Huis-aan-huisblad van de Maria Geboortekerk te Nijmegen (onderdeel van de parochie Heilige Stefanus)

Huis-aan-huisblad van de Maria Geboortekerk te Nijmegen (onderdeel van de parochie Heilige Stefanus)

B

r v e

! g n i ji d 1

B

r v e

! g n i ijd

Binnenkort vieren we in Nederland 70 jaar bevrijding. De herwonnen vrijheid voor ons land is een kostbaar goed. In onze dagen zien we elders in de wereld welk kwaad oorlog aanricht. Ook in zijn persoonlijke omstandigheden kan een mens verlangen naar bevrijding van lasten waaronder hij of zij gebukt gaat: ziekte, eenzaamheid, zorgen, problemen. Hoe krijgen we daar de vrijheid terug? Pasen staat voor de deur. Gelovige mensen vieren dan het hoogtepunt van de bevrijding. De weg daarheen is wel vol ontberingen en gaat zelfs door de dood heen. Toch geloven we dat er dan een leven komt van vrijheid voorgoed. Maria Geboorte wenst u zalig Pasen!

In dit nummer: Column: ‘God straft onmiddellijk…? ’ 3 Bijzonder oorlogsdagboek Trees Schretlen 4 Bijvoorbeeld: Maximiliaan Kolbe 5 Zonder verblijfsstatus in Nederland: bevrijding? 6 Familie: “Ik heb het helemaal gehad met jou” 8 Help ik zit vast…! 9 Schuldgevoel: Hoe kan ik weer vrij worden? 10 ‘Bijna dood’ en ‘Ploeteren in de moestuin’ 11 Agenda 13 Even voorstellen… 13 Katholieke Studenten Nijmegen 15 Mary Kids Club 16

Colofon redactie Selinde van Dijk Mariette Jansen Jan Rutjes Cyrus van Vught, pr Gerda Wieggers vormgeving Gerrit Vroon druk: Wilco, Amersfoort opgave advertenties Jan Rutjes tel. 06-4796 4774 aanleveren kopij [email protected] website www.mariageboorte.nl e-mail [email protected] R.K. Maria Geboortekerk (onderdeel van de parochie Heilige Stefanus) Berg en Dalseweg 40 6521 jj Nijmegen 024 - 322 13 71 Bankrekeningen nl64 abna 0453 5553 03 nl05 ingb 0000 8242 36 Dit blad verschijnt 3x per jaar

Pasen 2015 in de Maria Geboortekerk zondag 29 maart Palmzondag 10.30 uur Eucharistieviering (met palmwijding en lijdensverhaal; duurt ± 1½ uur) dinsdag 31 maart 19.00 uur Eucharistieviering aansluitend: Avond van barmhartigheid ter voorbereiding op Pasen (met zang, gebed en gelegenheid tot het persoonlijk ontvangen van het sacrament van vergeving) donderdag 2 april Witte Donderdag 19.00 uur Plechtige Eucharistieviering (met voetwassing en Sacramentsprocessie; duurt ± 1½ uur) aansluitend: De kerk zal de hele nacht geopend zijn voor gebed. vrijdag 3 april Goede Vrijdag 9.00 uur Lauden (gezongen ochtendgebed; duurt ± ½ uur) 15.00 uur Kruisweg (duurt ± 1 uur) 19.00 uur Herdenking van het lijden en sterven van de Heer (met lijdensverhaal, kruisverering en H. Communie; duurt ± 1¾ uur) aansluitend: De kerk blijft tot 23.00 uur open voor stil gebed bij het kruis. zaterdag 4 april Stille Zaterdag Donkere metten (gezongen nachtelijk gebed; duurt ± ½ uur) 7.30 uur 9.00 uur Lauden (gezongen ochtendgebed; duurt ± ½ uur) 16.00 – 18.00 uur Gelegenheid tot het persoonlijk ontvangen van het sacrament van vergeving 21.00 uur Paaswake (met lichtritus, 9 bijbellezingen, volwassenendoop en Eucharistie; duurt ongeveer 3 uur) zondag 5 april Pasen 9.00 uur Eucharistieviering zonder zang 10.30 uur Feestelijke Eucharistieviering van Pasen (duurt ± 1¼ uur) 12.00 uur televisie-uitzending pauselijke zegen ‘Urbi et Orbi’ maandag 6 april Paasmaandag 10.30 uur Eucharistieviering met zang

De kerk staat voor u open. Loop eens binnen!

Een overzicht van alle activiteiten van de locaties van de parochie Heilige Stefanus vindt u op www.stefanus.nl

2

maria geboorte | 12e jaargang | maart 2015-1

God straft onmiddellijk – o, ja? Pastoor Cyrus van Vught Begin dit jaar kreeg ik te horen dat ik diabetes heb. Pech, want ik ben nogal een zoetekauw. Heb ik het dan aan mezelf te danken? Volgens de medische wetenschap is er geen verband tussen veel suiker eten en suikerziekte. Maar toch komt wel even de gedachte op aan een straf voor te veel snoepen. Sommige mensen voelen zich bij zware tegenslag gestraft door God. En zelfs mensen die niet gelovig zijn, vragen zich in zo’n situatie vaak af: ‘Waar heb ik dit aan verdiend?’ We zoeken een oorzaak, een schuld. Soms is er wel een verband te leggen tussen het onheil dat ons overkomt en bepaalde gedragingen. Maar een straf van God? Nee, eerder een automatisch gevolg van risicovol gedrag. In sommige passages van het Oude Testament kan God misschien een beetje bozig overkomen. Maar waar spreekt Hij zich het meest uit? Waar zien we God in Zijn meest pure vorm? In Jezus. En hoe

staat Jezus ten opzichte van menselijke ellende? Hij legt nergens de zin van het lijden uit. Al geneest Hij zieken, Hij bant niet het kwaad uit de wereld. Wat doet Hij dan wel? Hij ondergáát het lijden. En dat kost Hem moeite, net als iedere mens. Hoe God staat ten opzichte van het lijden, zien we het meest wanneer Jezus aan het kruis hangt. Daar hangt God zelf. Hij kiest ervoor het lijden te ondergaan met ons en voor ons. Met Pasen zullen we opnieuw mogen meebeleven hoe Jezus door lijden en dood gaat. Zijn lijdensweg mondt uit in de verrijzenis. God schenkt de mens uiteindelijk nieuw leven, vrij van alle misère. Voor mij betekent dat niet dat ik geen insuline hoef te spuiten of dat ik fluitend de ongemakken kan accepteren. Wel voel ik me gesteund door Jezus, die solidair is met mij en met alle mensen die het zwaar hebben. En dat is zeker geen straf! n

