Jaargang 52, nummer 7, mei 2004

Jaargang 52, nummer 7, mei 2004

Afzender: Film- en Videoclub Aalsmeer, p.a Linnaeuslaan 56, 1431 JW Aalsmeer

Colofon Voorzitter

Gerard van Schie, Coby Riemersmalaan 11, 2104 SJ Heemstede 023-5284564, [email protected]

Secretaris

Ronald van Eijk, Linnaeuslaan 56, 1431 JW Aalsmeer 0297-347660, [email protected]

Penningmeester

Nap Koster, Drakenstraat 17, 1435 KA Rijsenhout 0297-368770, [email protected]

Bestuurslid

Daan Stuurwold, Meander 13, 1181 WN Amstelveen 020-6406154, [email protected]

Programma commissie

Daan Stuurwold Marius Corveleijn, Meervalstraat 1, 1431 WE Aalsmeer 0297-320166, [email protected] Henk Westerhof, Hornweg 69, 1432 GD Aalsmeer 0297-328299, [email protected]

Materiaal commissie

Teun Nap, Willem-Alexanderstraat 62, 1432 HN Aalsmeer 0297-324468

Redactie clubblad

Daan Stuurwold Henk Westerhof

Clubgebouw

’t Anker, Oosteinderweg 273a, 1432 AV Aalsmeer, 0297-326529

Website

http://members.lycos.nl/filmenvideoclub/aalsm eer.index.htm of via www.amateurfilmer.nl

Opgericht 10 december 1951 Rekeningnummer 30.01.00.086 RABO Bank Aalsmeer Ingeschreven in het verenigingsregister van de K.v.K. voor Haarlem onder nr. V 97415

2

Van de Voorzitter Op festivals, vergaderingen en cursussen ontmoet ik nog al eens bestuurders en leden van andere verenigingen. Een enkele keer komt dan nog wel eens een opmerking dat er vroeger vanuit Aalsmeer vaak goede films kwamen. In dat verband wordt dan ook de naam van onze legendarische secretaris en duizendpoot Daan Offerman wel genoemd, maar ook die van Jaap Tromp en Martin Verbeek. De jongere generatie waartoe ik mijzelf ook mag rekenen kunnen zich daar niet zoveel bij voorstellen. Zij hebben die binding met deze “goede oude tijd” wat minder en zijn meer gefocust op het heden en de kansen en mogelijkheden die er nu zijn. Dit neemt echter niet weg dat er bewondering is voor de prestaties die er in het smalfilm tijdperk zijn geleverd. Gedurende de laatste jaren heb ik een aantal producties van Jaap en Martin, maar ook van anderen mogen aanschouwen waarbij mijn waardering vooral uitgaat naar de manier waarop zij met veel enthousiasme en vooral creativiteit bezig waren. Het zijn met name de laatst genoemde aspecten als enthousiasme en creativiteit die mij bij een groot aantal leden in het “heden” van de videoclub Aalsmeer grote zorgen baren. Ik kom daarop omdat op een door de programmacommissie aangereikt thema “Maak een film op een lied” voor de clubavond van 26 april zegge en schrijve maar twee nieuw gemaakte inzendingen binnen kwamen waarvan er één jammer genoeg om technische reden niet te projecteren viel. Met dit zeer teleurstellende resultaat werd de organisatie danig in het hemd gezet. Dat men dit min of meer had verwacht en dus een alternatief kon aanbieden in de vorm van films “uit de oude doos” zegt al genoeg. Waren er maar een stuk of vijf nieuwe films geweest. Een zinnige discussie over inhoud, verhaalstructuur en filmische vormgeving had wederom een leerzame avond kunnen bijschrijven in de analen van de club. Nu rest slechts een kater en gemiste kans. Uit de recent gehouden enquête kwam o.a. met name naar voren dat jullie veel willen leren over de verschillende facetten van het filmen. Ook in dit seizoen is een aantal van dat soort avonden aangeboden en je zou denken dat dan je handen gaan jeuken om te filmen en het geleerde in praktijk te brengen. Laten we hopen dat ik mij voor niets zorgen maak en 26 april als een incident de geschiedenis in gaat. Het seizoen is nu ten einde en we gaan allen genieten van alles wat de zomermaanden ons gaat bieden. Trek er met de camera op uit naar evenementen binnen en buiten Aalsmeer. Ik laat mij graag verrassen in het nieuwe seizoen. Dank aan medebestuurders, programmacommissie, mannen van de techniek, redactiecommissie en niet te vergeten allen die hand en spandiensten hebben verleend voor jullie inzet dit jaar. Dank ook aan Hans Strooker voor de service en gastvrijheid in ’t Anker. Gerard van Schie 3

