Informatie over de vereniging

Informatie over de vereniging

Contributie per jaar vanaf 1 juli 2015: Volwassene Jeugd t/m 18 jaar Volledig gezin (4 personen of meer) 2 samenwonende gezinsleden Stalling in container per zeekajak per ww-boot Huurprijs verenigingsboten: het eerste jaar, jeugd en volwassene (maximaal 2 betalende leden per adres) vanaf het tweede jaar (alleen voor volwassene, (maximaal 2 betalende leden per adres) - voor gebruik elders is de huurprijs per dag(deel) zeekajak wildwaterboot

€ 66,20 € 44,15 € 156,45 € 97,75 € 21,00 € 10,50

€

15,00

€

30,00

€ €

11,00 5,50

Indien het lidmaatschap niet is opgezegd vóór 1 november wordt het stilzwijgend verlengd. Afmelden bij [email protected]

Bestuur: voorzitter

Minko Kerssies 0523 - 271634, [email protected] contactpersoon exploitatiecommissie en website

secretaris

Amanda van Middelkoop-Smits [email protected] contactpersoon jeugdcommissie

penningmeester

Hermen Veltkamp [email protected] contactpersoon activiteitencommissie

lid / 2e secretaris

Cor Blok contactpersoon instructiecommissie, redactie; vertrouwenspersoon

lid

André van Eck contactpersoon vaarcommissie

-1-

Aanspreekpunten commissies

Activiteitencommissie:

Gerlof Beukelman Erik Kolthof

0642 - 140 241 0651 - 385 310

Beheer-/exploitatiecommissie: Beheer Exploitatie

Freddy Goosselink Minko Kerssies

0523 - 270 322 0523 - 271 634

Instructiecommissie:

Ina Kerssies

0523 - 271 634

Jeugdcommissie:

Kim Batterink

0646 - 472 738

Vaarcommissie: Toer Wildwater

André van Eck Vacant

0529 - 455 170

Webmasters:

Piet Blonk en Melle Zwerver

Facebook:

Ronald van Tol

Redactie clubblad:

Wybe Kerkhof Johan Kerssies Cor Blok [email protected]

Op de website van de vereniging vindt u meer informatie http://www.kvhardenberg-vecht.nl

Vertrouwenspersonen Margreet Klinkien Cor Blok

0523 - 231 718 0523 - 261 069

-2-

[email protected] [email protected]

Inhoudsopgave

Informatie over de vereniging

1

Contributie Bestuur Aanspreekpunten commissies

2

Vertrouwenspersonen

2

Inhoudsopgave

3

Van de voorzitter

4

Van de bestuurstafel

4

Van de redactie

6

Kanoweetje

7

Komen en gaan

8

Met onze gelukwensen

8

Aansprakelijkheid

9

Clubkleding

10

De Vecht bij maanlicht

11

13e editie Elfstedentocht, de zwaarste ooit

13

Elfstedentocht 2015: Noflik is oars!

17

De Elfstedentocht: de voorbereidingen

21

Varen met de jeugd

24

Toertocht over de Hase

26

Wildwater varen op de Vecht in Duitsland

28

Einde van het buitenseizoen

32

de BBQ

Uit het ‘Vaarskeggien’

34

Vaarprogramma 2016

42

-3-

Van de

Het is alweer december. Het is weer snel gegaan. Het buitenseizoen is al weer een poosje afgelopen, en veel kajakkilometers worden door de meesten van ons niet meer gevaren. In de winterperiode staan ook bijna geen tochten op het programma. Zolang er geen ijs ligt kan er natuurlijk nog steeds gevaren worden, dus als iemand een idee heeft, gewoon proberen. Ik wil de mailtjes wel doorsturen. Wel opletten dat iedereen die gaat varen goed in de kleding zit. De wintercursus heeft ook alweer een 4-tal zaterdagen plaatsgevonden in het nieuwe zwembad. Na een paar organisatieprobleempjes lijkt het nu allemaal goed te lopen, al blijft het voor ons natuurlijk wel lastiger dan de voorgaande jaren, toen we het zwembad naast ons clubgebouw hadden. Gelukkig zijn er genoeg helpende handen om alles in het zwembad en weer terug in het clubgebouw te krijgen. November en december ligt ook de wintercursus stil; de eerstvolgende keer is pas 2 januari. We hebben nu dus alle tijd om ons op de feestdagen te richten en een isolatielaagje te kweken om straks in januari er weer tegen te kunnen, wanneer we het (buiten)water weer opgaan. In januari wordt onze traditionele snerttocht namelijk weer gevaren. Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen en hoop jullie gezond weer tegen te komen in het nieuwe jaar. Minko

Van de

Op 17 september en 12 november heeft het bestuur vergaderd. Hieronder de belangrijkste punten. De penningmeester heeft aan zijn modem een extra harde schijf waarop ons hele archief bewaard kan blijven. 30 jaar geschiedenis, zelfs de Skeggiens uit de beginjaren van onze vereniging, worden zo gemakkelijk bereikbaar. De toegang tot de harde schijf is beperkt tot bestuursleden; recente algemene informatie komt op onze website. Vanzelfsprekend is het archief via bestuursleden te raadplegen.

-4-

Die website, destijds gemaakt in Joomla en momenteel in beheer bij Piet Blonk, wordt vernieuwd. Gerjan Kerssies is een nieuwe website aan het bouwen die gemakkelijker in het gebruik wordt. Ons 30-jarig bestaan gaat waarschijnlijk gevierd worden samen met de Nieuwjaarsreceptie. Er komt een vraag of er bij de leden interesse is voor kleding met ons verenigingslogo. 13 december 2015 is er bijscholing voor instructeurs. Ina Kerssies en Cor Blok hebben zich opgegeven. Als er plaats is gaat Hermen Veltkamp, die de opleiding tot instructeur wil gaan volgen, er ook heen. Er komt in Kanosport een interview over onze vereniging onder de titel ‘Op bezoek bij de voorzitter van KV Hardenberg-Vecht’. We ontvingen van het WSV/de Commissie Zeevaren een eerste oriëntatie voor twee weekenden ‘zeevaren voor jeugdleden’. Inmiddels hebben twee jeugdleden belangstelling getoond. Begeleidende ouders van harte welkom. De gemeente Hardenberg heeft een aansprakelijkheidsverzekering voor vrijwilligers bij verenigingen. Er komt een informatie-avond over die verzekering. Elk jaar kunnen scholieren van de laatste groepen van het basisonderwijs kennismaken met verschillende sporten, onder de naam ‘HardenbergKids’. Ook wij doen daar aan mee. Voor het komende jaar is gekozen voor de woensdagavonden van 22 en 29 juni, en 6 en 13 juli. De vloer van het wedstrijdbad in het zwembad kan niet op ‘ondiep’ gezet worden. Dat blijkt toch een handicap bij de begeleiding van beginners. Inmiddels hebben we per keer een half uur het ondiepe instructiebad bij-gehuurd, zodat een instructeur naast een leerling kan staan. De instructie op de Vecht heeft meer structuur nodig. Scheiding aanbrengen tussen vaartechniek op de Vecht en wildwater-instructie op de ww-baan; duidelijkheid en tevoren aankondigen over wie waar per avond terecht kan voor wat. Wordt in maart 2016 opgepakt. Freddy Goosselink stopt als coördinator van de Beheer-/Exploitatiecommissie: Zoekend naar een oplossing is besloten het ‘whiteboard’ dat we hebben op te hangen achter de bar, met een paar vaste rubrieken en gelegenheid voor het vermelden van wat gebeuren moet. Hoge attentiewaarde; hopen dat leden er op intekenen.