Cyrus van Vught is pastoor van de parochie Heilige Stefanus – [email protected]


3

Bijzonder oorlogsdagboek Selinde van Dijk

Op zondag 17 september 1944 begon operatie Market Garden waarbij onder andere Nijmegen bevrijd moest worden. Maar Arnhem was een brug te ver en de zes maanden daaropvolgend zou Nijmegen als vooruitgeschoven bruggenhoofd spil en draaipunt worden in de oorlog aan het westfront. Op 18 september begon tiener Trees Schretlen, zus van parochiane Fiet van de Venne, haar dagboek. In de kantlijn tekende Trees een radio met de tekst “Op weg naar de eindoverwinning”. Op 20 september 1944 schrijft Trees over de bombardementen en gevechten: “De hele nacht doorgebracht in een schuilkelder in de bossen van Waalheuvel. Tussen schreeuwende baby’s, slapende kinderen en treurende en pratende vaders en moeders, meerderen zijn van Nijmegen uit hun brandende en doorzeefde huizen gevlucht.” Bij de bevrijding krijgt ze van de geallieerde soldaten allerlei spulletjes waarmee ze haar dagboek versiert. Nu, 70 jaar later, is het dagboek van Trees in gedrukte vorm uitgebracht. Fiet was uiteraard aanwezig

bij de presentatie. “Als jongste zus van Trees, mocht ik op 19 september j.l. in het Bevrijdingsmuseum, het oorlogsdagboek van mijn zus Trees Schretlen, in ontvangst nemen uit handen van de directeur. Trees schreef dit in haar schoolagenda op, toen ze op Mater Dei zat. Af en toe waren er een paar lessen, maar veel vielen eruit. Ook haar eindexamen was een jaar later. Tijdens de oorlog was zij ook werkzaam als ziekenverzorgster op Waalheuvel, een kleine kliniek voor gewonden in Ubbergen, met enkele andere helpers uit Beek.

Zelf was ik 4 jaar en ik heb de oorlog niet zo bewust meegemaakt als Trees. Ook voor mij bevatten haar aantekeningen veel verrassende aanvullingen. Gelukkig herkende ik enige namen uit die tijd, die ik later terugvond in haar adressenboekje. Het dagboek van Trees is voor mij een bron van hoe het was in oorlogstijd te leven. De uitgever van Trees haar dagboek, heeft op een bijzondere manier haar levenswijze weergegeven.” Directeur Wiel Lenders is ook zelf zeer enthousiast over het dagboek: “In de archieven van het Bevrijdingsmuseum is van bijna iedere straat of wijk wel een dagboek te vinden dat de gebeurtenissen tijdens Operatie Market Garden en de bevrijding van Nijmegen beschrijft. Tussen al die documenten is het dagboek van Trees Schretlen een onbetwist pareltje. Iedere bladzijde versierde Trees met tekeningen, souvenirs, gedroogde herfstbladeren en krantenknipsels. En haar verhaal, uit het perspectief van een tienermeisje in oorlogstijd, is aangrijpend en toegankelijk voor een breed publiek. U zult het ervaren!” n

Het dagboek is o.a. verkrijgbaar via de website van de uitgever: www.bnm-uitgevers.nl/ webshop/ nijmegen-44-45/ oorlogsdagboek/trees-schretlen

4


Bij voorbeeld

Maximiliaan Kolbe

“Laat me zijn plaats innemen” Mariette Jansen

Op 26 januari van dit jaar was de indrukwekkende herdenking te volgen van de bevrijding van Auschwitz, precies 70 jaar geleden, door Oekraïense en Russische troepen. De president van Polen noemde in zijn toespraak één voormalige gevangene bij name: Maximiliaan Kolbe. Wie was dat? Geboren in 1894 in een eenvoudig Pools gezin, trad hij al jong in bij de franciscanen. Op 24-jarige leeftijd werd hij priester gewijd. Net als vele landgenoten had hij een grote liefde voor Maria. “Er zijn nog zoveel mensen die Maria niet kennen, haar nog niet beminnen en daarom zo ver afgedwaald zijn van de Bron van het geluk, van God”, schrijft hij. Om hen te helpen sticht hij in 1927 bij Warschau een groot klooster met een drukkerij waar zijn blad, ‘Ridder van de Onbevlekte’, in meer dan een miljoen exemplaren gedrukt wordt; ook komt er een radiostation. Na de Duitse inval in Polen in 1939 zal het klooster zo’n 3000 vluchtelingen herbergen, waarvan tweederde joods. Vanuit het klooster worden vele anti-naziboodschappen verzonden onder verant-

woordelijkheid van pater Kolbe. Dat nemen de nazi’s hem niet in dank af: in 1941 wordt hij gevangen genomen en naar Auschwitz gebracht. Daar moet hij gruis en bomen sjouwen tot hij er letterlijk bij neervalt en halfdood geslagen wordt. Toch blijft hij hameren op de liefde; alleen die bouwt op, zo zegt hij. Medegevangenen gaan bij hem biechten, ook al is dat verboden. Eind juli 1941 loeien de sirenes; er is een gevangene ontsnapt, en als vergelding moeten er tien medegevangen sterven, en wel een vreselijke, langzame hongerdood in een betonnen bunker. De Duitse commandant wijst willekeurig tien slachtoffers aan uit een lange rij medegevangenen. Franz, een van de ongelukkigen, roept uit: “O! mijn vrouw en kinderen zal ik niet meer terugzien!” Dan stapt Maximiliaan naar voren en neemt zijn pet af. “Wat wil die Pool?” vraagt de commandant. “Ik ben katholiek priester. Laat me zijn plaats innemen. Ik ben oud. Hij heeft een vrouw en kinderen.” Een Poolse tolk, die de bewakers vergezelde op hun ronden, vertelt hoe het verder gaat in de hongerbunker. De kampcommandanten spraken onderling over de priester; in dit oord van totale onmenselijkheid hadden ze nog nooit meegemaakt dat iemand zijn leven offerde voor zijn naaste. Uit de bunker klonk dagelijks gezang en gebed – maar wel steeds zwakker. Kolbe bleef zijn stervende lotgenoten ondersteunen tot hun laatste moment. Na bijna drie weken willen de Duisters er vanaf. De laatste vier die nog in leven zijn, waaronder pater Kolbe, krijgen een dodelijke injectie met fenol. De Poolse tolk ziet het dode lichaam van Kolbe: rechtop tegen de muur in zithouding, met een gezicht dat een en al vrede uitstraalt. Hij is 47 jaar. Het is 1982; pater Maximiliaan Kolbe wordt heilig verklaard door paus Johannes Paulus II. Midden in de grote menigte op het Sint Pietersplein staat ook de gevangene wiens leven gered werd, Franz Gajowniczek met zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. “Dit is een overwinning op alle systemen van verachting en haat in mensen” zegt de paus, “een overwinning als die van onze Heer Jezus Christus.” n


