•
VERWIJTEN
TEKST: P. MOYSB3LAAR DOOR
DEN
TEKSTSCHRIJVER OPGEDRAGEN
CVOOR
ül
MO^ffiK: tt ïïCAOFFMANN
DEN
TEKST
AAN ZIJN
ZIE
LIEVE VRIENDIN JENNY IN 'T VELD
VORIGE
PAGINA)
^■i.^1
lÉmM w£$
^
feJ E^C? i
/ ^^
#
^^
-^
Éëü LJ
^E
i
H.'
SS ÏT^iT
^yu j jju jj!gJ.'iij.3.-)
j~ïgjjj^
j^r
^ i 5"r
|
JJ Ji IrrJ.JJ'p^^ 'fyhdhófewwkJhükt, y^M/^^w^M ^^k^wZ*/
^Eßak F m
^
wm ^
f
^
^^
f
^
1 j
ï
^m ï^m
^fe^
^^^ ^
IP ïE i=i
i^rFJmTp?f
iz:
^^
•g- Vg
^ ^^
^jj-iij^rr nr^^ Jr-A '
./ê^-
i^.^W ^tt?
^
^S
^% A
J
s t±
A
^
i. £
5 A
/ *
jC'
&
(04M'
*
ff!
^
C-cultayétZef.
^rrtrp
ï ^^ ^T
%
MnvlUjAjtwfyoMtiiMvw ■ai.iwmt),
S ^g ^rtrm r
mi
^
^
w
f
H^r^ JiJY.r J'rpl"
ITrr rrrIP p Ir r ^^p
/Mmn'H'Jctó
ömaii-luH/ itmmüu/fyr:. .jptw; J^mJjMtwßm.iiewikuMvwv.
t^wcdkjxp walMd Äi.
&
r rftr
^
J^Ujl^jj
m
apg^l fegj
f^rTf F^lf'T
S
m A A
^feë
^:ii|j;Ui3j3
i
ê
J^ti^O-|?.'f.^r
/üi'::2igßcm$i$,M/iJ{ Smfrek ^AèvcJi.XmS.
!
P Mil./o
^d^^ï^po-... ^«w
¥ ^5 ^J. * -f £ 3 ?
^n
jg^s ■ifp
^^
ter
^
^fywSakjpr
S&5
tff?5
m S
^^ ^
Qnujrff.. Lj. sQvn/il
"5^'^/
pff
S ^ffi
^ ^ WH>i
^
ï^ ^
"^
fe ^^
t
^S hl
W P
teë
^
■
BpSW^ff^Ww^s^-
'—'"wwxwwgm
HBÖ3BN EN TOEKOMST op het Filmscherm en de Planken
Reeds eenige weken trekt in de ^étalages van bijna alle boekwinkels ; een roman de aandacht, die er in greoter getale uitgestald is dan gewoonlijk met een boek het geval is. Die roman is „Als de Winter komt1'. In dit werk heeft men een combinatie van film en boek. De Fox Film Corporation heeft 't namelijk "aangedurfd dezen roman op de film t vast te leggen. Een uiterst moeilijke taak voor den regisseur, wien de onderscheiding te beurt viel om dit j'te bewerkstelligen, want Hutchin' son's ..If Winter comes " was verbazend bekend, had een enormen lezerskring, en dan zijn de eischen immer veel hooger. Voor de regie viel de keuze op Harry Millarde, den man die ook jvoor „Moeder" de leidinghad. Daar„inhad hij.z'n goede hoedanigheden als filmregisseur getoond. | Binnen eenigen tijd kan men in ons land de eerste vertooningen tegemoet zien. De uitgevers van het boek hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog eens een nieuwe nederlandsche druk in het licht te geven en deze geïllustreerd met beelden uit de film. Het is te verwachten dat de film aet voorbeeld van het boek zal iirolgen, dat wil zeggen een enorm mcces wordt. Douglas Mac Lean is een dier Slmartisten, die de kunst verstaan Mn zonder gebruik van allerlei trucjes, jj ietoeschouwers tranen te doen lachen James H. Montgomery schreef in/Jiertijd een novelle „The Aviator." r t Was een geliefd brok lectuur gevorden in New-York en in een der Broadway theaters kon men er al spoedig een vertolking van zien. | Maar als zulks voor het tooneel "{eschiedt, dan is 't al heel begrij■ «lijk dat ook de filmfabrikant er zijn landacht aan schenkt. - Zoo ontstond de film „Going up", rile hier te lande verschijnt onder »ten naam „Wij zien ze vliegen". fiin dat de film hier het tooneel ver Ijxjhter zich laat is te begrijpen, want ftf&t moet er op de planken van ien vliegtocht terecht komen? M „Wij zien ze vliegen" munt als 7, »mische film door twee factoren t
71«TT©ÖNEE LWERKMWEEK OB FAMÏUB » „De Familie Hoogerop" is een blijspel met zang in drie bedrijven van de hand van Jean Stapelveld, waarvoor op muziek van Margie Morris, Chef van Dijk de zangteksten maakte. Dit blijspel speelt na den oorlog, in den tijd, dat de marken en kronen tot het nulpunt gedaald zijn, in den tijd, dat zoovelen als bij tooverslag rijk werden. Manus Hoogerop zegt het: „Zelfs de kellners komen met offertes aandragen en laatst heb ik van een conducteur op de tram een partijtje olie gekocht." Manus is van huis uit oliekoopman, maar doet nu ook zaken buiten zijn boekje om, handelt in : cacaopoeder, worst en wat niet al, begeeft zich op terrein, waar hij geen sikkepit verstand van heeft. En dit leidt tenslotte tot zijn catastrophe 1 Natuurlijk heeft Manus zijn oliewinkeltje aan kant gedaan en zien wij hem in het tweede bedrijf in een prachtig heerenhuis. Thans is hij in figuurlijken zin in de olie. Hij heeft zelfs het pootje, de
rijKeluis ziekte, het eenige, wat hij van al zijn geld heeft overgehouden, zooals zijn vrouw hem verwijt. Maar zooals .ieder blijspel blijde behoort te eindigen, wordt Manus, even voordat hij voor handelsschulden gegijzeld zal worden, door zijn aanstaanden schoonzoon op idealistische manier gered. In dit blijspel treden de navolgende personen op: Manus Hoogerop olie-koopman (Willem Hunsche), Bet,.zijn vrouw (mevr. Bella Kaart-Willemsen), Annetje, zijn dochter (Jeanne Verkade), Dirk, zijn zoon (Jan Kiveron), Bernard van Borselen (Jean Stapelveld), Jhr. Uiterweek (Gerard Vrolik), Müller (A. van Rijt), Nikkel, kunstkooper (Johan Kaart Sr.), juffrouw Molhoek (mevrouw C.Kremer), Tante Sien (mevr.van Beem- Kapper), een behanger (John de Geest), vier dienstboden: Dientje (Mies Versteegh), Mietje (Cor Cremer), Neeltje (Hennie Carper), Tootje (Nelly Gijswijt), een deurwaarder (Louis Oorthuijs) en een kantonrechter (A. van Rijt).
In de nederlandsche uitgave hebben ook de zeer geestige tusschentitels onze aandacht getrokken. Als het beeld niet dwingt tot lachen, dan zijn 't de titels. Zoo smaakt men van het begin tot het einde een groot genoegen. In onze filmwereld staan we op 't oogenblik in het teeken van Charlie Chaplin. In de laatste dagen worden meerdere films vertoond met dezen artist als hoofdpersoon, 't Is een bewijs voor de bewering in ons vorig overzicht, dat ertop-'t oogenblik eenbijzondere belangstelling is voor het komische genre. Op deze Chaplin-films komen we nog wel eens terug. Naast het vroolijke genre-staat de sensatie-film. We zijn weer in het tijdperk aangeland, dat de mooie, fijne speelplaat onvoldoende trekt en dat ook voor de historische film slechts dan groote belangstelling is op te wekken, wanneer daarbij kostbare prologen worden gegeven. De sensatie heeft men danuliefst in het gedurfde, niet in het romantische. Dat hangt vermoedelijk samen met het jaargetijde. Romantiek doet opgeld van October tot Mei, maar als de zomersche dagen komen dan . moet 't sportieve de attractie zijn. Dan legt de grootste tragedienne 't af tegen een getruckeerden sprong van de eene lots op de andere of tegen een val uit een vliegmachine. We willen in dit overzicht nog even vertellen, dat we in ons land vermoedelijk een filmfabriek rijker gaan worden. Haarlem zal waarschijnlijk binnenkort een tweede studio bezitten. Als deze gereed is, breekt zeker ook het oogenblik wel aan, waarop we meer over producten van eigen bodem kunnen meedeelen dan dat in den laatsten tijd het geval was. Twee kunnen meer dan één en wanneer er dus in een nog een studio naast het bestaande van The Dutch Film Cy, — de voormalige Hollandia — kan worden gefilmd, dan zal daardoor begrijpelijkerwiji de productie vermeerderen. Deze plannen staan onder leiding van den heer Benno, die zich door het verfilmen van „volksstukken" in ons landje naam heeft' gemaakt. We zullen 't voor ditmaal bij deze mededeeling laten, komen er later wel op terug. We veronderstellen dat voor deze plannen weer voldoende nieuwsgierigheid aanwezig zal zijn. We doen zulks met eenig recht, wetende hoe gaarne men het naadje van de kous wil weten wanneer we weer eens den naam van een nieuwe filmster noemen. Dan worden er zoovele vragen gesteld, dat we niet anders kunnen concludeeren dan dat er een ' enorme belangstelling voor de filmindustrie in ons land is.
CEflT
v SPECIAL SIGARET
IN het oude stadje Tidborough bestaat de bekende firma ■*■ Fortune, East en Sabre in kerkelijke benoodigdheden; Mark Sabre, nog niet als lid van de firma opgenomen, bemerkt als de wittebroodsweken voorbij zijn, dat zijn huwelijk een vergissing is geweest en als Nona, de vriendin zijner jeugd weer in zijn leven komt — zij had hem. versmaad voor den luchthartigen lord Tybar — dringt zich dit nog meer aan hem op. Ook op kantoor gaat het hem niet voor den wind. Twyning, een bediende maakt promotie vóór hem. En dan komt de oorlog. Het is juist in die dagen, dat hij een wanhoopskreet van Nona ontvangt: Haal me weg. Hij strijdt een ontzettenden strijd: liefde en geluk in zijn bereik, aan den anderen kant de- belangen van zijn vaderland. %Lord Tybar heeft dienst genomen en ook Nona zal ziijh aan oorlogswerk wijden. Mark wordt evenwel als ongeschikt afgekeurd. Zijn beste vrienden zijn in dien tijd mevrouw Penoh en haar zoon Freddy, tusschen wie een ideaal samenleven bestaat; doch ook zij worden gescheiden door den oorlog en mevrouw neemt
een meisje Effie in huis, dat daar met Sabre kennis maakt. Freddy sneuvelt, zijn moeder sterft en Effie komt mj Mark's vrouw in dienst. Hijzelf mag nu opkomen, maar keert spoedig als invalide terug. Zijn vrouw heeft Effie ontslagen en na eenigen tijd komt zij bijstand smeeken bij Mark : zij is moeder geworden en haar vader heeft haar verstoeten. Hij neemt haar in zijn huis op, dat zijn vrouw daarop verlaat en... de booze tongen hebben vrij spel. Ten slotte maakt Effie zich met haar kindje van kant en Mark moet als getuige voor het gerecht komen. De publieke opinie is tegen hem en als een gebroken man verlaat hij de rechtzaal. Thuisgekomen vindt hij een bekentenis van Effie, dat de zoon van Twyning, zijn vijand, de vader is. Hij snelt naar het kantoor, maar vindt Twyning aan een groote smart ten prooi, zijn zoon is juist gesneuveld.. .. Zonder iets te zeggen werpt Mark Sabre het briefje met de bekentenis in het vuur. Hij zakt in elkaar en zweeft maandenlang tusschen leven en dood. En nu is het Nona, die hem nogmaals haar liefde bekent en er zal een gelukkige toekomst voor hen mogelijk zijn. Als de winter komt, kan lente verre zijn? Naar het bekende, veelgelezen werk van A. S. M. Hutchinson is deze Foxfilm vervaardigd.
y^t^^F^pWmr^iii!'m^wmp^^Kf\;m^m.^,i:,J ■l'M'.;.p|m
i l(IM«..JÏl;l^Plim«J»M
«« iUiM. .m.jpWUpj,^^^
liP^—'
-tmm&w^^
?'''
t//ieo ^CasmHET zal niet zoo heel vaak meer gebeuren, dat we nog foto's van onze actieve en natuurlijk ook gevierde actrice Theo Mann-Bouwmeester een plaatsje mogen afstaan. Mevrouw Mann heeft afscheid genomen van de door haar met zooveel succes betreden planken en al beteekent dat doorgaans niet, dat elk optreden voorbij is, in eer dan eenige gastrollen zal het schouwburgpubliek toch niet meer mogen aanschouwen. Bij tooneelartisten is de natuur steeds sterker dan de leer. Ze mogen nog zoo nadrukkelijk verklaren, dat ze op hun lauweren zullen gaan rusten, er komt toch steeds weer een oogenblik, waarop het verlangen naar het voetlicht, naar de schmink, naar de tooneelrequisieten en bovenal naar de belangstellende gezichten in de zaal te krachtig worden en men weer eens in een paar gastvoorstellingen bij een of ander gezelschap wil controleeren of het publiek nog de oude liefde voor de beminde actrice of den gewaardeerden acteur heeft behouden. Zoo heeft "men na het afscheid ook mevrouw Mann-Bouwmeester nog een paar malen kunnen zien optreden. En ieder heeft weer verwonderd gezeten, als zoovele malen te voren, over de vitaliteit van deze 74-jarige artiste. Ja eigenlijk kan 't er niet op door, dat we hier zoo maar den leeftijd van een dame wereldkundig maken. Doch hier is 't heusch een complimentje, want niemand zal bij 't aanschouwen van aeze foto's — een gollectie die onze bekwamen fotograaf Godfried de Groot te Amsterdam zoo pas heeft gereed gekregen — durven beweren, dat dit beeltenissen zijn van een vrouw van den hiervoor genoemden leeftijd. Mevrouw Mann-Bouwmeester telt haar bewonderaars en vrienden, vrouwelijke zoowel als mannelijke, bij duizenden en die allen zullen ongetwijfeld met deze nieuwe afbeeldingen zeer in hun schik zijn. EEN BEROEMD EN BEMIND TWEETAL Mary Pickford en Douglas Fairbanks bij hun aankomst te Madrid.
