichameluk en/of geesteluk gehandicapte medemens. Dè de Sjuut geménjteheuzjer èndu hi as reje dè ze dòr de verzamelde vasteloavesverénniginge van een stad kan treffe. In ’t raodhusj trééjdt ‘t geménjtjebestuur óp as gasthieër mi as hoofd d’n burgeméster. Dè géft de Sjuut alle gelegenhéjd um èn te knuëpe èn de middeléwse satiere, wòrbéj in de vastelaovestidj de autorietéjte danig óp d’n hak wore genómme. In ’t kader van de umkieëring van de maatsjappelukke orde – toch altidj nog ’t weze van de vastelaovend – trééjt ’t Gilde in de voetspórre van die ‘vreëgelarij’, zéj ’t dè die tiggewórrig milder is dan toendertidj.
In de lift
bekééndhéjd gekrigge in binne- en butjeland en óndertusse is ’t ‘begrip’ Blaow Sjuut héllemol ingeburgerd. ’t Gilde Blaow Sjuut is binne de statute en regels van de mooderverénniging ’n zélfstandig ónderdél, dè óp ’t moment besté utj vértien vaaste leje. ’t Gilde hi ’n éjge bestuur, sikkretariejaat, archief, vaandel, logo, wapespreuk en begroeëting en kiest zin éjge leje en bestuur. Ieën en ander um de taak – ’t jaorluks doen utjvare van ’t wagesjeep – veur te beréjde, te organniezere en utj te voere. Belangriek ónderdél hierbéj is ’t utjstippele van de jaorlukse ‘sjeepsroete’ in de veurem van ’n roetetidjtabel, die van dien aard en umvang is, dè de bemanning dur véjf daag ‘alle hens èn dek’ vur dient te zin. ’t Gilde is ’t ganse jaor aktief óp mieër terréjne, wòrbéj binne de éjge organniezasie ieder lid zin vaast umsjrivve taak hi. Vur de goej utvoering van zin taak is ’t lid verantwoording sjuldig èn ’t bestuur en èn de andere Gildebroeders. ’t Gilde vergaddert iedere mond en de jaorluks vur de tocht gekózze gaste zin dan utjgenöddigd. ’t Lidmaatsjap van ’t Gilde kan wéére verkrigge nao dréj jaor délname èn de Sjuuttocht, wòrbéj éllek jaor ópnééj ’n beoordélling van de kandidaat dur de Gildeleje wérd gemakt. Ónder de tocht van de Blaow Sjuut
Ieder jaor organniezeert de Rabobank vur alle nééj leje ’n róndléjding dur ’t bankgebouw. An van Wim Sjééres was dòr ók ‘ne kieër béj. De groep woor in twieje gesplitst. Énne groep begoos ónder,’ónder léjding van Giel van Loet van Sil en de andere groep begoos bove ónder léjding van Johan van Tiffelen. Béj dizze groep was An ók ingedééld. Iederieën ging mi de trap nò boven behalve An en Johan. Héj zò An begeléje in de lift, want ’t is moejluk um mi ‘ne rollator övver de trap nò bove te kómme. Toen dizze groep bove alles gezie haa zòn ze ónder witjer gao. An mooch wér mi de lift nò ónder en ók Johan ging wèr mi ur mee. Mèr halverwege bleef de lift hange. Ze kose nog net dur ’n ritje ónder èn de lift de andere bezukers zien loeëpe. Johan rakte behuurluk in paniek, want héj was baang dè de ander nò butje zòn gao zónder dè ze ur gemist han. Ze kakte zich allebéj de lónge utj ’t lief en bónkte flink óp de want van de lift. Utjéjndeluk huuërde iemes ur en woor d’r aksie óndernómme. Via de tillefoon in de lift koos Johan Giel duideluk make dè ze vaast zate en wie dè tjie moos bèlle um de lift wér gèngig te make. Gelukkig wónde d’r ‘ne mónteur van de betreffende firma in Méél en duurde ’t nie al te laang vur dè Johan en An ópgeleucht utj de lift kose stappe. Ze han allebéj nog de sjrik in de bieën. Daags nao ’t veurval kreeg An ‘ne prachtige bós bloeme van de Rabobank um van de sjrik te bekómme. Mèr we hébbe huuëre zégge dè An sindsdien élluk jaor wir mi de róndlééjing mee gè. Mèr of dè vur de
bloeme is of um wir us mi ‘ne jónge kérel in de lift vaast te zitte wete we nie.