Verfilmde liedjes Op 26 april verwachtten we een groot aanbod van films, die op een liedje waren gebaseerd. Hoewel er ook gevraagd was om nieuwe films te maken, was dat slechts beperkt gelukt. Daarom draaiden we ook een flink aantal films uit de historie van de club, maar wel passend bij het thema ‘verfilmde liedjes.’ De bekende film “Sanne” van Ronald van Eijk bracht weer ontroering. De film van ons overleden clublid Jos Merckx over de lente in Amsterdam ging er ook goed in. En een zeer oude zwartwit film van Daan Offerman met ‘moppentoppers’ gaf veel hilariteit. De film van Nap Koster, ‘My land is your land’, kregen we helaas niet aan de praat. De manier waarop de film op de DVD stond, bleek op onze DVD-speler niet afspeelbaar te zijn. Gerard van Schie en Cor van Roode hadden wel speciaal een film voor deze gelegenheid gemaakt: ‘Niet of nooit geweest’ over een jongeman, die zijn leven niet kon sturen in de richting die hij graag zou willen. Mooie beelden en ook de discussie over de boodschap, die werd uitgedragen was plezierig. Henk Westerhof had zijn Super-8 film ‘De Afwas’ uit zijn archief op DVD overgezet. Hij was over de beeldkwaliteit nog niet helemaal tevreden, maar het geluid was opnieuw gesynchroniseerd en klonk nu in Hifi-stereo mooier dan het ooit geweest was. Een leuke productie. Henk had contact gezocht met ons clublid Jaap Tromp, die meteen bereid was een aantal films van soms tientallen jaren oud en z’n filmprojector uit het archief te halen en die films waren een groot succes. Psychisme, het lastige verhaal over een psychiater en een soldaat op vrijersvoeten, ‘Tearoom Tango’ met een jeugdige Martin Verbeek in de hoofdrol, op origineel zwartwit dubbel-8, maar ook de sfeervolle videofilm ‘Het Stamcafeetje’, met een melangolische Martin en vrienden in de hoofdrol. Al met al een avond met enige teleurstelling over de weinige nieuwe films, maar waarin we met veel plezier een aantal producties uit het verleden opnieuw bekeken. De Programmacommissie. 4

Bestuursmededeling Overstap naar “de kleine zaal” Het zal niemand ontgaan zijn dat met het teruglopende aantal leden het gebruik van de grote zaal in ‘t Anker wel een beetje een ruime jas aan het worden is. Het gevoel dat er weinig leden op recente clubavonden aanwezig waren bleek vaak een gevoel. Bij telling was er toch altijd nog steeds zo’n man/vrouw of twintig. Dit neemt niet weg dat bij dit soort aantallen er te grote gaten ontstaan in stoelbezetting wat het er niet aangenamer op maakt. In aanmerking nemende dat een keuze om de overstap te maken naar de kleine zaal in ‘t Anker een financieel voordeel met zich meebrengt plus dat het sfeer en gezelligheid verhogend werkt, heeft het bestuur besloten met ingang van het volgend seizoen de kleine zaal af te huren. Op avonden waarop “gasten” en of meerdere bezoekers worden verwacht zal in overleg de grote zaal worden gebruikt. Het bestuur denkt hierbij aan; bezoek rondreisjury NH 63, op bezoek komende verenigingen en clubfestival. Op maandag 20 september zijn jullie allen weer van harte welkom op de eerste clubavond van het seizoen 2004-2005. Als er in de tussenliggende tijd vrienden, kennissen of andere mensen belangstelling tonen voor de videoclub nodig hen uit voor een kennismakingsbezoek. We zullen ze van harte verwelkomen.

