ledenblad LCKV Jeugdvakanties jaargang 38 • nr. 4 • juni 2010 verschijnt 5 maal per jaar
Inboedel Heerde overgenomen door Intratuin
Nieuw Jasje pag 3 Ouwe terreinen
pag 4
Nieuwe secretaris
pag 6
En hoewel ik beschik over een megazacht Kingsize bed inclusief donzen dekens verlang ik naar een matje en slaapzak. Als ervaren LCKV’er herken ik deze symptomen inmiddels: het kampseizoen is in aantocht! De verschillende kampterreinen liggen
er nu nog kaal en verlaten bij, maar over een paar dagen worden zijn bezet door hardwerkende opzetploegen. In een week tijd toveren zij de kale vlaktes om tot prachtige kampterreinen. En dan begint het echt! Zes weken lang zullen meer dan 1600 deelnemers en 500 stafleden op een van de LCKV-terreinen de week van hun leven hebben. In de 90 jaar dat de LCKV bestaat zijn terreinen gekomen en gegaan. Iedereen kent natuurlijk het kampterrein in Heerde, maar wie kent het terrein in Otterlo nog? Van 1954 tot 1967 was dit een van de terreinen waar de LCKV zomers kampeerde. In deze Opzet lees je alles over de terreinen waar de LCKV de afgelopen 90 jaar zijn tenten opzette. Diever, Emst, Chaam, Bladel, Terschelling, La Roche, Wiltz, Lieler of Tsjechië, op welk terrein je dit jaar ook op kamp gaat, een ding staat vast: jouw kamp is nu al het leukste kamp van het jaar! Namens de hele redactie wens ik iedereen een geweldig kampseizoen!
Evi, dochter van Bart en Hennie Verhaar Mila, dochter van Friso Doeven en Linda van Dijk
Belangrijke data Vertrek Opzet 26 juni Vertrek week 1 3 juli
Er hangt verandering in de lucht bij de LCKV. Een nieuwe commissie gaat onderzoeken hoe de bestuurlijke organisatie van LCKV Jeugdvakanties eruit dient te zien. Dat klinkt belangrijk en dan draagt de commissie ook nog eens de interessante naam ‘het nieuwe jasje 2.0’. Waarom is deze commissie in het leven geroepen en wat gaat ze nu precies doen? Aafke Plug
Aafke Plug
Al weken voel ik me raar. Hoewel de langste dag pas net achter de rug is heb ik trek in stamppot, en dan vooral in stra. Op de vreemdste momenten voel ik de behoefte om in een daverend ‘Oh LCKV’ uit te barsten.
Het nieuwe jasje 2.0
Geboren
Colofon Hoofdredactie: Aafke Plug Redactie: Nils Bierman, Arjan van Duivenboden, Marleen Karstens, Bea van den Hoed, Bieneke Verhaar Freelancers: Bob Mooijenkind Illustraties/layout : Nils Bierman Druk: Deltabach Grafimedia, Nieuw Vennep Correspondentie-adres: LCKV Jeugdvakanties Voorschoterweg 8e • 2324 NE Leiden (071) 572 22 55 • www.lckv.nl -
[email protected]
Tijdens de ledenvergadering van 15 december 2009 stelde het bestuur voor om de functie van tweede voorzitter af te schaffen. De ledenvergadering reageerde kritisch op dit voorstel. Wat was de onderliggende argumentatie voor dit idee en op welke gronden moest deze wijziging plaatsvinden? Uiteindelijk werd besloten een breder onderzoek uit te laten voeren naar de bestuursstructuur van de vereniging. Op voorstel van het
bestuur benoemden de leden tijdens de laatste ledenvergadering in april de commissie ‘het nieuwe jasje 2.0’.
Patrick Kraan presenteert haar advies tijdens de voorjaarsledenvergadering van 2011.
De naam van de commissie is afgeleid van een eerdere commissie die halverwege de jaren tachtig onderzoek deed naar de bestuursstructuur van LCKV Jeugdvakanties. Je raadt het al: deze commissie droeg de naam ‘het nieuwe jasje 1.0’. De belangrijkste verandering die hun advies teweeg bracht was dat het onderscheid tussen het dagelijkse en het algemene bestuur werd afgeschaft en het aantal bestuursleden werd teruggebracht van negentien naar negen. Wat het advies van de nieuwe commissie teweeg gaat brengen is uiteraard nog niet bekend. De commissie, bestaande uit Jan Wagewaker, Karen Bosch en de oud-bestuursleden Esther Swen, Willem van Zwieten en
Op dit moment voert de commissie gesprekken met zo’n dertig LCKV’ ers. Bestuursleden, medewerkers, leden van de verschillende commissies binnen de LCKV en leden worden geïnterviewd om te komen tot de juiste vraagstelling voor het verdere onderzoek. In een later stadium zal de commissie ook spreken met stafleden en eventueel met mensen buiten de vereniging.
Infodag
Een perfecte dag dus. Bijna perfect dan. Het aantal deelnemers aan de infodag viel namelijk een beetje tegen. Er was een gezellige drukte, maar van grote getale kon helaas niet gesproken worden. Lag het aan het zonnetje? Lagen de groene stafleden en masse in bikini in de tuin en kon de infodag hen op dat moment eventjes gestolen worden? Kwam het omdat hoofdleiders het zelf ook enigszins lieten afweten? Wellicht omdat het dit jaar op zondagmiddag was? Een echt verklaring lijkt er nog niet te zijn. Het is jammer gezien de opkomst de afgelopen jaren en de inzet van de organisatie en de workshopleiders. Maar het doel is duidelijk en ongelooflijk belangrijk.
