Nr 95
DECEMBER / JANUARI
2014
INHOUD: Van de redactie.............................. 2 In de spotlights.............................. 3 Wadi Lahami - juni 2013............... 4 Vraagjes van Reginald................... 5 Malediven .................................... 6
VAN DE REDACTIE We hebben afscheid genomen van 2013. Bij deze jaarwisseling wensen de redactie en de Raad van Bestuur u een gelukkig en voorspoedig 2014, een goede gezondheid en veel duikgenot. Het was een jaar vol aktiviteiten, wekelijkse trainingen, inzet en vriendschap. Wie herinnert zich niet het behalen van Sarah haar brevet 1*Instructeur, en Kobe’s 2* Instructeurs brevet. Het bezoek aan Nemo 33. De vele Barges-duiken met de nodige pintjes en Cava bij het behalen van proeven en brevetten. Het Zeelandweekend en de prachtige duikreizen. Bij de redaktie van ’t Apneertje kwam Linda ons een handje toesteken. We kregen er ook enkele sponsors bij. In 2013 is het ledenaantal met een vijftiental gestegen. Ook dit jaar zullen onze lesgevers hun uiterste best doen om de nieuwe leden in te lijven in het duikgebeuren, en de anderen helpen om nog een sterretje bij te behalen. Michel
e-mail adres: “apneetje”
[email protected] KDK site: www.kortrijkseduikersklub.be e-mail KDK:
[email protected] [email protected]
‘t Apneetje: periodiek tijdschrift van de Kortrijkse Duikers Klub Redactieteam: Michel Matten - Katrien Vanneste - Linda Mulder - Tom Christiaen Druk en vormgeving: Michel Matten Verantwoordelijke uitgever: Michel Matten, Mellestraat 2A13, 8501 Heule, 0473/32.20.37
sindy
in de spotlights piepers
Sindy is waarschijnlijk één van de jongste leden van de KDK. Geboren in Kortrijk heeft Sindy haar ganse jeugd in de wijk de Driehofsteden gewoond met haar ouders en drie zussen. Van de kleuterschool tot het middelbaar maakte ze haar studies af op de Driehofsteden om dan in het KTA een zevende jaar zorgkunde te volgen. Samen met haar zus woont Sindy op een appartementje in Kuurne. Sindy is nu reeds een viertal jaren aan de slag in het Woon- en Zorghotel Heilig Hart als zorgkundige op de afdeling dementerende bewoners. Dit is een heel zware klus. De meeste bewoners zijn rustig en braaf maar enkelen kunnen ook agressief uit de hoek komen. Maar Sindy kan daar goed mee omgaan, ze doet die job heel graag. Twee van haar zussen zijn ook zorgkundigen. In haar jonge jaren heeft ze een beetje aan zwemmen en lopen gedaan en ook vele sporten uitgeprobeerd, maar niets dat haar echt beviel. Rond mei 2010 was er op de grote markt van Kortrijk de dag van de sportclubs, waar de KDK aanwezig was met een duik- tank. Sindy’s zus was thuisgekomen met een folderke van de Kortrijkse Duikersklub. Daar heeft Sindy onmiddellijk op gereageerd en ze heeft zich ingeschreven bij de KDK. Ze heeft momenteel een 2* brevet en is druk bezig met de theorie voor 3* en ook moeten nog enkele duiken van -30 meter in haar logboek komen. Bijna iedere week is Sindy in Barges te zien, als ze niet van dienst is op haar werk. Sindy overweegt om ooit naar het brevet van AI over te gaan maar ze vindt het zeer belangrijk om eerst nog meer ervaring op te doen. Sindy heeft ook al enkele uitstappen naar Zeeland meegepikt. Een duikreis heeft ze nog niet gedaan maar ze droomt er van ooit een reis te maken naar Australië om daar te kunnen duiken op het Groot Barrièrerif. Bij een proef-duikleiding aan de Zeelandbrug met Reginald was haar briefing niet uitgebreid genoeg. In de namiddag bij een tweede poging aan de Plompe Toren deed Sindy de volledige historische geschiedenis van de duikplaats uit de doeken, iets wat ze ooit in een boek had gelezen. Reginald was onder de indruk en die proef was dus dik geslaagd. En als kers op de taart kwamen ze op het einde van de duik ook nog enkele bruinvissen tegen. Sindy heeft niets negatiefs over de club te zeggen. Ze vindt dat ze destijds zeer goed opgevangen werd. Onlangs ging ze samen met enkele clubleden naar de Nacht van de snorkel in Izegem. Volgens haar is dansen nog iets waar ze bij de KDK niet van terugdeinzen. Enkelen kaapten dan ook nog wat prijzen weg bij de tombola. Sindy ik wens je nog het allerbeste. Michel