Het jaarlijkse film-uitstapje! Vrijdag 4 juni • Een gezellig uitstapje naar het filmisch boeiende Middelburg • Vervoer per comfortabele NS Trein • Diner ter afsluiting • Opgeven bij Gerard van Schie

5

“AALSMEER STAAT WEER OP DE KAART”. Dat waren de woorden van Gerard van Schie na het succes van hem en Cor van Roode op het regiofestival van NH’63 op 2 mei 2004 in het Kennemer Theater en congrescentrum te Beverwijk. Het ging met deze productie (“Sta eens stil”) niet van een leien dakje. De rondreisjury bevond hem te licht. Doordat er werd gezegd, dat “je kon zien dat de makers geen opleiding hadden gehad in het maken van interviews” tekende Gerard beroep aan. “Ten slotte zijn wij amateurs en daar moeten wij op beoordeeld worden” was zijn mening. In de beroepsprocedure werd de film door de andere jury opnieuw bekeken, waarna men tot de conclusie kwam dat de film een nominatie verdiende voor het Regionale festival. Hoe gek kan het lopen. Op dat festival behaalde deze film met 242 punten de kwalificatie goud plus laureaat en een nominatie voor de Nationale NOVA Manifestatie die op 30 en 31 oktober zal worden gehouden in het Stadstheater in Zoetermeer. Bovendien kregen ze nog een bijzondere prijs voor “De educatieve aanpak van een actueel maatschappelijk probleem”. De jury vond de interviews “welhaast professioneel gedaan”. De film maakte op mij vanaf het begin een zeer goede indruk. Het is geen speelfilm, maar het is nog een stapje moeilijker. Waar vind je twee dakloze “hoofdrolspelers” die bereid zijn voor de film hun verhaal uit de doeken te doen? En dan nog het contrast tussen die twee; bij de ene zien we een opgaande spiraal, terwijl de andere door drugsgebruik gedoemd is tot een onontkoombare negatieve spiraal. Beide mensen vallen in eerste instantie buiten de “normale”maatschappij. Ze komen levensecht uit de film tevoorschijn; je raakt er bij betrokken en het ontroert. Daarenboven is het nog zeer educatief ook. Persoonlijk vond ik de binding met de school een uitstekende vondst: als de schoolbel ging verscheen de tijd parallel groot en nadrukkelijk in beeld. De gesprekken waren – indien van belang – overal duidelijk verstaanbaar door een prima geluidsregistratie. Ook de titel “Sta eens stil” dekte het geheel perfect. De kijker wordt geconfronteerd met het verschijnsel daklozen en mag zelf zijn mening bepalen. Als je de uitlichtingen en de montage nader bekijkt zou je met grote moeite nog enige verbeteringen kunnen aanbrengen, maar die zijn nauwelijks van belang. Het is gewoon een steengoede film! Nu waren er nog meer films, die de aandacht trokken, zoals een film van Johan Verwelius, die met zijn Sony VX 2000 het Yellowstone National Park te lijf ging en de knappe film over Nepal van Harry Meter en de film over het uit steen hakken van een karper (Carped in stone) door Rainer Stiehl. Al met al was het een geslaagde filmdag, ofschoon de hoeveelheid publiek wat tegenviel. Daan Stuurwold. 6