Jèske kwitj Rien en Wim Pluum ware ók di jaor wir as gewunluk óp de resepsie van de geménjtje in D’n Binger óp néjjaorsdag. D’r woor flink gepraot en ók de inwendige mens woor nie vergéte. In gezelsjap van inkele aaw prinse en mi ur vraowlie ginge ze nao de resepsie nog éfkes nò ’t Oranje Hotel um dòr te lusjtere nò Die Heimatkapelle. Ók hier woor iederieën wir zalig néjjaor gewenst. ’t Was hél gezeliig mèr ók laat vur dè ze d’r èrrig in han. Um ’n uur of éllef saoves woor d’r nò husj gegao, want ’t was wal goe geweest. Tusj gekómme zee Rien tege Wim: “We zalle mèr nò béd gao, want mèèrege is ’t wèr vruug dag”. Toen ze èfkes in béd lage daacht Rien dè ze ur jèske was vergééte, want dè haa ze nerges mèr in husj zien ligge of hange. “Wim”, zee ze, “gao géj dè nie hale béj de Bruin, want anders is ’t mèèrege mesjien wég”. Wim haa d’r wal nie zò veul zin in, mèr héj offerde zich toch mèr wèr óp. Héj klédde zich wèr èn en toog nò de Bruin. Héj zoocht in alle huuk mèr koos ’t jèske nerges vinge. Intusse ha tjie Frits Berbe van de Kieveloeët wèr getroffe en d’r dòr wèr inkel glaze bier mi gedrónke. Utjéjndeluk ging Wim wèr nò husj zónder jèske. Tusjgekómme ging ie drek nò béd en zee tege Rien dè tjie gén jèske haa kanne vinge. “Ge gòt mèèrege zèllef nog mèr us kieke”, zee Wim. In alle vruugte stóng Rien óp um nò ur jèske te gòn kieke. Mèr toe ze urre övverjas èn wò trékke, zag ze dè ’t vergééte jèske dòr nog inzaat. Wòr ’t èn gelége hi witte we nie mèr mesjien haa de dag toch wal laang geduurd.
Dor zakt de bóks van af! Net nao de vekansie toen ’t kartséjzoen nog nie was begónne zee Mia Vestjens tege Tjeu dè de kamer eigeluk wal toe was èn ’n nééj behang. “Gao mèr behang koeëpe,” zi Tjeu tege Mia, “dan doen we dè wal éfkes.” Dus ging Mia nò de sjilder vur sjòn nééj behangpepier, pleksel en ze broocht ók ’n behangtoffel mee. ’t Aaw behang ging dur af, de plek woor èngemakt en ’t pepier woor óp maot geknipt. Mia zao ’t pepier instrieke en Tjeu zao ’t tege de muur plekke. Mia réjkte Tjeu de uurste baan èn en Tjeu rekte zich utj um boven èn ’t plefon te kanne beginne. Mèr toen Tjeu zin érrem umhog dee, bleef zinnen buuk nie óp de plats wor dè tjie normaal zit mi as gevolg dè zin bóks óp de sjoen hing vurdè de uurste baan behang tege de muur zaat. Mèr goe dè zò iets tusj gebeurt, dan hoeft niemes dur weet van te hébbe!
Ók zin weurdje ha-tjie al klaor
Vollieje Um iets èn teambuilding te gòn doe, is ’t de bedoeling dè de Méélse brandweer gé vollieje same mi de korpse van Helde, Kessel en Bòlder. En umdè ’t korps van Méél veule moejte haa um ’n zistal vollieballers béj elkaar te kriege, hébbe ze Jel Winkelmolen gevraogd um zeker mee te doe. Mèr Jel zee:”Ik kan nie zò goe vollieje!” “Dè géft niks,” zee Olaf Meulendijks, “ge wérd ók gevraogd umdè ge zònne goeje service hét!”
