Balkje: Paasliturgie 2015
Hij voor mij… Zingen: Herv. Bundel 177:1 en 2 O hoogt’ en diepte, looft nu God, aanbidt Zijn heiligheid, Zijn Woord werd nimmer nog gepeild, Zijn weg is majesteit. O wond’re liefd’, o wijsheid Gods, toen zond’ ons ’t licht benam, hebt Gij ’t verlossend pad gebaand, een tweede Adam kwam. Stem: We weten het, de tweede Adam moest komen omdat de eerste Adam zondigde. We kennen allemaal die verdrietige geschiedenis uit Genesis 3. Adam en Eva, naar Gods beeld geschapen, luisteren naar de slang, nemen van de verboden vrucht en eten… Hoe moet het nu verder? Daar zorgt God Zelf voor. Schriftlezing: Genesis 3:14 Toen zei de Heere God tegen de slang: omdat u dit gedaan hebt, bent u vervloekt onder al het vee en onder alle dieren van het veld. Op uw buik zult u gaan en stof zult u eten, al de dagen van uw leven. En Ik zal vijandschap teweegbrengen tussen u en de vrouw, en tussen uw Nageslacht en haar nageslacht. Dat zal u de kop vermorzelen en u zult Het de hiel vermorzelen. Gedicht: Toen wij in hoogmoed en in ongeloof met God, de Levensbron, hebben gebroken, liet Hij ons niet in zelfgekozen dood, maar heeft Hij Zijn verlossend Woord gesproken. En toen wij ons verborgen in de hof, omdat wij daar in onze naaktheid stonden, zocht Hij ons op, Hij noemde onze naam en heeft in Zijn ontferming ons gevonden. Jans den Toom-Brandwijk Stem: Hoe moet het nu met de zonde? De offerdienst wordt ingesteld. Wat zijn er veel dieren geofferd. Door het hele Oude Testament lezen we ervan. Gods toorn over de zonde moet immers gestild worden? Toch kan het bloed van een dier de zonde niet echt wegnemen. In artikel 21 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis lezen we: Wij geloven, dat Jezus Christus een eeuwige Hogepriester is, met ede, naar de orde van Melchizedek, en Zichzelf in onze naam voor de Vader gesteld heeft, om Zijn toorn te stillen met volle genoegdoening door Zichzelf op te offeren aan het hout van het kruis, en door Zijn dierbaar bloed te vergieten tot reiniging van onze zonden, zoals de profeten hadden voorzegd. Zingen: Psalm 40:4
Brandofferen, noch offer voor de schuld, Voldeden aan Uw eis, noch eer. Toen zeid' ik: ‘Zie, ik kom, o HEER’; De rol des boeks is met Mijn naam vervuld. Mijn ziel, U opgedragen, Wil U alleen behagen; Mijn liefd' en ijver brandt: Ik draag Uw heil'ge wet, Die Gij de sterv'ling zet, In 't binnenst' ingewand.’ Gedicht: Het gouden reukaltaar voor de troon De Vader heeft Zijn lieve Zoon geschonken reeds in de stilte van de eeuwigheid. Toen heeft het antwoord van de Zoon geklonken: ‘Ik kom o God, ‘k ben tot Uw dienst bereid’. Hij gaf Zichzelf tot het verlossingswerk uit liefde tot Gods eer, uit liefde tot Zijn kerk. Hoe mochten de profeten profeteren van de Verlosser, Die te komen stond! Dat wilde God ook aan Zijn verbondsvolk leren, door al de offers van het oud’ verbond. Zij wezen niet slechts op de schuld en straf, maar ook op ’t bloed dat de verzoening gaf. Christien de Priester Schriftlezing: Jesaja 53:5 en 6 Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen. Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg. Maar de HEERE heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen. Stem: In het Nieuwe Testament lezen we over Zijn komst naar de aarde. Hij gaat ons leven overdoen. Dat moet! Vanaf de moederschoot tot en met het graf. Maar: zonder zonde! Een volkomen, volmaakt Lam dus. De Heidelbergse Catechismus zegt dat Hij gedurende heel Zijn leven op aarde de zonde droeg, maar in het bijzonder aan het einde van Zijn leven.