De Pen

William van Sluijs

Mijn naam is William van Sluijs en ben geboren in 1943. Mijn hobby’s: videofilmen / monteren,motorrijden,reizen,fotograferen /bewerken/afdrukken, Badminton, verzamelen en/of bouwen van motorfiets modellen en nog een heleboel andere dingen welke met het bovenstaande te maken hebben. Ik weet dat het maken van een film samen met anderen leuk kan zijn,doch ik maak het liefst alleen een film over een onderwerp dat mij interesseert zodat ik mijn ziel en zaligheid er in kan stoppen ,waarbij ik wel zoveel mogelijk de 5 W’s in de gaten houd. Mij gaat het om de lol van het filmen en monteren in combinatie met interesse voor het onderwerp. Het zal ongeveer 1962 à 1963 geweest zijn dat mijn interesse voor film werd gewekt, wat resulteerde in de aanschaf van een 2e handse Russische dubbel 8 camera. Daar dit apparaat wat haperingen vertoonde wat resulteerde in onnodig veel filmverlies, kwam een andere camera in beeld. Het was weer een Rus,ditmaal een toentertijd redelijk populaire “Quartz”, ook weer dubbel 8, een apparaat met veel instel mogelijkheden en accessoires compleet in lederen tas voor slechts fl.125,=. Heb van dit apparaat jarenlang probleemloos plezier gehad ( was onderhand getrouwd en had 2 kinderen) de gebruikservaring van de camera groeide maar ook de beperkingen kwamen om de hoek kijken. Die beperkingen waren mijn vrouw ook opgevallen, wat resulteerde dat op de eerstvolgende verjaardag vaders de ogen opendeed en verrast werd met een S8 camera van Foto Quelle voorzien van alle toeters en bellen. Tussendoor werden er ook dia’s gemaakt met de toen populaire Olympus trip 35. Zoals alle vaders dit zullen herkennen,werd de hele opgroei fase van de kinderen t.w. vakanties, zwemlessen, diverse uitjes en andere familieaangelegenheden op de film vastgelegd. Tijd en ontwikkeling gingen verder en ook de S8 camera werd verruild voor een SVHS video camera van het merk Hitachi die de halve wereld is meegezeuld, daar inmiddels het reisvirus ons had besmet en derhalve alle reizen op tape werden vastgelegd. Ook tijdens het beoefenen van onze andere hobby, het reizen op de motor, ging de camera 7

altijd mee. Dit resulteerde weer in het bezoeken en op tape vastleggen van motorevenementen etc. van het merk waarop ik rijd. Zo diende de ene hobby als”voedsel” voor de andere hobby. Van mijn reisfilms maak ik meestal 1 lange film voor onszelf en 1 korte film van ongeveer 10 minuten voor vertoning aan “ anderen” . In 1996 werd besloten tot de aanschaf van een montage P.C. voorzien van het programma AV Master in combinatie met U-lead Media studio. Hierbij brak een tijd aan om met minimale documentatie, in het Engels, een handelaar die van niets wist (en later helemaal verdwenen was) een P.C. aan de gang te krijgen die niet stabiel te krijgen was. Allemaal geluiden waarover iedereen wel eens gehoord of gelezen heeft de afgelopen jaren. Na ongeveer 3 jaar ploeteren om het spul draaiend te krijgen, en tussendoor monteren op de recorder met het “ vingertje” ( ik was toen lid van de KLM cameraclub) kwam Nico Beckers in het bezit van een Casablanca. Na verloop van tijd hoorde ik links en rechts diverse optimistische verhalen over de Casablanca, en hoe makkelijk er mee te werken was, dat ik raakte aardig “in the mood” (mede door Nico). Intussen was de Hitachi camera vervangen door een Sony TRV9 DV videocamera. Na 2 x een demonstratie te hebben meegemaakt bij Macrovision, ik was onderhand lid geworden bij deze club in Aalsmeer, en toen nog een demoavond op de club, was ik dermate enthousiast dat mijn vrouw besloot dat de stekker uit de PC moest en dat er maar zo’n AVIO moest komen. Resultaat; zaterdagsmiddags een AVIO gehaald, en toen ik ‘s avonds in bed stapte had ik een compleet filmpje gemaakt inclusief teksten, muziek en de hele rataplan stond op tape.! Ik was “verkocht’ . Nu, jaren later, de AVIO en de Sony doen nog steeds hun best, de oude PC is weer tot leven gewekt en wordt voor allerlei grafische klusjes gebruikt o.a. videohoezen en CD hoezen van beelden uit de films, bewerken en afdrukken van foto’s etc. Afgelopen jaar is er wel gefilmd op de vakantie, doch van monteren is niets gekomen (er moesten aan het huis een aantal grote klussen worden gedaan na het dagelijkse werk). Als alles een beetje mee zit kan ik aan het einde van het jaar misschien in de VUT,waarna ik alle tijd krijg om te monteren (heb nog van 4 vakanties materiaal liggen). Voor de toekomst hoop ik dat er wat meer producties vanuit de leden getoond worden en complimenteer Henk Westerhof voor zijn onderwerpen, activiteiten en duidelijke uitleg als programmacommissielid. Ik geef de pen door aan ??????? Ja, wie?