Ook dit jaar waren er weer verschillende workshops. Van tentchef jongere leeftijd tot tentchef oudere leeftijd tot adjuderen, koken, EHBO, sport- en spel en gitaarspelen. Vol enthousiasme begonnen de workshops. Hygiëne onder de deelnemers, het logistiek inplannen van een dagtocht, het logistiek inplannen van een maaltijd, het verwijderen van een teek,
Uiteindelijk beslist de ledenvergadering wat er gebeurt met het advies van ‘het nieuwe jasje 2.0’. De leden bepalen dus hoe het bestuur er in de toekomst uit gaat zien. Het ledenblad de Opzet zal de vorderingen van de commissie het komende jaar dan ook nauwlettend volgen.
het zonnetje dat zich flink liet zien zat de sfeer er goed in.
Mooi weer of slecht weer? Dat is altijd de vraag op de infomiddag. En dit jaar was het antwoord: mooi weer. Het eerste lentezonnetje brak door op deze zondagmiddag. Zondagmiddag? Inderdaad, er was dit jaar gekozen om de infomiddag op zondagmiddag te doen. Het resultaat? Een mooie zonnige zondagmiddag met een hoop enthousiaste vrijwilligers om de infodag te doen slagen. Marleen Karstens
De Opzetter
het G -akkoord op een gitaar. Zomaar wat onderwerpen die op deze middag de revue passeerden. Dit alles afgewisseld met een hapje en een drankje, omdat ook de inwendige mens goed verzorgd moet worden op zo’n dag. En met
Conclusie voor dit jaar is dat de infodag wederom een bijzonder geslaagde dag is geweest, waarin veel informatie is uitgewisseld. Hopelijk blijft de infodag de komende jaren bestaan!
90 jaar kampterreinen 53
Het kan je inmiddels niet meer zijn ontgaan: dit jaar bestaat LCKV Jeugdvakanties 90 jaar. Van het onbekende Elspeet tot het overbekende Emst. In 90 jaar heeft de LCKV gekampeerd op vele tientallen terreinen in binnenen buitenland.
56
Stichting tot behoud van het Jeugdkamp Lieler, en wordt sinds 1987 door de LCKV gebruikt.
25 26 30 9 60 51
Arjan van Duivenboden en Bob Mooijenkind
Tsjechië Huidige kampterreinen Diever Het kampterrein van Diever, gelegen in de Drentse bossen, werd op 8 mei 1976 gekocht. Het terrein werd toevallig ontdekt in een advertentie in de krant. De tekst luidde: 'Een prachtig terrein, vrij gelegen, wat oneffen hier en daar.’ Het terrein bleek een ravage van ontwortelde bomen, stronken en greppels. Na een opknapbeurt kreeg het terrein de naam 'De Roege Stobbe'.
Emst In 1970 vertrok de LCKV voor het eerst richting Emst. Het terrein zelf wordt gehuurd, de twee houten keetjes op het terrein zijn eigendom van de LCKV. Het terrein heeft als bijnaam 'de zandbak', maar eigenlijk heet het terrein volgens de folder van 1980 'De Woeste Berg'.
boom. Dicht bij de Belgische grens zijn er fantastische tochten te wandelen in het Brabante land.
Terschelling Terschelling is vandaag de dag het enige kampterrein waarvoor je met de boot moet reizen om er te komen. Het kampterrein met de naam Veld Hop is sinds 1974 in gebruik. Vanaf het kampterrein sta je zo op het strand of in het plaatsje West-Terschelling. Terschelling is tegenwoordig ook het enige terrein waar een gehandicaptenkamp naar toe gaat.
La Roche Ondanks de naam La Roche, kamperen we sinds 2000 in het dorpje Ortho. Na besloten te hebben dat Redu niet meer voldeed, was het Paul Kiviet, oud bewoner van het huis naast kampterrein Wiltz, die de LCKV tipte over dit terrein.
Chaam Dit jaar vertrekken er voor het eerst kampen naar het Brabantse Chaam. Het kampterrein is een bosperceel in het Ulvenhoutsebos. Anders dan andere kampterreinen heeft dit terrein niet echt een centraal veld met daarom heen plek voor slaaptenten. De opzetploeg zal dan ook alle creativiteit in moeten zetten om er een ouderwets LCKV terrein van te maken. Maar dat gaat zeker lukken! Het terrein ligt midden in de bossen en heeft een meer op loopafstand.
Bladel Na in 1973 al Bladel te hebben bezocht, zijn we sinds 2005 terug in Bladel. Voordat de moeilijke keuze Emst of Heerde gemaakt moest worden, zijn we pas proef gaan draaien op landgoed Ter Vorsel. Een fantastisch terrein met om de hoek, de karakteristieke heksen-
Wiltz
Hét kampterrein Tsjechië bestaat niet. Eigenlijk is heel Tsjechië het kampterrein voor de stafleden en deelnemers die dit avontuur aangaan. De eerste dagen wordt er van bivakplaats naar bivakplaats getrokken. Hier geen slaaptenten, keukentent en HUDO’s. Maar na drie dagen afzien komen deelnemers en staf aan op een echt LCKV-terrein. Oké, de grote tent is iets kleiner dan gebruikelijk en doet tevens dienst 41 als keukentent, maar verder doet 57 het niet onder voor het echte werk. Het grootste verschil met andere kampterreinen is dat het terrein in Tsjechië ieder jaar ergens anders ligt.