Willem Mengelberg In Parlis Een aardige foto, welke nog niet werd gepubliceerd, van den heer Willem Mengelberg te Parijs.in gezelschap van Mevr. Loudon, de eohtgenoote van onzen sympathieken gerant, die zooveel ertoe bijdroeg om de reis voor de bezoekers onvergetelijk te maken.
Terug uit Nijmegen 0*5 Godfried de Grwt, Amstelhan, Amsterdam
B. Meyer f lis
Een typische kiek van minister de Visser vergezeld van de afdeeiing voor Schoone Kunsten Mr. Duparc en diens vrouw. De foto werd genomen voor het Boymans-muscum te Rotterdam.
Een groot aantal zangers van verschillende amsterdamschezangvereénigingen. die uit Nijmegen terugkeerden, zongen aan het Weesperpo'ortstation eenige van hun liederen.
de zoon van den welbekenden dansleeraar te Rott die ter voltooing van zijn studie naar Amerika
De vereenigde bioscoopcommissies hielden te Dordrecht voor het eerst een jaarvergadering. Zij werden op het sta ontvangen.
■—!!"™~=-"—=—
^^J^*'i«f^iP^««i^'«'M™^u«^^^Jiw. mmavf
■
ONZE SPORTFILMPJES
'T SPOOKHUIS.
Match Stormvogels—De Quick
Koppelwedstrijd op de Germaanbaan
Overzicht op de Bijswijksche baan
op Hemelvaartsdag te IJmuiden gespeeld.
te Amsterdam op Hemelvaartsdag.
Wedstrijd voor amateurs op punten.
Koppelwedstrijd op de Rijswijksche baan
Drie manche achter motoren
Waterpoiodas te Utrecht
De winnaars.
Erkeiens passeert v.d.Wiei.
Een overzicht tijdens den wedstrijd. 1—:
1-
—
L ■
ma.^SZ
De beeren van Lennep en Sieen
Overzicht der tenniswedstrijden om den Davis Cup te Arnhem.
Prijs van uitnemendheid op het orgel
e uitverkorenen (Bijster en Nieland) met de commissie ter beoordeeling.
ONS SPORTHOEKJE fan de Olympiade. Zoo is dan Zondag 25 Mei j.1. et voetbal-tournooi te Parijs aansvangen. In het Stadion te Colomës werd voor 25.000 man publiek sgonnen met Spanje—I talie onder nding van den Franschman Slourik. ooals te verwachten was, werd dtt jn ruwe wedstrijd met Spanje iets »rker. Italië werd echter door' rouwe Fortuna toegelonkt en toen sen der volgelingen van Mussolini ans zag den spaanschen doelman amone te passeeren was de Spaniard Vallona zoo vriendelijk de ;alianen te helpen en de bal in gen doel te werken. Dat Spanje iderdaad sterker was bleek uit het lit, dat, hoewel de Spanjaarden sn deel van den strijd met 10 tan speelden, doordat de middenoor van het veld was gestuurd, j toch voortdurend aanvielen en :alië geheel insloten. Op 25 Mei werden voorts gespeeld: witserland-Littauen 9—0. Een spel an kat en muis. Amerika—Estland —0. Het spel van Estland was m openbaring. Tsjecho—Slowakije -Turkije 5—2. Op 26 Mei werden gespeeld: ruguay—Servië (Yongo—Slavic) —0. Hongarije^-Polen 7—0. Dinsdag 27 Mei speelden Nederind en Roemenië. Onze Oranje-
'■'
■ÜT'rr''■'•'■'*'
Amsterdam-Rotterdam,te Zaandam gehouden Mathijssen contra van Hesteren.
Het muziekconcours te Ommen
mannen wonnen, zooals ze wilden en spanden zich slechts een kwartier in. Na 8 minuten scoorde Snouck Hurgronje. Toen was het pleit reeds beslist. Pijl maakte nog 4 goals en de Natris maakte het half dozijn vol. Dienzelfden middag won Frankrijk van Letland met 7—0. Woensdag 28 Mei won Ierland van Bulgarije slechts met 1—0 en speelden Zwitserland en Tsjecho-Slowakije zelfs na een half uur verlenging gelijk 1 — l. De Tsjechen lieten rieh hier weer van hun slechte zijde zien en speelden, toen de overwinning niet wilde vlotten, ruw en gevaarlijk. Een hunner werd van het veld gestuurd. Deze wedstrijd moet worden overgespeeld. Hemelvaartsdag bracht de grootste verrassingen. In de eerste plaats werd Hongarije door Egypte verslagen met 3—0. Maar dit was nog niet alles. Terzelfdertijd werden de winnaars van de vorige Olympiade, de Belgen, met niet minder dan 8—1, door de Zweden ingemaakt, 't Kan verkeeren, zei Brêero. Voor de Roede Duivels is dit een hard gelag. Reeds bij den eersten wedstrijd eruit geknikkerd, en dan nog wel zóó smadelijk. Sinds 1910, toen'Holland in Haarlem de Belgen met 7—0 inmaakte, hebben onze zuidelijke naburen een dergelijke nederlaag niet gekend. In den avond van de A 29sten Mei had in de Rue de Grammont
■8B|I'*1■ »iii."',j^.
Bokswedstrijd
De beeren Timmer en Jacob
De muziekvereenigingen stellen zich op voor den marschwedstrijd.
ï
De Harmonie-kapel van Caivé die door een reveille het feest inluidde.
de loting plaats voor de ] finales Wederom lootte Holland gelukkig; ditmaal tegen Ierland op Maandag 2 Juni te 6 uur. Als. dit blad in uwe handen komt, lezers, is de uitslag al betend, doch te laat, om er nog in te worden opgenomen. OP HET VLUGGE RAD Een aardige tocht V. In Ugchelen gaan we bij bondspaal 506 rechtsaf naar Beekbergen en vandaar bij de herberg „Biesterbosch" linksaf naar Loenen. Wie er dus moeite voor over heeft rijdt eerst een K.M. ongeveer den weg op naar Apeldoorn en brengt een bezoek aan de herberg Natuur-Historisch museum, waar men opgezette exemplaren vindt van alle op de Veluwe voorkomende dieren. Deze particuliere verzameling is zeer bezienswaard. Tusschen Beekbergen en Loenen vinden we aan de linkerhand de beroemde waterval van Loenen op ongeveer 1 minuut van den weg in het dennenbosch. Opletten op den handwijzer. De waterval bestaat uit een trap van 4 treden en heeft daardoor een bijzondere bekoring. 't Is nu tijd geworden voor de boterham. Een prachtige gelegenheid vinden we in hotel Schoonoord, vlak bij den waterval. Na een uurtje zetten we den tocht weder voort
en bereiken spoedig »Laag-Soeren. Bij hotel Horsting gaan we het Apeldoorn-Dierensche kanaal over en dan rechts af. Spoedig weder linksaf, langs het badhuis en dan rechtuit naar Dieren, dat we in een twintig minuten bereiken. In Dieren den spoorweg over en in het dorp rechtsaf komen we in de beroemde Middachteralleé. We houden onze vaart in en genieten langzaam rijdend van een der schoonste wegen van Europa. Tusschen Ellerom en de Steeg vinden we aan de linkerhand een zijlaan naai kasteel Midd ach ten, een bezitting van graai Bentinck. Doorgaande vinden we halverwege de Steeg en Velp links van den weg een groot buiten de Kruishorst, dat bezocht mag worden en daar tegenover het door Dr. Guypers gebouwde hotel de Roskam. De groote bouwmeester van het Rijksmuseum en het Centraalstation te Amsterdam heeft ook hier z'n bijzonder cachet ingelegd. Na 21/2 K.M. komen we aan Velp en bereiken dan na een halfuurtje langs den bekenden Velperweg weder Arnhem. (Rechts van den weg het door Koning Willem III gestichte Tehuis voor Invaliden, Bronbeek). Moe, maar voldaan zoeken we ons hotel weder op, om krachten te verzamelen voor den laatsten dag. VETERAAN •■
-
■
i
't Was een heerlijke avond in April. Philip Claudel snoof de fnssche lentegeuren op en ademde diep. Na maanden doorgebracht te hebben in een benauwde, dompige stad, genoot hij dubbel van den heerlijke atmosfeer hier buiten. Claudel was dokter, d.w.z, hij had juist z'n studie aan de universiteit beëindigd en moest nu zien een praktijk te krijgen. Z'n moeder, die weduwe was, had 't niet breed, maar ook zonder geld zou ze hem wel vooruit helpen. Je vader, Philip, zei ze, had een broer Raymond. Ik heb hem nooit gezien, maar ik denk, dat hij nog in leven is. Kijk, hier is z'n adres en ze toonde haar zoon een enveloppe, waarop als afzender Claudel, 't jachthuis Boschlaan Clairmont was vormeld. Je hebt vacantie noodig Philip, ga naar Clairmont en zie of je er een praktijk kunt overnemen in de nabijheid van je oom. 'Ik zou graag willen, dat hij je leerde kennen ; volgens je vader was hij wel gierig en excentriek ; maar hij moet zeer rijk zijn. Wie weet of hij zich niet tot je aangetrokken voelt, je bent z'n eenige bloedverwant. Dus ging Philip naar Clairmont, vond er een dokter, die z'n praktijk wenschte te verkoopen en trok op dien avond in Apnl.er op uit om z'n oom op te zoeken. Niemand scheen te weten of de oude heer Claudel nog leefde. Hij kwam blijkbaiar nooit in 't stadje, had den naam een zonderling te zijn, leefde als een kluizenaar en was voor ieder ■*n mysterie! Maar Philip was vast besloten z'n oom te vinden en was dien avond op weg naar 't jachthuis. Hij had echter al verscheidene mijlen afgelegd en nog steeds was er geen spoor van 't huis te ontdekken, 't Landschap begon volkomen van karakter te veranderen : donkere bosschen wisselden af met sombere steengroeven waarin diepe, verraderlijke waterplassen wachtten op prooi. Een hek, waarnaast een paal met een handwijzer den wandelaar den weg wees naar 't jachthuis maakte een einde aan z'n tocht. Het hek was echter inet een hangslot gesloten. Er bleef Philip dus niet anders over dan over den
hoogen muur te klimmen die zie aan beide kanten van 't hel verhief. Neerkomend aan d andere zijde gleed hij echter ui en viel op den grond met z'hoofd tegen een steen. Eenig seconden bleef hij verdoofd doö z'n val liggen, daarna stond h langzaam op en liep de lang( sombere laan in die zeker te 't huis zou leiden. Een vreem gevoel, half angst, half betoov« ring maakte zich van hem mees ter ; er was iets zoo geheimzii nigs in de heele omgeving, in d hooge donkere boomen, in gefluister van den wind in <3 diepe stilte van dit , eenzano oord. Plotseling bij een kron ming van de laan zag Phili een oud eenigszins bouwvalü huis voor zich. Weer ging hej een rilling door de leden. Waj PINKSTERVREUGDE had hij dat huis al vroeger eei En overal in veld en weide, gezien ? Ook hier diezelfde sfe< DaaF treft men weer de lieve jeugd, van geheimzinnigheid. Phili En overal in bosch en heide voelde zich zóó beklemd, dat h Daar hoort men weer 't geluid der vreugd; er over dacht of hij maar niet fa En bloemen ziet men, mooie bloemen, elfder ure zou terugkeeren, fax In paars, in geel, in wit en rood, de deur plotseling geopend wei In blauw — te veel om op te noemen. en een vrouw in een luchtig Een schat, onnoemlijk rijk en groot; lichte kleedij zich aan z'n o( En uit dien schat van mooie kleuren. vertoonde. Daar putten zij, de lieve jeugd, Bent U 't dokter ? riep z En met het stijgen' van de geuren Wat heeft 't lang geduurd vö Stijgt ook haar reine Pinkstervreugd. U kwam ! En nu is 't te laat !ï THEOPHILE MALUSSE. is dood ! Dood ! stamelde Philip. Meei U mijnheer Claudel ? WIE EN WAAROM Ja, natuurlijk ! zei de vrou ongeduldig. Wien zou ik ande bedoelen, dan m'n man ? E is een half uur geleden gestorvei Ze nam een kanten zakdoek uit haar zak en hield dat vo haar oogen. Komt U binne dokter ! zei ze, dan zal ik U all vertellen. Philip trad binnea geluidloos sloot ze de deur acht hem dicht. Hij bevond zich een zeer slecht verlichte ha Prof. Mr. M.v.d. Hoeven waarin antieke eiken meub< De bekende oud-h«gteefaar Pater Th. v. Eekeren f Na bijkans 30 dienststonden. De vrouw begon in het strafrecht en de strafjaren Te Haarlem is overleden de vordering Mr. H.v. d. Hoeven vertellen. Philip kon haar tre werd de heer J. B. ». Assen Wel.Eerw.PaterTh.van Eeke. is na een ongesteldheid van ken niet duidelijk onderscheid« chef aan de waterleiding te ren O.F.N, kapelaan der Sint enkele dagen te Zundert Deventer gepensioneerd. Anthoniusparochie aldaar maar hij kreeg den indruk, dat overleden. zeer Jong en mooi was en volstre niet paste in deze sombere om| ving. Hij kreeg plotseling e attaque, zei ze, juist zo« verleden jaar, toen U hem beha * deld hebt. Hij had een paar gl zen wijn gedronken ofschoon hem gesmeekt had dit niet doen. Toen ik hem bewustelc iu z'n stoel vond liggen was buiten mezelf van schrik.
i
...■
t
'
Negen Jubilarissen Bij hotel Krasnapblsky te Amsterdam vierde een negental employees hun jubileum. Staand vlnr D. Boot 10 jaren, Mej. A.Last 10 jaar, J. F. Staal 10 jaar, J.'C. Küppers 10 jaar, M. Sterel ISjaar zittend v.i.n.r. H. A. Volmer 36 jaar. Mej. A. G. Smitlel25iaar, Jac. Th.Stom,directeur Krasnapolsky, Mej.A.M. Ietswaart25jaar> W. A. G. de Sruyn 25 jaar.
DE DILLETANTEN TOONEELVEREENIGING te Amsterdam, onder vakkundige leiding, welke minstens drie uitvoeringen per seizoen geeft
zoekt nog eenige sérieuse DAMES-en HEERENLEDEN De Kievietsbloem De heer J. W. van de Stadt te Kampen, zond ons de foto van deze mooie en ze Idiam e bloem.
Brieven aan J. van Dongen, secretaris, Jacob van Lennepstraat 86' te Amsterdam.
ERRATA In ons vorig nummer werd abusievelijk onder het Tehuis voor Dames Den Haag, inplaats van Den Steeg gezet.
DAMESLEZERESSEN let vooral op de pagina met onze Winkel en den daaraan verbonden wedstrijd.
