Honderd jaar Ochtendprofeet

2

De Ochtendprofeet - jubileumeditie 1831

Honderd jaar Ochtendprofeet Verschrikkelijk, was het niet? Die lange maanden zon‐ der Ochtendprofeet? Nee, we waren niet vergeten uw geliefde krant uit te brengen, we wilden gewoon even demonstreren hoe het leven er honderd jaar geleden uitzag, zo zonder kwaliteitsvol nieuws. Verschrikkelijk dus. Gelukkig werd honderd jaar geleden, exact op deze datum de Ochtendprofeet in het leven geroepen. En we hopen er bij deze nog minstens honderd jaar aan toe te voegen.

We worden oud Honderd jaar. Het doet wat met een mens. Op hon‐ derdjarige leeijd zijn mensen immers grotendeels afgeschreven. Dreuzels halen deze leeijd nooit, maar ook onder tovenaars is honderd jaar een behoorlijk gevorderde leeijd. Op dit moment wordt de Ochtend‐ profeet honderd jaar oud. Van snel gekribbelde nieuws‐ feitjes zijn we uitgegroeid tot dé Engelse tovenaarskrant. Geen andere krant hee dezelfde schat aan reporters, onderwerpen, ervaring en passie. Want passie moet je hebben om de kaap van een eeuw te bevaren. We overleefden drie Georges, ettelijke ministers van toverkunst, burgeroorlogen en hongersnood. Het is dan ook met trots dat ik als hoofdredacteur deze eeuweditie van de Ochtendprofeet inleid. Zelf sta ik reeds twintig jaar aan het hoofd van deze indrukwekkende brok nieuws. Het is slechts een vijfde van de hele eeuw, maar ik meen toch dat ik in een positie verkeer om een passende toast uit te brengen op onze krant.

We blijven jong De Ochtendprofeet. Het is uitgegroeid van spotnaam tot trotse titel. Wie kent nu nog Nostradamus Twiddle‐ stone die iedere ochtend halfnaakt door de straten rende om wat hij 'nieuws' noemde aan de wereld te verkondigen? De 'gekke ochtendprofeet', werd hij ge‐ noemd. Tot Twiddlestone op een dag over voorspel‐ lende gaven leek te beschikken en hij niet gek bleek te zijn, maar gewoon nieuws schreef nog voor het werkeli‐ jk gebeurd was. De eerste 'Ochtendprofeet' was een verzameling neergepende profetieën van Nostradamus Twiddlestone, maar zelfs lang na zijn dood bleef de Ochtendprofeet uitgegeven worden. Eerst als illustere krabbels van zieners en zieneressen, later als echt druk‐ werk. De focus verschoof van nieuws-dat-nog-stond-tegebeuren naar nieuws-dat-reeds-gebeurd-was. De Ochtendprofeet groeide mee met zijn tijd, en dat doen we volgens mij nog steeds. We hebben onze focus verlegd van de straten van Lon‐ den naar de wereld ver buiten de onze. We bieden rubrieken aan in de meest uiteenlopende categorieën. Sport of kunst, in de Ochtendprofeet vindt u het alle‐ maal. Er is ruimte voor een brede waaier aan meningen en ideeën. Beide politieke partijen hebben reeds gepub‐

Mephistopheles Hamlin, hoofdredacteur van de Ochtendprofeet liceerd in onze krant, lezersbrieven worden zonder al te veel aanpassingen gedrukt, en we laten zelfs vrouwen columns schrijven waarin ze de maatschappij aan de kaak stellen. Als dat niet vooruitstrevend is, dan weet ik het ook niet meer.

Bedankt daarvoor. Ik hoop dat we u nog jarenlang kun‐ nen plezieren met onze sterke staaltjes journalistiek, en dat we nog jarenlang uw kritische lezersbrieven mogen ontvangen (behalve van u, mevrouw Wynonna Hilary Kelcy Wallis-Summers, van u hebben we meer dan ge‐ noeg brieven ontvangen het voorbije jaar). Bedankt!

We blijven groeien Al deze vooruitgang is uiteraard niet mogelijk zonder een ijzersterk team. Een team waarover maar weinig an‐ dere kranten beschikken, om niet te zeggen geen. We hebben reporters die letterlijk door het vuur zijn gegaan - en een enkele reporter die een ledemaat of twee kwijt‐ gespeeld is tijdens een reportage. We beschikken over de beste illustratoren, de meest kritische redacteurs (ik heb opzettelijk enkele spellingfouten in deze tekst gesto‐ ken, en ik kan u garanderen dat ze allemaal verdwenen zijn wanneer u deze tekst onder ogen komt), en uiter‐ aard de meest eloquente schrijvers. Zonder hen alle‐ maal zou onze krant niet dagelijks uw ontbijt, lunch, avondmaal of andere niet-noodzakelijk-voedselgerela‐ teerde gelegenheid opfleuren en interessanter maken. De mensen informeren. De mensen inspireren. Daar doen we het voor. En dan is er nog u, beste lezer. U die trouw voor deze krant kiest en niet voor roddelbladen als de Sikkel, Verbloemde Vertelsels of Op de Kop. Zonder uw steun (en uiteraard uw geld, maar laten we dit vooral niet lat‐ en staan in de finale editie, het hoort een emotioneel betoog te worden!) zou deze krant niet langer bestaan. Zonder uw enthousiasme en trouw zou de Ochtendpro‐ feet nooit zijn honderdste verjaardag kunnen vieren.

We vieren feest Natuurlijk laten we ons honderdjarig bestaan niet zomaar voorbij gaan. Een verjaardag moet gevierd wor‐ den, en dat is bij een krant niet anders. Omdat we natu‐ urlijk u, beste lezer, graag bij onze verjaardag willen be‐ trekken, bevat deze editie van de Ochtendprofeet een bijzondere prijsvraag. Ga snel naar pagina 6 voor meer informatie! Grijp uw kans, en vier mee met de Ocht‐ endprofeet! Alvast veel succes.