8

Hoe organiseer je zoiets? Een kijkje achter de schermen van ‘Sta eens stil’ Onder de vele felicitaties met het behaalde resultaat van de film “Sta eens stil” kwam er ook een heel simpele vraag op mij af: Hoe organiseer je zoiets? Wetende dat mijn antwoord “daar vraag je me iets” natuurlijk geen tevredenheid zou opleveren heb ik getracht het gelopen proces eens op papier te zetten. Om te beginnen heeft vanaf het moment dat Cor en ik vorig jaar werden benaderd door de twee studenten dit project een kleine vier maanden in beslag genomen. In film-amateurland is het vrij gebruikelijk dat films worden gemaakt door één persoon. Dat heeft niet onze voorkeur omdat bij het maken van zo een film teveel specifieke taken uitgevoerd en in de gaten gehouden moeten worden. Denk hierbij aan het maken van een scenario, storybord, de organisatie, afspraken maken met medewerkers, locaties regelen, toestemmingen vragen etc. Dan hebben we het nog niet gehad over de techniek als: cameravoering, licht, geluid, montage en afwerking. Bij zo’n project dat in je eentje doen is onmogelijk. In ons geval wilden de twee studenten Elles en Sharoni een film maken ter afronding van hun studie Communicatie HBO. De docent had ze dit sterk afgeraden omdat er geen enkele ervaring aanwezig was. Eigenwijs als ze waren wilden ze toch doorzetten. Toen ze via via met ons in contact kwamen en wij hoorden met welk idee ze rondliepen hebben wij gezegd, “we doen mee”. (voordeel voor ons was dat ik mijn handen vrij had en geen druk van een werkgever op m'n nek voelde en filmmaat Cor toen nog in twee ploegendienst werkte wat toch ook wel z'n voordelen gaf) Basisgedachte voor Elles en Sharoni was een voorlichtingsfilm maken over dak- en thuislozen incl. een bijpassend lespakket voor scholieren van 12 tot 18 jaar. Onze insteek was een documentaire maken die geschikt zou zijn voor alle kijkers en te gebruiken binnen het clubcircuit en filmfestival. Twee naar ons idee verenigbare doelen die te realiseren zouden moeten zijn. Het eerste wat we deden was op basis van gelijkwaardigheid praten, praten en nog eens praten met veel koffie. De samenwerking klikte wonderbaarlijk ondanks het grote leeftijdsverschil. De meiden hadden frisse ideeën die prima waren te mixen met wat wij voor ogen hadden. Daarna hebben zij het e.e.a. uitgewerkt in een soort stappenplan (scenario) wat voor correctie heen 9