Rhododendron Pink Perel Een foto welke ons door den heer A. T. St pertjr. werd gezonden
—'—'-
-■'-■■■■■-
"S
^~^
w<mmm^m^mmmmmmmm
EEN ANDERMANS SCHOENEN^ door K. CECIL THURSTONE IS -i*'" ** 1 i.
T
'' ^>v>C-' '^ Hulde aan Prof. Qeesink te Amsterdam
Een zeventig iarlge.
ior een groot aantal studenten werd een serenade en fakkeloptocht gebracht aan Prof. Dr. G. H. J. W. J. Geesink voor het huis aan den Breedeweg te Watergraafsmeer.
De bekende Aardrijkskundige de heer N. Schuiling te Utrecht bereikte zijn 70sten verjaardag en werd door een comité dat zich hiervoor gevormd had, gehuldigd. -_.
(Sft«3.
mm^m
"^
■y 7% W^ F
Een vijftig Jarig bestaan • Spinoza-kliniek te Amsterdam bestond SO jaar Wij maakten een foto van Directie met "tuur zittend v.l.n.r. Directrice zuster Loeff, Dr. Visser en Zuster C. Weymenga, staand R. May. A. J. M. v. Ogtrop. G. H. de Maris Oyens en J. M. Telders.
Bet niet hoeveel we van elkaar elden. Hier werd 't kanten zak>ekje wederom tegen de oogen drukt. Zoodra ik m'n gedachten ser kon verzamelen heb ik U ten roepen ; de rest weet U. 'n dienstboden en ik hebben tm naar z'n slaapkamer gedraai. Wilt U mee naar boven gaan? ülip volgde de vrouw, de breede tenhouten trap op. 't Was hem, onzichtbare oogen elk zijner iwegingen volgden. Eens meeni hij sluipende schreden achter 3h te hooren. Een huivering torvoer hem en een vreemde t nu toe ongekende zenuwhtigheid maakte zich van hem eester. Dan, z'n vrees overwinnd en een ingeving volgend, &-hem zei, dat hij moest doortten, trad hij de slaapkamer rinen. De kamer was groot en mber. Bijna in 't midden er n stond een groot ebbenhouten likant, waarvan de gordijnen sloten waren. Mevrouw Claudel ende ze en de gestalte van een a-n in een eenvoudige kamerpon^ gekleed, vertoonde zich n Philip's oog. Dat was dus i oom geweest ; de gelijkenis ït z'n vader was onmiskenbaar, larhoe oud zag 't gezicht eruit, e mager en vervallen. Ondanks i rijkdom was z'n leven blijkar niet gelukkig geweest. OnUekeurig wendde Philip z'n ik naar de weduwe. Ze was el mooier dan hij gedacht had, iar van een eigenaardige, huiveigwekkende schoonheid. Hij d geen tijd haar lang te bestueren, want toen ze zijn oogen haar gericht zag bracht ze ar zakdoekje weer voor 't sieht. U ziet, hoe hij gestorn is, zei ze snikkend, ach, het vreeselijk zoo alleen achter te
■-N^
•l? Pi ." -'Si'-
■-:.:
■' '1
?:
^--■
1 •-■' Tentoonstelling in het Museum voor Onderwijs te Den Haag Een moeras met vogels.
.
.
■-
:
h
<
Architect Kromhout gehuldigd In het Americain-Hotel te Amsterdam dat door hem gebouwd is werd gisteravond de bekende architect W. Kromhout door een 25-tal collega's gehuldigd.
' •' r,
blijven. Nu moet ik voor de begrafenis zorgen, daar heb ik een dokterscertificaat voor noodig, niet waar ? Wilt U dat voor me schrijven ? Snikken smoorden haar stem. Philip's oogen dwaalden van haar weer naar den doode. Wat 'n prachtig, zijdeachtig lang haar had hij, merkwaardig eigenlijk voor iemand van zijn leeftijd. Hij kon er z'n oogen niet van afwenden; 't was of iets hem dwong er naar te blijven zien. Plotseling meende hij, dat hij iets zäg glinsteren tusschen 't haar. Veinzende de oogen voor den doode te willen onderzoeken streek hij onbemerkt een haarlok ter zijde en zag .... een spijker tot aan den kop in den schedel van z'n oom geslagen. Geen wonder, dat deze gestorven was. Z'n afgrijzen met moeite onderdrukkend stond Philip op. Blijkbaar opgeluckt volgde Mevrouw Claudel hem naar de tafel, waaraan hij plaats nam. Wilt U nu 't certificaat schrijven, dokter ? vroeg ze, dan kan ik meteen met U afrekenen. Ik ben U zoo dankbaar, dat U van
^
zoo ver nog zoo laat gekomen bent, dat U uw honorarium niet te laag moet stellen. Ze wees op papier en inkt, die op tafel klaar stonden. Vast besloten niet aan haar wensch te voldoen stond Philip op ; hij had nu te veel haast om nog vóór den nacht thuis te zijn ; morgen vroeg zou hij terugkomen. Maar Mevr. Claudel wilde van geen uitstel weten. Ik moet alles gereed maken voor de begrafenis, zei ze en reikte Philip de pen over. Deze weigerde echter wederom. Ze keek hem strak aan. U liegt, dokter ! zei ze, U hebt geen haast, dat is maar 'n uitvlucht. Waarom wilt U me 't certificaat niet geven ? Denkt U soms, dat mijn man niet aan een beroerte gestorven is ? Philip behoefde niet te antwoorden, de uitdrukking op z'n gezicht zei genoeg. Ah zoo, dus U weigert! riep de vrouw nu, dan zal ik hulp dienen in te roepen en haar stem verheffende, gilde ze: John ! Onmiddellijk werd de deur opengeworpen en een wreed uitziend, zwaar gebouwd mah, tweemaal Philips .
.
lengte kwam de kamer binnen met een rijzweep in de hand. Nu zullen we zien ! zei Mevrouw Claudel. John, de dokter wil geen certificaat afgeven. Zoo! zei John, z'n boosaardige oogen op Philip richtend, zoo, ik denk: hij zal wel gauw van meening veranderen. Met opgeheven zweep vloog hij op PhiUp aan. Deze sprong op om zich te verdedigen, wankelde en viel. — Toen hij weer tot bewustzijn kwam lag hij aan den voet van den muur, dien hij beklommen had; naast hem de steen, waarmee z'n hoofd in aanraking was gekomen. Wat was er mét hem gebeurd ? Hij kon dat alles toch niet gedroomd hebben ? Een angstigen blik achter* zich wen pend, klom hij over den muur en ging denzelfden weg terug, dien hij gekomen was. Den volgenden dag, bij helderen zonneschijn ging hij nogmaals dien weg. Werkelijk vond hij 't oude huis in 't bosch terug, precies zooals hij 't in z'n droom gezien had, maar 't was leeg en scheen schijnbaar sinds eenigen tijd verlaten. Nog meer verbijsterd dan te voren begon Philip nasporingen te doen naar z'n oom in de naaste omgeving. Eindelijk kwam hij te weten, dat z'n oom al twee jaar dood was en naar 't heette aan een beroerte was gestorven. De beschrijving, die men van z'n weduwe gaf, paste volkomen op de jonge vrouw, die Philip te woord had gestaan. Philip liet nu het lijk van z'n oom opgraven en daar, onder de dikke haarlokken was ook de spijker met den glinsterenden kop juist zooals hij dien op den" bewustere avond gezien had.
In dezen roman van de bekende engelsche schrijfster, dien ge hier kunt beginnen, wordt beschreven hoe op een avond in Januari bij het verlaten van het parlement John Chücote, afgevaardigde voor East Wark, door een dikken mist wordt overvallen en in dien mist een gesprek met een voorbijganger heeft. Als de mist optrekt, blijkt, dat de beide mannen op verrassende manier op elkaar lijken. Chücote is daardoor in de war. Hij excuseert zich door te zeggen, dat 't zijn zenuwen zijn. De ander spot wat met de zenuwen. Chücote staat er op met zijn „evenbeeld" kennis te maken. Het blijkt, dat deze John Loder heet. De vreemde ontmoeting heeft Chücote nerveus gemaakt. Hij sliep slecht en voelt zich ellendig als Aüsopp, zijn bediende, hem komt wekken. Na eenig aarzelen verlaat hij het bed. Hij gaat naar de kast en neemt daaruit morfine, waaraan hij sinds eenigen tijd verslaafd is. De uitwerking van het gift wordt spoedig merkbaar. Chücote is zichtbaar opgefrischt. Blessington, zijn secretaris, komt hem over zaken spreken. Ondanks de morfine, voelt hij zich door zijn werk bezwaard. Hij voelt de behoefte, alles er aan te geven, ook zijn politieke loopbaan. Blessington, die zelf een eerzuchtige jongen is, begrijpt daar niets van. Nadat de morfine uitgewerkt is, verslapt Chücote weer. AUes hindert hem. Hij gaat z'n huis uit en dwaalt door de stad. Zoo komt hij in een geheel andere wijk, als daar waar hij gewoonlijk verkeert. Er komt een rijtuig aan.
Het rijtuig bracht Chücote de beschaafde wereld weer voor den geest. Plotseling wilde hij daar weer in terug zijn; hij wenkte, het rijtuig stond stil en hij klom er in. „Waarheen, mijnheer?" Chilcote keek op. „O, ergens in de buurt van Pall Mall, 't komt er niet op aan, waar." Maar toen het paard eenige stappen gedaan had, riep hij den koetsier toe: „Ik heb me bedacht. Naar Cardogan Gardens No. SS.1' De afstand naar Cardogan Gardens was weldra afgelegd. Chilcote was er zich nauwelijks van bewust, dat hij de plaats van zijn bestemming bereikt had, toen het rijtuig reeds stilhield. Hij sprong er uit, betaalde het tarief en liep vlug naar het huis waar hij wezerr moest. „Is lady Astrupp thuis?" vroeg hij, toen de deur geopend werd. De knecht boog eerbiedig. „Mevrouw zit te lunchen, zij zal wel zoo dadelijk klaar zdjn, mijnheer," zeide hij. Chilcote stapte naar binnen en liep de vestibule door. Halverwege bleef hij stilstaan: „Zeg niet aan mevrouw, dat ik er ben, voor zij klaar -js," zeide hij, „ik zal zoo lang boven in de witte kamer wachten." En zonder verder notitie van den knecht te nemen, ging hij de trap op. In de kamer, waar hij wilde wachten, verhelderde een vroolijk knap-
pend houtvuur den somberen Januarimiddag en gaf een zachten glans aan de dikke witte gordijnen, de vergulde meubelen en de venetiaansche vazen, gevuld met witte rozen. Hij liep regelrecht naar den haard toe en strekte zijn handen uit naar 't vuur; geen minuut later ging hij met zijn gewone ongedurigheid naar een canapee, die 'n paarmeter van't vuur af stond. Daar lag, tusschen een roman en een kristallen bal een wit katje rustig te slapen. Chilcote nam den bal op en hield be,m tusschen zijn oogen en het vuur; toen lachte hij minachtend, gooide den bal weer op de canapé en raakte daarbij den staart van het katje. Het kleine dier werd wakker, rekte zich eens uit en begon te spinnen. Op 't zelfde oogenblik ging de deur van* de kamer open. „Ik heb zoo gezegd, dat je niet gestoord mocht worden," begon hij; „heb ik nu niet verdiend, dat je zegt, dat ik niet welkom ben?" Hij sprak op haastigen toon en het was weer, zooals dikwijls den laatsten tijd, alsof hij zich niet volkomen op zijn gemak voelde. Lady Astrupp nam vertrouwelijk zijn hand in de hare en glimlachte. „Jij bent altijd welkom," zeide ze met iets smachtends in haar stctn en opnieuw glimlachte ze. Een scherp opmerker had misschien iets gekunstelds in dien glimlach gezien. Maar hoe zou een man in Chilcote's gemoedsstemming een scherp opmerker kunnen zijn, als het een vrouw gold? De glimlach was allerinnemendst, hij was bijna een liefkoozing — en dat was voldoende. „Wat heb je toch uitgevoerd al dien tijd?" vroeg ze; „ik dacht, dat ik heelemaal vergeten was." Zij ging naar de canapé toe, nam het katje op en drukte het tegen haar wang. „Is 't geen snoesje?" vroeg zij. Het was een allerbevalligste verschijning, zooals ze daar stond met het kleine katje in haar opgeheven handen. Zij was een vrouw van zevenentwintig jaar, maar ze zag er uit als een jong meisje. De omtrek van haar gezicht was een zuivere üjn, het fijne, blonde haar glansde als mat goud en haar slanke gestalte had nog steeds het jeugdig buigzame, dat doet denken aan verdere ontwikkeling. Zij droeg een ivoorkleurige japon, die geheel in harmonie was met de tinten in de kamer en uitnemend ^aste bij haar teere gelaatskleur. „Kom nu eens rustig zitten, — of blijf je bever op en neer loopen, mij ook goed." Zij zette zich neer in een gemakkelijke houding in een hoek van de canapé en nam den kristallen bal op. „Waar dient dat ding voor!" Chilcote% leunde tegen den schoorsteenmantel en keek naar haar. Hij had er zich nooit rekenschap van gegeven, wat hem eigenlijk zoo aan-