5

Zonder verblijfsstatus in Nederland: een Gerda Wieggers Nadja is drie en een half jaar in Nederland, waarvan ze twee jaar in het asielzoekerscentrum in Ter Apel verbleef. Zonder verblijfsvergunning en zonder uitzicht daarop moest zij vertrekken en kwam terecht in Nijmegen, waar zij werd opgevangen in het Wereldvrouwenhuis Mariam van Nijmegen. Deze instelling zet zich in voor de opvang en begeleiding van dakloze vrouwen zonder verblijfspapieren en die verder bij niemand terecht kunnen. Nadja wil om privacyredenen liever niet ingaan op haar persoonlijke situatie. Ze voelt zich erg goed opgevangen in het Wereldvrouwenhuis, waar een aantal vrouwen tijdelijk kunnen wonen in twee aan elkaar gelegen woningen. Ze is daar een aantal maanden geweest. Vrijwilligsters vingen haar daar op en gaven steun en begeleiding. Met waardering kijkt ze terug op deze periode vanwege de contacten met andere vrouwen in soortgelijke situaties en ook door de vele contacten met Nederlandse vrijwilligsters. Ook heeft zij daar redelijk Nederlands geleerd. Veel begrijpt ze van wat er gesproken wordt en ze kan zich zelf voldoende uitdrukken. Niettemin is het haar ambitie om het nog beter te gaan spreken. Het verblijf in het vrouwenhuis wordt bekostigd uit giften en fondsen en uit middelen in natura: levensmiddelen, toiletspullen, huishoudelijke

6


artikelen etc. Omdat de vrouwen geen verblijfsstatus hebben is er geen uitkering. Gezondheidszorg wordt gratis gegeven door artsen die zich speciaal voor hen inzetten. Nadja sprak ook over psychologische hulp die zij kreeg. Na deze maanden in het Wereldvrouwenhuis heeft zij drie maanden een logeeradres gehad bij een familie in Nijmegen. Dit heeft haar meer in contact gebracht met de wijze van leven in Nederland. Fietsen had ze al geleerd in ter Apel.”Ik moest wel” , vertelt ze, “want geld om met de bus naar een dorp in de buurt te gaan had ik niet”. De gastvrouw van het logeeradres in Nijmegen heeft haar geholpen om een meer stabiele woonomgeving te vinden en dat is gelukt in een studentenhuis, waar ze een kamer met eigen sanitair heeft en gebruik van een gemeenschappelijke keuken. Voor de inrichting heeft zij veel spullen gekregen van vrouwen die haar kennen: lampen, handdoeken, linnengoed, kleding. De kamer is voor haar een veilige plek waarin ze zich graag terugtrekt. Ze zegt dat zij vaak angstig is en wantrouwend, zonder daarvoor direct redenen aan te kunnen geven. Gelukkig is er een blijvend contact met het Wereldvrouwenhuis. Elke maandag komt een tiental vrouwen bijeen om elkaars ervaringen te vertellen en om hulp en steun van begeleidsters te krijgen, bijvoorbeeld voor het

n bevrijding?

schrijven van brieven, het maken van afspraken, het wegwijs worden in de maatschappij. Financieel overeind blijven is een groot probleem. Officieel werken mag niet, maar ze moet wel leven. Er is de voedselbank, maar dat is lang niet alles. Nadja heeft een ernstig probleem aan een van haar ogen. Ze zou een contactlens moeten hebben, maar de € 650,00 die daarvoor en voor de ingreep nodig is heeft zij niet en er is geen uitzicht op een (klein) inkomen. Ze zegt: “ik ben de hele tijd bezig om te kunnen leven: werk zoeken, werken, boodschappen doen”. Ze is niet in de gelegenheid om een procedure te starten voor een verblijfsvergunning en zal daardoor ook kwetsbaar blijven in haar bestaan. “Voel je je alleen?” vraag ik haar. “Soms wel, er is nog telefonisch contact met één vriendin in mijn land”. Met familie zijn er blijkbaar geen banden meer. Wel vindt zij rust in de kerk bij haar in de buurt en zij ontmoet daar ook immigrantenvrouwen met wie ze goed kan praten. Af en toe bezoekt zij de Maria Geboortekerk en ze kent daar ook enkele mensen. Ze zegt blij te zijn in Nederland en hier in Nijmegen te kunnen wonen, ondanks alle problemen. Het verleden achter zich laten en zich bevrijd voelen lukt nog niet echt . “Binnen in mij blijf ik toch verdrietig”. n Om redenen van privacy is de naam gefingeerd.

De Stichting Wereldvrouwenhuis Mariam van Nijmegen is op 15 oktober 2012 opgericht. Zij wil vrouwen zonder verblijfsvergunning gedurende drie maanden opvang verlenen. De vrouwen krijgen persoonlijke en medische begeleiding en een activiteitenprogramma. De opvang is gericht op het versterken van de eigen kracht en zelfredzaamheid; ze ontwikkelen een netwerk en leren vaardigheden om na de opvang zelfstandig verder te kunnen en niet afhankelijk worden van de steun. Er kunnen verschillende redenen zijn waarom vrouwen moeten vluchten. Ze volgen hun man of vader en hebben ook soms eigen redenen om te vluchten, bijvoorbeeld uit politiek verzet, om geloofsmotieven, uit vrees voor vrouwenbesnijdenis, of een gedwongen huwelijk. Justitie erkent vaak de vluchtmotieven niet en zo belanden deze vrouwen in de illegaliteit. De stichting beschikt over twee huizen onder één dak waarin steeds zeven vrouwen kunnen wonen. Tot nu toe hebben al 39 vrouwen onderdak gevonden. Na drie tot vier maanden in deze woonvoorziening gaan de vrouwen naar een logeeradres voor enkele maanden om daarna een zelfstandig onderkomen te zoeken. Er is behoefte aan meer logeeradressen. Er wordt samengewerkt met andere hulporganisaties: Stichting Gast, Noodopvang Nijmegen van Vluchtelingenwerk en de Protestantse Diaconie. Het werk wordt voornamelijk gedaan door vrijwilligsters, de zogenoemde 45 Stille Helpers. Het initiatief voor de oprichting lag indertijd bij Mariët Mensink en Maria van de Muysenbergh. Zij wilden iets doen voor vrouwen die gedwongen waren op straat te leven, of seksuele diensten moesten verlenen in ruil voor onderdak. Stress, angst en gezondheidsproblemen zijn het gevolg. In Nijmegen vragen 25 tot 35 van hen hulp bij huisartsen en vrijwilligersorganisaties. Vrienden van Wereldvrouwenhuis zijn mensen en instellingen die de stichting steunen met geld, door als vrijwilligster mee te helpen of door een slaapplaats te bieden. Winkels en organisaties helpen met donaties in natura: levensmiddelen, kleding. Ook zijn er ruilmogelijkheden van door de vrouwen zelf gemaakte sieraden en andere spullen. Van tijd tot tijd zijn er goede- doelen- acties om financiën bijeen te brengen. Meer informatie vindt u op www.wereldvrouwenhuis.nl