Zingen: Uit aller mond 79:1 U, heilig Godslam, loven wij, Gij hebt voor ons aan ’t kruis geleden, Gij doet ons tot de Vader treden als koningen en priesters. Gij, o Heiland, kocht ons met Uw bloed, U brengen wij de dank en ere, en werpen in aanbidding, Heere, al onze kronen aan Uw voet. Ja, amen ja, halleluja!
Schriftlezing: Lukas 18:31-34 En Hij nam de twaalf bij Zich en zei tegen hen: Zie wij gaan naar Jeruzalem en alles wat geschreven is door de profeten zal aan de Zoon des mensen volbracht worden. Want Hij zal aan de heidenen worden overgeleverd en bespot worden en smadelijk behandeld en bespuwd worden. En zij zullen Hem doden, nadat zij Hem gegeseld hebben en op de derde dag zal Hij weer opstaan. Zij begrepen echter niets van deze dingen en dit woord was voor hen verborgen en zij begrepen niet wat er gezegd werd. Stem: Zelfs Zijn intiemste vrienden begrijpen niet dat Hij deze weg moet gaan. Ze zien in Hem een koning die hen zal verlossen van hun vijanden, de Romeinen. Dat heeft Zijn lijden verzwaard. Toch gaat Hij de weg verder, uit liefde, om ons zo te verlossen van zonde en schuld. Terwijl Hij weet wat over Hem gaat komen… Schriftlezing: Lukas 22:39-43 En Hij ging de stad uit en vertrok, zoals Hij gewoon was, naar de Olijfberg; en ook Zijn discipelen volgden Hem. Toen Hij op die plaats gekomen was, zei Hij tegen hen: Bid dat u niet in verzoeking komt. En Hij verwijderde Zich van hen ongeveer een steenworp afstand, knielde neer en bad: Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden. En aan Hem verscheen een engel uit de hemel, die Hem versterkte. Zingen: Joh. de Heer 280:1, 3, 4 ’t Is middernacht en in de hof buigt, tot de dood bedroefd, in ’t stof de Levensvorst; in Zijn gebeên, doorworstelt Hij Zijn strijd alleen. ’t Is middernacht, maar Jezus waakt, en ’t zielelijden, dat Hij smaakt, bant uit Zijn hart de bede niet: Mijn Vader, dat Uw wil geschied’. ’t Is middernacht en ’t Vaderhart, sterkt en verstaat de Man van smart, Die ’t enig lijden, dat Hij torst, ten eind doorstrijdt als Levensvorst. Stem: Versterkt door de engel vervolgt Hij Zijn weg. Alleen… De discipelen verlaten Hem, Petrus verloochent Hem. Hij komt voor het sanhedrin, voor Pilatus, Herodes. Het wordt steeds duidelijker: Hij moet de dood sterven. Schriftlezing: Lukas 23:20-25 Pilatus dan sprak hen opnieuw toe, omdat hij Jezus wilde loslaten. Maar zij riepen terug: Kruisig Hem, kruisig Hem. Hij zei echter voor de derde keer tegen hen: Wat voor kwaad heeft Hij dan gedaan? Ik heb niets in Hem gevonden wat de dood verdient. Ik zal Hem dan straffen en loslaten. Maar zij drongen met luid geroep aan en eisten dat Hij gekruisigd zou worden. En hun geroep en dat van de overpriesters kreeg de overhand. En Pilatus besliste dat hun eis zou worden ingewilligd. En hij liet hun de man los die om oproer en moord in de gevangenis geworpen was, om wie ze gevraagd hadden. Maar Jezus leverde hij over aan hun wil.