3

Binnenland Universiteit lanceert FNUIK

FNUIK, oewel Fonds voor Nuttige Universitaire Inno‐ vatie en Kansen, zo heet het nieuwste geesteskind van de Magische Universiteit Cambridge. Het project werd opgericht door rector Sam Appleby en draait volledig op donaties van gulle weldoeners. Zweinsteinleerlingen in hun laatste jaar en univer‐ siteitsstudenten maken via FNUIK kans op de ervaring van hun leven. Via het kansenfonds van de Magische universiteit kunnen ze immers een projectvoorstel indi‐ enen binnen hun interesseveld. 'Het fonds biedt een unieke mogelijkheid voor onze getalenteerde studenten en aankomende studenten om een eigen initiatief uit te voeren dat betrekking hee op hun studie,' aldus Apple‐ by. De voordelen van het project zijn veelvuldig: 'een goede praktische inkijk, onderzoek dat ze misschien zouden kunnen publiceren, een kans om zich te laten bedelven door hun toekomstige mogelijke carrière en er dus al snel achter te komen of dat inderdaad is waar hun hart ligt, en natuurlijk brengt het mee dat ze al heel snel in hun universiteitsloopbaan een netwerk op zullen bouwen.' Een ambitieus project dus, waarmee de universiteit hoopt de beste studenten extra te motiveren, zelfs stu‐ denten die daar zelf niet de middelen toe hebben. Ap‐ pleby: 'dat is het fantastische van FNUIK, eigenlijk, dat iedereen de kans kan krijgen. We selecteren kandidaten voornamelijk op hoe goed hun voorstel is; hoezeer denken wij dat het realiseerbaar is, en denken wij dat het iets is waar uiteindelijk de maatschappij baat bij zou kunnen hebben?' De universiteit lijkt in te willen zetten op studierichtingen die knelpuntberoepen kunnen helpen opvullen, al zijn er ook andere limieten op de vrijheid van het fonds. 'Natuurlijk maken we ook een

proportionele afweging,' bevestigt Appleby, 'hoeveel geld is ervoor nodig, is het niet té bizar. We kijken ook naar of we denken dat de student in staat is om het tot een goed einde te brengen. En we kijken naar de per‐ soonlijke omstandigheden van de student; veel studen‐ ten van rijkere ouders, die graag bijdragen aan hun opleiding, hebben in principe geen extra geld nodig. Maar die sturen ook voorstellen in, bijvoorbeeld als ze graag een begeleider van de universiteit mee zouden willen en omdat ze tijd krijgen voor zo'n project.' Het initiatief wordt dit jaar voor de eerste keer uitgevo‐ erd met steun van niemand minder dan de Minister van Toverkunst en het Hoofd Departement Buitenlandse Zaken. Minister Wanderfield vertelt wat hij zo goed vindt aan dit project: 'Iedereen moet de kans krijgen om zich te ontwikkelen en als we de jonge tovenaar van dit moment extra kunnen stimuleren, dan is dat alleen maar goed! De nadruk van FNUIK ligt erg op initiatief nemen. Hierdoor leren de studenten een goede vaardigheid, die hun toekomstige werknemer, zoals het Ministerie van Toverkunst, erg kan waarderen!' En de universiteit is natuurlijk op zijn beurt erg blij met de fi‐ nanciële steun: 'Het feit dat de Minister bijdraagt is zek‐ er fortuinlijk, het is gewoon erg fijn dat de universiteit zich door de Minister van Toverkunst en dus door de samenleving gesteund kan voelen bij dit educatieve ini‐ tiatief,' aldus Appleby. Nieuwe sponsors blijven overi‐ gens steeds welkom: 'We hebben inmiddels al wat an‐ dere contributanten, maar we verwelkomen natuurlijk iedereen die ook een steentje bij zou kunnen dragen. Mensen die willen bijdragen, doen er goed aan contact op te nemen met mijn kantoor; het is ook geen prob‐ leem om het anoniem te willen houden. We zijn van plan om elk jaar een diner voor onze donors te organis‐ eren, en mogelijk andere evenementen, zodat er con‐ tacten gelegd kunnen worden tussen donors en studen‐ ten en zodat de donors kunnen zien welke fantastische dingen zij mogelijk hebben gemaakt.' De eerste editie van het FNUIK-project gaat dit jaar voor het allereerst van start. De gelukkige pioniers zijn niemand minder dan Winnifred Wanderfield, de klein‐ dochter van de Minister, en ene Rye Bailey, een jongen met een magische verminking in de vorm van een gewei op zijn hoofd. Juffrouw Wanderfield werd volgens onze bronnen gekozen vanwege haar geweldige talent in verschillende disciplines. De universiteit hee haar reeds vervroegde toelating aangeboden. Het project vormt voor haar dus een kans te weten te komen wat ze later precies aan de universiteit wil gaan doen (al zal het feit dat ze de kleindochter van de Minister is ook wel meegespeeld hebben). Jongeheer Bailey schijnt dan weer iemand te zijn met aanleg voor Fabeldieren, een sector waarbinnen men dringend op zoek is naar gemo‐ tiveerde en getalenteerde jonge werknemers. 'Er is een duidelijke vergrijzing merkbaar binnen zowel het Min‐ isterie als de reservaten en magische dierentuinen die we beheren,' zo beweert Stafford Pressley, hoofd van het Departement voor Toezicht op Magische Wezens. 'Initi‐ atieven als FNUIK zijn in dat opzicht ideaal om jong talent te motiveren voor hun favoriete sector te kiezen na hun studies'. Al zorgt dat gewei uiteraard ook voor de nodige zieligheidsfactor die het project extra in de verf kan zetten.

Juffrouw Wanderfield en Jongeheer Bailey zullen onder begeleiding van de universiteit de wereld rondtrekken om hun project te verwezenlijken. Achteraf brengen ze verslag uit over hun bevindingen. De eerste stop is Madagascar, een land dat niet meteen bekend staat als een veilige bestemming, al lijkt de Minister zich niet al te veel zorgen te maken over het welzijn van zijn klein‐ dochter: 'Ach, Winnifred is een slimme jongedame. En we hebben al een kleinzoon zonder arm, dus een klein‐ dochter zonder been past er prima bij, haha! Zet dat laatste maar niet in de krant, mijn vrouw zal me vermo‐ orden.' We wensen u alvast veel sterkte, meneer de Minister.