’t Sjansevölkske In dees jubielejumkrant van de Kieveloeët wille we éfkes trug gao nò de jòrre suvventig / taachtig. Toen was tur ‘ne groep vastelaovesvierders aktief in d’n óptocht mi de naam ’t Sjansevölkske. Annie en Dré van Rijt, Francien en Harrie Kessels, Truus en Jeu Verschaeren makte de uurste planne um mi ’n sjònne groep mi d’n óptocht mee te doe in 1976. Dur woor ’n vergaddering beli en binne de kórtste kérre bestóng de groep utj mieër as véjfentwénjtig man. ’t Wore béjnò twénjtig jaor smaakmakers van d’n óptocht en viele altidj in de preesj mi ur thema’s: Carnaval in Rio, Zigeuners, Óns Pierement, Méél van vruuger, Hottentotten, Wild West, Vèèrekes, de Franse kómme trug, de Sjeik van ’t Sjanseriek, Kabouters, Mexicanen, Indianen, Circus, Hongaarse ògstgroep, Rockgroep vur Seniore, Dréj Daag Half Eum. Ze hébbe óp ’n vurbildige menier vastelaovend gevierd en enorm genote. Ók béj de boerebrullufte ware ze aktief mi ónder andere pliessie Smals en mi halfvaaste trokke ze versjillende jòrre mee in d’n óptocht van Maaseik. In vier plékbuuk hi Truus Verschaeren alles béjgehawe en kanne herinneringe wéére ópgehald èn jòrre vastelaovesplezier. Ók prins Fred II is ‘ne naokómmeling van ’t Sjansevölkske mi echt vastelaovesbloe.
Kórsmis: Thea mi lémkes in d’n bòm Peter en Thea Vestjens van de Nederwéértsediek beslote inkele jòrre gelèjje vur Kórsmis um butje ók wa lémkes óp te hange. Nééve ’t husj stóng ‘ne groeëte spar, die vurzie woor van
sjòn butjeverlichting. Dòrnao moos de stekker nog wéére ingestoke óppe sjélleft. Peter halde de lieër durbéj, wòrmi tjie óppe sjélleft koos kómme um de stekker ónder de panne dur te stééke. Thea nóm dòrnao de lieër wèr mee nò butje. Zéj zao de stekker ènpakke en de lémkes ènslutje. Hòg óppe lieër koos ze krèk de stekker ènpakke, die Peter ónder de panne dur stook. Mèr tegeliekertidj ging de lier ónderutj en hing ze hòg bove in d’n bòm. Peter zaat óppe sjélleft en koos dur nie vanaf. Gelukkig huurde iemes utj de buurt ’t gesjréw van Thea en zò liep ’t avontuur toch nog goe af! Um dè nòjt mèr te laote gebeure, hébbe ze dur ’n lieër béjgekaocht!
Gebit kwitj Tiny Sikes-Verheijen was in mei nò de brulluft geweest van Jolanda en Arthur. Ze ha goe meegedao en meugeluk iets teveul gedrónke. Tusjgekómme braocht ze ’n bezuuk èn de W.C. en toen ze wèr in bed lag, merkte ze dè ze ur bovetaand kwitj was. De volgende dag bèèlde ze nò André en Lenie vur ’t tillefoonnummer van die jóng van de geménjtje Mark van Rooij. Want de geménjtje zao wal iets hébbe um de riolering te ónderzuuke in de buurt van ur husj. Mèr toen Mark ur haa verzekerd dè dè echt nie koos, is André béj zin zeuster gòn kieke of tur mesjien iets te vinge zao zin. Same mi Frans, urre vriend, ginge ze de tieëkening van ’t husj nao. Dur ware twieje léjdinge: ’n brunj en ’n greesj. Van ’n stuk van d’n óprit ginge de klinkers durutj en dur woor gegrave. De brunj léjding woor durgezaagd en dur woor ’n sjup tege gezit um alles tege te hawe. Toen riepe ze:”Tiny spul mèr dur!” Tiny spuulde twè kèrre aachter elkaar dur en jaowal huur … in de aander léjding huurde ze duideluk ’t gebit nééve kómme! Frans en André stónge mi de mónd vól taand, mèr Tiny was ur gebit kwitj!