Stem: Zo krijgen ze hun zin. Hij zal gedood worden, nog voor de sabbat. En dat alles terwijl Hij onschuldig is. We geloven dat het zo moest gebeuren. Het Avondmaalsformulier zegt het zo mooi: Hij is onschuldig ter dood veroordeeld opdat wij in het gericht van God vrijgesproken zouden worden. Hij voor mij… Zo gaat de weg naar Golgotha. Zingen: Psalm 22:6 Wees dan mijn hulp; houd U niet ver van mij; Mij prangt de nood, benauwdheid is nabij; 'k Heb buiten U, daar ik zo bitter lij', Geen hulp te wachten. Een stierenheir uit Bazan, sterk van krachten, En fel verwoed, Omringt m' aan alle zijden; Mijn God, hoe zwaar, hoe smart'lijk valt dit lijden Voor mijn gemoed! Schriftlezing: Lukas 23:26 En toen zij Hem wegleidden, grepen zij een zekere Simon van Cyrene, die van de akker kwam, en legden hem het kruis op om het achter Jezus aan te dragen. Gedicht: Simon van Cyrene Ik word gedwongen om Zijn kruis te dragen, maar alles in mij spant zich tot verzet. Heb ik het récht niet om mij te beklagen dat ik het kruis moet torsen, dat Gods wet vervloekt heeft? Dat ik ga als een verloor’ne, als één die om zijn misdaad boeten moet? En dat die Jezus met Zijn kroon van doornen mij trekt in Zijn vernedering, ... voorgoed? Heb ik het récht niet om mij te verzetten als Jezus mij mijn naam kost en mijn eer? En heeft geen mens de macht dit te beletten? Is God zelfs doof voor mijn terecht verweer? Wie voor de Heer’ het kruishout heeft gedragen en zijn verzet laat varen, voor altijd, diens zonden zijn met Hem aan ’t kruis geslagen. Wie met Hem lijdt, deelt in Zijn heerlijkheid. Nel Benschop Zingen: Psalm 31:4, 15 'k Beveel mijn geest in Uwe handen; Gij, God der waarheid, Gij, O HEER, verloste mij. Ik haat hen, die het reukwerk branden Ter eer van valse goden; Op U steun ik in noden.
Hoe groot is 't goed, dat Gij zult geven Hem, wiens oprechte geest Op U betrouwt, U vreest! Hoe groot is 't heil, dat G' in dit leven, Ver boven beed' en wensen, Reeds wrocht voor 't oog der mensen! Schriftlezing: Lukas 23:44-46 En het was ongeveer het zesde uur en er kwam duisternis over heel de aarde tot het negende uur toe. En de zon werd verduisterd en het voorhangsel van de tempel scheurde middendoor. En Jezus riep met luide stem en zei: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest. En toen Hij dat gezegd had, gaf Hij de geest. Stem: Wat een bijzonder moment in de geschiedenis van de wereld… Gods Zoon geeft Zijn leven, en dat voor schuldige mensen. O Liefde, die om zondaars te bevrijden, zo zwaar wou lijden… Hij voor mij, daar ik anders…. Zingen: Uit aller mond 77:1 en 2 Diep, o God, in ’t stof gebogen, Schuldig voor Uw hoog gericht, Zondig in Uw heil’ge ogen, Dekt de schaamt’ ons aangezicht. Maar geloofd zij Uw gena! Jezus stierf op Golgotha; Voor een wereld, diep verloren, Gaf Gij Uwe Eengeboren. Jezus, Uw verzoenend sterven Blijft het rustpunt van ons hart. Als wij alles, alles derven, Blijft uw liefd’ ons bij in smart. Och, wanneer mijn oog eens breekt, ’t angstig doodszweet van mij leekt, Dat Uw bloed mijn hoop dan wekke, En mijn schuld voor God bedekke! Stem: Terwijl de toeschouwers naar huis gaan, nu Hij gestorven is, willen Zijn vrienden Hem begraven. Jozef van Arimathea, een geheime gelovige, treedt nu naar voren en vraagt aan Pilatus om het lichaam van Jezus. Hij krijgt het en samen hebben ze Hem begraven in een nieuw graf. Met Hem begraven ze hun hoop en verwachting. Een streep door hun toekomst. Wat moeten ze zonder Hem? Zingen: Psalm 27:7 Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou, Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed, gebleven? Ik was vergaan in al mijn smart en rouw. Wacht op de HEER, godvruchte schaar, houd moed: Hij is getrouw, de bron van alle goed; Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer; Wacht dan, ja wacht, verlaat u op de HEER.