8
50
36
42 14 20 17 13 46 27 33 45
35
37
49 32 44 5
24 47
38
4 58 3
18 19
6
40 15
34
Lieler
21 52
55
16 28
31 29
1
23
22 10
Sinds 1994 zijn we aanwezig in Wiltz. Eerst bijna midden in het dorp en vanaf 1995 langs het spoor, naast het witte huis. In 1999 zijn we hemelsbreed 1 kilometer verder gaan zitten, waardoor we zonder buren lekker onze eigen gang kunnen gaan. Ook langs dit terrein stroomt er een rivier, levert boer Wenkin het water en is er geen stroom.
Lieler ligt vlak bij het drielandenpunt België, Luxemburg en Duitsland. Op het kampterrein staat een keet, die prima geschikt is voor een feestje: er zit een barretje in, en elektriciteit voor de muziek en discolampen. Langs het kampterrein kabbelt het beekje de Our, dat na een fikse regenbui kan veranderen in een woeste watermassa. Het terrein is eigendom van de S.J.L., de
43
11
59
54 2
48 39
12 7
Benelux 1 Ave et Auffe 2 Berdorf (1952) 3 Bergeijk (1987-1988) 4 Bladel (1973, 2005-heden) 5 Chaam (2010) 6 Cotesse (1956) 7 Consdorf (1956) 8 Diever (1977 – heden) 9 Delfstrahuizen (1974, 1975) 10 Doorwerth (Renkum) (1979-1986) 11 Dwingeloo (1976) 12 Echternach (1986) 13 Elspeet (1948) 14 Emst (1970 - heden) 15 Epen (1952) 16 Erezee (1994) 17 Ermelo (1935 – 1951) 18 Etenaken (1954) 19 Gulpen (De woeste hoogte) (1955) 20 Heerde (Renderklippen en Dellen) (1952 – 2009) 21 Heyd (1995) 22 Hoenderloo (spelderholt) (1952) 23 Holten (1958, 1959) 24 Hoogerheiden (bergen op zoom) (1933, 1934) 25 Hommerts (1973) 26 Joure (1984-1990) 27 Kootwijk (1927, 1928) 28 La Roche (1961) 29 La Roche (Ortho) (2000 - heden) 30 Langweer (1971, 1981-1983, 1991, 1993-1995) 31 Lieler (1987-heden) 32 Loon op Zand (1972) 33 Lunteren (1968-1971) 34 Malmedy (1954) 35 Markelo (1973-1978) 36 Marle 37 Meddo (1977-1989) 38 Mol (1987-1991) 39 Müllerthal 40 Noorbeek (1953) 41 Noordwijkerhout (1921-1928) 42 Nunspeet (Bospan) (1935-1941, 1946-1950) 43 Odoorn (1963) 44 Oisterwijk (1946) 45 Otterlo (weversdal) (1954-1967) 46 Putten (1930-1932) 47 Poppel
48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60
Redu (1991-1993, 1996-1999) Schaijk Schoorl (1929) Sloten St Vith (1991 – 1993) Terschelling (1974 – heden) Vianden (1985) Vielsalm Vlieland (1972-1973) Wassenaar Weebosch (1986) Wiltz (1994 – heden) Zevenbuurt
Buiten Benelux 61 Arnsberg – Duitsland (1960, 1967) 62 Blosette – Frankrijk (1953) 63 Buchenberg – Duitsland (1971) 64 Cléron - Frankrijk (1998 – 2006) 65 Dalheim - Duitsland (1968, 1969) 66 Dickerschijd (1966) 67 Gersbach – Zwitserland (1963, 1967) 68 Hochkummerbach - Oostenrijk (1966) 69 Hohensyburg – Duitsland (1968) 70 Monschau – Duitsland (1955) 71 Neuenweg – Duitsland (1969) 72 Niederlauken – Duitsland (1963) 73 Noorwegen (1971) 74 Schröcken – Duitsland (1958, 1965,1971) 75 Schruns – Oostenrijk (1975) 76 Sehringen – Duitsland (1969) 77 Siegen – Duitsland (1962) 78 Titisee – Duitsland (1957) 79 Tsjechië (2007-heden) 80 Wales (1996, 1997) 81 Wengen – Duitsland (1967, 1970, 1974) 82 Zwitserland (2002-2007)
Pietje Precies wil LCKV’ers betrekken binnen de LCKV moeten die verhalen natuurlijk wel het bestuur bereiken.’ Linda is van plan om nog lang Secretaris te blijven. ‘Ik heb ja gezegd met de gedachte dat ik dit in ieder geval vier jaar doe. En met hoe ik het nu vind zou ik het nog wel veel langer willen doen’, aldus Linda. ‘Als ik ooit stop als bestuurslid hoop ik dit met pijn in mijn hart te doen’. Lachend: ‘Bijvoorbeeld omdat ik emigreer naar een warm land waar ik een strandtent begin.’ Linda heeft nog geen concrete doelen voor de komende jaren als Secretaris. ‘Ik heb
Linda komt uit een echte LCKV-familie. Haar opa en oma gingen altijd samen met het gezin Rietkerk opzetten in Terschelling. Dat was in de tijd dat kinderen en honden nog gezellig meegingen. Linda ging dan ook zodra het kon mee als deelnemer. Op haar achttiende was ze voor het laatst deelnemer op Lieler en in diezelfde zomer ging ze voor het eerst mee als staflid. En dat was niet de laatste keer dat Linda twee weken in de zomer op een kampterrein door-