3
Wadi Lahami
juni 2013
Terug in het grijze België denk ik mijmerend terug aan ons reisje naar Wadi Lahami, Na verschillende etappes (Heule, Otegem, Brussel, Aqaba) landen we ‘avonds om 21u30 in de luchthaven van Marsa Alam, (Zuid Egypte) Buitentemperatuur 33° C, dat wordt even wennen! We beginnen aan het gevaarlijkste moment van onze reis. Met een Egyptische chauffeur, die niet goed weet of hij nu rechts of links van de weg moet rijden, nog 2u in het donker tot aan ons tentenkamp. Tijdens ons eerste ontbijt maken we kennis met Rianne, een Nederlandse, die een niet typisch Nederlandse was. Zij was enkele jaren geleden duikleidster geweest in het duikcentrum van het kamp en ze kwam er nu op vakantie. We konden ons geen beter “boot- en duikgezelschap“ voorstellen, Vol enthousiasme vertrokken we naar onze 1ste duikplaats, Shabrour. Op dat moment wisten we nog niet dat we in de loop van de week Shabrour van Oost naar West en van Zuid naar Noord en omgekeerd, zouden beduiken, De ganse week waaide het tamelijk veel, zodat de schippers niet naar de verste duikplaatsen konden varen. Zodoende doken we een 7tal keer op Shabrour, Wetende dat elke duik anders is, ook al duik je op dezelfde plaats, genoten we toch van onze duikjes. De hoop van Yves om op “Bells” te duiken waaide weg. Het werd Torfa, Abu Galwa Big, Abu Galwa Small,Habilli Gazella, Ras Bony, Habily Daisy, Lahami South. Zijn hoop om een schildpad te zien kwam wel uit. We zagen etende, zwemmende, rustende schildpadden. We zagen schildpadden met en zonder zuigvissen, waren het soepschildpadden of Karetschildpadden? Onze duikleider had oog voor het allerkleinste naaktslakje, Tom zocht het af en toe wat dieper dan zijn duikmaat zodat hij weer een zeeduik had naar 30m. Roos besloot om zonder bovenpak en kap te duiken zodat het afdalen wat gemakkelijker verliep. Vroeg opstaan, ontbijten, duiken, koffie met cake, duiken, middagmaal, slaapje doen onder de luifel, (jammer voor Roos waren er dit jaar geen hangmatten), duiken, koffie met cake of al een pintje, avondduik, avondmaal, een pintje en de cafetaria sluiten... Voor we er erg in hadden was het donderdag en kwamen 2 Kortrijkse instructeurs ons gezelschap uitbreiden. We bewezen aan Sarah dat je hier geen nachtduik kon doen zonder een Spaanse danseres te zien. Sarah bewees de dag nadien het tegendeel. De mooie harde en zachte koralen, het begroeide wrakje, de vele gekleurde en ook minder gekleurde vissen, de andere zeewezens en zeewezentjes, de verschillende haaitjes die zo vlug mogelijk weg wilden wezen, zelfs de roggen bleven ons bekoren. Na wat twijfel, omdat het niet duidelijk was of we weer op Shabrour ja of neen zouden duiken, besloten we om de voorlaatste dag een extra duikdag te boeken, Onze terugvlucht was pas om 21u30. Het werd een prachtige dag. Stairway to Heaven, deed ons echt geloven dat we naar de hemel aan het duiken waren. Wat was het koraal en de lichtinval mooi. Dankzij Tom konden we allemaal bij de volgende duik 2 haaien minutenlang bewonderen. Waren het witpunt- of zwartpuntrifhaaien? Het was in ieder geval prachtig!! In de namiddag besloten we onze intense duikweek met de 200ste duik van Yves. Na 6 duikdagen stond voor iedereen de teller op 21 duiken.