-5-

Er komt een totaalplanning van het onderhoud. Er is een inventarisatie gedaan van jeugdboten die nu op de markt zijn. Aanschaffen? Onderwerp voor de komende bestuursvergadering. Aanschaf door (ouders van) jeugdleden stimuleren. Beter indelen van onze opslagruimtes blijkt niet mogelijk. Dus oude boten wegdoen als er nieuwe moeten komen? Jeugdboten? Hoe ver gaan we met het beschikbaar stellen van materiaal aan leden? Er is gebrek aan opslagruimte, zowel voor verenigingsboten als voor privé boten. Grote ww-boten vervangen door kleinere voor jeugd? Een kano wegdoen? De wildwaterbaan wordt de laatste tijd duidelijk minder gebruikt dan vorig jaar. Aangeven dat deelname aan alle activiteiten van de vereniging op eigen risico is. Wordt vermeld in het Skeggien en op het vaarprogramma. Moeten we ons al voorbereiden op een nieuw clubgebouw? Het vak in het Vechtpark waarin gebouwd mag worden is bekend. We hebben de kaart met het bestemmingsplan, evenals de opzet van een Program van Eisen voor een nieuw clubgebouw. Daarin is rekening gehouden met het feit dat een gebouw op die plaats multifunctioneel moet zijn. De BBQ bij het einde van het buitenseizoen wordt voortaan niet op de laatste vrijdag van september, maar op de eerste vrijdag van oktober gehouden. Dan zitten we de Veluwerally niet in de weg. Drie jaar geleden hebben we in het kader van het provinciale programma ’Bewegen in het groen’ het initiatief genomen en samen met De Koppel, TotalOutdoorEvents, de Zwieseborg en Le Bateau de Napoléon, met subsidie van de provincie, een toeristische attractie op poten gezet onder de naam ‘Retourtje Vecht’. Dat project is niet van de grond gekomen; er was te weinig belangstelling voor. Van de

Ons clubblad is een jaar digitaal. Er is nog niemand bij de redactie of bij het bestuur wezen mopperen. Geen gemor, geen waardering voor foto’s in kleur in plaats van in zwart-wit, dus we weten het niet.

-6-

Een lezersonderzoek beginnen? Nou nee, we zijn liever gewoon

Dus afwachten tot iemand anders zoiets doet. Bijvoorbeeld het Watersportverbond. Dat brengt ons bondsblad Kanosport Online http://www.kanosportmagazine.nl/nl/september-desktop/cover.html Daar gaan ze vast en zeker een evaluatie op zetten. Kiek’n wa’t wordt. We zijn weer terug op Facebook! Komt er ook een club-app? En verder ..... “Noflik is oars”, prachtige verhalen over de Elfstedentocht non-stop.

Nog een paar tochtverslagen, verder het vervolg van het Vaarskeggien, deze keer over praktische kanten van het toervaren; groepsgedrag, onweer, mist. En het hele Vaarprogramma zoals het er nu uitziet. Je zou in de winter een dun Skeggien verwachten, maar het is een heel dikke geworden. Veel leesplezier gewenst. Maart 2016 zijn we er weer.

Kanoweetje Hoe veilig vaar jij?

Doe de quiz op de website: ‘varen doe je samen’ www.varendoejesamen.nl

-7-

Op die website staat allerlei informatie die je kunt gebruiken om veilig te varen. Je vindt er folders, gevaarlijke knooppunten, checklists, en de quiz. Al die infromatie kun je ook bereiken via een app voor Apple en Android. Het is een grote app (82 MB), dus als je kosten wilt besparen, download hem dan niet via G2, G3 of G4, maar via je modem.

Komen en gaan Een welkom voor

Bernhold en Marianne Dijkhuis Albert Borger, die door zijn echtgenote Gerda enthousiast gemaakt is en voor Sander Dommerholt, jeugdlid, die al vanaf mei 2015 bij ons is, maar nog niet was vermeld.

Helaas gegaan

Ferry Pals, jeugdlid, Tanja Sikkens, Daisy Stadman, kanopolo-speelster.

Met onze gelukwensen

December

Januari

13 15 16 18 28 3 5 6

Johan Kerssies Ina Kerssies Jesse Veltkamp Hanny Zimmer Aad van Benten Gerlof Beukelman Hermen Veltkamp Renate Veltkamp

-8-

Februari

8 15 24

Cor Blok Gert Ensing Sander Dommerholt

4 11 14 20 25 27 27

Yiu Punin Fernando Kim Batterink Jan Schuurman Femke Schepers Richard Ziesel Inge Rundervoort Piet Blonk

Aansprakelijkheid Er zijn twee situaties waarin zich aansprakelijkheid bij verenigingsactiviteiten kan voordoen. De eerste is tijdens transport, de tweede tijdens activiteiten in verenigingsverband. Tijdens transport: Bestuurders van motorvoertuigen met een aanhangwagen van de vereniging zijn te allen tijde zelf verantwoordelijk voor de gevolgschade aan derden door aanrijding en/of afgevallen lading. De lading die eigendom is van de vereniging is verzekerd. De vereniging zal nimmer aansprakelijk gesteld kunnen worden voor vervolgschade. Alle bezitters van een eigen kano of kajak wordt dringend aangeraden hun materiaal te verzekeren. Tijdens activiteiten: Deelname aan activiteiten binnen verenigingsverband is voor eigen risico, wat impliceert dat het lid stilzwijgend onderschrijft dat de vereniging niet aansprakelijk gesteld kan worden voor ongevallen en/of door schade gemaakte kosten. Een en ander voor zover niet strijdig met het Nederlands Burgerlijk Recht. De gemeente Hardenberg heeft een aansprakelijkheidsverzekering voor iedereen die als vrijwilliger iets doet voor de vereniging en daarbij iets doet waarvoor hij/zij aansprakelijk gesteld wordt.. Vanzelfsprekend is daarvan uitgesloten kwade opzet.

-9-

Clubkleding Er komt per mail een vraag wie geïnteresseerd is in kleding met het logo van onze vereniging. Je kunt dan denken aan een fleece jack, al of niet met capuchon, t-shirt, pet, en wat je verder zou willen hebben.

-10-

De Vecht bij maanlicht Volle maan, bijna windstil; ideaal voor een tochtje bij maanlicht op de Vecht. E-mail met uitnodiging van Freddy; één medevaarder.

En zo voeren we met z’n tweeën van de brug bij Ane naar het clubgebouw. We deden twee uren over dat stukje van 6 kilometer. Stukje peddelen, een poosje drijven; luisteren naar het gespat van een vis, een enkele verontruste vogel. Op de ondieptes en zandranden heel veel rustende vogels die nu niet op de wieken gingen bij onze nadering. Nevel rond de maan en boven de uiterwaarden; op het relatief warme water van de Vecht geen nevel, en dus goed zicht.

-11-

Hardenberg in zicht. Voor herhaling vatbaar.

Cor

-12-

13e editie Elfstedentocht, de zwaarste ooit Franeker, vrijdagochtend 4 september 2015. Er staat een stevige wind en af en toe regent het.