Dreuzels gebruikt als zwerkbalballen in NoordOost Lincolnshire Door uw verslaggever: Mike Carver Een klein groepje tovenaars maakt de straten rond het kleine dorpje Immingham onveilig door dreuzels van de straat te plukken en ze te gebruiken als zwerkbal‐ ballen. Het is momenteel niet bekend hoeveel dreuzels deze traumatische ervaring mee hebben moeten maken. Het Ministerie van Toverkunst is druk bezig de daders op te pakken en de dreuzelslachtoffers op te sporen. Er wordt aangeraden ’s avonds niet alleen over straat te lopen totdat de autoriteiten alles veilig hebben gesteld. Ook dreuzels worden gewaarschuwd door middel van straatpredikanten die vertellen dat er ’s nachts duivels door de straten gaan. Helers in het St. Holisto's draaien overuren om alle dreuzels uit hun balvorm te krijgen en vervolgens hun geheugen te wissen. We kregen de mogelijkheid om met een dreuzel te prat‐ en die momenteel in het St. Holisto's ligt om te revalid‐ eren. Voor privacy-redenen wil ze anoniem blijven. ‘’Ik liep gewoon een beetje rond en voordat ik het doorhad was ik in een bal veranderd die door de ruimte vloog om door een hand opgevangen te worden en vervolgens door een soort ring gegooid te worden!’’ Er worden momenteel shirts verkocht met ‘Dreuzels als zwerkbal? Niet oké!’ erop, maar of het zin zal hebben voordat het Ministerie van Toverkunst de daders te pakken hee, is een raadsel.

4


Buitenland Zwerkballende dreuzels in Nederland In een bos in Nederland zijn zwerkballende dreuzels aangetroffen. Een groep mannen uit Amsterdam had gewone bezems gebruikt die ze de hele tijd vast moesten houden. De beukers werden vervangen door ballen die spelers aan de zijlijn heen een weer gooiden en de snaai ontbrak, wel hadden ze drie doelpalen aan beide zijden van het veld.

Gertruida van Buggenum, een Nederlands heks, trof de groep aan in een bos buiten Amsterdam. ‘Nou, ik was op zoek naar Heksenkruid, Nagelkruid en Bosandoorn voor een toverdrank die ik moest maken, toen ik plot‐ seling iets vreemds zag. Ik zag dus die groep mannen en eerst dacht ik natuurlijk nog even ik dacht dat ze zwerk‐ bal speelden. Ik wilde naar ze toe lopen om ze te vertellen dat ze zeg maar écht wat betere antidreuzel‐ spreuken moesten gebruiken, toen het me opviel dat dit geen zwerkbal was; het leek meer op een soort mislukte dreuzelversie van die sport. Ik heb natuurlijk direct een uil gestuurd aan het Ministerie van Toverkunst. Ik be‐ doel, ze doen misschien niet zo veel nuttigs, maar dat moet ze nog net wel kunnen.’

begon het ermee dat de vissen in de tuinen allemaal de gehele dag in cirkels zwommen, achter elkaars staarten aan. Daarna verkleurden alle bessen aan de struiken tot blauw. Sinds de afgelopen nacht echter is zo mogelijk het meest verbazingwekkende tot nog toe aan de gang: uit de lucht en ogenschijnlijk uit het niets is een aan‐ houdende regenval van dekens begonnen. Volgens N. Omiya, de docent van het dorpsschooltje, verschillen de dekens erg in kwaliteit; sommige zijn van dons, anderen zijn ruw genoeg voor paardendekens. Tot nog toe zijn er nog geen ongevallen geweest vanwege de dekenregen, maar hij zorgt voor grote onrust in het dis‐ trict, aangezien de aanleiding nog altijd onbekend is.

Wetenschappers zijn afgereisd naar Funahashi, nog meer sinds de dekenregen daar begonnen is, maar voorlopig weten ze nog niet waar het vandaan komt. Er zijn aanwijzingen dat de verklaring niet eens in hun ge‐ bied zou vallen. Kennelijk zijn de spanningen tussen de magische gemeenschap en de niet-magische burgers van Funahashi al een tijd lang aan het oplopen. Voorheen bepaalde de magische gemeenschap over het algemeen de gang van zaken in het dorpje, al dan niet ostentatief; de niet-magische gemeenschap zou nu graag meer inbreng hebben op het dagelijks bestuur. Natuurlijk weten ze niet dat de reden dat zo veel mensen die posities krijgen is dat ze kunnen toveren. Het is dus goed mogelijk dat een paar leden van de nu in het nauw gebrachte magische gemeenschap hebben besloten om de inwoners een lesje te leren.

Tovenaars van het Nederlandse Ministerie van Toverkunst kwamen zo snel mogelijk ter plaatse en wis‐ ten de geheugens van alle dreuzels. Het is onbekend hoe de groep op het idee kwam om zwerkbal te spelen, maar waarschijnlijk hebben ze ergens per ongeluk een zwerk‐ balspel gade geslagen. Het Nederlands Ministerie van Toverkunst zal de komende maanden extra streng con‐ troleren op de beveiliging van alle magische evene‐ menten in de buurt van Amsterdam in de hoop dit soort incidenten in de toekomst te voorkomen.

Onverklaarbare dekenval mogelijk met duister motief Door Nathalie hoeheetzeweer In Funahashi, een dorpje in het diepe binnenland van Japan, hee een reeks aan onverklaarbare verschijnselen plaatsgevonden. Volgens onze bronnen in het dorpje

de manieren voor geheugenwissing.