4
Opgewarmd, ontspannen, heel content en met een ander kleurtje vatten we de terugreis aan. De mannen zochten in de luchthaven wat sterkte om de nacht op het vliegtuig goed te kunnen doorkomen en vonden die bij een “kopje” koffie… By, by Rode Zee, we hopen zeker nog terug te komen, Katrien.
VRAAGJES VAN REGINALD Oplossingen van Apneetje 94
Als men in het water springt, kan het gebeuren dat de reserve-ontspanner lucht verliest met als gevolg minder lucht om te duiken. 1. Welke wet is hier van toepassing? - Het betreft de wet van Archimedes. 2. Hoe komt het dat je ontspanner lucht verliest? - Tijdens het te water gaan en door de opwaartse druk op de purgeerknop van de tweede ontspanner gaat de klep in de ontspanner open, we verliezen lucht met gevolg een constant debiet . 3. Hoe kan je dit voorkomen? - Bij de meeste duikers hangt de ontspanner onderste boven dus met het mondstuk omhoog en de purgeerknop omlaag.en op die manier verlies je lucht. Dus er voor zorgen dat de het mondstuk naar beneden wijst en purgeerknop omhoog en het probleem is opgelost. Bij het stijgen krijgt een duiker een longoverdruk : hij ademt moeilijk en zijn borstkast gaan ongelijk- matig omhoog. 1. Over welke soort ongeval spreken we hier? - Het gaat hier over een Pneumothorax of longoverdruk 2. Wij moeten de duiker in stabiele houding leggen, aan welke kant van de long zullen we hem leggen? - Bij de stabiele houding gaan we de duiker altijd op de kant van de slechte (ingeklapte) long leggen zodat hij met zijn gezonde long vrij kan ademen. 3. Waar gaan we de duiker naar toebrengen? - Meteen de hulpdiensten verwittigen om hem naar het ziekenhuis te laten overbrengen.
5
DIEPTESTAGE MALEDIVEN 2013 Nou kun je natuurlijk als Ollander proberen risicoloos door ’t leven te gaan en de normale gang van zaken zou dan zijn om met soortgenoten aan een strand te gaan liggen bakken en op te scheppen over alles wat meezit in je leven. Deze keer was dat niet mijn keus, ik ging het noodlot tarten. Op live-aboard tussen zowel haaien als Belgen op de Malediven, als dat niet fout zou gaan ??? Mijn angsten werden al op Zaventem op de proef gesteld : nog amper binnen op de luchthaven ontmoette ik mijn medeslachtoffers, een zootje ongeregeld om nog maar netjes te blijven, hoe kun je nu zo’n stelletje los zand opduikelen en een vakantie aansmeren? Da’s pas verkooptechniek...! Nog voor de check-in ontmoette ik mijn kamergenoot Luk, die had alles netjes voor elkaar, tasje goed, dasje goed, kortom; klaar voor het avontuur. Na wat gedronken en gepraat te hebben, kwam ik wat tot rust. Dit kon nog best wel eens meevallen. Ik werd meteen als een van “de onzen” ontvangen en opgenomen in de groep. Aan boord van het vliegtuig werden er nog wat grapjes gemaakt over nun Ollander die in de put der Belgen was gesprongen maar de reis verliep zonder noemenswaardige incidenten, in mijn geval te danken aan Willy die mij wakker maakte voor de incheck in Abu Dhabi. Anders had ik voorzeker de tocht naar Male anders moeten voortzetten.