16 kajakkers uit Nederland en België staan weer aan de start van de ultieme uitdaging om zo’n 200 km te gaan peddelen langs de bekende 11 Friese steden. Allesbehalve ideale omstandigheden, maar als om 9:00 uur het startsein wordt gegeven gaan ze vol goede moed te water. De wind komt uit het westen, dus het eerste stuk tot Dokkum zou een makkie worden. Wij, André van Eck en Minko Kerssies, waren er ook weer bij. Ruim een half jaar flink getraind om te proberen het dit jaar binnen 30 uur te volbrengen. Met de wind in de rug ver voor op het schema in Dokkum, maar vanaf daar met harde tegenwind en af en toe hevige regen, afgewisseld met korte periodes zon. Van Leeuwarden tot Sneek kon er met de wind van opzij redelijk beschut worden gevaren. In Sneek gingen we samen met 3 andere mannen verder. De organisatie schrapte om veiligheidsreden de controlepost in Sloten waardoor het Slotermeer onder de beschutting van de wal, rechtstreeks naar Balk kon worden gevaren (4 km korter). In Balk even de boot uit. André liep wat heen en weer want hij had last van z’n kont. Ik hoopte dat het goed zou gaan, we hadden nog een eind te gaan.

-13-

Ik had zelf nergens last van, behalve dat ik rillerig begon te worden. Maar gauw weer terug in de boot. Op de lange Lutz konden we vrij beschut varen, maar toen we na het meertje rechtsaf de Spoelhoekstervaart op gingen probeerde de wind ons weer tegen te houden.

Ik was niet koud meer en buffelde vol goede moed door. Ik had nog steeds het gevoel dat we de 30 uur zouden redden, maar moest regelmatig wat gas terug nemen om de groep bij elkaar te kunnen houden. Toen ik weer naast André voer, gaf hij al aan dat het tempo hem te hoog lag. Ik liet toen een van de anderen verder het tempo bepalen en bleef een poosje naast André. Toen we aan het eind van de vaart het open water moesten oversteken naar de Galamadammen gaf André aan dat hij aan de overkant wilde stoppen. Hij leek door vermoeidheid en zijn zere kont wat onzekerder te worden. De pikdonkere nacht, die ons het zicht op de golven niet gunde, maakte het er ook niet beter op. Ik wilde André wat opbeuren, maar wist eigenlijk niet hoe. Bij de overkant aangekomen werd het iets gemakkelijker. De jachthaven was geen ideale plek om te stoppen, en het laatste stuk naar Stavoren zouden we voor het grootste deel iets gunstiger op de wind en dichter bij de wal kunnen blijven. Dat is wat ik tegen André zei en haalde hem over om dat stuk in ieder geval nog mee te varen. Ik hoopte dat hij in Stavoren weer wat zou herstellen. In Stavoren aangekomen waren we allemaal blij er even uit te kunnen en wat te eten. Amper uit de boot sloeg de kou toe. Klappertandend snel al die natte kleding uit en wat droogs aan.

-14-

Met de droge kleren aan en wat eten en een kop thee achter de kiezen, ging het weer een stuk beter, maar de kou was nog niet weg. De pauze werd dus noodgedwongen weer zo kort mogelijk gehouden. André besloot om door te gaan en we stapten dus alle 5 weer zo snel mogelijk in de kajak. Op naar Bolsward, via Hindelopen, maar de (harde) wind draaide steeds verder naar het noorden; daar waar we nog heel wat kilometers naar toe moesten. Het werd weer licht en de slaap sloeg toe. De automatische piloot deed het nog wel, maar kon met deze wind de koers niet corrigeren. Ik kwam 2 keer in het riet tot stilstand en raakte zowaar achterop. Vlak voor Hindelopen was het gelukkig weer over. André was stil…. Slaap?... Iets anders ? Ik heb hem er niet meer naar gevraagd, en vanaf Hindelopen ging ik weer op kop varen. Het eerste stuk tot Workum zit vol bochten. Voor elke bocht keek ik even achterom. Iedereen leek goed te volgen, maar op een gegeven moment zag ik André niet meer. Ik liet me terug zakken en de 3 andere mannen haalden me in. Nog steeds geen André. Ik wachtte tot ik zo’n 100 mtr. achter de anderen was, maar André kwam niet. Waarom had ik niet beter opgelet ?! Ik trok een sprintje om de anderen in te halen. Gelukkig hadden ze het in de gaten en wachtten op me. Weer in de groep vroeg ik of iemand wist waar André was. “Oh, die is gestopt bij die brug waar je vrouw op stond.” Ik was pissig. Op die anderen, dat ze het niet direct hadden gezegd, maar ook op mezelf. Waarom heb ik niet wat rustiger aan gedaan? Waarom ben ik niet gewoon bij André gebleven en waren we samen, na een langere pauze en in een rustiger tempo door gevaren?... Wat doe ik nu ?……. We hadden afgesproken: “samen uit samen thuis”………. Ik besloot door te varen met de anderen, maar baalde er wel van. Overtuigd dat ik de eindstreep zou halen, en vastbesloten om dat ook nog binnen 30 uur te proberen, nam ik na Workum de koppositie weer over, hopend de snelheid van de groep op peil te houden. Het kon nog steeds. Tot Bolsward werden we goed in de gaten gehouden en aangemoedigd door Ina en Henk, Carla en Jos, en later ook door de familie Klinkien. Het is een mentale steun die je bij zo’n tocht heel veel helpt. In Bolsward had ik hulp nodig bij het uitstappen. André was er gelukkig ook en hij kon me geruststellen, dat het voor hem waarschijnlijk niets had uitgemaakt als ik op hem gewacht had. In het gangpad van het openbaar toilet werd ik voor een laatste maal gemasseerd door Carla. Kostte wel wat tijd, maar had ik er graag voor over. Ook voor een laatste maal een droog shirt aan. Ik had zelf niets meer, dus kreeg ik er één van Ina. De Belg uit ons groepje bleef in Bolsward achter, wachtend op de laatste groep, en dus vertrokken we met ons 3-en voor het laatste lange stuk naar Harlingen. Het werd afzien. Behalve de blaren, die vanaf Balk al volwassen afmetingen

-15-

hadden, kroop ook Ina’s shirt steeds omhoog .(gek hé) Dit zorgde voor irritatie van het spatzeil op mijn deels ontblote onderrug en liet uiteindelijk behoorlijke wonden achter, maar het kon me niets schelen. Ik wilde door, en gunde me geen tijd om aandacht aan andere dingen te geven. Ik at en dronk ook bijna niet meer. In Harlingen wilde ik eigenlijk niet meer stoppen, maar de anderen wilden nog wel even een bakkie doen, en Dirk moest zijn vrouw nog bellen, wat ook niet direct lukte. De laatste kilometers naar Franeker lukte het me niet meer om tempo te maken, en ik had door dat de 30 uur niet meer haalbaar was. Ik was helemaal leeg en kon amper nog fatsoenlijk onder de laatste brug doorkomen. Voor het eerst zou deze finish niet met een eskimorol worden bekroond. Na 30 uur en 15 minuten voeren we met ons 3-en over de finish in Franeker. Eenmaal op de kant werd ik overmand door emoties. De volgploeg dankend, kon ik de tranen niet meer bedwingen. Respect voor alle deelnemers helpers.

Van de 16 deelnemers bleken er 7 te zijn uitgevallen, maar ook die kregen een welverdiende felicitatie voor alle behaalde kilometers. Volgens de enkele vaarders die alle 13 edities hebben uitgevaren was dit de zwaarste ooit. De deelnemers krijgen van de organisatie altijd een T-shirt met een Friese uitspraak. Die van dit jaar staat in alle geheugens gegrift: “Noflik is oars” Minko

-16-

Elfstedentocht 2015:

Noflik is oars!