en weer vloog via de e-mail, waarna we samen de planning en het storybord hebben opgezet. Onderwijl werden de afspraken gemaakt voor medewerking en toestemmingen met het Leger des Heils hoofdkantoor, de locaties in Haarlem en de school waar wij wilden filmen. In beide gevallen verliep dat vrij vlot omdat er al verschillende communicatielijntjes bestonden. Vervolgens zijn wij gaan filmen, deels naar eigen inzicht met z'n tweeën en later met z'n vieren omdat dat samenviel met geplande interviews. Daar liep echter niet alles op schema omdat we bij de verslaafde Tobias wel drie keer voor niets kwamen. Bleek hij onvindbaar en soms ook niet in staat om ons fatsoenlijk te woord te staan. Dat was dus vaak wachten en weer koffie drinken, in de stad lopen en plannen bijstellen. Zo kwam stukje bij beetje het materiaal op DV tape. Ondertussen hadden Cor en ik al een werkplan montage in de computer gezet en konden we de eerste geschoten beelden gaan plaatsen. Vervolgens is de eerste ruwe montage gemaakt waarna de twee meiden erbij kwamen om gezamenlijk de verdere definitieve invulling te maken. Min of meer parallel werd er natuurlijk ook nagedacht over de muziekkeuze en de plaats waar in de film muziekondersteuning nodig was. Net toen we dachten halleluja, nu zijn we er, kwamen we bij het zien van het geheel toch tot de conclusie dat we meer beeldmateriaal van dak- en thuislozen, zoals je ze ziet in de stad, nodig hadden. Dat viel vies tegen, omdat je ze haast niet ziet. Het zelfbeeld op het netvlies van veel mensen is dat ze onder kartonnen dozen slapen rondom de lege drankflessen. Niets is minder waar. Veel daklozen hebben gewoon een uitkering en zijn gekleed als ieder ander. Je loopt ze voorbij in de stad zonder ze te zien omdat ze niet opvallen. Natuurlijk zijn er die enkelingen die wel aan dat vooroordeel voldoen. Zie ze echter maar te vinden en dan nog te filmen. Een tijdrovende en moeilijke klus. Opnieuw op jacht naar beeldmateriaal. Veel lopen door de binnenstad van Haarlem tot zelfs in Antwerpen waar we binnen FVA clubverband op jaarlijkse dagtrip waren. Zo kwamen we aan de zo nodige aanvullingen en groeide de montage uit tot een definitieve eindversie. 10

Met deze productie hebben Elles en Sharoni vorig jaar juli hun eindpresentatie op de Hoge school INHOLLAND gedaan. Zij kregen veel lof, en een acht en een half van het docententeam, die vervolgens omkeken en Cor en mij een vette veelbetekenende knipoog gaven. Wij natuurlijk een krul in onze neus met de wetenschap dat één van de docenten een oud directeur was van een reclamebureau, en in die hoedanigheid als artdirector ooit betrokken bij reclamefilms voor grote accounts als Unilever, Heineken, Palm etc. Wie herinnert zich niet die reclamefilm van Palmbier met die briesende paarden door de rivierbedding. Nou, een compliment uit die hoek is natuurlijk niet verkeerd. Na deze presentatie gingen wij opnieuw aan de slag en hebben een remake montage gemaakt. Dit was nodig om reden dat ontbrekende informatie, wat in de andere film zou worden gecompleteerd middels een lespakket, bij onze film niet aanwezig zou zijn. De kijker naar onze film diende alle informatie in de film aangereikt te krijgen. Dan moet je minimaal voldoen aan de norm waarbinnen de 5 W's: " Wie, wat, waar, wanneer en waarom" in een film aanwezig dient te zijn. Opnieuw nadenken over het proces en screenen van het geschoten en nog niet gebruikte materiaal. Wat te gebruiken en wat niet. Dat leverde uiteindelijk onze versie van de film "Sta eens stil" op waarmee we nu gescoord hebben op het clubfestival 2004 met het winnen van de “Zilveren Camera” en “Publieksprijs” alsmede de op het NH 63 Regiofestival gewonnen kwalificatie “Goud” met “Laureaat” en de onderscheiding “voor de educatieve aanpak van een maatschappelijk probleem”. . Als je tegenwoordig een film DVD koopt staat daar vaak een aantal extra’s op als: de making off van zo'n film, interviews met de acteurs etc. Als je dat bekijkt ga je anders naar zo'n film kijken. Bij mij heeft b.v. de aftiteling van een film veel meer respect gekregen. Het is niet alleen de regisseur of artdirector. Elk persoon heeft z'n taak en is een belangrijk radertje in het gehele creatieve en technische proces. Dat een amateur die hoeveelheid aan taken zoveel mogelijk zelf of met een paar medehobbyisten probeert uit te voeren is in feite onmogelijk doch kan alleen maar grotendeels lukken door er naar verhouding veel meer tijd in te stoppen en leergierig te zijn. De vraag: “Hoe organiseer je zoiets” is een lang antwoord geworden maar geeft wel een beetje inzicht wat er voor nodig is geweest om dit te maken. Gerard van Schie