‘Deze functie is echt wat voor mij’ bracht. Ook dit jaar gaat ze weer twee keer op kamp. Eerst Jokeren in La Roche om een paar weken later te DSen op hetzelfde kampterrein: ‘Kan ik alvast een beetje spieken voor het DSen’, aldus Linda. De vraag of ze Secretaris wilde worden kwam voor Linda als een totale verrassing. ‘Ik heb weleens aangegeven dat ik meer wilde doen binnen de LCKV. Ik zat op dat moment bij de Infocommissie. Dat was erg leuk, maar ik vond het te weinig.’ Toen voorzitter Koen haar belde om ‘even te babbelen’ dacht Linda dat hij haar zou vragen om wat bij de barcommissie te gaan doen. Maar het bleek dus om een bestuursfunctie te gaan. ‘Dat kwam totaal onverwacht’, aldus Linda. ‘Ik dacht: huh, ik?!’. Linda was meteen enthousiast, maar wilde het eerst met haar vriend bespreken. ‘Het kost natuurlijk veel tijd en hij is geen LCKV’er. Haar vriend vond het echter een mooie kans. ‘Hij ziet wat de LCKV met me doet en moedigde me aan om het te doen.’ Dat haar vriend er achter stond was voor Linda een belangrijke voorwaarde. ‘Als hij had getwijfeld had ik het niet gedaan’. Zelf twijfelde Linda niet of ze Secretaris wilde worden. ‘Deze functie is echt wat
niet in mijn hoofd hoe het beleidsplan er over drie jaar uit moet zien. Daarvoor ken ik de LCKV nog niet goed genoeg.’ Wel hoopt ze door de jaren heen veel
‘Ik hoop dat LCKV’ers me weten te vinden’ medewerkers aan te trekken. ‘Er zijn zoveel mensen die graag wat willen doen voor de LCKV, al is het maar enveloppen vouwen. Maar vaak hebben zij
nog geen ingang naar de LCKV. Ik hoop juist hen bij de vereniging te betrekken’. Op de vraag of ze een soort nieuwe Koos wil worden zegt Linda lachend: ‘Ik mag hopen dat als ik over 38 jaar stop als bestuurslid ik zoveel bereikt heb als Koos’. Deze maand is Linda twee keer tante geworden. Een grote wens is dat haar nichtje en neefje en later ook haar eigen kinderen meegaan op kamp. ‘De LCKV is immers al drie generaties onderdeel van onze familie’.
Een dagje ouderwets rollator rennen voor mij’. In haar werk als intercedente bij Tempo Team is ze ook voortdurend aan het regelen. ‘Ik kan goed het overzicht bewaken en ben een Pietje precies, een mierenneuker. Geen brief gaat ongescand de computer in. Als Secretaris mag ik dat allemaal heerlijk regelen.’ Ook is Linda als intercedente gewend aan een ondersteunende functie. ‘Ik vind het heel prettig om mensen te ondersteunen en te vragen: wat kan ik voor je doen?’ Dat ondersteunen is ook een valkuil voor Linda. ‘Ik ben altijd enorm bezig met anderen tevreden stellen. Als iemand verdrietig is neem ik dat over. In mijn werk en privé ga ik daardoor nog weleens aan mezelf voorbij.’ Binnen de LCKV gaat dit tot nu toe gelukkig goed. ‘Ik heb door de jaren heen geleerd dat ik moet delen. Als bestuurslid wordt er natuurlijk veel van je gevraagd, maar ik hoef het niet alleen te doen. Ik heb het bestuur. Je doet het met zijn negenen.’ Hoewel Linda geen moment twijfelde of het Secretariaat wat voor haar was, moest ze wel goed nadenken of ze het bestuur in wilde. ‘Als bestuurslid ben je natuurlijk het aanspreekpunt van de vereniging. Straks krijg ik te maken met hoofdleiderszaken, en ik heb nog nooit
hoofdleiding gedraaid. Ik doe normaal gesproken veel op gevoel, maar als bestuurslid moet je ook het beleidsplan in de gaten houden. Het is heel belangrijk hoe je je profileert naar iedereen die te maken heeft met de LCKV. Ik hoop dit op een integere manier te kunnen doen. Gelukkig neem je lastige beslissingen met het hele bestuur.’ Linda moet ook wennen aan haar rol als bestuurslid. ‘Ik voel me nu vooral nog staflid’ zegt ze lachend: ‘Dan zit ik tijdens een bestuursvergadering te luisteren naar wat iedereen zegt en dan vergeet ik dat ik nu ook wat mag zeggen.’ Maar volgens Linda ligt hier ook haar kracht: ‘Ik heb me voorgenomen om altijd te denken vanuit de leden, stafleden en deelnemers. Wat willen zij? Uiteindelijk doe je het toch voor hen.’
‘Er zijn zoveel mensen die wat willen doen voor de LCKV’ Linda hoopt dan ook dat LCKV’ers haar straks weten te vinden. ‘Op dit moment ken ik nog niet zoveel mensen binnen de LCKV, maar over het algemeen komen mensen makkelijk op me af. Ik hoop dat ik benaderbaar ben en stafleden naar me toe komen voor advies, of als ze hun ei kwijt willen. Als er wat gebeurt
Wie op 24 april jl. langs Park Cronesteyn fietste kon het volgende zien: rennende mannen en vrouwen achter een rollator. Mensen die een overtochtje maakten met een rubberboot, en daarbij niet altijd droog de overkant haalden. Skippyballen die door de lucht vlogen en volwassenen die daar achteraan renden. Ook werd het terrein versierd met de bekende witte LCKV-tenten. Voor het grote feest van “De Vrienden Van…” was Park Cronesteyn voor één dag omgetoverd in een waar LCKV-terrein. Bea vanden Hoed
Aafke Plug
De nieuwe Secretaris van de LCKV heet Linda Schouten (27) en de functie is haar naar eigen zeggen op het lijf geschreven. ‘De Secretaris is er ten behoeve van alle LCKV’ ers. En ik vind het heel prettig om mensen te ondersteunen’.