Schriftlezing: Mattheüs 28:1-10 Laat na de sabbat, toen het licht begon te worden op de eerste dag van de week, kwamen Maria Magdalena en de andere Maria om naar het graf te kijken. En zie, er vond een grote aardbeving plaats, want een engel van de Heere, die uit de hemel neerdaalde, ging erheen, rolde de steen van de opening weg en ging erop zitten. Zijn gedaante was als een bliksem en zijn kleding wit als sneeuw. De bewakers beefden van angst voor hem en werden als doden. Maar de engel antwoordde en zei tegen de vrouwen: U hoeft niet bevreesd te zijn, want ik weet dat u Jezus zoekt, Die gekruisigd was. Hij is hier niet, want Hij is opgewekt, zoals Hij gezegd heeft. Kom, zie de plaats waar de Heere gele gen heeft. En ga haastig heen en zeg tegen Zijn discipelen dat Hij opgewekt is uit de doden; En zie, Hij gaat u voor naar Galilea; daar zult u Hem zien. Zie, ik heb het u gezegd. En zij gingen haastig van het graf weg, met vrees en grote blijdschap, en zij snelden weg om het Zijn discipelen te berichten. Toen zij weggingen om het aan Zijn discipelen bekend te maken, zie, Jezus kwam hun tegemoet en zei: Wees gegroet! Zij gingen naar Hem toe, grepen Zijn voeten en aanbaden Hem. Toen zei Jezus tegen hen: Wees niet bevreesd; ga heen, bericht Mijn broeders, dat zij naar Galilea moeten gaan, en daar zullen zij Mij zien. Zingen: Psalm 118:11 en 13 De steen, die door de tempelbouwers Veracht'lijk was een plaats ontzegd, Is, tot verbazing der beschouwers, Van God ten hoofd des hoeks gelegd. Dit werk is door Gods alvermogen, Door 's HEEREN hand alleen geschied; Het is een wonder in onz' ogen; Wij zien het, maar doorgronden 't niet. Gezegend zij de grote Koning, Die tot ons komt in 's HEEREN naam! Wij zeeg'nen u uit 's HEEREN woning; Wij zegenen u al te zaâm. De HEER is God, door Wie w' aanschouwen Het vrolijk licht, na bang gevaar; Bindt d' offerdieren dan met touwen Tot aan de hoornen van 't altaar. Stem: Hoorde u het de engel zeggen? Hij is hier niet, want Hij is opgewekt, zoals Hij gezegd heeft. Het is duister in hun hart omdat ze Zijn woorden niet in herinnering brengen. Dat zien we later ook bij de Emmaüsgangers. Als de Heere Jezus voor hen de Schriften opent, wijkt het duister. Misschien herkent u dat ook. Door verdriet kan het zicht op Hem weg zijn. Wat rijk als door het lezen uit de Bijbel of door de verkondiging ’s zondags u het weer mag zien: Hij is er echt, Hij kent mijn omstandigheden, Hij weet van mij af. Dan wordt het weer licht in uw hart. Gedicht: Ik leef en gij zult leven! De zon gaat op; het eerste morgengloren verdrijft het donker van de somb’re nacht. Dan doet God Zelf Zijn stem op aarde horen en d’ aarde beeft door Goddelijke macht. Een engel wordt gezien in Jozefs hof en wachters vallen sidderend in ’t stof!