Kaascompetitie in Marseille loopt drastisch uit de hand

Elk jaar houdt één stad in Frankrijk de mogelijk meest prestigieuze magische kaaswedstrijd ter wereld. Dit jaar was Marseille aan de beurt, en het zou een heel bijzon‐ dere editie worden omdat, voor het eerst in de geschiedenis, ook buitenlandse kazen mee konden din‐ gen naar de Gouden Geursok, de prijs voor de beste kaas van het jaar. Al jarenlang wordt hier door vele kaasboeren en internationale organisaties om verzocht, in de geest van internationale magische coöperatie (en natuurlijk in de geest van succesvolle marketing en mo‐ gelijke expansie.) Helaas lijkt de wereld nog niet klaar voor 'alle kazen voor één'. Vandaag was de tweede dag van de competitie en hoewel het goed begon, met het testen van de beste zachte ontbijtkazen, (naar de top drie zijn door een Zwitserse kaas, en twee Fransen) ging tijdens de lunch alles mis. De lunchjury riep drie Franse kazen uit voor de finale en werd vervolgens bestormd door de teleurgestelde andere partijen. “Ik heb de pub‐ lieksprijs gewonnen, al vier jaar op een rij,” zei H. Bladrich tegen deze krant, “en ze maken mij niet wijs dat er iets gaat boven sprinkelende schapencheddar'. Ook anderen toonden zich zeer ontevreden met de Franse juryleden. “Het is belachelijk,”sprak Enrique Marande, één van de voorzitters van de internationale magische zuivelvereniging. “Straalbezopen of bevooro‐ ordeeld. Waarschijnlijk allebei.” Een voorstel om vol‐ gend jaar de juryleden verplicht uit verschillende lan‐ den te laten komen, stuit echter voorlopig nog op veel tegenstand onder het Franse publiek, en bovendien zijn er nog geen Engelse juryleden gevonden die Franse kaas willen gaan proeven op een eventuele competitie.

Vanzelfsprekend mag dit niet, aangezien de toverge‐ meenschap op de rest van de wereld niet ontdekt wil worden. De Minister en magische leiders van andere landen hebben druk uitgeoefend om dit zo snel mogeli‐ jk discreet onderzocht te hebben. Wanneer ze dat hebben gedaan en een mogelijkheid hebben gevonden om de dekenregen te stoppen, zal gekeken worden naar

NB: Meneer Marandes woordvoerder trachtte ons nog te bereiken alvorens deze krant naar de druk ging. Helaas waren geen medewerkers aanwezig.


5

Sport: Algemeen Olaf, de hoop van Wales, is ziek Olaf, de terzieler van Illtyd Morris, is ziek. Morris is de dwalende speler van het nationale team van Wales, een van de kanshebbers op het Enerverende Terzielerpolo‐ toernooi van Llanfair Talhaiarn dat volgende week gehouden wordt. Het ETL is een van de belangrijkste terzielerpolotoernooien in het Verenigd Koninkrijk en Ierland en het is exact achtenzeventig jaar geleden dat voor het laatst een team uit Wales gewonnen hee. Op het toernooi strijden teams uit Wales, Engeland, Schot‐ land, Noord-Ierland en Ierland om de titel. Het team van Wales, met Morris en Olaf als sterspeler en terzieler, zou in een hele goede vorm zijn, ware het niet dat Olaf ziek is. Wat er precies aan de hand is, is onbekend. De enige terzielerarts in Groot-Brittanië is echter een trektocht aan het maken door de Himalaya en kan niet op tijd terug zijn. Op het ogenblik is het team onder leiding van trainer Taliesin Ellis op zoek naar een vervanger voor hun terzielerarts - het liefst iemand die in staat is om terziel‐ ers te zien en iets weet over fabeldiergeneeskunde. Wanneer Olaf niet op tijd voor het toernooi van vol‐ gende week genezen is, zal Wales een vervanger in moeten zetten, waardoor de kans voor Wales om ein‐ delijk weer de titel te grijpen, keldert.

Wordt Terzielerpolo steeds populairder? Sinds jaar en dag is Zwerkbal de nummer één sport van de tovenaarswereld, maar het lijkt erop dat de sport ein‐ delijk een concurrent hee. En dan niet in duelleren, hoewel dat natuurlijk ook nog steeds een populaire sport is, maar in Terzielerpolo. Maar waarom wordt deze rare sport plotseling populair? Waarom kijken wekelijks honderden mensen naar de wedstrijden tussen twee teams, waarbij je (zolang je niet het ongeluk hebt gehad om iemand te zien sterven) niet eens de paarden ziet? Volgens speler Caroline Milton is dat juist wat het span‐ nend maakt, dat je niet kunt zien wanneer iemand nog wel op zijn Terzieler zit en wanneer niet. Ik spreek haar na een training, terwijl ze haar eigen Terzieler, genaamd Lightning, aan het voeren is. Ik moet eerlijk zeggen dat het behoorlijk verontrustend is om een halve koe zo weg te zien schrokken. „Terzielers zijn ontzettend uitge‐ mergeld,” verteld Caroline me, terwijl ze lieozend de lucht streel. Ik veronderstel maar dat Lightning daaron‐ der staat. „Maar toch zijn het sterke en intelligente wezens. Daarbij eten ze belachelijk veel!” Het is dus niet goedkoop om Terzielerpolo te spelen. De meeste spelers hebben hun eigen Terzieler, die al niet goedkoop zijn om aan te kopen, en moeten dus