Deze dag beleefden alle deelnemers van het feest een echte dag LCKV. Deze keer geen stress bij de inschrijving, geen leeftijdscategorieën, jong en oud was welkom. Geen file met de bus, geen koffers sjouwen en helaas ook niet overlopen ’s nachts. Wel zat de echte LCKV-sfeer er meteen
goed in en ook de zon deed goed zijn best om alles nog feestelijker te maken. ’s Avonds was er door de koks een heerlijke maaltijd bereid, die na een actieve dag zeer gewaardeerd werd. De dag
werd afgesloten met een groot feest bij het pand aan de Voorschoterweg. We zijn nu al benieuwd naar het volgende grote feest van De Vrienden Van…
Het grote ABC van de LCKV: deel twee! Aafke Plug
In de 90 jaar LCKV Jeugdvakanties is er een geheel eigen LCKV-taal ontstaan. In de vorige Opzet kon je al lezen over de Afbraak, de Dankjewelgraaggedaanavond en de kampkater. In deze Opzet gaan we verder met deel twee van het grote ABC van de LCKV: N tot en met Z! Nachtkantine Niet alle adjudanten zijn hiervoor in, maar voor de deelnemers is de nachtkantine een groot feest. Als alle deelnemers lekker op hun luchtbed liggen gaan de adju’s met marsen, cola en kikkertjes langs de slaaptenten. Vanuit hun slaapzak kunnen deelnemers hun bestelling doen, om daarna uiteraard de hele nacht te snoepen. Want zegt nu zelf: wat is er nu lekkerder dan te snoepen als je net je tanden hebt gepoetst?
Voorschoterweg in Leiden. Voor die tijd was de LCKV gevestigd in een pand op de Vestestraat in het centrum van Leiden. Dit pand werd in 1980 gekocht van de gemeente Leiden. Deze locatie was een stuk kleiner dan het huidige pand, waardoor het kampmateriaal dan ook ergens anders opgeslapen was. Hier lees je meer over bij de Z van Zolder.
steeds minder. Dit heeft alles te maken met het feit dat ook de traditie van nachtzoenen langzaam aan het verdwijnen is. Vroeger was het heel gebruikelijk dat de staf de deelnemers voor het slapen een nachtzoen kwam geven in de tent. Daarvoor moest uiteraard wel eerst uit volle borst het rikketik-lied gezongen worden. Sommige deelnemers waren gek op deze traditie, terwijl anderen griezelend met hun hoofd de slaapzak indoken om de nachtzoenen zo te ontwijken. Om te voorkomen dat deelnemers tegen hun zin in nachtzoenen is op veel kampen besloten om deze traditie maar helemaal achterwege te laten. Dat hiermee ook het rikketikken langzaam verdwijnt is een trieste bijkomstigheid.
Overlopen Buiten de LCKV heeft overlopen een negatieve connotatie. Overlopen doe je naar de vijand, een overloper is niet te vertrouwen. Dat laatste geldt ook wel een beetje voor overlopen bij de LCKV. Belooft een deelnemer met zijn hand op zijn hart en de slaapzak tot zijn kin braaf te gaan slapen, dan kan je er donder op zeggen dat hij geheel gekleed – inclusief schoenen – in diezelfde slaapzak ligt. Zodra jij de slaaptent aan de voorkant verlaten hebt, sneaked hij er aan de achterkant uit. Op naar de meisjestent. En die zijn zeker niet de vijand… Binnen de LCKV heeft overlopen dus een fijne betekenis. Voor veel deelnemers is dit het leukste ‘spel’ dat er bestaat. Flink opgestookt door de tentchefs is er als de staf vergadert in de keukentent druk overloopverkeer tussen de jongens- en meidententen. Na de stafvergadering kan het kat- en muisspel tussen de overlopende deelnemers en met maglight schijnende staf beginnen. Aan het eind van het liedje liggen alle deelnemers weer in hun eigen tent. Hoewel…soms ontglipt een deelnemer het felle licht van de maglight, maar die is dan ook kampioen overlopen.
Staf
Quriosityquiz Oké, toegegeven: Quriosityquiz schrijf je natuurlijk eigenlijk met een C, maar bij de Q is het geoorloofd om vals te spelen. Met een C of een Q, je spreekt het gewoon hetzelfde uit. De Quriosityquiz is een populair spel op kamp, zeker bij regen, daar het spel goed te spelen is in de Grote Tent. Stafleden en/of deelnemers nemen van thuis een vreemd voorwerp mee. Drie stafleden – vaak uitgedost in de vreemdste kledij – geven allen een verschillende uitleg over wat de functie van het ‘qurieuze’ voorwerp is. Slechts een staflid spreekt de waarheid. Aan de deelnemers om te raden wie de waarheid spreekt.
Rikketikken Rik tik rikketikketik Hosse hosse hoi! Haver de gort zak sperziebonen Haver de gort zak mokkapunt Rik tik rikketikketik Hosse hosse hoi NACHTZOEN!