Tja, wat zullen we ervan zeggen, na twee mooie vaarjaren waren de weersvoorspellingen nu duidelijk anders. Maar ach, we hebben alle twee een andere boot en meer en intensiever getraind onder begeleiding van Carla Mastenbroek van FysioTotaal. Zelfs toen we het gebruikelijke deelnemers t-shirt kregen van de organisatie hadden we nog zo iets van ‘het weer is wel wat anders, maar …..’ De organisatie had dit jaar als tekst op het shirt laten zetten:

Noflik is oars! Dit betekent

ongeveer: “comfortabel is anders”. Hier hadden ze al reacties op gehad, van “kan je dat wel maken”, maar ze hadden een vooruitziende blik. De editie van 2015 is de geschiedenis ingegaan als de zwaarste non-stop-elfstedentocht tot nu toe. En dat hebben we geweten! Na de briefing voor alle deelnemers en begeleiders werd de laatste hand gelegd om de boot en ons zelf vaarklaar te maken. En toen …, de eerste stortbui, iedereen vluchtte naar binnen. Zelfs de vlag van de kanovereniging raakte te water en moest uit het kanaal gehaald worden. Na 5 minuten was deze stortbui al weer voorbij en konden we weer naar buiten. Hoeveel buien er nog gevolgd zijn tijdens de tocht weet ik niet meer, het aantal viel misschien wel mee, maar ze waren soms wel erg lang… en heftig! Na het startschot zijn we samen met de slechts veertien anderen, met de wind in de rug, begonnen. In het begin was de groep nog redelijk compact, maar al gauw werd het lint langer. Op naar de eerste overdraagplaats, de sluis bij Wier. Onderweg stonden op diverse bruggen de begeleiders van ons, maar ook van de andere teams. Bij de sluis van Wier hoefden we zelf alleen voor onze peddel te zorgen, de boten werden door diverse begeleiders voor ons uit en weer in het water gelegd. Hoezo service! Nu op naar onze eerste stop, de sluis bij Oude Leije. Hier werd weer voor onze boten gezorgd en zorgden Ina en Henk voor wat warms en te eten voor ons. Minko werd onder handen genomen in de snackbar door Carla vanwege een opspelende onwillige spier in zijn schouder. Een behandeling buiten was vanwege de regen geen optie. Na deze stop gingen we richting Bartlehiem en met de wind in de rug ging dit prima. Bij Bartlehiem linksaf richting Dokkum en weer de wind in de rug. Heerlijk. Met een vaarsnelheid van zo’n 9km p/uur hadden we de gang er goed in en liepen we langzaam op wat voorgangers in, die we rustig voorbij gingen. Of we hier wat te hard gevaren hebben met een te hoge hartslag? Achteraf voor mij misschien wel, maar het ging gewoon lekker. In Dokkum werden we allebei onder de overkapping bij de voordeur van een woning door Carla en Jos onderhanden genomen. Voor het eerst dit jaar last in mijn schouder (André), maar verder alles goed.

-17-

Na deze stop op naar Leeuwaarden. Maar ja, nu wind tegen en weinig beschutting. Met wind tegen gaat Minko altijd harder varen, dus zocht ik zijn kielzog op en probeerde daar rustig in te blijven. Naast de wind tegen, bleek (achteraf) dat ze vanwege de vele regen ook aan het spuien waren. Het maakte het varen er niet makkelijker op. Vanaf Bartlehiem konden we wat meer in de luwte varen en Leeuwarden was al van verre te zien. Op naar onze warme maaltijd! In Leeuwarden hadden we de luxe van een grote tent, zodat we rustig binnen onze warme maaltijd weg konden werken. Lekker droog en warm!

Na een gevoelige massage, waarvan je eerst denkt, dat helpt niet, dat doet alleen pijn, kwamen de spieren weer wat los en voelden we ons weer heel wat. Van de organisatie krijgen we te horen dat de tocht vanwege de verwachte stormachtige wind wat is aangepast. Besloten is dat de stopplaats Sloten komt te vervallen en dat we over het Slotermeer gelijk rechts naar Balk moeten. Dat scheelt 1 oversteek over het meer (kleine 4 km) en het risico om aan lager wal tegen de kant op te knallen en de boot te beschadigen. De stopplaats komt in Balk, maar we weten nog niet waar. Zover is het nog niet en in Balk verkeerd varen is niet mogelijk! Een groepje van drie vaarders ging een paar minuten vóór ons uit Leeuwarden weg en we besluiten, na het aanbrengen van onze verlichting op de boot, ook koers te zetten naar Sneek. Op De Swette wordt het langzaam schemerig, maar onze verlichting doen we pas vlak voor Sneek aan. In Sneek blijken we vlak na onze 3 voorgangers te zijn aangekomen. Ons tempo is nog steeds goed en we liggen zo’n 15 minuten voor op ons schema. De vermoeidheid laat zich al wel voelen en zitten is er – zeker voor mij – niet makkelijker op geworden. Maar

-18-

goed, we zijn bijna op de helft, dus zo vreemd is dat ook niet. In Sneek sluiten we aan bij onze drie voorgangers en als groep van 5 gaan we de nacht in. Door het hoge water is de doorgang onder de eerste brug wat lager dan anders en dat betekent dieper bukken. Dit gaat niet echt soepel en ik schamp de onderkant van de brug. Volgende keer beter opletten dus. Lage bruggen komen er gelukkig niet meer en gezamenlijk varen we Sneek uit. Via IJlst en Woudsend op naar Balk. In onze groep zitten twee vaarders die geen gps nodig hebben en precies weten welke koers we moeten varen. Hier wordt het niet moeilijker van. Wat we niet in de gaten hebben is dat het tempo langzaam onderuit gaat. De vermoeidheid laat zich gelden. Vanaf het Slotermeer varen we Balk in, op zoek naar de controlepost. Die zit helemaal aan het eind van Balk en hier kunnen we, na een korte regenbui in Balk, gelukkig droog uitstappen. Na wat warme drank en wat eten, wat niet echt meer smaakt, lopen we wat heen en weer om de spieren wat los te krijgen. Mijn kont doet zeer en ik hoop door heen en weer te lopen hier wat verbetering in te krijgen. Na een korte pauze, we koelen teveel af, klimmen we weer in onze boten en gaan met z’n vijven de Luts op. Het is knap donker en in een treintje met Minko voorop zetten we koers naar onze volgende stopplaats Stavoren. Aan het eind van de Luts gaan we rechtsaf de Spoelhoepstervaart op. We hebben de wind tegen en het tempo wordt me te hoog. Op mijn verzoek wordt er iets langzamer gevaren en zetten we koers naar de Galamadammen. De wind is stevig en voordat we het open water naar de Galamadammen opgaan, vragen ze mij of ik dit nog wel zie zitten. Volgens mij moet dit kunnen en met vaarders naast en achter me gaan we tegen de wind in het meer op. Donker, wind tegen en dat betekent buffelen. Doordat het zo donker is, zie je de golven niet aankomen, maar merk je ze pas als ze er zijn. De oversteek gaat goed, maar ik vraag me wel af of dit nog vertrouwd is, zowel voor mij, maar ook voor de groep. Ik geef aan dat het voor mij misschien beter is om te stoppen. Maar ja waar? Ondertussen varen we in de luwte en dat vaart toch heel wat makkelijker. Naar Stavoren is maar een recht stukje, wordt er gezegd en na kort overleg met Minko besluit ik er toch maar voor te gaan. Bij de oversteek van de Paardenhoek komen de golven schuin van rechtsvoor en we verleggen de koers iets naar rechts om daar minder last van te hebben. Minko gaat rechts van me varen om mij een beetje in de gaten te houden! In Stavoren kruipt iedereen de boot uit – kapot en koud! Als ik iedereen zo zie, denk ik, oh – ik ben toch niet de enige die last heeft. In Stavoren alle natte kleding vervangen door droge, wat warme thee en na een korte pauze weer de boot in. Met een lange pauze koelen we teveel af en alles doet toch al zeer. Na een stukje door en om Stavoren heen gevaren te hebben komen we onder de dijk uit en gaan we richting Hindeloopen. Met de wind in de rug! Halen we nog net zo’n 6km p/uur. We schieten dus niet echt op, maar eigenlijk gaat het me nog te hard. Inmiddels is het een uur of vijf en wordt het langzaam licht. Het slaapgebrek laat zich gelden. Hoe ik moet zitten weet ik inmiddels niet meer.