7

“Ik heb het helemaal gehad met jou!!!” Mariette Jansen

gesprek met Bert van Leeuwen, presentator van ‘het Familiediner’ Al ruim twaalf jaar is het op de buis te zien: Het Familiediner, een programma dat per keer zo’n 1,4 miljoen kijkers trekt. Je ziet hoe mensen die allang - soms zelfs al tien of vijftien jaar -, onenigheid hebben en daardoor vast zijn komen te zitten in hun negatieve houding, ertoe worden aangezet om tóch nog een poging tot verzoening te doen. Bert van Leeuwen doet de presentatie. Wat zijn zijn ervaringen na al die jaren met mensen in vastgeroeste situaties…en hoe krijgt hij die los? “Mensen zeggen tegen zichzelf ‘ik ben er klaar mee en wil nu rust’. Vaak hebben ze al met buren en vrienden over de kwestie gesproken, en zijn zó bevestigd in hun eigen gelijk dat de zaak daardoor alleen maar vaster is gaan zitten. Ze zitten iets in stand te houden wat ze diep in hun hart eigenlijk niet willen, en blijven maar tegen zichzelf zeggen dat ze gelijk hebben en dat de ander hun onrecht heeft aangedaan. Ik zie dat ze zichzelf op die manier soms enorm in de maling nemen. Sommigen blijven hangen in zelfmedelijden, slachtoffer-zijn of hun eigen gelijk. Vaak lijden mensen uit hun omgeving mee onder de kwestie; ze zitten er letterlijk tussen, en komen soms in wanhoop bij ons. Zoals de moeder waarvan de twee dochters een conflict met elkaar hadden, en daarom niet tegelijk bij haar op visite wilden komen. Dat is verschrikkelijk. ” Hoe krijgt hij mensen zo ver om toch een stap te zetten? “Dat is soms heel moeilijk. Ik hoor vaak dezelfde dingen, en zeg wel eens voor de grap: ik zou er een Top Tien van kunnen maken. Zoals: ‘ze kunnen altijd bij me langskomen, maar ik ga niet de eerste stap zetten.’ Ja, als dat van twee kanten komt, gebeurt er helemaal niks. Het woord ‘koppig’ komt ook in die lijst voor. Als ik doorvraag naar dat koppige gedrag zit er vaak onzekerheid achter, en ook angst om weer gekwetst te worden: ‘Vroeger, bij ons thuis, was zij ook altijd degene die gelijk moest hebben … of voorgetrokken werd…, ik heb al zo vaak mijn excuus aangeboden en nu doe ik het niet meer.’ Hun laatste restje eigenwaarde heeft te maken met ‘ik zet nu niet wéér de eerste stap.’” En hoe breng je ze dan toch tot die lastige stap?

8


“Belangrijk is, dat je van twee kanten bereid bent om ook eens naar jezelf te kijken en beseft dat je ook wel eens een steekje laat vallen. Ook de herinnering aan ‘vroeger’, toen ze het heel gezellig hadden met elkaar, helpt. Na enig aandringen van mijn kant lukt het geregeld dat ze toch nog een poging willen wagen. Het mooie in het programma is dat het niet één persoon is die wat moet doen, maar dat beide partijen een stap naar elkaar toe kunnen zetten. Als ze elkaar dan ontmoeten, geeft de een ’n uitgestrekte hand, zo afstandelijk mogelijk, terwijl anderen gelijk breken en elkaar vastpakken - en je ziet hoe blij ze zijn. Vaak moet er na de opnames nog wel gepraat worden; er ís ook veel gebeurd, en als ze willen maken we daarvoor een afspraak.” Wat heeft het met hemzelf gedaan, in al die jaren? “Ik ben me nog meer bewust dat ik me dat nooit wil laten overkomen. Ik heb zó vaak de uitspraak gehoord ‘wat zonde toch, nu hebben we elkaar tien jaar of langer niet gezien ...,’ en de jaren gaan gewoon voorbij. Dus je moet alles doen om dat te voorkomen. Maar wat ik vooral geleerd heb, is dat we heel kwetsbaar zijn, vooral in families. Die mensen houden van je, die hebben het beste met je voor… en juist díe mensen hebben iets bepaalds gedaan of tegen je gezegd, wat je niet verwacht had. Dat kan heel pijnlijk zijn.” n

Help, ik zit vast ...! Selinde van Dijk

“Mogen zijn wie je ten diepste bent. Jezelf accepteren, jouw eigen plek in de wereld innemen, maar ook ruimte maken voor de ander, voor wie de ander is, ... en daar je geluk vinden.” Mensen die zich hierin herkennen, zijn volgens psycholoog Marian Vromen ècht vrije mensen. Deze vrijheid is niet voor iedereen weggelegd. Veel mensen zitten opgesloten in zichzelf. “Ze merken dat ze niet lekker in hun vel zitten, dat ze zichzelf niet meer zijn.”Sommige mensen raken zo overspoeld door hun eigen gevoelens en gedachten, dat zij geen belangstelling voor hun omgeving meer hebben. Zij trekken zich terug in zichzelf. Anderen lijken door hun pijnlijke ervaring alles op de buitenwereld af te reageren. Zij slaan juist van zich af. Is bevrijding mogelijk? Marian verzekert dat mensen die vastzitten bevrijd kunnen worden. Zij legt uit: “Het is als een wond die gaat ontsteken. Die wond moet opengelegd en schoongemaakt worden. Dan kan de wond genezen en wordt het uiteindelijk een litteken dat enkel met slecht weer wat kan gaan jeuken.” De vrouw die angst voor koken had, kon weer koken. Zij heeft haar angst onder ogen gezien en is de confrontatie aangegaan. De moeder, die tijdens haar eigen jeugd verwaarloosd was, werd

