Inleiding Om te beginnen moet ik mijn excuses aanbieden want ik ben een week te laat met mijn nieuwsbrief. En dat terwijl ik feitelijk werkeloos ben. Je zou zeggen, tijd genoeg om te schrijven maar niets is minder waar. Ik kan nu niet zeggen dat ik het zoveel rustiger heb gekregen sinds ik officiëel dus "ambteloos burger" ben. Ik ben iets meer dagen in Ossenisse maar ook daar kan ik mijn dagen nogal vullen met allerlei gesprekken, bezoeken en het beantwoorden van telefoontjes en mail. De laatste weken hebben vooral in het teken gestaan van bezoeken in en de relatie met België. Ik heb weer veel geleerd en ben behoorlijk wat wijzer geworden over de relatie tussen de Nederlandse en Belgische overheid. Inter Parlementaire Beneluxraad Mijn afvaardiging in de Inter Parlementaire Beneluxraad gaat gewoon door en juist in de laatste weken waren er een aantal vergaderingen en werkbezoeken gepland. Commissie economische zaken, landbouw en visserij: In deze commissie wordt samen met nog 2 commissies het onderwerp biotechnologie behandeld. In Europa is er al een richtlijn aangenomen over het stimuleren van biotechnologie met daarbij de ethische aspecten in het oog zien te houden. Daarnaast gaat deze richtlijn over het octrooirecht van biotechnologische toepassingen. Deze richtlijn moet nog door een aantal Europese landen over genomen worden in de eigen wetgeving. Nu zijn wij, de Beneluxparlementariërs van Nederland, België en Luxemburg, het eigenlijk niet volledig eens met de tekst van deze richtlijn. Wat ontbreekt is de samenhang tussen het betreffende gen, de functie daarvan en de industriële toepasbaarheid. Pas dan zou het volgens ons octrooibaar zijn. Zo staat het nu niet in de richtlijn. Het is een technisch verhaal maar we gaan dus proberen een nieuwe tekst voor te leggen aan onze eigen parlementen. Maar dit kan pas als de landen deze Europese richtlijn van toepassing hebben verklaard in eigen land. Dan kun je pas wijzigingen voorstellen. Maar we kunnen het wel alvast voorbereiden en dat gaat dan ook gebeuren. Werkbezoek Grensmaas Na bijna 2 uur rijden arriveerde ik bij het grensplaatsje Stokkem-Dilsen aan de Belgische kant van de Maas. Deze regenrivier met veel grind in de bodem heeft inmiddels een aantal aanzienlijke waterproblemen en overstromingen gekend waar dringend wat aan gedaan moet worden. Maar dit zou eigenlijk ook gezamenlijk moeten want de grens tussen België en Nederland ligt precies in het midden van de Maas dus er is hier sprake van een gezamenlijke verantwoordelijkheid.
In Nederland is men van mening dat eigenlijk gewoon de dijken opgehoogd moeten worden om het water tegen te houden en daar waar mogelijk in het stroomgebied een extra opvangbekken in de natuur te creëren. Dit moet betaald worden met het geld dat verdiend wordt aan de grindwinning uit de Maas. In België is men van mening dat water zich uiteindelijk niet laat dirigeren en dat de rivier meer ruimte nodig heeft en wil men dan ook meer land ter beschikking stellen aan de rivier. De overheid betaalt daar. Hoewel er duidelijk sprake is van goede onderlinge samenwerking tussen ambtenaren verschilt men in politiek opzicht hetgeen het oplossen van deze problematiek niet ten goede komt. Aan de Beneluxparlementariërs de opdracht om onze eigen regeringen te bewegen wat meer naar elkaar toe te groeien. We hebben met eigen ogen kunnen aanschouwen hoe hoog het water heeft gestaan (8 meter boven normaal peil) en welk een verwoestende werking dit heeft gehad in de natuur. Werkbezoek 't Zwin Nog zo'n interessant dossier. De ramp met het schip de Tricolore voor de Belgisch/Franse kust heeft als gevolg gehad een olievervuiling op de Belgische en Zeeuwse stranden en heel specifiek ook in het unieke en waardevolle natuurgebied 't Zwin dat gelegen is op zowel Belgisch als Nederlands grondgebied. Ook hierin zou een samenwerking om deze vervuiling tegen te gaan op zijn plaats zijn ware het niet dat aan beide zijden hier weer verschillend over wordt gedacht. In de Belgische geul is heel snel een zanddam aangelegd om de olie uit het natuurreservaat te