-19-

Voorop het stoeltje, op mijn rug hangen en dan weer gewoon op het stoeltje zitten, even gaat wel maar dan.. Voor Hindeloopen krijgen we een enorme stortbui op ons dak en niet peddelen betekent dat we achteruit gaan. Heerlijk, zo’n wind die draait. Ik bungel achteraan als we Hindeloopen invaren en kan het tempo niet volhouden, terwijl er echt niet hard gevaren wordt. Net voorbij Hindeloopen staan Ina en Henk op de brug voor het spoor om te kijken waar we blijven. Vanwege de stortbui zijn ze er in Hindeloopen niet uit geweest. Ik besluit om te stoppen, ben compleet leeg en weet van gekkigheid niet meer hoe ik moet zitten. Ik geef dit aan bij Dirk die bij mij is blijven varen, waarna hij doorvaart naar de anderen die al een stukje voor ons uit varen. Stoppen voelt niet goed (nog steeds niet), maar ik voel me niet meer in staat om door te varen en ik wil geen blessures oplopen. Met moeite kruip ik uit de boot en Ina en Henk zorgen dat al mijn spullen in de bus terecht komen. Mijn kano leggen we in de berm en ik kruip achter in de laadruimte van de bus. Ik leg een handdoek opgevouwen onder mijn kont om de pijn wat te verzachten. Henk en Ina brengen me naar de camping, zodat ik kan douchen en warme kleding aan kan trekken. Binnendoor zoekt Henk z’n weg naar de camping. Ondanks alle drempels, bochten etc, val ik af en toe in slaap, om na weer een bonk weer wakker te worden. Bij de camping gauw droge kleren gepakt en onder de douche. Henk gaat samen met Diane gelijk weer weg om Minko weer te kunnen voorzien van droge kleding en eten en drinken. Samen met Ina haal ik mijn kano op, om die op de auto van Ina en Minko mee te nemen en dan naar Bolsward te gaan. Onderweg naar Bolsward horen we dat ze in de buurt van Parrega zijn. Dus eerst daar heen. We komen daar ons fysioteam tegen, die al hadden doorgekregen dat ik gestopt was. Ook treffen we de familie Klinkien die speciaal voor ons hierheen zijn gekomen om ons aan te moedigen. Het groepje van vier vaarders komt langzaam op ons af varen als we op een brug hen staan op te wachten. Het tempo ligt door de straffe tegenwind laag en er wordt geprobeerd zoveel mogelijk in de luwte te varen. Met een lage wal valt dat niet mee! Nadat ze ons gepasseerd zijn rijden we naar Bolsward. Daar staan o.a. Marja, Martin en Ria Kolfoort ons op te wachten. Om 20 over tien komen ze aan en worden uit de boot geholpen. Ik sta erbij en kijk ernaar, maar laat anderen helpen terwijl ik tegen een boom aan leun. Ik baal, maar moest er toch ook niet aan denken nu weer in een boot te stappen. Minko wordt door Carla gemasseerd en na wat eten en drinken wordt de balans op gemaakt. Werner Meese, die dit jaar voor het eerst meedoet, besluit achter te blijven en bij de volgende groep (de laatste) aan te sluiten. Minko gaat samen met Ronnie en Dirk verder. Vanaf Bolsward brengen we mijn boot vlug naar de camping en ga ik samen met Marja en Ina de tocht verder volgen. We proberen op zoveel mogelijk bruggen te staan om de groep met Minko te kunnen steunen. Op diverse bruggen komen we ons fysioteam en de familie Klinkien tegen. Een heerlijke steun als je aan het varen bent.

-20-

In Harlingen missen wij de controlepost en rijden we door naar Franeker.

Om kwart over drie, na 30 uur en een kwartier varen, komt Minko samen met Ronnie en Dirk over de finish. Klasse!! Ondanks de slechte weersomstandigheden sneller dan vorig jaar. Gelet op de vermoeidheid wordt er deze keer niet gerold. Dirk probeert het nog wel, maar de rol lukt niet. En ja – wat nu. Voor mij geldt dat ik wat aan het stoeltje moet doen om het lange zitten te kunnen volhouden. Daarnaast speelt de vraag of ik de eerste dag toch niet te hard gevaren heb en teveel van mijn lichaam heb gevraagd. Een hoge hartslag gaf dit wel aan, maar met langzamer varen daalde die niet en het ging best lekker. Inmiddels de voorbereidingen voor volgend jaar al weer gestart, nieuw stoeltje gekocht en kijken of dit wat wordt. Daarnaast hebben we al weer een aanbieding van FysioTotaal om ons weer te begeleiden. Zowel tijdens de tocht, maar ook met een trainingsschema. Tja- wat moet je dan – gewoon maar weer proberen toch! Groet en iedereen bedankt voor de getoonde belangstelling Ook namens Minko André

De Elfstedentocht: de voorbereidingen De deelnemers aan de kano-elfstedentocht, Minko en André, hadden ruim voor aanvang de medische testen ondergaan bij FysioTotaal om te kijken

-21-

hoe hun fysieke gesteldheid ervoor stond en of een dergelijk inspanning voldoende verantwoord zou zijn. Immers hoe leuk en uitdagend ook, gezondheid staat altijd boven aan. Er waren qua kracht, conditie en lichaamsgewicht de nodige aandachtspuntjes en 3 maanden lang hebben zij hun eigen water-trainingen aangevuld met specifieke training bij FysioTotaal middels een kano-fitness programma. 2x per week was er aandacht voor de kano-specifieke spiergroepen, core-stability en conditie om helemaal top aan de start te staan. Immers dit derde jaar was een 'toptijd' behalen wel het grootste doel. De resultaten van de training werden tussendoor getest door Carla Mastenbroek van FysioTotaal en de resultaten waren super en veelbelovend. Maar ja... de weersomstandigheden heb je niet in de hand ook al ben je nog zo goed voorbereid. Vooral de vrijdag (eerste dag) hadden we echt hondenweer. Zelfs voor de volgploegen en de aanwezige fysiotherapeuten Jos v.d. Spoel en Carla Mastenbroek was het afzien, laat staan voor Minko en André op het water. Harde wind, veel stroming door openstaande sluizen in Friesland en echt bakken met regen maakten dat het afzien was. Alle fysiologisch opgebouwde kracht en conditie gingen verloren in het 'warm houden' van het lichaam. Qua behandel-locaties was het wel een bijzonder jaar, want onderweg stonden we te masseren in een friettent, bij mensen onder de carport en in partytenten. Immers, buiten was vanwege de kou, regen en harde wind geen optie. Friesland heeft zich zeker laten zien als een meelevende gemeenschap die ons als verzorgend team hulp boodt waar nodig. Helaas was het eindresultaat dan ook niet zoals we hadden gehoopt. Er waren deze keer maar 16 deelnemers, en daarvan hebben 9 personen de tocht uitgevaren. Wij dachten: nu hebben Minko en Andre het wel gezien. Want afzien is één, maar super afzien....?! Maar tot onze verbazing is de gedrevenheid misschien voor volgend jaar nog wel groter en is deelname in 2016 weer een feit. Wij zijn nu 3 jaar van de partij als verzorgend team en ervaren dit als een prachtig evenement dat je op je (kano)lijstje moet hebben staan. Wij zullen zorgen voor een goede (en gezonde) voorbereiding en verloop van het evenement. Met André en Minko zijn we in gesprek over volgend jaar en de voorbereidingen er naar toe. Op dit moment wordt gedacht aan een speciale Kano-Fitness groep gedurende de winterperiode. Immers op tijd beginnen