vaak boos wanneer haar eigen kinderen aandacht vroegen. Door te praten over haar irritatie werd ze zich bewust van haar probleem en kon ze haar verleden verwerken. De werknemer die overliep van taken werd somber en doodmoe. Hij leerde prioriteiten en grenzen stellen en kan weer van zijn kinderen genieten. Een voorwaarde voor genezing is dat de persoon zelf ook ècht wil veranderen. Want, zegt Marian, “echte bevrijding zit in de persoon zelf.” En dat is vaak het probleem van mensen die zo vol ogenschijnlijke liefde van zichzelf zijn, dat er geen plaats meer voor anderen is. Zij hemelen zichzelf graag op en maken zichzelf belangrijk. Zij ervaren meestal niet dat zij daardoor opgesloten raken in zichzelf. “Eigenlijk moeten deze mensen leren om nederig en ontvankelijk te zijn.” Tips van de psycholoog Niet alleen deskundigen kunnen hulp bieden. Ook wij, gewone mensen, kunnen onze naasten helpen te bevrijden uit hun opgeslotenheid. Volgens Marian is het erg nuttig om vanuit gezonde nieuwsgierigheid vragen te stellen: Waarom is dat zo moeilijk voor jou? Wat betekent dat dan voor jou? Marian waarschuwt: “Probeer te luisteren zonder oordeel. Zeg niet dat het wel mee valt! Probeer zo neutraal mogelijk te benoemen wat je ziet. Hiermee creëer je een voedingsbodem die kan leiden naar bewustwording en uiteindelijk acceptatie.” Bevrijding komt niet van de ene op de andere dag. Het vraagt geduld en doorzettingsvemogen. In die tussentijd is het erg fijn wanneer er reëele hoop en perspectief gegeven kan worden. Het benadrukken van de vreugde van de kleine positieve dingen kan hierbij erg helpen. Het zal niemand verbazen dat een gelovige psycholoog nog deze laatste tip heeft: Bidden! n Marian Vromen is een zelfstandig gevestigd eerste-lijns psycholoog en tevens parochiaan bij de Maria Geboorte kerk.

voor meer info zie www.psychologenpraktijkvromen.nl


9

Hoe kan ik weer vrij worden, als ik me schuldig voel? Will Bleeker - Goderie Het leven kan soms als een woestijn zijn: zo kaal en hard. Denk aan mensen die opeens lichamelijk of geestelijk ziek worden, of in een crisis terecht komen. Dit kunnen ware beproevingen zijn, die je bij de kernvragen van het leven brengen, en je doen zoeken naar troost. Deze mensen zijn dan aangewezen op iemand die in staat is te helpen, iemand die voor hen beschikbaar is. Eens heb ik zelf meegemaakt hoe iemand zulke mensen wist te helpen. Hij was studentenpastor en in staat om door zijn manier van zijn vanuit zijn verbondenheid met God in de universitaire gemeenschap iets warm-menselijks te brengen. Hoe speelde hij dat klaar? Het antwoord ligt waarschijnlijk in een bepaalde mengeling van nabijheid en distantie in zijn houding tegenover anderen, die precies voldeed aan wat de anderen bij hem zochten. Zo kon een sfeer van vertrouwen ontstaan waarin over alle lief en leed kon worden gesproken. Een dame vertelde: ‘Die pastor heeft mij in een diepe crisis, die me zo aangreep dat ik bijna besloot een eind aan mijn leven te maken, gered en weer teruggebracht in mijn leven. Van dat leven geniet ik nu nog elke dag, maar wel op een ander niveau.’ Is dat geen ware bevrijding? Hoe slaagde deze pastor erin om die vrouw, die zo zwaar onder haar leven gebukt ging, weer op te richten? Hij kon zich inleven in haar situatie. En hij kon luisteren. Zij had bij hem geestelijke nabijheid ervaren. Iets wat hij kon overbrengen, omdat hij dat had geleerd in zijn gesprekken met anderen en in zijn gesprekken met De Ander. Toch raakte hij ook zelf gaandeweg meer verlamd door een raadselachtige eenzaamheid. Hij die zo goed in staat was tot pastorale nabijheid, was afhankelijk geworden van de nabijheid van anderen. Gelukkig vond hij mensen die hem op zijn beurt die bevrijding gaven. Zo hebben wij allen de opgave voor anderen bevrijdend te werken.

van het leven geniet ik nu elke dag, maar wel op een ander niveau.

Ook heb ik eens een vrouw gesproken die regelmatig het sacrament van verzoening ontvangt. Dat is niet altijd zo geweest. Ze zat in een bepaalde levenssituatie waardoor biechten niet mogelijk was. Lange tijd had ze gezocht en verschillende priesters aangesproken, maar het kwam niet tot een behoorlijk gesprek. In haar wanhoop heeft ze nog een andere priester gevraagd om een gesprek; hij was daartoe bereid. Het was iemand die in staat was te luisteren. Ook al was hij het niet met alle dingen eens, ze ervoer het als een groot goed. Hij zei haar dat hij nog tien dagen in de stad was en dat ze, wanneer ze wilde, nog een tweede gesprek kon vragen. Aan het eind daarvan heeft ze het sacrament van verzoening ontvangen. Veel problemen die ze als een zware last had gevoeld, kon ze langzaam achter zich laten. Op den duur had ze zelfs geen psychotherapie meer nodig. Voor haar werd Jezus’ uitspraak ‘Kom tot mij, Ik ben jullie arts’ van een blijvend grote betekenis. Nu ontvangt ze het sacrament regelmatig, omdat ze haar tekortkomingen bij God wil neerleggen en omdat ze de band met de mensen om haar heen wil herstellen. n Hoe werkt de biecht?

Jezus sprak: ‘Kom tot mij, Ik ben jullie arts’

• Berouw en goed voornemen: er zitten je dingen dwars en je wilt opnieuw beginnen. • Zondenbelijdenis: je vertelt in eigen woorden aan een priester (maar eigenlijk aan God) welk kwaad je gedaan hebt. • Absolutie: de priester schenkt namens God de vergeving. • Het biechtgeheim van de priester is absoluut: hij mag nooit iets doorvertellen. • In de Maria Geboortekerk is biechtgelegenheid op donderdag van 16.00 tot 18.00 uur en op de andere doordeweekse dagen van 19.30 tot 20.30 uur. Will Bleeker - Goderie doet onderzoek naar de beleving van het sacrament van de biecht

Hebt u hulp nodig bij uw alledaagse activiteiten? VO O R Z O RG T H U IS kan u hierbij helpen. ‘Het wordt steeds moeilijker de zorg voor m’n vader te combineren met mijn

gezin. Als hij nou maar niet z’n eigen huis uit moet...’