vaak hun eigen vervoer, eten en spullen kopen. „Terziel‐ ers zijn lastig te onderhouden,” gee de jonge vrouw toe. „Het eten is niet zo moeilijk omdat ze voornamelijk rauw vlees eten, maar het kopen van uitrusting is lastig, omdat je iemand moet vinden die het dier kan zien om de juiste metingen te verkrijgen.” Op de vraag of ze zelf haar dier kan zien gee ze me een kille blik. „Dat is een persoonlijke vraag die we in onze kringen niet stellen,” zegt ze. Maar zijn er dan spelers die de Terzielers niet kunnen zien? „Ja, natuurlijk. Die hebben natuurlijk een achter‐ stand op degenen die ze wel kunnen zien, maar er zijn genoeg van beide soorten spelers in een team om het in balans te brengen.” En het publiek dan? Zijn er alleen mensen die de terzielers ook kunnen zien? „Ik denk juist dat het extra leuk is voor toeschouwers die de terzielers niet kunnen zien. Er gebeurt van alles in het veld en de hel zie je niet eens, waardoor het extra spannend wordt! Daarbij kun je ook altijd de spelers en de bal zien, terwijl als je de Terzielers wel ziet, die nogal wel eens in de weg kunnen gaan zitten.” De belangrijkste vraag is natuurlijk of Caroline denkt dat Terzielerpolo ooit populairder zal worden dan Zw‐ erkbal. „Oh, dat weet ik niet hoor,” zegt ze luchtig. „En maakt dat ook uit? Je kunt best naar allebei de sporten kijken!” Wijze woorden van de sterspeler. Wie weet of Terzielerpolo populairder wordt dan Zwerkbal, maar het is zeker intrigerend om naar te kijken!

6


De Grote Prijsvraag In onze verjaardagstaart zitten 15 letters verstopt. Met deze 15 letters kan je twee woorden vormen die te mak‐ en hebben met het jubileum van de Ochtendprofeet. Kan jij de letters en woorden vinden? Stuur ze samen met je contactgegevens via uil naar de Ochtendprofeet,

en wie weet win jij wel een jaarabonnement op je fa‐ voriete krant of een andere mooie prijs! We verloten naast jaarabonnementen ook twintig taarten van bakkerij Wellshires wereld, tien handdoeken van Most‐ ly Harmless Textile Industries en 10% korting bij een

nieuw abonnement op de Snaaier! Grijp snel je kans! Succes!


7

Columns Prinses Suiker Jonathan Bell Volgens mij is dit niet de eerste keer dat we de lelijke Zwerkballer van Ravenklauw (sorry schat, het is gewoon de waarheid) hebben besproken, maar dit keer is het toch wel erg fraai. We hebben namelijk van een ‘anonieme Huffelpuffer’ te horen gekregen dat Jonathan Bell sokken steelt. Van de Huffelpuffers. Gedragen sokken. Nogmaals: Bell steelt gedragen sokken van Huffelpuffers. We willen niet weten waarom. (Oké, eigenlijk wel, dus als jij meer informatie hebt, uil ons al‐ sjeblie!) Henry Higgins Bell is niet de enige dief in Zweinstein, want we hebben Henry Higgins persoonlijk een bord uit de Grote Zaal zien stelen. Eigenlijk hadden we het wel moeten verwachten met al die arme leerlingen die op Zwein‐ stein wonen, die kunnen zo’n prachtig, gouden bord natuurlijk niet weerstaan, maar Higgins lijkt toch de enige te zijn die het hee gewaagd. Het is maar duideli‐ jk dat Zweinstein weer snel een schoolpsycholoog nodig hee. Of gewoon een betere beveiliging. Honey Goodchild Ah, Honey Goodchild, die lieallige jonge vrouw die niet alleen twee kinderen in huis hee gehaald zonder ouders (namelijk Abenthy Goodchild en George Williams), maar ook nog eens het weeshuis hee overgenomen nadat Caitlyn Walker het loodje hee gelegd. Alleen is nu wel de vraag, waarom hee ze die twee wel geadopteerd, maar de rest niet? Volgens onze bronnen schuilt er een groot geheim achter, iets over één of andere piratenschat, maar dat lijkt ons net weer te ver gaan. Uil ons dus alsjeblie als je meer weet. Cornelius Werner Geen stelende leerling dit keer, maar in plaats daarvan een Griffoendor met wel een hele rare angst; de jonge‐ man is namelijk bang voor kippen! Volgens onze bron‐ nen begon Werner te gillen toen hij tijdens het open‐ ingsfeest werd aangevallen door een kip en sindsdien ontwijkt Werner dit type gevogelte. Het gaat zelfs zover dat hij niet eens meer kip wil eten. Interessant! Lycoris de la Mare Geliefde lezers, jullie horen bij ons als eerste het goede nieuws: Lycoris de la Mare is zwanger! Dat mocht ook wel, nadat ze al een aantal maanden geleden is getrouwd. Tenminste, we hopen dat ze zwanger is, an‐ ders mag ze ons wel eens uit gaan liggen waar dat buikje ineens vandaan komt. Teveel chocolade, misschien? Alexis Hollow Lycoris Larimar is niet de enige die zwanger is, ook Alexis Hollow hee een bezoekje gekregen van de ooievaar. Mochten jullie je afvragen waarom Alexis nog steeds niet is getrouwd met haar verloofde Nicholas Ev‐ ersly dan hebben jullie hier het antwoord: Alexis is namelijk zwanger van iemand geheel anders. We weten niet precies wie, maar Richard Bowman werd geopperd als kandidaat. Oeh la la. Wie had verwacht dat Hollow ooit nog eens de jongens van haar af moest vechten?

Eleonore von Feldbach-d’Arterton Weet je wie OOK zwanger is?! Nee, nee, geintje. Het is niet Eléonore von Feldbach-d’Arterton die echt drin‐ gend iets aan haar lange achternaam moet doen. Nee, lady von Feldbach hee een heel ander probleem, namelijk dat één van haar twee dochters is vermist. Maar waarom zag ik haar dan nog gisteren lopen met die twee belhamels?! zul je nu waarschijnlijk boos tegen de krant schreeuwen. Nou, de vermiste tweeling is in het geheim vervangen door een dochter van een dienst‐ meid van haar. Dat krijg je ervan als mensen zo jong kinderen krijgen, dan raken ze er één kwijt.

giigste planten die er bestaan in de wereld. Het wordt al eeuwen gebruikt voor vele doeleinden: wolfswortel‐ drank, een drank om mensen wakker te houden, gif. Ik zou zo nog eeuwig door kunnen gaan. De mogelijkhei‐ den zijn oneindig!