De dag komt in de plaats van ’t nacht’ lijk duister. Maar schoner dan de nieuwe dageraad herrijst Gods Zoon in koninklijke luister, als Hij vol majesteit het graf verlaat. Hij stierf aan ’t kruis, maar Hij is opgestaan. Nu zal Zijn volk niet eeuwig ondergaan. Gods kind’ ren zullen eeuwig met Hem leven; ze zullen opstaan uit het donk ’re graf. Om Christus’ wil is al hun schuld vergeven, Omdat Hij Zich vrijwillig overgaf. Hij heeft hun schuld in ’t Godd’lijk recht betaald. Ja, d’ overwinning is door Hem behaald. Omdat Hij leeft, wil Hij in gunst gedenken aan mensen, dood in zonde en in schuld. Hij wil aan geest’ lijk doden leven schenken, zodat hun hart met vrede wordt vervuld. Zoek dan de Heer’ en leef! Nog is het tijd! Zoek Hem en leef, ja leef in eeuwigheid! Christien de Priester Zingen: Herv. Bundel 53:1, 2, 3 Wees gegroet, gij eersteling der dagen, morgen der verrijzenis, bij wiens licht de macht der hel verslagen en de dood vernietigd is! Heere Jezus, trooster aller smarten, Zon der wereld, schijn in onze harten, deel ons zelf de voorsmaak mee, Van der zaal’ gen sabbats-vree! Op Uw woord, o Leven van ons leven, werpen wij het doodskleed af! Door de kracht Uws Geestes uitgedreven, treden w’ uit ons zondengraf. Leer ons daag’ lijks, leer ons duizendwerven, in Uw kruisdood mee gekruisigd, sterven, en herboren – opgestaan, achter U ten hemel gaan! In Uw hoede zijn wij wel geborgen, en schoon eerlang ’t oog ons breek’, open gaat het op de grote morgen na deez ’aardse lijdensweek. Welk een dag der ruste zal dat wezen, als w’ onsterf ’lijk uit de dood verrezen, knielen voor Uw dankaltaar! Amen, Jezus, maak het waar!
Stem: Verschillende keren verschijnt de Heere Jezus aan Zijn discipelen voor Hij naar de hemel gaat. Nu zijn ze niet meer verdrietig of ontmoedigd. We lezen zelfs van grote blijdschap! Ze gaan de Heilige Geest ontvangen en van Hem getuigen. Zo neemt het getal van gelovigen toe, soms dwars door tegenstand heen. Hij bouwt aan Zijn kerk. Zijn Kerk, met als vaste fundament: Zijn volbrachte werk! Je komt dit steeds tegen als je de brieven van het Nieuwe Testament leest. Gelukkig heeft Petrus het belang van het werk van de Heere Jezus ook leren zien. Schriftlezing: 1 Petrus 1:18, 19, 21 In de wetenschap dat u niet met vergankelijke dingen, zilver of goud, vrijgekocht bent van uw zinloze levenswandel, die u door de vaderen overgeleverd is, maar met het kostbaar bloed van Christus, als van een smetteloos en onbevlekt Lam. Door Hem gelooft u in God, Die Hem opgewekt heeft uit de doden, en Hem heerlijkheid gegeven heeft, zodat uw geloof en hoop op God gericht zijn. Stem: Ook Paulus geeft de vastheid van dit fundament door aan zijn lezers in Rome: Schriftlezing: Romeinen 5:6, 10 Want toen wij nog krachteloos waren, is Christus op de bestemde tijd voor goddelozen gestorven. Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon, hoeveel te meer zullen wij behouden worden door Zijn leven, omdat wij verzoend zijn. Stem: We lazen en zongen van de rijkdom van het heil in Christus. Heerlijk als u weet: ook voor mij… Dan mag u, wat er in uw leven ook kan zijn, getroost leven met een heerlijk uitzicht! Straks, in Zijn nabijheid, mag heel Gods kerk Hem eeuwig loven en danken voor het heil door Hem bereid. Zingen: Psalm 72:10, 11 Dan zal, na zoveel gunstbewijzen, 't Gezegend heidendom 't Geluk van deze Koning prijzen, Die Davids troon beklom. Geloofd zij God, dat eeuwig Wezen, Bekleed met mogendheên; De HEER’, in Israël geprezen, Doet wond'ren, Hij alleen. Zijn naam moet eeuwig eer ontvangen; Men loov' Hem vroeg en spâ; De wereld hoor', en volg' mijn zangen, Met amen, amen na.
Meer liedsuggesties: Psalm 45:1 Psalm 150:1, 3 Als ik het wond’ re kruis aanschouw (Hervormde Bundel 48) Jezus leven van mijn leven (Hervormde Bundel 49) Daar juicht een toon (JdH 25)
U zij de glorie (JdH 45a) G. de Koeijer-Hoekman, Bilthoven
Deze liturgie is ook te vinden op www.hervormdevrouwenbond.nl > De Hervormde Vrouw > Liturgieën en bijbelstudies. De liturgie komt op de site als word-document en als powerpoint, zodat zij eventueel aangepast kan worden aan de doelgroep. In het maartnummer verschijnt een paasbijbelstudie.