Pand Op 7 mei 1997 legde Robert Strijk (destijds voorzitter van de LCKV) de eerste steen van ons huidige pand aan de
Tot een aantal jaren geleden schalde dit lied ’s avonds nog over ieder kampterrein. Tegenwoordig hoor je het echter
Op het woord staf kent de LCKV vele variaties: stafavond, stafweekend, stafvergadering, stafboekje… Dat er binnen de LCKV zoveel termen bestaan met het woord staf erin is niet zo vreemd. De staf is immers waar de LCKV om draait. Zonder staf geen kampen en zonder kampen geen LCKV!
Tentinspectie Als de slaaptenten op een grote inloopkast gaan lijken, waarbij geen onderscheid meer gemaakt kan worden tussen schone kleren, vuile was en slaapzakken, dan is het tijd voor de tentinspectie. Dit klinkt als een serieuze zaak, en dat is het stiekem ook. Maar gelukkig wordt de inspectie bij veel kampen in een leuk jasje gestoken. Zo kan de inspectie ontaarden in een heuse pimpwedstrijd: wie heeft niet alleen meest opgeruimde, maar ook de best versierde tent. Slingers worden opgehangen, meegebrachte tijdschriften uitgestald en hele tuinen aangelegd voor de tent. Als alles tip top in orde is, is het tijd voor de tentinspectie. Een jury, uiteraard uitsluitend bestaande uit hoogwaardigheidsbekleders, controleert de tenten. Zijn de deelnemers origineel omgegaan met de decoratie, is de tuin vakkundig aangelegd en natuurlijk het belangrijkste: is de troep opgeruimd? De mooiste en
een paar meisjes duiken snel de slaaptent in. Want hoe groot de chaos ook is, de gouden regel blijft: in de tenten wordt niet met water gegooid!
schoonste tent wint uiteraard een prachtige prijs in de vorm van een medaille, een mars of eeuwige roem. Overigens zijn de meeste slaaptenten luttele uren na de tentinspectie weer veranderd in een grote zwijnenstal.
Yell
De Uyl van Hoogland Voor menig liefje van de LCKV’ er een even onbegrijpelijke als irritante traditie: zaterdagavond na terugkomst van een slopende week kamp gaan LCKV’ers tot diep in de nacht de kroeg in. En dat ook nog eens met de veertien stafleden waarmee ze net zeven dagen hebt doorgebracht. Partners en kinderen moeten nog even wachten; de LCKV’ er is dan wel terug van kamp, maar het kamp is nog niet voorbij! Tot een aantal jaar geleden verzamelde de teruggekomen stafleden zich zaterdagavond in het café de Uyl van Hoogland. Ook LCKV’ers die niet op kamp waren geweest kwamen er even een biertje drinken en zich op de hoogte stellen van de laatste kamproddels. Zo kwam het dat zeven zaterdagavonden in de zomer het terras van de Uyl bomvol stond met LCKV’ers. Uit onvrede met het soms onaardige personeel en het ruimtegebrek op het terras werd besloten een nieuw onderkomen te zoeken voor al die teruggekomen kampers. Het liefst een kroeg waar het op zaterdagavond niet zo druk was en dat beschikte over een groot terras. In café de Respons werd de ideale locatie gevonden. De eerste zaterdag van het kampseizoen was het nog even wennen. Een paar verdwaalde LCKV’ers stonden verbaasd op het lege terras van de Uyl. Maar met mobieltjes werd iedereen op de hoogte gesteld en vanaf dat moment is het zeven zaterdagavonden in de zomer groot feest bij de Respons.
Vertrekpunt In de vroegste jaren van de LCKV reisden de deelnemers zelfstandig naar het kampterrein. Pas toen het fenomeen autobus zijn intreden deed ontstond er zoiets als een vertrekpunt. Door de jaren heen zijn de LCKV-kampen vanaf diverse punten vertrokken. In de periode van
1963 tot en met 1982 diende de Christelijke Nationale School op de hoek van de Herenstraat en de Stadhouderslaan als vertrekpunt. Tussen 1983 en 1985 vertrokken de bussen vol uitgelaten deelnemers vanaf het Rode Kruisgebouw aan de Apollolaan. In 1986 werd de parkeerplaats achter de Vijfmeihal in gebruik genomen als nieuw vertrekpunt. Sinds 2006 vertrekken de bussen vanaf het parkeerterrein van voetbalvereniging Lugdunum aan de Oegstgeesterweg. De Tsjechiëkampen vetrekken vanaf het pand aan de Voorschoterweg. Op het vertrekpunt is het altijd een drukte van belang: ouders die met tassen van hun kroost slepen, zenuwachtige deelnemers, opgetogen stafleden en LCKV’ ers die hun vrienden komen uitzwaaien. Bij de vroeg vertrekkende kampen doet het koffiestandje goede zaken. Ook kunnen stafleden en deelnemers op het vertrekpunt LCKV-truien, mokken en andere merchandise aanschaffen. Twee piketmedewerkers zorgen dat alles in goede banen wordt geleid. Het vertrekpunt doet uiteraard tevens dienst als aankomstpunt. Bij aankomst wordt het kamp afgesloten achter de bus. De mooiste kampkrakers worden nog eenmaal gezongen om zo familie en vrienden te laten zien hoe leuk het kamp is geweest.