Bloeme óppe rutje Elvera en Stefan Guitjens wone al ‘n tidje óp de Meulestraot, wòr Elvera ur sjònhéjdspraktéjk “Le Papillon” hi. De nééj praktijk aachter de wunning is natuurluk van alle gemakke vurzie, mèr in de wunning moos toch nog wal
wa gebeure. De verwèèrming was al utj de jòrre suvventig en was nöddig èn vernééjing toe. Ók ‘t probleem dè óp de slaopkamer, as ‘t ’n bietje vroor, de bloeme óppe rutje stónge, zòn ze géér ópgelost zie. Installasiebedrief Vorstermans woor ingesjakeld en ‘ne néjje Hogrendementskittel woor gemonteerd. Nò de installasie bleek tur nogal wa hérrie van die verwèèrming te kómme en de monteur woor durbéj geroepe. Vural óp de slaopkamer spulde di probleem, dus de monteur woor nò de slaopkamers gestuurd um dor de radiejatore te óntluchte. Nò ‘n tidje kwaam de monteur trug en zee:”Witte géllie wal dè tur óp òllie slaopkamers hellemol gén radiejatore hange!” Nòw wone ze dur al inkele jòrre en zin dur nòw ók aachter wòrrum dur altidj bloeme óppe rutje ston. Sjònhéjdsfoutjes blieve ge altidj hawe.
‘n Kat in de bòm Ger Koopmans en Truus Daems krege in de wéék vur de opening van de vastelaovend ’n joong kat. Ze nuumde ’t poesje Ernie, wa tròwes ‘ne naam is vur ’n jeungske en ’t was génne kater mèr ’n poes. De durre wore goe deecht gehawe, zòdè ’t kètje nie nò butje koos. Óp ’n ónbewàkt moment kwaam ’t poesje toch butje en zoocht zin héjl in ‘ne hoeëge bòm en dörfde nie mèr nò ónder. ’t Bésje zaat bove in de bòm mèr te mawe. Truus koos dè nie ènhuuëre en zee tege Ger dè tjie dè bésje utj de bòm moos hale. Ger halde ’n laang lieër en kroop zéélef ók in de bòm. Mèr héj koos nie bovenaan kómme, want dòr wore de tèkskes te deun en kose zin gewicht nie drage. De kat zaat bove in d’n bòm te mawe en Truus stóng ónder mèr te roepe poeske, poeske kóm toch. Mèr ’t kètje bleef zitte. Goeje rò was duur. Ger bèèlde Mark van Rooy óp um te vraoge wa ’t kooste as de brandweer ’t kètje utj de bòm kwaam hale. Mark zee dè tjie mèr moos waachte tot kwart vur véjf, anders moos ie nòw alle brandweermèn béjén gòn trómmele en dè was nogal preezjig. Héj moos mer rónd dien tidj belle of dè ’t dan nog nöddig was. Truus en Ger halde alles utj de kaast um ’t kètje ónder te kriege, mèr zónder resultaat. Rónd hallef véjf gaf Ger de moed óp. ging nò binne um Mark van Rooy te gòn belle. Mèr vur dè tjie d’n tillefoon vaast haa kakte Truus dè ’t nie mèr nöddig was. Toen Ger nò binne was hi Truus de kat utj d’n bòm gekeke!
Femilieportret
Intens gelukkig
Géér wille we alle mensen bedanke die de redaksie vurzie hèbbe van de nöddige sjèèle wazel.
Tot volgend jaor! De redaksie Joep Rooyakkers, Koen Verstappen, Frans Strijbos, Fred Bongers, Pieter Verstappen Sr. & Jr.
Begunstigers:
Moonen
Molenbaan 12
Pieter Verstappen Wildlife Art Kanaaldijk 3