trok in Lady Astrupp. Haar oppervlakkigheid werkte kalmeerend op hem, haar inconsequent egoïsme hielp hem om zijn kwellende gedachten te vergeten. Zij vroeg hem nooit^hoe 't met hem was. Zij liet hem gaan en komen en handelen, zooals 't hem behaagde en vroeg nooit naar de reden van 't een of ander. Ze was bekoorlijk en bevallig als het witte katje en 't was gemakkelijk haar te amuseeren. 't Zou best mogelijk zijn, dat ze ook, evenals het katje, kon krabben en kribbig wezen, maar dat had Chilcote nog nooit ondervonden en daar dacht hij ook niet aan. Hij kon soms een gevoel hebben, alsof hij den overleden lord Astrupp zijn keus benijdde; maar 't zou toch nog zeer te betwijfelen zijn geweest of hij zijn opvolger had willen worden, als de omstandigheden dat hadden toegelaten. Lilian als vriendin was verrukkelijk, maar Lilian als vrouw was wat anders., „Wat is dat voor speelgoed?" vroeg hij nog eens. Langzaam sloeg zij haar oogen naar hem op. „Hoe wreed van je. Jack, dat is mijn laatste ideaal." „Je moogt er niet om lachen," zeide zij, terwijl zij het katje op den grond zette. „Ik heb al verscheidene lessen genomen van het allerliefste persoontje, dat je je maar bedenken kunt, een professional, en ik ben nu een groote aanhangster van de beroemde kunst geworden. Ik hebnatuurlijk nog niet veel meer gezien dan den melkachtigen schijn in 't kristal, maar je moet weten, dat die melkachtige schijn de quintessens is; de rest komt wel. Ik ben nu bezig Blanche over te halen op haar partij in Maart een mooi paviljoentje voor me in te richten, daar kan ik dan voor jelui vervelende politici in de toekomst lezen." Zij glimlachte opnieuw. Chilcote glimlachte eveneens. „Hoe gebeurt dat?" vroeg hij; zijn belangstelling was een oogenblik opgewekt. „O, 't is een verbazend leuk procédé, heerlijk! Men gaat voor een tafel zitten met den bal vlak voor zich; dan neemt men de handen van het object, legt die op de tafel met de palmen naar beneden en strijkt er aldoor zachtjes over, terwijl men intusschen voortdurend in het kristal staart, — dat wekt den sympathetischen stroom op, weet je." Zij keek hem met een kinderlijk-onscbuldigen blik aan. „Zal ik 't je eens . laten zien?" Chilcote trok een klein tafeltje naar de canapé toe en spreidde er zijn handen op uit met de palmen naar beneden. „Zoo, hè?" zeide hij. Toen kwam er plotseling een dwaze zenuwachtigheid over hem en hij nam zijn handen weg. „Een anderen keer eens," zeide hij. „Ik ben er vandaag absoluut niet toe geschikt." Als Lilian al eenige teleurstelling voelde, liet ze er in elk geval niete van merken. „Arme jongen," zeide zij zacht, met iets feeders in haar stem; „kom hier
—
naast me zitten, ik zal je nergens mee lastig vallen." Zij schikte wat op voor hem en toen hij zich op de canapé neerzette, nam zij zijn hand en streelde die. Dit werkte kalmeerend en hij verdroeg het geduldig. Na een paar seconden lichtte zij echter zijn hand op met een uitroep van verwijt. „Wat wordt je een ontaard mensch! Je verzorgt je handen niet meer zoo prachtig als vroeger! Wat is er overgebleven van mijn onovertroffen dressuur?" Chilcote lachte. „Weg, alles weg!" zeide hij op luchthartigen toon. Maar toen vervolgde hij ernstiger: „Als een man eenmaal op mijn leeftijd komt, vindt hij die kleine mondaine weelden volkomen noodeloos; de rtiaatschappeUjke plichten zijn dan al erg genoeg als men ze niet al te zeer wU verwaarloozen. Ik voor mij benijd den bedelaar — hij behoeft zich niet te scheren, niet te wasschen.. /' Lilian trok haar fijne wenkbrauwen op. Zulk een opvatting ging boven haar begrip. „Maar iemand, die zulke mooie handen heeft, moet ze toch eiken dag verzorgen!" zeide zij op verwijtenden toon. „Weet je wel, dat het je oogen en je handen waren, die me 't eerst zoo tot je aangetrokken* hebben?" Zij zuchtte even met een tikje van sentimentaliteit bij die herinnering. „Ik vond het zoo'n bewijs van geestkracht in je, om geen ringen te dragen, — het moet zulk een verbazende temptatie zijn!" Zij keek naar haar eigen vingers, die schitterden van de juweelen." Maar nu was reeds het genoegen van de aanraking barer zachte handen weg. Chilcote trok zijn hand terug en nam het boek op, dat tusschen hen in lag. „Other men's shoes," een anderman's schoenen, las hij. „Een roman natuurlijk?" Zij glimlachte. „Natuurlijk. Een fantastische geschiedenis van twee mannen, die zich voor elkaar uitgeven." Chilcote stond op en ging weer naar den schoorsteen. „Die zich voor elkaar uitgeven?" herhaalde hij met een zweem van werkelijke belangstelling. „Ja. De eene man is een artist, de andere millionnair; deze laatste wil weten, hoe men zich voelt, als men beroemd is, en de andere, welkeen gewaarwording 't is, ontzaglijk rijk te zijn. En nu ruilen zij gedurende een maand met elkaar en dus ook met elkanders ondervindingen." Zij lachte. Chilcote lachte ook. „Maar hoe gaat het dan?" vroeg hij. „Ik zeide je immers al, 't is een belachelijk idee. Verbeeld je, dat ze zoo volmaakt op elkaar gelijken, dat geen van hun vrienden en evenmin hun bedienden eenig verschil zien. Zoo iets is immers onmogelijk, niet waar?" Chilcote staarde in 't vuur. „Ja," zeide hij, „dat dunkt mij ook." „Natuurlijk is het onmogelijk. Er
'
Onze l/riendjes en frierzdinaét/es
Groote broer en kleine broer
Pas op Ie komt op het plaatiel De kleine feestganger.
. -w—V
zijn sprekende gelijkenissen, maar niet zóó, dat je oude knecht of je beste vriend het niet zou bemerken." Terwijl zij sprak, was hij met gebogen hoofd blijven staan; bij haar laatste woorden keek hij op. „Verduiveld, ik weet het toch niet, hoor! Nog niet zoo heel lang geleden heb ik twee mannen gezien, die zoo volkomen 't zelfde gezicht en hetzelfde figuur hadden, dat ik — ik —." Hij zweeg plotseling. Lilian glimlachte. Hij kreeg een kleur. „Geloof je me niet?" vroeg hij. „Maar beste Jack!" Er lag een licht verwijt in haar stem. „Geloof je dan, da.t mijn — mijn verbeelding me parten gespeeld heeft?" „Weineen, beste jongen, evenmin. Kom nu weer zitten en vertel me 't heele geval eens." Zij glimlachte opnieuw en klopte uitnoodigend op de canapé. Maar Chilcote's geestelijk evenwicht was verstoord. Voor het eerst beschouwde hij Lilian als behoorende tot de argwanende, voortdurend waakzame menigte, waarvoor hij op zijn hoede moest zijn. En een uitvloeisel van dit denkbeeld was, dat hij plotseling een paar passen naar de deur deed. „Ik — het is hoog tijd om naar de zitting te gaan," zeide hij op eenigszins gejaagden toon. „Ik kom eens gauw terug, als — als ik wat vroolijker gezelschap ben. Ik ben vandaag een vervelende paai; dat zijn-mijn zenuwen!" Hij kwam naar de canapé toe, nam haar hand in de zijne en hield die een oogenblik vast; toen streelde hij even met twee vingers langs haar wang. „Adieu," zeide hij. „Pas maargoed op je zelf — en op je poesje," voegde hij er met gedwongen vroolijkheid bij, terwijl hij de kamer Verliet. Dien namiddag bereikte Chilcote's zenuwtoestand zijn hoogtepunt. Dit wera hem duidelijk, terwijl hij op zijn plaats zat in het Lagerhuis gedurende het half uur schemerdonker, dat het aansteken van het licht voorafgaat. Het werd hem duidelijk in dat half uur, maar dat bewustzijn uitte zich pas later in een daad, toen hij het woord moest nemen om een vraag tot de regeering te richten over een tweede droogdok te Talkley, 't hoofdkwartier der marine. Toen begreep hij voor het eerst, dat zijn lijden van de laatste maanden evengoed een zichtbaren als een verborgen kant kon hebben, — dat het zijn dagelijksche routine evengoed kon desorganiseeren als het zijn wil en karakter gedemoraliseerd had. De crisis kwam plotseling, zonder dat hij er eenigszins op voorbereid was. Hij zat in 't schemerdonker vrij rustig op zijn plaats, zijn zenuwachtigheid openbaarde zich alleen daarin, dat hij telkens met zijn hand aan zijn boord trok en herhaaldelijk van houding veranderde; maar toen de lichten aan waren gestoken en hij met gesloten oogen achterover in zijn stoel leunde, kwam er een zonder■
:
linge gewaarwording over hem, — hij verbeeldde zich, dat hij door zijn gesloten oogleden de gezichten op de banken aan den overkant kon zien, — de geheele rij slaperige of oplettende en belangstellende oogen. Zoo iets had hij nog nooit te voren gevoeld! En het was hem, alsof al die blikken ook door zijn oogleden heen drongen, ja zelfs door zijn oogappels. Het koude zweet, waarvoor hij den laatsten tijd altijd zoo bang , was, stond op zijn voorhoofd en op 't zelfde oogenblik keerde Fraide,de leider van zijn partij, zich naar hem om, bracht zijn arm over de leuning van zijn stoel en tikte hem op zijn knie. Chilcote schrikte en opende zijn oogen. „Ik — ik geloof, dat ik even dommelde," zeide hij verlegen. Fraide glimlachte, — een lakoniek maar niet onvriendelijk glimlachje. „Dat is een leelijke bekentenis voor een lid van de oppositie," zeide hij. „Ik heb van middag geprobeerd, of ik je niet kon vinden, Chilcote. Ik wou je waarschuwen voor die Perzische quaestie, daar steekt iets achter. Jelui groote handslslui zult je oogen wijd open moeten houden." Chilcote haalde zijn schouders op. „Och, dat weet ik nog niet," antwoordde hij. „Ik geloof er nog niet veel van. Lakeley heeft een lucifer in 't kruit gegooid in „The St. George's Gazette", maar ik geloof niet, dat het wat anders zal zijn, dan wat leven en een paar rookwolken." Maar Fraide glimlachte nu niet meer. „Hoe denken ze er in Wark over?" vroeg hij. „In Wark? Dat — dat weet ik niet precies. Ik heb de laatste twee weken geen gelegenheid gehad om voeling te houden met Wark; men heeft toch ook aan zijn particuliere zaken te denken..." Hij voelde zich niet op zijn gemak onder Fraide's doordringenden blik. Chilcote leunde achterover in zijn stoel en streek een paar maal met zijn hand over zijn voorhoofd. Zijn geest was geheel vervuld met een enkele gedachte en dat was de gedachte aan zichzelf. Hij liet zijn oogen door de volle, helder verlichte zaal gaan en vestigde ze tenslotte op de groote glazen deuren; toen keek hij weer om zich heen naar zijn collega's, die onverschillig of belangstellend zaten te luisteren en bracht daarna heimelijk zijn vingers naar zijn vestzak. Gewoonlijk droeg hij eenige morphinetabletten bij zich, maar vandaag had hij vergeten ze in zijn zak te steken. Dat wist hij, maar toch bleef hij er naar zoeken en zijn behoefte er aan gaf hem een sterk gevoel van physiek onwelzijn. Hij hoorde volstrekt niet meer, wat er gesproken werd, vergat zijn geheele omgeving en onbewust van 't geen hij deed, rees hij halverwege op van zijn stoel. De afgevaardigde naast hem keek op. „Voet bij stuk houden zoo meteen, Chilcote! Rayforth is uitgepraat. Zijn argumenten waren zwakjes hè?" (Wordt vervolgd.) _^_^_
^——
~
»1.1!^
hW;*.!.;
No. 71046. Gekleede lange mantel. Dit model leent zich bizonder om te maken van gabadine, popeline, laken enz. Benoodigd van 135 c.M. brcede stof 3 M. Verkrijgbaar in maat 42, 44, 46 48 of 50. No. 63301. Jongens pyjama Gemakkelijk te maken pyjama voor gestreept zephyr of katoen. Benoodigd van 76 c.M. breede stof 3.5 tot 4 5 M. Verkrijgbaar van 6 tot 16 jaar. Deze modellen zijn met toestemming der fa. Weldon Ltd. te .Londen, ontleend aan de Weldons Modebladen.
No. 71046.
Geknipte patronen zijn tegen toezending van f 0.65, ingeregen patroon mantel f 1.80, japon en mantelcostuurn f2.75, blouses en kindergoed f 150 en strijkpatronen k 25 cent per nummer franco te bekomen bij Mevr. Milly Simons, 2e Schnytstraat 261,Den Haag
NUTTIGE WENKEN Wanneer men kant strijkt, legt men de goede zijde naar onder op een laken en spreidt over de kant een stuk vloeipapier, waarover men met het ijzer strijkt. Oude aardappelen kooke men met een weinig suiker in het water, ze smaken dan net zoo goed als nieuwe. Een smakelijk eiergerecht zijn de z.g. kalfsoogen, eieren, die zoo uit de schil in het kokend water zijn gegooid. Men verkrijgt het beste resultaat, indien men wat azijn in het water gooit, dit voorkomt dat het wit en geel uitloopt. Kapotte gloeikousjes zijn uitstekend als zilverpoets te gebruiken. Indien de veeren van een matras geroest zijn, moet men ze met fijn schuurpapier blank wrijven, om het roesten te voorkomen, wrijve men ze met paraffine in, daarna met zoete olie uitwrijven en eenigen tijd in de buitenlucht zetten. Wanneer men wit flanel wil wasschen, dan doet men goed wat borax in póedervorm in het water te mengen. De stof blijft er zacht door. Voor dat gij nieuwe kousen of sokken draagt, moet ge ze eerst wasschen.
No. 63301.
Zijde stoffen moet men niet in hetzelfde water als katoenen wasschen. Zijden kleuren moeten in warnie dikke sop gewasschen worden en niet met zeep ingewreven. Indien gij bloemen toegezonden krijgt, pak ze dan direct uit, zet ze recht op in het water en berg ze dan eenige uren in een donkere kamer op. Daarna snijdt ge een klein stukje van den steel en doet ze in versch water. Gems-leeren handschoenen, die men wil wasschen, doet men aan en steekt ze zoo in een warme (niet te heete) dikke sop. Daarna in schoon water van gelijke temperatuur uitwringen. Ze moeten in een bakje uitgewrongen en dan in de lucht te drogen gehangen worden. Voor dat ze heelemaal droog zijn, doet ge ze weer aan. RECEPTEN Kaaskoekjes. Benoodigdheden: IVJ ons geraspte kaas, 2 thcekopjes bloem, 2/3 kopje melk, 4 theelepels bakpoeder, i theelepel zout, i eetlepel boter of melange. Vermeng en zeef bloem, bakpoeder en zout; roer de boter en de geraspte kaas hier goed doorheen; voeg de melk langzamerhand bij; gooi 't deeg eenige malen heen en weer op een met meel bestoven plank; rol 't daarna met de deegrol uit op i1/, c.M. dikte; snijd er koekjes van en bak deze in een heeten oven 12—15 minuten.
'-«w«^^^^,^^
> ,..'
JONGENS EN MEISJES
De Anatomische Les
EEN HOEKJE APARTI ONDER REDACTIE VAN TANTE LIZB
(Op njm) Uit het dictaat van een medisch-student. — XIV.