Watergevecht Het ene moment heerst er een serene rust op het kampterrein en het volgende moment is de chaos compleet: watergevecht! Vaak is het onduidelijk hoe een watergevecht begint, maar als er eenmaal de eerste emmer water door de lucht is gevlogen volgen er altijd meer. De koks vluchten onder luid geroep ‘niet in de keukentent!’ hun kookdomein in en
Tentje 6, tentje 6, tentje 6! Tentje 3 is oké ole ole! Op ieder LCKV-kamp schallen de yells over het kampterrein. Er gaat natuurlijk niets boven zo hard mogelijk roepen dat jouw tentje de beste is. Een aantal ‘gouwe oude’ LCKV –yells hoor je echter steeds minder vaak over het kampterrein schallen. Kent u deze bijvoorbeeld nog? B-I-J-Z-, ondergoed, bijzonder, bijzonder, bijzonder goed!
Zolder Mensen die voor het eerst op de Zolder in het LCKV-pand komen begrijpen er niets van: de ruimte waar alle tenten en ander LCKV-materiaal wordt opgeslagen bevindt zich op de begane grond. De naam Zolder stamt nog uit de tijd dat het kampmateriaal van de LCKV werd opgeslagen op zolder van het Visser ’t Hooft lyceum aan de Kagerstraat. Na de oorlog kreeg de LCKV de beschikking over de kelder van deze school. Ben van Bemmel, amanuensis van het Visser ’t Hooft en tevens LCKV’ er zorgde er later voor dat het materiaal een plekje kreeg op zolder. Met de komst van het nieuwe pand aan de Voorschoterweg werd het mogelijk een eigen opslagruimte te creëren. Wel werd besloten deze ruimte de Zolder te blijven noemen. Het hele jaar door werkt de zolderploeg elke donderdagavond (en vaak ook de maandagavond) om het materiaal voor het nieuwe kampseizoen piekfijn in orde te maken. 38 Jaar lang ging dit onder leiding van materiaalcommissaris Koos Jansen. Hiermee werd hij net zo’n begrip als de term Zolder. In 2009 werd Koos opgevolgd door Peter Mourits. Als naslagwerk voor dit grote ABC van de LCKV is gebruik gemaakt van het ontzettend leuke boekje ‘Toch gaan we ieder jaar weer mee’, dat verscheen ter ere van het 75-jarig jubileum van de LCKV.
Nieuws 1 Een nieuw seizoen met nieuwe kansen Terwijl de regen Nederland weer bedekt zijn de voorbereidingen voor het kampseizoen weer in volle gang. Ieder jaar zet iedereen zich met de volle 100 procent in voor het gezamenlijke doel waar we naar streven. Dit jaar zijn we voor de 90ste keer de verkleedkleren aan het uitzoeken, batterijen in zaklampen aan het controleren en toch die wandelschoenen aan het invetten. De bar vult zich op maandagavond meer en meer en verwachtingsvol zitten sommigen starend naar de regen te fantaseren over een zonovergoten kampterrein. Na 90 jaar traditie zijn er dit seizoen ook een aantal nieuwe ontwikkelingen die wij graag met jullie willen delen. We proberen de kwaliteit van de kampen zo goed mogelijk te borgen met de beschikbare middelen. Jullie zijn als stafleden de belangrijkste schakel om dit voor
van de afdelingen van de voorzitters
elkaar te krijgen ieder jaar. We proberen daar zo goed mogelijk in te faciliteren. Een voorbeeld hiervan is dat we dit jaar het voorbespreken met de hoofdleiders anders gaan aanpakken. We zullen meer de nadruk leggen op de voorbereiding in algemene zin. Hierdoor ontstaat er ruimte voor het eventuele nabespreken van een kamp. Daarnaast zijn dit jaar de evaluatieformulieren aangepast. We hebben geprobeerd dit onderdeel van een kamp concreter te maken en minder langdradig. Dit hebben we vooral gedaan omdat dit formulier de belangrijkste aanzet is voor de evaluatie van het kampseizoen. Het is van belang dat jullie de zaken waarvan jullie denken dat wij daar mee aan de slag moeten, terug kunnen komen in de formulieren. Ook is er een commissie in het leven geroepen die zich bezig gaat houden
met het evalueren van de organisatiestructuur van de LCKV Jeugdvakanties. Zij zullen zich de komende tijd bezig houden met het analyseren van de huidige situatie en zullen een aantal veranderingen aanbevelen aan de vereniging van de leden. Al deze veranderingen zijn een eerste poging een aantal zaken beter te organiseren. Soms zal dat betekenen dat we de plannen moeten bijstellen om de volgende keer een beter resultaat te krijgen.
Geschiedvervalsing
Wees er snel bij: nieuwe merchandise! De nieuwe LCKV merchandise is binnen. Naast het lopende assortiment van toilettassen, caps en hoodies zijn er dit jaar drie nieuwe producten in slechts een beperkte oplage verkrijgbaar: - Een originele LCKV-kussensloop (witte sloop, roze bedrukking): 8,50 - Vesten met rits (grijs met witte opdruk): 15,- Joggingbroek (grijs met witte opdruk): 15,- Combideal! Vest met joggingbroek samen slechts 25,Wil je ook een van deze unieke items? Tijdens het seizoen zullen deze te krijgen zijn bij het vertrekpunt.
Na 90 jaar ervaring is een frisse wind door de vereniging van levensbelang. Schroom daarom ook niet om je mening te geven, want alleen zo kunnen wij met elkaar de kwaliteit continu blijven verbeteren. We wensen jullie allemaal een fantastisch kampseizoen toe!