(nogmaals mijn dank daarvoor). Aangekomen te Male ontmoetten wij de mede-duikers die met ons de tocht der tochten gingen maken. Ook allemaal Belgen, enkele vreemde snuiters waarvan ik geen hoogte kon krijgen die eerste dag. Wel viel mij op dat Belgen op de centen zitten, telefoonkaarten en kortingen op beltegoeden vlogen in het rond. Ik had het weer eens niet goed voor elkaar en zou het volle pond dienen te betalen, niet goed opgelet, ik moest weer eens gaan roken op het cruciale moment, tiens. Blij dat we in ieder geval geen Belgische gidsen hadden, bracht ik de eerste dag wat afwachtend door, morgen duiken, dan valt alles vanzelf op zijn plaats. ‘s Avonds na de stoelendans mijn kribje gemaakt en heerlijk onder de sterrenhemel geslapen totdat het begon te regenen, toen maar onder het afdak verder geslapen. Mijn hutbuddy heeft de kamer voor zich, dat ligt niet aan hem, ik gebruik de hut als kast, opslag, douche en toilet zoals ik altijd doe op een bootreis. Dan de eerste duik : Back Faru Check, een openbaring. Ik heb de verkeerde inschatting gemaakt, ze zijn niet beter ondanks de hoeveelheid gelogd, soms wordt er gedwarreld en geschopt, ik doe ook mee, de groep is te groot om rustig te duiken, maar dit gaat wel lukken, veel fotocamera’s flitsen op de eerste murene. Dat ik een hekel aan die beesten heb, weet
6
niemand (nu pas). Chantal was zo vriendelijk om ze gedurende de hele week allemaal aan te wijzen waarop ik uit beleefdheid dan ook maar een foto heb gemaakt van dat ongedierte. Chantal lachte zo leuk dat ik niet kon weigeren. De eerste schildpad ligt nog te bekomen van alle beroering van die eerste duik, man ! man ! man ! maar wel leutig, toch ? Na de eerste duik is iedereen jolig en opgelucht, dit valt goed mee, mooi leven onder water, prettig zicht en temperatuur waarbij de Oosterschelde wordt vergeten. Wat wil een duiker meer ?? Ja oké, ontbijt natuurlijk. Na de verplichtte rustpauze kwam duik twee Kuda giri, die van de haaien, medium current werd nog gezegd, tegen dovemansoren bleek achteraf. De afzink verliep nog voorspoedig, netjes kwam ik op het rif aan op de vooraf gewenste plaats en toen gebeurde het: heel de Belgische luchtmacht ging over mij heen, ik kon nog net een greep doen naar een steen en klampte mij vast alvorens 21 duikers mij geselden met eerst armen, lijven, benen en dan nog een tikje na van toch zeker 34 “palmen”, wij zeggen vinnen. Ik had beter laatst kunnen gaan…! Dit bleek achteraf gezien het enige moment dat ik me vlak bij de in volle stroming dansende haaien meer op mijn gemak voelde dan bij de Belgen. Ik ben met mijn bijna 100 kilo weggekropen bij Ali de gids van 53 kilo (als hij lood aanhad) en dat voelde veilig. De lunch maakte veel goed, wat de gehele week zo zou blijven. In de middag een duikje gemaakt op Medhu Faru. Alles was weer tot rust gekomen en ik volgde de fel oranje (nog dank daarvoor, ook namens ons koningshuis) mutsen, wel op gepaste afstand. Vanaf dat moment werd Wouter de balonnenman. Wat haaitjes gezien, iedereen weer op zijn beide benen. Nacht twee volgde, geen stoelendans, wel rust. Afgesproken dat als de bel gaat en je haar is nat dan is het etenstijd, gaat de bel bij droog haar dan gaan we duiken. Duik bij Kandooma Thila krijgt van mij een 9,5 op de schaal van (inmiddels aangepast van 10 naar 12) dus 12 dat houdt in dat je waar je ook kijkt een verassing in ‘t verschiet ligt. Mild current. De oversteek naar het South Ari atol is voorspoedig verlopen met wat dolfijn-spotten onderweg als bonus en de volgende duik op Omadhoo Thila is er een die gekend is bij bepaalde iemanden binnen ons gezelschap. Zij waren zo vriendelijk de duik vooraf reeds in beeld te brengen zodat iedereen wist wat er ging te zien zijn. Laat ons nu precies daar een onverwachte fantastische duik maken. Chapeau, of niet dan. Tjonge tjonge tjonge tjonge enz. Current langs alle kanten.