-22-

is wel het halve werk. En dan in de zomer de activiteiten meer en meer naar het water verplaatsen. Doe je ook mee en wil je deze uitdaging en levenservaring ook beleven? Meld je bij de vereniging voor meer informatie en voor de afspraken die de vereniging heeft met FysioTotaal. Groetjes Carla Mastenbroek

-23-

Varen met de jeugd

Geen woorden ...... maar plaatjes

-24-

-25-

Toertocht over de Hase van Haselünne naar Bokeloh

Op zaterdag 3 oktober j.l. hebben we met de KV Hardenberg-Vecht een toertocht gemaakt van Haselünne naar Bokeloh. Deze tocht was aangekondigd voor ongeveer 20 km met de kans om bevers te zien.

De tocht werd georganiseerd door André en er waren 11 deelnemers.

Om 8:30 hebben we ons verzameld bij het clubgebouw waarvan we zijn vertrokken naar Haselünne in Duitsland. Haselünne is een plaats in de buurt van Meppen en ligt aan de Hase. Een mooie rivier met een kleine stroomversnelling ongeveer halverwege tussen Haselünne en Bokeloh.

Bij aanvang van de tocht was het wat aan de koude kant maar al snel klaarde het op en hebben we een prachtige dag gehad.

-26-

Na ongeveer 9 km hebben we een pauze ingelast om aan de inwendige mens te voldoen en daarna hebben we onze weg naar Bokeloh vervolgd. Onderweg hebben we geen levende bever gezien maar helaas wel een dode. We hebben kunnen genieten van de mooie natuur met al haar flora en fauna. Bij de stroomversnelling heeft een groot deel van de groep hun hart kunnen ophalen.

Vervolgens zijn we onze weg verder gegaan naar Bokeloh.

-27-

Aangekomen bij de finisch bleek de tocht langer dan verwacht. We hebben in totaal 26,5 km gevaren met een gemiddelde vaarsnelheid van 7 km/h. Rond 17:30 waren we weer terug in Hardenberg. Bernhold Dijkhuis

Wildwater varen op de Vecht in Duitsland Meer natuur, wat minder spektakel dan op de Hardenbergse wildwaterbaan.

-28-

-29-

-30-

-31-

Einde van het buitenseizoen Gezellig en lekker

-32-

de BBQ

-33-

Uit het ‘Vaarskeggien’

Toervaren De volgende onderwerpen staan hier: Varen Hoe zichtbaar ben je op het water? Persoonlijke gegevens bij deelname aan een activiteit Mistmaatregelen Onweersmaatregelen Groepsgevoel en groepsdiscipline

Varen Met een peddel door het water lepelen is simpel, maar je komt er niet ver mee. Als je moe wordt of anderen gaan sneller dan jij, kijk dan eens naar je peddeltechniek: - peddel ver naar voren insteken - beweging van de peddel naar achteren verdelen over drie spiergroepen trekken met je ene arm duwen met je andere arm draaien met je romp.

De afstanden die je bij een toertocht vaart liggen meestal rond de 20 km. Een tocht als de Veluwerally, 35, 50 of 100 km, is bedoeld voor de goed geoefenden. Hoe ziet zo’n tocht er uit? Bij een toertocht op klein water krijg je misschien te maken met wind, misschien met wat golven; ongeveer 20 km in rustig tempo, weinig tijdsdruk, gelegenheid voor pauzes met uitstappen. Een toertocht op groot water, IJsselmeer, Waddenzee of Noordzee is andere koek. Meestal wind, stroming en golven, afstand variërend, van 10 km naar Ameland tot 35 km naar Vlieland of Terschelling; meestal in rustig tempo, soms tijdsdruk wegens het tij, met pauzes afhankelijk van tijdsdruk, uitstappen afhankelijk van de aanwezigheid van een droge zandbank.

Zelfs een ervaren vaarder kan wel eens omslaan. Zorg dat je getraind ben in

-34-

reddingen. Dat betekent dat je iemand anders kunt redden, maar ook dat je weet hoe je zelf gered kunt worden. En in het uiterste geval: zorg dat je materiaal hebt voor een zelfredding, en dat je daarmee geoefend hebt. De wintercursus in het zwembad is de ideale plek om dat te oefenen. De werkelijkheid in golven en wind is nog wat anders. Maar ook daarvoor is er gelegenheid; ‘s zomers na een toertocht of gewoon geïmproviseerd op een warme dag met veel wind, op het Beulaker Wijde of een Randmeer. De instructeurs, de leden van de Vaarcommissie en van de Wildwatercommissie helpen je graag op weg.

Hoe zichtbaar ben je op het water? Zichtbaar zijn en gezien worden zijn twee verschillende zaken. Het zichtbaar zijn is je eigen verantwoordelijkheid. Of je gezien wordt hangt voor een deel af van jouw zichtbaar zijn, en voor de rest van de aandacht van degene die jou moet zien. Bij grote schepen heeft de schipper geen zicht op wat er zich kort voor zijn schip afspeelt. Hij heeft wat heet een grote “dode hoek”. Bij een hoge boeg en een lang schip kan dat stuk onzichtbaar water wel 300 meter zijn. Kanoërs steken maar weinig boven het water uit, dus in die 300 meter ben je niet zichtbaar voor de schipper. Als hij je heeft gezien voordat je in de dode hoek verdween zit hij in angst dat hij je zal overvaren. Manoeuvreren met een groot schip gaat langzaam en is op druk bevaren of smal water niet mogelijk. Maak dus ruim baan voor grotere schepen. Wanneer jij het stuurhuis van zo’n schip kunt zien kan de schipper jou ook zien. Ben je zichtbaar? Val je op? Kanoërs zijn maar kleine stipjes, laag op het water. Het enige wat je kunt doen is zorgen dat je door kleur en bewegen aandacht trekt. Wat de kleur betreft is men het er over eens dat geel en in mindere mate felrood het meeste opvalt. Dus bij voorkeur boot, peddel, spatzeil, zwemvest en kleding in die kleur. Een bewegend voorwerp valt meer op dan een stilstaand iets. We peddelen; de peddel beweegt voortdurend. Bij kajaks komt die peddel duidelijk boven de boot uit. Als je gele peddelbladen hebt val je goed op. Je kunt de felheid van het geel verhogen door fluorescerende verf te gebruiken. Bij fluorescentie wordt ultraviolet licht dat voor ons oog onzichtbaar is omgezet in zichtbaar licht. Een peddel met zulke verf op de bladen is heel goed zichtbaar, zelfs in mist! Een tip: doe de verf alleen op het peddelblad dat van je afwijst. Als je het ook op het blad doet waar je zelf naar kijkt heb je voortdurend die bewegende gele schittering in je ooghoeken.