Lieve nichtjes en neefjes, jelui hebben weer goed je best gedaan. HeL, raadsel van Adolf Pellen, Buitenweg 22, Hengelo, dat wij den 2en Mei geplaatst hebben, was voor verschillende van jelui nog zoo gemakkelijk niet, zooals in jelui brieven stond, toch waren de meeste antwoorden juist.
HOOFDBEWEGINGEN. De plaats waar hoofd en atlas raken, Doet ons de „ja-beweging" maken; Beweegt hij om den draaier heep Dan maakt het hoofd den gcstus „neen".
denkt in een taal, die voor u de gebruikelijke is. Dwingt gij u om uw gedachten langzaam te herhalen, dan hoort ge u zelf inwendig spreken. Feitelijk doet ge dat ook, wanneer ge werkelijk spreken wilt. De vorming van woord en geluid in uw hersens, gaat vooraf aan de uitspraak door uw mond, neus, keel, enz. Gij moet moeite doen om naar uw stem te luisteren. Doove men-schen kunnen dus „hooren"- wat zij zeggen, omdat zij de woorden, zoodra deze- ia hun -hersens gevonnd zijn, „verstaan". Daar zij echter de controle over het geluid missen, spreken zij vaak óf te luid of te zacht.
E
Ö
E
K
O
L
I
E
E
Z
E
L
ONZE KLEINEN
K
O
E
K
Mevr. Kientz, Rotterdam, zendt ons het volgend grappig gezegde van haar driejarig dochtertje. Kleine Rie was met Juliana's verjaardag biji grootmoeder op visite en terwijJ Rietje zit te eten, wordt er op straat muziek gemaakt. Opoe zegt tegen Rietje: „Rietje, je eet met muziek". Waarop Rietje antwoordt: „Neen, Opie (Opoe), letie eet met haar lepie (lepel)". ?EN RAADSELTJE. E. R. N. te Vlaardingen vertelt ons, dat zijn zoontje de gewoonte had op den muur te teekenen, wat hij ook klaagde of strafte, het hielp niet. Onlangs teekende hij zulke lijnen.
'• 5> 9J '3 is dus boek en 4, 8, 12, 16 kelk. . Ditmaal rijn de prijswinnaars en winsters onderstaande kinderen: Com. v. Alphen, De Wittenstr. 28 II, A'dam; W, Th. de' Boer, Zocherstr. 4III, A'dam; Herman Brons, 2e Jan v. d. Heydenstr. 66, A'dam; K. G. van Dijk, 2e Leeghwaterstr. ihs., A'dam; S. Groothuis, Swammerdamstr. 69, Amsterdam; Anna Rant, J. J. Cremerpiein 15 I, A'dam; Netty de Ru, Goeman Borgesiuspl. 19, Arnhem; Willy Petri, Blaricumstr. 6, Blerik; Greetje Ligthart, Bijlstr. 70, Bussum; W. Heering, Dorpstraat, Epe; Buby Hoefer, Sweelinckplein 3, Den Haag; Josephine M. Krauss, Newtonstr. 11, Den Haag; Hetty v. Loo, Schenkweg 60, Den Haag; Jos. M. v. Maanen, Hendr. v. Deventerstraat 45, Den Haag; Nellie Pijtak, Celebesstr. 89, Den Haag; Kees Regensburg, Populierstr. 45, Den Haag; Mej. Loef, Agathastr. 24, Hengelo (O.). Augustina Withagen, Bovendijk 44, Overschie; Paulus Both, Hillevliet 83b, R'dam; B. v. Es, Speelmanstraat 9b, R'dam; J. Hanswijk, Tarwestraat 39, Charlois, R'dam; A. J. J. v. d. Laar, Beatrijsstraat 51, R'dam; M. de Lang, v. d. Hilststr. 22b, R'dam; E. B. H. v. d. Schoot, N. Binnenweg 437b, Rotterdam; J. v. d. Poel, Zuidhoek 91b, R'dam; Franz Stremmelaar, Diezerpoortendam 38, Zwolle.
DE NIEUWE PRIJSVRAAG Deze week maken we weer eréis een klokje. Begin met de S en vervang de cijfers door letters, dan krijgt ge als geheel den naam van een boom, dien ge overal hebt kunnen zien bloeien.
Oplossingen vóór 14 Juni a.s. te zenden aan Tante Lize, Galgewater 22, Leiden. Wie het klokje goed invult, heeft kans op een der vele prijzen.
ELKE WEEK EEN VRAAG. Cor v. d. M. te Hoorn vraagt, wanneer de fiets is uitgevonden. Beste Cor de fiets heeft net als bijkans elke uitvinding „voorloopers"
. HET BORSTBEEN. Vóór aan de borstkas wordt gevonden Het borstbeen, zijdelings verbonden Met zeven ribben, 't b een plaat. Die uit drie beenstukken bestaat.
gehad, waaruit geleidelijk het rijwiel, zooals wij dat kennen, is ontstaan. In 1790 trok een zekere mijnheer de Surac in Parijs erg de aandacht, doordat hij met een heel vreemd apparaat verscheen. Het was de nabootsing van een leeuw, van hout gemaakt, de voor- en achterpooten uitgestrekt en daartusschen was een houten wiel aangebracht. Mijnheer de Surac zat op den xrug van het „monster", maar zoo, dat z'n voeten op den grond reikten, zoo liep hij gedeeltelijk en „freewheelde" de rest. Het instrument werd oorspronkelijk met célérifère, later vélocifère aangeduid en den uitvinder noemde men velocipede of vlug-voeter. Men kon met dit apparaat niet sturen, zooals met een gewone fiets, de wielen zaten aan een gestel vast. In 1855 ontdekte Ernest Micharca, eveneens een franschman, de pedale en gaf daardoor eigenlijk den stoot aan het gebruik van het rijwiel.
-
Vreeselijk boos vroeg hij een vriend hoe hij het den jongen kon afleeren. Och, zij deze, veeg vijf lijnen weg en je zult dan zien, dat het uit is. Hoe kan dat ? De vriend deed het zoo
0
wel
o
w««
dus bleef over oi UIT
VOOR DE OUDEREN Hoe hooren wij onze eigen stemmen. In een engelsch tijdschrift werd onlangs de vraag gesteld of wij onze eigen stem net zoo hooren als andere menschen dat doen. En het blad gaf daarop ten antwoord, dat dit vermoedelijk niet betzelfde is. Andere menschen hooren onze stem alleen met hun ooren. Wij hooren onze eigeu stem met de ooren, de trilling van beenderen en spieren en door de werking van onze hersens. Gij kunt spreken en het geluid „beseffen", zonder dat gij geluid maakt. Probeer dit maar eens. Wanneer ge denkt, dan flitsen de gedachten door uw hoofd, doch gij
0
0
T Onze kleine encyclopedie. Blanket. Het en jelsche woord voor deken. Witte wollen blankets werden vroeger in ruilhandel met indianen als betaalmiddel beschouwd. Blanke wapenen. Hiermede wordt aangeduid, in tegenstelling met geweer en andere schietgerij, de wapens als degen, sabel, lans, enz. Blank vers. Een gedicht, dat niet bestaat uit regels, waarvan de eindwoorden op elkaar rijmen, doch uit regels, welke gevormd worden door een aantal en op dezelfde wijze betoonde lettergrepen. ■
- _:
I
■
,
/^
Xt»gj#
-TT:nii.WL:x3irr_j,_'i:Mi.r:.yrJTC:;-j'.»'j<M
■ DE VROOLIJKE BLADZIJ
1
Niet zoo don. Een europeaan, die voor het eerst in Amerika was, zette naar oud gebruik, z'n schoenen voor de deur van z'n hotel. Dat doe je daar niet. ledereen laat z'n schoenen bij den schoenpoetser schoon poetsen en reinigen. Toen onze vriend z'n voetbedekking weer terug wou nemen, was het paar spoorloos verdwenen. Hij belde het meisje vertelde z'n wedervaren. .In Amerika, mijnheer," was het lakonieke antwoord, .zet je buiten de deur alléén maar dingen die je graag kwijt bent." 'n Troost. .Jan," zei vader met een droevige stem, .ik schaam me over je. Je bent de domste van een klas van 25 leerlingen." »Och vader," zei Jan, .'t Kon erger zijn. In sommige klassen zijn wel meer dan dertig jongens." Een voorzichtig man. «Ja, als gij bij mij als chauffeur wilt komen," zei de oude dame, .dan moet ik er zeker van zijn, dat je héél voorzichtig zijt." ,0 mevrouw," zei de sollicitant, .dan is u bij mij aan bet goede adres. Ik ben zoo voorzichtig, dat ik zelfs m n salaris altijd vooruit betalen laat." Toch wat te pakken. 't Regende geweldig en 't was koud. De 'man zat desniettegenstaande rustig te visschen. Een voorbijganger met een parapluie keek nieuwsgierig toe. ; .Al wat te pakken?" vroeg hij. .Ja zeker, 'n flinke." .Wat?" .... Verkoudheid," was het lakonieke antwoord, dat van een flinken nies begeleid werd. ,
Cen beetle anders Zij (verontwaardigd): Is het waar dat je tegen je zuster gezegd hebt. dat mijn costuums meer kostten dan ik waard was? Hij (met een diepe zucht): Dat heb ik niet gezegd. Maar wel, dat het meer was dan ik waard was. '
Alles heeft z'n goeie .kant Medelijdende vriend: En... huilen ze erg 's nachts? Gelaten huisvader: ja. Maar gelukkig schreeuwt de een zoo hard dat je den ander niet hoort
HET KORTE VERHAALTJE
Een gewettigde vraag. Wat m n vriend van Dorsten overkomen is, bevestigt de waarheid van het eeuwenoude gezegde, dat de almanak en de krant, de leugens in het land brengen. Van Dorsten woonde eertijds in Bieijswijk. Hij is toen hij zijn schaapjes op het droge bad, als ieder rechtgeaard Bleijswijker, die onder gelijke, verheugende omstandigheden verkeert, naar't Haagje vertrokken, waar hij renteniert, lid van de Witte werd, z'n middagborrel drinkt, over de politiek boomt, kortom een .waschechten" Hagenaar werd. Toch heeft hij z*n geboorteplaats niet vergeten en hij leest geregeld nog de Oprechte Bleijswijkenaar, die eiken Woensdagavond in de bus wordt gedaan. Ternauwernood heeft hij jl. Woensdag bet adresbandje van Het nieuwsgierig jongetje het blad afgedaan of daar valt Zeg soldaat, waar sta je eigenlijk op z'n oog op het hoofdartikel, te wachten. . .?
dat ais opschrift den volgenden tekst draagt: ABRAHAM VAN DORSTENf
Het hoofdartikel was een stuk gewijd aan de groote verdiensten van mijn, als overleden gewaanden, vriend, die, ik kan het u verzekeren, er erg van aangedaan was om zoo z'n eigen necrologie te lezen. Nauwelijks is hij van de consternatie, verbonden aan bet zich zelf dood gewaand te hebben, bekomen, of hij loopt naar de telefoon en belt zijn vriend van Bijsterveld op, ook, een oud Bleijswijkenaar .Ben jij het Kees. Hier van Dorsten. Heb jij in de Bleijswijkenaar gelezen dat ik dood ben?" .Ja," klinkt het van den anderen kant en, met een benauwde stem wordt er aan toegevoegd: .Zeg vertel ereis even van waar vandaan bel je eigenlijk op ?'
Een kleine vergissing. .Passagiers, die de boot opkomen, worden door den man aan de treeplank gewezen waar ze moeten zijn. .Eerste klas links, tweede rechts," klinkt de gebruikelijke uitroep. Een jonge vrouw met een kindje op dr arm komt de plank oploopen en kijkt aarzelend rond. De vriendelijke bootsman vraagt haar- .Eerste of tweede juffrouw?" .Neen,'' zegt de bedremmelde schoonc met n hooge kleur, .'t is bet kindje van m'n vriendin." Verahderd. Meeuwissen: .Je woont toch altijd nog in die rustige straat?" Brandessen: .Neen niet meer." Meeuwissen: .Verhuisd ?" Brandessen: .Neen, tweelingen gekregen." Gelukkige verstrooidheid, .En denkt uw man aan uw verjaardag,mevrouwQeleend ?" .Nooit. Daarvoor is hij veel te verstrooid. Ik moet hem er altijd aan herinneren. Dat heeft z'n voordeel. Nu krijg ik tweemaal een cadeautje. Eens in . 't voorjaar en eens in 't najaar.' Moderne sprookjes. D'r was ereis een vrouw, die erg blij was, wanneer haar man onverwacht zakenvrienden op het eten meebracht. En ... ze kwam altijd met haar huishoudgeld uit.
WIISHEDEN .Wilt ge goede vrienden met de menschen zijn," zei een menschenhater, »doe dan net alsof je even veel belang in hen stelt, als zij in zich zelf doen." .Da's onmogelijk," zei een menschenkenner
De kleine twijfelaar Hoe Maxje probeerde zekerheid te krijgen omtrent het al of niet bestaan van Sinterklaas,
=—=—
. jiwwf .jji, i jf iPimwHin^^^^^^—
_^^_^
—at-,..^. ^...-^.A::,.,.;
FILM-FILMPJES
IETS OVER SYMBIOSE
ESPERANTO WAFELS
lijn het echts ouderwetsche Wafelgebek, rijkelijk met natuurboter gesmeerd en met suiker en kaneel bestrooid.
BISCUITS „DE LINDEBOOM" (Wed. B.TM Domthmtg) Amitcrdam
Esperanto- Wafels worden nooit los uitgewogen verkocht.
Priji 38 et. par pakje.
i
VOOR ONZE LEZERESSEN
Bensdorp's Bobbies Fyne Melkchocolade
Wij hebben een winkel geopend, waarin gij waren van allerlei aard aantreft. Bekijkt die vakjes heel goed. Cr xit nog ttn extra attractie uoor 01 aan. Want gij kunt er een utaardeuott* premie me* uerhrlfaen. Elke week heeft iedere lezeres het recht uit de hierbijgaande advertenties een artikel te kiezen. Wie het aardigste versje van ten hoogste 8 regels over het door haar gekozen artikel inzendt, ontvangt van ons een bon, waarop zij recht heeft tot voor / Sm— bij een der firma's, wier advertenties die week geplaatst zijn, voor onze rekening te koopen. Zendt voor 14 Juni Uw bijdrage aan de Administratie: Galgewater 22, „Voor den winkel", Leiden.
SICKESZ VOLLE MELK KRAKELINGEN
met zuidvruchten.
tro6eert ze heden
15 cents per stuk
MIJNHARDT's Zenuw-. . TSct. Lareer- . . 60 et. Slaml- . . . Met.
.V
" ~ "MUM* • - • V 75 e»,' """ Hoofdpgn- 60 et.