7
Vervolgens komt de duik waarbij ik 27 keer in mijn pak heb gepiest van euforie, mag dat ? Dit is een duik van 12 op mijn schaal, twee walvishaaien, een manta die de schildpad wegjoeg en alles in beeld gebracht door videoteam “natte droom” op Dhigurah Faru. Hier wil ik wonen en mijn huis mag onder water staan!! De overnachting blijft ook niet droog. Tiens, Luk had ook niet goed geslapen, de spanning ebt maar niet weg. Teveel current, east or west side. De eerste van oktober, iedereen is gewend aan de omstandigheden en is zijn of haar werk vergete. We zijn op verlof en dat merk je, ontspannen tot en met totdat we gaan duiken. We zien de eerste dagduik haaien en schildpadden bij Dhigurah Beyru en dat ondanks medium curren. Plan A werd plan B en niemand die daar moeilijk over deed. Iedereen logt zijn bezienswaardigheden zoals het wordt gezien, beleefd, geproefd, gevoeld. Current maakt plaats voor curry. White Sands Faru volgt en het duiken is ontspannen, de wereld komt tot stilstand, niemand praat over naar huis bellen, we zijn aan het duiken, eten en genieten, de winter komt er aan en wij laden op. Christian voorop, de zon is zijn vriend en hij hoeft alleen maar te worden ingesmeerd. En de rest ??? Uno was the name of the game. Rudy bleef rustig ……tiens , Ilse won toch. Tegen de stroom in. Luk heeft alles onder controle maar de slaap verliep nimmer voorspoedig. Rahdigaa Thila en Dega Thila sluimerden voorbij, zo hoorden de dagen aaneengeregen te worden : geen zorgen little current, maybe more, from the east or maybe from westside, plan A werd plan B of geen plan meer, ook al goed. Magda blijft altijd lachen en geniet. Gaat gewoon mee met de stroming. Bepaalde iemanden proberen de nu alom aanwezige kalmte te doorbreken met het vooruitzicht van de duik op Fish Head te voorzien van een “been there, done that”. Onnodige spanningsopbouw maar het werkt niet, we zullen wel zien is het motto. Jurgen toont de film “Fishing under ice” op youtube, fantastisch. Geen current, wel kou. De duik op Fish Head is echter wel zeer de moeite en daarvoor toch de credits aan Eric en Evy, geen woord teveel gezegd. En tussendoor …. uit eten ?? Strandbarbecue volledig verzorgd en met muzikale omlijsting van Christien. Onze militair Daniel zat eerst klem en toen zonder water, dronk een pintje met Alberto de brandweerman/alleskunner. Ali vertelde over thuis, zijn land en zijn toekomst en Mo over het duiken. We genoten van het zand tussen de tenen en wilden terug naar de boot, geen vaste grond onder de voeten, schommelen en ….Uno spelen. Glendy won en dat was goed. We hebben op de knieën gezeten daar bij Fesdo lagoon, wel een uur lang, de manta zou komen, bij de inval van donker, niet dus. Om het hoekje zat manta te lachen: twintig Belgen en een Ollander wachten, was er dus maar ene die kon lachen. Haar was droog en wij moesten gaan eten. Toch treurden wij niet, ‘t is geen circus, wildlife. Uno werd gespeeld, serieuze zaak. ‘s Morgens een wrakduikje bij Fesdo, mooie duik, alles voorhanden geen stress veel onderzeeleven. Klein en groot verenigd in een duik en weer was het eten goed. Door naar Batala kan Thila, mooi gedoken en de slappe lach omdat de ballon met alles eraan opsteeg, Bruno zag het ook, Wouter was niet meer te redden. Inmiddels het besef dat de leut eindig
8