Bent u als senior of als mantelzorger geïnteresseerd en wilt u meer informatie? e mail: [email protected] – www.voorzorgthuis.nl Marlies van Kerkhof tel: 06 54 75 76 45 / Maryl Cremers tel: 06 46 16 56 76

10


Een ’’bijna-dood ervaring’’ op het Stationsplein Mariette Jansen Het is een aantal jaren geleden. Ik had het ochtendgebed van Paaszaterdag meegevierd in de Maria Geboortekerk en haastte me rond 10 uur ‘s morgens op mijn vouwfiets naar het station. Daar wilde ik de intercity naar Eindhoven halen, maar het was al een beetje aan de late kant. Een half uur wachten op de volgende trein, dat is niet mijn ding. Dus een schepje er bovenop en de vaart erin. Het is rustig, weinig verkeer, er komt niets van rechts, dus doorstuiven maar. Maar plotseling, in een fractie, zie ik een stadsbus pal vóór me, die een geweldige schuiver naar links heeft gemaakt. Het duurt even voor ik het besef: die is van links gekomen vanwaar ik helemaal geen verkeer zag of verwachtte, en de chauffeur heeft op het laatste moment het stuur helemaal omgegooid om mij te ontwijken. Het had letterlijk een haar gescheeld of ik was er tegenaan geknald en had het niet meer kunnen navertellen, of was zwaar gewond geraakt. Nogal beduusd loop ik – deze keer rustig – met mijn fietsje aan de hand verder en kom een voorbijganger tegen die het heeft zien gebeuren. Hij zegt: “Nou mevrouw, u hebt geluk gehad”. Honderd meter verder een tweede met ongeveer dezelfde opmerking. Ik mis mijn trein, maar dat kan me niet meer schelen. In de trein dringt het allemaal langzaam tot me door: eigenlijk had ik nu dood of gehandicapt moeten zijn. En ik mankeer niets. Langzaam komt er een gevoel van diepe dankbaarheid in me op. Ik dank mijn engelbewaarder, ik dank God die me bewaard heeft. Het is nog niet mijn tijd. Ik mag nog leven. God heeft nog een plan met me. Maar het eerste wat ik, thuisgekomen óók doe, is een mail sturen naar de busmaatschappij om de chauffeur uitgebreid te bedanken, die in een fractie van een seconde zo snel en levensreddend heeft gereageerd. Ik schrijf mijn redding aan beide – engel plus chauffeur - toe. De volgende dag, zondag, beleef ik een heel bijzonder Paasfeest: Ik voel me gered en ‘opgestaan’ uit de dood die ik nét niet heb ondergaan...wat een feest! Een Pasen als nooit tevoren. n

Ploeteren in de moestuin Selinde van Dijk

er komt niets van rechts dus doorstuiven maar…

schimmels, insecten, hagel, konijnen en muizen

Sinds twee jaar mag ik op één van Arnhems mooiste locaties groente, fruit en bloemen telen. Mijn buurman op dit prachtige volkstuinencomplex heet Jos. Deze 55-jarige man is bijna iedere middag aan het ploeteren in zijn tuintje. Ploeteren is het: schimmels, insecten en hagel kunnen de gewassen flink beschadigen. En hebben wij hier geen last van, dan komen de konijnen en de muizen alles wel opeten. Maar Jos zit hier niet mee. Hij is altijd vrolijk en omgeven door mensen. Jos leidt een groengroep voor psychiatrische patiënten. Bij mooi weer organiseert hij als vrijwilliger een BBQ voor deze mensen. Bij slechter weer een eetclub binnenshuis. Wat weinigen zullen vermoeden is dat deze eenvoudig uitziende man ooit een veelbelovende carrière te wachten stond. Hij komt uit een rijke familie, is zeer intelligent en studeerde aan de universiteit van Tilburg. Jos is een geboren handelaar en handelde als klein jongetje al in watervlooien en melk op het schoolplein. Op het moment dat hij met zijn vriendin en haar Wassenaarse ouders naar Amerika vertrok om daar een jachthaven te gaan leiden, was het plaatje van jonge succesvolle zakenman compleet. Jos besloot dat dit niet zijn bestemming was. Na acht maanden zat hij weer in Nederland waar hij naar eigen zeggen “in het klein een steentje probeert bij te dragen aan een betere wereld.” Door oud-studiegenoten wordt hij ‘ouwe hippie’ en ‘loser’ genoemd. Andere mensen behandelen hem als ‘inferieur’. Maar ook hier zit Jos niet mee. Hij ziet in dat geld en macht lang niet altijd bijdragen aan de wereldvrede en het welzijn van de mens. Voor mij is Jos een groot voorbeeld van hoe mensen in vrijheid durven te kiezen en in vrijheid kunnen leven. Jos is bevrijd van alle sociale druk. Het enige waar Jos nog van bevrijd zou moeten worden is, van muizen en konijnen … n


11

gastrovino arno de laak delicatessen en wijnen

Berg en Dalseweg 35 6522 ba Nijmegen Tel. [024] 322 59 80 Fax [024] 322 78 94 e-mail: [email protected]

C

y t i

r p i o a H Sh

Dames-, heren-, kidssalon en pruikenkamer Daalseweg 3 6521 GE Nijmegen Telefoon 024 - 3602471 www.cityhairshop.nl

Van ’t Santstraat 380 6523 BX Nijmegen 024 - 3435160

Dat is mijn Coop! 12


Agenda Dagelijks

Eucharistievieringen

zondag 9.00 en 10.30 uur, weekdagen 19.00 uur (crèche, kinderwoorddienst en Engelse vertaling tijdens de viering op zondag om 10.30 uur)

Stille aanbidding van het H. Sacrament en biechtgelegenheid

maandag, dinsdag, woensdag, vrijdag: 19.30-22.30 uur, biechtgelegenheid tot 20.30 uur donderdag: 16.00 - 18.00 uur tevens biechtgelegenheid 20.00 - 22.30 uur: stille aanbidding