11

Clubfestival 2004 En dan is het ineens zover. Alweer de laatste avond van het seizoen. En gelukkig was de bezetting deze keer zeer goed. Zelfs Ab Spaargaren was van de partij en ook van “De ronde venen” gaven enige leden, die vroeger bij ons lid waren, acte de presence. De familie Beckers was op vakantie en Wim Siebeling was afwezig. De avond werd gevuld met een aantal films, waarvoor we ons niet hoefden te schamen. Uiteraard zagen we de film “Sta eens stil” van Gerard en Cor nog eens, waar we toch nog een paar schoonheidsfoutjes in ontdekten, maar ook nu was de film de winnaar van de avond. Ook de zaal was het daarmee eens. Zij gingen derhalve naar huis met de 1e prijs, de zilveren camera en de zilveren bloem die bij de zaalprijs hoort. Proficiat! (zie ook het verslag van het regionale festival elders in dit blad) Joop Daamen, altijd goed voor solide films, won de tweede prijs en de geluidsprijs met “Floriade Anders”, een film waarin op speelse wijze een andere kant van de floriade werd belicht, terwijl Bert en Henk 40 seconden nodig hadden om met de derde prijs, een eervolle vermelding, naar huis te gaan, met hun komische film getiteld ‘Ware liefde’. Dat wil zeggen: Bert nam de honneurs waar, omdat Henk nog herstellende is. In het nieuwe seizoen zien we hem gelukkig weer terug in ons midden.

Eerste prijs winnaars Cor en Gerard 12

Direct na de pauze werd – na een 1 minuut film van Daan, waarin Martin Verbeek als niet zo jonge vader een hoofdrol vervulde – dezelfde Martin gehuldigd in verband met zijn 50-jarig lidmaatschap van de club. Tijdens het juryberaad kregen we een interessante film te zien van Marius Corveleijn over het Cinefleurfestival 2004, dat wij dit jaar hadden georganiseerd. Gerard maakte bekend, dat het club-uitstapje dit jaar zal gaan naar Middelburg, en wel op vrijdag 4 juni a.s. Melden bij Gerard! Alle prijswinnaars en deelnemers kregen een prachtig boeket bloemen aangeboden en de jury werd ook niet vergeten. Deze jury bestond uit leden van onze zusterclub AMFI’66 uit Hillegom en bestond uit de heren: Willem Kamerman (voorzitter), Teun de Lange en Ton Zegers. Weer zo’n geslaagde avond! Daan Stuurwold.

Martin Verbeek ontvang de felicitaties bij zijn 50 jarig lidmaatschap.

De vier foto’s op deze bladzijden werden gemaakt door Ronald van Eijk. 13

De jury vanuit AMFI Hillegom, had er een zware taak aan !

Joop ontvangt de tweede prijs voor Floriade Anders

14

Agenda 2004 4 juni 20-23 mei

22 mei 20 september

Filmisch Club-uitstapje naar Middelburg Opgeven bij Gerard van Schie Benelux festival Beverwijk Let op: de donderdag is er nu ook bij gekomen 60 seconden Video festival Beverwijk Eerste clubavond van het nieuwe seizoen: houd rekening met buiten opnames bij goed weer; aub een paar mensen camera meenemen.

Dit blad wordt samengesteld door Daan Stuurwold en Henk Westerhof. Naast een papieren versie is ook een elektronische versie per e-mail beschikbaar. Bijdragen voor het blad kun je richten aan [email protected] of [email protected]

Een heel fijne vakantie gewenst, mooie opnames, en veel videoplezier in het nieuwe seizoen !

15

16