wordt. Maaya Thila is de laatste van de voorlaatste dag, vragen over de terugreis zijn voor morgen. Hafsha Thila, de mooiste plek op onderwaterwereld, een 11 is op zijn plaats! In een roes wordt er gedoken, niemand weet waar eerst kijken, en dan komen die adelaarsroggen er nog eens tussen, er wordt gewezen en geflitst, dit is het, meer hoeft niet. Zwijgend wordt er Uno gespeeld en de laatste duik dient zich aan. Jurgen in de tank, dat komt snel goed, een goed bericht, voor ons nog een hoogtepunt en dan zit het erop. Ives heeft zich niet bedacht en ontrolt zijn plan, Chantal knikt ja voordat ze verdrinkt in haar eigen bril, Tom blijft koel en is getuige, zal wel mogen koken op de bruiloft. Wij zijn er bij …. op Bali …denk ik. Weet alleen niet of daar stroming is. Glendy spoelt ook mijn spullen, en kan helaas da kleine divemasterke niet in de koffer krijgen …….. kan er niet meer bij……. nog niet. Rommelmarkt op bovendek, eigenlijk mijn slaapkamer, alles moet droog, en das jammer want nat is leuker. Laatste onrustige nacht, ik wil niet weg hier en wordt wakker bij het ochtendgloren. Mijn spullen (zo zeggen we dat bij ons ) ofwel mijn gerief is droog, dank aan Glendy. Christian zit nog steeds in de zon. Wij drinken de laatste koffie………….willen niet weg. Zijn van de current gaan houden : waar die ook vandaan komt, wij kunnen het hebben. Patrick en Nadine zijn de eersten die afscheid nemen als we moeten gaan. Zij nemen geen afscheid en gaan hun eigen pad, deze keer met Eric en Evy, we gaan hun beelden nog zien, blijven nog een week op een goddelijk eiland. Albert en Daniel gaan nog een week stug door met een Russische roulette, de Russen kunnen er nog wat van leren, ze zullen dat wel bolwerken, en wij ….. wij zwaaien af en worden met beide benen op de grond gezet op de vismarkt in Male. Zo is het leven, rubber laarzen zijn kasjoe botte zegt Bruno, en das waar. Het rif blijft achter met de herinnering aan ons, tiens, het rif draagt nu onze sporen, tegen wil en dank. 21 Belgen en ene Ollander hebben een stempel gezet op het duikgebied. Gepiest vanaf den boot. Onzen duikbril grijs gekeken en vooral alles opgesnoven … tot in de kleinsten teen. Ik heb geleerd, gekeken, geluisterd, verbaasd, mond vol tanden, ogen vol ongeloof, genoten, genoten, genoten …….. Hierna resten alleen de kussen-gevechten in het vliegtuig, en dan komt de winter, plannen, voorjaar, duiken, duiken, duiken….. toch? Al is het tegen de stroom in. Groeten en veel dank Herrie, den Ollander.
9
WWW.TARCY.BE Alle duikmateriaal • Onderhoud • Herstellingen • Opleidingen Vulstation 200/300 bar WAREGEMSTRAAT 210 • DEERLIJK • 0479 / 37 02 82
Start People Kortrijk Schouwburgplein 9 8500 Kortrijk
[email protected] Specialist in selectie & rekrutering, alle HR services en interim
10
D U I K S C H O O L
VERKOOP - ONDERHOUD - HERSTELLINGEN DUIKMETERIAAL - VULSTATION NITROX & TRIMIX 200 - 300 BAR
Alle merken: Mares - Scubapro - Suunto - Aqualung - Bare - Metalsub Green Force - Sea and Sea - Dive System - O.M.S. - Ikelite O’Neill - Sealife - Cressi Koningin Astridlaan 107 www.divingworld.be 7700 MOUSCRON Tel. 056 / 84 77 67 Open Fax 056 / 84 12 08 di tot zat: 10.00 - 19.00
[email protected] zondag & maandag: gesloten
HUIS (VER)KOPEN: bel 056 / 35 20 35
www.vastgoedvandamme.be • e-mail:
[email protected] BIV 502 167