Chymphonica Felicia Darkwood Weer iemand die ook wel eens wat aan haar naam mag doen: Chymphonica Felicia Darkwood. Nee, ze is niet zwanger, nee ze hee geen borden of sokken gestolen. Het grote geheim van juffrouw Darkwood is veel on‐ schuldiger: ze is ontzeeettend verslaafd aan Chinees eten. Het hee de huiselven van Zweinstein meerdere malen tot wanhoop gedreven, want waar vind je nou bij Merlijns baard een hond die je mag opeten? Dus, als je je geliefde Fikkie mist, zit die in de maag van Dark‐ wood. Huh, zo onschuldig is dit geheim helemaal niet!

Vergeleken met een prachtig toverdrankingrediënt als eenhoornbloed is akoniet veel belangrijk, veel geweldiger, veel nuttiger: eenhoornbloed schenkt je dan wel leven - tegen de kosten van een ernstige vloek maar akoniet schenkt je zowel leven - in de vorm van wakkerheid en het beschermen van de maatschappij tegen weerwolven - als dood. Samen perfectioneren die twee elkaar; samen vormen die twee het beste tover‐ drankingrediënt dat ooit bestaan hee.

Sheridan McCormac Weer een heel ander raar verhaal, namelijk dat deze blonde jongeman helemaal niet… eh… blond is. Sheri‐ dan McCormac hee namelijk blijkbaar rood haar, dat hij elke maand blond ver. Vanwege… redenen. Blijk‐ baar. Wat is er eigenlijk gebeurd met onze goede bron‐ nen dat we dit soort onzin beginnen op te schrijven?! Lucia Giacova/Silvershore? Volgens mij hebben we een bruilo gemist, tenminste die tussen Hunter Silvershore en Lucia Giacova. On‐ gelooflijk, is het de bruilo van de eeuw, zijn we niet eens uitgenodigd! Een ware schande. En dat is niet eens het allerergste aan dit hele huwelijk, maar ik heb geho‐ ord dat Lucia Giacova/Silvershore/Blabla een hekel hee aan zwerkbal! En dat is dan getrouwd met de beroemdste zwerkbalspeler in deze column! Ongeloofli‐ jk.

Ode aan de akoniet Zeventien jaar geleden ontdekte ik voor het eerste de schoonheid van akoniet: de voorraad wolfsworteldrank in de toverdrankwinkel was op toen er plotseling een bloeddorstige weerwolf binnen kwam rennen. Het was overdag, maar je kon toch duidelijk aan zijn ongure uiterlijk zien dat het een weerwolf was en alle klanten verstopten zich dan ook achter de toonbank, terwijl ik een heldhaige poging deed hem het enige ingrediënt aan te geven dat nog miste: akoniet. Anders had hij vast mijn kinderen vermoord de nacht daarop. Akoniet hee mijn leven gered. Akoniet kan voor zoveel toverdranken gebruikt worden. Akoniet is een wonder. Akoniet is de redding van de mensheid (en de ondergang). De plant akoniet is zelfs aan dreuzels bekend. Over het algemeen zou dat moeten betekenen dat het een saaie plant is, maar niets is minder waar: het is een van de

Oh, die prachtige, tere, blauwe bloempjes, die kelkjes die je zo uitdagend aanstaren, waardoor je bijna de be‐ hoee krijgt ze op te eten, al zou dat zonde zijn. Elke morgen als ik naar buiten loop, blijf ik staren naar de dauwdruppels op die bloemblaadjes die weerkaatst wor‐ den door de zon.

En de weerwolf? Die kwam een paar dagen later weer terug om mij te bedanken voor mijn gulheid - ik had hem niet laten betalen.

De nachtmerrie genaamd helleborussiroop Helleborussirroop is… tja. Laten we het daar op houden. De pietepeuterige oranje flesjes op de bovenste plank zijn een verschrikking. Er is nog nooit een weer‐ wolf langs gekomen om erom te vragen en de meest in‐ teressante toverdrank die ermee te maken is, is de fleg‐ maflip. Zeg nou zelf, de flegmaflip? Wat moet je daar nou mee? Helleborussiroop is een teleurstelling, een bedreiging voor deze maatschappij, een vloek, een ramp! Zonder deze schreeuwende oranje substantie zou de wereld een stuk beter af zijn. De laatste lading helleborussiroop die ik heb moeten maken was tien flesjes, tien kleine, oranje flesjes. Dat kostte me een hele dag. Die avond liet ik mij doodmoe op een stoel vallen, met de tien flesjes op tafel, toen ik mij realiseerde dat ik vergeten was het flubberwurmsli‐ jm toe te voegen. Al dat werk voor een paar flesjes, die ook nog eens maar een paar weken houdbaar waren. Al dat werk voor zo weinig helleborussiroop - de tijd nodig om de helleborussiroop te maken neemt evenredig toe met de gewenste hoeveelheid. Al dat werk voor zo’n foeilelijk oranje flesje met een blauwe, glim‐ mende vloeistof. Al dat werk voor een van de ingredi‐ ënten van flegmaflip. Nieskruid, met zijn pietepeuterige bloemetjes is een van de meeste saaie en vervelende planten die ik ken. Elke ochtend weer moet ik die verfoeilijke, woekerende planten weghalen uit de rest van de tuin, waar ze prachtige akoniet verstikken. De bloemetjes zijn spuu‐ glelijk en de rest van de plant is zowaar nog lelijker.

8


Varia Vergeleken met akoniet is helleborussiroop een nacht‐ merrie. Net als akoniet is de plant giig, maar nieskruid is lang niet zo perfect geschikt als gif als akoniet. Aan de andere kant: de enige toverdrank die dit ingrediënt vereist, is flegmaflip. Flegmaflip! Vergeleken met wolfs‐ worteldrank is dat niets. Laten we allemaal een moment de tijd nemen om alle nieskruid in de wereld dood te wensen. Het zal de wereld een betere plaats maken.