Vertrek- en aankomsttijden Wiltz La Roche Lieler (wk 4 t/m 6) Diever Bladel (wk 1 t/m 4 en 6) Chaam (wk 1 en 2) Emst (wk 4 t/m 6) Terschelling
Vertrek uit Leiden 07.30 uur 08.00 uur 08.30 uur 09.00 uur 09.45 uur 10.30 uur 10.30 uur 11.15 uur
Tsjechië (week 1 en 2) 17.30 uur (vertrekt donderdag, vanuit pand)
Aankomst Leiden 18.45 uur 17.30 uur 18.00 uur 16.00 uur 15.30 uur 15.00 uur 15.00 uur 16.45 uur 11.30 uur
Zie ook www.lckv.nl. Hier vind je ook de postadressen van alle kampterreinen.
Afdeling deelnemers zoekt hulp! Vind je het gezellig 3 maandagen in de maand te helpen, Kom dan langs bij de afdeling deelnemers! Voor meer info natuurlijk ook!
Interne verhuizing Degene die de afgelopen weken op het pand kwamen is het waarschijnlijk al opgevallen: de afdelingen zijn intern verhuisd. De afdelingen Leiding, Communicatie en Secretariaat zijn doorgeschoven. Dit gebeurde vooral vanuit praktisch oogpunt: voor de functies van de verschillende afdelingen is dit een betere verdeling.
Op vertoon van deze Opzet 10% korting (behalve op aanbiedingen en plasma’s)
Tent 1 rikkuttikkuh!’ De HO brulde zo hard als hij kon over het donkere terrein en ijsbeerde met de handen op de rug heen en weer voorlangs de vlaggemast. ‘Ze zijn doof’, stelde hij een beetje teleurgesteld vast nadat er niets noemenswaardigs gebeurde. En toen opnieuw uit volle borst: ‘tent 2 rikkutikkuh!’ Op dat moment kwam Jojanneke, chef tent 3, zwaaiend met een olielamp en draaiend met haar kont uit haar tent, zichtbaar bezorgd dat ze iets van de pret bij de vlaggemast zou missen. ‘Mijn kids slapen hoor’, loog ze. ‘Gaan we al vergaderen, ik heb best wel een beetje een droge keel.’ Ondertussen draaide ze met een uitdagend gebaar de lont in de olielamp. ‘Zo, die is alvast uit.’ Sjaak moest slikken. Als iets hem pissig kon maken dan was het wel een tentchef die in al haar groene onbenulligheid zo een olielamp uit deed. Maar dit was Jojanneke en die maakte hele andere dingen in hem los. ‘Zijn jullie aan het rikketikken?’ vroeg ze aan het clubje in het algemeen. ‘Maar dat doe je toch heel anders?’ Het was haar gewoonte om op al haar vragen ook zelf het antwoord te geven. Voordat iemand wat kon zeggen legde ze uit dat het moment gemist was om de kinderen even langs de vlaggemast te laten komen om de staf welterusten te zeggen en een enkel nachtzoentje uit te wisselen. Alleen wanneer de kinderen zelf daartoe het initiatief namen natuurlijk. ‘Nou ja’, zei de HO, ‘zoiets is misschien wel leuk maar het is geen rikketikken. En sinds we in Bladel zitten en niet meer in Emst of Heerde kunnen we weer gewoon echt rikketikken. Maar jullie weten natuurlijk geeneens meer wat dat is?’ Een beetje vertwijfeld keek hij de kring rond en bijna geëmotioneerd droeg hij toen de volledige tekst van het rikketikken voor. Net toen Sjaak mee wilde gaan doen trok Jojanneke hem naar zich toe om te zeggen hoe schattig ze het vond, zo’n oude HO die zich eens even lekker liet gaan. Gelukkig had de HO het niet in de gaten. ‘Wat jullie nu doen is eigenlijk gewoon geschiedvervalsing’, besloot hij na het laatste ‘ hosse hoi’ Voortaan gaan we hier gewoon weer origineel rikketikken. Hij liet zijn blik op Jojanneke rusten en zei bijna dreigend: ‘daarna gingen we alle tenten langs om nachtzoenen te geven. Iedereen. En dan lagen de chefs gewoon nog tussen de kinderen.’ Jojanneke keek ineens iets minder vrolijk maar zag meteen ook mogelijkheden. Zachtjes fluisterde ze in Sjaak zijn oor dat ze dit misschien wel even konden gaan oefenen. Ze maakten zich onopvallend uit de voeten. Ze rolden bijna tent 7 binnen en schrokken zich vervolgens een hartverzakking toen in het halfduister een slaapzak zich oprichtte en schreeuwde: ‘Nahhachtzoen!!’ ‘Ja’, ging de slaapzak op gewone toon verder: dat was hij nog vergeten: ‘kom, we gaan vergaderen. Ik heb een enorme dorst.’
7
tent
Zoals u weet is het gebruikelijk dat amusement het veld moet ruimen voor sport. Daarom op deze plek niet de gebruikelijke hilarische kwinkslag, maar een plaatje van een paar miljonairs op een grasveld.
Pieter Versnel Timmer- en onderhoudsbedrijf Bedrijvenweg 9 - G, 2351 BC Leiderdorp Telefoon 071 - 589 11 57, Fax 071 - 589 63 03 E-mail
[email protected]
Lid van de Vereniging van Estate Planners voor het Notariaat Koningin Wilhelminalaan 8, 2252 GN Voorschoten Postbus 19, 2250 AA Voorschoten
[email protected]
Tel: 071-5614040 Fax: 071-5619063 www.notarisvoorschoten.nl
Dinsdagavond spreekuur van 19.00 tot 21.00 uur op afspraak voor een gratis informatief gesprek (max. 30 min.) voor een check van uw huidige testament, samenlevingsovereenkomst of huwelijksvoorwaarden.