Zeer uoordeeflg la een één ons pakje zitten 30 krakelingen
TABLETTEN
OVERHEERLIJK VAN SMAAK
Bij Apothekers en Drogisten
VAN HOUTEN Natuurlijk zyt ge reeds lang een geregeld veibruiker van
&s
van Houtens Cacao — waarvan gy de prachtige kwaliteit weet te waardeeren. Zoo zal nu ook door ieder de buitengewone kwaliteit erkend worden van v. Houten's
CHOCOLADE FABRIKATEN Bischt van Uw leverancier het merk , VAN HOUTEN"
ECHTE GRONINGER SUCADEKOEKEN van f2.—, f2.50. f8.— enz. Franco p. p. 50 ets. verhooging
FIRMA J. G. MEIJER Koekfabrikant, Groningen Opgericht Anno 1706 • Telef. 1022 Speciale verpakking voor 4e tropen
Gebruikt ook de origineele
TCo, 4711
Eau de Cologne-Zeep (Blauw-Goud-Etiket) Prijs per stuk 40cent; per doos ä 3 stuks f 1.20
VACANT.
VERKADE'S BESCHUIT Voor een paar luttele centen kunt gij Uw ontbijt- en koffietafel aantrekkelijker en smakelijker maken, als ge Verkade's beschuit gebruikt, waarvan meel, eieren en suiker de hoofdbestanddeelen vormen.
VAN RIJ NS MOSTERD UTRECHT
Slfs "Bindmicfdcf
ASPERGES
voor soepen, groenten, vruchten, sausen e.d. is Honig's Maizena onontbeerlijk. Het verhoogt do smaak van de gerechten, ipodai in geen enkele keuken mag ontbreken een pak
prima dik, wit, versch verpakt, in kistjes van: 3 kilo /"4.— 5 kilo f6.4 kilo extra, extra f 6.— prima voor inmaak met minstens 10 Ulo /" 1.20 per kilo. Franco thuis na ontv. postwissel. Rembours 15 cents meer, bij COBN. DE BRUIJN Bergen op Zoom, Tel. 107
HONIG'S MAIZENA Let op de sluitzegels als kenmerk van echtheid
VACANT.
BUSGROENTEN SOEPEN TAFELZUREN W0ÜTER100D-Lelden
Lijnrecht tegenover 't parasitisme: De film in dienst der aardrijks't samenleven van twee wezens van kunde. verschillende soort, waarbij het eene De ingenieur M. Dreyer heeft opgedijt, 't andere ten onder gaat, staat dracht gekregen van de Döringfüm de symbiose (Orieksch sym = met te Hannover om de schoonheden van hios = leven): de vriendschappelijke de natuur in Brazilië en Argentinië samenleving, waarbij de twee wezens op het witte doek vast te leggen, dier met dier, plant met dier en zelfs waarbij tevens in beeld gebracht zal plant met plant elkaar nuttig zijn worden op welk peil de cultuur en en samen meer presteeren, beter sla- de industrie aldaar staan. gen dan elk alleen. Ik wil u enkele van de meest bekende voorbeelden Een nieuwe Polo. Negri film. geven van dit zoo interessante verIn „Menschen" van Dmitri Buchoschijnsel in de natuur. wetzki zal Pola Negri de hoofdrol Velen uwer hebben wellicht in een vertolken en ongetwijfeld zal dit een aquarium wel eens de zoo grillig uit- nieuw succes voor haar zijn, want ziende poliepen kunnen bewonderen, de rol is als voor haar geknipt: een die we om haar gelijkenis met arm kelnerinnetje uit Zuid-Frankrijk bloemen, zeerozen en zee-anemonen wordt na vele avonturen de best gegedoopt hebben; in een ander of 't kleede vrouw van Parijs. De toiletten, zelfde bassin hebt ge waarschijnlijk die zij in dit filmwerk zal dragen, dan ook wel kleine kreeftjes gezien, zijn speciaal daarvoor ontworpen. die met een groot soort slakkenhuis Eén is geheel bezet met parels en op den rug rond kruipen en zich steenen; een sleep van schitterend daarin geheel kunnen terugtrekken. zilver, afgezet met hermelijn, hangt Dit zijn de kluizenaars of heremiet- van haar schouders af. Hierbij draagt kreeften. Deze beide diersoorten nu, zij een waaier van witte aigrettes ipoliep en heremietkreeft, worden zeer met een handvat van parels en steevaak in eikaars gezelschap aange- nen, die speciaal voor deze japon troffen en wel zoo, dat de poliep werd geteekend. Oorhangers vanzilzich vasthecht op de schelp van het vefdraad, met peervormige parels en kreeftje. Wat nu is 't doel dezer ' vierkante saphieren voltooien het samenleving? De poliep, die zelf hoofdsieraad, dat evenals de robe, geen voortbewegingsorganen heeft, nog mooier is dan dat van een wordt door de kruipende kreeft op sproQkjesprinses. z'n tochten meegevoerd en daar deze Wat is liefde waard?! nog al ontstuimig te werk gaat en 't Corliss Pabner, een van de meest bodemzand of slib hoog opwerpt bij 't zoeken naar z'n middagmaal, is er bekende amerikaansche filmactrices alle kans, dat kleine diertjes of brok- — misschien echter nog meer door stukken daarvan dicht genoeg bij het uitvinden van fiatteerende poehaar vangarmen komen, dat ze deze dertjes, dan door haar spel, want wie kent in Amerika niet het begrijpen en verslinden kan. . Als tegenbeleefdheid beschermt zij faamde Corliss Palmer-powder — is de kreeft, door met hare talrijke van een proces aangedaan door de echtnetelorganen voorziene voelarmen genoote van den heer Brewster, een alle vijanden verre te houden. Men zeer bekend amerikaansch uitgever. heeft vaak kleine krabben gevonden, De heer Brewster stond den laatsten die in elk harer scharen een poliepje tijd ook aan het hoofd van een f ilmvasthielden en deze op naderende onderneming, waar de bekoorlijke vijanden richtten, als waren 't ge- Corliss rollen vervulde. Het boterde laden revolvers geweest. Natuurlijk zoo goed tusschen den beer Brewster zitten ook deze poliepjes weer als en miss Palmer, dat zij mevrouw gasten aan de tafel harer gastvrouw. Brewster wilden bewegen van haar Een aardig voorbeeld van sym- echtgenoot te scheiden. Deze had biose tusschen plant en dier vinden hiernaar evenwel volstrekt geen we waar algen en wieren zich hech- ooren en heeft als practische ameten aan krabben, mossels, slakken, rikaansche de schoone Corliss een kleine schildpadden, enz, zoodat 't proces aangedaan, wegens „diefstal lijkt of deze dieren met groene haren van de liefde van haar man." Zij bedekt zijn. De wieren worden nu schijnt de waarde dier liefde niet te meegevoerd naar slibrijke plaatsen, laag aan te slaan, als schadevergoewaar ze beter gedijen kunnen, terwijl ding wordt een bedrag van $ 200.000 zij, daar ze als alle planten, koolzuur geëischt. Of zou bij de liefde ook in- en zuurstof uitademen, een zuur- het „onderhoud" gerekend zijn? stofrijke atmosfeer scheppen om hun dragers heen, die deze niet anders sterk gezichtsvermogen, dat z'n tijd dan ten goede kan komen. doorbrengt met de huid dezer zoogOok tusschen zoogdieren en vogels dieren van ongedierte te reinigen. vindt men vriendschappelijke samen- In vele gevallen verlaat 't neusleving. Jagers, die in Afrika op neus- hoorndier zich geheel en al op dit hoorndieren gejaagd hebben, vertel- trouwe vogelvriendje, dat hem niet len, dat men op die jacht voorname- alleen reinigt, maar ook waarschuwt lijk te letten heeft op de windrichting, voor naderend gevaar, door dan daar 't neushoorndier een bijzonder een schel-snerpend gesjilp te laten scherpen reuk • beeft en op een hooren en plotseling snel op te vogeltje, met een buitengewoon vliegen. —'——
VACANT.
KONIJNENTEELT
^
—
'
■'■
'"
,..,,■■,-,-
—.,—
Bij die rassen onder de konijnen waar het aankomt op lichaamsbouw en gewicht mogen de jongen geen oogenblik in algemeene ontwikkeling stilstaan, doch vanaf de geboorte moeten zij doorgroeien. Voor deze rassen is een lang verblijf bij de voedster gewenscht. Voor kleine rassen is dit minder aanbevelenswaardig. De jonge dieren zullen dan licht te groot en te zwaar worden, hetgeen nadeelig is voor zulke, die bestemd zijn om later naar eene of andere tentoonstelling te worden gezonden. Ze zullen dan te grof in ooren en pooten of algeheelen lichaamsbouw zijn, gebreken, die 'n nadeeligen invloed op de te behalen bekroning hebben. Het type, de fijnheid van bouw, gaat verloren. Dit geldt b.v. voor jongen van zilverkonijnen, russische brandneuzen, poolsche, enz., waarbij fijn beenderenstel, dunne rechte beenen, fijne doch ook kleine ooren, enz. vereischten zijn voor 1ste klas dieren. Zoodra dus de jongen van deze rassen in staat zijn zichzelf te voeden, moeten zij van de voedster worden verwijderd. Daardoor wordt de groei eenigszins tegengehouden en zullen deze diertjes, wanneer ze volwassen en uitgegroeid zijn, een mooi type bezitten. Onafhankelijk van den wil van den fokker, moeten de jongen soms op jeugdigen, ja zelfs te vroegen leeftijd aan de voedster worden ontnomen, omdat deze haar jongen in het hok najaagt en bijt. De oorzaak hiervan is, dat de voedster weder naar den ram wil. Wij voor ons brachten het dier gerust maar naar den ram een meermalen gebeurde het, dat zij in alle gelatenheid en kalmte weder de jongen aannam en ze later.goed verzorgde. In den regel verwijderde ik een 14-tal dagen vóór den tweeden worp de jongen. Veelvuldig doet zich dit geval voor bij voedsters, die hare jongen slecht voeden. Ze blijven dan zelf dik in 't vleesch, met het bovenomschreven noodlottig gevolg. Het laat zich begrijpen, dat deze handeling niet in 't voordeel der jongen is en de ontwikkeling der diertjes daaronder lijdt. Overigens kan ook ziekte der voedster oorzaak zijn, dat de joifgen moeten worden verwijderd. De meest voorkomende zijn: oorschurft en diarrhée. Uit een en ander blijkt dus, dat verschillende omstandigheden een lang of kort verblijf bij de voedster regelen. Bij het scheiden van oude en jongen is het wenschelijk, de laatsten in het hok waarin ze geboren zijn en tot dusverre verbleven, te laten zitten en de voedster dus van plaats te doen veranderen. De jongen moeten dus niet verplaatst worden direct na het spenen, daar dikwijls gebleken is, dat zulks beter is met het oog op den groei. Dan komt voor de jonge dieren de gevaarlijke periode van overgang. LEPORIDAS.
■
/. G. te Nijmegen. Hoe gaarne we ook onzen lezers van dienst zijn, wat u vraagt is toch wel een beetje erg veel. U wenscht met een zanggezelschap van 15 ä 16 personen een uitstapje te maken en weet zelf eigenlijk niet wat ge kiezen moet. A'dam—Zandvoort; A'dam—IJmuiden; A'dam, met boottocht Marken of Zaanstreek; Rotterdam—Den Haag— Scheveningen; Maastricht—Valkenburg. Ook buitenlandsche reizen staan op 't program. Duitschland of België. Nu moeten wij u helpen kiezen en de kosten opgeven, zoo noodig met vermelding van goede hotels, bezienswaardigheden en amuzementen, de kosten voor aVj ä 3 dagen per persoon berekend. Zooals gezegd, dat aües kunnen we niet doen, wel u een beetje op streek helpen. Eerstens wat het reizen betreft. Ge kunt voor een gezelschap van ten minste 20 personen gezelschapsbiljetten krijgen voor het gezamenlijk afleggen van een reis heen en terug, geldig 3 dagen. Deze biljetten kosten i1^ maal het op een veelvoud van 5 et. opwaarts afgerond bedrag, dat verkregen wordt door den afstand in kilometers, waarvan het gezelschapsbiljet geldig is, te vermenigvuldigen met 61fi et voor de iste klas, 4875 voor de 2de klas en 3.25 voor de 3de klas. Aan alle stations kunnen deze kaarten uiterlijk een dag te voren (aan stopplaatsen 4 dagen tevoren) aangevraagd worden. Nijmegen-Amsterdam via Amersfoort is 101 Kilometer. Een reis derde klas komt dus op f 4-95 P" persoon. Naar Rotterdam is 119 Kilometer. Een reis derde klas kost dus f 6.— per persoon. Naar Den Haag f 713 Per persoon. Uit den aard doet ge verstandig, nog even bij de spoor aan te vragen. Omtrent hotels en verdere bijzonderheden geeft voor Den Haag de Vereeniging voor het Vreemdelingenverkeer u inlichtingen; voor Amsterdam de Vereeniging het Koggeschip te Amsterdam. Een reisje naar België, is met het oog op de lage francs, ook heel aardig. Ge kunt in drie dagen best Brussel en Antwerpen bezoeken of naar Luik gaan. De kosten voor het reizen moet ge tijdig aan de Ned. Spoorwegen te Utrecht aanvragen. Omtrent de hotel- en andere kosten, informeert u het beste bij een der vele reisbureaux in den lande (Lindeman & Co., Den Haag, Lissonc, Amsterdam). Dergelijke informaties kunnen wij u uit den aard niet opgeven. Voor België is een bewijs van nederlanderschap (kosten -^ f 1.—), voor Duitschland een pas met visum noodig, wat véél te duur voor een reisje van drie dagen is. Wij hadden u wel direct geantwoord, doch daar gij zelfs geen postzegel voor antwoord had ingesloten, ging dat niet.
Uitslag van den ViJf-guMensprijsvraag Keurig en zuiver aangegeven waren vele antwoorden op de prijsvraag van den heer A. v. Waasdorp (zie Wereldrevue 2 Mei). Hieronder volgt een reproductie van het antwoord van den heer D. Vogelzang, 16 j., Aegidiusstr. 28D, Rotterdam, de eerste van de 1-guldens prijswinnaars.