-35-

Hoe blijf je zichtbaar in de schemer en in het donker? Kleine schepen zoals een kano moeten dan een rondschijnend wit licht voeren. Technisch en praktisch een probleem. En als je tegen de avond vertraging oploopt heb je waarschijnlijk de verlichting niet bij je. Dan kun je je zichtbaarheid in het kleine beetje licht van maan en sterren verhogen door reflecterend materiaal op je boot, je peddel en in je kleding. We kennen allemaal die strips op veiligheidsjacks, regenkleding enz. Plak een strip op de bladen van je peddel, op de zijkant van je boot, en doe er ook wat op de bovenzijde en op de onderzijde. Dat laatste voor het geval je met omgeslagen boot gezien wilt worden. Bij reflecterend materiaal wordt het binnenkomende licht ongericht terug gekaatst. Het voordeel daarvan is dat je in alle richtingen zichtbaar bent; het nadeel is dat door de verspreiding van het licht in alle richtingen de lichtintensiteit gering is. Dat bezwaar is opgevangen in retro-reflecterend materiaal. Mooie voorbeelden daarvan zijn het oog van de kat en het nieuwste type verkeersborden. Het licht dat op zulk materiaal valt wordt teruggekaatst in de richting van waaruit het kwam. Bezwaar daarvan is dat dat teruggekaatste licht alleen in de richting van de lichtbron wordt gezien. Ideaal in geval van gericht zoeken met zaklamp of zoeklicht, een nadeel als het gaat om algemeen zichtbaar zijn.

Wat zijn de praktische consequenties van dit alles? * Zorg dat je gezien kunt worden. Dus blijf weg uit de “dode hoek”. * Kies voor zoveel mogelijk opvallende kleur van je uitrusting. * Beweeg je peddel, door te peddelen of door met je peddel te zwaaien. * Gebruik fluorescerend materiaal waar dat mogelijk is. * Gebruik reflecterend materiaal waar dat mogelijk is. * Gebruik retro-reflecterend materiaal waar dat mogelijk is.

Hoe kom je aan zulk materiaal? * Je uitrusting kies je zelf. * Fluorescerende verf is te koop in verfwinkels, auto-shops enz. * Reflecterend materiaal is te koop in auto-shops. * Retro-reflecterend materiaal is duur en is in onze regio slechts bij enkele bedrijven te koop. Gezamenlijk inkopen kan daarvoor een oplossing zijn.

-36-

Meer weten? Googelen, of vragen aan een instructeur.

Persoonlijke gegevens bij deelname aan een activiteit Deze gegevens zijn bestemd voor de begeleider van de activiteit en dienen om het risico van deelname aan die activiteit te beperken. Na afloop van de tocht krijgt u dit formulier terug. Deze gegevens worden niet in enigerlei vorm ergens anders bewaard.

Naam

....................................................................

Roepnaam

....................................................................

Leeftijd

........... jaar

Telefoonnummer van verwant of vriend die bereikbaar is in geval van een bijzondere situatie

...........................................................

Graag hokje zwart maken bij het toepasselijke antwoord Kunt u gekleed zwemmen

O ja

O nee

Hebt u een afwijking of ziekte van de hersenen of andere delen van het zenuwstelsel

O nee

O ja

de trommelvliezen

O nee

O ja

de luchtwegen of de longen

O nee

O ja

het hart

O nee

O ja

de spieren

O nee

O ja

botten of gewrichten

O nee

O ja

been en/of voet

O nee

O ja

arm en/of hand

O nee

O ja

slecht horen

O nee

O ja

slecht zien ook met bril of lenzen

O nee

O ja

toevallen (epilepsie)

O nee

O ja

Mist u het normale gebruik van

Lijdt u aan

-37-

Gebruikt u geneesmiddelen

O nee

O ja

zo ja, waarvoor? ............................................................................................

............................................................................................

............................................................................................. Is daar een middel bij met een gele sticker wegens beïnvloeding van het reactievermogen?

O nee

O ja

Mistmaatregelen Begin direct met het verkleinen van de afstand tussen de vaarders, zodat iedere vaarder zicht heeft op minstens één andere vaarder. Groep in de vorm van een ruit

o

o

o

o

o

o

o

o

o

o

o

o

o Navigator als voorste. Tochtleider in centrum van de groep. Ervaren vaarders op de flanken (zijvaarders). Ervaren vaarder als achtervaarder. Stemcontact houden:

aftellen

5

1 2

3

4

6

7

8

10

11

12

9

13 Zodra oog- of stem-contact met iemand verloren gaat:

-38-

- gehele groep bij eerste waarschuwing direct stoppen op de plaats; - dicht aaneensluiten (vlotje maken); - zo mogelijk GPS-locatie vastleggen; - positie zoveel mogelijk handhaven door bij wind / golven / stroming langzaam te peddelen; - absolute stilte; - geluidssignaal geven door tochtleider, gevolgd door stilte; - luisteren naar antwoord; - verloren vaarder op basis van geluidssterkte naar de groep leiden, terwijl de groep zoveel mogelijk op dezelfde positie blijft; - luisteren naar aanwezigheid van schepen en naar hun vaarrichting.

De richting van het geluid is bij mist een slechte maat.

Als er onduidelijkheid is over waar je precies bent: * oriënteren met behulp van: - omgevingsgeluiden (geluiden van schepen, geluid van golven/branding; - geluiden van de vaste wal (geluid van vogels, knisperend riet enz.); - details van vaarwater (kleur, golven, golfrichting, schuim, plantendelen); - windrichting; - geuren; * langzaam varen in gewenste richting; * gegist bestek bijhouden (vaarrichting, vaarsnelheid, tijdsverloop).

Als je zelf de groep bent kwijtgeraakt, kijk dan welke koers je gevaren hebt, ga stil liggen met de kop in de wind en luister. Probeer in te schatten of het om een mistbank gaat die maar tijdelijk is of dat je in blijvende mist zit. Als je de groep niet terug vindt zul je uiteindelijk moeten kiezen tussen doorgaan of terug varen. Dan komt een kompas of GPS goed van pas.

Onweersmaatregelen Beschutting zoeken:

-39-

- onderdak vragen aan boord van een schip; - onder een brug of steiger of in een sluis schuilen; - zo mogelijk aan wal gaan.

Altijd contactoppervlak met water of aarde zo klein mogelijk maken: in eigen boot - voeten tegen elkaar, zo dicht mogelijk bij zitje; - peddel niet in de hand, maar in het water, met lijn bevestigd aan boot; - gebukt zitten; - handen niet op de boot, maar tegen de eigen romp; - geen steiger, meerpaal enz. aanraken; aan boord van een schip - onder dek; - niet onder de plaats waar de mast op het schip staat; op de wal - bij voorkeur binnen stenen of metalen gebouw; - in het vrije veld hurken; voeten vlak naast elkaar; geen ander contactpunt met aarde; niet bij hogere voorwerpen als masten, bomen, tenzij in een bos, en dan op 2 meter afstand van de stam van een boom.

Altijd onderling afstand houden van enkele meters.

Groepsgevoel en groepsdiscipline Het is moeilijk, vooral op de wat langere afstanden, om een groep vaarders praktisch en emotioneel bij elkaar te houden. Om die cohesie te behouden volgen hier wat tips.

Voorvaarder en volgers:

-40-

Wissel elk uur van voorvaarder. Zij/hij is degene die de afgesproken koers vaart en het tempo aangeeft, rekening houdend met de langzaamste vaarder. De volgers komen niet naast of vóór de voorvaarder. Dat geeft de voorvaarder alle gelegenheid om de koers en de snelheid te bepalen. Als je niet de voorvaarder bent, ga dan niet ver naast de groep varen want dan trek je de groep uiteen en beïnvloed je de te varen koers. In een gebied met ondiepten eindigt dat afwijken van de koers van de voorvaarder trouwens nog wel eens met vastlopen. De voorvaarder moet elke paar minuten achteromkijken om te zien of niemand achterblijft. Als de groep kort achter de voorvaarder zit is de vaarsnelheid misschien te laag; zodra er iemand meer dan 50 meter achterop raakt is de snelheid te hoog.