Horoscoop

Ondanks dat je vandaag de grote neiging hebt om in bed te blijven hangen, zou ik dat niet doen. Je weet namelijk nooit wanneer het plafond instort. Oh wacht, dat weet ik wel: om 13:49. Kree 22 juni t/m 23 juli Ik zou maar niet naar het circus gaan als ik jou was, want de moordlustige clown hee het op jou gemunt. Probeer het volgende week maar nog eens weer, dan word je verliefd op diezelfde clown! Leeuw 24 juli t/m 23 augustus Het is tijd om met jezelf dat ene medische experiment uit te voeren. Het gee niet dat je geen toestemming van je dokter hebt gekregen, wat weet hij er nou alle‐ maal van! Maagd 24 augustus t/m 23 september Oh jee… ehm, ja, hoe ga ik dit vertellen dat je me geloo. Nou, blijkbaar heb je vandaag ruzie met een klok. Ja, letterlijk ruzie. Blijf altijd beleefd tegen klokken! Weegschaal 24 september t/m 23 oktober Vandaag krijg je eindelijk die lening waar je je moeder al tien jaar om hebt lopen smeken. Maar helaas komt hij met zoveel voorwaarden dat je beter het geldpotje van je buurman kunt stelen. Derde plantenbak rechts, graag gedaan.

Waterman 21 januari t/m 18 februari Vandaag zul je worden ontslagen. Dat is niet mijn schuld, ik ben alleen maar degene die je van tevoren waarschuwt! Het ligt aan Mercurius, die doet moeilijk. En Pluto dan, wat een rotplaneet. Ik hoop dat ze die ooit eens ontslaan als planeet!

Schorpioen 24 oktober t/m 22 november … Er gebeurt gewoon niets voor jou vandaag. Niets spannends, niets saais, gewoon helemaal niets. Oh wacht, je bent dood! Dat is het. Haha, ik dacht bijna dat er iets mis was.

wat meer waardering zouden moeten krijgen, is het niet met wat meer geld, dan met respect? Wanneer is de laatste keer dat, als ik iemand vertelde dat ik concierge was, dat ze zo snel mogelijk weg van mij probeerden te komen omdat ik misschien wel een wc heb schoonge‐ maakt? Ondanks dat de handelingen verricht waar hogere ambtenaren zich te goed voor voelen doen ze net of ík het probleem ben. Hé, ik ben niet degene die te veel wc-papier gebruikt waardoor de wc verstopt raakt! Waarom is het dan wél mijn schuld? Waarom krijg ík dan valse blikken als ik een bordje met ‘defect’ op de deur hang en niet degene waardoor het komt? Er zijn feesten voor rijke burgers en belangrijke mensen op het ministerie, maar ik ben nog niet getuige geweest van een feest voor de hardst‐ werkenden onder ons. Is het dan zó veel gevraagd? Wat zou er gebeuren als alle concierges en schoonmak‐ ers een dagje vrij namen van hun dagelijkse werk om te gaan staken? Waarschijnlijk zou er éérst een overstro‐ ming zijn, dán een ontploffing, dán een aanslag op de minister en dán zouden aswinders alles in de fik steken. Er zijn zelfs doxy’s in het gebouw aanwezig in ruimtes die van binnenuit niet open kunnen, waardoor één van mijn collega’s bijna is overleden aan doxy-gif, nadat hij, in een moedige poging zijn stagiare te redden het beest in een pot had gestopt. Wanneer houd het op? Ik denk dat de minister van Toverkunst wel eens mag nadenken of hij zijn personeel goed genoeg behandeld, want als hij een dagje weg gaat is er niets aan de hand. Zodra er genoeg personeelsleden verdwijnen zakt het hele kaartenhuis in elkaar. Laat dit een waarschuwing zijn, want wij pikken het niet langer! -Anoniem

Zoekertjes

Vissen 19 februari t/m 20 maart Vandaag zul je alles kwijtraken wat je in handen had, inclusief deze krant. Dus eigenlijk zul je deze waarschuwing nooit lezen… Vervelend.

Boogschutter 23 november t/m 22 december Vandaag ben je doof, want Mercurius komt in je oorhoroscoop te zitten. Praat dus extra luid en vraag mensen alles op te schrijven! Oh en doe die oorwarm‐ ers op, want het wordt erg koud vandaag.

Ram 21 maart t/m 20 april Oh jee. Oh hemel, dat mag ik helemaal niet opschrijven. Oh jeetje, wat een probleem! Ga maar naar je apotheker en vraag om Madame Pompadour’s Mas‐ sale Pimpelcreme. Dat heb je nodig. Ook voor die spe‐ ciale gebieden.

Steenbok 23 december t/m 20 januari Je wilt volgens mij graag nieuwe schoenen kopen omdat er een gigantisch gat in je oude paar zit, maar ik zou het niet doen. Je kunt beter op blote voeten blijven rond‐ lopen, de komende maand. Let alleen wel op voor de glasscherf waar je de tiende in zult stappen!

Stier 21 april t/m 21 mei Vandaag kom je je ex tegen en word je direct weer ver‐ liefd. Ja hoor, geloof maar dat hij/zij aan al zijn/haar problemen hee gewerkt en dat alles nu wél weer goed zou gaan. En dan doe ik net alsof er helemaal niet in de toekomst staat dat je hart gebroken zal worden.