houden. De Nederlandse conservator van het gebied, stichting Zeeuws Landschap, wilde dit niet omdat het weghouden van getijden uit dit gebied de flora en fauna ogenblikkelijk zou aantasten. Nederland legde wel een drijvende dam aan waar alle olie overheen en onderdoor spoelde. Toen heeft ze nog een net met grote gaten gespannen om de olie tegen te houden. Toen dit ook niet hielp heeft ze een fijnmazig net ernaast gespannen maar ook die liet olie door. Toen Belgische wetenschappers hadden aangetoond dat de flora en fauna in 2 dagen tijd nauwelijks veranderd was en er de komende weken ook goed door zou komen, is Nederland na stevige dreigementen van Belgische zijde uiteindelijk overstag gegaan en heeft alsnog een zanddam aangelegd. Het Beneluxparlement heeft onmiddellijk schriftelijke vragen gesteld aan de betreffende bewindspersonen in België en Nederland en wij willen met hen in gesprek op onze plenaire zitting op 14 en 15 maart. Daarin zal ook zonder meer aan de orde komen hoe in de toekomst bij dergelijke rampen er beter en sneller en adequater samen gewerkt kan worden. België - Rijn Schelde Delta (RSD)
De RSD is een samenwerkingsplatform van de havens van voornamelijk Rotterdam, Vlissingen, Terneuzen, Gent en Antwerpen. In heel Europa is eigenlijk op zo'n klein gebied geen groter havencomplex te vinden en samenwerking is ook hier eigenlijk onontbeerlijk op tal van terreinen. U voelt hem al, ook hier gaat dat niet altijd even soepel. In 1830 zijn Nederland en België uit elkaar gegaan na 15 jaar bij elkaar gehoord te hebben als de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden. Vervolgens is 9 jaar gesproken over het traktaat waarin tal van grenszaken zijn geregeld waaronder de "ijzeren rijn", een spoorverbinding van de haven van Antwerpen over Nederlands grondgebied (door Limburg) naar het achterland in Duitsland. Uiteraard moet België dit spoor wel onderhouden en ik meen dat daar een paar probleempjes over zijn ontstaan want Nederland stelt wat andere milieu-eisen aan sporen dan België. Het spoor wordt al even niet meer gebruikt en Nederland heeft ondertussen het gebied waar het spoor ligt in Limburg tot beschermd natuurgebied uitgeroepen. België heeft ernstig behoefte aan herstel van deze spoorlijn maar nu wil Nederland dit tracé eigenlijk verleggen met een grote omweg om de vogels en andere diertjes te beschermen. Afijn, u voelt 'm al, men komt er vooralsnog niet uit en dit geschil is voorgelegd ter arbitrage. Het loodswezen Op uitnodiging van Ko van Hoeve, een bekende van mij uit Zeeuws-Vlaanderen, ben ik een dagje op werkbezoek gegaan bij het loodswezen en ook in dit geval weer veel wijzer geworden. Na een presentatie door de voorzitter ben ik voor Vlissingen op een Russisch schip geklommen en ben ik mee gevaren door de sluizen bij Terneuzen naar de haven van Gent. Ik heb met eigen ogen kunnen aanschouwen hoe belangrijk het is dat een schip veilig bestuurd wordt op het drukbevaarde water van de Westerschelde of het nauwe kanaal van Gent naar Terneuzen door ervaren loodsen Het loodswezen is begin jaren negentig, meen ik, geprivatiseerd. Men moest efficiënter gaan werken en dat is ook gebeurd. Via een maatschap heeft het loodswezen zich bewezen en momenteel doet men zo ongeveer hetzelfde werk met de helft minder loodsen. Maar minder is ook niet meer mogelijk. Ook de administratieve ondersteuning is tot een minimum gedaald. Maar een aantal zaken zijn van overheidswege afgekondigd en hangen al een tijdje in de lucht waardoor het voor het loodswezen moeilijk wordt om investeringen te doen naar de toekomst toe. Er is namelijk bepaald dat ook in het loodswezen er concurrentie moet komen. Op basis daarvan is men gestopt met nieuwe loodsen op te leiden (kosten opleiding zo'n € 100.000 en duur 10 jaar) en om investeringen te doen in aanschaf nieuwe loodsbootjes die in vrijwel alle weersomstandigheden kunnen varen en waardoor de meer gevaarlijke helicopter eigenlijk niet meer ingezet hoeft te worden. (onlangs is er nog eentje in zee gestort maar de loods heeft het er gelukkig levend vanaf gebracht).