AElNOE /• H£LFT
ßßEGIH Z*HELFT
Dan volgt no. twee: A. Schut, Wageningen-Hoog Bennekom; die bij de gekleurde inzending het volgende aardige gedichtje gaf. Met draaierijen, hield ik me op; Geloof me, 'k deed het om de „pop". Ik kleurde m'n blaadje met veelpleizier En trok er de lijntjes met edele zwier. Met vuur begon ik: zie het rood. Met trouw: zie het blauw. Zoo ging ik voort. Heel ongestoord. En na het rood en na het blauw Volgde als einde zwarte rouw. 'k Begon nog dik, maar heb, op raad [van de Géncstet 't Voor uw ontroering met streepjes [voortgezet. (Denk aan zijn lied op de Watersnood) Bekroont ge me niet, dan kni^s ik me [dood...l De 3 andere winnaars van f 1.— zijn: B. v. Dorsten, Santpoortstr. 1, Haarlem; C. Dietz, Haarlemmerweg in«, Amsterdam; W. Beetsma, Wolvega. De volgende inzenders kregen een troostprijs: W. Hamel, v. Reigersbergenstr. 15hs., A'dam; J. A. Hehnig, ie J. Steenstr. 117I, A'dam; Polly Zwaai, Heerengracht 42, A'dam; Max Alie-Cohen, Sterreboschstr. 12, Groningen; P. J. J. v. d. Hoorn v. d. Bos, Batjansfr. 14, Den Haag; Mej. C. v. Doome, Fr. Hendr.pl. 13, Den Haag; Fam. v. d. Haas, Bomeostr. 17, Den Haag; L. Heyman, Laan v. N. O.-I. 174, D«11 Haag; J. Mulder, Parkstr. 19, Den Haag; W. M. Pilaar, Opl. Comp. Bat. Wielrijders, Isabella Kazerne, 's Hertogenbosch; J. J. Meyer, Den Hulst (O.); H. Koome, Formosastraat 22, Leiden; W. Prins, Oegstgeesterweg 36, Oegstgeest; N. Verboeff, Pr. Hendrikstr. 2b, Oosterbeek; W. Cv. Meyden, Dijkstraat 58b, R'dam; M. Petiet, Ridderpoortstr. 14a, R'dam; Annie E. Groot, Schellinkhout; A. de Vries, Hopakker 17, Utrecht; J. Meyns, Krom.weg 202, Wormerveer.
Nieuwe Vffi-gttldens-pfijsvraag [ Nog ereis een prijsvraag om den leeftijd te raden. Als ge bij mijn leeftijd, zei een vrouw, dien van tnijn man optelt, dan krijgt ge 99. De helft van mijn leeftijd plus iy2 is net de helft van den leeftijd van mijn man. De helft van mijn leeftijd en de' helft van mijn man's leeftijd is 1/2 meer dan 49. Hoe oud was de vrouw en hoe oud de man. Zendt uw antwoord voor 14 Juni a.s. aan de Redactie afd. Prijsvragen, Galgewater 22, Leiden. Onder de goede oplossingen worden vijf prijzen van een gulden en vele troostprijzen verdeeld.
Onderschriften prijsvraag Goed gevonden zijn vele ingekomen onderschriften op de teekening in ons 2 Mei blad, maar het aardigste van alle leek ons onderstaand onderschrift van A. Fukkink, Grietstraat 25, Utrecht,
dien wij gaarne den prijs van £ 2.50 toekennen. Plattelandsch gemeenteraadslid (dat in de laatste zitting er het vloekverbod heeft doorgekregen) tot nieuwsgierig toeschouwer: Mijnheer, nu zou ik wel eens willen weten, waarom u reeds geruimen tijd met zooveel belangstelling naar mijn eenvoudig timmerwerkje staat te kijken. Nieuwsgierig toeschouwer: De reden hiervan is, dat ik gaarne zou hooren wat u zegt, wanneer n met uw mokertje op uw duim. slaat. Verder schenken wij troostprijzen aan^ W. A. Thiel, Knollendamstraat i7hs., A'dam; W. Prins, Oegstgeesterweg 3b, Oegstgeest; Mevr. P. Ie Roux-Eybergen, Hoekweg 23, Rijswijk; Alida v. Leerdam, Nijverheidstr. 35, R'dam; H. J. Wilzen, Lieve Verschuierstr. na, Rotterdam.
,:':£H:v;"?;-:?s;;-
<e
:
. _;ul^i__i_:
Een onderschrift gevraagd. Zendt dit vóór 14 Juni a.s. aan het adres Redactie Wereldrevue „Bijschriften-Prijsvraag", Galgewater 22, Leiden. Als prijs wordt f 2.50 toegekend met vele troostprijzen.
CORRESPONDENTIE
1
Mevr. M. O.-B, te 'sGravenhage en Toos B. te Rijswijk. Tante Lize is u zeker dankbaar voor uw mededeeling. Zij kende.het versje niet en heeft direct aan Grientje Rijnsburger geschreven, dat het wel wat erg is om haar 200 voor de mal te houden.' K. J. v. W., Den Helder. Foto's ontvangen. Wij betalen er f 2.— voor bij plaatsing. /. //. St., Deventer. Of u hem hebt of niet, plaatsen doen wij hem niet! //. A. Sch., Den Haag. Dat „antwoorden" was meer een manier van schrijven, doch beteekende niets bijzonders. M. B: te Amsterdam. Een paar van de raadseltjes zal Tante Lize gebruiken. ƒ. Th. 7>., Amsterdam. De u teruggezonden foto hebben wij tot onze spijt voor ons blad niet kunnen gebruiken. Wij houden ons desniettemin voor eventueele toezending van andere foto's ter beoordeeling aanbevolen. ƒ. K. ƒ. te Amsterdam. Indien uons de foto direct na de uitvoering zendt, zoodat wij deze uiterlijk Maandagmorgen met de eerste post in ons bezit hebben, kunnen wij haar wel opnemen. VV, A. T., Amsterdam. Wij hopen u zoo spoedig mogelijk de gevraagde boeken op te kunnen geven. Waarom abonneert u zich niet op Electro-Radio (Hofwijckstraat 9, Den Haag). Dit blad kost u slechts f 2.— per halfjaar en gij kunt er alle vragen in stellen. Het is juist iets voor u. Mevr. M. te Rotterdam. Wij zullen „bij deskundige zijde informeeren en u dan bericht sturen. ƒ. W, H. te Utrecht. Wanneer gij vast lezer van ons blad rijt, kunt ge aan de prijsvragen deelnemen.
J
APMIftAAL-ZFILeN DOOR DE ROTTERDAMSCHE ZEIt_VEREENIGING
WERELDREVUE
WEEKBLAD ONDER LEIDING VAN M.E. R. CURIUS. REDACTIE-ADRES GALGEWATER 22. LEIDEN.Tel. 760.
6 JUNI 1924
HHMPMWW^'-' ' —.- ,
■--,,u_
j •,
-■
, ,::-.-^:-.
•
-
'r
■. ;.■- --.'-^ --^■. - ' ■-^■^^:'-^ ■ -.
'---■'■'•"■"—:
DE RIDDERSPEUEN TE HOOFDDORP
-
WEEKPRAATJE
Zaterdaq 30 Mei ter gelegenheid van den landdag der bijzondere vrijwillige landstorn gehouden.
x rv.
iï
rtltfiÉSflM'«"*«;« * »itt^^gmmm: Een groot aantal Jonge meisjes voeren den lentedans uit Op den achtergrond de oude poort.
. HENRY FORD Walvischiacht in de omaeving van Spitsbergen De spek en de vetlagen worden van het lichaam der walvisch afgesneden, daar het anders onmogelijk is de buit te vervoeren. Soms wordt de walvisch met lucht gevuld teneinde hem drijvende te houden. In het Lagerhuis behaalde MacWAT BUITEN EN BINNEN Donald een overwinning van beONS LAND GEBEURDE. teekenis. Het conservatieve voorstel inzake de werkloosheidsbestrijding, werd met een groote meerderheid 26 Mei—2 Juni. verworpen. Op het oogenblik, dat dit geschreEen 'ander succes had Groot- Britven wordt (dit voorbehoud moeten tanje; de dreigende moeilijkheden in we om bekende redenen telkens wel de mijnen werden door het aanWeer maken, we leven tegenwoordig vaarden der aan de mijnwerkers bij schokken), hebben noch Duitschgedane voorstellen bezworen. land, noch Frankrijk een oplossing De italiaansdie koninklijke familie gevonden, waardoor een nieuwe reis in Engeland aangekomen en werd geering het bestuur van het demissiozeer hartelijk ontvangen. nair kabinet in beide landen overDe Tweede Kamer van den Z weed neemt. Het verloop der gebeurtesehen rijksdag nam het voorstel der nissen lijkt vaak zoo tragisch. Hoe socialisten tot ingrijpende bezuinilang heeft men in Duitschland niet gingen op de begroot ing van oorlog gehoopt op een heengaan van Poinaan. Het groote arbeidsconflict in caré en een gematigder richting in Noorwegen is bijgelegd. Fsankrijk. Nu is die verandering Coolidge, de amerikaansche presigekomen en thans staat tegenover ' Hulde aan de nagedachtenis/van Wilson de klaarblijkelijk goeden wil der In het Devoa-park te Bronx N.Y. werd bovenstaand afgebeelde buste onthuld. dent, heeft de nieuwe immigratiewet geteekend. Japan heeft hiertegen partijen in Frankrijk de duidelijkprotest aangeteekend. sprekende onverzoenlijkheid van de Tittoni is gekozen tot voorzitter nationalisten in Duitschland. van den italiaanschen senaat, Rocco Het schijnt hun taktiek te rullen tot kamervoorzitter. worden om de andere middenpartijen Boekarest werd door een hevige ontaan de regeering te laten, doch door ploffing van het arsenaal opgeschrikt. hun stemmenaantal al die maatIn Weenen werd een aanslag op regelen te dwarsboomen, welke een den bondspresident Seipel gedaan. te sterk toegeven aan de, zelf geChina erkent Sovjet-Rusland. Dit matigde, verlangens van de vroegere zal den Oosterspoorweg exploiteeren vijanden, tot gevolg kan hebben. en de schulden van dien spoorweg We, dat is de geheele wereld, overnemen, schenkt China zijn aankunnen daar nog pleizier van hebben. deel uit den bokseropstand kwijt en Voorwaar geen prettige factoren zal zijn troepen uit Mongolië terugvoor de viering van 't Pinksterfeest, trekken. den tijd van opbloei en vernieuwing. In de Tweede Kamer werd het Officieel is Marx' kabinet afgebesluit genomen, na een sterke betreden, doch deze rijkskanselier kreeg strijding van verschillende zijden, wederom de opdracht om een nieuwe om aan de Kon. Hell. Lloyd een regeering te vormen. Men moet beDe opening van den nieuwen RHksdag wondering hebben voor zijn moed. Bock, het oudste lid in jaren,opende als voorzitter deze stormachtige eerste zitting belangrijk kasvoorsohot te geven. Het bezoek van de ToonkunstAls men de gebeurtenissen in Duitschland nagaat, de janboel, die b.v. de ders aanvaard werd, doch waartegen voering gehouden, waarin hij zijn vereeniging onder leidingvan Mengeleerste zittingen van den nieuwen de mij neigenaars zich verzetten. De beleid en zijn gematigdheid ver- berg aan Parijs werd een groot Rijksdag boden, dan zou men het vraag is of de arbeid werkelijk zal dedigde. Hij bleef bij de nieuwe succes. Het handelsverdrag met Polen begrijpen, indien een fatsoenlijk man hervat worden. Ook de communisten regeering aandringen op de uiterste werd geteekend. Rotterdam zal pogen als Marx blijkbaar is, de boel er bij zijn voor doorstaken. Rusland schijnt zuinigheid en voorzichtigheid. De f 4.000.000 tegen 98 % te leenen. Te Scheveningen werd in het Kurneergooide. 1 nplaats van den sociaal- het' ernstig te meenen met zijn inmiddels gepubliceerde briefwisseling democraat Loebe is als voorzitter protesten naar aanleiding van den tussohen hem en MacDonald toonen haus de nijverheids-tentoonstelling, van den Rijksdag den duitsch-natio- inval in het sowjet-gezantschap te de vriendschappelijke gezindheid der georganiseerd door de vereeniging Berlijn. Men tracht door boycot van beide premiers aan. Poincaré heeft Nederlandsch Fabrikaat geopend.ternaal Walraf gekozen. In de arbeiderskwestie aan de Duitschland' op handelsgebied de zijn ontslag ingediend. Een krach- wijl in het museum Boymans dé tige strooming uit zich thans tegen zalen, welke de nieuwe schenking Roer is van hoogerhand een beslis- beslissing te forceeren. bevatten, plechtig werden ingewijd. Poincaré heeft nog eens een rede- Millerand's aanblijven. sing genomen, welke door de arbei-
'
■
'
•
-
EEN INTERESSANT BOEK.
De hooge gasten bekijken het steekspel Het te water laten van de „Sliedrecht" In de haven van Rotterdam
Thans is ook in ons land en in onze taal het boek van Henry Ford, „den automobiel-koning", verschenen, dat een inzicht'geeft in het leven en het werk van dezen merkwaardigen man. De Maatschappij voor goede en goedkoopê lectuur te Amsterdam heeft goed gedaan dit werk in haar bekende Wereldbibliotheek-editie op te nemen.