Ingezonden brief

Heks, 32 jr., zkt. knappe tovenaar op schilderij om op te hangen, b.o.n. 3

Het ministerie denkt niet na over zijn lagere ambtenaren. We worden van hot naar her gestuurd, de meest uitlopende klusjes doen die niemand wilt op‐ knappen tegen een ongewaardeerd salaris. Wat wij elke dag opruimen en doen word niet gerespecteerd. Het is waar dat wij geen hongersloontje hebben, maar je zou toch denken dat wij als ruggegraat van het ministerie

t.k.a.: koperen ketel, z.g.a.n., flubberwurm vlekken, haardr. 712

Tweelingen 22 mei t/m 21 juni

Te koop gevr.: erumpenthoorn, Koperen Ketel, 3de tafeltje r. nst. raam Gez.: dubbele ziel, haardr. 376 Roer drie keer met de klok mee en voeg het salaman‐ derbloed toe. 2 x 3 = 8? Lezing dinsd. a.s., M.U.C. Gez.: bijtende theekopjes, haardr. 327 B32, T94, Y05, G41, K14

Ik ben geen vis. Gez.: heks, 40-50 jr., gele ogen, om te schilderen, b.o.n. 11


9

Vergelijkend warenonderzoek handdoek getest moet worden – ging ik de worsteling aan. De handdoek werd hierop bijzonder agressief, en hee mij meerdere malen gepoogd te wurgen, en op verschillende plekken mij te striemen als een zweep. Zijn poging om mijn scheermes tegen mij te gebruiken gaf mij de kans om de handdoek doormidden te snijden met ditzelfde mes, waarmee ik met gevaar voor eigen leven de handdoek wist te overmeesteren. Wederom dus het advies, koopt u IN GEEN GEVAL een hand‐ doek van Mostly Harmless Textile Industries.

Hoog en droog: welke doek dept u het beste droog? Gezien mijn geachte college Miles Maybury deze week niet aanwezig kon zijn op de reactie van de Ochtend‐ profeet, is mij deze week de taak toegevallen om de wekelijkse column met productvergelijkingen te doen. Bij aankomst op de reactie vond ik bij wijze van instruc‐ tie slechts een pakket gewikkeld in bruin papier, bij elkaar gehouden met enkele meters vlassig touw. Met een wenk van mijn toverstaf liet dit touw zich op de grond vallen, en kon ik de inhoud van het pakket in‐ specteren.

Om u niet langer in spanning te houden zal ik de in‐ houd prompt aan u onthullen. Het waren een viertal zachte rechthoekige lappen stof, die onmiddellijk herkenbaar waren als badhanddoeken. Een eerste in‐ spectie leverde (naast enkele schunnige reacties van mijn collega’s met betrekking tot baden in het openbaar) een snel overzicht op. Opvallend was dat alle handdoeken allen een zeker magisch veld bevatten; de bijgeleverde perkament duidden dat deze doeken magisch verrijkt waren. De eerste handdoek was een zachtblauwe katoenen doek van Cromptons & Sons (C&S), de tweede een witte linnen doek van Hargreaves Inc., de derde een beige doek van Budget-O-Cotton en de vierde een zwarte zijden doek van John Kay’s Mostly Harmless Textiles Industries (MHTI). Gezien de aard van het product heb ik het product in de privacy van mijn eigen badkamer getest. Op het eerste gezicht zou de zwarte doek van MHTI het beste zijn, gezien deze gemaakt is van zijde, gevolgd door de lin‐ nen Hargreaves Inc, met als derde plek C&S en op het laatste de Budget-O-Cotton met zijn nondescripte ma‐ teriaal en afstotelijke kleur. Echter, de magische verri‐ jkingen (zo zal blijken) zullen deze rangorde compleet in de war schoppen. Laat ik bij de middenmoot beginnen: de linnen Harg‐ reaves Inc. doek. Deze doek zou volgens het bi‐

jgeleverde perkament een ongekende ervaring bieden, met name bij het drogen van de rug. De magische vezels zouden zich zo vouwen dat deze zelf de heen-enweergaande drogende beweging zou maken. In praktijk blijkt hier echter weinig van neer te komen. De hand‐ doek wiebelt slechts een beetje heen en weer, wat een marginaal maar niet afwezige toevoeging is. De doek blijkt echter zeer ongeduldig te zijn en wurmt zich steevast van het droogrek af na gebruik.

De verliezer van deze test is zonder aarzeling vast te stellen. De zwarte doek van MHTI is simpelweg een gevaar voor de gebruiker, en ik kan niet anders dan deze doek MET KLEM AF TE RADEN en deze in GEEN GEVAL te gebruiken. De eerste impressie is zeker niet slecht, bedrieglijk goed zelfs. Bij het uitpakken van de handdoek vormde de stof zich op zeer prettige wijze naar mijn handen, en gaf mij als het ware een ferme maar vriendelijke handdruk. Opgewekt nam ik daarop een bad (mijn buren begonnen zich tegen deze tijd – het einde van deze week – al af te vragen waar ik zoveel water voor nodig had). Zodra ik de handdoek echter na het bad probeerde aan te pakken, schrok het terug alsof het bang was voor water. Omdat ceterum censo linteo probentur esse – ik overigens van mening ben dat de

De winnaar was moeilijker te bepalen. Beide hand‐ doeken waren praktisch volautomatisch, en behoefden nauwelijks aansporing voor een kurkdroog resultaat in enkele minuten. De Budget-O-Cotton werkte van bene‐ d e n n a ar b ove n vo or e e n d ro ge v l o e r, d e Crompton&Sons van beneden naar boven voor een drogere handdoek. De Budget-O-Cotton had een afs‐ totelijke kleur, maar de C&S vloekte bij vrijwel elk gordijn dat ik ooit gezien heb met zijn vervelende blauwe kleur – waarom zou men ooit iets met indigo willen kleuren?! Ik ben niet iemand die vaak voor‐ spellingen doet, maar ik voorspel u dat dit Genuees blauw nooit in de mode zal raken. Beide handdoeken bereikten snel een droog resultaat, waarbij opgemerkt moet worden dat Crompton’s handdoek op het einde nog eenmaal wat natte plekken droog dept. Ervaring leerde echter ook dat de Budget-O-Cotton geen natte plekken over laat. Dit is meteen ook waarom deze doek toch het onderspit del. De doek is namelijk zo ruw in zijn werk dat het de huid rood gewreven achter laat – herinnert u zich nog hoe u als kind ruw werd drooggewreven alsof u elk moment kou kon vatten na een bad? De handdoek van Crompton&Sons is ondanks zijn afzichtelijke kleur gelukkig subtieler in zijn werk, en verdient daarom mijn aanbeveling. Uw correspondent (lichtelijk gehavend), Graham Byrd, London

10


Aankondigingen


11

Advertenties

12


Honderd jaar Ochtendprofeet

Recommend Documents