Ook ligt een verandering van de scheepvaartwet op stapel die bepaalt dat slechts op schepen van 120 meter een loods verplicht is. Dat is nu 80 meter. Ik heb van dit werkbezoek een verslag geschreven en naar onze commissie Verkeer en Waterstaat gestuurd met het verzoek hier actie op te ondernemen. Ook hier is overigens de samenwerking met het Belgische loodswezen van groot belang. Vanuit het traktaat van 1839 is bepaald dat van iedere 4 schepen er 3 door een Belgische loods bemand moeten worden en ieder 4e schip wordt geleid door een Nederlandse loods! Dat gaat onderling heel goed maar ook hier is op politiek niveau tussen de twee landen verbetering mogelijk. Banken - Verzekeraars Maatschappelijke aspecten betalingsverkeer In dit overleg heeft mijn collega Henk de Haan het woord voor mij gevoerd. Maar mijn inbreng heeft hij wel volledig gebruikt. Eén van de belangrijkste punten is toch wel om niet alle kosten voor het betalingsverkeer inzichtelijk te maken want dan kon dat wel eens doorberekend worden aan de klant en daar zijn de meeste consumenten slechter mee af. Nu wordt er nauwelijks geld gevraagd voor het betalingsverkeer. Banken betalen dit hoofdzakelijk met de winsten op beleggingen, verzekeringen en hypotheken (kruissubsidiëring) en dat moet voorlopig volgens ons maar zo blijven. ABN-AMRO De meeste banken tonen goede initiatieven om de klanten te bedienen die geen bankkantoor meer in de buurt hebben. Zo zijn er banken die in supermarkten kleine kantoortjes hebben geopend of met via de kassa van de supermarkt geld aan klanten kunnen geven. De ABN-AMRO heeft een bus in gebruik genomen waarin je geld kunt opnemen, storten, internetbankieren, telefoneren of een adviesgesprek kunt krijgen. Wij kamerleden, mochten deze nieuwe bus als eerste aanschouwen. Belangrijk en goed aspect is dat deze bus volledig toegankelijk is voor minder validen en mensen met lichamelijke beperkingen. Nationale Nederlanden In een gesprek zijn de standpunten over en weer uitgesproken ten aanzien van pensioenen, levensloopregeling, fiscale zaken, spaarloon, lijfrente-aftrek en de plannen om de nieuwe ziektekostenverzekering, een WAO-verzekering en de WW-verzekering bij de private verzekeraars onder te brengen. Groenbeleggen
Inmiddels heeft ook het gesprek plaats gevonden met onze financiële woordvoerder, Frans de Nerée, over hoe we het groenbeleggen de komende 10 jaar kunnen waarborgen. In een hevige discussie waarin goede en sterke argumenten over tafel kwamen hebben we Frans proberen te overtuigen van de noodzaak hiertoe. De overheid, en wij als CDA zijn niet betrouwbaar als we na het instand houden van dit produkt in november er nu weer het mes in zouden zetten. We zullen gelukkig als CDA proberen om deze garantie in het regeerakkoord te krijgen. Dit is voor mij een belangrijk punt en ik verliet de bijeenkomst dan ook met een zeer goed gevoel maar natuurlijk ook met het besef dat de race nog verre van gelopen is. NBVA (Nederlandse Bond voor Assurantietussenpersonen) Ook hier een eerste oriënterend gesprek over de levensloopregeling, pensioenen en ziektekostenverzekering. Daarnaast is de gedragscode (GIDI) voor de tussenpersonen aan de orde geweest en het belang van een goed toezicht op een juiste voorlichting en advisering van financiële produkten aan klanten. We hebben gesproken over de huidige omvangrijke zaak van Dexia / legiolease, waarbij zovele Nederlanders gedupeerd zijn omdat zij met een produkt zitten waar zij niet om gevraagd hebben. Inmiddels word ik overspoeld met mailtjes van gedupeerden die niet weten wat te doen met het voorstel van Dexia om een stukje van de schuld te saneren maar nog wel met het produkt in hun maag zitten. Natuurlijk moeten ze dan stoppen met de juridische procedure die ze gestart zijn tegen deze bank. Een heel onverkwikkelijke zaak waarvan ik de uitslag van de rechter met spanning tegemoet zie. En als politicus benadruk je het belang van een goede toezichthouder die dit soort zaken in de toekomst absoluut moet zien te voorkomen. Verbond van Verzekeraars Het verbond is nauw betrokken bij het ministerie in de ontwikkeling van de levensloopregeling, de nieuwe ziektekostenverzekering en de WAO-verzekering. Uitvoerig zijn de opvattingen en standpunten uitgewisseld. Een gesprek met het verbond vindt regelmatig plaats om elkaar goed op de hoogte te houden. Tot slot U ziet, ik heb de laatste weken toch niet bepaald stil gezeten. Ik heb ook niet het gevoel dat ik ambteloos burger ben. Inmiddels is de campagne begonnen voor de verkiezingen van Provinciale Staten en daar draai ik in de provincie Zeeland ook in mee. 11 maart reken ik erop dat u toch naar de stembus gaat ook al staat de provinciale politiek wellicht wat verder van uw bed.
Maar Provinciale Staten kiezen vervolgens de Eerste Kamerleden en het is van het grootste belang dat het CDA daar ook eenzelfde substantiële meerderheid krijgt. De onderhandelingen van het kabinet worden met een sukkelgangetje tot deze verkiezingen voortgesleept. Het is belangrijk eerst te weten welke meerderheid de Eerste Kamer straks heeft want anders zijn er binnen de kortste keren weer nieuwe verkiezingen voor de Tweede Kamer. Het is tenslotte niet handig als alle voorstellen van het kabinet sneuvelen in de Eerste Kamer. Dus lieve mensen, maak hopelijk voorlopig voor de laatste keer, gebruik van uw stemrecht en stem wijs op 11 maart!! Deze nieuwsbrief is te lang geworden. Dat besef ik, ik zal in het vervolg weer iedere twee weken schrijven want dan kan ik met minder schrijfruimte toe. Met vriendelijke groet, Myra