Over een boek als dat van Ford kan men niet gemakkelijk een kort artikel schrijven. AI doorlezend komt men telkens bij gedeelten, welke men o zoo graag uitvoerig zou overnemen, den eenen keer omdat men het er mee eens is, den anderen keer omdat men het er niet mee eens kan zijn. Al stonden wij dus voor een te veel aan stof, daarom moeten wij toch het geheel niet achterwege laten. * Forel is een man, die de moeilijkheden van het leven vooral niet door diepzinnig gereden*r tracht te overwinnen. De oplossing van het raadsel ligt meestal meer voor het grijpen dan de meeste menschen willen gelooven. Men moet alleen maar onbevangen weten te kijken en oordeelen. En vooral niel aan zelfoverschatting lijden. Wij staan nog maar aan het begin der ontwikkeling van ons vaderland, zoo begint hij zijn
Alle Recla- en Tababezoekers waren enthousiast over de
WOODSTOCKSCHRIJFMACHINE ^^^^_
Het gevaarte zet zich in beweging
De offlcleele gasten, waaronder Prins Hendrik, op de tribune boek, ondanks al het gepraat onderschatten ook. Met een open over onze „wonderbaarlijke voor- blik de boel bekijken. Ik ben geen vijand van het zoo uitgang" hebben we nauwelijks de allereerste schreden gedaan. algemeen voorkomende wantrouZeker, die allereerste schreden wen tegen nieuwe ideeën. Het zijn geen kleinigheid, maar als we is beter sceptisch te blijven tegenhetgeen we gedaan hebben, ver- over alle nieuwe ideeën en te gelijken met wat er nog gedaan vragen om evidentie en resultaat, moet worden, dan verdwijnt dan in nerveuze goedgeloovighet reeds volbrachte in 't niet. heid elke nieuwe gedachte, die Al overwegen we slechts dat er zich voordoet, na te jagen. voor het ploegen onzer akkers Scepticisme, in de beteekenis alleen, meer energie gebruikt van voorzichtig oordeelen, is wordt dan in alle fabrieken van de regulator *der beschaving. het land tezamen, dan geeft De meeste kwellende moeilijkons dat reeds een indruk van de heden, waaraan de wereld thans mogelij kheden, die in de toekomst lijdt, zijn voortgekomen uit het liggen. En dit tijdstip, waarop aanvaarden van nieuwe ideeën, zooveel volkeren en landen in zonder eerst nauwkeurig te onde grootste onrust verkeeren en derzoeken of het ook goede niet weten wat de dag van mor- ideeën waren. gen brengen zal, lijkt mij aange* * wezen om het een en ander te * zeggen over dingen die gedaan Wij hebben te beginnen met kunnen worden, met inachtner ming der dingen, die reeds ge- arbeid, wij moeten werken, indaan zijn. Dus niet overschatten zien, dat voorspoed en geluk wat er gebeurd is, maar niet alleen verkregen kunnen worden
^^
door eerlijke inspanning. Het meerendeel van onze kwalen en smarten ontstaan doordat wij deze natuurwet trachten te ontduiken. Feitelijk is al wat ik wil, niet anders dan een zoo duidelijk mogelijke demonstratie geven van dit natuurlijke principe. Ik stel als axioma, iat wij moeten werken. Al wat wij tot nog toe gepraesteerd hebben, was het resultaat ran een zekere innerlijke overtuiging, dat wij, waar we toch werken moeten, dit het best kunnen doen met kennis van zaken en overleg en dat wij er het best bij varen zullen, als wij onzen arbeid zoo goed als maar mogelijk is, verrichten. Ieder mensch met gezond verstand weet dit, zoo zegt Ford. Ziet ge hij wil ook hier weer 't nuchtere verstand laten spreken en niet overdrijven.
Op een andere, plaats zegt deze merkwaardige man : Het is een groote dwaasheid, en een zeer gevaarlijke dwaasheid bovendien, te beweren, dat alle menschen gelijk zijn. Alle menschen zijn volstrekt niet gelijk en elk democratisch systeem dateer naar streeft aüe menschen gelijk te maken is niet anders dan een hinderpaal voor vooruitgang. Niet allen kunnen hetzelfde praesteeren tot dienst van de menschheid. De zeer kundigen zijn dun gezaaid en veel minder in aantal dan de normaal kundigen. Wel is waar is het mogelijk dat een groote troep kleinen de weinige grootén omlaag trekt, maar daarmede trekken zij zichzelf omlaag. Het zijn de grootere mannen, die de leiding geven aan de gemeenschap en die de kleineren in staat stellen beter en gemakkelijker te leven. Een democratisch systeem dat „nivelleertin nederwaartsche richting" brengt alleen verspilling te weeg. * * * We zouden met aanhalen kunnen doorgaan. Het is net zooala wij in den aanvang reeds zeiden, over zulk een boek is het moeilijk een kort artikel te schrijven. Daarom eindig ik ook maai met den besten raad, die op deze korte opwekking volgen kan: Koopt het boek, leest het heelemaal zelf. Het is geen roman, die ge „verslindt" maar een werk, dat ge met ernst moet lezen, geleidelijk en met zorg. M. E. R. C u r i u s
CINEMA>DEMUNTC KALVER5TRAAT - AMSTERDAM
STEEDS DE EERSTE IN HET BRENGEN
VAN HET LAATSTE -
DAMES KIJKT O VOORAL NAAR ONZE
WINKELPAGINA
^i^^.,:^ß^i^^i~?~^-
;-•..
|p%si*#^^»^^fï^«»^i*:*wr ■
r
Ä>^äi"
DE FOTO'S VAN DEZE WEEK
Brand te Amsterdam De .unchroom van den heer S. Schlösser ^ de Pian.age Middenlaan te Amsterdam, werd ernstig doorbrand beschadigd.
Voor de stakende textielarbeiders
Hoe Rembrandt wordt gereinigd
Stakende textielarbeidsters die per fiets van Enschede naar Amsterdam ^ü^cg^n ^ t« w ,, , teunbeweging "<"P WBIUHB.
Een foto van het spuiten Tan de metalisatie-substantie. Indien men niet beter ^t.^menden^dat^men onzen groeten
Een belangt il ke verbetering op brandweergebied Een demonstratie met den elevator Gordijn te Amsterdam door talrijke genoodigden bijgewoond.
Een belangrllke proefneming ' In Rotterdam werd een proef genomen om door middel «an ' een ponton het overzetten van vrachten mogelijk te maken.
Het drijvende dok Sabans
Klnderbuurtvereeniglng Noorder en Weteringkwartier
datte Amsterdam gebouwd werd. Een interessante kiek op dezen kolossus.
Een aardig moment uit de optocht ter eere ran het vijfjarig beslaan gehouden.
Een safe-deur
Het nieuwe vaandel
uit de welbekende Lips-fabriek. die aan het filiaal der fabriek te VCravenhage werd afgeleverd. Een merkwaardige prestatie.
dat aan de Haagsche Burgerwacht werd aangeboden Een foto van de Burgerwacht met het nieuwe vaandel in het midden.
f
Herdenking van het 50-iartg bestaan der Caivé-fabrleken te Delft Links het gedenkraam. aangeboden door het personeel. In het midden de feestelijke bijeenkomst. Rechts het tegeltableau aangeboden door de nederl. verkoopers.
Het Tehuis Pro-Senecute
Het Tehuis Avondvrede
Het vacahtiehuls te Enen—Leur
dat te Hilversum werd geopend.
dat te Houthem in St, Gerlach werd ingewijd.
van de Rotterdamsche Isr. Cezondhetdskolonie.
MARY PHÏ3LBÏN We rijn in slaat een nieuwe folo te brengen van de gevierde Universal-ster Mary Philbin. In ons land heeft ze een algemeene bekendheid verkregen door haar vertolking van de dochter van den orgeldraaier in „De Draaimolen des Levens", de schitterend gemonteerde film die overal een enorm succes heeft] gehad (waarvoor op de terreinen van de studio's in Caiifornië zelfs de geheele Weensche Prater werd opgebouwd), 't Was haar eerste groote rol en ze heeft er zich direct mee op het eerste plan geplaatst.
TttrtnnTi iiiiiTTtTrrt tTTvt t n tt rti n mrtT nr«i tfïvtit tiirtrTLT rrvttn
d^rttTmfi^^^ïtnmih^^i^^
Herstellingsoord Willen is Kunnen te Bennekom aan den Keyenbergscheweg geopend.
De nieuwe kerk te Wlerde door den Aartsbisschop van Utrecht ingewijd.
Tentoonstelling te Leeuwarden Een kijkje in de zaal en de expositie.
,
'O
I
TEROOBUK VAN BEN J^BSTïOsJARïOE (i
0
'Is Werd vóór zestig jaaf geboren
o
Op een dorp der Meijerij ; I Is een plaats, bijna verloren, In de buurt der Mookerliei-
Maar ik waagde niet mijn ooren Aan mijn eigen luid geschrei ; Andren zongen toen in koren Mijn
poëticasterij.
Dat ik 't levenslicht zag gloren Wat
In die boeren-negorijOaarom — elkeen mag dat lioorcn,
ik wilde
laten
hooren
In dit blijde feeslgelij. Zou misschien de rust versloreft
Ben ik nu nog innig blij.
Eerst van u en dan van mij, k Had een wieg met loebehoorcn En een baker zat er bij. lot vervelens toe moesl 'k hoorcu. Wat ze zong ter eer van mij.
WE ZIEN ZE« VLIEöÈN
Maar hel klinkt nog in mijn ooren, Wat ze later tot me zei:
V
In het W.B.Theater te Rotterdam wordt op het oogenblik een N.B.T. film vertoond, die den toeschouwers in gespannen aandacht houdt, wat men zich zal kunnen begrijpen, als men weet, dat de korte inhoud op het volgende neerkomt: Robert Street is de schrijver van een zeer populaire novelle, getiteld „Going up". Daar deze verschillende sensationeele episoden bevat uit het leven van een vliegenier, denken de gasten van een zotnerhotel, waar Street logeert, dat hij een first-class vliegenier is. Hij is echter absoluut niet met vliegen op de hoogte en treurig is dan ook voor hem het feit, dat hij verliefd wordt op Grace, een allerliefst meisje, dat evenwel dol is op aviateurs. En nogtreuriger is het, dat juist zijn medeminnaar, Jules Gaillard, in een vliegmachine ten tooneèle verschijnt. Het is een kolfje naar de hand van de gasten en zij arrangeeren een wedstrijd, omdat zij graag willen zien, wie van hen beiden de beste vliegenier is. Street's vriend en zijn uitgever doen al hun mogelijke best om den ongelukkigen minnaar de vliegsport bij te brengen, maar hij is een slecht leerling. Toch wil hij op den vastgesteld«! dag zijn kans wagen, daar hij hierin het eenige middel ziet om het hart van het meisje te veroveren. Zijn vrienden trachten hem van dit krankzinnige denkbeeld af te houden. Op het laatste oogenblik ontdekt de sheriff, dat hij geen vliegbrevet bezit, maar ook desniettegenstaande komt hij er toch toe op te stijgen. In het luchtruim voelt hij zich als een vogel zonder vleugels, het gevolg is dat hij demonstraties geeft, die ieder de haren ten berge doen rijzen en zijn concurrent, een uitstekend fransch vliegenier, verre in de schaduw stellen. Weliswaar komt hij ten slotte bij daling in een boom terecht, maar wonder boven wonder komt hij er zonder kleerscheuren af en de bekoorlijke Grace ontvangt hem met open armen.
3 ^....^a^^^W^
Zulk een huilebalk was jij!
7
Want die baker noemde mij.
(o
Als mijn moeder het kon hooren:
Vrienden, laat u niet verstoren Er is niets voor u verloren. Als u 't kalmpjes legt terzij.
Toen ik luid te kraaien lei,
j
Schreeuwde 't monster in mijn ooren:
4
(i
Vrienden-lief. geloof me vrij : Wat mijn lier meestal laat hooren. Snap ik evenmin als gij !
Een lief bloempje in de wei. Maar een oogenblik tevoren.
een spaansch-amerikaonsche danseres en voordrachlkunsfenares, die een, tijdlang in Parijs triomfen vierde. Van 11 tot 17 April was zij in het Olympia. Zij is de ster van het Théfilre Cervantes te Buenos-Ayros A waarheen zij in den loop dezer maand over Rotterdam terugkeert. MisK,\ «hi.ien zullen wij ook nog gelegenheid hebben haar voor heur vertrek in Nederland te zien optreden
Steeds op acht-en-lwinlig Mei.
't Klinkt als onzin in uw ooren. Zij was dol met metaphoren.
LUISA SALAS,
In den berg van rijstebrij. Waar ik eerst doorheen moet boren
Door die rim-ram-rijmerij;
'k Had je toen wel willen smoien.
0
^ V.
'k Wil mijn stem dus liever smoren
Wat 'n onkruid van de hei I
'k Werd vóór zestig jaar geboren. Daarom ben ik nu zoo blij. Niets gewonnen of verloren Heeft misschien de kunst daarbij. Maar dit wil ik laten hooren:
Toen dacht ik me uitverkoren Voor der Muzen sacristij ; k Wou iets anders laten hooren
»
o
Dan mijn huilebalkerij.
'k Heb de Kunst geiend als gij; 'k Had de Muzen trouw gezworen... Maar wat deden zij voor mij?! SAM TRIP. Amsterdam. 26 Mei 1924.
t
6
MARQA BA DECK. v/\ Jie een zeer-groot aantal mondaine en moderne dansen heeft gecreëerd
0 0
HILDE ADERHOLD, LVrt
7
een
balletdanseres, die vooral door haar voortreffelijke „Spitzentanz" de aandacht trekt.
^^^^^^^HHHH
0 | TEKST 2 CHEF VAN DIJK
.o«>~:<
.O «X
"OOZ^El'^rr-O OI^EI
.<3€>^
:<3K3;
MUZIEK; JAN KIVERON
Sftbtk^uz vciZtwO&mmt. ^ - Ü^fAW. ■^jX.'lUtVrCUX'HV.
J^ii 1
^ ^
^
//'rw-^
s
:g
S
ü;
W
0
(I
P
^:
P ^3^
i
h dzoc.
.JU
^
^
*
cminmbfak fyr.
i
/iM.v%o'...:$4w
IOMQ
If
^^
n ^
^mot
rr-i" iJif
J J ^ If i^t,
vmw ^kw
trr
#
1
P?
S 2hw..£a<xcjl jfö ik
-m^n-
Sßw^-^m/
i{ 4W
3%^ ^jj^.
o o o o
l!l
dtufytsum/fo
da.gcwwi/jpw.Lcftw vz4M$ci
S^4 ^^^^3^^^^^- '^^^^^^'"^^
0 lil
Ie 1
li
f^el^z-vH/-- Sbi^c tvlitä •
P=pi^fz£ËE rir .sa/...'tWid
ib
i'
ytk w^—w
pj j JU ^pir rrir^nr-fT SV VW.ÓfiWt/VjVU btä
4M"
2feW/VUf.&c
I 1
ü ,0
ö
o,
I ^r r^jf £^w W-..mm jpMM/yS^^
Hl ö
li
Vandaag zit ik Ie droomen Van lang vervlogen tijd, Ik wist, eens moest het komen Waarom ik nu zoo lijd. Ik dacht aan de dagen vol zonlicht en vreugd Toen ik mal lot jou zei: „kom geniet van je jeugd."
50 O
-»—-
• kil«« Ul'.l.»!»!'-
duxm.M'Mw näßti.
f
l'
Vandaag zit ik te droomen. Een traan glijdt langs m'n wang ik heb het nieuws vernomen, ik dacht hel al zoo lang. Jij hebt me verweten dat 'k niet van je hou' Dot ik zong voor een ander,een jeugdiger vrouw.,
Vandaag zit ik Ie droomen De jeugd is lang voorbij De kaai geworden boomen Staan in een lange rij Ais stomme getuigen op 't kerkhof geschaard. Ik kniel bij. je graf. Was 'k jouw tranen wel waard?
:o o:
r
Op de laatste pagina een aardig Cabaretliedije - Tekst van W. Gtjssels - !r\uaieb van C. Hinderdael
<3»0 —» —
ém^MÉasaaaSÊ^aÊÊmÈiÊamk
-:
■-•
' "^
L