Kinderen

derde vrijdag van de maand (18.45 uur) Mary Kids Club zondag 1 maart 2015 (10.30 uur) gezinsviering zaterdag 28 maart 2015 (13.30 uur) kindermiddag Palmpasen zondag 12 april 2015 (10.30 uur) Vormsel zondag 19 april 2015 (10.30 uur) gezinsviering (eerste Communie) zondag 17 of 24 mei 2015 (10.30 uur) gezinsviering zaterdag 13 juni 2015 (13.30 uur) kindermiddag zondag 14 of 21 juni 2015 (10.30 uur) gezinsviering zondag 5 of 12 juli 2015 (10.30 uur) gezinsviering 18 – 23 juli 2015 zomerkamp Emmanuel (Helvoirt)

Tieners

tweede vrijdag van de maand (20.00 uur) Tienertime laatste zondag van de maand (12.00 uur) Tienermiddag zaterdag 11 april 2015 Power of Fire vormelingendag

(s’Hertogenbosch)

Jongeren (actuele informatie op www.liftnijmegen.nl) derde donderdag (20.00 uur) Jongerenmis Palmzondag 29 maart 2015 Viering jongerendag bisdom 2 - 5 april 2015 Paasdriedaagse voor jongeren zondag 19 april 2015 Volleybaltoernooi (Leiden) zondag 7 juni 2015 Katholieke jongerendag 10 – 15 juli 2015 Jongerenforum Paray-le-Monial 25+

onregelmatig terugkerend Apántesis (gesprekken over geloof,

cultuur en maatschappij) eerste donderdag (20.00 uur) Heilig Uur 10 – 15 juli 2015 Forum young professionals Emmanuel Paray-le-Monial

Gezinnen gezinsvieringen: zie bij ‘kinderen’ 25 – 30 juli Gezinssessie Emmanuel Paray-le-Monial

Senioren

eerste vrijdag van de maand (10.30 uur) Ontmoetingscafé 55+ mei 2015 Bedevaartsdag voor senioren 15 – 20 juni 2015 Emmanuel: 50+ reis naar Paray-le-Monial

(zie folder achter in de kerk) info: Mariëtte Stoelinga: 024-3222372 De vaste activiteiten voor kinderen, tieners en jongeren vinden plaats buiten de vakanties. Voor de actuele stand van de agenda:

www.mariageboorte.nl

Belangrijke data zondag 29 maart 2015 Palmzondag (missen om 9.00 en 10.30 uur) 30 maart – 5 april 2015 Goede Week en Pasen (volledig programma: zie elders in dit blad) zondag 12 april 2015 Vormsel (10.30 uur) zondag 19 april 2015 eerste Communie (10.30 uur) zondag 26 april 2015 mis voor de bewoners van de Praetoriumstraat (10.30 uur) donderdag 14 mei 2015 Hemelvaart (missen om 9.00 en 10.30 uur) zaterdag 23 mei 2015 Pinkstervigilie (19.00 uur) zondag 24 mei 2015 Pinksteren (missen om 9.00 en 10.30 uur) zondag 31 mei 2015 hoogfeest van de allerheiligste Drie-eenheid (missen om 9.00 en 10.30

uur) mis voor de bewoners van de Van Somerenstraat (10.30 uur) zondag 7 juni 2015 Sacramentsdag (missen om 9.00 en 10.30 uur) vrijdag 12 juni 2015 hoogfeest Heilig Hart van Jezus (mis om 19.00 uur) vrijdag 19 juni 2015 Nacht van de kerken woensdag 24 juni 2015 hoogfeest Heilige Johannes de Doper (mis om 19.00 uur) zondag 28 juni 2015 mis voor de bewoners van de Sterreschansweg (10.30 uur) maandag 29 juni 2015 hoogfeest Heilige Petrus en Paulus (mis om 19.00 uur) donderdag 16 juli 2015 actie You’ll never walk alone bij Vierdaagse zondag 26 juli 2015 mis voor de bewoners van de Stenenkruisstraat (10.30 uur) donderdag 6 augustus 2015 feest gedaanteverandering van de Heer (mis om 19.00 uur) zaterdag 15 augustus 2015 hoogfeest Maria Tenhemelopneming (mis om 19.00 uur) zondag 30 augustus 2015 mis voor de bewoners van de Palestrinastraat (10.30 uur) dinsdag 8 september 2015 hoogfeest Maria Geboorte (mis om 19.00) 12 - 13 september 2015 Open Monumentendag maandag 14 september 2015 feest Kruisverheffing (mis om 19.00 uur) zondag 27 september 2015 mis voor de bewoners van de Singendonckstraat (10.30 uur) september 2015 start Alpha-cursus

Even voorstellen! Volledige naam: Hendrikus Wilhelmus Schreurs Roepnaam: Henk Woonplaats: Elst Geboren te: Doetinchem Leeftijd: 62 jaar Beroep: geen Burgerlijke staat: gehuwd Kinderen: 2 dochters, 1 zoon Hobby’s: puzzelen en knutselen Hoe zet je je in voor de parochie: koster Wat spreekt je aan in het katholiek zijn: dat ik mij kan overgeven aan de Heer en

moeder Maria

En waar heb je moeite mee: dat er mensen zijn die denken dat God niet

bestaat

Grootste ambitie: zo goed mogelijk de weg bewandelen van de Heer Beste eigenschap: er voor anderen zijn Slechtste eigenschap: tikkeltje eigenwijs Favoriete heilige: Heilige Jozef Favoriete bijbeltekst: Johannes 13-1: “Het paasfeest was ophanden. Jezus

wist dat Zijn uur gekomen was: nu zou Hij de wereld verlaten om naar de Vader te gaan. Voorheen hield Hij al van degenen die Hem in de wereld toebehoorden, maar nu zou Hij hun Zijn liefde betonen tot het uiterste.” Deze tekst raakt mij, omdat Jezus zich voor ons heeft opgeofferd; zo barmhartig was hij. Heb je een wens voor de parochie: dat onze priesters extra gesterkt mogen worden in deze moeilijke tijd. Dat komt ten goede aan onze parochie maria geboorte | 12e jaargang | maart 2015-1

13

Pontanusstraat 46-48 (nabij de Fransestraat), 6524 HG Nijmegen telefoon 024 - 323 44 48

U BENT VAN HARTE WELKOM ALS KLANT 14


Katholieke Studenten Nijmegen Activiteiten KSN is een kleine vereniging van ongeveer 25 leden en organiseert om de week op donderdagavond een activiteit, die open is voor iedereen. KSN-Collegetour Een KSN-Collegetour avond bestaat uit een lezing door een deskundige spreker over een actueel en relevant thema op het raakvlak van Kerk en maatschappij. Na de lezing is er ruimte voor vragen en discussie. Deze avonden vinden doorgaans plaats in de kelder van de Maria Geboortekerk. Met deze activiteit wil KSN studenten en Young professionals intellectueel uitdagen en vormen in het geloof. Nadien vindt een informele borrel plaats. Een indruk van de onderwerpen: Living charity (Madre Anima Christi), Katholiek en intellectueel zijn (Anton de Wit), Lumen Gentium (Michael Stoelinga), Theologie van het lichaam (kapelaan Simons), De biecht (kapelaan Kuis), Evangelii Gaudium (kapelaan Kamphuis), Heilig worden (pater Van Drunen SJ), Moraal versus wet (Marcel Becker), Gebroken maar evengoed bemind (Antoine Bodar).