Bedenkingen: Als iemand bedenkingen heeft bij de vaarrichting of de vaarsnelheid, laat hij dan de tochtleider daarover aanspreken, en niet de voorvaarder. Het is aan de tochtleider om dan actie te ondernemen. De reden voor deze werkwijze is dat anders verschillende mensen de voorvaarder met verschillende opmerkingen aan boord komen. De voorvaarder is uitvoerder van wat de tochtleider aangeeft, zij/hij is niet de tochtleider.

Uitkijk houden: De voorvaarder is druk genoeg met koers en vaarsnelheid. De andere deelnemers letten op de scheepvaart en andere bijzonderheden.

Pauzes: Houd bij langere tochten elk uur 5 minuten pauze voor eten, drinken en piesen. Geef tussendoor een minuutje rust om te drinken. Zorg voor voldoende drinken en eten! Het geeft moed als je weet wanneer de volgende pauze is. Als een deelnemer aangeeft behoefte te hebben aan even rust, geef dat dan. Niets is zo deprimerend als het vanuit de achterste gelederen met moeite bereiken van de stilliggende voorste vaarders die dan, uitgerust en wel, op dat moment het oude tempo hervatten.

-41-

Een pauze dient voor de hele groep pas te eindigen zodra iedereen gereed is om verder te varen.

Het laatste deel van het Vaarskeggien gaat over wildwatervaren. Dat komt in het maart-nummer.

Vaarprogramma 2016 Januari zaterdag 9

Snerttocht, de openingstocht van het nieuwe jaar Van Laar in Duitsland de Vecht af naar ons clubgebouw, waar de erwtensoep klaar staat. 12,5 km; overdragen bij De Haandrik. Winteruitrusting Informatie en aanmelden tot donderdagavond 7 januari bij André van Eck, e-mail [email protected] tel. 0529 - 455 170

Februari zaterdag 13

De Regge Begin- en eindpunt afhankelijk van de deelnemers. Winteruitrusting Informatie en aanmelden tot donderdagavond 11 februari bij André van Eck, e-mail [email protected] tel. 0529 - 455 170

Voorjaarsvakantie 27 februari t/m 6 maart

Maart zaterdag 19

De Dinkel Begin- en eindpunt afhankelijk van de deelnemers.

-42-

Winteruitrusting Informatie en aanmelden tot donderdagavond 17 maart bij Minko Kerssies, e-mail [email protected] tel. 0523 - 271 634

Paasweekeinde 25 t/m 28 maart vrijdag 25 - maandag 28 Wildwatertochten in Luxemburg Organisatie ter plaatse door Peddelpraat Informatie en aanmelden tot donderdagavond 17 maart bij Ronald van Tol, e-mail [email protected] tel. 0613 - 363 401

April zaterdag 16

Heen en weer naar Ameland 2 × 9 km Grootwateruitrusting Informatie en aanmelden tot donderdagavond 14 april bij Piet Blonk, e-mail [email protected] tel. 0523 - 261 757

Koningsdag 27 april

zaterdag 30

De Wieden, vanaf Belt Schutsloot Tochtlengte afhankelijk van de deelnemers Winteruitrusting Informatie en aanmelden tot donderdagavond 28 april bij André van Eck, e-mail [email protected] tel. 0529 - 455 170

Meivakantie 30 april t/m 8 mei Hemelvaartweekend 5 t/m 8 mei mei

-43-

Pinksteren 15 en 16 mei mei maandag 16 Pinkster maandag Heen en weer naar Ameland 2 × 9 km Grootwateruitrusting Informatie en aanmelden tot vrijdagavond 13 april bij Piet Blonk, e-mail [email protected] tel. 0523 - 261 757

zaterdag 21

De Vecht afzakken, vanaf ons clubgebouw naar Ommen Informatie en aanmelden tot donderdagavond 19 mei bij André van Eck, e-mail [email protected] tel. 0529 - 455 170

Juni vrijdag 10 t/m zondag 12

Familieweekend in Friesland, op camping Tijnjehoeve in Boornzwaag , bij Uitwellingerga Informatie en aanmelden tot woensdagavond 8 juni bij André van Eck, e-mail [email protected] tel. 0529 - 455 170

vrijdag 17 t/m zondag 19

Trektocht door Friesland, "wild" kamperen Informatie en aanmelden tot woensdagavond 15 juni bij Minko Kerssies, e-mail [email protected] tel. 0523 - 271 634

-44-

zaterdag 18 t/m zondag 19

Waalclinic op de Waal bij Gendt, camping Waalstrand. Instructieweekend varen op een grote rivier; stroming, scheepvaart, kribbetje varen, de ‘staande golf’ bij de Kop van Pannerden. Informatie bij Ina Kerssies, tel. 0523 - 271 634 en Cor Blok, tel. 0523 - 261 069.

Zomervakantie 16 juli t/m 28 augustus

Juli zaterdag 16

Heen en weer naar Schiermonnikoog / Engelsmanplaat Totale afstand ± 35 km Grootwateruitrusting Informatie en aanmelden tot vrijdagavond 13 april bij Piet Blonk, e-mail [email protected] tel. 0523 - 261 757

zaterdag 20

Heen en weer naar Ameland 2 × 9 km Grootwateruitrusting Informatie en aanmelden tot donderavond 18 juli bij Minko Kerssies, e-mail [email protected] tel. 0523 - 271 634

Augustus zaterdag 14

Heen en weer naar Ameland 2 × 9 km Grootwateruitrusting Informatie en aanmelden tot vrijdagavond 13 april bij

-45-

Piet Blonk, e-mail [email protected] tel. 0523 - 261 757

September vrijdag 3 zaterdag 4

Elfstedentocht non-stop, Franeker - Franeker André van Eck en Minko Kerssies, op persoonlijke titel; supporters heel welkom

zaterdag 17

Rondje Giethoorn per wildwaterboot, door de jeugdcommissie

zaterdag 24

Veluwerally Rhederlaag / Giesbeek; demonstraties en kamperen

zondag 25

Veluwerally varen, 35, 50 of 100 km Individueel; carpoolen? www.veluwerally.nl

Herfstvakantie 15 t/m 23 oktober

Oktober vrijdagavond 7

zaterdag 15

BBQ

De Hase in Duitsland, van Haselünnne naar Bokeloh 26 km, stroomafwaarts Winteruitrusting Informatie en aanmelden tot donderdagavond 13 oktober bij André van Eck, e-mail [email protected] tel. 0529 - 455 170

zaterdag 29

De Regge Begin- en eindpunt afhankelijk van de deelnemers. Winteruitrusting Informatie en aanmelden tot donderdagavond 11 februari bij

-46-

André van Eck, e-mail [email protected] tel. 0529 - 455 170

In november onderling regelen de tocht op de Dinkel, via Minko Kerssies.

Tussentijds onderling tochten te regelen; kaartmateriaal en tochtbeschrijvingen zijn beschikbaar bij de Vaarcommissie.

Zeetochten: het al of niet doorgaan is afhankelijk van de weersomstandigheden.

Voor alle activiteiten geldt dat deelname voor eigen risico is.

Wie brengt ons een adverteerder voor dit stukje blanco? -47-

-48-