Mass & Dinner @ Studentchurch Mass&Dinner is een tweemaandelijkse activiteit die plaats vindt in de Studentenkerk op de campus in Nijmegen. De avond start om 18:30 uur met een Engelstalige Heilige Mis. Leden van KSN doen actief mee. Na de Mis kan iedereen aanschuiven bij een heerlijke maaltijd die bereid wordt door onze meesterkoks. Tijdens de maaltijd is er gelegenheid om elkaar te ontmoeten en goede gesprekken te voeren. Deze activiteit is zowel voor internationale als Nederlandse studenten, waardoor de verbondenheid met de Wereldkerk in het bijzonder tot uitdrukking komt. Mis & Op bezoek Deze tweemaandelijkse activiteit start om 19:00 uur in de dagkapel van de Maria Geboortekerk met een eucharistieviering. Na afloop van de Mis volgt een korte instructie en gaan de leden van KSN uiteen om mensen uit de parochie te bezoeken, die om welke reden dan ook een bezoekje op prijs stellen. Tijdens deze bezoekjes ontstaan vaak mooie gesprekken. De bezoekjes worden door beide partijen bijzonder gewaardeerd. Na de bezoekjes wordt de avond in de kelder van de Maria Geboortekerk afgesloten met een borrel.

Studentenvereniging KSN (Katholieke Studenten Nijmegen) is een actieve vereniging voor studenten en young professionals in de leeftijd van 18 tot 30 jaar. Door het organiseren van interessante, gezellige en inspirerende activiteiten wil de vereniging haar leden en andere belangstellenden helpen het katholieke geloof te leven en verdiepen. Word lid of kom gewoon eens langs! Bestuur 2014-2015 Alexander Janssen, Praeses Lucinda Bartels, Quaestor José Ruijs, Abactis Erik Buster, Assessor P. Ewald Kamphuis, Geestelijk adviseur Programma 16 april Mis & Op Bezoek 19 april RKJ Volleybaltoernooi 7 mei KSN-Collegetour 21 mei Mass & Dinner @Studentchurch 4 juni KSN-Collegetour: Adam Szustak O.P. over het Hooglied 18 juni Mis & Op Bezoek 21 juni ALV en BBQ Contact www.katholiekestudentennijmegen.nl www.facebook.nl/ katholiekestudentennijmegen [email protected]

English translation will be provided at all our activities


15

Een Paastafel thuis maken Katja Stoelinga

Paaszaterdag is veelal de dag om eieren te koken en te beschilderen. Eieren zijn symbool van hoop en nieuw leven. Eieren zijn eigenlijk een oeroud christelijk symbool van Pasen. Het kleine vogeltje dat in een ei zit, moet met zijn snaveltje zelf het ei opentikken om te kunnen leven. Zo komt Jezus ook zelf uit het graf en staat op tot nieuw Leven. In de voorbereiding naar Kerstmis zijn we vaak druk met het stalletje. Waarom zouden we voor Pasen niet een Paastafereel maken? Met hele eenvoudige middelen kun je iets heel moois maken. Neem een groot dienblad en doe daar zand en steentjes op. Maak van een aantal grotere stenen een open graf waar een steen weggerold kan worden. Zet er paaskuikentjes, schaapjes en allerlei voorjaarsbloemen bij. Of vraag een van de kinderen een blijde verrezen Christus te tekenen en uit te knippen. Nodig een van de kinderen uit om na de Paaswake of na de Paaszondagviering de steen voor het graf weg te rollen want Jezus is Verrezen! Veel plezier.

16

Raadseltje Een boer gaat naar de markt om zijn eieren te verkopen. Op het einde van de markt heeft de boer nog 7 eieren over tot een man bij hem komt en zegt: “Ik wil de helft van je eieren kopen en nog een half ei extra.” Een voorbijganger vond dit wel grappig en bestelde hetzelfde bij de boer om het hem moeilijk te maken. Toch slaagt de boer erin om beide klanten te bedienen zonder ook maar 1 ei te breken en er zelfs nog 1 over te houden. Hoe heeft hij dat gedaan? Oplossing De eerste klant krijgt de helft van 7 eieren, dat is 3,5 + nog een half ei extra, dat is 3,5 + 0,5 = 4 eieren. De tweede klant wil echter ook de helft en dus neemt de boer de 3 eieren die nog overblijven na klant 1. Dus hij krijgt de helft van 3, dat is 1,5 en nog een half ei extra is 1,5 + 0,5 = 2 eieren. Hij houdt dus nog 1 ei over van zijn 7 eieren, 7 - 4 - 2 = 1.

Mopje: “Jezus navolgen” Tijdens dankdag gaat een rijke man staan en geeft een getuigenis: “ik ben een miljonair,” vertelt hij, “ en ik geef God daarvoor de eer, want Hij heeft mij zo gezegend! Ik weet als de dag van gisteren het keerpunt in mijn (geloofs) leven: Ik had net mijn eerste euro verdiend en ging naar een kerkdienst. Er sprak die avond een zendeling over zijn werk. Ik wist dat ik maar één euro had en ik kon kiezen: Alles geven of niks... Op dat moment besloot ik om alles te geven wat ik had! Ik geloof dat God die beslissing heeft gezegend en dat ik daarom nu zo rijk ben.” Toen hij klaar was met zijn verhaal was iedereen ontroerd en het was helemaal stil. Maar toen hij ging zitten boog een oud vrouwtje vlak achter hem over de stoel en zei: “Fantastisch verhaal: Ik daag je uit om vandaag hetzelfde te doen!”


Huis-aan-huisblad van de Maria Geboortekerk te Nijmegen (onderdeel van de parochie Heilige Stefanus)

Recommend Documents